Engineer

Αυτοί είναι οι φιναλίστ από την Ελλάδα – και τα αντιπροσωπευτικά τους έργα – που θα τεθούν στην κρίση της επιτροπής των Ευρωπαϊκών βραβείων αρχιτεκτονικής “EU Mies Van De Rohe” τον Μάιο του 2026 στη Βαρκελώνη. Το “EU Mies van der Rohe Awards” (European Union Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award) είναι το σημαντικότερο ευρωπαϊκό βραβείο αρχιτεκτονικής. Δημιουργήθηκε το 1988 από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το ίδρυμα Mies van der Rohe στη Βαρκελώνη. Ο στόχος του βραβείου είναι να αναδείξει την αριστεία στη σύγχρονη αρχιτεκτονική, να προβάλει την πολιτιστική ποικιλομορφία της Ευρώπης και να ενισχύσει τον διάλογο μεταξύ αρχιτεκτόνων, πελατών, θεσμών και κοινού. Απονέμεται κάθε δύο χρόνια και περιλαμβάνει: 1)Το κύριο βραβείο (Main Award), 2)Το Emerging Architecture Award για νέους αρχιτέκτονες και το 3)Young Talent Award για φοιτητές και πρόσφατους αποφοίτους. Τα έργα που διακρίνονται αποτελούν παραδείγματα καινοτομίας, βιωσιμότητας και κοινωνικού αντίκτυπου, ενώ συνήθως παρουσιάζονται σε έκθεση και ειδική τελετή στη Βαρκελώνη. Το Mandarin Oriental Costa Navarino, έργο των K-Studio και Alexandros N. Tombazis & Associates Μιλήσαμε με τον Ivan Blasi, Curator και Program Director του EU Prize for Contemporary Architecture – Mies van der Rohe Award, ο οποίος μας δήλωσε ότι τα βραβεία θα λάβουν χώρα μεταξύ 11 και 12 Μαΐου, -περιμένουν την τελική επιβεβαίωση από τον αρμόδιο Ευρωπαίο Επίτροπο- αν και, όπως είπε ο ίδιος, “θα είναι αυτές οι ημέρες γιατί συμπίπτουν με την ανακήρυξη της Βαρκελώνης σε Παγκόσμια Πρωτεύουσα της Αρχιτεκτονικής. Στην ερώτηση μας για την διαφορετικότητα των φετινών βραβείων, μας είπε: “Τα υποψήφια έργα του 2026 παρουσιάζουν διαφορετικές αλλά συμπληρωματικές προσεγγίσεις, σε ποικίλα πλαίσια και κλίμακες. Παρότι προέρχονται από διαφορετικές πραγματικότητες, όλα μοιράζονται μια στάση φροντίδας και προσοχής τόσο προς το περιβάλλον τους όσο και προς τους ανθρώπους που το κατοικούν. Διαφορετικές κλίμακες, διαφορετικά πλαίσια, ίδιο πνεύμα: φροντίδα για τους ανθρώπους και τον τόπο”. Σας παρουσιάζουμε, σε συνεργασία με τον Independent Expert των βραβείων και του Archisearch, Βασίλη Μπαρτζώκα τους 14 Έλληνες φιναλίστ (υπάρχουν 4 Ελληνες nominators και ο ΣΑΔΑΣ): Neiheiser Argyros -Astir Marina Landscape and Public Realm Το έργο Astir Marina Landscape and Public Realm των Neiheiser Argyros επιλέχθηκε στους φιναλίστ των βραβείων Mies van der Rohe γιατί επαναπροσδιορίζει τη σχέση μεταξύ πολυτελούς τουρισμού και δημόσιου χώρου στη Βουλιαγμένη. Με έναν σχεδιασμό διακριτικό και ποιητικό, μεταμορφώνει τη μαρίνα σε ανοιχτό, βιώσιμο τοπίο περιπάτου, ενσωματωμένο στη φύση, προάγοντας την ανθρώπινη κλίμακα και τη θαλάσσια εμπειρία. Betaplan S.A. και Pila Studio – Πύργος Πειραιά Ο Πύργος Πειραιά (Piraeus Tower), έργο των BETAPLAN + PILA Studio, θεωρείται υποψήφιο επειδή αποτελεί πρότυπο adaptive reuse: αναβιώνει ένα εγκαταλειμμένο κτίριο του 1975, επανασχεδιάζοντας τη φατίνη όψη και εσωτερικούς χώρους. Η πρόταση στοχεύει στη σημαντική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης μέσα από μια σειρά βιώσιμων λύσεων. Χρησιμοποιεί σκίαστρα (louvers) που περιορίζουν τα ηλιακά κέρδη έως και 50%, συμβάλλοντας έτσι στη μείωση της θερμότητας στο εσωτερικό του κτιρίου. Παράλληλα, προωθεί την ανακύκλωση υλικών, μειώνοντας τα απόβλητα και την ανάγκη για νέους πόρους, ενώ ενσωματώνει έξυπνα συστήματα ελέγχου που ρυθμίζουν αυτόματα τη θερμοκρασία και τον φωτισμό, εξασφαλίζοντας μέγιστη ενεργειακή απόδοση και άνεση. Biris-Tsiraki architects – “Towards the Sun / Summerhouse in Antiparos” Το έργο των Tasos Biris και Sofia Tsiraki είναι υποψήφιο για τα φετινά βραβεία Mies van der Rohe επειδή εκφράζει με μοναδικό τρόπο τη σύνδεση της αρχιτεκτονικής με το φυσικό τοπίο και το μεσογειακό φως. Η κατοικία ενσωματώνεται αρμονικά στο άνυδρο νησιωτικό περιβάλλον, χρησιμοποιώντας καθαρές γεωμετρίες, λιτά υλικά και ήπιες χρωματικές εντάσεις που αναδεικνύουν τη σχέση ανάμεσα στο κτισμένο και το φυσικό. Μέσα από την ισορροπία εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, το έργο αναδεικνύει τη σημασία της απλότητας και της αυθεντικής εμπειρίας του τόπου, στοιχεία που συνάδουν απόλυτα με τη φιλοσοφία του βραβείου Mies van der Rohe. Point Supreme, Κατοικία στην Πελοπόννησο Η κατοικία στην Πελοπόννησο από το γραφείο Point Supreme (Peloponnese House) είναι υποψήφια για τα φετινά βραβεία Mies van der Rohe επειδή αναδεικνύει με ευαισθησία την ανακατασκευή ενός παραδοσιακού πέτρινου αγροτικού σπιτιού, ενσωματώνοντας σύγχρονα στοιχεία που αναζωογονούν τον τόπο χωρίς να τον εξαλείφουν. Με προσεκτικές επεμβάσεις στη δομή, η χρήση φυσικών υλικών, η ανοιχτότητα και η σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου δημιουργούν ένα έργο που τιμά το παλιό και συγχρόνως ανταποκρίνεται στις σύγχρονες ανάγκες κατοίκησης. Micromega architecture and strategies and Alexandros Tombazis Associates And Architects – Pinewood Schoolin Anatolia Campus Το έργο των Micromega Architecture & Strategies και A. N. Tombazis & Associates συνδυάζει υψηλό αρχιτεκτονικό ήθος, βιώσιμο σχεδιασμό και ευαισθησία στο περιβάλλον του ιστορικού campus της Ανατόλιας στη Θεσσαλονίκη. Η κατασκευή σέβεται τον άξονα του campus, υιοθετεί ελαφρές μεταλλικές δομές που «αιωρούνται» για ενοποίηση των όψεων, εισάγει διπλά atria που ενισχύουν τη σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου και εφαρμόζει βιοκλιματικές αρχές για ελεγχόμενη θερμική άνεση, φυσικό φωτισμό και φυσικό εξαερισμό. Με αυτή την ολοκληρωμένη προσέγγιση το έργο αναδεικνύει την εκπαιδευτική χρήση ως αρχιτεκτονική πρόταση υψηλής ποιότητας και καινοτομίας, χαρακτηριστικά που ταιριάζουν με τις απαιτήσεις των βραβείων Mies van der Rohe. DeMachinas – Three Object Apartment Το έργο των DeMachinas + Elina Loukou ξεχωρίζει ως υποψήφιο γιατί μετατρέπει μια παλιά κατοικία μοντέρνου κτιρίου σε ένα χώρο που λειτουργεί ως «καμβάς» για αρχιτεκτονική χειρονομία. Στην προσέγγιση αυτή, απογυμνώνεται η υπάρχουσα δομή -αποκαλύπτονται τα waffle υποστυλώματα, οι σκάλες, οι επιφάνειες της οροφής- και τοποθετούνται τρία αυτόνομα λειτουργικά αντικείμενα (η οριζόντια νησίδα κουζίνας/τραπεζαρίας, ο “storage block” και ο μηχανισμός διαχωρισμού με pivot πόρτες) που οργανώνουν τον χώρο με ευελιξία. Με αυτόν τον τρόπο, το έργο ισορροπεί μεταξύ της αναγνώρισης του παλιού και της εισαγωγής νέας χωρικής λογικής, μια σύνθεση “άρνησης της διακόσμησης” και “ευέλικτης αρχιτεκτονικής χειρονομίας”, που ταιριάζει με τις απαιτήσεις ποιότητας, καινοτομίας και συγκρότησης του βραβείου Mies van der Rohe. Etsi architects – Τeloneio Kardamyli Το έργο Τελωνείο Καρδαμύλη (Teloneio Kardamyli Home Restoration) του γραφείου ETSI Architects αντιμετωπίζει με ευαισθησία την αποκατάσταση ενός ιστορικού κτιρίου του 18ου αιώνα, επαναφέροντάς το σε λειτουργική κατοικία με σεβασμό στη δομή, το τοπίο και την τοπική παράδοση. Επιχειρεί να ενώσει παλιό και νέο, χρησιμοποιεί τοπικά υλικά και τεχνικές, δημιουργεί ισορροπία εσωτερικών και εξωτερικών χώρων και ενισχύει τη σύνδεση του κτιρίου με το φυσικό και πολιτισμικό του περιβάλλον. Αλέξανδρος Ν. Tombazis & Associates μαζί με K-Studio – Mandarin Oriental Costa Navarino Το Mandarin Oriental Costa Navarino, έργο των K-Studio και Alexandros N. Tombazis & Associates, συνδυάζει πολυτελή φιλοξενία με βιώσιμη αρχιτεκτονική που σέβεται το μεσσηνιακό τοπίο. Ενσωματώνει φυσικά υλικά, ήπιες γραμμές και βιοκλιματικές αρχές, δημιουργώντας ένα ξενοδοχείο που μοιάζει να αναδύεται οργανικά από τη γη και το περιβάλλον του. Ctrl_Space Lab – The Bauxite Residue Pavilion Το Bauxite House Pavilion ξεχωρίζει για τον τρόπο που ενώνει την αρχιτεκτονική με την οικολογία. Χρησιμοποιεί υλικά από υπολείμματα βωξίτη, δείχνοντας πώς τα βιομηχανικά απόβλητα μπορούν να μετατραπούν σε αισθητικά και λειτουργικά στοιχεία. Η απλότητα, η διαφάνεια και η ενσωμάτωσή του στο φυσικό τοπίο εκφράζουν μια σύγχρονη, βιώσιμη αρχιτεκτονική σκέψη. Photo: George Pappas Block 722 – Viglostasi Το έργο Viglostasi Residence του γραφείου Block722 επιλέχθηκε επειδή μετατρέπει την ιδιωτική κατοικία σε μια αρμονική, ακριτική παρουσία στο κυκλαδίτικο τοπίο: οι όγκοι χαμηλού ύψους και οι φυσικές υλικές επιλογές (πέτρα, ξύλο, σοβάς) δημιουργούν «συνοικία» στο βράχο, ενώ η διάταξη σε επίπεδα αξιοποιεί την κλίση του εδάφους και προσφέρει θέες προς τη θάλασσα. RC Tech – Seneka Logistics – Storage & Distribution Centre Συνδυάζει λειτουργική καινοτομία με αρχιτεκτονική