Jump to content

GTnews

Core Members
  • Posts

    1,239
  • Joined

  • Last visited

Everything posted by GTnews

  1. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο πλαίσιο της δέσμευσής του για ασφάλεια δικαίου, προστασία του περιβάλλοντος και τόνωση της αναπτυξιακής δραστηριότητας, κατέθεσε νομοθετική ρύθμιση με αντικείμενο την προσαρμογή των πολεοδομικών κινήτρων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012) στις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 146–149/2025). Η νέα ρύθμιση διασφαλίζει τη συνέχιση των εργασιών σε έργα που είχαν εκκινήσει νόμιμα έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, ενισχύει την ασφάλεια των οικοδομικών αδειών, προβλέπει δίκαιες διαδικασίες αναθεώρησης όπου απαιτείται, και εισάγει για πρώτη φορά τον μηχανισμό του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, ως εργαλείου αντιστάθμισης και βιώσιμης αναβάθμισης του οικιστικού περιβάλλοντος. Ακολουθούν επεξηγηματικές ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ποιος είναι ο βασικός στόχος της νέας ρύθμισης του ΥΠΕΝ; Μετά τις συγκεκριμένες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (146-149/2025), που έκριναν την οριζόντια εφαρμογή των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ αντισυνταγματική, έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς αβεβαιότητας, τόσο στους ιδιοκτήτες ακινήτων και επενδυτές, όσο και στη Διοίκηση, με άμεσες, δυσμενείς επιπτώσεις στην οικοδομική δραστηριότητα. Με σεβασμό στις σχετικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και στο πνεύμα τους, καταργούνται οι διατάξεις του ΝΟΚ που κρίθηκαν αντισυνταγματικές, ενώ ενσωματώνονται στον τοπικό πολεοδομικό σχεδιασμό τα κίνητρα των οποίων η οριζόντια εφαρμογή κρίθηκε αντισυνταγματική. Έτσι, αποτρέπονται η στασιμότητα, οι ματαιώσεις και οι καθυστερήσεις νέων κατασκευών που έχει ανάγκη η χώρα και οι πολίτες. Προστατεύεται το περιβάλλον και αποκαθίσταται η ασφάλεια δικαίου. Ποιους αφορά η ρύθμιση; Η ρύθμιση αφορά όλους τους κατόχους οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν βάσει του ΝΟΚ και κάνουν χρήση των συγκεκριμένων κινήτρων και προσαυξήσεων που κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Αφορά επίσης αγοραστές, επενδυτές, κατασκευαστές αλλά και τις Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), που έχουν την αρμοδιότητα έκδοσης και αναθεώρησης των οικοδομικών αδειών. Τι ισχύει για τις νέες άδειες; Από εδώ και στο εξής, δεν προβλέπονται πολεοδομικά κίνητρα του ΝΟΚ οριζόντια, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι αυτά θα μπορούν να εντάσσονται προσαρμοσμένα και τεκμηριωμένα στον πολεοδομικό σχεδιασμό κάθε περιοχής. Τι σημαίνει ότι τα κίνητρα θα μπορούν να εντάσσονται στον ολοκληρωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό; Αυτή την περίοδο υλοποιείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το εμβληματικό Πρόγραμμα Πολεοδομικών Μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», με τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ – ΕΠΣ) για το 80% της Επικράτειας. Μέσω των ΤΠΣ – ΕΠΣ οι μελετητές μπορούν να καθορίσουν, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, ειδικές ζώνες κινήτρων, όπου θα προβλέπονται τα κίνητρα του ΝΟΚ -τα οποία μέχρι σήμερα δίνονταν οριζόντια-, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση, τον βαθμό της οικιστικής ανάπτυξης του κάθε οικισμού, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και την εν γένει φυσιογνωμία του, τη φέρουσα ικανότητα, τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής, καθώς και την οικιστική πυκνότητά της. Ποιοι διατηρούν το δικαίωμα δόμησης με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ; Όσοι έχουν οικοδομική άδεια με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ και έχουν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της οικοδομικής τους άδειας, χωρίς αναθεώρηση ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ ρητά τους παρέχεται πλέον και η δυνατότητα αναθεώρησης της άδειας, εφόσον το επιθυμούν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση (φόρους, παράβολα, εισφορές, κρατήσεις). Με Προεδρικό Διάταγμα, σε συνέχεια των σχετικών κατευθύνσεων του ΣτΕ, θα περιγραφούν με λεπτομέρεια οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες αποδεικνύεται ότι έχει γίνει εκκίνηση εργασιών έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024. Τι γίνεται με όσους δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024; Χάνουν το δικαίωμα δόμησης; Σε καμία περίπτωση δεν χάνεται το δικαίωμα δόμησης, όμως για να ξεκινήσουν οικοδομικές εργασίες, οφείλουν να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια, προκειμένου να απαλειφθούν τα κίνητρα και οι προσαυξήσεις. Έτσι, δεν χάνουν το δικαίωμα δόμησης, παρά μόνον κατά το μέρος που αφορά στα εν λόγω κίνητρα και προσαυξήσεις. Υπάρχει κάποια μέριμνα για όσους υποχρεούνται να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια; Θα πρέπει να πληρώσουν ξανά και για την αναθεώρηση; Υπάρχει σχετική μέριμνα. Όχι, δεν καταβάλλονται άλλοι φόροι, παράβολα, εισφορές ή κρατήσεις για τις αναθεωρήσεις αυτές. Οι εν λόγω αναθεωρήσεις διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης ανέξοδα, χωρίς καθυστερήσεις και κατά προτεραιότητα. Τι προβλέπεται για όσους έχουν άδειες που δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, αλλά είναι ενταγμένες ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, ΤΑΑ); Σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της χώρας απέναντι σε θεσμικούς εταίρους, επενδυτές και δικαιούχους ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και για να διασφαλιστεί η υλοποίηση των έργων, προβλέπεται περιβαλλοντικό ισοδύναμο, που αντισταθμίζει τη χρήση των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ. Το περιβαλλοντικό ισοδύναμο έχει διπλή υπόσταση: α) την καταβολή ενός τέλους και β) στοχευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της Δημοτικής Ενότητας ή του Δήμου, όπου κατασκευάζεται μια οικοδομή με κίνητρα και προσαυξήσεις. Τα μέτρα αυτά εξειδικεύονται σε Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ). Συμπερασματικά, για να μπορεί να γίνει χρήση των κινήτρων και των προσαυξήσεων του ΝΟΚ, θα πρέπει να πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και να έχει εγκριθεί το ΕΣΠΙΑΠ. Η διατήρηση της ισχύος των αδειών αυτών συνδέεται άρρηκτα με την ενίσχυση της χρηματοδοτικής πίστης του Ελληνικού Δημοσίου, την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας μας που απορρέουν από τις συμβατικές δεσμεύσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διατήρηση της διεθνούς επενδυτικής εμπιστοσύνης. Τι είναι το Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλης (ΕΣΠΙΑΠ); Το ΕΣΠΙΑΠ είναι μια ειδική μελέτη που εισάγει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μέσω του ΕΣΠΙΑΠ εξειδικεύονται τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, δηλαδή οι στοχευμένες παρεμβάσεις που θα γίνουν σε επίπεδο Δήμου ή Δημοτικής Ενότητας, όπου έχουν δοθεί κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ. Η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ παρέχει νομική θωράκιση και δυνατότητα χρήσης των κινήτρων, χωρίς αλλαγές στην οικοδομική άδεια, για τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται. Είναι βασικό εργαλείο για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης στην αγορά και την άμεση επανέναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας. Μπορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περιγραφή της περιοχής και των υφιστάμενων αδειών, ανάλυση νομικών ζητημάτων και ακυρωμένων αδειών, περιβαλλοντική αξιολόγηση και επιπτώσεις, προτάσεις για διαχείριση και αναπροσαρμογή σχεδίων, χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και οικονομική ανάλυση, παρακολούθηση – αξιολόγηση – συστάσεις – τεκμηρίωση. Με Προεδρικό Διάταγμα θα δίνεται η δυνατότητα να εξειδικευτούν τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, να καθοριστεί η διαδικασία έγκρισης του ΕΣΠΙΑΠ, καθώς και το ύψος και η διαδικασία του τέλους. Ποια μπορεί να είναι τα περιβαλλοντικά ισοδύναμα που προτείνει ένα ΕΣΠΙΑΠ; Δημιουργία χώρων πρασίνου και κοινόχρηστων χώρων, Αναπλάσεις περιοχών με έντονη δόμηση, Αστικές υποδομές ή αναβαθμίσεις (πεζοδρομήσεις, φωτισμός, υλικό αστικής επίπλωσης κ.ά.), Η κατά προτεραιότητα κατεδάφιση αυθαίρετων ή και επικίνδυνων (ετοιμόρροπων) κτισμάτων, Η χρηματοδότηση απόκτησης διατηρητέων κτιρίων και μνημείων από τον οικείο Δήμο, καθώς και η αποκατάσταση δημοσίων διατηρητέων κτιρίων και μνημείων, Περιβαλλοντικές δράσεις, όπως ο καθαρισμός και η οριοθέτηση ρεμάτων και έργα διευθέτησης. Τι προβλέπεται για όσους είχαν μεν εκκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τότε, αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί; Και στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζεται το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και οι άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Αυτό προβλέπεται, προκειμένου να αποτραπεί το φαινόμενο των εγκαταλελειμμένων ημιτελών κτισμάτων, που υποβαθμίζει το περιβάλλον και έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Ειδικότερα, αν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός της οικοδομής, η κατασκευαστική διαδικασία συνεχίζεται άμεσα, με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις, εφόσον πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Εάν δεν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, επιλαμβάνονται το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να εξετάσουν με τεχνικά, κοινωνικά, οικονομικά και νομικά κριτήρια την αναγκαιότητα ή μη της συνέχισης υλοποίησης της οικοδομικής άδειας με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις ΝΟΚ. Κατόπιν εξασφάλισης των προαναφερόμενων εγκρίσεων, μπορεί να συνεχίσει η κατασκευή με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις του ΝΟΚ, εφόσον καταβληθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Υπάρχουν ειδικές κατηγορίες αδειών που εξαιρούνται από το περιβαλλοντικό ισοδύναμο; Ναι, οι άδειες που εντάσσονται σε ειδικά χωρικά σχέδια αναπτυξιακού χαρακτήρα εξαιρούνται του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, επειδή έχει προηγηθεί ειδική επιστημονική τεκμηρίωση. Το ίδιο ισχύει και για τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία, με στόχο την προστασία και ανάδειξή τους και την ενίσχυση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία συμβάλλει στην αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος.
