Όλη η δραστηριότητα

Κάποια συγκεκριμένη πρόταση, πέραν του αυτομαστιγώματος?? Κι πειδή φαίνεται να μην καταλαβαίνεις, σε παραπέμπω εδώ

Σε περίπτωση έργου, όπου απαιτούνταν το πατάρωμα της τελευταίας στάθμης (όντως υπήρχε αντικειμενικός λόγος, για τη συντήρηση υφιστάμενου τρούλου), η Ε.Ε. ζητάει να πληρωθεί το παταρωμα, ως επιπλέον εργασία (ήτοι, υπολογίζει μικτό εμβαδόν, με την τιμή του άρθρου). Το άρθρο των ικριωμάτων αναφέρεται ως γνωστόν, σε επιφάνεια όψεων επί των οποίων πραγματοποιούνται εργασίες και τίποτα άλλο. Η δε σχετιζόμενη με το άρθρο ΕΤΕΠ αναφέρεται σε τουλάχιστον 60εκ. πάτημα, το οποίο μπορεί να φτάνει έως και 1,50μ., χωρίς να μνημονεύει κάποιον ιδιαίτερο τρόπο πληρωμής, για την προαναφερθείσα προσαύξηση. Άποψη της υπηρεσίας (τίμια εν προκειμένω, κατά τη γνώμη μου) είναι η εξής : επιφάνεια όψης ικριωμάτων επί δύο (αφού στήνει δύο παράλληλες διατάξεις ικριωμάτων) και υπολογισμός καθαρού ενδιάμεσου εμβαδού παταρώματος (ήτοι, τα εγκάρσια μεταλλικά μαδερια που γεφυρώνουν την απόσταση των δύο παράλληλων διατάξεων ικριωμάτων). Ποια η εμπειρία των συναδέλφων με αντίστοιχο ζήτημα; Πώς το έχει δεχτεί/πληρώσει η Διευθύνουσα Υπηρεσία; Ευχαριστώ.

Είναι, φαίνεται, κανόνας για το στε, να αμφισβητεί τον εαυτό του. Τουλάχιστον για τα ΠΔ του 1985. Δεν εξηγείται αλλιώς το ότι έχει ανατρέψει δύο μέχρι στιγμής: Το διάταγμα για τους οικισμούς <2000 κατ. και το διάταγμα για την εκτός σχεδίου δόμηση. Στο πρώτο "δεν είδε" ότι, στο άρθρο 3, η οριοθέτηση ανατίθεται στους Νομάρχες, ενώ "παρέλειψε" να δει άλλα πιο σοβαρά (από ελάχιστο πλάτος δρόμων 4 μ. έως άφεση αμαρτιών σε μη άρτια προ 1985). Για να μην τα ρίχνουμε όλα στο στε, το συγκεκριμένο ΠΔ ήταν η αποθέωση του λαϊκισμού και της προχειρότητας. Στο δεύτερο "ανακάλυψε" την απαίτηση προσώπου στα άρτια του κανόνα, ενώ είναι σαφές ότι πουθενά δεν αναφέρεται κάτι τέτοιο. Κι όλα αυτά, με την ανοχή (ή συνενοχή?) της Πολιτείας. Ναι μεν δεν απαγορεύεται η παραχώρηση, ενός γεωτεμαχίου ή μέρους του, σε κ.χ., αλλά απαγορεύεται η σύνδεση αυτής της παραχώρησης με την απόκτηση προσώπου (και συνεπώς οικοδομησιμότητας) διότι είναι καραμπινάτη περίπτωση ιδιωτικής πολεοδόμησης. @anchelos Εάν η πράξη του παραδείγματός σου έγινε πριν το 2008 (άντε και μέχρι την απόφ. Μπιρμπίλη), ναι με έγινε καλώς, αλλά για να αποκτηθεί οικοδομησιμότητα θα πρέπει να γίνει κύρωση του παραχωρημένου σε κ.χ. οδικού δικτύου. Αν έγινε μετά, είναι άκυρη με τις συνέπειες που αυτό επιφέρει.

