Αναζήτηση στην κοινότητα

Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα. Αν δεν ληφθούν μέτρα αποτροπής, 90.000 Ευρωπαίοι υπάρχει κίνδυνος να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των πολύ υψηλών θερμοκρασιών ως το τέλος του αιώνα, καθώς οι καύσωνες εγείρουν τη σοβαρότερη απειλή για την ανθρώπινη υγεία που συνδέεται με την κλιματική αλλαγή, προειδοποιεί σήμερα ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). «Αν δεν ληφθούν μέτρα προσαρμογής, βάσει του σεναρίου αύξησης της θερμοκρασίας του πλανήτη κατά 3° Κελσίου ως το 2100, 90.000 Ευρωπαίοι μπορεί να πεθαίνουν κάθε χρόνο εξαιτίας των κυμάτων ζέστης», τονίζει στα μηνύματα-κλειδιά έκθεσης που δίνει στη δημοσιότητα σήμερα ο ΕΟΠ. Αν η αύξηση της θερμοκρασίας περιοριστεί στον 1,5° Κελσίου, τον στόχο της συμφωνίας του Παρισιού, ο αριθμός αυτούς θα μειωθεί «στους 30.000 θανάτους τον χρόνο», προσθέτει, παραπέμποντας σε μελέτη του 2020. Από το 1980 ως το 2020, εκτιμάται πως πέθαναν εξαιτίας των κυμάτων ζέστης 129.000 Ευρωπαίοι, σύμφωνα με τους αριθμούς του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, που τονίζει ότι καταγράφηκε ανησυχητική αύξησή τους τα τελευταία χρόνια. Ο συνδυασμός των ολοένα πιο συχνών καυσώνων, της γήρανσης του πληθυσμού και της υψηλής αστικοποίησης κάνει πιο ευάλωτους τους Ευρωπαίους στις υψηλές θερμοκρασίες, ειδικά στα κράτη του νότου, επισημαίνει ο ΕΟΠ. Προχθές Δευτέρα, το ευρωπαϊκό γραφείο του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας (ΠΟΥ) τόνισε ότι τουλάχιστον 15.000 θάνατοι στην Ευρώπη συνδέονταν άμεσα με τα κύματα ζέστης το καλοκαίρι του 2022. Πέρα από τους αλλεπάλληλους καύσωνες, η κλιματική αλλαγή κάνει την Ευρώπη ολοένα πιο επιρρεπή στην εκδήλωση και στη μετάδοση μολυσματικών ασθενειών. Ορισμένα είδη κουνουπιών, που μεταδίδουν την ελονοσία και τον δάγκειο πυρετό, ζουν για μεγαλύτερα διαστήματα στην Ευρώπη, τονίζει ο Οργανισμός. Η άνοδος των θερμοκρασιών ευνοεί εξάλλου την εξάπλωση στο νερό βακτηρίων, ιδίως στη Βαλτική θάλασσα των βακτηρίων Vibrio, το πιο γνωστό από τα οποία ευθύνεται για τη χολέρα. Μέτρα πρόληψης και επιτήρησης μπορούν πάντως να αποτρέψουν τις θανάσιμες συνέπειες για τους ανθρώπους. «Πρέπει να τεθεί σε εφαρμογή ευρύ φάσμα λύσεων, όπως η κατάρτιση αποτελεσματικών σχεδίων δράσης για την αντιμετώπιση των κυμάτων ζέστης, η οικολογική μεταμόρφωση των πόλεων (‘urban greening’), η βελτίωση της κλιματικής αποδοτικότητας κτιρίων και η προσαρμογή των ωραρίων και συνθηκών εργασίας», σύμφωνα με την έκθεση, που τονίζει ότι μπορεί έτσι να αποφευχθεί μεγάλο μέρος των θανάτων που οφείλονται στους καύσωνες.

Το πρώτο βήμα για τη δημιουργία ενός ανεπτυγμένου δικτύου υποδομών εναλλακτικών καυσίμων, έγινε το μεσημέρι της Τετάρτης. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ψήφισε υπέρ της πρότασης του εισηγητή Ισμαήλ Έρτουγκ για ενσωμάτωση του σχετικού κανονισμού AFIR (Alternative Fuels Infrastructure Regulation) στο πακέτο Fit for 55, το οποίο προβλέπει μείωση των εκπομπών αερίων θερμοκηπίου κατά τουλάχιστον 55% έως το 2030, συγκριτικά με το 1990. Υπέρ της πρότασης για επιτάχυνση των διαδικασιών για ανάπτυξη δικτύου φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων αλλά και ανεφοδιασμού σε υδρογόνο ψήφισαν 485 ευρωβουλευτές και κατά μόλις 65. Υπήρξαν επίσης 80 απόντες. Πλέον το Κοινοβούλιο παραπέμπει το θέμα στην αρμόδια επιτροπή, για τις απαραίτητες διαπραγματεύσεις. Σύμφωνα με την αναφορά του Έρτουγκ (μέλους της Προοδευτικής Συμμαχίας Σοσιαλιστών και Δημοκρατών), αν η ανάπτυξη δικτύου φορτιστών ηλεκτρικών οχημάτων δεν είχε υπονομευτεί τα προηγούμενα έτη, στα τέλη του 2020 θα υπήρχαν 677.000 σημεία φόρτισης στο έδαφος της ΕΕ. «Αντιθέτως σήμερα, τον Οκτώβριο του 2022 υπάρχουν μόλις 377.000 σημεία φόρτισης», ανέφερε o Γερμανός Ευρωβουλευτής. «Η φόρτιση ενός ηλεκτρικού αυτοκινήτου πρέπει να γίνει τόσο εύκολη όσο ο ανεφοδιασμός σε βενζίνη», δήλωσε ο Έρτουγκ. Η πρότασή του είναι από το 2026 να υπάρχει ένας σταθμός φόρτισης ανά 60 χλμ. στο Διευρωπαϊκό Δίκτυο Μεταφορών (ΤΕΝ-Τ). Και δύο χρόνια αργότερα (από το 2028) να υπάρχει ένας σταθμός ανεφοδιασμού σε υδρογόνο ανά 100 χλμ.

Θα χρειαστεί να γίνουν πολλά για να γεφυρώσει η Ευρώπη το ενεργειακό χάσμα που δημιουργήθηκε από την πρόσφατη διακοπή της παροχής ρωσικού αερίου, τους δύσκολους στόχους μείωσης των εκπομπών και τις μακροχρόνιες διαρθρωτικές προκλήσεις, όπως σημειώνει η Deutsche Bank σε σημερινό εκτεταμένο report. Μετά την εισβολή στην Ουκρανία, η ΕΕ ανακοίνωσε ότι θα μειώσει την εξάρτησή της από το ρωσικό αέριο κατά δύο τρίτα μέχρι το τέλος του τρέχοντος έτους, αντισταθμίζοντας το έλλειμμα με υγροποιημένο φυσικό αέριο (LNG) από προμηθευτές όπως οι ΗΠΑ και το Κατάρ και με ανανεώσιμες πηγές ενέργειας (ΑΠΕ). Φαίνεται ότι η ΕΕ θα περάσει τον ερχόμενο χειμώνα με αρκετές προμήθειες, ενισχυμένες από τα αποθέματα φυσικού αερίου τα οποία έσπευσε να συσσωρεύσει το καλοκαίρι. Ωστόσο, υπάρχουν τουλάχιστον 10 σημαντικά εμπόδια για την Ευρώπη καθώς επιδιώκει επειγόντως να εξασφαλίσει τον ενεργειακό της εφοδιασμό για το 2023 και μετά – την ίδια στιγμή που μετακινείται από τον άνθρακα στο φυσικό αέριο, και από εκεί σε καθαρότερες εναλλακτικές πηγές. Αυτά τα μακροπρόθεσμα "σημεία συμφόρησης" περιλαμβάνουν περιορισμούς στην τρέχουσα χωρητικότητα, λόγω των περιορισμών της υπάρχουσας υποδομής και των επιλογών καυσίμων της Ευρώπης και προκλήσεις για το μέλλον όπως η γραφειοκρατία, η έλλειψη χρηματοδότησης, δεξιοτήτων και υλικών και η αντίθεση της κοινής γνώμης. Πιο αναλυτικά, τα εμπόδια αυτά, όπως επισημαίνει η Deutsche Bank, είναι τα εξής: 1. Υπάρχουσες υποδομές Το φυσικό αέριο αντιπροσωπεύει σχεδόν το ένα τέταρτο του συνολικού ενεργειακού εφοδιασμού της ΕΕ και τα ορυκτά καύσιμα συνολικά εξακολουθούν να αντιπροσωπεύουν περίπου τα τρία τέταρτα. Οι μεγαλύτεροι χρήστες δεν μπορούν εύκολα να υποκαταστήσουν το αέριο με άλλες πηγές, π.χ. το αέριο χρησιμοποιείται από τα μισά γερμανικά σπίτια για θέρμανση και από τη βιομηχανία (π.χ. χημικά και πετροχημικά, μέταλλα, χαρτί και τρόφιμα) και ως πρώτη ύλη για χημικά και πετροχημικά. 2. Περιορισμένο LNG Το υγροποιημένο φυσικό αέριο είναι το πλησιέστερο υποκατάστατο του φυσικού αερίου. Η χωρητικότητα LNG της Ευρώπης έχει σχεδόν εξαντληθεί από τον Ιανουάριο. Η Γερμανία και η Ανατολική Ευρώπη στερούνται σε μεγάλο βαθμό την εξειδικευμένη υποδομή για την εισαγωγή και την επαναεριοποίηση LNG. Η Γερμανία έχει προγραμματίσει την κατασκευή πέντε πλωτών τερματικών σταθμών LNG, οι οποίοι θα καλύπτουν το 20% των τρεχουσών εισαγωγών φυσικού αερίου της, με τους τρεις πρώτους να αναμένεται να ξεκινήσουν να λειτουργούν στις αρχές του 2023. Οι κύριοι εξαγωγείς προς την Ευρώπη είναι οι ΗΠΑ, το Κατάρ και η Ρωσία, με ποσοστό περίπου 20-25% η καθεμία. Χωρίς τη Ρωσία, οι εναλλακτικοί προμηθευτές χρειάζονται χρόνο για να ενισχύσουν τις εγκαταστάσεις υγροποίησης. Οι εξαγωγές LNG των ΗΠΑ στην Ευρώπη έχουν υπερδιπλασιαστεί από πέρυσι, αντιπροσωπεύοντας τα τρία τέταρτα των εξαγωγών LNG. Η Ευρώπη πρέπει να ανταγωνιστεί τους μεγαλύτερους εισαγωγείς LNG στον κόσμο, την Κίνα και την Ιαπωνία. 3. Κακή χρονιά για άλλες πηγές Η χρήση φυσικού αερίου έχει αυξηθεί φέτος εν μέσω προκλήσεων για άλλες πηγές. Η πυρηνική παραγωγή της Γαλλίας αναμένεται να πέσει στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων τριών δεκαετιών λόγω της συντήρησης στους μισούς παλιούς αντιδραστήρες της. Ο μεγαλύτερος εξαγωγέας ενέργειας της Ευρώπης, έχει γίνει καθαρός εισαγωγέας. Η Γερμανία έχει καθυστερήσει τα μακροχρόνια σχέδιά της για σταδιακή κατάργηση των τριών τελευταίων πυρηνικών της εργοστασίων μέχρι το τέλος του έτους. Σε ό,τι αφορά τις υδροηλεκτρικές και υδάτινες μεταφορές, το πιο ζεστό καλοκαίρι της Ευρώπης προκάλεσε αύξηση της ζήτησης για ψύξη, μείωσε την υδροηλεκτρική ενέργεια και οδήγησε τον Ρήνο να πέσει σχεδόν σε χαμηλά επίπεδα-ρεκόρ, διακόπτοντας τη μεταφορά υλικών όπως ο άνθρακας. 4. Ελλιπείς υποδομές ΑΠΕ Γιατί δεν μπορούμε να προχωρήσουμε σε 100% ανανεώσιμες πηγές ενέργειας; Η παροχή αιολικής και ηλιακής ενέργειας είναι ασυνεπής, π.χ. στη Γερμανία παρέχουν από λιγότερο από 10% έως και 100% της ωριαίας ζήτησης ενέργειας, ανάλογα με τις καιρικές συνθήκες. Γιατί έχει σημασία αυτό; Η ηλεκτρική ενέργεια δεν μπορεί ακόμη να αποθηκευτεί σε κλίμακα και με χαμηλό κόστος, επομένως οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας δεν μπορούν να είναι η κύρια πηγή για την κάλυψη της ζήτησης. Η Γερμανία εξαρτάται από τον άνθρακα/λιγνίτη για το 34% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, μακράν η πιο εξαρτώμενη μεγάλη οικονομία. Θα χρειαστεί να αυξήσει το φυσικό αέριο, τώρα κατά 10%, για να γεφυρώσει το χάσμα. Επίσης, η διανομή της ενέργειας από ανανεώσιμες πηγές περιορίζεται από την υπάρχουσα υποδομή. 5. Μικρή η μείωση στην κατανάλωση ενέργειας Η συνολική χρήση ενέργειας στην Ευρώπη έχει αλλάξει ελάχιστα τις τελευταίες δεκαετίες, καθώς η βελτιωμένη απόδοση αντισταθμίστηκε από τη μεγαλύτερη κατανάλωση σε τομείς όπως η υπερβολική θέρμανση και ψύξη. Οι πολιτικές της δεκαετίας του 1970 περιλάμβαναν δελτίο για τα νοικοκυριά και τη βιομηχανία. Αυτή τη φορά η πολιτική επικεντρώνεται στη μείωση των νομισματικών απωλειών αντί στη μείωση της ζήτησης. Η βιομηχανία μείωσε την κατανάλωση το καλοκαίρι, π.χ. 20% στη Γερμανία, εν μέσω πτώσης της ζήτησης. Τα νοικοκυριά έχουν κάνει μόνο μέτριες, προσαρμοσμένες στις καιρικές συνθήκες, περικοπές στην κατανάλωση φέτος και τα περιθώρια για χειμερινές περικοπές είναι περιορισμένα. 6. Χρηματοδότηση Οι τερματικοί σταθμοί LNG, οι εγκαταστάσεις επαναεριοποίησης και τα έργα δικτύων διανομής είναι ακριβά και ευαίσθητα στα επιτόκια, όπως είναι τα ομόλογα. Οι αποδόσεις αυξάνονται, η οικονομική δραστηριότητα επιβραδύνεται και οι χώρες πιέζουν τους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας, γεγονός που μπορεί να περιορίσει τις ταμειακές ροές για τις απαραίτητες επενδύσεις. Η μετάβαση στην καθαρή ενέργεια έως το 2050 θα κόστιζε 5,3 τρισεκατομμύρια δολάρια (πηγή: BloombergNEF). Αυτή η δαπάνη θα γίνει εκ των προτέρων, καθώς οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας έχουν υψηλό αρχικό πάγιο κόστος και χαμηλότερο λειτουργικό κόστος αργότερα. Στη Γερμανία, σχεδόν 200 GW νέων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας στοχεύονται μέχρι το 2030, που σημαίνει ότι θα χρειαζόταν 25-30 GW χωρητικότητας φυσικού αερίου για την αντιμετώπιση των ελλείψεων. 7. Γραφειοκρατία Οι μακροχρόνιες, πολύπλοκες και αδιαφανείς διοικητικές διαδικασίες, εμποδίζουν την ανάπτυξη ενεργειακών έργων. Οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας συχνά δεν ενσωματώνονται στον χωροταξικό και περιβαλλοντικό σχεδιασμό. Υπάρχουν επίσης ζητήματα πολιτικής, δομής της αγοράς και πρόσβασης στο δίκτυο, καθώς και τελωνειακές καθυστερήσεις για εισαγωγές υλικών όπως ηλιακά πάνελ. Πάντως, πολλά από τα σχέδια της ΕΕ αφορούν τη μείωση της γραφειοκρατίας και τη δημιουργία μιας πανευρωπαϊκής αγοράς. Επίσης, ο νέος νόμος για αιολική ενέργεια της Γερμανίας, που ψηφίστηκε τον Ιούλιο, εστιάζει στην επιτάχυνση των διαδικασιών σχεδιασμού και έγκρισης. Στοχεύει στη δημιουργία δεσμευτικών στόχων χρήσης γης και στην αύξηση της διαθέσιμης έκτασης στο 2% της γης. 8. Ελλείψεις σε μέταλλα και Σπάνιες Γαίες Οι τεχνολογίες χαμηλών εκπομπών άνθρακα έχουν μεγαλύτερη ένταση μετάλλων από τις παραδοσιακές τεχνολογίες. Η εξάρτηση της Ευρώπης θα μετατοπιστεί από τα ορυκτά καύσιμα σε μέταλλα και Σπάνιες Γαίες (REE) που συγκεντρώνονται σε λίγα μόνο έθνη. Η Κίνα αντιπροσωπεύει περισσότερο από το ήμισυ της παγκόσμιας αγοράς βαναδίου, γραφίτη και αλουμινίου. Η Αυστραλία κυριαρχεί στο λίθιο. και το Κονγκό στο κοβάλτιο. Γιατί ο χαλκός είναι ιδιαίτερα σημαντικός; Ο χαλκός, όπου κυριαρχεί η Χιλή, είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την αιολική και ηλιακή ενέργεια, ενώ ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο περιέχει διπλάσιο χαλκό από ένα συμβατικό. Τα ορυχεία σήμερα είναι κοντά στην εξάντληση. Η παγκόσμια ζήτηση για χαλκό είναι σχεδόν διπλάσια της προσφοράς, για νικέλιο είναι τριπλάσια και για βανάδιο, κοβάλτιο και γραφίτη είναι περίπου πέντε φορές. 9. Έλλειψη δεξιοτήτων Η τεχνογνωσία των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας συγκεντρώνεται σε λίγες εταιρείες και η εγκατάσταση απαιτεί εργατικό δυναμικό. Το BloombergNEF εκτιμά ότι η Ευρώπη είχε εισαγάγει ένα τρίτο περισσότερα ηλιακά πάνελ από την Κίνα έως τον Ιούλιο απ' όσα θα μπορεί να εγκαταστήσει όλο το χρόνο, λόγω ανεπαρκούς εργατικού δυναμικού. Η Ευρώπη θα πρέπει να διαχειριστεί μια μετάβαση στην απασχόληση για πολλούς από τους 7,5 εκατομμύρια εργαζομένους της στην ενέργεια, ή το 2,4% της απασχόλησης, συμπεριλαμβανομένων 700.000 που προμηθεύουν άνθρακα, πετρέλαιο και φυσικό αέριο και 1,4 εκατομμύρια που εργάζονται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας. Ξεχωριστά στοιχεία δείχνουν ότι 1,3 εκατομμύρια άνθρωποι απασχολούνταν στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας στην ΕΕ το 2020. Επίσης, για να αναπτύξει την πυρηνική της ικανότητα και να διαφοροποιηθεί μακριά από τη Ρωσία, η Ευρώπη μπορεί να χρειαστεί να στραφεί σε υπερπόντιους παραγωγούς συμπεριλαμβανομένης της Κίνας ως έναν από τους κορυφαίους παίκτες στις πυρηνικές τεχνολογίες. 10. Aντίθεση της κοινής γνώμης Πάνω από το 85% των πολιτών της ΕΕ δηλώνουν ότι υποστηρίζουν φιλόδοξους στόχους για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας και θα υποστήριζαν νέα έργα αιολικής και ηλιακής ενέργειας κοντά στον τόπο διαμονής τους. Ωστόσο, στην πράξη, η αντίθεση της κοινής γνώμης στις ανεμογεννήτριες και τα εκτεταμένα ηλιακά πάρκα είναι ένα από τα κύρια εμπόδια στην επέκταση σε μια ήπειρο με περιορισμένη διαθεσιμότητα γης. Οι περιβαλλοντικές ανησυχίες έχουν επιβραδύνει δραματικά τις γερμανικές εγκαταστάσεις. Είναι το σχιστολιθικό αέριο μια επιλογή; Η Ευρώπη εκτιμάται ότι έχει μεγαλύτερα αποθέματα σχιστολιθικού φυσικού αερίου από τις ΗΠΑ, κυρίως στην Πολωνία και τη Γαλλία. Αλλά δεν έχει εμπορική παραγωγή, λόγω της υψηλότερης πυκνότητας πληθυσμού, των κανονισμών και της αντίθεσης του κοινού στο fracking - την ίδια διαδικασία που χρησιμοποιούν οι ΗΠΑ για την εξαγωγή του φυσικού αερίου που πωλούν στην Ευρώπη. Επίσης, το αποθηκευόμενο "πράσινο υδρογόνο" είναι κάτι που δεν μπορεί να αποτελέσει λύση, καθώς δεν υπάρχει αρκετή χωρητικότητα ανανεώσιμων πηγών ενέργειας για την παραγωγή της απαιτούμενης ποσότητας, ενώ υπάρχουν αμφιβολίες σχετικά με το πόσο εύκολα μπορούν να τοποθετηθούν οι αγωγοί για να το μεταφέρουν.

