Μετάβαση στο περιεχόμενο
Newsletter: Ημερήσια τεχνική ενημέρωση από το Michanikos.gr ×
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural

  • Περιβάλλον

    Περιβάλλον

    1441 ειδήσεις in this category

    1. Περιβάλλον

      Engineer

      Την έκδοση του ημερήσιου χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς για τη φετινή αντιπυρική περίοδο και συγκεκριμένα για το διάστημα από την 1η Ιουνίου έως την 31η Οκτωβρίου 2018, ανακοίνωσε η Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας.
      Ο Χάρτης αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του σχεδιασμού αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών και εκδίδεται με ευθύνη της Διεύθυνσης Σχεδιασμού και Αντιμετώπισης Εκτάκτων Αναγκών.
      Η σύνταξη και έκδοση του Χάρτη αποτελεί διεθνή πρακτική, ειδικότερα σε χώρες που αντιμετωπίζουν σημαντικά προβλήματα λόγω δασικών πυρκαγιών, με κύριο στόχο την ενημέρωση τόσο των εμπλεκόμενων φορέων στην αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών, όσο και των πολιτών, ώστε να αποτραπούν ενέργειες που ενδέχεται να προκαλέσουν την έναρξη δασικής πυρκαγιάς από αμέλεια.
      Σημειώνεται ότι ο Ημερήσιος Χάρτης Πρόβλεψης Κινδύνου Πυρκαγιάς αφορά την επόμενη ημέρα από αυτή που εκπονείται και εκδίδεται.
      Δείτε τον ημερήσιο χάρτη εδώ: http://civilprotection.gr/el/archive/daily_map
    2. Περιβάλλον

      Engineer

      Παρά την ελαφρά πτώση των αποτελεσμάτων, το 85 % των περιοχών κολύμβησης σε ολόκληρη την Ευρώπη το 2017 πληρούσαν τα υψηλότερα και πλέον αυστηρά ενωσιακά πρότυπα «εξαιρετικής» ποιότητας για τα ύδατα,ως επί το πλείστον, απαλλαγμένα από ρύπους, σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ετήσια έκθεση για την ποιότητα των ευρωπαϊκών υδάτων κολύμβησης που δημοσίευσε την Τρίτη η Κομισιόν. Τα αποτελέσματα, όπως αναφέρει η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, παρέχουν μια καλή ένδειξη των τόπων διακοπών στους οποίους οι παραθεριστές μπορούν να βρουν τα βέλτιστης ποιότητας ύδατα κολύμβησης το φετινό καλοκαίρι. Η μείωση της ρύπανσης των υδάτων είναι προς όφελος της ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και των ζώων και των φυτών. Δεν μπορούμε όμως να εφησυχάζουμε. Η διατήρηση των καθαρών υδάτων κολύμβησης απαιτεί συνεχή προσοχή από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση των περιοχών κολύμβησης παραμένει ζωτικό έργο. Το σύνολο σχεδόν των 21.801 περιοχών κολύμβησης που αποτέλεσαν αντικείμενο παρακολούθησης πέρυσι σε ολόκληρη την Ευρώπη, από τις οποίες οι 21.509 στα 28 κράτη μέλη της ΕΕ (95,9 %), πληρούσαν τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ, με βάση την έκθεση του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος (ΕΟΠ) και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Η Αλβανία και η Ελβετία επίσης προέβησαν σε παρακολούθηση των υδάτων τους και υπέβαλαν έκθεση σχετικά με την ποιότητα 292 περιοχών κολύμβησης.
      Συγκεκριμένα αποτελέσματα από την παρακολούθηση κατέδειξαν μικρή μείωση του αριθμού των περιοχών της ΕΕ που πληρούν τις υψηλότερες «εξαιρετικής ποιότητας» και τις ελάχιστες απαιτήσεις ποιότητας που ορίζονται στην οδηγία της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης. Το ποσοστό των περιοχών που πληρούν τα πρότυπα «εξαιρετικής» ποιότητας σε όλη την Ευρώπη μειώθηκε οριακά, από 85,5 % το 2016 σε 85 % το περασμένο έτος.Ομοίως, εκείνες που πληρούν τα ελάχιστα επίπεδα «επαρκούς» ποιότητας μειώθηκαν από 96,3 % σε 96,0 %. Ο λόγος για τη μικρή αυτή μείωση οφείλεται κυρίως στις επιπτώσεις των θερινών βροχοπτώσεων στα αποτελέσματα των δοκιμών, καθώς και στις αλλαγές στη μεθοδολογία δοκιμών στη Ρουμανία και τη Σουηδία.
      Το ποσοστό του συνόλου των περιοχών που βαθμολογήθηκαν ως «ανεπαρκείς» παρέμεινε σχεδόν αμετάβλητο από το 2016 σε όλη την ΕΕ, την Αλβανία και την Ελβετία, σημειώνοντας πτώση από 1,5 % το 2016 σε 1,4 % το 2017.
      Ο κ. Καρμένου Βέλα, επίτροπος αρμόδιος για θέματα περιβάλλοντος, θαλάσσιας πολιτικής και αλιείας, δήλωσε:  «Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης αποτελεί πηγή υπερηφάνειας για τους Ευρωπαίους. Η ποιότητα αυτή οφείλεται στην καλή συνεργασία και τη συνεχή επαγρύπνηση. Διαδραματίζουμε όλοι κάποιο ρόλο: βιομηχανία, τοπικές αρχές και υπηρεσίες μαζί με τους πολίτες. Είμαστε στην ευχάριστη θέση να σας αναφέρουμε ότι το ευρωπαϊκό πνεύμα συνεργασίας για τα ύδατα κολύμβησης είναι ζωντανό και εξακολουθεί να αποδίδει καρπούς για τους πολίτες μας. Αν προσθέσετε και τα πρόσφατα προταθέντα μέτρα για την απομάκρυνση των πλαστικών από τις θάλασσές μας, ήταν πράγματι μια καλή χρονιά για τις ευρωπαϊκές θάλασσες, τις παραλίες και τις λίμνες.»
      Ο κ. Hans Bruyninckx, εκτελεστικός διευθυντής του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, δήλωσε: «Η μείωση της ρύπανσης των υδάτων είναι προς όφελος της ευημερίας των Ευρωπαίων πολιτών αλλά και των ζώων και των φυτών. Δεν μπορούμε όμως να εφησυχάζουμε. Η διατήρηση των καθαρών υδάτων κολύμβησης απαιτεί συνεχή προσοχή από τους υπευθύνους χάραξης πολιτικής. Αυτός είναι και ο λόγος για τον οποίο η τακτική παρακολούθηση και αξιολόγηση των περιοχών κολύμβησης παραμένει ζωτικό έργο.»
      Η ποιότητα των υδάτων κολύμβησης στην Ευρώπη έχει βελτιωθεί σημαντικά τα τελευταία 40 έτη, όταν και εκδόθηκε η οδηγία της ΕΕ για τα ύδατα κολύμβησης. Η αποτελεσματική παρακολούθηση και διαχείριση που θεσπίστηκαν στο πλαίσιο της οδηγίας οδήγησε σε δραστική μείωση των ανεπεξέργαστων ή μερικώς επεξεργασμένων αστικών και βιομηχανικών λυμάτων που καταλήγουν στο νερό.  Ως εκ τούτου, ολοένα και περισσότερες περιοχές κολύμβησης όχι μόνο πληρούν τα ελάχιστα πρότυπα, αλλά έχουν επίσης βελτιώσει την ποιότητά τους ώστε να πληρούν τα υψηλότερα δυνατά πρότυπα. Παράλληλα με την εφετινή έκθεση, ο ΕΟΠ δημοσίευσε επίσης έναν επικαιροποιημένο διαδραστικό χάρτη με τις επιδόσεις κάθε περιοχής κολύμβησης. Επικαιροποιημένες εκθέσεις ανά χώρα είναι επίσης διαθέσιμες εδώ, καθώς και περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την οδηγία.
      Άλλα σημαντικά ευρήματα
      Σε πέντε χώρες, τουλάχιστον το 95 % των υδάτων κολύμβησης αξιολογήθηκε ως «εξαιρετικής ποιότητας»: στο Λουξεμβούργο (και οι 12 δηλωθείσες περιοχές κολύμβησης), στην Κύπρο (97,3 % του συνόλου), στη Μάλτα (99 % του συνόλου), στην Ελλάδα (95,9% του συνόλου) και στην Αυστρία (95,1 % του συνόλου). Όλες οι δηλωθείσες περιοχές υδάτων κολύμβησης στην Αυστρία, το Βέλγιο, την Κροατία, την Κύπρο, την Ελλάδα, τη Λετονία, το Λουξεμβούργο, τη Μάλτα, τη Ρουμανία, τη Σλοβενία και την Ελβετία διέθεταν τουλάχιστον επαρκή ποιότητα το 2017 (σύμφωνα με τα ελάχιστα πρότυπα ποιότητας που ορίζει η οδηγία για τα ύδατα κολύμβησης). Οι τρεις χώρες με τους υψηλότερους αριθμούς περιοχών κολύμβησης με ύδατα «ανεπαρκούς ποιότητας» ήταν η Ιταλία (79 περιοχές κολύμβησης ή ποσοστό 1,4 %), η Γαλλία (80 περιοχές κολύμβησης ή 2,4 %) και η Ισπανία (38 περιοχές ή 1,7 %). Στα κράτη μέλη της ΕΕ, το υψηλότερο ποσοστό υδάτων κολύμβησης που έχουν χαρακτηριστεί ως «ανεπαρκούς ποιότητας» καταγράφηκε στην Εσθονία (τέσσερις περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 7,4 %), την Ιρλανδία (επτά περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 4,9 %) και το Ηνωμένο Βασίλειο (21περιοχές υδάτων κολύμβησης ή 3,3 %).
    3. Περιβάλλον

      Engineer

      Ακρως αποκαλυπτική ήταν η έκθεση για το λειτουργικό κόστος του ΕΔΣΝΑ που περιλαμβάνει εκτός των άλλων και πλήρη πίνακα των απορριμμάτων που φτάνουν στον Χυτά της Φυλής από το Δήμο. 
      Σύμφωνα με την έκθεση βλέπουμε ένα πρώτο δείγμα της προσπάθειας μείωσης των απορριμμάτων που κατάφεραν να έχουν οι δήμοι από το 2016 στο 2017. Σύμφωνα με αυτόν τον πίνακα αξιοσημείωτες ήταν οι μειώσεις που πέτυχαν οι Δήμοι Κυθήρων (-71%), Φυλής (-24%), Βριλησσίων (-12,5%), Π. Φαλήρου (-11%), Αμαρουσίου (-10,2%), Ωρωπού (9,8%), Αιγάλεω (-9,7%) και Αγίου Δημητρίου (-9,6%). 
      Αντίθετα οι δήμοι Δήμοι Σαρωνικού, Μαρκοπούλου και Κρωπίας, δείχνουν να έχουν μεγάλο πρόβλημα. Βέβαια ο πίνακας αυτός είναι ενδεικτικός μιας ετήσιας προσπάθειας που έγινε  όταν η μείωση των απορριμμάτων κατά μέσω όρο στην Αττική ήταν της τάξεως του -3%. 
      Επίσης βέβαια παίζει μεγάλο ρόλο και η κατάσταση που βρίσκονται οι δήμοι και τα περιθώρια μείωσης που έχουν αν και το 3% γενικά για την Αττική σε μια προσπάθεια από το 5% να φτάσουμε στο 50% είναι μάλλον απογοητευτική γενικώς.