Σε στάσιμο οικισμό υπόγειο εκτός περιγράμματος κτιρίου μπορώ να κάνω;

Εδω είναι θεωρητικά επιστημονικό φόρουμ,θα έπρεπε να δίνουμε συμβουλές στους Νέους πως να εξελιχθούν και όχι να του ρωτάμε αν βρήκαν δουλειά με βύζμα ή να κάνουν τον ραγιά για ενα μεροκάμματο,ως πρός τα διάφορα θέματα και τις προτάσεις σχετικά με την εκπάιδευση αυτό ειναι θέμα πολτικών και όχι μηχανικών.Το να τα έχουμε σα γενιά καταστρέψει το μέλλον των επόμενων γενεών και να τους κουνάμε και το δάκτυλο, νομίζω παραπάει...

<<Συνεπώς, κατά αυτών θα έπρεπε να στραφούν οι "θιγόμενοι" κατασκευαστές. Αλλά, δεν γίνεται να δαγκώσεις το χέρι που σε ταϊζει... >>Υπενίσσεσαι ξεκάθαρα ότι μας ταίζουν οι δήμαρχοι......η καταλαβαίνω λάθος?

καλησπέρα σας ¨εχω μία παρόμοια περίπτωση με οικόπεδο στο αιγάλεω που το διασχίζουν καλώδια του δεδδηε μέσης τάσης σε σχετικά χαμηλό υψος 8 μέτρα νομίζω.Ποιά είναι η έκβαση της αίτησης που κάνατε στον δεδδηε ,σας απάντησαν ποτέ ευχαριστώ

Οι εργασίες της αδειας αφορουν και κοινοχρηστα μέρη οπως και εργασίες της υπ οψη οριζόντιας ιδιοκτησίας. Το ΦΕΚ Β' 1843/2020 (άρθρο 98, Ν. 4495/2017, όπως τροποποιήθηκε) εισάγει ρυθμίσεις για τη διευκόλυνση τακτοποιήσεων και τροποποιήσεων σε οριζόντιες και κάθετες ιδιοκτησίες, ιδιαίτερα για αυθαίρετες κατασκευές ή αλλαγές χρήσης. Δυστυχώς για εργασίες ΑΜΚ που δεν αφορούν τακτοποίηση αυθαιρέτων, αλλά συντήρηση ή βελτίωση κοινόχρηστων μερών, το ΦΕΚ δεν αλλάζει την απαίτηση ομοφωνίας του Ν. 3741/1929. Νομίζω οτι δεν θα αποφύγω τη δικαστική οδό, οπου θα αναφέρεται οτι :Οι εργασίες περιορίζονται αποκλειστικά στην ιδιόκτητη οριζόντια ιδιοκτησία του ιδιοκτήτη και δεν βλαπτουν κοινόχρηστα μέρη ή τη δομή του κτιρίου οπως και οτι οι περιγραφόμενες εργασίες κρινονται αναγκαίες για τη συντήρηση και την ασφάλεια του κτιρίου. Προβλεπω καθυστερηση και ταλαιπωρία. Σε αυτή την περίπτωση, η συναίνεση δεν απαιτείται. Εχετε καποια αλλη προταση?

<<Αν ο μελετητής αν έχει ενημερωθεί επίσημα>> Αυτό Δεν αφορά τον ιδιοκτήτη αλλά την ΥΔΟΜ. Εφ όσον εξακολουθεί να την περιλαμβάνει ως ρυμοτομούμενη στην ΠΕ αυτό συνιστά επανεπιβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης. ( ρυμοτομούμενο - πολεοδομικά αρρύθμιστο με δικαστική απόφαση - ρύθμιση πολεοδομικού καθεστώτος με επανιποβολή ρυμοτομικής απαλλοτρίωσης από ανημέρωτο μελετητή μέσω Π.Ε).<<Η ΥΔΟΜ είναι αναρμόδια και πρέπει να κατατεθεί στο Δήμο>> .Μα η ΥΔΟΜ ( Υπηρεσία Δόμησης - Πολεοδομία όπως την λέμε συχνότερα ) είναι υπηρεσία του δήμου. Κατατέθηκε σ αυτήν ο φάκελος μετά από έγγραφο σχετικό ερώτημα και σχετική έγγραφη απάντηση της υπηρεσίας δόμησης , ότι δηλαδή ο φάκελλος πρέπει να κατατεθεί σ αυτήν (ΥΔΟΜ). Ας μην μαχόμαστε τα δεδομένα. Το ερώτημα μου εμένα ήταν για το πως καταχωρούνται τα αρρύθμιστα πολεοδομικά με βάση οδηγίας ΥΠΕΝ. Κάπου είχα δει ότι καταχωρούνται σε ξεχωριστή εγγραφή στην Π..Ε. Ευχαριστώ που ασχοληθήκατε με το θέμα μου.