Η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία οδήγησε στα ύψη τις τιμές της ενέργειας και των τροφίμων, οδηγώντας τις κεντρικές τράπεζες να εφαρμόσουν τον πιο επιθετικό γύρο νομισματικής σύσφιξης τα τελευταία 100 χρόνια προκαλώντας τριγμούς στα θεμέλια της αγοράς ακινήτων στην Ευρώπη. Με ορατό πλέον το κενό χρηματοδότησης, οι ιδιοκτήτες θα μπορούσαν να μετατραπούν σε απελπισμένους πωλητές. Οι αγορές κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου για ακίνητα εδώ και μήνες, με τον Stoxx 600 Real Estate Index να υποχωρεί πάνω από 40% φέτος και να αγγίζει αξίες που έχουν να εμφανιστούν από την παγκόσμια οικονομική κρίση. Με το μεγαλύτερο μέρος των εμπορικών συναλλαγών ακινήτων να γίνονται μέσω private funds, ο πραγματικός αντίκτυπος του τέλους της εποχής του φθηνού χρήματος άργησε να εμφανιστεί, μέχρι τώρα. Σύμφωνα με εκτιμήσεις της CBRE Group Inc συμφωνίες ύψους περίπου 6 δισεκατομμύρια £ για αγορά γραφείων στο Λονδίνο ακυρώθηκαν την τελευταία στιγμή. Ανάμεσά τους πωλήσεις εμβληματικών κτιρίων όπως τα κεντρικά γραφεία της Bank of America στο Λονδίνο δίπλα στον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Παύλου. Με τις αγορές χρέους είναι ουσιαστικά κλειστές για ορισμένους, ενδέχεται να μην υπάρχουν αρκετά διαθέσιμα χρήματα για χρηματοδότηση νέων επενδύσεων η για την αποπληρωμή ληξιπρόθεσμων δανείων. Η Vonovia SE η μεγαλύτερη εισηγμένη εταιρεία ακινήτων της Ευρώπης σχεδιάζει να πουλήσει περισσότερα από 13 δισεκατομμύρια ευρώ περιουσιακών στοιχείων για να μειώσει το χρέος μετά την έκρηξη του κόστους δανεισμού και την κατάρρευση της τιμής της μετοχής της. Άλλες εταιρείες ακινήτων -- συμπεριλαμβανομένων της Aroundtown SA, Adler Group SA και της SBB - της Σουηδίας-- θέλουν επίσης να πουλήσουν προκειμένου να μειώσουν το κόστος εξυπηρέτησης του χρέους τους. Ο Hans Vrensen, επικεφαλής έρευνας και στρατηγικής στην AEW Capital Management LP, υπολογίζει ένα πιθανό κενό αναχρηματοδότησης ύψους 24 δισεκατομμυρίων ευρώ (23,5 δισεκατομμύρια δολάρια) τα επόμενα τρία χρόνια σε δάνεια με εξασφαλίσεις σε ακίνητα στο Ηνωμένο Βασίλειο, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Οι αγορές χρέους είναι το κλειδί για τα ακίνητα. Κατά τη διάρκεια ετών με αρνητικά επιτόκια, οι αγοραστές ήταν πρόθυμοι να δεχτούν ελάχιστες αποδόσεις για τις επενδύσεις τους. Ωστόσο, τα επιτόκια αυξάνονται και ακόμη και οι σταθερές αποδόσεις των γερμανικών 10ετών ομολόγων έχουν αυξηθεί κατά περίπου 2,3 ποσοστιαίες μονάδες φέτος. Αυτή η πίεση περνά από τις αγορές ακινήτων. Η συμφωνία της London Deutsche Bank υποδηλώνει ότι οι αποδόσεις των κορυφαίων γραφείων στο Λονδίνο έχουν μετακινηθεί σε περίπου 4,7% από 4%, σύμφωνα με την αναλύτρια του Bloomberg Intelligence, Sue Munden. Τα κεντρικά γραφεία της UBS Group AG στο Λονδίνο, 5 Broadgate, είχαν απόδοση 3,6% όταν πουλήθηκαν τον περασμένο Δεκέμβριο. Η κατάσταση στην ηπειρωτική Ευρώπη θα είναι πολύ χειρότερη καθώς οι αποδόσεις εκεί συνέχισαν να συμπιέζονται τα τελευταία πέντε χρόνια, ενώ το Brexit κράτησε τις τιμές του Λονδίνου σε μεγάλο βαθμό υπό έλεγχο. Αυτό είναι ανησυχητικό για τις εταιρείες ακινήτων, επειδή ακόμη και μικρές αλλαγές έχουν υπερβολικό αντίκτυπο στις αποτιμήσεις όταν οι αποδόσεις είναι τόσο χαμηλές. Για παράδειγμα, ένα κτίριο με 10 εκατομμύρια δολάρια εισόδημα από ενοίκια θα άξιζε 100 εκατομμύρια δολάρια λιγότερο εάν η απόδοση αυξηθεί στο 2,5% από 2%. Οι αυξήσεις των ενοικίων θα μπορούσαν να είναι ένας τρόπος για να στηριχθούν οι αξίες, αλλά με υφέση και κόστος που εκτινάσσεται στα ύψη, επιχειρήσεις και καταναλωτές έχουν ήδη περιορίσει τις δαπάνες τους. Στη Γερμανία, περισσότερο από το 10% των νοικοκυριών είχαν ήδη επιβαρυνθεί υπερβολικά από τα έξοδα στέγασης πέρυσι, πριν καν ξεκινήσει η πραγματική εκτόξευση του πληθωρισμού. Τα καλά νέα Στα καλά νέα, η ζήτηση για νέους χώρους είναι ισχυρή, η διαθεσιμότητα χώρων σε σχετικά χαμηλά επίπεδα ενώ οι αυξήσεις του κόστους κατασκευής αναμένεται να αποτρέψει την κατασκευή νέων κτιρίων. Η Savills Plc εκτιμά ότι πάνω από το 40% των έργων γραφείων στο Λονδίνο που επρόκειτο να κατασκευαστούν έως το 2026 θα καθυστερήσουν -- ορισμένα περισσότερο από ένα χρόνο. Επιπλέον η προσφορά δεν αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά από ρευστοποιήσεις περιουσιακών στοιχείων για εξυπηρέτηση δανείων καθώς εκτός από ορισμένες περιπτώσεις, τα επίπεδα χρέους στις εταιρείες ακινήτων είναι μέτρια σε σύγκριση με τα επίπεδα χρέους πριν από τη χρηματοπιστωτική κρίση. Πηγή: Bloomberg

Ξεκινά ο Ανταγωνιστικός Διάλογος για τα έξι κομβικά σιδηροδρομικά έργα, ύψους 4 δισ. €, που θα ενισχύσουν τον εμπορικό και στρατηγικό ρόλο των βασικών λιμένων της χώρας και παράλληλα θα αναβαθμίσουν τη διασυνοριακή διασύνδεση της Ελλάδας με τη νοτιοανατολική Ευρώπη. Το Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ προσκάλεσε τους υποψήφιους αναδόχους που προεπελέγησαν στην πρώτη φάση του διαγωνισμού, να προσέλθουν στον Ανταγωνιστικό Διάλογο την Τρίτη, 4 Οκτωβρίου. Μια εξέλιξη που σηματοδοτεί την επίσημη έναρξη της επόμενης φάσης της διαγωνιστικής διαδικασίας για τα έξι έργα του Ανταγωνιστικού Διαλόγου. Κατά το στάδιο αυτό, θα διερευνηθούν οι βασικές τεχνικές, χρηματοοικονομικές και νομικές παράμετροι των έργων σε συνεργασία με τους υποψήφιους αναδόχους, με στόχο τον καθορισμό των βέλτιστων λύσεων για την επιτυχή υλοποίηση τους. Η εκπόνηση των απαιτούμενων οριστικών μελετών θα ολοκληρωθεί από τον Ανάδοχο του κάθε έργου, ο οποίος θα προκύψει από την διαγωνιστική διαδικασία. Η συμμετοχή στο διάλογο αποτελεί αναγκαία προϋπόθεση για τη συμμετοχή των προεπιλεγέντων στο επόμενο στάδιο (υποβολή δεσμευτικών προσφορών). Μετά την ολοκλήρωση των κύκλων Διαλόγου, οι υποψήφιοι ανάδοχοι θα κληθούν να υποβάλουν δεσμευτικές προσφορές στο πλαίσιο του σταδίου Β.ΙΙ της Β΄ φάσης των διαγωνισμών, για τη σύναψη των συμβάσεων. Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. και Διευθύνων Σύμβουλος της ΕΡΓΟΣΕ, Χρήστος Βίνης, τόνισε σχετικά: «Σήμερα ο Ανταγωνιστικός Διάλογος μπαίνει σε κίνηση. Είμαστε βέβαιοι ότι η μέθοδος αυτή θα αποδώσει άμεσα και θα μας βοηθήσει να μειώσουμε το χρόνο ωρίμανσης αυτών των έργων, να εφαρμόσουμε νέες, καινοτόμες, έξυπνες λύσεις και βέλτιστες πρακτικές και να υιοθετήσουμε την καλύτερη δυνατή λύση από τεχνικής άποψης. Ταυτόχρονα, θα διασφαλιστεί η τήρηση των χρονοδιαγραμμάτων σε κάθε στάδιο υλοποίησης των κρίσιμων αυτών υποδομών που αναβαθμίζουν το σιδηροδρομικό δίκτυο της χώρας και αλλάζουν τον χάρτη των επιβατικών και εμπορευματικών μεταφορών στη χώρα μας». Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε στα παρακάτω στοιχεία επικοινωνίας: Τηλ.: 210 5283 492 - email:[email protected]

Η αξιολόγηση των θερμοκρασιακών αποκλίσεων πάνω από μια περιοχή μπορεί να γίνει με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους χρησιμοποιώντας διάφορες μεθόδους και δεδομένα, όπως για παράδειγμα παρατηρήσεις μετεωρολογικών σταθμών, ραδιοβολήσεων καθώς και δεδομένα αριθμητικών μοντέλων καιρού. Στο συγκεκριμένο άρθρο παρουσιάζουμε καταρχάς την ανάλυση της θερμοκρασίας στο επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια), επίπεδο το οποίο επιτρέπει την παρακολούθηση των θερμικών χαρακτηριστικών των αερίων μαζών που επηρεάζουν μια περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δίνει για το τρίμηνο Ιουνίου-Αυγούστου 2022 τη συνολική απόκλιση της θερμοκρασίας στη στάθμη των 1500 μέτρων πάνω από την Ευρώπη και ο οποίος δείχνει ότι η μέση θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα κυρίως στα δυτικά, κεντρικά και βορειοανατολικά τμήματα. Ιδιαίτερα αξιοσημείωτο αποτελεί το γεγονός ότι οι θετικές θερμοκρασιακές αποκλίσεις σε τμήματα της Ισπανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας και της Ιταλίας ξεπέρασαν τους 3 βαθμούς Κελσίου, γεγονός που συνδέεται με τα έντονα και μεγάλης διαρκείας επεισόδια καύσωνα που σημειώθηκαν κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού 2022. Ενδεικτικά το καλοκαίρι του 2022 αποτελεί το θερμότερο καλοκαίρι στην Ευρώπη των τελευταίων τουλάχιστον 140 ετών ξεπερνώντας κατα πολύ τα αντίστοιχα θερμά καλοκαίρια του 2010, του 2018 και του 2003. Στην χώρα μας η θερμοκρασία κινήθηκε πάνω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα στα δυτικά και βόρεια τμήματα με την θερμοκρασιακή απόκλιση να ξεπερνάει τον 1 βαθμό Κελσίου (κόκκινα χρώματα), ενώ στα υπόλοιπα τμήματα δεν σημειώθηκαν αξιόλογες θερμοκρασιακές αποκλίσεις. Γράφημα 1: Θερμοκρασιακές αποκλίσεις στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) κατα τους καλοκαιρινούς μήνες (Ιούνιο-Αύγουστο) του 2022 για την Ευρώπη. Στη συνέχεια επικεντρωνόμαστε στη χώρα μας και κατατάσσουμε τα τελευταία 72 καλοκαίρια (1950-2022) υπολογίζοντας το άθροισμα των ωρών όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω από την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας που έχουν παρατηρηθεί μεταξύ 1981-2010 και τις οποίες ορίζουμε ως ακραία θερμές ώρες. Η ανάλυση δείχνει ότι το καλοκαίρι του 2022 ήταν το 8ο λιγότερο ακραία θερμό τα τελευταία 72 χρόνια ακολουθώντας αυτά του 2020, του 2013, του 1991, του 1976, του 1967, του 1959 και του 1953, με μόλις 6 θερμές ώρες (Γράφημα 2). Τα συγκεκριμένα αποτελέσματα όπως είναι φυσικό συσχετίζονται με την σημαντική απουσία ακραίων επεισοδίων καύσωνα κατά τη διάρκεια αυτών των καλοκαιριών. Αντιθέτως το καλοκαίρι του 2021, όπως είχαμε τονίσει και πέρυσι με αντίστοιχη ανακοίνωση, ήταν το καλοκαίρι με το μεγαλύτερο αριθμό ακραία θερμών ωρών. Γράφημα 2: Άθροισμα των ωρών ανά καλοκαίρι (Ιούνιο-Αύγουστο) κατά την περίοδο 1950-2022 όπου η θερμοκρασία στο ισοβαρικό επίπεδο των 850 hPa (~1500 μέτρα πάνω απο την επιφάνεια) υπερβαίνει το 99% των τιμών κατανομής της θερμοκρασίας στα 850 hPa με περίοδο αναφοράς το 1981-2010. Πηγή δεδομένων: Η ανάλυση βασίζεται στα δεδομένα reanalysis του ERA5 από το Ευρωπαϊκό Κέντρο Μεσοπρόθεσμων Μετεωρολογικών Προγνώσεων (ECMWF).

