Αναζήτηση στην κοινότητα

Μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, η Ευρωπαϊκή Ένωση έθεσε ως στόχο να καταργήσει σταδιακά όλες τις ρωσικές εισαγωγές ενέργειας έως το 2027. Εντούτοις, η εκτίναξη των τιμών και το ενδεχόμενο να παραμείνει η Ευρώπη δέσμια των απειλών διακοπής της τροφοδοσίας, καθιστά επιτακτική την ταχύτερη δυνατή απεξάρτηση από το ρωσικό πετρέλαιο, φυσικό αέριο και άνθρακα. Πόσο εφικτό είναι κάτι τέτοιο; Θα φανεί στην πράξη. Προς το παρόν και για το προσεχές μέλλον, πάντως, η Ευρώπη είναι ενεργειακά εξαρτημένη από τους ρωσικούς υδρογονάνθρακες. Το φυσικό αέριο και εν μέρει το πετρέλαιο φτάνει από τη Ρωσία, μέσα από ένα περίπλοκο δίκτυο αγωγών. Η Ρωσία παρέχει παραπάνω από το ένα τρίτο του φυσικού αερίου που καταναλώνει η Ευρώπη και παράλληλα παραμένει μια από τις κυριότερες πηγές προμήθειας πετρελαίου στη Γηραιά Ήπειρο. Η ΕΕ εισάγει φυσικό αέριο και από Νορβηγία, Βρετανία και Ολλανδία, αλλά τα αποθέματα των τριών αυτών χωρών εξαντλούνται. Έτσι, η Ρωσία παραμένει ο βασικότερος ενεργειακός τροφοδότης της Ευρώπης, καθώς την προμηθεύει με 158 δισ. μετρικούς τόνους φυσικού αερίου. Είναι ενδεικτικό ότι το 50% του φυσικού αερίου που εισάγει η Γερμανία προέρχεται από τη Ρωσία. Η Γαλλία καλύπτει τον ενεργειακό της εφοδιασμό από την Ρωσία κατά 25%, λόγω του γεγονότος ότι στηρίζεται περισσότερο από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα στην πυρηνική ενέργεια. Η εξάρτηση της Ιταλίας από το ρωσικό φυσικό αέριο αγγίζει το 46%. Μικρότερες χώρες, όπως η Σερβία, η Βόρεια Μακεδονία, η Βοσνία-Ερζεγοβίνη, η Μολδαβία, η Φινλανδία και η Λετονία εξαρτώνται ακόμα περισσότερο από από το ρωσικό φυσικό αέριο. Σε κάποιες περιπτώσεις, η εξάρτηση υπερβαίνει και το 90%. Σημαντική είναι και η εξάρτηση της Ελλάδας. Αντιθέτως, το Ηνωμένο Βασίλειο αντλεί το ήμισυ των ενεργειακών του αναγκών σε φυσικό αέριο από εγχώριες πηγές, ενώ κύριοι προμηθευτές του από το εξωτερικό είναι η Νορβηγία και το Κατάρ. Λόγω της γεωγραφικής θέσης της, η Ισπανία τροφοδοτείται κυρίως από την Αλγερία και τις ΗΠΑ. Ο υποθαλάσσιος Nord Stream 1 Στην Ευρώπη υπάρχουν οι εν ενεργεία αγωγοί, οι αγωγοί που περιμένουν έγκριση, οι αγωγοί που βρίσκονται υπό κατασκευή και τέλος όσοι αγωγοί δεν λειτουργούν πια. Σημαντικός λειτουργικός αγωγός είναι ο υποθαλάσσιος Nord Stream 1, ο οποίος τροφοδοτεί απευθείας τη Γερμανία με ρωσικό φυσικό αέριο, μέσω της Βαλτικής Θάλασσας. Έκανε πρεμιέρα το 2011, αλλά το σχέδιο κατασκευής του ξεκίνησε την δεκαετία 1990. Η κατασκευή του, που κόστισε 7,4 δισ. ευρώ, πραγματοποιήθηκε από κοινοπραξία τεσσάρων κορυφαίων εταιρειών, με πρώτη τη ρωσική Gazprom (51%). Το 2012 λειτούργησε και η δεύτερη γραμμή του. Μέσω του Nord Stream 1 διοχετεύεται στην Ευρώπη το 1/3 όλων των εξαγωγών φυσικού αερίου της Ρωσίας προς την Ευρώπη. Ο αγωγός συνέδεσε την ρωσική πόλη Vyborg (130 χλμ βορειοδυτικά της Αγίας Πετρούπολης) με την γερμανική πόλη Greifswald. Όπως προαναφέρθηκε διασχίζει υποθαλάσσια τη Βαλτική Θάλασσα, περνώντας από τις ΑΟΖ της Ρωσίας, της Φινλανδίας, της Σουηδίας, της Δανίας, καθώς και από τα χωρικά ύδατα της Ρωσίας, της Δανίας και της Γερμανίας. Έχοντας 1.224 χλμ μήκος, είναι ο μακρύτερος υποθαλάσσιος αγωγός στον κόσμο, ξεπερνώντας τον αγωγό Λάντζελντ κατά 54 χλμ. Η ετήσια δυναμικότητα του Nord Stream 1 είναι 55 δισ. κυβικά μέτρα. Αποτελείται από χιλιάδες σωλήνες βάρους 24 τόνων ο καθένας. Η κατασκευή του αγωγού είχε τότε προκαλέσει πολιτικές αντιδράσεις, κυρίως από την Πολωνία. Αναμφίβολα εδραίωσε ακόμα περισσότερο την ενεργειακή εξάρτηση της Γερμανίας και άλλων ευρωπαϊκών χωρών από το ρωσικό φυσικό αέριο, αλλά ταυτόχρονα έλυσε με φτηνό τρόπο το ενεργειακό πρόβλημα αυτών των χωρών. Ο Nord Stream 2 Έχει ολοκληρωθεί η κατασκευή και του παράλληλου υποθαλάσσιου αγωγού Nord Stream 2, αλλά η λειτουργία του έχει παγώσει, αρχικά λόγω κάποιων νομικών προβλημάτων και στη συνέχεια λόγω της ουκρανικής κρίσης. Ο εν λόγω αγωγός φυσικού αερίου θα κάλυπτε ενεργειακές ανάγκες της Γερμανίας, αλλά και γειτονικών ευρωπαϊκών χωρών. Ο Nord Stream 2, που κόστισε 11 δισ. δολάρια, έχει μήκος 1.230 χλμ και δυνατότητα να μεταφέρει 151 εκατ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου την ημέρα, δηλαδή έχει τη δυνατότητα να διπλασιάσει την ποσότητα ρωσικού φυσικού αερίου που εισάγει η Γερμανία μέσω Βαλτικής. Ο χερσαίος αγωγός Yamal-Europe Νοτιότερα υπάρχει ο χερσαίος αγωγός Yamal-Europe, ο οποίος διέρχεται από τη Λευκορωσία και τροφοδοτεί την Πολωνία και τη Γερμανία. Ο αγωγός Yamal-Europe έχει μήκος 4.196 χλμ και συνδέει τα ρωσικά κοιτάσματα φυσικού αερίου στη χερσόνησο Yamal στη δυτική Σιβηρία με την Πολωνία και τη Γερμανία. Ο αγωγός διοχετεύει περίπου το 15% της ετήσιας παροχής φυσικού αερίου της Ρωσίας προς τα δυτικά. Η χωρητικότητά του είναι 33 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως, ή περίπου 100 εκατ. κυβικά μέτρα την ημέρα. Ο Yamal-Europe άρχισε να λειτουργεί και αντίστροφα, μεταφέροντας φυσικό αέριο από τη Γερμανία προς την Πολωνία. Ο υποθαλάσσιος αγωγός Blue Stream Στον Νότο βρίσκεται ο υποθαλάσσιος αγωγός Blue Stream με μήκος 774 χλμ και δύο γραμμές, που μεταφέρει ρωσικό φυσικό αέριο στην Τουρκία διαμέσου της Μαύρης θάλασσας. Το κόστος του έργου ήταν 3,2 δισ. δολάρια. Η μεταφορική του ικανότητα είναι 16 δισ. κυβικά μέτρα ετησίως. Η προετοιμασία του έργου άρχισε το 1997 και η κατασκευή του πραγματοποιήθηκε το 2001-2002. Η υποθαλάσσια διαδρομή σχεδιάστηκε από την ιταλική εταιρεία Saipem και το χερσαίο τμήμα στη Ρωσία από την Stroytransgaz (ξεκινάει από τη Σταυρούπολη και καταλήγει στην επαρχεία Κρασνοντάρ). Ο Blue Stream άρχισε να λειτουργεί τον Φεβρουάριο 2003. Ωστόσο, λόγω της διαφωνίας μεταξύ Μόσχας και Άγκυρας σχετικά με τις