GTnews

Ανακοινώθηκαν από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), Εθνικό Χειριστή του Διεθνούς Προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” στη χώρα μας, οι βραβεύσεις ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών. Με 623 βραβευμένες ακτές, η Ελλάδα κατέχει και πάλι την 2η θέση παγκοσμίως ανάμεσα σε 52 χώρες. Αξίζει να σημειωθεί ότι στη χώρα μας παρατηρείται σταθερή ανοδική τάση με αύξηση των βραβευμένων σημείων κάθε χρόνο, με τις βραβεύσεις να ξεπερνούν και πάλι τις 600, και στο σύνολο των 52 χωρών που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα, η Ελλάδα να κατέχει το 15% των βραβευμένων διεθνώς ακτών. Πρώτος νομός στην Ελλάδα αναδείχθηκε ο νομός Χαλκιδικής, με 93 σημαίες και η Περιφέρεια της Κρήτης διατηρεί την πρώτη θέση με 153 σημαίες. Η Διεθνής Επιτροπή βράβευσε 4.302 ακτές, 736 μαρίνες και 158 τουριστικά σκάφη σε όλο τον κόσμο. Η ετήσια αναγγελία των βραβευμένων με τη Γαλάζια Σημαία ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών της χώρας μας πραγματοποιήθηκε στο Glyfada Golf Gardens στην Αττική. Συνολικά εξακόσιες είκοσι τρεις (623) Ελληνικές ακτές, δεκαεπτά (17) μαρίνες και δεκαεπτά (17) τουριστικά σκάφη κέρδισαν φέτος το διεθνές βραβείο ποιότητας “ΓΑΛΑΖΙΑ ΣΗΜΑΙΑ”. Το Πρόγραμμα «Γαλάζια Σημαία» Η «Γαλάζια Σημαία» είναι το πλέον αναγνωρίσιμο και διαδεδομένο διεθνώς οικολογικό σύμβολο ποιότητας στον κόσμο. Απονέμεται από το 1987, σε ακτές και μαρίνες οι οποίες πληρούν τις αυστηρές προϋποθέσεις βράβευσης. Απαραίτητη προϋπόθεση για τη βράβευση μίας ακτής με τη «Γαλάζια Σημαία», είναι η ποιότητα υδάτων σε αυτή να είναι «Εξαιρετική». Καμία άλλη διαβάθμιση της ποιότητας, ακόμα και «Καλή», δεν είναι αποδεκτή από το Πρόγραμμα. Η βράβευση έχει διάρκεια ενός έτους. Πρέπει επιπλέον να τηρούνται και τα υπόλοιπα από τα συνολικά 33 κριτήρια για τις ακτές (38 για τις μαρίνες και 51 για τα σκάφη), τα οποία αφορούν καθαριότητα, οργάνωση, πληροφόρηση, ασφάλεια λουομένων και επισκεπτών, προστασία του φυσικού πλούτου της ακτής και του παράκτιου χώρου και περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση. Τα μεγάλα ταξιδιωτικά γραφεία του εξωτερικού δίνουν ιδιαίτερη σημασία στη «Γαλάζια Σημαία» όταν επιλέγουν τους προορισμούς που προτείνουν στους πελάτες τους, ως εγγύηση των υψηλής ποιότητας υπηρεσιών που προσφέρονται στην ακτή, αλλά και της προστασίας του περιβάλλοντος και της δημόσιας υγείας. Αυτό το γνωρίζουν και το αξιολογούν όλοι οι διαχειριστές ακτών, Δήμοι, Ξενοδοχεία και Camping, που συμμετέχουν στο Πρόγραμμα εθελοντικά. Το 2017 ξεκίνησε η εφαρμογή του Προγράμματος για τα τουριστικά σκάφη στη χώρα μας. Το Πρόγραμμα αφορά εταιρείες που διαχειρίζονται τουριστικά σκάφη και βραβεύονται για την αειφόρο διαχείριση τους, όταν συμμορφώνονται με 51 κριτήρια σε γενικές κατηγορίες, αλλά και με επιπλέον κριτήρια σε ειδικές κατηγορίες, όπως τα καταδυτικά σκάφη. Για το 2025, οκτώ νέα τουριστικά σκάφη εντάχθηκαν στο Πρόγραμμα και έλαβαν τη βράβευση της Γαλάζιας Σημαίας, αυξάνοντας τον αριθμό των τουριστικών σκαφών από τα εννιά (9) στα δεκαεπτά (17). Ιδρυτής και Διεθνής Συντονιστής του Προγράμματος είναι το Ίδρυμα για την Περιβαλλοντική Εκπαίδευση (Foundation for Environmental Education - FEE), που εδρεύει στη Δανία, με μέλη 82 χώρες από όλες τις ηπείρους. Εκπροσωπείται στην Ελλάδα από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης (ΕΕΠΦ), την παλαιότερη περιβαλλοντική οργάνωση εθνικής εμβέλειας της χώρας που συμπλήρωσε το 2021, 70 χρόνια αδιάλειπτης δράσης σε περιβαλλοντικές παρεμβάσεις, σε προγράμματα προστασίας της φύσης, στην περιβαλλοντική εκπαίδευση με 3 Διεθνή δίκτυα εγκεκριμένα από το Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων, και στη γενικότερη ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού. (www.eepf.gr) Περισσότερες λεπτομέρειες για τη διαδικασία επιλογής εδώ: https://www.blueflag.gr/el/articles/2025/galazia-simaia-2025-2i-i-ellada-pagkosmios-me-657-brabeymena-simeia Συνημμένα στο Press Kit: Κατάλογος βραβευμένων ακτών, μαρινών και τουριστικών σκαφών 2025 Στατιστικά στοιχεία Ιστορικό και δράσεις της EΕΠΦ Φωτογραφίες και posters του προγράμματος “Γαλάζια Σημαία” Έγγραφα bf2025-aktes-list-2025-gr-eng-03.pdf (277.99 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.docx (205.41 KB) bf2025-deltio-typou-galazia-simaia-anaggelia-vravefseon-eepf.pdf (540.42 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-gr.docx (46.78 KB) bf2025-galazia-simaia-statistika-stoixeia-en.docx (43.66 KB) bf2025-list-2025-en.docx (33.38 KB) bf2025-list-2025-gr.docx (36.62 KB) eepf-cv-full-2025-gr.docx (257.49 KB) eepf-cv-full-2025-gr.pdf (479.1 KB) eepf-cv-syntomo-2025.docx (178.71 KB) eepf-cv-syntomo-2025.pdf (226.4 KB) bf-2025-poster-aktes-010-gr-hires.pdf (3.46 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en.pdf (2.01 MB) bf-2025-poster-aktes-010-en-hires.pdf (3.44 MB) bf-2025-poster-aktes-010-gr.pdf (2.03 MB) View full είδηση

Η πρωτοβουλία της Βουλγαρίας να θέσει σε λειτουργία έναν πυρηνικό αντιδραστήρα AP1000 σηματοδοτεί μια σημαντική εξέλιξη στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, καθώς θα είναι η πρώτη χώρα στην Ευρώπη που θα υιοθετήσει αυτήν την προηγμένη τεχνολογία. Ο αντιδραστήρας AP1000 της αμερικανικής Westinghouse διαθέτει προηγμένη παθητική ασφάλεια, που επιτρέπει τη λειτουργία του χωρίς εξωτερική τροφοδοσία ή ανθρώπινη παρέμβαση για μεγάλο χρονικό διάστημα σε περιπτώσεις έκτακτης ανάγκης, ενώ παράλληλα έχει χαμηλή κατανάλωση νερού και μειωμένη περιβαλλοντική επίπτωση σε σύγκριση με παλαιότερες γενιές πυρηνικών αντιδραστήρων. Ενέκρινε θέση η Βουλγαρία Η Βουλγαρία διαθέτει ήδη εγκεκριμένη τοποθεσία και ολοκληρωμένη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το έργο, ενώ βρίσκονται σε εξέλιξη διαδικασίες χρηματοδότησης και συντονισμού με την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, γεγονός που υποδηλώνει την προετοιμασία και τη δέσμευση της χώρας να προχωρήσει το συγκεκριμένο έργο, το οποίο αφορά την κατασκευή των Μονάδων 7 και 8 στο πυρηνικό εργοστάσιο του Κοζλοντούι. Το εν λόγω έργο αναμένεται να τεθεί σε πλήρη λειτουργία έως το 2035. Kατά την πλήρη λειτουργία του θα απασχολεί περίπου 10.000 εργαζόμενους, γεγονός που θα έχει θετικό κοινωνικοοικονομικό αντίκτυπο στη χώρα. Σημειώνεται ότι η επιλογή της τεχνολογίας AP1000 εντάσσεται σε μια ευρύτερη προσπάθεια της Βουλγαρίας να ενισχύσει την ενεργειακή της ασφάλεια και να μειώσει την εξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, ενώ ταυτόχρονα προωθεί μια πιο βιώσιμη παραγωγή ενέργειας. Συνολικά, το εγχείρημα αυτό της Βουλγαρίας αποτελεί ορόσημο για την ευρωπαϊκή πυρηνική βιομηχανία, ανοίγοντας τον δρόμο για την υιοθέτηση νέων τεχνολογιών αιχμής και ενισχύοντας τη θέση της χώρας ως ενεργειακού κόμβου στην περιοχή των Βαλκανίων. View full είδηση