Ενώ η περίοδος αιχμής των πυρκαγιών δεν έχει ακόμη τελειώσει, ο προσωρινός απολογισμός τους αυξάνεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση με ήδη περισσότερα από 6.600.000 στρέμματα να έχουν καεί από τον Ιανουάριο, αριθμός ρεκόρ για αυτή τη χρονική περίοδο από το 2006 που υπάρχουν τα πρώτα δορυφορικά δεδομένα. Έσπασαν κάθε ρεκόρ οι καμένες εκτάσεις στην Ευρώπη Από την 1η Ιανουαρίου, οι φωτιές έχουν καταστρέψει 6.627.760 στρέμματα δασών στην Ευρωπαϊκή Ένωση, σύμφωνα με τα στοιχεία του ευρωπαϊκού συστήματος ενημέρωσης για τις δασικές πυρκαγιές (EFFIS) που επικαιροποιήθηκαν σήμερα. Το EFFIS εκπονεί συγκριτικές στατιστικές από το 2006 χάρη στις δορυφορικές εικόνες του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus. Η Γαλλία είχε γνωρίσει χειρότερες χρονιές στα χρόνια του 1970, πριν υπάρξουν τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Όμως η χρονιά 2022 είναι η χειρότερη εδώ και 16 χρόνια, σύμφωνα με αυτούς τους αριθμούς, σε μεγάλο μέρος εξαιτίας δύο μεγάλων διαδοχικών πυρκαγιών στον νομό Ζιρόντ, στη νοτιοδυτική Γαλλία, όπου Γερμανοί, Πολωνοί και Αυστριακοί πυροσβέστες έφθασαν για ενισχύσεις αυτή την εβδομάδα. Η κατάσταση είναι επίσης σοβαρή στην κεντρική Ευρώπη: οι πυροσβέστες χρειάστηκαν περισσότερο από δέκα ημέρες τον Ιούλιο για να θέσουν υπό έλεγχο τη μεγαλύτερη φωτιά στην πρόσφατη ιστορία της Σλοβενίας, βοηθούμενοι από ένα πληθυσμό που είχε κινητοποιηθεί σε σημείο που η κυβέρνηση αναγκάσθηκε να ζητήσει από τους κατοίκους να σταματήσουν να κάνουν δώρα στους πυροσβέστες. Καθώς όμως δεν διαθέτει ειδικά πυροσβεστικά αεροπλάνα, η Σλοβενία αναγκάσθηκε να ζητήσει βοήθεια από την Κροατία, η οποία έστειλε ένα αεροπλάνο, πριν το ανακαλέσει για να σβήσει τις δικές της πυρκαγιές. Η σλοβενική κυβέρνηση εξετάζει πλέον την αγορά των πρώτων της πυροσβεστικών αεροπλάνων. Γιγαντιαία ήταν η φωτιά που εκδηλώθηκε την περασμένη εβδομάδα στο Βερολίνο, στη Γερμανία, ξεκινώντας από μια αποθήκη πυρομαχικών της αστυνομίας μέσα σε ένα δάσος εν μέσω ξηρασίας, και η οποία τέθηκε γρήγορα υπό έλεγχο. Ενώ μέχρι τώρα δεν είχε τέτοιες πυρκαγιές, η γερμανική πρωτεύουσα απειλείται σήμερα όλο και περισσότερο εξαιτίας των μεγάλων δενδρόφυτων εκτάσεων που διαθέτει. Όμως η ζώνη που επλήγη περισσότερο από τις πυρκαγιές είναι η Ιβηρική χερσόνησος. Η Ισπανία, στην οποία επικρατεί ξηρασία μετά τα φετινά κύματα καύσωνα, είδε 2.462.780 στρέμματα να καταστρέφονται από πυρκαγιές, ιδιαίτερα στη βορειοδυτική Γαλικία. Η κατάσταση έχει πάντως βελτιωθεί με την πτώση των θερμοκρασιών. Η Πορτογαλία δίνει επίσης μάχη εδώ και περισσότερο από μία εβδομάδα εναντίον μιας πυρκαγιάς στην ορεινή περιφέρεια της Σέρα ντα Εστρέλα, η κορυφή της οποίας φθάνει περίπου τα 2.000 μέτρα. Αύξηση στην κεντρική Ευρώπη Σε όρους καμένων εκτάσεων, μετά την Ισπανία έρχονται η Ρουμανία (1.505.280 στρέμματα), η Πορτογαλία (752.770 στρέμματα) και η Γαλλία (612.890 στρέμματα). Μόνο κατά τη θερινή περίοδο, «το 2022 είναι ήδη μια χρονιά ρεκόρ», λέει στο Γαλλικό Πρακτορείο ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ, συντονιστής του EFFIS. Το προηγούμενο ρεκόρ για την Ευρώπη χρονολογούνταν από το 2017, όταν 4.209.130 στρέμματα είχαν καεί μέχρι τις 13 Αυγούστου και 9.880.870 στρέμματα μέσα σε ένα χρόνο. «Ελπίζω ότι δεν θα έχουμε φέτος τον Οκτώβριο που είχαμε εκείνη τη χρονιά», συνεχίζει· 4.000.000 στρέμματα είχαν καεί τότε σε όλη την Ευρώπη μέσα σε ένα μήνα. Η ασυνήθιστη ξηρασία που επικρατεί στην Ευρώπη, σε συνδυασμό με τα κύματα καύσωνα, διευκολύνει το ξέσπασμα πυρκαγιών. Αυτές οι συνθήκες ακραίας ξηρασίας παρατηρούνταν συχνότερα στις χώρες που βρέχονται από τη Μεσόγειο, όμως τώρα παρατηρήθηκαν στην κεντρική Ευρώπη», που μέχρι στιγμής είχε αποφύγει αυτά τα μετεωρολογικά φαινόμενα, προσθέτει ο Χεσούς Σαν-Μιγκέλ. Για παράδειγμα, η Τσεχική Δημοκρατία είδε τη φωτιά να κατακαίει περισσότερα από 10.000 στρέμματα, έκταση μικρή σε σχέση με άλλες χώρες, όμως 158 φορές μεγαλύτερη από το μέσο όρο της περιόδου 2006-2021, όταν οι πυρκαγιές ήταν αμελητέες. Στην κεντρική Ευρώπη, οι καμένες επιφάνειες εξακολουθούν συνεπώς να είναι περιορισμένες σε σχέση με τα εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα στην Ισπανία, τη Γαλλία ή την Πορτογαλία. Εκτός από τις φωτιές στην Κροατία, σημειώθηκαν μόνο τρεις πυρκαγιές στη Σλοβενία και πέντε στην Αυστρία. Όμως η συνεχιζόμενη άνοδος της θερμοκρασίας σε όλη την Ευρώπη αναμένεται ότι θα ενισχύσει την τάση.

Τα αεροδρόμια της Ευρώπης επικρότησαν την απόφαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την εφαρμογή ενός ενιαίου πλαισίου συντονισμού για τους ταξιδιωτικούς περιορισμούς. Επιμέλεια: Βάσω Βεγιάζη Ο φορέας για τα αεροδρόμια της Ευρώπης, το ACI EUROPE παρότρυνε έντονα όλα τα κράτη της ΕΕ και όχι μόνο, να υποστηρίξουν αυτό το πλαίσιο και να το ακολουθήσουν. Το ACI EUROPE δημοσίευσε νέα στοιχεία, τα οποία δείχνουν ότι η ανάκαμψη της κίνησης επιβατών σε ολόκληρο το ευρωπαϊκό δίκτυο αεροδρομίων έχασε δυναμική το δεύτερο τρίμηνο του έτους, αποτέλεσμα της διαφορετικότητας των ταξιδιωτικών περιορισμών που εφάρμοσαν τα κράτη. Ο όγκος των επιβατών στα αεροδρόμια της ΕΕ / Σένγκεν και του Ηνωμένου Βασιλείου μειώθηκε κατά 71% τον Αύγουστο. Η υπόλοιπη Ευρώπη αποδείχθηκε πιο ανθεκτική με τον όγκο των επιβατών να μειώνεται κατά 59%. H εξέλιξη της επιβατικής κίνησης στα αεροδρόμια της Ευρώπης μεταξύ 15 Ιουλίου έως 30 Αυγούστου Συνολικά, τα αεροδρόμια της Ευρώπης έχασαν επιπλέον 182,3 εκατομμύρια επιβάτες κατά τη διάρκεια της αιχμής του καλοκαιριού (-69%), διευρύνοντας τη συνολική απώλεια της κίνησης των επιβατών από τον Ιανουάριο στα 1,15 δισεκατομμύρια! Ο Olivier Jankovec, Γενικός Διευθυντής του ACI EUROPE, σχολίασε: «Η τρέχουσα κατάσταση είναι σαφώς μη βιώσιμη για την ευρωπαϊκή αεροπορία και τον τουρισμό. Πολλοί, αν όχι όλοι, οι περισσότεροι από τους τρέχοντες ταξιδιωτικούς περιορισμούς δεν είναι αναλογικοί και δεν είναι αποτελεσματικοί στη καταπολέμηση της επιδημίας. Ταυτόχρονα, βλάπτουν σε μεγάλο βαθμό τα προς το ζην, καθώς και το θεμελιώδες δικαίωμα των πολιτών της ΕΕ να ταξιδεύουν ελεύθερα εντός της ΕΕ για επαγγελματικούς λόγους, για αναψυχή ή για οικογενειακούς λόγους. Πρέπει να επανεξεταστούν επειγόντως». Ο κ. Jankovec προέτρεψε τις κυβερνήσεις να εγκαταλείψουν τις απαιτήσεις καραντίνας για ταξιδιώτες που προέρχονται από περιοχές υψηλού κινδύνου και να τις αντικαταστήσουν. «Η πρόταση της Επιτροπής είναι στη σωστή κατεύθυνση, ζητώντας από τα κράτη να αναγνωρίσουν αμοιβαία τα αποτελέσματα των δοκιμών που πραγματοποιούνται από πιστοποιημένους οργανισμούς υγείας. Αλλά χρειαζόμαστε επειγόντως ένα λεπτομερές πρωτόκολλο δοκιμών για ταξίδια που έχουν συμφωνηθεί τόσο σε επίπεδο ΕΕ όσο και διεθνώς», τόνισε. Τέλος, ο κ. Jankovec κατέληξε στο συμπέρασμα: «Η εξοικονόμηση του ευρωπαϊκού τουρισμού και της αεροπορίας δεν πρόκειται να γίνει με την επιλεκτική διοχέτευση δισεκατομμυρίων σε μερικές αεροπορικές εταιρείες. Αυτό θα γίνει, θέτοντας πολίτες και επιχειρήσεις σε θέση να ταξιδέψουν ξανά – έτσι ώστε όλοι οι φορείς να μπορούν να κοιτάξουν προς την πορεία της ανάκαμψης».

Στο mapporn στο Reddit εάν είστε τυχεροί και έχετε υπομονή να ψάξετε, μπορείτε να βρείτε τους καλύτερους και πιο ενδιαφέροντες «εναλλακτικούς» χάρτες. Ένας τέτοιος αναρτήθηκε λοιπόν από τον χρήστη Halfabluesky και σε αυτόν εμφανίζονται γνωστοί πίνακες ζωγραφικής και γλυπτά, αντιπροσωπευτικά για κάθε χώρα της Ευρώπης. Συνολικά ο δημιουργός παρουσιάζει 44 έργα τέχνης τα οποία παραθέτει και σε λίστα. Το ενδιαφέρον στην περίπτωση της Ελλάδας είναι πως επέλεξε την Αφροδίτη της Μήλου, (Αγήσανδρου ή Αλέξανδρου της Αντιοχείας) το οποίο αποτελεί μια από τις κλεμμένες αρχαιότητες της χώρας μας, αφού βρίσκεται στο Μουσείου του Λούβρου και φυσικά είναι ένα εκ των κορυφαίων εκθεμάτων του. Η λίστα με τα έργα τέχνης που επέλεξε ο δημιουργός του χάρτη, όπως την παραθέτει ο ίδιος: Αλβανία: Holy Mary holding Baby Jesus in her right arm, Onufri, 16ος αιώνας. Ανδόρα: Decoration of the apse and the triumphal arch. From the church of Sant Miquel d'Engolasters, Master of Santa Coloma d'Andorra, περίπου το1160. Αυστρία: The Kiss, Gustav Klimt, 1908. Λευκορωσία: The Fiddler, Marc Chaggall, 1913. Βέλγιο:The Son of Man, René Magritte, 1964. Βοσνία Ερζεγοβίνη: Mountain landscape, Karlo Mijić, 1924. Βουλγαρία: Rachenitsa Dance, Ivan Mrkvička, 1894. Κροατία: Roman Woman Playing A Lute, Vjekoslav Karas, 1845-47. Κύπρος: Work by Stelois Votsis (η περίοδος δημιουργίας του έργου δεν έχει προσδιοριστεί με ακρίβεια αλλά ο καλλιτέχνης έζησε γεννήθηκε το 1929 έως και πέθανε το 2012) Δημοκρατία της Τσεχίας: The Absinthe Drinker, Viktor Oliva, 1901. Δανία: The Little Mermaid, Edvard Eriksen, 1913. Εσθονία: Half Nude in Striped Skirt, Adamson-Eric, δεν έχει προσδιοριστεί η χρονική περίοδος δημιουργίας του έργου. Φινλανδία: The Wounded Angel, Hugo Simerg, 1903. Γαλλία: Impression, Sunrise, Claude Monet, 1872. Γερμανία: Wanderer Above the Sea of Fog, Caspar David Friedrich, 1818. Ελλάδα: Venus de Milo, Alexandros of Antioch, 130-100πΧ. Ουγγαρία: The Old Fisherman, Tivadar Csontváry Kosztka, 1902. Ισλανδία: Pingvellir, Pórarinn B. Porláksson Pingvellir, 1900. Ιρλανδία: Three Studies of Lucian Freud, Francis Bacon, 1969. Ιταλία: Mona Lisa, Leonardo Da Vinci, 1503-06, (πιθανότατα έως και το 1517). Λετονία: After Church, Janis Rozentals, 1894. Λιθουανία: Tale of the Kings, Mikalojus Konstantinas Čiurlionis, 1909. Λουξεμβούργο: Stretch of the Moselle at Greiveldange with Stadtbredimus, Nico Klopp, 1930. FYROM: Scene from the Paris Psalter, 10ος αιώνας. Μολδαβία: The Girls From Ciadar Lunga, Mihail Grecu, 1960. Μονακό:Ranieri I, Unknown (περίοδος βασιλείας 1267-1314). Μάλτα: Οur Lady of Philermos. Ολλανδία: The Girl with a Pearl Earring, Johannes Vermeer, 1656. Νορβηγία: The Scream, Edvard Munch, 1893. Πολωνία: Rejtan, or the Fall of Poland, Jan Matjko, 1866. Πορτογαλία: Le Fado, José Malhoa, 1910. Ρουμανία: Car Cu Boi, Nicolae Grigorescu, 1899. Ρωσία: Golden Autumn, Isaac Levitan, 1895. Σερβία: The Wounded Montenegrin, Paja Jovanović, 1882. Σλοβακία: Έργο του Albin Brunovsky, (1935-1997). Σλοβένια: Pomlad (Spring), Ivan Grohar, 1903. Ισπανία: Guernica, Pablo Picasso, 1937. Σουηδία: Breakfast Under the Big Birch Tree, Carl Larsson, 1895. Ελβετία: The Walking Man, Alberto Giacometti, 1960. Τουρκία: The Tortoise Trainer, Osman Hamdi Bey, 1906-7 Ουκρανία: Reply of the Zaporozhian Cossacks, Ilya Repin, 1880-1891. Ηνωμένο Βασίλειο: Τhe Fighting Temeraire, Joseph Mallord William Turner, 1838 Πόλη του Βατικανού: Creation of Adam, Michelangelo, 1508-1512.

Σε μία απίστευτη μέχρι και δύο μήνες πριν, κατρακύλα είναι οι αερομεταφορές στην Ευρώπη λόγω του covid-19. Σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η ACI Europe (Airports Council International-Europe). Η πτώση που καταγράφεται στην επιβατική κίνηση στις 22 Μαρτίου (Κυριακή), είναι -88% σε σχέση με το ίδιο διάστημα πέρυσι. Σύμφωνα με το διάγραμμα που αφορά την Ευρωπαϊκά αεροδρόμια, την 1η Φεβρουαρίου καταγραφεται μία ασθενική πτώση 1%. Όσο προχωρούν οι μέρες και αρχίζουν να καταγράφονται κρούσματα σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, η πτώση είναι συνεχόμενη. Φτάνει το -22% στις 2 Μαρτίου και στις 12 του μήνα, ημέρα που οι ΗΠΑ αναστέλλουν τις πτήσεις στην Ζώνη Σένγκεν φτάνει το -48%. Μόλις 4 ημέρες μετά η πτώση φτάνει το -62% και έξι ημέρες αργότερα, στις 22 Μαρτίου η πτώση αγγίζει το -88%. Το διάγραμμα παράλληλα δείχνει την γεωμετρική αύξηση των κρουσμάτων στην Ευρώπη. Στις 24 Φεβρουαρίου ημέρα που ξεκίνησε να παρουσιάζει η έρευνα της ACI, έχουμε 278, στις 2 Μαρτίου 2.743, στις 9 Μαρτίου φτάνουν 15.031, στις 15 Μαρτίου 65.927 και στις 22 Μαρτίου 171.656. Από τις 24 Φεβρουαρίου μέχρι τις 22 Μαρτίου 2020 η πτώση φτάνει το -38% που ισούται με -57,6 εκατομμύρια επιβάτες σε σχέση με πέρυσι. Στην ίδια έρευνα, δίνονται στοιχεία από το Ηνωμένο Βασίλειο (-82% στις 22.3), τη Γερμανία (-88% στις 22.3), τη Γαλλία (-86% στις 22.3) κ.α. ΚΑΘΗΛΩΣΗ ΠΤΗΣΕΩΝ – ΤΙ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ Μεγάλες εταιρείες low cost όπως η Ryanair και η Easyjet έχουν καθηλώσει τους στόλους τους ενώ και η δική μας Aegean σταμάτησε (εκτός ελαχίστων προς Βρυξέλλες) όλες τις πτήσεις εξωτερικου. Εταιρείες handling όπως η Goldair και η Swissport προέβησαν σε δραστικές κινήσεις όπως περικοπές θέσεων εργασίας, απολύσεις και εκ περιτροπής εργασία μετά την κατά 90% πτώση στον κύκλο εργασιών τους. Αναφορικά με την Ελλάδα τα ενθαρρυντικά στοιχεία της ΥΠΑ για την κίνηση Φεβρουαρίου με μία αύξηση που ξεπερνά το 4%, δεν αναμένεται να συνεχιστούν για τον Μάρτιο μιας και η πτώση σύμφωνα με παράγοντες του τομέα των αερομεταφορών στο ypodomes θα είναι δραματική. Μέχρι σήμερα η εκτίμηση είναι ότι ο Μάρτιος και στην Ελλάδα θα κλείσει με πτώση που θα ξεπερνά το 80%. “Το πρόβλημα είναι ότι τα κόστη στα αεροδρόμια είναι ανελαστικά. Είτε υπάρχουν πτήσεις είτε όχι, επειδή τα αεροδρόμια είναι κρίσιμες υποδομές, πρέπει να λειτουργούν” σημειώνει χαρακτηριστικά.

Ο περασμένος μήνας ήταν ο πιο θερμός Οκτώβριος όλων των εποχών στην Ευρώπη, με τον πάγο στην Αρκτική να υποχωρεί. Σύμφωνα με την υπηρεσία για την κλιματική αλλαγή «Κοπέρνικος» η θερμοκρασία στην γηραιά ήπειρο ήταν αυξημένη κατά 1,6 βαθμό Κελσίου σε σχέση με το μέσο όρο των τελευταίων 30 ετών. Σε παγκόσμιο επίπεδο βιώσαμε τον τρίτο πιο θερμό Οκτώβριο όλων των εποχών, με τη θερμοκρασία να αυξημένη κατά 0,62 βαθμό Κελσίου σε σχέση με το μέσο όρων των τελευταίων 30 ετών. Επιπλέον για τέταρτο διαδοχικό μήνα το Βόρειο Πέρασμα έμεινε σχεδόν χωρίς πάγους. «Ο εφετινός ρεκόρ δεν έφερε ένα απροσδόκητο, αλλά ένα αναμενόμενο ρεκόρ» σχολίασε στην ανακοίνωσή της η υπηρεσία «Κοπέρνικος». Σε περιοχές της βόρειας και ανατολικής Ευρώπης, στη Σιβηρία, την Αλάσκα και στο Θιβέτ είχαμε «αφύσικα υψηλές θερμοκρασίες», ενώ σε περιοχές της Νότιας Αμερικής και της Αφρικής συνεχίστηκαν τα κύματα καύσωνα. Τα στοιχεία αυτά έρχονται στη δημοσιότητα μία ημέρα μετά την επίσημη έξοδο των ΗΠΑ από τη Συμφωνία του Παρισιού για την κλιματική αλλαγή, με την οποία τα κράτη δεσμεύονται να λάβουν μέτρα για να περιορίσουν την αύξηση της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5 βαθμό Κελσίου σε σχέση με τα προβιομηχανικά επίπεδα. Ο Τζο Μπάιντεν έχει δεσμευθεί πως εάν εκλεγεί πρόεδρος θα επανεντάξει τη χώρα στη Συμφωνία. Σημειώνεται ότι οι ΗΠΑ είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος ρυπαντής στον πλανήτη.

