Όλη η δραστηριότητα

Η εξάπλωση των μεγάλων χερσαίων αιολικών πάρκων αποτελεί βασική κατεύθυνση των πολιτικών που αποσκοπούν στην αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Εντάσσεται στο ευρύτερο πλαίσιο της ενεργειακής μετάβασης προς καθαρές και πιο βιώσιμες μορφές ενέργειας. Η ανάπτυξη τέτοιων υποδομών είναι ταχεία, εκτεταμένη αλλά και συχνά αμφιλεγόμενη. Η κατασκευή βιομηχανικών αιολικών πάρκων προϋποθέτει μεγάλες τεχνικές επεμβάσεις στο έδαφος: βαριές θεμελιώσεις από οπλισμένο σκυρόδεμα, βαθιές εκσκαφές, χωματουργικές εργασίες μεγάλης κλίμακας, διάνοιξη εκτεταμένων οδικών δικτύων, κ.α. Η μαζική εγκατάσταση ανεμογεννητριών προκαλεί έντονες αντιδράσεις. Αντιδράσεις που αντανακλούν αγωνίες για την αλλοίωση και υποβάθμιση του τοπίου, τις περιβαλλοντικές, κοινωνικές, πολιτικές και πολιτισμικές επιπτώσεις των επεμβάσεων αυτών, την εκτόπιση αγροτικών και άλλων δραστηριοτήτων, την απουσία ουσιαστικής δημόσιας διαβούλευσης, την προβληματική κατανομή των ωφελημάτων και την αλλαγή του αναπτυξιακού προσανατολισμού των περιοχών. Το ζήτημα υπερβαίνει την τεχνολογία ή την παραγωγή ενέργειας: αγγίζει τη σχέση των ανθρώπων με τον τόπο τους και θέτει ερωτήματα για το νόημα, τη χρήση, τη διαχείριση και τον σχεδιασμό του χώρου. Επηρεάζει τον τρόπο που οι άνθρωποι αντιλαμβάνονται και βιώνουν τους τόπους και τα τοπία τους και βλέπουν/συναισθάνονται τον εαυτό τους σε αυτά. Οι τοπικές αυτές αντιστάσεις πηγάζουν από βαθιά ριζωμένες κοινωνικές και πολιτισμικές αξίες που συνδέονται με τον χαρακτήρα, την ταυτότητα, τη φυσική και την πολιτισμική κληρονομιά και τον κοινωνικό ιστό των κοινοτήτων. Τίθενται, λοιπόν, ερωτήματα, όπως: Μπορούν τα περιβαλλοντικά οφέλη της «καθαρής» ενέργειας να δικαιολογήσουν μια τέτοια υποβάθμιση φυσικών και πολιτισμικών πόρων; Μπορεί να θεωρηθεί αποδεκτή η θυσία τοπίων βαθιά φορτισμένων με μνήμη, ταυτότητα, πολιτισμική, αισθητική και οικολογική αξία στο όνομα της ενεργειακής μετάβασης; Είναι πράγματι «κοινά» τα οφέλη της παραγόμενης ενέργειας και της ενεργειακής μετάβασης; Πόσο δημοκρατικό, ηθικό και δίκαιο είναι να καλούνται οι πολίτες να χρηματοδοτούν αδρά, μέσω του Ειδικού Τέλους Μείωσης Εκπομπών Αερίων του Θερμοκηπίου, τόσο αμφιλεγόμενα έργα ΑΠΕ; Η σύγχρονη ενεργειακή πολιτική δεν μπορεί να αγνοεί τα θέματα αυτά και τις αντιφάσεις, αλλά ούτε και ποικίλα άλλα ερωτήματα που εγείρονται και αφορούν τη λειτουργία, τη διαφάνεια και τη δικαιοσύνη του ενεργειακού συστήματος. Το άρθρο με τίτλο «Ανάπτυξη Μεγάλων Αιολικών Πάρκων και οι Επιπτώσεις τους στο Τοπίο: Ανασκόπηση της Περίπτωσης της Ελλάδας» (https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019😞 εστιάζει στη σύνθετη και πολυδιάστατη έννοια του τοπίου, αναδεικνύοντας τον ανθρωποκεντρικό, βιωματικό και συμβολικό του χαρακτήρα, πέρα από την αισθητική και αναπαραστατική του προσέγγιση, αναδεικνύει τη μετάβαση προς την εκβιομηχάνιση της αιολικής ενέργειας, με έμφαση στις επιπτώσεις των τεχνικών επεμβάσεων στο τοπίο της υπαίθρου, παρουσιάζει τις κοινωνικές αντιδράσεις στην εγκατάσταση μεγάλων αιολικών πάρκων, επισημαίνοντας την εμφάνιση του τοπιακού ακτιβισμού ως έκφραση αντίστασης, κοινωνικής αγωνίας και υπεράσπισης της τοπικής ταυτότητας και κληρονομιάς, προτείνει ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο αξιολόγησης των επιπτώσεων των επιταχυνόμενων επενδύσεων αιολικής ενέργειας στο τοπίο, εξετάζει εργαλεία και στρατηγικές για τη διαχείριση και διακυβέρνηση