Πάνω από 10 δισ. ευρώ θα πρέπει να δαπανήσει η Ελλάδα μέχρι το 2030 με σκοπό να καταφέρει να αντιμετωπίσει το μείζον ζήτημα της λειψυδρίας, όπως παρουσιάστηκε στο πλαίσιο του Workshop, με τίτλο «Στρατηγικές Αντιμετώπισης της Λειψυδρίας: Πρόληψη & Προετοιμασία». Σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, το ΥΠΕΝ και η ΕΥΔΑΠ παραμένουν εγκλωβισμένοι σε έναν διαρκή κύκλο συζητήσεων και διαβουλεύσεων, αναζητώντας το καταλληλότερο μοντέλο λύσεων για τα νησιά, αλλά και ειδικά για την Αθήνα. Άνθρωπος με γνώση του θέματος ανέφερε χαρακτηριστικά πως το τελικό μοντέλο των έργων θα είναι αναμφίβολα συνδυαστικό, ωστόσο στο εσωτερικό του διαλόγου κυριαρχούν δύο διακριτές σχολές σκέψης. Στο τραπέζι για να λυθεί το υδροδοτικό πρόβλημα της Αθήνας βρίσκεται αφενός το έργο των Κρεμαστών, το οποίο προτείνεται ως μια μακροπρόθεσμη και διαρθρωτική λύση, και αφετέρου τα έργα αφαλάτωσης, τα οποία –παρά το υψηλό λειτουργικό τους κόστος– κερδίζουν σταθερά έδαφος, προσελκύοντας το βλέμμα του επενδυτικού ενδιαφέροντος. Ενώ κάποιοι θεωρούν πως η επέκταση του υδροδοτικού συστήματος της Αθήνας μέχρι τη λίμνη των Κρεμαστών μπορεί να γίνει μέσα σε δύο χρόνια και να αντιμετωπιστεί έτσι άμεσα το πρόβλημα της λειψυδρίας, κάποιοι έχουν διαφορετική άποψη. Όπως εξηγούν, η εμπειρία από τα έργα κατασκευής των δικτύων αποχέτευσης και των βιολογικών καθαρισμών στην Ανατολική Αττική δείχνει πως τελικά μπορεί να χρειαστούμε μέχρι και οκτώ χρόνια μέχρι να ολοκληρωθεί η επέκταση προς τη λίμνη Κρεμαστών. Στο τέλος φαίνεται πως θα επικρατήσει μια ενδιάμεση λύση με συμμετοχή και της αφαλάτωσης. Ο Χάρης Σαχίνης, Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ, αναφερόμενος στο ενδεχόμενο αξιοποίησης της τεχνολογίας αφαλάτωσης ως λύση ενίσχυσης της υδροδοτικής επάρκειας, τόνισε ότι η διαδικασία θα μπορούσε να προχωρήσει με απλό και διαφανή τρόπο μέσω διαγωνισμού. Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε, «να βγουν τα σημεία και να αφήσουμε τους ενδιαφερόμενους να καταθέσουν τις προσφορές τους». Με τον τρόπο αυτό, εκτιμά ότι η υλοποίηση θα είναι πιο γρήγορη και τα κόστη πιο ανταγωνιστικά, ενώ δεν θα απαιτηθεί η κατασκευή νέων υποδομών για τη σύνδεση με το υφιστάμενο δίκτυο. Μεταξύ των ενδιαφερομένων περιλαμβάνονται ισχυροί ενεργειακοί όμιλοι καθώς και ισραηλινές εταιρείες με σχετική εξειδίκευση. Το δεύτερο φλέγον ζήτημα που αναδεικνύεται είναι το ποιος τελικά «θα πληρώσει τον λογαριασμό γι’ αυτά τα έργα». Κύκλοι της αγοράς επισημαίνουν στο energygame.gr πως το ερώτημα αυτό κυριαρχεί στις συζητήσεις του ΥΠΕΝ και της ΕΥΔΑΠ, με δεδομένο το γεγονός πως στον δημόσιο προϋπολογισμό δεν υπάρχουν διαθέσιμα 10 δισεκατομμύρια ευρώ για την κάλυψη των σχετικών επενδύσεων. Ο Υπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας έδωσε ιδιαίτερη έμφαση στο κρίσιμο αυτό σκέλος, χαρακτηρίζοντας την εξεύρεση των απαραίτητων κονδυλίων ως τον δεύτερο θεμελιώδη πυλώνα της εθνικής στρατηγικής απέναντι στη λειψυδρία. Η αναζήτηση και διάθεση πρόσθετων χρηματοδοτικών πόρων για την ενίσχυση των υφιστάμενων και τη δημιουργία νέων υποδομών αποτελεί μια δύσκολη πρόκληση, την οποία όμως η χώρα δεν μπορεί πλέον να αναβάλει. «Δεν υπάρχει πια χρόνος να μην γίνουν αυτές οι επενδύσεις», τόνισε χαρακτηριστικά, θέτοντας με σαφήνεια την αναγκαιότητα άμεσης κινητοποίησης όλων των διαθέσιμων εργαλείων για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού. Σύμφωνα με τον κ. Βαρελίδη είναι απολύτως αναγκαίο οι ίδιοι οι πάροχοι να αντιληφθούν ότι δεν μπορούν να στέκονται απλώς ως παρατηρητές, αλλά πρέπει να συνδράμουν ενεργά και να συμμετάσχουν στην υλοποίηση των αναγκαίων επενδύσεων, αφήνοντας ανοιχτό το ενδεχόμενο για αυξήσεις στην τιμολόγηση του νερού. Η αντιμετώπιση της λειψυδρίας και η αναβάθμιση των υποδομών, πρόσθεσε, απαιτούν συλλογική ευθύνη και ουσιαστική εμπλοκή όλων των εμπλεκομένων. Η συνεισφορά αυτή, όπως εξηγεί, δεν είναι απαραίτητα οριζόντια, αλλά σε ορισμένες περιοχές θα μεταφραστεί αναγκαστικά σε αύξηση της τιμής του νερού. Όπου οι διαρροές φτάνουν σε εξωφρενικά επίπεδα –όπως για παράδειγμα με παρόχους που δηλώνουν 99% μη τιμολογούμενο νερό– το κόστος της απώλειας αυτής δεν μπορεί πλέον να μετακυλίεται μόνο στον κρατικό προϋπολογισμό. Η αντιμετώπιση του φαινομένου απαιτεί επενδύσεις, και αυτές χρειάζονται χρήματα. Παράλληλα, τονίζει πως η ορθολογική τιμολόγηση του νερού δεν πρέπει να ιδωθεί ως τιμωρία για τους πολίτες, αλλά ως μοχλός εξορθολογισμού και εξοικονόμησης πόρων. Όπου υπάρχει διαρροή 60% και αυτή μειωθεί στο 30%, η εξοικονόμηση είναι τεράστια και ενισχύει έμπρακτα τη βιωσιμότητα του συστήματος. Άρα, η ευθύνη των παρόχων δεν εξαντλείται στη διαχείριση, αλλά επεκτείνεται και στη συμβολή τους στο χρηματοδοτικό σκέλος. «Το νερό είναι δημόσιο αγαθό αλλά δεν είναι δωρεάν – και αυτό πρέπει να ενσωματώνεται και στην τιμή του», ήταν το σαφές μήνυμα του Βαρελίδη. Η γεωγραφική ιδιομορφία της Ελλάδας, με τον έντονα νησιωτικό χαρακτήρα και τους ορεινούς όγκους, συνιστά μια διαρκή πρόκληση για την καθολική, ισότιμη και αποτελεσματική παροχή υπηρεσιών ύδρευσης. Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο Πέτρος Βαρελίδης ανέδειξε την ανάγκη έμπρακτης στήριξης προς τους μικρούς και αδύναμους παρόχους, ώστε να αποκτήσουν τις δυνατότητες και τα μέσα που απαιτεί η σύγχρονη εποχή. Ιδιαίτερη έμφαση έδωσε στο αυξημένο ενεργειακό κόστος, το οποίο –όπως υπογράμμισε– διαφοροποιείται σημαντικά από περιοχή σε περιοχή και επιβαρύνει δυσανάλογα τη λειτουργία πολλών δικτύων. Προειδοποίησε, ωστόσο, ότι δεν μπορούμε να συνεχίσουμε να λειτουργούμε με τη νοοτροπία πως «κάποιος άλλος θα δώσει τη λύση». Το κάθε δίκτυο, όπως είπε, πρέπει να αξιολογήσει τις δυνατότητές του και να δράσει: «Το κόστος για κάθε πάροχο είναι διαφορετικό. Δεν μπορείς απλά να περιμένεις να μειωθεί το κόστος. Πρέπει να δεις τι μπορείς να κάνεις». Στο ολοένα και πιο ασφυκτικό πλαίσιο που δημιουργεί η κλιματική κρίση, έχουν πληθύνει τα μπρα ντε φερ μεταξύ της πολιτικής ηγεσίας και της ΕΥΔΑΠ απέναντι στην λειψυδρία. Η Αθήνα, η πρωτεύουσα είναι μία περιοχή που βρίσκεται στον πυρήνα αυτής της σύγκρουσης. Όπως αποκάλυψε ο διευθύνων σύμβουλος της ΕΥΔΑΠ Χάρης Σαχίνης στο πλαίσιο του ίδιου Workshop «έχουμε νερό για ακόμα δυόμιση χρόνια, εφόσον συνεχιστεί η ίδια υδρολογική συμπεριφορά. «Έχει έρθει η ώρα να περάσουμε στις δράσεις». Το ζητούμενο, όπως αναφέρθηκε, είναι να επεκταθεί το σημερινό υδατικό απόθεμα ώστε να καλύπτει 3–4 χρόνια αντί για 2,5, δίνοντας το περιθώριο να ωριμάσουν τα απαραίτητα έργα. Παράλληλα, αναμένονται επενδύσεις για τον περιορισμό των διαρροών στο δίκτυο ύδρευσης, το οποίο διακινεί περίπου 400 εκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού ετησίως. Σημειώνεται πως η ΕΥΔΑΠ έχει προτείνει διάφορες λύσεις όπως τη μεταφορά νερού με πλοία από τον Αχελώο, την κατασκευή αφαλατώσεων, την επαναλειτουργία γεωτρήσεων, την αξιοποίηση υπόγειων υδροφορέων κ.