Engineer

ωμένα στην καρδιά της νότιας Πίνδου, μέσα στην κοίτη του ποταμού Αχελώου, βρίσκονται ένα μεγάλο φράγμα και ένα υδροηλεκτρικό εργοστάσιο. Στέκουν έτοιμα, ολοκληρωμένα, με τον εξοπλισμό τους και τα μηχανήματά τους, από το 2001. Αλλά δεν έχουν λειτουργήσει ούτε μία ημέρα. Δεν έχει γεμίσει καν ο ταμιευτήρας (η τεχνητή λίμνη, δηλαδή) με νερό -τα νερά του Αχελώου σήμερα εκτρέπονται από μια άλλη σήραγγα σκαμμένη δίπλα από το φράγμα, παρακάτω στη φυσική του κοίτη. Σύμφωνα με τη ΔΕΗ, ολόκληρο το έργο έχει κοστίσει περίπου 500 εκατ. ευρώ σε σημερινά χρήματα, ενώ για κάθε χρόνο που το φράγμα δε λειτουργεί η εταιρεία εκτιμά ότι χάνει περί τα 20-30 εκατ. ευρώ από δυνητικά έσοδα. Γιατί συμβαίνει αυτό; Επειδή η ΔΕΗ άρχισε να κατασκευάζει ένα γιγάντιο έργο υποδομής με ελλιπή σχεδιασμό, χωρίς να έχει εξασφαλίσει ότι δεν θα ακυρωθεί στα δικαστήρια. Επειδή μερικοί κάτοικοι ενός μικρού χωριού της Πίνδου και περιβαλλοντικές οργανώσεις αντιδρούν. Επειδή το κεντρικό κράτος κωλυσιεργεί ή αδιαφορεί. Στη διαΝΕΟσις αναζητούμε λύσεις και πολιτικές που θα βοηθήσουν τη χώρα να αναπτυχθεί οικονομικά, διατηρώντας παράλληλα την κοινωνική της συνοχή. Στην ιστορία του φράγματος της Μεσοχώρας βρήκαμε συγκεντρωμένες μια σειρά από παθογένειες που ταλαιπωρούν γενικότερα την επιχειρηματικότητα και τις επενδύσεις, και μαζί ένα τρανταχτό, σχεδόν κραυγαλέο παράδειγμα πολιτικής απόφασης που σχετικά εύκολα και σχετικά γρήγορα θα μπορούσε να έχει θετικό αποτέλεσμα για το δημόσιο συμφέρον. Οι δημοσιογράφοι της διαΝΕΟσις ταξίδεψαν στο φράγμα στα βουνά της Πίνδου, μίλησαν με τους υπευθύνους της ΔΕΗ, με πολίτες που ζουν σήμερα στη Μεσοχώρα, με τους ανθρώπους και τις οργανώσεις που αντιδρούν στη λειτουργία του και με επιστήμονες που γνωρίζουν καλά το θέμα. Σε αυτήν την έρευνα θα καταγράψουμε τους λόγους για τους οποίους το έργο κατασκευάστηκε, τις αιτίες που το κρατούν ανενεργό, τις συνέπειες αυτής της καθυστέρησης, και τα απαραίτητα βήματα που πρέπει να γίνουν για να λειτουργήσει. Ας ξεκινήσουμε, λοιπόν, από την αρχή. Το ιστορικό του φράγματος Ένας από τους λόγους για τους οποίους το φράγμα της Μεσοχώρας είναι ακόμη ανενεργό -ίσως ο κυριότερος- είναι το ότι αποτέλεσε μέρος της πολυθρύλητης εκτροπής του Αχελώου, ενός γιγάντιου δημόσιου έργου που υπήρχε ως ιδέα ήδη από τη δεκαετία του 1920. Ο σκοπός του έργου ήταν η μεταφορά νερού από τον Αχελώο ποταμό στη λεκάνη του Πηνειού για να καλύψει τις αρδευτικές ανάγκες του θεσσαλικού κάμπου. Η κατασκευή των επιμέρους έργων της εκτροπής ξεκίνησε το 1986, είχε προϋπολογισμό γύρω στα 1,5 δισ. ευρώ (σε σημερινές τιμές) και περιελάμβανε την κατασκευή τεσσάρων φραγμάτων και μιας γιγάντιας σήραγγας, μεταξύ πολλών άλλων. Στον αρχικό σχεδιασμό, το ύψους 150 μέτρων φράγμα της Μεσοχώρας και το υδροηλεκτρικό εργοστάσιο της Γλύστρας που βρίσκεται λίγα χιλιόμετρα μακριά ήταν “έργα κεφαλής” της εκτροπής. Το φράγμα θα δημιουργούσε έναν ταμιευτήρα (μία λίμνη δηλαδή) μεγέθους 7,8 τετραγωνικών χιλιομέτρων, της οποίας το νερό θα διοχετευόταν πρώτα προς το εργοστάσιο της Γλύστρας για την παραγωγή καθαρής υδροηλεκτρικής ενέργειας μέσα από μια σήραγγα μήκους 7,4 χιλιομέτρων, και στη συνέχεια θα συνέχιζε την πορεία του προς το επόμενο φράγμα, αυτό της Συκιάς. Εκεί θα σχηματιζόταν ένας δεύτερος, μεγαλύτερος ταμιευτήρας, από όπου ένα μέρος των νερών θα διοχετευόταν μέσω μιας άλλης, γιγάντιας σήραγγας μήκους 17,4 χιλιομέτρων στην άλλη πλευρά της Πίνδου, στον θεσσαλικό κάμπο. Το αρχικό σχέδιο προέβλεπε πως η λεκάνη του Αχελώου θα μετέφερε στη λεκάνη του Πηνειού περίπου 1,2 δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού το χρόνο. Το ιστορικό της εκτροπής του Αχελώου­ Ωστόσο, το έργο αντιμετώπισε γρήγορα προβλήματα. Οι ενστάσεις ήταν πολλές, τόσο για τη σκοπιμότητά του όσο και για τις περιβαλλοντικές επιπτώσεις του. Τα τελευταία τριάντα χρόνια οικολογικές οργανώσεις αλλά και πολίτες των χωριών που βρίσκονταν στις όχθες του Αχελώου προσέφυγαν έξι φορές στα δικαστήρια για να εμποδίσουν την κατασκευή του έργου. Αυτό είναι ένα πολύ σημαντικό στοιχείο της ιστορίας, για το οποίο έχουν μεγάλη ευθύνη και το κράτος και η ΔΕΗ που κατασκεύαζε τα επιμέρους έργα. Αυτά τα έργα άρχισαν να κατασκευάζονται στα μέσα της δεκαετίας του ’80 χωρίς να έχει εξασφαλιστεί πέραν πάσης αμφιβολίας ότι ο σχεδιασμός και οι συνοδευτικές του μελέτες θα ήταν επαρκείς για να μην απορριφθούν από το Συμβούλιο της Επικρατείας. Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Το ΣτΕ αποφάσισε κατά της εκτροπής του Αχελώου και τις έξι φορές (μπορείτε να κατεβάσετε όλες τις αποφάσεις εδώ). Κάθε φορά που το ΣτΕ έβγαζε αποφάσεις κατά της εκτροπής, οι εργασίες σταματούσαν, το έργο επανασχεδιαζόταν, νέες μελέτες υποβάλλονταν και οι εργασίες ξανάρχιζαν, για να σταματήσουν ξανά με την επόμενη καταδικαστική απόφαση. Σήμερα ελάχιστοι πιστεύουν ότι το έργο αυτό κάποτε θα ολοκληρωθεί, και πλέον ακόμα λιγότεροι θεωρούν ότι στην Ελλάδα του 2020 υπάρχει και ιδιαίτερη χρησιμότητα για κάτι τέτοιο. Για τις ανάγκες αυτής της έρευνας υποθέσαμε ότι η εκτροπή του Αχελώου είναι ένα θέμα λήξαν για τη χώρα, και το μόνο που έχει μείνει για να τη θυμίζει είναι μια σειρά από ημιτέλη έργα στα βουνά της Πίνδου, όπως το μισοχτισμένο φράγμα της Συκιάς, εκείνη η γιγάντια μισοτελειωμένη σήραγγα του Πευκόφυτου αλλά και ένα άλλο, σχεδόν ολοκληρωμένο έργο: το φράγμα της Μεσοχώρας. Καθώς η εκτροπή του Αχελώου άλλαζε σε μορφή μετά από κάθε απορριπτική απόφαση του ΣτΕ, το μέγεθος του έργου μεταβάλλονταν. Η εκτροπή του Αχελώου "μίκραινε". Το 1994, μετά την πρώτη προσφυγή των περιβαλλοντικών οργανώσεων στο ΣτΕ, η εκτρεπόμενη ποσότητα νερού προς τη Θεσσαλία μειώθηκε στα 600 εκ. κυβικά νερού -το μισό του αρχικού μεγέθους. Το 2014 το μέγεθος είχε μειωθεί ακόμα περισσότερο, στα 250 εκ. κυβικά μέτρα νερού. Γι’ αυτό το μέγεθος εκτροπής, όμως, το φράγμα της Μεσοχώρας έπαυε να είναι “έργο κεφαλής” και γινόταν έργο περιττό. Παρέμενε απλά ένα θαυμάσιο υδροηλεκτρικό φράγμα το οποίο θα μπορούσε να λειτουργήσει η ΔΕΗ για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Όταν πια η εκτροπή του Αχελώου απορρίφθηκε για έκτη και τελευταία φορά από το ΣτΕ, το 2014, αποφασίστηκε, πράγματι, το φράγμα της Μεσοχώρας να λειτουργήσει ανεξάρτητα (μια ιδέα που είχε ανακινήσει η υπουργός Τίνα Μπιρμπίλη το 2010), και συντάχθηκε η σχετική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων. Προφανώς, για να διαβάζετε αυτό το άρθρο, η διαδικασία δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. το εργοστάσιο της Γλύστρας, λίγα χιλιόμετρα μακριά από το φράγμα. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Σήμερα το φράγμα της Μεσοχώρας είναι εγκαταλειμμένο. Στέκει καταμεσής στην κοίτη του Αχελώου, έρημο, με υλικά επένδυσης ξεχασμένα δίπλα του. Μια σήραγγα που ξεκινά από το φράγμα επρόκειτο να μεταφέρει το νερό του Αχελώου με μεγάλη ταχύτητα σχεδόν οκτώ χιλιόμετρα πιο μακριά, στο εργοστάσιο παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στη Γλύστρα, το οποίο επίσης στέκει εγκαταλειμμένο, γεμάτο με τις γιγάντιες τουρμπίνες στο πέμπτο υπόγειο, τα κάποτε σύγχρονα μηχανήματα, τον πίνακα ελέγχου, ακριβό εξοπλισμό που αγοράστηκε πριν από πολλά χρόνια. «Αυτή τη στιγμή όλος ο εξοπλισμός βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας, 15 χρόνια εν ξηρώ», μας είπε ο Άγγελος Δημητρίου, διευθυντής του Κλιμακίου Επίβλεψης Έργων Θεσσαλίας, ο οποίος ξενάγησε τους δημοσιογράφους της διαΝΕΟσις στο φράγμα και στο εργοστάσιο. "Όταν θα λειτουργήσει το φράγμα, θα πρέπει να ελέγξουμε ξανά το μηχανολογικό και ηλεκτρολογικό εξοπλισμό για να δούμε αν όλα λειτουργούν σωστά, αν πρέπει κάτι να αντικατασταθεί ή να συντηρηθεί". ο εξοπλισμός του εργοστασίου της Γλύστρας είναι ανενεργός εδώ και 16 χρόνια. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Το φράγμα και το εργοστάσιο συνδέονται με ένα δρόμο 39 χιλιομέτρων, τον οποίο κατασκεύασε η ΔΕΗ με κόστος 30 εκατομμύρια ευρώ. Είναι ένας δρόμος μόνιμα άδειος από αυτοκίνητα. Η όλη περιοχή έχει την απόκοσμη αύρα των τοποθεσιών που έχουν εγκαταλειφθεί, που έχουν αφεθεί έρμαια της φύσης για πολλά χρόνια. Παραδοσιακά κάθε χρόνο -συνήθως το καλοκαίρι, μετά το κοντινό river party- ομάδες αντιεξουσιαστών περνούν από το φράγμα και αφήνουν τα μηνύματά τους με σπρέι στους τοίχους. Τα παράθυρα στο φυλάκιο του φράγματος χάσκουν γυμνά από τζάμια που είχαν προ πολλού σπάσει. Φωτογραφία: Αλεξία Τσαγκάρη, διαΝΕΟσις Εδώ είναι μια καλή ευκαιρία να αναφέρουμε τις συνέπειες αυτής της εγκατάλειψης. Το φράγμα της Μεσοχώρας φτιάχτηκε για έναν αρχικό σκοπό τον οποίο ποτέ δεν πρόκειται να εκπληρώσει. Για ποιο λόγο πρέπει να μας ενδιαφέρει το αν θα ανοίξει ως υδροηλεκτρικό φράγμα και πότε; Υπάρχουν κυρίως τρεις λόγοι: ο οικονομικός, ο ενεργειακός και ένας πολύ σοβαρός λόγος δημόσιας ασφάλειας. Ο οικονομικός είναι ο πιο προφανής από τους τρεις. Η ΔΕΗ υπολογίζει ότι έχει δαπανήσει σχεδόν 500 εκ. ευρώ για την κατασκευή του φράγματος μέχρι σήμερα (σε σημερινά ποσά), ένα κόστος που όσο το έργο παραμένει κλειστό, δεν αποσβένεται. "Η καθυστέρηση της λειτουργίας του φράγματος σημαίνει απώλεια παραγωγής και εσόδων της τάξης των 25-30 εκατομμυρίων ευρώ το χρόνο", μας επισήμανε ο κ. Γιάννης Αργυράκης, επικεφαλής της Διεύθυνσης υδροηλεκτρικής παραγωγής της ΔΕΗ. Εξάλλου, η λειτουργία του φράγματος θα δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας, ενώ η δημιουργία της λίμνης θα μπορούσε θεωρητικά να φέρει δυνατότητες τουριστικής ανάπτυξης στην περιοχή, όπως έχει συμβεί σε κάποιες άλλες τεχνητές λίμνες στην Ελλάδα (αλλά, βεβαίως, όχι σε όλες). Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. Ο δεύτερος λόγος έχει να κάνει με την ηλεκτρική ενέργεια που θα παράγει το φράγμα. Η Ελλάδα, ως γνωστόν, είναι εξαρτημένη για τις ενεργειακές της ανάγκες σε πολύ μεγάλο βαθμό (κατά 35% περίπου) από τον λιγνίτη. Τα υδροηλεκτρικά φράγματα, μολονότι δεν αποτελούν εξίσου "καθαρή" πηγή ενέργειας με τις γνωστές -πολύ ακριβές ακόμα- αμιγώς ανανεώσιμες πηγές, παράγουν ενέργεια που δεν προσθέτει CO2 στην ατμόσφαιρα. «Όσο το φράγμα δεν λειτουργεί, έχουμε απώλεια εσόδων από πράσινη καθαρή ενέργεια, η υποκατάσταση της οποίας γίνεται από ορυκτά καύσιμα, τα οποία μάλιστα εκπέμπουν χιλιάδες τόνους διοξειδίου ετησίως, και για τα οποία η ΔΕΗ πληρώνει δικαιώματα εκπομπών», πρόσθεσε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας είναι σχεδιασμένο να παράγει 360GWh ετησίως, αρκετή ενέργεια για να τροφοδοτήσει μια πόλη με το μέγεθος του Περιστερίου. "Θα μπορούσε να αντικαταστήσει ισόποση ενέργεια προερχόμενη από λιγνίτες στη συνολική παραγωγή", μας είπε ο κ. Αργυράκης. Το φράγμα της Μεσοχώρας από ψηλά. Το νερό του ποταμού σήμερα εκτρέπεται μέσα από τη σήραγγα που φαίνεται στην εικόνα, η οποία είχε σχεδιαστεί για να λειτουργήσει 5 χρόνια. Έχουν περάσει 16. Υπάρχει όμως και ένας τρίτος λόγος, πολύ λιγότερο γνωστός, που ενδέχεται να είναι ο πιο επικίνδυνος από όλους. Όπως είπαμε στην αρχή, το νερό του Αχελώου σήμερα εκτρέπεται σε μια σήραγγα που έχει σκαφτεί στην πλαγιά του βουνού δίπλα στο φράγμα, και παρακάτω επιστρέφει στην κοίτη του ποταμού. Η σήραγγα αυτή, όπως αντιλαμβάνεστε, κατασκευάστηκε για να μπορέσει να χτιστεί το φράγμα χωρίς να πλημμυρίζει η τεχνητή λεκάνη που αυτό δημιουργεί, και κατασκευάστηκε με προδιαγραφές που θα της εξασφάλιζαν ένα χρόνο ζωής αντίστοιχο με το χρόνο που θα χρειαζόταν η κατασκευή του φράγματος καθ’ αυτού. Αυτός ο χρόνος ζωής ήταν τα πέντε χρόνια. Εδώ υπάρχει το πρόβλημα: Έχουν περάσει 16 χρόνια από τότε που ολοκληρώθηκε η κατασκευή του φράγματος. “Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες “εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα”. Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε”. "Υπάρχει λοιπόν ο κίνδυνος, σε έκτακτα καιρικά φαινόμενα να μαζευτούν φερτά υλικά να φρακάρει η σήραγγα και να γίνει μια φυσική έμφραξη της λίμνης", μας είπε ο κύριος Αργυράκης. "Έχουμε επισημάνει το συγκεκριμένο πρόβλημα επί σειρά ετών με επιστολές μας σε όλους τους υπουργούς". "Αν συμβεί βίαιη έμφραξη στον Άνω Αχελώο, η Μεσοχώρα θα κατακλυστεί βίαια και απροειδοποίητα" μας είπε ο κ. Τάσος Μπαρμπούτης, μέλος του Δ.Σ. της Εταιρείας Θεσσαλικών Μελετών. "Θα κινδυνεύσει το χωριό. Πρέπει οπωσδήποτε να λυθεί το θέμα. Δεν μπορείς να αφήνεις ένα φράγμα 15 χρόνια πάνω στα βουνά και να λες "εντάξει δεν συμβαίνει τίποτα". Αν συμβεί κάτι, δεν μπορεί να πει κανείς πως δεν το ήξερε". Όλο το άρθρο: https://www.dianeosis.org/2017/02/mesochora/

Μεγάλα οδικά έργα και νέοι αυτοκινητόδρομοι περιλαμβάνει ο σχεδιασμός για το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027. Μεγάλα projects όπως ο ΒΟΑΚ, το Πάτρα-Πύργος η επέκταση της Λεωφόρου Κύμης και η επέκταση της Αττικής Οδού προς Ραφήνα είναι μόνο μερικά από τα προτεινόμενα έργα για να ενταχθούν στη νέα προγραμματική περίοδο στο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα “Μεταφορές”. Τα έργα προωθούνται από το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ως μέρος των πακέτου έργων ύψους 13 δισ. ευρώ. Σημαντικό χαρακτηριστικό των προτάσεων για ένταξη είναι η ισορροπημένη γεωγραφική τους κατανομή. Έτσι βλέπουμε έργα από τον Έβρο -με τη σύνδεση της Εγνατίας Οδού με το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης-, την Ήπειρο -με το Ιωάννινα-Κακαβιά-, την Δυτική Ελλάδα -με το Πάτρα-Πύργος, μέχρι την Εύβοια και την Κρήτη. Έμφαση έχει δοθεί την ολοκλήρωση της της κατασκευής ελλειπόντων τμημάτων του αναλυτικού Διευρωπαϊκού Οδικού Δικτύου (ΔΟΔ) της ηπειρωτικής και νησιωτικής χώρας. Με τον τρέχων σχεδιασμό, το δίκτυο αυτοκινητόδρομων της χώρας θα επεκταθεί σημαντικά μέχρι το τέλος του νέου ΕΣΠΑ. Τα έργα για αυτοκινητόδρομους Στα πλαίσια της περαιτέρω ανάπτυξης του δικτύου αυτοκινητόδρομων της χώρας προβλέπεται ενδεικτικά η υλοποίηση των ακόλουθων έργων: Το τμήμα Χανιά-Χερσόνησος του ΒΟΑΚ. Είναι το βασικό τμήμα του αυτοκινητόδρομου της Κρήτης το οποίο θα υλοποιηθεί με τη μέθοδο της παραχώρησης. Ο διαγωνισμός είναι σε προχωρημένο στάδιο και φέτος προβλέπεται να δοθούν οι δεσμευτικές προσφορές των συμμετεχόντων. Τα έργα εκτιμάται ότι θα ξεκινήσουν το 2023 με ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2028. Η κατασκευή του αυτοκινητόδρομου Πάτρα – Πύργος της Ολυμπίας Οδού. Το έργο έχει κυρωθεί και υπογραφεί και αύριο 31 Μαρτίου θα έχουμε και την επίσημη εκκίνηση των εργασιών. Αρχικά θα χρηματοδοτηθεί από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και στη συνέχεια θα ολοκληρωθεί από το ΕΣΠΑ 2021-2027. Μαζί με το έργο προβλέπεται η αναβάθμιση των συνδέσεων του παράπλευρου οδικού δικτύου με τον αυτοκινητόδρομο. Τρίτο σημαντικό έργο που θα δούμε να προτείνεται και να εντάσσεται στο νέο ΕΣΠΑ είναι η κατασκευή της οδικής σύνδεσης Ιωάννινα – Κακκαβιά. Η φυσική συνέχεια της Ιόνιας Οδού είναι κρίσιμης σημασίας για την κοινωνία της Ηπείρου καθώς θα εξυπηρετεί κρίσιμους τομείς της τοπικής οικονομίας όπως η βιομηχανία και ο τουρισμός. Παράλληλα ο δρόμος θα συμβάλει στην τόνωση της εμπορικής / εξαγωγικής δραστηριότητας μέσω της σύνδεσης με τα Δυτικά Βαλκάνια. Επίσης η διασυνοριακή σύνδεση εξυπηρετεί τη Μακρο – περιφερειακή Στρατηγική Αδριατικής – Ιονίου (EUSAIR) και συγκεκριμένα του πυλώνα “Πολυτροπικές διαδρομές Αδριατικής – Ιονίου” καθώς είναι τμήμα της Αδριατικής Οδού. Το έργο προβλέπεται να δημοπρατηθεί εντός του 2022. Το κόστος του κυμαίνεται σε περίπου 200 εκατ. ευρώ. Τέλος στο πεδίο των αυτοκινητοδρόμων ένα ακόμα έργο που ενδιαφέρει το υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών να ενταχθεί στο νέο ΕΣΠΑ είναι η η επέκταση της λεωφόρου Κύμης (μέσω σηράγγων) από την Αττική Οδό μέχρι τον Α/Κ Καλυφτάκη με την Ε.Ο. (ΠΑΘΕ). Το εν λόγω έργο έχει προκηρυχθεί και τις επόμενες ημέρες θα ξεκινήσει η δημοπράτηση του. Είναι η πρώτη επέκταση της Αττικής Οδού και θα δώσει σημαντικές ανάσες στο κυκλοφοριακό κομφούζιο της Αττικής. Ιδιαίτερα για την Αττική Οδό το έργο είναι κρίσιμο για την ελάφρυνση της κίνησης στο τμήμα Μεταμόρφωση-Πλακεντίας. Έχει κόστος με ΦΠΑ 350 εκατ. ευρώ. Μεγάλα Οδικά Περιφερειακά Έργα Εδώ έχουμε τρία σημαντικά έργα που θα επιχειρηθεί ή προταθεί η ένταξη τους στο νέο ΕΣΠΑ 2021-2027. Είναι έργα που είτε συμπληρώνουν οδικούς άξονες είτε ξεκινούν νέους. Πρώτο έργο είναι η ολοκλήρωση της κατασκευής του υποτμήματος Μελίβοια – Δημάριο του τμήματος Δημάριο – Ελληνοβουλγαρικά σύνορα, το οποίο αποτελεί τμήμα του κάθετου άξονα της Εγνατίας Οδού, Ξάνθη – Εχίνος – Ελληνοβουλγαρικά Σύνορα και ανήκει στο Διευρωπαϊκό Οδικό Δίκτυο. Το έργο είναι σε κατασκευή με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και θα ολοκληρωθεί ως έργο-γέφυρα. Το δεύτερο αφορά στην κατασκευή του τμήματος Μπράλου – Άμφισσας του διαγώνιου άξονα Λαμία-Ιτέα-Αντίρριο. Με το έργο βελτιώνεται σημαντικά το επίπεδο οδικής ασφάλειας καθώς στο μεγαλύτερο τμήμα του κατασκευάζεται σε ορεινό έδαφος. Το έργο έχει προκηρυχθεί και η δημοπράτηση του έχει προγραμματιστεί για τις επόμενες ημέρες. Το κόστος του με τον ΦΠΑ φτάνει τα 285 εκατ. ευρώ. Τρίτο έργο είναι η κατασκευή της Παράκαμψης Χαλκίδας – Ψαχνών. Το έργο δημιουργεί καλύτερες οδηγικές συνθήκες ενώ παρακάμπτει την πρωτεύουσα της Εύβοιας αποφορτίζοντάς την κυκλοφοριακά. Και αυτό το έργο έχει προκηρυχθεί και η δημοπράτηση του είναι θέμα ημερών. Το κόστος του φτάνει με την προαίρεση τα 210 εκατ. ευρώ Οδικές συνδέσεις με Λιμάνια Τα προτεινόμενα προς ένταξη έργα αφορούν σε επενδύσεις για την ενίσχυση της πολυτροπικότητας των μεταφορών μέσω της διασύνδεσης του οδικού δικτύου με λιμένες. Είναι έργα σημαντικά καθώς η σύνδεση των λιμένων με το δίκτυο αυτοκινητοδρόμων της χώρας δημιουργεί σημαντικές αναπτυξιακές συνθήκες. Τα έργα είναι: Η ολοκλήρωση της σύνδεσης του αυτοκινητοδρόμου Π.Α.Θ.Ε. και Εγνατίας οδού με τον 6ο προβλήτα λιμένα Θεσσαλονίκης και το οδικό δίκτυο περιοχής Καλοχωρίου. Το έργο έχει ήδη ξεκινήσει με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020 και θα ολοκληρωθεί ως έργο-γέφυρα. Η οδική σύνδεση Εγνατίας με λιμένα Αλεξανδρούπολης. Το έργο ύψους 50 εκατ. ευρώ υπεγράφη τον περασμένο Δεκέμβριο και ξεκινά με χρηματοδότηση από το ΕΣΠΑ 2014-2020. Θα ολοκληρωθεί επίσης ως έργο-γέφυρα. Όπως αναφέρεται στο πρόγραμμα για το νέο ΕΣΠΑ, παράλληλα ωριμάζει το έργο της επέκτασης της Δυτικής Περιφερειακής Υμηττού προς τον λιμένα Ραφήνας, ώστε να συμπεριληφθεί στο Πρόγραμμα. Πρόκειται για έργο το οποίο συμπεριλαμβάνεται στο πακέτο επεκτάσεων της Αττικής Οδού. Ειναι ιδιαίτερα σημαντικό καθώς θα συνδέσει το δεύτερο μεγαλύτερο επιβατικό λιμάνι της Αττικής με την Αττική Οδο και κατ` επέκταση με την Αθήνα, διευκολύνοντας και συντομεύοντας την πρόσβαση από και προς αυτό. Τα μεγάλα οδικά έργα και οι αυτοκινητόδρομοι που θα δούμε να χρηματοδοτούνται από το νέο ΕΣΠΑ 2021-2027 θα αποτελέσουν ακόμα ένα ισχυρό όπλο για την προσπάθεια της χώρας ώστε να μεταβληθεί σε εμπορευματικό κόμβο της νοτιο-ανατολικής Ευρώπης.

