Μετάβαση στο περιεχόμενο

Αναζήτηση στην κοινότητα

Εμφάνιση αποτελεσμάτων για τις ετικέτες 'υποδομές'.

  • Αναζήτηση με βάση τις ετικέτες

    Πληκτρολογήστε τις ετικέτες και χωρίστε τες με κόμμα.
  • Αναζήτηση με βάση τον συγγραφέα

Τύπος περιεχομένου


Φόρουμ

  • Ειδήσεις
    • Ειδήσεις
  • Εργασίες Μηχανικών
    • Τοπογραφικά-Χωροταξικά
    • Αρχιτεκτονικά
    • Στατικά
    • Μηχανολογικά
    • Ηλεκτρολογικά
    • Περιβαλλοντικά
    • Διάφορα
  • Εργασιακά-Διαδικαστικά
    • Άδειες-Διαδικασίες
    • Αυθαίρετα
    • Οικονομικά-Αμοιβές
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά
    • Εκπαίδευση
    • Ειδικότητες-Συλλογικά Όργανα
  • Εργαλεία
    • Προγράμματα Η/Υ
    • Εξοπλισμός
    • Διαδίκτυο
    • Showroom
  • Γενικά
    • Αγγελίες
    • Κουβέντα
    • Δράσεις-Προτάσεις προς φορείς
    • Michanikos.gr
    • Θέματα Ιδιωτών
  • Δοκιμαστικό's Θεματολογία γενική

Κατηγορίες

  • 1. Τοπογραφικά-Πολεοδομικά
    • 1.1 Λογισμικό
    • 1.2 Νομοθεσία
    • 1.3 Έντυπα
    • 1.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 1.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 2. Συγκοινωνιακά - Οδοποιίας
    • 2.1 Λογισμικό
    • 2.2 Νομοθεσία
    • 2.3 Έντυπα
    • 2.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 2.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 3. Αρχιτεκτονικά - Σχεδιαστικά
    • 3.1 Λογισμικό
    • 3.2 Νομοθεσία
    • 3.3 Έντυπα
    • 3.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 3.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 4. Στατικά - Εδαφοτεχνικά
    • 4.1 Λογισμικό
    • 4.2 Νομοθεσία
    • 4.3 Έντυπα
    • 4.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 4.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 5. Μηχανολογικά
    • 5.1 Λογισμικό
    • 5.2 Νομοθεσία
    • 5.3 Έντυπα
    • 5.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 5.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 6. Ηλεκτρολογικά
    • 6.1 Λογισμικό
    • 6.2 Νομοθεσία
    • 6.3 Έντυπα
    • 6.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 6.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 7. ΑΠΕ - Φωτοβολταϊκά
    • 7.1 Λογισμικό
    • 7.2 Νομοθεσία
    • 7.3 Έντυπα
    • 7.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 7.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 8. Περιβαλλοντικά
    • 8.1 Λογισμικό
    • 8.2 Νομοθεσία
    • 8.3 Έντυπα
    • 8.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 8.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 9. Υδραυλικά - Λιμενικά
    • 9.1 Λογισμικό
    • 9.2 Νομοθεσία
    • 9.3 Έντυπα
    • 9.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 9.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 10. Διαχείριση Έργων - Εκτιμήσεις - Πραγματογνωμοσύνες
    • 10.1 Λογισμικό
    • 10.2 Νομοθεσία
    • 10.3 Έντυπα
    • 10.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 10.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 11. Δημόσια Έργα - Ασφάλεια και Υγιεινή
    • 11.1 Λογισμικό
    • 11.2 Νομοθεσία
    • 11.3 Έντυπα
    • 11.4 Μελέτες-Βοηθήματα
    • 11.5 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 12. Αμοιβές - Φορολογικά - Άδειες
    • 12.1 Λογισμικό
    • 12.2 Νομοθεσία
    • 12.3 Έντυπα - Αιτήσεις
    • 12.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 13. Αυθαίρετα
    • 13.1 Λογισμικό
    • 13.2 Νομοθεσία
    • 13.3 Έντυπα
    • 13.4 Συνέδρια-Ημερίδες
  • 14. Διάφορα

Categories

  • Ειδήσεις
    • Νομοθεσία
    • Εργασιακά
    • Ασφαλιστικά-Φορολογικά
    • Περιβάλλον
    • Ενέργεια-ΑΠΕ
    • Τεχνολογία
    • Χρηματοδοτήσεις
    • Έργα-Υποδομές
    • Επικαιρότητα
    • Αρθρογραφία
    • Michanikos.gr
    • webTV
    • Sponsored

Βρείτε αποτελέσματα...

Βρείτε αποτελέσματα που...


Ημερομηνία δημιουργίας

  • Start

    End


Τελευταία ενημέρωση

  • Start

    End


Φιλτράρισμα με βάση τον αριθμό των...