ά. Ωστόσο, ως μόνιμη λύση που θα εξασφαλίσει την υδροδότηση της Αττικής για δεκαετίες έχει προτείνει τα έργα διασύνδεσης των ποταμών Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη με τον ταμιευτήρα του Ευήνου, ώστε να αξιοποιηθούν νερά από τα Κρεμαστά, ένα έργο συνολικού προϋπολογισμού 534 εκατ. ευρώ. Η Ελλάδα αντλεί διδάγματα από τη διεθνή εμπειρία «Η λειψυδρία στο Ισραήλ είναι η κανονικότητα», τόνισε ο Giora Shaham, πρώην Γενικός Διευθυντής της Εθνικής Αρχής Υδάτων του Ισραήλ, παρουσιάζοντας την εντυπωσιακή εμπειρία της χώρας του στην ολιστική διαχείριση υδάτινων πόρων. Σε μια ομιλία γεμάτη αριθμούς, παραδείγματα, αλλά και πολιτικές αιχμές, ο Shaham μετέφερε στους συμμετέχοντες του συνεδρίου στην Ελλάδα την εικόνα μιας χώρας που όχι μόνο επιβίωσε στη σκιά της ερήμου, αλλά εξελίχθηκε σε παγκόσμιο ηγέτη στη βιώσιμη διαχείριση του νερού. Σήμερα, πάνω από το 50% του νερού που χρησιμοποιείται στο Ισραήλ προέρχεται από επαναχρησιμοποιημένα λύματα και από υφάλμυρο ή θαλασσινό νερό που έχει υποστεί αφαλάτωση. Η αφαλάτωση καλύπτει ήδη το 57% της ζήτησης, ποσοστό που αναμένεται να ξεπεράσει το 60% μέχρι το 2050. Οι Ισραηλινοί δεν αντιμετώπισαν ποτέ το δίλημμα «επαναχρησιμοποίηση ή αφαλάτωση». «Δεν έχεις επιλογή, τα χρειάζεσαι όλα», σημείωσε χαρακτηριστικά ο Shaham, εξηγώντας ότι το δίκτυο ύδρευσης της χώρας βασίζεται σε πέντε τύπους νερού: φυσικό, επεξεργασμένο, υφάλμυρο, αφαλατωμένο από υφάλμυρες πηγές και αφαλατωμένο θαλασσινό. Με έμφαση στην ανθεκτικότητα, το Ισραήλ έχει δημιουργήσει μια ενιαία εθνική υδροδοτική υποδομή, ένα grid που συνδέει όλες τις περιοχές, μεταφέροντας νερό από πηγές πλεονασμάτων σε περιοχές με ελλείψεις. Το δίκτυο αυτό επιτρέπει την ανακατανομή των πόρων σε περιόδους ξηρασίας ή κρίσης, προσφέροντας την απαραίτητη ευελιξία στο σύστημα. Παράλληλα, το 85% των επεξεργασμένων λυμάτων επαναχρησιμοποιείται – το υψηλότερο ποσοστό παγκοσμίως – κυρίως στη γεωργία. Όπως υπογράμμισε ο Shaham, αυτή η στρατηγική δεν προστατεύει μόνο τους φυσικούς πόρους, αλλά παράγει περιβαλλοντικά και οικονομικά οφέλη. Η προσέγγιση της χώρας στη συντήρηση του υδάτινου ισοζυγίου δεν περιορίζεται σε υποδομές. Η μείωση των απωλειών στο δημοτικό δίκτυο από 25%-30% σε μόλις 8% τα τελευταία 20 χρόνια, οφείλεται σε εκτεταμένες τεχνικές παρεμβάσεις, ελέγχους διαρροών και μηχανική ακρίβεια. Η τιμολογιακή πολιτική παίζει, επίσης, ρόλο: τα τιμολόγια είναι διαβαθμισμένα, αντικατοπτρίζουν το πραγματικό κόστος του νερού και αποτρέπουν τη σπατάλη. Όπως σημείωσε ο Shaham, «η διατήρηση μιας κουλτούρας εξοικονόμησης είναι αποτέλεσμα τεσσάρων στρατηγικών: μηχανικής, εκπαίδευσης, τιμολογιακής πολιτικής και συνείδησης». Στο τέλος της παρουσίασής του, ο Giora Shaham απηύθυνε έμμεσο αλλά σαφές μήνυμα προς τις χώρες που τώρα αρχίζουν να σχεδιάζουν την υδατική τους στρατηγική – μεταξύ αυτών και η Ελλάδα. «Χρειάζονται πολλά χρόνια για να χτιστεί ένα εθνικό σύστημα. Μην βασίζεστε στις βροχές. Μην επιλέγετε μεταξύ λύσεων – χρησιμοποιήστε όλες. Και κυρίως: εμπλέξτε το κοινό. Χωρίς τους πολίτες, δεν υπάρχει ανθεκτικότητα». Την ώρα που και στην Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη ο δημόσιος διάλογος, το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ενέκρινε χθες με συντριπτική πλειοψηφία τις θέσεις του για τη νέα Στρατηγική Ανθεκτικότητας στο Νερό, την οποία αναμένεται να παρουσιάσει η Κομισιόν πριν από το καλοκαίρι του 2025. Μεταξύ των βασικών αξόνων της έκθεσης περιλαμβάνεται η θέσπιση δεσμευτικών στόχων ανά τομέα και ανά λεκάνη απορροής για την αποδοτικότητα στη χρήση του νερού και τον περιορισμό της υπεράντλησης, η δραστική μείωση της ρύπανσης από χημικά και φαρμακευτικά κατάλοιπα –συμπεριλαμβανομένης της πλήρους κατάργησης των PFAS– και η ενίσχυση των μηχανισμών πρόληψης και αντίδρασης σε ξηρασία, λειψυδρία και πλημμύρες. Παράλληλα, οι ευρωβουλευτές ζητούν αφιερωμένη χρηματοδότηση και επενδύσεις σε καινοτόμες τεχνολογίες, όπως η τεχνητή νοημοσύνη, τα συστήματα εντοπισμού διαρροών σε πραγματικό χρόνο, η έξυπνη άρδευση και η ανακύκλωση νερού. View full είδηση

Στην εκδήλωση παρουσιάστηκαν σεισμολογικά δεδομένα και υπήρξε ενημέρωση για πορεία του επικαιροποιημένου προγράμματος πρωτοβάθμιου προσεισμικού ελέγχου κτιρίων. Επιπρόσθετα, παρουσιάστηκαν συμπεράσματα από τεχνικές εκθέσεις μετασεισμικών ελέγχων του ΕΤΑΜ στην Τουρκία (2023) και Ελλάδα. View full είδηση

Ένα ιδιαίτερα απαιτητικό καλοκαίρι προβλέπεται ως προς την διαχείριση των υδατικών πόρων, αλλά και της λειψυδρίας σε ορισμένες περιοχές. Αυτό υπογραμμίζει σε συνέντευξη της στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η Δρ. Ελισάβετ Φελώνη, Υδρολόγος - διδάσκουσα στο Πανεπιστήμιο Δυτικής Αττικής, τονίζοντας ότι οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Για την Αττική σημειώνει ότι «οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν ''μέτριο'' χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών». Υπογραμμίζει επίσης ότι οι μονάδες αφαλάτωσης για την Αττική δεν αποτελούν ακόμη κρίσιμη ανάγκη παρά μόνο ένα μέτρο εφεδρικό. «Το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό» Για το αν την ανησυχεί η κατάσταση για το φετινό καλοκαίρι, σχολίασε: «Τα έως τώρα δεδομένα δείχνουν πως το φετινό καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα απαιτητικό ως προς τη διαχείριση των υδατικών πόρων. Παρόλο που οι βροχοπτώσεις του χειμώνα και της άνοιξης ήταν αυξημένες σε ορισμένες περιοχές σε σύγκριση με τα δύο προηγούμενα ξηρά υδρολογικά έτη, το υδατικό διαθέσιμο είναι περιορισμένο. Ο χειμώνας ήταν γενικά ήπιος και σχετικά ξηρός, όπως σχετικά χαμηλές και οι χιονοπτώσεις που τελικά δεν βοήθησαν στην σημαντική αύξηση των αποθεμάτων τόσο στους επιφανειακούς ταμιευτήρες όσο και στους υπόγειους υδροφορείς. Οι περιοχές που αντιμετωπίζουν ήδη τις μεγαλύτερες πιέσεις είναι τα νησιά -όχι μόνο του Αιγαίου πλέον-, η Κρήτη και ορισμένα τμήματα της ανατολικής Πελοποννήσου. Η άνιση κατανομή των βροχοπτώσεων, η χρόνια υπεράντληση και η περιορισμένη δυνατότητα αποθήκευσης καθιστούν τα νησιά εξαιρετικά ευάλωτα. Στην Κρήτη, το ήδη επιβαρυμένο υδρολογικό ισοζύγιο συνδυάζεται με αυξανόμενες πιέσεις, κυρίως λόγω αγροτικών αναγκών και της συνεχούς αύξησης του τουρισμού». Πόσο νερό έχει «χάσει» η Αττική - Το σχέδιο για τη λειψυδρία Για το αν αντιμετωπίζει πράγματι πρόβλημα η Αττική, είπε: «Οι βροχοπτώσεις και χιονοπτώσεις του φετινού χειμώνα συνέβαλαν μερικώς στην αναπλήρωση ποσοτήτων νερού που καταναλώθηκαν κατά την περασμένη ξηρή περίοδο. Ωστόσο, οι εισροές από έναν «μέτριο» χειμώνα δεν επαρκούν για την κάλυψη μακροχρόνιων αναγκών. Ενδεικτικά, αν εξετάσουμε τα συνολικά αποθέματα των τεσσάρων κύριων ταμιευτήρων που υδροδοτούν την πρωτεύουσα, παρατηρούμε ότι σε μια «καλή» υδρολογική χρονιά τα αποθέματα στα τέλη Μαρτίου συνήθως είναι πάνω από 1 δισ. κυβικά μέτρα νερού, όπως καταγράφηκαν και τον Μάρτιο του 2023». Και πρόσθεσε: «Κατόπιν, με την μετεωρολογική ξηρασία του 2023-2024, στα τέλη Μαρτίου του 2024, τα διαθέσιμα αποθέματα ήταν 930 εκατ. κυβικά, και φέτος, τον Μάρτιο του 2025, η καταγραφή έδειξε μόλις 650 εκατ. κυβικά μέτρα νερού - με γενικά φθίνουσα τάση έως σήμερα (631 εκατ. κυβικά, Μάιος 2025). Η εικόνα αυτή καταδεικνύει ότι βρισκόμαστε σε μια κρίσιμη συγκυρία. Παρότι η συνολική ετήσια κατανάλωση της Αθήνας κινείται λίγο πάνω από τα 400 εκατ. κυβικά, και δεν τίθεται άμεσο θέμα επάρκειας, αν συνεχιστούν οι ξηρές συνθήκες και δεν ληφθούν έγκαιρα μέτρα ενίσχυσης του υδροσυστήματος, η κατάσταση θα επιδεινωθεί σημαντικά». Η κα. Φελώνη σημείωσε πως δεν πρόκειται για μια προσωρινή «υδατική κρίση», αλλά για μια πρόκληση με αβέβαιο χρονικό ορίζοντα. «Τον χειμώνα που πέρασε, στο πανεπιστήμιο