Με την Ευρώπη να προσπαθεί να απεξαρτηθεί από την ενέργεια της Ρωσίας σε πετρέλαιο και φυσικό αέριο η μεγάλη στροφή είναι σε εναλλακτικές μορφές ενέργειας, με τις ηλιακές και αιολικές υποδομές να συνεισφέρουν μαζί πάνω από το 10% της ενέργειας που παρήχθη παγκοσμίως το 2021. Σύμφωνα με μελέτη του κέντρου μελετών Ember, στο επίπεδο αυτό έφθασαν πέρυσι 50 χώρες, ανάμεσά τους, για πρώτη φορά, η Κίνα και η Ιαπωνία, οι οποίες αντιπροσωπεύουν το 93% της παγκόσμιας ζήτησης. Η Ολλανδία, η Αυστραλία και το Βιετνάμ βιώνουν την ταχύτερη μεταμόρφωση, με το μερίδιο των φωτοβολταϊκών και των αιολικών υποδομών να αυξάνεται κατά δέκα μονάδες τα τελευταία δύο χρόνια. Δέκα χώρες εξασφαλίζουν πάνω από το ένα τέταρτο του ενεργειακού τους μείγματος από αυτές τις δύο πηγές. Ψηλότερα βρίσκονται η Δανία (52%), το Λουξεμβούργο (43%) και η Ουρουγουάη (47%). Συνολικά, το 38% του ηλεκτρικού ρεύματος που καταναλώθηκε το 2021 προήλθε από πηγές που δεν εκπέμπουν διοξείδιο του άνθρακα, συμπεριλαμβανομένων των πυρηνικών ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών. Η βασική πηγή ανανεώσιμης ενέργειας παραμένουν τα υδροηλεκτρικά φράγματα. Κυριαρχεί ο άνθρακας Όμως από τον άνθρακα προήλθε το 36%. Το Ember υπογραμμίζει ότι αυτή η πηγή ενέργειας καταγράφει αξιοσημείωτη άνοδο, παρότι είναι η πιο επιζήμια για το περιβάλλον, λόγω της έκρηξης της ζήτησης για ηλεκτρισμό αφού η πανδημία του νέου κορονοϊού πέρασε σε δεύτερο πλάνο. Πράγματι η παραγωγή των ηλεκτροπαραγωγικών σταθμών που λειτουργούν με την καύση άνθρακα γνώρισε το 2021 ετήσια άνοδο (+9%) άνευ προηγουμένου "τουλάχιστον από το 1985", καταγράφοντας παραγωγή-ρεκόρ 10.042 TWh. Αν σε αυτή προστεθεί η αύξηση (+1%) του αερίου, οι εκπομπές CO2 που οφείλονταν στον τομέα της παραγωγής ηλεκτρισμού έφθασαν στην κορύφωσή τους πέρυσι, ξεπερνώντας κατά 3% το ρεκόρ του 2018. Αυξήθηκαν κατά 7% σε ετήσια βάση στα 778 εκατ. τόνους. Για να μειωθεί η άνοδος της θερμοκρασίας της Γης στον 1,5° Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή, θεωρείται ότι ο τομέας της ηλεκτροπαραγωγής πρέπει να επεκταθεί σε νέα πεδία χρήσης (μεταφορές, θέρμανση κ.λπ.) και να πάψει εντελώς να εκπέμπει διοξείδιο του άνθρακα. Ο τομέας της αιολικής και της ηλιακής ενέργειας κατέγραψε αύξηση 17% το 2021 και αναμένεται να συνεχίζει να μεγεθύνεται με ετήσιο ρυθμό γύρω στο 20% ως το 2030, πάντα σύμφωνα με τους υπολογισμούς του Ember.

Παλαιό και ενεργοβόρο είναι σχεδόν το σύνολο του κτιριακού απόθεματος της χώρας μας, καθώς το μεγαλύτερο κατασκευάστηκε πριν από το 1980, δηλαδή πρόκειται για κτίρια χωρίς θερμομόνωση. Σύμφωνα με ανάλυση της Ε- Real Estate – Πανελλήνιο Δίκτυο Κτηματομεσιτών, στη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, αναφέρεται ότι ο κτιριακός τομέας είναι ένας από τους μεγαλύτερους καταναλωτές ενέργειας στην Ευρώπη και ευθύνεται για περισσότερο από το ένα τρίτο των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου της ΕΕ. Κάθε χρόνο, μόλις το 1% των κτιρίων στην Ευρώπη ανακαινίζεται με σκοπό τη μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης. Η προώθηση των ανακαινίσεων έχει ρόλο-κλειδί στην απανθρακοποίηση του κτιριακού τομέα, στην ανάκαμψη της οικονομίας και στην αντιμετώπιση της ενεργειακής φτώχειας. Τα κτίρια καταναλώνουν το 40% της ενέργειας στην ΕΕ και εκπέμπουν το 36% των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου στην ΕΕ που συνδέονται με την ενέργεια. Τα 2/3 των ευρωπαϊκών κτιρίων δεν είναι ενεργειακώς αποδοτικά — πολλά από αυτά κατοικούνται από οικογένειες με χαμηλό εισόδημα. Επίσης το 85-95% των υφιστάμενων κτιρίων στην ΕΕ θα υπάρχουν ακόμα το 2050. Στο πλαίσιο αυτό η πρωτοβουλία "Κύμα ανακαινίσεων για την Ευρώπη" στοχεύει στη μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου από τα κτίρια κατά 60% έως το 2030. Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα αυξάνει τις απαιτήσεις της έναντι των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για τη σωστή τιμολόγηση του κλιματικού κινδύνου, είτε πρόκειται για χρέος είτε για ομόλογα. Ως εκ τούτου η πράσινη κατεύθυνση αποτελεί πλέον μονόδρομο για τον τομέα των ακινήτων στη χώρα μας. Ήδη στη χώρα μας, τόσο θεσμικοί επενδυτές - funds όσο και εταιρείες επενδύσεων σε ακίνητα στοχεύουν πλέον σε ακίνητα με χαμηλό περιβαλλοντικό αποτύπωμα. Σύμφωνα με έρευνες, τα ακίνητα αυτά, αποκτούν σημαντικό προβάδισμα τόσο ως προς την αξία όσο και ως προς τα παραγόμενα έσοδα, ενώ είναι και περισσότερο εμπορεύσιμα. Σε ό,τι αφορά την αξία των ακινήτων αυτών, η Arbitrage σημειώνει ότι για κάθε ευρώ που εξοικονομείται από τη μειωμένη ενεργειακή κατανάλωση, αυξάνεται αντίστοιχα και η εύλογη αξία του κτιρίου. Ο τομέας των ακινήτων είναι πάρα πολύ σημαντικός για το ESG, καθώς ανοίγει το δρόμο για τις κατασκευές που θα συντελέσουν στη μείωση της θερμοκρασίας του πλανήτη, με επενδύσεις 180 δισ. ευρώ μέχρι το 2050. Το 2019 το 63% των θεσμών είχαν υιοθετήσει τις αρχές ESG, ενώ το 2021, μόλις δύο χρόνια μετά, αυτό το ποσοστό έχει φτάσει το 72%. Παράλληλα, οι περιβαλλοντικά ευαισθητοποιημένες επενδύσεις το 2014 ήταν μόλις 15 δισ. Ευρώ, ενώ το 2024 αναμένεται να ξεπεράσουν τα 53 τρισ. Ευρώ, σημειώνοντας αύξηση κατά 60%. Η κυρία Aleksandra Njagulj, επικεφαλής του ESG για τον γερμανικό επενδυτικό όμιλο DWS Group, ο οποίος διαθέτει περιουσιακά στοιχεία ύψους άνω του 1 τρισ. ευρώ υπό διαχείριση, ανέφερε στο πρόσφατο συνέδριο της Prodexpo ότι "Θα φτάσουμε σε ένα σημείο στο άμεσο μέλλον, όπου ακίνητα τα οποία δεν πληρούν τα κριτήρια ESG (Περιβάλλον, Κοινωνία, Εταιρική Διακυβέρνηση), δεν θα μπορούν ούτε να πουληθούν ούτε να ενοικιαστούν". Ενώ, σύμφωνα με την κ. Njagulj, τα παλιότερα ακίνητα δεν θα μπορούν να εξασφαλίσουν χρηματοδότηση για να αγοραστούν, ενώ και οι μεγάλες εταιρείες θα αποφεύγουν να τα μισθώσουν, καθώς δεν θα ευθυγραμμίζονται με τις πολιτικές ESG που εφαρμόζονται ήδη. Τάση που ήδη αρχίζει να διαμορφώνεται στο εξωτερικό. Σύμφωνα με τα άνωθεν, μην απορήσουμε αν θα δούμε ότι τα ακίνητα με μικρότερο κλιματικό αντίκτυπο θα επιβραβεύονται μέσω καλύτερων δανειακών όρων. Το κτιριακό δυναμικό στην Ελλάδα ανέρχονται σε 6.371.901 , σύμφωνα με την απογραφή του 2011 (ΕΛΣΤΑΤ), ενώ το πλήθος των κατοικιών ανέρχεται σε 4.122.088. Με βάση την περίοδο κατασκευής των κτιρίων, προκύπτει ότι το μεγαλύτερο πλήθος των κτιρίων της χώρας (κατοικίες, σχολεία, γραφεία κλπ.) κατασκευάστηκε πριν από το 1980, δηλαδή πρόκειται για κτίρια χωρίς θερμομόνωση. Στατιστικά στοιχεία από το ΥΠΕΝ Το 2019 εκδόθηκαν 315.804 Πιστοποιητικά Ενεργειακής απόδοσης Κτιρίων εκ των οποίων το 57,37% αφορούσε λόγος ενοικίασης, το 13,84% πώλησης και για το χρηματοδοτικό πρόγραμμα "εξοικονόμηση κατ΄οίκον" το 11,38%. Παράλληλα, το 86% επί του συνολικού αριθμού των Π.Ε.Α του έτους 2019 αφορούσε κτίρια κατοικιών. Σχετικά με την ενεργειακή κατηγορία των κτιρίων κατοικιών, παρατηρείται ότι το μεγαλύτερο ποσοστό (66,83%) αυτών κατατάσσεται στην Ε-Η, το 26,81% στην Γ-Δ και μόλις το 6,36% στην Α-Β. Αξίζει να αναφέρουμε ότι τα πιο ενεργοβόρα κτίρια κατοικιών για το έτος 2019 ήταν οι μονοκατοικίες ( μέση ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας ίση με 486.66 KWh/m2), ενώ για τα διαμερίσματα και τα κτίρια των πολυκατοικιών υπολογίστηκε μέση ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειες 297.28 KWh/m2 και 304.63 KWh/m2 αντίστοιχα. Στα κτίρια κατοικιών, το μεγαλύτερο ποσοστό ενέργειας καταναλώνεται για την κάλυψη αναγκών θέρμανσης (μέση ετήσια κατανάλωση πρωτογενούς ενέργειας σε θέρμανση ίση με 239.60 KWh/m2). Ενεργειακή κατηγορία κτιρίων ανά τύπο κατασκευής (2011-2019) Ενεργειακή κατηγορία κτιρίων Παλαιά Νεόδμητα/Ριζικά Ανακαινισμένα Ε-Η 62,02% 0,00% Γ-Δ 34,49% 0,02% Α-Β 2,90% 0,28%

