Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1453 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ: Πάνω από δύο δεκαετίες συνεχούς εξέλιξης.
      Τα θαλάσσια παρατηρητήρια είναι υποδομές οι οποίες έχουν ως στόχο την συστηματική συλλογή δεδομένων σε ολόκληρη την θαλάσσια στήλη, καταγράφοντας τις διεργασίες που παρατηρούνται από την επιφάνεια της θάλασσας και την αλληλεπίδραση της με την ατμόσφαιρα, μέχρι τον βυθό.
      Τα θαλάσσια παρατηρητήρια λειτουργούν για μεγάλες χρονικές περιόδους και έχουν την δυνατότητα συλλογής και παροχής σημαντικών δεδομένων που είναι απαραίτητα  στην διάθεση υπηρεσιών που σχετίζονται με τις θαλάσσιες καιρικές συνθήκες και την κατάσταση της θάλασσας,  την υποστήριξη διενέργειας ασφαλών και αποτελεσματικών θαλάσσιων επιχειρήσεων καθώς και την αποτελεσματικότερη απόκριση σε ακραία φαινόμενα και καταστάσεις ανάγκης.
      Επιπλέον, η συστηματική συλλογή πληροφοριών συνεισφέρει στην διεύρυνση της κατανόησης μας για τις διαδικασίες που συντελούνται στους ωκεανούς και τη μεταβλητότητα των φαινομένων που παρατηρούνται στο θαλάσσιο περιβάλλον, ενώ παρέχουν και το επιστημονικό υπόβαθρο για την εφαρμογή περιβαλλοντικών προγνώσεων, την προσαρμογή στις κλιματικές αλλαγές και συμβάλουν στη βιώσιμη διαχείριση των ωκεανών και των παράκτιων περιοχών.
      Το σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ αποτελεί μια τέτοιου τύπου ερευνητική υποδομή για την παρακολούθηση και πρόβλεψη του θαλάσσιου περιβάλλοντος στην περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου, η οποία συνεισφέρει στις ανάγκες και τις απαιτήσεις της επιστήμης, της τεχνολογίας και της κοινωνίας, τόσο σε διεθνές όσο και σε τοπικό επίπεδο.
      Το σύστημα ΠΟΣΕΙΔΩΝ αποτελείται από τις παρακάτω συνιστώσες:
      Το σύστημα παρατήρησης, το οποίο αποτελείται από ένα δίκτυο σταθερών πλωτήρων (buoys), δύο αυτόνομα υποβρύχια υδρόπτερα (gliders), ένα σύστημα ferrybox, ένα καλωδιωμένο παρατηρητήριο, πλωτήρες Argo, ένα σύστημα υψίσυχνης τηλεμετρίας (HF Radar) και ένα πρόγραμμα παρακολούθησης του οικοσυστήματος βασισμένο σε επαναλαμβανόμενους πλόες. Το σύστημα προγνώσεων, το οποίο αποτελείται από μια σειρά αριθμητικών μοντέλων που παρέχουν σε καθημερινή βάση ατμοσφαιρικές, κυματικές, υδροδυναμικές και οικοσυστημικές προβλέψεις για τις επόμενες πέντε ημέρες. Την μονάδα θαλάσσιας τεχνολογίας, η οποία παρέχει το τεχνικό υπόβαθρο και την υποστήριξη για τη λειτουργία των καταγραφικών συστημάτων, ενώ έχει επίσης την ευθύνη για την ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στις πλατφόρμες παρατήρησης. Την μονάδα διαχείρισης και διάχυσης δεδομένων, η οποία συλλέγει και επεξεργάζεται τα δεδομένα από το δίκτυο παρακολούθησης και μεταφέρει τα προϊόντα παρατήρησης και πρόγνωσης στις συνδεδεμένες ευρωπαϊκές υποδομές και στο κοινό. Το σύστημα παρατήρησης του ΠΟΣΕΙΔΩΝΑ, το οποίο βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία για περισσότερο από είκοσι χρόνια, έχει εξελιχθεί από το αρχικό δίκτυο πλωτήρων σε ένα ολοκληρωμένο παρατηρητήριο πολλαπλών κόμβων, ακολουθώντας τις σύγχρονες τάσεις της θαλάσσιας επιστήμης και τεχνολογίας, το οποίο έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιεί δεδομένα  που προέρχονται από διαφορετικές πλατφόρμες, προσφέροντας την δυνατότητα παρακολούθησης του θαλάσσιου περιβάλλοντος σε πολλαπλές κλίμακες, που κυμαίνονται από την συστηματική καταγραφή της κατάστασης των θαλασσών μέχρι την  παρακολούθηση της μεταβλητότητας των διεργασιών του θαλασσίου περιβάλλοντος.
      https://poseidon.hcmr.gr/map?model=METEO¶m=w10&date=2021-02-11T15:00:00Z&coords=38.774,27.155,6.5
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Το πρωί της Δευτέρας, 8 Φεβρουαρίου, κλιμάκιο των επιθεωρητών περιβάλλοντος μετέβη στις εγκαταστάσεις του ΑΔΜΗΕ στα Νεόκτιστα Ασπροπύργου και συγκεκριμένα  στο Κέντρο Υπερυψηλής Τάσης (ΚΥΤ) για διενέργεια περιβαλλοντικής αυτοψίας.
      Σύμφωνα με τα στοιχεία που συνέλεξαν οι επιθεωρητές περιβάλλοντος, δεν διαπιστώθηκε διαρροή υγρών αποβλήτων, πλην μικρής ποσότητας νερών πυρόσβεσης κάτω από τον μετασχηματιστή.
      Οι επιθεωρητές περιβάλλοντος θα προχωρήσουν σε σύνταξη έκθεσης αυτοψίας προκειμένου να ζητηθούν περαιτέρω στοιχεία για την διερεύνηση της λειτουργίας της εγκατάστασης, σύμφωνα με την κείμενη περιβαλλοντική νομοθεσία.
      Με βάση την ενημέρωση από τη Διεύθυνση Κλιματικής Αλλαγής & Ποιότητας της Ατμόσφαιρας του ΥΠΕΝ, σημειώνεται ότι ο πλησιέστερος με το συμβάν σταθμός του Εθνικού Δικτύου Παρακολούθησης Ατμοσφαιρικής Ρύπανσης είναι αυτός της Ελευσίνας, ο οποίος είχε διακοπή ρεύματος λόγω του συμβάντος από 23:00 έως 24:00. Οι μετρήσεις στα αιωρούμενα σωματίδια επανήλθαν στις 02:00 σήμερα Δευτέρα, 8 Φεβρουαρίου και ήταν χαμηλές, εντός φυσιολογικών ορίων (τα PM 10 μετρήθηκαν στα 38 μg/m3 & τα PM 2,5 μετρήθηκαν στα 20 μg/m3 αντίστοιχα). Συμπερασματικά, δεν παρατηρήθηκε αύξηση σε σχέση με τις τιμές των προηγούμενων ημερών.
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Η Ελλάδα είναι μια από τις πλουσιότερες χλωριδικά χώρες στην Ευρώπη και στη Μεσόγειο, καθώς φιλοξενεί περισσότερα από 7.000 φυτικά είδη, 1.435 εκ των οποίων είναι ενδημικά - δηλαδή απαντώνται μόνο στη χώρα μας και πουθενά αλλού στον πλανήτη.
      Ο μοναδικός αυτός φυσικός πλούτος της Ελλάδας οφείλεται κύρια στην κλιματική της ετερογένεια, το έντονο τοπογραφικό της ανάγλυφο και τον γεωγραφικό της κατακερματισμό, που διαμορφώνεται από τα περισσότερα από 4.800 όρη και τα 8.000 νησιά και νησίδες της. Ένας άλλος ιδιαίτερα σημαντικός παράγοντας ο οποίος έχει συμβάλει στο φαινόμενο αυτό, είναι η παρουσία περιοχών με σχετικά σταθερό κλίμα κατά τη διάρκεια των τελευταίων χιλιετιών, τα ονομαζόμενα και ως «κλιματικά καταφύγια».
      Σήμερα, όμως, ο φυσικός αυτός πλούτος της Ελλάδας βρίσκεται σε κίνδυνο, καθώς η Μεσόγειος είναι μια από τις περιοχές που απειλείται περισσότερο από την επίδραση της κλιματικής αλλαγής και τη μεταβολή των χρήσεων γης. Ο άνθρωπος αλλάζει δραστικά τον πλανήτη, μέσω της εντατικοποίησης της γεωργίας, της αστικοποίησης, της αποψίλωσης των δασών και της εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου, έχοντας ως συνέπεια την αύξηση της θερμοκρασίας και της αντίστοιχης μείωσης της βροχόπτωσης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξαφάνιση σημαντικού αριθμού φυτών και ζώων, σε πολύ πιο σύντομο χρονικό διάστημα από ότι αυτό συνέβαινε στο παρελθόν.
      Προκειμένου να ανακοπεί αυτό το κύμα εξαφανίσεων, έχουν ληφθεί αρκετές πρωτοβουλίες διατήρησης, με σημαντικότερη αυτή της θεσμοθέτησης προστατευόμενων περιοχών, υψηλής αισθητικής και οικολογικής αξίας, που φιλοξενούν πολλά σπάνια και κινδυνεύοντα φυτά και ζώα και αποτελούν συνεπώς «θερμά σημεία» βιοποικιλότητας. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, οι περισσότερες από τις περιοχές αυτές είναι ενταγμένες στο Δίκτυο Προστατευόμενων Περιοχών Natura 2000.
      Παρότι η σύγχρονη βοτανική εξερεύνηση της Ελλάδας έχει τις απαρχές της στον 18ο αιώνα και πλειάδα μελετών έχουν διεξαχθεί σχετικά με την κατανομή των φυτικών ειδών σε διάφορες περιοχές (όρη και νησιά) της χώρας μας, καμία μελέτη δεν είχε διεξαχθεί έως σήμερα έχοντας ως επίκεντρο της τον εντοπισμό των θερμών σημείων φυτικής ποικιλότητας σε εθνικό επίπεδο.
      Πρόσφατα, δημοσιεύθηκε μια μελέτη – η πρώτη στην Ελλάδα –  η οποία εντόπισε τα «θερμά σημεία» φυτικής ποικιλότητας σε όλη την Ελλάδα, και αξιολόγησε ως προς αυτά την αποτελεσματικότητα της οριοθέτησης των προστατευόμενων περιοχών του δικτύου Natura 2000.
      Σύμφωνα με τη μελέτη αυτή, η περιοχή με τα περισσότερα ενδημικά φυτικά είδη - δηλαδή, το θερμότερο σημείο ενδημικής φυτικής ποικιλότητας - στην Ελλάδα είναι ο Ταΰγετος και στη συνέχεια τα Λευκά Όρη της Κρήτης. Τα θερμά σημεία φυτικής ποικιλότητας στην Ελλάδα εντοπίζονται κυρίως σε ορεινούς όγκους, τόσο της Βόρειας, όσο και της Νότιας Ελλάδας, ενώ οι Κυκλάδες, αλλά και άλλα νησιά του Αιγαίου, όπως η Κρήτη, η Σαμοθράκη και η Ικαρία, φιλοξενούν πάρα πολλά ενδημικά φυτικά είδη και βρίσκονται μεταξύ των σημαντικότερων χλωριδικά περιοχών της Ελλάδας.
      Σε ό,τι αφορά την αποτελεσματικότητα της οριοθέτησης των περιοχών του Δικτύου Natura 2000, αυτή κρίνεται σχετικά ικανοποιητική, όμως φαίνεται να απαιτείται ο επανασχεδιασμός του, καθώς το 25% των θερμών σημείων φυτικής ποικιλότητας της Ελλάδας βρίσκεται εκτός των ορίων του.

      Εικόνα 1. Σταθμισμένη ταξινομική ποικιλότητα (CWE) για τα ενδημικά φυτικά είδη της Ελλάδας.
      *Ο Κωνσταντίνος Κουγιουμουτζής είναι μεταδιδακτορικός ερευνητής στο Πανεπιστήμιο Πατρών, Επιστημονικός Υπεύθυνος του ερευνητικού έργου «Species on the brink of extinction» και ο κύριος ερευνητής του ερευνητικού έργου «Greek biodiversity under siege: safeguarding the future».
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Πολύ μεγάλα ύψη υετού (βροχής και χιονιού) κατέγραψε το δίκτυο των μετεωρολογικών σταθμών του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών/ meteo.gr φέτος τον Ιανουάριο.
      Τα μεγαλύτερα ύψη παρατηρήθηκαν στην Ήπειρο, όπου καταγράφηκαν έως και 915 χιλιοστά υετού στα Θεοδώριανα Άρτας (προηγούμενο ρεκόρ τα 836 χιλιοστά τον Φεβρουάριο 2018).
      Σε περισσότερους από 20 μετεωρολογικούς σταθμούς του δικτύου καταγράφηκαν τα μεγαλύτερα ύψη μηνιαίου υετού από την αρχή της λειτουργίας τους, πριν το 2010.

      Αναλυτικότερα, μετά τα Θεοδώριανα, τιμές – ρεκόρ μηνιαίου ύψους υετού σε χιλιοστά τον Ιανουάριο του 2021 υπήρξαν σε Παραμυθιά (753 χιλιοστά), Δωδώνη (654), Περτούλι (545), Άρτα (486), Ορεινή Ναυπακτία (484), Ιωάννινα (443) και Αγρίνιο (350 χιλιοστά).