Τα αστικά διόδια και οι ζώνες χαμηλών εκπομπών στις πόλεις μπορούν να σώσουν ζωές, καθώς περιορίζουν σημαντικά την κίνηση των αυτοκινήτων στο κέντρο των πόλεων και μειώνουν την ατμοσφαιρική ρύπανση. Τα προγράμματα εφαρμόζονται εδώ και χρόνια σε πολλές πόλεις της Ευρώπης, με πολύ καλά αποτελέσματα, αν και αρχικά είχαν σηκώσει θύελλα αντιδράσεων. Στο Όσλο και το Ελσίνκι Χαρακτηριστικά παραδείγματα αποτελούν τα αστικά διόδια στο Όσλο και στο Ελσίνκι όπου κατάφεραν αφενός να μειώσουν τους ρύπους και τον θόρυβο στο κέντρο των πόλεων και αφετέρου να περιορίσουν τα τροχαία ατυχήματα εντός πόλεων. Τα αστικά διόδια που υπάρχουν στην είσοδο μιας αστικής περιοχής γίνονται συνήθως για τη μείωση της κυκλοφοριακής συμφόρησης, ενώ παράλληλα βελτιώνουν και άλλα θέματα, όπως την ποιότητα του αέρα και τον θόρυβο από τα αυτοκίνητα. Στις περισσότερες πόλεις τα χρήματα που συγκεντρώνονται δαπανώνται για τη βελτίωση των μεταφορών μέσα και γύρω από την πόλη. Σε Λονδίνο και Στοκχόλμη Επίσης παρόμοια προγράμματα εντοπίζονται στο Λονδίνο και στη Στοκχόλμη, ενώ ζώνες χαμηλών εκπομπών υπάρχουν στις περιοχές Umweltzonen (Γερμανία), Milieuzones (Ολλανδία), ZCR, Zone à Circulation Restreinte (Γαλλία), Lage-emissiezone (Βέλγιο), Miljøzone (Δανία) και ZTL ambiente (Ιταλία). Στις ζώνες χαμηλών εκπομπών ελέγχονται τα πιο ρυπογόνα οχήματα τα οποία πρέπει να πληρώσουν για να εισέλθουν σε αυτήν. Τρεις ατμοσφαιρικοί ρύποι Αυτές οι ζώνες είναι συχνά το πιο αποτελεσματικό μέτρο που μπορούν να πάρουν οι πόλεις για τη βελτίωση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης. Μειώνουν τις εκπομπές λεπτών σωματιδίων, διοξειδίου του αζώτου και (έμμεσα) του όζοντος. Αυτοί είναι οι τρεις κύριοι ατμοσφαιρικοί ρύποι που προκαλούν ανησυχία στην Ευρώπη και έχει ενεργοποιήσει την Ευρωπαϊκή Επιτροπή να πάρει σημαντικές αποφάσεις για τις εκπομπές ρύπων και τα όρια που έχει θέσει στις αυτοκινητοβιομηχανίες. Επίσης, δεν θα πρέπει να παραγνωρίζεται το γεγονός ότι η συμφόρηση στις πόλεις έχει σημαντικό αντίκτυπο στην οικονομία και κοστίζει σχεδόν 100 δισεκατομμύρια ευρώ ή 1% του ΑΕΠ της ΕΕ ετησίως. Τα αστικά οδικά διόδια είναι ένας από τους τρόπους για τη μείωση της κυκλοφορίας και της αποσυμφόρησης της πόλης προκειμένου να διασφαλιστεί ότι εκείνοι που πρέπει να κινηθούν με όχημα μέσα στις συγκεκριμένες ζώνες δεν θα έχουν μποτιλιάρισμα, άρα και αυξημένες εκπομπές ρύπων. Από την άλλη οι πεζοί και οι ποδηλάτες που κυκλοφορούν στις πόλεις με αστικά διόδια όπως στο Όσλο και το Ελσίνκι, είναι πιο ασφαλείς από οπουδήποτε αλλού. Όποιες διαφωνίες και αντιπαραθέσεις υπήρξαν παλιότερα το σίγουρο είναι ότι σε αυτές τις πόλεις έχουν μηδενιστεί τα θύματα μεταξύ πεζών και ποδηλατών. Πέρσι στο Όσλο δεν υπήρξε κανένα θύμα, πλην ενός που έχασε την ζωή του όταν έπεσε σε φράκτη, ενώ μηδενικά ήταν τα αποτελέσματα και στο Ελσίνκι. Στην Ελλάδα Στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια γίνεται πολύ μεγάλη προσπάθεια και οι Έλληνες αποκτούν ολοένα και περισσότερη οδική παιδεία. Τα θύματα στην χώρα μας σε σχέση με το 2010 είναι μειωμένα κατά 45%, όμως ο αριθμός των θυμάτων από τροχαία ατυχήματα παραμένει υψηλός και είναι πάνω από τον μέσο όρο της Ευρώπης που είναι 65 θάνατοι ανά 1 εκατομμύριο κατοίκους. Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι το 2019 οι χώρες της ΕΕ με τα καλύτερα αρχεία οδικής ασφάλειας ήταν η Σουηδία και η Ιρλανδία, ενώ οι πιο αδύναμες ήταν η Ρουμανία, η Βουλγαρία και η Πολωνία. Πηγή: ΑΜΠΕ

Κατάφερε να διατηρηθεί στην 4η θέση της Ευρώπης ο Πειραιάς, σε οριακή απόσταση από τη Βαλένθια. Σύμφωνα με ανάλυση του PortEconomics, ο Πειραιάς διακίνησε πέρσι 5,43 εκατ. εμπορευματοκιβώτια, σημειώνοντας πτώση 3,8%. Η Βαλένθια βρίσκεται σε κοντινή απόσταση, καθώς διακίνησε 5,41 εκατ. εμπορευματοκιβώτια, σημειώνοντας οριακή πτώση 0,5%. Παρατηρώντας κανείς την τελική κατάταξη του 2020 διαπιστώνει ότι στις θέσεις 1-8 δεν υπήρξαν αλλαγές, αλλά και ότι τα λιμάνια της Αμβέρσας και του Gioia Tauro της Ιταλίας ήταν τα μοναδικά που σημείωσαν αύξηση. Το top 3 της Ευρώπης – και το 2020 – απαρτίζονταν από το λιμάνι του Ρότερνταμ (14,34 εκατ. teus, με μείωση 3,2%) της Αμβέρσας (12 εκατ. teus, με αύξηση 1,4%) και του Αμβούργου (8,52 εκατ. teus, με μείωση 7,9%). Για τον Πειραιά και εάν θέλει να ανταγωνιστεί τα 3 μεγαλύτερα λιμάνια της Ευρώπης, καθίσταται επιτακτική η δημιουργία του προβλήτα 4, ώστε η δυναμικότητά του να αυξηθεί στα 10 εκατ. teus ετησίως.

Υπάρχουν 51 κυρίαρχα κράτη με επικράτεια που βρίσκεται εντός του κοινού ορισμού της Ευρώπης ή/και με συμμετοχή σε διεθνείς ευρωπαϊκούς οργανισμούς που είναι σχεδόν παγκοσμίως αναγνωρισμένες. Η παρακάτω λίστα περιλαμβάνει όλες τις οντότητες που εμπίπτουν ακόμη και εν μέρει σε οποιονδήποτε από τους διάφορους κοινούς ορισμούς της Ευρώπης, γεωγραφικούς ή πολιτικούς. Πενήντα αναγνωρισμένα κράτη και το Κοσσυφοπέδιο με περιορισμένη, αλλά ουσιαστική και διεθνή αναγνώριση. Ο κατάλογος περιλαμβάνει τα ψηλότερα κτίρια σε κάθε χώρα της Ευρώπης για το 2020. Κάθε χώρα αντιπροσωπεύεται από ένα μόνο κτίριο. Για δεκαετίες, μόνο μερικές μεγάλες πόλεις, όπως η Μόσχα, το Λονδίνο, το Παρίσι, η Φρανκφούρτη, η Βαρσοβία, η Μαδρίτη, το Μιλάνο και η διηπειρωτική πόλη της Κωνσταντινούπολης περιείχαν ουρανοξύστες. Δείτε το video (ακολουθεί η λίστα): 1. LAKHTA CENTER Saint Petersburg, RUSSIA Height : 462 m (1,516 ft) Built in : 2019 2. ABU DHABI PLAZA Nur-Sultan, KAZAKHSTAN 310.8 m (1,020 ft) 2020 3. THE SHARD London, UNITED KINGDOM 306 m (1,004 ft) 2013 4. COMMERZBANK TOWER Frankfurt, GERMANY 300 m (984 ft) 1997 5. SKYLAND İSTANBUL Istanbul , TURKEY 284 m (932 ft) 2017 6. BAKU TOWER Baku, AZERBAIJAN 276 m (906 ft) 2020 7. DC TOWER 1 Vienna, AUSTRIA 250 m (820 ft) 2013 8. TORRE DE CRISTAL Madrid, SPAIN 249 m (817 ft) 2009 9. ALLIANZ TOWER Milan, ITALY 242 m (794 ft) 2015 10. TOUR FIRST Courbevoie, FRANCE 231 m (758 ft) 2011 11. PALACE OF CULTURE AND SCIENCE Warsaw, POLAND 230.7 m (757 ft) 1955 12. BATUMI TECHNOLOGICAL UNIVERSITY TOWER Batumi, GEORGIA 200 m (656 ft) 2012 13. TURNING TORSO Malmö, SWEDEN 190 m (623 ft) 2005 14. ROCHE TOWER Basel, SWITZERLAND 178 m (584 ft) 2015 15. MAASTOREN Rotterdam, NETHERLANDS 177.7 m (583 ft) 2010 16. AVAZ TWIST TOWER Sarajevo, BOSNIA & HERZEGOVINA 172 m (564 ft) 2008 17. TOUR DU MIDI Brussels, BELGIUM 171 m (561 ft) 1967 18. TOUR ODÉON Monaco, MONACO 170 m (558 ft) 2015 19. KLOVSKI DESCENT 7A Kiev, UKRAINE 168 m (551 ft) 2012 20. EUROPA TOWER Vilnius, LITHUANIA 153 m (502 ft) 2004 21. SKY TOWER Bucharest, ROMANIA 137 m (449 ft) 2012 22. DALMATIA TOWER Split, CROATIA 135 m (443 ft) 2020 23. 360 NICOSIA Nicosia, CYPRUS 135 m (443 ft) 2020 24. WESTERN CITY GATE Belgrade, SERBIA 135 m (443 ft) 1980 25. PARUS Minsk, BELARUS 133 m (436 ft) 2014 26. ST. PETER'S BASILICA Vatican City, VATICAN CITY 132.5 m (435 ft) 1626 27. MAJAKKA Helsinki, FINLAND 131.7 m (432 ft) 2019 28. CEVAHIR TOWERS Skopje, NORTH MACEDONIA 130 m (427 ft) 2018 29. CAPITAL FORT Sofia, BULGARIA 125.8 m (413 ft) 2015 30. NIVY TOWER Bratislava, SLOVAKIA 125 m (410 ft) 2020 31. COPENHILL Copenhagen, DENMARK 124 m (407 ft) 2017 32. Z-TOWERS Riga, LATVIA 123 m (404 ft) 2017 33. TORRE DE MONSANTO Oeiras, PORTUGAL 120 m (394 ft) 2001 34. SWISSOTEL TALLINN Tallinn, ESTONIA 117 m (384 ft) 2007 35. RADISSON BLU PLAZA HOTEL Oslo, NORWAY 117 m (384 ft) 1990 36. COUR DE JUSTICE TOWER III Luxembourg, LUXEMBOURG 115 m (377 ft) 2019 37. ARENA CENTER TOWER Tirana, ALBANIA 112 m (367 ft) 2019 38. AZ TOWER Brno, CZECH REPUBLIC 111 m (364 ft) 2013 39. ATHENS TOWER 1 Athens, GREECE 103 m (338 ft) 1971 40. ESZTERGOMI BAZILIKA Esztergom, HUNGARY 100 m (328 ft) 1869 41. PORTOMASO BUSINESS TOWER Saint Julian's, MALTA 97.5 m (320 ft) 2000 42. ROMASHKA TOWER Chișinău, MOLDOVA 91 m (299 ft) 1986 43. KRISTALNA PALAČA Ljubljana, SLOVENIA 89 m (292 ft) 2011 44. RILINDJA TOWER Priština, KOSOVO 87 m (285 ft) 1980 45. ELITE PLAZA BUSINESS CENTER Yerevan, ARMENIA 85 m (278 ft) 2013 46. CENTRE TERMOLÚDIC CALDEA Escaldes-Engordany, ANDORRA 80 m (262 ft) 1994 47. CAPITAL DOCK Dublin, IRELAND 79 m (259 ft) 2018 48. SMÁRATORG OFFICE TOWER Kópavogur, ICELAND 77.6 m (255 ft) 2007 49. BULEVAR MITRA BAKICA TOWERS Podgorica, MONTENEGRO 65 m (213 ft) No data 50. WORLD TRADE CENTER Serravalle, SAN MARINO 39.47 m (130 ft) 2004 51. SCHWEFELSTRASSE 25 Vaduz, LIECHTENSTEIN 39 m (128 ft) No data Information Source & Images Credit: https://pastebin.com/S4vzL2tg