Εντάχθηκε

  • Start

    End


Ομάδα


Επάγγελμα


Ειδικότητα

  1. Στην προκήρυξη του διαγωνισμού ΣΔΙΤ για τα Δικαστικά Μέγαρα Κεντρικής Ελλάδας, με προϋπολογισμό 48,32 εκατ. ευρώ, προχωρά το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Το έργο αφορά στην ανέγερση δύο νέων Δικαστικών Μεγάρων στη Λαμία και στον Βόλο, την κατασκευή νέας πτέρυγας στο Δικαστικό Μέγαρο Καρδίτσας και την ανακατασκευή του Δικαστικού Μεγάρου στα Τρίκαλα. Τα κτίρια που θα κατασκευαστούν θα είναι βιοκλιματικά και θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές ανάγκες, δημιουργώντας αναβαθμισμένο περιβάλλον, όπου θα συγκεντρώνεται όλη η δικαστηριακή ύλη. Επίσης μέσω της ανακατασκευής του Δικαστικού Μεγάρου Τρικάλων, το κτίριο αναβαθμίζεται λειτουργικά και ενεργειακά επεκτείνοντας ουσιαστικά τον χρόνο ζωής του. Η σύμβαση σύμπραξης καλύπτει περίοδο 30 ετών, εκ των οποίων τα 3 έτη εκτιμάται ότι θα αφορούν την κατασκευαστική περίοδο και τα επόμενα 27 έτη την περίοδο λειτουργίας και συντήρησης. O Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών με αφορμή την προκήρυξη του διαγωνισμού σημείωσε ότι τέσσερεις πόλεις της Κεντρικής Ελλάδας, θα αποκτήσουν είτε καινούργια Δικαστικά Μέγαρα, είτε νέες και σύγχρονες, φιλοπεριβαλλοντικές επεκτάσεις στα ήδη υπάρχοντα. Από την πλευρά του ο Υφυπουργός Υποδομών δήλωσε: «Από την πρώτη στιγμή στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο το σημαντικό εργαλείο των ΣΔΙΤ και σήμερα προχωράμε στην προκήρυξη ενός ακόμα σημαντικού έργου. Η Κεντρική Ελλάδα θα αποκτήσει καλοσυντηρημένα και λειτουργικά Δικαστικά Μέγαρα, τα οποία θα αποτελέσουν τοπόσημα για τις πόλεις και κυρίως θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο περιβάλλον για την λειτουργία της Δικαιοσύνης. Προχωράμε με συνέπεια και γρήγορους ρυθμούς να δώσουμε στους πολίτες τις υποδομές που τους αξίζουν». View full είδηση
  2. Στην προκήρυξη του διαγωνισμού ΣΔΙΤ για τα Δικαστικά Μέγαρα Κεντρικής Ελλάδας, με προϋπολογισμό 48,32 εκατ. ευρώ, προχωρά το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών. Το έργο αφορά στην ανέγερση δύο νέων Δικαστικών Μεγάρων στη Λαμία και στον Βόλο, την κατασκευή νέας πτέρυγας στο Δικαστικό Μέγαρο Καρδίτσας και την ανακατασκευή του Δικαστικού Μεγάρου στα Τρίκαλα. Τα κτίρια που θα κατασκευαστούν θα είναι βιοκλιματικά και θα ανταποκρίνονται στις σύγχρονες κοινωνικοοικονομικές ανάγκες, δημιουργώντας αναβαθμισμένο περιβάλλον, όπου θα συγκεντρώνεται όλη η δικαστηριακή ύλη. Επίσης μέσω της ανακατασκευής του Δικαστικού Μεγάρου Τρικάλων, το κτίριο αναβαθμίζεται λειτουργικά και ενεργειακά επεκτείνοντας ουσιαστικά τον χρόνο ζωής του. Η σύμβαση σύμπραξης καλύπτει περίοδο 30 ετών, εκ των οποίων τα 3 έτη εκτιμάται ότι θα αφορούν την κατασκευαστική περίοδο και τα επόμενα 27 έτη την περίοδο λειτουργίας και συντήρησης. O Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών με αφορμή την προκήρυξη του διαγωνισμού σημείωσε ότι τέσσερεις πόλεις της Κεντρικής Ελλάδας, θα αποκτήσουν είτε καινούργια Δικαστικά Μέγαρα, είτε νέες και σύγχρονες, φιλοπεριβαλλοντικές επεκτάσεις στα ήδη υπάρχοντα. Από την πλευρά του ο Υφυπουργός Υποδομών δήλωσε: «Από την πρώτη στιγμή στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών αποφασίσαμε να αξιοποιήσουμε στο έπακρο το σημαντικό εργαλείο των ΣΔΙΤ και σήμερα προχωράμε στην προκήρυξη ενός ακόμα σημαντικού έργου. Η Κεντρική Ελλάδα θα αποκτήσει καλοσυντηρημένα και λειτουργικά Δικαστικά Μέγαρα, τα οποία θα αποτελέσουν τοπόσημα για τις πόλεις και κυρίως θα δημιουργήσουν ένα σύγχρονο περιβάλλον για την λειτουργία της Δικαιοσύνης. Προχωράμε με συνέπεια και γρήγορους ρυθμούς να δώσουμε στους πολίτες τις υποδομές που τους αξίζουν».
  3. Στον συνολικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού στην Αττική καθώς και τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη είτε θα «τρέξουν» το επόμενο διάστημα και θα αλλάξουν την εικόνα του Λεκανοπεδίου, αναφέρθηκε ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Δίνοντας τις βασικές κατευθύνσεις του σχεδιασμού του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών σημείωσε ότι «η λογική μας είναι να αντιμετωπίσουμε το κυκλοφοριακό με την επέκταση του δικτύου σταθερής τροχιάς και των οδικών αξόνων». Για τον λόγο αυτό, ανέφερε ότι «κινηθήκαμε γρήγορα για να αντιμετωπίσουμε τις εκκρεμότητες που υπήρχαν και παραδώσαμε στην κυκλοφορία τους τρεις σταθμούς της επέκτασης του Μετρό στον Πειραιά». Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε από τις 11 έως τις 31 Οκτωβρίου πάνω από 50.000 πολίτες χρησιμοποιούν καθημερινά τους τρεις νέους σταθμούς». «Χρειαζόμαστε περαιτέρω ενίσχυση του δικτύου μετρό» υπογράμμισε ο Υφυπουργός Υποδομών και έκανε γνωστό ότι «έως το τέλος του 2022 θα προκηρυχθεί η επέκταση της Γραμμή 2 προς Ίλιον, με τρεις νέους σταθμούς, Παλατιανή, Ίλιον και Άγ. Νικόλαος». Τις επόμενες ημέρες θα προκηρυχθεί και ο Προαστιακός Δυτικής Αττικής, που μαζί με τους διαγωνισμούς επέκτασης του Προαστιακού προς Ραφήνα και Λαύριο που ήδη “τρέχουν” θα ενισχύσουν σημαντικά το δίκτυο. «Ουσιαστικά, θα έχουμε σε εξέλιξη τρεις διαγωνισμούς για την ενίσχυση του δικτύου του Προαστιακού Σιδηροδρόμου» πρόσθεσε ο Υφυπουργός Υποδομών. Η κατασκευή της Γραμμής 4 του Μετρό, η οποία έχει ξεκινήσει και με τη νέα Γραμμή Μετρό θα γίνει εφικτό να πυκνώσουν οι σταθμοί στο κέντρο της Αθήνας. Η Γραμμή 4 του Μετρό θα απορροφήσει σημαντική κίνηση, καθώς καθημερινά θα εξυπηρετεί 340.000 επιβάτες. Αναφορά έγινε και στην ανάγκη ενίσχυσης του τροχαίου υλικού, τονίζοντας ότι «στις αρχές του 2023 θα προχωρήσουμε σε διαγωνισμό για την προμήθεια 15 νέων συρμών, ενώ έχουμε και την ανακαίνιση των συρμών της Γραμμής 1». Σε ό,τι αφορά τα λεωφορεία, σημείωσε ότι «ο στόχος είναι αρχές του 2023 να φτάσουν τα πρώτα λεωφορεία και να αυξήσουμε τον στόλο». Προχωρούν τα οδικά έργα της Αττικής Σχετικά με την επέκταση του δικτύου των οδικών αξόνων στην Αττική έως το τέλος του 2022 θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός για τη Δυτική Περιφερειακή Αιγάλεω που με τους τρεις αναβαθμισμένους κόμβους σε Ναυπηγεία, Σκαραμαγκά και Σχιστό θα αποφορτίσει τη δυτική πλευρά της πόλης. Σημαντική ανακούφιση, σύμφωνα με τον Υφυπουργό Υποδομών αναμένεται και από την επέκταση της Λ. Κύμης. «Το έργο της κατασκευής της επέκτασης της Λ. Κύμης ξεκινά στις αρχές του 2023, θα έχει μήκος 3,5 χλμ. και τη μεγαλύτερη αστική σήραγγα» ανέφερε χαρακτηριστικά. Το υπουργείο προχωρά και στις μεγάλες επεκτάσεις της Αττικής Οδού προς Ραφήνα, Λαύριο και την υπογειοποίηση της Ηλιουπόλεως». «Το Ελληνικό θα αλλάξει όλο το νότιο κομμάτι της Αττικής και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κάτοικοι και επισκέπτες θα μπορούν να μετακινούνται με άνεση» τόνισε ο Υφυπουργός Υποδομών.
  4. Στον συνολικό σχεδιασμό για την αντιμετώπιση του κυκλοφοριακού στην Αττική καθώς και τα έργα που βρίσκονται σε εξέλιξη είτε θα «τρέξουν» το επόμενο διάστημα και θα αλλάξουν την εικόνα του Λεκανοπεδίου, αναφέρθηκε ο Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών. Δίνοντας τις βασικές κατευθύνσεις του σχεδιασμού του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών σημείωσε ότι «η λογική μας είναι να αντιμετωπίσουμε το κυκλοφοριακό με την επέκταση του δικτύου σταθερής τροχιάς και των οδικών αξόνων». Για τον λόγο αυτό, ανέφερε ότι «κινηθήκαμε γρήγορα για να αντιμετωπίσουμε τις εκκρεμότητες που υπήρχαν και παραδώσαμε στην κυκλοφορία τους τρεις σταθμούς της επέκτασης του Μετρό στον Πειραιά». Σύμφωνα με τα στοιχεία που έχουμε από τις 11 έως τις 31 Οκτωβρίου πάνω από 50.000 πολίτες χρησιμοποιούν καθημερινά τους τρεις νέους σταθμούς». «Χρειαζόμαστε περαιτέρω ενίσχυση του δικτύου μετρό» υπογράμμισε ο Υφυπουργός Υποδομών και έκανε γνωστό ότι «έως το τέλος του 2022 θα προκηρυχθεί η επέκταση της Γραμμή 2 προς Ίλιον, με τρεις νέους σταθμούς, Παλατιανή, Ίλιον και Άγ. Νικόλαος». Τις επόμενες ημέρες θα προκηρυχθεί και ο Προαστιακός Δυτικής Αττικής, που μαζί με τους διαγωνισμούς επέκτασης του Προαστιακού προς Ραφήνα και Λαύριο που ήδη “τρέχουν” θα ενισχύσουν σημαντικά το δίκτυο. «Ουσιαστικά, θα έχουμε σε εξέλιξη τρεις διαγωνισμούς για την ενίσχυση του δικτύου του Προαστιακού Σιδηροδρόμου» πρόσθεσε ο Υφυπουργός Υποδομών. Η κατασκευή της Γραμμής 4 του Μετρό, η οποία έχει ξεκινήσει και με τη νέα Γραμμή Μετρό θα γίνει εφικτό να πυκνώσουν οι σταθμοί στο κέντρο της Αθήνας. Η Γραμμή 4 του Μετρό θα απορροφήσει σημαντική κίνηση, καθώς καθημερινά θα εξυπηρετεί 340.000 επιβάτες. Αναφορά έγινε και στην ανάγκη ενίσχυσης του τροχαίου υλικού, τονίζοντας ότι «στις αρχές του 2023 θα προχωρήσουμε σε διαγωνισμό για την προμήθεια 15 νέων συρμών, ενώ έχουμε και την ανακαίνιση των συρμών της Γραμμής 1». Σε ό,τι αφορά τα λεωφορεία, σημείωσε ότι «ο στόχος είναι αρχές του 2023 να φτάσουν τα πρώτα λεωφορεία και να αυξήσουμε τον στόλο». Προχωρούν τα οδικά έργα της Αττικής Σχετικά με την επέκταση του δικτύου των οδικών αξόνων στην Αττική έως το τέλος του 2022 θα ξεκινήσει ο διαγωνισμός για τη Δυτική Περιφερειακή Αιγάλεω που με τους τρεις αναβαθμισμένους κόμβους σε Ναυπηγεία, Σκαραμαγκά και Σχιστό θα αποφορτίσει τη δυτική πλευρά της πόλης. Σημαντική ανακούφιση, σύμφωνα με τον Υφυπουργό Υποδομών αναμένεται και από την επέκταση της Λ. Κύμης. «Το έργο της κατασκευής της επέκτασης της Λ. Κύμης ξεκινά στις αρχές του 2023, θα έχει μήκος 3,5 χλμ. και τη μεγαλύτερη αστική σήραγγα» ανέφερε χαρακτηριστικά. Το υπουργείο προχωρά και στις μεγάλες επεκτάσεις της Αττικής Οδού προς Ραφήνα, Λαύριο και την υπογειοποίηση της Ηλιουπόλεως». «Το Ελληνικό θα αλλάξει όλο το νότιο κομμάτι της Αττικής και πρέπει να διασφαλίσουμε ότι κάτοικοι και επισκέπτες θα μπορούν να μετακινούνται με άνεση» τόνισε ο Υφυπουργός Υποδομών. View full είδηση
  5. Καθώς ολοκληρώνεται μια χρονιά-ρεκόρ για τον τουρισμό σε πολλούς καλοκαιρινούς και όχι μόνον προορισμούς, οι τοπικές κοινωνίες αναλογίζονται κατά πόσον οι υποδομές τους θα μπορέσουν να αντέξουν άλλη μία τέτοια δοκιμασία. Ανεπάρκειες στα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων, νερού, κυκλοφορίας, μέσων συγκοινωνίας, ηλεκτροδότησης και πολλών ακόμη υποδομών εμφανίστηκαν σχεδόν παντού, εγείροντας ερωτήματα για τη βιωσιμότητα στο ελληνικό τουριστικό προϊόν. Είναι σε αυτό το περιβάλλον που έχει αποφασιστεί να προχωρήσει μια νέα γενιά μικρών και μεγαλύτερων έργων σε ολόκληρη την επικράτεια, που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Πρόκειται για έργα που συχνά είναι «ορφανά», αν και απολύτως αναγκαία για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής, του περιβάλλοντος, της ελκυστικότητας στους επισκέπτες και εν τέλει για τη διατήρηση του ίδιου του χαρακτήρα των προορισμών. Έτσι ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η προσπάθεια να εντοπιστούν και να καταγραφούν τα έργα που πρέπει να λάβουν άμεση προτεραιότητα και να διαμορφωθεί το πλαίσιο δημοπράτησης και ανάθεσής τους, έτσι ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους το ταχύτερο δυνατόν. Η χρηματοδότησή τους θα προέλθει τόσο από τα περιφερειακά ταμεία και το ΕΣΠΑ όσο και από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πολύτιμο εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια αποτέλεσε η μεγάλη μελέτη, που το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων σε συνεργασία με ανεξάρτητο ιδιωτικό συμβουλευτικό οίκο διενήργησε και ολοκλήρωσε το προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για μία «δεξαμενή» με 700 περίπου έργα που απαιτούνται για να μπορέσει ο τουρισμός, όχι μόνο να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των προορισμών, αλλά και να συνεχίσει να αναπτύσσεται επωφελώς για την οικονομία. Είναι έργα που δεν αφορούν τόσο σε βαριές υποδομές, όπως επεκτάσεις αεροδρομίων, λιμανιών, μαρινών ή μεγάλους οδικούς άξονες, καθώς αυτά ούτως ή άλλως προχωρούν από άλλους φορείς του Δημοσίου ή της κυβέρνησης. Είναι έργα «ορφανά», υπό την έννοια πως στην πλειονότητά τους δεν τα έχει υιοθετήσει κανένας συγκεκριμένος φορέας. Σε δεύτερη φάση το υπουργείο Τουρισμού, με βάση αυτή την προεργασία και επικουρούμενο από επαγγελματίες ανεξάρτητους συμβούλους, προχώρησε στην προτεραιοποίησή τους με βάση κριτήρια, όπως ο όγκος των επισκεπτών ανά προορισμό, η φέρουσα ικανότητα των υποδομών του σε κλίνες και ο αριθμός των διανυκτερεύσεων που πραγματοποιούνται σε αυτούς. Από αυτή την εργασία προέκυψαν 26 μικροί και μεγάλοι προορισμοί, μεταξύ των οποίων Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, Μύκονος, Κέρκυρα, Χανιά, Ζάκυνθος, Πάρος, νησιά Αργοσαρωνικού, Χαλκιδική, Κεφαλονιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Λευκάδα και Αρχαία Ολυμπία, αλλά και λιγότερο αναπτυγμένοι τουριστικά τόποι, όπως η Λέσβος, η Κατερίνη, η Χαλκίδα, η Καλαμάτα, η Θάσος, το Λασίθι, τα Ιωάννινα, η Σάμος, τα Τρίκαλα, όπως όμως και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα. Κατόπιν αναγνωρίστηκαν τα έργα εκείνα τα οποία είτε θεραπεύουν χρονίζοντα προβλήματα είτε θα έχουν τη μεγαλύτερη και γρηγορότερη θετική επίπτωση στην καθημερινότητά τους. Προχωρούν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας σε τουριστικούς προορισμούς, τα οποία θα έχουν γρήγορη θετική επίπτωση στην καθημερινότητα. Το αποτέλεσμα ήταν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας, που θα ενισχύσουν τον χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα των συγκεκριμένων τόπων και θα τους προστατέψουν από τις επιπτώσεις της μεγάλης