      Συγκριτικά, αναφέρεται ότι το μέσο ετήσιο ύψος υετού στην Αθήνα είναι περίπου 400 χιλιοστά (σταθμός Θησείου), ενώ το ρεκόρ μηνιαίου ύψους υετού στην Ευρώπη είχε καταγραφεί στο Ασκύφου της Κρήτης τον Φεβρουάριο του 2019 (1.225 χιλιοστά).
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Την πρωτιά μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ κατέχει η Ελλάδα στα βοοειδή βιολογικής εκτροφής, με ποσοστό που ανέρχεται σε 26,9% στο σύνολο του ζωικού κεφαλαίου.
      Με 528.752 εκτάρια βιολογικής γεωργίας η Ελλάδα καταλαμβάνει την όγδοη θέση μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ παρότι το ποσοστό αύξησης των εγχώριων βιολογικών εκτάσεων  ήταν το δεύτερο μικρότερο την περίοδο 2012-2019, μόλις 14,3%, με βάση τα στοιχεία της Eurostat.
      Σε δέκα χώρες, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, αντιστοιχεί το 80,7% των συνολικών εκτάσεων βιολογικής καλλιέργειας, ενώ στις υπόλοιπες 17 χώρες επιμερίζεται μόλις το 19,3%. Η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και η Γερμανία εμφανίζουν τα τέσσερα μεγαλύτερα ποσοστά και η Ελλάδα, στην όγδοη θέση της κατάταξης, κατέχει το 3,8% στο σύνολο των βιολογικών εκτάσεων της ΕΕ.
      Συνολικά, η βιολογική γεωργία κάλυψε σχεδόν 13,8 εκατομμύρια εκτάρια γεωργικής γης στην ΕΕ-27 το 2019. Αυτό αντιστοιχεί στο 8,5% της συνολικής χρησιμοποιούμενης γεωργικής έκτασης της ΕΕ-27, καταγράφοντας αύξηση 0,5 εκατοστιαίες μονάδες από το 2018. Η αύξηση της βιολογικής έκτασης μεταξύ 2012 και 2019 ήταν 46%.
      Στην 7ετία, τη μεγαλύτερη αύξηση στη συνολική βιολογική έκταση, άνω του 100%, σημείωσαν η Βουλγαρία, η Γαλλία, η Κροατία και η Ουγγαρία, ενώ ένα κράτος μέλος της ΕΕ, η Πολωνία, ανέφερε μειώσεις στη βιολογική περιοχή (-22,6%).
      Βιολογική παραγωγή
      Στη βιολογική παραγωγή δημητριακών (εξαιρουμένου του ρυζιού) η Ελλάδα με 5,0% κατείχε την τρίτη υψηλότερη θέση το 2019, με τη Σουηδία να εμφανίζει το μεγαλύτερο μερίδιο (6,6%).
      Η Σουηδία είχε επίσης το μεγαλύτερο μερίδιο παραγωγής βιολογικών φρέσκων λαχανικών στη συνολική εθνική παραγωγή (19,4%), ενώ στη Γερμανία και τις Κάτω Χώρες ήταν μεταξύ 5% και 10% της συνολικής παραγωγής λαχανικών. Στα υπόλοιπα κράτη-μέλη της ΕΕ, το μερίδιο της βιολογικής παραγωγής λαχανικών κυμαινόταν από 0,03% στη Μάλτα έως 3,7% στη Λετονία. Λίγο πάνω από 2% ήταν το μερίδιο της χώρας μας.
      Τα περισσότερα βοοειδή βιολογικής εκτροφής στην Ευρώπη
      Την πρωτιά μεταξύ των 27 χωρών-μελών της ΕΕ κατέχει η Ελλάδα στα βοοειδή βιολογικής εκτροφής, με ποσοστό που ανέρχεται σε 26,9% στο σύνολο του ζωικού κεφαλαίου, από 25,5% το 2018, ενώ ανέβηκε στη δεύτερη θέση σε ό,τι αφορά το ποσοστό βιολογικών αγελάδων γαλακτοπαραγωγής, που το 2019 ανήλθε σε 19,7% από 15,1% το 2018.
      Αναλύοντας τα επίσημα στοιχεία της ΕΕ, προκύπτει ότι συνολικά το 5,83% των βοοειδών (περισσότερα από 4,5 εκατομμύρια ζώα) είναι βιολογικής εκτροφής.
      Η Λετονία είχε το μεγαλύτερο μερίδιο οργανικών αιγοπροβάτων (36,2% στο συνολικό πληθυσμό αιγοπροβάτων) και το δεύτερο μεγαλύτερο μερίδιο του οργανικού πληθυσμού βοοειδών (25,1%). Η Αυστρία είχε το υψηλότερο μερίδιο βιολογικών αγελάδων γαλακτοπαραγωγής (22,0%) ακολουθούμενη από την Ελλάδα και τη Σουηδία (18,8%).
      Για τα περισσότερα κράτη-μέλη της ΕΕ, οι χοίροι που έχουν εκτραφεί βιολογικά αντιπροσωπεύουν μόνο ένα μικρό μερίδιο στον συνολικό πληθυσμό χοίρων, με το υψηλότερο μερίδιο στη Δανία να είναι κάτω από το 4%.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Η βελτίωση της γνώσης για τους υγροτόπους της ηπειρωτικής Ελλάδας είναι απαραίτητη για τη λήψη μέτρων προστασίας, διατήρησης, διαχείρισης και αποκατάστασης. Η χαρτογραφική αποτύπωση των ορίων τους, δηλαδή του συνόρου μεταξύ άλλων χρήσεων και καλύψεων γης και του υγροτόπου, καθιστά εφικτή την παρακολούθηση αλλαγών στην έκτασή τους, οι οποίες μπορεί να προκαλούνται από φυσικούς παράγοντες (π.χ. ξηρασία) και ανθρωπογενείς δραστηριότητες (π.χ. μείωση έκτασης από επέκταση αστικών και γεωργικών εκτάσεων).
       Τι γνωρίζουμε πλέον για το πλήθος και τη χωρική κατανομή των υγροτόπων στην ηπειρωτική Ελλάδα:
      Η ηπειρωτική Ελλάδα διαθέτει περισσότερους από 1.400 υγροτόπους, που καταλαμβάνουν έκταση περίπου 2.350.000 στρ. Σύμφωνα με τη χαρτογράφηση που διενεργήθηκε από το ΕΚΒΥ, για την περίοδο 2017-2019, με τη χρήση τεχνολογιών Γεωπαρατήρησης, στο ηπειρωτικό τμήμα της χώρας εντοπίζονται περισσότεροι από 1.400 φυσικοί και τεχνητοί υγρότοποι (εξαιρουμένων των ποταμών και των ρεμάτων), οι οποίοι καταλαμβάνουν περίπου 2.350.000 στρ., έκταση που ισοδυναμεί με το 2% της επιφάνειας της ηπειρωτικής Ελλάδας. Από τους υγροτόπους που αποτυπώθηκαν, περισσότεροι από τους μισούς συγκεντρώνονται στη Βόρεια Ελλάδα, και καταλαμβάνουν το 52% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης στην ηπειρωτική Ελλάδα.
      Περίπου τα 3/4 των υγροτόπων είναι μικροί και η συνολική έκτασή τους αντιστοιχεί μόλις στο 1% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης. Ως μικροί υγρότοποι θεωρούνται αυτοί που έχουν έκταση μικρότερη από 80 στρέμματα. Παρά το μικρό μέγεθος, δημιουργούν ένα πολύτιμο δίκτυο διαδρόμων, σταθμών και νησίδων, απαραίτητων για τη μετακίνηση, μετανάστευση και διασπορά των ειδών, ενώ παράλληλα προσφέρουν οικοσυστημικές υπηρεσίες ως τόποι αναψυχής, περιβαλλοντικής εκπαίδευσης, προσέλκυσης επισκεπτών. Ο βαθμός προόδου οριοθέτησης σημαντικών ή απειλούμενων υγροτόπων μικρού μεγέθους και ο βαθμός προόδου οριοθέτησης οικολογικών διαδρόμων, συνιστούν για τη χώρα δείκτες παρακολούθησης του Γενικού Στόχου της Εθνικής Στρατηγικής για τη Βιοποικιλότητα που αφορά στην οργάνωση και λειτουργία του εθνικού συστήματος Προστατευόμενων Περιοχών και στην ενίσχυση των ωφελειών από τη διαχείρισή τους.
      Το μεγαλύτερο τμήμα της συνολικής υγροτοπικής έκτασης (80%) της ηπειρωτικής Ελλάδας βρίσκεται εντός του Δικτύου Natura 2000. Όλα τα δέλτα, οι περισσότερες λιμνοθάλασσες και λίμνες  και περίπου το ήμισυ του πλήθους των μικρών λιμνών και των παράκτιων ελών, περιλαμβάνονται εξ ολοκλήρου ή μερικώς στις περιοχές Natura 2000. Η διατήρηση των υγροτόπων αυτών προάγεται μέσω των πολιτικών και μέτρων που λαμβάνονται για τις εν λόγω περιοχές.
      Το 20% της συνολικής υγροτοπικής έκτασης στην ηπειρωτική Ελλάδα βρίσκεται εκτός Δικτύου Natura 2000.  Εκτός περιοχών Natura 2000 βρίσκεται το 20% της υγροτοπικής έκτασης, που αντιστοιχεί σε 470.000 στρέμματα περίπου. Από αυτά, 140.000 στρ. περίπου, αντιστοιχούν σε 198 υγρότοπους οι οποίοι παρουσιάζουν μερική επικάλυψη με αυτές. Ενώ 330.000 στρ. περίπου αντιστοιχούν σε 966 υγροτόπους που βρίσκονται εξολοκλήρου εκτός περιοχών Natura 2000 όπως τεχνητά λιμνία (404 από 533), εσωτερικά έλη (166 από 211), εκβολές (144 από 208) κ.ά.
      Στην Ευρωπαϊκή Ένωση, προβλέπεται η διατήρησή τους ως συνδετικών στοιχείων για την ενίσχυση της οικολογικής συνοχής του Δικτύου Νatura 2000, ιδίως ως τόπων αναπαραγωγής και ανάπαυσης προστατευόμενων ειδών πανίδας, σύμφωνα με την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ για τους οικοτόπους. Σύμφωνα με την ελληνική νομοθεσία (Νόμος 3937/2011), οι υγρότοποι αυτοί δύνανται να προστατεύονται, με τη λήψη μέτρων που αποτρέπουν την υποβάθμισή τους.
      Περίπου 45% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται σε περιοχές που είναι ευνοϊκές για τη βιοποικιλότητα. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, οι διασυνδεδεμένες περιοχές εκτείνονται και πέρα από τα όρια του Δικτύου Νatura 2000.  Από τους απογραφέντες υγροτόπους, το 45% της συνολικής έκτασής τους εκτείνεται σε διασυνδεδεμένες περιοχές, δημιουργώντας ένα πολύτιμο δίκτυο διαδρόμων που στηρίζουν την υδρόβια ζωή. Μέρος αυτής της έκτασης (176.000 στρ.) βρίσκεται εκτός των περιοχών Νatura 2000. Βάσει του Στόχου Aichi 11, τα οικοσυστήματα διατηρούνται μέσω αποτελεσματικής διαχείρισης διασυνδεδεμένων συστημάτων που δημιουργούνται από προστατευόμενες περιοχές και άλλες περιοχές όπου εφαρμόζονται μέτρα διατήρησης.
      Περίπου 13% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται σε περιοχές που δεν είναι ευνοϊκές για τη βιοποικιλότητα, εκτός των περιοχών του Δικτύου Natura 2000. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, το 13% της συνολικής έκτασης των απογραφέντων υγροτόπων εκτείνεται εκτός των διασυνδεδεμένων περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα, κυρίως σε αστικές και γεωργικές. Συνιστούν νησίδες βιοποικιλότητας, παρέχοντας ενδιαιτήματα για την υδρόβια ζωή και λειτουργούν ως πράσινες υποδομές.
      Περίπου 42% της υγροτοπικής έκτασης βρίσκεται εντός Δικτύου Natura 2000 σε εκτάσεις που αξιολογήθηκαν ως ασύνδετες. Σύμφωνα με την ανάλυση συνδεσιμότητας περιοχών ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα που διενεργήθηκε για την περιοχή της ηπειρωτικής Ελλάδας, το 42% της συνολικής έκτασης των απογραφέντων υγροτόπων αφορά σε τμήματα των περιοχών Νatura 2000, ευνοϊκών για τη βιοποικιλότητα, που δεν παρουσιάζουν χωρική σύνδεση, δηλαδή πρόκειται για κατακερματισμένα ενδιαιτήματα.
      Επισκεφτείτε το Δικτυακό Τόπο για τους υγροτόπους της Ελλάδας (http://greekwetlands.biodiversity-info.gr/) που δημιουργήθηκε από το ΕΚΒΥ παρέχει γεωγραφικά στοιχεία και απογραφικά δεδομένα.
      *Υπεύθυνη απογράφων φυσικών περιοχών ΕΚΒΥ- Δρ. Δασολογίας και φυσικού Περιβάλλοντος.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Ένα παλιό και εγκαταλελειμμένο για δεκαετίες εργοστάσιο, θα μετατραπεί σε πολυχώρο τέχνης και πολιτισμού στην ανατολική Αττική.  
      Πρόκειται για το εργοστάσιο πορσελάνης στη Νέα Μάκρη, το οποίο κτίστηκε το 1950 και «έζησε» πολύ μεγάλες στιγμές για δύο δεκαετίες, καθώς παρήγαγε προϊόντα πορσελάνης για ηλεκτρολογική χρήση, αργότερα επεκτάθηκε και στην παραγωγή πυρότουβλων και άλλων πυρίμαχων προϊόντων και μάλιστα για μεγάλο διάστημα προμήθευε και τη ΔΕΗ.  