πραγματοποιήσαμε πανελλαδική έρευνα για τη λειψυδρία, καθώς και ειδικά ερωτηματολόγια σε περιοχές όπως η Κρήτη, για την αξιολόγηση των καταναλωτικών συνηθειών. Τα αποτελέσματα ήταν αποκαλυπτικά: η συντριπτική πλειονότητα των πολιτών αναγνωρίζει ότι το πρόβλημα της λειψυδρίας είναι υπαρκτό στη χώρα, αν και μόνο μερικώς αισθάνεται επηρεασμένη από τις επιπτώσεις. Στην Αθήνα ειδικά, το πρόβλημα θεωρείται -εσφαλμένα- λιγότερο σημαντικό. Ταυτόχρονα, οι πολίτες δεν γνωρίζουν με ακρίβεια την ποσότητα νερού που καταναλώνουν, ούτε βέλτιστες πρακτικές εξοικονόμησης που θα μπορούσαν να υιοθετήσουν στην καθημερινότητά τους. Παρατηρείται ένα έλλειμμα ενημέρωσης και εκπαίδευσης, ενώ πάνω από το 90% δηλώνει ότι επιθυμεί σχετική πληροφόρηση - τόσο μέσα από το εκπαιδευτικό σύστημα, όσο και μέσω δράσεων για τους πολίτες και τους αγρότες» σημείωσε. «Φυσικά, είναι δύσκολο να μιλάμε για ατομική ευθύνη χωρίς να προηγούνται ουσιαστικές πρωτοβουλίες σε πολιτικό και θεσμικό επίπεδο. Κατά την άποψή μου, η φετινή εκστρατεία ενημέρωσης έχει καθυστερήσει, ενώ χρειάζεται σαφώς διαφορετικά χαρακτηριστικά σε σχέση με πέρσι - τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς τον τρόπο διάχυσης» πρόσθεσε ακόμη. Για πιθανές λύσεις, είπε πως από τεχνικής άποψης, έχουν τεθεί ορισμένες στο τραπέζι, όπως «η αξιοποίηση επιφανειακών υδατικών πόρων (μακροπρόθεσμα), η ενεργοποίηση μονάδων αφαλάτωσης σε περιόδους αιχμής, και, τέλος, το σενάριο μεταφοράς νερού με υδροφόρα πλοία. Η τελευταία επιλογή αποτυπώνει την έντονη ανησυχία για μελλοντικές ελλείψεις, όμως σε καμία περίπτωση δεν συνιστά βιώσιμη λύση - οικονομικά ή περιβαλλοντικά». «Δυστυχώς, η καθυστέρηση στην ωρίμανση εναλλακτικών λύσεων δημιουργεί τον κίνδυνο να οδηγηθούμε σε μέτρα έκτακτης ανάγκης, ανεπαρκή για τις απαιτήσεις της εποχής» πρόσθεσε. Το ανησυχητικό φαινόμενο της λειψυδρίας Για το αν το πρόβλημα θα είναι πιο έντονο από πέρυσι, απάντησε καταφατικά. «Ναι, δυστυχώς υπάρχουν ενδείξεις ότι η κατάσταση σε αρκετές περιοχές θα είναι φέτος πιο επιβαρυμένη. Η αυξημένη θερμοκρασία, η μειωμένη χιονόπτωση και η μεγαλύτερη εξάτμιση επιτείνουν την απώλεια νερού. Επίσης, το φαινόμενο της λειψυδρίας είναι σωρευτικό - δεν διορθώνεται από μία «σχετικά καλύτερη» χρονιά βροχοπτώσεων, ιδίως όσο οι πιέσεις από την αυξημένη ζήτηση εμμένουν και όσο δεν βελτιώνονται οι συνθήκες διαχείρισης του διαθέσιμου νερού. Επιτρέψτε μου να πω ότι, τη δεδομένη στιγμή, με το φαινόμενο σε εξέλιξη και τον αγροτικό τομέα να έχει διαρκείς και μεγάλες ανάγκες σε νερό, δεν μπορούν να γίνουν πολλά πράγματα. Είναι δεδομένο ότι θα δούμε επιπτώσεις στις καλλιέργειες - μειωμένες αποδόσεις, αλλά και, τελικά, αυξημένες τιμές στα προϊόντα. Οφείλουμε όμως να δράσουμε άμεσα, ώστε αυτό να είναι πραγματικά το τελευταίο καλοκαίρι που μιλάμε σε χρόνο μέλλοντα για το τι πρέπει να γίνει». Καταλήγοντας, είπε ότι «θα πρέπει να δοθεί έμφαση σε φιλοπεριβαλλοντικές τεχνικές και τεχνολογίες, όπως η συλλογή και αξιοποίηση όμβριων υδάτων, η ανακύκλωση και επαναχρησιμοποίηση νερού, η ευφυής γεωργία. Κατά προτεραιότητα απαιτείται η διοχέτευση πόρων για επενδύσεις κατά τόπους και ανάλογα με τα χαρακτηριστικά κάθε περιοχής, όπως η δημιουργία μικρών φραγμάτων και ταμιευτήρων, ο εκσυγχρονισμός των αρδευτικών και υδρευτικών δικτύων που παρουσιάζουν μεγάλες απώλειες, και -οπωσδήποτε-επιβάλλεται η ενίσχυση της υδατικής παιδείας του πληθυσμού». View full είδηση

Σε μια αναβίωση από το παρελθόν αλλά με πιο σύγχρονα εργαλεία όπως αυτό των Συμπράξεων Δημοσίου Ιδιωτικού Δικαίου προχωρά το υπουργείο Τουρισμού δρομολογώντας την αξιοποίηση των κτιρίων των εκπαιδευτικών μονάδων τα οποία διαθέτουν άδεια δόμησης ξενοδοχείου. Στόχος η αναβάθμιση της λειτουργίας των εκπαιδευτηρίων τουριστικής εκπαίδευσης και κατάρτισης ώστε «ο τουρισμός να γίνει ελκυστικός τομέας και επιλογή καριέρας για τους Έλληνες». Η αρχή θα γίνει από τις σχολές Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (ΣΑΕΚ) στις περιοχές της Αναβύσσου, της Περαίας Θεσσαλονίκης και του Ηρακλείου Κρήτης (Κοκκίνη Χάνι), όπου στεγάζονται σε πρώην ξενοδοχεία Ξενία, τα οποία βρίσκονται κάτω από την «ομπρέλα» του υπουργείου Τουρισμού. Οι σχετικοί επιμέρους όροι για το μοντέλο που θα ακολουθεί, τη μίσθωση και τις υποχρεώσεις των μερών θα εξειδικευθούν σε σχετική Κοινή Υπουργική Απόφαση των υπουργείων Τουρισμού και Οικονομικών που θα υπογραφεί το προσεχές διάστημα, περιλαμβάνοντας μακροχρόνια παραχώρηση ενδεχομένως 99 ετών. Με το νέο θεσμικό πλαίσιο προωθείται η δημιουργία «ολοκληρωμένων μοντέλων συνύπαρξης ξενοδοχείων και εκπαιδευτικών μονάδων, εμπνευσμένα από το ελβετικό μοντέλο», όπως επισημαίνεται χαρακτηριστικά, όπου θα συνυπάρχουν ξενοδοχεία με εκπαιδευτικές μονάδες. Η αξιοποίηση των ακινήτων των σχολών θα γίνει με μακροχρόνιες συμβάσεις μισθώσεως που θα προκύψουν μετά από διαγωνιστική διαδικασία, με υποχρέωση των μισθωτών για αναβάθμιση των κτιρίων ώστε να διασφαλίζεται η απρόσκοπτη λειτουργία των μονάδων εκπαίδευσης και κατάρτισης, που θα λειτουργούν στις εγκαταστάσεις αυτές κατά την διάρκεια της σύμβασης. Σήμερα τα τρία ΣΑΕΚ Αναβύσσου, Περαίας και Ηρακλείου λειτουργούν μόνο ως εκπαιδευτήρια και θα αναβιώσουν μέσα από τις προωθούμενες ΣΔΙΤ. Η προσπάθεια αναβάθμισης της λειτουργίας των λοιπών εκπαιδευτηρίων του Υπουργείου θα συντελεστεί και με χρήση άλλων χρηματοδοτικών εργαλείων μέσω του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων και ΕΣΠΑ αλλά και συμπράξεων με ιδιώτες . Προγραμματίζεται ήδη η ενεργειακή αναβάθμιση σε μονάδες όπως η ΣΑΕΚ Γαλαξιδίου και σχεδιάζεται νέα εκπαιδευτική μονάδα στον Άγιο Νικόλαο, μέσω της υπογραφής συμφωνίας με τον οικείο Δήμο, για την ανέγερση νέων κτιριακών εγκαταστάσεων που θα στεγάσουν την Ανώτερη Σχολή Τουριστικής Εκπαίδευσης Κρήτης. Η υπουργός Τουρισμού επεσήμανε ότι κατά την υλοποίηση των παρεμβάσεων το εκπαιδευτικό σκέλος των σχολών παραμένει στην αποκλειστική αρμοδιότητα του Υπουργείου Τουρισμού. Η κίνηση αυτή από πλευράς του υπουργείου έρχεται σε μία συγκυρία όπου (και) ο τουρισμός αντιμετωπίζει σημαντικές ελλείψεις σε ανθρώπινο δυναμικό με 1 στις 5 θέσεις στα ελληνικά ξενοδοχεία να παραμένει κενή σύμφωνα και με την τελευταία έρευνα για το 2024 από το Ινστιτούτο Τουριστικών Ερευνών και Προβλέψεων -ΙΤΕΠ, για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου Ελλάδος. Ιστορικό Πίσω στο παρελθόν, ο θεσμός των ΞΕΝΙΑ ξεκίνησε τη δεκαετία του ’50 σε ένα φιλόδοξο πρόγραμμα από τον Ελληνικό Οργανισμό Τουρισμού για την ανάπτυξη του ελληνικού τουρισμού δημιουργώντας πάνω από 40 ξενοδοχειακές μονάδες σε μοναδικά σημεία ανα την Ελλάδα, με ιδιαίτερο σχεδιασμό, μοναδικά αρχιτεκτονικά χαρακτηριστικά και και σπουδαίες «υπογραφές» όπως αυτή του αρχιτέκτονα Αρη Κωνσταντινίδη. Στην πορεία δημιουργήθηκαν, με βάση και το ελβετικό μοντέλο τουριστικής εκπαίδευσης, και τα ΞΕΝΙΑ ΗΛΙΟΣ τα οποία εκτός από ξενοδοχεία λειτουργούσαν ταυτόχρονα και ως εκπαιδευτήρια εκπαιδεύοντας σπουδαστές. Ενδεικτικά στην Περαία Θεσσαλονίκης το 1978 δημιουργήθηκε το «ΞΕΝΙΑ-ΗΛΙΟΣ» αποκλειστικά για τις ανάγκες της Σχολής Τουριστικών Επαγγγελμάτων Θεσσαλονίκης, σύμφωνα με τα πρότυπα των ξενοδοχείων «ΞΕΝΙΑ». Το καλοκαίρι λειτουργούσε ως ξενοδοχείο Β’ κατηγορίας (3*), δυναμικότητας 77 δωματίων και τον υπόλοιπο χρόνο ως πρότυπο εκπαιδευτήριο, όπου έμεναν στα δωμάτια ως οικότροφοι οι σπουδαστές. Η εκπαίδευση ήταν διετής και αφορούσε αρχικά αποφοίτους δημοτικού και εξατάξιου γυμνασίου και στην συνέχεια αποφοίτους δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, ακολουθώντας πάντα τις μεταρρυθμίσεις του Υπουργείου Παιδείας. View full είδηση