ανάπτυξης του τουρισμού, αλλά και θα βελτιώσουν την εμπειρία για τους επισκέπτες τους. Πολλά έχουν να κάνουν με τη διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων, αλλά και την ηλεκτροκίνηση. Μέτωπα στα οποία «πονάει» ο ελληνικός τουρισμός και οι συγκεκριμένοι προορισμοί και προβλήματα τα οποία μάλιστα έχουν συχνά βρει τον δρόμο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ξένους επισκέπτες, που εξεπλάγησαν δυσάρεστα με την κατάσταση. Αλλα είναι πιο στοχευμένα και επιχειρούν να θεραπεύσουν την άναρχη και καταστροφική ανάπτυξη επιμέρους κλάδων, όπως για παράδειγμα της κρουαζιέρας στη Σαντορίνη. Κάποια άλλα έχουν καθυστερήσει δεκαετίες, όπως η δημιουργία κατάλληλου χώρου στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων στην Αθήνα, τα οποία σήμερα βρίσκονται διάσπαρτα στον ιστό του κέντρου προκαλώντας μεγάλα κυκλοφοριακά, αλλά και λειτουργικά προβλήματα. Περιλαμβάνονται όμως και ορισμένες βαρύτερες υποδομές, όπως διασυνδέσεις νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα μεταφοράς ενέργειας, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν την επάρκεια ηλεκτροδότησής τους τους κρίσιμους εποχιακά μήνες, αλλά και για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που μπορούν να αναπτύξουν. Στο ρόστερ των έργων πρώτης προτεραιότητας περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση των πράσινων σημείων της Αθήνας και της Αθηναϊκής Ριβιέρας, η αναβάθμιση και βελτίωση του συστήματος διαχείρισης αφίξεων – αναχωρήσεων κρουαζιερόπλοιων στη Σαντορίνη και η κατασκευή 2ου τελεφερίκ για να σταματήσει το χάος του υπερτουρισμού, που καταστρέφει τα τελευταία έτη το νησί και βέβαια, δράσεις όπως η βελτίωση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μύκονο και την Πάρο. Τα 39 αυτά έργα επιμερίζονται σε ώριμα, σχεδόν ώριμα και κάποια που χρήζουν ωρίμανσης πρακτικά εκ του μηδενός, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορούν να υλοποιηθούν τάχιστα εφόσον δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο. Ειδικότερα αξιολογείται για την εξειδίκευση, ωρίμανση και υλοποίηση των έργων αυτών να εφαρμοστεί αντίστοιχο πλαίσιο με αυτό που προδιαγράφεται στον νόμο για τις συμβάσεις στρατηγικής σημασίας. Να λάβουν δηλαδή αδειοδοτήσεις fast track, ανεξάρτητα από το ύψος του προϋπολογισμού τους, αφού η χρησιμότητά τους για τη βιωσιμότητα στον ελληνικό τουρισμό είναι ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας. Παράλληλα προτείνεται να προΐσταται της επιτροπής για την έγκριση των συγκεκριμένων έργων το υπουργείο Τουρισμού. Φυσικά θα υπάρξει διαβούλευση με τους δήμους και τις περιφέρειες που αφορούν τα έργα, τόσο για την οριστικοποίηση του σχεδιασμού τους και την απόφαση επιλογής φορέα υλοποίησης όσο και επειδή ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι τα 39 αυτά έργα να ακολουθήσουν και άλλα από τη δεξαμενή των πρότζεκτ που έχουν εντοπιστεί ως απαραίτητα, τόσο από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων όσο και από το υπουργείο Τουρισμού. View full είδηση
  6. Καθώς ολοκληρώνεται μια χρονιά-ρεκόρ για τον τουρισμό σε πολλούς καλοκαιρινούς και όχι μόνον προορισμούς, οι τοπικές κοινωνίες αναλογίζονται κατά πόσον οι υποδομές τους θα μπορέσουν να αντέξουν άλλη μία τέτοια δοκιμασία. Ανεπάρκειες στα συστήματα διαχείρισης απορριμμάτων, νερού, κυκλοφορίας, μέσων συγκοινωνίας, ηλεκτροδότησης και πολλών ακόμη υποδομών εμφανίστηκαν σχεδόν παντού, εγείροντας ερωτήματα για τη βιωσιμότητα στο ελληνικό τουριστικό προϊόν. Είναι σε αυτό το περιβάλλον που έχει αποφασιστεί να προχωρήσει μια νέα γενιά μικρών και μεγαλύτερων έργων σε ολόκληρη την επικράτεια, που σχετίζονται με τη βιωσιμότητα. Πρόκειται για έργα που συχνά είναι «ορφανά», αν και απολύτως αναγκαία για τη διατήρηση της ποιότητας ζωής, του περιβάλλοντος, της ελκυστικότητας στους επισκέπτες και εν τέλει για τη διατήρηση του ίδιου του χαρακτήρα των προορισμών. Έτσι ξεκίνησε πριν από μερικούς μήνες η προσπάθεια να εντοπιστούν και να καταγραφούν τα έργα που πρέπει να λάβουν άμεση προτεραιότητα και να διαμορφωθεί το πλαίσιο δημοπράτησης και ανάθεσής τους, έτσι ώστε να ξεκινήσει η υλοποίησή τους το ταχύτερο δυνατόν. Η χρηματοδότησή τους θα προέλθει τόσο από τα περιφερειακά ταμεία και το ΕΣΠΑ όσο και από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, αλλά και το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Πολύτιμο εργαλείο σε αυτή την προσπάθεια αποτέλεσε η μεγάλη μελέτη, που το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων σε συνεργασία με ανεξάρτητο ιδιωτικό συμβουλευτικό οίκο διενήργησε και ολοκλήρωσε το προηγούμενο διάστημα. Πρόκειται για μία «δεξαμενή» με 700 περίπου έργα που απαιτούνται για να μπορέσει ο τουρισμός, όχι μόνο να διασφαλίσει τη βιωσιμότητα των προορισμών, αλλά και να συνεχίσει να αναπτύσσεται επωφελώς για την οικονομία. Είναι έργα που δεν αφορούν τόσο σε βαριές υποδομές, όπως επεκτάσεις αεροδρομίων, λιμανιών, μαρινών ή μεγάλους οδικούς άξονες, καθώς αυτά ούτως ή άλλως προχωρούν από άλλους φορείς του Δημοσίου ή της κυβέρνησης. Είναι έργα «ορφανά», υπό την έννοια πως στην πλειονότητά τους δεν τα έχει υιοθετήσει κανένας συγκεκριμένος φορέας. Σε δεύτερη φάση το υπουργείο Τουρισμού, με βάση αυτή την προεργασία και επικουρούμενο από επαγγελματίες ανεξάρτητους συμβούλους, προχώρησε στην προτεραιοποίησή τους με βάση κριτήρια, όπως ο όγκος των επισκεπτών ανά προορισμό, η φέρουσα ικανότητα των υποδομών του σε κλίνες και ο αριθμός των διανυκτερεύσεων που πραγματοποιούνται σε αυτούς. Από αυτή την εργασία προέκυψαν 26 μικροί και μεγάλοι προορισμοί, μεταξύ των οποίων Ρόδος, Κως, Σαντορίνη, Μύκονος, Κέρκυρα, Χανιά, Ζάκυνθος, Πάρος, νησιά Αργοσαρωνικού, Χαλκιδική, Κεφαλονιά, Ηράκλειο, Ρέθυμνο, Λευκάδα και Αρχαία Ολυμπία, αλλά και λιγότερο αναπτυγμένοι τουριστικά τόποι, όπως η Λέσβος, η Κατερίνη, η Χαλκίδα, η Καλαμάτα, η Θάσος, το Λασίθι, τα Ιωάννινα, η Σάμος, τα Τρίκαλα, όπως όμως και η Θεσσαλονίκη και η Αθήνα. Κατόπιν αναγνωρίστηκαν τα έργα εκείνα τα οποία είτε θεραπεύουν χρονίζοντα προβλήματα είτε θα έχουν τη μεγαλύτερη και γρηγορότερη θετική επίπτωση στην καθημερινότητά τους. Προχωρούν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας σε τουριστικούς προορισμούς, τα οποία θα έχουν γρήγορη θετική επίπτωση στην καθημερινότητα. Το αποτέλεσμα ήταν 39 έργα άμεσης προτεραιότητας, που θα ενισχύσουν τον χαρακτήρα και τη βιωσιμότητα των συγκεκριμένων τόπων και θα τους προστατέψουν από τις επιπτώσεις της μεγάλης ανάπτυξης του τουρισμού, αλλά και θα βελτιώσουν την εμπειρία για τους επισκέπτες τους. Πολλά έχουν να κάνουν με τη διαχείριση υδάτων και απορριμμάτων, αλλά και την ηλεκτροκίνηση. Μέτωπα στα οποία «πονάει» ο ελληνικός τουρισμός και οι συγκεκριμένοι προορισμοί και προβλήματα τα οποία μάλιστα έχουν συχνά βρει τον δρόμο τους στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ξένους επισκέπτες, που εξεπλάγησαν δυσάρεστα με την κατάσταση. Αλλα είναι πιο στοχευμένα και επιχειρούν να θεραπεύσουν την άναρχη και καταστροφική ανάπτυξη επιμέρους κλάδων, όπως για παράδειγμα της κρουαζιέρας στη Σαντορίνη. Κάποια άλλα έχουν καθυστερήσει δεκαετίες, όπως η δημιουργία κατάλληλου χώρου στάθμευσης των τουριστικών λεωφορείων στην Αθήνα, τα οποία σήμερα βρίσκονται διάσπαρτα στον ιστό του κέντρου προκαλώντας μεγάλα κυκλοφοριακά, αλλά και λειτουργικά προβλήματα. Περιλαμβάνονται όμως και ορισμένες βαρύτερες υποδομές, όπως διασυνδέσεις νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα μεταφοράς ενέργειας, όχι μόνο για να εξασφαλίσουν την επάρκεια ηλεκτροδότησής τους τους κρίσιμους εποχιακά μήνες, αλλά και για να μπορέσουν να εκμεταλλευτούν το δυναμικό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας που μπορούν να αναπτύξουν. Στο ρόστερ των έργων πρώτης προτεραιότητας περιλαμβάνεται επίσης η επέκταση των πράσινων σημείων της Αθήνας και της Αθηναϊκής Ριβιέρας, η αναβάθμιση και βελτίωση του συστήματος διαχείρισης αφίξεων – αναχωρήσεων κρουαζιερόπλοιων στη Σαντορίνη και η κατασκευή 2ου τελεφερίκ για να σταματήσει το χάος του υπερτουρισμού, που καταστρέφει τα τελευταία έτη το νησί και βέβαια, δράσεις όπως η βελτίωση των δικτύων ύδρευσης και αποχέτευσης στη Μύκονο και την Πάρο. Τα 39 αυτά έργα επιμερίζονται σε ώριμα, σχεδόν ώριμα και κάποια που χρήζουν ωρίμανσης πρακτικά εκ του μηδενός, αλλά σε κάθε περίπτωση μπορούν να υλοποιηθούν τάχιστα εφόσον δημιουργηθεί το κατάλληλο πλαίσιο. Ειδικότερα αξιολογείται για την εξειδίκευση, ωρίμανση και υλοποίηση των έργων αυτών να εφαρμοστεί αντίστοιχο πλαίσιο με αυτό που προδιαγράφεται στον νόμο για τις συμβάσεις στρατηγικής σημασίας. Να λάβουν δηλαδή αδειοδοτήσεις fast track, ανεξάρτητα από το ύψος του προϋπολογισμού τους, αφού η χρησιμότητά τους για τη βιωσιμότητα στον ελληνικό τουρισμό είναι ιδιαίτερα μεγάλης σημασίας. Παράλληλα προτείνεται να προΐσταται της επιτροπής για την έγκριση των συγκεκριμένων έργων το υπουργείο Τουρισμού. Φυσικά θα υπάρξει διαβούλευση με τους δήμους και τις περιφέρειες που αφορούν τα έργα, τόσο για την οριστικοποίηση του σχεδιασμού τους και την απόφαση επιλογής φορέα υλοποίησης όσο και επειδή ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι τα 39 αυτά έργα να ακολουθήσουν και άλλα από τη δεξαμενή των πρότζεκτ που έχουν εντοπιστεί ως απαραίτητα, τόσο από το Ινστιτούτο του Συνδέσμου Ελληνικών Τουριστικών Επιχειρήσεων όσο και από το υπουργείο Τουρισμού.
  7. Το έργο εκσυγχρονισμού της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκη – Ειδομένη, αφορά στην εγκατάσταση σύγχρονου συστήματος σηματοδότησης στο τμήμα Θεσσαλονίκη – Ειδομένη και την αντικατάσταση 37 αλλαγών τροχιάς για τις ανάγκες της σηματοδότησης. Μέσω αυτού του έργου: Επιτυγχάνεται η λειτουργική αναβάθμιση της γραμμής Θεσσαλονίκη-Ειδομένη. Ολοκληρώνεται ο εκσυγχρονισμός της σιδηροδρομικής γραμμής που οδηγεί στα σύνορα με τα Δυτικά Βαλκάνια, διασυνδέοντας την Ελλάδα με την Κεντρική και τη Δυτική Ευρώπη. Προβλέπεται σημαντική αύξηση της χωρητικότητας του δικτύου στις εμπορευματικές μεταφορές. Ανάδοχος του έργου είναι η «ΕΝΩΣΗ ΑΒΑΞ – ALSTOM» και για το έργο έχει εξασφαλιστεί συγχρηματοδότηση από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το ΕΣΠΑ 2014-2020, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΕΠ-ΥΜΕΠΕΡΑΑ). Το φυσικό αντικείμενο του έργου αφορά σε: εγκατάσταση νέου συστήματος σηματοδότησης – τηλεδιοίκησης ηλεκτρονικού τύπου, που θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο σύστημα με ηλεκτρονόμους εγκατάσταση παρατρόχιου συστήματος ETCS L1 σε όλο το τμήμα σηματοτεχνική εξασφάλιση της πλευρικής προστασίας της ανοικτής γραμμής του τμήματος Πολύκαστρο – Παιονία – Ειδομένη αντικατάσταση 37 αλλαγών τροχιάς με νέες, σε εντοπισμένους σταθμούς του τμήματος, για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος σηματοδότησης εγκατάσταση 4 νέων αλλαγών τροχιάς και κατασκευή έργων επιδομής νέας παρακαμπτήριου γραμμής, μήκους 2,275 χιλιομέτρων περίπου, στην περιοχή του Μικρού Δάσους εγκατάσταση ηλεκτρικής θέρμανσης αλλαγών τροχιάς στους σταθμούς του εν λόγω τμήματος εγκατάσταση παθητικού δικτύου οπτικών ινών, για τη μετάδοση των δεδομένων σηματοδότησης και ηλεκτροκίνησης, καθώς και δικτύου τηλεπικοινωνιών, για τις ανάγκες φωνητικών επικοινωνιών εγκατάσταση ηλεκτροκίνησης στη νέα παρακαμπτήριο στην περιοχή του Μικρού Δάσους Η διάρκεια κατασκευής του έργου είναι 36 μήνες, ενώ προβλέπεται πρόσθετη 36μηνη περίοδος υποχρεωτικής συντήρησης μετά την αποπεράτωση.
  8. Το έργο εκσυγχρονισμού της σιδηροδρομικής γραμμής Θεσσαλονίκη – Ειδομένη, αφορά στην εγκατάσταση σύγχρονου συστήματος σηματοδότησης στο τμήμα Θεσσαλονίκη – Ειδομένη και την αντικατάσταση 37 αλλαγών τροχιάς για τις ανάγκες της σηματοδότησης. Μέσω αυτού του έργου: Επιτυγχάνεται η λειτουργική αναβάθμιση της γραμμής Θεσσαλονίκη-Ειδομένη. Ολοκληρώνεται ο εκσυγχρονισμός της σιδηροδρομικής γραμμής που οδηγεί στα σύνορα με τα Δυτικά Βαλκάνια, διασυνδέοντας την Ελλάδα με την Κεντρική και τη Δυτική Ευρώπη. Προβλέπεται σημαντική αύξηση της χωρητικότητας του δικτύου στις εμπορευματικές μεταφορές. Ανάδοχος του έργου είναι η «ΕΝΩΣΗ ΑΒΑΞ – ALSTOM» και για το έργο έχει εξασφαλιστεί συγχρηματοδότηση από κονδύλια της Ευρωπαϊκής Ένωσης, από το ΕΣΠΑ 2014-2020, στο πλαίσιο του Επιχειρησιακού Προγράμματος «Υποδομές Μεταφορών, Περιβάλλον και Αειφόρος Ανάπτυξη» (ΕΠ-ΥΜΕΠΕΡΑΑ). Το φυσικό αντικείμενο του έργου αφορά σε: εγκατάσταση νέου συστήματος σηματοδότησης – τηλεδιοίκησης ηλεκτρονικού τύπου, που θα αντικαταστήσει το υφιστάμενο σύστημα με ηλεκτρονόμους εγκατάσταση παρατρόχιου συστήματος ETCS L1 σε όλο το τμήμα σηματοτεχνική εξασφάλιση της πλευρικής προστασίας της ανοικτής γραμμής του τμήματος Πολύκαστρο – Παιονία – Ειδομένη αντικατάσταση 37 αλλαγών τροχιάς με νέες, σε εντοπισμένους σταθμούς του τμήματος, για την εύρυθμη λειτουργία του συστήματος σηματοδότησης εγκατάσταση 4 νέων αλλαγών τροχιάς και κατασκευή έργων επιδομής νέας παρακαμπτήριου γραμμής, μήκους 2,275 χιλιομέτρων περίπου, στην περιοχή του Μικρού Δάσους εγκατάσταση ηλεκτρικής θέρμανσης αλλαγών τροχιάς στους σταθμούς του εν λόγω τμήματος εγκατάσταση παθητικού δικτύου οπτικών ινών, για τη μετάδοση των δεδομένων σηματοδότησης και ηλεκτροκίνησης, καθώς και δικτύου τηλεπικοινωνιών, για τις ανάγκες φωνητικών επικοινωνιών εγκατάσταση ηλεκτροκίνησης στη νέα παρακαμπτήριο στην περιοχή του Μικρού Δάσους Η διάρκεια κατασκευής του έργου είναι 36 μήνες, ενώ προβλέπεται πρόσθετη 36μηνη περίοδος υποχρεωτικής συντήρησης μετά την αποπεράτωση. View full είδηση