      Εκεί εργάστηκαν χιλιάδες άνθρωποι από τις γύρω περιοχές, από τη Νέα Μάκρη, τη Ραφήνα, τον Μαραθώνα και το Γραμματικό, όμως το 1969 η λειτουργία του σταμάτησε, λόγω υπέρογκων δανείων και από τότε έχει εγκαταλειφθεί, με εξαίρεση ένα μικρό τμήμα του, το οποίο έχει κατά καιρούς χρησιμοποιηθεί για γυρίσματα των σίριαλ της τηλεόρασης.  
      Όπως μεταδίδει το ΑΠΕ-ΜΠΕ, ο δήμαρχος Μαραθώνα-Νέας Μάκρης Στέργιος Τσίρκας είχε προτείνει σε δημόσια, διαδικτυακή διαβούλευση 17 πιθανές χρήσεις και αυτή για τη δημιουργία αίθουσας προβολών, θεατρικής σκηνής και συναυλιακού χώρου, υπερίσχυσε. 
      Ο χώρος προορίζεται να στεγάζει εκθέσεις, βιβλιοθήκη και δημιουργικό εργαστήριο.
      Σύμφωνα με το Αθηναϊκό - Μακεδονικό πρακτορείο, «καθοριστική ήταν η συμβολή του εφοπλιστή Αθανάσιου Μαρτίνου, ο οποίος πέρα από τη μελέτη του όλου έργου, προσέφερε το ποσό των 215.000 ευρώ συν το ΦΠΑ κι έτσι το εργοστάσιο πορσελάνης θα μετατραπεί σε ένα κανονικό και πολυθεματικό Κέντρο Πολιτισμού και Τέχνης».  
      «Πρόκειται για ένα εγκαταλελειμμένο και λεηλατημένο εργοστάσιο, για ένα κουφάρι σχεδόν στο κέντρο της Νέας Μάκρης με μεγάλο περιβάλλοντα χώρο», εξηγεί στο ΑΠΕ ο δήμαρχος της περιοχής, Στέργιος Τσίρκας.  
      Η έκτασή του είναι 38 στρέμματα και έχει σχεδόν 4.000 τ.μ. στεγασμένο χώρο. «Για χρόνια παραμένει έτσι, παρατημένο και χωρίς καμία συντήρηση και είναι λογικό ο κόσμος να θέλει να αξιοποιηθεί».
      Το έργο θα έχει τη χρηματοδότηση της Περιφέρειας και του προγράμματος ''Αντώνης Τρίτσης''.   Οι δημοτικές αρχές εκτιμούν πως μέχρι το καλοκαίρι θα έχουν ολοκληρωθεί οι μελέτες και στη συνέχεια θα ξεκινήσουν οι εργασίες, με ορίζοντα τριετίας.
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Με Εγκύκλιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος & Ενέργειας έχει επισημανθεί ότι σύμφωνα με τον ν.4736/2020, σχετικά με τη μείωση των επιπτώσεων ορισμένων πλαστικών προϊόντων στο περιβάλλον, από την 1η Φεβρουαρίου 2021 οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης (υπενθυμίζουμε ότι Φορείς Γενικής Κυβέρνησης είναι και οι ΟΤΑ Α’ και Β’ βαθμού):
      α) απαγορεύεται να προμηθεύονται με οποιονδήποτε τρόπο τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαριθμούνται κατωτέρω, τα οποία είναι κατασκευασμένα εξολοκλήρου από πλαστική ύλη, καθώς και τα προϊόντα που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη,
      β) υποχρεούνται να περιλαμβάνουν στα έγγραφα των συμβάσεων, οι οποίες καταρτίζονται δυνάμει Προκήρυξης που δημοσιεύεται μετά την 1η/2/2021 και έχουν ως αντικείμενο τη μίσθωση ή εκμετάλλευση ή παροχή υπηρεσιών λειτουργίας κυλικείων, όρο περί απαγόρευσης της προμήθειας, της χρήσης και της διάθεσης από τον Ανάδοχο της σύμβασης των πλαστικών προϊόντων μίας χρήσης που απαριθμούνται κατωτέρω, τα οποία είναι κατασκευασμένα εξολοκλήρου από πλαστική ύλη, καθώς και των προϊόντων που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη.
      Τα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που απαγορεύεται να προμηθεύονται οι Φορείς της Γενικής Κυβέρνησης είναι τα ακόλουθα:
      1) πλαστικές μπατονέτες, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των 2 ΚΥΑ που αναφέρει η Εγκύκλιος,
      2) πλαστικά μαχαιροπίρουνα (πιρούνια, κουτάλια, μαχαίρια, ξυλάκια φαγητού),
      3) πλαστικά πιάτα,
      4) πλαστικά καλαμάκια, εξαιρουμένων εκείνων που εμπίπτουν στο πεδίο εφαρμογής των 2 ΚΥΑ που αναφέρει η Εγκύκλιος,
      5) πλαστικοί αναδευτήρες ποτών,
      6) πλαστικά στηρίγματα μπαλονιών (όχι τα μπαλόνια), εκτός από μπαλόνια για βιομηχανικές ή άλλες επαγγελματικές χρήσεις και εφαρμογές που δεν αφορούν διανομή στους καταναλωτές, συμπεριλαμβανομένων των μηχανισμών που απαιτούνται για τη στήριξη των ειδών αυτών,
      7) περιέκτες τροφίμων κατασκευασμένοι από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), όπως κουτιά με κάλυμμα ή χωρίς κάλυμμα μέσα στα οποία τοποθετούνται τρόφιμα τα οποία: α) προορίζονται για άμεση κατανάλωση, β) καταναλώνονται συνήθως από το δοχείο και γ) είναι έτοιμα για κατανάλωση χωρίς περαιτέρω προετοιμασία (ιδίως μαγείρεμα, βράσιμο ή ζέσταμα) Στους περιέκτες αυτούς συμπεριλαμβάνονται και οι περιέκτες που χρησιμοποιούνται για γεύματα ταχυφαγείων ή άλλα γεύματα έτοιμα προς άμεση κατανάλωση εκτός από περιέκτες ποτών, πιάτα, πακέτα και περιτυλίγματα που περιέχουν τρόφιμα,
      περιέκτες ποτών από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και τα καλύμματά τους, και
      9) κυπελάκια για ποτά από διογκωμένο πολυστυρένιο (όπως φελιζόλ), καθώς και τα καπάκια και καλύμματά τους.
      Στην ως άνω απαγόρευση περιλαμβάνονται και όλα τα προϊόντα (πέραν των ανωτέρω αναφερόμενων) που κατασκευάζονται από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη (όπως σακούλες και περιέκτες τροφίμων από οξοδιασπώμενη πλαστική ύλη).
      Η απαγόρευση των ανωτέρω προϊόντων δεν αφορά δημόσιες συμβάσεις για τις οποίες η διαδικασία ανάθεσης έχει ξεκινήσει πριν την 1η Φεβρουαρίου.
      Το παρόν αφορά στα πλαστικά προϊόντα μίας χρήσης που κατασκευάζονται εξ ολοκλήρου από πλαστική ύλη. Για τα προϊόντα μίας χρήσης, τα οποία κατασκευάζονται εν μέρει από πλαστική ύλη, αναμένονται οι τεχνικές προδιαγραφές της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ώστε να εκδοθεί η προβλεπόμενη ΚΥΑ.
      Αναλυτικότερα στην Εγκύκλιο: https://www.airetos.gr/UsersFiles/Documents/plastika_egyklios.pdf
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Από χιονοθύελλες μέχρι παρήλια, δείτε πέντε φυσικά καιρικά φαινόμενα που συμβαίνουν μόνο όταν ο υδράργυρος πέσει.
      Διαμαντόσκονη
      Η παγωμένη θερμοκρασία του αέρα, που είναι πιο παγωμένη κοντά στην επιφάνεια σε σχέση με τα υψόμετρα, παράγει λαμπερούς κρυστάλλους πάγου, γνωστούς και ως διαμαντόσκονη. Το σχήμα τους είναι σαν βελόνες και εμφανίζονται σαν ομίχλη, η οποία όμως λαμπιρίζει όταν τη χτυπά το φως του ήλιου.  Σε αντίθεση με το χιόνι, η διαμαντόσκονη πέφτει από τον καθαρό ουρανό, χωρίς σύννεφα, και αιωρείται στον αέρα. Αποτελεί συχνό φαινόμενο στην Ανταρκτική και τον Αρκτικό Κύκλο, ενώ περιστασιακά μπορεί να εμφανιστεί και σε άλλα μέρη. Το λαμπιρίζον αυτό χιόνι μπορεί να πέφτει για ημέρες, αλλά ποτέ δεν παραμένει στο έδαφος για πολύ.
      Snow Rollers
      Πρόκειται για ένα ιδιαιτέρως σπάνιο φαινόμενο που απαιτεί συγκεκριμένες συνθήκες για να συμβεί, όπως κολλώδες χιόνι, αλλά ταυτόχρονα ελαφρύ και δυνατό αέρα που να μπορέσει να «τυλίξει» το χιόνι, χωρίς να το φυσήξει πολύ και να το διασκορπίσει. Όταν όλα αυτά συμβούν, το αποτέλεσμα είναι τεράστιοι κυλινδρικοί όγκοι χιονιού που μοιάζουν απόκοσμοι.
      Παρήλιο
      Γνωστό και ως sundog, το παρήλιο απαιτεί κι αυτό συνδυασμό καιρικών συνθηκών για να συμβεί. Συμβαίνει όταν το φως του ήλιου αντανακλά στους κρυστάλλους πάγου στα σύννεφα και δημιουργείται ένα οπτικό φαινόμενο που αποτελείται από φωτεινά, έγχρωμα σημεία φωτός γύρω από τον Ήλιο. Είναι παρόμοιας φιλοσοφίας με το ουράνιο τόξο, καθώς το φως χτυπά τον πάγο και αντανακλάται σε όλα του τα χρώματα. Οι κρύσταλλοι πέφτουν και επιπλέουν και αυτό που βλέπουμε εμείς είναι η αντανάκλασή τους στο ύψος του ματιού μας. Το αμυδρό φως από τον κάθε κρύσταλλο, τελικά δημιουργεί κάτι σαν έναν ακόμη ψεύτικο ήλιο.
      Παγωμένη ομίχλη
      Αν και είναι εξαιρετικά σπάνιο να συμβεί σε θερμοκρασίες άνω των -30 βαθμών Κελσίου, ωστόσο η παγωμένη ομίχλη είναι εντυπωσιακή και δημιουργεί ένα εφέ παρόμοιο με το παρήλιο. Σε αντίθεση με την κλασική ομίχλη, δεν δημιουργείται από πυκνές σταγόνες νερού, αλλά από παγωμένους κρυστάλλους.
       
      Κρυοσεισμοί
      Λέγονται και σεισμοί παγετού και συμβαίνουν τοπικά, τόσο που κάποιος να μην αισθανθεί τον σεισμό που συνέβη στο γειτονικό σπίτι. Προκαλούνται από ξαφνικό πάγωμα του εδάφους και συνήθως συμβαίνουν με τα πρώτα κρύα του έτους. Το χιόνι γενικά βοηθά στην απομόνωση και προστασία του εδάφους, αλλά όταν η επιφάνεια είναι γυμνή και οι θερμοκρασίες πέφτουν αρκετά, οι συνθήκες ευνοούν τέτοια φαινόμενα.  
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Το «Πάρκο Ευαισθητοποίησης για τη Φυτοποικιλότητα» στην Καρδία του δήμου Θέρμης, στην ανατολική Θεσσαλονίκη, καταλαμβάνει έκταση 3,5 περίπου στρεμμάτων, αναπτύσσεται σε δύο επίπεδα και είναι περιφραγμένο. Πρόκειται για ένα πρότυπο αστικό βοτανικό πάρκο, το οποίο υλοποιήθηκε στο πλαίσιο του έργου «Conse-pp», χρηματοδοτείται από το Πρόγραμμα Interreg IPA CBC "Ελλάδα –Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας 2014-2020" με συγχρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση και πόρους των συμμετεχουσών χωρών. Αντικείμενο του έργου είναι η «Διατήρηση αυτοφυών φυτών προτεραιότητας στη διασυνοριακή περιοχή». Εδώ, λοιπόν, έγκειται και η ιδιαιτερότητα του πάρκου, καθώς στις ζωντανές συλλογές του, διατηρεί φυτά τα οποία δεν προήλθαν από το εμπόριο, αλλά από άγρια είδη της ευρύτερης περιοχής της Βόρειας Ελλάδας και των συνόρων της που συλλέχθηκαν σε βοτανικές αποστολές εξερεύνησης, εξημερώθηκαν και αναπαράχθηκαν.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF1-459-x-600.jpg
      Το φυτικό υλικό που φιλοξενείται στις ζωντανές σωστικές συλλογές του πάρκου περιλαμβάνει 1000 φυτά προτεραιότητας (priority species) από 70 φυτικά είδη και υποείδη αυτόχθονων πολυετών ποών που ανήκουν σε 21 συνολικά βοτανικές οικογένειες , 44 γένη φυτών και κατατάχθηκαν σε τρεις βασικές κατηγορίες. Η κατηγοριοποίηση των ειδών-υποειδών προτεραιότητας διατήρησης πραγματοποιήθηκε με βάση τον κίνδυνο εξαφάνισής τους (κατηγορία Α), το επίπεδο ενδημισμού τους (κατηγορία Β) και τη σπανιότητά τους (κατηγορία C) στο φυσικό περιβάλλον της διασυνοριακής περιοχής της Ελλάδας. Συγκεκριμένα ως Α προτεραιότητας φυτά χαρακτηρίζονται τα απειλούμενα ή σχεδόν απειλούμενα είδη ενδημικά ή μη και συνολικά περιλαμβάνονται 12 taxa (είδη και υποείδη), όπως είναι το τσάι του Ολύμπου (Sideritis scardica), η κενταύρεια Πρέσπας (Centaurea prespana) και το αγριογαρύφαλλο (Dianthus myrtinervius subsp. caespitosus ). Ως Β χαρακτηρίζονται τα ενδημικά που δεν έχουν χαρακτηριστεί ακόμα ως απειλούμενα, όπου συνολικά περιλαμβάνονται 42 taxa (είδη και υποείδη), όπως είναι το αείζωο (Sempervivum ciliosum), η ίριδα (Iris reichenbachii) και η αγριοβιολέτα (Viola arsenica). Ενώ ως C χαρακτηρίζονται τα σπάνια, δηλαδή μη κοινά φυτά όπου συνολικά περιλαμβάνονται 16 taxa (είδη και υποείδη), όπως είναι το άγριο γεράνι (Geranium subcaulescens), η καμπανούλα (Campanula foliosa) και το φασκόμηλο (Salvia ringens).