      Ομως το myota.gr προχώρησε και σε μια ακόμη σύγκριση διαιρώντας τα κιλά που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής δια τον αριθμό των κατοίκων ανά δήμο. Κάτι που θα έπρεπε να γίνεται και σε επίσημο επίπεδο για να βλέπει η κάθε δημοτική αρχή δυνατότητες και επιδόσεις. Εδώ βλέπουμε μια άλλη εντελώς διαφορετική κατάταξη. Παίζει βέβαια ρόλο και το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων, αλλά όπως θα δούμε υπάρχουν πολλές περιπτώσεις που το διαψεύδουν. 
      Στο σύνολο της Αττικής τα σκουπίδια που φτάνουν στον ΧΥΤΑ της Φυλής μετά τις εκτροπές για ανακύκλωση είναι κατά μέσο όρο 476,19 κιλά.
      Εδώ βλέπουμε ότι το Π. Φάληρο και το Μαρούσι που στον προηγούμενο πίνακα διακρίθηκαν για τις ετήσιες επιδόσεις τους, γενικώς δεν τα καταφέρνουν  στην ανακύκλωση καθώς 712,36 και 655,92 κιλά ανά κάτοικο, αντίστοιχα βρίσκονται πολύ πάνω από το μέσο όρο της Αττικής. Και δεν μπορούμε να επικαλεστούμε το επίπεδο διαβίωσης των κατοίκων διότι αυτό δεν είναι και πολύ ψηλότερο της Αγίας Παρασκευής, των Βριλησσίων και της Πεύκης που έχουν αντίστοιχα 397,58 κ/κ, 404,12κ/κ και 411,19 κ/κ, μπορούμε να επικαλεστούμε και το αντίθετο θα λέγαμε.
      Να σημειώσουμε την ψευδαίσθηση που δημιουργεί ο πίνακας στο θέμα της Ηλιούπολης. καθώς βρίσκεται μεν στην 7η θέση στην Αττική μια πάρα πολύ καλή επίδοση βεβαίως με ένα επίπεδο διαβίωση αρκετά υψηλό στην Αττική, αλλά ο Δήμος Ηλιούπολης κάνει μόνος του την ανακύκλωση των πράσινων απορριμμάτων με κάθετη παραγωγή κομποστοποίησης που μάλλον τον φέρνει στην πρώτη θέση αφού ο τεράστιος αυτός όγκος δεν φαίνεται πουθενά. Η Ηλιούπολης είναι από τους δήμους με το περισσότερο σε όγκο πράσινο, σε πάρκα και πλατείες και διαθέτει και δύο φυτώρια που παράγουν συνεχώς φυτά που φυτεύονται. 
      Απο εκεί και πέρα οι πρωτοπόροι βέβαια δήμοι είναι οι Νίκαιας Αγίου Ιωάννη του Ρέντη, Αχαρνών, Γαλατσίου, Βύρωνος, Ζωγράφου, Ηλιούπολη, Αγία Βαρβάρα, Νέα Σμύρνη που φαίνεται ότι πρέπει να αποτελέσουν μοντέλα γενικότερα προς εξέταση καθώς δείχνουν το δρόμο στο πως τα καταφέρνουν. Ο ΕΔΣΝΑ θα έπρεπε να κάνει μια μελέτη στο σημείο αυτό και να υποδείξει μοντέλα διαχείρισης.
      Να τονίσουμε ότι η μέτρηση έγινε με το τονάζ που φτάνει στο ΧΥΤΑ δηλαδή δεν περιλαμβάνει μέσα αυτά που κλέβονται από τους πλανώδιους γιατί και αυτά πάνε στην ανακύκλωση. Οπότε σ΄αυτό το σημείο η μέτρηση είναι ακριβής πολύ περισσότερο απ’ ότι στα ΚΔΑΥ.
      Κατά την απόψή μας σημείο αναφοράς πρέπει να είναι και η Αθήνα που έχει τις πιο βεβαρημένες χρήσεις, όλα τα επίπεδα διαβίωσης, πολλούς διερχόμενους και πολλά περιθώρια ανακυκλώσιμου υλικού. Οποιος δήμος βρίσκεται κοντά στο 445,16 κιλά ανά κάτοικο και πάνω, πρέπει να καταβάλει μεγάλες προσπάθειες στο θέμα της ανακύκλωσης καθώς το τέλος υποδοχής στον ΧΥΤΑ που αυξήθηκε, μειώνει και την δυνατότητα επενδύσεων από για την καθαριότητα που αντλείται από τα τέλη. Ενα τρανταχτό παράδειγμα είναι ο Δήμος της Κηφισιάς που πληρώνει 1.748.868 ευρώ στον ΧΥΤΑ. Αν η Κηφισιά έπεφτε στα επίπεδε της Αγίας Παρασκευής ή των Βριλησσίων και της Ηλιούπολης επειδή και αυτή έχει πολύ πράσινο, θα μπορούσε να εξοικονομήσει μέχρι και 800.000 ευρώ ετησίως. Φανταστείτε πόσες επενδύσεις στην καθαριότητα θα μπορούσαν να γίνουν με 800.000 ευρώ το χρόνο. Με χαμηλότερα ποσά ακριβώς το ίδιο ισχύει με τους μισούς δήμους της Αττικής.

         
    4. Περιβάλλον

      Engineer

      Στους ΧΥΤΑ καταλήγει περισσότερο από το 40% του περιεχομένου των μπλε κάδων, απόρροια της άγνοιας ή αδιαφορίας των πολιτών. Η ανακύκλωση στη χώρα βρίσκεται επισήμως στο 17%, αριθμός που βασίζεται μόλις κατά το ένα τρίτο στους μπλε κάδους και στα «σπιτάκια» ανακύκλωσης και κατά τα δύο τρίτα στις βιομηχανικές και εμπορικές συσκευασίες (χαρτόνια, κούτες, πλαστικό, παλέτες κ.λπ.) που συλλέγονται απευθείας από εμπόρους. Αξιοσημείωτο είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει απολύτως ακριβή στοιχεία για τις επιδόσεις κάθε δήμου, με αποτέλεσμα να αδικούνται οι δήμοι που καταβάλλουν μεγαλύτερη προσπάθεια.
      Η εφημερίδα «Καθημερινή» ζήτησε από τον Ελληνικό Οργανισμό Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ), τον εποπτευόμενο από το υπουργείο Περιβάλλοντος φορέα που είναι υπεύθυνος για την ανακύκλωση δημοτικών αστικών αποβλήτων στη χώρα μας, αναλυτικά στοιχεία για τις επιδόσεις όλων των δήμων της χώρας, τις ποσότητες υλικών που ανακτώνται ή θάβονται, τις επιδόσεις των κέντρων διαλογής ανακυκλώσιμων (ΚΔΑΥ, εκεί όπου καταλήγουν οι μπλε κάδοι για να διαχωριστούν τα υλικά και στη συνέχεια να πωληθούν). Τα στοιχεία αφορούν το 2016, καθώς δεν έχει ολοκληρωθεί η επεξεργασία των στοιχείων για το 2017. Ας δούμε μερικά από τα πιο ενδιαφέροντα στοιχεία:
      • Συνολικά, στα 33 κέντρα διαλογής της χώρας οδηγήθηκαν 365.285 τόνοι, που συλλέχθηκαν μέσω των μπλε κάδων. Ομως, οι ποσότητες δεν ήταν «καθαρές»: 142.340 τόνοι (39%) ήταν κοινά σκουπίδια και οδηγήθηκαν σε ΧΥΤΑ, χωρίς να συνυπολογίζονται στοιχεία από έξι ΚΔΑΥ. Χαρακτηριστικό είναι ότι στο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ της χώρας, αυτό του Κορωπίου, από τις 65.061 τόνους που συνελέγησαν, το 47% οδηγήθηκε σε ΧΥΤΑ, ενώ στο δεύτερο μεγαλύτερο ΚΔΑΥ, στον Ασπρόπυργο, την ίδια τύχη είχε το 54% των 41.739 τόνων που συνελέγησαν! Οι αριθμοί αυτοί είναι αποκαλυπτικοί του τεράστιου ελλείμματος ενημέρωσης των πολιτών (ή και της αδιαφορίας τους) για το τι πρέπει να απορρίπτεται στον μπλε κάδο και τι όχι.
      • Οσον αφορά τις ποσότητες που ανακτήθηκαν (δηλαδή πιστοποιημένα πωλήθηκαν στη δευτερογενή αγορά υλικών), το 2016 ήταν: 89.410 τόνοι χαρτιού/χαρτονιού, 50.664 τόνοι έντυπου χαρτιού, 44.703 τόνοι πλαστικού, 10.250 τόνων γυαλιού, 8.759 τόνοι σιδήρου, 2.024 τόνοι χάρτινων συσκευασιών υγρών, 1.235 τόνοι αλουμινίου και 7.267 τόνοι άλλων υλικών.
      Περισσότερη δουλειά
      «Οι ποσότητες των ανακυκλώσιμων που συνελέγησαν μέσω των μπλε κάδων αυξήθηκαν κατά 5% το 2017. Ομως, η ανακύκλωση των απορριμμάτων των πολιτών εξακολουθεί να αντιπροσωπεύει περίπου το ένα τρίτο του συνόλου (33,4%), το υπόλοιπο προέρχεται από τη συλλογή των βιομηχανικών και εμπορικών συσκευασιών», εξηγεί στην «Κ» ο πρόεδρος του ΕΟΑΝ, Δημήτρης Πολιτόπουλος. «Αυτό σημαίνει ότι, παρότι η Ελλάδα είναι εντός των στόχων της ΕΕ, σχεδόν για όλα τα υλικά, χρειαζόμαστε περισσότερη δουλειά για τη βελτίωση του τρόπου που ο κόσμος ανακυκλώνει».
      Αξιοσημείωτο, σύμφωνα με το δημοσίευμα, είναι ότι η πολιτεία δεν μπορεί να έχει ακριβή εικόνα για τις επιδόσεις ενός δήμου, τουλάχιστον στους μεγάλους δήμους της χώρας ή εκεί όπου η διαχείριση γίνεται μέσω ενός συλλογικού φορέα (ΦΟΔΣΑ ή εταιρεία ειδικού σκοπού). Η αιτία είναι απλή: το περιεχόμενο των μπλε κάδων οδηγείται σε ένα κέντρο διαλογής.
      Μόνο που στο ίδιο κέντρο διαλογής μπορεί να οδηγούνται τα ανακυκλώσιμα από αρκετούς ακόμα δήμους. Επομένως, το όποιο καλό ή κακό αποτέλεσμα «ισομοιράζεται» στους δήμους που πηγαίνουν στο ίδιο ΚΔΑΥ (άρα ένας «καλός» δήμος θα πληρώσει για την απόρριψη στο ΧΥΤΑ ίδιων ποσοτήτων με έναν «κακό» δήμο).
      «Πρωτιά» λόγω τουρισμού
      Ποιος είναι ο καλύτερος δήμος της χώρας στην ανακύκλωση; Το απλό αυτό ερώτημα είναι αδύνατον να απαντηθεί, χωρίς πολλές επεξηγήσεις. Με βάση τις ποσότητες των υλικών που ανακυκλώνονται ανά μόνιμο κάτοικο, στην κατάταξη ξεχωρίζουν νησιά όπως η Μύκονος, η Αντίπαρος, η Πάρος και η Σαντορίνη. Ομως, η εικόνα αυτή δεν είναι απόλυτα ακριβής, καθώς δεν συνυπολογίζει στην αναγωγή τουρίστες που κατακλύζουν τα νησιά αυτά το καλοκαίρι. Με βάση τις συνολικές ποσότητες, ο Δήμος Αθηναίων είναι πρώτος – ανακυκλώνει όμως σχεδόν τις ίδιες ποσότητες με τον Δήμο Θεσσαλονίκης που έχει περίπου τον μισό πληθυσμό. Πιο ξεκάθαρη είναι η εικόνα... στον πάτο της λίστας, όπου «πρωταγωνιστούν» δήμοι της Πελοποννήσου και μικρών νησιών του Αιγαίου.

      Ας δούμε διάφορα ενδιαφέροντα σημεία που προκύπτουν από τα στοιχεία του ΕΟΑΝ:
      • Η Μύκονος έχει όντως υψηλές επιδόσεις στην ανακύκλωση, με 2.850 τόνους το 2016. Χαρακτηριστικό είναι ότι βρίσκεται στην όγδοη θέση πανελλαδικά, ανακυκλώνοντας μεγαλύτερες ποσότητες από ό,τι μεγάλοι δήμοι (με περισσότερους από 100.000 μόνιμους κατοίκους) όπως η Λάρισα, ο Πειραιάς, το Περιστέρι, η Καλλιθέα, η Κέρκυρα και η Ρόδος. Ωστόσο, η ποσότητα αυτή οφείλεται σε μεγάλο βαθμό στον τουρισμό και επομένως η αναγωγή ανά κάτοικο, η οποία θα της έδινε την πρώτη θέση πανελλαδικά (με... 305,32 κιλά ανά κάτοικο ετησίως), δεν είναι ακριβής.
      • Πάντως, η Σαντορίνη, με ανάλογο αν όχι υψηλότερο τουριστικό ρεύμα από τη Μύκονο, ανακύκλωσε το 2016 τις μισές ποσότητες (1.385 τόνους).
      • Το πρώτο αστικό κέντρο που εμφανίζεται στη λίστα είναι το Ρέθυμνο, στην 7η θέση, με 3.634 τόνους (και 78,05 κιλά ετησίως ανά μόνιμο κάτοικο). Ακολουθεί η Άρτα με 2.257 τόνους (και 53,97 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο). Αξιοσημείωτη είναι η παρουσία της Καλαμάτας, λόγω των γνωστών προβλημάτων στη διαχείριση απορριμμάτων στην Πελοπόννησο, που κατάφερε να ανακυκλώσει 2.750 τόνους το 2016.
      • Αν δούμε τις επιδόσεις των μεγάλων αστικών δήμων (με πληθυσμό άνω των 100.000 κατοίκων), την πρώτη θέση καταλαμβάνει ο Βόλος και ακολουθούν η Θεσσαλονίκη, η Λάρισα και το Ηράκλειο.
      • Τα στοιχεία επιβεβαιώνουν τις πολύ κακές επιδόσεις του μεγαλύτερου δήμου της χώρας. Οι 8.991 τόνοι που ανακύκλωσε ο Δήμος Αθηναίων το 2016 μπορεί να τον κατατάσσουν στην πρώτη θέση πανελλαδικά, είναι όμως λίγοι σε σχέση με τον πληθυσμό του. Χαρακτηριστικό είναι ότι σχεδόν την ίδια ποσότητα ανακύκλωσε ο Δήμος Θεσσαλονίκης... με τον μισό πληθυσμό. Αν εξεταστούν οι επιδόσεις της Αθήνας με βάση τις ποσότητες ανά μόνιμο κάτοικο, τότε κατατάσσεται... στην 163η θέση πανελλαδικά. Ακόμα χειρότερες είναι οι επιδόσεις του Δήμου Πειραιά, με την ανακύκλωση να δείχνει ανύπαρκτη σε σχέση με τον πληθυσμό της πόλης: το 2016 ανακύκλωσε μόλις 1.277 τόνους, ποσότητα ανάλογη με εκείνη δήμων με τον μισό ή και λιγότερο πληθυσμό, όπως η Κομοτηνή, η Χίος ή η Λαμία.
      • Αντίθετα, εξαιρετικές επιδόσεις έχει η Θεσσαλονίκη, που ανακύκλωσε 8.393 τόνους το 2016, δηλαδή 22,36 κιλά ανά μόνιμο κάτοικο.
      • Στην Αττική, τις καλύτερες επιδόσεις έχουν οι Δήμοι Κηφισιάς, Γλυφάδας και Παλλήνης, ενώ στη Θεσσαλονίκη οι Δήμοι Θέρμης, Πυλαίας-Χορτιάτη και Θεσσαλονίκης.
      • Στις τελευταίες θέσεις της λίστας βρίσκονται οι δήμοι της Πελοποννήσου και του Νοτίου Αιγαίου που δεν κάνουν καθόλου ανακύκλωση. Από εκείνους που εμφανίζουν έστω και μια ελάχιστη ποσότητα, τη χειρότερη θέση έχουν οι Δήμοι Καλαμπάκας και Αμφίκλειας-Ελάτειας που ανακύκλωσαν μόλις έναν τόνο σε μία ολόκληρη χρονιά.
    5. Περιβάλλον