Διευκρινίσεις σχετικά με τη φορολογική μεταχείριση της κατασκευής κτιρίου από μισθωτή επί μισθωμένου οικοπέδου παρέχουν οι αρμόδιες φορολογικές αρχές, επισημαίνοντας ότι σε κάθε περίπτωση υπόχρεος για την υποβολή δήλωσης Ε9 και την καταβολή του ΕΝΦΙΑ παραμένει ο ιδιοκτήτης του οικοπέδου, δηλαδή ο εκμισθωτής. Σύμφωνα με τις διατάξεις του νόμου 4223/2013, ο φόρος επιβάλλεται στον κύριο του ακινήτου, ανεξάρτητα από το αν το κτίσμα ανεγέρθηκε με έξοδα του μισθωτή. Η θέση αυτή έχει ενισχυθεί και από αποφάσεις της Διεύθυνσης Επίλυσης Διαφορών, όπως η ΔΕΔ Α 1087/2020, η οποία επισημαίνει ότι η δαπάνη κατασκευής από τον μισθωτή δεν επιφέρει αλλαγή στην κυριότητα και, συνεπώς, δεν επηρεάζει τη φορολογική υποχρέωση. Ακόμη και σε περιπτώσεις μακροχρόνιων μισθώσεων, όπως εκείνη που αφορά εικοσαετή διάρκεια, η υποχρέωση δήλωσης και φορολόγησης παραμένει στον εκμισθωτή, ο οποίος πρέπει να περιλαμβάνει το κτίσμα στο Ε9 του. Σε περίπτωση που η σύμβαση προβλέπει την κατεδάφιση του κτιρίου μετά τη λήξη της μίσθωσης, ο εκμισθωτής οφείλει να προχωρήσει σε διόρθωση της δήλωσης Ε9, διαγράφοντας το κτίσμα και διατηρώντας στο μητρώο μόνο το οικόπεδο. Για παράδειγμα, αν μία εταιρεία ενοικιάσει για 20 χρόνια ένα οικόπεδο και ανεγείρει σε αυτό ένα βιομηχανικό κτίριο με δικά της έξοδα, ο εκμισθωτής – ιδιοκτήτης του οικοπέδου – εξακολουθεί να είναι υπόχρεος για την καταχώριση του κτίσματος στο Ε9 και την πληρωμή του αντίστοιχου ΕΝΦΙΑ, ακόμη κι αν η χρήση του ακινήτου ανήκει στον μισθωτή για το διάστημα της μίσθωσης. Το γεγονός ότι το κόστος κατασκευής καλύφθηκε από τον μισθωτή δεν δημιουργεί εμπράγματο δικαίωμα και δεν επηρεάζει την κυριότητα. Σε άλλη περίπτωση, φυσικό πρόσωπο που μισθώνει αγροτεμάχιο και κατασκευάζει με δικά του κεφάλαια αποθήκη για γεωργική χρήση, υποχρεούται με τη λήξη της μίσθωσης να κατεδαφίσει το κτίσμα, όπως προβλέπεται στη σύμβαση. Μέχρι τότε, το ακίνητο, δηλαδή το οικόπεδο μαζί με το κτίσμα, δηλώνεται στο Ε9 του εκμισθωτή, ενώ με την κατεδάφιση, ο ιδιοκτήτης οφείλει να επικαιροποιήσει το Ε9 και να διαγράψει το κτίσμα από τη δήλωσή του. View full είδηση

Από το 2023 έχουν γίνει οι πρώτες αναφορές σχετικά με τα δέντρα στον Υμηττό που ξεραίνονται, με την Φιλοδασική Ένωση Αθηνών, να έχει φιλοξενήσει στην σελίδα της σχετικά άρθρα. Τι συμβαίνει λοιπόν στον Υμηττό και που οφείλεται το φαινόμενο; Μπορεί η Πάρνηθα και η Πεντέλη να είναι τα βουνά που έχουν υποστεί τις περισσότερες καταστροφές από πυρκαγιές τα τελευταία χρόνια, ωστόσο και ο Υμηττός, έχει ένα βεβαρημένο παρελθόν. Σε αντίθεση με την εικόνα που παρουσιάζει σήμερα, ήταν για πολλά χρόνια, ένα αποψιλωμένο βουνό. Η γειτνίαση του με την ανάπτυξη του αστικού ιστού της παλιάς Αθήνας, σήμαινε ότι το μεγαλύτερο ποσοστό της ξυλείας για τις ανάγκες των κατοίκων προερχόταν από εκεί, την εποχή που δεν υπήρχε καν σαν έννοια η αειφορική διαχείριση των δασών. Παράλληλα η υπερβόσκηση καθιστούσε αδύνατη την όποια προσπάθεια του δάσους να αναγεννηθεί. Μετά τη λήξη του ΒΠΠ και δεδομένου ότι στην κατοχή υλοτομήθηκε σχεδόν όλο το βουνό, έγινε μια μεγάλη –και επιτυχημένη- προσπάθεια αναδάσωσης. Η Φιλοδασική Ένωση Αθηνών ανέλαβε αυτό το έργο και μεθοδικά, κατάφερε να αναγεννήσει το βουνό. Το μεγαλύτερο ποσοστό πρασίνου του Υμηττού λοιπόν, προέρχεται από διαδικασία αναδάσωσης. Γιατί ξεραίνονται τα δέντρα; Τα είδη δέντρων που επιλέχθηκαν για την αναδάσωση του Υμηττού, ήταν ανθεκτικά στη ξηρασία και στο «φτωχό» έδαφος του βουνού. Οι επεμβάσεις στο σύνολο του αισθητικού δάσους από τη Φιλοδασική Ένωση Αθηνών, είχαν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός μωσαϊκού βλάστησης όπου κυριαρχεί η τραχεία πεύκη σε αμιγείς συστάδες ή σε ανάμειξη με κυπαρίσσια και με πλατύφυλλα είδη όπως η κουτσουπιά, η χαρουπιά και η χνοώδης δρυς. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Αυτό που δεν μπορούσαν φυσικά να γνωρίζουν οι δασολόγοι όταν ξεκίνησαν το έργο, ήταν το μείζων ζήτημα της κλιματικής αλλαγής, το οποίο αποτελεί την βασική αιτία εκδήλωσης του φαινομένου, με τρόπο έμμεσο αλλά απόλυτα συνδεδεμένο με αυτή. Ακραία καιρικά φαινόμενα όπως η «Μήδεια»(2021) και η «Ελπίς» (2022), όπου και υπήρξε ασυνήθιστη χιονόπτωση στην Αττική, είχαν ως αποτέλεσμα τη θραύση πολλών μεγάλων κλαδιών ή και ολόκληρων δέντρων από το βάρος. Η κόμη των δέντρων αραίωσε με αποτέλεσμα το έδαφος να εκτίθεται στην ηλιακή ακτινοβολία, αφαιρώντας την πολύτιμη για την ανάπτυξη και συντήρηση του δάσους, υγρασία. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Προσθετικά σε αυτό, οι παρατεταμένοι καύσωνες που σημειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, αλλά και οι απότομες μεταβολές του καιρού, καταπόνησαν ακόμη περισσότερο το δάσος. Τα δέντρα, προσβάλλονται πιο εύκολα από φλοιοφάγα έντομα και κάμπιες, με εξάρσεις που έχουν κατά τόπους επιδημιολογικές διαστάσεις, οδηγώντας τελικά στη αποξήρανση και νέκρωση τους. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Βλέπουμε λοιπόν ότι το φαινόμενο είναι πολυπαραγοντικό σε ότι αφορά στις στοιχεία που το προκαλούν, ωστόσο η γενεσιουργός αιτία που το πυροδοτεί είναι μια, η κλιματική αλλαγή, δημιουργώντας μια «αλυσίδα» επιπτώσεων. Πέραν του προφανούς προβλήματος, τα νεκρά / αποξηραμένα δέντρα προσθέτουν μεγάλο όγκο και μάζα στην εύφλεκτη ύλη του δάσους, δημιουργώντας μια «πυριτιδαποθήκη» σε περίπτωση εκδήλωσης πυρκαγιάς. Τι προσπάθειες γίνονται για να σωθεί ο Υμηττός Η Φιλοδασική Ένωση Αθηνών είναι αυτή που και πάλι πρωτοστατεί σε ενέργειες για την προστασία του δάσους του Υμηττου. Στο άρθρο «Ξήρανση δέντρων στο Αισθητικό Δάσος του Υμηττού: Αντιμετωπίζοντας την πρόκληση με θετική ματιά» που έχει δημοσιευθεί στην ιστοσελίδα της Ένωσης και υπογράφεται από τον Δρ. Νίκο Πάγκα (Δασοτεχνικός Υπεύθυνος Διαχείρισης του Αισθητικού Δάσους), διαβάζουμε τα εξής: «Ωστόσο ήδη έχουν ξεκινήσει εξυγιαντικές επεμβάσεις σε ορισμένα σημεία, δηλαδή κοπή και απομάκρυνση ξερών δέντρων, ώστε να μειωθεί ο πληθυσμός των φλοιοφάγων εντόμων και να αποφευχθεί η περαιτέρω εξάπλωσή τους. Παράλληλα προγραμματίστηκαν οι επόμενες ενέργειες/προετοιμασίες για την απομάκρυνση των νεκρών ατόμων και από άλλες περιοχές. Ειδικά για την περιοχή που περιβάλλει τη Μονή Καισαριανής και εκτείνεται μέχρι τον λόφο των Ταξιαρχών (που διακρίθηκε το 1993 ως ένας Ιστορικός Κήπος της Ευρώπης), η Φιλοδασική δεν περιορίστηκε στην κοπή και απομάκρυνση των ξερών δέντρων αλλά προχώρησε και σε φύτευση νέων δέντρων, δίνοντας έμφαση στη διατήρηση του ιστορικού τοπίου. Το Αισθητικό Δάσος του Υμηττού είναι ένα τεχνητά δημιουργημένο δάσος που είναι αποτέλεσμα επιτυχημένων αναδασώσεων σε διάφορες περιόδους μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι οποίες έχουν δημιουργήσει ένα μωσαϊκό ετερογενών ενοτήτων. Συνεπώς, οι επεμβάσεις στη βλάστηση δεν είναι δυνατόν να ακολουθήσουν τους δόκιμους δασοκομικούς κανόνες και απαιτείται μια κατά περίπτωση εξειδίκευση στις διάφορες δασοσυστάδες που συναπαρτίζουν το δάσος. Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Φιλοδασική Ένωση Αθηνών Ενόψει λοιπόν της ανάγκης για μείωση κατ’ αρχάς της ενδεχόμενης εξάπλωσης των φλοιοφάγων εντόμων, διενεργούνται οι εξυγιαντικές επεμβάσεις σε επιλεγμένα σημεία του δάσους. Ταυτόχρονα, παρακολουθείται η αντίδραση των καταπονημένων δέντρων στις τρέχουσες καιρικές συνθήκες και προγραμματίζονται τα επόμενα βήματα. Σύμμαχος στην προσπάθεια αυτή είναι τα 373,2 χιλ. βροχής που κατέγραψε ο μετεωρολογικός σταθμός της Φιλοδασικής στο δάσος, για την περίοδο 16/11/2024 – 24/2/2025.» Πληροφορίες, στοιχεία και φωτογραφίες αντλήθηκαν από τις ιστοσελίδα της Φιλοδασικής Ένωσης Αθηνών και της ΕΔΝΥ (Εθελοντική Δασοπροστασία Νοτίου Υμηττού). View full είδηση