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF2-326-x-600.jpg
      Αντίστοιχο φυτικό υλικό με αυτό του πάρκου, το οποίο ξεπερνά τον αριθμό των 100 ειδών-υποειδών, διατηρείται στον Βαλκανικό Βοτανικό Κήπο Κρουσσίων (στην Ποντοκερασιά του Κιλκίς) και στον Κήπο Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης του ΙΓΒΦΠ, του ΕΛΓΟ-ΔΗΜΗΤΡΑ, στη Θέρμη Θεσσαλονίκης. Το υλικό αυτό είναι πολύπλευρα τεκμηριωμένο και αποτελεί προϊόν εφαρμοσμένης επιστημονικής έρευνας για κάθε είδος-υποείδος ξεχωριστά, η οποία πραγματοποιήθηκε στις εγκαταστάσεις του Ινστιτούτου Γενετικής Βελτίωσης και Φυτογενετικών Πόρων του Ελληνικού Γεωργικού Οργανισμού Δήμητρα (ΙΓΒΦΠ), στη Θέρμη Θεσσαλονίκης με επιστημονικά υπεύθυνη την Δρ. Ελένη Μαλούπα.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF3-600-x-450.jpg
      Πέρα από τα 1000 φυτά προτεραιότητας η φυτική ποικιλότητα του πάρκου ενισχύεται με τη φύτευση συνολικά 31 νέων δένδρων από 7 είδη με ιδιαίτερο καλλωπιστικό και εποχικό ενδιαφέρον, τα οποία χρησιμοποιούνται ευρέως στη σύγχρονη κηποτεχνία και αρχιτεκτονική τοπίου μεταξύ των οποίων το λιριόδενδρο (Liriodendron tulipifera), η λικιδάμβαρη (Liquidambar styraciflua), η μελιά (Melia azedarach), η πλατανομουριά (Morus platanifolia), αλλά και εκπροσώπους ειδών της ελληνικής χλωρίδας, όπως η ιπποκαστανιά (Aesculus hippocastanum), η αριά (Quercus ilex), και ο φράξος (Fraxinus ornus).
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BA%CE%BF4-600-x-425.jpg
      Επίσης, στο πάρκο διατηρούνται 21 υφιστάμενα δένδρα μεταξύ των οποίων το πλατάνι (Platanus sp.), το έλατο (Abies sp.), η φλαμουριά (Tilia sp.), η κέλτιδα (Celtis australis), η δάφνη (Laurus nobilis) και η κρανιά (Cornus mas).
      Το πάρκο αποτελεί σημαντικό εργαλείο περιβαλλοντικής εκπαίδευσης των μαθητών αλλά και ευαισθητοποίησης των πολιτών καθώς διαθέτει ειδική σήμανση με πινακίδες ταυτότητας φυτών και περιβαλλοντικής ερμηνείας.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Μια βραδυφλεγή βόμβα, η οποία απειλεί να τινάξει στον αέρα το σύστημα περιβαλλοντικής αδειοδότησης στην Ελλάδα, αποτελεί η παράλειψη της χώρας μας να εξετάζει πριν αδειοδοτήσει τη συμβατότητα έργων και δραστηριοτήτων με τις περιοχές Natura. Σειρά αποφάσεων του Ευρωδικαστηρίου τα τελευταία χρόνια έχει καταδείξει τη σημασία της διαδικασίας αυτής, που ονομάζεται «δέουσα εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων», αλλά και τον έλεγχο αυτής από ανεξάρτητη Αρχή και όχι από ιδιώτες ή τα όργανα του υπουργείου Περιβάλλοντος. Αντιθέτως η Ελλάδα όχι μόνο έχει ενσωματώσει και εφαρμόσει με στρεβλό τρόπο την οδηγία για τη δέουσα εκτίμηση, αλλά την τελευταία δεκαετία αποδυναμώνει συστηματικά ακόμα και τη βασική διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης, επιλογή που μπορεί σύντομα να τη φέρει στο εδώλιο του Ευρωδικαστηρίου.
      Η δέουσα εκτίμηση είναι μια διαδικασία κατά την οποία πρέπει να εκτιμηθούν οι επιπτώσεις που θα έχει ένα έργο ή μια δραστηριότητα –μόνο του ή σε συνδυασμό με άλλα υπάρχοντα ή σχεδιαζόμενα– στα είδη ή και στους οικοτόπους των περιοχών Natura. Πρόκειται για μια διαδικασία που πρέπει να πραγματοποιείται πριν από την έγκριση ενός σχεδίου, ουσιαστικά και από τη συνήθη διαδικασία περιβαλλοντικής αδειοδότησης: ένα πρώτο πράσινο φως.
      Οι ιδιαιτερότητες
      Η διαδικασία της δέουσας εκτίμησης έχει βέβαια πολλές ιδιαιτερότητες. Κατ’ αρχάς, δεν αφορά μόνο τις περιοχές Natura, αλλά κάθε έργο που μπορεί να τις επηρεάσει, ακόμα κι αν είναι έξω από αυτές. Επιπλέον, δεν αφορά μόνο τις κατηγορίες εκείνων των έργων που κανονικά χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. Τέλος –και πιο σημαντικό– πρέπει, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, να βασίζεται «σε πλήρεις, ακριβείς και οριστικές διαπιστώσεις και συμπεράσματα, ικανά να διασκεδάσουν οποιαδήποτε εύλογη επιστημονικής φύσεως αμφιβολία». Δεν μπορεί να γίνει δεκτό ότι έχει γίνει η δέουσα εκτίμηση όταν δεν υπάρχουν στοιχεία ή αξιόπιστα και επικαιροποιημένα δεδομένα. Στην περίπτωση αυτή, σύμφωνα με το Ευρωδικαστήριο, το έργο είναι προτιμότερο να απορριφθεί.
      Οι προβλέψεις αυτές είναι η βασική αιτία που η δέουσα εκτίμηση δεν μεταφέρθηκε σωστά και εφαρμόζεται με στρεβλό τρόπο στη χώρα μας. Η οδηγία που την προβλέπει (92/43/ΕΟΚ) ενσωματώθηκε στο εθνικό δίκαιο το 1998 με μια κοινή υπουργική απόφαση, ενώ τροποποιήθηκε (στην πραγματικότητα περιεπλάκη) με τον ν. 4014/11. «Το βασικό ζήτημα στη χώρα μας είναι ότι η οδηγία δεν έχει κατανοηθεί σωστά, ούτε από τη Διοίκηση ούτε από τη Δικαιοσύνη», εκτιμά ο Γιώργος Μπάλιας, δικηγόρος, αναπληρωτής καθηγητής Περιβαλλοντικής Πολιτικής στο Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο. «Κατ’ αρχάς χρειάζεται μια χωριστή, διακριτή διαδικασία. Πρώτα, η αρμόδια Αρχή θα εξετάσει κατά πόσον το προτεινόμενο έργο θα έχει αρνητικές επιπτώσεις στο περιβάλλον (screening), μηδενός έργου εξαιρουμένου. Αυτό το πρόβλημα εντόπισε και η Ε.Ε. και με πρόσφατη αιτιολογημένη γνώμη ετοιμάζεται να μας παραπέμψει στο Ευρωδικαστήριο. Η Αρχή πρέπει να εξετάσει την υπόθεση όχι τυπικά, αλλά ουσιαστικά, να την αξιολογήσει με λεπτομέρεια. Μάλιστα στη δέουσα εκτίμηση εφαρμόζεται η αρχή της προφύλαξης: αν υπάρχει αμφιβολία, λ.χ. ελλείψει επιστημονικών στοιχείων, τότε η απάντηση πρέπει να είναι αρνητική».
      Η μόνη εναλλακτική που δίνεται στην περίπτωση αυτή είναι το κράτος-μέλος να αποδείξει ότι το έργο εξυπηρετεί λόγους υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος. «Το Ευρωδικαστήριο έχει μια πλούσια νομολογία επάνω στο θέμα αυτό. Δεν μπορείς να χαρακτηρίζεις οποιοδήποτε έργο ως υπέρτερου δημοσίου συμφέροντος λ.χ. επειδή θα φέρει θέσεις εργασίας. Πρέπει να αποδείξεις λ.χ. και την κοινωνική σημασία του. Για παράδειγμα, ένας δρόμος που θα διέλθει από μια περιοχή Natura αλλά θα βγάλει από την απομόνωση οικισμούς. Σε κάθε περίπτωση, ο ανάδοχος του έργου θα πρέπει να αναλάβει τα έξοδα για την πραγματοποίηση αντισταθμιστικών μέτρων, κάτι που μέχρι στιγμής δεν έχουμε δει στη χώρα μας».

      Ποια έργα αφορά
      Μια πολύ ενδιαφέρουσα πτυχή της δέουσας εκτίμησης είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να αφορά έργα που σύμφωνα με τη νομοθεσία χρειάζονται περιβαλλοντική αδειοδότηση. «Αφορά όλα τα έργα που γίνονται κοντά ή μέσα σε μια περιοχή Natura», εξηγεί η Ιόλη Χριστοπούλου, διευθύντρια πολιτικής στο Green Tank (δεξαμενή σκέψης για περιβαλλοντικά θέματα). «Ειδικά στη χώρα μας, η νομοθεσία για τις εκτός σχεδίου περιοχές δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα στις Natura, γιατί επιτρέπει πάρα πολλές δραστηριότητες, οι επιπτώσεις των οποίων δεν αξιολογούνται ούτε ειδικά ούτε συνολικά, όπως λ.χ. η δόμηση. Το είδαμε και στην πρόσφατη καταδίκη της Ελλάδας για την πλημμελή προστασία του Κυπαρισσιακού κόλπου, όπου το Ευρωδικαστήριο είπε ξεκάθαρα ότι δεν είχε γίνει δέουσα εκτίμηση για τις επιπτώσεις της διάσπαρτης δόμησης στην περιοχή κοντά στις ακτές».
      Ελλειψη Αρχής
      Ενα άλλο βασικό ζήτημα είναι ποιος αναλαμβάνει να φέρει εις πέρας τη δέουσα εκτίμηση. «Το 2017 το Ευρωδικαστήριο εξέδωσε μια πολύ σημαντική απόφαση για τη Γαλλία. Οπως όρισε, πρέπει να υπάρχει μια ανεξάρτητη περιβαλλοντική Αρχή που να εξετάζει τη δέουσα εκτίμηση, η οποία να μην εντάσσεται λειτουργικά στην αδειοδοτούσα Αρχή, δηλαδή στο υπουργείο Περιβάλλοντος», λέει ο κ. Μπάλιας. «Στη συνέχεια, η Γαλλία, η Γερμανία, η Αγγλία, η Ισπανία, η Ιταλία και άλλες χώρες προχώρησαν στην ίδρυση ανεξάρτητης Αρχής. Σε πολλές χώρες μάλιστα αυτή η Αρχή αναλαμβάνει και την αξιολόγηση των περιβαλλοντικών αδειοδοτήσεων. Στην Ελλάδα δυστυχώς δεν φαίνεται να υπάρχει ακόμα τέτοια πρόθεση. Ομως, η εκτίμηση των περιβαλλοντικών επιπτώσεων από μια Αρχή που θα έχει εχέγγυα ανεξαρτησίας είναι ιδιαίτερα σημαντική, καθώς διασφαλίζει την αμεροληψία».
      Αξίζει να σημειωθεί ότι πρόσφατα η Ευρωπαϊκή Επιτροπή απέστειλε στην Ελλάδα αιτιολογημένη γνώμη (τελευταίο στάδιο πριν από την παραπομπή στο Ευρωδικαστήριο) για την πλημμελή μεταφορά οδηγίας για την εκτίμηση περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Η αιτιολογημένη γνώμη έχει αναφορά και στο ζήτημα της δέουσας εκτίμησης, παρότι δεν αποτελεί το κεντρικό θέμα της.