      Engineer

      Καθώς η ποσότητα των βλαβερών πλαστικών απορριμμάτων στους ωκεανούς και τις θάλασσες αυξάνεται όλο και περισσότερο, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή προτείνει νέους κανόνες για ολόκληρη την ΕΕ, οι οποίοι βάζουν στο στόχαστρο τα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης που συναντάμε περισσότερο στις παραλίες και τις θάλασσες της Ευρώπης, καθώς και τα απολεσθέντα και εγκαταλελειμμένα αλιευτικά εργαλεία. Μεταξύ αυτών είναι τα μαχαιροπίρουνα, τα καλαμάκια, τα πιάτα, οι μπατονέτες αλλά και μερικώς τα ποτήρια και μπουκάλια μιας χρήσης.
      Όλα μαζί αυτά τα προϊόντα αποτελούν το 70% του συνόλου των θαλάσσιων απορριμμάτων. Οι νέοι κανόνες είναι αναλογικοί και σχεδιασμένοι για κάθε περίπτωση χωριστά, ώστε να επιτυγχάνονται τα βέλτιστα αποτελέσματα. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικά μέτρα θα εφαρμόζονται για διαφορετικά προϊόντα. Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά.Όσον αφορά τα προϊόντα για τα οποία δεν υπάρχουν σαφείς εναλλακτικές επιλογές, δίνεται έμφαση στον περιορισμό της χρήσης τους μέσω μείωσης της κατανάλωσης σε εθνικό επίπεδο, απαιτήσεων σχεδιασμού και επισήμανσης, καθώς και υποχρεώσεων των κατασκευαστών τους για διαχείριση των αποβλήτων/καθαρισμό. Χάρη στους νέους κανόνες, η Ευρώπη θα πρωτοστατεί σε ένα ζήτημα παγκοσμίων διαστάσεων.
      Ο πρώτος αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος Βιώσιμης Ανάπτυξης Φρανς Τίμερμανς δήλωσε τα εξής:«Η παρούσα Επιτροπή υποσχέθηκε να είναι μεγάλη στα μεγάλα ζητήματα και να αφήνει τα υπόλοιπα στα κράτη μέλη. Τα πλαστικά απόβλητα είναι αναμφισβήτητα ένα σημαντικό πρόβλημα και οι Ευρωπαίοι οφείλουν να συνεργαστούν για να το αντιμετωπίσουν, επειδή τα απόβλητα αυτά καταλήγουν στον αέρα που αναπνέουμε, στο έδαφός μας, στις θάλασσές μας, και στα τρόφιμά μας. Χάρη στις σημερινές προτάσεις, τα πλαστικά μιας χρήσης θα μειωθούν στα ράφια των σουπερμάρκετ μέσω μιας σειράς μέτρων. Θα απαγορεύσουμε ορισμένα από αυτά τα είδη και θα τα αντικαταστήσουμε με άλλα καθαρότερα, ώστε οι καταναλωτές να εξακολουθήσουν να χρησιμοποιούν τα αγαπημένα τους προϊόντα».
      Ο αντιπρόεδρος της Επιτροπής και επίτροπος αρμόδιος για την Απασχόληση, την Ανάπτυξη, τις Επενδύσεις και την Ανταγωνιστικότητα Γίρκι Κάταϊνεν,πρόσθεσε: «Τα πλαστικά αντικείμενα μπορεί να είναι καταπληκτικά, αλλά πρέπει να τα χρησιμοποιούμε πιο υπεύθυνα. Τα πλαστικά μιας χρήσης δεν είναι έξυπνη οικονομική ή περιβαλλοντική επιλογή, και οι σημερινές προτάσεις θα βοηθήσουν τις επιχειρήσεις και τους καταναλωτές να στραφούν προς βιώσιμα εναλλακτικά προϊόντα. Πρόκειται για μια ευκαιρία για την Ευρώπη να πρωτοστατήσει δημιουργώντας προϊόντα που θα ζητά ο κόσμος για τις επόμενες δεκαετίες, και αποκομίζοντας μεγαλύτερη οικονομική αξία από τους πολύτιμους και περιορισμένους πόρους μας. Με τον στόχο της συλλογής πλαστικών φιαλών που θέτουμε, θα εξασφαλίσουμε τις αναγκαίες ποσότητες πλαστικού για μια ακμάζουσα βιομηχανία ανακύκλωσης πλαστικών».
      Σε ολόκληρο τον κόσμο, τα πλαστικά υλικά αποτελούν το 85% των θαλάσσιων απορριμμάτων και συχνά καταλήγουν στο πιάτο μας αλλά και στους πνεύμονές μας, ενώ είναι ακόμη άγνωστες οι επιπτώσεις στην υγεία μας από τα μικροπλαστικά που περιέχονται στον αέρα, στο νερό και στα τρόφιμα. Η αντιμετώπιση του προβλήματος των πλαστικών είναι επιτακτική ανάγκη, μπορεί μάλιστα να προσφέρει νέες ευκαιρίες για καινοτομία, ανταγωνιστικότητα και δημιουργία θέσεων εργασίας.
      Οι επιχειρήσεις θα αποκτήσουν ανταγωνιστικό πλεονέκτημα: η εφαρμογή ενιαίου συνόλου κανόνων σε ολόκληρη την αγορά της ΕΕ θα λειτουργήσει ως εφαλτήριο για τις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις που θα μπορέσουν να αναπτύξουν οικονομίες κλίμακας και να είναι πιο ανταγωνιστικές στην παγκόσμια αγορά όπου η ζήτηση για βιώσιμα προϊόντα έχει εκτιναχθεί στα ύψη. Μέσω της καθιέρωσης συστημάτων επαναχρησιμοποίησης (π.χ. συστημάτων εγγύησης και επιστροφής) οι επιχειρήσεις θα εξασφαλίσουν σταθερό εφοδιασμό σε υψηλής ποιότητας υλικά. Σε άλλες περιπτώσεις, το κίνητρο για την αναζήτηση εναλλακτικών, πιο βιώσιμων λύσεων, μπορεί να δώσει στις επιχειρήσεις το τεχνολογικό προβάδισμα έναντι των παγκόσμιων ανταγωνιστών τους.
      Διαφορετικά μέτρα για διαφορετικά προϊόντα

      Μετά τη θέσπιση ρυθμίσεων για τη χρήση της πλαστικής σακούλας το 2015, το 72% των Ευρωπαίων δηλώνει ότι έχει μειώσει τη χρήση της (Ευρωβαρόμετρο). Η ΕΕ στρέφει σήμερα την προσοχή της στα 10 πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και στα αλιευτικά εργαλεία, που αποτελούν μαζί το 70% των θαλάσσιων απορριμμάτων στην Ευρώπη.
      Οι νέοι κανόνες θα επιφέρουν:
      Απαγόρευση ορισμένων πλαστικών προϊόντων: Όταν υπάρχουν εναλλακτικά προϊόντα άμεσα διαθέσιμα και οικονομικά προσιτά, τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα απαγορεύονται από την αγορά. Η απαγόρευση θα ισχύσει για μπατονέτες, μαχαιροπήρουνα, πιάτα, καλαμάκια και αναδευτήρες και καλαμάκια στήριξης μπαλονιών από πλαστικό, τα οποία θα πρέπει να κατασκευάζονται αποκλειστικά από πιο βιώσιμα υλικά. Πλαστικά δοχεία αναψυκτικών μιας χρήσης θα επιτρέπονται στη αγορά μόνο εφόσον το πώμα ή το καπάκι τους δεν αποσπάται. Στόχοι μείωσης της κατανάλωσης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να περιορίσουν τη χρήση πλαστικών δοχείων τροφίμων και ποτηριών,καθορίζοντας εθνικούς στόχους μείωσης, προσφέροντας εναλλακτικά προϊόντα στα σημεία πώλησης, ή διασφαλίζοντας ότι τα πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης θα επιβαρύνονται από κάποιο τέλος. Υποχρεώσεις των κατασκευαστών: Οι κατασκευαστές θα συμμετέχουν στο κόστος της διαχείρισης αποβλήτων και του καθαρισμού, καθώς και των μέτρων ευαισθητοποίησης για δοχεία, συσκευασίες και περιτυλίγματα τροφίμων (π.χ. τσιπς και ζαχαρωτά), δοχεία και κύπελλα για ποτά, προϊόντα καπνού με φίλτρο (π.χ. αποτσίγαρα), υγρά μαντηλάκια, μπαλόνια και λεπτές πλαστικές σακούλες. Θα δοθούν επίσης κίνητρα για την ανάπτυξη λιγότερο ρυπογόνων εναλλακτικών λύσεων για τα προϊόντα αυτά· Στόχοι συλλογής: Τα κράτη μέλη θα υποχρεούνται να συλλέγουν το 90% των πλαστικών δοχείων για ποτάαπό το 2025, π.χ. μέσω συστημάτων εγγύησης και επιστροφής. Απαιτήσεις επισήμανσης: Για ορισμένα προϊόντα θα απαιτείται σαφής και τυποποιημένη επισήμανση η οποία θα αναφέρει τον τρόπο διάθεσης των σχετικών αποβλήτων, τις αρνητικές περιβαλλοντικές επιπτώσεις του προϊόντος, και την παρουσία πλαστικών υλών στο συγκεκριμένο προϊόν. Αυτό θα ισχύει για τις σερβιέτες, τα υγρά μαντηλάκια και τα μπαλόνια. Μέτρα ευαισθητοποίησης: Τα κράτη μέλη θα πρέπει να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση των καταναλωτών σχετικά με τις αρνητικές επιπτώσεις των απορριμμάτων από πλαστικά προϊόντα μιας χρήσης και αλιευτικά εργαλεία, καθώς και σχετικά με τα διαθέσιμα συστήματα επαναχρησιμοποίησης και τις επιλογές διαχείρισης αποβλήτων για όλα αυτά τα προϊόντα. Όσον αφορά τα αλιευτικά εργαλεία, τα οποία αποτελούν το 27% όλων των απορριμμάτων στις παραλίες, η Επιτροπή έχει ως στόχο να συμπληρώσει το υφιστάμενο πλαίσιο πολιτικής με προγράμματα ευθύνης των κατασκευαστών για πλαστικά αλιευτικά εργαλεία. Οι κατασκευαστές πλαστικών αλιευτικών εργαλείων θα υποχρεωθούν να καλύπτουν το κόστος της συλλογής των αποβλήτων από τις λιμενικές εγκαταστάσεις παραλαβής, καθώς και το κόστος μεταφοράς και επεξεργασίας τους. Θα καλύπτουν επίσης το κόστος των μέτρων ευαισθητοποίησης. Λεπτομερή στοιχεία σχετικά με τους νέους κανόνες για τα αλιευτικά εργαλεία είναι διαθέσιμα εδώ.
    6. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν έξι στους δέκα Αθηναίους είναι δυσαρεστημένοι με το επίπεδο καθαριότητας στην πόλη, με την ελληνική πρωτεύουσα να καταλαμβάνει μια από τις χειρότερες θέσεις ανάμεσα στις πρωτεύουσες των 28 κρατών-μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
      Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat, που βασίζονται σε μετρήσεις του 2015, το 59% των κατοίκων της ευρύτερης Αθήνας απάντησε πως δεν είναι ικανοποιημένο με το πόσο καθαρή είναι η πόλη.
      Το 41% δήλωσε ικανοποιημένο, όμως μόλις εννέα στους εκατό Αθηναίους εξέφρασαν μεγάλη ικανοποίηση με το επίπεδο καθαριότητας που παρατηρούν στην πρωτεύουσα.
      Η Αθήνα ήταν έβδομη από το τέλος ανάμεσα στις 28 πρωτεύουσες της ΕΕ.
      Μακράν πιο βρώμικη πόλη θεωρείται η Ρώμη, όπου περισσότεροι από εννέα στους δέκα κατοίκους δήλωσαν πως δεν είναι ικανοποιημένοι από το επίπεδο καθαριότητας στην Αιώνια Πόλη.