Νέα εγκύκλιο εξέδωσε το ΥΠΕΝ που αφορά στη διαδικασία που απαιτείται για τη χορήγηση οικοδομικών αδειών σε οικισμούς υφιστάμενους προ του έτους 1923. Συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο η οποία εστάλη στις Διευθύνσεις ΠΕ.ΧΩ.ΣΧ. της Επικράτειας (για την ενημέρωση των Υπηρεσιών Δόμησης της χωρικής τους αρμοδιότητας) και αφορά στην εφαρμογή των υπ’ αρ. 117/1982 και 124/1982 εγκυκλίων σε οικισμούς υφιστάμενους προ του έτους 1923, αναφέρονται αναλυτικά τα ακόλουθα: Με αφορμή ερωτήματα Υπηρεσιών Δόμησης στη χωρική αρμοδιότητα των οποίων εμπίπτουν οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923 που στερούνται εγκεκριμένης οριοθέτησης και αιτήματα ιδιοκτητών επί θεμάτων που αφορούν στην εφαρμογή των εγκυκλίων 117/1982 και 124/1982, καταδεικνύεται η αναγκαιότητα αποσαφήνισης εφαρμογής αυτών υπό το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στις ανωτέρω περιπτώσεις. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν.4759/20 (ΦΕΚ 245/Α/9.12.2020), η οριοθέτηση οικισμών που προϋπάρχουν του 1923 και δεν έχουν οριοθετηθεί, μπορεί να γίνεται είτε στο πλαίσιο Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου, είτε με ειδικό προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. Έως την έκδοσή του, για τη χορήγηση οικοδομικών αδειών, εφαρμόζονται τα εξής: Η διαπίστωση της θέσης ενός ακινήτου, σε σχέση με τα όρια του προϋφιστάμενου του 1923 οικισμού, γίνεται από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ. στο πλαίσιο της διαδικασίας έκδοσης οικοδομικής άδειας, με εφαρμογή των υπ’ αρ. 117/1982 & 124/1982 εγκυκλίων και βάσει της ισχύουσας νομολογίας «… η κατά τόπον αρμόδια πολεοδομική αρχή, επί υποβολής αιτήσεως χορηγήσεως αδείας ανεγέρσεως οικοδομής σε ένα ακίνητο, το οποίο, κατά τους υποβάλλοντες την αίτηση, εμπίπτει εντός των ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, οφείλει να προβεί σε δική της έρευνα επί του αναγομένου στις προϋποθέσεις χορηγήσεως της οικοδομικής αδείας ζητήματος εάν το εν λόγω ακίνητο κείται ή μη εντός των ορίων τέτοιου οικισμού και να διατυπώσει περί του ζητήματος τούτου ιδίαν κρίση, πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη». Η εφαρμογή της παραπάνω προβλεπόμενης διαδικασίας είναι δεσμευτική για τις αρμόδιες Υ.ΔΟΜ. προκειμένου να καθορισθεί η θέση ενός ακινήτου ως προς τα όρια του προ του 1923 υφιστάμενου οικισμού, ανεξαρτήτως του τυχόν χαρακτηρισμού προστασίας του (παραδοσιακού, ιστορικού τόπου, αρχαιολογικού χώρου). Ωστόσο, προς διευκόλυνση του έργου των Υ.ΔΟΜ. και δεδομένων των σύγχρονων χαρτογραφικών στοιχείων και μεθόδων, σας γνωρίζουμε ότι : Η προϋπόθεση της παρ. Α της υπ’ αρ. 124/82 εγκυκλίου, κατά το μέρος που αφορά στην προβλεπόμενη διενέργεια αυτοψίας, εφεξής επιβάλλεται να πραγματοποιείται στις περιπτώσεις που η προς εξέταση ιδιοκτησία βρίσκεται πλησίον των ορίων του προϋφιστάμενου του 1923 οικισμού με βάση τα διαθέσιμα από προηγούμενη έρευνα των Υ.ΔΟΜ. στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη και τυχόν προγενέστερων πράξεων της Διοίκησης υπό την έννοια της παρ.5 του άρθρου 100 του Κ.Β.Π.Ν. (ΦΕΚ 580Δ΄), καθώς και της υφιστάμενης πολεοδομικής κατάστασης, προκειμένου να εξάγεται αιτιολογημένη κρίση ως προς τα όρια του οικισμού και τη θέση του ακινήτου ως προς αυτά. Αναφορικά με ιδιοκτησίες που βρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα των παραπάνω οικισμών και όχι πλησίον των κατά τα ως άνω ορίων τους, η θέση τους δύναται να διαπιστώνεται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες χωρίς τη διενέργεια αυτοψίας, εφόσον από τα στοιχεία που τηρούνται για τον οικισμό ή από αυτά που προσκομίζονται (αεροφωτογραφίες) και σε συνδυασμό με τις ηλεκτρονικές Υπηρεσίες του “Ελληνικού Κτηματολογίου” οι οποίες παρέχουν τεχνικό υπόβαθρο για τον εντοπισμό της θέσης ενός ακινήτου, εξάγεται ασφαλές συμπέρασμα ότι η ιδιοκτησία βρίσκεται εντός των ορίων του προϋφιστάμενου του έτους 1923 οικισμού. Παρακαλούμε για την πιστή τήρηση των ανωτέρω. Μπορείτε να κατεβάσετε την εγκύκλιο από εδώ

Τη δημιουργία μητρώου εγκαταλελειμμένων ακινήτων σε κάθε Δήμο προβλέπει το σχέδιο νόμου (για την Αστική Αναζωογόνηση και Ανάπλαση) που αναμένεται να κατατεθεί στη Βουλή μετά το Πάσχα. Με το σχέδιο νόμου θεσπίζεται για πρώτη φορά, όπως λένε πηγές, που γνωρίζουν καλά το θέμα, πλαίσιο για τη διαδικασία παρέμβασης για την αποκατάσταση και την επανάχρηση των εγκαταλελειμμένων κτισμάτων ή τμημάτων κτισμάτων. Ειδικότερα, Δήμοι, Νομικά Πρόσωπα Δημοσίου αλλά και ιδιώτες μπορούν να αναλάβουν για 50 χρόνια τη διαχείριση εγκαταλελειμμένων κτηρίων. Χιλιάδες εγκαταλελειμμένα κτήρια αποτελούν κίνδυνο για τους περαστικούς Η αξιοποίηση των εγκαταλελειμμένων κτηρίων στην Αθήνα αλλά και στις άλλες πόλεις της Ελλάδας είναι ένας από τους κύριους στόχους του υπουργείου Περιβάλλοντος. Κι αυτό επειδή τα χιλιάδες εγκαταλελειμμένα κτήρια (μόνο στο Δήμο Αθηναίων τα εγκαταλελειμμένα κτήρια φθάνουν τα 1.500 και είναι διασκορπισμένα και στις επτά δημοτικές κοινότητες) αποτελούν κίνδυνο για τους περαστικούς αλλά και εστίες μολύνσεων. Σημειώνεται πως τον περασμένο μήνα, ένας 22 χρόνος φοιτητής έχασε τη ζωή του, όταν καταπλακώθηκε από τοίχο ενός παλιού κτηρίου στο κέντρο της Λάρισας. Αναλαμβάνει δράση ο Φορέας Διαχείρισης Ο σχεδιασμός προβλέπει τη δημιουργία μητρώου εγκαταλελειμμένων ακινήτων σε κάθε Δήμο στο οποίο θα εγγράφονται τα ακίνητα μετά την ολοκλήρωση της μεταγραφής στο υποθηκοφυλακείο ή στο Κτηματολόγιο της αμετάκλητης απόφασης του δικαστηρίου που δέχεται την περιέλευση της διαχείρισης του ακινήτου. Με βάση τα όσα προβλέπονται, δίνεται η δυνατότητα παρέμβασης για την αποκατάσταση και επανάχρηση των εγκαταλελειμμένων κτισμάτων ή τμημάτων κτισμάτων που εντοπίζονται σε Φορέα Διαχείρισης ( με ειδικές προϋποθέσεις), σεβόμενοι, όπως λένε από το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το δικαίωμα της ιδιοκτησίας, αλλά και σε ορισμένες περιπτώσεις, την αδυναμία ή την απουσία ενδιαφέροντος αποκατάστασης από πλευράς των ιδιοκτητών. http://www.ot.gr/wp-content/uploads/2022/03/photo_2022-03-22_12-11-20-600x474.jpg Μετά τα 50 χρόνια Όπως προαναφέρθηκε, η διαχείριση εγκαταλελειμμένου ακινήτου δύναται να περιέχεται στον Διαχειριστή έως 50 χρόνια από την έκδοση της σχετικής απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου της έδρας του ακινήτου. Με την παρέλευση του χρόνου διαχείρισης του ακινήτου από τον Διαχειριστή, η διαχείριση του ακινήτου επανέρχεται στον ιδιοκτήτη του. Τα οφέλη για τους ιδιοκτήτες Ο Διαχειριστής οφείλει: να αποδώσει στον ιδιοκτήτη τα έσοδα που εισέπραξε από την αξιοποίηση του ακινήτου, αφού παρακρατήσει τις πιστοποιημένες δαπάνες αποκατάστασης και επανάχρησης του ακινήτου, τους δημοτικούς φόρους και τα τέλη τα οποία όφειλε ο ιδιοκτήτης πριν την περιέλευση της διαχείρισης του ακινήτου στο Δήμο, και επιπλέον ποσό που αντιστοιχεί στο 20% επί του συνόλου των προαναφερομένων ποσών ως διαχειριστική δαπάνη, καθώς και τυχόν εμπράγματα βάρη που έχουν εξυπηρετηθεί. Ιδιωτικές και Δημόσιες περιουσίες Σύμφωνα με τα όσα προβλέπονται από το σχέδιο νόμου, εγκαταλελειμμένα κτήρια μπορεί να χαρακτηριστούν τόσο ιδιωτικές όσο και Δημόσιες ιδιοκτησίες. Δικαίωμα κυριότητας μπορεί να ασκεί ο κάτοχος ποσοστού συνιδιοκτησίας ίσου ή μεγαλύτερου του 60% του ακινήτου. Με τον νέο προγραμματισμό που προωθείται, λαμβάνεται μέριμνα για τη διασφάλιση των ιδιοκτητών των εγκαταλελειμμένων κτηρίων, αλλά αντιμετωπίζονται και οι συνέπειες από την απραξία –και τις επιλογές των ιδιοκτητών- από τη μη τήρηση (από πλευράς τους) ακούσια ή εκούσια των υποχρεώσεων που απορρέουν από το δικαίωμα της ιδιοκτησίας σε βάρος του κοινωνικού συνόλου. Η περίπτωση των διατηρητέων κτηρίων Επιπλέον, ορίζεται πως οι οικοδομικές εργασίες για την αποκατάσταση του ακινήτου πρέπει να ολοκληρωθούν εντός τεσσάρων ή πέντε ετών στην περίπτωση διατηρητέων κτηρίων, από την ανάληψη της διαχείρισης από το Δήμο ή τον Διαχειριστή. Διαφορετικά, ο ιδιοκτήτης του ακινήτου μπορεί να διεκδικήσει την επιστροφή της διαχείρισης του ακινήτου, μετά από αίτηση στο Δικαστήριο χωρίς να του καταλογιστούν οι έως τότε δαπάνες του Διαχειριστή. Από το σχέδιο νόμου προβλέπεται επίσης η δυνατότητα ανάθεσης τεχνικών έργων αποκατάστασης εγκαταλελειμμένου κτηρίου χωρίς δημοπρασία ή διαγωνισμό του Δήμου, σε εταιρεία που έχει ήδη επιλεγεί από τους υπόλοιπους ιδιοκτήτες κτηρίου συνιδιοκτησίας, εάν αυτοί συγκεντρώνουν ποσοστό ιδιοκτησίας πάνω από το 50%.