τιμές, η επίσημη τελετή έναρξης στο σταθμό μέτρησης αερίου Darusu έγινε στις 17 Σεπτεμβρίου 2005. Ο Blue Stream άρχισε να λειτουργεί πλήρως το 2010. Ο γερμανικός αγωγός NEL Ένας λιγότερο γνωστός αγωγός είναι ο γερμανικός NEL, ο οποίος κόστισε ένα δισ. ευρώ. Καταλήγει στην πόλη Rehden, έχει μήκος 440 χλμ και μπορεί να μεταφέρει περί 20 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως. Παράλληλα συνδέεται με δύο αγωγούς τον Rehden-Hamburg και τον Midal. Στην ουσία τροφοδοτεί το Nότο της Γερμανίας με φυσικό αέριο. Ο αγωγός OPAL Ο αγωγός OPAL διασχίζει την ανατολική Γερμανία. Κινείται παράλληλα στα γερμανοπολωνικά σύνορα. Έχει μήκος 470 χλμ και μεταφέρει περισσότερα από 35 δισ. κυβικά μέτρα φυσικό αέριο ετησίως. Συνδέεται με τους αγωγούς της κεντρικής Ευρώπης στα γερμανοτσεχικά σύνορα. Με βάση τη νομοθεσία, επειδή ο αγωγός συνδέεται μόνο με τον Nord Stream 1 θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μόνο το 50% της δυναμικότητας του. Η Γερμανία το 2016 άλλαξε αυτήν τη διάταξη, κάτι το οποίο δημιούργησε εντάσεις με την Πολωνία. Συγκεκριμένα, το 2016, κατόπιν αιτήσεως και της Gazprom, η γερμανική ομοσπονδιακή υπηρεσία δικτύων κοινοποίησε στην Κομισιόν την πρόθεσή της να τροποποιήσει ορισμένες διατάξεις της χορηγηθείσας το 2009 εξαιρέσεως. Κατ’ ουσίαν, με τη σχεδιαζόμενη τροποποίηση θα καθίστατο δυνατή η εκμετάλλευση της πλήρους δυναμικότητας του αγωγού φυσικού αερίου OPAL, υπό την προϋπόθεση ότι τουλάχιστον το 50% του φυσικού αερίου που μεταφέρει θα πωλούνταν με δημοπρασίες. Το κατάφεραν για κάποια χρόνια αλλά το 2019, μετά απο πιέσεις-απειλές της κυβέρνησης Τραμπ, οι Γερμανοί επέστρεψαν στον παλιό καθεστώς του 50%. Ο αγωγός Soyuz Ο αγωγός Soyuz ξεκινάει από την Ρωσία και ενώνεται με τον αγωγό Brotherhood-Transgas. Μέσω της Ουκρανίας τροφοδοτείται η Σλοβακία, η Ουγγαρία και η Σερβία. Μέσω διακλάδωσης, παρέχεται φυσικό αέριο και στην Βοσνία. Επίσης, τροφοδοτείται και η Κροατία μέσω Αυστρίας και Σλοβενίας. Μέσω της νότιας διακλάδωσης του Soyuz, η οποία διέρχεται από την Μολδαβία παρέχεται φυσικό αέριο στην Ρουμανία, Βουλγαρία, Βόρεια Μακεδονία (με διακλάδωση) και Ελλάδα. Το Μαυροβούνιο και το Κόσοβο δεν διαθέτουν υποδομές φυσικού αερίου, ενώ στην Αλβανία αυτές είναι αρκετά περιορισμένες, χωρίς να διασυνδέονται με διεθνείς αγωγούς. Παλαιότερα, όλοι οι αγωγοί που έστελναν ρωσικό φυσικό αέριο ήταν χερσαίοι και περνούσαν από την Ουκρανία. Ήταν εξάλλου πιο σύντομη η διαδρομή και πιο εύκολη η κατασκευή τους. Ήταν οι διαφωνίες μεταξύ Μόσχας και Κιέβου και η ρωσική κατηγορία ότι οι Ουκρανοί έπαιρναν φυσικό αέριο χωρίς να πληρώνουν, που υποχρέωσαν τη Ρωσίας να αναζητήσει εναλλακτικές διαδρομές διοχέτευσης φυσικού αερίου στην Ευρώπη, παρακάμπτοντας την Ουκρανία. Έτσι προέκυψε ο αγωγός NordStream και το σχέδιο για τον αγωγό SouthStream. Ο αγωγός SouthStream Το σχέδιο για τον SouthStream, λοιπόν, ήταν μια απόπειρα της Ρωσίας να κατασκευάσει μια επιπλέον οδό προς τις μεγάλες αγορές της Ευρώπης. Είχε σχεδιαστεί να ξεκινάει υποθαλάσσια από την Ρωσία και το υποθαλάσσιο τμήμα του να καταλήγει στην Βουλγαρία από όπου θα διακλαδωνόταν. Ο ένας κλάδος θα πήγαινε στην Ελλάδα και από στην Ιταλία. Ο άλλος κλάδος θα πήγαινε στη Σερβία και από εκεί στην κεντρική Ευρώπη. Η ΕΕ αρνήθηκε να εντάξει τον αγωγό στο πλαίσιο των διευρωπαϊκών δικτύων, οι δε ευρωπαϊκές κυρώσεις κατά της Ρωσίας μετά την προσάρτηση της Κριμαίας το 2014, ακύρωσαν το σχέδιο, λόγω και της βουλγαρικής στάσης. Έτσι, αντί του SouthStream κατασκευάστηκε ο TurkishStream, ο οποίος μετέφερε ποθαλάσσια ρωσικό αέριο στην τουρκική ακτή και από εκεί τροφοδοτεί την Ελλάδα και άλλες βαλκανικές χώρες. Ο αγωγός TurkishStream Ο TurkishStream περιλαμβάνει δύο δίδυμους αγωγούς, με ετήσια χωρητικότητα 15,75 δισ. κυβικών μέτρων ο καθένας. Ο πρώτος αγωγός προμηθεύει την Τουρκία και ο δεύτερος τροφοδοτεί τις βαλκανικές χώρες. Έτσι, μεταφέρει ετησίως 31,5 δισ. κυβικά μέτρα φυσικού αερίου, διασχίζοντας τη Μαύρη Θάλασσα σε μήκος 930 χλμ. Έτσι, η Τουρκία αποτελεί τη δεύτερη μεγαλύτερη χώρα-πελάτη της Ρωσίας μετά τη Γερμανία. Ο αγωγός Druzhba Ο αγωγός Druzhba που σημαίνει «Φιλία» μεταφέρει πετρέλαιο σε μιαν απόσταση 4.000 χλμ. Ξεκινά από την πόλη Σαμάρα, χωρίζεται εντός της Λευκορωσίας σε δύο κλάδους με τον ένα να πηγαίνει στην Πολωνία και Γερμανία και τον άλλο προς Ουκρανία, Σλοβακία και Τσεχία-Ουγγαρία. Ο αγωγός Baltic Pipeline System Ο αγωγός BPS (Baltic Pipeline System) είναι πετρελαιαγωγός δυναμικότητας 1,3 εκατ. bbl ημερησίως, που καταλήγει στο λιμάνι Primorsk κοντά στην Πετρούπολη από όπου το πετρέλαιο διοχετεύεται στις αγορές με τάνκερ. Ο επίσης πετρελαιαγωγός BTC, Baku-Tbilisi-Ceyhan μεταφέρει αζέρικο πετρέλαιο στο λιμάνι Τσεϊχάν στη νότια Τουρκία, απέναντι από την Κύπρο. Μεταφέρει αργό πετρέλαιο σε διαδρομή 1.760 χλμ. Ο αγωγός αυτός έγινε με παρότρυνση της Δύσης, η οποία ήθελε να αποφύγει το πέρασμα του αγωγού από ρωσικό έδαφος και επιπλέον έπρεπε να παρακαμφθεί και ο Βόσπορος, στον οποίο υπάρχει κυκλοφοριακή συμφόρηση. Η χαρτογράφηση των αγωγών είναι ιδιαίτερα περίπλοκη διαδικασία. Σύμφωνα με το Global Energy Monitor, στο τέλος του 2020 υπήρχαν σε όλον τον πλανήτη τουλάχιστον 2.381 λειτουργικοί αγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου που περνούν από την επικράτεια 162 χωρών. Το συνολικό μήκος αυτών των αγωγών υπολογίζεται σε πάνω από 1.180.000 χλμ – είναι δηλαδή αρκετό για να κυκλώσει τη Γη 30 φορές! Οι 649 από τους 2.381 είναι αγωγοί πετρελαίου και οι 1.732 αγωγοί μεταφέρουν φυσικό αέριο, ενώ 33 τελούν υπό κατασκευή. Πρώτη σε αγωγούς είναι οι ΗΠΑ. Ακολουθεί η Ρωσία, η οποία διαθέτει αγωγούς πετρελαίου 38.419 χλμ. και φυσικού αερίου 92.831 χλμ. Ακολουθεί ο Καναδάς, η Κίνα και η Αυστραλία.