Μεταξύ χαλαρής εργασίας και μεσημεριανού, να προσθέσω μια παρατήρηση πάνω στην ποιότητα των γνωμοδοτήσεων του ΣτΕ, τόσο επίκαιρες τελευταία ... Από την Περίληψη της ΣτΕ 1828/2008 : Δυνάμει της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983, ερμηνευομένης ενόψει και των ορισμών του άρθρου 24 παρ. 2 του Συντάγματος, δεν επιτρέπεται να παρέχεται η δυνατότητα δημιουργίας νέων κοινοχρήστων χώρων στους οικισμούς με πληθυσμό μέχρι 2.000 κατοίκους, κατά τρόπο αποσπασματικό και μη ορθολογικό, πριν από την έγκριση της οικείας πολεοδομικής μελέτης, και δη κατ' απόκλιση των οριζομένων στο άρθρο 20 του ν.δ. της 17.7-16.8.1923, προκειμένου να καταστούν οικοδομήσιμα ακίνητα ή τμήματα ακινήτων ευρισκόμενα εντός των ορίων του οικισμού και μη έχοντα πρόσωπο σε νομίμως προϋφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο. Ενόψει της ανωτέρω εννοίας της εξουσιοδοτικής διατάξεως του άρθρου 42 παρ. 5 του ν 1337/1983, η παρ. 1 του άρθρο 6 του π.δ. της 24.4-3.5. 1985, καθ' ο μέρος προβλέπει ότι τα εντός ορίων οικισμού ακίνητα, για να είναι οικοδομήσιμα, πρέπει, πλην των άλλων προϋποθέσεων, να έχουν πρόσωπο σε νομίμως υφιστάμενο κοινόχρηστο χώρο, πλάτους τουλάχιστον 4 μέτρων, ο οποίος εφάπτεται της μιας πλευράς των ορίων του ακινήτου καθ' όλο της το μήκος, καθορίζει γενικό όρο για τη δόμηση των ακινήτων αυτών πριν από την έγκριση της πολεοδομικής μελέτης του οικισμού και κείται εντός των ορίων της προαναφερθείσης εξουσιοδοτικής διατάξεως. Οι διατάξεις όμως, των παραγράφων 2 και 3 του ιδίου άρθρου, οι οποίες ορίζουν προϋποθέσεις και διαδικασία για την παραχώρηση από ιδιώτες εδαφικών λωρίδων και τη θέση τους σε κοινή χρήση, προκειμένου να καταστούν οικοδομήσιμα ακίνητα στερούμενα προσώπου σε κοινόχρηστο χώρο και μη δυνάμενα, κατ' επέκταση, να δομηθούν βάσει του γενικού όρου της παρ. 1 του άρθρου 6 του π.δ. της 24.4-3.5.1985, ο οποίος στοιχεί προς γενική αρχή του πολεοδομικού δικαίου, είναι, εκτός των ορίων της παρεχόμενης με το άρθρο 42 παρ. 5 του ν. 1337/1983 εξουσιοδοτήσεως και, συνεπώς, ανίσχυρες, διότι παρέχουν τη δυνατότητα δημιουργίας κοινοχρήστων χώρων, αποσπασματικώς και κατά τρόπο μη ορθολογικό, με πρωτοβουλία ιδιωτών, πριν από την έγκριση πολεοδομικής μελέτης, κατ' αντίθεση προς τις απορρέουσες από το άρθρο 24 του Συντάγματος επιταγές. Η εικόνα παρακάτω είναι από το Πρακτικό Επεξεργασίας του ΠΔ οικισμών 2000 κατοίκων. ΑΝ λοιπόν δεχτούμε ότι το 2008 έχουν δίκιο οι δικαστές μας, τι άραγε έκαναν το 1985 ; Γιατί θα πω και εγώ σήμερα "ώπα", μήπως πρόκειται για τσαπατσοδουλειά ; Με τους χαιρετισμούς μου...

Πραγματικά δεν αξίζει, όσο δεν υφίσταται τουλάχιστον, σαφής κατανόηση κειμένου παρά στρεβλή ερμηνεία αυτού.

Ευχαριστώ πολύ ! Αρα θεωρώ ότι μπορώ να χρησιμοποιήσω την κατ.4 .