  2. Το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, στο πλαίσιο της δέσμευσής του για ασφάλεια δικαίου, προστασία του περιβάλλοντος και τόνωση της αναπτυξιακής δραστηριότητας, κατέθεσε νομοθετική ρύθμιση με αντικείμενο την προσαρμογή των πολεοδομικών κινήτρων του Νέου Οικοδομικού Κανονισμού (ν. 4067/2012) στις πρόσφατες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 146–149/2025). Η νέα ρύθμιση διασφαλίζει τη συνέχιση των εργασιών σε έργα που είχαν εκκινήσει νόμιμα έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, ενισχύει την ασφάλεια των οικοδομικών αδειών, προβλέπει δίκαιες διαδικασίες αναθεώρησης όπου απαιτείται, και εισάγει για πρώτη φορά τον μηχανισμό του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, ως εργαλείου αντιστάθμισης και βιώσιμης αναβάθμισης του οικιστικού περιβάλλοντος. Ακολουθούν επεξηγηματικές ερωτήσεις και απαντήσεις σχετικά με τη νομοθετική ρύθμιση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας Ποιος είναι ο βασικός στόχος της νέας ρύθμισης του ΥΠΕΝ; Μετά τις συγκεκριμένες αποφάσεις της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας (146-149/2025), που έκριναν την οριζόντια εφαρμογή των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ αντισυνταγματική, έχει δημιουργηθεί ένα καθεστώς αβεβαιότητας, τόσο στους ιδιοκτήτες ακινήτων και επενδυτές, όσο και στη Διοίκηση, με άμεσες, δυσμενείς επιπτώσεις στην οικοδομική δραστηριότητα. Με σεβασμό στις σχετικές αποφάσεις της Ολομέλειας του ΣτΕ και στο πνεύμα τους, καταργούνται οι διατάξεις του ΝΟΚ που κρίθηκαν αντισυνταγματικές, ενώ ενσωματώνονται στον τοπικό πολεοδομικό σχεδιασμό τα κίνητρα των οποίων η οριζόντια εφαρμογή κρίθηκε αντισυνταγματική. Έτσι, αποτρέπονται η στασιμότητα, οι ματαιώσεις και οι καθυστερήσεις νέων κατασκευών που έχει ανάγκη η χώρα και οι πολίτες. Προστατεύεται το περιβάλλον και αποκαθίσταται η ασφάλεια δικαίου. Ποιους αφορά η ρύθμιση; Η ρύθμιση αφορά όλους τους κατόχους οικοδομικών αδειών που εκδόθηκαν βάσει του ΝΟΚ και κάνουν χρήση των συγκεκριμένων κινήτρων και προσαυξήσεων που κρίθηκαν αντισυνταγματικά. Αφορά επίσης αγοραστές, επενδυτές, κατασκευαστές αλλά και τις Υπηρεσίες Δόμησης (ΥΔΟΜ), που έχουν την αρμοδιότητα έκδοσης και αναθεώρησης των οικοδομικών αδειών. Τι ισχύει για τις νέες άδειες; Από εδώ και στο εξής, δεν προβλέπονται πολεοδομικά κίνητρα του ΝΟΚ οριζόντια, καθώς το Συμβούλιο της Επικρατείας έκρινε ότι αυτά θα μπορούν να εντάσσονται προσαρμοσμένα και τεκμηριωμένα στον πολεοδομικό σχεδιασμό κάθε περιοχής. Τι σημαίνει ότι τα κίνητρα θα μπορούν να εντάσσονται στον ολοκληρωμένο πολεοδομικό σχεδιασμό; Αυτή την περίοδο υλοποιείται από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας το εμβληματικό Πρόγραμμα Πολεοδομικών Μεταρρυθμίσεων «Κωνσταντίνος Δοξιάδης», με τα Τοπικά και Ειδικά Πολεοδομικά Σχέδια (ΤΠΣ – ΕΠΣ) για το 80% της Επικράτειας. Μέσω των ΤΠΣ – ΕΠΣ οι μελετητές μπορούν να καθορίσουν, κατόπιν επιστημονικής τεκμηρίωσης, ειδικές ζώνες κινήτρων, όπου θα προβλέπονται τα κίνητρα του ΝΟΚ -τα οποία μέχρι σήμερα δίνονταν οριζόντια-, λαμβάνοντας υπόψη τη θέση, τον βαθμό της οικιστικής ανάπτυξης του κάθε οικισμού, τις ιδιαιτερότητες, τα χαρακτηριστικά και την εν γένει φυσιογνωμία του, τη φέρουσα ικανότητα, τη συνολική επιβάρυνση της περιοχής, καθώς και την οικιστική πυκνότητά της. Ποιοι διατηρούν το δικαίωμα δόμησης με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ; Όσοι έχουν οικοδομική άδεια με κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ και έχουν ξεκινήσει οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024, μπορούν να προχωρήσουν στην υλοποίηση της οικοδομικής τους άδειας, χωρίς αναθεώρηση ή οικονομική επιβάρυνση, ενώ ρητά τους παρέχεται πλέον και η δυνατότητα αναθεώρησης της άδειας, εφόσον το επιθυμούν, χωρίς οικονομική επιβάρυνση (φόρους, παράβολα, εισφορές, κρατήσεις). Με Προεδρικό Διάταγμα, σε συνέχεια των σχετικών κατευθύνσεων του ΣτΕ, θα περιγραφούν με λεπτομέρεια οι όροι και οι προϋποθέσεις με τις οποίες αποδεικνύεται ότι έχει γίνει εκκίνηση εργασιών έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024. Τι γίνεται με όσους δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες (π.χ. εκσκαφές) έως και την 11η Δεκεμβρίου 2024; Χάνουν το δικαίωμα δόμησης; Σε καμία περίπτωση δεν χάνεται το δικαίωμα δόμησης, όμως για να ξεκινήσουν οικοδομικές εργασίες, οφείλουν να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια, προκειμένου να απαλειφθούν τα κίνητρα και οι προσαυξήσεις. Έτσι, δεν χάνουν το δικαίωμα δόμησης, παρά μόνον κατά το μέρος που αφορά στα εν λόγω κίνητρα και προσαυξήσεις. Υπάρχει κάποια μέριμνα για όσους υποχρεούνται να αναθεωρήσουν την οικοδομική τους άδεια; Θα πρέπει να πληρώσουν ξανά και για την αναθεώρηση; Υπάρχει σχετική μέριμνα. Όχι, δεν καταβάλλονται άλλοι φόροι, παράβολα, εισφορές ή κρατήσεις για τις αναθεωρήσεις αυτές. Οι εν λόγω αναθεωρήσεις διενεργούνται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες Δόμησης ανέξοδα, χωρίς καθυστερήσεις και κατά προτεραιότητα. Τι προβλέπεται για όσους έχουν άδειες που δεν ξεκίνησαν οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, αλλά είναι ενταγμένες ή θα ενταχθούν σε χρηματοδοτικά εργαλεία (ΕΣΠΑ, ΤΑΑ); Σε αυτές τις περιπτώσεις, προκειμένου να διατηρηθεί η αξιοπιστία της χώρας απέναντι σε θεσμικούς εταίρους, επενδυτές και δικαιούχους ευρωπαϊκών χρηματοδοτικών προγραμμάτων και για να διασφαλιστεί η υλοποίηση των έργων, προβλέπεται περιβαλλοντικό ισοδύναμο, που αντισταθμίζει τη χρήση των κινήτρων και προσαυξήσεων του ΝΟΚ. Το περιβαλλοντικό ισοδύναμο έχει διπλή υπόσταση: α) την καταβολή ενός τέλους και β) στοχευμένες παρεμβάσεις για την αναβάθμιση της Δημοτικής Ενότητας ή του Δήμου, όπου κατασκευάζεται μια οικοδομή με κίνητρα και προσαυξήσεις. Τα μέτρα αυτά εξειδικεύονται σε Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλεων (ΕΣΠΙΑΠ). Συμπερασματικά, για να μπορεί να γίνει χρήση των κινήτρων και των προσαυξήσεων του ΝΟΚ, θα πρέπει να πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και να έχει εγκριθεί το ΕΣΠΙΑΠ. Η διατήρηση της ισχύος των αδειών αυτών συνδέεται άρρηκτα με την ενίσχυση της χρηματοδοτικής πίστης του Ελληνικού Δημοσίου, την εκπλήρωση των υποχρεώσεων της χώρας μας που απορρέουν από τις συμβατικές δεσμεύσεις έναντι της Ευρωπαϊκής Ένωσης και τη διατήρηση της διεθνούς επενδυτικής εμπιστοσύνης. Τι είναι το Ειδικό Σχέδιο Περιβαλλοντικού Ισοδύναμου Αναβάθμισης Πόλης (ΕΣΠΙΑΠ); Το ΕΣΠΙΑΠ είναι μια ειδική μελέτη που εισάγει το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Μέσω του ΕΣΠΙΑΠ εξειδικεύονται τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, δηλαδή οι στοχευμένες παρεμβάσεις που θα γίνουν σε επίπεδο Δήμου ή Δημοτικής Ενότητας, όπου έχουν δοθεί κίνητρα και προσαυξήσεις του ΝΟΚ. Η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ παρέχει νομική θωράκιση και δυνατότητα χρήσης των κινήτρων, χωρίς αλλαγές στην οικοδομική άδεια, για τις περιπτώσεις στις οποίες προβλέπεται. Είναι βασικό εργαλείο για την ενίσχυση της εμπιστοσύνης στην αγορά και την άμεση επανέναρξη της οικοδομικής δραστηριότητας. Μπορεί να περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, περιγραφή της περιοχής και των υφιστάμενων αδειών, ανάλυση νομικών ζητημάτων και ακυρωμένων αδειών, περιβαλλοντική αξιολόγηση και επιπτώσεις, προτάσεις για διαχείριση και αναπροσαρμογή σχεδίων, χρονοδιάγραμμα υλοποίησης και οικονομική ανάλυση, παρακολούθηση – αξιολόγηση – συστάσεις – τεκμηρίωση. Με Προεδρικό Διάταγμα θα δίνεται η δυνατότητα να εξειδικευτούν τα μέτρα του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, να καθοριστεί η διαδικασία έγκρισης του ΕΣΠΙΑΠ, καθώς και το ύψος και η διαδικασία του τέλους. Ποια μπορεί να είναι τα περιβαλλοντικά ισοδύναμα που προτείνει ένα ΕΣΠΙΑΠ; Δημιουργία χώρων πρασίνου και κοινόχρηστων χώρων, Αναπλάσεις περιοχών με έντονη δόμηση, Αστικές υποδομές ή αναβαθμίσεις (πεζοδρομήσεις, φωτισμός, υλικό αστικής επίπλωσης κ.ά.), Η κατά προτεραιότητα κατεδάφιση αυθαίρετων ή και επικίνδυνων (ετοιμόρροπων) κτισμάτων, Η χρηματοδότηση απόκτησης διατηρητέων κτιρίων και μνημείων από τον οικείο Δήμο, καθώς και η αποκατάσταση δημοσίων διατηρητέων κτιρίων και μνημείων, Περιβαλλοντικές δράσεις, όπως ο καθαρισμός και η οριοθέτηση ρεμάτων και έργα διευθέτησης. Τι προβλέπεται για όσους είχαν μεν εκκινήσει οικοδομικές εργασίες έως και την 11η Δεκεμβρίου του 2024, με βάση το νομοθετικό πλαίσιο που ίσχυε τότε, αλλά αντιμετωπίζουν αιτήσεις ακύρωσης ή οι άδειες έχουν ήδη ακυρωθεί; Και στην περίπτωση αυτή, εφαρμόζεται το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και οι άδειες διατηρούνται σε ισχύ. Αυτό προβλέπεται, προκειμένου να αποτραπεί το φαινόμενο των εγκαταλελειμμένων ημιτελών κτισμάτων, που υποβαθμίζει το περιβάλλον και έχει σοβαρές επιπτώσεις στη δημόσια υγεία και ασφάλεια. Ειδικότερα, αν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός της οικοδομής, η κατασκευαστική διαδικασία συνεχίζεται άμεσα, με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις, εφόσον πληρωθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Εάν δεν έχει ολοκληρωθεί ο φέρων οργανισμός, επιλαμβάνονται το Κεντρικό Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και το Κεντρικό Συμβούλιο Πολεοδομικών Θεμάτων και Αμφισβητήσεων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για να εξετάσουν με τεχνικά, κοινωνικά, οικονομικά και νομικά κριτήρια την αναγκαιότητα ή μη της συνέχισης υλοποίησης της οικοδομικής άδειας με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις ΝΟΚ. Κατόπιν εξασφάλισης των προαναφερόμενων εγκρίσεων, μπορεί να συνεχίσει η κατασκευή με τα κίνητρα και τις προσαυξήσεις του ΝΟΚ, εφόσον καταβληθεί το περιβαλλοντικό ισοδύναμο και εκκινήσει η εκπόνηση του ΕΣΠΙΑΠ. Υπάρχουν ειδικές κατηγορίες αδειών που εξαιρούνται από το περιβαλλοντικό ισοδύναμο; Ναι, οι άδειες που εντάσσονται σε ειδικά χωρικά σχέδια αναπτυξιακού χαρακτήρα εξαιρούνται του περιβαλλοντικού ισοδυνάμου, επειδή έχει προηγηθεί ειδική επιστημονική τεκμηρίωση. Το ίδιο ισχύει και για τα διατηρητέα κτίρια και μνημεία, με στόχο την προστασία και ανάδειξή τους και την ενίσχυση της πολιτιστικής κληρονομιάς, η οποία συμβάλλει στην αναβάθμιση του πολιτιστικού περιβάλλοντος. View full είδηση