Οι ειδικοί ανακάλυψαν μια νέα εγκληματική καμπάνια που στοχεύει τα υπολογιστικά φύλλα του Microsoft Excel για τη διανομή κακόβουλου λογισμικού Trojan. Ερευνητές κυβερνοασφάλειας από την Morphisec Labs εντόπισαν τη ρωσική ομάδα hacking FIN7 (γνωστή και ως Carbanak) να διανέμει ένα μικρό, ελαφρύ RAT (Remote Access Trojan), μια παραλλαγή του JSSLoader, μέσω αρχείων τύπου XLL και XLM. Αυτά τα αρχεία φέρουν κάποια πρόσθετα τα οποία επιτρέπουν στους εισβολείς να εκμεταλλεύονται δεδομένα, να παρακολουθούν τον χρήστη και να ζητούν από το RAT να εκτελεί αυτόματες ενημερώσεις, μεταξύ άλλων. Αυτό το συγκεκριμένο RAT κυκλοφορεί από τον Δεκέμβριο του 2020. Ωστόσο, οι εισβολείς προσπαθούν να διανείμουν ένα ανυπόγραφο αρχείο, πράγμα που σημαίνει ότι το Excel θα εμφανίσει μια σαφή προειδοποίηση ότι η εκτέλεση του αρχείου ενέχει κινδύνους. Οι ερευνητές εξηγούν ότι αυτά τα αρχεία XLL, εάν το θύμα τα ενεργοποιήσει, χρησιμοποιούν κακόβουλο κώδικα που βρίσκεται στη λειτουργία xlAutoOpen, φορτώνονται στη μνήμη και μετά κάνουν λήψη του κακόβουλου λογισμικού από έναν απομακρυσμένο διακομιστή. Μετά από αυτό, χρησιμοποιούν μια κλήση API για να εκτελέσουν τη διαδικασία. Παρόλο που έχει την ίδια ροή εκτέλεσης, αυτή η παραλλαγή JSSLoader είναι λίγο διαφορετική από τις παλαιότερες, καθώς είναι σε θέση να μετονομάζει όλες τις λειτουργίες και τις μεταβλητές, σε μια προσπάθεια να παραμείνει αόρατη από τα διάφορα λογισμικά προστασίας ιών και άλλων λύσεων ασφαλείας. Επίσης, χωρίζει τις συμβολοσειρές (strings) σε υποσυμβολοσειρές (sub-strings) και τις «δένει» κατά την εκτέλεση, για να αποφευχθεί περαιτέρω η ανίχνευση από εργαλεία malware όπως το YARA. Αυτές οι νέες μέθοδοι αποφυγής ανίχνευσης, μαζί με τον τρόπο που φορτώνεται το RAT, είναι αρκετές ώστε αυτό να παραμείνει κρυφό από τις περισσότερες λύσεις προστασίας από ιούς, όπως αναφέρει η Morphisec. Η ομάδα FIN7 μπορεί να το χρησιμοποιήσει στο παραβιασμένο δίκτυο για μέρες ή και εβδομάδες προτού εντοπιστεί.

Η ΡΑΕ έχει θέσει συγκεκριμένους στόχους στον ΔΕΔΔΗΕ ως προς την μείωση των ρευματοκλοπών συνδέοντας μάλιστα την επίτευξη τους με το οικονομικό αντάλλαγμα που εισπράττει ο Διαχειριστής με τα τέλη χρήσης δικτύου. Εντός στόχων βρίσκεται το ποσοστό των ρευματοκλοπών όπως προκύπτει από τα στοιχεία της ΡΑΕ και του ΔΕΔΔΗΕ. Παραμένει ωστόσο σε υψηλά – σε σύγκριση με τις ευρωπαϊκές χώρες – επίπεδα επιβαρύνοντας έτσι το σύνολο των καταναλωτών με το κόστος της ενέργειας που κλέβουν οι επιτήδειοι. Αποφασιστική μείωση των ρευματοκλοπών αναμένεται με την εγκατάσταση των «έξυπνων» μετρητών που πρόκειται να επιταχυνθεί τα επόμενα χρόνια μετά και την είσοδο στρατηγικού επενδυτή στον ΔΕΔΔΗΕ. Με απόφασή της η ΡΑΕ ενέκρινε το ποσοστό των απωλειών δικτύου, το κόστος των οποίων μετακυλίεται στους καταναλωτές για το δωδεκάμηνο Ιουλίου 2022 με Ιούνιο 2023. Οι απώλειες προσδιορίζονται με βάση τα στοιχεία του 2020 σε 9,827% της συνολικής ποσότητας ενέργειας που εισέρχεται στο δίκτυο διανομής. Από το ποσοστό αυτό οι μη τεχνικές απώλειες, δηλαδή οι ρευματοκλοπές διαμορφώθηκαν σε 4,47% (δηλαδή περισσότερες από τις μισές). Η ΡΑΕ έχει θέσει συγκεκριμένους στόχους στον ΔΕΔΔΗΕ ως προς την μείωση των ρευματοκλοπών συνδέοντας μάλιστα την επίτευξη τους με το οικονομικό αντάλλαγμα που εισπράττει ο Διαχειριστής με τα τέλη χρήσης δικτύου. Οι στόχοι αυτοί είναι: Για τα έτη 2019, 2020 και 2021, ποσοστό 4,503 % Σταδιακή μείωση από το 2022 (4,46 %) και μετά, με στόχο το 2,6 % το 2027 και 0,2 % το 2031, οπότε προβλέπεται να επιστρέψουν στο επίπεδο του 2023. Σύμφωνα με τα ιστορικά στοιχεία οι ρευματοκλοπές αυξήθηκαν από 0,2% (2003-2004) σε 1,1% (2011-2013), 3,9% (2015-2016) και 4,4% (2018-2019). Αντίθετα, στην πλειονότητα των ευρωπαϊκών δικτύων διανομής (σε 19 από 23 χώρες) την 8ετία 2010-2018 το σύνολο των απωλειών μειώθηκαν με μέσο ετήσιο ρυθμό 3%.

Nέα διαδικασία έκδοσης των βεβαιώσεων Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (Τ.Α.Π.) προβλέπουν διατάξεις που περιλαμβάνονται στον νόμο κατά της διαφθοράς που δημοσιεύτηκε στην εφημερίδα της Κυβερνήσεως την περασμένη Πέμπτη (N.4915 ΦΕΚ.Α 63 24.03.2022). Οι νέες ρυθμίσεις δίνουν μια σειρά από εναλλακτικές δυνατότητες στα συμβαλλόμενα μέρη με στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών και την αποσυμφόρηση των συμβολαιογραφικών γραφείων Σύμφωνα με το νέο νόμο η βεβαίωση αναζητείται αυτεπάγγελτα από τον συμβολαιογράφο ή προσκομίζεται από τον πωλητή, εκδίδεται εντός τριών ημερών με βάση τα στοιχεία που τηρεί ηλεκτρονικά ο δήμος και ισχύει για ένα έτος από την έκδοσή της. Η βεβαίωση που χορηγεί ο δήμος δύναται να είναι και ψηφιακή και να χρησιμοποιείται και για την ηλεκτρονική μεταβίβαση του ακινήτου. Εναλλακτικά, αν το επιθυμεί ο μεταβιβάζων ή σε περίπτωση που υφίσταται αδυναμία έκδοσης της βεβαίωσης της εντός τριών ημερών για οποιονδήποτε λόγο, ο μεταβιβάζων έχει τη δυνατότητα να καταβάλει στον συμβολαιογράφο κατά τον χρόνο σύναψης του συμβολαίου, ως εγγύηση μέχρι την εκκαθάριση της οφειλής, ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό 3‰ επί της αξίας πώλησης του ακινήτου. Το ποσό αυτό αποδίδεται από τον συμβολαιογράφο μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής στον δήμο για λογαριασμό του αγοραστή. Το αποδεικτικό κατάθεσης του ποσού επέχει θέσης βεβαίωσης. Εναλλακτικά, αν το επιθυμεί ο αγοραστής ή σε περίπτωση που υφίσταται αδυναμία έκδοσης της βεβαίωσης εντός τριών ημερών για οποιονδήποτε λόγο, ο αγοραστής έχει τη δυνατότητα να καταβάλει στον συμβολαιογράφο κατά τον χρόνο σύναψης του συμβολαίου, ως εγγύηση μέχρι την εκκαθάριση της οφειλής, ποσό που αντιστοιχεί σε ποσοστό 3‰ επί της αξίας πώλησης του ακινήτου. Το ποσό αυτό αποδίδεται από τον συμβολαιογράφο μέσω ηλεκτρονικής τραπεζικής στον δήμο για λογαριασμό του αγοραστή. Το αποδεικτικό κατάθεσης του ποσού του πρώτου εδαφίου, επέχει θέσης βεβαίωσης. Οι δήμοι υποχρεούνται να αναρτούν στην ιστοσελίδα τους τους λογαριασμούς κατάθεσης των ποσών αυτών καθώς και σχετικές οδηγίες για τους ενδιαφερόμενους. Εντός αποκλειστικής προθεσμίας τριών μηνών από την κατάθεση της εγγύησης, η ταμειακή υπηρεσία του δήμου προβαίνει σε εκκαθάριση της οφειλής του Τέλους Ακίνητης Περιουσίας (Τ.Α.Π.) και είτε βεβαιώνει και εισπράττει το υπόλοιπο της οφειλής με βεβαιωτικούς καταλόγους, είτε επιστρέφει εντός δέκα ημερών ως αχρεωστήτως καταβληθέν το τυχόν επιπλέον ποσό που καταβλήθηκε ως εγγύηση. Η εκκαθάριση ανατρέχει σε βάθος πενταετίας. Τυχόν οφειλές πέραν της πενταετίας δεν αναζητούνται και δεν βεβαιώνονται. Σε περίπτωση οφειλής, ο μεταβιβάζων ή ο αγοραστής υποχρεούται να εξοφλήσει το υπόλοιπο ποσό είτε εφάπαξ εντός τριάντα ημερών, είτε σε έως έξι ισόποσες μηνιαίες δόσεις με ελάχιστο ποσό μηνιαίας δόσης τα 50 ευρώ. Με απόφαση του δημοτικού συμβουλίου, η οποία λαμβάνεται με την απόλυτη πλειοψηφία του συνολικού αριθμού των μελών και τη σύμφωνη γνώμη του δημάρχου, μπορεί να αποφασίζεται η αναστολή της υποχρέωσης υποβολής της ανωτέρω βεβαίωσης περί μη οφειλής ΤΑΠ για τη μεταβίβαση της κυριότητας των πάσης φύσεων ακινήτων. Η ως άνω απόφαση επέχει θέση βεβαίωσης.