      Υποστελεχωμένες οι υπηρεσίες
      Ενα σημαντικό για την περιβαλλοντική αδειοδότηση σκέλος, το οποίο εξακολουθεί στη χώρα μας να αντιμετωπίζεται με αμηχανία ή αδιαφορία, είναι η ενίσχυση των αδειοδοτικών μηχανισμών. Πέρυσι το υπουργείο Περιβάλλοντος προέβλεψε ότι η αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Περιβάλλοντος ή των άλλων αρμόδιων υπηρεσιών της αυτοδιοίκησης θα μπορεί να ενισχύεται με ιδιώτες, προς περιορισμό της γραφειοκρατίας. Ομως το ζήτημα της υποστελέχωσης της κεντρικής Διεύθυνσης Περιβαλλοντικής Αδειοδότησης (ΔΙΠΑ) παραμένει και η υποβοήθηση της υπηρεσίας από ιδιώτες δεν μπορεί να την υποκαταστήσει, ούτε πρέπει οι κρατικές αδειοδοτικές αρχές να μετατραπούν σε «σφραγίδα». «Οι περισσότερες αδειοδοτικές υπηρεσίες, κεντρικές και αποκεντρωμένες, είναι υποστελεχωμένες. Επιπλέον, δεν έχουν τρόπο επαλήθευσης των στοιχείων που τους κατατίθενται. Στοιχεία που θα έπρεπε να είναι ανοιχτά και προσβάσιμα και στο κοινό, για να μπορεί να συμμετέχει ουσιαστικά στη διαβούλευση», εκτιμά η κ. Χριστοπούλου. «Επομένως, τον βασικό λόγο έχει ο μελετητής που προσλαμβάνει ο εκάστοτε ενδιαφερόμενος για να κάνει τη μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Ο,τι επιτυγχάνεται μέσα στην υπηρεσία επιτυγχάνεται με πολύ κόπο και κάτω από πολλή πίεση».
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά της τελευταίας δεκαετίας. Φαινόμενα ακραίας ξηρασίας και ανομβρίας ήταν τα επακόλουθα σε πολλές περιοχές του πλανήτη. Τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής βίωσε έντονα και η Τουρκία. 
      Το 2020 ήταν η χρονιά που η Τουρκία βίωσε έντονα τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής. Στις μεγάλες πόλεις, κυρίως στην Κωνσταντινούπολη και την Άγκυρα, το νερό εξελίσσεται πλέον σε είδος προς εξαφάνιση. 
      Διότι μετά το ιδιαίτερα θερμό περσινό καλοκαίρι ακολούθησαν ιδιαίτερα φτωχοί σε βροχοπτώσεις φθινοπωρινοί και χειμερινοί μήνες. Οι χαμηλές βροχοπτώσεις έχουν ως αποτέλεσμα να έχει υποχωρήσει δραματικά η στάθμη των νερών στα φράγματα. Ιδίως στην Κωνσταντινούπολη η λειψυδρία φαίνεται να παίρνει πλέον απειλητικές διαστάσεις. Η μέση πληρότητα των 10 φραγμάτων που τροφοδοτούν την πόλη με νερό βρίσκεται μόλις στο 20%. Τέσσερα φράγματα δεν έχουν πλέον καθόλου νερό. 
      Μάχη με το χρόνο
      Σύμφωνα με τον Οργανισμό Ύδρευσης και Αποχέτευσης της Κωνσταντινούπολης καθημερινά καταναλώνονται στην πόλη περίπου 3 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Στις 31 Δεκεμβρίου τα αποθέματα των 10 φραγμάτων ανέρχονταν μόλις σε 176 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού. Θεωρητικά λοιπόν η Κων/πολη έχει διαθέσιμα αποθέματα μόλις μέχρι τις αρχές Μαρτίου. Οι δημοτικές αρχές προσπαθούν στο μεταξύ να κερδίσουν νερό και από άλλες πηγές, όπως από τις πηγές του ποταμού Melen Cayi.
      Η στάθμη των υδάτων στα τουρκικά φράγματα έχει υποχωρήσει δραματικά
      Αυτό όμως δεν λύνει το πρόβλημα. Στο μεταξύ οι αρχές έχουν ξεκινήσει και εκστρατείες ενημέρωσης με αντικείμενο την εξοικονόμηση νερού ενώ αποφάσισαν να μοιράσουν στα νοικοκυριά δωρεάν ειδικά μηχανήματα που μειώνουν την κατανάλωση έως και κατά 50%. 
      «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane. Όπως εξηγεί, τα μηχανήματα που μοιράζουν οι αρχές είναι πολύ πιο αποτελεσματικά από αυτά που κυκλοφορούν στο εμπόριο. «Δυστυχώς δεν είχαμε τις βροχοπτώσεις που αναμέναμε. Συνεπώς θα πρέπει να εξοικονομήσουμε εφεξής ακόμη περισσότερο νερό». 
      «Βόμβες βροχής»
      Ο Ορχάν Σεν από το Τεχνικό Πανεπιστήμιο της Κωνσταντινούπολης προτείνει να χρησιμοποιηθούν οι λεγόμενες «βόμβες βροχής» προκειμένου να αντιμετωπιστεί η λειψυδρία. Με τον τρόπο αυτό θα μπορούσε να αυξηθεί η ποσότητα των βροχοπτώσεων έως και κατά 30%. «Το νερό βρίσκεται στα σύννεφα, αλλά οι μάζες των σωματιδίων δεν είναι επαρκείς. Πρέπει λοιπόν να αυξηθούν. Έτσι αυξάνονται οι βροχοπτώσεις. Είναι κάτι που χρειάζεται η Τουρκία στην παρούσα φάση», εξηγεί ο μετεωρολόγος.
      «Η διανομή των εξαρτημάτων θα ξεκινήσει πιλοτικά από τη συνοικία Μπεσίκτας», εξηγεί η Εμέλ Τούφεξι, διευθύντρια της μονάδας Ύδρευσης και Αποχέτευσης της συνοικίας Kağıthane
      Πρόκειται για μια μέθοδο που εφαρμόστηκε τη δεκαετία του 1970 σε χώρες, όπως η Κίνα, με τη βοήθεια ειδικά εξοπλισμένων αεροσκαφών. Φυσικά και δεν πρόκειται για μια λύση διαρκείας, προσθέτει ο ειδικός.  
      Ο μετεωρολόγος τονίζει ότι ήδη τον περασμένο Ιούνιο οι ειδικοί προειδοποιούσαν για την επαπειλούμενη λειψυδρία και ζητούσαν να ληφθούν μέτρα. «Ακόμη και σήμερα πλένονται αυτοκίνητα και χαλιά με το πόσιμο νερό μας. Η πόλη όφειλε να περιορίσει τις διαθέσιμες ποσότητες». 
      Καταστροφή για την αγροτική παραγωγή
      Ο Ορχάν Σεν εκτιμά ότι τους επόμενους μήνες η Τουρκία θα βρεθεί αντιμέτωπη με επιπρόσθετα προβλήματα, με κυριότερα τις καταστροφικές συνέπειες για την αγροτική παραγωγή, με ανυπολόγιστες οικονομικές και κοινωνικές προεκτάσεις. 
      Αντιμέτωπη με τις ίδιες προκλήσεις βρίσκεται και η πρωτεύουσα. Μόλις την περασμένη εβδομάδα ο δήμαρχος της Άγκυρας Γιαβάς ανακοίνωνε μέσω twitter ότι τα αποθέματα αρκούν μόλις για 110 μέρες, τη στιγμή που η πληρότητα στα φράγματα υποχώρησε στο 20%. 
      Μοναδική αχτίδα ελπίδας οι έντονες βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις των τελευταίων ημερών που οδήγησαν σε ελαφρά αύξηση της στάθμης των υδάτων σε αρκετά τουρκικά φράγματα. 
      Σέρκαν Οτσάκ
      Επιμέλεια: Κώστας Συμεωνίδης
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Στην εποχή της πανδημίας, οι έξυπνες πόλεις σε όλο τον κόσμο αναδεικνύουν το ποδήλατο ως τον καλύτερο τρόπο μετακίνησης. Και φυσικά είναι!
      Δεν χρειάζεται δίπλωμα, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες ατυχημάτων και προσφέρει μια ανεκτίμητη επιλογή έτσι ώστε αφενός να παραμείνετε ασφαλείς και αφετέρου να διατηρήσετε την κοινωνική απόσταση.
      Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πλέον την αξία των ποδηλάτων περισσότερο από ποτέ. Οι πόλεις υιοθετούν γρήγορα πολιτικές και διευρύνουν τους δρόμους για να δημιουργήσουν ποδηλατογρόμους.
      Ποιες όμως είναι οι 10 κορυφαίες πόλεις στην Ευρώπη για ποδήλατο; Από την παρακάτω λίστα έχουν εξαιρεθεί ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Κοπεγχάγη και το Άμστερνταμ που είναι ήδη παγκοσμίως γνωστές για τη φιλική τους στάση απέναντι ποδήλατο.
      Η λίστα κατατάσσει τις έξυπνες πόλεις όχι μόνο σε ό,τι αφορά εγκαταστάσεις και υποδομές, αλλά και τη θέση της πόλης ως προς την υιοθέτηση ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης, πολιτικών μέτρων, προγραμμάτων κοινής χρήσης ποδηλάτων και άλλων. Ακολουθούν, λοιπόν, οι 10 πιο φιλικές προς το ποδήλατο πόλεις.
      Ουτρέχτη           
      Η ποδηλασία βρίσκεται στο DNA της Ουτρέχτης και της Ολλανδίας γενικότερα. Η πόλη δημιούργησε την πρώτη ποδηλατολωρίδα το 1885 και έκτοτε δεν έχει κάνει ποτέ βήμα πίσω. Σήμερα, περισσότεροι από 125.000 άνθρωποι μετακινούνται για εργασία, σχολείο και σταθμούς ΜΜΜ χρησιμοποιώντας ποδήλατα.
      Η Ουτρέχτη κατασκευάζει «γρήγορες λωρίδες» για ηλεκτρονικά ποδήλατα, αναπτύσσει έξυπνα σήματα κυκλοφορίας και επεκτείνει τη χωρητικότητα στάθμευσης ποδηλάτων. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί διπλάσιος αριθμός ποδηλατών έως το 2030. Η πόλη κατασκευάζει διώροφες θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων, τις μεγαλύτερες στον κόσμο, που θα προσθέσουν επιπλέον 22.000 θέσεις, ενώ οι ιδιώτες επενδυτές δεσμεύονται να δημιουργήσουν επιπλέον 11.000 θέσεις στάθμευσης έως το 2020.
      Αμβέρσα
      Η Αμβέρσα στο Βέλγιο καλεί πολίτες και τουρίστες να εξερευνήσουν την πόλη με ποδήλατο. Το δίκτυο και οι υποδομές ποδηλασίας συνεχίζουν να βελτιώνονται κάθε χρόνο. Η πόλη διαθέτει πάνω από 500 χιλιόμετρα ασφαλών διαδρομών ποδηλάτων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι κάθε μέρα. Η κοινή χρήση ποδηλάτου έχει διευκολυνθεί, ενώ δίνονται και συμβουλές για το πού μπορεί κάποιος να νοικιάσει ένα ποδήλατο. Η Αμβέρσα προσφέρει επίσης έναν χάρτη ποδηλασίας για υπολογιστές και smartphone ώστε να δημιουργήσει μια βολική και εύκολη εμπειρία ποδηλασίας.
      Επί του παρόντος, η πόλη επικεντρώνεται στο «Σχέδιο ποδηλάτων». Αυτό συνεπάγεται τη βελτίωση της διαχείρισης φωτεινού σηματοδότη που σκοπεύει να μειώσει το όριο ταχύτητας στα 30 χλμ / ώρα στο 95% όλων των διαδρομών. Κάνει επίσης μια επένδυση στην επέκταση του χώρου στάθμευσης ποδηλάτων στους σιδηροδρομικούς σταθμούς.
      Στρασβούργο
      Το Στρασβούργο στη Γαλλία είναι η πιο φιλική προς το ποδήλατο πόλη της χώρας. Η πόλη καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ενθαρρύνοντας τους ποδηλάτες και εκσυγχρονίζοντας το υπάρχον δίκτυο. Η πόλη και οι πολίτες εργάζονται μαζί για να διώξουν τα αυτοκίνητα από τους δρόμους.
      Επεκτείνει επίσης τον ποδηλατόδρομο στα προάστια, ενώ εισάγει πλέον και ποδήλατα μεταφορών-παραδόσεων. Περισσότερο από το 16% των κατοίκων κάνουν ποδήλατο για να πάνε στην εργασία τους και οι μισοί από αυτούς είναι γυναίκες. Εάν επισκεφθείτε την πόλη, θα βρείτε δημοτικούς υπαλλήλους, μεταφορείς και άλλους πολίτες που χρησιμοποιούν ποδήλατα για καθημερινές εργασίες.
      Βρέμη
      Η Βρέμη είναι η πρώτη πόλη στη Γερμανία που εισήγαγε την έννοια των δρόμων για ποδήλατο. Η πόλη διαθέτει 674 χιλιόμετρα φυσικά διαιρεμένων ποδηλατοδρόμων που επιτρέπουν στους κατοίκους να οδηγούν με άνεση κάθε μέρα.
      Στο τελευταίο «Green Mobility Plan 2018» που διεξήχθη στην πόλη, έγινε δέσμευση για ανάπτυξη του δικτύου ποδηλάτων. Μία από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες περιλαμβάνει οκτώ premium ποδηλατικές διαδρομές που θα επιτευχθούν έως το 2025. Πρόσφατα, ανακοίνωσε επίσης μια επένδυση 2,4 εκατομμυρίων ευρώ στον τομέα του ποδηλάτου, με αποκλειστικούς δρόμους ποδηλασίας και αύξηση των χώρων στάθμευσης.