Σήμερα, κατά την έναρξη του 8ου Φόρουμ Συνοχής, η Επιτροπή εγκαινίασε την «Kohesio», μια δημόσια διαδικτυακή πλατφόρμα που συγκεντρώνει όλες τις πληροφορίες για πάνω από 1,5 εκατ. έργα στα 27 κράτη μέλη, τα οποία έχουν λάβουν χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Περιφερειακής Ανάπτυξης (ΕΤΠΑ), το Ταμείο Συνοχής και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Ταμείο (ΕΚΤ) από το 2014. Για πρώτη φορά δημιουργείται και ανοίγει για το κοινό μια τόσο ολοκληρωμένη πλατφόρμα δεδομένων για έργα σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Η δημιουργία της απαίτησε τη στενή συνεργασία με τις διαχειριστικές αρχές στα διάφορα κράτη μέλη ή περιφέρειες, καθώς τα έργα συνοχής τελούν υπό τη διαχείριση των εθνικών και περιφερειακών αρχών. Ένα χρήσιμο εργαλείο για όλους Η πλατφόρμα Kohesio καθιστά διαθέσιμες σε όλους τις πληροφορίες που κατέχουν οι διαχειριστικές αρχές. Ο εντυπωσιακός πλούτος δεδομένων της αποτυπώνει τη ζωτική συνεισφορά της πολιτικής συνοχής στην οικονομική, εδαφική και κοινωνική συνοχή των περιφερειών της ΕΕ, καθώς και στην πράσινη και την ψηφιακή μετάβαση, μέσω της εφαρμογής και της χρηματοδότησης ευρέος φάσματος πολιτικών προτεραιοτήτων στα κράτη μέλη. Ενθαρρύνει επίσης τον εντοπισμό και τις ανταλλαγές βέλτιστων πρακτικών μεταξύ διαφορετικών περιφερειών και κρατών μελών. Τι μπορεί να προσφέρει η Kohesio; τυποποιημένα δεδομένα για 1,5 εκατ. έργα της περιόδου χρηματοδότησης 2014-2020, στα οποία περιλαμβάνονται σύνδεσμοι που παραπέμπουν στα αντίστοιχα προγράμματα και ταμεία· τυποποιημένα δεδομένα για 500.000 δικαιούχους έργων και την κατάσταση υλοποίησης των έργων· δεδομένα που καλύπτουν πάνω από 300 επιχειρησιακά προγράμματα και στα 27 κράτη μέλη· διαδραστικός χάρτης που επιτρέπει τη γεωγραφική ανάκτηση των δεδομένων· όλες οι πληροφορίες πρόκειται να μεταφραστούν σε όλες τις γλώσσες της ΕΕ. Ορισμένα παραδείγματα έργων συνοχής στην Kohesio. Με τη βοήθεια της Kohesio οι χρήστες θα μπορούν να διαπιστώσουν πώς το ΕΤΠΑ στηρίζει τη δημιουργία μιας ψηφιακής πλατφόρμας σε επίπεδο κοινότητας στη Γαλλία. Θα ενημερώνει επίσης σχετικά με το χρηματοδοτούμενο από το ΕΚΤ πρόγραμμα YouthReach στην Ιρλανδία. Το συγκεκριμένο πρόγραμμα στηρίζει νέους που εγκατέλειψαν πρόωρα το σχολείο ώστε να ξαναβρούν σιγουριά και να κάνουν με επιτυχία τα πρώτα βήματά τους προς την εξεύρεση εργασίας. Μόνο μεταξύ του 2014 και του 2020 στο πρόγραμμα συμμετείχαν 14.000 νέες και νέοι. Τέλος, η Kohesio μπορεί να δείξει τον τρόπο με τον οποίο το Ταμείο Συνοχής συμβάλλει στη βελτίωση των σιδηροδρομικών συνδέσεων στην Τσεχία. Επόμενα βήματα Σε συνεργασία με τις διαχειριστικές αρχές, οι οποίες επιλέγονται από τα κράτη μέλη για να διαχειρίζονται τα κονδύλια συνοχής, η Επιτροπή θα συνεχίσει να αναπτύσσει την πλατφόρμα Kohesio ώστε να εμπλουτιστεί με έργα της νέας περιόδου προγραμματισμού 2021-2027. Τους επόμενους μήνες η πλατφόρμα θα είναι διαθέσιμη σε όλες τις επίσημες γλώσσες της ΕΕ. Ιστορικό Η Επιτροπή είναι προσηλωμένη στη διαφάνεια και στη δημόσια παροχή των δεδομένων. Για τον λόγο αυτό τον Δεκέμβριο του 2015 δημιουργήθηκε η πλατφόρμα ανοιχτών δεδομένων για τη συνοχή, η οποία επιτρέπει στους χρήστες να παρακολουθούν πώς προχωράει η εφαρμογή της πολιτικής συνοχής στο επίπεδο της ΕΕ, ανά θέμα, χώρα ή ταμείο. Η πλατφόρμα Kohesio συμπληρώνει την πλατφόρμα ανοικτών δεδομένων για τη συνοχή παρέχοντας ένα ενιαίο και ολοκληρωμένο αποθετήριο πληροφοριών για τα έργα και τους δικαιούχους που χρηματοδοτούνται στο πλαίσιο της πολιτικής συνοχής. Οι δύο πλατφόρμες θα συνυπάρχουν, καθώς παρέχουν δύο διαφορετικές γωνίες οπτικής: τα ανοικτά δεδομένα συνοχής δίνουν οικονομικές πληροφορίες σε επίπεδο προγράμματος, ενώ η πλατφόρμα Kohesio δίνει λεπτομερείς πληροφορίες σε επίπεδο έργου.

Αφού γνώρισε σταθερή ετήσια αύξηση από το 2014 έως το 2020, ο ρυθμός κατασκευών νέων ξενοδοχείων στην Ευρώπη επιβρανδύθηκε από το δεύτερο τρίμηνο του 2020, καθώς η πανδημία οδήγησε σε ακύρωση μεγάλο αριθμό έργων. Σύμφωνα με την Lodging Econometrics η εικόνα άλλαξε θεαματικά στο τέλος του 4ου τριμήνου του 2021, με τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη στην Ευρώπη να είναι σε ελαφρώς χαμηλότερα επίπεδα από αυτά στο τέλος του 2019 (1.824 έργα και 295.152 δωμάτια). Ταυτόχρονα, τα ανακοινωθέντα έργα ανακαίνισης και μετατροπής και ο αριθμός των δωματίων έφτασε στο ιστορικό υψηλό των 433 έργων/62.368 δωμάτια, σημειώνοντας αύξηση 19% όσο αφορά σε έργα και 21% όσον αφορά στα δωμάτια σε ετήσια βάση. Τους επόμενους 12 μήνες αναμένεται να ξεκινήσουν να κατασκευάζονται πανευρωπαϊκά 470 ξενοδοχεία/72.194 δωμάτια, σημειώνοντας πτώση μόλις 1% (έργα) και 3% (δωμάτια) σε ετήσια βάση. Οι προοπτικές δείχνουν έκρηξη νέων κατασκευών καθώς τα έργα που βρίσκονται στο αρχικό στάδιο του σχεδιασμού αυξήθηκαν κατά 7% σε ετήσια βάση, φτάνοντας το 4ο τρίμηνο του 21ου έτους τα 494 έργα που αντιστοιχούν σε 80.060 δωμάτια. Ο χάρτης των νέων ξενοδοχείων Τα περισσότερα έργα δρομολογούνται στο Ηνωμένο Βασίλειο (313 έργα/48.770 δωμάτια), και ακολουθεί η Γερμανία (με 277 έργα/48.827 δωμάτια), η Γαλλία (159 έργα/19.003 δωμάτια), η Πορτογαλία (119 έργα/14.362 δωμάτια) και η Πολωνία (85 έργα/12.285 δωμάτια). Πρωταθλήτρια σε νέα έργα είναι η ξενοδοχειακή αλυσίδα Accor με 300 έργα/42.846 δωμάτια. Ακολουθεί το Hilton με αριθμούς ρεκόρ για την εταιρεία 216 έργων που αντιστοιχούν σε 33.130 δωμάτια. Τρίτη η Marriott International με 211 έργα/33.353 δωμάτια και τέταρτη η InterContinental Hotels Group (158 έργα/23.486 δωμάτια). Αυτές οι τέσσερις εταιρείες αναπτύσσουν το 49% των έργων που βρίσκονται συνολικά σε εξέλιξη. Οργασμός κατασκευής νέων ξενοδοχείων και στην Ελλάδα Οργασμός ανάπτυξης νέων ξενοδοχείων και στην Ελλάδα παρά τα περιοριστικά μέτρα που επιβλήθηκαν για την αντιμετώπιση της πανδημίας που είχαν σαν συνέπεια τις πολύ χαμηλές πληρότητες, το 2021. Σύμφωνα με τα στοιχεία που επεξεργάστηκε η gbr Consulting, για λογαριασμό της Ενωσης Ξενοδοχείων Αθηνών Αττικής Αργοσαρωνικού (ΕΞΑΑΑ) μόνο στον Κεντρικό Τομέα Αθηνών σημειώθηκε αύξηση των ξενοδοχείων 5 αστέρων κατά 17%, των ξενοδοχείων 4 αστέρων κατά 7% και των ξενοδοχείων 2 αστέρων κατά 3% σε σύγκριση με το 2020. Σε ό,τι αφορά τα δωμάτια ξενοδοχείων, σημειώθηκε αύξηση 4% και 6% για τις μονάδες 5 και 4 αστέρων αντίστοιχα. Σε ετήσια βάση στην Αττική ο συνολικός αριθμός ξενοδοχείων αυξήθηκε 2,6% και των δωματίων ξενοδοχείων κατά 2,8%. Δυναμικά επεκτείνονται και οι διεθνείς αλυσίδες στην ελληνική ξενοδοχειακή αγορά με πρωταθλήτρια τη Marriott με 667 δωμάτια ενώ από κοντά ακολουθεί και η Ηilton Συγκεκριμένα η Marriott, φέρνει το brand W στην Ελλάδα στο Costa Navarino στην Πύλο της Μεσσηνίας, έπειτα από συμφωνία με την ΤΕΜΕΣ. Το νέο ξενοδοχείο θα βρίσκεται στο Navarino Waterfront, τη νέα περιοχή ανάπτυξης της Costa Navarino, και θα διαθέτει 246 μοντέρνα δωμάτια, σουίτες και βίλες, πολλές από τις οποίες με ιδιωτικές πισίνες. Τον Μάρτιο κάνει το ντεμπούτο του στην ξενοδοχειακή αγορά της Αθήνας το brand της Marriott Moxy με Moxy Athens City στην πλατεία Ομονοίας, στο ακίνητο, ιδιοκτησίας του Μετοχικού Ταμείου Στρατού, που μέχρι πριν από μερικά χρόνια στέγαζε το Ειρηνοδικείο Αθηνών. Το ξενοδοχείο, δυναμικότητας 200 δωματίων, αναπτύσσεται μετά τη ριζική ανακατασκευή του Σαρόγλειου Μεγάρου, που έχει μισθωθεί για 25 χρόνια από την Dimand και μετά την ολοκλήρωσή του θα περάσει στο χαρτοφυλάκιο της Prodea Investments ΑΕΕΑΠ. Τον Ιούνιο του 2022 στη Μεσαριά Σαντορίνης θα λειτουργήσει το NOŪS δυναμικότητας 121 δωματίων υπό τα Design Hotels, ενός premium brand που επίσης περιλαμβάνεται στο portfolio των σημάτων της Marriott. Τέλος τον Ιούλιο θα ανοίξει στη Θεσσαλονίκη υπό την ομπρέλα της Marriott, το Monasty by Autograph Collection. Όσον αφορά στην Hilton παρά τις αλλαγές στο εμβληματικό ξενοδοχείο των Αθηνών η φίρμα ενισχύει το χαρτοφυλάκιο των ξενοδοχείων της στην ελληνική αγορά Το Hilton Athens, θα λειτουργήσει μετά την μεγάλη ανακατασκευή που βρίσκεται σε εξέλιξη υπό το σήμα Conrad και θα διαθέτει 280 δωμάτια και σουίτες, ενώ οι 50 πολυτελείς κατοικίες που θα κατασκευαστούν θα λειτουργήσουν υπό τα brands Conrad Residences και Waldorf Astoria Residences της Hilton. Για πρώτη φορά έρχεται στην Ελλάδα, το σήμα της συγκεκριμένης αλυσίδας Hampton by Hilton στο Hampton by Hilton Piraeus στο Μικρολίμανο, μία μονάδα δυναμικότητας 83 δωματίων, του ομίλου SCD (Θεόδωρος Δουζόγλου). Η συμφωνία με τον Όμιλο προβλέπει και την επαναλειτουργία του ιστορικού ξενοδοχείου Πεντελικόν στην Κηφισιά δυναμικότητας 117 δωματίων ως ένα από τα ξενοδοχεία της υπό το σήμα της Hilton Curio. Τέλος υπό το σήμα Curio by Hilton θα λειτουργήσει και το Sea Breeze Santorini Beach Resort, στη Σαντορίνη, δυναμικότητας 37 δωματίων.