      Χειρότερες από την Αθήνα θεωρούνται επίσης η Μπρατισλάβα, η Σόφια, το Βουκουρέστι, η Μαδρίτη και η Βουδαπέστη, ενώ σε οριακά καλύτερη θέση είναι το Βερολίνο, με μόλις το 45% των Βερολινέζων να δηλώνουν έστω ελαφρά ικανοποιημένοι με την καθαριότητα στην πόλη τους.
      Στην κορυφή του καταλόγου βρίσκεται το Λουξεμβούργο, όπου το 95% δήλωσε μάλλον ή πολύ ικανοποιημένο με το πόσο καθαρή είναι η πόλη τους. Ακολουθούν η Βιέννη (90%) και η Λουμπλιάνα (88%).
      «Πρωταθλήτρια» Ευρώπης αναδείχτηκε πόλη Βέντσπιλς, στην Λετονία, όπου το 99% δήλωσε λίγο έως πολύ ικανοποιημένο με την καθαριότητα, ενώ την δεύτερη θέση κατέλαβε μια ακόμα λετονική πόλη, η Βαλμιέρα, με 97%.
    7. Περιβάλλον

      Engineer

      Διάφοροι παράγοντες από τη βιομηχανία της πράσινης δόμησης στην Ασία συγκεντρώθηκαν την περασμένη εβδομάδα στη Σιγκαπούρη κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Συνεδρίου Green Building 2015. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε σε ορισμένες νέες τάσεις στην αγορά, συμπεριλαμβανομένης της εστίασης στα πράσινα κτίρια η οποία πλέον έχει επεκταθεί προς την επίδραση που έχουν στους ανθρώπους.
      Οι εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου σε παγκόσμιο επίπεδο μπορεί και να διπλασιαστούν μέχρι το 2030 από το ήδη ανησυχητικό τρέχον επίπεδο, αν συνεχίσουμε να λειτουργούμε ως συνήθως, χωρίς καμία αλλαγή. Η Terri Wills, διευθύνουσα σύμβουλος του World Green Building Council (WorldGBC) δήλωσε κατά τη διάρκεια της ομιλίας της, ότι για να μείνουμε μέσα στα πλαίσια των 2 βαθμών αύξησης της παγκόσμιας θερμοκρασίας, χρειαζόμαστε δύο πράγματα: κτίρια μηδενικής ενέργειας και βαθιές ανακαινίσεις.
      Η υγεία και η ευημερία στα πράσινα κτιρία
      Οι ημέρες που το κύριο μέλημα ήταν η ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, έχουν περάσει, παρόλο που η αξία του συγκεκριμένου θέματος σε καμία περίπτωση δε μειώνεται. Από την άποψη της υγείας και της ευημερίας, το WorldGBC θεωρεί ότι αυτοί οι δύο παράγοντες είναι ζωτικής σημασίας όχι μόνο μέσα από το ηθικό καθήκον να παρέχουμε στους ανθρώπους το σωστό εργασιακό και βιωτικό περιβάλλον, αλλά και για την επικύρωση της επιχειρηματικής διάστασης της βιώσιμης/ πράσινης δόμησης.
      Το WorldGBC αξιολογεί μια σειρά μετρήσεων για τον υπολογισμό της υγείας και της ευημερίας στα πράσινα κτίρια, όπως: τα έσοδα, οι παθήσεις, οι σωματικές ενοχλήσεις, τα ιατρικά έξοδα, ο κύκλος εργασιών του προσωπικού και οι απουσίες. Σύμφωνα με αυτά, το ιδανικό θα είναι ένα πράσινο κτίριο να δημιουργεί τις συνθήκες εκείνες που θα οδηγούσαν σε αύξηση των εσόδων, σε ελαχιστοποίηση των ιατρικών/ σωματικών ενοχλήσεων, των ιατρικών δαπάών και των αλλαγών στον κύκλο εργασιών του προσωπικού, καθώς και σε λιγότερες απουσίες.
      Πως μπορούν να επωφεληθούν από ένα πράσινο κτίριο/ γραφείο οι χρήστες του?
      Η Terri Wills διερεύνησε περαιτέρω τις πραγματικές επιπτώσεις που έχει μια σειρά «πράσινων» παραγόντων σε ένα κτίριο γραφείων.
      Φωτισμός O παθητικός σχεδιασμός που παρέχει φυσικό φωτισμό (π.χ. μέσω των παραθύρων) αποδεικνύεται ότι έχει πολύ καλή επίδραση στους ανθρώπους. Οι εργαζομένοι που εκτίθενται σε περισσότερα παράθυρα, κοιμούνται κατά μέσο όρο 46 λεπτά περισσότερο τη νύχτα, κάτι που οδηγεί σε βελτίωση της παραγωγικότητάς τους κατά τη διάρκεια της ημέρας.
       Ποιότητα αέρα Η καλύτερη ποιότητα του αέρα μπορεί να βελτιώσει την παραγωγικότητα των εργαζομένων κατά 8-11%. Αυτό μπορεί να πραγματοποιηθεί μέσω της φυσικής ροής του αέρα ή τη βελτιστοποίηση του συστήματος HVAC. Το πράσινο (πχ κάποιος κήπος) μέσα στο κτίριο ή γύρω από αυτό, μπορεί επίσης να βοηθήσει στην παραγωγή περισσότερου οξυγόνου ώστε να παρέχεται καλύτερη ποιότητα του αέρα.
      Θερμική άνεση Έχει διαπιστωθεί ότι σε γενικές γραμμές, η απόδοση των εργαζομένων μειώνεται κατά 4% σε χαμηλότερες θερμοκρασίες και 6% σε υψηλότερες θερμοκρασίες (σε σχέση με τη μέση κατάσταση της κάθε περιοχής). Στην περιοχή της Ασίας, το εύρος αυτών των θερμοκρασιών μπορεί να ποικίλει, αλλά το κλειδί εδώ είναι η «άνεση» – κάτι που μπορεί να βελτιστοποιηθεί με την κατάλληλη πρόσοψη, την εγκατάσταση και λειτουργία συστήματος HVAC, καθώς και με τη δημιουργία πρασίνου στην περιοχή. Όσο μεγαλύτερη άνεση παρέχει ένα κτίριο, τόσο περισσότερο προδιαθέτει τους χρήστες του να μένουν μέσα σε αυτό, κάτι που μεταφράζεται σε βελτίωση της παραγωγικότητάς τους.
      Πράσινο Κατά μέσο όρο, 40 δευτερόλεπτα έκθεσης στη θέα της φύσης, όπως σε έναν κήπο για παράδειγμα, μπορεί να βελτιώσει σημαντικά την παραγωγικότητα κάποιου.
      Όλοι οι παραπάνω παράγοντες, μεταξύ άλλων, όταν ενεργοποιηθούν μπορούν τελικά να οδηγήσουν σε πραγματική αύξηση των εσόδων και του ποσοστού παραμονής στο κτίριο, καθώς και στη μείωση των ιατρικών/ σωματικών ενοχλήσεων, των ιατρικών εξόδων και των απουσιών.
      Πηγή http://www.asiagreenbuildings.com/
    8. Περιβάλλον

      Engineer

      Η ένταση και η συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων αυξάνεται, αναμφισβήτητα, σε όλον τον πλανήτη. Στην περιοχή της Μεσογείου, σύμφωνα με έρευνες ειδικών στο Κλίμα, αναμένεται περαιτέρω αύξηση των πυρκαγιών, της ξηρασίας και της ερημοποίησης, ωστόσο δεν υπάρχουν ακόμη ασφαλή συμπεράσματα για το τι θα συμβεί με την άνοδο της στάθμης της θάλασσας, γεγονός που θα προκαλέσει τεράστια οικονομική ζημιά στη Μεσόγειο.
      «Από τη στιγμή που συνειδητοποιήσαμε ότι υπάρχει θέμα κλιματικής αλλαγής, η επιστημονική κοινότητα διεξάγει μεγάλη έρευνα, συλλέγει συνεχώς στοιχεία που προσθέτουν νέα χαρακτηριστικά. Γίνεται μια μεγάλη προσπάθεια που αφορά τη διασύνδεση της αύξησης της θερμοκρασίας με την ένταση και τη συχνότητα των ακραίων καιρικών φαινομένων», υπογράμμισε στη Greenagenda.gr, ο Αναστάσιος Ξεπαπαδέας, καθηγητής Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών και μέλος της Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ.
      Για παράδειγμα, η πρόσφατη καταστροφική νεροποντή, παρότι κράτησε μόλις 1 ώρα, στη Θεσσαλονίκη προκάλεσε μεγάλη οικονομική ζημία. Η υδροδότηση της πόλης διεκόπη για πολλές ώρες, ενώ πλημμύρισαν και υπόγειοι σταθμοί ηλεκτροδότησης. Οι επιπτώσεις στην καθημερινότητα και τις υποδομές ήταν σημαντικές.
      «Προσπαθούμε να βρούμε τρόπους μετριασμού των αερίων του θερμοκηπίου για να περιοριστεί η οικονομική καταστροφή. Προβλέπουμε ότι εάν αυξηθεί η θερμοκρασία κατά 4 με 5 βαθμούς Κελσίου θα συμβούν πολύ μεγάλα και καταστρεπτικά φαινόμενα: στη Γροιλανδία, για παράδειγμα, το έδαφος είναι σκεπασμένο από έναν τεράστιο παγετώνα. Η αύξηση της θερμοκρασίας θα αποσταθεροποιήσει τον παγετώνα και θα αρχίσει να κατρακυλά προς τη θάλασσα και η στάθμη της θάλασσας θα αυξηθεί περίπου 2 με 4 μέτρα και θα καλύψει τα πάντα. Η ζημία σε αυτήν την περίπτωση θα είναι ανυπολόγιστη», είπε ο κ. Ξεπαπαδέας.
      Το καλό σενάριο είναι, σύμφωνα με τον ίδιο, η θερμοκρασία να μην περάσει τον 1,5 βαθμό Κελσίου. Αυτή τη στιγμή, σύμφωνα με την Εθνική Υπηρεσία Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (NOAA) των ΗΠΑ, η μέση θερμοκρασία στην επιφάνεια του πλανήτη είναι 14,8 βαθμοί Κελσίου.
      «Εάν καταφέρουμε και δεν αυξηθεί πάνω από τους 16,6 βαθμούς, τότε τα φαινόμενα θα είναι λιγότερα και οι ζημιές περιορισμένες. Εάν, όμως, φτάσουμε σε θερμοκρασίες πάνω από 2 και 3 βαθμούς Κελσίου από αυτό το όριο, τότε θα έχουμε σοβαρό πρόβλημα. Τα αποτελέσματα θα είναι καταστροφικά», κατέληξε.
      του Νίκου Αβουκάτου
    9. Περιβάλλον

      Engineer

      Τους νέους κανόνες για την ανακύκλωση αποβλήτων στο πλαίσιο των ευρύτερων πολιτικών για την κυκλική οικονομία, ενέκριναν σήμερα τα κράτη μέλη της ΕΕ, στη βάση σχετικών προτάσεων της Κομισιόν που θέτουν στόχο για ανακύκλωση του 55 % των αστικών αποβλήτων ώς το 2025, του 60% ώς το 2030 και του 65% ώς το 2035.
      Οι νέοι κανόνες προβλέπουν τη σταδιακή κατάργηση της υγειονομικής ταφής και εισαγάγουν τη μέθοδο της «ιεράρχησης των αποβλήτων», όπου θα υφίσταται υποχρέωση χωριστής συλλογής για το χαρτί και το χαρτόνι,το γυαλί, τα μέταλλα και το πλαστικό. Οι νέοι κανόνες χωριστής συλλογής θα ενισχύσουν την ποιότητα των δευτερογενών πρώτων υλών και την αξιοποίησή τους: τα επικίνδυνα οικιακά απόβλητα θα πρέπει να συλλέγονται χωριστά έως το 2022, τα βιολογικά απόβλητα έως το 2023 και κλωστοϋφαντουργικά έως το 2025.
      Η Κομισιόν σημειώνει ότι η υγειονομική ταφή των αποβλήτων δεν έχει νόημα σε μια κυκλική οικονομία και μπορεί να προκαλέσει μόλυνση του νερού, του εδάφους και του αέρα. Έως το 2035, η ποσότητα των αστικών αποβλήτων που καταλήγουν σε χώρους υγειονομικής ταφής πρέπει να μειωθεί στο 10% ή λιγότερο, της συνολικής ποσότητας των παραγόμενων αστικών αποβλήτων.
      Η νέα νομοθεσία προβλέπει μεγαλύτερη χρήση αποτελεσματικών οικονομικών μέσων και άλλων μέτρων για την υποστήριξη της ιεράρχησης των αποβλήτων. Οι παραγωγοί αποκτούν σημαντικό ρόλο στη μετάβαση αυτή καθώς καθίστανται υπεύθυνοι για τα προϊόντα τους όταν αυτά γίνονται απόβλητα. Νέες απαιτήσεις για προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού θα οδηγήσουν σε βελτίωση των επιδόσεών τους και της διαχείρισης. Επιπλέον, πρέπει να δημιουργηθούν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες έως το 2024.
      Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, τις Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, Καρμένου Βέλα, δήλωσε σχετικά, ότι η τελική έγκριση νέων ενωσιακών κανόνων για τα απόβλητα από το Συμβούλιο σηματοδοτεί μια σημαντική στιγμή για την κυκλική οικονομία στην Ευρώπη. «Οι νέοι στόχοι για την ανακύκλωση και την υγειονομική ταφή χαράζουν μια αξιόπιστη και φιλόδοξη πορεία για την καλύτερη διαχείριση των αποβλήτων στην Ευρώπη. Από εδώ και στο εξής, η κύρια αποστολή μας είναι να διασφαλίσουμε ότι οι υποσχέσεις που περιλαμβάνονται στην εν λόγω δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα επιτευχθούν στην πράξη. Η Κομισιόν θα καταβάλει κάθε δυνατή προσπάθεια για να υποστηρίξει τα κράτη μέλη και να επιτευχθούν οι νέες νομοθετικές διατάξεις στην πράξη», τόνισε.
      Τα κράτη μέλη έχουν προθεσμία μέχρι την 1η Ιανουαρίου 2025 για να εφαρμόσουν τη χωριστή συλλογή των προϊόντων κλωστοϋφαντουργίας και των επικίνδυνων αποβλήτων από τα νοικοκυριά. Επιπλέον, θα πρέπει να φροντίσουν ώστε τα βιολογικά απόβλητα είτε να συλλέγονται χωριστά είτε να ανακυκλώνονται στην πηγή (λ.χ. με οικιακή κομποστοποίηση), με σχετική προθεσμία την 31η Δεκεμβρίου 2023. Οι πρακτικές αυτές έρχονται να προστεθούν στη χωριστή συλλογή που ισχύει ήδη για το χαρτί και το χαρτόνι, το γυαλί, το μέταλλο και το πλαστικό.
      Η νομοθεσία ορίζει συγκεκριμένους στόχους ανακύκλωσης για τις συσκευασίες:
          Έως 2025   Έως 2030 Όλες οι συσκευασίες   65%   70% Πλαστικό   50%   55% Ξύλο   25%   30% Σιδηρούχα μέταλλα   70%   80% Αλουμίνιο   50%   60% Γυαλί   70%   75% Χαρτί και χαρτόνι   75%   85% Η νομοθεσία περιλαμβάνει στόχο για τη μείωση της υγειονομικής ταφής και ορίζει ελάχιστες απαιτήσεις για όλα τα προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού. Οι παραγωγοί προϊόντων που καλύπτονται από τα προγράμματα αυτά πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη για τη διαχείριση των αποβλήτων σε σχέση με τα προϊόντα τους και θα υποχρεούνται να συνεισφέρουν οικονομικά. Επιπλέον, θεσπίστηκαν υποχρεωτικά προγράμματα διευρυμένης ευθύνης του παραγωγού για όλες τις συσκευασίες. Τα κράτη μέλη προσπαθούν να εξασφαλίσουν ότι από το 2030 δεν θα γίνονται δεκτά για υγειονομική ταφή απόβλητα —ιδίως αστικά— που είναι κατάλληλα για ανακύκλωση ή άλλου είδους ανάκτηση.
      Η δέσμη μέτρων για τα απόβλητα θα ενισχύσει την ανακύκλωση αποβλήτων και θα συμβάλει έτσι στη δημιουργία μιας κυκλικής οικονομίας. Θα ενθαρρύνει τη χρήση ανακυκλώσιμων και επαναχρησιμοποιήσιμων συσκευασιών και θα βελτιώσει τον τρόπο διαχείρισης των αποβλήτων.
    10. Περιβάλλον