      Μπορντό
      Μια άλλη πόλη της Γαλλίας, η Μπορντό παρουσιάζει ταχεία ανάπτυξη σε σχέση με το παρελθόν. Με ποσοστό χρήσης ποδηλάτου στο 13%, μπορείτε να δείτε άνδρες και γυναίκες να ποδηλατούν ως τον παραδοσιακό τρόπο μετακίνησης.
      Η πόλη έχει δοκιμάσει μια σειρά από καινοτομίες ποδηλάτων, όπως η τοπική ιδέα της ποδηλατικής οδού. Δημιούργησε επίσης 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων μεταφορών-παραδόσεων ως μέρος της αστικής ανάπτυξής της. Σήμερα, προσφέρει στους πολίτες 200 ηλεκτρονικά ποδήλατα για χρήση από τους υπαλλήλους της πόλης.
      Λιουμπλιάνα
      Η Λιουμπλιάνα, μια μικρή πόλη στη Σλοβενία έχει 300 χιλιόμετρα δρόμων ποδηλασίας που απολαμβάνουν οι αναβάτες όλων των ηλικιών. Το ποδήλατο είναι ο κύριος τρόπος μετακίνησης για πολλούς, ενώ το ποσοστό χρήσης ποδηλάτου στην πόλη ανέρχεται στο 13%. Οι ποδηλάτες επιτρέπεται να οδηγούν στον πεζόδρομο αλλά έχοντας υπόψη την ασφάλεια των πεζών.
      Η πόλη διαθέτει το «Ljubljana Bicycle», ένα πρόγραμμα ενοικίασης ποδηλάτων για τουρίστες και επισκέπτες, διαθέτει επίσης σταθμούς επισκευής ποδηλάτων και γεμίσματος των ελαστικών με αέρα στα τουριστικά σημεία της Λουμπλιάνα.
      Βαρκελώνη
      Τα τελευταία χρόνια, η κυκλοφοριακή συμφόρηση στη Βαρκελώνη αυξάνεται. Ωστόσο, η πόλη της Ισπανίας λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την απαγόρευση των αυτοκινήτων σε συγκεκριμένες περιοχές και την εισαγωγή περισσότερων λωρίδων ποδηλάτων.
      Πριν από τρεις δεκαετίες, η Βαρκελώνη δεν είχε υποδομή ποδηλάτων και σχεδόν καθόλου ποδηλάτες. Ωστόσο, εισήγαγε 200 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων και πλέον διαθέτει 200.000 ποδηλάτες. Το πρόσφατο Urban Mobility Plan προσπαθεί να αυξήσει τον αριθμό προσθέτοντας 108 χλμ. νέου δικτύου ποδηλασίας. Η πόλη σκοπεύει να κάνει το 89% των κατοίκων να ζει σε απόσταση 300 μέτρων από μια λωρίδα ποδηλάτων.
      Βιέννη
      Η Βιέννη, η πρωτεύουσα της Αυστρίας βελτιώνει όλο και περισσότερο το οικοσύστημα των ποδηλάτων. Εδώ και πολλά χρόνια, οι κάτοικοι μπορούσαν να νοικιάσουν δωρεάν ποδήλατα μεταφοράς-παράδοσης για καθημερινές σύντομες μετακινήσεις. Η πόλη διαθέτει επίσης ένα σύστημα άμεσης επιδότησης που διευκόλυνε την αγορά πάνω από 300 ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης για τις τοπικές επιχειρήσεις.
      Τα τελευταία δύο χρόνια, η πόλη δημιούργησε 5.000 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων και συνεχίζει να επενδύει σε υποδομές ποδηλασίας στο δρόμο. Η πρωτεύουσα χρησιμοποιεί καινοτόμες και εποικοδομητικές επικοινωνίες και πολιτικές για τη βελτίωση του οικοσυστήματος ποδηλάτων.
      Ελσίνκι
      Με την καθιέρωση μιας παγκόσμιας κλάσης υποδομής ποδηλάτων και πρακτικών συντήρησης, το Ελσίνκι βρίσκεται στο δρόμο για να γίνει η «Future Cycling City». Η πρωτεύουσα της Φινλανδίας ξεκίνησε ένα τοπικό πρόγραμμα κοινής χρήσης ποδηλάτων το 2016 και σήμερα διαθέτει περισσότερα από 3.500 ποδήλατα.
      Η πόλη διεξάγει επίσης διάφορα πιλοτικά προγράμματα, όπως το τοπικό πρόγραμμα κοινής χρήσης ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης για κατοίκους και επιχειρήσεις στην περιοχή Jätkäsaari. Ένα άλλο έργο είναι εκείνο που διαθέτει ποδήλατα στους σταθμούς των τρένων δωρεάν. Μετά από επιτυχημένες δοκιμές, το έργο έγινε μόνιμο το 2018. Το Ελσίνκι έχει την καλύτερη υποδομή ποδηλάτων στο κέντρο της πόλης. Σύμφωνα με αναφορές, το 74% των κατοίκων αισθάνονται ασφαλείς κατά την ποδηλασία στην πόλη.
      Μιλάνο – Νέα προσθήκη
      Το Μιλάνο είναι η πιο πληττόμενη πόλη της Ιταλίας από την επιδημία COVID-19. Τώρα, ενώ η πόλη καταβάλλει προσπάθειες για να επαναφέρει τα πράγματα στο φυσιολογικό, επικεντρώνεται στην ανακατανομή του χώρου στο δρόμο. Η ποδηλασία και το περπάτημα θα αντικαταστήσουν τα αυτοκίνητα στις αποστάσεις 35 χλμ.
      Η πόλη ανακοίνωσε το «The Strade Aperte Plan», ένα έργο που περιλαμβάνει χαμηλού κόστους προσωρινές λωρίδες ποδηλασίας, διευρυμένα οδοστρώματα και όρια ταχύτητας που μειώθηκαν στα 20 χλμ/ώρα, σχέδιο που στόχος είναι να ολοκληρωθεί κατά τη θερινή περίοδο.
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μεγαλύτερο τσουνάμι των τελευταίων 65 ετών στον Ελλαδικό χώρο ήταν αυτό που επακολούθησε του φονικού σεισμού 7 ρίχτερ στην Σάμο στις 30 Οκτώβρη, αποδεικνύει νέα έρευνα.
      Όπως μεταδίδει η ΕΡΤ, στην έρευνα συμμετείχαν ο καθηγητής Ευθύμιος Λέκκας και συνεργάτες του από τον Τομέα Δυναμικής Τεκτονικής Εφαρμοσμένης Γεωλογίας του ΕΚΠΑ (Μ. Γώγου, Σ. Μαυρούλης, Ι. Τριανταφύλλου), ο δρ Γεράσιμος Παπαδόπουλος, επιστημονικός συνεργάτης της ΕΕ και της UNESCO για θέματα τσουνάμι, και ο Μ. Θράβαλος, φοιτητής Φυσικής.
      Το ύψος του τσουνάμι έφτασε τα 3,35 μέτρα στον παραθαλάσσιο οικισμό του Αγίου Νικολάου που απέχει 5 χλμ από την πόλη του Καρλοβάσου και μέσα στο Καρλόβασι έφτασε στο 1,80 , ενώ το παλιρροϊκό κύμα στην πόλη της Σάμου έφτασε τα 2 μέτρα ύψος σε μια έκταση δυο χιλιομέτρων.
      Σύμφωνα με τον κ. Παπαδοπουλο η ζημιά που προκλήθηκε δεν ήταν τόσο μεγάλη σε σχέση με το μέγεθος του τσουνάμι καθώς η ανύψωση της Σάμου κατά 15-25 εκατοστά από τον Βορρά ως τον Νότο, η οποία καταγράφηκε, προφύλαξε το νησί από μεγαλύτερες καταστροφές.
      Το δεύτερο τσουνάμι ήταν το πιο ισχυρό και σημειώθηκε 25 λεπτά περίπου μετά τον σεισμό, προκαλώντας μεγάλες ζημιές σε επιχειρήσεις και σπίτια της παραλιακής λεωφόρου.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Η κακοκαιρία «Λέανδρος» προκάλεσε εκτεταμένη χιονοκάλυψη, από τις μεγαλύτερες των τελευταίων 16 ετών για το δεύτερο δεκαήμερο του Ιανουαρίου, σύμφωνα με το meteo του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών.
      Τη Δευτέρα 18 Ιανουαρίου το 30% -σχεδόν το ένα τρίτο- της χερσαίας έκτασης της Ελλάδας ήταν πλέον καλυμμένο από χιόνι, περίπου 18% περισσότερο από τον μέσο όρο γι' αυτήν την εποχή και αφού είχε προηγηθεί μία ασυνήθιστα περιορισμένη χιονοκάλυψη στη χώρα μας τον Δεκέμβριο. Την Τρίτη 19 Ιανουαρίου η χιονοκάλυψη είχε υποχωρήσει στο ένα τέταρτο της ξηράς (24%).
      Κατά τη διάρκεια του «Λέανδρου», μεταξύ 15 και 18 Ιανουαρίου, εκδηλώθηκαν πυκνές χιονοπτώσεις σε αρκετές περιοχές, ενώ σε άλλες γειτονικές περιοχές με το ίδιο υψόμετρο διαφορετικές καιρικές συνθήκες προκάλεσαν διαφορές στην έκταση της χιονοκάλυψης. Οι δορυφορικές εικόνες αποκάλυψαν το «παγωμένο αποτύπωμα» του «Λέανδρου» σε διάφορες περιοχές της χώρας μας.
      Για παράδειγμα, εικόνες από τον ευρωπαϊκό δορυφόρο Sentinel-2 το πρωί της Τετάρτης δείχνουν ότι η Δυτική Λήμνος δέχθηκε μεγάλα ύψη χιονιού, ακόμη και σε παραθαλάσσια τμήματα όπου το χιόνι ξεπέρασε σε ύψος τα 30 εκατοστά, ενώ στις υπόλοιπες περιοχές του νησιού οι χιονοπτώσεις είχαν πολύ μικρότερη ένταση και εναλλάσσονταν με χιονόνερο.
      Από την άλλη, εικόνα από τον ίδιο δορυφόρο τη Δευτέρα δείχνει τις δυτικές συνοικίες της Λάρισας καλυμμένες με χιόνι, ενώ την ίδια στιγμή ένα μεγάλο μέρος του θεσσαλικού κάμπου πιο ανατολικά και με το ίδιο υψόμετρο δεν είχε ίχνος χιονοκάλυψης.
      ΑΠΕ-ΜΠΕ
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα υλικά εκσκαφών που εξάγονται από εργοτάξια είναι μακράν η μεγαλύτερη πηγή αποβλήτων που παράγονται ετησίως στην Ευρώπη. Πρόκειται, αναλογικά, για πέντε φορές την ποσότητα των οικιακών απορριμμάτων, ωστόσο φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις προς το παρόν παραβλέπουν το ζήτημα.
      Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να συσχετίζουν τα απόβλητα με τα σκουπίδια οικιακής χρήσης, που συσσωρεύονται στους δρόμους ή σε χώρους υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Eurostat, οι εκσκαφές είναι η μεγαλύτερη πηγή απορριμμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη.
      «Για παράδειγμα, στη Γαλλία παράγονται 150 εκατομμύρια τόνοι κάθε χρόνο», δήλωσε ο Emmanuel Cazeneuve, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Hesus, μιας γαλλικής νεοφυούς επιχείρησης, που ασχολείται με τη διαχείριση και διάθεση αποβλήτων κατασκευών.
      «Είναι πέντε φορές ο όγκος των οικιακών απορριμμάτων», σχολίασε, προσθέτοντας ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν πιθανώς παρόμοια στοιχεία.
      Τα υλικά εκσκαφών θεωρούνται επί του παρόντος απόβλητα σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία και επομένως απορρίπτονται σε χώρους υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, το 80% αυτών των εδαφών δεν είναι μολυσμένα και θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν με ασφάλεια αλλού, εάν είχε τεθεί σε εφαρμογή ένα κατάλληλο σύστημα ιχνηλασιμότητας, λέει ο Hesus.
      «Δεν έχουμε σαφή εικόνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο λόγω της έλλειψης ιχνηλασιμότητας», δήλωσε ο Cazeneuve στη EURACTIV. «Σήμερα, δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε τον ακριβή όγκο των χωματουργικών υλικών που παράγονται στη Γαλλία, τη Γερμανία ή την Πολωνία, επειδή δεν υπάρχουν βάσεις δεδομένων» ή οι αριθμοί πνίγονται στις στατιστικές βιομηχανικών αποβλήτων, είπε.
      Επιπλέον, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου έλεγχοι σε χώρους διάθεσης, γεγονός που αφήνει την πόρτα ανοιχτή σε παράνομη απόρριψη μολυσμένων εδαφών που προέρχονται από παλιές βιομηχανικές περιοχές. Για παράδειγμα, «στη Γαλλία, προς το παρόν δεν διενεργούνται έλεγχοι σε σκαμμένα εδάφη που διατίθενται σε χώρους υγειονομικής ταφής», δήλωσε ο Cazeneuve.
      Ως αποτέλεσμα, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά πού απορρίπτονται τα εσκαμμένα εδάφη, αφήνοντας ένα σημαντικό τυφλό σημείο στις προσπάθειες της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και την προώθηση μιας κυκλικής οικονομίας.
      «Ορισμένα σπίτια ή και υποδομές χτίστηκαν σε μολυσμένη γη. Και έτσι σήμερα δυνητικά μπορεί να αντιμετωπίσουμε υγειονομικά σκάνδαλα. Αυτός πρόκειται να είναι και ο λόγος για τον οποίο θα τεθεί πραγματικό ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο », δήλωσε ο Cazeneuve.