Στις κορυφαίες θέσεις μεταξύ των 27 κρατών μελών της ΕΕ που χρησιμοποιούν ορυκτά καύσιμα για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας βρίσκεται η Ελλάδα, όπως αποκαλύπτουν τα νεότερα στοιχεία του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας και του IRENA. Ειδικότερα, η Ελλάδα κατατάσσεται στην 5η θέση ως προς την χρήση πετρελαίου, στην 6η θέση ως προς την χρήση φυσικού αερίου και στη 13η θέση ως προς την χρήση λιγνίτη και Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας. Σε ευρωπαϊκό επίπεδο, πυρηνικά και φυσικό αέριο αντιπροσωπεύουν ένα σημαντικό μερίδιο στο ενεργειακό μίγμα ηλεκτροπαραγωγής, γεγονός που τροφοδοτεί περαιτέρω την συζήτηση κατά πόσο οι δύο αυτές μορφές ενέργειας συνιστούν «αναγκαίο κακό» για την επίτευξη των στόχων ή όχι. Υπενθυμίζεται ότι η πρόσφατη πρόταση της Κομισιόν για την Ευρωπαϊκή Ταξινομία συμπεριλαμβάνει υπό όρους τόσο τα πυρηνικά όσο και τις μονάδες φυσικού αερίου στις επιλέξιμες δαπάνες για την επίτευξη του net zero, χαρακτηρίζοντάς τις «πράσινες επενδύσεις». Η ανάλυση του ευρωπαϊκού μίγματος ηλεκτροπαραγωγής ανά καύσιμο Λιγνίτης Η Πολωνία με 44 μονάδες είναι η μόνη χώρα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης που δεν έχει θέσει ακόμη σαφείς στόχους για την απόσυρση των μονάδων αυτών. Συνολικά, στα 27 κράτη-μέλη υπάρχουν εν λειτουργία 198 εργοστάσια, συνολικής ισχύος 114 GW. Έχει ανακοινωθεί για τα 102 με συνολική ισχύ στα 68 GW ότι θα αποσυρθούν μέσα στα επόμενα χρόνια. Πυρηνική Ενέργεια Η Γαλλία διαθέτει τα περισσότερα εν ενεργεία πυρηνικά εργοστάσια για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης. Συνολικά διαθέτει 56 εργοστάσια με μέσο όρο ετών λειτουργίας στα 36.1 χρόνια. Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Σουηδία παράγουν περισσότερο από τα ¾ της συνολικής παραγόμενης ενέργειας από πυρηνικά εργοστάσια στην Ευρώπη των 27. Φυσικό Αέριο Οι νότιες χώρες (Ιταλία, Ελλάδα και Πορτογαλία) χρησιμοποιούν κυρίως αέριο στο ενεργειακό τους μίγμα με ένα εύρος συμμετοχής από 38-51%. Στο σύνολο των 27 κρατών-μελών λειτουργούν 549 μονάδες φυσικού αερίου συνολικής ισχύος 160 GW, ενώ 15 μονάδες με συνολική ισχύ 5 GW βρίσκονται υπό κατασκευή και 79 μονάδες συνδυασμένης ισχύος 39 GW σχεδιάζεται να κατασκευαστούν. Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας Οι ΑΠΕ αποτελούν κύρια πηγή ενέργειας σε ποσοστό 78-85% για την Δανία και την Λιθουανία. Η Ευρώπη διαθέτει 480 GW σε ΑΠΕ (συμπεριλαμβανομένου της Συμπαραγωγής), εκ των οποίων τα 177 GW είναι αιολικά και 139 GW φωτοβολταϊκά. Η Γερμανία διαθέτει την μεγαλύτερη δυναμικότητα σε ΑΠΕ με 132 GW, εκ των οποίων τα 62 GW είναι αιολικά και τα 54GW φωτοβολταϊκά. Σε ανάλυσή της, η HAEE επισημαίνει ότι η κρίση του φυσικού αερίου με την εκτόξευση των τιμών επέφερε μια «μετατόπιση» ως προς την ενεργειακή μετάβαση της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Την τελευταία δεκαετία, ο άνθρακας έχει υποχωρήσει και αντικατασταθεί από μονάδες ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ωστόσο, το δεύτερο μισό του 2021, λόγω του υψηλού ενεργειακού κόστους, όπως έχει γράψει το energypress, οι νέες μονάδες ΑΠΕ αντικαθιστούν κυρίως το φυσικό αέριο αντί των μονάδων άνθρακα και η τάση αυτή πιθανόν να συνεχιστεί όσο διαρκεί η ενεργειακή κρίση.

Αφού έχασε την πρωτοκαθεδρία από την Ευρώπη το 2020, η Κίνα βρίσκεται και πάλι στην κορυφή πρωτοστατόντας στις παγκόσμιες πωλήσεις νέων ενεργειακών οχημάτων (NEV). Σύμφωνα με το κινεζικό μέσο ενημέρωσης EV CnEVPost, η Κίνα πούλησε 3,31 εκατομμύρια NEV (ηλεκτρικά οχήματα με μπαταρία, plug-in υβριδικά οχήματα και οχήματα κυψελών καυσίμου) από ένα σύνολο 6,23 εκατομμυρίων παγκοσμίως το 2021. Με βάση τα στοιχεία της China Passenger Car Association (CPCA) , αυτό σημαίνει ότι η Κίνα κατέλαβε μερίδιο 53% της παγκόσμιας αγοράς, ξεπερνώντας το 33% της Ευρώπης και το 11% των ΗΠΑ. Αν και η επαλήθευση των δεδομένων αυτών είναι δύσκολη, τα στοιχεία αυτά εναρμονίζονται με τα ευρήματα του Διεθνούς Οργανισμού Ενέργειας (IEA), που δημοσιεύθηκαν στα τέλη Ιανουαρίου. Σύμφωνα με τον IEA, οι παγκόσμιες πωλήσεις NEV ήταν ελαφρώς υψηλότερες, στα 6,6 εκατομμύρια οχήματα. Η Κίνα σημείωσε ολόκληρο το 2021, 3,4 εκατομμύρια πωλήσεις NEV, οι οποίες θα αντιστοιχούσαν σε μερίδιο 51,5% της παγκόσμιας αγοράς, ένα ποσοστό 1,5% μικρότερο από τα στοιχεία που έδωσε το CPCA. Η ανάλυση του CPCA δείχνει ακόμα ότι το 2020 ήταν μια δύσκολη χρονιά για την Κίνα, γεγονός που επέτρεψε στην Ευρώπη να πάρει το προβάδισμα στην παγκόσμια αγορά για πρώτη φορά, φτάνοντας το 44% των ηλεκτρικών οχημάτων που πωλήθηκαν. Αντίθετα, το μερίδιο αγοράς της Κίνας μειώθηκε στο 41%, παρόλο που κατείχε δεσπόζουσα θέση μεταξύ το 2016 και το 2019. Το CPCA αποδίδει την ύφεση αυτή σε δύο βασικούς λόγους: τις ανανεωμένες περιβαλλοντικές πολιτικές και φυσικά την πανδημία COVID. Συγκεκριμένα, το 2020 η Κίνα μείωσε τον αριθμό των ηλεκτρικών και υβριδικών οχημάτων που ήταν επιλέξιμα για επιδοτήσεις, χωρίς να παρέχει οποιαδήποτε για οχήματα κυψελών καυσίμου (fuel cell). Στην άλλη άκρη του κόσμου, οι περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες προχώρησαν σε σημαντικές φορολογικές ελαφρύνσεις και κίνητρα αγορών για να προσελκύσουν τους καταναλωτές στα ηλεκτροκίνητα οχήματα.