  3. Η 19η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής Βενετίας -Biennale Architettura 2025: Intelligens. Natural. Artificial. Collective.- πραγματοποιείται σε επιμέλεια του αρχιτέκτονα και μηχανικού Carlo Ratti, ο οποίος σχολίασε: «Για να αντιμετωπίσεις έναν κόσμο που φλέγεται, η αρχιτεκτονική πρέπει να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε όλη τη νοημοσύνη που μας περιβάλλει». Εκπαιδευμένος ως αρχιτέκτονας και μηχανικός, ο Carlo Ratti διδάσκει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Είναι διευθυντής του Senseable City Lab και ιδρυτικός συνεργάτης του στούντιο αρχιτεκτονικής και καινοτομίας CRA – Carlo Ratti Associati (Τορίνο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο). Η Ελλάδα συμμετέχει με την πρόταση «IntelligensHistorica», μια σύνθετη θεώρηση πάνω στον ρόλο της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς στο παρόν και το μέλλον του αστικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το έργο αναπτύσσεται σε διάλογο με το γενικό θέμα της Μπιενάλε 2025, το οποίο είναι «Intelligens. Natural. Artificial. Collective», υπό την επιμέλεια του κ. Carlo Ratti. Την επιμέλεια της ελληνικής συμμετοχής υπογράφει η ομάδα των Νίκου Σκουτέλη, Elisabetta Molteni, Κλήμη Ασλανίδη, Αντώνη Καραμήτρου και Άννας Τσιτωνάκη. Η έκθεση «IntelligensHistorica» διερευνά τη νοημοσύνη του παρελθόντος — ως μια «ιστορική νοημοσύνη» — η οποία ενεργοποιεί σύγχρονες και μελλοντικές πρακτικές μέσα από τη συλλογική μνήμη, τη χωρική εμπειρία και την πολιτιστική συνέπεια. Το ελληνικό περίπτερο επιχειρεί να αναδείξει τις σχέσεις μεταξύ φυσικής, τεχνητής και συλλογικής νοημοσύνης, μέσα από αρχιτεκτονικά εργαλεία ανάγνωσης του ιστορικού περιβάλλοντος. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 23 Νοεμβρίου 2025 και αποτελεί μια δυναμική πλατφόρμα διαλόγου για την ελληνική αρχιτεκτονική κοινότητα με τη διεθνή σκηνή. Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό: https://we.tl/t-AfYgMjl83B https://www.arch-biennale.gr/ View full είδηση
  4. Η 19η Διεθνής Έκθεση Αρχιτεκτονικής Βενετίας -Biennale Architettura 2025: Intelligens. Natural. Artificial. Collective.- πραγματοποιείται σε επιμέλεια του αρχιτέκτονα και μηχανικού Carlo Ratti, ο οποίος σχολίασε: «Για να αντιμετωπίσεις έναν κόσμο που φλέγεται, η αρχιτεκτονική πρέπει να μπορούμε να εκμεταλλευτούμε όλη τη νοημοσύνη που μας περιβάλλει». Εκπαιδευμένος ως αρχιτέκτονας και μηχανικός, ο Carlo Ratti διδάσκει στο Τεχνολογικό Ινστιτούτο της Μασαχουσέτης (MIT) και στο Πολυτεχνείο του Μιλάνου. Είναι διευθυντής του Senseable City Lab και ιδρυτικός συνεργάτης του στούντιο αρχιτεκτονικής και καινοτομίας CRA – Carlo Ratti Associati (Τορίνο, Νέα Υόρκη, Λονδίνο). Η Ελλάδα συμμετέχει με την πρόταση «IntelligensHistorica», μια σύνθετη θεώρηση πάνω στον ρόλο της ιστορικής μνήμης και της πολιτιστικής κληρονομιάς στο παρόν και το μέλλον του αστικού και αρχιτεκτονικού σχεδιασμού. Το έργο αναπτύσσεται σε διάλογο με το γενικό θέμα της Μπιενάλε 2025, το οποίο είναι «Intelligens. Natural. Artificial. Collective», υπό την επιμέλεια του κ. Carlo Ratti. Την επιμέλεια της ελληνικής συμμετοχής υπογράφει η ομάδα των Νίκου Σκουτέλη, Elisabetta Molteni, Κλήμη Ασλανίδη, Αντώνη Καραμήτρου και Άννας Τσιτωνάκη. Η έκθεση «IntelligensHistorica» διερευνά τη νοημοσύνη του παρελθόντος — ως μια «ιστορική νοημοσύνη» — η οποία ενεργοποιεί σύγχρονες και μελλοντικές πρακτικές μέσα από τη συλλογική μνήμη, τη χωρική εμπειρία και την πολιτιστική συνέπεια. Το ελληνικό περίπτερο επιχειρεί να αναδείξει τις σχέσεις μεταξύ φυσικής, τεχνητής και συλλογικής νοημοσύνης, μέσα από αρχιτεκτονικά εργαλεία ανάγνωσης του ιστορικού περιβάλλοντος. Η έκθεση θα παραμείνει ανοιχτή έως τις 23 Νοεμβρίου 2025 και αποτελεί μια δυναμική πλατφόρμα διαλόγου για την ελληνική αρχιτεκτονική κοινότητα με τη διεθνή σκηνή. Περισσότερες πληροφορίες και φωτογραφικό υλικό: https://we.tl/t-AfYgMjl83B https://www.arch-biennale.gr/
  5. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή προχώρησε σε επικαιροποίηση του Στατιστικού Δελτίου Μηνιαίας Έρευνας Νόμιμης Οικοδομικής Δραστηριότητας που διενεργεί η ΕΛΣΤΑΤ. Οι υπεύθυνοι Μηχανικοί καλούνται να συμπληρώνουν το νέο έντυπο κατά την έκδοση των οικοδομικών αδειών. Όλα τα στοιχεία εδώ: https://web.tee.gr/e-adeies/egcheiridia-chrisis-chrisima-entypa/ View full είδηση
  6. Η Ελληνική Στατιστική Αρχή προχώρησε σε επικαιροποίηση του Στατιστικού Δελτίου Μηνιαίας Έρευνας Νόμιμης Οικοδομικής Δραστηριότητας που διενεργεί η ΕΛΣΤΑΤ. Οι υπεύθυνοι Μηχανικοί καλούνται να συμπληρώνουν το νέο έντυπο κατά την έκδοση των οικοδομικών αδειών. Όλα τα στοιχεία εδώ: https://web.tee.gr/e-adeies/egcheiridia-chrisis-chrisima-entypa/
  7. Το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής e-methanol εμπορικής κλίμακας στον κόσμο τέθηκε σε λειτουργία στη Δανία, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προς την απανθρακοποίηση της ναυτιλίας. Ο ναυτιλιακός κολοσσός Maersk έχει ήδη δεσμευτεί να αγοράσει μέρος της παραγωγής, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο χαμηλών εκπομπών άνθρακα για τον στόλο των πλοίων της. Η παγκόσμια ναυτιλία τελεί υπό αυξανόμενη πίεση να βρει νέες πηγές καυσίμου, με την πλειονότητα των χωρών να στηρίζει τους στόχους του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) για εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα έως το 2050. Ωστόσο, τα εναλλακτικά καύσιμα όπως το e-methanol και η πράσινη αμμωνία, αν και παράγονται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παραμένουν ακριβότερα λόγω της περιορισμένης παραγωγής σε μεγάλη κλίμακα. Το νέο εργοστάσιο, που βρίσκεται στο Κάσο (Kassø) της νότιας Δανίας κόστισε περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ (167 εκατομμύρια δολάρια) και θα παράγει 42.000 τόνους ή 53 εκατομμύρια λίτρα e-methanol τον χρόνο, δήλωσαν οι συνιδιοκτήτες του, η Δανέζικη European Energy και η Ιαπωνική Mitsui. Η Maersk, βασικός πελάτης της μονάδας, ήδη διαθέτει 13 πλοία διπλού καυσίμου που μπορούν να λειτουργούν με πετρέλαιο ή e-methanol και έχει παραγγείλει ακόμα 13 νέα πλοία. Σύμφωνα με την εταιρεία, η ετήσια παραγωγή της μονάδας επαρκεί για τη λειτουργία ενός μεγάλου πλοίου μεταφοράς 16.000 κοντέινερ σε δρομολόγιο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Το Laura Maersk, το πρώτο πλοίο κοντέινερ διπλού καυσίμου στον κόσμο, με χωρητικότητα άνω των 2.100 TEU, απαιτεί μόλις 3.600 τόνους καυσίμου τον χρόνο και είχε προγραμματιστεί να ανεφοδιαστεί κοντά στο Κάσο την Τρίτη. Σε αντίθεση με το συμβατικό μεθανόλιο, που προέρχεται από φυσικό αέριο και άνθρακα, το e-methanol του εργοστασίου παράγεται από ανανεώσιμη ενέργεια και CO₂ που συλλέγεται από μονάδες βιοαερίου και καύση αποβλήτων. Η Maersk ανέφερε ότι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της μετάβασης σε βιώσιμο καύσιμο είναι το κόστος και διεξάγει έρευνες για τις τεχνολογίες πράσινου καυσίμου και πιο αποδοτική ναυτιλία ώστε να μειώσει το κόστος. "Όταν κοιτάζεις την παραγωγή του εργοστασίου στο Κάσο, είναι κυριολεκτικά μια σταγόνα στον ωκεανό. Πρέπει να επεκτείνουμε την παραγωγή και να μειώσουμε το κόστος", δήλωσε ο Εμίλ Βίκιαρ-Άντρεσεν, επικεφαλής της δανέζικης ομάδας Power-to-X της European Energy, σε διαδικτυακή εκδήλωση. Εκτός από τη ναυτιλία, το e-methanol μπορεί να αντικαταστήσει το παραδοσιακό μεθανόλιο στην παραγωγή πλαστικών, δίνοντας δυνατότητα χρήσης και σε άλλες βιομηχανίες. Ήδη η φαρμακευτική εταιρεία Novo Nordisk και η κατασκευάστρια παιχνιδιών Lego θα το χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή συριγγών και πλαστικών τούβλων, αντίστοιχα. Η υπερβολική θερμότητα που παράγεται από την παραγωγή e-methanol θα χρησιμοποιηθεί για τη θέρμανση 3.300 νοικοκυριών στην τοπική περιοχή. View full είδηση
  8. Το πρώτο εργοστάσιο παραγωγής e-methanol εμπορικής κλίμακας στον κόσμο τέθηκε σε λειτουργία στη Δανία, σηματοδοτώντας ένα σημαντικό βήμα προς την απανθρακοποίηση της ναυτιλίας. Ο ναυτιλιακός κολοσσός Maersk έχει ήδη δεσμευτεί να αγοράσει μέρος της παραγωγής, προκειμένου να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο χαμηλών εκπομπών άνθρακα για τον στόλο των πλοίων της. Η παγκόσμια ναυτιλία τελεί υπό αυξανόμενη πίεση να βρει νέες πηγές καυσίμου, με την πλειονότητα των χωρών να στηρίζει τους στόχους του Διεθνούς Ναυτιλιακού Οργανισμού (IMO) για εξάλειψη των εκπομπών άνθρακα έως το 2050. Ωστόσο, τα εναλλακτικά καύσιμα όπως το e-methanol και η πράσινη αμμωνία, αν και παράγονται με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, παραμένουν ακριβότερα λόγω της περιορισμένης παραγωγής σε μεγάλη κλίμακα. Το νέο εργοστάσιο, που βρίσκεται στο Κάσο (Kassø) της νότιας Δανίας κόστισε περίπου 150 εκατομμύρια ευρώ (167 εκατομμύρια δολάρια) και θα παράγει 42.000 τόνους ή 53 εκατομμύρια λίτρα e-methanol τον χρόνο, δήλωσαν οι συνιδιοκτήτες του, η Δανέζικη European Energy και η Ιαπωνική Mitsui. Η Maersk, βασικός πελάτης της μονάδας, ήδη διαθέτει 13 πλοία διπλού καυσίμου που μπορούν να λειτουργούν με πετρέλαιο ή e-methanol και έχει παραγγείλει ακόμα 13 νέα πλοία. Σύμφωνα με την εταιρεία, η ετήσια παραγωγή της μονάδας επαρκεί για τη λειτουργία ενός μεγάλου πλοίου μεταφοράς 16.000 κοντέινερ σε δρομολόγιο μεταξύ Ασίας και Ευρώπης. Το Laura Maersk, το πρώτο πλοίο κοντέινερ διπλού καυσίμου στον κόσμο, με χωρητικότητα άνω των 2.100 TEU, απαιτεί μόλις 3.600 τόνους καυσίμου τον χρόνο και είχε προγραμματιστεί να ανεφοδιαστεί κοντά στο Κάσο την Τρίτη. Σε αντίθεση με το συμβατικό μεθανόλιο, που προέρχεται από φυσικό αέριο και άνθρακα, το e-methanol του εργοστασίου παράγεται από ανανεώσιμη ενέργεια και CO₂ που συλλέγεται από μονάδες βιοαερίου και καύση αποβλήτων. Η Maersk ανέφερε ότι μία από τις μεγαλύτερες προκλήσεις της μετάβασης σε βιώσιμο καύσιμο είναι το κόστος και διεξάγει έρευνες για τις τεχνολογίες πράσινου καυσίμου και πιο αποδοτική ναυτιλία ώστε να μειώσει το κόστος. "Όταν κοιτάζεις την παραγωγή του εργοστασίου στο Κάσο, είναι κυριολεκτικά μια σταγόνα στον ωκεανό. Πρέπει να επεκτείνουμε την παραγωγή και να μειώσουμε το κόστος", δήλωσε ο Εμίλ Βίκιαρ-Άντρεσεν, επικεφαλής της δανέζικης ομάδας Power-to-X της European Energy, σε διαδικτυακή εκδήλωση. Εκτός από τη ναυτιλία, το e-methanol μπορεί να αντικαταστήσει το παραδοσιακό μεθανόλιο στην παραγωγή πλαστικών, δίνοντας δυνατότητα χρήσης και σε άλλες βιομηχανίες. Ήδη η φαρμακευτική εταιρεία Novo Nordisk και η κατασκευάστρια παιχνιδιών Lego θα το χρησιμοποιήσουν για την κατασκευή συριγγών και πλαστικών τούβλων, αντίστοιχα. Η υπερβολική θερμότητα που παράγεται από την παραγωγή e-methanol θα χρησιμοποιηθεί για τη θέρμανση 3.300 νοικοκυριών στην τοπική περιοχή.