@subrosaval καλησπέρα, ισχύει το παράρτημα δηλαδή αν έχεις σε γήπεδο/οικόπεδο κτίσμα προ του '55 για την ρύθμιση λαμβάνεται ως με άδεια.

Αν δεν είναι αυτό διαμαρτυρία, τότε τι είναι? Εν πάση περιπτώσει, δεν αξίζει η συνέχιση αυτής της συζήτησης

Έχουμε ακίνητο προ 55 εμβαδού 150 τ.μ. Κατά το έτος 1990 έγινε μια προσθήκη 40τμ . Μπορώ να ισχυριστώ ότι αυτά τα 40τμ ανήκουν στην κατηγορία 4 διότι θεωρώ ότι υπάρχει οικοδομική άδεια λόγω του προ 55 τμήματος ; Ή λόγω έλλειψης κανονικής οικοδομικής άδειας στο οικόπεδο τα τετραγωνικά αυτά πάνε απευθείας κατηγορία 5 ;

Μήπως μπερδεύτηκες κάπου; Είδες πουθενά να γράφω ότι διαμαρτύρομαι που δεν το πήρα; Μια προσωπική εμπειρία διατύπωσα/κατάθεσα. Έχει απαντηθεί ήδη το ερώτημα παραπάνω.

Αφού, λοιπόν, γνώριζες ότι δεν δικαιούσαι το επίδομα, γιατί διαμαρτύρεσαι?

Τόνισα τα κρίσιμα σημεία της ερώτησης, γιατί σ' αυτά περιλαμβάνεται και η απάντηση. Η άρση της απαλλοτρίωσης που επιβάλλεται σε ισχύον ρυμοτομικό σχέδιο, αφενός γίνεται για συγκεκριμένους λόγους, δηλαδή τη μη καταβολή της αναλογούσας αποζημίωσης σε εύλογο χρόνο, αφετέρου σημαίνει ότι η ιδιοκτησία θεωρείται πλέον είτε "εκτός σχεδίου" είτε "αρρύθμιστη" είτε με άλλη διατύπωση, που εννοούν το ίδιο και συγκεκριμένα ότι η ιδιοκτησία πρέπει να επανενταχθεί στο σχέδιο πόλης, με αντίστοιχη πρόταση του οικείου ΟΤΑ, σύμφωνα με την πολεοδομική νομοθεσία. Επομένως, ο φάκελος εσφαλμένα κατατέθηκε στην ΥΔΟΜ, που είναι αναρμόδια, και έπρεπε να κατατεθεί στον οικείο Δήμο, για πάρει απόφαση και να εισηγηθεί στο αρμόδιο όργανο την τροποποίηση του σχεδίου στη συγκεκριμένη περιοχή. Η ΥΔΟΜ δεν προβαίνει αυτεπάγγελτα σε 1) τροποποίηση ρυμοτομικού σχεδίου και 2) διαδικασία αποζημίωσης. Σε ότι αφορά την ερώτηση για το πως θα αντιμεωπισθεί η ιδιοκτησία σας στην Πράξη Εφαρμογής (ΠΕ), η απάντηση είναι απλή. Εάν ο μελετητής της ΠΕ έχει ενημερωθεί επίσημα για τη δικαστική απόφαση άρσης της απαλλοτρίωσης, πρέπει να εξαιρέσει τη συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Εάν δεν έχει ενημερωθεί, είναι προφανές ότι θα συνεχίσει να την περιλαμβάνει.

Δεν μπορείς να γραφτείς, γιατί προαπαιτουμενο με βάση την αίτηση, είναι να είσαι μόνιμος/αορίστου. Απόσπασμα από Καταστατικό ΕΜΔΥΔΑΣ : Άρθρο 5 ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗ-ΜΕΛΗ Η “ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΑ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ Ε.Μ.Δ.Υ.Δ.Α.Σ.” συγκροτείται από πρωτοβάθμιες συνδικαλιστικές οργανώσεις μηχανικών διπλωματούχων Ανωτάτων Σχολών, μελών του ΤΕΕ, που υπηρετούν ως μόνιμοι πολιτικοί υπάλληλοι, ή ως πολιτικοί υπάλληλοι με σχέση εργασίας ιδιωτικού δικαίου αορίστου χρόνου, στο Δημόσιο, τα Ν.Π.Δ.Δ., την Περιφερειακή Διοίκηση και τους Οργανισμούς Τοπικής και Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, ή ως πολιτικοί υπάλληλοι των ανωτέρω κατηγοριών που υπηρετούσαν σε Ν.Π.Δ.Δ. τα οποία μετατρέπονται κατ’ εφαρμογή του Ν.2414/1996 σε Ανώνυμες Εταιρείες.