      Engineer

      Ο συνδυασμός της αύξησης της στάθμης της θάλασσας και των ολοένα και πιο ακραίων καταιγίδων, ως συνέπεια της υπερθέρμανσης του πλανήτη και της κλιματικής αλλαγής, θα καταστήσει πολλά από τα κοραλλιογενή νησιά του Ειρηνικού και του Ινδικού Ωκεανού ακατοίκητα μέχρι το 2050.
      Αν και πολλά από αυτά τα νησιά βρίσκονται δύο μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας, και παρ’ όλο που στα χειρότερα σενάρια τα επίπεδα των ωκεανών θα αυξηθούν κατά ένα μέτρο έως το 2100, οι πόροι γλυκού νερού αυτών των νησιών είναι πιθανό να μολυνθούν από τα εισερχόμενα θαλάσσια ύδατα μέχρι το 2050, σύμφωνα με νέα έρευνα.
      Πέρα από την τήξη των πάγων, η υπερθέρμανση του πλανήτη προκαλεί επίσης πιο ακραίους ανέμους και τροπικούς κυκλώνες, με αποτέλεσμα οι κάτοικοι των νησιών να γίνονται όλο και πιο ευάλωτοι.
      Διεθνής επιστημονική ομάδα από τις ΗΠΑ, την Ολλανδία και το Μονακό, εξέτασαν λεπτομερώς τις συνέπειες της κλιματικής αλλαγής για μια ομάδα κατοίκων στις Νήσους Μάρσαλ. Υπάρχουν περίπου 1.100 νησιά χαμηλού υψομέτρου σε 29 ομάδες, τα οποία φιλοξενούν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους.
      Οι ερευνητές εξέτασαν τα σενάρια για τη σταδιακή άνοδο της στάθμης της θάλασσας, αλλά επικεντρώθηκαν επίσης στη δυναμική των κυμάτων, καθώς όλο και υψηλότερα κύματα από όλο και πιο έντονες καταιγίδες χτυπούν τις χαμηλές κοραλλιογενείς δομές. Με αυτόν τον τρόπο αυξάνεται η πιθανότητα να εισέλθουν αλμυρά νερά στους φυσικούς υδροφόρους ορίζοντες που γεμίζουν σήμερα με βρόχινα ύδατα και παρέχουν πόσιμο νερό στους κατοίκους.
      Αυτό το φαινόμενο δεν θα επηρεάσει μόνο τις νήσους Μάρσαλ, αλλά και νησιά κοντά στις Νήσους Κουκ, τις Μαλδίβες, τις Σεϋχέλλες και τη Χαβάη.
      Οι ζημιές από τις πλημμύρες στα σπίτια, τα καταστήματα και άλλα κτίρια των νησιών, σε συνδυασμό με την απώλεια γλυκού νερού, θα καταστήσουν την ανθρώπινη κατοίκηση δύσκολη σε πολλά τέτοια νησιά από το 2030 έως το 2060, σύμφωνα με την έρευνα.
    11. Περιβάλλον

      Engineer

      Μόλις το 0,01% της βιομάζας της Γης αποτελείται από ανθρώπους, σύμφωνα με την πιο ολοκληρωμένη έως τώρα «απογραφή» της γήινης βιόσφαιρας που έκαναν οι επιστήμονες.
      Το 80% της βιομάζας της Γης αποτελούν τα φυτά, το 15% τα βακτήρια και το υπόλοιπο 5% περιλαμβάνει άλλους μικροοργανισμούς και τα ζώα.
      Η μάζα των 7,6 δισεκατομμυρίων ανθρώπων της Γης είναι πλέον περίπου δεκαπλάσια της μάζας όλων των άγριων ζώων, καθώς στην πορεία της εξέλιξης, από την αυγή του πολιτισμού μέχρι σήμερα, οι άνθρωποι έχουν εξαφανίσει το 83% των άγριων ζώων και το 50% της μάζας των φυτών. Εν ολίγοις, από τότε που οι άνθρωποι εμφανίσθηκαν στο προσκήνιο, τουλάχιστον η μισή ζωή στη Γη έχει εξαφανισθεί. Παρόλα αυτά, οι ιοί έχουν τριπλάσια βιομάζα από τους ανθρώπους, όπως και τα σκουλήκια, τα ψάρια 12πλάσια και οι μύκητες 200 φορές μεγαλύτερη.
      Η συνολική βιομάζα της Γης -δηλαδή το σύνολο της μάζας κάθε έμβιου οργανισμού- εκτιμάται σε περίπου 550 γιγατόνους άνθρακα, από τους οποίους οι 450 γιγατόνοι είναι η μάζα των φυτών και οι 70 γιγατόνοι η μάζα των βακτηρίων. Εν ολίγοις, φυτά και μικροοργανισμοί κυριαρχούν στη βιόσφαιρα του πλανήτη μας.
      Ακολουθούν στην τρίτη θέση οι μύκητες που έχουν μάζα 12 γιγατόνων, επτά γιγατόνοι είναι η μάζα άλλων μικροοργανισμών (αρχαιοβακτήρια), τέσσερις γιγατόνοι είναι τα πρώτιστα (αμοιβάδες και άλλοι μονοκύτταροι οργανισμοί με πυρήνα), ενώ 0,2 γιγατόνοι είναι οι ιοί. Μόλις δύο γιγατόνοι είναι η μάζα των κάθε είδους ζώων, συμπεριλαμβανομένων των ανθρώπων (όλοι μαζί είμαστε 0,06 γιγατόνοι).   Παρόλο που οι ωκεανοί καταλαμβάνουν το 71% της επιφάνειας της Γης, η συνολική βιομάζα της ξηράς (470 γιγατόνοι) υπολογίζεται ότι είναι σχεδόν 80 φορές μεγαλύτερη από τη συνολική βιομάζα των θαλασσών (έξι γιγατόνοι).
      Σχεδόν όλη η βιομάζα των φυτών βρίσκεται στην ξηρά, ενώ αντίθετα το μεγαλύτερο μέρος της βιομάζας των ζώων βρίσκεται στη θάλασσα.   Περίπου το 60% της παγκόσμιας βιομάζας (320 γιγατόνοι) βρίσκεται πάνω στην επιφάνεια της Γης, ενώ η υπόλοιπη κάτω από την επιφάνεια (130 γιγατόνοι είναι οι ρίζες των φυτών και 100 γιγατόνοι τα υπόγεια βακτήρια). Το μεγαλύτερο ποσοστό της βιομάζας των μικροοργανισμών (περίπου το 90%) εκτιμάται ότι βρίσκεται βαθιά κάτω από την επιφάνεια της ξηράς και κάτω από τους βυθούς των θαλασσών. Στους ωκεανούς το 70% της θαλάσσιας βιομάζας αποτελείται από μικρόβια, ενώ το υπόλοιπο 30% είναι τα αρθρόποδα και τα ψάρια.
      H συνολική βιομάζα των ανθρώπων και των οικόσιτων ζώων (κυριαρχούν τα βοοειδή και οι χοίροι) είναι περίπου δεκαπλάσια από εκείνη των άγριων ζώων (0,007 γιγατόνοι). Τα κοτόπουλα και άλλα πουλερικά της πτηνοτροφίας έχουν συνολικά σχεδόν τριπλάσια βιομάζα (0,005 γιγατόνοι) σε σχέση με τα άγρια πουλιά (0,002 γιγατόνοι).
      Παρόλο που οι άνθρωποι και τα εξημερωμένα ζώα κυριαρχούν στη βιομάζα των θηλαστικών, αποτελούν ένα μικρό μόνο ποσοστό στη συνολική βιομάζα των ζώων (δύο γιγατόνοι), όπου κυριαρχούν τα κάθε είδους αρθρόποδα της ξηράς και της θάλασσας (1,2 γιγατόνοι) και τα ψάρια (0,7 γιγατόνοι).
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον καθηγητή Ρον Μίλο του Ινστιτούτου Επιστημών Βάιζμαν του Ισραήλ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό της Εθνικής Ακαδημίας Επιστημών των ΗΠΑ (PNAS), έλαβαν υπόψη τους εκατοντάδες μελέτες των τελευταίων δεκαετιών, συνδυάζοντας τις έως τώρα εκτιμήσεις με νέες εκτιμήσεις.
      Ως μέτρο σύγκρισης χρησιμοποιήθηκε η μάζα του άνθρακα, που αντανακλά τη μάζα των μορίων της ζωής, όπως του DNA και των πρωτεϊνών, ενώ αφήνει απέξω τη μάζα του νερού μέσα στους έμβιους οργανισμούς. Οι επιστήμονες παραδέχθηκαν πάντως ότι οι υπολογισμοί τους έχουν ένα όχι αμελητέο περιθώριο σφάλματος.
      Οι επιστήμονες εκτιμούν ότι οι κάθε είδους ανθρώπινες δραστηριότητες έχουν επιφέρει σημαντικές μειώσεις διαχρονικά στη βιομάζα των άγριων θηλαστικών, των ψαριών και των φυτών. Η συνολική βιομάζα των καλλιεργούμενων φυτών από τους ανθρώπους εκτιμάται σε δέκα γιγατόνους, δηλαδή μόνο το 2% της συνολικής βιομάζας των φυτών.
    12. Περιβάλλον

      Engineer

      Για 400 διαδοχικούς μήνες, δηλαδή για μία περίοδο που ξεπερνά τα 33 χρόνια, η θερμοκρασία της Γης βρίσκεται πάνω από το μέσο όρο, με την κλιματική αλλαγή λόγω των ανθρωπογενών δραστηριοτήτων να αποτελεί τον κυριότερο λόγο πίσω από αυτή την ανησυχητική τάση. Το αρνητικό ορόσημο αναφέρθηκε στη μηνιαία έκθεση παγκόσμιου κλίματος της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας (ΝΟΑΑ) των Ηνωμένων Πολιτειών, για το μήνα Απρίλιο.
      Η έκθεση αναφέρει επίσης ότι ο Απρίλιος του 2018 είχε την τρίτη υψηλότερη θερμοκρασία κάθε Απριλίου από τότε που η NOAA άρχισε να διατηρεί αρχεία θερμοκρασίας το 1880. Επίσης, 18 από τα θερμότερα 19 έτη στην καταγεγραμμένη ιστορία έχουν συμβεί από το 2000 έως το 2017.
      «Η παγκόσμια υπερθέρμανση οφείλεται κυρίως στην ανθρωπογενή δραστηριότητα», δήλωσε στο CNN η κλιματολόγος του NOAA, Αχίρα Σάντσεζ. «Η κλιματική αλλαγή είναι πραγματική και θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αύξηση των παγκόσμιων θερμοκρασιών στο μέλλον», πρόσθεσε.
      Οι θερμοκρασίες επηρεάζονται και από φυσικά φαινόμενα όπως το Ελ Νίνιο, το οποίο επηρέασε ιδιαίτερα τις υψηλές θερμοκρασίες του 2016. Ωστόσο, αν δεν υπήρχε ο ανθρώπινος παράγοντας, ο αντίκτυπος στην παγκόσμια μέση θερμοκρασία θα χαρακτηριζόταν από μεταβλητότητα, αλλά τόσο προς τα πάνω όσο και προς τα κάτω. Για παράδειγμα, κατά τη διάρκεια σημαντικών ηφαιστειακών εκρήξεων, η παγκόσμια θερμοκρασία μπορεί να μειωθεί, επειδή η τέφρα και το νέφος αντανακλούν την ηλιακή ακτινοβολία μακριά από τη Γη.
      Όταν οι κλιματολόγοι αναφέρονται σε μέσες θερμοκρασίες, συγκρίνουν τους αριθμούς με τους μέσους όρους του 20ού αιώνα για ένα συγκεκριμένο μήνα ή έτος. Συνεπώς, στην περίπτωση αυτή, οι 400 διαδοχικοί μήνες με υψηλότερη θερμοκρασία από το μέσο όρο, αναφέρονται στις μέσες θερμοκρασίες των 100 ετών μεταξύ του 1900 και του 2000.
    13. Περιβάλλον