      Σε επίπεδο ΕΕ, οι υπεύθυνοι για την χάραξη πολιτικής αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το ζήτημα. Στο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του περασμένου έτους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεχώρισε τα απόβλητα κατασκευών σε επτά τομείς, που απαιτούν επείγουσα προσοχή από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, παράλληλα με τα ηλεκτρονικά είδη, τις συσκευασίες, τα πλαστικά, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και άλλα.
      Η προώθηση της «ασφαλούς, βιώσιμης και κυκλικής χρήσης των σκαμμένων εδαφών» αναφέρεται στο σχέδιο ως μέρος ενός καταλόγου δράσεων που δεσμεύονται να αναλάβουν τα εκτελεστικά στελέχη της ΕΕ. Μια στρατηγική για ένα «Βιώσιμο Δομημένο Περιβάλλον» θα κατατεθεί αργότερα φέτος, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα περιλαμβάνει την υποχρεωτική ιχνηλασιμότητα για τα εκσκαφόμενα εδάφη.
      Η Φλάνδρα μπαίνει επικεφαλής
      Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει από κοινού δράσεις, ορισμένες χώρες κατέχουν ήδη το προβάδισμα.
      Στην περιοχή της Φλάνδρας του Βελγίου, όλες οι μετακινήσεις των εσκαμμένων εδαφών πρέπει να καταχωρούνται σε μια εθνική βάση δεδομένων. Αυτό κοστίζει 0,05 € ανά κυβικό μέτρο εδάφους, αλλά ο Cazeneuve λέει ότι οι σχετικές εξοικονομήσεις ανέρχονται σε 2€ / m3 σε έξοδα που σχετίζονται με φόρους υγειονομικής ταφής και μεταφοράς αποβλήτων.
      Για μεγάλα κατασκευαστικά συγκροτήματα – ομίλους όπως η Vinci της Γαλλίας ή η ACS της Ισπανίας, αυτή είναι δυνητικά μια σημαντική εξοικονόμηση κόστους. Αντί να μεταφέρουν φορτία εδάφους σε απομακρυσμένους χώρους υγειονομικής ταφής, θα μπορούσαν απλώς να τα επαναχρησιμοποιήσουν σε άλλα εργοτάξια πιο κοντά στις δικές τους επιχειρήσεις. «Μία εξοικονόμηση της τάξης του 20% είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω των σημαντικών όγκων», λέει ο Cazeneuve.
      Για να ξεκλειδώσουν αυτές οι εξοικονομήσεις και να διασφαλιστεί καλύτερη ιχνηλασιμότητα, αυτό που θα μπορούσε να κάνει η ΕΕ είναι να απαιτήσει από τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν παρόμοιες βάσεις δεδομένων σε εθνικό επίπεδο. «Αυτό άρχισε να εφαρμόζει η Γαλλία και νομίζω ότι θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε αυτήν την υποχρέωση σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο Cazeneuve.
      Η εξοικονόμηση άνθρακα επίσης δεν είναι αμελητέα. Σήμερα, η διαχείριση και η μεταφορά υλικών εκσκαφών αντιπροσωπεύει περίπου το 7-8% των εκπομπών άνθρακα ενός εργοταξίου, καθιστώντας την επεξεργασία αποβλήτων εκσκαφών ένα κρίσιμο ζήτημα.
      Μέχρι τώρα, οι κατασκευαστές μπορούσαν να αγνοήσουν το πρόβλημα των αποβλήτων τους. «Αφού εξασφαλίσουν τσιμέντο χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, θα διαπιστώσουν ότι πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν την παραγωγή αποβλήτων τους και επομένως η διαχείριση των εδαφών θα καταστεί πραγματικό ζήτημα», προέβλεψε ο Cazeneuve.
      [Επιμέλεια στα Αγγλικά: Zoran Radosavljevic, Δημοσιογραφική επιμέλεια στα Ελληνικά: Ηλίας Παλιαλέξης]
      [Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην EURACTIV.com και στην ελληνική EurActiv και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ]
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Έκθεση της Eurostat που δημοσιεύθηκε την Τρίτη 12 Ιανουαρίου, παρέχει μια επισκόπηση των περιβαλλοντικών φόρων στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Τα ευρωπαϊκά στατιστικά διακρίνουν τέσσερις διαφορετικές κατηγορίες περιβαλλοντικών φόρων που σχετίζονται με την ενέργεια, τις μεταφορές, τη ρύπανση και τους πόρους.
      Σύμφωνα με τον Κανονισμό (ΕΕ) αριθ. 691/2011 για τους ευρωπαϊκούς περιβαλλοντικούς οικονομικούς λογαριασμούς, ένας περιβαλλοντικός φόρος είναι ένας φόρος της οποίας η φορολογική βάση είναι μια φυσική μονάδα (ή πληρεξούσιος του) για κάτι που έχει αποδεδειγμένη, συγκεκριμένη αρνητική επίπτωση στο περιβάλλον και το οποίο ορίζεται στο ευρωπαϊκό σύστημα λογαριασμών (ESA 2010) ως φόρος. Το 2019, τα περιβαλλοντικά φορολογικά έσοδα στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) ανήλθαν σε 330,6 δισεκατομμύρια ευρώ, που αντιστοιχούν στο 2,4% του ΑΕΠ. Οι περιβαλλοντικοί φόροι της ΕΕ αντιπροσώπευαν το 5,9% των εσόδων από φόρους και κοινωνικές εισφορές το 2019.   Τα μεγαλύτερα μερίδια στην ΕΕ έχουν η Βουλγαρία (10,3%), η Ελλάδα (9,8%), η Εσθονία και η Λετονία (9,6% και οι δύο) και η Κροατία (9,2%) κατέγραψαν τα μεγαλύτερα μερίδια στην ΕΕ. Αυτά τα μερίδια διαφέρουν σημαντικά μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ. Τα ποσοστά αυτά είναι υπερδιπλάσια από της Γερμανίας και του Λουξεμβούργου (και τα 4,4%), τα οποία είναι και τα μικρότερα μερίδια σε όλη την ΕΕ.     Οι φόροι επί της ενέργειας στην ΕΕ αντιπροσώπευαν περισσότερα από τα τρία τέταρτα των συνολικών εσόδων από περιβαλλοντικούς φόρους (77,9% του συνόλου) το 2019, πολύ πριν από τους φόρους στις μεταφορές (18,9%) και τη ρύπανση και τους πόρους (3,2%).
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Περί τα 10,6 εκατομμύρια ευρώ θα κληθούν για πρώτη φορά φέτος να πληρώσουν οι δήμοι της Αττικής ως περιβαλλοντικό τέλος για τη διαχείριση των απορριμμάτων τους. Το παράδοξο είναι ότι οι «ευκατάστατοι» δήμοι της Βόρειας και Νότιας Αττικής θα κληθούν να πληρώσουν λιγότερα από τους δήμους της Δυτικής Αττικής, που επιβαρύνονται από τη λειτουργία της χωματερής, επειδή έκαναν βήματα για την καλύτερη διαχείριση των απορριμμάτων τους. Από την άλλη πλευρά, οι ευθέως επιβαρυνόμενοι δήμοι θα λάβουν ως ανταποδοτικά τέλη το 42,9% του ετήσιου προϋπολογισμού του Ενιαίου Διαβαθμιδικού Συνδέσμου Αττικής (ΕΔΣΝΑ). 
      Πριν από λίγες ημέρες, ο ΕΔΣΝΑ ενέκρινε τον κανονισμό τιμολόγησης των 66 δήμων της Αττικής για το 2021 με βάση τις επιδόσεις τους στη διαχείριση απορριμμάτων το 2019. Οπως προκύπτει από την απόφαση:
      • Το 2019 παρήχθησαν συνολικά 1,89 εκατ. τόνοι απορριμμάτων σε όλη την Αττική.
      • Οι δέκα δήμοι στους οποίους παρήχθησαν το 2019 οι μεγαλύτερες ποσότητες είναι οι δήμοι Αθηναίων (330.084 τόνοι), Πειραιά (78.242 τόνοι), Περιστερίου (67.281 τόνοι), Κηφισιάς (57.075 τόνοι), Γλυφάδας (49.937 τόνοι), Αχαρνών (49.295 τόνοι), Νίκαιας – Ρέντη (48.152 τόνοι), Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (43.369 τόνοι), Καλλιθέας (42.928 τόνοι) και Αμαρουσίου (41.825 τόνοι).
      • Η εικόνα μεταβάλλεται ελαφρώς ως προς τις ποσότητες που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων και προς ανακύκλωση. Πρώτος είναι ο Δήμος Αθηναίων (8.189 τόνοι) και ακολουθούν οι Δήμοι Πειραιά (4.774 τόνοι), Γλυφάδας (2.890 τόνοι), Κηφισιάς (2.877 τόνοι), Χαλανδρίου (2.369 τόνοι), Αμαρουσίου (2.364 τόνοι), Παλαιού Φαλήρου (2.141 τόνοι), Καισαριανής (1.970 τόνοι), Αγίας Παρασκευής (1.939 τόνοι) και Αιγάλεω (1.744 τόνοι). 
      • Αξιοσημείωτο όμως είναι πόσα κοινά σκουπίδια εξακολουθούν να πετιούνται στους μπλε κάδους (και κατόπιν οδηγούνται στον ΧΥΤΑ). Στον Δήμο Αθηναίων, για παράδειγμα, οι ποσότητες αυτές (που ξεχωρίζονται στα κέντρα διαλογής) είναι 12.574 τόνοι, δηλαδή περίπου 4.000 τόνοι περισσότεροι από όσα ήταν τα ανακυκλώσιμα υλικά! Στον Δήμο Αμαρουσίου ήταν 3.224 τόνοι (έναντι 2.634 τόνων ανακυκλώσιμων), στον Δήμο Κηφισιάς 3.527 τόνοι (έναντι 2.877 τόνων), στον Δήμο Αγίου Δημητρίου 2.314 τόνοι (έναντι 1.939 τόνων). Λίγοι δήμοι κατάφεραν το αντίθετο: λ.χ. ο Δήμος Ελευσίνας (μέσα στον μπλε κάδο 972 τόνοι σκουπιδιών έναντι 1.030 τόνων ανακυκλώσιμων), ωστόσο κανείς δεν είχε θεαματική διαφορά υπέρ των ανακυκλώσιμων.
      • Τα περισσότερα βιοαπόβλητα (κλαδέματα και καφέ κάδος) συνέλεξαν οι δήμοι Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (8.237 τόνοι), Γλυφάδας (4.068 τόνοι), Φιλοθέης – Ψυχικού (2.737 τόνοι), Αθηναίων (2.725 τόνοι), Χαλανδρίου (2.681 τόνοι), Διονύσου (2.596 τόνοι).
      Φέτος θα χρεωθεί για πρώτη φορά στους δήμους το περιβαλλοντικό τέλος (10 ευρώ/τόνο), το οποίο μειώνεται βάσει των επιδόσεων των δήμων. 
      Σύμφωνα με τον ΕΔΣΝΑ, τη μεγαλύτερη έκπτωση (25%) πέτυχαν οι δήμοι Κρωπίας και Κυθήρων και ακολουθούν οι δήμοι Βριλησσίων και Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης, Ραφήνας – Πικερμίου (20%), Διονύσου, Φιλοθέης – Ψυχικού (10%). 
      Ετσι, το 2021 τη χαμηλότερη τιμή για την ταφή απορριμμάτων θα πληρώσουν οι δήμοι Βριλησσίων (36,19 ευρώ/τόνο), Ραφήνας – Πικερμίου (41,82 ευρώ/τόνο), Κρωπίας (42,21 ευρώ/τόνο), Κυθήρων (44,96 ευρώ τόνο), Βάρης – Βούλας – Βουλιαγμένης (46,52 ευρώ/τόνο). 
      Αντίθετα, ακριβότερα λόγω των κακών επιδόσεών τους θα πληρώσουν οι δήμοι Περάματος (62,48 ευρώ/τόνο), Κερατσινίου – Δραπετσώνας και Νίκαιας – Ρέντη (62,13 ευρώ/τόνο), Κορυδαλλού (61,48 ευρώ/τόνο), Σαλαμίνας (61,01 ευρώ/τόνο) και Καλλιθέας (60,07 ευρώ/τόνο). 
      Σε πραγματικά ποσά (βάσει παραγόμενων ποσοτήτων και επιδόσεων), τα περισσότερα το 2021 θα πληρώσουν οι δήμοι Αθηναίων (19,1 εκατ. ευρώ) και Πειραιά (4,2 εκατ. ευρώ), ενώ τα λιγότερα ο Δήμος Κυθήρων (μόλις 1.861 ευρώ!) και το Αγκίστρι (43.208 ευρώ).
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Περίπου 430 εκατομμύρια στρέμματα δασών, δηλαδή η έκταση μιας χώρας όπως το Ιράκ, χάθηκαν στα 24 κύρια «μέτωπα» της αποψίλωσης των δασών στον κόσμο στο διάστημα από το 2004 έως το 2017, σύμφωνα με έκθεση του Παγκόσμιου Ταμείου για τη Φύση (WWF) που δόθηκε  στη δημοσιότητα.
      Η εμπορική γεωργία, η οποία αποψιλώνει για τις καλλιέργειες και την εκτροφή ζώων, είναι η κύρια αιτία αυτής της καταστροφής των δασών, ιδιαίτερα στη Νότια Αμερική, σύμφωνα με τη μη κυβερνητική οργάνωση. Τα ορυχεία, αλλά και οι υποδομές, ιδιαίτερα οι οδικές, η δασική βιομηχανία και οι καλλιέργειες για προϊόντα διατροφής, κυρίως στην Αφρική, αναφέρονται επίσης ως σημαντικοί παράγοντες.