ποιότητα, αποδίδοντας έναν αποθηκευτικό-διανεμητικό χώρο που αναβαθμίζει τον αστικό ιστό της Κηφισιάς. Με έμφαση στην καθαρότητα μορφής, την τεχνολογική ακρίβεια και την αισθητική προσαρμοστικότητα, το έργο επιχειρεί να υπερβεί τη συμβατική αρχιτεκτονική των logistics εγκαταστάσεων, προσφέροντας ένα δομημένο περιβάλλον που ανταποκρίνεται σε σύγχρονες ανάγκες και αισθητικές απαιτήσεις. Arid – VEIL — extension residential Ενσωματώνει ευαίσθητα την επέκταση μιας κατοικίας, δημιουργώντας έναν διάλογο μεταξύ παλαιού και νέου. Η χρήση διαφανούς “πέπλου” (veil) λειτουργεί ως λεπτός διαχωριστής, που επιτρέπει τη συνύπαρξη ιδιωτικότητας και ανοιχτότητας, ενώ η αρχιτεκτονική απλότητα, η λεπτή μορφή και η καλή σύνδεση με το περιβάλλον αναδεικνύουν την ποιότητα του σχεδιασμού. React Αrchitects – Lofos house Το Lofos House των React Architects ενσωματώνεται αρμονικά στο φυσικό τοπίο, αναδύεται διακριτικά από τη γη και μετατρέπει την οροφή σε προέκταση του περιβάλλοντος. Οι καθαρές γραμμές, οι φυσικοί όγκοι και η ρευστή σχέση εσωτερικού-εξωτερικού χώρου εκφράζουν μια αρχιτεκτονική ισορροπίας, όπου το κτίσμα δεν κυριαρχεί, αλλά συνομιλεί με το τοπίο με διακριτική δύναμη. Flux Office – Νέο Πωλητήριο Ακρόπολης Το νέο πωλητήριο της Ακρόπολης από το Flux Office συνδυάζει σύγχρονο σχεδιασμό με σεβασμό στο ιστορικό τοπίο. Ενσωματώνεται αρμονικά στο περιβάλλον, χρησιμοποιεί φυσικά υλικά όπως μάρμαρο και κεραμικά, προσφέρει διαφάνεια και φως, ενώ λειτουργεί ως συνέχεια της εμπειρίας επίσκεψης, προβάλλοντας μια σύγχρονη, πολιτισμικά ευαίσθητη Ελλάδα. View full είδηση

Η υλοποίηση της επένδυσης αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2ου τριμήνου 2026. Το δε συνολικό κόστος ανέρχεται σε 170εκατ. ευρώ για το οποίο δεν προβλέπονται ενισχύσεις μέσω επιχορηγήσεων ή φορολογικών απαλλαγών. ΗMETLEN και ο Όμιλος Εταιρειών Καράτζη προχώρησαν σε νέα στρατηγική συνεργασία μέσω συμμετοχής τους σε κοινό επενδυτικό σχήμα με ποσοστά 49% και 51% αντίστοιχα, για την ανάπτυξη, κατασκευή, λειτουργία και εμπορική διαχείριση (energy management) Μονάδας Αποθήκευσης Ηλεκτρικής Ενέργειας (BESS) ισχύος 330MW / 790MWh στη Θεσσαλία. Πρόκειται για την μεγαλύτερη αυτόνομη (standalone) μονάδα αποθήκευσης που έχει δρομολογηθεί έως σήμερα στην Ελλάδα και μία από τις μεγαλύτερες στην Ευρώπη. Η συγκεκριμένη επένδυση έρχεται να συμπληρώσει και να διευρύνει τη συνεργασία των δύο Εταιρειών για την πώληση και απορρόφηση «πράσινης» ενέργειας, που ήδη από τον Αύγουστο του 2024 αφορά στην υλοποίηση χαρτοφυλακίου φωτοβολταϊκών σταθμών συνολικής ισχύος 262MW στην ίδια περιοχή. Η υλοποίηση της επένδυσης αναμένεται να ολοκληρωθεί εντός του 2ου τριμήνου 2026. Το δε συνολικό κόστος ανέρχεται σε €170εκατ., για το οποίο δεν προβλέπονται ενισχύσεις μέσω επιχορηγήσεων ή φορολογικών απαλλαγών. Η METLEN επενδύοντας στη συγκεκριμένη μονάδα, αναλαμβάνει την κατασκευή, λειτουργία και συντήρηση της μονάδας, μέσω της M Renewables. Σημειώνεται, πως ο Τομέας M Renewables του Κλάδου Ενέργειας της METLEN διαθέτει αποδεδειγμένη εμπειρία στην υλοποίηση σύνθετων έργων αποθήκευσης ενέργειας (BESS), με παρουσία και έργα σε πέντε ηπείρους. Μόνο το 2024, η METLEN ολοκλήρωσε έργα αποθήκευσης συνολικής δυναμικότητας 0,7GWh, ενώ βρίσκεται σε τελικό στάδιο συμφωνιών για έργα τρίτων συνολικής δυναμικότητας 2,2GWh. Μέσω στρατηγικών συνεργασιών, όπως αυτή με τον Όμιλο Καράτζη με τον οποίο υπάρχει άριστη συνεργασία τα τελευταία χρόνια, η METLEN επιβεβαιώνει τον ηγετικό της ρόλο στην ενίσχυση της ενεργειακής ασφάλειας και της «πράσινης» μετάβασης, δημιουργώντας το Utility της επόμενης ημέρας. View full είδηση

Ο Όμιλος ΔΕΗ ξεκίνησε την κατασκευή νέου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ενέργειας (BESS) στο Αμύνταιο, δυναμικότητας 50 MW και χωρητικότητας 200 MWh, ικανό να τροφοδοτεί το δίκτυο για τέσσερις ώρες. Η κατασκευή γίνεται από τη θυγατρική ΔΕΗ Ανανεώσιμες και θα χρησιμοποιηθούν υγρόψυκτες μπαταρίες LFP, εξασφαλίζοντας υψηλή απόδοση και ασφάλεια. Παράλληλα, σε Δυτική Μακεδονία κατασκευάζονται δύο ακόμη σταθμοί συνολικής ισχύος 98 MW. Το μήνυμα του αναπληρωτή CEO ΑΠΕ του Ομίλου ΔΕΗ, Κωνσταντίνου Μαύρου. Οι επενδύσεις της ΔΕΗ στο Αμύνταιο ©ΔΕΗ Η ανακοίνωση της ΔΕΗ Ο Όμιλος ΔΕΗ συνεχίζει τις επενδύσεις στον κρίσιμο τομέα της αποθήκευσης ενέργειας, ξεκινώντας την κατασκευή ενός νέου Σταθμού Ηλεκτροχημικής Αποθήκευσης Ενέργειας, BESS, στο Αμύνταιο στην περιοχή του ΑΗΣ Αμυνταίου. Ο νέος αυτός σταθμός, που κατασκευάζεται από την 100% θυγατρική του Ομίλου ΔΕΗ, τη ΔΕΗ Ανανεώσιμες θα αποτελείται από μπαταρίες συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 50 MW και χωρητικότητας 200 MWh και θα έχει τη δυνατότητα να τροφοδοτεί το σύστημα ηλεκτρικής ενέργειας με ισχύ 50 MW για 4 ώρες. Για την κατασκευή του νέου σταθμού BESS θα χρησιμοποιηθούν υγρόψυκτες συστοιχίες μπαταριών, καινοτόμου τεχνολογίας LFP, μεγιστοποιώντας τόσο την αξιοποιούμενη ενέργεια όσο και την ασφάλεια κατά τη λειτουργία. Η κατασκευή του νέου σταθμού αποθήκευσης ξεκινά, ενώ βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη η κατασκευή δύο ακόμα σταθμών ηλεκτροχημικής αποθήκευσης ενέργειας (BESS) στη Δυτική Μακεδονία, στις περιοχές του ΑΗΣ Καρδιάς και του ΑΗΣ Μελίτης, συνολικής εγκατεστημένης ισχύος 98 MW και χωρητικότητας 196 MWh. Ο ρόλος που επιτελούν οι μονάδες αποθήκευσης ενέργειας για το σύστημα είναι εξαιρετικά σημαντικός, καθώς αποσκοπούν στην υποστήριξη της λειτουργίας των παρακείμενων φωτοβολταϊκών σταθμών και συμβάλουν στην ευστάθεια του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, βελτιστοποιώντας τη διαχείριση της παραγωγής των σταθμών Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, μεγιστοποιώντας τον βαθμό συνεισφοράς τους και αξιοποιώντας στο έπακρο το δυναμικό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ. Στο πλαίσιο αυτό, ο Όμιλος ΔΕΗ έχει ήδη ανακοινώσει ότι θα κατασκευάσει στην περιοχή της Δυτικής Μακεδονίας έργα αποθήκευσης ενέργειας 860 MW. Συνολικά, αυτά τα έργα θα δημιουργήσουν πάνω από 1.300 θέσεις εργασίας κατά την κατασκευή και εκατοντάδες κατά τη λειτουργία. Μεταξύ των έργων αποθήκευσης ενέργειας ξεχωρίζουν και τα δύο αντλησιοταμιευτικά έργα, οι «φυσικές μπαταρίες» με τη χρήση δύο λιμνών σε υψομετρική διαφορά μεταξύ τους. Πρόκειται για το έργο στο ορυχείο Καρδιάς, με δυναμικότητα παραγωγής 320 MW για 8 ώρες και το έργο στο ορυχείο Νοτίου Πεδίου με δυναμικότητα παραγωγής 240 MW για 12 ώρες, για τα οποία έχουν ολοκληρωθεί οι αδειοδοτικές εργασίες. Πέραν των έργων αποθήκευσης που υλοποιούνται αυτή τη στιγμή στην Ελλάδα, ήδη κατασκευάζεται μια μονάδα BESS ονομαστικής ισχύος 25 MW και χωρητικότητας 55 MWh στη Βουλγαρία. Ο αναπληρωτής διευθύνων σύμβουλος ΑΠΕ Ομίλου ΔΕΗ, Κωνσταντίνος Μαύρος, τόνισε ότι «τα έργα αποθήκευσης ενέργειας που ήδη υλοποιούνται στη χώρα μας θα καθορίσουν το μέλλον του συστήματος ενέργειας. Οι εν λόγω επενδύσεις θα διασφαλίσουν την καλύτερη δυνατή χρήση της παραγωγής από Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας και, επιπλέον, την ευστάθεια του συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας στη χώρα μας, αλλά και σε ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ήπειρο. Η ΔΕΗ είναι πρωτοπόρος και σε αυτή τη διαδικασία, καθώς το επενδυτικό πλάνο του Ομίλου περιλαμβάνει σημαντικές επενδύσεις σε συστήματα αποθήκευσης ενέργειας». Οι επενδύσεις της ΔΕΗ στο Αμύνταιο ©ΔΕΗ View full είδηση