Το μεγάλο πρόβλημα της στέγασης στην Ευρώπη και η δημιουργία πολυλειτουργικών χώρων αντανακλώνται, όπως συμβαίνει τα τελευταία χρόνια, στη βραχεία λίστα των υποψήφιων έργων για το αρχιτεκτονικό βραβείο Μις φαν ντερ Ρόε. Εργα «κοινωνικής κατοικίας» που είτε αποκαθιστούν πρώην βιομηχανικά και μνημειακά κτίρια είτε δημιουργούν νέες κατασκευές από οικονομικά υλικά, αποτελούν τις εννέα από τις 40 υποψηφιότητες για το γερμανικό βραβείο με προτάσεις από την πρωτοπόρο Βαρκελώνη, το Βουκουρέστι, το Βερολίνο, τη Βιέννη, το Λινζ και τις Βρυξέλλες. Αν υπάρχει ένα κοινό στοιχείο που μοιράζονται πολλά από τα υποψήφια έργα, αυτό είναι η δημιουργία των χώρων κατοικίας συνήθως γύρω από μια εσωτερική αυλή ή αίθριο. Τα διαμερίσματα εξυπηρετούν τις βασικές ανάγκες των ενοίκων και οι ιδιωτικοί χώροι είναι κατά κανόνα μικροί (από 40 έως 75 τ.μ.) –υπάρχουν και οι εξαιρέσεις– για να εξυπηρετούν μεγάλο αριθμό ατόμων αλλά και να εξασφαλίζουν πρόσβαση σε μεγαλύτερους, κοινόχρηστους χώρους. Βεράντες, αυλές, βιβλιοθήκες, εργαστήρια ελεύθερου χρόνου, κουζίνες, πλυντήρια ή και ξενώνες είναι συνήθως κοινόχρηστα σε μια λογική «κατέχω λίγα, αλλά έχω πρόσβαση σε πιο πολλά». Συνήθως τα υλικά κατασκευής είναι σκυρόδεμα, μέταλλο και ελαφρύ ξύλο για λόγους οικονομίας και αντοχής. Μεταμόρφωση δημόσιου χώρου στο Portas do Mar, Λισσαβώνα. Χαρακτηριστικό αυτής της τάσης είναι το κτιριακό συγκρότημα στην περιοχή Cornellà de Llobregat της Βαρκελώνης. Οι αρχιτέκτονες δημιούργησαν 85 διαμερίσματα σε πέντε ορόφους, σε μια έκταση 2.000 τ.μ., μειώνοντας στο ελάχιστο τους κοινόχρηστους εσωτερικούς διαδρόμους, προκειμένου να αυξήσουν τη δυναμικότητα του κτιρίου. Τα διαμερίσματα έχουν μια τετράγωνη διάταξη (μοιάζουν με μεγάλα δωμάτια ξενοδοχείου), ενώ η ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε ήρθε από την κοντινή Χώρα των Βάσκων μειώνοντας το αποτύπωμα της κατασκευής σε εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα. Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος που επέλεξαν Ισπανοί αρχιτέκτονες να αναστηλώσουν έναν οχυρωματικό πύργο του 13ου αιώνα, ύψους 14 μέτρων. Συμμετοχική διαδικασία Από τα έργα που συνδυάζουν μεικτές χρήσεις ξεχωρίζει το πρότζεκτ Frizz23, το οποίο έχει ήδη βραβευθεί στο Βερολίνο. Οι αρχιτέκτονες εισήγαγαν στην πράξη τη θεωρία της συμμετοχικής διαδικασίας και πρώτα συζήτησαν με τους χρήστες του κτιρίου, κατά κύριο λόγο μικρές μη κερδοσκοπικές επιχειρήσεις και την ευρύτερη γειτονιά και σχεδίασαν το κτίριο των 9.000 τ.μ. για να καλύπτει τις ανάγκες τους. Εργα «κοινωνικής κατοικίας» που είτε αποκαθιστούν πρώην βιομηχανικά και μνημειακά κτίρια είτε δημιουργούν νέες κατασκευές, αποτελούν τις εννέα από τις 40 υποψηφιότητες. Στα πολιτιστικά κτίρια που διαγωνίζονται ξεχωρίζει η ανακαίνιση της νέας Εθνικής Πινακοθήκης του Βερολίνου, η οποία στεγάζεται σε κτίριο που σχεδίασε ο ίδιος ο Μις φαν ντερ Ρόε και μάλιστα είναι το μοναδικό που δημιούργησε μετά την εγκατάστασή του στις ΗΠΑ. Ενδιαφέρον έχει και ο τρόπος που επέλεξαν Ισπανοί αρχιτέκτονες να αναστηλώσουν έναν οχυρωματικό πύργο του 13ου αιώνα, ύψους 14 μέτρων, που κινδύνευε με κατάρρευση. Για τον πύργο της Μερόλα στην περιοχή του Puig-reig δημιουργήθηκε μια ξύλινη κατασκευή που στηρίζει το οικοδόμημα ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει στους επισκέπτες και στους συντηρητές να ανέβουν μέχρι τα ψηλότερα σημεία του. Το ξενοδοχείο «Δεξαμενές» στην Κουρούτα, που γνώρισε μεγάλες δόξες ως οινοποιείο την εποχή της σταφίδας, απέκτησε δεύτερη ζωή από το K-Studio. Μια εντυπωσιακή μεταμόρφωση δημόσιου χώρου που θα μπορούσε να δώσει και μερικές ιδέες στα καθ’ ημάς είναι η αποκατάσταση του Portas do Mar στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας. Πρόκειται για έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο δίπλα σε μία από τις μαρίνες της πόλης που είχε καταντήσει ανεξέλεγκτος χώρος στάθμευσης. Μια μεγάλη αρχιτεκτονική ομάδα επανασχεδίασε την πλατεία Portas do Mar και την απέδωσε στους πεζούς, κατασκευάζοντας παράλληλα ένα υπόγειο πάρκινγκ 200 θέσεων με φυσικό και τεχνητό φωτισμό. Ανάμεσα στις υποψηφιότητες υπάρχει και μια ελληνική που είναι και η μοναδική της κατηγορίας Φαγητό/Φιλοξενία. Πρόκειται για το παραθαλάσσιο ξενοδοχείο «Δεξαμενές» στην Κουρούτα της Πελοποννήσου που γνώρισε μεγάλες δόξες ως οινοποιείο την εποχή της σταφίδας και απέκτησε μια δεύτερη ζωή από το K-Studio. Οι αρχιτέκτονες αποκατέστησαν τις μεγάλες τσιμεντένιες δεξαμενές του παλιού οινοποιείου και τις μετέτρεψαν σε σουίτες με μικρές στεγασμένες αυλές. Διατήρησαν ωστόσο τα μεταλλικά σιλό και τα στοιχεία που υποδηλώνουν την προηγούμενη χρήση του χώρου αναδεικνύοντας έτσι την μπρουτάλ αισθητική του. Οι αρχιτέκτονες του πρότζεκτ Frizz23 στο Βερολίνο πρώτα συζήτησαν με τους χρήστες του κτιρίου και μετά προχώρησαν στον σχεδιασμό. Τα 40 έργα επιλέχθηκαν από ένα σύνολο 535 υποψηφιοτήτων και αντιστοιχούν σε 18 χώρες της Ευρώπης πλην της Μεγάλης Βρετανίας. Η περυσινή εκδήλωση για το βραβείο, το οποίο απονέμεται ανά διετία, αναβλήθηκε λόγω του κορωνοϊού και γι’ αυτό τα έργα που διαγωνίζονται δημιουργήθηκαν πριν από το ξέσπασμα της πανδημίας, η οποία δεν ενθαρρύνει τη χρήση και την επένδυση σε κοινόχρηστους χώρους διαβίωσης και αυτό ίσως είναι μια μελλοντική πρόκληση για τους αρχιτέκτονες. Οι νικητές του βραβείου που συνοδεύεται από χρηματικό έπαθλο 60.000 ευρώ και χρηματοδοτείται από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή θα ανακοινωθούν την άνοιξη στις Βρυξέλλες.

Οι επενδύσεις σε ευρωπαϊκά εμπορικά ακίνητα έφτασαν τα €359 δισ. το 2021, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία της παγκόσμιας εταιρείας συμβούλων ακινήτων CBRE. Σύμφωνα με τους αναλυτές της CBRE ο συνολικός όγκος των επενδύσεων έφθασε σε ιστορικό υψηλό όλων των εποχών για τη χρονιά που μόλις πέρασε σημειώνοντας άνοδο της τάξης του 25% το 2020 και κατά 8% το 2019. Το δ' τρίμηνο του 2021 ήταν επίσης ένα τρίμηνο ρεκόρ για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις σε ακίνητα, με συνολικό όγκο στα €136 δισ. αυξημένο κατά 37% σε σχέση με το δ' τρίμηνο του 2020 και 10% από το αντίστοιχο διάστημα του 2019. Η Γερμανία και οι Σκανδιναβικές χώρες κατέγραψαν ρεκόρ επενδύσεων σε όγκο με αυξήσεις το 2021 κατά 39% και 44% αντίστοιχα. Η Γερμανία είδε τις επενδύσεις στο real estate να αγγίζουν τα €110 δισ. στο υψηλότερο ποσό που έχει καταγραφεί ποτέ από ευρωπαϊκή χώρα. Οι περισσότερες μεγάλες ευρωπαϊκές αγορές παρουσίασαν υψηλότερους όγκους για ολόκληρο το 2021 σε σύγκριση με το προηγούμενο έτος, συμπεριλαμβανομένων του Ηνωμένου Βασιλείου (49%), της Ιρλανδίας (54%), της Ισπανίας (33%) και της Ιταλίας (13%). Ωστόσο, η ανάκαμψη στους όγκους δεν ήταν καθολική, με τους όγκους του 2021 να μειώνονται σε σχέση με το 2020 σε αρκετές αγορές, όπως η Γαλλία (-9%), η Πορτογαλία (-21%) και η Ολλανδία (-10%). Η χρονιά ρεκόρ οφείλεται σε μεγάλο βαθμό σε πολλές μεγάλες συμφωνίες όπως η εξαγορά από τη Vonovia ύψους €22,3 δισ. της πλατφόρμας οικιστικών ακινήτων της Deutsche Wohnen στη Γερμανία και της πώλησης €9,1 δισ. του βραχίονα οικιστικών ακινήτων Akelius στη Γερμανία και της Heimstaden, όπου η CBRE ενήργησε ως σύμβουλος. Οπως λένε οι ειδικοί η παραπάνω τάση ειδικά για τον τομέα των οικιστικών ακινήτων και συγκεκριμένα των πολυκατοικιών θα συνεχιστεί και την εφετινή χρονιά. Σύμφωνα με την CBRE, η αγορά των γραφείων παραμένει ο μεγαλύτερος τομέας στην Ευρώπη όσον αφορά στις επενδύσεις, με όγκους που φθάνουν τα €111 δισ. το 2021, αυξημένοι κατά 16% σε σχέση με το 2020, σηματοδοτώντας την επιστροφή της εμπιστοσύνης των επενδυτών στην "πολύπαθη" από την πανδημία αγορά. Τα deals στα γραφεία ήταν ιδιαίτερα ισχυρά στις Σκανδιναβικές χώρες (άνοδος 117%), στο Ηνωμένο Βασίλειο (άνοδος 48%), στην Ολλανδία (άνοδος 30%), στην Ισπανία (άνοδο 27%) και στη Γερμανία (άνοδος 10%). Οπως τονίζει στην έκθεσή της η CBRE αναμένει ευρύτερη ανάκαμψη των επενδύσεων στον τομέα των γραφείων επί ευρωπαϊκού εδάφους και το 2022. Η αγορά των πολυκατοικιών συνέχισε να αποδίδει εξαιρετικά, σημειώνοντας ρεκόρ το 2021 προσπερνώντας τα γραφεία που ήταν ο μεγαλύτερος επενδυτικός τομέας. Ο συνολικός όγκος των επενδύσεων έφτασε τα €102,6 δισ. πέρυσι, μόλις €9 δισ. πίσω από τα γραφεία. Ο όγκος των επενδύσεων αυξήθηκε κατά 42% σε σχέση με το 2020. Η περσινή χρονιά ήταν επίσης χρονιά ρεκόρ για επενδύσεις στα βιομηχανικά ακίνητα με τον όγκο να αυξάνεται κατά 48% φθάνοντας τα €62 δισ. Τέλος, οι επενδύσεις σε ξενοδοχειακά ακίνητα συνέχισαν την ανοδική τους πορεία με τον όγκο να φθάνει τα €17,1 δισ. το 2021, αυξημένος κατά 70% σε σχέση με το προηγούμενο έτος. Εν τω μεταξύ, το retail εξακολουθεί να βρίσκεται υπό πίεση με μειωμένους όγκους κατά 11% στα €35,2 δισ. το εξεταζόμενο χρονικό διάστημα, όμως, ορισμένες αγορές παρουσίασαν άνοδο συμπεριλαμβανομένου του Ηνωμένου Βασιλείου (51%), των Σκανδιναβικών χωρών (23%) και της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης (41%).