  9. Στο πλαίσιο της διαρκούς βελτίωσης του επιπέδου ασφαλείας των υπηρεσιών της, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης (ΓΓΠΣΔΔ) του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προχώρησε στην ισχυροποίηση της πολιτικής της αναφορικά με τους κωδικούς πρόσβασης Τaxisnet. Το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης συνιστούν στους πολίτες και τις επιχειρήσεις την αντικατάσταση των ενεργών κωδικών πρόσβασης τους (passwords) στο Taxisnet με νέους που θα πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: • Να αποτελούνται κατ' ελάχιστο από 8 χαρακτήρες • Να περιλαμβάνουν υποχρεωτικά: Τουλάχιστον έναν κεφαλαίο λατινικό αλφαβητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν πεζό λατινικό αλφαβητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν αριθμητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν ειδικό χαρακτήρα Η αλλαγή του κωδικού (password) μπορεί να γίνει μέσω της εφαρμογής “Διαχείριση λογαριασμού / Αλλαγή κωδικού” (https://www1.gsis.gr/taxisnet/mytaxisnet/protected/changePassword.htm) εφόσον ο χρήστης γνωρίζει τον υφιστάμενο κωδικό (απαιτείται Σύνδεση - Login). H αντικατάσταση των κωδικών πρόσβασης συνίσταται αλλά δεν είναι υποχρεωτική. Αποτελεί επιπλέον μέτρο προστασίας των ψηφιακών μας συναλλαγών με το Δημόσιο, καθώς η χρήση των διαπιστευτηρίων Taxisnet έχει διευρυνθεί, ειδικά μετά την έναρξη λειτουργίας της ενιαίας διαδικτυακής πύλης του Δημοσίου “Gov.gr”. Τα διαπιστευτήρια Taxisnet χρησιμοποιούνται για την πιστοποίηση των πολιτών τόσο στη νέα πύλη όσο και σε άλλες ψηφιακές πλατφόρμες του Δημοσίου. Ήδη ο αριθμός των φορέων που χρησιμοποιούν την αυθεντικοποίηση μέσω Taxisnet υπερβαίνει τους 65. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό και υπενθυμίζεται ότι οι κωδικοί πρόσβασης (όνομα χρήστη/username και συνθηματικό/password) που εκδίδονται, κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, για χρήση στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Taxisnet είναι αυστηρά προσωπικοί. Ως εκ τούτου, ο χρήστης οφείλει να τους διαφυλάττει με προσοχή για την αποκλειστική χρήση τους μόνο από τον ίδιο, λαμβάνοντας κάθε μέτρο πρόνοιας για τη μη διαρροή τους σε οποιονδήποτε άλλον. Για εργασίες που προβλέπεται να γίνονται από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο για λογαριασμό του πολίτη, είναι διαθέσιμος μηχανισμός παροχής και ανάκλησης εξουσιοδοτήσεων για συγκεκριμένες ενέργειες. Ο μηχανισμός αυτός δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να λαμβάνει την βοήθεια που χρειάζεται από πρόσωπο της επιλογής του και για το χρονικό διάστημα που επιθυμεί, με τρόπο απόλυτα διαφανή και ασφαλή, διατηρώντας τον απόλυτο έλεγχο σχετικά με τις ενέργειες που μπορούν να γίνονται αντί αυτού. Σε αυτές τις περιπτώσεις το εξουσιοδοτημένο τρίτο πρόσωπο χρησιμοποιεί τα δικά του διαπιστευτήρια (και όχι του πολίτη) για να αποκτήσει πρόσβαση στις συγκεκριμένες ενέργειες και μόνο για το διάστημα που είναι ενεργή η εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση μπορεί να γίνει μέσω της εφαρμογής “Εξουσιοδοτήσεις” (https://www1.gsis.gr/taxisnet/mytaxisnet/protected/authorizations.htm) όπου ο χρήστης μπορεί να εξουσιοδοτήσει τρίτο πρόσωπο για να προβεί σε ενέργειες στο Taxis για λογαριασμό του χωρίς να του δώσει τον κωδικό και το συνθηματικό του.
  10. Στο πλαίσιο της διαρκούς βελτίωσης του επιπέδου ασφαλείας των υπηρεσιών της, η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης (ΓΓΠΣΔΔ) του Υπουργείου Ψηφιακής Διακυβέρνησης προχώρησε στην ισχυροποίηση της πολιτικής της αναφορικά με τους κωδικούς πρόσβασης Τaxisnet. Το Υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης και η Γενική Γραμματεία Πληροφοριακών Συστημάτων Δημόσιας Διοίκησης συνιστούν στους πολίτες και τις επιχειρήσεις την αντικατάσταση των ενεργών κωδικών πρόσβασης τους (passwords) στο Taxisnet με νέους που θα πληρούν τις ακόλουθες προϋποθέσεις: • Να αποτελούνται κατ' ελάχιστο από 8 χαρακτήρες • Να περιλαμβάνουν υποχρεωτικά: Τουλάχιστον έναν κεφαλαίο λατινικό αλφαβητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν πεζό λατινικό αλφαβητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν αριθμητικό χαρακτήρα Τουλάχιστον έναν ειδικό χαρακτήρα Η αλλαγή του κωδικού (password) μπορεί να γίνει μέσω της εφαρμογής “Διαχείριση λογαριασμού / Αλλαγή κωδικού” (https://www1.gsis.gr/taxisnet/mytaxisnet/protected/changePassword.htm) εφόσον ο χρήστης γνωρίζει τον υφιστάμενο κωδικό (απαιτείται Σύνδεση - Login). H αντικατάσταση των κωδικών πρόσβασης συνίσταται αλλά δεν είναι υποχρεωτική. Αποτελεί επιπλέον μέτρο προστασίας των ψηφιακών μας συναλλαγών με το Δημόσιο, καθώς η χρήση των διαπιστευτηρίων Taxisnet έχει διευρυνθεί, ειδικά μετά την έναρξη λειτουργίας της ενιαίας διαδικτυακής πύλης του Δημοσίου “Gov.gr”. Τα διαπιστευτήρια Taxisnet χρησιμοποιούνται για την πιστοποίηση των πολιτών τόσο στη νέα πύλη όσο και σε άλλες ψηφιακές πλατφόρμες του Δημοσίου. Ήδη ο αριθμός των φορέων που χρησιμοποιούν την αυθεντικοποίηση μέσω Taxisnet υπερβαίνει τους 65. Είναι ιδιαίτερα σημαντικό και υπενθυμίζεται ότι οι κωδικοί πρόσβασης (όνομα χρήστη/username και συνθηματικό/password) που εκδίδονται, κατά τη διαδικασία που προβλέπεται στην κείμενη νομοθεσία, για χρήση στις ηλεκτρονικές υπηρεσίες Taxisnet είναι αυστηρά προσωπικοί. Ως εκ τούτου, ο χρήστης οφείλει να τους διαφυλάττει με προσοχή για την αποκλειστική χρήση τους μόνο από τον ίδιο, λαμβάνοντας κάθε μέτρο πρόνοιας για τη μη διαρροή τους σε οποιονδήποτε άλλον. Για εργασίες που προβλέπεται να γίνονται από εξουσιοδοτημένο πρόσωπο για λογαριασμό του πολίτη, είναι διαθέσιμος μηχανισμός παροχής και ανάκλησης εξουσιοδοτήσεων για συγκεκριμένες ενέργειες. Ο μηχανισμός αυτός δίνει τη δυνατότητα στον πολίτη να λαμβάνει την βοήθεια που χρειάζεται από πρόσωπο της επιλογής του και για το χρονικό διάστημα που επιθυμεί, με τρόπο απόλυτα διαφανή και ασφαλή, διατηρώντας τον απόλυτο έλεγχο σχετικά με τις ενέργειες που μπορούν να γίνονται αντί αυτού. Σε αυτές τις περιπτώσεις το εξουσιοδοτημένο τρίτο πρόσωπο χρησιμοποιεί τα δικά του διαπιστευτήρια (και όχι του πολίτη) για να αποκτήσει πρόσβαση στις συγκεκριμένες ενέργειες και μόνο για το διάστημα που είναι ενεργή η εξουσιοδότηση. Η εξουσιοδότηση μπορεί να γίνει μέσω της εφαρμογής “Εξουσιοδοτήσεις” (https://www1.gsis.gr/taxisnet/mytaxisnet/protected/authorizations.htm) όπου ο χρήστης μπορεί να εξουσιοδοτήσει τρίτο πρόσωπο για να προβεί σε ενέργειες στο Taxis για λογαριασμό του χωρίς να του δώσει τον κωδικό και το συνθηματικό του. View full είδηση
  11. Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 623 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων σημείων κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών. Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 93 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 153 σημαίες. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.302 ακτές, 736 μαρίνες και 158 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο. Η ετήσια αναγγελία των βραβευμένων με τη Γαλάζια Σημαία ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών της χώρας μας πραγματοποιήθηκε στο Glyfada Golf Gardens στην Αττική. Συνολικά εξακόσιες είκοσι τρεις (623) Ελληνικές ακτές, δεκαεπτά (17) μαρίνες και δεκαεπτά (17) τουριστικά σκάφη κέρδισαν φέτος το διεθνές βραβείο ποιότητας “ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ”. Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη. Για το 2025, οκτώ νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα εννιά (9) στα δεκαεπτά (17). Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. (www.eepf.gr) Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία επιλογής εδώ: https://www.blueflag.gr/el/articles/2025/galazia-simaia-2025-2i-i-ellada-pagkosmios-me-657-brabeymena-simeia Συνημμένα στο Press Kit: Κατάλογος βραβευμένων ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2025 Στατιστικά στοιχεία Ιστορικό και δράσεις της EΕΠΦ Φωτογραφίες και posters του προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” Έγγραφα bf2025-aktes-list-2025-gr-eng-03.pdf (277.99 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.docx (205.41 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.pdf (540.42 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-gr.docx (46.78 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-en.docx (43.66 KB) bf2025-list-2025-en.docx (33.38 KB) bf2025-list-2025-gr.docx (36.62 KB) eepf-cv-full-2025-gr.docx (257.49 KB) eepf-cv-full-2025-gr.pdf (479.1 KB) eepf-cv-syntomo-2025.docx (178.71 KB) eepf-cv-syntomo-2025.pdf (226.4 KB) bf-2025-poster-aktes-010-gr-hires.pdf (3.46 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en.pdf (2.01 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en-hires.pdf (3.44 MB) bf-2025-poster-aktes-010-gr.pdf (2.03 MB)
  12. Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 623 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων σημείων κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών. Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 93 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 153 σημαίες. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.302 ακτές, 736 μαρίνες και 158 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο. Η ετήσια αναγγελία των βραβευμένων με τη Γαλάζια Σημαία ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών της χώρας μας πραγματοποιήθηκε στο Glyfada Golf Gardens στην Αττική. Συνολικά εξακόσιες είκοσι τρεις (623) Ελληνικές ακτές, δεκαεπτά (17) μαρίνες και δεκαεπτά (17) τουριστικά σκάφη κέρδισαν φέτος το διεθνές βραβείο ποιότητας “ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ”. Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη. Για το 2025, οκτώ νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα εννιά (9) στα δεκαεπτά (17). Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. (www.eepf.gr) Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία επιλογής εδώ: https://www.blueflag.gr/el/articles/2025/galazia-simaia-2025-2i-i-ellada-pagkosmios-me-657-brabeymena-simeia Συνημμένα στο Press Kit: Κατάλογος βραβευμένων ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2025 Στατιστικά στοιχεία Ιστορικό και δράσεις της EΕΠΦ Φωτογραφίες και posters του προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” Έγγραφα bf2025-aktes-list-2025-gr-eng-03.pdf (277.99 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.docx (205.41 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.pdf (540.42 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-gr.docx (46.78 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-en.docx (43.66 KB) bf2025-list-2025-en.docx (33.38 KB) bf2025-list-2025-gr.docx (36.62 KB) eepf-cv-full-2025-gr.docx (257.49 KB) eepf-cv-full-2025-gr.pdf (479.1 KB) eepf-cv-syntomo-2025.docx (178.71 KB) eepf-cv-syntomo-2025.pdf (226.4 KB) bf-2025-poster-aktes-010-gr-hires.pdf (3.46 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en.pdf (2.01 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en-hires.pdf (3.44 MB) bf-2025-poster-aktes-010-gr.pdf (2.03 MB) View full είδηση
  13. Η πρωτοβουλία της Βουλγαρίας να θέσει σε λειτουργία έναν πυρηνικό αντιδραστήρα AP1000 σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, καθώς θα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα υιοθετήσει αυτήν την προηγμένη τεχνολογία. Ο αντιδραστήρας AP1000 της αμερικανικής Westinghouse διαθέτει προηγμένη παθητική ασφάλεια, που επιτρέπει τη λειτουργία του χωρίς εξωτερική τροφοδοσία ή ανθρώπινη παρέμβαση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ παράλληλα έχει χαμηλή κατανάλωση νερού και μειωμένη περιβαλλοντική επίπτωση σε σύγκριση με παλαιότερες γενιές πυρηνικών αντιδραστήρων. Ενέκρινε θέση η Βουλγαρία Η Βουλγαρία διαθέτει ήδη εγκεκριμένη τοποθεσία και ολοκληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το έργο, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες χρηματοδότησης και συντονισμού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γεγονός που υποδηλώνει την προετοιμασία και τη δέσμευση της χώρας να προχωρήσει το συγκεκριμένο έργο, το οποίο αφορά την κατασκευή των Μονάδων 7 και 8 στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι. Το εν λόγω έργο αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία έως το 2035. Kατά την πλήρη λειτουργία του θα απασχολεί περίπου 10.000 εργαζόμενους, γεγονός που θα έχει θετικό κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο στη χώρα. Σημειώνεται ότι η επιλογή της τεχνολογίας AP1000 εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια της Βουλγαρίας να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να μειώσει την εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, ενώ ταυτόχρονα προωθεί μια πιο βιώσιμη παραγωγή ενέργειας. Συνολικά, το εγχείρημα αυτό της Βουλγαρίας αποτελεί ορόσημο για την ευρωπαϊκή πυρηνική βιομηχανία, ανοίγοντας τον δρόμο για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών αιχμής και ενισχύοντας τη θέση της χώρας ως ενεργειακού κόμβου στην περιοχή των Βαλκανίων. View full είδηση
  14. Η πρωτοβουλία της Βουλγαρίας να θέσει σε λειτουργία έναν πυρηνικό αντιδραστήρα AP1000 σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, καθώς θα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα υιοθετήσει αυτήν την προηγμένη τεχνολογία. Ο αντιδραστήρας AP1000 της αμερικανικής Westinghouse διαθέτει προηγμένη παθητική ασφάλεια, που επιτρέπει τη λειτουργία του χωρίς εξωτερική τροφοδοσία ή ανθρώπινη παρέμβαση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ παράλληλα έχει χαμηλή κατανάλωση νερού και μειωμένη περιβαλλοντική επίπτωση σε σύγκριση με παλαιότερες γενιές πυρηνικών αντιδραστήρων. Ενέκρινε θέση η Βουλγαρία Η Βουλγαρία διαθέτει ήδη εγκεκριμένη τοποθεσία και ολοκληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το έργο, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες χρηματοδότησης και συντονισμού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γεγονός που υποδηλώνει την προετοιμασία και τη δέσμευση της χώρας να προχωρήσει το συγκεκριμένο έργο, το οποίο αφορά την κατασκευή των Μονάδων 7 και 8 στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι. Το εν λόγω έργο αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία έως το 2035. Kατά την πλήρη λειτουργία του θα απασχολεί περίπου 10.000 εργαζόμενους, γεγονός που θα έχει θετικό κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο στη χώρα. Σημειώνεται ότι η επιλογή της τεχνολογίας AP1000 εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια της Βουλγαρίας να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να μειώσει την εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, ενώ ταυτόχρονα προωθεί μια πιο βιώσιμη παραγωγή ενέργειας. Συνολικά, το εγχείρημα αυτό της Βουλγαρίας αποτελεί ορόσημο για την ευρωπαϊκή πυρηνική βιομηχανία, ανοίγοντας τον δρόμο για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών αιχμής και ενισχύοντας τη θέση της χώρας ως ενεργειακού κόμβου στην περιοχή των Βαλκανίων.