Μεγάλη ανισοκατανομή εμφανίζει η προσφορά στην ελληνική αγορά κατοικίας, με τις αστικές και παραθαλάσσιες ζώνες να συγκεντρώνουν την πλειονότητα των διαθέσιμων ακινήτων, ενώ οι περιοχές της ενδοχώρας παραμένουν χαμηλότερα ως προς την ένταση της προσφοράς. Σύμφωνα με την πιο πρόσφατη ανάλυση του Δείκτη Κορεσμού Προσφοράς Κατοικιών (ΔΚΠΚ), της ReDataset, ο Data & Analytics βραχίονα του Ομίλου Resolute Cepal Greece (RCG) ο οποίος αποτυπώνει τον αριθμό διαθέσιμων οικιστικών κατοικιών προς πώληση ανά 1.000 κατοίκους σε αυτές τις περιοχές που παρατηρούνται οι υψηλότερες τιμές του δείκτη, καταγράφονται και οι υψηλότερες τιμές πανελλαδικά, με πρωταθλητές Κασσάνδρα, η Κέα και ο Σαρωνικό γεγονός που αποτυπώνει τη σημαντική προσφορά εξοχικών και παραθεριστικών κατοικιών. Η μελέτη καλύπτει το 3ο τρίμηνο του 2025 και βασίζεται σε δεδομένα αγγελιών πώλησης κατοικιών σε όλους τους δήμους της χώρας και στα πληθυσμιακά στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ. Ο δείκτης υπολογίζεται ως ο λόγος των μοναδικών κατοικιών προς πώληση ανά 1.000 κατοίκους ανά δήμο, προσφέροντας μια συγκριτική αποτύπωση της έντασης της προσφοράς και επιτρέποντας τον εντοπισμό διαφοροποιήσεων μεταξύ αστικών, ημιαστικών και νησιωτικών περιοχών. Οι διακυμάνσεις του δείκτη αντανακλούν το επίπεδο διαθεσιμότητας κατοικιών στις τοπικές αγορές: υψηλές τιμές υποδηλώνουν έντονη προσφορά, ενώ χαμηλές τιμές περιορισμένη κινητικότητα και σταθερότερο απόθεμα. Η ανάλυση περιλαμβάνει οικιστικά ακίνητα που διατέθηκαν προς πώληση την περίοδο Ιούλιος–Σεπτέμβριος 2025, με τιμή ανά τ.μ. €300–€10.000, έτος κατασκευής 1950–2025, επιφάνεια 20–400 τ.μ. και έως 10ο όροφο. Διπλές αγγελίες ακινήτων με ίδια χαρακτηριστικά έχουν εξαιρεθεί. Χωρίζεται σε τέσσερα γεωγραφικά επίπεδα: 1) σε επίπεδο χώρας, 2) στην Περιφέρεια Αττικής, 3) στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης και 4) σε ενδεικτικούς δήμους εκτός Περιφέρειας Αττικής και Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης. Σε εθνικό επίπεδο, ο ΔΚΠΚ παρουσιάζει έντονες διαφοροποιήσεις μεταξύ των γεωγραφικών ενοτήτων της χώρας. Αυξημένος δείκτης εντοπίζεται επίσης στην Αττική, στο βόρειο παράκτιο τμήμα της Πελοποννήσου, στην Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης καθώς και σε νησιά του Αιγαίου με έντονη τουριστική δραστηριότητα. Αντίθετα, στο ηπειρωτικό τμήμα και ιδιαίτερα στη Δυτική Μακεδονία, παρατηρούνται χαμηλές τιμές του δείκτη, υποδηλώνοντας περιορισμένη διαθεσιμότητα κατοικιών προς πώληση και μειωμένη δραστηριότητα στις τοπικές αγορές. Η Ήπειρος, μεγάλο μέρος της Θεσσαλίας, το Βόρειο Αιγαίο και τα Δωδεκάνησα καταγράφουν επίσης χαμηλά επίπεδα κορεσμού, στοιχείο που συνδέεται είτε με την παλαιότητα του αποθέματος είτε και με τη μικρότερη κινητικότητα αγοραπωλησιών. Η συνολική εικόνα επιβεβαιώνει την ανισοκατανομή της προσφοράς στην ελληνική αγορά κατοικίας, με τις αστικές και παραθαλάσσιες ζώνες να συγκεντρώνουν την πλειονότητα των διαθέσιμων ακινήτων, ενώ οι περιοχές της ενδοχώρας παραμένουν χαμηλότερα ως προς την ένταση της προσφοράς. Η Περιφέρεια Αττικής παρουσιάζει ευδιάκριτες ενδοπεριφερειακές διαφοροποιήσεις ως προς τον ΔΚΠΚ. Οι νότιοι και ανατολικοί δήμοι καταγράφουν τις υψηλότερες τιμές του δείκτη, επιβεβαιώνοντας την αυξημένη παρουσία παραθαλάσσιων και νεόδμητων κατοικιών, ενώ στο βόρειο και δυτικό τμήμα οι τιμές διαμορφώνονται σε χαμηλότερα επίπεδα. Στο παραπάνω χάρτη δεν εμφανίζεται η Π.Ε. Νήσων. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Αθήνα 56.2 Καισαριανή 32.9 Δάφνη - Υμηττός 31.2 Ζωγράφου 29.8 Βύρωνας 29.2 Ηλιούπολη 22.9 Γαλάτσι 18.7 Νέα Φιλαδέλφεια – Νέα Χαλκηδόνα 15.5 Ο Κεντρικός Τομέας Αθηνών παρουσιάζει μεσαίες έως υψηλές τιμές του ΔΚΠΚ, αντικατοπτρίζοντας την έντονη εμπορική δραστηριότητα και την αυξημένη κινητικότητα της αθηναϊκής αγοράς. Ο Δήμος Αθηναίων καταγράφει την υψηλότερη προσφορά της ενότητας, γεγονός που συνδέεται με τον μεγάλο όγκο αγγελιών στο ιστορικό και αστικό κέντρο, καθώς και με την παρουσία ακινήτων διαφορετικής ηλικίας και χρήσης. Περιοχές όπως ο Βύρωνας, η Δάφνη–Υμηττός, ο Ζωγράφου και η Καισαριανή εμφανίζουν ισορροπημένα επίπεδα προσφοράς, με σημαντικό ποσοστό ανακαινισμένων ή νεότερων κατοικιών που διατίθενται προς πώληση. Αντίθετα, δήμοι όπως το Γαλάτσι και η Νέα Φιλαδέλφεια–Νέα Χαλκηδόνα παρουσιάζουν χαμηλότερη ένταση αγγελιών, υποδηλώνοντας πιο σταθερές και λιγότερο ευμετάβλητες τοπικές αγορές. Συνολικά, ο Κεντρικός Τομέας συνιστά μια ώριμη και διαφοροποιημένη αγορά κατοικίας, όπου η ποικιλία του αποθέματος και η εναλλαγή χρήσεων ενισχύουν τη συνεχή διαθεσιμότητα ακινήτων προς πώληση. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Κηφισιά 58.5 Φιλοθέη - Ψυχικό 39 Μαρούσι 35.6 Πεντέλη 33.5 Λυκόβρυση - Πεύκη 32.7 Βριλήσσια 32.1 Αγία Παρασκευή 30.8 Χαλάνδρι 29.6 Παπάγου - Χολαργός 28.9 Νέο Ηράκλειο 23.1 Νέα Ιωνία 18.9 Μεταμόρφωση 17 Ο Βόρειος Τομέας Αθηνών παρουσιάζει μεσαίες έως υψηλές τιμές του ΔΚΠΚ, αποτυπώνοντας μια αγορά με αυξημένη διαθεσιμότητα και σχετική ανανέωση του οικιστικού αποθέματος. Περιοχές όπως η Κηφισιά, το Μαρούσι και η Φιλοθέη–Ψυχικό εμφανίζουν ισχυρή παρουσία αγγελιών, γεγονός που συνδέεται με τη ζήτηση για νεότερες ή ανακαινισμένες κατοικίες. Αντίθετα, δήμοι όπως η Μεταμόρφωση και η Νέα Ιωνία κινούνται σε χαμηλότερα επίπεδα προσφοράς, διατηρώντας πιο σταθερό χαρακτήρα αγοράς. Συνολικά, ο Βόρειος Τομέας συνδυάζει ώριμες αστικές περιοχές με νεότερα οικιστικά τμήματα, παρουσιάζοντας μια ισορροπημένη αλλά ενεργή αγορά κατοικίας. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Γλυφάδα 69.5 Άλιμος 58.9 Παλαιό Φάληρο 57.6 Καλλιθέα 47.1 Νέα Σμύρνη 39 Ελληνικό – Αργυρούπολη 35.4 Μοσχάτο – Ταύρος 26.3 Άγιος Δημήτριος 23.8 Ο Νότιος Τομέας Αθηνών καταγράφει υψηλές τιμές του ΔΚΠΚ, αποτελώντας μία από τις πιο ενεργές αγορές της Περιφέρειας Αττικής. Οι παράκτιοι δήμοι, όπως η Γλυφάδα, ο Άλιμος και το Παλαιό Φάληρο, συγκεντρώνουν σημαντικό όγκο διαθέσιμων κατοικιών προς πώληση, γεγονός που συνδέεται με τη ζήτηση για παραθαλάσσιες και επενδυτικές κατοικίες. Η Καλλιθέα και η Νέα Σμύρνη βρίσκονται σε ενδιάμεση θέση, με ενεργή αγορά αλλά μικρότερη διαθεσιμότητα λόγω της υψηλής ζήτησης και του περιορισμένου χώρου για νέα ανάπτυξη. Περιοχές του εσωτερικού, όπως ο Άγιος Δημήτριος και το Μοσχάτο–Ταύρος, εμφανίζουν μεσαία επίπεδα προσφοράς, διατηρώντας πιο σταθερό οικιστικό προφίλ. Συνολικά, ο Νότιος Τομέας συνδυάζει υψηλή εμπορική δραστηριότητα με παραθαλάσσιο χαρακτήρα, αποτελώντας κομβικό σημείο της αθηναϊκής αγοράς κατοικίας. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Περιστέρι 18.2 Πετρούπολη 17.4 Χαϊδάρι 16.8 Αιγάλεω 15.6 Ίλιον 14.6 Άγιοι Ανάργυροι – Καματερό 14.3 Αγία Βαρβάρα 11.2 Ο Δυτικός Τομέας Αθηνών εμφανίζει χαμηλές τιμές του ΔΚΠΚ, με σταθερό και περιορισμένο αριθμό διαθέσιμων αγγελιών. Η αγορά χαρακτηρίζεται από μικρή ανανέωση του αποθέματος, καθώς το οικιστικό στοκ παραμένει παλαιότερο και η κινητικότητα περιορισμένη. Οι δήμοι της ενότητας, όπως το Περιστέρι και η Πετρούπολη καταγράφουν συγκρατημένη εμπορική δραστηριότητα, αντανακλώντας αγορές προσανατολισμένες κυρίως στην πρώτη κατοικία και λιγότερο σε επενδυτικές κινήσεις. Συνολικά, η περιοχή διατηρεί ένα προφίλ χαμηλής προσφοράς και σταθερής αγοράς, χωρίς ενδείξεις έντονης αναπτυξιακής ή τουριστικής πίεσης. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Πειραιάς 39.1 Νίκαια – Άγιος Ιωάννης Ρέντη 24.3 Κερατσίνι – Δραπετσώνα 20.1 Κορυδαλλός 19.4 Πέραμα 16.9 Η Περιφερειακή Ενότητα Πειραιά παρουσιάζει διαφοροποιημένη εικόνα ως προς τον ΔΚΠΚ, με τους περισσότερους δήμους να καταγράφουν χαμηλές τιμές και περιορισμένη διαθεσιμότητα ακινήτων προς πώληση. Η αγορά χαρακτηρίζεται από σταθερότητα και μικρή κινητικότητα, με τις αγγελίες να αφορούν κυρίως παλαιότερα ακίνητα εντός του υφιστάμενου οικιστικού ιστού. Εξαίρεση αποτελεί ο Δήμος Πειραιά, ο οποίος εμφανίζει μεσαία επίπεδα προσφοράς, αντανακλώντας τον αστικό του χαρακτήρα και την αυξημένη παρουσία νεότερων ή ανακαινισμένων κατοικιών. Συνολικά, η εικόνα του Πειραιά επιβεβαιώνει την ετερογένεια της αγοράς μεταξύ των κεντρικών και περιφερειακών τμημάτων της ενότητας, με την παράκτια ζώνη να διατηρεί υψηλότερη δυναμική σε σχέση με το εσωτερικό. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Σαρωνικός 106.8 Βάρη-Βούλα-Βουλιαγμένη 102.1 Μαρκόπουλο Μεσογαίας 60.1 Ωρωπός 45.6 Διόνυσος 45 Ραφήνα - Πικέρμι 41.8 Σπάτα – Αρτέμιδα 37.1 Μαραθώνας 36.3 Λαύριο 34.9 Παλλήνη 30.2 Παιανία 24.2 Κορωπί 23.6 Αχαρνές 13.5 Η Ανατολική Αττική παρουσιάζει υψηλές τιμές του ΔΚΠΚ, ιδιαίτερα στους παράκτιους δήμους όπου η διαθεσιμότητα κατοικιών προς πώληση είναι σημαντικά αυξημένη. Οι περιοχές του παραλιακού μετώπου, όπως ο Σαρωνικός και ο Δήμος Βάρης–Βούλας–Βουλιαγμένης, καταγράφουν από τις υψηλότερες τιμές σε εθνικό επίπεδο, επιβεβαιώνοντας τη διαχρονική ζήτηση για παραθαλάσσια και επενδυτικά ακίνητα. Στους δήμους, όπως η Παλλήνη, τα Σπάτα–Αρτέμιδα και ο Ωρωπός, ο δείκτης παραμένει σε μεσαία επίπεδα, αντανακλώντας την ανάπτυξη νέων οικιστικών ζωνών και τη σταδιακή διεύρυνση της αγοράς πρώτης κατοικίας. Η συνολική εικόνα της Ανατολικής Αττικής χαρακτηρίζεται από ισχυρή αγορά κατοικίας και έντονη δραστηριότητα, με τη ζήτηση να διαμορφώνεται τόσο από μόνιμους κατοίκους όσο και από επενδυτικά ή παραθεριστικά ενδιαφέροντα. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Φυλή 11.6 Μάνδρα – Ειδυλλία 11.6 Μέγαρα 11 Ελευσίνα 6 Ασπρόπυργος 2.6 Η Δυτική Αττική χαρακτηρίζεται από χαμηλές τιμές του ΔΚΠΚ, με περιορισμένη διαθεσιμότητα ακινήτων προς πώληση. Η αγορά διατηρεί κυρίως τοπικό χαρακτήρα, με χαμηλή πυκνότητα αγγελιών και περιορισμένες νέες καταχωρήσεις, γεγονός που αντικατοπτρίζει τη σταθερότητα του οικιστικού αποθέματος και τη μικρότερη κινητικότητα των κατοίκων. Οι δήμοι της ενότητας, όπως η Φυλή, η Μάνδρα-Ειδυλλία και τα Μέγαρα, εμφανίζουν συγκρατημένη εμπορική δραστηριότητα, εστιάζοντας κυρίως σε αγορές πρώτης κατοικίας και λιγότερο σε επενδυτική ή παραθεριστική ζήτηση. Συνολικά, η περιοχή διαμορφώνει ένα προφίλ χαμηλής προσφοράς και σταθερής αγοράς, σε αντίθεση με τις δυναμικότερες και παράκτιες ζώνες της υπόλοιπης Αττικής Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Αίγινα 37.9 Ύδρα 25.6 Κύθηρα 22.8 Σπέτσες 19.8 Πόρος 19.6 Σαλαμίνα 17.3 Τροιζηνία – Μέθανα 13.6 Αγκίστρι 10.6 Η Περιφερειακή Ενότητα Νήσων Αττικής παρουσιάζει μέτρια επίπεδα προσφοράς κατοικιών, με διαφοροποιήσεις ανάμεσα στα νησιά. Η Αίγινα και η Ύδρα ξεχωρίζουν με εντονότερη δραστηριότητα, αντανακλώντας τη ζήτηση για παραθεριστική και εξοχική κατοικία σε εύκολα προσβάσιμους προορισμούς. Αντίθετα, σε μικρότερα ή πιο απομονωμένα νησιά, όπως τα Κύθηρα, ο Πόρος και το Αγκίστρι, η προσφορά παραμένει περιορισμένη, γεγονός που συνδέεται με το μικρότερο μέγεθος των τοπικών αγορών και τον χαμηλότερο ρυθμό νέων αγγελιών. Συνολικά, η εικόνα των νησιών της Αττικής καταδεικνύει μια ισορροπημένη αλλά μικρής κλίμακας αγορά, με έμφαση στη δευτερεύουσα κατοικία και στην εποχική ζήτηση. Ενότητα 3 – Περιφερειακή ενότητα Θεσσαλονίκης Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Θεσσαλονίκη 69.3 Θερμαϊκός 67.6 Θέρμη 65.9 Πυλαία – Χορτιάτης 45.1 Καλαμαριά 34.5 Νεάπολη – Συκιές 33.3 Ωραιόκαστρο 26 Αμπελόκηποι – Μενεμένη 25.3 Βόλβη 20.9 Κορδελιό – Εύοσμος 20 Παύλος Μελάς 18.3 Λαγκαδάς 12.8 Δέλτα 6.9 Χαλκηδόνα 6.5 Η Περιφερειακή Ενότητα Θεσσαλονίκης παρουσιάζει ισχυρή διαφοροποίηση στην προσφορά κατοικιών προς πώληση, με τα υψηλότερα επίπεδα να συγκεντρώνονται στο πολεοδομικό συγκρότημα και στους νοτιοανατολικούς παραθαλάσσιους δήμους. Ο Δήμος Θεσσαλονίκης καταγράφει το υψηλότερο επίπεδο προσφοράς, ενώ ακολουθούν ο Θερμαϊκός και η Θέρμη, όπου η έντονη οικιστική δραστηριότητα αντικατοπτρίζει τη ζήτηση για παραθαλάσσια και προαστιακή κατοικία υψηλών προδιαγραφών. Δήμοι όπως η Πυλαία–Χορτιάτης και η Καλαμαριά διατηρούν επίσης αυξημένα επίπεδα αγγελιών, επιβεβαιώνοντας την επεκτατική δυναμική της αγοράς κατοικίας προς τα ανατολικά προάστια. Αντίθετα, στους δυτικούς και βόρειους δήμους, όπως το Κορδελιό–Εύοσμος, ο Παύλος Μελάς και ο Λαγκαδάς, η προσφορά κατοικιών παραμένει περιορισμένη, στοιχείο που αντανακλά πιο σταθερές και λιγότερο εμπορικές τοπικές αγορές. Συνολικά, η αγορά της Θεσσαλονίκης χαρακτηρίζεται από ανισοκατανομή της προσφοράς, με τη νοτιοανατολική και κεντρική ζώνη να διατηρούν τον πρωταγωνιστικό ρόλο στις αγοραπωλησίες κατοικιών της Βόρειας Ελλάδας. Δήμος Ακίνητα ανά 1000 κατοίκους Πάτρα 37 Κόρινθος 23.4 Βόλος 17.4 Χαλκίδα 15.6 Καλαμάτα 14 Λαμία 12.9 Ιωάννινα 12.2 Ηράκλειο Κρήτης 10.3 Λάρισα 7.2 Ρόδος 5.7 Η εικόνα των Περιφερειακών Δήμων αναδεικνύει σημαντικές διαφοροποιήσεις στην προσφορά κατοικιών προς πώληση. Οι δήμοι της Πάτρας, Κορίνθου και Βόλου καταγράφουν τα υψηλότερα επίπεδα, γεγονός που υποδηλώνει ενεργή οικιστική κινητικότητα και αυξημένη παρουσία διαθέσιμων ακινήτων. Η έντονη δραστηριότητα στους δήμους συνδέεται με τη ζήτηση για μόνιμη κατοικία και τη διεύρυνση των τοπικών αγορών. Αντίθετα, Δήμοι όπως η Χαλκίδα, η Καλαμάτα, η Λαμία και τα Ιωάννινα εμφανίζουν πιο περιορισμένη προσφορά, αντανακλώντας σταθερότερες αγορές και χαμηλότερο ρυθμό ανανέωσης αποθέματος. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν οι τουριστικές περιοχές, όπου παρά τη δυναμική των αγορών, η προσφορά κατοικιών προς πώληση παραμένει συγκρατημένη. Στο Ηράκλειο Κρήτης και στη Ρόδο, για παράδειγμα, το φαινόμενο αυτό αποδίδεται στην αξιοποίηση σημαντικού μέρους του οικιστικού αποθέματος σε άλλες μορφές χρήσης, όπως βραχυχρόνια μίσθωση, γεγονός που περιορίζει τη διαθεσιμότητα ακινήτων προς πώληση. Συνολικά, η ένταση της προσφοράς στους Περιφερειακούς Δήμους δεν εξαρτάται αποκλειστικά από το πληθυσμιακό μέγεθος, αλλά κυρίως από τις τοπικές συνθήκες, το πρότυπο οικιστικής ανάπτυξης και το είδος της ζήτησης που επικρατεί σε κάθε περιοχή είτε πρόκειται για μόνιμη κατοικία είτε για τουριστική αξιοποίηση. View full είδηση

Παρ’ ότι η Ελλάδα αποτελεί διεθνή δύναμη στον θαλάσσιο τουρισμό, εξακολουθεί να υστερεί σε σύγχρονες υποδομές ελλιμενισμού. Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη της ICAP, η χώρα εμφανίζει έλλειμμα περίπου 3.000 θέσεων για σκάφη αναψυχής, αριθμός που αντιστοιχεί σε δέκα μεγάλες μαρίνες. Το κενό αυτό λειτουργεί αποτρεπτικά, σε μια περίοδο που ο παγκόσμιος θαλάσσιος τουρισμός αναπτύσσεται ραγδαία, με την κατασκευή ολοένα μεγαλύτερων σκαφών και την αύξηση του yachting υψηλής δαπάνης. Την ίδια στιγμή, το Υπερταμείο κρατά πλέον στα χέρια του ένα από τα μεγαλύτερα χαρτοφυλάκια μαρινών στη Μεσόγειο και βρίσκεται σε φάση επιτάχυνσης της αξιοποίησής τους, με στόχο να καλύψει το χαμένο έδαφος και να διαμορφώσει ένα δίκτυο αντάξιο της ζήτησης αλλά και της δυναμικής της χώρας. Το Υπερταμείο έχει θέσει ως στρατηγική προτεραιότητα την αξιοποίηση επιλεγμένων μαρινών που βρίσκονται σε κομβικά νησιά της χώρας. Στόχος είναι μέσα στο 2025 να έχουν ολοκληρωθεί όλες οι συμβατικές υποχρεώσεις και να προχωρήσει η οριστική μεταβίβαση των μαρινών στους επενδυτές με τους οποίους έχουν ήδη υπογραφεί συμφωνίες. Με αυτόν τον τρόπο θα ανοίξει ο δρόμος για την άμεση υλοποίηση των σχεδιαζόμενων επενδύσεων υψηλής προστιθέμενης αξίας, συμπεριλαμβανομένων αναπτύξεων πεντάστερου επιπέδου. Στο επίκεντρο βρίσκεται η Ρόδος, όπου το Υπερταμείο κινείται προς την κατεύθυνση ενός ενιαίου σχεδίου αξιοποίησης, σε συνεργασία με τον Δήμο, ώστε να γίνει η μεγάλη επέμβαση στο παραλιακό μέτωπο. Παρ’ ότι υπάρχουν ακόμη θεσμικά και τεχνικά ζητήματα που απαιτούν συνεννόηση, ο στόχος είναι το master plan να καταρτιστεί σύντομα, ώστε να ανοίξει ο δρόμος για μια σύγχρονη μαρίνα, που θα αναβαθμίσει την εικόνα του νησιού. Ο λιμένας της Ρόδου καταλαμβάνει νευραλγική θέση στο βορειοανατολικό παράκτιο μέτωπο και περιλαμβάνει τις λιμενικές εγκαταστάσεις της Κολόνας, του προβλήτα των Αγγέλων και της Ακαντιάς. Αντίστοιχο ενδιαφέρον συγκεντρώνει και η μαρίνα της Ζακύνθου, η οποία βρίσκεται υπό τη διαχείριση του Ταμείου και γειτνιάζει άμεσα με τον κεντρικό λιμένα του νησιού. Η υφιστάμενη υποδομή διαθέτει 150 θέσεις ελλιμενισμού, 37.000 τ.μ. χερσαίας ζώνης και 65.000 τ.μ. θαλάσσιας ζώνης, με δυνατότητα ανάπτυξης εμπορικών χρήσεων, ξενοδοχείων, εστίασης και κέντρων ψυχαγωγίας. Η μαρίνα, που σήμερα υπολειτουργεί σε σχέση με τις δυνατότητές της, μπορεί να μετατραπεί σε πόλο υψηλού επιπέδου θαλάσσιου τουρισμού, συνδέοντας το λιμάνι με μια νέα τουριστική ζώνη. Στο σχέδιο μελλοντικής αξιοποίησης παραμένει και η μαρίνα Μυκόνου, η οποία έχει περάσει στο Υπερταμείο μαζί με τον λιμένα του νησιού. Η αξιοποίησή της τοποθετείται στον πυρήνα της τουριστικής στρατηγικής για προορισμούς υψηλής ζήτησης, ενώ στο αντίστοιχο pipeline βρίσκεται και η Γλυφάδα – παρ’ ότι ούτε εκεί δεν έχει ακόμη διαμορφωθεί συγκεκριμένο σχέδιο, αποτελεί κομμάτι της επόμενης γενιάς επενδύσεων. Παράλληλα, σε φάση προετοιμασίας για την προκήρυξη διαγωνισμών βρίσκεται η μαρίνα της Σκιάθου, ενώ στη λίστα για μελλοντική αξιοποίηση και ανάπτυξη έχουν ήδη ενταχθεί το Κατάκολο, η Πάρος, η Κως, ο Άγιος Νικόλαος, η Νέα Επίδαυρος και η Λιναριά Σκύρου. Πρόκειται για το «δεύτερο κύμα» μαρινών που το Υπερταμείο σχεδιάζει να ενεργοποιήσει, μετά την οριστική τακτοποίηση και ολοκλήρωση των πιο ώριμων φακέλων. Ιδιαίτερα κρίσιμο κεφάλαιο για την επόμενη ημέρα των θαλάσσιων τουριστικών υποδομών αποτελούν οι εκκρεμότητες που πρέπει να κλείσουν, ώστε να απελευθερωθεί η υλοποίηση έργων που έχουν ήδη δρομολογηθεί. Κομβική περίπτωση είναι η ολοκλήρωση της μεταβίβασης της Μαρίνας Πύλου, η οποία παραχωρείται για 40 έτη στην κοινοπραξία D Marinas Hellas – ΤΕΜΕΣ (όμιλος Κωνσταντακόπουλου). Το επενδυτικό σχέδιο, άνω των €10 εκατ., προβλέπει πλήρη αναβάθμιση των υποδομών και της επιχειρησιακής ικανότητας της μαρίνας, η οποία θα διαθέτει 130 θέσεις ελλιμενισμού για σκάφη μήκους 8-30 μ., νέους χερσαίους χώρους με χρήσεις αναψυχής, εμπορικές δραστηριότητες, πάρκινγκ και υπηρεσίες τεχνικής υποστήριξης σκαφών. Για να ξεκινήσει η υλοποίηση, απομένουν δύο χρονοβόρες διαδικασίες: η απομάκρυνση βυθισμένων σκαφών (υποχρέωση του Δημοσίου) και η οριστικοποίηση της χρηματοδότησης. Στόχος είναι οι εκκρεμότητες να κλείσουν έως το τέλος του έτους. Σειρά αναμένεται να πάρει η μαρίνα Αργοστολίου, η