των τοπίων ενέργειας, σε συμφωνία με τις αρχές της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για το Τοπίο, και επιδιώκει να συμβάλει ουσιαστικά στον δημόσιο και επιστημονικό διάλογο γύρω από την ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας. Παρά τη ραγδαία αύξηση των επενδύσεων, απουσιάζει αντίστοιχη εκτεταμένη έρευνα που να εστιάζει συστηματικά στις χωρικές, κοινωνικές και πολιτισμικές πτυχές αυτού του μετασχηματισμού και στις επιπτώσεις των μεγάλων αιολικών πάρκων στο πολυδιάστατο τοπίο. Το τοπίο είναι μια κατεξοχήν ανθρωποκεντρική έννοια· δεν υφίσταται χωρίς την ανθρώπινη παρουσία και εμπλοκή. Δεν είναι απλώς ένα ατομικό βίωμα, αλλά ένα κοινό πλαίσιο νοήματος και εμπειρίας. Περιλαμβάνει οικολογικές, κοινωνικές, οικονομικές, πολιτικές, συναισθηματικές, πολιτισμικές, βιωματικές και άλλες διαστάσεις. Συνεπώς, δεν αποτελεί απλώς εικόνα, αλλά το βαθύτερο «είναι» ενός τόπου· είναι ένας ζωντανός χώρος, φορτισμένος με ιστορία, μνήμη και ταυτότητα, ένα πεδίο αλληλεπίδρασης μεταξύ του σώματος και της γης, όπου η εμπειρία, η υλικότητα και το συναίσθημα συνυφαίνονται. Η Ευρωπαϊκή Σύμβαση για το Τοπίο (Ν.3827/2010) αναγνωρίζει το τοπίο ως κοινό αγαθό και βασικό στοιχείο της φυσικής και πολιτισμικής κληρονομιάς της Ευρώπης, αλλά και ως πολυσήμαντο πόρο που συμβάλλει ουσιαστικά στην ατομική και κοινωνική ευημερία. Στην Ελλάδα, παρά τα θετικά βήματα που έγιναν με την εισαγωγή των Ενοτήτων Τοπίου στα Περιφερειακά Χωροταξικά Πλαίσια (2014–2016), οι σχετικές προβλέψεις παραμένουν περιορισμένες. Απαραίτητο επόμενο βήμα είναι η ενσωμάτωση στοιχείων των αξιολογήσεων του χαρακτήρα και της φέρουσας ικανότητας του τοπίου (Landscape Character & Landscape Capacity Assessments) στις Μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων με έμφαση στις κοινωνικές και πολιτισμικές διαστάσεις των έργων. Το άρθρο υποστηρίζει την ανάγκη για πιο ισορροπημένες λύσεις στην παραγωγή ανανεώσιμης ενέργειας, προκρίνοντας έργα μικρότερης κλίμακας που σέβονται την τοπιακή πολυμορφία και τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής. Αυτά τα έργα οφείλουν να εντάσσονται σε έναν μακροπρόθεσμο και συνεκτικό χωροταξικό σχεδιασμό, και να βασίζονται σε ουσιαστικές διαδικασίες δημόσιας διαβούλευσης. Σε αυτά η ουσιαστική συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών και η εμπλοκή κοινωνικών επιστημόνων αποτελούν κρίσιμες προϋποθέσεις για την κοινωνική αποδοχή και τη βιωσιμότητα αυτών των ενεργειακών παρεμβάσεων. Επιπλέον, καταθέτει συγκεκριμένες προτάσεις πολιτικής που περιλαμβάνουν κατευθυντήριες οδηγίες χωροθέτησης αιολικών πάρκων, μέτρα για τη βελτίωση της ενσωμάτωσης τους στο τοπίο, καθώς και μια σειρά καινοτόμων εναλλακτικών ενεργειακών επιλογών. Η τεχνολογική πρόοδος, ιδίως στον τομέα της αποθήκευσης ενέργειας, καθιστά εφικτές – και στο μέλλον ακόμα περισσότερο – πιο ευέλικτες, αποκεντρωμένες και τοπικά ενταγμένες ενεργειακές λύσεις. Παράλληλα, η ενεργειακή μετάβαση πρέπει να πλαισιωθεί και από πολιτικές εξοικονόμησης ενέργειας, δίκαιης κατανομή των ωφελειών και ουσιαστικής υποστήριξης των τοπικών κοινωνιών. Η εκπαίδευση και η ευαισθητοποίηση σχετικά με την έννοια και τη σημασία του τοπίου συνιστά βασική προϋπόθεση για μια κοινωνικά δίκαιη, ισόρροπη και περιβαλλοντικά βιώσιμη χωρική ανάπτυξη. Περισσότερα στο πλήρες άρθρο που δημοσιεύτηκε στο Journal of Landscape Ecology: https://sciendo.com/article/10.2478/jlecol-2025-0019 View full είδηση