Στην εποχή της πανδημίας, οι έξυπνες πόλεις σε όλο τον κόσμο αναδεικνύουν το ποδήλατο ως τον καλύτερο τρόπο μετακίνησης. Και φυσικά είναι! Δεν χρειάζεται δίπλωμα, έχει πολύ λιγότερες πιθανότητες ατυχημάτων και προσφέρει μια ανεκτίμητη επιλογή έτσι ώστε αφενός να παραμείνετε ασφαλείς και αφετέρου να διατηρήσετε την κοινωνική απόσταση. Οι άνθρωποι συνειδητοποιούν πλέον την αξία των ποδηλάτων περισσότερο από ποτέ. Οι πόλεις υιοθετούν γρήγορα πολιτικές και διευρύνουν τους δρόμους για να δημιουργήσουν ποδηλατογρόμους. Ποιες όμως είναι οι 10 κορυφαίες πόλεις στην Ευρώπη για ποδήλατο; Από την παρακάτω λίστα έχουν εξαιρεθεί ορισμένες ευρωπαϊκές πόλεις όπως η Κοπεγχάγη και το Άμστερνταμ που είναι ήδη παγκοσμίως γνωστές για τη φιλική τους στάση απέναντι ποδήλατο. Η λίστα κατατάσσει τις έξυπνες πόλεις όχι μόνο σε ό,τι αφορά εγκαταστάσεις και υποδομές, αλλά και τη θέση της πόλης ως προς την υιοθέτηση ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης, πολιτικών μέτρων, προγραμμάτων κοινής χρήσης ποδηλάτων και άλλων. Ακολουθούν, λοιπόν, οι 10 πιο φιλικές προς το ποδήλατο πόλεις. Ουτρέχτη Η ποδηλασία βρίσκεται στο DNA της Ουτρέχτης και της Ολλανδίας γενικότερα. Η πόλη δημιούργησε την πρώτη ποδηλατολωρίδα το 1885 και έκτοτε δεν έχει κάνει ποτέ βήμα πίσω. Σήμερα, περισσότεροι από 125.000 άνθρωποι μετακινούνται για εργασία, σχολείο και σταθμούς ΜΜΜ χρησιμοποιώντας ποδήλατα. Η Ουτρέχτη κατασκευάζει «γρήγορες λωρίδες» για ηλεκτρονικά ποδήλατα, αναπτύσσει έξυπνα σήματα κυκλοφορίας και επεκτείνει τη χωρητικότητα στάθμευσης ποδηλάτων. Ο στόχος είναι να επιτευχθεί διπλάσιος αριθμός ποδηλατών έως το 2030. Η πόλη κατασκευάζει διώροφες θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων, τις μεγαλύτερες στον κόσμο, που θα προσθέσουν επιπλέον 22.000 θέσεις, ενώ οι ιδιώτες επενδυτές δεσμεύονται να δημιουργήσουν επιπλέον 11.000 θέσεις στάθμευσης έως το 2020. Αμβέρσα Η Αμβέρσα στο Βέλγιο καλεί πολίτες και τουρίστες να εξερευνήσουν την πόλη με ποδήλατο. Το δίκτυο και οι υποδομές ποδηλασίας συνεχίζουν να βελτιώνονται κάθε χρόνο. Η πόλη διαθέτει πάνω από 500 χιλιόμετρα ασφαλών διαδρομών ποδηλάτων που χρησιμοποιούν οι άνθρωποι κάθε μέρα. Η κοινή χρήση ποδηλάτου έχει διευκολυνθεί, ενώ δίνονται και συμβουλές για το πού μπορεί κάποιος να νοικιάσει ένα ποδήλατο. Η Αμβέρσα προσφέρει επίσης έναν χάρτη ποδηλασίας για υπολογιστές και smartphone ώστε να δημιουργήσει μια βολική και εύκολη εμπειρία ποδηλασίας. Επί του παρόντος, η πόλη επικεντρώνεται στο «Σχέδιο ποδηλάτων». Αυτό συνεπάγεται τη βελτίωση της διαχείρισης φωτεινού σηματοδότη που σκοπεύει να μειώσει το όριο ταχύτητας στα 30 χλμ / ώρα στο 95% όλων των διαδρομών. Κάνει επίσης μια επένδυση στην επέκταση του χώρου στάθμευσης ποδηλάτων στους σιδηροδρομικούς σταθμούς. Στρασβούργο Το Στρασβούργο στη Γαλλία είναι η πιο φιλική προς το ποδήλατο πόλη της χώρας. Η πόλη καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ενθαρρύνοντας τους ποδηλάτες και εκσυγχρονίζοντας το υπάρχον δίκτυο. Η πόλη και οι πολίτες εργάζονται μαζί για να διώξουν τα αυτοκίνητα από τους δρόμους. Επεκτείνει επίσης τον ποδηλατόδρομο στα προάστια, ενώ εισάγει πλέον και ποδήλατα μεταφορών-παραδόσεων. Περισσότερο από το 16% των κατοίκων κάνουν ποδήλατο για να πάνε στην εργασία τους και οι μισοί από αυτούς είναι γυναίκες. Εάν επισκεφθείτε την πόλη, θα βρείτε δημοτικούς υπαλλήλους, μεταφορείς και άλλους πολίτες που χρησιμοποιούν ποδήλατα για καθημερινές εργασίες. Βρέμη Η Βρέμη είναι η πρώτη πόλη στη Γερμανία που εισήγαγε την έννοια των δρόμων για ποδήλατο. Η πόλη διαθέτει 674 χιλιόμετρα φυσικά διαιρεμένων ποδηλατοδρόμων που επιτρέπουν στους κατοίκους να οδηγούν με άνεση κάθε μέρα. Στο τελευταίο «Green Mobility Plan 2018» που διεξήχθη στην πόλη, έγινε δέσμευση για ανάπτυξη του δικτύου ποδηλάτων. Μία από τις σημαντικότερες πρωτοβουλίες περιλαμβάνει οκτώ premium ποδηλατικές διαδρομές που θα επιτευχθούν έως το 2025. Πρόσφατα, ανακοίνωσε επίσης μια επένδυση 2,4 εκατομμυρίων ευρώ στον τομέα του ποδηλάτου, με αποκλειστικούς δρόμους ποδηλασίας και αύξηση των χώρων στάθμευσης. Μπορντό Μια άλλη πόλη της Γαλλίας, η Μπορντό παρουσιάζει ταχεία ανάπτυξη σε σχέση με το παρελθόν. Με ποσοστό χρήσης ποδηλάτου στο 13%, μπορείτε να δείτε άνδρες και γυναίκες να ποδηλατούν ως τον παραδοσιακό τρόπο μετακίνησης. Η πόλη έχει δοκιμάσει μια σειρά από καινοτομίες ποδηλάτων, όπως η τοπική ιδέα της ποδηλατικής οδού. Δημιούργησε επίσης 100 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων μεταφορών-παραδόσεων ως μέρος της αστικής ανάπτυξής της. Σήμερα, προσφέρει στους πολίτες 200 ηλεκτρονικά ποδήλατα για χρήση από τους υπαλλήλους της πόλης. Λιουμπλιάνα Η Λιουμπλιάνα, μια μικρή πόλη στη Σλοβενία έχει 300 χιλιόμετρα δρόμων ποδηλασίας που απολαμβάνουν οι αναβάτες όλων των ηλικιών. Το ποδήλατο είναι ο κύριος τρόπος μετακίνησης για πολλούς, ενώ το ποσοστό χρήσης ποδηλάτου στην πόλη ανέρχεται στο 13%. Οι ποδηλάτες επιτρέπεται να οδηγούν στον πεζόδρομο αλλά έχοντας υπόψη την ασφάλεια των πεζών. Η πόλη διαθέτει το «Ljubljana Bicycle», ένα πρόγραμμα ενοικίασης ποδηλάτων για τουρίστες και επισκέπτες, διαθέτει επίσης σταθμούς επισκευής ποδηλάτων και γεμίσματος των ελαστικών με αέρα στα τουριστικά σημεία της Λουμπλιάνα. Βαρκελώνη Τα τελευταία χρόνια, η κυκλοφοριακή συμφόρηση στη Βαρκελώνη αυξάνεται. Ωστόσο, η πόλη της Ισπανίας λαμβάνει τα κατάλληλα μέτρα για την απαγόρευση των αυτοκινήτων σε συγκεκριμένες περιοχές και την εισαγωγή περισσότερων λωρίδων ποδηλάτων. Πριν από τρεις δεκαετίες, η Βαρκελώνη δεν είχε υποδομή ποδηλάτων και σχεδόν καθόλου ποδηλάτες. Ωστόσο, εισήγαγε 200 χιλιόμετρα ποδηλατοδρόμων και πλέον διαθέτει 200.000 ποδηλάτες. Το πρόσφατο Urban Mobility Plan προσπαθεί να αυξήσει τον αριθμό προσθέτοντας 108 χλμ. νέου δικτύου ποδηλασίας. Η πόλη σκοπεύει να κάνει το 89% των κατοίκων να ζει σε απόσταση 300 μέτρων από μια λωρίδα ποδηλάτων. Βιέννη Η Βιέννη, η πρωτεύουσα της Αυστρίας βελτιώνει όλο και περισσότερο το οικοσύστημα των ποδηλάτων. Εδώ και πολλά χρόνια, οι κάτοικοι μπορούσαν να νοικιάσουν δωρεάν ποδήλατα μεταφοράς-παράδοσης για καθημερινές σύντομες μετακινήσεις. Η πόλη διαθέτει επίσης ένα σύστημα άμεσης επιδότησης που διευκόλυνε την αγορά πάνω από 300 ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης για τις τοπικές επιχειρήσεις. Τα τελευταία δύο χρόνια, η πόλη δημιούργησε 5.000 θέσεις στάθμευσης ποδηλάτων και συνεχίζει να επενδύει σε υποδομές ποδηλασίας στο δρόμο. Η πρωτεύουσα χρησιμοποιεί καινοτόμες και εποικοδομητικές επικοινωνίες και πολιτικές για τη βελτίωση του οικοσυστήματος ποδηλάτων. Ελσίνκι Με την καθιέρωση μιας παγκόσμιας κλάσης υποδομής ποδηλάτων και πρακτικών συντήρησης, το Ελσίνκι βρίσκεται στο δρόμο για να γίνει η «Future Cycling City». Η πρωτεύουσα της Φινλανδίας ξεκίνησε ένα τοπικό πρόγραμμα κοινής χρήσης ποδηλάτων το 2016 και σήμερα διαθέτει περισσότερα από 3.500 ποδήλατα. Η πόλη διεξάγει επίσης διάφορα πιλοτικά προγράμματα, όπως το τοπικό πρόγραμμα κοινής χρήσης ποδηλάτων μεταφοράς-παράδοσης για κατοίκους και επιχειρήσεις στην περιοχή Jätkäsaari. Ένα άλλο έργο είναι εκείνο που διαθέτει ποδήλατα στους σταθμούς των τρένων δωρεάν. Μετά από επιτυχημένες δοκιμές, το έργο έγινε μόνιμο το 2018. Το Ελσίνκι έχει την καλύτερη υποδομή ποδηλάτων στο κέντρο της πόλης. Σύμφωνα με αναφορές, το 74% των κατοίκων αισθάνονται ασφαλείς κατά την ποδηλασία στην πόλη. Μιλάνο – Νέα προσθήκη Το Μιλάνο είναι η πιο πληττόμενη πόλη της Ιταλίας από την επιδημία COVID-19. Τώρα, ενώ η πόλη καταβάλλει προσπάθειες για να επαναφέρει τα πράγματα στο φυσιολογικό, επικεντρώνεται στην ανακατανομή του χώρου στο δρόμο. Η ποδηλασία και το περπάτημα θα αντικαταστήσουν τα αυτοκίνητα στις αποστάσεις 35 χλμ. Η πόλη ανακοίνωσε το «The Strade Aperte Plan», ένα έργο που περιλαμβάνει χαμηλού κόστους προσωρινές λωρίδες ποδηλασίας, διευρυμένα οδοστρώματα και όρια ταχύτητας που μειώθηκαν στα 20 χλμ/ώρα, σχέδιο που στόχος είναι να ολοκληρωθεί κατά τη θερινή περίοδο.

Τα υλικά εκσκαφών που εξάγονται από εργοτάξια είναι μακράν η μεγαλύτερη πηγή αποβλήτων που παράγονται ετησίως στην Ευρώπη. Πρόκειται, αναλογικά, για πέντε φορές την ποσότητα των οικιακών απορριμμάτων, ωστόσο φαίνεται ότι οι κυβερνήσεις προς το παρόν παραβλέπουν το ζήτημα. Οι περισσότεροι άνθρωποι τείνουν να συσχετίζουν τα απόβλητα με τα σκουπίδια οικιακής χρήσης, που συσσωρεύονται στους δρόμους ή σε χώρους υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, σύμφωνα με τη Eurostat, οι εκσκαφές είναι η μεγαλύτερη πηγή απορριμμάτων σε ολόκληρη την Ευρώπη. «Για παράδειγμα, στη Γαλλία παράγονται 150 εκατομμύρια τόνοι κάθε χρόνο», δήλωσε ο Emmanuel Cazeneuve, ιδρυτής και διευθύνων σύμβουλος της Hesus, μιας γαλλικής νεοφυούς επιχείρησης, που ασχολείται με τη διαχείριση και διάθεση αποβλήτων κατασκευών. «Είναι πέντε φορές ο όγκος των οικιακών απορριμμάτων», σχολίασε, προσθέτοντας ότι οι περισσότερες χώρες της Ευρώπης έχουν πιθανώς παρόμοια στοιχεία. Τα υλικά εκσκαφών θεωρούνται επί του παρόντος απόβλητα σύμφωνα με την κοινοτική νομοθεσία και επομένως απορρίπτονται σε χώρους υγειονομικής ταφής. Ωστόσο, το 80% αυτών των εδαφών δεν είναι μολυσμένα και θα μπορούσαν να επαναχρησιμοποιηθούν με ασφάλεια αλλού, εάν είχε τεθεί σε εφαρμογή ένα κατάλληλο σύστημα ιχνηλασιμότητας, λέει ο Hesus. «Δεν έχουμε σαφή εικόνα σε ευρωπαϊκό επίπεδο λόγω της έλλειψης ιχνηλασιμότητας», δήλωσε ο Cazeneuve στη EURACTIV. «Σήμερα, δεν είναι εύκολο να γνωρίζουμε τον ακριβή όγκο των χωματουργικών υλικών που παράγονται στη Γαλλία, τη Γερμανία ή την Πολωνία, επειδή δεν υπάρχουν βάσεις δεδομένων» ή οι αριθμοί πνίγονται στις στατιστικές βιομηχανικών αποβλήτων, είπε. Επιπλέον, δεν υπάρχουν σχεδόν καθόλου έλεγχοι σε χώρους διάθεσης, γεγονός που αφήνει την πόρτα ανοιχτή σε παράνομη απόρριψη μολυσμένων εδαφών που προέρχονται από παλιές βιομηχανικές περιοχές. Για παράδειγμα, «στη Γαλλία, προς το παρόν δεν διενεργούνται έλεγχοι σε σκαμμένα εδάφη που διατίθενται σε χώρους υγειονομικής ταφής», δήλωσε ο Cazeneuve. Ως αποτέλεσμα, κανείς δεν ξέρει με σιγουριά πού απορρίπτονται τα εσκαμμένα εδάφη, αφήνοντας ένα σημαντικό τυφλό σημείο στις προσπάθειες της Ευρώπης για την αντιμετώπιση της ρύπανσης και την προώθηση μιας κυκλικής οικονομίας. «Ορισμένα σπίτια ή και υποδομές χτίστηκαν σε μολυσμένη γη. Και έτσι σήμερα δυνητικά μπορεί να αντιμετωπίσουμε υγειονομικά σκάνδαλα. Αυτός πρόκειται να είναι και ο λόγος για τον οποίο θα τεθεί πραγματικό ζήτημα σε ευρωπαϊκό επίπεδο », δήλωσε ο Cazeneuve. Σε επίπεδο ΕΕ, οι υπεύθυνοι για την χάραξη πολιτικής αρχίζουν να αντιλαμβάνονται το ζήτημα. Στο σχέδιο δράσης για την κυκλική οικονομία που δημοσιεύθηκε τον Μάρτιο του περασμένου έτους, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ξεχώρισε τα απόβλητα κατασκευών σε επτά τομείς, που απαιτούν επείγουσα προσοχή από τους υπεύθυνους χάραξης πολιτικής, παράλληλα με τα ηλεκτρονικά είδη, τις συσκευασίες, τα πλαστικά, τα κλωστοϋφαντουργικά προϊόντα και άλλα. Η προώθηση της «ασφαλούς, βιώσιμης και κυκλικής χρήσης των σκαμμένων εδαφών» αναφέρεται στο σχέδιο ως μέρος ενός καταλόγου δράσεων που δεσμεύονται να αναλάβουν τα εκτελεστικά στελέχη της ΕΕ. Μια στρατηγική για ένα «Βιώσιμο Δομημένο Περιβάλλον» θα κατατεθεί αργότερα φέτος, αλλά δεν είναι ακόμη σαφές εάν θα περιλαμβάνει την υποχρεωτική ιχνηλασιμότητα για τα εκσκαφόμενα εδάφη. Η Φλάνδρα μπαίνει επικεφαλής Ενώ η Ευρωπαϊκή Ένωση αναλαμβάνει από κοινού δράσεις, ορισμένες χώρες κατέχουν ήδη το προβάδισμα. Στην περιοχή της Φλάνδρας του Βελγίου, όλες οι μετακινήσεις των εσκαμμένων εδαφών πρέπει να καταχωρούνται σε μια εθνική βάση δεδομένων. Αυτό κοστίζει 0,05 € ανά κυβικό μέτρο εδάφους, αλλά ο Cazeneuve λέει ότι οι σχετικές εξοικονομήσεις ανέρχονται σε 2€ / m3 σε έξοδα που σχετίζονται με φόρους υγειονομικής ταφής και μεταφοράς αποβλήτων. Για μεγάλα κατασκευαστικά συγκροτήματα – ομίλους όπως η Vinci της Γαλλίας ή η ACS της Ισπανίας, αυτή είναι δυνητικά μια σημαντική εξοικονόμηση κόστους. Αντί να μεταφέρουν φορτία εδάφους σε απομακρυσμένους χώρους υγειονομικής ταφής, θα μπορούσαν απλώς να τα επαναχρησιμοποιήσουν σε άλλα εργοτάξια πιο κοντά στις δικές τους επιχειρήσεις. «Μία εξοικονόμηση της τάξης του 20% είναι εξαιρετικά ενδιαφέρουσα λόγω των σημαντικών όγκων», λέει ο Cazeneuve. Για να ξεκλειδώσουν αυτές οι εξοικονομήσεις και να διασφαλιστεί καλύτερη ιχνηλασιμότητα, αυτό που θα μπορούσε να κάνει η ΕΕ είναι να απαιτήσει από τα κράτη μέλη να ξεκινήσουν παρόμοιες βάσεις δεδομένων σε εθνικό επίπεδο. «Αυτό άρχισε να εφαρμόζει η Γαλλία και νομίζω ότι θα μπορούσαμε να επεκτείνουμε αυτήν την υποχρέωση σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες», δήλωσε ο Cazeneuve. Η εξοικονόμηση άνθρακα επίσης δεν είναι αμελητέα. Σήμερα, η διαχείριση και η μεταφορά υλικών εκσκαφών αντιπροσωπεύει περίπου το 7-8% των εκπομπών άνθρακα ενός εργοταξίου, καθιστώντας την επεξεργασία αποβλήτων εκσκαφών ένα κρίσιμο ζήτημα. Μέχρι τώρα, οι κατασκευαστές μπορούσαν να αγνοήσουν το πρόβλημα των αποβλήτων τους. «Αφού εξασφαλίσουν τσιμέντο χαμηλών εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα, θα διαπιστώσουν ότι πρέπει επίσης να αντιμετωπίσουν την παραγωγή αποβλήτων τους και επομένως η διαχείριση των εδαφών θα καταστεί πραγματικό ζήτημα», προέβλεψε ο Cazeneuve. [Επιμέλεια στα Αγγλικά: Zoran Radosavljevic, Δημοσιογραφική επιμέλεια στα Ελληνικά: Ηλίας Παλιαλέξης] [Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην EURACTIV.com και στην ελληνική EurActiv και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ]