  9. Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ξεκινά τους διαγωνισμούς για τέσσερα έργα μέσω Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, συνολικού προϋπολογισμού 960,14 εκ. ευρώ (χωρίς ΦΠΑ), μετά και τη σχετική σημερινή έγκριση από τη Διυπουργική Επιτροπή Έργων ΣΔΙΤ. Πρόκειται για τα: «Κάθετος Άξονας Δράμα – Αμφίπολη (Παλαιοκώμη)» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 200,44 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ) και συνολικού μήκους 43 χλμ. Τα κοινωνικοοικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη του έργου είναι πολλαπλά καθώς θα επιτευχθεί η ταχύτερη διασύνδεση των πρωτευουσών νομών και η δημιουργία συνεκτικής αλυσίδας με την υπόλοιπη χώρα αλλά και το εξωτερικό για την απρόσκοπτη διακίνηση επιβατών και εμπορευμάτων. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 3 έτη κατασκευαστική περίοδο και 27 έτη περίοδο λειτουργίας / συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής και δεν θα προβλέπονται διόδια. «Μελέτη, Κατασκευή, Χρηματοδότηση της Αναβάθμισης του οδικού άξονα ΕΟ2 (Μαυροβούνι – Έδεσσα, Παράκαμψη Γιαννιτσών, Παράκαμψη Χαλκηδόνας) και λειτουργία/ συντήρηση του τμήματος γέφυρας Αξιού ποταμού - Έδεσσας» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 358,8εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ) και μήκους περίπου 80χλμ. Η υλοποίηση του έργου θα συμβάλλει: στην βελτίωση της ασφάλειας των οδικών υποδομών της κεντρικής Μακεδονίας, στην βελτίωση του επιπέδου εξυπηρέτησης των χρηστών της οδού, στην τουριστική αναβάθμιση της περιοχής και την αναβάθμιση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος με την διασφάλιση γρήγορων και ασφαλών μετακινήσεων. στην μείωση του κόστους μεταφορών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας της περιοχής. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 3 έτη κατασκευαστική περίοδο και 27 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής και δεν θα προβλέπονται διόδια. «Έργα αξιοποίησης του υδάτινου δυναμικού του Ταυρωνίτη Ποταμού ΠΕ Χανίων Κρήτης» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 215,4 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ). Το έργο θα επιλύσει ένα αίτημα δεκαετιών για την άρδευση γεωργικών εκτάσεων μεγάλης απόδοσης, εξοικονομώντας νερό για άλλες χρήσεις, όπως η ύδρευση οικισμών και τουριστικών εγκαταστάσεων. Επιπλέον, θα συμβάλλει ουσιαστικά στην αντιπλημμυρική προστασία των εκτάσεων της λεκάνης απορροής του Ταυρωνίτη ποταμού, στην οποία προκλήθηκαν πολύ μεγάλες καταστροφές και έντονα πλημμυρικά φαινόμενα από τις βροχοπτώσεις που έπληξαν την περιοχή πρόσφατα. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 4 έτη κατασκευαστική περίοδο και 26 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής. «Κατασκευή φράγματος ποταμού Ενιπέα Φαρσάλων (στη θέση Παλιοδερλί), δικτύων διανομής νερού και λοιπών συνοδών έργων» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 185,5 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ). Κύριος σκοπός του είναι η άρδευση εκτάσεων περίπου 100.000 στρεμμάτων. Τα οφέλη του έργου είναι πολλαπλά καθώς δίνει στους αγρότες της περιοχής τα μέσα για να αναπτύξουν με δυναμισμό την γεωργία, βελτιώνοντας το εισόδημά τους, μειώνοντας ταυτόχρονα τις δαπάνες τους εξασφαλίζοντας αρδευτικό νερό με χαμηλό κόστος. Ταυτόχρονα συμβάλλει στον εθνικό στόχο αποκατάστασης της καλής κατάστασης των υπογείων υδάτων της περιοχής, περιορίζοντας σημαντικά την υπεράντληση και αντικαθιστώντας τις απαιτούμενες ποσότητες με επιφανειακά ύδατα που θα συγκεντρώνονται στον ταμιευτήρα. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 4 έτη κατασκευαστική περίοδο και 26 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής. Επόμενο βήμα και για τα τέσσερα έργα είναι η προκήρυξη των διαγωνισμών εντός του καλοκαιριού. Οι αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής ΣΔΙΤ εντάσσονται στο μεγάλο σχέδιο έργων που έχει εκπονήσει στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών υπηρετώντας τον Εθνικό στόχο της ανάπτυξης. Διότι τα έργα, όπως για παράδειγμα οι νέοι οδικοί άξονες , Δράμα-Αμφίπολη και Μαυροβούνι-Έδεσσα, αναδεικνύουν τις τοπικές κοινωνίες, στηρίζουν την Εθνική οικονομία και στο τέλος διαμορφώνουν το χάρτη μιας Ελλάδας που αλλάζει. Σχεδιάζοντας την Ελλάδα του αύριο χρειάζεται συμμαχία όλων των υγειών δυνάμεων του τόπου, αλλά και ευθυγράμμιση με τη νέα φιλοσοφία που διέπει πλέον τον σχεδιασμό μας για τις σύγχρονες υποδομές της χώρας. Αυτή της βιώσιμης ανάπτυξης και της ορθολογικής αξιοποίησης και διαχείρισης των φυσικών μας πόρων. Με τα έργα φραγμάτων σε Φάρσαλα και Κρήτη δημιουργείται το υπόβαθρο για τη δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη της γεωργίας και ταυτόχρονα μεριμνούμε για το περιβάλλον μέσα από την ορθή αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Ιδιαίτερα σημαντικά και τα δύο οδικά έργα Θεσσαλονίκη – Έδεσσα και Δράμα – Αμφίπολη, τα οποία αποτελούσαν προεκλογική δέσμευσή μας και πλέον υλοποιούνται.
  10. Το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών ξεκινά τους διαγωνισμούς για τέσσερα έργα μέσω Σύμπραξης Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, συνολικού προϋπολογισμού 960,14 εκ. ευρώ (χωρίς ΦΠΑ), μετά και τη σχετική σημερινή έγκριση από τη Διυπουργική Επιτροπή Έργων ΣΔΙΤ. Πρόκειται για τα: «Κάθετος Άξονας Δράμα – Αμφίπολη (Παλαιοκώμη)» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 200,44 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ) και συνολικού μήκους 43 χλμ. Τα κοινωνικοοικονομικά και αναπτυξιακά οφέλη του έργου είναι πολλαπλά καθώς θα επιτευχθεί η ταχύτερη διασύνδεση των πρωτευουσών νομών και η δημιουργία συνεκτικής αλυσίδας με την υπόλοιπη χώρα αλλά και το εξωτερικό για την απρόσκοπτη διακίνηση επιβατών και εμπορευμάτων. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 3 έτη κατασκευαστική περίοδο και 27 έτη περίοδο λειτουργίας / συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής και δεν θα προβλέπονται διόδια. «Μελέτη, Κατασκευή, Χρηματοδότηση της Αναβάθμισης του οδικού άξονα ΕΟ2 (Μαυροβούνι – Έδεσσα, Παράκαμψη Γιαννιτσών, Παράκαμψη Χαλκηδόνας) και λειτουργία/ συντήρηση του τμήματος γέφυρας Αξιού ποταμού - Έδεσσας» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 358,8εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ) και μήκους περίπου 80χλμ. Η υλοποίηση του έργου θα συμβάλλει: στην βελτίωση της ασφάλειας των οδικών υποδομών της κεντρικής Μακεδονίας, στην βελτίωση του επιπέδου εξυπηρέτησης των χρηστών της οδού, στην τουριστική αναβάθμιση της περιοχής και την αναβάθμιση του προσφερόμενου τουριστικού προϊόντος με την διασφάλιση γρήγορων και ασφαλών μετακινήσεων. στην μείωση του κόστους μεταφορών και την αύξηση της ανταγωνιστικότητας του πρωτογενούς και δευτερογενούς τομέα της οικονομίας της περιοχής. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 3 έτη κατασκευαστική περίοδο και 27 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής και δεν θα προβλέπονται διόδια. «Έργα αξιοποίησης του υδάτινου δυναμικού του Ταυρωνίτη Ποταμού ΠΕ Χανίων Κρήτης» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 215,4 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ). Το έργο θα επιλύσει ένα αίτημα δεκαετιών για την άρδευση γεωργικών εκτάσεων μεγάλης απόδοσης, εξοικονομώντας νερό για άλλες χρήσεις, όπως η ύδρευση οικισμών και τουριστικών εγκαταστάσεων. Επιπλέον, θα συμβάλλει ουσιαστικά στην αντιπλημμυρική προστασία των εκτάσεων της λεκάνης απορροής του Ταυρωνίτη ποταμού, στην οποία προκλήθηκαν πολύ μεγάλες καταστροφές και έντονα πλημμυρικά φαινόμενα από τις βροχοπτώσεις που έπληξαν την περιοχή πρόσφατα. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 4 έτη κατασκευαστική περίοδο και 26 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής. «Κατασκευή φράγματος ποταμού Ενιπέα Φαρσάλων (στη θέση Παλιοδερλί), δικτύων διανομής νερού και λοιπών συνοδών έργων» με ενδεικτικό προϋπολογισμό 185,5 εκ.€ (χωρίς ΦΠΑ). Κύριος σκοπός του είναι η άρδευση εκτάσεων περίπου 100.000 στρεμμάτων. Τα οφέλη του έργου είναι πολλαπλά καθώς δίνει στους αγρότες της περιοχής τα μέσα για να αναπτύξουν με δυναμισμό την γεωργία, βελτιώνοντας το εισόδημά τους, μειώνοντας ταυτόχρονα τις δαπάνες τους εξασφαλίζοντας αρδευτικό νερό με χαμηλό κόστος. Ταυτόχρονα συμβάλλει στον εθνικό στόχο αποκατάστασης της καλής κατάστασης των υπογείων υδάτων της περιοχής, περιορίζοντας σημαντικά την υπεράντληση και αντικαθιστώντας τις απαιτούμενες ποσότητες με επιφανειακά ύδατα που θα συγκεντρώνονται στον ταμιευτήρα. Η διάρκεια του έργου ΣΔΙΤ είναι 30 έτη, περιλαμβάνοντας 4 έτη κατασκευαστική περίοδο και 26 έτη περίοδο λειτουργίας/συντήρησης και εκμετάλλευσης της υποδομής. Επόμενο βήμα και για τα τέσσερα έργα είναι η προκήρυξη των διαγωνισμών εντός του καλοκαιριού. Οι αποφάσεις της Διυπουργικής Επιτροπής ΣΔΙΤ εντάσσονται στο μεγάλο σχέδιο έργων που έχει εκπονήσει στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών υπηρετώντας τον Εθνικό στόχο της ανάπτυξης. Διότι τα έργα, όπως για παράδειγμα οι νέοι οδικοί άξονες , Δράμα-Αμφίπολη και Μαυροβούνι-Έδεσσα, αναδεικνύουν τις τοπικές κοινωνίες, στηρίζουν την Εθνική οικονομία και στο τέλος διαμορφώνουν το χάρτη μιας Ελλάδας που αλλάζει. Σχεδιάζοντας την Ελλάδα του αύριο χρειάζεται συμμαχία όλων των υγειών δυνάμεων του τόπου, αλλά και ευθυγράμμιση με τη νέα φιλοσοφία που διέπει πλέον τον σχεδιασμό μας για τις σύγχρονες υποδομές της χώρας. Αυτή της βιώσιμης ανάπτυξης και της ορθολογικής αξιοποίησης και διαχείρισης των φυσικών μας πόρων. Με τα έργα φραγμάτων σε Φάρσαλα και Κρήτη δημιουργείται το υπόβαθρο για τη δυναμική και βιώσιμη ανάπτυξη της γεωργίας και ταυτόχρονα μεριμνούμε για το περιβάλλον μέσα από την ορθή αξιοποίηση των υδάτινων πόρων. Ιδιαίτερα σημαντικά και τα δύο οδικά έργα Θεσσαλονίκη – Έδεσσα και Δράμα – Αμφίπολη, τα οποία αποτελούσαν προεκλογική δέσμευσή μας και πλέον υλοποιούνται. View full είδηση
  11. Ως Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (Σ.Β.Α.Κ.) χαρακτηρίστηκαν τα στρατηγικά σχέδια κινητικότητας που έχουν καταρτίσει οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Λαμιέων και Ελασσόνας, με σχετικές αποφάσεις του Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, αρμόδιου για τις Μεταφορές, κ. Μιχάλη Παπαδόπουλου. Οι τρεις Δήμοι αποκτούν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τα σχέδια δράσεων που έχουν υποβάλλει, υλοποιώντας παρεμβάσεις που προάγουν τη βιώσιμη κινητικότητα και την προσβασιμότητα για όλους, με σεβασμό στο περιβάλλον. Σύμφωνα με αυτές τις Αποφάσεις, σημειώνεται πως η υλοποίηση μέτρων του Σ.Β.Α.Κ. που αφορούν σε οδικές υποδομές οφείλει να είναι σύμφωνη με τις τεχνικές προδιαγραφές, κανονισμούς και τη νομοθεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, όπως και η υλοποίηση μέτρων ρύθμισης οδικής κυκλοφορίας πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Τρεις μεγάλοι Δήμοι εντάσσονται στον προγραμματισμό για την υλοποίηση Σ.Β.Α.Κ. και σύμφωνα με την απογραφή του Υπουργείου έχουν επίσης ξεκινήσει ή βρίσκονται σε ώριμο στάδιο ολοκλήρωσης των σχεδίων κινητικότητάς τους, περίπου ένας στους τρεις Δήμους της χώρας. Βασικό εργαλείο για την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο θεσμός αυτός.
  12. Ως Σχέδια Βιώσιμης Αστικής Κινητικότητας (Σ.Β.Α.Κ.) χαρακτηρίστηκαν τα στρατηγικά σχέδια κινητικότητας που έχουν καταρτίσει οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Λαμιέων και Ελασσόνας, με σχετικές αποφάσεις του Υφυπουργού Υποδομών και Μεταφορών, αρμόδιου για τις Μεταφορές, κ. Μιχάλη Παπαδόπουλου. Οι τρεις Δήμοι αποκτούν τη δυνατότητα να εφαρμόσουν τα σχέδια δράσεων που έχουν υποβάλλει, υλοποιώντας παρεμβάσεις που προάγουν τη βιώσιμη κινητικότητα και την προσβασιμότητα για όλους, με σεβασμό στο περιβάλλον. Σύμφωνα με αυτές τις Αποφάσεις, σημειώνεται πως η υλοποίηση μέτρων του Σ.Β.Α.Κ. που αφορούν σε οδικές υποδομές οφείλει να είναι σύμφωνη με τις τεχνικές προδιαγραφές, κανονισμούς και τη νομοθεσία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, όπως και η υλοποίηση μέτρων ρύθμισης οδικής κυκλοφορίας πρέπει να είναι σύμφωνη με τις διατάξεις του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας. Τρεις μεγάλοι Δήμοι εντάσσονται στον προγραμματισμό για την υλοποίηση Σ.Β.Α.Κ. και σύμφωνα με την απογραφή του Υπουργείου έχουν επίσης ξεκινήσει ή βρίσκονται σε ώριμο στάδιο ολοκλήρωσης των σχεδίων κινητικότητάς τους, περίπου ένας στους τρεις Δήμους της χώρας. Βασικό εργαλείο για την προώθηση της βιώσιμης κινητικότητας σε περιφερειακό και δημοτικό επίπεδο θεσμός αυτός. View full είδηση