  15. Πάνω από 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να δαπανήσει η Ελλάδα μέχρι το 2030 με σκοπό να καταφέρει να αντιμετωπίσει το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας, όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Workshop, με τίτλο «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία». Σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, το ΥΠΕΝ και η ΕΥΔΑΠ παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν διαρκή κύκλο συζητήσεων και διαβουλεύσεων, αναζητώντας το καταλληλότερο μοντέλο λύσεων για τα νησιά, αλλά και ειδικά για την Αθήνα. Άνθρωπος με γνώση του θέματος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το τελικό μοντέλο των έργων θα είναι αναμφίβολα συνδυαστικό, ωστόσο στο εσωτερικό του διαλόγου κυριαρχούν δύο διακριτές σχολές σκέψης. Στο τραπέζι για να λυθεί το υδροδοτικό πρόβλημα της Αθήνας βρίσκεται αφενός το έργο των Κρεμαστών, το οποίο προτείνεται ως μια μακροπρόθεσμη και διαρθρωτική λύση, και αφετέρου τα έργα αφαλάτωσης, τα οποία –παρά το υψηλό λειτουργικό τους κόστος– κερδίζουν σταθερά έδαφος, προσελκύοντας το βλέμμα του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ενώ κάποιοι θεωρούν πως η επέκταση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας μέχρι τη λίμνη των Κρεμαστών μπορεί να γίνει μέσα σε δύο χρόνια και να αντιμετωπιστεί έτσι άμεσα το πρόβλημα της λειψυδρίας, κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Όπως εξηγούν, η εμπειρία από τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική δείχνει πως τελικά μπορεί να χρειαστούμε μέχρι και οκτώ χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επέκταση προς τη λίμνη Κρεμαστών. Στο τέλος φαίνεται πως θα επικρατήσει μια ενδιάμεση λύση με συμμετοχή και της αφαλάτωσης. Ο Χάρης Σαχίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αξιοποίησης της τεχνολογίας αφαλάτωσης ως λύση ενίσχυσης της υδροδοτικής επάρκειας, τόνισε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προχωρήσει με απλό και διαφανή τρόπο μέσω διαγωνισμού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «να βγουν τα σημεία και να αφήσουμε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τις προσφορές τους». Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά ότι η υλοποίηση θα είναι πιο γρήγορη και τα κόστη πιο ανταγωνιστικά, ενώ δεν θα απαιτηθεί η κατασκευή νέων υποδομών για τη σύνδεση με το υφιστάμενο δίκτυο. Μεταξύ των ενδιαφερομένων περιλαμβάνονται ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι καθώς και ισραηλινές εταιρείες με σχετική εξειδίκευση. Το δεύτερο φλέγον ζήτημα που αναδεικνύεται είναι το ποιος τελικά «θα πληρώσει τον λογαριασμό γι’ αυτά τα έργα». Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν στο energygame.gr πως το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στις συζητήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΥΔΑΠ, με δεδομένο το γεγονός πως στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν υπάρχουν διαθέσιμα 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των σχετικών επενδύσεων. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κρίσιμο αυτό σκέλος, χαρακτηρίζοντας την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων ως τον δεύτερο θεμελιώδη πυλώνα της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη λειψυδρία. Η αναζήτηση και διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων υποδομών αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση, την οποία όμως η χώρα δεν μπορεί πλέον να αναβάλει. «Δεν υπάρχει πια χρόνος να μην γίνουν αυτές οι επενδύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά, θέτοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα άμεσης κινητοποίησης όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη είναι απολύτως αναγκαίο οι ίδιοι οι πάροχοι να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να στέκονται απλώς ως παρατηρητές, αλλά πρέπει να συνδράμουν ενεργά και να συμμετάσχουν στην υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στην τιμολόγηση του νερού. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αναβάθμιση των υποδομών, πρόσθεσε, απαιτούν συλλογική ευθύνη και ουσιαστική εμπλοκή όλων των εμπλεκομένων. Η συνεισφορά αυτή, όπως εξηγεί, δεν είναι απαραίτητα οριζόντια, αλλά σε ορισμένες περιοχές θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε αύξηση της τιμής του νερού. Όπου οι διαρροές φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα –όπως για παράδειγμα με παρόχους που δηλώνουν 99% μη τιμολογούμενο νερό– το κόστος της απώλειας αυτής δεν μπορεί πλέον να μετακυλίεται μόνο στον κρατικό προϋπολογισμό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί επενδύσεις, και αυτές χρειάζονται χρήματα. Παράλληλα, τονίζει πως η ορθολογική τιμολόγηση του νερού δεν πρέπει να ιδωθεί ως τιμωρία για τους πολίτες, αλλά ως μοχλός εξορθολογισμού και εξοικονόμησης πόρων. Όπου υπάρχει διαρροή 60% και αυτή μειωθεί στο 30%, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και ενισχύει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του συστήματος. Άρα, η ευθύνη των παρόχων δεν εξαντλείται στη διαχείριση, αλλά επεκτείνεται και στη συμβολή τους στο χρηματοδοτικό σκέλος. «Το νερό είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δωρεάν – και αυτό πρέπει να ενσωματώνεται και στην τιμή του», ήταν το σαφές μήνυμα του Βαρελίδη. Η γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας, με τον έντονα νησιωτικό χαρακτήρα και τους ορεινούς όγκους, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για την καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Πέτρος Βαρελίδης ανέδειξε την ανάγκη έμπρακτης στήριξης προς τους μικρούς και αδύναμους παρόχους, ώστε να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τα μέσα που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, το οποίο –όπως υπογράμμισε– διαφοροποιείται σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και επιβαρύνει δυσανάλογα τη λειτουργία πολλών δικτύων. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία πως «κάποιος άλλος θα δώσει τη λύση». Το κάθε δίκτυο, όπως είπε, πρέπει να αξιολογήσει τις δυνατότητές του και να δράσει: «Το κόστος για κάθε πάροχο είναι διαφορετικό. Δεν μπορείς απλά να περιμένεις να μειωθεί το κόστος. Πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις». Στο ολοένα και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, έχουν πληθύνει τα μπρα ντε φερ μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της ΕΥΔΑΠ απέναντι στην λειψυδρία. Η Αθήνα, η πρωτεύουσα είναι μία περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της σύγκρουσης. Όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Χάρης Σαχίνης στο πλαίσιο του ίδιου Workshop «έχουμε νερό για ακόμα δυόμιση χρόνια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια υδρολογική συμπεριφορά. «Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε στις δράσεις». Το ζητούμενο, όπως αναφέρθηκε, είναι να επεκταθεί το σημερινό υδατικό απόθεμα ώστε να καλύπτει 3–4 χρόνια αντί για 2,5, δίνοντας το περιθώριο να ωριμάσουν τα απαραίτητα έργα. Παράλληλα, αναμένονται επενδύσεις για τον περιορισμό των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο διακινεί περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Σημειώνεται πως η ΕΥΔΑΠ έχει προτείνει διάφορες λύσεις όπως τη μεταφορά νερού με πλοία από τον Αχελώο, την κατασκευή αφαλατώσεων, την επαναλειτουργία γεωτρήσεων, την αξιοποίηση υπόγειων υδροφορέων κ.ά. Ωστόσο, ως μόνιμη λύση που θα εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αττικής για δεκαετίες έχει προτείνει τα έργα διασύνδεσης των ποταμών Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη με τον ταμιευτήρα του Ευήνου, ώστε να αξιοποιηθούν νερά από τα Κρεμαστά, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 534 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα αντλεί διδάγματα από τη διεθνή εμπειρία «Η λειψυδρία στο Ισραήλ είναι η κανονικότητα», τόνισε ο Giora Shaham, πρώην Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Αρχής Υδάτων του Ισραήλ, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή εμπειρία της χώρας του στην ολιστική διαχείριση υδάτινων πόρων. Σε μια ομιλία γεμάτη αριθμούς, παραδείγματα, αλλά και πολιτικές αιχμές, ο Shaham μετέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου στην Ελλάδα την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο επιβίωσε στη σκιά της ερήμου, αλλά εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ηγέτη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού. Σήμερα, πάνω από το 50% του νερού που χρησιμοποιείται στο Ισραήλ προέρχεται από επαναχρησιμοποιημένα λύματα και από υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό που έχει υποστεί αφαλάτωση. Η αφαλάτωση καλύπτει ήδη το 57% της ζήτησης, ποσοστό που αναμένεται να ξεπεράσει το 60% μέχρι το 2050. Οι Ισραηλινοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ το δίλημμα «επαναχρησιμοποίηση ή αφαλάτωση». «Δεν έχεις επιλογή, τα χρειάζεσαι όλα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Shaham, εξηγώντας ότι το δίκτυο ύδρευσης της χώρας βασίζεται σε πέντε τύπους νερού: φυσικό, επεξεργασμένο, υφάλμυρο, αφαλατωμένο από υφάλμυρες πηγές και αφαλατωμένο θαλασσινό. Με έμφαση στην ανθεκτικότητα, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει μια ενιαία εθνική υδροδοτική υποδομή, ένα grid που συνδέει όλες τις περιοχές, μεταφέροντας νερό από πηγές πλεονασμάτων σε περιοχές με ελλείψεις. Το δίκτυο αυτό επιτρέπει την ανακατανομή των πόρων σε περιόδους ξηρασίας ή κρίσης, προσφέροντας την απαραίτητη ευελιξία στο σύστημα. Παράλληλα, το 85% των επεξεργασμένων λυμάτων επαναχρησιμοποιείται – το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως – κυρίως στη γεωργία. Όπως υπογράμμισε ο Shaham, αυτή η στρατηγική δεν προστατεύει μόνο τους φυσικούς πόρους, αλλά παράγει περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Η προσέγγιση της χώρας στη συντήρηση του υδάτινου ισοζυγίου δεν περιορίζεται σε υποδομές. Η μείωση των απωλειών στο δημοτικό δίκτυο από 25%-30% σε μόλις 8% τα τελευταία 20 χρόνια, οφείλεται σε εκτεταμένες τεχνικές παρεμβάσεις, ελέγχους διαρροών και μηχανική ακρίβεια. Η τιμολογιακή πολιτική παίζει, επίσης, ρόλο: τα τιμολόγια είναι διαβαθμισμένα, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος του νερού και αποτρέπουν τη σπατάλη. Όπως σημείωσε ο Shaham, «η διατήρηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης είναι αποτέλεσμα τεσσάρων στρατηγικών: μηχανικής, εκπαίδευσης, τιμολογιακής πολιτικής και συνείδησης». Στο τέλος της παρουσίασής του, ο Giora Shaham απηύθυνε έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα προς τις χώρες που τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν την υδατική τους στρατηγική – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. «Χρειάζονται πολλά χρόνια για να χτιστεί ένα εθνικό σύστημα. Μην βασίζεστε στις βροχές. Μην επιλέγετε μεταξύ λύσεων – χρησιμοποιήστε όλες. Και κυρίως: εμπλέξτε το κοινό. Χωρίς τους πολίτες, δεν υπάρχει ανθεκτικότητα». Την ώρα που και στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο δημόσιος διάλογος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις του για τη νέα Στρατηγική Ανθεκτικότητας στο Νερό, την οποία αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν από το καλοκαίρι του 2025. Μεταξύ των βασικών αξόνων της έκθεσης περιλαμβάνεται η θέσπιση δεσμευτικών στόχων ανά τομέα και ανά λεκάνη απορροής για την αποδοτικότητα στη χρήση του νερού και τον περιορισμό της υπεράντλησης, η δραστική μείωση της ρύπανσης από χημικά και φαρμακευτικά κατάλοιπα –συμπεριλαμβανομένης της πλήρους κατάργησης των PFAS– και η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης σε ξηρασία, λειψυδρία και πλημμύρες. Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ζητούν αφιερωμένη χρηματοδότηση και επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα συστήματα εντοπισμού διαρροών σε πραγματικό χρόνο, η έξυπνη άρδευση και η ανακύκλωση νερού. View full είδηση