      Engineer

      Τους νικητές των βραβείων Natura 2000 για το έτος 2018 ανακοίνωσε χθες ο Καρμένου Βέλα, επίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας. Στους έξι νικητές περιλαμβάνονται έργα από τη Βουλγαρία, την Εσθονία, την Ισπανία, την Ουγγαρία, την Πορτογαλία και, όπως έγραψε ήδη η Greenagenda.gr (δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ), την Ελλάδα, που «πανηγύρισε» δις.
      Τα Βραβεία Natura 2000 επιβραβεύουν επιτυχημένα παραδείγματα προστασίας της φύσης από όλη την ΕΕ και έχουν σκοπό να ενισχύσουν την ευαισθητοποίηση σχετικά με ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της Ευρώπης, το δίκτυο προστατευόμενων περιοχών Natura 2000.
      Το Natura 2000 είναι ένα δίκτυο σε όλη την ΕΕ με 27 500 προστατευόμενες περιοχές που καλύπτουν το 18% της χερσαίας έκτασης και το 7% των θαλάσσιων περιοχών της ΕΕ. Το δίκτυο, το οποίο συνδυάζει την προστασία της φύσης με τη βιώσιμη χρήση της γης και οικονομική δραστηριότητα, έχει σκοπό να προστατεύσει και να ενισχύσει τη φυσική κληρονομιά της Ευρώπης, καθώς και να εξασφαλίσει τη μακροπρόθεσμη επιβίωση των πλέον πολύτιμων και απειλούμενων με εξαφάνιση ειδών της ηπείρου μας.
      Οι έξι νικητές, οι οποίοι επελέγησαν από 25 επικρατέστερες υποψηφιότητες, δραστηριοποιούνται στη Βουλγαρία, την Ελλάδα, την Εσθονία, την Ισπανία, την Ουγγαρία και την Πορτογαλία.
      Κατά την ανακοίνωση των νικητών σε ειδική τελετή στις Βρυξέλλες ο κ. Καρμένου Βέλα, Eπίτροπος Περιβάλλοντος, Θαλάσσιας Πολιτικής και Αλιείας, δήλωσε: «Μου δίνεται και πάλι το προνόμιο να τιμήσω τους ανθρώπους πίσω από τα έργα που βραβεύουμε σήμερα, οι οποίοι εργάζονται άοκνα για τη διατήρηση της κοινής φυσικής κληρονομιάς μας και για τη στήριξη της εξαιρετικής βιοποικιλότητας της Ευρώπης. Φέτος, στο πλαίσιο των βραβείων για τους πολίτες της ΕΕ, πάνω από 50.000 άτομα ψήφισαν το έργο που προκρίνουν, γεγονός που αποδεικνύει πόσο σημαντική είναι η φύση για τους Ευρωπαίους. Ο σημερινός εορτασμός των προσπαθειών που καταβάλλονται σε πανευρωπαϊκό επίπεδο για την προώθηση της βιοποικιλότητας θα συνεχίσει με την επίσημη ημέρα της ΕΕ για το δίκτυο Natura 2000 στις 21 Μαΐου.»
      Φέτος το βραβείο των Ευρωπαίων πολιτών κέρδισε το Σχολείο της Φύσης στην Πορτογαλία, που ιδρύθηκε από το Κέντρο Παρακολούθησης και Ερμηνείας του Περιβάλλοντος του δήμου Viana do Castelo. Για να επιτρέψει στους μαθητές των τοπικών σχολείων να πλησιάσουν τη μοναδική φυσική κληρονομιά τους στο πλαίσιο του Natura 2000, το σχετικό πρόγραμμα διοργανώνει επιτόπιες μαθητικές επισκέψεις, έτσι ώστε να γνωρίσουν από πρώτο χέρι τη φύση, καθώς και κύκλους κατάρτισης για διδάσκοντες με θέμα τη βιωσιμότητα και την προστασία της φύσης. Συνολικά 20.000 άτομα έχουν ήδη συμμετάσχει στο συγκεκριμένο πρόγραμμα επικοινωνίας.
      Και οι νικητές στις άλλες πέντε κατηγορίες είναι...
      Το βραβείο στην κατηγορία «Διατήρηση» απονεμήθηκε στην Σύμπραξη κατά της δηλητηρίασης των βασιλαετών, με επικεφαλής την BirdLife Ουγγαρίας. Σε 20 προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 στην Ουγγαρία και στους γύρω οικοτόπους οργανώθηκαν δράσεις για τον εντοπισμό παράνομων δραστηριοτήτων, την καταγραφή των ποσοστών θνησιμότητας, την προστασία των φωλιών και τη συμμαχία οικολόγων, κυνηγών, αστυνομικών αρχών και κτηνιάτρων στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας. Από την αρχή του εν λόγω προγράμματος έχει μειωθεί δραστικά ο αριθμός των περιπτώσεων δηλητηρίασης και τα τελευταία δύο έτη εφαρμογής του ο αναπαραγωγικός πληθυσμός αυξήθηκε κατά 36%.
      Το ισπανικό πρόγραμμα Natura 2000: Σύνδεση των πολιτών με τη βιοποικιλότητα, που υλοποιούν η  SEO / BirdLife και το πρακτορείο ειδήσεων Agencia EFE, κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «επικοινωνία» για τις προσπάθειές τους να ευαισθητοποιήσουν τον πληθυσμό με τη βοήθεια ντοκιμαντέρ, εργαστηρίων, καθώς και τη μετάδοση ειδήσεων και άλλων πληροφοριών σε 50 σουπερμάρκετ. Χάρη στις εν λόγω δράσεις ο αριθμός των ατόμων που αναγνωρίζουν τον όρο Natura 2000 αυξήθηκε από 10% σε 22% στην Ισπανία. Επίσης το 90% όσων γνωρίζουν το δίκτυο επιλέγει να επισκεφτεί και προστατευόμενες περιοχές του δικτύου.
      Το βραβείο στην κατηγορία «κοινωνικο-οικονομικά οφέλη», το οποίο απονέμεται σε πρωτοβουλίες που καταδεικνύουν ότι η διατήρηση της φύσης και η οικονομική ανάπτυξη είναι συμβατές, απονεμήθηκε σε ένα έργο LIFE για την αποκατάσταση ασβεστολιθικών εκτάσεων στην Εσθονία. Το έργο, το οποίο διαχειρίζεται η Περιβαλλοντική Επιτροπή της Εσθονίας σε συνεργασία με άλλους εταίρους, κατάφερε να αποκαταστήσει ασβεστολιθικές εκτάσεις  σε 19 περιοχές του δικτύου Natura 2000, σε στενή συνεργασία με πάνω από 600 γαιοκτήμονες και τοπικούς αγρότες, εφαρμόζοντας ειδικές αγροπεριβαλλοντικές δράσεις.  Το έργο βοήθησε τους γεωργούς να παράγουν πρόσθετα έσοδα από την εκμετάλλευση της ξυλείας που συνέλεξαν κατά τις δράσεις αποκατάστασης και χάρη στην προώθηση του κρέατος και του μαλλιού από τις εκτεταμένες δραστηριότητες βοσκής.
      Η ελληνική δράση για τη βελτίωση της συνύπαρξης με την αρκούδα κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «Συγκερασμός συμφερόντων-αντιλήψεων». Χάρη στη σχετική δράση, της οποίας ηγείται η ΜΚΟ ΚΑΛΛΙΣΤΩ στον νομό Καστοριάς, έναν σημαντικό διάδρομο για την καφέ αρκούδα μεταξύ Ελλάδας και Δυτικών Βαλκανίων, μειώθηκαν δραστικά οι θάνατοι αρκούδων και αυξήθηκε η αποδοχή των ζώων από τις τοπικές κοινότητες. Για να περιοριστεί η διαμάχη μεταξύ ανθρώπου και αρκούδας, λήφθηκαν μέτρα για την πρόληψη συγκρούσεων μεταξύ των ζώων και διερχόμενων οχημάτων σε έναν νέο αυτοκινητόδρομο, δημιουργήθηκε δίκτυο ιδιοκτητών σκύλων-φυλάκων, και εγκαταστάθηκαν ειδικοί κάλαθοι άχρηστων και ηλεκτρικές περιφράξεις, τα οποία δεν μπορούν να προσπελάσουν οι αρκούδες, για την προστασία της μελισσοκομίας και των οπωρώνων.
      Ένα σχέδιο για την προστασία του Ασπροπάρη σε τρεις ηπείρους κέρδισε το βραβείο στην κατηγορία «διασυνοριακή συνεργασία και δικτύωση». Χάρη στη σύμπραξη μεταξύ των μελών της BirdLife στην Ελλάδα, τη Βουλγαρία, το Ηνωμένο Βασίλειο και της WWF Ελλάδας εκπαιδεύτηκαν 178 τελωνειακοί στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία, έτσι ώστε να ελέγχουν το παράνομο εμπόριο του συγκεκριμένου είδους γύπα. Επίσης, χορηγήθηκε βοήθεια σε γεωργούς στη Βουλγαρία, ώστε να φροντίσουν βοσκότοπους του εν λόγω είδους, και εκτελέστηκαν εργασίες μόνωσης σε 400 ηλεκτρικούς πυλώνες στην Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Συστήθηκε δίκτυο εμπειρογνωμόνων από 26 χώρες και καταρτίστηκε σχέδιο δράσης διεθνών ειδών για την προστασία του Ασπροπάρη κατά μήκους της μεταναστευτικής οδού του.
      Ιστορικό
      Στον διαγωνισμό μπορεί να λάβει μέρος οποιοσδήποτε συμμετέχει άμεσα στο δίκτυο Natura 2000 — επιχειρήσεις, κυβερνητικές αρχές, ΜΚΟ, εθελοντές, ιδιοκτήτες γης, εκπαιδευτικά ιδρύματα ή άτομα. Φέτος υποβλήθηκαν συνολικά 75 αιτήσεις από ολόκληρη την Ευρώπη, εκ των οποίων 25 συμπεριλήφθηκαν σε κατάλογο προεπιλογής.  Στη συνέχεια, μια κριτική επιτροπή υψηλού επιπέδου επέλεξε τους νικητές.
      Περισσότερες πληροφορίες:
      Περισσότερες πληροφορίες για τους νικητές, τους τελικούς υποψηφίους και τα βραβεία Natura 2000, καθώς και φωτογραφίες και βίντεο από την τελετή απονομής μπορείτε να βρείτε στη διεύθυνση:http://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/awards/index_en.htm (στα αγγλικά)
      https://ec.europa.eu/info/events/european-natura-2000-award-ceremony-2018-may-17_el
      Flickr: https://www.flickr.com/photos/eu_environment/albums (στα αγγλικά)
      Περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το δίκτυο Natura 2000: http://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/index_en.htm (στα αγγλικά)
      Περισσότερες πληροφορίες για την ημέρα της ΕΕ προς τιμήν του δικτύου Natura 2000http://ec.europa.eu/environment/nature/natura2000/EUnatura2000day/index_en.htm (στα αγγλικά)
    14. Περιβάλλον

      Engineer

      Το ένα τρίτο των προστατευόμενων περιοχών του πλανήτη βρίσκονται πλέον υπό τη συνεχή και εντεινόμενη ανθρώπινη πίεση και παρέμβαση, λόγω της κατασκευής δρόμων, της αποψίλωσης των δασών, των γεωργικών καλλιεργειών, της αστικοποίησης, των εξορυκτικών και άλλων δραστηριοτήτων, με συνέπεια να έχουν καταντήσει μόνο κατ’ όνομα προστατευόμενες.
      Αυτό είναι το – μάλλον σοκαριστικό- συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, της μεγαλύτερης του είδους της μέχρι σήμερα, σύμφωνα με την οποία προστατευόμενες εκτάσεις συνολικά έξι εκατομμυρίων τετραγωνικών χιλιομέτρων ή διπλάσιες σε έκταση από την Αλάσκα έχουν υποβαθμισθεί από τις ποικίλες ανθρώπινες παρεμβάσεις.
      Από το 1992 έως σήμερα οι προστατευόμενες περιοχές παγκοσμίως έχουν περίπου διπλασιασθεί. Ο αριθμός τους ξεπερνά πλέον τις 202.000 και καλύπτουν πάνω από το 15% της ξηράς της Γης (και το 8% των θαλασσών), με στόχο να φθάσουν το 17% έως το 2020, όπως είχε συμφωνηθεί στο πλαίσιο της Σύμβασης του ΟΗΕ για τη Βιολογική Ποικιλότητα, που είχε υπογραφεί στο Ρίο το 1992. Αν και το καθεστώς τους ποικίλει διεθνώς, ο κοινός στόχος είναι η προστασία της φύσης στην επικράτειά τους.
      Οι ερευνητές, με επικεφαλής την Κένταλ Τζόουνς της Σχολής Γεωεπιστημών και Περιβάλλοντος του αυστραλιανού Πανεπιστημίου της Κουίνσλαντ, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό «Science», ανέλυσαν την κατάσταση σε σχεδόν 50.000 προστατευόμενες περιοχές (το ένα τέταρτο του συνόλου) και υπολόγισαν ότι το παγκόσμιο «ανθρώπινο αποτύπωμα» στις προστατευόμενες περιοχές είναι περίπου το μισό σε σχέση με τον παγκόσμιο μέσο όρο, όμως εμφανίζει επιδείνωση μετά το 1992.
      Η μελέτη εκτιμά ότι έχει υποβαθμισθεί το 33% των προστατευόμενων περιοχών στην ξηρά, με συνέπεια, μεταξύ άλλων, να απειλείται η βιοποικιλότητα σε αυτές τις περιοχές. Από τις 111 χώρες που έχουν ορίσει προστατευόμενες περιοχές, στις 74 -πλούσιες και φτωχές- υπάρχουν μικρότερα ή μεγαλύτερα προβλήματα.
      Το 42% των προστατευόμενων περιοχών είναι πολύ ικανοποιητικά προστατευόμενες, δηλαδή απαλλαγμένες από σχεδόν κάθε ανθρώπινη δραστηριότητα, ενώ το 10% είναι από κάθε άποψη προστατευόμενες, χωρίς την παραμικρή ανθρώπινη παρέμβαση, κυρίως σε απομονωμένες περιοχές της Ρωσίας και της Κίνας.
      Η μελέτη προειδοποιεί ότι οι κυβερνήσεις συστηματικά υπερεκτιμούν το επίπεδο της προστασίας της φύσης και της πανίδας στις προστατευόμενες περιοχές. Η μεγαλύτερη απόσταση ανάμεσα στα λόγια και στην πράξη εντοπίζεται στις προστατευόμενες περιοχές της νότιας Ασίας, της Ευρώπης και της Αφρικής.
    15. Περιβάλλον