Μεγάλος αριθμός ιδιοκτησιών στην Ελλάδα βρίσκεται υπό το καθεστώς ομηρίας εξαιτίας της εξ αδιαιρέτου ιδιοκτησίας. Το πρόβλημα είναι συνήθως σ΄ αυτούς που αποκτούν το ακίνητο από κληρονομιά και αρχίζουν οι συγκρούσεις. Άλλοι συνιδιοκτήτες δεν νοιάζονται, ορισμένοι βρίσκονται στο εξωτερικό και αδιαφορούν για το μικρό μερίδιο που τους αναλογεί, ενώ οι περισσότεροι συγκύριοι διαφωνούν σχετικά με το μέλλον του εξ αδιαιρέτου ακινήτου τους. Συγκεκριμένα, κάποιος συγκύριος μπορεί να θέλει να πουλήσει το μερίδιό του ώστε να ρευστοποιήσει το περιουσιακό του δικαίωμα, ενώ οι άλλοι να μην θέλουν την πώληση, ούτε όμως να είναι και διατεθειμένοι να αγοράσουν το μερίδιο εκείνου που θέλει την ρευστοποίηση. Η λύση για εκείνον που επιθυμεί την ρευστοποίηση του περιουσιακού στοιχείου του έναντι του άλλου που δεν θέλει αλλαγές στο ιδιοκτησιακό καθεστώς του κοινού ακινήτου, είναι η διανομή του ακινήτου. Εκτός της κληρονομιάς, υπάρχουν και περιπτώσεις που έγινε αγορά εξ αδιαιρέτου ενός ακινήτου από δύο ή περισσότερους συγκύριους και στην πορεία εκδήλωσαν την επιθυμία να το χωρίσουν. Αυτή η περίπτωση αφορά ακίνητα εκτός σχεδίου όπου απαγορεύεται η σύσταση καθέτου ιδιοκτησίας και αναγκαστικά αποκτήθηκαν εξ αδιαιρέτου. Τι κάνουμε όταν υπάρχει διαφωνία για την εκμετάλλευση του ακινήτου; Σε περίπτωση διαφωνίας, εκείνος από τους συγκυρίους που ενδιαφέρεται περισσότερο από τους άλλους, για την εκμετάλλευση του μεριδίου του, είτε επειδή έχει ανάγκη τα χρήματα, είτε επειδή επιθυμεί την άμεση αξιοποίηση του ακινήτου, έχει την δυνατότητα να ζητήσει την εκούσια διανομή ή να ασκήσει αγωγή διανομής στο δικαστήριο, με την οποία θα ζητεί τον χωρισμό των μεριδίων, ώστε ο καθένας από τους συγκυρίους να λάβει το μερίδιό του και να το διαθέσει όπως θέλει. Ποια είναι η εκούσια διανομή; Εάν το κοινό ακίνητο μπορεί να χωρισθεί σε τμήματα αντίστοιχα των ποσοστών εκάστου συγκυρίου, τότε μπορεί να υπάρξει εκούσια διανομή, είτε άτυπα, με προφορική δηλαδή συμφωνία, είτε εγγράφως, με συμβολαιογραφικό τύπο, ο οποίος είναι ασφαλώς και περισσότερο ενδεδειγμένος και ασφαλής τρόπος, για να μην υπάρχουν αμφιβολίες, αμφισβητήσεις και δικαστικοί αγώνες. Πώς γίνεται η δικαστική διανομή; Σε περίπτωση διαφωνίας για την εκμετάλλευση του ακινήτου, εκείνος από τους συνιδιοκτήτες που ενδιαφέρεται περισσότερο από τους άλλους να εκμεταλλευτεί το μερίδιό του, είτε επειδή έχει ανάγκη τα χρήματα, είτε επειδή θέλει άμεσα να το αξιοποιήσει (εκμίσθωση, ανακαίνιση, πώληση), έχει τη δυνατότητα από το νόμο να προσφύγει στο δικαστήριο και να ζητήσει τη δικαστική διανομή του ακινήτου. Με αυτήν θα ζητάει χωρισμό των μεριδίων, ώστε ο καθένας από τους συνιδιοκτήτες να πάρει το μερίδιό του και να το διαθέσει όπως θέλει. Να σημειωθεί εδώ ότι το δικαίωμα για διανομή ακινήτου δεν παραγράφεται, οπότε μπορεί να ασκηθεί οποτεδήποτε. Η δικαστική τώρα διανομή, μπορεί να γίνει με πρωτοβουλία, ακόμα και ενός, από τους περισσότερους συνιδιοκτήτες, με αγωγή, η οποία στρέφεται εναντίον όλων των υπολοίπων και στην οποία, οφείλει να προτείνει ο ίδιος τον ενδεδειγμένο τρόπο διανομής Διότι, η δικαστική διανομή, μπορεί να γίνει επίσης, με περισσότερους, από έναν τρόπους π.χ. αυτούσια διανομή, πλειστηριασμός. Τι είναι η αυτούσια διανομή; Η αυτούσια διανομή ενός αγροτεμαχίου, οικοπέδου ή κατοικίας μπορεί να γίνει, εφόσον είναι δυνατή η διαίρεση του ακινήτου σε μέρη, ανάλογα προς τις μερίδες των κοινωνών, δίχως να μειώνεται η αξία του. Ο τρόπος αυτός, αποκλείεται, εάν η αυτούσια διανομή είναι ανέφικτη εκ των πραγμάτων (π.χ. το ακίνητο να είναι ένα διαμέρισμα) ή οδηγεί σε μείωση της αξίας του (π.χ. αν πρόκειται για οικόπεδο 1.500 τμ, σε περιοχή, όπου το όριο αρτιότητας για την οικοδόμηση είναι 800 τμ, δεν μπορεί να διαιρεθεί σε 2 οικόπεδα των 750 τμ). -Σε περίπτωση ακάλυπτου οικοπέδου, μπορεί επίσης να συσταθεί οριζόντια ή και κάθετη ιδιοκτησία και να λάβει ο καθένας, μετά την ανοικοδόμηση, από ένα διαμέρισμα ή μεζονέτα κλπ. Αν μετά τη σύσταση, προκύπτει ότι ένας εκ των συνιδιοκτητών πήρε ένα τμήμα του ακινήτου με μεγαλύτερη χρηματική αξία σε σχέση με κάποιον άλλον από τους συνιδιοκτήτες, τότε μπορεί να υποχρεωθεί αυτός να καλύψει τη διαφορά καταβάλλοντας ένα χρηματικό ποσό. -Αν υπάρχει ήδη κτίριο, μπορεί επίσης να γίνει διανομή των επιμέρους οριζόντιων ή κάθετων ιδιοκτησιών. Γίνεται αυτούσια διανομή όταν υπάρχουν διαφορετικά μερίδια συνιδιοκτητών; Ναι. Αυτούσια διανομή σημαίνει ότι το ακίνητο χωρίζεται σε τμήματα αναλόγως των μεριδίων των συνιδιοκτητών. Για παράδειγμα ένα οικόπεδο εντός σχεδίου, επιφανείας 1.000 τ.μ. χωρίζεται σε δύο τμήματα, το ένα 750 τ.μ., το οποίο λαμβάνει ο συγκύριος που έχει το 75% του οικοπέδου και σε ένα δεύτερο τμήμα, των 250 τ.μ., που λαμβάνει ο συγκύριος που έχει το 25% εξ αδιαιρέτου, υπό την προϋπόθεση ότι η ελάχιστη αρτιότητα οικοπέδου στην περιοχή είναι 250 τ.μ. και έτσι δημιουργούνται δύο άρτια και οικοδομήσιμα οικόπεδα. Πότε γίνεται πλειστηριασμός; Εάν στο οικόπεδο/αγροτεμάχιο δεν μπορεί να γίνει αυτούσια διανομή, γιατί δεν μπορούν να προκύψουν άρτια και οικοδομήσιμα τμήματα του ακινήτου, τότε η μόνη επιτρεπτή διανομή είναι η πώληση διά πλειστηριασμού όλου του ακινήτου. Έτσι ο κάθε συγκύριος λαμβάνει το ποσό των χρημάτων που του αναλογεί. Τι γίνεται όταν ένας εκ τον συνιδιοκτητών ζητά από το δικαστήριο πλειστηριασμό και άλλος αυτούσια διανομή; Πράγματι υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο ένας συνιδιοκτήτης ασκεί αγωγή διανομής κατά των υπολοίπων, με την οποία ζητάει τη διανομή με πλειστηριασμό, όμως κάποιος από τους άλλους συνιδιοκτήτες ζητά από το δικαστήριο την αυτούσια διανομή, εφόσον αυτή είναι δυνατή. Σε αυτή την περίπτωση, το δικαστήριο είναι ελεύθερο να δεχθεί είτε το αίτημα για πλειστηριασμό είτε το αίτημα για αυτούσια διανομή. Το δικαστήριο θα κρίνει πώς θα εξασφαλιστεί καλύτερα το συμφέρον των κοινωνών και η καλύτερη οικονομική εκμετάλλευση του ακινήτου από τους συνιδιοκτήτες του. Το κυριότερο στοιχείο που θα επηρεάσει τη δικαστική απόφαση είναι η εξυπηρέτηση του συμφέροντος των συνιδιοκτητών (κοινωνών). Μπορεί να γίνει αυτούσια διανομή με σύσταση καθέτου ή οριζόντιας ιδιοκτησίας; Ναι μπορεί το δικαστήριο να διατάξει την αυτούσια διανομή κοινού οικοπέδου στο οποίο υπάρχει οικοδομή ή το οποίο είναι αδόμητο αλλά άρτιο και οικοδομήσιμο, πρέπει όμως να είναι δυνατή η διαίρεση του σε μέρη ανάλογα με τις μερίδες των συγκύριων. Μπορεί να γίνει σύσταση χωριστής ιδιοκτησίας κατ` ορόφους ή μέρη ορόφων (οριζόντια ιδιοκτησία), εφόσον πρόκειται για οικόπεδο που υπάρχει οικοδομή. Όταν το οικόπεδο είναι αδόμητο μπορεί να γίνει σύσταση χωριστής ιδιοκτησίας σε διακεκριμένα μέρη του ενιαίου οικοπέδου στα οποία θα είναι δυνατή η ανέγερση χωριστών οικοδομημάτων σύμφωνα με τις πολεοδομικές διατάξεις Έχω το 50% σε οικόπεδο από κληρονομία της μητέρας. Εγώ έκανα αποδοχή, όχι όμως η αδελφή μου. Τι κάνω; Στην περίπτωση, που ο ένας από τους συγκύριος αμελεί ή για λόγους οικονομικούς δεν προχώρησε σε αποδοχή κληρονομίας, τότε ο συγκύριος που επιθυμεί την διανομή μπορεί να προβεί αυτός, για λογαριασμό του άλλου συγκληρονόμου σε ενέργειες που οδηγούν στην αναγκαστική αποδοχή και του μεριδίου του άλλου. Αυτό γίνεται π.χ. με την έκδοση από την γραμματεία του δικαστηρίου πιστοποιητικού περί μη αποποιήσεως της κληρονομίας από τον άλλο συγκληρονόμο. Το πιστοποιητικό μεταγράφεται στο υποθηκοφυλακείο στο όνομα του συγκληρονόμου και μ΄ αυτόν τον τρόπο ανοίγει ο δρόμος για την αγωγή διανομής, ώστε αυτή να γίνει δεκτή από το δικαστήριο και να χωρισθεί το ακίνητο είτε αυτουσίως, είτε με πλειστηριασμό. Γιατί να μην μπορώ να χωρίσω και να περιφράξω το μισό χωράφι που κληρονόμησα από τον πατέρα μου μαζί με τον αδελφό μου και να το χτίσω; Στις εκτός σχεδίου περιοχές απαγορεύεται η σύσταση κάθετης συνιδιοκτησίας, για να μην υπάρχει κατάτμηση της γης που οδηγεί στην αυθαίρετη δόμηση και την υποβάθμιση του περιβάλλοντος. Μπορεί να γίνει εκούσια διανομή σε εξ αδιαιρέτου γεωτεμάχια εκτός σχεδίου με αυθαίρετα κτίσματα; Επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων και η σύνταξη συμβολαιογραφικών πράξεων σύστασης διηρημένων ιδιοκτησιών επί των γηπέδων αυτών, που βρίσκονται εκτός σχεδίου πόλεως και εκτός ορίων οικισμών και ανήκουν σε έναν ή περισσότερους ιδιοκτήτες, επί των οποίων έχουν ανεγερθεί μέχρι τις 28.7.2011 οικοδομήματα νομίμως ανεγερθέντα ή αυθαίρετα, τα οποία τακτοποιούνται. Η σύσταση της καθέτου ιδιοκτησίας γίνεται με τη συναίνεση όλων των συνιδιοκτητών και δίνεται το δικαίωμα να έχει ο κάθε συμβαλλόμενος το δικαίωμα αποκλειστικής χρήσης στο αυτοτελές οικοδόμημα του. Σε περίπτωση όμως, που δεν συναινούν όλοι οι συνιδιοκτήτες στη σύνταξη συμβολαιογραφικής πράξης, τότε μπορούν οι συνιδιοκτήτες τουλάχιστον κατά 65% του γεωτεμαχίου επί του οποίου έχουν ανεγερθεί αυτοτελή οικοδομήματα, να ζητήσουν με αγωγή τη σύσταση διηρημένων ιδιοκτησιών καταθέτοντας για τη σύνταξη σχετικής πράξης τα απαιτούμενα δικαιολογητικά (τοπογραφικό διάγραμμα του γηπέδου, κατόψεις, σχέδιο σύστασης διηρημένων ιδιοκτησιών και κανονισμού, σχέδιο διανομής των διηρημένων ιδιοκτησιών, έκθεση σχετικά με την αξία κάθε ιδιοκτησίας, πιστοποιητικό ιδιοκτησίας και βαρών του ακινήτου). Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου - πολεοδόμου μηχανικού, [email protected]

Συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο η οποία εστάλη στις Διευθύνσεις ΠΕΧΩΣΧ της Επικράτειας (για την ενημέρωση των ΥΔΟΜ χωρικής τους αρμοδιότητας) και αφορά στην εφαρμογή του άρθρου 10 του ν.4067/12 (Ν.Ο.Κ) σε παραχωρημένα οικόπεδα και διόρθωση υπολογιστικού πίνακα ως προς την περίπτωση ζ της παρ.1 αυτού, αναφέρονται αναλυτικά τα ακόλουθα: Με αφορμή ερωτήματα υπηρεσιών και μηχανικών για την εφαρμογή του άρθρου 10 του ν.4067/12, όπως ισχύει, σας γνωρίζουμε τα εξής: Το άρθρο 10 εφαρμόζεται σε περιπτώσεις οικοπέδων αυτοτελών ή εκ συνενώσεως, των γεωγραφικών περιφερειών της παρ. 1 αυτού, εφόσον δεν εμπίπτουν σε παραδοσιακούς οικισμούς και παραδοσιακά τμήματα πόλης ή σε ιστορικούς τόπους ή σε περιοχές με αποκλειστική χρήση κατοικίας και εφόσον το εμβαδόν τους είναι μεγαλύτερο της κατά κανόνααρτιότητας της περιοχής. Στην περίπτωση οικοπέδων που έχουν παραχωρηθεί σε δικαιούχους, η αρτιότητα του οικοπέδου ταυτίζεται με την επιφάνειά του, όπως παραχωρήθηκε. Συνεπώς, δυνατότητα εφαρμογής του άρθρου 10 του ΝΟΚ και των κινήτρων του είναι δυνατή εφόσον συνενωθούνδύο ή περισσότερα παραχωρηθέντα οικόπεδα. Στην περίπτωση που δεν ορίζεται αρτιότητα στην περιοχή, για τον υπολογισμό του συντελεστή Β, ως επιφάνεια οικοπέδου λαμβάνεται η συνολική επιφάνεια των συνενωμένων παραχωρηθέντων οικοπέδων και ως κατά κανόνα αρτιότητα της περιοχής, λαμβάνεται η επιφάνεια του μικρότερου εξ αυτών. Στην περίπτωση που έχει καθοριστεί στην περιοχή αρτιότητα, ο συντελεστής Β προκύπτει ως το πηλίκο της συνολικής επιφάνειας των συνενωμένων παραχωρηθέντων οικοπέδων προς την κατά κανόνα αρτιότητα της περιοχής. Εξυπακούεται, ότι στην περίπτωση που η επιφάνεια του παραχωρηθέντος οικοπέδου είναι μεγαλύτερη της κατά κανόνα αρτιότητας της περιοχής, δεν προκύπτει, για την εφαρμογή του άρθρου 10, υποχρέωση συνένωσης με όμορο οικόπεδο. Τα ανωτέρω ισχύουν με την επιφύλαξη τυχόν αντίθετων όρων και προβλέψεων από τις πράξεις παραχώρησης. Σε ότι αφορά στην περίπτωση ζ της παρ.1 του άρθρου 10 του ν.4067/12, διευκρινίζεται ότι προϋποθέσεις για την εφαρμογή της είναι: α) η επιφάνεια του οικοπέδου να είναι τουλάχιστον (4.000) τ.μ., β) το σύνολο (100%) του ακαλύπτου χώρου να αποδίδεται σε κοινή δημόσια χρήση, γ) το επιτρεπόμενο ποσοστό κάλυψης του οικοπέδου να μειώνεται ποσοστιαία κατά ΑΧ35%, δ) ο αριθμός των κτιρίων που δημιουργούνται να είναι μικρότερος του Β/2 και ίσος με τη μικρότερη προκύπτουσα ακέραιη μονάδα με ελάχιστο το ένα. Τα κίνητρα που παρέχονται είναι: α) η αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του οικοπέδου κατά 35% και β) η δυνατότητα προσαύξησης του ύψους μέχρι 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής. Σημειώνεται ότι η εν λόγω προσαύξηση του ύψους μέχρι 30% εφαρμόζεται επί του ύψους που ισχύει στην περιοχή βάσει του αρχικού σ.δ αυτής σύμφωνα με το άρθρο 15 του ΝΟΚ και όχι εκείνου που αντιστοιχεί στον προσαυξημένο σ.δ μετά την εφαρμογή του άρθρου 10. Σε αντίθεση λοιπόν με τις περιπτώσεις α, β, γ και δ της παρ.1 του άρθρου 10 για τις οποίες η προσαύξηση του ύψους αντιστοιχεί στον προσαυξημένο συντελεστή δόμησης και λαμβάνεται σύμφωνα με το άρθρο 15 παρ. 1 του ΝΟΚ (με αποτέλεσμα μετά την εφαρμογή των κινήτρων το μέγιστο ύψος του κτιρίου να μην μπορεί να υπερβεί τα 32 μ που είναι το ανώτατο κατά ΝΟΚ μέγεθος), στην περίπτωση ζ της παρ.1 του άρθρου 10, η προσαύξηση του ύψους δεν συνδυάζεται με την προσαύξηση του συντελεστή δόμησης και λαμβάνεται απ’ ευθείας επί του ισχύοντος στην περιοχή επιτρεπόμενου ύψους. Είναι προφανές ότι στις περιοχές όπου το ύψος ορίζεται από ειδικές πολεοδομικές διατάξεις αριθμητικά και όχι σε συνάρτηση με τον σ.δ,, προσαύξηση του ύψους επιτρέπεται μόνο κατά ένα (1) μέτρο, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 10. Επισημαίνεται τέλος ότι και στην περίπτωση ζ, όπως και στις υπόλοιπες, τα κίνητρα για την περιβαλλοντική αναβάθμιση και βελτίωση της ποιότητας ζωής σε πυκνοδομημένες και αστικές περιοχές παρέχονται κατόπιν σύμφωνης γνώμης του οικείου Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής. Στο παρόν έγγραφο επισυνάπτεται ως παράρτημα ο πίνακας υπολογισμού των κινήτρων του άρθρου 10, διορθωμένος ως προς την περίπτωση ζ για την οποία διαπιστώθηκε υπολογιστικό σφάλμα στον υπολογισμό της κάλυψης και του ύψους. Υπενθυμίζουμε πως η περίπτωση ζ της παρ.1 του άρθρου 10 του Ν.Ο.Κ. αναφέρει: ζ. Σε περίπτωση οικοπέδων τεσσάρων χιλιάδων τουλάχιστον (4.000) τ.μ., με απόδοση σε κοινή δημόσια χρήση του 100% του ακαλύπτου, παρέχεται το εξής κίνητρο: αύξηση της επιτρεπόμενης δόμησης του υπάρχοντος οικοπέδου κατά 35%, με προσθήκη καθ ύψος μέχρι 30% επιπλέον του επιτρεπόμενου της περιοχής με τις προϋποθέσεις ποσοστιαίας μείωσης του επιτρεπόμενου ποσοστού κάλυψης του οικοπέδου κατά ΑΧ 35% και αριθμού των κτιρίων που δημιουργούνται μικρότερου του Β/2 και ίσο με τη μικρότερη προκύπτουσα ακέραιη μονάδα με ελάχιστο το ένα. Στην περίπτωση αυτή απαγορεύεται η διαμόρφωση τυφλών όψεων των κτιρίων με κατάλληλη χωροθέτησή τους στο οικόπεδο.

Δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως ο νόμος 4915/2022 (Α΄ 63/24.03.2022) που περιλαμβάνει τις διατάξεις για τους δασωθέντες αγρούς (άρθρο 93), την ολοκλήρωση της μεταφοράς των Δασικών Υπηρεσιών στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (άρθρα 47 έως 55), και την οριοθέτηση οικισμών (άρθρο 85). Άρθρο 93 Δασωθέντες αγροί – Αντικατάσταση του άρθρου 67 ν. 998/1979 Το άρθρο 67 του ν. 998/1979 (Α’ 289) αντικαθίσταται ως ακολούθως: «Άρθρο 67 Αγροί που άλλαξαν μορφή 1. Το Δημόσιο δεν προβάλλει δικαιώματα κυριότητας σε εκτάσεις που εμφανίζονται στις αεροφωτογραφίες του 1945, ή, εφόσον αυτές δεν είναι ευκρινείς, του 1960, με αγροτική μορφή που δασώθηκαν μεταγενέστερα, ανεξάρτητα από τη μορφή που απέκτησαν αργότερα, επί των οποίων το Δημόσιο δεν θεμελιώνει δικαιώματα κυριότητας βάσει τίτλου. Πρωτόκολλα διοικητικής αποβολής που έχουν εκδοθεί για τις ανωτέρω εκτάσεις ανακαλούνται ακόμη και αν τελεσιδίκησαν δικαστικά. 2. Αν οι εκτάσεις της παρ. 1 εντάσσονται στην παρ. 1 του άρθρου 3, τότε εμβαδόν αυτών έως τριάντα (30) στρέμματα, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση, χωρίς να επιτρέπεται η περαιτέρω αλλαγή της χρήσης τους. Δικαίωμα να ζητήσουν την αλλαγή της χρήσης για γεωργική και δενδροκομική εκμετάλλευση έχουν όσοι αξιώνουν δικαιώματα κυριότητας επί των ανωτέρω εκτάσεων, δυνάμει τίτλων νόμιμα μεταγεγραμμένων. Η αλλαγή της χρήσης επιτρέπεται, κατόπιν άδειας που χορηγείται από τον Προϊστάμενο της Επιθεώρησης Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής στον οποίο υπάγεται η αρμόδια Δασική Υπηρεσία, μετά από εισήγηση του οικείου Δασάρχη ή του Διευθυντή Δασών, εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο στον νομό. Ειδικά, για εκτάσεις μεγαλύτερες των πέντε (5) στρεμμάτων, προκειμένου να χορηγηθεί άδεια, διαπιστώνεται, με βάση σχετική οικονομοτεχνική μελέτη, ότι συντρέχουν σωρευτικά οι κάτωθι προϋποθέσεις: α. Οι εδαφολογικές και οικολογικές συνθήκες συνηγορούν υπέρ αυτού του τρόπου εκμετάλλευσης, β. πληρούνται οι προϋποθέσεις της παρ. 4 του άρθρου 47, και γ. η συγκεκριμένη έκταση, λόγω της θέσης, της αλληλεξάρτησης και της σύνδεσής της με τις γειτονικές δασικού χαρακτήρα εκτάσεις, δύναται να ανακτήσει τη δασική της βλάστηση με φυσική αναγέννηση, μετά το πέρας της γεωργικής εκμετάλλευσης. Η οικονομοτεχνική μελέτη, η οποία συνοδεύεται από τοπογραφικό διάγραμμα της έκτασης, συντάσσεται και υπογράφεται σύμφωνα με την παρ. 2 του άρθρου 47 και εγκρίνεται με την άδεια αλλαγής χρήσης της έκτασης. Το περιεχόμενο της μελέτης ορίζεται στο Παράρτημα της υπό στοιχεία οικ.133389/6588/10.12.2015 απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Β’ 2860). Στις ανωτέρω εκτάσεις, πέραν της επιτρεπτής επέμβασης του παρόντος άρθρου, εφαρμόζονται και οι υπόλοιπες διατάξεις της δασικής νομοθεσίας περί επιτρεπτών επεμβάσεων. 3. Αν οι εκτάσεις της παρ. 1 εντάσσονται στην παρ. 2 του άρθρου 3, τότε δεν υπάγονται στις διατάξεις της δασικής νομοθεσίας και επιτρέπεται η απομάκρυνση της φυόμενης δασικής βλάστησης, μετά από άδεια του οικείου Δασάρχη ή του Διευθυντή Δασών εάν δεν υφίσταται Δασαρχείο στον νομό, κατόπιν αιτήσεως του προσώπου που προβάλλει δικαιώματα κυριτητας στην έκταση. Ο ενδιαφερόμενος, προκειμένου να αποδείξει το έννομο συμφέρον του να αιτηθεί την απομάκρυνση της δασικής βλάστησης, συνυποβάλει με την αίτησή του είτε συμβολαιογραφικούς τίτλους, είτε δήλωση στοιχείων ακινήτων (Ε9), είτε ένορκες βεβαιώσεις, είτε οποιοδήποτε άλλο στοιχείο από το οποίο να πιθανολογείται ο νομικός δεσμός του με το ακίνητο. Διοικητικές πράξεις που εκδόθηκαν κατ’ εφαρμογή της δασικής νομοθεσίας για την προστασία των ανωτέρω εκτάσεων, ανακαλούνται. 4. Ο ειδικότερος χαρακτηρισμός της έκτασης ως δάσους ή δασικής, προκειμένης της εφαρμογής του άθρου αυτού, διενεργείται, εφόσον δεν έχει καταρτιστεί δασολόγιο, αλλά υπάρχει αναρτημένος δασικός χάρτης, από την Επιτροπή Δασολογίου Περιφερειακής Ενότητας της παρ. 6 του άρθρου 3 του ν. 3208/2003 (Α’ 303), ακόμη και αν η συγκεκριμένη έκταση έχει κηρυχθεί αναδασωτέα. Στις περιοχές που δεν καλύπτονται από αναρτημένο δασικό χάρτη, εφαρμόζεται το άρθρο 14. 5. Στις διατάξεις του παρόντος υπάγονται και τα ακίνητα δασικού χαρακτήρα που διατέθηκαν ως κληροτεμάχια, τα οποία εμφανίζονται στις πλησιέστερες στον χρόνο της παραχώρησης αεροφωτογραφίες με αγροτική μορφή και δασώθηκαν μεταγενέστερα, ανεξάρτητα από τη μορφή που απέκτησαν αργότερα». ΜΕΡΟΣ Β’ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΛΟΚΛΗΡΩΣΗ ΤΗΣ ΜΕΤΑΦΟΡΑΣ ΤΩΝ ΔΑΣΙΚΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΣΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΚΑΙ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ Άρθρο 47 Γενικός Γραμματέας Δασών Όπου στην κείμενη νομοθεσία αναφέρεται ως αρμόδιος για θέματα δασών ο Συντονιστής της Αποκεντρωμένης Διοίκησης ή ο Γενικός Γραμματέας Φυσικού Περιβάλλοντος και Υδάτων, νοείται εφεξής ο Γενικός Γραμματέας Δασών. Άρθρο 48 Μετονομασία Γενικών Διευθύνσεων Δασών Οι Γενικές Διευθύνσεις Δασών, οι οποίες μεταφέρθηκαν στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με το άρθρο τρίτο της από 13.8.2021 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 143), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4824/2021 (Α’ 156), μετονομάζονται σε Επιθεωρήσεις Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής και αποτελούν οργανωτικές δομές επιπέδου Γενικής Διεύθυνσης. Άρθρο 49 Ανάθεση αρμοδιοτήτων στις Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών των Επιθεωρήσεων Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής 1. Στις Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών ανατίθενται, επιπλέον των ήδη ασκούμενων αρμοδιοτήτων τους, και αρμοδιότητες για τη διαχείριση θεμάτων προϋπολογισμού, ελέγχου, εκκαθάρισης, ενταλματοποίησης και πληρωμής δαπανών, η άσκηση των αρμοδιοτήτων των παρ. 4 και 5 του άρθρου 24, καθώς και των άρθρων 26, 66 και 69Γ του ν. 4270/2014 (Α’ 143), για δαπάνες που διενεργούνται από τις Περιφερειακές Υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας κατόπιν έκδοσης επιτροπικού εντάλματος, καθώς και η διαχείριση θεμάτων προμηθειών. 