  16. Πάνω από 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να δαπανήσει η Ελλάδα μέχρι το 2030 με σκοπό να καταφέρει να αντιμετωπίσει το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας, όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Workshop, με τίτλο «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία». Σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, το ΥΠΕΝ και η ΕΥΔΑΠ παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν διαρκή κύκλο συζητήσεων και διαβουλεύσεων, αναζητώντας το καταλληλότερο μοντέλο λύσεων για τα νησιά, αλλά και ειδικά για την Αθήνα. Άνθρωπος με γνώση του θέματος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το τελικό μοντέλο των έργων θα είναι αναμφίβολα συνδυαστικό, ωστόσο στο εσωτερικό του διαλόγου κυριαρχούν δύο διακριτές σχολές σκέψης. Στο τραπέζι για να λυθεί το υδροδοτικό πρόβλημα της Αθήνας βρίσκεται αφενός το έργο των Κρεμαστών, το οποίο προτείνεται ως μια μακροπρόθεσμη και διαρθρωτική λύση, και αφετέρου τα έργα αφαλάτωσης, τα οποία –παρά το υψηλό λειτουργικό τους κόστος– κερδίζουν σταθερά έδαφος, προσελκύοντας το βλέμμα του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ενώ κάποιοι θεωρούν πως η επέκταση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας μέχρι τη λίμνη των Κρεμαστών μπορεί να γίνει μέσα σε δύο χρόνια και να αντιμετωπιστεί έτσι άμεσα το πρόβλημα της λειψυδρίας, κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Όπως εξηγούν, η εμπειρία από τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική δείχνει πως τελικά μπορεί να χρειαστούμε μέχρι και οκτώ χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επέκταση προς τη λίμνη Κρεμαστών. Στο τέλος φαίνεται πως θα επικρατήσει μια ενδιάμεση λύση με συμμετοχή και της αφαλάτωσης. Ο Χάρης Σαχίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αξιοποίησης της τεχνολογίας αφαλάτωσης ως λύση ενίσχυσης της υδροδοτικής επάρκειας, τόνισε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προχωρήσει με απλό και διαφανή τρόπο μέσω διαγωνισμού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «να βγουν τα σημεία και να αφήσουμε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τις προσφορές τους». Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά ότι η υλοποίηση θα είναι πιο γρήγορη και τα κόστη πιο ανταγωνιστικά, ενώ δεν θα απαιτηθεί η κατασκευή νέων υποδομών για τη σύνδεση με το υφιστάμενο δίκτυο. Μεταξύ των ενδιαφερομένων περιλαμβάνονται ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι καθώς και ισραηλινές εταιρείες με σχετική εξειδίκευση. Το δεύτερο φλέγον ζήτημα που αναδεικνύεται είναι το ποιος τελικά «θα πληρώσει τον λογαριασμό γι’ αυτά τα έργα». Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν στο energygame.gr πως το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στις συζητήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΥΔΑΠ, με δεδομένο το γεγονός πως στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν υπάρχουν διαθέσιμα 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των σχετικών επενδύσεων. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κρίσιμο αυτό σκέλος, χαρακτηρίζοντας την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων ως τον δεύτερο θεμελιώδη πυλώνα της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη λειψυδρία. Η αναζήτηση και διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων υποδομών αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση, την οποία όμως η χώρα δεν μπορεί πλέον να αναβάλει. «Δεν υπάρχει πια χρόνος να μην γίνουν αυτές οι επενδύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά, θέτοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα άμεσης κινητοποίησης όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη είναι απολύτως αναγκαίο οι ίδιοι οι πάροχοι να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να στέκονται απλώς ως παρατηρητές, αλλά πρέπει να συνδράμουν ενεργά και να συμμετάσχουν στην υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στην τιμολόγηση του νερού. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αναβάθμιση των υποδομών, πρόσθεσε, απαιτούν συλλογική ευθύνη και ουσιαστική εμπλοκή όλων των εμπλεκομένων. Η συνεισφορά αυτή, όπως εξηγεί, δεν είναι απαραίτητα οριζόντια, αλλά σε ορισμένες περιοχές θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε αύξηση της τιμής του νερού. Όπου οι διαρροές φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα –όπως για παράδειγμα με παρόχους που δηλώνουν 99% μη τιμολογούμενο νερό– το κόστος της απώλειας αυτής δεν μπορεί πλέον να μετακυλίεται μόνο στον κρατικό προϋπολογισμό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί επενδύσεις, και αυτές χρειάζονται χρήματα. Παράλληλα, τονίζει πως η ορθολογική τιμολόγηση του νερού δεν πρέπει να ιδωθεί ως τιμωρία για τους πολίτες, αλλά ως μοχλός εξορθολογισμού και εξοικονόμησης πόρων. Όπου υπάρχει διαρροή 60% και αυτή μειωθεί στο 30%, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και ενισχύει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του συστήματος. Άρα, η ευθύνη των παρόχων δεν εξαντλείται στη διαχείριση, αλλά επεκτείνεται και στη συμβολή τους στο χρηματοδοτικό σκέλος. «Το νερό είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δωρεάν – και αυτό πρέπει να ενσωματώνεται και στην τιμή του», ήταν το σαφές μήνυμα του Βαρελίδη. Η γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας, με τον έντονα νησιωτικό χαρακτήρα και τους ορεινούς όγκους, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για την καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Πέτρος Βαρελίδης ανέδειξε την ανάγκη έμπρακτης στήριξης προς τους μικρούς και αδύναμους παρόχους, ώστε να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τα μέσα που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, το οποίο –όπως υπογράμμισε– διαφοροποιείται σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και επιβαρύνει δυσανάλογα τη λειτουργία πολλών δικτύων. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία πως «κάποιος άλλος θα δώσει τη λύση». Το κάθε δίκτυο, όπως είπε, πρέπει να αξιολογήσει τις δυνατότητές του και να δράσει: «Το κόστος για κάθε πάροχο είναι διαφορετικό. Δεν μπορείς απλά να περιμένεις να μειωθεί το κόστος. Πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις». Στο ολοένα και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, έχουν πληθύνει τα μπρα ντε φερ μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της ΕΥΔΑΠ απέναντι στην λειψυδρία. Η Αθήνα, η πρωτεύουσα είναι μία περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της σύγκρουσης. Όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Χάρης Σαχίνης στο πλαίσιο του ίδιου Workshop «έχουμε νερό για ακόμα δυόμιση χρόνια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια υδρολογική συμπεριφορά. «Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε στις δράσεις». Το ζητούμενο, όπως αναφέρθηκε, είναι να επεκταθεί το σημερινό υδατικό απόθεμα ώστε να καλύπτει 3–4 χρόνια αντί για 2,5, δίνοντας το περιθώριο να ωριμάσουν τα απαραίτητα έργα. Παράλληλα, αναμένονται επενδύσεις για τον περιορισμό των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο διακινεί περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Σημειώνεται πως η ΕΥΔΑΠ έχει προτείνει διάφορες λύσεις όπως τη μεταφορά νερού με πλοία από τον Αχελώο, την κατασκευή αφαλατώσεων, την επαναλειτουργία γεωτρήσεων, την αξιοποίηση υπόγειων υδροφορέων κ.ά. Ωστόσο, ως μόνιμη λύση που θα εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αττικής για δεκαετίες έχει προτείνει τα έργα διασύνδεσης των ποταμών Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη με τον ταμιευτήρα του Ευήνου, ώστε να αξιοποιηθούν νερά από τα Κρεμαστά, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 534 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα αντλεί διδάγματα από τη διεθνή εμπειρία «Η λειψυδρία στο Ισραήλ είναι η κανονικότητα», τόνισε ο Giora Shaham, πρώην Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Αρχής Υδάτων του Ισραήλ, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή εμπειρία της χώρας του στην ολιστική διαχείριση υδάτινων πόρων. Σε μια ομιλία γεμάτη αριθμούς, παραδείγματα, αλλά και πολιτικές αιχμές, ο Shaham μετέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου στην Ελλάδα την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο επιβίωσε στη σκιά της ερήμου, αλλά εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ηγέτη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού. Σήμερα, πάνω από το 50% του νερού που χρησιμοποιείται στο Ισραήλ προέρχεται από επαναχρησιμοποιημένα λύματα και από υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό που έχει υποστεί αφαλάτωση. Η αφαλάτωση καλύπτει ήδη το 57% της ζήτησης, ποσοστό που αναμένεται να ξεπεράσει το 60% μέχρι το 2050. Οι Ισραηλινοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ το δίλημμα «επαναχρησιμοποίηση ή αφαλάτωση». «Δεν έχεις επιλογή, τα χρειάζεσαι όλα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Shaham, εξηγώντας ότι το δίκτυο ύδρευσης της χώρας βασίζεται σε πέντε τύπους νερού: φυσικό, επεξεργασμένο, υφάλμυρο, αφαλατωμένο από υφάλμυρες πηγές και αφαλατωμένο θαλασσινό. Με έμφαση στην ανθεκτικότητα, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει μια ενιαία εθνική υδροδοτική υποδομή, ένα grid που συνδέει όλες τις περιοχές, μεταφέροντας νερό από πηγές πλεονασμάτων σε περιοχές με ελλείψεις. Το δίκτυο αυτό επιτρέπει την ανακατανομή των πόρων σε περιόδους ξηρασίας ή κρίσης, προσφέροντας την απαραίτητη ευελιξία στο σύστημα. Παράλληλα, το 85% των επεξεργασμένων λυμάτων επαναχρησιμοποιείται – το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως – κυρίως στη γεωργία. Όπως υπογράμμισε ο Shaham, αυτή η στρατηγική δεν προστατεύει μόνο τους φυσικούς πόρους, αλλά παράγει περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Η προσέγγιση της χώρας στη συντήρηση του υδάτινου ισοζυγίου δεν περιορίζεται σε υποδομές. Η μείωση των απωλειών στο δημοτικό δίκτυο από 25%-30% σε μόλις 8% τα τελευταία 20 χρόνια, οφείλεται σε εκτεταμένες τεχνικές παρεμβάσεις, ελέγχους διαρροών και μηχανική ακρίβεια. Η τιμολογιακή πολιτική παίζει, επίσης, ρόλο: τα τιμολόγια είναι διαβαθμισμένα, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος του νερού και αποτρέπουν τη σπατάλη. Όπως σημείωσε ο Shaham, «η διατήρηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης είναι αποτέλεσμα τεσσάρων στρατηγικών: μηχανικής, εκπαίδευσης, τιμολογιακής πολιτικής και συνείδησης». Στο τέλος της παρουσίασής του, ο Giora Shaham απηύθυνε έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα προς τις χώρες που τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν την υδατική τους στρατηγική – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. «Χρειάζονται πολλά χρόνια για να χτιστεί ένα εθνικό σύστημα. Μην βασίζεστε στις βροχές. Μην επιλέγετε μεταξύ λύσεων – χρησιμοποιήστε όλες. Και κυρίως: εμπλέξτε το κοινό. Χωρίς τους πολίτες, δεν υπάρχει ανθεκτικότητα». Την ώρα που και στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο δημόσιος διάλογος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις του για τη νέα Στρατηγική Ανθεκτικότητας στο Νερό, την οποία αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν από το καλοκαίρι του 2025. Μεταξύ των βασικών αξόνων της έκθεσης περιλαμβάνεται η θέσπιση δεσμευτικών στόχων ανά τομέα και ανά λεκάνη απορροής για την αποδοτικότητα στη χρήση του νερού και τον περιορισμό της υπεράντλησης, η δραστική μείωση της ρύπανσης από χημικά και φαρμακευτικά κατάλοιπα –συμπεριλαμβανομένης της πλήρους κατάργησης των PFAS– και η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης σε ξηρασία, λειψυδρία και πλημμύρες. Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ζητούν αφιερωμένη χρηματοδότηση και επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα συστήματα εντοπισμού διαρροών σε πραγματικό χρόνο, η έξυπνη άρδευση και η ανακύκλωση νερού.