Το 2020 ήταν η θερμότερη χρονιά που καταγράφηκε στην Ευρώπη, καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ του 2019 κατά 0,4° C, σύμφωνα με το δορυφορικό σύστημα παρατήρησης της Γης, «Copernicus». Σε παγκόσμιο επίπεδο, η χρονιά που πέρασε ισοδυναμεί με το 2016 οπότε είχε καταγραφεί το ρεκόρ της πιο ζεστής χρονιάς. Επίσης, το 2020 ήταν η έκτη συνεχόμενη χρονιά που σημειώθηκε η πιο υψηλή θερμοκρασία κατά τη δεκαετία 2011-2020. Ανησυχητικό είναι ότι αυτό συνέβη σε ένα έτος «La Nina», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες συνήθως είναι πιο δροσερές. Το 2016, το οποίο συνδέθηκε με το 2020 ως το πιο ζεστό έτος, ήταν μια χρονιά «El Nino», όπου οι κλιματολογικές συνθήκες θα ήταν φυσικά πιο ζεστές, παράλληλα με την ανθρώπινη θέρμανση. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/C3S_PR_Jan2021_Fig1_12month_anomaly_Global_ea_2t_202001-202012-600-x-432.jpg «Βρισκόμαστε σε μια εποχή που καταρρίπτονται συνεχώς ρεκόρ. Αυτό δεν είναι πλέον έκτακτη είδηση, αλλά μια ανθρώπινη κρίση», δήλωσε ο Δρ Marshall Shepherd, διακεκριμένος Καθηγητής Ατμοσφαιρικών Επιστημών και Γεωγραφίας. Η ανάλυση των θερμοκρασιών παγκοσμίως πραγματοποιείται τακτικά από επιστημονικά ιδρύματα, όπως η NASA και το Berkeley Earth. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c1-600-x-305.jpg Λόγω των μικρών διαφορών μεταξύ τους, είναι πιθανό το 2020 να μην ήταν πιο ζεστό από το 2016, αλλά επιβεβαιώνεται η συνολική τάση. Αυξήθηκε το CO2 παρά την καραντίνα Παράλληλα, παρά τα lockdown λόγω της COVID-19, οι συγκεντρώσεις του διοξειδίου του άνθρακα στην ατμόσφαιρα συνέχισαν να αυξάνονται, με ρυθμό περίπου 2,3 ppm / έτος το 2020. Το σύνολο δεδομένων του C3S για θερμοκρασίες επιφανειακού αέρα δείχνει ότι: Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν ισοδύναμο με το ρεκόρ του 2016 Το 2020 ήταν 0,6 ° C θερμότερο από την τυπική περίοδο αναφοράς 1981-2010 και περίπου 1,25 ° C πάνω από την προ-βιομηχανική περίοδο 1850-1900 Αυτό κάνει τα τελευταία έξι χρόνια τα θερμότερα έξι στο ρεκόρ Η Ευρώπη σημείωσε τη θερμότερη χρονιά της σε 1,6 ° C πάνω από την περίοδο αναφοράς 1981-2010 και 0,4 ° C πάνω από το 2019, την προηγούμενη θερμότερη χρονιά Η μεγαλύτερη ετήσια απόκλιση θερμοκρασίας από τον μέσο όρο 1981-2010 συγκεντρώθηκε πάνω από την Αρκτική και τη βόρεια Σιβηρία, φτάνοντας τους 6 ° C πάνω από τον μέσο όρο Επιπλέον, οι δορυφορικές μετρήσεις των παγκόσμιων συγκεντρώσεων CO2 στην ατμόσφαιρα δείχνουν ότι: Ο μέσος όρος της συνολικής στήλης CO2 έφτασε τα 413 ppm Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους «Ενώ οι συγκεντρώσεις διοξειδίου του άνθρακα αυξήθηκαν ελαφρώς λιγότερο το 2020 από ό, τι το 2019, αυτό δεν αποτελεί αιτία εφησυχασμού. Μέχρι να μειωθούν οι καθαρές παγκόσμιες εκπομπές, το διοξείδιο του άνθρακα θα συνεχίσει να συσσωρεύεται στην ατμόσφαιρα και να οδηγήσει σε περαιτέρω κλιματική αλλαγή», δήλωσε ο Vincent-Henri Peuch, διευθυντής της Υπηρεσίας Παρακολούθησης Ατμόσφαιρας Copernicus. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c2-600-x-319.jpg Η τάση αυτή υπογραμμίζει τον επείγοντα χαρακτήρα της ταχείας μείωσης των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, οι οποίες είναι ο κύριος συντελεστής της ανθρωπογενούς υπερθέρμανσης του πλανήτη. Το CO2 συνέχισε να αυξάνεται το 2020, αυξάνοντας κατά 2,3 ± 0,4 ppm, ελαφρώς μικρότερο από τον ρυθμό ανάπτυξης του προηγούμενου έτους. «Κάψα» σε Αρκτική και βόρεια Σιβηρία Περιοχές της Αρκτικής και της βόρειας Σιβηρίας είδαν μερικές από τις μεγαλύτερες ετήσιες αποκλίσεις θερμοκρασίας από το μέσο όρο το 2020, με μια μεγάλη περιοχή να εμφανίζει αποκλίσεις έως και 3 ° C και σε ορισμένες περιοχές ακόμη και πάνω από 6 ° C για το σύνολο του έτους. Σε μηνιαία βάση, οι μεγαλύτερες θετικές ανωμαλίες θερμοκρασίας για την περιοχή έφτασαν επανειλημμένα πάνω από τους 8 ° C. Η Δυτική Σιβηρία γνώρισε έναν εξαιρετικά ζεστό χειμώνα και άνοιξη, ένα μοτίβο που παρατηρήθηκε επίσης το καλοκαίρι και το φθινόπωρο στην Σιβηρική Αρκτική και σε μεγάλο μέρος του Αρκτικού Ωκεανού. http://greenagenda.gr/wp-content/uploads/2021/01/c4-600-x-391.jpg Επιπλέον, η εποχή της πυρκαγιάς ήταν ασυνήθιστα ενεργή σε αυτήν την περιοχή, με πυρκαγιές που εντοπίστηκαν για πρώτη φορά τον Μάιο, συνεχίζοντας όλο το καλοκαίρι και μέχρι το φθινόπωρο. Ως αποτέλεσμα, το poleward του Αρκτικού Κύκλου, οι πυρκαγιές απελευθέρωσαν ρεκόρ ποσότητα 244 μεγατόνων διοξειδίου του άνθρακα το 2020, πάνω από το ένα τρίτο περισσότερο από το ρεκόρ του 2019. Κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους, ο θαλάσσιος πάγος της Αρκτικής ήταν σημαντικά χαμηλότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο του έτους, με τον Ιούλιο και τον Οκτώβριο να βλέπει τη χαμηλότερη έκταση του θαλάσσιου πάγου που καταγράφεται για τον αντίστοιχο μήνα. Σε γενικές γραμμές, το Βόρειο Ημισφαίριο παρουσίασε πάνω από τις μέσες θερμοκρασίες για το έτος, εκτός από μια περιοχή πάνω από τον κεντρικό Βόρειο Ατλαντικό. Αντίθετα, τμήματα του Νότιου Ημισφαιρίου είδαν κάτω από τις μέσες θερμοκρασίες, κυρίως στον ανατολικό Ισημερινό Ειρηνικό, που σχετίζονται με τις ψυχρότερες συνθήκες La Niña που αναπτύσσονται κατά το δεύτερο εξάμηνο του έτους. Είναι αξιοσημείωτο ότι το 2020 ταιριάζει με το ρεκόρ του 2016 παρά τη δροσερή La Niña, ενώ το 2016 ήταν μια χρονιά ρεκόρ που ξεκίνησε με μια ισχυρή εκδήλωση του φαινομένου El Niño. Greenagenda.gr newsroom

Η ζήτηση ανανεώσιμης ενέργειας στην Ευρώπη, όπως αυτή καταγράφεται στο Σύστημα Εγγυήσεων Προέλευσης (Guarantees of Origin-GO), αυξήθηκε κατά 8% το 2015 ξεπερνώντας τις 340 Τεραβατώρες. Το 2014 σημειώθηκε άνοδος 27,6% στις 314 Τεραβατώρες σε σύγκριση με το 2013. Πίσω από αυτή τη μεγέθυνση βρίσκονται χιλιάδες επιχειρήσεις και νοικοκυριά σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες που αγοράζουν οικειοθελώς ανανεώσιμη ηλεκτρική ενέργεια μέσω Εγγυήσεων Προέλευσης. Σε εθνικό επίπεδο οι πέντε χώρες που καταναλώνουν τις περισσότερες «πράσινες» Μεγαβατώρες είναι η Γερμανία, η Σουηδία, η Ελβετία, η Ολλανδία και η Ιταλία. Αθροιστικά αντιπροσωπεύουν τα τρία τέταρτα της ζήτησης ηλεκτρισμού από ΑΠΕ στην Ευρώπη. Η Ολλανδία είναι η χώρα με την ταχύτερα αναπτυσσόμενη αγορά με αύξηση 12% από το 2014 στο 2015 και κατανάλωση 42,5 Τεραβατωρών. Μεγαλύτερη αγορά παραμένει η Γερμανία με 87 Τεραβατώρες από ΑΠΕ το 2015. Περισσότερες από 20 ευρωπαϊκές χώρες υιοθετούν τις Εγγυήσεις Προέλευσης σε συνεργασία με τον φορέα AIB (Association of Issuing Bodies). Στη δεύτερη ταχύτητα χωρών ανήκουν η Νορβηγία, η Αυστρία, η Φινλανδία, η Δανία, η Γαλλία και το Βέλγιο με σταθερή ζήτηση που κυμαίνεται από 10 ως 35 Τεραβατώρες ΑΠΕ ετησίως. Οι υπόλοιπες αγορές είναι σχετικά ανώριμες και αντιπροσωπεύουν μικρότερο μερίδιο της αγοράς. Η ζήτηση ηλεκτρισμού από ΑΠΕ μέσω του Συστήματος Εγγυήσεων Προέλευσης αντιπροσωπεύει πάνω από 13% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας στην Ευρώπη (περίπου 3.200 TWh) και περίπου το 40% της συνολικής ηλεκτροπαραγωγής από ΑΠΕ στη Γηραιά Ήπειρο (1.100 TWh). —Τι είναι οι Εγγυήσεις Προέλευσης Η ηλεκτρική ενέργεια (ΜWh) που παρήχθη από μια συγκεκριμένη Ανανεώσιμη Πηγή Ενέργειας πιστοποιείται ως τέτοια μέσω του Συστήματος Εγγυήσεων Προέλευσης (Guarantees of Origin- GoO/GO). Οι Εγγυήσεις Προέλευσης εκδίδονται ηλεκτρονικά για μια συγκεκριμένη ποσότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας (1 GO/ 1 MWh) και θα μπορούσαν να παρομοιαστούν με μια ετικέτα συστατικών ενός προϊόντος κατανάλωσης. Τα πιστοποιητικά αυτά (GO) μέσω μοναδικών κάθε φορά αριθμών, μεταφέρουν συγκεκριμένες πληροφορίες για τις παραχθείσες Μεγαβατώρες, καθώς και χαρακτηριστικά της συγκεκριμένης «πηγής ενέργειας». Οι Εγγυήσεις Προέλευσης Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας γίνονται αντικείμενα διαπραγμάτευσης και εξαγοράς στα διεθνή χρηματιστήρια ενέργειας, καθώς και σε δευτερογενείς αγορές, προκειμένου οι πάροχοι και προμηθευτές ενέργειας να τις χρησιμοποιήσουν ως αποδεικτικά στοιχεία προς τους πελάτες τους, σχετικά με την προέλευση και ποιότητα της παρεχόμενης ηλεκτρικής ενέργειας. Αγοράζονται επίσης και από μεγάλες βιομηχανίες και εμπορικά σήματα, προκειμένου αυτές να πιστοποιήσουν ότι αγοράζουν «πράσινες» Μεγαβατώρες. Η Ευρωπαϊκή Ένωση μέσω του φορέα ΑΙΒ (Association of Issuing Bodies) αναπτύσσει και προωθεί ένα τυποποιημένο σύστημα εγγυήσεων προέλευσης, το επονομαζόμενο “European Energy Certificate System” (EECS-GO), έτσι ώστε να διαμορφωθούν οι δομές και οι διαδικασίες που θα διασφαλίζουν την αξιόπιστη λειτουργία των Ευρωπαϊκών Συστημάτων Εγγυήσεων Προέλευσης. Πηγή: http://www.econews.gr/2016/01/26/ape-egguiseis-proeleusis-128081/

Τα αεροπλάνα τους δεν τηρούν τις απαραίτητες προδιαγραφές ασφαλείας ενώ οι χώρες στις οποίες έχουν τη βάση τους βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση ή ταράσσονται από εμφύλιες διαμάχες. Πρόκειται για τις εταιρείες που απαγορεύεται να πραγματοποιούν πτήσεις εντός Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εταιρείες αυτές είναι οι εξής: BLUE WING AIRLINES IRAQI AIRWAYS Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Αφγανιστάν Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Ανγκόλας (εξαιρουμένης της TAAG Angola Airlines, υπό βρίσκεται στη δεύτερη κατηγορία, των περιορισμών) Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Μπενίν Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Δημοκρατίας του Κονγκό Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Τζιμπουτί Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Ισημερινής Γουϊνέας Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Ερυθραίας Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Δημοκρατίας της Γκαμπόν (εξαιρούνται οι Afrijet και SN2AG, που βρίσκονται στη δεύτερη κατηγορία) Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Ινδονησίας (εξαιρούνται οι Garuda Indonesia, Airfast Indonesia, Ekspres Transportasi Antarbenua, Indonesia Air Asia) Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Καζακστάν Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Δημοκρατίας της Κιργιζίας (Κιργιστάν) Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της ΛιβερίαςΌλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Λιβύης Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Δημοκρατίας της Μοζαμβίκης Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Νεπάλ Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Σάο Τομέ και Πρίνσιπε Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Σιέρα Λεόνε Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών του Σουδάν Όλες οι εταιρείες που τελούν υπό την ευθύνη των αρμόδιων αρχών της Ζάμπια Δείτε το σχετικό έγγραφο της Κομισιόν: http://www.topontiki.gr/sites/default/files/list_en.pdf Πηγή: http://www.topontiki.gr/article/153098/aytes-einai-oi-etaireies-poy-apagoreyetai-na-petoyn-entos-ee-gia-logoys-asfaleias

Η Ευρωπαϊκή Ένωση θα εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από το ρωσικό αέριο για τουλάχιστον άλλα 25 χρόνια, παρά τα σχέδια των κρατών-μελών του ευρωπαϊκού μπλοκ να περιοριστεί η εξάρτηση από τη ρωσική ενέργεια, σύμφωνα με τον υπουργό Ενέργειας, Alexander Novak. Οι σχέσεις ΕΕ-Ρωσίας έχουν επιδεινωθεί τα τελευταία δυο χρόνια, μετά τις κυρώσεις που επέβαλαν ΕΕ και ΗΠΑ λόγω της Ουκρανίας, ενώ η ΕΕ επιχείρησε να «κόψει» την εξάρτησή της από τη Ρωσία όταν υπήρξαν προβλήματα στην προμήθεια φυσικού αερίου μέσω της Ουκρανίας. Η Ρωσία από την πλευρά της, η οποία προμήθευσε πέρυσι περίπου το 30% του φυσικού αερίου της ΕΕ, θεωρεί πως αυξάνεται το μερίδιό της, όπως δήλωσε ο διευθύνων σύμβουλος της AOA Gazprom, Alexey Miller, σε συνέδριο χθες στο Βερολίνο, στο οποίο συμμετείχε και ο κ. Novak, μεταδίδει το Bloomberg. «Το ρωσικό αέριο θα παραμείνει ένα στοιχείο της ευρωπαϊκής αγοράς που δεν μπορεί να αντικατασταθεί», είπε χαρακτηριστικά ο κ. Miller, συμπληρώνοντας πως η Gazprom ενδέχεται να αυξήσει τις εξαγωγές της προς την Ευρώπη φέτος σε ποσοστό που ενδεχομένως θα ξεπερνά το ρεκόρ που κατεγράφη το 2013. Τον Δεκέμβριο, η Ρωσία εγκατέλειψε τον σχεδιαζόμενο αγωγό αερίου South Stream, που θα έφερνε άμεσα αέριο στην Ευρώπη, λέγοντας πως θα κατασκευάσει έναν νέο αγωγό που θα περνά από την Τουρκία και θα δημιουργήσει έναν κόμβο στα ελληνοτουρκικά σύνορα, απ' όπου οι ευρωπαίοι θα μπορούν να παίρνουν αέριο αν το επιθυμούν. Η Gazprom έχει δηλώσει πως σχεδιάζει να αλλάξει από το 2020 την ροή όλου του αερίου που διαπερνά σήμερα την Ουκρανία –όταν λήγει η σύμβαση transit με τη χώρα-, σημειώνοντας πως αν δεν υπάρξει βούληση στην ΕΕ για προετοιμασία ενός νέου δικτύου για την πρόσβαση στο ρωσικό αέριο, τότε η Ρωσία θα βρει νέες αγορές για τα καύσιμά της. Στη συνέχεια η Ρωσία ξεκίνησε τις διαπραγματεύσεις με την Τουρκία και με χώρες της ΝΑ Ευρώπης, περιλαμβανομένης της Ελλάδας και της Ουγγαρίας, προσφέροντας εκπτώσεις στις τιμές προκειμένου να λάβουν μέρος στον αγωγό. Η Gazprom σχεδιάζει επίσης συμφωνία με την Κίνα φέτος για την παροχή αερίου από την Δυτική Σιβηρία που προς το παρόν εξυπηρετεί ευρωπαίους πελάτες. Σύμφωνα με τον Miller, η Gazprom θα αναπτύξει μια «ευρασιατική αγορά αερίου» όταν κατασκευάσει έναν νέο σύνδεσμο αερίου με την Κίνα από τη Δυτική Σιβηρία, ενώ εκτίμησε πως η Ασία θα επηρεάσει την ευρωπαϊκή αγορά, ακόμα και τις τιμές της. Ο ίδιος επέκρινε τα ενεργειακά σχέδια της ΕΕ, λέγοντας πως «οι τιμές του αερίου δεν μπορούν να είναι οι ίδιες για διαφορετικές χώρες στην ΕΕ». Όπως επισήμανε, οι αλλαγές στην ευρωπαϊκή αγορά σημαίνουν πως η Gazprom αναθεωρεί τα σχέδιά της για την προμήθεια αερίου σε τελικούς χρήστες στην περιοχή, καθώς τώρα εμφανίζουν υψηλό ρίσκο. Σημειώνεται πως η Ρωσία προμήθευσε 147 δισ. κυβικά μέτρα αερίου εκτός πρώην Σοβιετικής Ένωσης πέρυσι, μειώνοντας τις προμήθειές της προς την Ευρώπη κατά 9%, όμως φέτος η Gazprom ενδέχεται να αυξήσει την παροχή αερίου στην Ευρώπη κατά 7-10%, όπως εκτιμά η UBS. Πηγή: http://energypress.gr/news/i-ee-tha-exartatai-apo-rosiko-aerio-gia-toylahiston-akomi-25-hronia

Στις διαφωνίες μεταξύ των κρατών- μελών της ΕΕ σε σχέση με τα ενεργειακά ζητήματα και στον σκεπτικισμό της Ελλάδας αναφέρεται δημοσίευμα στο δελτίο κοινοτικής ενημέρωσης Europolitics με τίτλο «Ενεργειακή Ένωση: Πρώτη ανταλλαγή απόψεων στο Συμβούλιο». Το δημοσίευμα επισημαίνει ότι ήδη από την πρώτη συνάντηση, τα εθνικά συμφέροντα ήταν αυτά που αναδείχθηκαν και πως η Ελλάδα εμφανίστηκε εξαιρετικά επιφυλακτική. Συγκεκριμένα, σχολιάζει ότι οι υπουργοί Ενέργειας στήριξαν ευρέως τους στόχους και τις γενικές αρχές της Ενεργειακής Ένωσης, χωρίς ωστόσο να παραλείψουν να τονίσουν το συμφέρον των χωρών τους. Η Ελλάδα ήταν εκείνο το κράτος- μέλος που αντιτάχθηκε πιο έντονα από όλους στην Ενεργειακή Ένωση, αναφέρει το δημοσίευμα σημειώνοντας ταυτόχρονα ότι η ελληνική κυβέρνηση δήλωσε ότι συμμερίζεται τους κύριους στόχους της στρατηγικής, αλλά εξέφρασε τον φόβο ότι ορισμένα από τα προτεινόμενα μέτρα θα καταφέρουν μόνο να αυξήσουν τις ανισότητες προς όφελος των πολυεθνικών και εις βάρος της κοινωνικής ασφάλειας. Αναφορά στη στάση της Ελλάδας στο Συμβούλιο των Υπουργών Ενέργειας κάνει επίσης δημοσίευμα στη διαδικτυακή πύλη EUObserver με τίτλο «Οι συνομιλίες για την ενεργειακή ένωση δείχνουν σημάδια επερχόμενων διαφωνιών». Το εν λόγω δημοσίευμα τονίζει την αντίθεση της Ελλάδας στην πρόταση περί παροχής πληροφοριών στις Βρυξέλλες όταν μια χώρα διαπραγματεύεται ένα συμβόλαιο (για το φυσικό αέριο) με μια χώρα μη μέλος της ΕΕ. Συγκεκριμένα, ο Έλληνας υπουργός εξέφρασε τον φόβο του περί «γραφειοκρατικών εμποδίων». Το δημοσίευμα αναφέρεται επίσης στο ότι ο υπουργός εξέφρασε την ανησυχία του ότι τα ενεργειακά σχέδια της ΕΕ θα αυξήσουν τις ανισότητες και θα ωφελήσουν τις «μεγάλες επιχειρήσεις» σύμφωνα με πηγές με γνώση των συζητήσεων. Και τα δύο δημοσιεύματα αναφέρονται στη στάση άλλων υπουργών Ενέργειας από την οποία προκύπτει ότι θα υπάρξουν πολλές διαφωνίες. Όπως αναφέρεται ο Αυστριακός υπουργός τόνισε ότι «ο καθένας ερμηνεύει το έγγραφο της ενεργειακής ένωσης με τον δικό του τρόπο» και ανέδειξε το ακανθώδες ζήτημα της πυρηνικής ενέργειας, ζητώντας τη διευκρίνιση ότι η ενεργειακή ένωση δεν πρόκειται να προωθήσει την πυρηνική ενέργεια, όπως πολλές χώρες το επιθυμούν. Στο ίδιο κλίμα κινήθηκε και η Γερμανία, ο υπουργός της οποίας κατήγγειλε ότι «υπάρχουν χώρες της ΕΕ που επιθυμούν τη στήριξη της πυρηνικής ενέργειας με κρατικό χρήμα και με χρήμα του φορολογούμενου» κάτι που η Γερμανία αποκλείει, τονίζοντας ότι η πυρηνική ενέργεια είναι «ακριβή» και «επικίνδυνη». Πηγή: http://energypress.gr/news/diafonies-gia-tin-energeiaki-enosi-tis-ee-katagrafoyn-dimosieymata