  13. Στα έργα υποδομών, που αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και την αναβαθμίζουν σε ενεργειακό κόμβο σε μία κρίσιμη συγκυρία, αναφέρθηκε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών στο 5ο Συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών. Ο κατασκευαστικός κλάδος βρίσκεται ξανά σε περίοδο άνθησης, αναφέροντας ότι - σύμφωνα με τα στοιχεία των εισηγμένων εταιρειών - το ανεκτέλεστο των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων έχει φτάσει στα 9,38 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει προοπτικές ανάπτυξης και δημιουργία θέσεων εργασίας. Αναφορικά με το σιδηρόδρομο που έχει τη δυναμική να αποτελέσει την σύγχρονη ατμομηχανή του νέου οικονομικού μοντέλου για την χώρα αναφέρθηκε ότι βρίσκεται στο επίκεντρο της στρατηγικής να γίνει η Ελλάδα κόμβος υποδομών και συνδυασμένων μεταφορών και ενεργειακός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Στόχος είναι η επίτευξη ανάπτυξης στη χώρα υψηλού επιπέδου υπηρεσιών logistics. Δυναμική είσοδος στον τομέα των συνδυασμένων μεταφορών, αναβάθμιση του ρόλου των λιμανιών, προσφορά νέων διαδρόμων εμπορευματικών μεταφορών στην εφοδιαστική αλυσίδα, αξιοποιώντας τη γεωγραφική θέση της χώρας. Έτσι τίθενται οι προϋποθέσεις για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας και στον τομέα της ενέργειας. Γιατί με αυτά τα έργα, η Ελλάδα, αξιοποιώντας τις τρέχουσες συγκυρίες και τις νέες γεωπολιτικές και ενεργειακές ισορροπίες που δημιουργούνται, έχει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει και σε αυτό τον τομέα, ως ενεργειακός κόμβος της ευρύτερης περιοχής. Ο κλάδος των κατασκευών ξανά σε περίοδο άνθισης και επέκτασης. Αυτή τη στιγμή, το ανεκτέλεστο των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων που είναι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχει φτάσει στα 9,38 δισ. ευρώ. Και σύμφωνα με τις προβλέψεις, βάσει των διαγωνισμών που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, αναμένεται να φτάσει στα 15 δισ. ευρώ ως 2023. Αυτά τα πραγματικά δεδομένα, σημαίνουν σταθερότητα, ασφάλεια, δυνατότητα μακροχρόνιου σχεδιασμού, ότι σε μία δύσκολη περίοδο ο κατασκευαστικός κλάδος διαθέτει πλέον τη δυναμική να μεταδώσει την αναπτυξιακή του ώθηση σε ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία. Στην προσπάθεια της εθνικής ανασυγκρότησης ο τομέας των κατασκευών έχει πρωταρχικό ρόλο. Τα έργα υποδομών δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μόνο τις κατασκευαστικές εταιρείες. Και αυτό καθώς, τα έργα υποδομών τονώνουν τις τοπικές οικονομίες άμεσα, αλλά και θέτουν τις προϋποθέσεις και για μακροχρόνια περιφερειακή ανάπτυξη. Έργα που αυτή τη στιγμή υλοποιούνται: Το Βόρειο Τμήμα του Ε65 Το Άκτιο-Αμβρακία Η πολύπαθη Πατρών – Πύργου Το Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης Η Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας Η επέκταση της Γραμμής 3 προς τον Πειραιά Το Μετρό Θεσσαλονίκης Η νέα Περιφερειακή επίσης της Θεσσαλονίκης, το λεγόμενο Flyover. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης και διαχείρισης υδάτινων πόρων ύψους 1,5 δισ. Ευρώ Η επέκταση της Λεωφόρου Κύμης Η υπογειοποίηση της Ηλιουπόλεως Οι επεκτάσεις προς Λαύριο και Ραφήνα Το Μπράλος- Άμφισσα Η παράκαμψη Χαλκίδας και Ψαχνών Η περιφερειακή της Αλεξανδρούπολης. View full είδηση
  14. Στα έργα υποδομών, που αλλάζουν το παραγωγικό μοντέλο της χώρας και την αναβαθμίζουν σε ενεργειακό κόμβο σε μία κρίσιμη συγκυρία, αναφέρθηκε ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών στο 5ο Συνέδριο Υποδομών και Μεταφορών. Ο κατασκευαστικός κλάδος βρίσκεται ξανά σε περίοδο άνθησης, αναφέροντας ότι - σύμφωνα με τα στοιχεία των εισηγμένων εταιρειών - το ανεκτέλεστο των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων έχει φτάσει στα 9,38 δισ. ευρώ. Αυτό σημαίνει προοπτικές ανάπτυξης και δημιουργία θέσεων εργασίας. Αναφορικά με το σιδηρόδρομο που έχει τη δυναμική να αποτελέσει την σύγχρονη ατμομηχανή του νέου οικονομικού μοντέλου για την χώρα αναφέρθηκε ότι βρίσκεται στο επίκεντρο της στρατηγικής να γίνει η Ελλάδα κόμβος υποδομών και συνδυασμένων μεταφορών και ενεργειακός κόμβος της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Στόχος είναι η επίτευξη ανάπτυξης στη χώρα υψηλού επιπέδου υπηρεσιών logistics. Δυναμική είσοδος στον τομέα των συνδυασμένων μεταφορών, αναβάθμιση του ρόλου των λιμανιών, προσφορά νέων διαδρόμων εμπορευματικών μεταφορών στην εφοδιαστική αλυσίδα, αξιοποιώντας τη γεωγραφική θέση της χώρας. Έτσι τίθενται οι προϋποθέσεις για την αναβάθμιση του ρόλου της χώρας και στον τομέα της ενέργειας. Γιατί με αυτά τα έργα, η Ελλάδα, αξιοποιώντας τις τρέχουσες συγκυρίες και τις νέες γεωπολιτικές και ενεργειακές ισορροπίες που δημιουργούνται, έχει τη δυνατότητα να πρωταγωνιστήσει και σε αυτό τον τομέα, ως ενεργειακός κόμβος της ευρύτερης περιοχής. Ο κλάδος των κατασκευών ξανά σε περίοδο άνθισης και επέκτασης. Αυτή τη στιγμή, το ανεκτέλεστο των μεγάλων κατασκευαστικών ομίλων που είναι εισηγμένοι στο Χρηματιστήριο Αθηνών έχει φτάσει στα 9,38 δισ. ευρώ. Και σύμφωνα με τις προβλέψεις, βάσει των διαγωνισμών που βρίσκονται σε τελικό στάδιο, αναμένεται να φτάσει στα 15 δισ. ευρώ ως 2023. Αυτά τα πραγματικά δεδομένα, σημαίνουν σταθερότητα, ασφάλεια, δυνατότητα μακροχρόνιου σχεδιασμού, ότι σε μία δύσκολη περίοδο ο κατασκευαστικός κλάδος διαθέτει πλέον τη δυναμική να μεταδώσει την αναπτυξιακή του ώθηση σε ολόκληρη την οικονομία και την κοινωνία. Στην προσπάθεια της εθνικής ανασυγκρότησης ο τομέας των κατασκευών έχει πρωταρχικό ρόλο. Τα έργα υποδομών δεν είναι μια υπόθεση που αφορά μόνο τις κατασκευαστικές εταιρείες. Και αυτό καθώς, τα έργα υποδομών τονώνουν τις τοπικές οικονομίες άμεσα, αλλά και θέτουν τις προϋποθέσεις και για μακροχρόνια περιφερειακή ανάπτυξη. Έργα που αυτή τη στιγμή υλοποιούνται: Το Βόρειο Τμήμα του Ε65 Το Άκτιο-Αμβρακία Η πολύπαθη Πατρών – Πύργου Το Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης Η Γραμμή 4 του Μετρό της Αθήνας Η επέκταση της Γραμμής 3 προς τον Πειραιά Το Μετρό Θεσσαλονίκης Η νέα Περιφερειακή επίσης της Θεσσαλονίκης, το λεγόμενο Flyover. Το μεγάλο πρόγραμμα έργων αντιπλημμυρικής θωράκισης και διαχείρισης υδάτινων πόρων ύψους 1,5 δισ. Ευρώ Η επέκταση της Λεωφόρου Κύμης Η υπογειοποίηση της Ηλιουπόλεως Οι επεκτάσεις προς Λαύριο και Ραφήνα Το Μπράλος- Άμφισσα Η παράκαμψη Χαλκίδας και Ψαχνών Η περιφερειακή της Αλεξανδρούπολης.
  15. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤαΕ) πραγματοποίησε αρχική επένδυση ύψους 70 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών, διαχειρίστρια του οποίου είναι η Eurazeo. Οι επενδύσεις του ΕΤαΕ υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών ΕπενδύσεωνΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN (ΕΤΣΕ), τον κύριο πυλώνα του επενδυτικού σχεδίου για την Ευρώπη. Το Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποσκοπεί στη στήριξη της μετάβασης της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας προς μια οικονομία με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Αυτός ο στόχος συνάδει με τον στόχο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτού για μηδενικές καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050. Με συνολικό ποσό 200 εκατ. ευρώ μέχρι στιγμής, το Ταμείο έχει ήδη καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από το μισό ποσό-στόχο. Η συνολική επένδυση θα συμβάλει στη χρηματοδότηση τριών βασικών μέσων: σκάφη εξοπλισμένα με φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες που χρησιμοποιούν εναλλακτικά ή πιο αποδοτικά καύσιμα, καινοτόμο λιμενικό εξοπλισμό και υποδομές για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης, καθώς και μέσα που στηρίζουν την ανάπτυξη υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο κ. Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας, δήλωσε σχετικά: «Δεδομένου του μεγάλου όγκου εμπορευμάτων που μεταφέρονται καθημερινά στους ωκεανούς μας, είναι βέβαιο ότι ο ναυτιλιακός τομέας πρέπει να συμβάλει σημαντικά στον στόχο μας για ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Το γεγονός ότι το επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη συμβάλλει στη στήριξη του Ταμείου Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποτελεί εξαιρετική είδηση. Η στήριξη αυτή θέτει τα θεμέλια μιας ισχυρής χρηματοδότησης για πιο βιώσιμα σκάφη και λιμενικές υποδομές, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.» Μέχρι στιγμής, το επενδυτικό σχέδιο για την ΕυρώπηΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEL••• έχει κινητοποιήσει 546,5 δισ. ευρώ σε επενδύσεις προς όφελος περισσότερων από 1,4 εκατ. μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Σχετικό δελτίο Τύπου είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυοΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN.
  16. Το Ευρωπαϊκό Ταμείο Επενδύσεων (ΕΤαΕ) πραγματοποίησε αρχική επένδυση ύψους 70 εκατ. ευρώ στο Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών, διαχειρίστρια του οποίου είναι η Eurazeo. Οι επενδύσεις του ΕΤαΕ υποστηρίζονται από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Στρατηγικών ΕπενδύσεωνΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN (ΕΤΣΕ), τον κύριο πυλώνα του επενδυτικού σχεδίου για την Ευρώπη. Το Ταμείο Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποσκοπεί στη στήριξη της μετάβασης της παγκόσμιας ναυτιλιακής βιομηχανίας προς μια οικονομία με ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Αυτός ο στόχος συνάδει με τον στόχο της Ευρωπαϊκής Πράσινης Συμφωνίας. Αναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτού για μηδενικές καθαρές εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου έως το 2050. Με συνολικό ποσό 200 εκατ. ευρώ μέχρι στιγμής, το Ταμείο έχει ήδη καταφέρει να συγκεντρώσει πάνω από το μισό ποσό-στόχο. Η συνολική επένδυση θα συμβάλει στη χρηματοδότηση τριών βασικών μέσων: σκάφη εξοπλισμένα με φιλικές προς το περιβάλλον τεχνολογίες που χρησιμοποιούν εναλλακτικά ή πιο αποδοτικά καύσιμα, καινοτόμο λιμενικό εξοπλισμό και υποδομές για τη στήριξη της πράσινης μετάβασης, καθώς και μέσα που στηρίζουν την ανάπτυξη υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Ο κ. Πάολο Τζεντιλόνι, Επίτροπος Οικονομίας, δήλωσε σχετικά: «Δεδομένου του μεγάλου όγκου εμπορευμάτων που μεταφέρονται καθημερινά στους ωκεανούς μας, είναι βέβαιο ότι ο ναυτιλιακός τομέας πρέπει να συμβάλει σημαντικά στον στόχο μας για ουδέτερο ισοζύγιο άνθρακα έως το 2050. Το γεγονός ότι το επενδυτικό σχέδιο για την Ευρώπη συμβάλλει στη στήριξη του Ταμείου Βιώσιμων Θαλάσσιων Υποδομών αποτελεί εξαιρετική είδηση. Η στήριξη αυτή θέτει τα θεμέλια μιας ισχυρής χρηματοδότησης για πιο βιώσιμα σκάφη και λιμενικές υποδομές, με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης υπεράκτιων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.» Μέχρι στιγμής, το επενδυτικό σχέδιο για την ΕυρώπηΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEL••• έχει κινητοποιήσει 546,5 δισ. ευρώ σε επενδύσεις προς όφελος περισσότερων από 1,4 εκατ. μικρών και μεσαίων επιχειρήσεων. Σχετικό δελτίο Τύπου είναι διαθέσιμο στο διαδίκτυοΑναζητήστε διαθέσιμες μεταφράσεις του συνδέσμου αυτούEN. View full είδηση
  17. Στο πλαίσιο του στο 4ου ΣΔΙΤ Forum με τίτλο «Η άνοδος των ΣΔΙΤ μετά την πανδημία» ο Υφυπουργός Υποδομών & Μεταφορών επεσήμανε ότι με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ μοχλεύονται ιδιωτικά κεφάλαια, συνδέεται η αποπληρωμή του έργου με ταυτόχρονη διασφάλιση παροχής ποιοτικών υπηρεσιών καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, επιταχύνονται οι χρόνοι ολοκλήρωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας και της υλοποίησης των έργων, και μετακυλίεται η διαχείριση των κινδύνων στον ιδιώτη. Ο Υφυπουργός Υποδομών έκανε εκτεταμένη αναφορά στα 20 έργα του Υπουργείου που θα πραγματοποιηθούν με ΣΔΙΤ. Συγκεκριμένα: Τα 5 οδικά έργα (Flyover Θεσσαλονίκης, τμήμα Χερσόνησος – Νεάπολη του ΒΟΑΚ, τμήμα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη, οδικός άξονας Δράμας – Αμφίπολης, οδικός άξονας Θεσσαλονίκης - Έδεσσας) Τα 5 έργα άρδευσης, ύδρευσης και αντιπλημμυρικής θωράκισης (φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική, φράγμα Ενιπέα στα Φάρσαλα, φράγμα Ταυρωνίτη στα Χανιά, ύδρευση της Κέρκυρας, Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα Αττικής) Τα 8 κτηριακά έργα (3 clusters Δικαστικών Μεγάρων Κεντρικής Μακεδονίας, Κεντρικής Ελλάδος και Κρήτης, 17 σχολικές μονάδες Κεντρικής Μακεδονίας, κατασκευή 5 νέων Αστυνομικών Διευθύνσεων σε Πάτρα, Καρδίτσα, Βέροια, Λευκάδα και Αλεξανδρούπολη, 2 clusters των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Κέντρων της Πολιτικής Προστασίας, το νέο βιοκλιματικό κτήριο της ΓΓΥ) Τα 2 έργα Λειτουργίας & Συντήρησης (Λειτουργία και Συντήρηση Μετρό Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρονικά Διόδια) Από τα παραπάνω έργα ήδη τα 10 εξ αυτών, συνολικού προϋπολογισμού 1,73 δισ. ευρώ, βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία. Ο Υφυπουργός τόνισε, επιπροσθέτως, ότι η επιτυχία των ΣΔΙΤ αναδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα κάτι που έχει ήδη δρομολογήσει το Υπουργείο, με χαρακτηριστική τη δυνατότητα δημοπράτησης με «καινοτόμες προτάσεις», που πλέον θεσμοθετήθηκαν με τον νόμο 4903/2022. Τέλος, έγινε ειδική αναφορά στις αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει στον κατασκευαστικό κλάδο η σημερινή διεθνής συγκυρία που συμπαρασύρει τις τιμές των πρώτων υλών και υπογραμμίστηκε ότι ήδη έχουν εκδοθεί συντελεστές αναθεώρησης για σχεδόν 500 εργασίες, ενώ σύντομα θα πραγματοποιηθούν και οι απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση και η ολοκλήρωση όλων των έργων. View full είδηση