  17. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν σεισμολογικά δεδομένα και υπήρξε ενημέρωση για πορεία του επικαιροποιημένου προγράμματος πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου κτιρίων. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκαν συμπεράσματα από τεχνικές εκθέσεις μετασεισμικών ελέγχων του ΕΤΑΜ στην Τουρκία (2023) και Ελλάδα. View full είδηση
  18. Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν σεισμολογικά δεδομένα και υπήρξε ενημέρωση για πορεία του επικαιροποιημένου προγράμματος πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου κτιρίων. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκαν συμπεράσματα από τεχνικές εκθέσεις μετασεισμικών ελέγχων του ΕΤΑΜ στην Τουρκία (2023) και Ελλάδα.
  19. Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό. «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό» Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού». Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023». Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά». Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε. «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη. Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά». «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε. Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά. «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει». Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού».
  20. Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό. «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό» Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού». Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023». Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά». Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε. «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη. Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά». «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε. Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά. «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει». Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού». View full είδηση
  21. Σε μια αναβίωση από το παρελθόν αλλά με πιο σύγχρονα εργαλεία όπως αυτό των Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Δικαίου προχωρά το υπουργείο Τουρισμού δρομολογώντας την αξιοποίηση των κτιρίων των εκπαιδευτικών μονάδων τα οποία διαθέτουν άδεια δόμησης ξενοδοχείου. Στόχος η αναβάθμιση της λειτουργίας των εκπαιδευτηρίων τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε «ο τουρισμός να γίνει ελκυστικός τομέας και επιλογή καριέρας για τους Έλληνες». Η αρχή θα γίνει από τις σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΑΕΚ) στις περιοχές της Αναβύσσου, της Περαίας Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου Κρήτης (Κοκκίνη Χάνι), όπου στεγάζονται σε πρώην ξενοδοχεία Ξενία, τα οποία βρίσκονται κάτω από την «ομπρέλα» του υπουργείου Τουρισμού. Οι σχετικοί επιμέρους όροι για το μοντέλο που θα ακολουθεί, τη μίσθωση και τις υποχρεώσεις των μερών θα εξειδικευθούν σε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Τουρισμού και Οικονομικών που θα υπογραφεί το προσεχές διάστημα, περιλαμβάνοντας μακροχρόνια παραχώρηση ενδεχομένως 99 ετών. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο προωθείται η δημιουργία «ολοκληρωμένων μοντέλων συνύπαρξης ξενοδοχείων και εκπαιδευτικών μονάδων, εμπνευσμένα από το ελβετικό μοντέλο», όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, όπου θα συνυπάρχουν ξενοδοχεία με εκπαιδευτικές μονάδες. Η αξιοποίηση των ακινήτων των σχολών θα γίνει με μακροχρόνιες συμβάσεις μισθώσεως που θα προκύψουν μετά από διαγωνιστική διαδικασία, με υποχρέωση των μισθωτών για αναβάθμιση των κτιρίων ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία των μονάδων εκπαίδευσης και κατάρτισης, που θα λειτουργούν στις εγκαταστάσεις αυτές κατά την διάρκεια της σύμβασης. Σήμερα τα τρία ΣΑΕΚ Αναβύσσου, Περαίας και Ηρακλείου λειτουργούν μόνο ως εκπαιδευτήρια και θα αναβιώσουν μέσα από τις προωθούμενες ΣΔΙΤ. Η προσπάθεια αναβάθμισης της λειτουργίας των λοιπών εκπαιδευτηρίων του Υπουργείου θα συντελεστεί και με χρήση άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων μέσω του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων και ΕΣΠΑ αλλά και συμπράξεων με ιδιώτες . Προγραμματίζεται ήδη η ενεργειακή αναβάθμιση σε μονάδες όπως η ΣΑΕΚ Γαλαξιδίου και σχεδιάζεται νέα εκπαιδευτική μονάδα στον Άγιο Νικόλαο, μέσω της υπογραφής συμφωνίας με τον οικείο Δήμο, για την ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων που θα στεγάσουν την Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Κρήτης. Η υπουργός Τουρισμού επεσήμανε ότι κατά την υλοποίηση των παρεμβάσεων το εκπαιδευτικό σκέλος των σχολών παραμένει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Τουρισμού. Η κίνηση αυτή από πλευράς του υπουργείου έρχεται σε μία συγκυρία όπου (και) ο τουρισμός αντιμετωπίζει σημαντικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό με 1 στις 5 θέσεις στα ελληνικά ξενοδοχεία να παραμένει κενή σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα για το 2024 από το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων -ΙΤΕΠ, για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ιστορικό Πίσω στο παρελθόν, ο θεσμός των ΞΕΝΙΑ ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50 σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού δημιουργώντας πάνω από 40 ξενοδοχειακές μονάδες σε μοναδικά σημεία ανα την Ελλάδα, με ιδιαίτερο σχεδιασμό, μοναδικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και και σπουδαίες «υπογραφές» όπως αυτή του αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη. Στην πορεία δημιουργήθηκαν, με βάση και το ελβετικό μοντέλο τουριστικής εκπαίδευσης, και τα ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ τα οποία εκτός από ξενοδοχεία λειτουργούσαν ταυτόχρονα και ως εκπαιδευτήρια εκπαιδεύοντας σπουδαστές. Ενδεικτικά στην Περαία Θεσσαλονίκης το 1978 δημιουργήθηκε το «ΞΕΝΙΑ-ΗΛΙΟΣ» αποκλειστικά για τις ανάγκες της Σχολής Τουριστικών Επαγγγελμάτων Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα πρότυπα των ξενοδοχείων «ΞΕΝΙΑ». Το καλοκαίρι λειτουργούσε ως ξενοδοχείο Β’ κατηγορίας (3*), δυναμικότητας 77 δωματίων και τον υπόλοιπο χρόνο ως πρότυπο εκπαιδευτήριο, όπου έμεναν στα δωμάτια ως οικότροφοι οι σπουδαστές. Η εκπαίδευση ήταν διετής και αφορούσε αρχικά αποφοίτους δημοτικού και εξατάξιου γυμνασίου και στην συνέχεια αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακολουθώντας πάντα τις μεταρρυθμίσεις του Υπουργείου Παιδείας. View full είδηση
  22. Σε μια αναβίωση από το παρελθόν αλλά με πιο σύγχρονα εργαλεία όπως αυτό των Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Δικαίου προχωρά το υπουργείο Τουρισμού δρομολογώντας την αξιοποίηση των κτιρίων των εκπαιδευτικών μονάδων τα οποία διαθέτουν άδεια δόμησης ξενοδοχείου. Στόχος η αναβάθμιση της λειτουργίας των εκπαιδευτηρίων τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε «ο τουρισμός να γίνει ελκυστικός τομέας και επιλογή καριέρας για τους Έλληνες». Η αρχή θα γίνει από τις σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΑΕΚ) στις περιοχές της Αναβύσσου, της Περαίας Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου Κρήτης (Κοκκίνη Χάνι), όπου στεγάζονται σε πρώην ξενοδοχεία Ξενία, τα οποία βρίσκονται κάτω από την «ομπρέλα» του υπουργείου Τουρισμού. Οι σχετικοί επιμέρους όροι για το μοντέλο που θα ακολουθεί, τη μίσθωση και τις υποχρεώσεις των μερών θα εξειδικευθούν σε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Τουρισμού και Οικονομικών που θα υπογραφεί το προσεχές διάστημα, περιλαμβάνοντας μακροχρόνια παραχώρηση ενδεχομένως 99 ετών. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο προωθείται η δημιουργία «ολοκληρωμένων μοντέλων συνύπαρξης ξενοδοχείων και εκπαιδευτικών μονάδων, εμπνευσμένα από το ελβετικό μοντέλο», όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, όπου θα συνυπάρχουν ξενοδοχεία με εκπαιδευτικές μονάδες. Η αξιοποίηση των ακινήτων των σχολών θα γίνει με μακροχρόνιες συμβάσεις μισθώσεως που θα προκύψουν μετά από διαγωνιστική διαδικασία, με υποχρέωση των μισθωτών για αναβάθμιση των κτιρίων ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία των μονάδων εκπαίδευσης και κατάρτισης, που θα λειτουργούν στις εγκαταστάσεις αυτές κατά την διάρκεια της σύμβασης. Σήμερα τα τρία ΣΑΕΚ Αναβύσσου, Περαίας και Ηρακλείου λειτουργούν μόνο ως εκπαιδευτήρια και θα αναβιώσουν μέσα από τις προωθούμενες ΣΔΙΤ. Η προσπάθεια αναβάθμισης της λειτουργίας των λοιπών εκπαιδευτηρίων του Υπουργείου θα συντελεστεί και με χρήση άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων μέσω του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων και ΕΣΠΑ αλλά και συμπράξεων με ιδιώτες . Προγραμματίζεται ήδη η ενεργειακή αναβάθμιση σε μονάδες όπως η ΣΑΕΚ Γαλαξιδίου και σχεδιάζεται νέα εκπαιδευτική μονάδα στον Άγιο Νικόλαο, μέσω της υπογραφής συμφωνίας με τον οικείο Δήμο, για την ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων που θα στεγάσουν την Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Κρήτης. Η υπουργός Τουρισμού επεσήμανε ότι κατά την υλοποίηση των παρεμβάσεων το εκπαιδευτικό σκέλος των σχολών παραμένει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Τουρισμού. Η κίνηση αυτή από πλευράς του υπουργείου έρχεται σε μία συγκυρία όπου (και) ο τουρισμός αντιμετωπίζει σημαντικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό με 1 στις 5 θέσεις στα ελληνικά ξενοδοχεία να παραμένει κενή σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα για το 2024 από το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων -ΙΤΕΠ, για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ιστορικό Πίσω στο παρελθόν, ο θεσμός των ΞΕΝΙΑ ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50 σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού δημιουργώντας πάνω από 40 ξενοδοχειακές μονάδες σε μοναδικά σημεία ανα την Ελλάδα, με ιδιαίτερο σχεδιασμό, μοναδικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και και σπουδαίες «υπογραφές» όπως αυτή του αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη. Στην πορεία δημιουργήθηκαν, με βάση και το ελβετικό μοντέλο τουριστικής εκπαίδευσης, και τα ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ τα οποία εκτός από ξενοδοχεία λειτουργούσαν ταυτόχρονα και ως εκπαιδευτήρια εκπαιδεύοντας σπουδαστές. Ενδεικτικά στην Περαία Θεσσαλονίκης το 1978 δημιουργήθηκε το «ΞΕΝΙΑ-ΗΛΙΟΣ» αποκλειστικά για τις ανάγκες της Σχολής Τουριστικών Επαγγγελμάτων Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα πρότυπα των ξενοδοχείων «ΞΕΝΙΑ». Το καλοκαίρι λειτουργούσε ως ξενοδοχείο Β’ κατηγορίας (3*), δυναμικότητας 77 δωματίων και τον υπόλοιπο χρόνο ως πρότυπο εκπαιδευτήριο, όπου έμεναν στα δωμάτια ως οικότροφοι οι σπουδαστές. Η εκπαίδευση ήταν διετής και αφορούσε αρχικά αποφοίτους δημοτικού και εξατάξιου γυμνασίου και στην συνέχεια αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακολουθώντας πάντα τις μεταρρυθμίσεις του Υπουργείου Παιδείας.