Συνάδελφε καλημέρα και πάλι. Η γενική απάντηση είναι ότι δεν απαγορεύεται η παραχώρηση σε κοινή χρήση (τουλάχιστον στην Αίγινα), ΕΚΤΟΣ κ αν μιλάμε για οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων. Η ειδική απάντηση είναι ότι για να γνωμοδοτήσω για συγκεκριμένες περιπτώσεις, απαιτείται περισσότερη ενέργεια από την πλευρά μου σε σχέση με αυτή που απαιτείται όταν ποστάρω πίνοντας τον πρωινό καφέ μου. ΕΚΤΟΣ κ αν πρόκειται για τον tetris, ο οποίος μου ανεβάζει με ένα μυστήριο τρόπο το ανταγωνιστικό μου στοιχείο (όπως πχ Jordan-Drexler ή Barkley) και ψάχνω για ώρες για να τον αντικρούσω. Με λίγα λόγια, σου επιβεβαιώνω με επαγγελματική φροντίδα και αλληλεγγύη ότι καλά το πας στην αναζήτησή σου για να βρεις λύση. Αν όμως θέλεις να γνωμοδοτήσω επίσημα, αυτό χρεώνεται, τάξη μεγέθους μεγάλο τετραψήφιο ή μικρό πενταψήφιο, ανάλογα από την απόσταση του οικοπέδου από τη θάλασσα. Ο tetris εδώ πχ θα έπαιρνε την απάντηση δωρεάν, μόνο κ μόνο επειδή αλληλοεκτιμούμαστε με επίπεδο tough love. Αγωνιστικούς χαιρετισμούς σε όλους, να έχουμε υγεία και ένα καλό σαββατοκύριακο.