Η Ελληνική Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας (ΕΕΑΕ) δημοσιεύει τα συγκεντρωτικά στοιχεία για τις επιτόπιες μετρήσεις της εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας από σταθμούς κεραιών που πραγματοποιήθηκαν το 2024, καθώς και τον απολογισμό λειτουργίας του Εθνικού Παρατηρητηρίου Ηλεκτρομαγνητικών Πεδίων (ΕΠΗΠ) για το ίδιο έτος. Συγκεκριμένα, δημοσιεύονται: (α) Έκθεση συγκεντρωτικών στοιχείων επιτόπιων μετρήσεων εκπεμπόμενης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας Η ΕΕΑΕ, μέσω αυτεπάγγελτων και κατόπιν αιτήματος ελέγχων, διενεργεί επιτόπιες μετρήσεις με σκοπό τον έλεγχο της τήρησης των ορίων ασφαλούς έκθεσης του κοινού σε ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία. Οι μετρήσεις πραγματοποιούνται: Αυτεπάγγελτα, σε ετήσια βάση, καλύπτοντας τουλάχιστον το 20% των κεραιών που έχουν αδειοδοτηθεί από την Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) και βρίσκονται εντός σχεδίου πόλεως. Κατόπιν αιτήματος, από οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο. Το 2024 διενεργήθηκαν συνολικά 2.377 επιτόπιες μετρήσεις σε σταθμούς κεραιών σε όλη την Ελλάδα, καλύπτοντας αστικές, ημιαστικές και αγροτικές περιοχές. Από αυτές: 2.362 μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν αυτεπάγγελτα, 15 μετρήσεις πραγματοποιήθηκαν κατόπιν αιτήματος. Σε 6 περιπτώσεις εντοπίστηκαν υπερβάσεις ή ενδεχόμενες υπερβάσεις των θεσμοθετημένων ορίων ασφαλούς έκθεσης. Για όλες τις περιπτώσεις, ενημερώθηκαν άμεσα οι αρμόδιοι φορείς και ελήφθησαν τα απαραίτητα διορθωτικά μέτρα. Συνολικά προβάλλονται τα αποτελέσματα από περισσότερες από 25.000 επιτόπιες μετρήσεις που έχουν πραγματοποιηθεί από το 2008 έως σήμερα, σε περίπου 11.862 σταθμούς κεραιών. Τα αναλυτικά αποτελέσματα των μετρήσεων είναι διαθέσιμα και στην εφαρμογή για κινητά τηλέφωνα και συσκευές “e-κεραίες“ Ο απολογισμός για το 2024 περιλαμβάνει τα συγκεντρωτικά αποτελέσματα μετρήσεων που προέρχονται: από 500 σταθερούς σταθμούς μέτρησης του ΕΠΗΠ, από 12 κινητούς σταθμούς, που λειτουργούν σε δήμους της χώρας. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα, οι τιμές ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που καταγράφηκαν είναι σημαντικά χαμηλότερες από τα όρια που ορίζει η κείμενη νομοθεσία. Το ΕΠΗΠ είναι ένα πανελλαδικό τηλεμετρικό δίκτυο σταθμών συνεχούς μέτρησης της υψίσυχνης ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας, διασυνδεδεμένο on-line με τη διαδικτυακή πύλη paratiritirioemf.eeae.gr, όπου προβάλλονται τα αποτελέσματα των μετρήσεων. Πρόκειται για ένα αποκεντρωμένο σύστημα διαρκών μετρήσεων, το οποίο είναι ενταγμένο στην πραγματικότητα και στην καθημερινότητα των πολιτών σε όλη τη χώρα. View full είδηση

Τη διαδικασία νομιμοποίησης αυθαιρέτων σε τουριστικούς λιμένες καθορίζει νέα απόφαση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ). Σχετίζεται με πολεοδομικές παρανομίες σε θαλάσσιες τουριστικές υποδομές και ειδικότερα σε τουριστικούς λιμένες. Πιο συγκεκριμένα ορίζει τα παρακάτω: Άρθρο 1 Πεδίο εφαρμογής Στο πεδίο εφαρμογής της παρούσας εμπίπτουν οι εντασσόμενες στις διατάξεις του Κεφαλαίου Γ του ν. 2160/93, θαλάσσιες τουριστικές υποδομές (τουριστικοί λιμένες, καταφύγια κ.λπ.) αρμοδιότητας του Υπουργείου Τουρισμού, οι οποίες αιτούνται τη νομιμοποίηση των καθ’ υπέρβαση της χωροθέτησης ή χωρίς άδεια έργων και εγκαταστάσεων εντός της χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης αυτών σύμφωνα με τις περ. β και γ της παρ. 4 του άρθρου 31 του ν. 2160/1993. Άρθρο 2 Δικαίωμα υπαγωγής και προϋποθέσεις υπαγωγής 1. Δικαίωμα υπαγωγής στη διαδικασία νομιμοποίησης των περ. β και γ της παρ. 4 του άρθρου 31 του ν. 2160/1993, έχουν οι κατά την παρ. 3 του άρθρου 29 του ν. 2160/93 φορείς διαχείρισης τουριστικών λιμένων, ήτοι κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου το οποίο έχει αναλάβει με σύμβαση (μετά του Δημοσίου ή μετά της «Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα Ανώνυμη Εταιρία») την κατασκευή, λειτουργία και εκμετάλλευση τουριστικού λιμένα σύμφωνα με τις διατάξεις του ανωτέρω νόμου. Οι φορείς διαχείρισης τουριστικών λιμένων υποβάλλουν στην αρμόδια υπηρεσία του Υπουργείου Τουρισμού, τη σχετική αίτηση δια των νόμιμων εκπροσώπων τους. ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ E 28 Απριλίου 2025 ΤΕΥΧΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟ Αρ. Φύλλου 2027 20099 20100 ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ TΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ Τεύχος B’ 2027/28.04.2025 2. Προϋπόθεση για τη νομιμοποίηση της καθ’ υπέρβασιν χωροθέτησης είναι: α) Ο τουριστικός λιμένας να βρίσκεται αποδεδειγμένα σε λειτουργία την 1.1.2022, β) οι υπερβάσεις δόμησης των εγκαταστάσεων στη χερσαία ζώνη του λιμένα να υπάγονται στις επιδεκτικές τακτοποίησης διατάξεις του ν. 4495/2017 (Α’ 171), ως εκάστοτε ισχύει, γ) η συμμόρφωση του φορέα διαχείρισης προς τις διατάξεις περιβαλλοντικής αδειοδότησης ως κάθε φορά ισχύει. Άρθρο 3 Αρμόδια Αρχή επί της διαδικασίας 1. Αρμόδια αρχή για την εφαρμογή της παρούσας και για την παραλαβή των σχετικών αιτήσεων είναι η Διεύθυνση Χωρικού Σχεδιασμού και Υποδομών του Υπουργείου Τουρισμού. Επί των αιτήσεων συντάσσεται εισήγηση από την αρμόδια Διεύθυνση του προηγούμενου εδαφίου, η οποία διαβιβάζεται στην Επιτροπή Λιμένων, της παρ. 2 του άρθρου 30 του ν. 2160/1993, για τη διατύπωση γνώμης στον Υπουργό Τουρισμού προκειμένου να εκδοθεί η προβλεπόμενη απόφαση νομιμοποίησης του πρώτου εδαφίου των περ. β και γ της παρ. 4 του ν. 2160/1993. Άρθρο 4 Προθεσμία υποβολής αίτησης νομιμοποίησης Οι αιτήσεις υποβάλλονται αρχής γενομένης από την ημερομηνία έκδοσης της παρούσης και εντός αποκλειστικής προθεσμίας έξι (6) μηνών συνοδευόμενες από το σύνολο των δικαιολογητικών του άρθρου 5 της παρούσας. Άρθρο 5 Διαδικασία και δικαιολογητικά Για την υπαγωγή στις διατάξεις της παρούσας ο αρμόδιος φορέας διαχείρισης, ως νομίμως εκπροσωπείται, υποβάλλει αίτηση υπαγωγής σε νομιμοποίηση των περ. β και γ της παρ. 4 του άρθρου 31 συνοδευόμενη από τα δικαιολογητικά ως αναφέρονται στην παρ. Β της παρούσας. Α. Διαδικασία 1. Σε διάστημα ενενήντα (90) ημερών από την υποβολή της αίτησης νομιμοποίησης, η αρμόδια αρχή του άρθρου 3 ελέγχει τα υποβληθέντα δικαιολογητικά ως προς την πληρότητά τους, σε περίπτωση διαπίστωσης ελλείψεων ενημερώνεται σχετικά ο φορέας διαχείρισης και εισάγει το θέμα στην Επιτροπή Τουριστικών Λιμένων. 