οποία έχει περάσει στην A1 Yacht Trade στο πλαίσιο 40ετούς παραχώρησης. Το πλάνο αναβάθμισης περιλαμβάνει νέες υπηρεσίες ελλιμενισμού, συντήρησης και επισκευών, εφαρμογή «έξυπνων» τεχνολογιών και σύγχρονων περιβαλλοντικών προτύπων, με στόχο η μαρίνα να λειτουργεί σε επίπεδο διεθνών προδιαγραφών. Μεγάλη εκκρεμότητα του Υπερταμείου είναι και η περίπτωση της Μαρίνας Καλαμαριάς. Η πρόσφατη ΚΥΑ, που εγκρίνει τους περιβαλλοντικούς όρους και εξειδικεύει το Προεδρικό Διάταγμα του 2023, ανοίγει πλέον τον δρόμο για την προκήρυξη του διαγωνισμού παραχώρησης. Η χερσαία ζώνη φτάνει τα 100 στρέμματα, εκ των οποίων τα 77 μπορούν να αξιοποιηθούν, με το Υπερταμείο να εκτιμά ότι το έργο θα συγκεντρώσει «ισχυρό» ενδιαφέρον – πιθανότατα το μεγαλύτερο της τελευταίας περιόδου. Η προοπτική είναι η μαρίνα να αποτελέσει πόλο ποιότητας για την ευρύτερη περιοχή, ενισχύοντας την τοπική οικονομία. Στο Λαύριο, το Υπερταμείο προχωράει τον σχεδιασμό για την αναβάθμιση της μαρίνας και του λιμένα, με όραμα τη μετατροπή της περιοχής σε κόμβο τουρισμού και θαλάσσιων μεταφορών. Προβλέπονται υποδομές για κρουαζιέρα, νέα μαρίνα σκαφών αναψυχής, εκσυγχρονισμός λιμενικών εγκαταστάσεων και έργα «πράσινης» κινητικότητας. Παράλληλα, ο διαγωνισμός για την παραχώρηση πλειοψηφικού ποσοστού στον Οργανισμό Λιμένος Λαυρίου βρίσκεται σε εξέλιξη, αν και με καθυστερήσεις λόγω προσφυγών. Στόχος είναι το Λαύριο να εξελιχθεί σε νέα τουριστική πύλη της Αττικής. Στα μεγάλα ιδιωτικά projects, ξεχωρίζει η υπό ανάπτυξη μαρίνα mega-yachts στην Κέρκυρα από τη Lamda Marinas, επένδυση που υπερβαίνει τα €140 εκατ., με δυνατότητα ελλιμενισμού 410 σκαφών έως 140 μ. και χερσαία ζώνη 39.400 τ.μ., με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2028. Αντίστοιχα, η μαρίνα Αλίμου, με επένδυση που αγγίζει τα €100 εκατ., εισέρχεται στη φάση υλοποίησης μετά την έκδοση προέγκρισης οικοδομικής άδειας, δημιουργώντας έναν νέο πυλώνα του παραλιακού μετώπου. Παρά την πρόοδο, το μεγάλο στοίχημα παραμένει η ταχύτητα – θεσμικά κενά, αργές αδειοδοτήσεις, αλληλοεπικαλύψεις αρμοδιοτήτων και περιβαλλοντικές δεσμεύσεις εξακολουθούν να φρενάρουν επενδύσεις που θα μπορούσαν ήδη να αποδίδουν. Γι’ αυτό το Υπερταμείο ετοιμάζεται να προκηρύξει διεθνή διαγωνισμό για σύμβουλο στρατηγικής, ο οποίος θα χαρτογραφήσει, θα ιεραρχήσει και θα οργανώσει ενιαίο αναπτυξιακό πλάνο για το σύνολο του χαρτοφυλακίου λιμένων και μαρινών. Πρόσφατα, μάλιστα, το Υπερταμείο προχώρησε στην πρόσκληση συμβούλου ανάπτυξης στρατηγικής, για να χαράξει σχέδιο αξιοποίησης των ελληνικών λιμανιών και μαρινών και να προτείνει νέες επενδύσεις που θα μεγιστοποιούν την αξία τους. Το έργο προβλέπει ανάλυση της αγοράς, αξιολόγηση των υφιστάμενων υποδομών, αλλά και σχέδιο αναδιάρθρωσης λιμένων και δημιουργίας νέων μαρινών, με έμφαση στην Αττική. View full είδηση

Με στόχο να καταστήσει την Ευρώπη παγκόσμιο κόμβο τεχνητής νοημοσύνης και υπερυπολογιστικών υποδομών, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ανακοίνωσε τη δημιουργία νέων «AI Factories Antennas» σε επτά κράτη-μέλη και έξι συνεργαζόμενες χώρες, καθώς και την προσθήκη έξι νέων «AI Factories» στο ευρωπαϊκό δίκτυο. Η πρωτοβουλία εντάσσεται στο πλαίσιο του AI Continent Action Plan και της στρατηγικής Apply AI, που επιδιώκουν να επιταχύνουν τη χρήση της τεχνητής νοημοσύνης σε ολόκληρη την ευρωπαϊκή οικονομία και τον δημόσιο τομέα. Η ΕΕ ενισχύει το ευρωπαϊκό οικοσύστημα υπερυπολογιστών και AI μέσω του EuroHPC, φέρνοντας προηγμένες δυνατότητες σε επιχειρήσεις, ερευνητές και startups Οι «AI Factories Antennas», που ανακοίνωσε η Πρόεδρος της Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, θα εγκατασταθούν σε Βέλγιο, Κύπρο, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Λετονία, Μάλτα και Σλοβακία, καθώς και σε συνεργαζόμενες χώρες, όπως Ισλανδία, Μολδαβία, Ελβετία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βόρεια Μακεδονία και Σερβία. Κατά την επίσκεψή της στα Δυτικά Βαλκάνια, η Πρόεδρος παρουσίασε τα νέα κέντρα σε Σερβία και Βόρεια Μακεδονία, δίνοντας στις επιχειρήσεις της περιοχής πρόσβαση στην ευρωπαϊκή υποδομή ΑΙ. Τα νέα αυτά σημεία θα λειτουργούν σε στενή συνεργασία με τις AI Factories, παρέχοντας ασφαλή απομακρυσμένη πρόσβαση σε υπερυπολογιστές βελτιστοποιημένους για AI εφαρμογές. Πλήρως ενταγμένες στο οικοσύστημα του EuroHPC Joint Undertaking (JU), οι Antennas θα λειτουργήσουν ως «τοπικές γέφυρες», που διευρύνουν την πρόσβαση στο ταλέντο, την καινοτομία και τις υποδομές της Ευρώπης στον τομέα της τεχνητής νοημοσύνης. Έξι νέα ΑΙ Factories Παράλληλα, η Επιτροπή ανακοίνωσε την επιλογή έξι νέων χωρών για τη φιλοξενία AI Factories: Τσεχία, Λιθουανία, Ολλανδία, Πολωνία, Ρουμανία και Ισπανία. Με αυτές τις προσθήκες, το ευρωπαϊκό δίκτυο θα αριθμεί πλέον 19 AI Factories σε 16 κράτη-μέλη, που θα αποτελούν έναν διασυνδεδεμένο πυρήνα ανάπτυξης, εκπαίδευσης και εφαρμογής καινοτόμων μοντέλων AI. Το ισπανικό AI Factory θα περιλαμβάνει και μια πειραματική πλατφόρμα, προσφέροντας περιβάλλον δοκιμών και ανάπτυξης για νέα συστήματα και εφαρμογές AI, ενώ οι υπόλοιπες μονάδες θα λειτουργούν ως one-stop shop για startups, ΜμΕ και ερευνητικά ιδρύματα. Οι δομές αυτές θα παρέχουν πρόσβαση σε υπερυπολογιστικά συστήματα, εκπαίδευση και τεχνική υποστήριξη, επιτρέποντας στις ευρωπαϊκές επιχειρήσεις να αναπτύσσουν λύσεις εντός ενός ψηφιακά κυρίαρχου ευρωπαϊκού οικοσυστήματος. Η πρωτοβουλία στηρίζεται σε ένα ήδη σημαντικό υπόβαθρο: το EuroHPC JU έχει προμηθευτεί 11 υπερυπολογιστές, από τους οποίους τρεις, το JUPITER στη Γερμανία, το LUMI στη Φινλανδία και το Leonardo στην Ιταλία, κατατάσσονται στους 10 ισχυρότερους στον κόσμο. Παράλληλα, το EuroHPC JU προωθεί και την ευρωπαϊκή υποδομή κβαντικών υπολογιστών, ενσωματώνοντας τεχνολογίες αιχμής σε υπάρχοντα συστήματα υπερυπολογιστών. Ήδη έχουν εγκαινιαστεί δύο εγκαταστάσεις - το PIAST-Q στην Πολωνία και το VLQ στην Τσεχία - σηματοδοτώντας την είσοδο της Ευρώπης στη νέα κβαντική εποχή. Με τη δημιουργία 19 AI Factories και 13 AI Antennas, η Ευρώπη επιταχύνει τη μετάβαση στη νέα εποχή της ΑΙ. Η στρατηγική ενοποίηση των υποδομών, η στήριξη των startups και η πρόσβαση σε υπολογιστική ισχύ παγκόσμιας κλάσης τοποθετούν την Ευρώπη σε θέση ηγεσίας στην καινοτομία. Πέρα από την τεχνολογική πρωτοπορία, η πρωτοβουλία αυτή χαράζει μια σαφή πορεία προς μια ανταγωνιστική, βιώσιμη και κυρίαρχη ψηφιακή Ευρώπη. View full είδηση

«Λιγότερο» από 1 σπίτι στα 100 διατίθεται αποκλειστικά μισθώσεις σύντομης διάρκειας, σύμφωνα με έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) και αποκαλύπτει πως μόλις το 0,4%-1% των κατοικιών βρίσκεται σε βραχυχρόνια μίσθωση. Την ίδια ώρα, τα στοιχεία της έρευνας δείχνουν πως η επίδραση του κλάδου στα ενοίκια περιορίζεται κάτω από 1,8%. «Η βραχυχρόνια μίσθωση (Airbnb) είναι ο παλμός της μικρομεσαίας Ελλάδας. Δεν είναι επενδυτές, δεν είναι κερδοσκόποι, είναι οικογένειες, ζευγάρια, συνταξιούχοι, νέοι άνθρωποι που αξιοποιούν ένα σπίτι, ένα εξοχικό, ένα διαμέρισμα που τους άφησαν οι γονείς τους για να συμπληρώσουν το εισόδημά τους», αναφέρει σε ανακοίνωσή του o Σύλλογος Οικονομίας και Διαμερισμού (Airbnb). Στην εκτενή του ανακοίνωση ο Σύλλογος ζητάει από την κυβέρνηση να δει τα πραγματικά δεδομένα της μελέτης ΟΠΑ πριν νομοθετήσει, να ενεργοποιήσει τα 2,28 εκατ. κενά σπίτια και να καλέσει σε διάλογο τους ανθρώπους της βραχυχρόνιας πριν την νομοθέτηση. Όπως αναφέρει μεταξύ άλλων η πρόεδρος του Συλλόγου Θεοδώρα Δήμα, η πρόσφατη έρευνα του Οικονομικού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΟΠΑ) δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες: η βραχυχρόνια μίσθωση στηρίζει την εθνική οικονομία, τον τουρισμό, την απασχόληση και τη μέση ελληνική οικογένεια. Η «ακτινογραφία» της βραχυχρόνιας μίσθωσης Η συνολική συνεισφορά της βραχυχρόνιας στην οικονομία ανέρχεται σε 11 δισ. ευρώ ετησίως ή το 1/20 του ΑΕΠ. Δημιουργεί περισσότερες από 95.000 θέσεις εργασίας. Το 80% των “hosts” έχει μόνο 1 ή 2 ακίνητα. Το 0,4%-1% των κατοικιών στην Ελλάδα διατίθενται αποκλειστικά για βραχυχρόνια. Η επίδραση στα ενοίκια διαμορφώνεται κάτω από 1,8%. Δείτε εδώ ολόκληρη την έκθεση: 1193_2025.07.25, Economic & Housing Impact of STR in Greece, DOUKIDIS-KIOSES, AUEB.pdf View full είδηση

Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Καινοτομίας και Τεχνολογίας (EIT) ενέκρινε τη μεγαλύτερη χρηματοδότηση στην ιστορία του: ένα πακέτο ύψους €978 εκατ. για την περίοδο 2026-2028, με στόχο την ενίσχυση της καινοτομίας, της επιχειρηματικότητας και της ανάπτυξης δεξιοτήτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. Η απόφαση, που ελήφθη από το Governing Board του EIT, σηματοδοτεί μια νέα φάση για το ευρωπαϊκό οικοσύστημα καινοτομίας, επιβεβαιώνοντας τον ρόλο του Ινστιτούτου ως του μεγαλύτερου και πιο ολοκληρωμένου φορέα στήριξης της καινοτομίας στην Ε.Ε. Η μεγαλύτερη επένδυση του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου Καινοτομίας και Τεχνολογίας ενισχύει την επιχειρηματικότητα, την έρευνα και τη σύνδεση με τα πανεπιστήμια Η νέα χρηματοδότηση θα κατευθυνθεί σε έξι Κοινότητες Γνώσης και Καινοτομίας (Knowledge and Innovation Communities – KICs), οι οποίες συνδέουν επιχειρήσεις, πανεπιστήμια και ερευνητικά κέντρα για να αντιμετωπίσουν τις πιο πιεστικές προκλήσεις της Ευρώπης: από τη βιώσιμη διατροφή και την υγεία μέχρι τη βιομηχανία, τις δημιουργικές βιομηχανίες και την αστική κινητικότητα. Συγκεκριμένα, το EIT Health θα λάβει €67,3 εκατ. για δράσεις που ενισχύουν την ανθεκτικότητα των συστημάτων υγείας, ενώ το EIT Raw Materials θα χρηματοδοτηθεί με €74,8 εκατ. για την εξασφάλιση κρίσιμων πρώτων υλών στην ευρωπαϊκή αγορά. Το EIT Food θα ενισχυθεί με €125,3 εκατ. για τη μετάβαση σε βιώσιμα και ανθεκτικά συστήματα τροφίμων, ενώ το EIT Urban Mobility θα λάβει €206,9 εκατ. για την προώθηση λύσεων αστικής κινητικότητας, φιλικών προς το περιβάλλον. Παράλληλα, το EIT Manufacturing θα στηριχθεί με €163,2 εκατ. για την ανάπτυξη προηγμένων βιομηχανικών τεχνολογιών και το EIT Culture & Creativity θα λάβει €131,6 εκατ. για την ενίσχυση των δημιουργικών και πολιτιστικών βιομηχανιών. Ενισχύσεις για τις δεξιότητες Επιπλέον, €79,3 εκατ. θα διατεθούν σε διατομεακές δράσεις (cross-KIC), στις οποίες συμμετέχουν και τα οικονομικά αυτόνομα KICs, όπως το Climate-KIC, το EIT Digital και το InnoEnergy. Οι πρωτοβουλίες αυτές θα επικεντρωθούν στην ενίσχυση της επιχειρηματικής εκπαίδευσης, στην ανάπτυξη STEM δεξιοτήτων, στη στήριξη της γυναικείας επιχειρηματικότητας και στη διεθνή συνεργασία σε τομείς, όπως η Τεχνητή Νοημοσύνη. Ιδιαίτερη βαρύτητα δίνεται και στην ανώτατη εκπαίδευση, με €130 εκατ. να κατευθύνονται στην Πρωτοβουλία Ανώτατης Εκπαίδευσης του EIT (Higher Education Initiative). Το πρόγραμμα αυτό, που λειτουργεί σε συνέργεια με το Erasmus και τις ευρωπαϊκές πανεπιστημιακές συμμαχίες, έχει ήδη συνεργαστεί με πάνω από 600 πανεπιστήμια και έχει βοηθήσει χιλιάδες φοιτητές, καθηγητές και ερευνητές να αποκτήσουν επιχειρηματικές δεξιότητες και να μετατρέψουν τις ιδέες τους σε βιώσιμες λύσεις αγοράς. Με την κίνηση αυτή, το EIT ενισχύει την εφαρμογή της Startup and Scaleup Strategy της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, προωθώντας την εταιρική συμμετοχή στην καινοτομία και την αποτελεσματικότερη μεταφορά γνώσης από τα πανεπιστήμια και τα ερευνητικά κέντρα προς τις επιχειρήσεις. View full είδηση

Δημοσιεύθηκαν στον Ν.5239/25 με τίτλο «Δίκαιη Εργασία για Όλους: Απλοποίηση της Νομοθεσίας – Στήριξη στον Εργαζόμενο – Προστασία στην Πράξη – Συνταξιοδοτικές ρυθμίσεις» στο ΦΕΚ 178/Α'/17.10.2025 του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, οι αλλαγές για το απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων και τις ειδικότητες μηχανικών που αφορούν τους τεχνικούς ασφαλείας. Πιο συγκεκριμένα: Άρθρο 30 Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφαλείας - Τροποποίηση άρθρου 502 Κώδικα Εργατικού Δικαίου Tο άρθρο 502 διαμορφώνεται ως εξής: «Άρθρο 502 Απαιτούμενο επίπεδο γνώσεων τεχνικού ασφάλειας 1. Στις επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Α’ του άρθρου 500, και σε εκείνες της κατηγορίας Β’ του ίδιου άρθρου, που απασχολούν εξακόσια πενήντα (650) άτομα και άνω, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) της παρ. 1 του άρθρου 501. Εφόσον προκύπτει υποχρέωση απασχόλησης και δεύτερου τεχνικού ασφάλειας, για τη συμπλήρωση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου απασχόλησης, σύμφωνα με το άρθρο 511, αυτός μπορεί να έχει τα προσόντα της περ. γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. 2. Στις υπόλοιπες επιχειρήσεις, εκμεταλλεύσεις και εργασίες της κατηγορίας Β’ και της κατηγορίας Γ’, ο τεχνικός ασφάλειας πρέπει να έχει τα προσόντα της περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. 3. Εφόσον προκύπτει υποχρέωση απασχόλησης περισσοτέρων από δύο (2) τεχνικών ασφάλειας, για τη συμπλήρωση του ελάχιστου απαιτούμενου χρόνου απασχόλησης, σύμφωνα με το άρθρο 511, οι πέραν του δεύτερου μπορούν να έχουν τα προσόντα του τέταρτου εδαφίου της παρ. 1 του άρθρου 501. 4. Με την επιφύλαξη ειδικότερων ή πλέον δεσμευτικών διατάξεων, ο εργοδότης έχει την υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας σύμφωνα με τα οριζόμενα στις παρακάτω περιπτώσεις και στις λοιπές σχετικές διατάξεις του παρόντος Μέρους: α) Στις επιχειρήσεις που απασχολούν έως και πενήντα (50) εργαζομένους και υπάγονται στην κατηγορία Α’, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να χρησιμοποιεί τις υπηρεσίες τεχνικού ασφάλειας που έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501. β) Στις επιχειρήσεις που απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους και υπάγονται στην κατηγορία Β’, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της περ. α). Δύναται όμως σε ό,τι αφορά τον τεχνικό ασφάλειας να αναθέτει τα καθήκοντα αυτά σε εργαζομένους, με τα προσόντα της περ. δ) της παρ. 1 του άρθρου 501, εφόσον αυτοί απασχολούνται με πλήρες ωράριο στην επιχείρηση. Στην περίπτωση αυτή ο εργοδότης υποχρεούται να επιμορφώσει τον εργαζόμενο αυτόν, όπως ορίζεται ειδικότερα στο άρθρο 512. γ) Στις επιχειρήσεις που απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους και υπάγονται στην κατηγορία Γ’, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 500, ο εργοδότης έχει υποχρέωση να συμμορφωθεί με τις απαιτήσεις της περ. β). Δύναται όμως να αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις που προκύπτουν από την περίπτωση αυτή εφόσον επιμορφωθεί κατάλληλα, σύμφωνα με το άρθρο 512. 5. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στις κατηγορίες Β’ και Γ’ του άρθρου 500 και απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρησή του, όπως αυτές προβλέπονται στο παρόν Μέρος και στα προεδρικά διατάγματα που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση των διατάξεων του Μέρους αυτού, εφόσον έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και μία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύμφωνα με το άρθρο 503 προβλέπονται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρησή του. Στην περίπτωση των ανωτέρω επιχειρήσεων που υπάγονται στην κατηγορία Β’ και απασχολούν έως και είκοσι (20) εργαζομένους, αν ο εργοδότης έχει τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και μία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας, που σύμφωνα με το άρθρο 503 δεν προβλέπεται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρησή του, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρησή του, με την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) ωρών, σύμφωνα με το άρθρο 512. 6. Στις επιχειρήσεις που υπάγονται στην κατηγορία Β’ του άρθρου 500 και απασχολούν έως και πέντε (5) εργαζομένους, επιτρέπεται να αναλάβει ο ίδιος ο εργοδότης τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας στην επιχείρησή του με την προϋπόθεση κατάλληλης επιμόρφωσης διάρκειας τουλάχιστον τριάντα πέντε (35) ωρών σύμφωνα με το άρθρο 512 και εφόσον είναι κάτοχος τίτλου ειδικότητας Επαγγελματικού Λυκείου (ΕΠΑ.Λ.) ή Σχολής Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ.) ή ισότιμου τίτλου της ημεδαπής ή αλλοδαπής ή άλλης αναγνωρισμένης τεχνικής επαγγελματικής σχολής και το αντικείμενο των σπουδών του σχετίζεται με τη δραστηριότητα της επιχείρησής του ή έχει άδεια άσκησης τεχνικού επαγγέλματος εμπειροτέχνη και το αντικείμενο της άδειάς του σχετίζεται με τη δραστηριότητα της επιχείρησής του ή αποδεδειγμένα ασκεί επί δεκαετία και πλέον την οικονομική δραστηριότητα για την οποία θα αναλάβει τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφαλείας. 7. Στις επιχειρήσεις του δεύτερου εδαφίου της παρ. 5 και στις επιχειρήσεις της παρ. 6 που ο ίδιος ο εργοδότης αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις του τεχνικού ασφάλειας, αυτός έχει την υποχρέωση να αναθέτει τη σύνταξη της γραπτής εκτίμησης κινδύνου που προβλέπεται στην παρ. 1 του άρθρου 534 σε πρόσωπα που έχουν τα προσόντα των περ. α) ή β) ή γ) της παρ. 1 του άρθρου 501 και μία από τις ειδικότητες τεχνικών ασφάλειας που με το άρθρο 503 προβλέπονται για τον κλάδο οικονομικής δραστηριότητας που ανήκει η επιχείρησή του.» Άρθρο 31 Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων - Τροποποίηση άρθρου 503 Κώδικα Εργατικού Δικαίου Tο άρθρο 503 διαμορφώνεται ως εξής: «Άρθρο 503 Ειδικότητες τεχνικού ασφάλειας κατά δραστηριότητα επιχειρήσεων Οι επιχειρήσεις υποχρεούνται να αναθέτουν καθήκοντα τεχνικού ασφάλειας σε άτομα με ειδικότητα από εκείνες που ορίζονται στον παρακάτω πίνακα: Δείτε αναλυτικά όλες τις αλλαγές στο ΦΕΚ: Ν.5239-25 Δίκαιη Εργασία για Όλους ΦΕΚ 178-Α-17.10.2025.pdf View full είδηση