Εκδόθηκε με υπογραφή του αναπληρωτή υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Νίκου Παπαθανάση, η πρόσκληση με τίτλο «Παρεμβάσεις βελτίωσης οδικής ασφάλειας Αττικής» για την υποβολή προτάσεων στο τομεακό πρόγραμμα του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών «Μεταφορές» 2021-2027 με δυνητικούς δικαιούχους: α) τις αρμόδιες υπηρεσίες και τους εποπτευόμενους φορείς του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και β) την περιφέρεια Αττικής και διατιθέμενο προϋπολογισμό 25.000.000 ευρώ. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως ανακοινώθηκε, η πρόσκληση περιλαμβάνει τις εξής δράσεις: *Εθνικό Παρατηρητήριο Οδικής Ασφάλειας: Το έργο αφορά στην ανάπτυξη του Εθνικού Παρατηρητηρίου Οδικής Ασφάλειας (ΕΠΟΑ), το οποίο αποτελεί το βασικό εργαλείο για την παρακολούθηση της εφαρμογής του συνόλου των δράσεων του Εθνικού Στρατηγικού Σχεδίου Οδικής Ασφάλειας 2021- 2030 (ΕΣΣΟΑ), καθώς και των επιδόσεων οδικής ασφάλειας στην Ελλάδα, που αναμένεται να αυξήσει σημαντικά την αποτελεσματικότητα του ΕΣΣΟΑ και να οδηγήσει στην επίτευξη των στόχων του και στη σημαντική μείωση των οδικών τροχαίων ατυχημάτων- δυστυχημάτων στη χώρα. Ενδεικτικά περιλαμβάνονται η συλλογή στοιχείων κυκλοφορίας, δεικτών επίδοσης (KPI) και στοιχείων αντιλήψεων, τεχνικές αναλύσεις, δημοσιοποίηση στατιστικών και αποτελεσμάτων κ.ά. *Διαχείριση συστήματος παραβάσεων: Το έργο αφορά στην ανάπτυξη και λειτουργία ενός νέου ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης Παραβάσεων, το οποίο αποτελεί απαραίτητη προϋπόθεση για την αποτελεσματική επιτήρηση οδικής ασφάλειας, προκειμένου η πιστοποίηση και διεκπεραίωση των παραβάσεων να γίνεται με αυτοματοποιημένο τρόπο, ώστε τελικώς, η επιτήρηση αυτή να γίνεται αντιληπτή από τους παραβάτες και να βελτιώνουν τη συμπεριφορά τους. *Ψηφιακή υποδομή ταυτοποίησης οχημάτων: Το έργο αφορά στην εφαρμογή ενός καινοτόμου ηλεκτρονικού συστήματος μέσω του οποίου θα παρέχεται στα ελεγκτικά όργανα αλλά και στις αρμόδιες δημόσιες αρχές η εν συνόλω διαχείριση πληροφοριών που σχετίζονται με την σύννομη κυκλοφορία των οχημάτων και, συνακόλουθα, την οδική ασφάλεια (π.χ πληροφόρηση για την εγκυρότητα της άδειας κυκλοφορίας, του πιστοποιητικού καλής κατάστασης του οχήματος και ασφαλούς κυκλοφορίας (ΚΤΕΟ), την εκπομπή των πραγματικών ρύπων). *Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική Οδικής Ασφάλειας: Η Εθνική Επικοινωνιακή Πολιτική Οδικής Ασφάλειας λειτουργεί υποστηρικτικά για την επίτευξη του οράματος και των ποσοτικών στόχων του ΕΣΣΟΑ και έχει ως βασική προτεραιότητα την ευαισθητοποίηση και εκπαίδευση του κοινού σε θέματα οδικής συμπεριφοράς. View full είδηση