2. Η Επιτροπή Λιμένων χορηγεί γνώμη για τη νομιμοποίηση του τουριστικού λιμένα κατόπιν σχετικής εισήγησης από την αρμόδια αρχή του άρθρου 3. 3. Η αποκλειστική προθεσμία έκδοσης απόφασης νομιμοποίησης εκκινεί σε περίπτωση υποβολής φακέλου με πλήρη δικαιολογητικά από το χρονικό σημείο υποβολής του αιτήματος άλλως σε περίπτωση υποβολής ελλιπούς φακέλου από το χρονικό σημείο υποβολής των αναγκαίων συμπληρωματικών στοιχείων. 4. Η έκδοση της απόφασης νομιμοποίησης του Υπουργού Τουρισμού επιφέρει την επικαιροποίηση χωροθέτησης της θαλάσσιας τουριστικής υποδομής κατά την έννοια του άρθρου 31 του ν. 2160/1993. 5. Με την έκδοση της απόφασης νομιμοποίησης ο φορέας διαχείρισης οφείλει εντός 20 ημερών να αιτηθεί την έγκριση λειτουργίας τουριστικού λιμένα σύμφωνα με τα οριζόμενα στο Κεφάλαιο ΛΘ’, του ν. 4442/2016 (Α’ 230). Β. Δικαιολογητικά 1. Η αίτηση υπαγωγής πρέπει να συμπεριλαμβάνει το σύνολο των αυθαίρετων κατασκευών ή χρήσεων ή για κάθε μεμονωμένο αυτοτελή χώρο που αποτελεί αντικείμενο του έργου. Η αίτηση υπαγωγής κατά το σκέλος αυτό υπέχει θέση υπεύθυνης δήλωσης σύμφωνα με το άρθρο 8 του ν. 1599/1986, ως προς την αληθή έκταση των πολεοδομικών υπερβάσεων και την πραγματική έκτασή τους στον χερσαία και θαλάσσια ζώνη του λιμένα. Στο κείμενο της αίτησης πρέπει να αναγράφονται τα στοιχεία του αιτούντος φυσικού ή νομικού προσώπου, ο Αριθμός Φορολογικού Μητρώου (ΑΦΜ) και η Δημόσια Οικονομική Υπηρεσία (ΔΟΥ) στην οποία υπάγεται. Στην ίδια αίτηση δηλώνεται και ο διακριτικός τίτλος του Φορέα Διαχείρισης του τουριστικού λιμένα, το είδος της υπέρβασης, το εμβαδόν, η χρήση της αυθαίρετης κατασκευής, η ημερομηνία ολοκλήρωσης της κατασκευής ή εγκατάστασης της αυθαίρετης χρήσης σε αυτό. 2. Η αίτηση συνοδεύεται από Τεχνική έκθεση, εξουσιοδοτημένων, αρμόδιων μηχανικών, με περιγραφή του χωροθετημένου και τροποποιημένου έργου ή της δραστηριότητας με πλήρη καταγραφή της τροποποίησης, ή της αυθαίρετης κατασκευής ή αυθαίρετης αλλαγής χρήσης της υφιστάμενης εγκατάστασης ή του έργου, καθώς και των αποκλίσεων (διαφοροποιήσεων) των υλοποιημένων μεγεθών του τουριστικού λιμένα, των υφιστάμενων χρήσεων γης, όρων και περιορισμών δόμησης, σε σχέση με την εγκριτική απόφαση χωροθέτησης και τις οριστικές μελέτες της. 3. Συνυποβάλλονται με την τεχνική έκθεση και τα ακόλουθα: α) Νομιμοποιητικά έγγραφα εκπροσώπησης του φορέα διαχείρισης. β) Εκδοθείσες εγκριτικές αποφάσεις των υφιστάμενων υποδομών (ιστορικά στοιχεία) τίτλοι ιδιοκτησίας, πιστοποιητικά ιδιοκτησίας/κτηματολογικό φύλλο ή απόσπασμα κτηματολογικού διαγράμματος, ή και αποδεικτικά στοιχεία νομιμότητας των υφιστάμενων υποδομών, ή και στοιχεία νομιμότητας της κατασκευής (βεβαίωση, άδεια, ή έγγραφο της κατά περίπτωση αρμόδιας Υπηρεσίας του οικείου Δήμου ή της Περιφέρειας), γ) Δημόσια έγγραφα, αεροφωτογραφίες, φωτογραφίες, από τα οποία αποδεικνύεται ο χρόνος ολοκλήρωσης της κατασκευής και ο χρόνος έναρξης της χρήσης. δ) Αντίγραφο του φακέλου υπαγωγής ως προς τις υπερβάσεις δόμησης με πλήρη αποτύπωση των αυθαίρετων κτισμάτων ή κατασκευών, στις διατάξεις του ν. 4495/2017 (Α’ 171), ως εκάστοτε ισχύει, μετά των βεβαιωμένων οφειλών προστίμων και εκδοθεισών παραστατικών. ε) Τοπογραφικό διάγραμμα κλίμακας 1:500 ή 1:1.000, εξαρτημένο από το κρατικό σύστημα συντεταγμένων, σύμφωνα με τις ισχύουσες προδιαγραφές, (ως φυσικό αντικείμενο και ψηφιακή υποβολή) στο οποίο εμφαίνονται κατ’ ελάχιστον η υλοποιημένη χερσαία και θαλάσσια ζώνη λιμένα, τα όρια της ιδιοκτησίας, με τις τυχούσες εκ της εγκριτικής απόφασης χωροθέτησης αποκλίσεις, η καθορισμένη οριογραμμή αιγιαλού και παραλίας και του παλαιού αιγιαλού, καθώς και τυχόν πρόταση καθορισμού νέων οριογραμμών αιγιαλού και παραλίας. Διευκρινίζεται ότι ως "Τοπογραφικό Διάγραμμα", νοείται τοπογραφικό διάγραμμα εξαρτημένο από το ισχύον κρατικό τριγωνομετρικό δίκτυο (ΕΓΣΑ), συντασσόμενο κατά τις ισχύουσες προδιαγραφές (τοπογραφικό διάγραμμα της οικοδομικής αδείας ή της άδειας δόμησης εφόσον υφίσταται ή της δήλωσης υπαγωγής σε οποιονδήποτε νόμο περί αυθαιρέτων ή του προσαρτώμενου τοπογραφικού σε δικαιοπραξία). στ) Ορθοφωτοχάρτης κλίμακας 1:500 ή 1:1000, εκδοθείς από τη Δημόσια Υπηρεσία «Ελληνικό Κτηματολόγιο», στον οποίο αποτυπώνονται: αα. Η ακριβής θέση και αποτύπωση της εγκατάστασης ή του έργου κατά την ημερομηνία υποβολής της αίτησης, (εγκεκριμένα και υλοποιημένα όρια ζώνης του τουριστικού λιμένα), ββ. οι οριογραμμές αιγιαλού, παραλίας, παλαιού αιγιαλού και της καθορισμένης χερσαίας και θαλάσσιας ζώνης του τουριστικού λιμένα (Τ.Λ.), της Ζώνης λιμένα όπου υπάρχει ή της Ζ.Λ. σε περιοχές που έχει συντελεστεί εξομοίωση του χώρου με Ζ.Λ., μετά τις σχετικές δημοσιευμένες αποφάσεις, γγ. τα όρια της έκτασης αρμοδιότητας της ΕΤΑΔ Α.Ε. ή του ΤΑΙΠΕΔ ή άλλου φορέα κ.α., δδ. οι υφιστάμενες εγκαταστάσεις, εντός του τουριστικού λιμένα, οι υφιστάμενες χρήσεις και δραστηριότητες του λιμένα, εε. οι θέσεις αγκυροβολίας των πλοίων ή σκαφών. ζ) Μελέτη επάρκειας -αντοχής, συνοδευόμενη από Υπεύθυνες Δηλώσεις αρμόδιων μηχανικών που αναλαμβάνουν την ευθύνη της στατικής, ηλεκτρομηχανολογικής ασφάλειας ή και κάθε άλλης αναγκαίας μελέτης ασφαλείας κατά περίπτωση λαμβάνοντας υπόψη την κατασκευή και τις εγκαταστάσεις. Σε αυτήν δύνανται να περιλαμβάνονται έκθεση συλλογής στοιχείων και πληροφοριών, αποτύπωση τεκμηρίωσης, σχέδιο αποτύπωσης του φέροντος οργανισμού, παρουσίασης ενδεχόμενων βλαβών, έκθεση αποτίμησης φέρουσας ικανότητας, παθολογίας της κατασκευής και τα στοιχεία τρωτότητας αυτής, τεύχη υπολογισμών, αναλύσεων και ελέγχων και ότι άλλο δύναται να τεκμηριώσει την επάρκεια και ασφάλεια της υφιστάμενης υποδομής του τουριστικού λιμένα. η) Για την περίπτωση των λιμενικών υποδομών πλέον της ανωτέρω μελέτης επάρκειας δύναται να ζητηθεί και ακτομηχανική ή κυματική μελέτη λαμβάνοντας υπόψη το είδος και το μέγεθος των υλοποιημένων έργων και αποκλίσεων. θ) Σχέδιο γενικής διάταξης κλίμακας 1:1.000 των υφιστάμενων έργων και εγκαταστάσεων, στο οποίο εμφαίνονται τα δικαιολογητικά β’ και γ’ της παρ. 2 του άρθρου 31 του ν.2160/93 με αποτυπωμένη την υλοποιημένη κατάσταση των έργων και εγκαταστάσεων. ι) Μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων για τις πρόσθετες υπό νομιμοποίηση κατασκευές και αίτηση εγκρίσεως αυτών στο (ΚΕΣΠΑ). Ως προς τη χορήγηση άδειας ή έγκρισης λειτουργίας ως προς τις πρόσθετες νομιμοποιημένες κατασκευές από περιβαλλοντικής απόψεως επαρκεί η έγκριση του ΚΕΣΠΑ. Άρθρο 6 Έναρξη ισχύος 1. Από την έναρξη ισχύος της παρούσας καταργείται η υπ’ αρ. 14574/19.07.2022 κοινή απόφαση των Υπουργών Περιβάλλοντος και Ενέργειας και Τουρισμού «Καθορισμός διαδικασίας νομιμοποίησης της περ. β της παρ. 4 του άρθρου 31 του ν. 2160/1993» (Β΄ 4027). Η απόφαση ισχύει από τη δημοσίευσή της στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. View full είδηση