Καλλιεργούνται προσδοκίες ότι η χρονία θα κλείσει αγγίζοντας τα ρεκόρ της τελευταίας έκρηξης της αγοράς το 2007 Ανεπανάληπτα επίπεδα συναλλαγών στο Λονδίνο, σε συνδυασμό με ισχυρές αυξήσεις στις Σκανδιναβικές χώρες, την Ιβηρική χερσόνησο και την Ιταλία, χρηματοδότησαν τα €135,3 δισ. της επενδυτικής δραστηριότητας στην ΕΕ τους πρώτους 6μήνες του χρόνο – μια αύξηση της τάξης του 37% σε σχέση με το πρώτο μισό του 2014. Η αύξηση στις επενδύσεις τους πρώτους 3μήνες του 2015 συνεχίστηκε και στο επόμενο τρίμηνο, με ρυθμό 16% σε σχέση με την ίδια περίοδο ένα χρόνο πριν φτάνοντας τα €65,5 δισ. Μια σειρά από σημαντικές πωλήσεις χαρτοφυλακίων ακινήτων έφτασε τις επενδύσεις στο Λονδίνο στα €28,9 δισ. το πρώτο εξάμηνο, (αύξηση 86%) ξεπερνώντας ως επενδυτικό προορισμό την Νέα Υόρκη. Αξιοσημείωτες συναλλαγές περιλαμβάνουν την αγορά του Canary Wharf από την Brookfield και την Qatar Investment Authority για €3,6 δισ. καθώς και την αγορά τριών πολυτελών ξενοδοχείων-The Berkeley, Claridge’s and The Connaught- από την QIA για €2,2δισ. Μεγάλες πωλήσεις χαρτοφυλακίων ακινήτων είναι η αιτία και για την αύξηση κατά 63% στις επενδύσεις στις Σκανδιναβικές αγορές, οι οποίες καταμέτρησαν €15.5δισ. συναλλαγώνστο πρώτο μισό του έτους. Αυτές συμπεριλάμβανουν την αγορά της δεύτερης μεγαλύτερης εταιρείας διαχείρισης εμπορικών κέντρων στη Νορβηγία από την Citycon αντί του ποσού των €1,47 δισ., την αγορά χαρτοφυλάκιων ακινήτων σε Σουηδία και Νορβηγία με συνολική αξία άνω του ενός €1 δισ. από την Starwood Capital και την αγορά 30 καταστημάτων στη Νορβηγία απο την Partners Group για €423 εκατ. Στη Νορβηγία οι πράξεις εξαπλασιάστηκαν. Δανία και Φινλανδία είχαν αύξηση μεγαλύτερη από 60%. Αντίθετα η Σουηδία υποχώρησε κατά 7%. Η δυναμική των συναλλαγών στη σκανδιναβική χερσόνησο τονώθηκε με την ανακοίνωση της Blackstone τον Ιούλιο για αγορά ακινήτων αξίας €2,4δισ. σε Σουηδία και Νορβηγία. Όσον αφορά τις μεγάλες κύριες αγορές της Ευρώπης, η Γερμανία είχε αύξηση 35% σε όγκο συναλλαγών φτάνοντας στο πρώτο μισό του έτους τα €29,1δισ., ενώ η αγορά της Δανίας είχε αύξηση 30% στα €5,91 δισ. Προσφέροντας ακίνητα υψηλής απόδοσης και κυβερνητικές μεταρρυθμίσεις ενθάρυναν μεσιτικά γραφεία να πουλήσουν σε τιμή κόστους χαρτοφυλάκια δανείων σε ιδρύματα. Η Γαλλία, που είναι η 3η μεγαλύτερη αγορά σε τοποθετήσεις ακινήτων μετά την Γερμανία και το Ηνωμένο Βασίλειο, σημείωσε πτώση 17% το πρώτο μισό του έτους στα €10,6 δισ. Την περασμένη χρονιά οι αριθμοί είχαν αυξηθεί λόγω των επιθετικών τοποθετήσεων της Lone Star στη Coeur Defense για €1,2 δισ. ενώ πτώση 48% κατέγραψαν τα γαλλικά κεφάλαια. Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/I_Europi_zei_meres_2007/

Μετά από πέντε χρόνια συνεχούς συρρίκνωσης οι επενδύσεις στον ευρωπαϊκό κατασκευαστικό κλάδο άρχισαν να αυξάνονται ξανά το 2014 ενώ αναμένεται να συνεχίσουν σταθερή ανοδική πορεία μέχρι και το 2016. Αυτό προκύπτει, μεταξύ άλλων, από τη δωδέκατη έκδοση της έρευνας, με τίτλο «Ευρωπαϊκές Κατασκευαστικές Δυνάμεις», που δημοσιεύει η Deloitte. Η έρευνα εξετάζει τις αποδόσεις των μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κατασκευαστικών ομίλων το 2014 με κριτήρια τα έσοδα, τη χρηματιστηριακή αξία, τη διεθνοποίηση, τη διαφοροποίηση, την κερδοφορία, τις δανειακές υποχρεώσεις και άλλους χρηματοοικονομικούς δείκτες. Όπως είχε διατυπωθεί στην προηγούμενη έκδοση, έπειτα από πέντε χρόνια συνεχούς συρρίκνωσης, το 2014, ο ευρωπαϊκός κατασκευαστικός κλάδος ανέκαμψε από την ύφεση και παρουσίασε μικρή ανάπτυξη. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, η τάση αυτή θα συνεχιστεί τα επόμενα χρόνια. Ωστόσο, όπως αναφέρεται, ο κλάδος αντιμετωπίζει αυτή τη νέα περίοδο με επιφυλακτικότητα, λόγω των δυσκολιών του παρελθόντος. Κύκλος εργασιών Στην κατάταξη των 50 μεγαλύτερων ευρωπαϊκών κατασκευαστικών ομίλων, με κριτήριο τον κύκλο εργασιών του 2014, επικρατούν οι γαλλικοί όμιλοι Vinci SA και Bouygues SA (1η και 3η θέση, αντίστοιχα), με τον ισπανικό όμιλο ACS στη 2η θέση. Στην 42 θέση εμφανίζεται ο ΕΛΛΑΚΤΩΡ ενώ στην 49η η J&P AΒΑΞ. Χρηματιστηριακή αξία Το 2014, η χρηματιστηριακή αξία των 20 μεγαλύτερων εταιρειών κατέγραψε αύξηση ύψους 6%, ενώ ο δείκτης Euro Stoxx 50 Index αυξήθηκε κατά 1%. Όπως και τις προηγούμενες χρονιές, στις πρώτες θέσεις της κατάταξης των 20 μεγαλύτερων κατασκευαστικών δυνάμεων βρίσκονται οι Vinci, Ferrovial και Bouygues. Η Barratt (Ηνωμένο Βασίλειο) πέτυχε τη μεγαλύτερη ανάπτυξη σε απόλυτους όρους, ενώ η Fomento De Constr.Y Contratas SA (FCC-Ισπανία) το πιο σημαντικό ποσοστό αύξησης, κυρίως, λόγω της αύξησης κεφαλαίου ύψους ενός δισ. ευρώ. Παρά το γεγονός ότι οι ευρωπαϊκές κατασκευαστικές εταιρείες έχουν σημειώσει αύξηση της χρηματιστηριακής τους αξίας από το 2012, η συνολική χρηματιστηριακή αξία τους παρέμεινε σε χαμηλά επίπεδα, σε σχέση με τα επίπεδα που είχε φτάσει την περίοδο πριν από την κρίση (2007). Σύμφωνα με τα στοιχεία του Δεκεμβρίου του 2014, η συνολική χρηματιστηριακή αξία για τις 20 μεγαλύτερες ευρωπαϊκές κατασκευαστικές εταιρείες ήταν κατά 19% χαμηλότερη απ' όσο ήταν το 2007. Προοπτικές Έπειτα από μια μακρά περίοδο περιορισμένων επενδύσεων, οι επενδύσεις στον ευρωπαϊκό κατασκευαστικό κλάδο άρχισαν να αυξάνονται ξανά το 2014 και αναμένεται να συνεχίσουν να αυξάνονται και το 2015 και ακόμη περισσότερο το 2016. Ωστόσο, η ανάκαμψη στις επενδύσεις στον κατασκευαστικό κλάδο θα αποδειχθεί σημαντική μόνο το 2016, όταν ο αρνητικός αντίκτυπος των τρεχουσών προσαρμογών στην αγορά κατοικίας θα είναι λιγότερο αισθητός. Η κατασκευαστική δραστηριότητα μειώθηκε από την αρχή της οικονομικής και χρηματοπιστωτικής κρίσης έως το 2013, ενώ το 2014 και στις αρχές του 2015 παρουσίασε μια μικρή βελτίωση. Οι επενδύσεις στον κατασκευαστικό κλάδο στην Ευρώπη, μετά από μία μείωση κατά 3% το 2012 και το 2013, το 2014 αυξήθηκαν κατά 1% περίπου. Για πρώτη φορά από την αρχή της κρίσης, ο ευρωπαϊκός κατασκευαστικός κλάδος και η ευρωζώνη κατέγραψαν καθαρή δημιουργία θέσεων εργασίας. Σύμφωνα με τις προβλέψεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, οι επενδύσεις στον κατασκευαστικό κλάδο αναμένεται να αυξηθούν κατά 2,1% και 3,5%, το 2015 και το 2016, αντίστοιχα. Συνολικά, οι επενδύσεις στον κατασκευαστικό κλάδο στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2014 έφτασαν το 1,37 τρισ. ευρώ. Διαφοροποίηση δραστηριοτήτων (πέραν των κατασκευών) Η ύφεση στον ευρωπαϊκό κατασκευαστικό κλάδο από το 2008 μαζί με την υψηλού βαθμού εξειδίκευση στις εγχώριες αγορές κατέδειξαν ότι με τη διαφοροποίηση δραστηριοτήτων είναι δυνατή η επίτευξη βιώσιμης ανάπτυξης, αλλά και η αύξηση των χαμηλών περιθωρίων που χαρακτηρίζουν τις κατασκευαστικές δραστηριότητες. Οι στρατηγικές διαφοροποίησης εστιάζουν σε δραστηριότητες που μοιράζονται κοινούς πελάτες με τον κατασκευαστικό κλάδο και καλύπτουν μια σειρά υπηρεσιών από όλο εύρος των έργων υποδομής (παραχωρήσεις, ανάπτυξη ακινήτων κ.λπ.)». Πηγή: http://www.ered.gr/el/content/Ti_sumbainei_me_tis_kataskeuastikes_stin_Europi/#.Vb9O6vntlBc