Η προϋπόθεση της αρχικής υπουργικής απόφασης ήταν να είναι ο μηχανικός μέλος της ΕΜΔΥΔΑΣ, που σημαίνει να είναι υπάλληλος στο Δημόσιο (Υπουργείο κλπ), Ν{ΠΔΔ και ΟΤΑ. Αυτός ήταν, άλλωστε, ο στόχος της απόφασης, μετά τους συνεχείς αγώνες της ΕΜΔΥΔΑΣ στη δεκαετία το ΄80, για την αύξηση των αποδοχών των μηχανικών δημοσίων υπαλλήλων. Θέλω να πιστεύω ότι, και μετά την κατάργηση της διάταξης από το Πρόγραμμα Δημ. Επενδύσεων και τη συμφωνία της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ με τις Εργοληπτικές Οργανώσεις, ισχύουν οι ίδιες προϋποθέσεις.

Καλημέρα Κυρίοι, επανέρχομαι με τα τελευταία ελπίζω στοιχεία, ελπίζοντας να κλείσει έτσι οριστικά (με αρνητικο η θετικό τρόπο) το ερώτημα. Ενα λεπτό. Για να καταλάβω κατι, πρέπει να ειπώθει κάτι για να το καταλάβω. Για παράδειγμα αυτό δεν δίνει κάποια εξήγηση Αντιθέτως αυτό που αναφέρατε εσείς.... θα μπορούσε να είναι μια πολύ χρήσιμη απάντηση, καθώς δίνει σε κάποιο που έχει μπερδευτεί μια κατεύθυνση. Ότι άλλο είναι, να έχεις ένα δρομο μπροστά και να παραχωρησεις το κομμάτι που του λείπει και να προκύψει το πλάτος των 4μ, και άλλο να μην περναέι καν δρόμος, και να φτιάξεις εξολοκλήρου εσύ ολη τη λωρίδα των 4μ. Και στην αρχή σκέφτηκα αυτη ειναι η σωστη απάντηση, αρα το αποτέλεσμα έκλεισε και ειναι αρνητικό για τον συγγενή που αναζητά το πως έχουν τα πράγματα... Αλλά έπειτα θυμήθηκα μια άλλη περίπτωση που ανατρέπει τα πάντα, ακόμα και αυτό που μολις ειπώθηκε. Καθώς σε 2 τυφλά οικοπεδακια πάλι σε κατειργημμενο οικισμό, ιδιοκτήτης παραχώρησε κομμάτια στο Δήμο, εξολοκλήρου μέσα από το οικόπεδο του, και τα κάνε Οικοδομήσιμα Δείτε Κύριοι Απο τον κεντρικό δρόμο, υπάρχει ενα κάθετο κομμάτι δημοτικής οδου, που καταλήγει στο οικοπεδο. Το κάθε ενα σχημάτισε δρόμους με πλάτος κόβοντας μπροστά από κάθε του πλευρά 4μ και έτσι έγιναν οικοδομήσιμα. Μιλάω με γεγονότα και όχι με επιθυμιες. Απλά η μόνη περίπτωση εδώ, σε αντίθεση με το παραπάνω τοπογραφικό είναι πως δεν πρόκειται για τον ίδιο Ιδιοκτήτη. Οπότε θα πρέπει ο 1 να αποζημιωθεί, και να κάνει αυτός την παραχώρηση που θα καταλήγει στο 3. Απλά επειδή είναι πολύ ιδιαίτερο ζήτημα ήθελα να μάθω τα τεχνικά σε περίπτωση που το είχατε συναντήσει. Οπότε αν καταλαβαίνω σωστά λέτε,πως παρότι συμφωνείτε με το πως θα έπρεπε να έχουν τα πράγματα και κανονικά να μη γίνεται, εν τέλη όντως γίνεται και συνηθίζεται στην Αιγινα αυτό που αναφέρω. Άρα για το συγκεκριμένο θεμα επιβεβαιωνετε πως οτι έχω αναφέρει γίνεται ή έχετε να προτείνετε κάποια λυση?