  18. Στο πλαίσιο του στο 4ου ΣΔΙΤ Forum με τίτλο «Η άνοδος των ΣΔΙΤ μετά την πανδημία» ο Υφυπουργός Υποδομών & Μεταφορών επεσήμανε ότι με τη μέθοδο των ΣΔΙΤ μοχλεύονται ιδιωτικά κεφάλαια, συνδέεται η αποπληρωμή του έργου με ταυτόχρονη διασφάλιση παροχής ποιοτικών υπηρεσιών καθ’ όλη τη διάρκεια της σύμβασης, επιταχύνονται οι χρόνοι ολοκλήρωσης της διαγωνιστικής διαδικασίας και της υλοποίησης των έργων, και μετακυλίεται η διαχείριση των κινδύνων στον ιδιώτη. Ο Υφυπουργός Υποδομών έκανε εκτεταμένη αναφορά στα 20 έργα του Υπουργείου που θα πραγματοποιηθούν με ΣΔΙΤ. Συγκεκριμένα: Τα 5 οδικά έργα (Flyover Θεσσαλονίκης, τμήμα Χερσόνησος – Νεάπολη του ΒΟΑΚ, τμήμα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη, οδικός άξονας Δράμας – Αμφίπολης, οδικός άξονας Θεσσαλονίκης - Έδεσσας) Τα 5 έργα άρδευσης, ύδρευσης και αντιπλημμυρικής θωράκισης (φράγμα Χαβρία στη Χαλκιδική, φράγμα Ενιπέα στα Φάρσαλα, φράγμα Ταυρωνίτη στα Χανιά, ύδρευση της Κέρκυρας, Εξωτερικό Υδροδοτικό Σύστημα Αττικής) Τα 8 κτηριακά έργα (3 clusters Δικαστικών Μεγάρων Κεντρικής Μακεδονίας, Κεντρικής Ελλάδος και Κρήτης, 17 σχολικές μονάδες Κεντρικής Μακεδονίας, κατασκευή 5 νέων Αστυνομικών Διευθύνσεων σε Πάτρα, Καρδίτσα, Βέροια, Λευκάδα και Αλεξανδρούπολη, 2 clusters των Περιφερειακών Επιχειρησιακών Κέντρων της Πολιτικής Προστασίας, το νέο βιοκλιματικό κτήριο της ΓΓΥ) Τα 2 έργα Λειτουργίας & Συντήρησης (Λειτουργία και Συντήρηση Μετρό Θεσσαλονίκης, Ηλεκτρονικά Διόδια) Από τα παραπάνω έργα ήδη τα 10 εξ αυτών, συνολικού προϋπολογισμού 1,73 δισ. ευρώ, βρίσκονται σε διαγωνιστική διαδικασία. Ο Υφυπουργός τόνισε, επιπροσθέτως, ότι η επιτυχία των ΣΔΙΤ αναδεικνύει την ανάγκη για περαιτέρω συνέργειες με τον ιδιωτικό τομέα κάτι που έχει ήδη δρομολογήσει το Υπουργείο, με χαρακτηριστική τη δυνατότητα δημοπράτησης με «καινοτόμες προτάσεις», που πλέον θεσμοθετήθηκαν με τον νόμο 4903/2022. Τέλος, έγινε ειδική αναφορά στις αρνητικές επιπτώσεις που επιφέρει στον κατασκευαστικό κλάδο η σημερινή διεθνής συγκυρία που συμπαρασύρει τις τιμές των πρώτων υλών και υπογραμμίστηκε ότι ήδη έχουν εκδοθεί συντελεστές αναθεώρησης για σχεδόν 500 εργασίες, ενώ σύντομα θα πραγματοποιηθούν και οι απαραίτητες νομοθετικές ρυθμίσεις προκειμένου να διασφαλιστεί η συνέχιση και η ολοκλήρωση όλων των έργων.
  19. Οι διεθνείς συγκυρίες και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν αλλάξει άρδην το τοπίο στον ενεργειακό κλάδο. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στο φυσικό αέριο και στο πετρέλαιο σε συνδυασμό με τις ανησυχίες για πλήρη διακοπή παροχής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και κατ’ επέκταση στη χώρα μας , έχουν σημάνει συναγερμό για την ενεργειακή επάρκεια των κρατών. Σε μια τέτοια συνθήκη έρχονται στο προσκήνιο οι υπόλοιπες υποδομές που μπορούν να παρακάμψουν την παροχή από τις “κόκκινες ζώνες”, Ρωσία και Ουκρανία και να εξασφαλίσουν καύσιμο από άλλες πηγές. Κρίνεται χρήσιμο ως και αναγκαίο, να υπάρχει ενεργειακός πλουραλισμός και πολλές εναλλακτικές για μια χώρα, ώστε να χαράσσει την πολιτική της ανάλογα με τις τρέχουσες εξελίξεις. Να αναφέρουμε πως η χώρα μας προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε ποσοστό 40-45%, μέσω του αγωγού Turk Stream. Η υποδομή φτάνει στην Ελλάδα μέσω Βουλγαρίας και προσφέρει στο ΕΣΦΑ , σχεδόν το ½ της συνολικής ποσότητας, γεγονός που την καθιστά την κυριότερη υποδομή παροχής του καυσίμου. Ωστόσο, παράλληλα με τις υποδομές που λειτουργούν ήδη, βρίσκεται σε εξέλιξη και ο σχεδιασμός και η υλοποίηση και άλλων υποδομών μέσω των οποίων θα παρακαμφθεί η “διαδρομή” από τη Ρωσία και γενικότερα εξ Ανατολής. Συγχρόνως, η ύπαρξη τέτοιων δομών θα δώσει περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών σε αντίστοιχες καταστάσεις. Καθώς θα ανοίξει την βεντάλια των πηγών φυσικού αερίου , γεγονός που θα επιτρέπει στη χώρα να αποφεύγει τη μέγγενη της ενεργειακής ασφυξίας , παρέχοντας την ασφάλεια προμήθειας και από άλλες υποδομές. Αγωγός ΤΑΡ Ένα τέτοιο έργο που βρίσκεται ήδη σε λειτουργία και προμηθεύει την Ελλάδα με φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, είναι ο αγωγός Trans Adriatic Pipeline (TAP) . Το αζέρικο καύσιμο φτάνει στη χώρα μας μέσα από την Τουρκία και καλύπτει το 15% της αγοράς. Αυτή τη στιγμή αποτελεί μια μικρή ασφαλιστική δικλείδα σε περίπτωση που κλείσουν οι κάνουλες της Ρωσίας. ΥΦΑ Ρεβυθούσας Επίσης σε λειτουργιά βρίσκεται και ο τερματικός σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στη Ρεβυθούσα. Ο σταθμός Ρεβυθούσας είναι εγκατεστημένος στη νήσο Ρεβυθούσα, 500 μέτρα περίπου από την ακτή της Αγίας Τριάδας, στον κόλπο Πάχης Μεγάρων, 45 χλμ. δυτικά της Αθήνας. Με αποθηκευτική ικανότητα 225.000 κ.μ. ΥΦΑ και ωριαία δυναμικότητα αεριοποίησης 1250 m3 LNG σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές της χώρας, παρέχοντας ασφάλεια ενεργειακής τροφοδοσίας, λειτουργική ευελιξία στο εθνικό σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου και αυξημένη δυνατότητα κάλυψης εκτάκτων απαιτήσεων της αγοράς. FSRU Αλεξανδρούπολης Ένα σημαντικό έργο σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί και ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στην Αλεξανδρούπολη. Το έργο θα αποτελείται από μια υπεράκτια πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης ΥΦΑ, η οποία θα είναι μόνιμα αγκυροβολημένη σε σταθερό σημείο και σε απόσταση 17.6 χλμ νοτιοδυτικά από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και 10 χλμ. από την απέναντι ακτή της Μάκρης. Ο προϋπολογισμός θα φτάσει τα 380 εκατ. ευρώ και βάσει σχεδίου αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023. Η συγκεκριμένη υποδομή υλοποιείται με τις προσδοκίες να αποτελέσει σημαντικό πυλώνα της εθνικής ενεργειακής στρατηγικής. Επιπλέον είναι κομμάτι του σχεδίου της ΕΕ για τη σύνδεση της ΝΑ Ευρώπης. Το έργο αναπτύσσεται από την εταιρεία Gastrade , την οποίας τον έλεγχο έχουν ο ΔΕΣΦΑ, η ΔΕΠΑ Εμπορίας, η GasLog Κύπρου, η Bulgartransgaz της Βουλγαρίας και η κυρία Ασημίνα-Ελένη Κοπελούζου. Ο αγωγός East Med Αρχές του 2020, υπεγράφη Διακυβερνητική Συμφωνία Μεταξύ Ελλάδας , Κύπρου και Ισραήλ (IGA) για την υλοποίηση του αγωγού φυσικού αερίου East Med. Η τελική απόφαση για την κατασκευή του έργου αναμένεται να ληφθεί περί το τέλος του 2022 και, αν είναι θετική, ο αγωγός θα είναι έτοιμος για τη μεταφορά φυσικού αερίου περίπου το 2025. H κατασκευή του East Med ξεχωρίζει καθώς είναι η μοναδική περίπτωση τέτοιου έργου που δεν εξαρτάται από τρίτα μέρη εκτός ΕΕ. Λόγω της άμεσης πρόσβασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει το πλεονέκτημα της χαμηλής παρεμβολής πολιτικών κινδύνων καθώς θα περιβάλλεται από την ασφάλεια ενός σταθερού και πολιτικού και γεωπολιτικού περιβάλλοντος. Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ) Νότιας Καβάλας Μια πολύ σημαντική υποδομή είναι και αυτή της Νότιας Καβάλας. Η αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου θα δίνει τη δυνατότητα στην ενεργειακή αγορά να μην λειτουργεί υπό καθεστώς πίεσης των διεθνών εξελίξεων. Αυτό το έργο έχει προϋπολογισμό σχεδόν 400 εκατ. ευρώ. Η κατασκευή στοχεύει στην αξιοποίηση του, σχεδόν, υπό εξάντληση υποθαλάσσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου της Νοτίου Καβάλας ως Υπόγειας Αποθήκης Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ-UGS). Η εγκατάσταση βρίσκεται στον κόλπο της Καβάλας, 11 χλμ. νότια του πετρελαϊκού κοιτάσματος του Πρίνου, σε βάθος 1,700 μέτρων. Η ΥΑΦΑ Νότιας Καβάλας αποτελεί ενεργειακή υποδομή που θα ενισχύσει την ασφάλεια εφοδιασμού της αγοράς φυσικού αερίου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, προς όφελος των καταναλωτών. Επιπλέον, θα προσφέρει δυνατότητα μακροχρόνιας αποθήκευσης φυσικού αερίου. Να σημειώσουμε πως η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ, η οποία δεν διαθέτει υπόγεια αποθήκη παρόλο που σημαντικό μέρος της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας στηρίζεται στο φυσικό αέριο. FSRU Διώρυγα Gas Τέλος , ιδιαιτέρως σημαντική κρίνεται και η υποδομή και κατασκευή του πρότζεκτ “Διώρυγα Gas”. Το συγκεκριμένο έργο προωθείται από τον όμιλο της Motor Oil , με το κόστος της μεγάλης επένδυσης να εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 300 εκατ. Ευρώ. Βάσει σχεδίου προβλέπεται μέχρι το γ΄ τρίμηνο του 2022 να έχουν ξεκινήσει οι εργασίες κατασκευής με στόχο να τεθεί σε πλήρη λειτουργία μέχρι το τέλος του 2023. Το έργο προβλέπει μια υπεράκτια πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης ΥΦΑ, η οποία θα είναι αγκυροβολημένη σε απόσταση 1.5 χλμ νοτιοδυτικά από τα διυλιστήρια Κορίνθου της Motor Oil στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας. Η κατασκευή έλαβε άδεια ΑΣΦΑ από την ΡΑΕ στις αρχές Μαρτίου του 2019 και θα συνδεθεί με το ΕΣΦΑ μέσω υποθαλάσσιου και χερσαίου αγωγού. Όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του θα αποτελέσει νέο σημείο εισόδου του ΕΣΦΑ και με τις απαιτούμενες υποδομές , θα εξασφαλίσει πρόσβαση στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης. View full είδηση
  20. Οι διεθνείς συγκυρίες και η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία έχουν αλλάξει άρδην το τοπίο στον ενεργειακό κλάδο. Η κατακόρυφη αύξηση των τιμών στο φυσικό αέριο και στο πετρέλαιο σε συνδυασμό με τις ανησυχίες για πλήρη διακοπή παροχής φυσικού αερίου προς την Ευρώπη και κατ’ επέκταση στη χώρα μας , έχουν σημάνει συναγερμό για την ενεργειακή επάρκεια των κρατών. Σε μια τέτοια συνθήκη έρχονται στο προσκήνιο οι υπόλοιπες υποδομές που μπορούν να παρακάμψουν την παροχή από τις “κόκκινες ζώνες”, Ρωσία και Ουκρανία και να εξασφαλίσουν καύσιμο από άλλες πηγές. Κρίνεται χρήσιμο ως και αναγκαίο, να υπάρχει ενεργειακός πλουραλισμός και πολλές εναλλακτικές για μια χώρα, ώστε να χαράσσει την πολιτική της ανάλογα με τις τρέχουσες εξελίξεις. Να αναφέρουμε πως η χώρα μας προμηθεύεται φυσικό αέριο από τη Ρωσία σε ποσοστό 40-45%, μέσω του αγωγού Turk Stream. Η υποδομή φτάνει στην Ελλάδα μέσω Βουλγαρίας και προσφέρει στο ΕΣΦΑ , σχεδόν το ½ της συνολικής ποσότητας, γεγονός που την καθιστά την κυριότερη υποδομή παροχής του καυσίμου. Ωστόσο, παράλληλα με τις υποδομές που λειτουργούν ήδη, βρίσκεται σε εξέλιξη και ο σχεδιασμός και η υλοποίηση και άλλων υποδομών μέσω των οποίων θα παρακαμφθεί η “διαδρομή” από τη Ρωσία και γενικότερα εξ Ανατολής. Συγχρόνως, η ύπαρξη τέτοιων δομών θα δώσει περισσότερη ελευθερία και μεγαλύτερο περιθώριο ελιγμών σε αντίστοιχες καταστάσεις. Καθώς θα ανοίξει την βεντάλια των πηγών φυσικού αερίου , γεγονός που θα επιτρέπει στη χώρα να αποφεύγει τη μέγγενη της ενεργειακής ασφυξίας , παρέχοντας την ασφάλεια προμήθειας και από άλλες υποδομές. Αγωγός ΤΑΡ Ένα τέτοιο έργο που βρίσκεται ήδη σε λειτουργία και προμηθεύει την Ελλάδα με φυσικό αέριο από το Αζερμπαϊτζάν, είναι ο αγωγός Trans Adriatic Pipeline (TAP) . Το αζέρικο καύσιμο φτάνει στη χώρα μας μέσα από την Τουρκία και καλύπτει το 15% της αγοράς. Αυτή τη στιγμή αποτελεί μια μικρή ασφαλιστική δικλείδα σε περίπτωση που κλείσουν οι κάνουλες της Ρωσίας. ΥΦΑ Ρεβυθούσας Επίσης σε λειτουργιά βρίσκεται και ο τερματικός σταθμός Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου στη Ρεβυθούσα. Ο σταθμός Ρεβυθούσας είναι εγκατεστημένος στη νήσο Ρεβυθούσα, 500 μέτρα περίπου από την ακτή της Αγίας Τριάδας, στον κόλπο Πάχης Μεγάρων, 45 χλμ. δυτικά της Αθήνας. Με αποθηκευτική ικανότητα 225.000 κ.μ. ΥΦΑ και ωριαία δυναμικότητα αεριοποίησης 1250 m3 LNG σε συνθήκες κανονικής λειτουργίας αποτελεί μια από τις σημαντικότερες εθνικές υποδομές της χώρας, παρέχοντας ασφάλεια ενεργειακής τροφοδοσίας, λειτουργική ευελιξία στο εθνικό σύστημα μεταφοράς φυσικού αερίου και αυξημένη δυνατότητα κάλυψης εκτάκτων απαιτήσεων της αγοράς. FSRU Αλεξανδρούπολης Ένα σημαντικό έργο σε αυτό το πλαίσιο αποτελεί και ο τερματικός σταθμός υγροποιημένου φυσικού αερίου (ΥΦΑ) στην Αλεξανδρούπολη. Το έργο θα αποτελείται από μια υπεράκτια πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης ΥΦΑ, η οποία θα είναι μόνιμα αγκυροβολημένη σε σταθερό σημείο και σε απόσταση 17.6 χλμ νοτιοδυτικά από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης και 10 χλμ. από την απέναντι ακτή της Μάκρης. Ο προϋπολογισμός θα φτάσει τα 380 εκατ. ευρώ και βάσει σχεδίου αναμένεται να τεθεί σε λειτουργία το 2023. Η συγκεκριμένη υποδομή υλοποιείται με τις προσδοκίες να αποτελέσει σημαντικό πυλώνα της εθνικής ενεργειακής στρατηγικής. Επιπλέον είναι κομμάτι του σχεδίου της ΕΕ για τη σύνδεση της ΝΑ Ευρώπης. Το έργο αναπτύσσεται από την εταιρεία Gastrade , την οποίας τον έλεγχο έχουν ο ΔΕΣΦΑ, η ΔΕΠΑ Εμπορίας, η GasLog Κύπρου, η Bulgartransgaz της Βουλγαρίας και η κυρία Ασημίνα-Ελένη Κοπελούζου. Ο αγωγός East Med Αρχές του 2020, υπεγράφη Διακυβερνητική Συμφωνία Μεταξύ Ελλάδας , Κύπρου και Ισραήλ (IGA) για την υλοποίηση του αγωγού φυσικού αερίου East Med. Η τελική απόφαση για την κατασκευή του έργου αναμένεται να ληφθεί περί το τέλος του 2022 και, αν είναι θετική, ο αγωγός θα είναι έτοιμος για τη μεταφορά φυσικού αερίου περίπου το 2025. H κατασκευή του East Med ξεχωρίζει καθώς είναι η μοναδική περίπτωση τέτοιου έργου που δεν εξαρτάται από τρίτα μέρη εκτός ΕΕ. Λόγω της άμεσης πρόσβασης στην Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει το πλεονέκτημα της χαμηλής παρεμβολής πολιτικών κινδύνων καθώς θα περιβάλλεται από την ασφάλεια ενός σταθερού και πολιτικού και γεωπολιτικού περιβάλλοντος. Υπόγεια Αποθήκη Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ) Νότιας Καβάλας Μια πολύ σημαντική υποδομή είναι και αυτή της Νότιας Καβάλας. Η αποθήκευση μεγάλων ποσοτήτων φυσικού αερίου θα δίνει τη δυνατότητα στην ενεργειακή αγορά να μην λειτουργεί υπό καθεστώς πίεσης των διεθνών εξελίξεων. Αυτό το έργο έχει προϋπολογισμό σχεδόν 400 εκατ. ευρώ. Η κατασκευή στοχεύει στην αξιοποίηση του, σχεδόν, υπό εξάντληση υποθαλάσσιου κοιτάσματος φυσικού αερίου της Νοτίου Καβάλας ως Υπόγειας Αποθήκης Φυσικού Αερίου (ΥΑΦΑ-UGS). Η εγκατάσταση βρίσκεται στον κόλπο της Καβάλας, 11 χλμ. νότια του πετρελαϊκού κοιτάσματος του Πρίνου, σε βάθος 1,700 μέτρων. Η ΥΑΦΑ Νότιας Καβάλας αποτελεί ενεργειακή υποδομή που θα ενισχύσει την ασφάλεια εφοδιασμού της αγοράς φυσικού αερίου σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο, προς όφελος των καταναλωτών. Επιπλέον, θα προσφέρει δυνατότητα μακροχρόνιας αποθήκευσης φυσικού αερίου. Να σημειώσουμε πως η Ελλάδα είναι η μοναδική χώρα της ΕΕ, η οποία δεν διαθέτει υπόγεια αποθήκη παρόλο που σημαντικό μέρος της ηλεκτροπαραγωγής της χώρας στηρίζεται στο φυσικό αέριο. FSRU Διώρυγα Gas Τέλος , ιδιαιτέρως σημαντική κρίνεται και η υποδομή και κατασκευή του πρότζεκτ “Διώρυγα Gas”. Το συγκεκριμένο έργο προωθείται από τον όμιλο της Motor Oil , με το κόστος της μεγάλης επένδυσης να εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 300 εκατ. Ευρώ. Βάσει σχεδίου προβλέπεται μέχρι το γ΄ τρίμηνο του 2022 να έχουν ξεκινήσει οι εργασίες κατασκευής με στόχο να τεθεί σε πλήρη λειτουργία μέχρι το τέλος του 2023. Το έργο προβλέπει μια υπεράκτια πλωτή μονάδα παραλαβής, αποθήκευσης και αεριοποίησης ΥΦΑ, η οποία θα είναι αγκυροβολημένη σε απόσταση 1.5 χλμ νοτιοδυτικά από τα διυλιστήρια Κορίνθου της Motor Oil στους Αγίους Θεοδώρους Κορινθίας. Η κατασκευή έλαβε άδεια ΑΣΦΑ από την ΡΑΕ στις αρχές Μαρτίου του 2019 και θα συνδεθεί με το ΕΣΦΑ μέσω υποθαλάσσιου και χερσαίου αγωγού. Όταν ολοκληρωθεί η κατασκευή του θα αποτελέσει νέο σημείο εισόδου του ΕΣΦΑ και με τις απαιτούμενες υποδομές , θα εξασφαλίσει πρόσβαση στις χώρες της Νοτιοανατολικής Ευρώπης.