«Πότε θα τελειώσει επιτέλους;» ρωτούσε, προ διμήνου, χρήστης στο Reddit, μια μη τυπική πλατφόρμα κοινωνικής δικτύωσης με χαρακτηριστικά φόρουμ. Η συζήτηση «Καύσωνας στην Ευρώπη» είχε περισσότερα από 800 σχόλια από ανθρώπους από όλο τον κόσμο, πολλοί εξ αυτών θορυβημένοι από τον καυτό Ιούνιο και Ιούλιο του 2019 στην ήπειρο. «Μολονότι οι κατά τόπους θερμοκρασίες μπορεί να παρουσίαζαν αποκλίσεις προς τα επάνω ή προς τα κάτω από τις προβλεπόμενες, τα στοιχεία μας δείχνουν πως οι θερμοκρασίες στη νοτιοδυτική Ευρώπη την τελευταία εβδομάδα του Ιουνίου ήταν ασυνήθιστα υψηλές. Παρότι ήταν μια ιδιάζουσα περίπτωση, το φαινόμενο ενδέχεται να γίνει πιο συχνό στο μέλλον εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής» είπε ο Ζαν-Νοέλ Τεπό, Διευθυντής της Υπηρεσίας Κλιματικής Αλλαγής του Κοπέρνικου (C3S). Η αντιπαραβολή των πρόσφατων δεδομένων της C3S με παλαιότερα δείχνει ότι ο φετινός Ιούνιος ήταν κατά μέσο όρο 3°C θερμότερος από τον μέσο όρο για την περίοδο 1850-1900. Η Πρωτοβουλία για την Παγκόσμια Kατανομή του Kαιρού (World Weather Attribution Initiative) λέει ότι τέτοιες ακραίες θερμοκρασίες παρατηρούνταν συνήθως κάθε 50 με 150 χρόνια. Όμως, σύμφωνα με τον Ευρωπαϊκό Οργανισμό Περιβάλλοντος, σεβαστός αριθμός ισχυρών κυμάτων καύσωνα πλήττει την Ευρώπη κάθε χρόνο από το 2014 – εκτός από το 2016 – θέτοντας τις ομάδες έκτακτης ανάγκης σε επιφυλακή, τις υποδομές σε δυσλειτουργία και σηματοδοτώντας την ανάγκη γρήγορης προσαρμογής της Ευρώπης σε ακραία καιρικά φαινόμενα. Μια μεγάλη πρόκληση για τις ευρωπαϊκές αστικές περιοχές Με το 76% περίπου του πληθυσμού της Ε.Ε. να ζει στις πόλεις και να αναμένεται να αυξηθεί στο 82% έως τα μέσα του αιώνα, οι πόλεις είναι αυτές που καλούνται, κατά κύριο λόγο, να προσαρμοστούν. Το τελευταίο τρίμηνο, ένα πλήθος δημοσιογραφικών ρεπορτάζ έδειξε ότι η υπερβολική ζέστη έπληξε νευραλγικούς τομείς της αστικής ζωής στην Ευρώπη, από σπίτια μέχρι μέσα μαζικής μεταφοράς, και από κοινωφελείς υπηρεσίες και επιχειρήσεις μέχρι την υγεία των πιο ευπαθών ομάδων. Η επανεξέταση των υποδομών και του τρόπου λειτουργίας των πόλεων υπό καυτές θερμοκρασίες είναι τα πρώτα βήματα προς την ανθεκτικότητα, καθώς πολλές αστικές περιοχές στην ήπειρο προετοιμάζονται για ένα πιο καυτό μέλλον. Υπερθέρμανση σιδηροδρομικών γραμμών και λεωφορείων, ένα συγκοινωνιακό κομφούζιο Ήταν απόγευμα της 25ης Ιουλίου, όταν ένας Γάλλος χειριστής αμαξοστοιχίας της Γαλλικής Εταιρείας Σιδηροδρόμων (SNCF) τουίταρε πως περισσότεροι από τους μισούς συρμούς που συνδέουν την πόλη Μετς με το Λουξεμβούργο – ένα πολυσύχναστο δρομολόγιο – παρουσίασαν βλάβη εξαιτίας της ζέστης. Την ίδια ημέρα, η σιδηροδρομική γραμμή RER A στο Παρίσι, η οποία εξυπηρετεί περί τα 50.000 άτομα την ώρα τις ώρες αιχμής, ακινητοποίησε τους συρμούς της, καθώς οι θερμοκρασίες που ξεπερνούσαν τους 40°C συνιστούσαν κίνδυνο για τις ράγες και τα υπέργεια καλώδια. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, αρκετά περιστατικά που προκλήθηκαν από την έντονη ζέστη επέφεραν αλλαγές στις υπηρεσίες του Εθνικού Σιδηρόδρομου, ενώ σοβαρά προβλήματα παρουσίασε η λειτουργία του Προαστιακού Σιδηρόδρομου του Λονδίνου κατά τις ώρες αιχμής. Τρεις ημέρες μετά, δύο ράγες στη Σουηδία κύρτωσαν από τη ζέστη. Η βραδεία κίνηση στις πόλεις ίσως γίνει κανόνας τις πολύ ζεστές ημέρες. Εκατοντάδες παράπονα κατέκλυσαν τους λογαριασμούς των μέσων μαζικής μεταφοράς στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, την ώρα που οι νόμοι της φυσικής ήταν επί το έργον. «Καθώς θερμαίνονται – αγγίζοντας θερμοκρασίες κατά 20°C περίπου υψηλότερες από αυτές του αέρα – οι ράγες χάλυβα διαστέλλονται, επιμηκύνοντας τις γραμμές, κάτι που μπορεί να προξενήσει παραμόρφωσή τους, τη γνωστή κύρτωση», εξηγεί ο δρ Τζον Ίστον, ειδικός σιδηροδρομικού δικτύου στο Ίδρυμα Μηχανικής και Τεχνολογίας. Η προσαρμογή σε υψηλότερες θερμοκρασίες «σίγουρα θα αύξανε τον κίνδυνο να σπάσουν οι σιδηροδρομικές ράγες», λέει ο δρ Ίστον. «Η μόνη λύση είναι η μείωση της ταχύτητας των συρμών.» Ο χρωματισμός των ραγών με λευκό χρώμα, προκειμένου να αντανακλάται το φως, είναι επίσης μια διαδεδομένη επιλογή για τη μείωση της θερμοκρασίας τους κατά 5-10°C. Ωστόσο, η δροσιά για τους επιβάτες είναι ύψιστης προτεραιότητας στον σχεδιασμό μακροπρόθεσμων λύσεων. Ο Γαλλικός Σιδηρόδρομος SNCF δοκιμάζει νέα συστήματα κλιματισμού για τρένα και λεωφορεία και χαμηλής εκπομπής συστήματα κλιματισμού, ενώ μέσω του προγράμματος Εκσυγχρονισμός των Τεσσάρων Γραμμών για τις Συγκοινωνίες για το Λονδίνο (Transport for London), 192 νέοι κλιματιζόμενοι συρμοί έχουν τεθεί στη διάθεση των Λονδρέζων. Οι καύσωνες απειλούν τη λειτουργία των σταθμών ηλεκτρικής ενέργειας Με τη βιομηχανία, τις επιχειρήσεις και τα νοικοκυριά στις πόλεις να βασίζονται ως επί το πλείστον στον ηλεκτρισμό, η αστική οικονομία και η ζωή στην πόλη θα πληγούν αν δεν προσαρμοστούν περαιτέρω. Στις 27 Ιουνίου, στο Μιλάνο, όπου η θερμοκρασία ξεπερνούσε τους 40°C, η κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας κορυφώθηκε στα 1.635 μεγαβάτ. Επανειλημμένες γενικές διακοπές ρεύματος άφησαν τμήματα της οικονομικής πρωτεύουσας της Ιταλίας χωρίς ηλεκτροδότηση, σε κάποιες περιπτώσεις για το μεγαλύτερο διάστημα της ημέρας, καθώς η κατανάλωση αυξήθηκε κατά 40% από την προηγούμενη χρονιά. Το καλοκαίρι στην Aθήνα, η κατανάλωση ρεύματος για κλιματισμό διπλασιάζεται, κάτι που οδηγεί σε τριπλασιασμό της μέγιστης κατανάλωσης ηλεκτρικού φορτίου. Εν τω μεταξύ, ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος λέει ότι η μέγιστη κατανάλωση ηλεκτρικής ενέργειας για κλιματισμό θα αυξηθεί στην Ευρώπη, προβλέποντας τη μεγαλύτερη αύξηση στην Ιταλία, την Ισπανία και τη Γαλλία. Στην Ιταλία, λόγου χάρη, η κατανάλωση για τον κλιματισμό νοικοκυριών και υπηρεσιών ενδέχεται να εκτοξευθεί από το 13% της συνολικής πρωτογενούς κατανάλωσης ενέργειας το 2010 στο 70% το 2050. Όμως, με το 66% της ενέργειας για ψύξη και θέρμανση στην Ευρώπη να παράγεται από ορυκτά καύσιμα, και τις μονάδες κλιματισμού να εκτιμώνται στις 60,5 εκατομμύρια το 2016, η περιζήτητη δροσιά ίσως εντείνει τη ζέστη ακόμα περισσότερο. Καθώς ο θερμότερος αέρας θα αυξάνει τις ανάγκες κλιματισμού, η παραγωγή ενέργειας καλείται να αντεπεξέλθει. Όμως, οι ασυνήθιστα υψηλές θερμοκρασίες, ιδίως όταν πρόκειται για ορυκτά καύσιμα και πυρηνική ενέργεια, μπορεί συνάμα να επιβραδύνουν την ενεργειακή απόδοση. Το πρωί της πιο ζεστής ημέρας στη Γαλλία, η Εταιρεία Ηλεκτρισμού Γαλλίας (EDF) μείωσε την ενεργειακή απόδοση σε έξι αντιδραστήρες· είχε ήδη διακόψει τη λειτουργία δύο αντιδραστήρων στα νότια της χώρας, όπου η υψηλή θερμοκρασία των υδάτων του ποταμού Γαρούνα δεν επέτρεπε την ψύξη των αντιδραστήρων . Μειωμένη απόδοση των δικτύων διανομής ηλεκτρικής ενέργειας υπό συνθήκες υπερβολικής ζέστης, καθώς αυξάνονται οι ανάγκες κλιματισμού Οι Ευρωπαίοι αναμένεται να επιζητούν περισσότερη δροσιά στα σπίτια τους. Καθώς οι ανάγκες κλιματισμού αυξάνονται και μεγαλύτερα φορτία ενέργειας πρέπει να περνούν μέσα από τα καλώδια, όταν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές, τα σύρματα τείνουν να διαστέλλονται και να ξεχειλώνουν, δημιουργώντας έτσι κατάλληλες συνθήκες για βλάβες στις υποδομές. Μελέτες στις ΗΠΑ έδειξαν πως για κάθε βαθμό υπερθέρμανσης το καλοκαίρι, τα ηλεκτρικά καλώδια χάνουν το 1,5% περίπου της δυνατότητάς τους να μεταφέρουν ρεύμα, κάτι που προκαλεί ενεργειακή επισφάλεια όταν η ζήτηση κλιματισμού κορυφώνεται. Στο ΗΒ, οι χειριστές μεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας χρησιμοποιούν ενσωματωμένα καλώδια μεγαλύτερης ανθεκτικότητας στη ζέστη, ενώ η Φινλανδία αντικαθιστά τα υπέργεια καλώδια με υπόγεια. Μολονότι το 2018 στην ΕΕ αντιστοιχούσε το 11% της παγκόσμιας κατανάλωσης ενέργειας για ψύξη – η οποία περιλαμβάνει τα ψυγεία και τις φορητές συσκευές ψύξης, όπως οι κινητές μονάδες κλιματισμού και οι ανεμιστήρες – είναι πιθανό η ενέργεια που χρησιμοποιείται για την ψύξη κτηρίων ανά την Ευρώπη να αυξηθεί κατά 72% έως το 2030, λένε οι ειδικοί του Διεθνούς Οργανισμού Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (IRENA). Οι πιο αποδοτικές μονάδες κλιματισμού, η δυνατότητα μεταφοράς αυξημένου φορτίου ενέργειας και η στροφή σε πηγές ενέργειας που δεν απαιτούν υδρόψυξη, όπως τα φωτοβολταϊκά, ίσως αποδειχτούν καίριες. Εναλλακτικές λύσεις, όπως η ψύξη απορρόφησης, που μετατρέπει τη θερμότητα σε ψύξη, και ο καλύτερος σχεδιασμός κτηρίων μπορούν επίσης να μειώσουν τις ανάγκες ψύξης, λέει ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός Περιβάλλοντος (ΕΟΠ). Θερμότερες αστικές θερμικές νησίδες Από τις 21 Ιουνίου έως τις 22 Αυγούστου, δύο νύχτες μόνο δεν ήταν τροπικές – με θερμοκρασίες κάτω από 20°C – το φετινό καλοκαίρι στη Νίκαια, σύμφωνα με την Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία της Γαλλίας, καταρρίπτοντας ένα ακόμα αστικό ρεκόρ. Η διατήρηση της θερμοκρασίας σε υψηλά επίπεδα τις νύχτες οφείλεται στο φαινόμενο της αστικής θερμικής νησίδας, καθώς κτήρια και στεγανές επιφάνειες κατακρατούν και επανεκπέμπουν περισσότερη ζέστη στην ατμόσφαιρα της πόλης τη νύχτα σε σύγκριση με τις επαρχιακές και με βλάστηση περιοχές. «Είναι υψίστης σημασίας να βοηθηθούν οι άνθρωποι που εκτίθενται περισσότερο στη ζέστη» λέει η ομάδα των ειδικών στο Εργαστήριο Περιβαλλοντικής Δικαιοσύνης και Βιωσιμότητας (BCNUEJ). «Οι πολίτες με χαμηλά εισοδήματα στεγάζονται συνήθως υπό συνθήκες χαμηλής ψυκτικής ικανότητας ή ανεπαρκούς μόνωσης, διαθέτουν λιγοστούς πόρους για την αναβάθμιση των εστιών τους και ζουν σε συνοικίες με λιγότερα δέντρα και λιγότερες ανοιχτές εκτάσεις πράσινου». «Πρέπει να φυτέψουμε δέντρα στις περιοχές όπου το φαινόμενο της θερμικής νησίδας είναι εντονότερο, εκεί όπου οι άνθρωποι υποφέρουν, ιδίως στις γκρίζες περιοχές των περιφερειών», λέει ο Πιέρο Πελιτσάρο, επικεφαλής του τομέα Ανθεκτικότητας στον Δήμο του Μιλάνου. «Αν είσαι μεσοαστός, αντεπεξέρχεσαι στον καύσωνα, αγοράζεις κλιματιστικά. Αν είσαι φτωχός, υποφέρεις περισσότερο. Η ψαλίδα μεγαλώνει, οπότε εντείνει τον λεγόμενο κλιματικό εξευγενισμό. Στο Μιλάνο, η κατάσταση επιδεινώνεται». Η δημοτική αρχή του Μιλάνου σκοπεύει να φυτέψει τρία εκατομμύρια δέντρα έως το 2030 στη μητροπολιτική περιοχή της πόλης, μέσω ενός Προγράμματος Αστικής Αναδάσωσης, εξηγεί ο Πελιτσάρο. 80.000 περίπου δέντρα φυτεύτηκαν τον πρώτο χρόνο. Οι πόλεις της Ευρώπης, εστίες προβλημάτων υγείας; Το φαινόμενο της ενίσχυσης της ζέστης στις πόλεις και οι συχνότεροι καύσωνες θα εκθέτουν τον αστικό πληθυσμό της ΕΕ σε υπερθέρμανση τους καλοκαιρινούς μήνες και έχουν ήδη επιπτώσεις στην υγεία, σύμφωνα με πρόσφατες αναφορές. Οι 70.000 θάνατοι που προκάλεσε ο ευρωπαϊκός καύσωνας τον Αύγουστο του 2003 έχουν πείσει πολλές τοπικές αρχές να προετοιμαστούν. Το Σχέδιο Προσαρμογής του Παρισιού βασίζεται στην ενεργή συμμετοχή των πολιτών, ώστε να βοηθούν τους γείτονές τους δηλώνοντας τους ευπαθείς στη ζέστη, προκειμένου να παρακολουθούνται τις ημέρες που ο υδράργυρος χτυπά κόκκινο. Στρέφοντας εκ νέου την προσοχή της στις πράσινες ζώνες για να αντιμετωπίσει το φαινόμενο της θερμικής νησίδας, η γαλλική πρωτεύουσα έθεσε σε εφαρμογή το πρόγραμμα ΟΑΣΙΣ, στο πλαίσιο του οποίου αναδιαμορφώνει σχολικά προαύλια αντικαθιστώντας την άσφαλτο με πορώδη υλικά και δημιουργώντας πράσινους και δροσερούς χώρους. «Αυτό που καθιστά το πρόγραμμα καινοτόμο είναι ο τρόπος διαχείρισής του, καθώς προϋποθέτει τη συμβολή διάφορων τομέων της πόλης (σχολεία, υγεία, οδικό δίκτυο, εκτάσεις πράσινου και ύδρευση) με στόχο τον σχεδιασμό και την οριζόντια υλοποίηση του έργου», λέει η Λίνα Λιάκου, η διευθύνουσα σύμβουλος του Δικτύου 100 Ανθεκτικές Πόλεις. Οι υψηλές θερμοκρασίες σε αστικές περιοχές αυξάνουν επίσης το τροποσφαιρικό όζον– επιβλαβές για το αναπνευστικό και καρδιακό σύστημα των ανθρώπων και αιτία πρόωρων θανάτων – το οποίο παράγεται όταν τα οξείδια του αζώτου και οι πτητικές ενώσεις που εκπέμπονται κατά τις ανθρώπινες δραστηριότητες αντιδρούν υπό τον καυτό ήλιο και τις υψηλές θερμοκρασίες. Στον καύσωνα του περασμένου Ιουνίου, σε κάποιες ευρωπαϊκές πόλεις σημειώθηκαν επίπεδα όζοντος που κυμαίνονταν στα 180 περίπου µg/m³, το ανώτατο όριο της ΕΕ. Το 2016, περί το 98% του αστικού πληθυσμού της ΕΕ παρέμεινε εκτεθειμένο σε τιμές τροποσφαιρικού όζοντος που ξεπερνούσαν τα όρια ασφάλειας που συστήνει ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας. Ο Κοπέρνικος συμβάλλει στην προσαρμογή των πόλεων Η Υπηρεσία Κοπέρνικος για την Κλιματική Αλλαγή (C3S), με τη μεγαλύτερη τράπεζα δεδομένων για το κλίμα, τα οποία διαθέτει μέσω της πλήρως λειτουργικής Βάσης Δεδομένων για το Κλίμα, ή με την ανάπτυξη λύσεων σε συνεργασία με εταιρείες έρευνας και τεχνολογίας και με τοπικές αρχές, αναπτύσσει εργαλεία μέτρησης του κλίματος, προκειμένου να βοηθήσει τις δημοτικές αρχές να αντιμετωπίσουν τους κινδύνους για την υγεία που συνδέονται με τους καύσωνες. Εδώ και περισσότερους από έξι μήνες, συνεργάζεται με την εταιρεία VITO, η οποία εδρεύει στο Βέλγιο, για την παραγωγή δεδομένων υψηλής ευκρίνειας που μπορούν να χρησιμοποιούνται για τις στρατηγικές προσαρμογής στον αστικό σχεδιασμό και την πρόληψη σε θέματα υγείας. Τα υψηλής ευκρίνειας δεδομένα θα παρέχουν ένα στιγμιότυπο κατανομής της θερμοκρασίας και άλλες κλιματικές μεταβλητές για 100 περίπου πόλεις ανά την Ευρώπη, εστιάζοντας στις θερμικές νησίδες. Η πρωτοβουλία της VITO κάνει χρήση απλοποιημένων μοντέλων, συνεκτιμώντας τον τρόπο με τον οποίο διαφορετικά κτήρια και διαφορετικές επιφάνειες εδάφους αντιδρούν στη ζέστη και την ακτινοβολία. Σε συνδυασμό με την αύξηση της βλάστησης και τις φυσικές λύσεις, ο σχεδιασμός των πόλεων μπορεί να μειώσει τις επιπτώσεις των καυσώνων, με αλλαγή χρώματος στα κτήρια ή με λευκές στέγες, στοιχεία που αντανακλούν – αντί να απορροφούν – την ακτινοβολία. Επιπλέον, η γεωμετρία των κτηρίων ενδέχεται να τροποποιηθεί, ώστε να αποφευχθεί το φαινόμενο της υπερθέρμανσης στα αστικά φαράγγια. «Για να αναπτυχθεί μία αποτελεσματική στρατηγική προσαρμογής, είναι απαραίτητο να ξέρουμε ποια τμήματα της πόλης θα επηρεαστούν περισσότερο και, στη συνέχεια, να δημιουργήσουμε αποτρεπτικούς παράγοντες», λέει ο Κάρλο Μπουοντέμπο, Διευθυντής του Τομεακού Πληροφοριακού Συστήματος της C3S. Μία ακόμα πρωτοβουλία της υπηρεσίας C3S του Κοπέρνικου είναι η λειτουργία μιας επιχειρησιακής υπηρεσίας για τον ενεργειακό τομέα, που θα βοηθά να αποφεύγονται μελλοντικά σοβαρά προβλήματα στην παροχή ενέργειας. Όπως λέει ο Κάρλο Μπουοντέμπο, «Πρέπει να προβλέψουμε με ποιον τρόπο η σύνθεση ενεργειακών πηγών θα καλύπτει τις μελλοντικές ανάγκες, λαμβάνοντας υπόψη ότι η κλιματική αλλαγή ενδέχεται να οδηγήσει σε τροποποίηση τόσο των μοντέλων παραγωγής ανανεώσιμης ενέργειας όσο και αυτών της κατανάλωσης ενέργειας προκειμένου να προσαρμοστούν καταλλήλως».

Η εγκατεστημένη ισχύς αιολικής ενέργειας της Ευρώπης αναμένεται να φτάσει τα 258 γιγαβάτ, ήτοι περίπου το ένα τέταρτο της συνολικής παγκόσμιας αιολικής παραγωγής, μέσα σε πέντε χρόνια, σύμφωνα με την έκθεση της Wind Europe, παλαιότερα γνωστής ως Ένωση Ευρωπαϊκής Αιολικής Ενέργειας. Οι Ευρωπαίοι κατασκευαστές αιολικών έργων θα εγκαταστήσουν ετησίως κατά μέσο όρο 17 γιγαβάτ δυναμικότητας, ή το ισοδύναμο 17 συνηθισμένων πυρηνικών αντιδραστήρων, για την επόμενη δεκαετία, αναφέρει η έκθεση. Μετά την ημερομηνία αυτή, η αβεβαιότητα σχετικά με την ενεργειακή πολιτική των κυβερνήσεων και η έλλειψη φιλόδοξων στόχων ενδέχεται να επιβραδύνουν την περαιτέρω πρόοδο ως το 2030. Τα ευρωπαϊκά κράτη διατηρούν ηγετικό ρόλο στον κόσμο των αιολικών εγκαταστάσεων χάρις στις ευνοϊκές πολιτικές για την προσέλκυση επενδυτών, και τους κρατικά επιδοτούμενους διαγωνισμούς, σύμφωνα με ανάλυση του Bloomberg. Η επιτυχία στην μείωση του κόστους παραγωγής ανανεώσιμων πηγών ενέργειας ώθησε ορισμένες χώρες να αρχίσουν να χορηγούν άδειες χωρίς επιδότηση. Από τον Απρίλιο του 2017, υπήρξαν έξι διαγωνισμοί μηδενικής επιδότησης στην Ευρώπη, για υπεράκτια αιολικά πάρκα στην Ολλανδία και τη Γερμανία. Εξάλλου, η Γαλλία χορήγησε άδεια για κατασκευή χερσαίων αιολικών έργων 118 μεγαβάτ την περασμένη εβδομάδα, λιγότερο από το 25% από όσο αρχικά σχεδίαζε. Αυτό είναι ένα σημάδι πιθανών ζητημάτων για τους επενδυτές στην αιολική ενέργεια σε μια χώρα που έχει αναλάβει σημαντικές δεσμεύσεις για την πράσινη ενέργεια και το κλίμα. Η Γερμανία, η Μ. Βρετανία, η Γαλλία, η Ισπανία και η Ολλανδία θα αντιπροσωπεύουν το 62% της αύξησης αιολικής δυναμικότητας, αναφέρει η έκθεση. Η Βρετανία μάλιστα εγκατέστησε το 81% της νέας υπεράκτιας χωρητικότητας στην Ευρώπη κατά το πρώτο εξάμηνο του 2018, μετά την κατασκευή πέντε νέων αιολικών πάρκων.