Ήσουν μέλος της ΠΟ ΕΜΔΥΔΑΣ?

σωστά .... αλλά με τα ΑΝ.... εμείς δεν είμαστε βιομήχανοι αλλά Μηχανικοί..... οπότε ας (χωρίς αν) φροντίσουμε τα δικά μας ..... που πέραν του ατομικισμού δεν τα φροντίζουμε.... συνοπτικά παρτάκιδες κι ότι βρέξει ας κατεβάσει. Το έχω ξαναγράψει και ακόμα περιμένω έστω μία φορά στην ιστορία οι Ελεύθεροι Επαγγελματίες Μηχανικοί να κάνουν ΑΠΕΡΓΙΑ..... ποτέ των ποτών...... νομίζουμε πως είμαστε Βιομήχανοι μάλλον.

Συνάδελφοι καλημέρα. Αρχικά δηλώνω ότι είμαι εκ των προτέρω σύμφωνος με τις απόψεις σας, και προσωπικά σε όσες αντίστοιχες υποθέσεις μου έτυχαν για την Αίγινα, ειδικά σε κατηργημένους οικισμούς, εξέφρασα την άποψη που εκφράσατε και εσείς, δηλαδή να αποφευχθεί παραχώρηση σε κοινή χρήση. ΩΣΤΟΣΟ, με ένα πολύ ακατανόητο τρόπο, όχι μόνο επιτρέπεται στην Αίγινα, αλλά είναι και σχετικά εύκολο αυτό που ρωτάει ο φίλος. Παρεπιπτόντως δεν έδωσα σημασία σε μεγέθη των οικοπέδων, ούτε στο έτος δημιουργίας, φυσικά υπάρχει checklist που πρέπει να ικανοποιείται για να γίνει αποδεκτό όλο αυτό το project. Και μόλις χθες το μεσημέρι είχα παρόμοια συζήτηση με συνάδελφο, κατά την οποία εξέφρασα τη συναισθηματική σύγχισή μου, για ποιό λόγο απαγορεύεται η παραχώρηση σε κοινή χρήση στους οικισμούς κάτω των 2000 κατοίκων (ΣτΕ 1828/2008), ενώ επιτρέπεται στους οικισμούς προϋφιστάμενους του 1923. Αυτά, την καλημέρα μου.

ιδιωτική ρυμοτομία λέγεται ορθότερα ,,, έχουν γραφεί σελίδες επί σελίδων εδώ από το 2008 που υπήρξε η απόφαση του ΣτΕ

Το βάζω και εδώ, μήπως κάποιος γνωρίζει περισσότερα. Θέλω να θέσω ένα θέμα που είναι σχετικό με τις αποφάσεις του ΣτΕ, αλλά δεν έχει διευκρινιστεί. Ο Δήμαρχος Αθηναίων με το αποφασίζομεν και διατάσσομεν, συγνώμη λάθος με το εντέλεσθαι έχει επαναφέρει κάτι ύψη από Βασιλικά Διατάγματα, δεν ξέρω αν είναι σε επαφή και με τον Ντε Γκρές για να τα υπογράψει, του 1955, που μιλάνε για 4 ορόφους και 1 εσοχή σε περιοχές με ΣΔ 3 και άλλα τέτοια γραφικά. Ξέρουμε αν αυτό είναι άλλη μια αυθαιρεσία δημάρχου, ή υπάρχει δικαστική απόφαση που το στηρίζει και τι γίνεται με το ύψος κατά ΓΟΚ, αφού το ΣτΕ, δεν άλλαξε κάτι σε αυτό ?