  23. Διευκρινίσεις σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση της κατασκευής κτιρίου από μισθωτή επί μισθωμένου οικοπέδου παρέχουν οι αρμόδιες φορολογικές αρχές, επισημαίνοντας ότι σε κάθε περίπτωση υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης Ε9 και την καταβολή του ΕΝΦΙΑ παραμένει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, δηλαδή ο εκμισθωτής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4223/2013, ο φόρος επιβάλλεται στον κύριο του ακινήτου, ανεξάρτητα από το αν το κτίσμα ανεγέρθηκε με έξοδα του μισθωτή. Η θέση αυτή έχει ενισχυθεί και από αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, όπως η ΔΕΔ Α 1087/2020, η οποία επισημαίνει ότι η δαπάνη κατασκευής από τον μισθωτή δεν επιφέρει αλλαγή στην κυριότητα και, συνεπώς, δεν επηρεάζει τη φορολογική υποχρέωση. Ακόμη και σε περιπτώσεις μακροχρόνιων μισθώσεων, όπως εκείνη που αφορά εικοσαετή διάρκεια, η υποχρέωση δήλωσης και φορολόγησης παραμένει στον εκμισθωτή, ο οποίος πρέπει να περιλαμβάνει το κτίσμα στο Ε9 του. Σε περίπτωση που η σύμβαση προβλέπει την κατεδάφιση του κτιρίου μετά τη λήξη της μίσθωσης, ο εκμισθωτής οφείλει να προχωρήσει σε διόρθωση της δήλωσης Ε9, διαγράφοντας το κτίσμα και διατηρώντας στο μητρώο μόνο το οικόπεδο. Για παράδειγμα, αν μία εταιρεία ενοικιάσει για 20 χρόνια ένα οικόπεδο και ανεγείρει σε αυτό ένα βιομηχανικό κτίριο με δικά της έξοδα, ο εκμισθωτής – ιδιοκτήτης του οικοπέδου – εξακολουθεί να είναι υπόχρεος για την καταχώριση του κτίσματος στο Ε9 και την πληρωμή του αντίστοιχου ΕΝΦΙΑ, ακόμη κι αν η χρήση του ακινήτου ανήκει στον μισθωτή για το διάστημα της μίσθωσης. Το γεγονός ότι το κόστος κατασκευής καλύφθηκε από τον μισθωτή δεν δημιουργεί εμπράγματο δικαίωμα και δεν επηρεάζει την κυριότητα. Σε άλλη περίπτωση, φυσικό πρόσωπο που μισθώνει αγροτεμάχιο και κατασκευάζει με δικά του κεφάλαια αποθήκη για γεωργική χρήση, υποχρεούται με τη λήξη της μίσθωσης να κατεδαφίσει το κτίσμα, όπως προβλέπεται στη σύμβαση. Μέχρι τότε, το ακίνητο, δηλαδή το οικόπεδο μαζί με το κτίσμα, δηλώνεται στο Ε9 του εκμισθωτή, ενώ με την κατεδάφιση, ο ιδιοκτήτης οφείλει να επικαιροποιήσει το Ε9 και να διαγράψει το κτίσμα από τη δήλωσή του. View full είδηση
  24. Διευκρινίσεις σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση της κατασκευής κτιρίου από μισθωτή επί μισθωμένου οικοπέδου παρέχουν οι αρμόδιες φορολογικές αρχές, επισημαίνοντας ότι σε κάθε περίπτωση υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης Ε9 και την καταβολή του ΕΝΦΙΑ παραμένει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, δηλαδή ο εκμισθωτής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4223/2013, ο φόρος επιβάλλεται στον κύριο του ακινήτου, ανεξάρτητα από το αν το κτίσμα ανεγέρθηκε με έξοδα του μισθωτή. Η θέση αυτή έχει ενισχυθεί και από αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, όπως η ΔΕΔ Α 1087/2020, η οποία επισημαίνει ότι η δαπάνη κατασκευής από τον μισθωτή δεν επιφέρει αλλαγή στην κυριότητα και, συνεπώς, δεν επηρεάζει τη φορολογική υποχρέωση. Ακόμη και σε περιπτώσεις μακροχρόνιων μισθώσεων, όπως εκείνη που αφορά εικοσαετή διάρκεια, η υποχρέωση δήλωσης και φορολόγησης παραμένει στον εκμισθωτή, ο οποίος πρέπει να περιλαμβάνει το κτίσμα στο Ε9 του. Σε περίπτωση που η σύμβαση προβλέπει την κατεδάφιση του κτιρίου μετά τη λήξη της μίσθωσης, ο εκμισθωτής οφείλει να προχωρήσει σε διόρθωση της δήλωσης Ε9, διαγράφοντας το κτίσμα και διατηρώντας στο μητρώο μόνο το οικόπεδο. Για παράδειγμα, αν μία εταιρεία ενοικιάσει για 20 χρόνια ένα οικόπεδο και ανεγείρει σε αυτό ένα βιομηχανικό κτίριο με δικά της έξοδα, ο εκμισθωτής – ιδιοκτήτης του οικοπέδου – εξακολουθεί να είναι υπόχρεος για την καταχώριση του κτίσματος στο Ε9 και την πληρωμή του αντίστοιχου ΕΝΦΙΑ, ακόμη κι αν η χρήση του ακινήτου ανήκει στον μισθωτή για το διάστημα της μίσθωσης. Το γεγονός ότι το κόστος κατασκευής καλύφθηκε από τον μισθωτή δεν δημιουργεί εμπράγματο δικαίωμα και δεν επηρεάζει την κυριότητα. Σε άλλη περίπτωση, φυσικό πρόσωπο που μισθώνει αγροτεμάχιο και κατασκευάζει με δικά του κεφάλαια αποθήκη για γεωργική χρήση, υποχρεούται με τη λήξη της μίσθωσης να κατεδαφίσει το κτίσμα, όπως προβλέπεται στη σύμβαση. Μέχρι τότε, το ακίνητο, δηλαδή το οικόπεδο μαζί με το κτίσμα, δηλώνεται στο Ε9 του εκμισθωτή, ενώ με την κατεδάφιση, ο ιδιοκτήτης οφείλει να επικαιροποιήσει το Ε9 και να διαγράψει το κτίσμα από τη δήλωσή του.
  25. Από το 2023 έχουν γίνει οι πρώτες αναφορές σχετικά με τα δέντρα στον Υμηττό που ξεραίνονται, με την Φιλοδασική Ένωση Αθηνών, να έχει φιλοξενήσει στην σελίδα της σχετικά άρθρα. Τι συμβαίνει λοιπόν στον Υμηττό και που οφείλεται το φαινόμενο; Μπορεί η Πάρνηθα και η Πεντέλη να είναι τα βουνά που έχουν υποστεί τις περισσότερες καταστροφές από πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια, ωστόσο και ο Υμηττός, έχει ένα βεβαρημένο παρελθόν. Σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, ήταν για πολλά χρόνια, ένα αποψιλωμένο βουνό. Η γειτνίαση του με την ανάπτυξη του αστικού ιστού της παλιάς Αθήνας, σήμαινε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της ξυλείας για τις ανάγκες των κατοίκων προερχόταν από εκεί, την εποχή που δεν υπήρχε καν σαν έννοια η αειφορική διαχείριση των δασών. Παράλληλα η υπερβόσκηση καθιστούσε αδύνατη την όποια προσπάθεια του δάσους να αναγεννηθεί. Μετά τη λήξη του ΒΠΠ και δεδομένου ότι στην κατοχή υλοτομήθηκε σχεδόν όλο το βουνό, έγινε μια μεγάλη –και επιτυχημένη- προσπάθεια αναδάσωσης. Η Φιλοδασική Ένωση Αθηνών ανέλαβε αυτό το έργο και μεθοδικά, κατάφερε να αναγεννήσει το βουνό. Το μεγαλύτερο ποσοστό πρασίνου του Υμηττού λοιπόν, προέρχεται από διαδικασία αναδάσωσης. Γιατί ξεραίνονται τα δέντρα; Τα είδη δέντρων που επιλέχθηκαν για την αναδάσωση του Υμηττού, ήταν ανθεκτικά στη ξηρασία και στο «φτωχό» έδαφος του βουνού. Οι επεμβάσεις στο σύνολο του αισθητικού δάσους από τη Φιλοδασική Ένωση Αθηνών, είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μωσαϊκού βλάστησης όπου κυριαρχεί η τραχεία πεύκη σε αμιγείς συστάδες ή σε ανάμειξη με κυπαρίσσια και με πλατύφυλλα είδη όπως η κουτσουπιά, η χαρουπιά και η χνοώδης δρυς. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Αυτό που δεν μπορούσαν φυσικά να γνωρίζουν οι δασολόγοι όταν ξεκίνησαν το έργο, ήταν το μείζων ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, το οποίο αποτελεί την βασική αιτία εκδήλωσης του φαινομένου, με τρόπο έμμεσο αλλά απόλυτα συνδεδεμένο με αυτή. Ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η «Μήδεια»(2021) και η «Ελπίς» (2022), όπου και υπήρξε ασυνήθιστη χιονόπτωση στην Αττική, είχαν ως αποτέλεσμα τη θραύση πολλών μεγάλων κλαδιών ή και ολόκληρων δέντρων από το βάρος. Η κόμη των δέντρων αραίωσε με αποτέλεσμα το έδαφος να εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αφαιρώντας την πολύτιμη για την ανάπτυξη και συντήρηση του δάσους, υγρασία. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Προσθετικά σε αυτό, οι παρατεταμένοι καύσωνες που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και οι απότομες μεταβολές του καιρού, καταπόνησαν ακόμη περισσότερο το δάσος. Τα δέντρα, προσβάλλονται πιο εύκολα από φλοιοφάγα έντομα και κάμπιες, με εξάρσεις που έχουν κατά τόπους επιδημιολογικές διαστάσεις, οδηγώντας τελικά στη αποξήρανση και νέκρωση τους. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Βλέπουμε λοιπόν ότι το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό σε ότι αφορά στις στοιχεία που το προκαλούν, ωστόσο η γενεσιουργός αιτία που το πυροδοτεί είναι μια, η κλιματική αλλαγή, δημιουργώντας μια «αλυσίδα» επιπτώσεων. Πέραν του προφανούς προβλήματος, τα νεκρά / αποξηραμένα δέντρα προσθέτουν μεγάλο όγκο και μάζα στην εύφλεκτη ύλη του δάσους, δημιουργώντας μια «πυριτιδαποθήκη» σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς. Τι προσπάθειες γίνονται για να σωθεί ο Υμηττός Η Φιλοδασική Ένωση Αθηνών είναι αυτή που και πάλι πρωτοστατεί σε ενέργειες για την προστασία του δάσους του Υμηττου. Στο άρθρο «Ξήρανση δέντρων στο Αισθητικό Δάσος του Υμηττού: Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση με θετική ματιά» που έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της Ένωσης και υπογράφεται από τον Δρ. Νίκο Πάγκα (Δασοτεχνικός Υπεύθυνος Διαχείρισης του Αισθητικού Δάσους), διαβάζουμε τα εξής: «Ωστόσο ήδη έχουν ξεκινήσει εξυγιαντικές επεμβάσεις σε ορισμένα σημεία, δηλαδή κοπή και απομάκρυνση ξερών δέντρων, ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός των φλοιοφάγων εντόμων και να αποφευχθεί η περαιτέρω εξάπλωσή τους. Παράλληλα προγραμματίστηκαν οι επόμενες ενέργειες/προετοιμασίες για την απομάκρυνση των νεκρών ατόμων και από άλλες περιοχές. Ειδικά για την περιοχή που περιβάλλει τη Μονή Καισαριανής και εκτείνεται μέχρι τον λόφο των Ταξιαρχών (που διακρίθηκε το 1993 ως ένας Ιστορικός Κήπος της Ευρώπης), η Φιλοδασική δεν περιορίστηκε στην κοπή και απομάκρυνση των ξερών δέντρων αλλά προχώρησε και σε φύτευση νέων δέντρων, δίνοντας έμφαση στη διατήρηση του ιστορικού τοπίου. Το Αισθητικό Δάσος του Υμηττού είναι ένα τεχνητά δημιουργημένο δάσος που είναι αποτέλεσμα επιτυχημένων αναδασώσεων σε διάφορες περιόδους μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες έχουν δημιουργήσει ένα μωσαϊκό ετερογενών ενοτήτων. Συνεπώς, οι επεμβάσεις στη βλάστηση δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσουν τους δόκιμους δασοκομικούς κανόνες και απαιτείται μια κατά περίπτωση εξειδίκευση στις διάφορες δασοσυστάδες που συναπαρτίζουν το δάσος. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Ενόψει λοιπόν της ανάγκης για μείωση κατ’ αρχάς της ενδεχόμενης εξάπλωσης των φλοιοφάγων εντόμων, διενεργούνται οι εξυγιαντικές επεμβάσεις σε επιλεγμένα σημεία του δάσους. Ταυτόχρονα, παρακολουθείται η αντίδραση των καταπονημένων δέντρων στις τρέχουσες καιρικές συνθήκες και προγραμματίζονται τα επόμενα βήματα. Σύμμαχος στην προσπάθεια αυτή είναι τα 373,2 χιλ. βροχής που κατέγραψε ο μετεωρολογικός σταθμός της Φιλοδασικής στο δάσος, για την περίοδο 16/11/2024 – 24/2/2025.» Πληροφορίες, στοιχεία και φωτογραφίες αντλήθηκαν από τις ιστοσελίδα της Φιλοδασικής Ένωσης Αθηνών και της ΕΔΝΥ (Εθελοντική Δασοπροστασία Νοτίου Υμηττού).
×
×
  • Create New...

Important Information

We have placed cookies on your device to help make this website better. You can adjust your cookie settings, otherwise we'll assume you're okay to continue.