Το Πληροφοριακό Συστήμα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΠΣΑΠΕ) είναι ένα σύγχρονο, ενιαίο πληροφοριακό σύστημα, το οποίο θα αποτελέσει τον κεντρικό ψηφιακό κόμβο για τη διαχείριση της αδειοδότησης, έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ), Συμπαραγωγής Ηλεκτρισμού και Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) ή/και μονάδων Αποθήκευσης Ενέργειας. Το Όραμα Το όραμα του έργου είναι να αποτελέσει το κεντρικό ψηφιακό εργαλείο για τη διαχείριση, παρακολούθηση, ανάλυση και βελτιστοποίηση έργων ΑΠΕ (αιολικά, φωτοβολταϊκά, υδροηλεκτρικά, κ.ά.), ενισχύοντας τη διαφάνεια, τη βιωσιμότητα και την ενεργειακή μετάβαση σε επίπεδο περιφερειών, δήμων, εταιρειών και ερευνητικών φορέων. Το ΠΣΑΠΕ θα φέρει ριζική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οργανώνονται και παρακολουθούνται οι διαδικασίες, εξασφαλίζοντας: – Ενιαία ηλεκτρονική πλατφόρμα για όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, – Απλοποίηση και επιτάχυνση της αδειοδοτικής διαδικασίας, – Αυτόματη διακίνηση εγγράφων και πληροφοριών, – Εύκολη παρακολούθηση της εξέλιξης των αιτημάτων. Οφέλη για τους παραγωγούς Ενέργειας Με την υλοποίησή του, το ΠΣΑΠΕ θα μειώσει σημαντικά τη γραφειοκρατία, θα επιταχύνει την ανάπτυξη νέων έργων ΑΠΕ και θα ενισχύσει την επενδυτική ασφάλεια στον ενεργειακό τομέα. Οφέλη για τις κεντρικές αρχές και τις περιβαλλοντικές οργανώσεις Θα αποτελέσει εργαλείο στρατηγικής παρακολούθησης και σχεδιασμού για τη δημόσια διοίκηση, συμβάλλοντας ενεργά στους εθνικούς στόχους για την πράσινη μετάβαση και την ενεργειακή αυτονομία. Η υλοποίηση του ΠΣΑΠΕ σηματοδοτεί την αλλαγή εποχής στη διαχείριση των ΑΠΕ, μια αλλαγή που βασίζεται στην καινοτομία, τη διαφάνεια και τη βιώσιμη ανάπτυξη. Χρηματοδότηση: Πράσινο Ταμείο Χρηματοδοτικό Πρόγραμμα «ΦΥΣΙΚΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ ΚΑΙ ΚΑΙΝΟΤΟΜΕΣ ΔΡΑΣΕΙΣ 2020-2021» Πληροφοριακό Σύστημα Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΠΣΑΠΕ) Συνδεθείτε και ενημερωθείτε: psape.gov.gr View full είδηση

Εντός των επόμενων ημερών αναμένεται να παρουσιαστεί ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τη διαχείριση των απορριμμάτων στην Αττική. Παρότι στην κυβέρνηση αποφεύγουν προς το παρόν να «ανοίξουν τα χαρτιά τους», αν και χθες πραγματοποιήθηκε σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου για το θέμα, όλα δείχνουν ότι την ολοκλήρωση των διαγωνισμών για τις δύο νέες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων στον Σχιστό και τη Φυλή θα αναλάβει ο ΕΔΣΝΑ, ο διαδημοτικός σύνδεσμος της Αττικής. Μετά και την χθεσινή σύσκεψη στο Μέγαρο Μαξίμου υπό τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη, με τη συμμετοχή της πολιτικής ηγεσίας του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας – του υπουργού Σταύρου Παπασταύρου και του γενικού γραμματέα Διαχείρισης Απορριμμάτων Μανώλη Γραφάκου – κατέστη σαφές πως η κυβέρνηση έχει τη διάθεση να ξεπαγώσει τους διαγωνισμούς για τις μονάδες επεξεργασίας και ανακύκλωσης που σέρνονται επί χρόνια. Οι δύο διαγωνισμοί που είχαν προκηρυχθεί επί διοίκησης Γιώργου Πατούλη στην Περιφέρεια Αττικής παραμένουν «παγωμένοι». Στη σκιά αυτών των αποφάσεων βρίσκεται η Αττική, η οποία εξακολουθεί να κάθεται πάνω στην «ωρολογιακή βόμβα» της χωματερής στη Φυλή – που εδώ και χρόνια υποτίθεται ότι κλείνει, αλλά παραμένει ανοιχτή, ενώ γίνεται μία προσπάθεια να ξεμπλοκάρουν τα εν λόγω έργα. Περισσότερο από το 80% των απορριμμάτων του Λεκανοπεδίου οδεύουν κάθε χρόνο προς τη Φυλή… Παρά τα σοβαρά ζητήματα που είχαν ανακύψει, ο ΕΔΣΝΑ – ο οποίος υπάγεται στον νομικό και διοικητικό έλεγχο της Περιφέρειας Αττικής – έλαβε τελικά το «πράσινο φως» για τη διαχειριστική του επάρκεια. Υπενθυμίζεται πως μέσα στο καλοκαίρι προσκόμισε στη ΡΑΑΕΥ όλα τα απαραίτητα δικαιολογητικά για την κάλυψη των ελλείψεων που είχαν επισημανθεί στην Έκθεση της Αρχής τον περασμένο Μάιο. Μεταξύ αυτών, κατέθεσε τον τελευταίο εγκεκριμένο θετικό ισολογισμό του, συνοδευόμενο από έκθεση ορκωτών λογιστών, ενώ προχώρησε και στην πλήρη κάλυψη των απαιτούμενων προδιαγραφών στελέχωσης. Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με πληροφορίες του energygame.gr, παράλληλα με τη συζήτηση για τον σχεδιασμό διαχείρισης απορριμμάτων στην Αττική, αναμένεται να τεθεί σήμερα επί τάπητος και το ζήτημα της ενεργειακής αξιοποίησης σε συνεδρίαση του Περιφερειακού Συμβουλίου. Πρόκειται για ένα φιλόδοξο σχέδιο που προβλέπει τη δημιουργία του πρώτου ολοκληρωμένου πανελλαδικού δικτύου έξι μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης (καύσης) Απορριμματογενών Ενεργειακών Πρώτων Υλών (ΑΕΠΥ) στην Ελλάδα. Με ορίζοντα υλοποίησης το 2030, εντάσσεται στον εθνικό σχεδιασμό για την κυκλική οικονομία και την αποτελεσματική διαχείριση των αστικών στερεών αποβλήτων (ΑΣΑ). Να σημειωθεί πως είχε ανακοινωθεί από τον ίδιο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη το 2019 χωρίς μέχρι σήμερα να προχωρήσει. Μετά από μία χαμένη δεκαετία επί των διοικήσεων Ρ. Δούρου και Γ. Πατούλη φαίνεται πως δρομολογείται σε πρώτο στάδιο η επανεκκίνηση των διαγωνισμών για την κατασκευή μονάδας επεξεργασίας απορριμμάτων στον Σχιστό μέσω ΣΔΙΤ, καθώς και για τη μονάδα στη Φυλή. Ο διαγωνισμός για τον Σχιστό βρίσκεται σε πιο προχωρημένο στάδιο, καθώς έχει ήδη χωροθετηθεί η μονάδα. Τους δύο διαγωνισμούς ΣΔΙΤ για «Κεντρικό Τομέα» και «Πειραιά», εκτιμώμενου ύψους κοντά στα 761 εκατ. ευρώ, διεκδίκησαν τότε οι κοινοπραξίες ΕΛΛΑΚΤΩΡ – ΗΛΕΚΤΩΡ, ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή – ΤΙΤΑΝ, Μυτιληναίος – Μεσόγειος, Motor Oil – ΑΒΑΞ – Θαλής και Intrakat – Watt. Τα κοινοπρακτικά σχήματα θα διαφοροποιηθούν, αφού στα χρόνια που μεσολάβησαν έχουν υπάρξει ανατροπές στον κλάδο της διαχείρισης απορριμμάτων όπως η εξαγορά των ΗΛΕΚΤΩΡ και Θαλής από την Motor Oil. Οι μεγάλοι παίκτες της αγοράς έχουν ήδη λάβει θέση μάχης ενόψει της νέας γενιάς έργων διαχείρισης απορριμμάτων, μέσα από ένα κύμα εξαγορών και στρατηγικών κινήσεων που αναδιαμορφώνουν ριζικά τον κλάδο. Η Motor Oil, μετά και το πρόσφατο «πράσινο φως» της Επιτροπής Ανταγωνισμού, ενσωμάτωσε πλήρως την Ηλέκτωρ στο χαρτοφυλάκιό της, έχοντας ήδη αποκτήσει και τη Θαλής, ενώ ο όμιλος ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ επανατοποθετείται δυναμικά αξιοποιώντας τον βραχίονα διαχείρισης απορριμμάτων της ΤΕΡΝΑ Ενεργειακή, ο οποίος περιέρχεται στην κατοχή του μετά την εξαγορά της τελευταίας από τη Masdar. Μέσω αυτής της στρατηγικής, η ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ συνεχίζει να διαχειρίζεται τις υφιστάμενες μονάδες επεξεργασίας απορριμμάτων σε Ήπειρο και Πελοπόννησο στο πλαίσιο Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ), ενώ ενίσχυσε περαιτέρω τη θέση της κερδίζοντας και τους δύο πρόσφατους διαγωνισμούς του ΦΟΔΣΑ Κεντρικής Μακεδονίας για νέες μονάδες επεξεργασίας και ανακύκλωσης αποβλήτων, εκ των οποίων η μία θα υλοποιηθεί επίσης με ΣΔΙΤ. Παράλληλα, η Holcim – μέσω του ομίλου Ηρακλής – ενίσχυσε σημαντικά την παρουσία της με την εξαγορά της W.A.T.T. Recycling, ενώ στη Μεσόγειος Α.Ε. ολοκληρώθηκε η αποεπένδυση της οικογένειας Λασκαρίδη, με το μειοψηφικό πακέτο να περνά στον Διονύση Γεωργόπουλο και την Αγγελική Κάτσιου. Οι κινήσεις αυτές επιβεβαιώνουν ότι η αγορά έχει ήδη παραταχθεί για να διεκδικήσει μερίδιο από την «πίτα» των έργων που έρχονται, με την Αττική στο επίκεντρο. Σύμφωνα με εκτιμήσεις και μελέτες, στην Αττική παράγονται ετησίως περίπου 1,5 εκατ. τόνοι απορριμμάτων, γεγονός που καθιστά επιτακτική την ανάγκη για πρόσθετες υποδομές, πέραν των δύο μονάδων σε Σχιστό και Φυλή. Πάντως, το σχέδιο για τη δημιουργία τρίτης μονάδας εντός του Λεκανοπεδίου, δεν φαίνεται τελικά πως θα προχωρήσει. View full είδηση