  21. Το εν λόγω άρθρο αποτελεί απόσπασμα από αντίστοιχα Κεφάλαια από το υπό έκδοση Βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο «ANAΘΕΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΕ ΤΟΝ Ν. 4782/2021» Α΄. Η έννοια της ανωτέρας βίας υπό το πρίσμα της θεώρησης αυτής ως «απρόβλεπτη περίσταση¨ κατά τη θεώρηση της εν λόγω διάταξης Οι καταστροφές στις υποδομές κατά το νομοθετικό μας πλαίσιο αντιμετωπίζονται στα πλαίσια του θεσμικού πλαισίου περί «ανωτέρας βίας», κατά γενική αρχή δε του δικαίου [πρβλ. άρθρ.255 ΑΚ, παρ. 6 άρθρου 10 του ν.2690/1999 (Κ.Διοικ.Διαδ.), παρ. 5 άρθρου 27 του π.δ. 18/1989, παρ.1 άρθρ. 152 ΚΠολΔ] η ανωτέρα βία συνίσταται σε οποιοδήποτε ανυπαίτιο γεγονός εντελώς εξαιρετικής φύσης, το οποίο δεν αναμενόταν, ούτε ήταν δυνατό να προληφθεί ή να αποτραπεί, ούτε με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης, ανεξάρτητα αν το γεγονός είναι εσωτερικό ή όχι. Περιπτώσεις ανωτέρας βίας λοιπόν συνιστούν ιδίως φυσικές καταστροφές ή φαινόμενα ιδιαίτερα μεγάλης έντασης και έκτασης, τα οποία συνδέονται κατά τρόπο άμεσο με την πρόκληση της κατεπείγουσας ανάγκης και την αδυναμία τήρησης των προβλεπόμενων από το νόμο προθεσμιών. Συνεπώς πρόκειται για εξαιρετικώς έντονα φαινόμενα που συνιστούν έκτακτα και ασυνήθιστα γεγονότα, μη δυνάμενο αντικειμενικά να προβλεφθούν με τους κανόνες της ανθρώπινης εμπειρίας και λογικής από τα καταβάλλοντα την επιμέλεια ενός μέσου συνετού ανθρώπου. Ομοίως, ανήκουν στην ίδια κατηγορία κίνδυνοι ιδιαίτερης καταστροφής που δημιουργήθηκαν ή έχουν προκληθεί ή επίκεινται λόγω τέτοιας, όπως προαναφέρθηκε, μορφής φυσικών καταστροφών ή θεομηνιών, για την αποφυγή των οποίων δεν είναι δυνατή η τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται από το νόμο. Β΄. Η περίπτωση των πρόσφατων πλημμυρών σε περιοχές της χώρας Νεοεισερχόμενη διάταξη στο θεσμικό μας πλαίσιο αποτελεί η πρόβλεψη η οποία εισήχθη με τον Ν.4831/2021 (ΦΕΚ Α 170/23.7.2021) και ειδικότερα με το άρθρο 136 αυτού, που προστέθηκε στην παρ.7 του άρθρου 100 Ν. 3852/2010 (΄ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ») και αφορά στην αντιμετώπιση των γεγονότων μετά τις πλημμυρικές ροές σε πολλές περιοχές της χώρας και ειδικότερα των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας και η οποία εφαρμόζεται στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων που θα εκκινήσουν μέχρι την 30η.11.2021.Σύμφωνα με αυτή«Έργα και μελέτες για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών σε περιοχές των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας που αναλαμβάνονται από τις ως άνω Περιφέρειες δυνάμει προγραμματικής σύμβασης που συνάπτεται με την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορούν να ανατίθενται με προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σύμφωνα με την περ. γ` της παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 4412/2016 (Α` 147) εάν η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης είναι μεγαλύτερη των ορίων του άρθρου 5 του ν. 4412/2016 ή με προσφυγή στη διαδικασία απευθείας ανάθεσης του άρθρου 118 του ίδιου νόμου σε κάθε άλλη περίπτωση», η διαδικασία δε αυτή υπόκειται στο ιδιαιτέρως ευέλικτο καθεστώς της σύντμησης των σχετικών προθεσμιών, της μη απαίτησης προηγούμενης γνωμοδότησης ή εισήγησης άλλου συλλογικού οργάνου καθώς και προηγούμενης σύμφωνης γνώμης της Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ. Γ΄. Ανάθεση Έργων με την διαδικασία του Άρθρου 32 ως αποτέλεσμα απρόβλεπτων περιστάσεων (έντονων καιρικών φαινομένων) Κατά τον εθνικό Νομοθέτη, η αντιμετώπιση φαινομένων που σχετίζονται με φυσικά φαινόμενα και καταστροφές μπορεί να αντιμετωπισθεί με την προσφυγή στην διαδικασία του Άρ. 32 του Ν. 4412/2016 (διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση) μπορεί να χρησιμοποιείται για δημόσιες συμβάσεις έργων, «στο μέτρο που είναι απολύτως απαραίτητο, εάν λόγω κατεπείγουσας ανάγκης οφειλόμενης σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα αρχή, δεν είναι δυνατή η τήρηση των πρσθεσμιών που προβλέπονται για τις ανοικτές, κλειστές ή ανταγωνιστικές διαδικασίες με διαπραγμάτευση»εφόσον «Οι περιστάσεις που επικαλούνται οι αναθέτουσες αρχές για την αιτιολόγηση της κατεπείγουσας ανάγκης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απορρέουν από δική τους ευθύνη». Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι το Άρ. 32 αποτελεί μεταφορά του Κοινοτικού Δικαίου και συγκεκριμένα της Κοινοτικής Οδηγίας 2014/24/ΕΕ στο εθνικό μας πλαίσιο. Σύμφωνα με την Οδηγία 1/2013/30.12.2013 ΕΑΑΔΗΣΥ, οι Αναθέτουσες Αρχές μπορούν να προβούν σε διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση λόγω κατεπείγοντος κατόπιν ειδικής αιτιολόγησης για την διαχείριση συνεπειών από έντονα καιρικά φαινόμενα (άρθρο 32 παρ.2γ Ν.4412/2016), κατόπιν της συνδρομής των εν λόγω προϋποθέσεων (α’) κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και (β’) μόνο για τις ποσότητες εκείνες και για το χρονικό εκείνο διάστημα που είναι πράγματι αναγκαία για την άμεση αντιμετώπιση της έκτακτης περίστασης. (Ελ.Συν. Κλ.ΣΤ Πράξη 67/2011) και μόνο εφόσον δεν μπορούν να τηρηθούν οι προθεσμίες του συνοπτικού διαγωνισμού. Δ΄. Περιπτωσιολογία Κατόπιν της κήρυξης, με Απόφαση του ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, εκτεταμένων περιοχώνσε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων (ισχυρών βροχοπτώσεων), καθώς με τη διαδικασία αυτή κατέστη δυνατή η υποβολή προσφορών σε συντομότερη προθεσμία από αυτή που θα απαιτείτο για τη διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού. Με την Πράξη 872/2019 του Ε΄ Κλιμακίου ΕλΣυν ελέγχεται η νομιμότητα της διαδικασίας ανάδειξης αναδόχου και του σχεδίου σύμβασης του έργου του Δήμου ΧΧΧ, με τίτλο «Αποκατάσταση βλαβών των Υποδομών μετά από τα έντονα καιρικά φαινόμενα της 29-09-2018 & 05-10-2018». Με την εν λόγω Πράξη κρίνεται ότι παρίσταται αιτιολογημένη η προσφυγή στην εν λόγω διαδικασία, λόγω του ότι η εκτέλεση εργασιών αποκατάστασης των ζημιών στο επαρχιακό οδικό δίκτυο και αντιπλημμυρικών Έργων στα ρέματα που υπερχείλισαν καθίσταται πλέον αναγκαία , δεδομένου ότι αυτές προκλήθηκαν από τις ασυνήθιστης έντασης και διάρκειας, βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες που επακολούθησαν, λόγω του μεγάλου όγκου βροχής, ενώ παράλληλα συνιστούν κατεπείγουσα ανάγκη οφειλόμενη σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα αρχή, Ομοίως και η Πράξη 227/2018 με την οποία το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων (ισχυρών βροχοπτώσεων). Με την ανωτέρω Πράξη του το Κλιμάκιο αποφαίνεται περί μη ύπαρξης κωλύματος σύναψης σύμβασης μετά τον προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας της σύμβασης του έργου «Αποκατάσταση Αστοχήσαντος Κεντρικού Κλειστού Αγωγού του Ρέματος…», με σκοπό την άμεση αποκατάσταση αυτών των ζημιών ως κατεπείγουσα, ώστε, αφενός να αποτραπεί η επιδείνωση της κατάστασης από τυχόν νέα έντονα καιρικά φαινόμενα με την άμεση αποκατάσταση του κεντρικού αγωγού και αφετέρου να μπορέσει να αποκατασταθεί άμεσα η κυκλοφορία σε τμήμα του οικισμού και να καταστεί δυνατή η προσβασιμότητα οχημάτων ώστε να αποκατασταθούν περαιτέρω οι ζημίες. Παράλληλα το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων ως διαχείριση συνεπειών από την σεισμό (οι οποίες ομοίως συνιστούν απρόβλεπτες περιστάσεις). Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί αυτή της αποκατάστασης ζημιών σε σχολικά συγκροτήματα Γυμνασίου και Λυκείου εξαιτίας του σεισμικού φαινομένου της 21ης Ιουλίου 2017, για τις οποίες με τις Πράξεις 137 και 138/2018 το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει ότι δεν κωλύονται οι υπογραφές των σχεδίων σύμβασης έργων αποκατάστασης βλαβών, καθόσον αποδεικνύεται η συνδρομή των νόμιμων προϋποθέσεων για την προσφυγή του Δήμου στη διαδικασία του Άρ. 32, έργα τα οποία αποσκοπούν στην αποκατάσταση των βλαβών στα εν λόγω σχολικά συγκροτήματα, ώστε αυτά να είναι πλήρως λειτουργικά για τη μαθητική κοινότητα μέχρι την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς 2018-2019. Τα εν λόγω γεγονότα συνιστούν κατεπείγουσα ανάγκη, η ικανοποίηση της οποίας δεν επιτρέπει την τήρηση των χρονικών προθεσμιών που συνεπάγεται η διεξαγωγή διαγωνισμού. Παράλληλα το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία για Έργα αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών και διαχείρισης συνεπειών από πυρκαγιά (οι οποίες ομοίως συνιστούν απρόβλεπτες περιστάσεις). Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την περίπτωση του έργου «Κατασκευή δικτύου ύδρευσης στον οικισμό ΧΧΧ του Δήμου ΧΧΧ», όπου με την Πράξη 72/2019 το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης του εν λόγω Έργου καθώς αυτό αφορά στην κατασκευή νέου εσωτερικού δικτύου ύδρευσης ως απότοκο της καταστροφικής πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου 2018, η οποία κατέκαψε μεγάλο μέρος δασικής έκτασης αλλά και περί τις σαράντα οικίες, η δε ανάγκη εκτέλεσής του κρίνεται επείγουσα για την έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος συνολικά, καθώς και την προστασία της υγείας των κατοίκων της περιοχής. Θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των καταστροφών στις υποδομές – Περιπτωσιολογία από την πρόσφατη Νομολογία, του Παπασταμάτη Ζήση Πολιτικού Μηχανικού, MSc “Υπόγεια Έργα»- Εισηγητού ΙΝ.ΕΠ./ΕΚΔΔΑ, ΥΔ ΠΑΔΑ , Συγγραφέα Τεχνικής Νομοθεσίας , Επιστημον. Συνεργάτη ΔΗΜΟΣΝΕΤ, 4412.gr View full είδηση
  22. Το εν λόγω άρθρο αποτελεί απόσπασμα από αντίστοιχα Κεφάλαια από το υπό έκδοση Βιβλίο του συγγραφέα με τίτλο «ANAΘΕΣΗ ΣΥΜΒΑΣΕΩΝ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΕΡΓΩΝ ΜΕ ΤΟΝ Ν. 4782/2021» Α΄. Η έννοια της ανωτέρας βίας υπό το πρίσμα της θεώρησης αυτής ως «απρόβλεπτη περίσταση¨ κατά τη θεώρηση της εν λόγω διάταξης Οι καταστροφές στις υποδομές κατά το νομοθετικό μας πλαίσιο αντιμετωπίζονται στα πλαίσια του θεσμικού πλαισίου περί «ανωτέρας βίας», κατά γενική αρχή δε του δικαίου [πρβλ. άρθρ.255 ΑΚ, παρ. 6 άρθρου 10 του ν.2690/1999 (Κ.Διοικ.Διαδ.), παρ. 5 άρθρου 27 του π.δ. 18/1989, παρ.1 άρθρ. 152 ΚΠολΔ] η ανωτέρα βία συνίσταται σε οποιοδήποτε ανυπαίτιο γεγονός εντελώς εξαιρετικής φύσης, το οποίο δεν αναμενόταν, ούτε ήταν δυνατό να προληφθεί ή να αποτραπεί, ούτε με μέτρα άκρας επιμέλειας και σύνεσης, ανεξάρτητα αν το γεγονός είναι εσωτερικό ή όχι. Περιπτώσεις ανωτέρας βίας λοιπόν συνιστούν ιδίως φυσικές καταστροφές ή φαινόμενα ιδιαίτερα μεγάλης έντασης και έκτασης, τα οποία συνδέονται κατά τρόπο άμεσο με την πρόκληση της κατεπείγουσας ανάγκης και την αδυναμία τήρησης των προβλεπόμενων από το νόμο προθεσμιών. Συνεπώς πρόκειται για εξαιρετικώς έντονα φαινόμενα που συνιστούν έκτακτα και ασυνήθιστα γεγονότα, μη δυνάμενο αντικειμενικά να προβλεφθούν με τους κανόνες της ανθρώπινης εμπειρίας και λογικής από τα καταβάλλοντα την επιμέλεια ενός μέσου συνετού ανθρώπου. Ομοίως, ανήκουν στην ίδια κατηγορία κίνδυνοι ιδιαίτερης καταστροφής που δημιουργήθηκαν ή έχουν προκληθεί ή επίκεινται λόγω τέτοιας, όπως προαναφέρθηκε, μορφής φυσικών καταστροφών ή θεομηνιών, για την αποφυγή των οποίων δεν είναι δυνατή η τήρηση των προθεσμιών που προβλέπονται από το νόμο. Β΄. Η περίπτωση των πρόσφατων πλημμυρών σε περιοχές της χώρας Νεοεισερχόμενη διάταξη στο θεσμικό μας πλαίσιο αποτελεί η πρόβλεψη η οποία εισήχθη με τον Ν.4831/2021 (ΦΕΚ Α 170/23.7.2021) και ειδικότερα με το άρθρο 136 αυτού, που προστέθηκε στην παρ.7 του άρθρου 100 Ν. 3852/2010 (΄ΚΑΛΛΙΚΡΑΤΗΣ») και αφορά στην αντιμετώπιση των γεγονότων μετά τις πλημμυρικές ροές σε πολλές περιοχές της χώρας και ειδικότερα των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας και η οποία εφαρμόζεται στις διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων που θα εκκινήσουν μέχρι την 30η.11.2021.