Ο μέσος μισθός πλήρους απασχόλησης όπως και το κόστος ζωής διαφέρουν σε όλη την Ευρώπη, τόσο σε ονομαστικούς όρους όσο και σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης. Το Euronews με βάση τους υπολογισμούς της Eurostat για τον μέσο ακαθάριστο ετήσιο μισθό το 2023, παρουσιάζει σε πίνακες τις χώρες που προσφέρουν τις υψηλότερες μηνιαίες αμοιβές ενώ επιχειρεί μια σύγκριση των μισθών προσαρμοζόμενους στα πρότυπα της αγοραστικής δύναμης. Αναλυτικά, στον πίνακα που ακολουθεί για το 2023 βλέπουμε ότι ο μέσος προσαρμοσμένος μηνιαίος μισθός πλήρους απασχόλησης ανά εργαζόμενο κυμαινόταν στη Βουλγαρία από 1.125 ευρώ ενώ στο Λουξεμβούργο είναι 6.755 ευρώ, τη στιγμή που ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 3.155 ευρώ. Η Δανία είναι η μόνη χώρα της ΕΕ, εκτός από το Λουξεμβούργο, με μισθό άνω των 5.000 ευρώ. Συγκεκριμένα ο μέσος μισθός στη χώρα είναι 5.634 ευρώ. Κοντά στο Λουξεμβούργο βρίσκονται η Ιρλανδία με μισθό 4.890 ευρώ και το Βέλγιο με 4.832 ευρώ. Η Αυστρία με 4.542 ευρώ, η Γερμανία με 4.250 ευρώ και η Φινλανδία με 4.033 ευρώ προσφέρουν επίσης μισθούς άνω των 4.000 ευρώ. Περίπου 10 από τις 26 χώρες της ΕΕ έχουν μισθούς κάτω από 2.000 ευρώ. Επίσης, μεταξύ των 26 χωρών της ΕΕ (εξαιρουμένης της Ολλανδίας λόγω έλλειψης στοιχείων της Eurostat), 10 ανέφεραν μέσο ακαθάριστο μισθό κάτω από 2.000 ευρώ. Σε τέσσερα κράτη μέλη, ο μέσος μισθός ήταν κάτω από 1.500 ευρώ. Η Πολωνία βρισκόταν ακριβώς πάνω από αυτό το επίπεδο, στα 1.505 ευρώ. Στη Ρουμανία, την Ελλάδα και την Ουγγαρία, οι μισθοί ήταν γύρω στα 1.400 ευρώ. Οι χώρες με τις υψηλότερες αμοιβές - Τελευταία με κάτω από 1.000 ευρώ η Τουρκία Η Γερμανία (4.250 €) προσφέρει τον υψηλότερο μέσο μισθό μεταξύ των τεσσάρων μεγαλύτερων οικονομιών της ΕΕ, ακολουθούμενη από τη Γαλλία (3.555 €). Τόσο η Ιταλία (2.729 €) όσο και η Ισπανία (2.716 €) ήταν κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ κατά περισσότερο από 400 €. Τα στοιχεία της Eurostat καλύπτουν 26 χώρες της ΕΕ. Αν και δεν είναι άμεσα συγκρίσιμα, οι μέσοι ετήσιοι μισθοί ανά εργαζόμενο πλήρους απασχόλησης του ΟΟΣΑ περιλαμβάνουν περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες. Σύμφωνα με τον ΟΟΣΑ, ο μέσος μισθός στην Ελβετία ήταν 8.104 ευρώ, γεγονός που την καθιστά την υψηλότερα αμειβόμενη χώρα στην Ευρώπη. Μια άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ζώνης Ελεύθερων Συναλλαγών (ΕΖΕΣ), η Νορβηγία, προσέφερε μέσο μισθό 5.027 ευρώ. Το Ηνωμένο Βασίλειο είχε μέσο μισθό 4.220 ευρώ. Με 4.629 €, η Ολλανδία συγκαταλέγεται μεταξύ των χωρών της ΕΕ με τις υψηλότερες αμοιβές. Η Τουρκία, υποψήφια χώρα για ένταξη στην ΕΕ, κατέγραψε τον χαμηλότερο μέσο μισθό με 873 €, γεγονός που την καθιστά τη μόνη χώρα που βρίσκεται κάτω από το όριο των 1.000 €. Η γενική τάση δείχνει ότι οι χώρες της Δυτικής και Βόρειας Ευρώπης προηγούνται στα επίπεδα μισθών, ενώ η Νότια και Ανατολική Ευρώπη τείνουν να προσφέρουν σημαντικά χαμηλότερους ονομαστικούς μισθούς. Υψηλότεροι μισθοί στην Ευρώπη με βάση την αγοραστική δύναμη Το χάσμα στους μέσους μισθούς μειώνεται όταν μετράται σε πρότυπα αγοραστικής δύναμης (Purchasing Power Standards, PPS), καθώς έτσι εξαλείφεται η επίδραση των διαφορών στο επίπεδο των τιμών. Τα PPS είναι μια τεχνητή νομισματική μονάδα, όπου μια μονάδα μπορεί θεωρητικά να αγοράσει την ίδια ποσότητα αγαθών και υπηρεσιών σε κάθε χώρα. Ωστόσο, εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικές διαφορές σε ολόκληρη την ΕΕ. Σε ονομαστικούς όρους, ο υψηλότερος μέσος μισθός είναι έξι φορές μεγαλύτερος από τον χαμηλότερο. Όταν προσαρμόζεται για τα PPS, το χάσμα αυτό μειώνεται σε μια αναλογία 2,6. Στην ΕΕ, οι μέσοι μισθοί σε PPS κυμαίνονται από 1.710 ευρώ στην Ελλάδα έως 4.479 ευρώ στο Λουξεμβούργο, ενώ ο μέσος όρος της ΕΕ ανέρχεται σε 3.155 ευρώ. Το Βέλγιο (4.038 ευρώ σε PPS), η Δανία (3.904 ευρώ σε PPS), η Γερμανία (3.898 ευρώ σε PPS) και η Αυστρία (3.851 ευρώ σε PPS) βρίσκονται επίσης μεταξύ των πέντε πρώτων χωρών. Στο χαμηλό μέρος του διαγράμματος, η Σλοβακία, η Βουλγαρία και η Ουγγαρία ακολουθούν την Ελλάδα, η καθεμία με μέσους μισθούς κάτω από €2.100 σε PPS. Η Ρουμανία κατατάσσεται σημαντικά υψηλότερα σε PPS. Μεταξύ των στοιχείων του ΟΟΣΑ, η Ελβετία ξεχωρίζει με υψηλό μισθό σε αγοραστική δύναμη, στα 4.412 ευρώ σε PPS. Ακολουθούν η Ολλανδία και η Νορβηγία, οι οποίες προσφέρουν αμφότερες περίπου 3.800 ευρώ σε PPS. Ο μέσος μισθός του Ηνωμένου Βασιλείου ήταν 3.357 ευρώ σε PPS. Όπως και η Ρουμανία, η Τουρκία (2.413 € σε PPS) κατέχει σημαντικά καλύτερη θέση σε αυτόν τον δείκτη. Σημασία της υψηλότερης παραγωγικότητας και της διαπραγματευτικής δύναμης Εξηγώντας τις μισθολογικές διαφορές σε επίπεδο χωρών, η Δρ Σωτηρία Θεοδωροπούλου, επικεφαλής της μονάδας ευρωπαϊκών, οικονομικών, εργασιακών και κοινωνικών πολιτικών στο Ευρωπαϊκό Συνδικαλιστικό Ινστιτούτο (ETUI), σημείωσε ότι η υψηλότερη παραγωγικότητα αποτελεί ουσιαστικό θεμέλιο για βιώσιμα υψηλότερους μισθούς/μισθούς. Επισήμανε ότι οι οικονομίες με μεγαλύτερη βιομηχανική ή χρηματοπιστωτική δραστηριότητα τείνουν να είναι πιο παραγωγικές. Οι βιομηχανίες υψηλής τεχνολογίας έχουν επίσης συνήθως υψηλότερη παραγωγικότητα. Τόνισε επίσης τον ρόλο των θεσμών της αγοράς εργασίας. «Γενικότερα, η υψηλότερη διαπραγματευτική ισχύς των εργαζομένων - είτε προέρχεται από ισχυρούς θεσμούς συλλογικών διαπραγματεύσεων είτε/και από πολιτικές που τους παρέχουν "εξωτερικές επιλογές" στην αγορά εργασίας - καθιστά πιο πιθανό τα κέρδη παραγωγικότητας να μεταφραστούν σε υψηλότερους μισθούς και κόστος εργασίας», δήλωσε στο euronews. Οι χώρες με τη μεγαλύτερη αύξηση μέσου μισθού Κατά την τελευταία πενταετία (2018-2023), ο μέσος προσαρμοσμένος μισθός πλήρους απασχόλησης αυξήθηκε σε ονομαστικούς όρους ευρώ και στις 26 χώρες της ΕΕ. Σε ολόκληρη την ΕΕ, ο μέσος μηνιαίος μισθός αυξήθηκε κατά 507 ευρώ, αθροίζοντας σε ετήσια αύξηση 6.708 ευρώ, που αντιστοιχεί σε αύξηση 19%. Σε ποσοστιαίους όρους, η αύξηση κυμάνθηκε από μόλις 4% στη Σουηδία έως το αξιοσημείωτο 102% στη Λιθουανία. Η αύξηση ήταν ιδιαίτερα χαμηλότερη στις τέσσερις μεγαλύτερες οικονομίες της ΕΕ: η Ισπανία σημείωσε αύξηση 19%, η Γερμανία 18%, η Γαλλία 14% και η Ιταλία μόλις 10%. Οι σκανδιναβικές χώρες της ΕΕ παρέμειναν επίσης κάτω από τον μέσο όρο της ΕΕ, μαζί με την Κύπρο και την Ελλάδα. Σε ευρώ, η αύξηση των μέσων μισθών κυμάνθηκε από 91 ευρώ μηνιαίως στην Ελλάδα έως 1.291 ευρώ μηνιαίως στο Λουξεμβούργο. Η Λιθουανία κατέγραψε επίσης μια εντυπωσιακή αύξηση της τάξης των 1.141 ευρώ ανά μήνα. Η Eurostat θα δημοσιεύσει τα στοιχεία για τους μισθούς του 2024 στα τέλη του 2025. View full είδηση

Η συντριπτική πλειοψηφία των έργων του προγράμματος "Φωτοβολταϊκά στο Χωράφι" που έχουν ήδη εξεταστεί ή βρίσκονται σε λειτουργία, διαθέτει τη δυνατότητα έγχυσης στο δίκτυο. Αυτό τόνισε μιλώντας χθες στη Βουλή ο υφυπουργός ΠΕΝ επισημαίνοντας παράλληλα ότι σήμερα υπάρχουν 774 έργα εν λειτουργία, με σύμβαση σύνδεσης ή κοντά στην υπογραφή της. Εξ αυτών, το 87% διαθέτει δικαίωμα έγχυσης στο δίκτυο. Σε κάθε περίπτωση, εξ αρχής το πρόγραμμα ανέφερε ότι η έγχυση εξαρτάται από το δίκτυο στο συγκεκριμένο σημείο, πρόσθεσε ο υφυπουργός, σημειώνοντας ότι υπάρχει τοπικός κορεσμός σε κάποια σημεία και αιτήσεις που δεν έχουν εξεταστεί ακόμα. View full είδηση