      Απ’ αυτά τα 24 «θερμά σημεία» της παγκόσμιας αποψίλωσης των δασών, τα 9 βρίσκονται στη Λατινική Αμερική, 8 στην Αφρική και 7 στην περιοχή της Ασίας-Ειρηνικού. Σ’ αυτά συγκεντρώνεται πάνω από το μισό (52%) της παγκόσμιας καταστροφής των τροπικών δασών, σύμφωνα με τη μκο.
      Οι ζώνες που έχουν πληγεί περισσότερο είναι η βραζιλιάνικη Αμαζονία και η περιοχή της Σεράντο στην Βραζιλία, η Αμαζονία της Βολιβίας, η Παραγουάη, η Αργεντινή, η Μαδαγασκάρη και τα νησιά Σουμάτρα και Βόρνεο στην Ινδονησία και τη Μαλαισία.
      Η βραζιλιάνικη περιφέρεια της Σεράντο, για παράδειγμα, πλήττεται κυρίως από την ανάπτυξη της γεωργίας και έχει χάσει 30 εκατομμύρια στρέμματα δάσους στο διάστημα από το 2004 έως το 2017, ενώ από το έτος 2000 έχει εξαφανισθεί άνω του 30% της συνολικής δασικής επιφάνειας.
      Εξάλλου, σχεδόν το μισό (45%) των δασών, που έχουν απομείνει σ’ αυτές τις 24 ζώνες, έχουν υποστεί ζημιές ή έχουν κατατεμαχιστεί, πράγμα που τα καθιστά περισσότερο ευάλωτα, ιδιαίτερα στις πυρκαγιές, οι οποίες ενισχύονται και πολλαπλασιάζονται τις τελευταίες δεκαετίες.
      Η κατάσταση αυτή θέτει σε κίνδυνο τα ευάλωτα οικοσυστήματα που φιλοξενούν τα δάση και συνεπώς τις κατοικίες πολυάριθμων ειδών. Επίσης ευνοεί τις επαφές ανάμεσα σε άγρια είδη και ανθρώπους και κατά συνέπεια το πέρασμα στον άνθρωπο ασθενειών ζωικής προέλευσης (ζωονόσων), όπως φάνηκε με την πανδημία της Covid-19.
      Τα δάση είναι επίσης πολύ σημαντικές αποθήκες άνθρακα, καθώς επιτρέπουν να απορροφάται σημαντική ποσότητα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου και εκλύονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα.
      Στην έκθεση καλούνται τα κράτη και ο οικονομικός τομέας να δώσουν μάχη κατά της αποψίλωσης των δασών, ιδιαίτερα μέσω της εγγύησης των δικαιωμάτων των αυτόχθονων πληθυσμών. Καλούνται επίσης οι πληθυσμοί να αποφεύγουν τα προϊόντα που ευνοούν το φαινόμενο αυτό, κυρίως τροποποιώντας τη δίαιτά τους προς λιγότερες ζωικές πρωτεΐνες.
      «Η κακή διαχείριση των παγκόσμιων δασών ευνοεί τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα, αφανίζει τη βιοποικιλότητα, καταστρέφει ζωτικής σημασίας οικοσυστήματα και πλήττει την επιβίωση και την ευημερία τοπικών κοινοτήτων και κοινωνιών γενικότερα», προειδοποιεί ο Μάρκο Λαμπερτίνι, γενικός διευθυντής του WWF.
      Η επικεφαλής του γαλλικού κλάδου της μκο Βερονίκ Αντριέ υπογράμμισε από την πλευρά της «τη σημασία να προστατευθεί η φύση και ιδιαίτερα να διαφυλαχθουν τα δάση μας, κυρίως για να προλάβουμε τις επόμενες πανδημίες. (…) Χωρίς ζωντανά δάση, δεν θα έχουμε υγιή πλανήτη και υγιείς ανθρώπους».
      Τον περασμένο Σεπτέμβριο, έκθεση του Οργανισμού Τροφίμων και Γεωργίας (FAO) του ΟΗΕ, ο οποίος επιβλέπει τον τομέα, προειδοποιούσε ότι τα δάση είχαν χάσει «σχεδόν 1 δισεκατομμύριο στρέμματα» μέσα σε δύο δεκαετίες στον πλανήτη, πέφτοντας στο 31,2% (41 δισεκ. στρέμματα) της γήινης επιφάνειας το 2020, από 31,5% που ήταν το 2010 και 31,9% το 2000.
       
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά που καταγράφηκε στην Ευρώπη, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του 2019 κατά 0,4° C, σύμφωνα με το δορυφορικό σύστημα παρατήρησης της Γης, «Copernicus». Σε παγκόσμιο επίπεδο, η χρονιά που πέρασε ισοδυναμεί με το 2016 οπότε είχε καταγραφεί το ρεκόρ της πιο ζεστής χρονιάς.
      Επίσης, το 2020 ήταν η έκτη συνεχόμενη χρονιά που σημειώθηκε η πιο υψηλή θερμοκρασία κατά τη δεκαετία 2011-2020. Ανησυχητικό είναι ότι αυτό συνέβη σε ένα έτος «La Nina», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες συνήθως είναι πιο δροσερές. Το 2016, το οποίο συνδέθηκε με το 2020 ως το πιο ζεστό έτος, ήταν μια χρονιά «El Nino», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες θα ήταν φυσικά πιο ζεστές, παράλληλα με την ανθρώπινη θέρμανση.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/C3S_PR_Jan2021_Fig1_12month_anomaly_Global_ea_2t_202001-202012-600-x-432.jpg
      «Βρισκόμαστε σε μια εποχή που καταρρίπτονται συνεχώς ρεκόρ. Αυτό δεν είναι πλέον έκτακτη είδηση, αλλά μια ανθρώπινη κρίση», δήλωσε ο Δρ Marshall Shepherd, διακεκριμένος Καθηγητής Ατμοσφαιρικών Επιστημών και Γεωγραφίας.
      Η ανάλυση των θερμοκρασιών παγκοσμίως πραγματοποιείται τακτικά από επιστημονικά ιδρύματα, όπως η NASA και το Berkeley Earth.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c1-600-x-305.jpg
      Λόγω των μικρών διαφορών μεταξύ τους, είναι πιθανό το 2020 να μην ήταν πιο ζεστό από το 2016, αλλά επιβεβαιώνεται η συνολική τάση.
      Αυξήθηκε το CO2 παρά την καραντίνα
      Παράλληλα, παρά τα lockdown λόγω της COVID-19, οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνέχισαν να αυξάνονται, με ρυθμό περίπου 2,3 ppm / έτος το 2020.
      Το σύνολο δεδομένων του C3S για θερμοκρασίες επιφανειακού αέρα δείχνει ότι:
      Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν ισοδύναμο με το ρεκόρ του 2016 Το 2020 ήταν 0,6 ° C θερμότερο από την τυπική περίοδο αναφοράς 1981-2010 και περίπου 1,25 ° C πάνω από την προ-βιομηχανική περίοδο 1850-1900 Αυτό κάνει τα τελευταία έξι χρόνια τα θερμότερα έξι στο ρεκόρ Η Ευρώπη σημείωσε τη θερμότερη χρονιά της σε 1,6 ° C πάνω από την περίοδο αναφοράς 1981-2010 και 0,4 ° C πάνω από το 2019, την προηγούμενη θερμότερη χρονιά Η μεγαλύτερη ετήσια απόκλιση θερμοκρασίας από τον μέσο όρο 1981-2010 συγκεντρώθηκε πάνω από την Αρκτική και τη βόρεια Σιβηρία, φτάνοντας τους 6 ° C πάνω από τον μέσο όρο Επιπλέον, οι δορυφορικές μετρήσεις των παγκόσμιων συγκεντρώσεων CO2 στην ατμόσφαιρα δείχνουν ότι:
      Ο μέσος όρος της συνολικής στήλης CO2 έφτασε τα 413 ppm Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους «Ενώ οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν ελαφρώς λιγότερο το 2020 από ό, τι το 2019, αυτό δεν αποτελεί αιτία εφησυχασμού. Μέχρι να μειωθούν οι καθαρές παγκόσμιες εκπομπές, το διοξείδιο του άνθρακα θα συνεχίσει να συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα και να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο Vincent-Henri Peuch, διευθυντής της Υπηρεσίας Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c2-600-x-319.jpg
      Η τάση αυτή υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της ταχείας μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες είναι ο κύριος συντελεστής της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη.
      Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους.
      «Κάψα» σε Αρκτική και βόρεια Σιβηρία
      Περιοχές της Αρκτικής και της βόρειας Σιβηρίας είδαν μερικές από τις μεγαλύτερες ετήσιες αποκλίσεις θερμοκρασίας από το μέσο όρο το 2020, με μια μεγάλη περιοχή να εμφανίζει αποκλίσεις έως και 3 ° C και σε ορισμένες περιοχές ακόμη και πάνω από 6 ° C για το σύνολο του έτους. Σε μηνιαία βάση, οι μεγαλύτερες θετικές ανωμαλίες θερμοκρασίας για την περιοχή έφτασαν επανειλημμένα πάνω από τους 8 ° C. Η Δυτική Σιβηρία γνώρισε έναν εξαιρετικά ζεστό χειμώνα και άνοιξη, ένα μοτίβο που παρατηρήθηκε επίσης το καλοκαίρι και το φθινόπωρο στην Σιβηρική Αρκτική και σε μεγάλο μέρος του Αρκτικού Ωκεανού.
      http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c4-600-x-391.jpg
      Επιπλέον, η εποχή της πυρκαγιάς ήταν ασυνήθιστα ενεργή σε αυτήν την περιοχή, με πυρκαγιές που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά τον Μάιο, συνεχίζοντας όλο το καλοκαίρι και μέχρι το φθινόπωρο. Ως αποτέλεσμα, το poleward του Αρκτικού Κύκλου, οι πυρκαγιές απελευθέρωσαν ρεκόρ ποσότητα 244 μεγατόνων διοξειδίου του άνθρακα το 2020, πάνω από το ένα τρίτο περισσότερο από το ρεκόρ του 2019. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής ήταν σημαντικά χαμηλότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο του έτους, με τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο να βλέπει τη χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου που καταγράφεται για τον αντίστοιχο μήνα.
      Σε γενικές γραμμές, το Βόρειο Ημισφαίριο παρουσίασε πάνω από τις μέσες θερμοκρασίες για το έτος, εκτός από μια περιοχή πάνω από τον κεντρικό Βόρειο Ατλαντικό. Αντίθετα, τμήματα του Νότιου Ημισφαιρίου είδαν κάτω από τις μέσες θερμοκρασίες, κυρίως στον ανατολικό Ισημερινό Ειρηνικό, που σχετίζονται με τις ψυχρότερες συνθήκες La Niña που αναπτύσσονται κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 2020 ταιριάζει με το ρεκόρ του 2016 παρά τη δροσερή La Niña, ενώ το 2016 ήταν μια χρονιά ρεκόρ που ξεκίνησε με μια ισχυρή εκδήλωση του φαινομένου El Niño.
      Greenagenda.gr newsroom
       
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Οι φυσικές καταστροφές σε όλο τον κόσμο προκάλεσαν ζημίες ύψους 210 δισεκ. δολαρίων το 2020, με τις ΗΠΑ να υφίστανται ιδιαίτερα σοβαρό πλήγμα από κυκλώνες και δασικές πυρκαγιές, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε σήμερα κορυφαία ασφαλιστική εταιρία.
      Οι ζημίες, σύμφωνα με τον απολογισμό της γερμανικής αντασφαλιστικής Munich Re, αυξήθηκαν από τα 166 δισεκ. δολάρια ένα χρόνο νωρίτερα και καταγράφονται την ώρα που η αύξηση της θερμοκρασίας στον πλανήτη εντείνει τους κινδύνους.
      Οι ζημίες που ήταν ασφαλισμένες αυξήθηκαν στα 82 δισεκ. δολάρια από τα 57 δισεκ. δολάρια το 2019, σύμφωνα με την Munich Re. Οι ζημίες αυτές έρχονται να προστεθούν στο βάρος της πανδημίας του κορονοϊού που έχει πλήξει σοβαρά τον ασφαλιστικό κλάδο.
      «Η κλιματική αλλαγή θα διαδραματίσει ολοένα και μεγαλύτερο ρόλο σε όλους αυτούς τους κινδύνους», δήλωσε ο Τόρστεν Γιέβορεκ, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Munich Re, καταδεικνύοντας τυφώνες, δασικές πυρκαγιές και άλλες καταιγίδες. «Είναι ώρα για δράση», δήλωσε.
      Σύμφωνα με την Munich Re, η εποχή των τυφώνων ήταν «υπερδραστήρια», με αριθμό-ρεκόρ 30 καταιγίδων, ξεπερνώντας τις 28 καταιγίδες του 2005.
      Τα κύματα καύσωνα και οι ξηρασίες τροφοδοτούν τις δασικές πυρκαγιές, με ζημίες 16 δισεκ. δολαρίων πέρυσι στις δυτικές πολιτείες των ΗΠΑ. Οι πλημμύρες στην Κίνα ήταν η μεμονωμένη φυσική καταστροφή με το μεγαλύτερο κόστος, με ζημίες 17 δισεκ. δολάρια, αλλά μόνο το 2% των ζημιών ήταν ασφαλισμένες.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.