      Engineer

      Το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο εξέδωσε σήμερα κανονισμό για τη θέσπιση πλαισίου για τη συμπερίληψη των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου και των απορροφήσεων από δραστηριότητες χρήσης γης, αλλαγής χρήσης γης και δασοπονίας στο πλαίσιο για το κλίμα και την ενέργεια έως το 2030.
      Αυτή η νομοθετική πράξη θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου της ΕΕ κατά την περίοδο 2021-2030 μέσω της βελτιωμένης προστασίας και διαχείρισης της γης και των δασών σε ολόκληρη την Ε.Ε..
      Οι τομείς της χρήσης γης και της δασοπονίας περιλαμβάνουν τη χρήση εδαφών, δέντρων, φυτών, βιομάζας και ξυλείας, που μπορούν να συμβάλουν με μοναδικό τρόπο σε μια ισχυρή πολιτική για το κλίμα. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο τομέας όχι μόνον εκπέμπει αέρια του θερμοκηπίου, αλλά μπορεί και να απορροφά CO₂ από την ατμόσφαιρα. Τα δάση της ΕΕ απορροφούν το ισοδύναμο του 10% περίπου όλων των ετήσιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου στην ΕΕ.
      Ο νέος κανονισμός παρέχει το πλαίσιο με το οποίο διασφαλίζεται ότι οι εκπομπές και οι απορροφήσεις από τον εν λόγω τομέα λαμβάνονται υπόψη. Με τον τρόπο αυτόν, η ΕΕ θα μπορέσει να επιτύχει τον στόχο της στο πλαίσιο της Συμφωνίας των Παρισίων για μείωση των εκπομπών κατά τουλάχιστον 40 % έως το 2030.
      Ο κανονισμός δεν ορίζει καμία υποχρέωση για ιδιωτικούς φορείς, αγρότες ή δασοπόνους.
      Ο κανονισμός: http://data.consilium.europa.eu/doc/document/PE-68-2017-INIT/el/pdf
    16. Περιβάλλον

      Engineer

      Πριν από λίγες ημέρες δημοσιοποιήθηκε η λίστα για τις Γαλάζιες Σημαίες και τις παραλίες που βραβεύονται. Αν μια παραλία δεν πάρει Γαλάζια Σημαία πάντως, αυτό δεν σημαίνει ότι τα νερά δεν είναι καθαρά. Ενδεχομένως να μην έχει κάποιο από τα υπόλοιπα κριτήρια του προγράμματος.
      Από την άλλη πλευρά, κάθε χρόνο δημοσιεύονται μια σειρά από σημεία στην Αττική όπου το υπουργείο Υγείας απαγορεύει το κολύμπι.
      Αυτή τη στιγμή σε ισχύ είναι η απαγόρευση στα θαλάσσια νερά των περιοχών της Περιφέρειας Αττικής, στις οποίες δεν πληρούνται τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της κείμενης νομοθεσίας:
      Σε όλα τα λιμάνια, μόνιμα αγκυροβόλια, ναυπηγεία και διαλυτήρια πλοίων. Σε όλη τη περιοχή από το λιμάνι του Πειραιά μέχρι και το Πέραμα. Σε όλη την περιοχή Σκαραμαγκά μέχρι και την παραλία Ασπροπύργου. Στα Λιμάνια Σκαφάκι, Σταυρού της Ακτής Θεμιστοκλέους, στο λιμανάκι της Σχολής Δοκίμων και 100 μ. εκατέρωθεν του Κέντρου MIRAMARE Στην περιοχή από το Β. άκρο Μικρολίμανου μέχρι και την ακτή Ξηροτάγαρου (όριο μαρίνας). Σε ζώνη 50 μέτρων εκατέρωθεν των στομίων εκβολής όλων των αγωγών ομβρίων. Σε ζώνη 200 μέτρων εκατέρωθεν των στομίων εκβολής των αγωγών εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού λυμάτων, και κάθε άλλης παρόμοιας εκβολής, σύμφωνα με τις νομαρχιακές αποφάσεις καθορισμού αποδέκτη, όπου τοποθετούνται τοπικές απαγορευτικές πινακίδες ή οι τοπικές υγειονομικές αρχές προτείνουν την τοποθέτηση σχετικών σημάνσεων. Στην περιοχή των Ναυπηγείων και του λιμένος όρμου Λαυρίου μέχρι τη ΔΕΗ με εξαίρεση την περιοχή που αρχίζει από την ακτή Χέλμη και συνεχίζεται μέχρι την περιοχή Θωρικού (Ακτή Θεάτρου) . Στην Ραφήνα σε όλο το μήκος της εξωτερικής πλευράς του προσήνεμου μώλου του λιμανιού. Σε ζώνη 200 μέτρων από τα σημεία εκβολής των αγωγών των εγκαταστάσεων βιολογικού καθαρισμού, που βρίσκονται στις περιοχές Ν. Μάκρης και Μαραθώνα και ειδικότερα των κατασκηνώσεων ΘΑΛΑ, και των κατασκηνώσεων Αεροπορίας- ΘΑΑ . Στην περιοχή του Ασωπού ποταμού 200 μ. εκατέρωθεν της εκβολής του.
    17. Περιβάλλον

      Engineer

      Στο μυαλό όλων η Κρήτη είναι ένας τόπος πλούσιος. Ένας τόπος όπου η φύση χαρίζεται σε αφθονία, όπου η γη είναι γόνιμη και το κλίμα μοναδικό. Η εντύπωση αυτή είναι βαθιά χαραγμένη και μέσα στους ίδιους τους Κρητικούς, κυβερνά τη ζωή τους, καθοδηγεί τον τρόπο που διαχειρίζονται τον τόπο τους. Γι’ αυτό και είναι δύσκολο, όταν οι συνθήκες αλλάζουν, να «χωνέψουν» αυτό που συμβαίνει. Όμως, έρχεται κάποια στιγμή που η αλλαγή αυτή χτυπά την πόρτα.

      Δέκα ημέρες πριν από το Πάσχα, ένα πυκνό σύννεφο αφρικανικής σκόνης κάλυψε για δύο ημέρες το νησί. Μόλις το σύννεφο έφυγε, όλοι βγήκαν με τα λάστιχα να ξεπλύνουν δρόμους, σπίτια, αυτοκίνητα. Αυτό ήταν το τελειωτικό χτύπημα στο ήδη αποδυναμωμένο σύστημα ύδρευσης του Ηρακλείου. Ξαφνικά, οι βρύσες στέρεψαν.
      «Δεν περίμενε κανείς ότι τα προβλήματα που ανακύπτουν συνήθως το θέρος θα παρουσιάζονταν φέτος τον Μάρτιο. Εξαιτίας της αφρικανικής σκόνης, οι δημότες άνοιξαν τις βρύσες τους για να φέρουν τα πράγματα στην προτέρα κατάσταση και άδειασαν τις δεξαμενές», εξηγεί ο δήμαρχος Ηρακλείου, Βασίλης Λαμπρινός. «Έτσι βρεθήκαμε σε μια δύσκολη θέση, που κατά τη γνώμη μου η ΔΕΥΑ χειρίστηκε επαρκώς».
      Για να καταλάβει κανείς τι συνέβη στο Ηράκλειο πρέπει πρώτα να κατανοήσει τον προβληματικό τρόπο με τον οποίο υδρεύεται η 4η μεγαλύτερη πόλη στη χώρα. Το Ηράκλειο, λοιπόν, υδρεύεται κυρίως από γεωτρήσεις. Η άναρχη (και σε μεγάλο βαθμό αυθαίρετη) επέκτασή του οδήγησε στη δημιουργία ενός δυσλειτουργικού συστήματος ύδρευσης.
      «Στο Ηράκλειο η ποσότητα του νερού που υπάρχει δεν επαρκεί για να καλύψει το 100% των αναγκών. Γι’ αυτό τον λόγο σε πολλές περιοχές έχουμε διανομή. Δηλαδή μια ημέρα έχουμε νερό και την επόμενη ημέρα το δίκτυο είναι κλειστό», εξηγεί ο πρόεδρος της ΔΕΥΑ Ηρακλείου, Γιάννης Ρασούλης. «Ετσι θα πρέπει με κάποιο τρόπο να αποθηκεύσουμε το νερό για τη μια ημέρα που δεν υπάρχει νερό στο δίκτυο. Αυτό δημιουργεί την άσχημη εικόνα στις ταράτσες των πολυκατοικιών με τα μαύρα ντεπόζιτα».


      Το υδατικό έλλειμμα επιβαρύνεται από την κακή κατάσταση του δικτύου. Σύμφωνα με τον κ. Ρασούλη, οι διαρροές και κλοπές νερού ξεπερνούν το 30%. Από τα 600 χλμ. του δικτύου, μόλις 250-300 χλμ. κατασκευάστηκαν μετά το 1998. Ακόμα 20% δεν τιμολογείται, δηλαδή καταναλώνεται αλλά δεν καταγράφεται λόγω χαλασμένων υδρόμετρων. Ετσι, από τα 18 εκατ. κυβικά νερού που χρειάζεται ετησίως η πόλη, η ΔΕΥΑ εισπράττει από τους καταναλωτές το αντίτιμο μόλις για 8,5-9 εκατ. κυβικά.
      «Περίπου 65 χλμ. δικτύου βρίσκονται σε φάση αντικατάστασης, ακόμα 40 χλμ. έχουν ενταχθεί στο ΕΠΠΕΡΑΑ και έχουμε μελέτες και για τα υπόλοιπα. Μας έχει υποσχεθεί ο πρωθυπουργός ότι θα διαθέσουν 25 εκατ. ευρώ για αντικατάσταση του παλαιού δικτύου», λέει ο κ. Ρασούλης. Παράλληλα, προχωρά η αντικατάσταση 7.000 υδρόμετρων.
      Τα φράγματα
      Το Σφενδύλι μοιάζει με σκηνικό ταινίας. Τα λιγοστά του σπίτια χάσκουν, σε ορισμένα έχουν πέσει οι σκεπές. Κι όμως, στο κέντρο του χωριού, η μικρή εκκλησία είναι φρεσκοβαμμένη, λέγεται μάλιστα ότι λειτουργεί ακόμα σε γάμους και πανηγύρια. Τίποτα από όλα αυτά δεν θα ήταν παράξενο αν το Σφενδύλι δεν είχε απαλλοτριωθεί για να σκεπαστεί από τα νερά του φράγματος Αποσελέμη. Μέσα από τα σοκάκια του, η σημερινή εικόνα του φράγματος είναι αποκαρδιωτική: είναι σχεδόν άδειο.

      Το φράγμα κατασκευάστηκε για να λύσει το πρόβλημα ύδρευσης του Ηρακλείου, της Χερσονήσου και του Αγίου Νικολάου. Η πλήρωσή του ξεκίνησε το 2012 και το φράγμα σχεδόν γέμισε πρώτη φορά το 2015 για να αδειάσει ενάμισι έτος αργότερα. Είναι ένα έργο που έχει δεχθεί ισχυρή κριτική λόγω του υψηλότατου κόστους, που έχει ξεπεράσει πλέον τα 200 εκατ. ευρώ, σε σχέση με την περιορισμένη, όπως φαίνεται, χρησιμότητά του.
      «Το φράγμα δεν έχει ακόμα ολοκληρωθεί. Σήμερα τροφοδοτείται από τον χείμαρρο Αποσελέμη, ενώ υπό κατασκευήν βρίσκεται μια σήραγγα 3,5 χλμ. που θα μεταφέρει πλημμυρικά νερά από το οροπέδιο Λασιθίου», εξηγεί στην «Κ» ο Φώτης Καζάσης, διευθύνων σύμβουλος του Οργανισμού Ανάπτυξης Κρήτης (στον οποίο ανήκει το φράγμα).
      Όλα δείχνουν ότι η κατασκευή του αποφασίστηκε με πολιτικά και όχι οικονομικά κριτήρια. «Τα έργα που περνούν αρκετά χρηματοδοτικά πλαίσια και δεν ολοκληρώνονται, καταλαβαίνουμε ότι δεν γίνονται με σωστό τρόπο. Κρίνουμε όμως εκ των υστέρων», λέει ο κ. Καζάσης. «Δεν θέλω να είμαι απαισιόδοξος. Τα στατιστικά στοιχεία λένε ότι ανά κάποια περίοδο θα γεμίζει. Το μέλλον θα δείξει αν οι μελέτες που είχαν γίνει θα επαληθευθούν», εκτιμά υποστηρίζοντας ότι το φράγμα μπορεί να παίξει ρόλο «ρυθμιστή» στην ύδρευση των τριών δήμων.
      Αρκετά νοτιότερα, στο αρδευτικό φράγμα Φανερωμένης, η κατάσταση είναι ίδια. Όπως λέει στην «Κ» ο Γιώργος Αρμουτάκης, δήμαρχος Φαιστού, το φράγμα έχει σήμερα μόλις 3 εκατ. κυβικά νερού, ενώ χωράει 18 εκατομμύρια. Οι τοπικές αρχές πιέζουν για ένα ακόμα ακριβό έργο, την εκτροπή όσον αφορά τον ποταμό Πλατύ από το Ρέθυμνο (προϋπολογισμού 150 εκατ. ευρώ) προκειμένου να ενισχυθεί το φράγμα με νερό.