Θέλω να θέσω ένα θέμα που είναι σχετικό με τις αποφάσεις του ΣτΕ, αλλά δεν έχει διευκρινιστεί. Ο Δήμαρχος Αθηναίων με το αποφασίζομεν και διατάσσομεν, συγνώμη λάθος με το εντέλεσθαι έχει επαναφέρει κάτι ύψη από Βασιλικά Διατάγματα, δεν ξέρω αν είναι σε επαφή και με τον Ντε Γκρές για να τα υπογράψει, του 1955, που μιλάνε για 4 ορόφους και 1 εσοχή σε περιοχές με ΣΔ 3 και άλλα τέτοια γραφικά. Ξέρουμε αν αυτό είναι άλλη μια αυθαιρεσία δημάρχου, ή υπάρχει δικαστική απόφαση που το στηρίζει και τι γίνεται με το ύψος κατά ΓΟΚ, αφού το ΣτΕ, δεν άλλαξε κάτι σε αυτό ?

Καλά τα είπε ο μεγάλος, δε χρειάζεται και μεγάλη διορατικότητα για να δεις που οδηγεί η κατάσταση αυτή. Αλλά εμένα με εκνευρίζουν αυτοί που κάθονται στο τιμόνι πλέον αλλά και αυτοί που τους υποστηρίζουν ακόμα και με αθέμιτα μέσα, όπως κάποιοι δημοσιογράφοι που πλασάρουν το παραμύθι.

Είναι θέμα οπτικής, Αν ήσουν κι εσύ βιομήχανος, τα ίδια θα έκανες (όπως όλοι μας). Συνεπώς, δεν υπάρχει "αντικειμενική ηθική". Μην ξεχνάς ότι η πλειοψηφία των "οικονομημένων" δεν τα βρήκε έτοιμα. Από χαμηλά ξεκίνησαν. Οπότε...

όπως ακριβώς το είχε πει κι ο μεγάλος...

Αυτό που ζητάς είναι δημιουργία νέου δρόμου κι απαγορεύεται (για το λόγο που ανέφερε ο @sdtopo). Αυτό που δείχνεις, είναι διαπλάτυνση νομίμως υφιστάμενου κι επιτρέπεται (υπό όρους). Αν δεν μπορείς (ή δεν θέλεις) να καταλάβεις τη διαφορά, είναι άλλο θέμα. Πάντως, εάν τα 1+2 έχουν πρόσωπο κι εμβαδόν του κανόνα, ισχύει η πρότασή μου. Αν όμως, όπως λες, κανείς δεν σκοπεύει να δώσει στον άλλον, μην το παιδεύεις άλλο...

Καλησπέρα. Ποια είναι η διαφορά της εσοχής κτιρίου σε επαφή με τα όρια (οποιεσδήποτε διαστάσεις) με το αίθριο, το οποίο πρέπει να είναι Δ; Και στις δύο περιπτώσεις, δεν περιβάλλονται από κτίριο ή όρια; Η εσοχή μετράει στη κάλυψη και δεν μετράει στον ηλιασμό και αερισμό των κύριων χώρων;

Ποια στρατηγικη και ποια ανθεκτικότητα; Ένας κόβιντ να γίνει και θα πούμε το ψωμί ψωμάκι. Έχουμε γίνει το ξενοδοχείο της Ευρώπης και τα παιδιά μας σερβιτόροι. Που είναι η στρατηγική σε μια τέτοια πορεία;

Παραχωρείς τμήμα από το οικόπεδο στο Δήμο ώστε να σχηματιστεί το πλάτος των 4μ, γίνεται συμβόλαιο παραχώρησης ώστε να γίνει δημόσιο, και καθιστάται οικοδομήσιμο. Ειναι συνηθισμένο εδω στη περιοχή, και δείχνω Παράδειγμα από πρόσφατο τοπογραφικο πάλι σε κατηργειμενο οικισμό. Είναι χρονοβόρο μεν αλλά είναι διαδικαστικό το θέμα, και στο τέλος καταλήγει σε απόφαση και εντάσσεται σε ΦΕΚ.

Διότι η διάνοιξη οδών, αναδιάρθρωση των ιδιοκτησιών και απόκτηση οικοδομησιμότητας λέγεται Πολεοδόμηση και μπορεί να γίνει μόνο κατόπιν ένταξης της περιοχής στο Σχέδιο Πόλεως με Προεδρικό Διάταγμα. Δεν είναι ιδιωτικό θέμα.