Η Oxford Street στο Λονδίνο κατάφερε να νικήσει τη διάσημη Gran Vía της Μαδρίτης με ημερήσιο ρυθμό 60.800 επισκέπτες και την Corso Vittorio Emanuele II του Μιλάνου με 54.600 επισκέπτες. Η ετήσια έκθεση της BNP Paribas Real Estate εξετάζει τους κορυφαίους εμπορικούς δρόμους σε 34 ευρωπαϊκές πόλεις, συμπεριλαμβανομένων των 20 πρωτευουσών χωρών της Ευρώπης. Μεταξύ άλλων η Λεωφόρος των Ηλυσίων Πεδίων (Champs-Elysées) στο Παρίσι βρίσκεται στην πέμπτη θέση με 45.500 επισκέπτες. Η Regent Street του Λονδίνου εντάχθηκε επίσης στη γενική λίστα, καταλαμβάνοντας την τρίτη θέση αφού προσέλκυσε 56.900 επισκέπτες και ανακηρύχθηκε επίσης ο πιο δημοφιλής προορισμός πολυτελών καταστημάτων λιανικής στην Ευρώπη. «Το Λονδίνο είναι ένας εξαιρετικός προορισμός για το λιανικό εμπόριο. Η μακροχρόνια φήμη του ως κορυφαίου κέντρου αγορών ενισχύεται από την ευρύτερη πολιτιστική προσφορά της πόλης που περιλαμβάνει περιοχή με θέατρα, ιστορικά ορόσημα και μερικά από τα πιο υπέροχα πάρκα στην Ευρώπη» ανέφερε ο Gavin Redrupp εκπρόσωπος στο Λονδίνο της εταιρείας συμβούλων ακινήτων, BNP Paribas Real Estate. Εκτός 20άδας η Αθήνα Στην Αθήνα (και στην Ελλάδα) τον πιο ακριβός δρόμος την Ερμού που συνδυάζει τη σύγχρονη λιανική δραστηριότητα με τα παραδοσιακά καταστήματα της παλιάς πόλης επισκεφτηκαν περίπου την ημέρα αναφοράς περίπου 20800 άτομα. Η οδός Ερμού διαθέτει πολλές διεθνείς αλυσίδες λιανικής, όπως η H&M, η Zara και η Adidas, καθώς και μπουτίκ σχεδιαστών, μικρά σνακ μπαρ και καφετέριες Τον δεύτερο πιο ακριβό δρόμο στην Αθήνα την οδό Βουκουρεστίου ένα πιο πολυτελή προορισμό μόδας και αξεσουάρ με αποκλειστικές επωνυμίες όπως Dior, Prada και Louis Vuitton επισκέφθηκαν περίπου 6500 άτομα. Μέρος της οδού Βουκουρεστίου φιλοξενεί το Attica Department Store, ένα πολυτελές πολυκατάστημα που περιλαμβάνει τρία θέατρα, καφέ και εστιατόρια, συμπεριλαμβανομένου του γνωστού καφέ Zonars. Στην οδό Ερμού τα ενοίκια διαμορφώνονται€267/τμ ενώ στην Βουκουρεστίου σε €200/τμ

Στις 15 Δεκεμβρίου η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε την τελευταία έκθεση σχετικά με την εφαρμογή των κανόνων της ΕΕ για τα ύδατα, που μετρά την πρόοδο των κρατών μελών όσον αφορά την επίτευξη της καλής κατάστασης όλων των ευρωπαϊκών υδατικών συστημάτων έως το 2027. Η έκθεση μετρά την πρόοδο των κρατών μελών ως προς την επίτευξη του στόχου αυτού, ιδίως όσον αφορά την αντιμετώπιση της ρύπανσης, της άντλησης και της αποδοτικής χρήσης των υδάτων. Ωστόσο, η έκθεση καταδεικνύει επίσης ότι εξακολουθούν να υπάρχουν σημαντικά κενά όσον αφορά την πλήρη συμμόρφωση με τους στόχους της οδηγίας-πλαισίου για τα ύδατα. Υπάρχουν αρκετά εμπόδια που δεν επιτρέπουν στα κράτη μέλη να εφαρμόσουν άμεσα τα σχετικά μέτρα. Μεταξύ αυτών είναι κυρίως η έλλειψη επαρκούς χρηματοδότησης, ενώ επίσης υπάρχουν καθυστερήσεις και άλλα ζητήματα διακυβέρνησης. Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Αλιείας και Ωκεανών κ. Βιργκίνιους Σινκέβιτσους δήλωσε τα εξής: «Η ξηρασία και η καταπόνηση των υδάτινων πόρων προκαλούν ζημίες ύψους 9 δισ. ευρώ ετησίως, χωρίς να υπολογίζονται οι ζημίες στα οικοσυστήματα και στις υπηρεσίες που προσφέρουν. Μόνο τα υγιή ποτάμια και οι υγιείς λίμνες μπορούν να μας βοηθήσουν να προστατευθούμε από τις αυξανόμενες προκλήσεις της ξηρασίας και των πλημμυρών. Ενώ τα κράτη μέλη σημειώνουν πρόοδο προς τη σωστή κατεύθυνση, πρέπει να δράσουμε ταχύτερα και να επενδύσουμε περισσότερο στη διαχείριση των υδάτων. Με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία μπορούμε να ενισχύσουμε την ανθεκτικότητα των υδάτων μας σε όλες τις πολιτικές.» Η έκθεση δείχνει ότι, μέχρι τα μέσα του κύκλου διαχείρισης των υδάτων της περιόδου 2016-2021, η εφαρμογή των μέτρων βρισκόταν σε καλό δρόμο σε όλα τα κράτη μέλη, με καθυστερήσεις σε ορισμένες περιπτώσεις. Η μείωση των κινδύνων πλημμύρας σε ολόκληρη την Ευρώπη απαιτεί συνεπή εφαρμογή της οδηγίας για τις πλημμύρες, καθώς επίσης και διασυνοριακή συνεργασία. Τα μισά κράτη μέλη έχουν βελτιώσει τη συλλογή δεδομένων ή/και τις μεθόδους για την πρώτη αξιολόγηση των κινδύνων πλημμύρας. Η συντριπτική πλειονότητα των κρατών μελών λαμβάνουν υπόψη τις συνέπειες των μελλοντικών πλημμυρών στην ανθρώπινη υγεία, το περιβάλλον, την πολιτιστική κληρονομιά και την οικονομική δραστηριότητα. Η έκθεση συμπληρώνεται από τρεις μελέτες: την οικονομική μελέτη σχετικά με το κόστος και τις επενδύσεις στον τομέα των υδάτων, τη μελέτη για τις πλημμύρες και την κλιματική αλλαγή και τη μελέτη για τις πλημμύρες και τη γεωργία. Περισσότερες πληροφορίες βρίσκονται στο σχετικό ειδησεογραφικό άρθρο.

Τα απολογιστικά στοιχεία διακίνησης εμπορευματοκιβωτίων για το 2020 και το 9μηνο του 2021 δημοσίευσε το Port Economics. Επιμέλεια: Β. Βεγιάζη Όπως φαίνεται στον σχετικό πίνακα, ο Πειραιάς κατετάγη 4ος στην Ευρώπη το 2020, ξεπερνώντας οριακά το λιμάνι της Βαλένθια, εάν και σύμφωνα με τους αναλυτές, φέτος το ισπανικό λιμάνι ενδέχεται να προσπεράσει. Όπως αναφέρεται στην έκθεση, οι πρώτοι 9 μήνες του 2021 έφεραν ισχυρή ανάπτυξη στα μικρότερα λιμάνια. Τα λιμάνια που υπέστησαν διψήφιες απώλειες φορτίων το 2020 ανέκαμψαν το 2021, με τη Χάβρη (+49%) και τη Βαρκελώνη (+30,5%) να παρουσιάζουν τη μεγαλύτερη ανάκαμψη. Η Χάβρη αρχικά επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από την εθνική απεργία της Γαλλίας τον Δεκέμβριο του 2019 και τον Ιανουάριο του 2020 και τη μείωση του ασιατικού φορτίου το πρώτο εξάμηνο του 2020, αλλά το γαλλικό λιμάνι ανέκαμψε έντονα το 2021, βοηθούμενο από τα προβλήματα συμφόρησης σε άλλους μεγάλους κόμβους της Βόρειας Ευρώπης. Αντίστοιχα, η απότομη πτώση στη Βαρκελώνη το πρώτο εξάμηνο του 2020 οφειλόταν σε μεγάλο βαθμό στην κατάρρευση της διαμετακομιστικής κυκλοφορίας. Εφέτος, οι ροές εμπορευματοκιβωτίων εισαγωγών/εξαγωγών στο λιμάνι της Καταλονίας επηρεάστηκαν λιγότερο. Τέλος, το λιμάνι του Πειραιά, που ανήκει στην Cosco, και το λιμάνι του Γκντάνσκ στην Πολωνία, κατέγραψαν αρνητικά ποσοστά ανάπτυξης το 2020, αλλά μόνο το Γκνάνσκ μπόρεσε να ανατρέψει την τάση στο 1ο και 3 τρίμηνο του 2021. O Πειραιάς, όπως αναφέρεται, κινδυνεύει να χάσει την 4η θέση στην κατάταξη της ΕΕ από τη Βαλένθια εφέτος.