      Οι αρδευτικές ανάγκες του κάμπου της Μεσσαράς είναι 20 εκατ. κυβικά ετησίως, που φέτος θα καλυφθούν από γεωτρήσεις. «Υπάρχουν γεωτρήσεις στα 200 και 300 μέτρα. Το νερό που παίρνουμε από τον κάμπο είναι επιβαρυμένο με νιτρικά, υπολείμματα φυτοφαρμάκων έπειτα από τόσα χρόνια με εντατικές καλλιέργειες», λέει. Για πόσιμο; Μόνο εμφιαλωμένα. «Πριν από 30 χρόνια το νερό ήταν αρτεσιανό. Τώρα αυτά τελείωσαν».
      Διαβάστε το πλήρες άρθρο στην πηγή.
    18. Περιβάλλον

      Engineer

      Με 519 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 47 χώρες.
      Μάλιστα, στο σύνολο των 47 χωρών που συμμετέχουν στο πρόγραμμα, η Ελλάδα κατείχε το 12% των συνολικών βραβεύσεων. Πρώτη στην Ελλάδα αναδείχθηκε και φέτος, με 89 σημαίες η Περιφερειακή Ενότητα Χαλκιδικής. Η διεθνής επιτροπή βράβευσε φέτος 3.687 ακτές, 679 μαρίνες και 55 σκάφη αειφόρου τουρισμού σε όλο τον κόσμο. Όσον αφορά τα κριτήρια του προγράμματος, αυτά αφορούν στην καθαριότητα θάλασσας και ακτής, στην οργάνωση ακτής, στην ασφάλεια επισκεπτών, στην προστασία της φύσης και στην περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
      Σύμφωνα με την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), εθνικό χειριστή του διεθνούς προγράμματος "Γαλάζια Σημαία" στη χώρα μας, η «Γαλάζια Σημαία» αποτελεί το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο.
      Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτήν να είναι «εξαιρετική». Ενώ καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «καλή», δεν είναι αποδεκτή από το πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους.
      Πρέπει επί πλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια (38 για τις μαρίνες και 51 κριτήρια για τα σκάφη), τα οποία αναφέρονται σε καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση.
      Σημειώνεται ότι τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού, δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος.
      Ιδρυτής και διεθνής συντονιστής του προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 73 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης . Ενώ, το ΥΠΕΝ, διά της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, υποστηρίζει ενεργώς το πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία», αναγνωρίζοντας τη συμβολή του στη βελτίωση της ποιότητας υπηρεσιών στις ακτές και μαρίνες και την προώθηση της περιβαλλοντικής εικόνας της χώρας μας, και δια της Ειδικής Γραμματείας Υδάτων, συμμετέχει επίσης στην εθνική επιτροπή κρίσεων του προγράμματος.
      Στη διεθνή επιτροπή κρίσεων (ΔΕΚ), με έδρα τη Δανία, η οποία και μόνη αποφασίζει για τις βραβεύσεις σε όλο τον κόσμο, συμμετέχουν εκπρόσωποι του προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών (UNEP), του Παγκοσμίου Οργανισμού Τουρισμού (WTO), της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Ναυαγοσωστών (ILSE), της επιτροπής Περιβάλλοντος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου, και της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την Προστασία των Ακτών.
    19. Περιβάλλον

      Engineer

      Σχεδόν το 75% των Ευρωπαίων ζουν σε πόλεις και εκπέμπουν περίπου το ίδιο ποσοστό των αερίων θερμοκηπίου της ηπείρου. Ωστόσο, πάνω από το ένα τρίτο των πόλεων αυτών δεν έχει αυτή τη στιγμή κάποιο σχέδιο για τη μείωση των εκπομπών και την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, σύμφωνα με νέα μελέτη του Πανεπιστημίου του Τβέντε στην Ολλανδία.
      Ως μία από τις πλουσιότερες περιοχές του κόσμου, και ειδικά μετά την αποχώρηση των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισίου για την κλιματική αλλαγή, η Ευρώπη βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της μείωσης των εκπομπών, σημειώνοντας όμως ανομοιογενή πρόοδο.
      Η ερευνήτρια Ντιάνα Ρέκιν και οι συνάδελφοί της συνέλεξαν στοιχεία για 885 πόλεις σε ολόκληρη την ήπειρο και διαπίστωσαν ότι μεγάλες πόλεις, με προεξάρχουσα την Αθήνα, και συμπεριλαμβανομένων πόλεων όπως το Σάλτσμπουργκ στην Αυστρία και η Μαγιόρκα στην Ισπανία, δεν έχουν σχέδια προσαρμογής για το μετριασμό των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής, ακόμη και αν πόλεις στην ίδια χώρα διαθέτουν τέτοια σχέδια.
      Αξίζει να σημειωθεί ότι καμία από τις πόλεις της Βουλγαρίας ή της Ουγγαρίας δεν εφαρμόζει πολιτικές για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής. Αντίθετα, σχεδόν κάθε πόλη στην Πολωνία, σε ποσοστό 97%, είχε κάποιο σχέδιο για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Την Πολωνία, η οποία είναι η ευρωπαϊκή χώρα με τη μεγαλύτερη εξάρτηση από τον άνθρακα, ακολουθούν σε κλιματικά σχέδια η Γερμανία (81% των πόλεων), η Ιρλανδία (80%), η Φινλανδία (78%) και Σουηδία (77%).
      Η καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής ξεκινά από την ταυτοποίηση και περικοπή των πηγών εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Η μέθοδος αυτή, σύμφωνα με το Naftemporiki.gr, περιλαμβάνει τη χρήση λιγότερων ορυκτών καυσίμων, τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης και τη μετάβαση στη χρήση πηγών ενέργειας μηδενικών εκπομπών άνθρακα. Πολλές από αυτές τις πρωτοβουλίες είναι κερδοφόρες για τις πόλεις, καθώς για παράδειγμα λιγότερα πετρελαιοκίνητα αυτοκίνητα στους δρόμους σημαίνει καθαρότερο αέρα και χαμηλότερους λογαριασμούς ενέργειας. Ωστόσο, η αντιμετώπιση δεν είναι πάντα τόσο απλή. Για παράδειγμα, πολλές παράκτιες πόλεις αντιμετωπίζουν την απειλή της αύξησης της στάθμης της θάλασσας λόγω της κλιματικής αλλαγής.
      Οι πόλεις βρίσκονται στο προσκήνιο της εφαρμογής των κλιματικών πολιτικών κάθε χώρας, και με τις ευρωπαϊκές χώρες να έχουν θέσει φιλόδοξους στόχους με ορίζοντα το 2030, το βάρος της δράσης πέφτει στα αστικά κέντρα, καταλήγει η έρευνα.
    20. Περιβάλλον

      Engineer

      Το μερίδιο της χώρας μας στους αέριους ρύπους όλης της ΕΕ ανήλθε πέρυσι στο 2,1%
      Όπως συνέβη στην πλειονότητα των κρατών - μελών της Ε.Ε., έτσι και η Ελλάδα παρουσίασε το 2017 αύξηση στις εκπομπές CO2 από την κατανάλωση ορυκτών καυσίμων. 
      Σύμφωνα με τις πρόσφατες προκαταρκτικές εκτιμήσεις της Eurostat, οι εθνικές εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα εμφάνισαν πέρυσι άνοδο κατά 4%, συγκριτικά με το 2016. 
      Έτσι, το μερίδιο της χώρας μας στους αέριους ρύπους όλης της Ε.Ε. ανήλθε στο 2,1%. 
      Σύμφωνα με τη Eurostat, η αύξηση των εκπομπών αποτέλεσε πέρυσι σχεδόν πανευρωπαϊκή τάση, καθώς μόλις 7 κράτη - μέλη της Ε.Ε. κατάφεραν να μειώσουν τους αέριους ρύπους. 
      Το αποτέλεσμα ήταν το 2017 η Ευρώπη να αυξήσει το συνολικό ανθρακικό της «αποτύπωμα» κατά 1,8%, συγκριτικά με την προηγούμενη χρονιά.
      Στη λίστα των χωρών με τη μεγαλύτερη αύξηση, την πρώτη θέση καταλαμβάνει η Μάλτα με 12,8%. 
      Ακολουθούν η Εσθονία (11,3%), η Βουλγαρία (8,3%), η Ισπανία (7,4%) και η Πορτογαλία (7,3%). 
      Πρωταγωνίστριες στην πτώση οι βόρειες χώρες 
      Στον αντίποδα, η μεγαλύτερη μείωση σημειώθηκε στη Φιλανδία, η οποία περιόρισε τις εκπομπές της κατά 5,9%. 
      Μείωση των ρύπων παρουσίασαν επίσης η Δανία (-5,8%), η Βρετανία (-3,2%), η Ιρλανδία (-2,9%), το Βέλγιο (-2,4%), η Λιθουανία (-0,7%) και η Γερμανία (-0,2%). 
      Θα πρέπει να σημειωθεί πως, σύμφωνα με τη μεθοδολογία που χρησιμοποιεί η Eurostat, ο υπολογισμός των εθνικών εκπομπών επηρεάζεται από τις εισαγωγές και εξαγωγές ενέργειας και ορυκτών καυσίμων. 
      Έτσι, οι εισαγωγές άνθρακα που κάνει μία χώρα, ως «πρώτη ύλη» για τα θερμοηλεκτρικά της εργοστάσια, ενισχύουν τις εκπομπές της. 
      Αντίθετα, αν εισάγει ενέργεια που έχει παραχθεί από λιγνιτικά εργοστάσια, τότε οι αντίστοιχες ποσότητες δεν επηρεάζουν τις εθνικές εκπομπές της. 
      Αντίθετα, προσμετρώνται στις εκπομπές της χώρας που τις παρήγαγε. 
    21. Περιβάλλον

      Engineer

      Τα 410 ppm (parts per million- μέρη ανά εκατομμύριο) υπερέβη για πρώτη φορά στη γνωστή ιστορία η συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα, σύμφωνα με μετρήσεις του Mauna Loa Observatory στη Χαβάη, το οποίο θεωρείται σημείο αναφοράς σε παγκόσμιο επίπεδο.
      Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση του Ινστιτούτου ΩκεανογραφίαςScripps, η μέση συγκέντρωση διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα τον Απρίλιο ήταν 410,31 ppm: Πρόκειται για την πρώτη φορά στα αρχεία του Mauna Loa Observatory που ένας μηνιαίος μέσος όρος υπερβαίνει τα 410 ppm. Αυτό επίσης αντιστοιχεί σε αύξηση 30% στη συγκέντρωση διοξειδίου άνθρακα στην ατμόσφαιρα από τότε που άρχισαν οι σχετικές μετρήσεις (Keeling Curve) το 1958. Σημειώνεται πως οι μετρήσεις για πρώτη φορά ξεπέρασαν τα 400 ppm το 2013. Πριν τη Βιομηχανική Επανάσταση, τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παρουσίαζαν διακυμάνσεις ανά τις χιλιετίες, αλλά ποτέ δεν είχαν υπερβεί τα 300 ppm μέσα στα τελευταία 800.000 χρόνια.   Σημειώνεται πως το διοξείδιο του άνθρακα αποκαλείται αέριο θερμοκηπίου λόγω της δυνατότητάς του να «παγιδεύει» ηλιακή ακτινοβολία, κρατώντας την μέσα στην ατμόσφαιρα. Πρόκειται για το πιο κοινό μεταξύ όλων των αερίων θερμοκηπίου που προκύπτουν από την ανθρώπινη δραστηριότητα, και αποδίδεται στη χρήση ορυκτών καυσίμων.
      Οι εν λόγω μετρήσεις δεν αποτελούν το μόνο περιβαλλοντικό «καμπανάκι» του Απριλίου: Την περασμένη Δευτέρα, στην πόλη Ναουάμπσα του νοτίου Πακιστάν σημειώθηκε πιθανότατα παγκόσμιο ρεκόρ θερμοκρασίας τον Απρίλιο, στους 50 βαθμούς Κελσίου (122,4 βαθμούς Φαρενάιτ). Σημειώνεται πως η εν λόγω πόλη, πληθυσμού 1,1 εκατομμυρίων κατοίκων, πλησίαζε τακτικά αυτές τις θερμοκρασίες από τα μέσα του Απριλίου, με δεδομένα του Accuweather να δείχνουν υπέρβαση των 113 βαθμών Φαρενάιτ (45 βαθμών Κελσίου) κάθε μέρα από τις 23 Απριλίου.
      Λόγω των ακραίων θερμοκρασιών, το δίκτυο ηλεκτροδότησης του Πακιστάν έχει επιβαρυνθεί κατά πολύ, λόγω της ανάγκης για λειτουργία των συστημάτων κλιματισμού, με αποτέλεσμα μπλακάουτ σε πολλές περιοχές της χώρας. Επίσης, πολλές είναι οι περιπτώσεις θερμοπληξίας. Όσον αφορά στο αν αποτελεί όντως παγκόσμιο ρεκόρ ή όχι, εκπρόσωπος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού είπε στην Washington Post πως δεν κρατούνται επίσημα αρχεία για τα μέγιστα μήνα ως προς τη θερμοκρασία. Ωστόσο ο Κρίστοφερ Μπερτ, ειδικός του χώρου, θεωρεί πως πρόκειται όντως για την υψηλότερη θερμοκρασία που έχει σημειωθεί ποτέ Απρίλιο μήνα στη Γη κατά τη σύγχρονη εποχή- εκτίμηση την οποία δεν φαίνεται να αμφισβητεί ο οργανισμός, όπως είπε εκπρόσωπός του στην Washington Post.
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.