Η εξάπλωση των μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων αποτελεί βασική κατεύθυνση των πολιτικών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης προς καθαρές και πιο βιώσιμες μορφές ενέργειας. Η ανάπτυξη τέτοιων υποδομών είναι ταχεία, εκτεταμένη αλλά και συχνά αμφιλεγόμενη. Η κατασκευή βιομηχανικών αιολικών πάρκων προϋποθέτει μεγάλες τεχνικές επεμβάσεις στο έδαφος: βαριές θεμελιώσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα, βαθιές εκσκαφές, χωματουργικές εργασίες μεγάλης κλίμακας, διάνοιξη εκτεταμένων οδικών δικτύων, κ.α. Η μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Αντιδράσεις που αντανακλούν αγωνίες για την αλλοίωση και υποβάθμιση του τοπίου, τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές επιπτώσεις των επεμβάσεων αυτών, την εκτόπιση αγροτικών και άλλων δραστηριοτήτων, την απουσία ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης, την προβληματική κατανομή των ωφελημάτων και την αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού των περιοχών. Το ζήτημα υπερβαίνει την τεχνολογία ή την παραγωγή ενέργειας: αγγίζει τη σχέση των ανθρώπων με τον τόπο τους και θέτει ερωτήματα για το νόημα, τη χρήση, τη διαχείριση και τον σχεδιασμό του χώρου. Επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και βιώνουν τους τόπους και τα τοπία τους και βλέπουν/συναισθάνονται τον εαυτό τους σε αυτά. Οι τοπικές αυτές αντιστάσεις πηγάζουν από βαθιά ριζωμένες κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που συνδέονται με τον χαρακτήρα, την ταυτότητα, τη φυσική και την πολιτισμική κληρονομιά και τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων. Τίθενται, λοιπόν, ερωτήματα, όπως: Μπορούν τα περιβαλλοντικά οφέλη της «καθαρής» ενέργειας να δικαιολογήσουν μια τέτοια υποβάθμιση φυσικών και πολιτισμικών πόρων; Μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή η θυσία τοπίων βαθιά φορτισμένων με μνήμη, ταυτότητα, πολιτισμική, αισθητική και οικολογική αξία στο όνομα της ενεργειακής μετάβασης; Είναι πράγματι «κοινά» τα οφέλη της παραγόμενης ενέργειας και της ενεργειακής μετάβασης; Πόσο δημοκρατικό, ηθικό και δίκαιο είναι να καλούνται οι πολίτες να χρηματοδοτούν αδρά, μέσω του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τόσο αμφιλεγόμενα έργα ΑΠΕ; Η σύγχρονη ενεργειακή πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί τα θέματα αυτά και τις αντιφάσεις, αλλά ούτε και ποικίλα άλλα ερωτήματα που εγείρονται και αφορούν τη λειτουργία, τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη του ενεργειακού συστήματος. Το άρθρο με τίτλο «Ανάπτυξη Μεγάλων Αιολικών Πάρκων και οι Επιπτώσεις τους στο Τοπίο: Ανασκόπηση της Περίπτωσης της Ελλάδας» (https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019😞 εστιάζει στη σύνθετη και πολυδιάστατη έννοια του τοπίου, αναδεικνύοντας τον ανθρωποκεντρικό, βιωματικό και συμβολικό του χαρακτήρα, πέρα από την αισθητική και αναπαραστατική του προσέγγιση, αναδεικνύει τη μετάβαση προς την εκβιομηχάνιση της αιολικής ενέργειας, με έμφαση στις επιπτώσεις των τεχνικών επεμβάσεων στο τοπίο της υπαίθρου, παρουσιάζει τις κοινωνικές αντιδράσεις στην εγκατάσταση μεγάλων αιολικών πάρκων, επισημαίνοντας την εμφάνιση του τοπιακού ακτιβισμού ως έκφραση αντίστασης, κοινωνικής αγωνίας και υπεράσπισης της τοπικής ταυτότητας και κληρονομιάς, προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αξιολόγησης των επιπτώσεων των επιταχυνόμενων επενδύσεων αιολικής ενέργειας στο τοπίο, εξετάζει εργαλεία και στρατηγικές για τη διαχείριση και διακυβέρνηση των τοπίων ενέργειας, σε συμφωνία με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο, και επιδιώκει να συμβάλει ουσιαστικά στον δημόσιο και επιστημονικό διάλογο γύρω από την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Παρά τη ραγδαία αύξηση των επενδύσεων, απουσιάζει αντίστοιχη εκτεταμένη έρευνα που να εστιάζει συστηματικά στις χωρικές, κοινωνικές και πολιτισμικές πτυχές αυτού του μετασχηματισμού και στις επιπτώσεις των μεγάλων αιολικών πάρκων στο πολυδιάστατο τοπίο. Το τοπίο είναι μια κατεξοχήν ανθρωποκεντρική έννοια· δεν υφίσταται χωρίς την ανθρώπινη παρουσία και εμπλοκή. Δεν είναι απλώς ένα ατομικό βίωμα, αλλά ένα κοινό πλαίσιο νοήματος και εμπειρίας. Περιλαμβάνει οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, συναισθηματικές, πολιτισμικές, βιωματικές και άλλες διαστάσεις. Συνεπώς, δεν αποτελεί απλώς εικόνα, αλλά το βαθύτερο «είναι» ενός τόπου· είναι ένας ζωντανός χώρος, φορτισμένος με ιστορία, μνήμη και ταυτότητα, ένα πεδίο αλληλεπίδρασης μεταξύ του σώματος και της γης, όπου η εμπειρία, η υλικότητα και το συναίσθημα συνυφαίνονται. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (Ν.3827/2010) αναγνωρίζει το τοπίο ως κοινό αγαθό και βασικό στοιχείο της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ευρώπης, αλλά και ως πολυσήμαντο πόρο που συμβάλλει ουσιαστικά στην ατομική και κοινωνική ευημερία. Στην Ελλάδα, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν με την εισαγωγή των Ενοτήτων Τοπίου στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια (2014–2016), οι σχετικές προβλέψεις παραμένουν περιορισμένες. Απαραίτητο επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση στοιχείων των αξιολογήσεων του χαρακτήρα και της φέρουσας ικανότητας του τοπίου (Landscape Character & Landscape Capacity Assessments) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με έμφαση στις κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις των έργων. Το άρθρο υποστηρίζει την ανάγκη για πιο ισορροπημένες λύσεις στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, προκρίνοντας έργα μικρότερης κλίμακας που σέβονται την τοπιακή πολυμορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Αυτά τα έργα οφείλουν να εντάσσονται σε έναν μακροπρόθεσμο και συνεκτικό χωροταξικό σχεδιασμό, και να βασίζονται σε ουσιαστικές διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης. Σε αυτά η ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και η εμπλοκή κοινωνικών επιστημόνων αποτελούν κρίσιμες προϋποθέσεις για την κοινωνική αποδοχή και τη βιωσιμότητα αυτών των ενεργειακών παρεμβάσεων. Επιπλέον, καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής που περιλαμβάνουν κατευθυντήριες οδηγίες χωροθέτησης αιολικών πάρκων, μέτρα για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης τους στο τοπίο, καθώς και μια σειρά καινοτόμων εναλλακτικών ενεργειακών επιλογών. Η τεχνολογική πρόοδος, ιδίως στον τομέα της αποθήκευσης ενέργειας, καθιστά εφικτές – και στο μέλλον ακόμα περισσότερο – πιο ευέλικτες, αποκεντρωμένες και τοπικά ενταγμένες ενεργειακές λύσεις. Παράλληλα, η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να πλαισιωθεί και από πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, δίκαιης κατανομή των ωφελειών και ουσιαστικής υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την έννοια και τη σημασία του τοπίου συνιστά βασική προϋπόθεση για μια κοινωνικά δίκαιη, ισόρροπη και περιβαλλοντικά βιώσιμη χωρική ανάπτυξη. Περισσότερα στο πλήρες άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Journal of Landscape Ecology: https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019 View full είδηση