Σήμερα, το Κοινό Κέντρο Ερευνών της Επιτροπής (ΚΚΕρ) παρουσίασε την 21η ετήσια έκθεσή του για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2020. Μετά το 2019 —τη χειρότερη χρονιά που καταγράφηκε ποτέ—, το 2020 ήταν ένα ακόμη έτος κατά το οποίο οι πυρκαγιές κατέκαψαν μεγάλες φυσικές εκτάσεις στην Ευρώπη. Παρά το αυξημένο επίπεδο ετοιμότητας στις χώρες της ΕΕ, σύμφωνα με την Κομισιόν, κάηκαν περίπου 340.000 εκτάρια στην ΕΕ το 2020, έκταση κατά 30% μεγαλύτερη από το Λουξεμβούργο. Το 2021, η περίοδος των πυρκαγιών είναι ακόμη χειρότερη. Μέχρι την έκδοση της παρούσας έκθεσης, περίπου 0,5 εκατομμύρια εκτάρια γης έχουν γίνει παρανάλωμα του πυρός, εκ των οποίων το 61% είναι δάση που θα χρειαστεί χρόνια για να ανακάμψουν. Περίπου το 25% των ζωνών που κάηκαν στην Ευρώπη βρίσκονται εντός περιοχών Natura 2000 — των ταμιευτήρων βιοποικιλότητας της ΕΕ. Η ΕΕ ενίσχυσε φέτος την ικανότητά της να συνδράμει τις διάφορες χώρες κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής των πυρκαγιών, και η ικανότητα αυτή χρησιμοποιήθηκε ήδη εκτενώς κατά τις μεγάλες πυρκαγιές που ξέσπασαν στην περιοχή της Μεσογείου το φετινό καλοκαίρι. Όπως επισημαίνει η Κομισιόν, η κλιματική αλλαγή γίνεται κάθε χρόνο και πιο αισθητή. Διακρίνουμε σαφέστατα μια ανοδική τάση, η οποία σημαίνει υψηλότερο επίπεδο κινδύνου πυρκαγιών, αύξηση της διάρκειας των εποχών των πυρκαγιών, καθώς και έντονες και ταχέως εξαπλούμενες γιγαντιαίες πυρκαγιές, τις οποίες ελάχιστα μπορούν να αντιμετωπίσουν τα παραδοσιακά μέσα πυρόσβεσης. Φέτος, είχαν ήδη καεί περίπου 130.000 εκτάρια έως τα τέλη Ιουνίου, οπότε αρχίζει κατά κανόνα η εποχή των πυρκαγιών. Οι πυρκαγιές δεν πλήττουν πλέον μόνο τα κράτη της νότιας Ευρώπης, αλλά αποτελούν αυξανόμενη απειλή και για την κεντρική και βόρεια Ευρώπη. Περισσότερες από 9 στις 10 πυρκαγιές στην ΕΕ προκαλούνται από ανθρώπινες ενέργειες. Οι εκστρατείες ευαισθητοποίησης του κοινού και οι εκπαιδευτικές εκστρατείες σχετικά με τον κίνδυνο πυρκαγιών είναι καίριας σημασίας για την πρόληψη των καταστροφών. Κύρια πορίσματα της έκθεσης Η έκθεση του 2020 για τις δασικές πυρκαγιές δείχνει ότι η Ρουμανία ήταν η χώρα που επλήγη περισσότερο, ακολουθούμενη από την Πορτογαλία, την Ισπανία και την Ιταλία, σύμφωνα με τις εκθέσεις των κρατών μελών· Οι δασικές πυρκαγιές έπληξαν σοβαρά τις προστατευόμενες περιοχές Natura 2000 της Ευρώπης: κάηκαν 136 331 εκτάρια —περίπου το 40 % του συνόλου της καμένης γης το 2020—, έκταση ελαφρώς λιγότερη από ό,τι το 2019, αλλά πάνω από τον μέσο όρο των τελευταίων 9 ετών· Όπως και το 2019, δυστυχώς, στη Ρουμανία βρίσκεται και πάλι σχεδόν το ήμισυ των εκτάσεων που κάηκαν σε περιοχές Natura 2000, κυρίως στην προστατευόμενη περιοχή του δέλτα του Δούναβη· Το 2020, πυρκαγιές έκτασης άνω των 30 εκταρίων ξέσπασαν σε 20 κράτη μέλη της ΕΕ κατακαίγοντας 339.489 εκτάρια συνολικά, έκταση που υπερβαίνει ελαφρώς εκείνη που κάηκε το 2019· Επίσης, περισσότεροι άνθρωποι έχασαν τη ζωή τους την περίοδο των πυρκαγιών του 2020 από ό,τι το 2019: στις εκθέσεις που υποβλήθηκαν από την Ισπανία αναφέρονται έξι νεκροί, τέσσερις εκ των οποίων ήταν πυροσβέστες· Το 2020, η ταχεία χαρτογράφηση της υπηρεσίας διαχείρισης καταστάσεων έκτακτης ανάγκης Copernicus ενεργοποιήθηκε 17 φορές για τη λεπτομερή χαρτογράφηση δασικών πυρκαγιών, δηλαδή λιγότερες φορές από ό,τι μέχρι σήμερα το 2021· Ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ αναβαθμίστηκε με έναν στόλο πυροσβεστικών αεροσκαφών μέσω του rescEU το 2019, γεγονός που ενίσχυσε την ικανότητά του να συνδράμει τις διάφορες χώρες κατά τη διάρκεια αυτής της εποχής πυρκαγιών. Η περίοδος δασικών πυρκαγιών του 2020 χαρακτηρίστηκε από μεγάλο αριθμό ανεξέλεγκτων πυρκαγιών το πρώτο εξάμηνο. Πυρκαγιές ξέσπασαν τον χειμώνα στο δέλτα του Δούναβη και στα Πυρηναία, και την άνοιξη κυρίως στην περιοχή των Βαλκανίων. Οι χώρες που επλήγησαν περισσότερο το καλοκαίρι και το φθινόπωρο ήταν οι χώρες της Μεσογείου, ιδίως η Ισπανία και η Πορτογαλία, στις οποίες καταγράφηκαν οι μεγαλύτερες πυρκαγιές στην ΕΕ το 2020. Οι μεγαλύτερες δασικές πυρκαγιές του έτους σημειώθηκαν εκτός της ΕΕ, στην Ουκρανία κοντά στον πυρηνικό αντιδραστήρα του Τσερνομπίλ. Η κ. Μαρίγια Γκαμπριέλ, Επίτροπος Καινοτομίας, Έρευνας, Πολιτισμού, Εκπαίδευσης και Νεολαίας, η οποία είναι αρμόδια για το Κοινό Κέντρο Ερευνών, δήλωσε σχετικά: «Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τον κίνδυνο και το μέγεθος των δασικών πυρκαγιών παντού στον πλανήτη. Από το 2016, οι πρωτοφανείς πυρκαγιές που συνέβησαν σε όλον τον κόσμο έχουν συμπεριφορά και ένταση που όμοιές τους δεν είχαμε αντιμετωπίσει ποτέ στο παρελθόν. Τις τελευταίες δεκαετίες είδαμε τα δάση μας να αναπτύσσονται στην ΕΕ· χρειάζεται περισσότερο από ποτέ να διαφυλάξουμε τα δάση αυτά προκειμένου να θεραπεύσουμε τον πλανήτη μας. Το ΚΚΕρ και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινητοποιούν την επιστήμη, τις τεχνολογίες, τις πολιτικές και τη συνεργασία όλων με σκοπό την πρόληψη αυτών των τεράστιων πυρκαγιών, τη διαφύλαξη των δασών μας, τη διατήρηση της βιοποικιλότητας και, κυρίως, την προστασία ζωών στην ΕΕ και πέραν αυτής.» Ο Επίτροπος Διαχείρισης Κρίσεων, κ. Γιάνες Λέναρτσιτς, δήλωσε: «Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν σημαντικό κίνδυνο καταστροφών για ολόκληρη την Ευρώπη καθώς και για τις άλλες περιοχές του πλανήτη. Κατά τη διάρκεια της τελευταίας δεκαετίας, ο μηχανισμός πολιτικής προστασίας της ΕΕ ανταποκρίθηκε σε περισσότερες από σαράντα μεγάλης κλίμακας καταστάσεις έκτακτης ανάγκης που αφορούσαν δασικές πυρκαγιές. Η κλιματική αλλαγή επιμηκύνει επίσης κατά αρκετούς μήνες την περίοδο των δασικών πυρκαγιών, αυξάνοντας την πιθανότητα να αντιμετωπίσουν οι ευρωπαϊκές κοινότητες στο μέλλον περισσότερες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης λόγω δασικών πυρκαγιών. Είμαστε αποφασισμένοι και αποφασισμένες να καταβάλουμε κάθε δυνατή προσπάθεια για την ενίσχυση της αντιμετώπισης των δασικών πυρκαγιών σε όλη την ΕΕ, ώστε να βοηθήσουμε στην πρόληψη, την ετοιμότητα και την αντιμετώπιση των δασικών πυρκαγιών.» Ο Επίτροπος Περιβάλλοντος, Ωκεανών και Αλιείας, κ. Βιργκίνιους Σινκέβιτσιους, δήλωσε: «Η κλιματική αλλαγή αυξάνει τη διάρκεια και την επικινδυνότητα των εποχών των πυρκαγιών θέτοντας έτσι σε κίνδυνο περισσότερες ζωές και απειλώντας τη φύση. Η σημερινή έκθεση δείχνει πόσο καταστροφική υπήρξε η περυσινή χρονιά, όπως προκύπτει και από τα στοιχεία του τρέχοντος έτους. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ενέκρινε μια νέα δασική στρατηγική της ΕΕ με σκοπό την αύξηση της ανθεκτικότητας των δασών στην Ευρώπη. Η ύπαρξη υγιών και ανθεκτικών δασών, καθώς και εκτάσεων που υπόκεινται σε διαχείριση κατά τρόπο που προστατεύει τη βιοποικιλότητα και τους ανθρώπους, είναι ζωτικής σημασίας για τον μετριασμό των επιπτώσεων των δασικών πυρκαγιών. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο συνεργαζόμαστε με τους εταίρους μας και τις εθνικές αρχές με στόχο να καθιερωθεί ως κανόνας η πρόληψη των δασικών πυρκαγιών βάσει χερσαίων λύσεων.» Ιστορικό Το Κοινό Κέντρο Ερευνών συμβάλλει σημαντικά στη μείωση του κινδύνου καταστροφών από δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη και παγκοσμίως μέσω της ανάπτυξης και λειτουργίας του Ευρωπαϊκού Συστήματος Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS). Στο πλαίσιο του προγράμματος Copernicus της ΕΕ και της ομάδας εμπειρογνωμόνων για τις δασικές πυρκαγιές (EGFF), το EFFIS παρέχει συνεχή παρακολούθηση, μέσω δορυφόρων, της κατάστασης όσον αφορά τις πυρκαγιές στην Ευρώπη. Παρέχει στις χώρες μια πλατφόρμα για την ανταλλαγή ορθών πρακτικών όσον αφορά την πρόληψη, την πυρόσβεση, την αποκατάσταση και τη διαχείριση των πυρκαγιών σε ευρωπαϊκό επίπεδο. Το EFFIS χρησιμοποιήθηκε από κυβερνητικές οργανώσεις και πολίτες, με σχεδόν 300.000 χρήστες από 178 χώρες το 2020. Το EFFIS συμπληρώνεται επίσης από το παγκόσμιο σύστημα πληροφοριών για τις δασικές πυρκαγιές (Global Wildfire Information System – GWIS), το οποίο επεκτείνει την παρακολούθηση σε ολόκληρο τον πλανήτη. Οι εκθέσεις του ΚΚΕρ για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική παρέχουν μια πολύ ολοκληρωμένη επισκόπηση της κατάστασης όσον αφορά τις δασικές πυρκαγιές. Η έκδοση του 2020 περιλαμβάνει εκθέσεις από 33 χώρες στις καλυπτόμενες περιοχές, στις οποίες περιγράφονται οι εθνικές δραστηριότητες διαχείρισης των πυρκαγιών και οι δράσεις που αναλήφθηκαν τόσο σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο κατά τη διάρκεια των αντιπυρικών εκστρατειών την εν λόγω περίοδο. Η ΕΕ εργάζεται ενεργά για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών, τη διατήρηση των δασών, την ανάκτηση της βιοποικιλότητας και τη διάσωση ζωών. Φέτος τον Μάρτιο, η Επιτροπή δημοσίευσε νέες κατευθυντήριες γραμμές για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και τη διαχείριση των δασών και της βλάστησης με σκοπό τη μείωση της εξάπλωσης και της έντασης των πυρκαγιών, καθώς και για την αποτελεσματική τους αντιμετώπιση. Με βάση τη στρατηγική της ΕΕ για τη βιοποικιλότητα με ορίζοντα το 2030, στο πλαίσιο της εμβληματικής πρωτοβουλίας της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας, η Επιτροπή πρότεινε νέα δασική στρατηγική της ΕΕ με ορίζοντα το 2030, η οποία σκοπό έχει να ενταθεί η δράση για την πρόληψη των δασικών πυρκαγιών και να δοθεί ώθηση για τη βελτίωση της ανθεκτικότητας στην κλιματική αλλαγή. Για περισσότερες πληροφορίες Έκθεση για τις δασικές πυρκαγιές στην Ευρώπη, τη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική το 2020 Δασικές πυρκαγιές Ευρωπαϊκό Σύστημα Πληροφόρησης για τις Δασικές Πυρκαγιές (EFFIS) Παγκόσμιο σύστημα πληροφοριών για τις δασικές πυρκαγιές (GWIS) Πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ

Aλματώδη αύξηση κατά 34% σημείωσαν οι τιμές αγοράς των κατοικιών στην ΕΕ, την περίοδο από το 2010 έως το 2ο τρίμηνο του 2021, σύμφωνα με τα στοιχεία για τις τιμές των κατοικιών και τα ενοίκια που δημοσίευσε η Eurostat την περασμένη εβδομάδα. Στον αντίποδα την αντίστοιχη περίοδο οι τιμές κατακρημνίστηκαν στις χώρες του Νότου και των μνημονίων με την μεγαλύτερη μείωση στις τιμές αγοράς να σημειώνεται στην Ελλάδα (-28%), ενώ ακολουθεί με μεγάλη διαφορά η Ιταλία (-13%), η Κύπρος (-8%) και η Ισπανία (-3%). Tον ρυθμό αυτό δεν παρακολούθησαν οι τιμές ενοικίασης οι οποίες αυξήθηκαν μόνο κατά 16% την ίδια περίοδο. Εξαίρεση και εδώ η Ελλάδα όπου οι τιμές ενοικίασης σημείωσαν την μεγαλύτερη πτώση (-25%) και η Κύπρος (-3%). Ειδικότερα οι τιμές των κατοικιών αυξήθηκαν σε 23 χώρες της ΕΕ και μειώθηκαν σε τέσσερις, με τη μεγαλύτερη άνοδο να σημειώνεται στην Εσθονία (+133%), το Λουξεμβούργο (+111%) και την Ουγγαρία (+109%). Στα ενοίκια, οι τιμές αυξήθηκαν σε 25 κράτη μέλη της ΕΕ και μειώθηκαν σε δύο, με τη μεγαλύτερη άνοδο στην Εσθονία (+142%), τη Λιθουανία (+109%) και την Ιρλανδία (+66%) Αρχικά μεταξύ του 2010 και του 2ου τριμήνου 2011, οι τιμές των κατοικιών και των ενοικίων στην ΕΕ ακολούθησαν παρόμοιους δρόμους, αλλά από το δεύτερο τρίμηνο του 2011, αυτές οι διαδρομές άρχισαν να αποκλίνουν σημαντικά και ενώ τα ενοίκια αυξάνονταν σταθερά καθ 'όλη τη διάρκεια έως το 2ο τρίμηνο του 2021, οι τιμές πώλησης των κατοικιών παρουσίασαν σημαντική διακύμανση. Μετά από μια απότομη πτώση μεταξύ του 2ου τριμήνου 2011 και του 1ου τριμήνου 2013, οι τιμές των κατοικιών παρέμειναν λίγο πολύ σταθερές το διάστημα μεταξύ 2013 και 2014. Στη συνέχεια, στις αρχές του 2015, σημειώθηκε ραγδαία άνοδος, και από τότε οι τιμές των κατοικιών συνέχισαν να αυξάνονται με πολύ ταχύτερο ρυθμό από τα ενοίκια.

Η Ευρώπη και ακόμη περισσότερο η Μεσόγειος οδεύουν προς ένα μέλλον με αυξανόμενες σοβαρές έως ακραίες ξηρασίες τα καλοκαίρια. Ολοένα περισσότερες ξηρασίες τα καλοκαίρια θα χαρακτηρίζονται ακραίες και, παράλληλα, ολοένα συχνότερα αυτές θα ακολουθούνται από πιο υγρούς χειμώνες με λιγότερη ξηρασία. Αυτό είναι το μάλλον δυσοίωνο συμπέρασμα μιας νέας διεθνούς επιστημονικής έρευνας, σύμφωνα με την οποία, εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής που τείνει να λάβει πια χαρακτηριστικά κρίσης, θα γίνονται όλο και συχνότερες οι περίοδοι ανομβρίας, ξηρασίας και άλλων ακραίων φαινομένων έως το τέλος του 21ου αιώνα. Οι ερευνητές από τη Γερμανία και τον Καναδά, με επικεφαλής τη Μαγκνταλένα Μιτελμάγιερ του Πανεπιστημίου Λούντβιχ-Μαξιμίλιανς του Μονάχου, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό για θέματα περιβάλλοντος «Frontiers in Water», βρήκαν μια «σαφή τάση για ολοένα και περισσότερες, μεγαλύτερης διάρκειας και πιο έντονες θερινές ξηρασίες, αυξάνοντας το έλλειμμα βροχοπτώσεων έως το τέλος του αιώνα». Σύμφωνα με τους διεθνείς οργανισμούς, οι ξηρασίες αποτελούν τον πιο σοβαρό κίνδυνο για τη γεωργία και την κτηνοτροφία σε όλο τον κόσμο, επηρεάζοντας κάθε χρόνο περίπου 55 εκατομμύρια ανθρώπους. Οι επιπτώσεις των ξηρασιών είναι οικονομικές, κοινωνικές και περιβαλλοντικές. Η μελέτη εκτιμά ότι μακροπρόθεσμα (μετά το 2080) η Ευρώπη - και αυτό δεν αφορά μόνο τη Νότια -θα δει μια αύξηση στη συχνότητα και στην ένταση των ξηρασιών, με αντίστοιχη μείωση στις ξηρασίες του χειμώνα. Όσο περνάνε τα χρόνια, θα μεγαλώνει η «ψαλίδα» ανάμεσα στις θερινές και στις χειμερινές ξηρασίες, με τις πρώτες να αυξάνουν και τις δεύτερες να μειώνονται. Περιοχές που θα γνωρίσουν μεγαλύτερες ξηρασίες, ιδίως τα καλοκαίρια (με ό,τι αυτό συνεπάγεται, π.χ. για τον κίνδυνο δασικών πυρκαγιών), θα είναι η Μεσογειακή Ευρώπη, αλλά επίσης και άλλα μέρη όπως η Ιβηρική Χερσόνησος, οι Άλπεις και η Ανατολική Ευρώπη. Ειδικότερα στη Νότια Ευρώπη και στη Μεσόγειο εκτιμάται ότι έως το τέλος του τρέχοντος αιώνα οι καλοκαιρινοί μήνες με ακραία ξηρασία μπορεί να φθάσουν το 80%, με αύξηση πάνω από 50% σε σχέση με τα σημερινά επίπεδα ξηρασίας, ενώ στην Ιβηρική Χερσόνησο ίσως και το 96%. Σύνδεσμος για την επιστημονική δημοσίευση εδώ Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