Η Αθήνα δεν κοιμάται ποτέ. Όμως, η ηχορύπανση είναι ένας αόρατος, αλλά διαρκής στρεσογόνος παράγοντας που επηρεάζει το σώμα, το μυαλό και -τελικά- την ποιότητα της ζωής μας. Από την Κηφισίας μέχρι τη Βουλιαγμένης και από τον Κηφισό μέχρι τη Μεσογείων, ο ήχος των μηχανών, των λεωφορείων, των σειρήνων και των κορναρισμάτων έχει γίνει το soundrack της ζωής του Αθηναίου. Πέρα από τα αυτοκίνητα και τη φασαρία του δρόμου, ο θόρυβος της πρωτεύουσας έχει γίνει πολυεπίπεδος. Οι οικοδομικές εργασίες έχουν επιστρέψει δυναμικά στις γειτονιές, ενώ μπουλντόζες, κομπρεσέρ και συνεργεία περνούν οπτικές ίνες ή σκάβουν για έργα της ΔΕΗ και της ΕΥΔΑΠ. Κι εκεί που κάποιος ελπίζει πως το Σαββατοκύριακο θα ξυπνήσει ήσυχα, ένας συναγερμός αυτοκινήτου ή ενός σπιτιού μπορεί να ταράξει την ησυχία ολόκληρου του τετραγώνου. Η φασαρία δεν σταματά ποτέ, ούτε τη νύχτα. Μια συνεχής βοή, σαν ηχητικό φόντο, συνοδεύει τον Αθηναίο όπου κι αν πάει. Στο σπίτι, στη δουλειά, στο δρόμο. Και αυτό έχει γίνει τόσο δεδομένο, που πολλοί δεν το συνειδητοποιούν πια. Απλώς το σώμα κουράζεται λίγο παραπάνω, η συγκέντρωση χάνεται λίγο πιο εύκολα, η αντοχή μειώνεται. Η άμυνα απέναντι στον θόρυβο Για να αντιμετωπίσουν αυτή τη συνεχή ακουστική πίεση, οι κάτοικοι της πόλης έχουν αναπτύξει τις δικές τους «άμυνες». Οι νεότεροι κυκλοφορούν με ακουστικά -όχι μόνο για να ακούσουν μουσική, αλλά για να απομονωθούν από τον θόρυβο γύρω τους. Ακόμη και στα γραφεία εργαζόμενοι φορούν noise-cancelling ακουστικά και ωτοασπίδες για να συγκεντρωθούν. Μέσα στα σπίτια, κάποιοι προσπαθούν να δημιουργήσουν μικρές «νησίδες ησυχίας» με διπλά τζάμια, βαριές κουρτίνες και ηχομονωτικά κουφώματα. Οι ανακαινίσεις στα διαμερίσματα δεν γίνονται πια μόνο για λόγους αισθητικής ή εξοικονόμησης ενέργειας. Η ηχομόνωση έχει γίνει νέο ζητούμενο. Από τα πλέον πρόσφατα στοιχεία της Focus Bari για την αγορά ακινήτων στην Ελλάδα, προκύπτει ότι τα τελευταία 5 χρόνια οι πιο συχνές παρεμβάσεις αφορούν την ανακαίνιση μπάνιου και την αντικατάσταση κουφωμάτων ή μονώσεων (ολική 11%, κουζίνα 14%, μπάνιο 18%, κουφώματα/μονώσεις 17%, ηλεκτρολογικά/υδραυλικά 10%, Ενεργειακή Αναβάθμιση 7%). Κι αυτά, καθώς όπως λένε όλο και περισσότεροι, η συνεχής βοή είναι κουραστική, όχι μόνο σωματικά, αλλά και ψυχολογικά. Οι κίνδυνοι από την ηχορύπανση Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο θόρυβος αποτελεί έναν από τους μεγαλύτερους περιβαλλοντικούς κινδύνους για τη σωματική και ψυχική υγεία. Δεν πρόκειται απλώς για ενόχληση, αλλά για επιβαρυντικό παράγοντα που μπορεί να συμβάλει σε καρδιαγγειακά νοσήματα, μεταβολικές διαταραχές, αϋπνία, εμβοές, ακόμη και σε αυξημένο στρες ή κατάθλιψη. Οι κατευθυντήριες γραμμές του ΠΟΥ του 2018 έδειξαν ότι η μακροχρόνια έκθεση σε θόρυβο έχει επιπτώσεις συγκρίσιμες με αυτές της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή Υπηρεσία Περιβάλλοντος, 66.000 πρόωροι θάνατοι ετησίως, 50.000 νέες περιπτώσεις καρδιαγγειακών παθήσεων, 22.000 νέες περιπτώσεις διαβήτη τύπου-2 συνδέονται με την ηχορύπανση, ενώ περισσότερα από 500.000 παιδιά βιώνουν δυσκολίες στην ανάγνωση εξαιτίας του θορύβου και σχεδόν 60.000 έχουν προβλήματα συμπεριφοράς. Συνολικά, πάνω από 20% των Ευρωπαίων εκτίθενται σε επιβλαβή επίπεδα θορύβου από μεταφορές, όταν συγκριθούν με τα όρια της Ευρωπαϊκής Οδηγίας. Αν χρησιμοποιηθούν πιο αυστηρές συστάσεις του ΠΟΥ, το ποσοστό φτάνει πάνω από 30%. Χαρτογραφώντας τον θόρυβο Και στην Αθήνα, η πραγματικότητα δεν απέχει καθόλου από τις ανησυχητικές ευρωπαϊκές τάσεις. Σύμφωνα με τα τελευταία διαθέσιμα στοιχεία, το κέντρο της Αθήνας καταγράφει επίπεδα 65 έως 75 dB κατά τις ώρες αιχμής. Τα όρια της Ε.Ε. είναι 70 dB για τον δείκτη Lden (24ωρος) και 60 dB για τον νυχτερινό δείκτη Lnight -αλλά στην Αθήνα, αυτά τα όρια παραβιάζονται καθημερινά. Σε ολόκληρη την Ευρώπη, οι κυβερνήσεις χαρτογραφούν τον αστικό θόρυβο με «στρατηγικούς χάρτες» που δείχνουν ποιοι ζουν κοντά σε επικίνδυνα επίπεδα. Αυτοί οι χάρτες είναι η βάση για σχέδια δράσης που μειώνουν την ηχορύπανση μέσα από παρεμβάσεις στον αστικό σχεδιασμό. Στην Αθήνα, ωστόσο, η κατάσταση παραμένει στάσιμη. Παρότι καταγράφονται υπερβάσεις των ευρωπαϊκών ορίων επί σειρά ετών, η Ελλάδα δεν έχει εγκρίνει ακόμα τα απαραίτητα Σχέδια Πρόληψης και Αντιμετώπισης (ΣΠΑ). Το προσχέδιο του 2022 παραμένει ανενεργό, ενώ η Κομισιόν έχει παραπέμψει τη χώρα στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Πρακτικά, αυτό σημαίνει ότι δεν υπάρχουν επίσημοι, ενημερωμένοι χάρτες θορύβου για την Αθήνα -ούτε στρατηγικές για το πώς θα περιοριστεί το πρόβλημα. Οι πολίτες δεν γνωρίζουν πού βρίσκονται τα πιο επιβαρυμένα σημεία, ούτε τι μέτρα λαμβάνονται για να βελτιωθεί η ακουστική ποιότητα της ζωής τους. Στο Παρίσι, περίπου 9,7 εκατομμύρια άνθρωποι (80 % της ευρύτερης περιοχής) ζουν σε επίπεδα θορύβου που ξεπερνούν τις συστάσεις του ΠΟΥ. Στο Βερολίνο, χάρτες θορύβου του 2022 δείχνουν ότι πάνω από 369.000 κατοικίες εκτίθενται σε 65-69 dB(A), ενώ 92.000 ξεπερνούν τα 70 dB(A). Το κόστος του θορύβου Η ηχορύπανση έχει και οικονομικό αποτύπωμα. Οι διαταραχές ύπνου και η κόπωση μειώνουν την παραγωγικότητα, αυξάνουν το στρες και οδηγούν σε περισσότερες ημέρες απουσίας από την εργασία. Οι επιχειρήσεις χάνουν εργατοώρες, οι πολίτες δαπανούν περισσότερα για υγειονομική φροντίδα, ενώ η αξία των ακινήτων σε περιοχές με έντονο θόρυβο πέφτει. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της Ε.Ε., η ετήσια οικονομική επιβάρυνση από θόρυβο μεταφορών, εκτιμάται σε τουλάχιστον 95,6 δισεκατομμύρια ευρώ στην Ευρώπη, που αντιστοιχεί περίπου στο 0,6% του ευρωπαϊκού ΑΕΠ. View full είδηση

Τη σχέση τεχνολογίας και περιβάλλοντος έρχεται να επαναπροσδιορίσει η ραγδαία ανάπτυξη της Τεχνητής Νοημοσύνης (AI) και των data centers, δημιουργώντας μια διπλή δυναμική. Αφενός, η AI λειτουργεί ως εργαλείο για τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης, τη βελτιστοποίηση παραγωγικών διαδικασιών και τον περιορισμό αποβλήτων. Αφετέρου, η εκρηκτική αύξηση της υπολογιστικής ισχύος αυξάνει το ενεργειακό αποτύπωμα. Σύμφωνα με τη νέα έρευνα της Bain & Company, οι εκπομπές CO₂ από τη λειτουργία εφαρμογών AI και data centers ενδέχεται να φτάσουν έως και 810 εκατ. τόνους ετησίως έως το 2035. Το νούμερο αυτό αντιστοιχεί στο 2% των παγκόσμιων και στο 17% των βιομηχανικών εκπομπών. Η ίδια μελέτη, «The Visionary CEO’s Guide to Sustainability 2025», αναδεικνύει ότι η Τεχνητή Νοημοσύνη μπορεί να αποτελέσει ισχυρό μοχλό βιωσιμότητας και επιχειρηματικής αξίας, εφόσον αξιοποιηθεί στρατηγικά. ΑΙ και Data Centers μπορούν να παράγουν ετησίως το 2% των παγκόσμιων και το 17% των βιομηχανικών εκπομπών έως το 2035 Ήδη, 80% των κορυφαίων στελεχών, που συμμετείχαν στην έρευνα, αναγνωρίζουν τη δυναμική της AI στη μείωση εκπομπών και στην επίτευξη στόχων ESG, ενώ το 20% των πιο προχωρημένων εταιρειών τη χρησιμοποιεί τρεις φορές συχνότερα για δράσεις βιωσιμότητας. Η Bain & Company καταγράφει μια νέα ισορροπία μεταξύ τεχνολογίας και επιχειρηματικής στρατηγικής: η βιωσιμότητα δεν αποτελεί πλέον ηθική υποχρέωση, αλλά στρατηγικό μοχλό ανάπτυξης. Παρ’ ότι οι CEOs αναφέρονται λιγότερο συχνά σε θέματα ESG σε σχέση με το 2023, συνεχίζουν να υλοποιούν δράσεις μετρήσιμου αποτελέσματος. Οι προτεραιότητες σε όρους βιωσιμότητας Η ανάλυση περισσότερων από 35.000 δηλώσεων 150 κορυφαίων CEOs δείχνει πως η «κόπωση» γύρω από τη βιωσιμότητα δίνει τη θέση της σε μια πιο ρεαλιστική, πράξη-κεντρική προσέγγιση. Όπως επισημαίνει η Bain & Company Greece, «οι εταιρείες μιλούν λιγότερο για τη βιωσιμότητα, αλλά την εφαρμόζουν περισσότερο – αυτό είναι το λεγόμενο do-say gap. Οι πελάτες τη ζητούν, οι επενδυτές την απαιτούν και οι κίνδυνοι την καθιστούν αναγκαία. Η αξιοποίηση της Τεχνητής Νοημοσύνης ενισχύει αυτή τη μετάβαση, συνδυάζοντας την περιβαλλοντική ευθύνη με απτά οικονομικά οφέλη». Η μελέτη καταδεικνύει ότι έως και το 25% των παγκόσμιων βιομηχανικών εκπομπών CO₂ μπορεί να μειωθεί με θετικό οικονομικό αποτέλεσμα, μέσα από δράσεις ενεργειακής αποδοτικότητας, κυκλικού σχεδιασμού και τοπικών εφοδιαστικών αλυσίδων. Ήδη, το 50% των B2B αγοραστών δηλώνει πως προτιμά προμηθευτές, που εφαρμόζουν βιώσιμες πρακτικές, ενώ το ποσοστό αυτό αναμένεται να φτάσει το 66% μέσα στην επόμενη τριετία. Αντίστοιχα, στο επίπεδο των καταναλωτών, σχεδόν ένας στους τρεις εφαρμόζει καθημερινά περισσότερες από έξι βιώσιμες πρακτικές, ενώ το 70% επιδιώκει να υιοθετήσει ακόμη περισσότερες. Παρά το υψηλό κόστος και την έλλειψη επαρκούς πληροφόρησης, η βιωσιμότητα παραμένει σταθερή αξία: το 80% των καταναλωτών πιστεύει ότι οι ατομικές επιλογές έχουν ουσιαστικό περιβαλλοντικό αντίκτυπο. Η τεχνολογία και η τεχνητή νοημοσύνη μπορούν να γεφυρώσουν αυτό το χάσμα. Ήδη, ένας στους τρεις χρήστες εργαλείων AI τα αξιοποιεί για επιλογή προϊόντων φιλικών προς το περιβάλλον. (από sepe.gr) View full είδηση