2. Οι αρμοδιότητες οικονομικού ενδιαφέροντος που ανατίθενται στις Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών είναι οι ακόλουθες: α) Κατάρτιση του σχεδίου απόφασης ανάληψης υποχρεώσεων, κατόπιν τεκμηριωμένου αιτήματος του διατάκτη και καταχώρηση των αναλαμβανόμενων δεσμεύσεων στα οικεία λογιστικά βιβλία. β) Έλεγχος τήρησης των περί ανάληψης υποχρεώσεων διατάξεων και παροχή βεβαίωσης επί των σχεδίων των σχετικών πράξεων, για την ύπαρξη της απαιτούμενης πίστωσης και για τη μη υπέρβαση του οριζόμενου κάθε φορά από το αρμόδιο όργανο ποσοστού διάθεσης της πίστωσης. γ) Σύνταξη έκθεσης προς την αρμόδια Δημοσιονομική Υπηρεσία Εποπτείας και Ελέγχου (Δ.Υ.Ε.Ε.), σύμφωνα με την περ. δ’ της παρ. 3 του άρθρου 66 του ν. 4270/2014 και το π.δ. 80/2016 (Α’ 145), περί ανάληψης υποχρεώσεων από διατάκτες. δ) Έλεγχος και εκκαθάριση δαπανών με βάση τα πλήρη και νόμιμα δικαιολογητικά αυτών, που τους αποστέλλο- νται από τις αρμόδιες περιφερειακές υπηρεσίες. ε) Εμπρόθεσμη έκδοση τίτλου για την πληρωμή των δαπανών, μέσα στα καθοριζόμενα κατά μήνα όρια πληρωμών. στ) Σύνταξη έκθεσης επί διαφωνιών με τον αρμόδιο διατάκτη ως προς τη νομιμότητα και κανονικότητα των εκκαθαριζόμενων δαπανών και υποβολή της, μετά του σχετικού φακέλου, στη Γενική Διεύθυνση Δημοσιονομικών Ελέγχων του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, σύμφωνα με την παρ. 1 του άρθρου 26 του ν. 4270/2014. ζ) Σύνταξη έκθεσης προς την αρμόδια υπηρεσία, προκειμένου να κινηθεί η προβλεπόμενη διαδικασία του επιτόπου ελέγχου. η) Αποστολή αναφορών στη Γενική Διεύθυνση Οικονομικών Υπηρεσιών (Γ.Δ.Ο.Υ.) του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για την τήρηση του Μητρώου Δεσμεύσεων. ι) Τακτοποίηση των χρηματικών ενταλμάτων προπληρωμής. ια) Εισήγηση για καταλογισμό δημόσιου υπολόγου, καθώς και λαβόντα αχρεώστητης πληρωμής. ιβ) Παροχή απόψεων στα Δικαστήρια, εκτέλεση δκαστικών αποφάσεων και κοινοποίηση στην αρμόδια Δ.Υ.Ε.Ε. για θέματα της Γενικής Γραμματείας Δασών των δικαστικών αποφάσεων αυτών, από τις οποίες προκύπτει επιβάρυνση στον προϋπολογισμό του φορέα. ιγ) Μέριμνα για την αποτροπή συσσώρευσης οφειλών. ιδ) Τήρηση των προβλεπόμενων λογιστικών βιβλίων. ιε) Καταχώρηση των στοιχείων των δικαιούχων δαπανών και τήρηση του μητρώου αυτών. ιστ) Αποκατάσταση πάγιων προκαταβολών. ιζ) Παρακολούθηση του βιβλίου υπολόγων και εισήγηση στη Γ.Δ.Ο.Υ. για την έκδοση εντολών προς τους οικείους εκκαθαριστές αποδοχών για την επίσχεση των αποδοχών δημόσιων υπολόγων που καθυστερούν την απόδοση λογαριασμού, καθώς και εισήγηση στον αρμόδιο Επίτροπο του Ελεγκτικού Συνεδρίου για τον καταλογισμό του υπερήμερου υπολόγου. ιη) Παραγωγή στο Ολοκληρωμένο Πληροφοριακό Σύστημα Δημοσιονομικής Πολιτικής (Ο.Π.Σ.Δ.Π.) ηλεκτρονικών εντολών μεταφοράς και πίστωσης λογαριασμού προς την Τράπεζα της Ελλάδος για την εξόφληση των εκδιδόμενων χρηματικών ενταλμάτων με πίστωση των τραπεζικών λογαριασμών των δικαιούχων και την απόδοση των διενεργούμενων κρατήσεων υπέρ τρίτων σε αυτούς. ιθ) Διενέργεια συμψηφισμών και απόδοση στο Δημόσιο και στα οικεία ασφαλιστικά ταμεία των οφειλών των δικαιούχων που αναγράφονται στις σχετικές βεβαιώσεις φορολογικών και ασφαλιστικών οφειλών. κ) Καταχώρηση στοιχείων και τήρηση των Μητρώων Κατασχέσεων και Εκχωρήσεων. 3. Για τις ανάγκες υλοποίησης του Προγράμματος Αγροτικής Ανάπτυξης 2014-2020 οι Διευθύνσεις Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών εξακολουθούν να λειτουργούν ως Ενδιάμεσοι Φορείς, σύμφωνα με την υπ’ αρ. 1921/18/21.6.2018 κοινή απόφαση των Υπουργών Εσωτερικών και Περιβάλλοντος και Ενέργειας (Β’ 2597), για την εκχώρηση αρμοδιοτήτων του Προγράμματος αυτού. Άρθρο 50 Ανάθεση αρμοδιοτήτων στους Προϊσταμένους των Διευθύνσεων Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών και στους Προϊσταμένους των Επιθεωρήσεων Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής Οι Προϊστάμενοι των Διευθύνσεων Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών των Επιθεωρήσεων Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής (Ε.Ε.Δ.Π.), επιπλέον των υφισταμένων αρμοδιοτήτων τους, ασκούν και τις αρμοδιότητες προϊσταμένου οικονομικών υπηρεσιών ως προς τις εγκρίσεις αναλήψεων υποχρέωσης, τον έλεγχο, την εκκαθάριση και έκδοση εντολής πληρωμών, σύμφωνα με το π.δ. 80/2016 (Α’ 145) και τον ν. 4270/2014 (Α’ 143), και για την εκτέλεση των διαδικασιών των άρθρων 75 έως 79 του ν. 4446/2016 (Α’ 240). Άρθρο 51 Τμήματα Υποστηρικτικής Λειτουργίας Τα Γραφεία Διοικητικού Λογιστικού των Δασικών Τμημάτων των Διευθύνσεων Συντονισμού και Επιθεώρησης Δασών μετονομάζονται σε Τμήματα Υποστηρικτικής Λειτουργίας των Επιθεωρήσεων Εφαρμογής Δασικής Πολιτικής. Άρθρο 52 Επικαιροποιημένες διαπιστωτικές πράξεις 1. Οι Αποκεντρωμένες Διοικήσεις, μετά την έκδοση της κοινής απόφασης της παρ. 5 του άρθρου τρίτου της από 13.8.2021 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 143), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4824/2021 (Α’ 156), εκδίδουν αμελλητί επικαιροποιημένες διαπιστωτικές πράξεις που δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, με τις οποίες καθορίζεται το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών, όπως έχει διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία έκδοσης της απόφασης αυτής, το οποίο μεταφέρεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ήτοι το προσωπικό, όπως ήταν διαμορφωμένο κατά την 1η Αυγούστου 2021, καθώς και το προσωπικό που εν τω μεταξύ διορίσθηκε ή μετατάχθηκε ή μετατέθηκε ή μετακινήθηκε στις δασικές υπηρεσίες. Με τις ίδιες διαπιστωτικές πράξεις καθορίζονται οι κενές και δεσμευμένες θέσεις των δασικών υπηρεσιών που μεταφέρονται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, ο κωδικός, η κατάσταση αυτών (κενή/δεσμευμένη και λόγος δέσμευσης) και αναφέρεται η δομή στην οποία είχαν κατανεμηθεί. 2. Με τη διαπιστωτική πράξη της παρ. 3 του άρθρου τρίτου της από 13.8.2021 πράξης νομοθετικού περιεχομένου, του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το προσωπικό των δασικών υπηρεσιών, όπως έχει διαμορφωθεί κατά την ημερομηνία έκδοσης της κοινής απόφασης της παρ. 5 του ως άνω άρθρου και περιλαμβάνεται στις επικαιροποιημένες διαπιστωτικές πράξεις της παρ. 1 του παρόντος, το οποίο μεταφέρεται στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κατατάσσεται ανάλογα με τα τυπικά του προσόντα, σε ισάριθμες θέσεις αντίστοιχης κατηγορίας κλάδου και ειδικότητας των υπηρεσιών του Υπουργείου και, ελλείψει αντίστοιχου κλάδου/ειδικότητας, κατατάσσεται στον κλάδο/ειδικότητα που ανήκει, τοποθετείται στις υπηρεσίες και καθίσταται αυτοδικαίως προσωπικό του Υπουργείου. Οι ως άνω θέσεις καταργούνται από τις Αποκεντρωμένες Διοικήσεις και καθίστανται οργανικές θέσεις του Υπουργείου, αυξάνοντας αντίστοιχα τις προβλεπόμενες θέσεις του Οργανισμού του (π.δ. 132/2017, Α’ 160). Άρθρο 53 Μεταβίβαση υλικοτεχνικής υποδομής Η μεταβίβαση της υλικοτεχνικής υποδομής των μεταφερομένων δασικών υπηρεσιών στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας και κάθε άλλη πράξη που συνδέεται με αυτήν, απαλλάσσεται από φόρους, εισφορές ή τέλη, καθώς και δικαιώματα ή οποιαδήποτε άλλη επιβάρυνση υπέρ του Δημοσίου ή και οποιουδήποτε τρίτου. Άρθρο 54 Διευθύνσεις Αγροτικών Υποθέσεων Οι Διευθύνσεις Αγροτικών Υποθέσεων των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων υπάγονται διοικητικά στις Γενικές Διευθύνσεις Χωρο.τ.α.ξικής και Περιβαλλοντικής Πολιτικής, οι οποίες μετονομάζονται σε Γενικές Διευθύνσεις Χωρο.τ.α.ξικής Περιβαλλοντικής και Αγροτικής Πολιτικής. Άρθρο 55 Μεταβατική διάταξη για τις δαπάνες λειτουργίας Οι δαπάνες λειτουργίας των δασικών υπηρεσιών που μεταφέρθηκαν από τις δασικές υπηρεσίες των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας με το τρίτο άρθρο της από 13.8.2021 πράξης νομοθετικού περιεχομένου (Α’ 143), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 2 του ν. 4824/2021 (Α’ 156), στις οποίες περιλαμβάνεται και η μισθοδοσία του προσωπικού, βαρύνουν τους προϋπολογισμούς των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων από τις οποίες μεταφέρονται, μέχρι την 31η Μάϊου 2022. Από 1ης Ιουνίου 2022 οι δαπάνες του πρώτου εδαφίου βαρύνουν τον προϋπολογισμό του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Νόμος 4915/2022 (Α΄ 63/24.03.2022) Εθνικό Στρατηγικό Σχέδιο Καταπολέμησης της Διαφθοράς, διατάξεις για θέματα ανθρώπινου δυναμικού και Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης, νομοθετικό πλαίσιο εκπαίδευσης των σπουδαστών/σπουδαστριών της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης και Αυτοδιοίκησης για την ένταξη στον κλάδο Π.Ε. Επιτελικών Στελεχών, διατάξεις για την ολοκλήρωση της μεταφοράς των δασικών υπηρεσιών στο Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, διατάξεις για την εφαρμογή του Εθνικού Σχεδίου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας «Ελλάδα 2.0», Εθνική Σύνταξη Ομογενών και άλλες επείγουσες διατάξεις.