Ευχαριστώ θα το διορθώσω!

Ίσως να βοηθάει το αρ. 24 του Ν. 4179/2013 όπως έχει τροποποιηθεί με την Παρ.1 Άρθρο 34 Νόμος 4875/2021

Υπάρχει κάποια αιτιολογία? Αν μπορούσα να γνωρίζω παραπάνω θα το εκτιμούσα. Όλοι λένε όχι, αλλά κανείς δεν έχει πει γιατί όχι..

δεν γίνεται ....

Καλησπέρα κύριοι, παραθέτω περαιτέρω ουσιαστικές πληροφορίες ώστε να προχωρήσει η συζήτηση . Πρόκειται λοιπόν για μια ιδιαίτερη και ερμαφρόδιτη κατάσταση που ίσως να έχετε ξανακούσει η οποία ισχύει μόνο στο νησί της Αίγινας. Για να αποφευχθεί η σύγχυση παρέλειψα να το αναφέρω, αλλά πρόκειται για μια Περιοχή που λέγονται Κατειργημενοι Οικισμοί. (ΦΕΚ 539δ/1989). Η Αίγινα λοιπόν κύριοι, γύρω από το σχέδιο πόλης της, εχει 17 Κατειργημενους Οικισμούς, και για να το μπλέξουμε ακόμα περισσότερο, οι 2 απο αυτούς θεωρούνται και προ του 1923. Πιο ευνοϊκή περίπτωση, καθώς αρτιότητα κατα κανόνα σε αυτούς είναι τα 4, στρ έναντι των 20 για τους υπόλοιπους, και επιπρόσθετα οτι επιτρέπεται κατάτμηση. Να σημειωθεί Το οικόπεδο βρίσκεται σε εναν απο αυτούς τους 2 Προ 23 Κατιεργημενους. Το εν λόγω οικόπεδο είναι 3 στρ. οπότε είναι άρτιο και οικοδομήσιμο ως μεγαλύτερο των 2.000 τ.μ. και κτίζει σύμφωνα με τον 270δ/1985. Το 2 έχει κτίρια, το 1 παραμένει ακόμα γη. Κανένας από τους 3 δεν σκοπεύει να δώσει ως προς τον άλλον ώστε να προκύψουν νεότερα ενιαία κομμάτια. Και ειδικά όπως απάντησα στον προηγούμενο κύριο που Ρώτησε, ο 2 εχει ήδη κτίσει και εξαντλήσει τον συντελεστή, οπότε ούτε στη πράξη μπορεί να υλοποιηθεί αυτή η σκέψη, ακόμα και αν οι ιδιοκτήτες σκόπευαν να κάνουν κάτι τέτοιο. Εχει δημιουργηθεί το 2004, οπότε δεν προβλέπεται οικοδομησιμοτητα ως τυφλό προ 1977, αν ρωτάτε για αυτό. Παρότι παραλειφθηκαν όλα αυτά απο το αρχικό Δημοσίευμα, με σκοπό να μην κουράσω, πιστεύω, και εδώ θέλω την γνώμη σας, πως η περίπτωση παραχώρησης τμήματος στο δημόσιο με σκοπό δημιουργία κοινόχρηστης οδού, είναι η μόνη λύση εφόσον αυτό καταστεί δυνατό. Δεν ανέφερα κάπου για πρόσοψη μήκους 4μ. γράφω ξεκάθαρα για δρόμο πλάτους 4μ. Απλά αυτό που ρωτάω καθώς όντως δεν εχω κατανοήσει, είναι ο κοινόχρηστος δρόμος με πλάτος 4μετρα, πόσο θα εκτείνεται μέσα στο οικόπεδο? Για παράδειγμα πρέπει να είναι από τον ηδη αναγνωρισμένο δρόμο εως το τέρμα νοτιότερο τμήμα όπως ρωτάω, δηλαδή έτσι Η αρκεί μονο ο Ιδιοκτητης 1, να παραχωρήσει τμήμα όπου σχηματίζεται δρόμος πλάτους 4μ, και ίσα που να ακουμπάει στη πλευρά του οικοπέδου 3, για παράδειγμα κάπως έτσι