Εκδόθηκε με υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Νίκου Παπαθανάση, η πρόσκληση με τίτλο «Παρεμβάσεις βελτίωσης οδικής ασφάλειας Αττικής» για την υποβολή προτάσεων στο τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «Μεταφορές» 2021-2027 με δυνητικούς δικαιούχους: α) τις αρμόδιες υπηρεσίες και τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και β) την περιφέρεια Αττικής και διατιθέμενο προϋπολογισμό 25.000.000 ευρώ. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως ανακοινώθηκε, η πρόσκληση περιλαμβάνει τις εξής δράσεις: *Εθνικό Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας: Το έργο αφορά στην ανάπτυξη του Εθνικού Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας (ΕΠΟΑ), το οποίο αποτελεί το βασικό εργαλείο για την παρακολούθηση της εφαρμογής του συνόλου των δράσεων του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Οδικής Ασφάλειας 2021- 2030 (ΕΣΣΟΑ), καθώς και των επιδόσεων οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα, που αναμένεται να αυξήσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα του ΕΣΣΟΑ και να οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων του και στη σημαντική μείωση των οδικών τροχαίων ατυχημάτων- δυστυχημάτων στη χώρα. Ενδεικτικά περιλαμβάνονται η συλλογή στοιχείων κυκλοφορίας, δεικτών επίδοσης (KPI) και στοιχείων αντιλήψεων, τεχνικές αναλύσεις, δημοσιοποίηση στατιστικών και αποτελεσμάτων κ.ά. *Διαχείριση συστήματος παραβάσεων: Το έργο αφορά στην ανάπτυξη και λειτουργία ενός νέου ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Παραβάσεων, το οποίο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική επιτήρηση οδικής ασφάλειας, προκειμένου η πιστοποίηση και διεκπεραίωση των παραβάσεων να γίνεται με αυτοματοποιημένο τρόπο, ώστε τελικώς, η επιτήρηση αυτή να γίνεται αντιληπτή από τους παραβάτες και να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους. *Ψηφιακή υποδομή ταυτοποίησης οχημάτων: Το έργο αφορά στην εφαρμογή ενός καινοτόμου ηλεκτρονικού συστήματος μέσω του οποίου θα παρέχεται στα ελεγκτικά όργανα αλλά και στις αρμόδιες δημόσιες αρχές η εν συνόλω διαχείριση πληροφοριών που σχετίζονται με την σύννομη κυκλοφορία των οχημάτων και, συνακόλουθα, την οδική ασφάλεια (π.χ πληροφόρηση για την εγκυρότητα της άδειας κυκλοφορίας, του πιστοποιητικού καλής κατάστασης του οχήματος και ασφαλούς κυκλοφορίας (ΚΤΕΟ), την εκπομπή των πραγματικών ρύπων). *Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική Οδικής Ασφάλειας: Η Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική Οδικής Ασφάλειας λειτουργεί υποστηρικτικά για την επίτευξη του οράματος και των ποσοτικών στόχων του ΕΣΣΟΑ και έχει ως βασική προτεραιότητα την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση του κοινού σε θέματα οδικής συμπεριφοράς. View full είδηση