Σύμφωνα με αυτή«Έργα και μελέτες για τον έλεγχο και τη ρύθμιση των πλημμυρικών ροών σε περιοχές των Περιφερειών Αττικής, Πελοποννήσου, Δυτικής Ελλάδας και Στερεάς Ελλάδας που αναλαμβάνονται από τις ως άνω Περιφέρειες δυνάμει προγραμματικής σύμβασης που συνάπτεται με την αρμόδια διεύθυνση του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας μπορούν να ανατίθενται με προσφυγή στη διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση σύμφωνα με την περ. γ` της παρ. 2 του άρθρου 32 του ν. 4412/2016 (Α` 147) εάν η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης είναι μεγαλύτερη των ορίων του άρθρου 5 του ν. 4412/2016 ή με προσφυγή στη διαδικασία απευθείας ανάθεσης του άρθρου 118 του ίδιου νόμου σε κάθε άλλη περίπτωση», η διαδικασία δε αυτή υπόκειται στο ιδιαιτέρως ευέλικτο καθεστώς της σύντμησης των σχετικών προθεσμιών, της μη απαίτησης προηγούμενης γνωμοδότησης ή εισήγησης άλλου συλλογικού οργάνου καθώς και προηγούμενης σύμφωνης γνώμης της Ε.Α.Α.ΔΗ.ΣΥ. Γ΄. Ανάθεση Έργων με την διαδικασία του Άρθρου 32 ως αποτέλεσμα απρόβλεπτων περιστάσεων (έντονων καιρικών φαινομένων) Κατά τον εθνικό Νομοθέτη, η αντιμετώπιση φαινομένων που σχετίζονται με φυσικά φαινόμενα και καταστροφές μπορεί να αντιμετωπισθεί με την προσφυγή στην διαδικασία του Άρ. 32 του Ν. 4412/2016 (διαδικασία με διαπραγμάτευση χωρίς προηγούμενη δημοσίευση) μπορεί να χρησιμοποιείται για δημόσιες συμβάσεις έργων, «στο μέτρο που είναι απολύτως απαραίτητο, εάν λόγω κατεπείγουσας ανάγκης οφειλόμενης σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα αρχή, δεν είναι δυνατή η τήρηση των πρσθεσμιών που προβλέπονται για τις ανοικτές, κλειστές ή ανταγωνιστικές διαδικασίες με διαπραγμάτευση»εφόσον «Οι περιστάσεις που επικαλούνται οι αναθέτουσες αρχές για την αιτιολόγηση της κατεπείγουσας ανάγκης δεν πρέπει σε καμία περίπτωση να απορρέουν από δική τους ευθύνη». Εδώ πρέπει να επισημάνουμε ότι το Άρ. 32 αποτελεί μεταφορά του Κοινοτικού Δικαίου και συγκεκριμένα της Κοινοτικής Οδηγίας 2014/24/ΕΕ στο εθνικό μας πλαίσιο. Σύμφωνα με την Οδηγία 1/2013/30.12.2013 ΕΑΑΔΗΣΥ, οι Αναθέτουσες Αρχές μπορούν να προβούν σε διαδικασία διαπραγμάτευσης χωρίς προηγούμενη δημοσίευση λόγω κατεπείγοντος κατόπιν ειδικής αιτιολόγησης για την διαχείριση συνεπειών από έντονα καιρικά φαινόμενα (άρθρο 32 παρ.2γ Ν.4412/2016), κατόπιν της συνδρομής των εν λόγω προϋποθέσεων (α’) κήρυξη της περιοχής σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης και (β’) μόνο για τις ποσότητες εκείνες και για το χρονικό εκείνο διάστημα που είναι πράγματι αναγκαία για την άμεση αντιμετώπιση της έκτακτης περίστασης. (Ελ.Συν. Κλ.ΣΤ Πράξη 67/2011) και μόνο εφόσον δεν μπορούν να τηρηθούν οι προθεσμίες του συνοπτικού διαγωνισμού. Δ΄. Περιπτωσιολογία Κατόπιν της κήρυξης, με Απόφαση του ΓΓ Πολιτικής Προστασίας, εκτεταμένων περιοχώνσε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων (ισχυρών βροχοπτώσεων), καθώς με τη διαδικασία αυτή κατέστη δυνατή η υποβολή προσφορών σε συντομότερη προθεσμία από αυτή που θα απαιτείτο για τη διενέργεια ανοικτού διαγωνισμού. Με την Πράξη 872/2019 του Ε΄ Κλιμακίου ΕλΣυν ελέγχεται η νομιμότητα της διαδικασίας ανάδειξης αναδόχου και του σχεδίου σύμβασης του έργου του Δήμου ΧΧΧ, με τίτλο «Αποκατάσταση βλαβών των Υποδομών μετά από τα έντονα καιρικά φαινόμενα της 29-09-2018 & 05-10-2018». Με την εν λόγω Πράξη κρίνεται ότι παρίσταται αιτιολογημένη η προσφυγή στην εν λόγω διαδικασία, λόγω του ότι η εκτέλεση εργασιών αποκατάστασης των ζημιών στο επαρχιακό οδικό δίκτυο και αντιπλημμυρικών Έργων στα ρέματα που υπερχείλισαν καθίσταται πλέον αναγκαία , δεδομένου ότι αυτές προκλήθηκαν από τις ασυνήθιστης έντασης και διάρκειας, βροχοπτώσεις και τις πλημμύρες που επακολούθησαν, λόγω του μεγάλου όγκου βροχής, ενώ παράλληλα συνιστούν κατεπείγουσα ανάγκη οφειλόμενη σε γεγονότα απρόβλεπτα για την αναθέτουσα αρχή, Ομοίως και η Πράξη 227/2018 με την οποία το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων (ισχυρών βροχοπτώσεων). Με την ανωτέρω Πράξη του το Κλιμάκιο αποφαίνεται περί μη ύπαρξης κωλύματος σύναψης σύμβασης μετά τον προσυμβατικό έλεγχο νομιμότητας της σύμβασης του έργου «Αποκατάσταση Αστοχήσαντος Κεντρικού Κλειστού Αγωγού του Ρέματος…», με σκοπό την άμεση αποκατάσταση αυτών των ζημιών ως κατεπείγουσα, ώστε, αφενός να αποτραπεί η επιδείνωση της κατάστασης από τυχόν νέα έντονα καιρικά φαινόμενα με την άμεση αποκατάσταση του κεντρικού αγωγού και αφετέρου να μπορέσει να αποκατασταθεί άμεσα η κυκλοφορία σε τμήμα του οικισμού και να καταστεί δυνατή η προσβασιμότητα οχημάτων ώστε να αποκατασταθούν περαιτέρω οι ζημίες. Παράλληλα το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία λόγω των έντονων καιρικών φαινομένων ως διαχείριση συνεπειών από την σεισμό (οι οποίες ομοίως συνιστούν απρόβλεπτες περιστάσεις). Χαρακτηριστική περίπτωση αποτελεί αυτή της αποκατάστασης ζημιών σε σχολικά συγκροτήματα Γυμνασίου και Λυκείου εξαιτίας του σεισμικού φαινομένου της 21ης Ιουλίου 2017, για τις οποίες με τις Πράξεις 137 και 138/2018 το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει ότι δεν κωλύονται οι υπογραφές των σχεδίων σύμβασης έργων αποκατάστασης βλαβών, καθόσον αποδεικνύεται η συνδρομή των νόμιμων προϋποθέσεων για την προσφυγή του Δήμου στη διαδικασία του Άρ. 32, έργα τα οποία αποσκοπούν στην αποκατάσταση των βλαβών στα εν λόγω σχολικά συγκροτήματα, ώστε αυτά να είναι πλήρως λειτουργικά για τη μαθητική κοινότητα μέχρι την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς 2018-2019. Τα εν λόγω γεγονότα συνιστούν κατεπείγουσα ανάγκη, η ικανοποίηση της οποίας δεν επιτρέπει την τήρηση των χρονικών προθεσμιών που συνεπάγεται η διεξαγωγή διαγωνισμού. Παράλληλα το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν έχει κρίνει επανειλημμένα την αναγκαιότητα προσφυγής στην εν λόγω διαδικασία για Έργα αντιμετώπισης εκτάκτων αναγκών και διαχείρισης συνεπειών από πυρκαγιά (οι οποίες ομοίως συνιστούν απρόβλεπτες περιστάσεις). Χαρακτηριστικά αναφέρουμε την περίπτωση του έργου «Κατασκευή δικτύου ύδρευσης στον οικισμό ΧΧΧ του Δήμου ΧΧΧ», όπου με την Πράξη 72/2019 το Ε΄ Κλιμάκιο ΕλΣυν κρίνει ότι δεν κωλύεται η υπογραφή του σχεδίου σύμβασης του εν λόγω Έργου καθώς αυτό αφορά στην κατασκευή νέου εσωτερικού δικτύου ύδρευσης ως απότοκο της καταστροφικής πυρκαγιάς της 23ης Ιουλίου 2018, η οποία κατέκαψε μεγάλο μέρος δασικής έκτασης αλλά και περί τις σαράντα οικίες, η δε ανάγκη εκτέλεσής του κρίνεται επείγουσα για την έγκαιρη αντιμετώπιση του προβλήματος συνολικά, καθώς και την προστασία της υγείας των κατοίκων της περιοχής. Θεσμικό πλαίσιο για την αντιμετώπιση των καταστροφών στις υποδομές – Περιπτωσιολογία από την πρόσφατη Νομολογία, του Παπασταμάτη Ζήση Πολιτικού Μηχανικού, MSc “Υπόγεια Έργα»- Εισηγητού ΙΝ.ΕΠ./ΕΚΔΔΑ, ΥΔ ΠΑΔΑ , Συγγραφέα Τεχνικής Νομοθεσίας , Επιστημον. Συνεργάτη ΔΗΜΟΣΝΕΤ, 4412.gr
  23. Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της.
  24. Καμπανάκι κινδύνου για την ανθεκτικότητα των δημοσίων υποδομών της χώρας, αλλά και των ιδιωτικών κτιρίων χτυπά η κλιματική κρίση που αυξάνει σημαντικά τα ακραία καιρικά φαινόμενα σε συνδυασμό με τους σεισμούς, ο κίνδυνος των οποίων έχει συνυπολογιστεί σε σημαντικό ποσοστό του κτιριακού αποθέματος της Ελλάδας, αλλά όχι στα παλαιότερα που είχαν χτιστεί πριν τους πιο σύγχρονους αντισεισμικούς κανονισμούς. Συναγερμός για τις υποδομές στην Ελλάδα Οδικοί άξονες και γέφυρες στους σύγχρονους μεγάλους αυτοκινητοδρόμους της χώρας συντηρούνται συστηματικά βάσει και των ισχυουσών συμβάσεων, ωστόσο αυτό δεν αποτελεί τον κανόνα για τα παλαιότερα έργα υποδομών, τα οποία πλησιάζουν ή και έχουν ξεπεράσει το προσδόκιμο της ζωής τους και συντηρούνται αποσπασματικά και κυρίως μετά από συμβάντα. Αντίστοιχα και στα δημόσια κτίρια, σχολεία, νοσοκομεία και χώρους συνάθροισης κοινού στη βάση δεδομένων του ΟΑΣΠ έχουν ενταχθεί 17.000 κτίρια από το σύνολο των περίπου 75.000. Παρά το γεγονός ότι με την πάροδο των ετών εκτιμάται πως σε χρήση ενδεχομένως να παραμένουν περίπου τα μισά από αυτά, το 50% παραμένει ανέλεγκτο. Παράλληλα περίπου το 30% των οικοδομών από οπλισμένο σκυρόδεμα στην Ελλάδα έχει κατασκευαστεί χωρίς μέριμνα για σεισμό (κατασκευές προ του 1959) και το 50% με λιγότερο αυστηρές προδιαγραφές για σεισμικά φορτία από αυτές που καθορίζει ο σημερινός αντισεισμικός κανονισμός (αφορά αρκετές κατασκευές της περιόδου 1959-1986). Την ίδια στιγμή ποσοστό περίπου 80% των υποδομών στη χώρα συµπληρώνει χρόνο µε τον χρόνο το προσδόκιµο ζωής του καθώς οι βασικές υποδοµές δηµιουργήθηκαν τις δεκαετίες '60, '70 και '80 με τον επίσημο χρόνο ζωής των κατασκευών από σκυρόδεμα να υπολογίζεται σε διάστημα 50 – 70 ετών. Αν στη φυσιολογική «γήρανση» των υποδομών, προστεθούν και παράγοντες όπως η αλλαγή φορτίων, η αύξηση της κυκλοφορίας και η κυκλοφορία βαρύτερων οχημάτων, μπορεί η τρωτότητα μιας υποδομής να αυξηθεί. Είναι άλλωστε νωπές οι μνήμες της γέφυρας που είχε καταρρεύσει στην Καβάλα και ήταν η πρώτη που «έσπασε» υπό το βάρος φορτίου και όχι από την πίεση πληµµυρικού φαινοµένου. Το Εθνικό Μητρώο Υποδομών έχει μπει πλέον σε τροχιά υλοποίησης, αλλά τα πρώτα αποτελέσματα θα πρέπει να αναμένονται σε μία διετία όταν το ποσοστό των καταγραφών θα έχει φτάσει το 70%. Την ίδια στιγμή το Μητρώο όσο απαραίτητο κι αν είναι δεδομένου ότι θα δώσει για πρώτη φορά την ακτινογραφία των υποδομών στην Ελλάδα, δεν αποτελεί λύση από μόνο του δεδομένου ότι αυτό, το οποίο επείγει είναι οι επιθεωρήσεις στα έργα και οι άμεσες παρεμβάσεις όπου αυτό κριθεί απαραίτητο καθώς ακραία φαινόμενα κάνουν την εμφάνισή τους όλο και συχνότερα. Η αναγκαιότητα των επιθεωρήσεων αν και θεσμοθετημένη ουδέποτε εφαρμόστηκε συστηματικά, όπως επισημαίνουν επιστήμονες των φυσικών καταστροφών και του τεχνικού κλάδου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι κανονικά οι επιθεωρήσεις συστήνονται: Για τις οδικές γέφυρες κάθε 1 - 4 χρόνια. Για τις σιδηροδρομικές γέφυρες κάθε 1 – 2 χρόνια. Για τα βιομηχανικά κτίρια κάθε 5- 10 χρόνια και Για τις κατοικίες κάθε 10 χρόνια. «Υπ΄αυτήν την έννοια μπορεί να πει κανείς ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των υποδομών μας δεν είναι συστηματικά συντηρημένο. Το 95% των γεφυρών μας δεν έχει επιθεωρηθεί ποτέ μ΄αυτήν τη συχνότητα» επισημαίνει στο «ethnos.gr» ο πρόδρος του Συλλόγου Πολιτικών Μηχανικών, Βασίλης Μπαρδάκης. Και συνεχίζει: «Η ανάγκη των επιθεωρήσεων είναι άμεση ειδικά σε μία εποχή κατά την οποία εντείνονται τα φαινόμενα, παρατηρούνται μεγαλύτερα ύψη βροχής και αυξάνεται ο ρυθμός των καταστροφών. Το Μητρώο δεν πρέπει να καθυστερήσει, αλλά οι πρώτες παρεμβάσεις θα πρέπει να προτεραιοποιηθούν και να προχωρήσουν νωρίτερα» τονίζει. Λείπει η κουλτούρα συντήρησης – Πρόβλημα οι μεγάλες εκπτώσεις στα έργα Την έλλειψη κουλτούρας συντήρησης τόσο στις δημόσιες όσο και στις ιδιωτικές κτιριακές υποδομές στην Ελλάδα έχει εντοπίσει και στις διαρκείς αυτοψίες του ύστερα από καταστροφές και ο μοναδικός καθηγητής Διαχείρισης Φυσικών Καταστροφών στην Ελλάδα και πρόεδρος του Οργανισμού Αντισεισμικού Σχεδιασμού και Προστασίας (ΟΑΣΠ), Ευθύμιος Λέκκας. «Ειδικά για τα ιδιωτικά κτίρια συχνότερα θα συναντήσουμε παρεμβάσεις που έχουν αλλοιώσει την αρχική κατασκευή, όπως επεκτάσεις ή καθαιρέσεις, παρά επεμβάσεις συντήρησης. Στα δημόσια έργα παρατηρούμε ότι ολοκληρώνουμε μια υποδομή και μετά σχεδόν την παρατάμε. Ειδικά σε ό,τι αφορά τους σεισμούς, γνωρίζουμε ότι οι κατασκευές μετά το 1960 με τον πρώτο αντισεισμικό κανονισμό και ειδικά μετά το 1980 μπορούν να παραλάβουν μεγάλα φορτία και να είναι ελαστικές. Αλλά και εδώ κυρίαρχο ρόλο παίζει η συντήρηση – ίσως και μεγαλύτερο από την ηλικία ενός κτιρίου. Έχουμε δει κτίρια παλαιά να αντέχουν και νεότερα που έχουν εγκαταλειφθεί να παρουσιάζουν προβλήματα». Να σημειωθεί ότι οι παλαιότεροι αντισεισμικοί κανονισμοί θεωρούνται πλέον παρωχημένοι, ενώ δεν λάμβαναν υπόψη τους την επιτάχυνση που είναι αυτή που κυρίως προκαλεί τις καταρρεύσεις κτιρίων. Παρόλα αυτά, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα υποδομές του παρελθόντος ενίοτε αποδεικνύονται πιο γερές από νεότερες καθώς «τότε επικρατούσε το φιλότιμο των εργολάβων και των εργατών. Τώρα στα έργα δημοσίου τομέα επικρατεί ένα σύστημα εκπτώσεων που φτάνουν ή και ξεπερνούν το 70%. Η μεγάλη έκπτωση μπορεί να κρύβει πλημμελείς κατασκευές κι αυτό δεν είναι υγιές, σε μια καταστροφή θα βγει». Ο ίδιος μάλιστα σημειώνει ότι ίσως είναι η ώρα να υπάρξει ένας αντίστοιχος κτιριοδομικός κανονισμός των ευρωκωδίκων (του αντισεισμικού κανονισμού) για τις πλημμύρες και τις πυρκαγιές. Σε επίπεδο ανθεκτικότητας των παλαιότερων έργων ο κ. Λέκκας επισημαίνει ότι στην Ελλάδα θα δει κανείς όλες τις διαβαθμίσεις, από τρωτά έως ανθεκτικά έργα: «Είναι, πάντως, απαραίτητο οι υποδομές να αντιμετωπιστούν υπό το νέο πρίσμα κινδύνων ειδικά των πλημμυρών και των πυρκαγιών και της κλιματικής κρίσης που είναι καθοριστική και καταλυτική. Εστω κι αν ειχαν σχεδιαστεί με τις αυστηρότερες προδιαγραφές, ίσως να μην μπορέσουν να ανταποκριθούν σε ακραία γεγνότα. Απαιτείται συνολικός επανασχεδιασμός με βάση και τα δεδομένα της κλιματικής κρίσης. Αλλωστε το κόστος μιας έγκαιρης επέμβασης σε ένα έργο είναι μόλις το 1/5 του κόστους της παρέμβασης μετά την καταστροφή». Οδικοί άξονες και γέφυρες οδεύουν προς το τέλος του κύκλου ζωής τους Με τα έργα της τελευταίας εικοσαετίας, έχει ολοκληρωθεί μεγάλο μέρος των βασικών οδικών υποδομών της χώρας που περιλαμβάνει περίπου 1.500 νέες γέφυρες και ποικίλα τεχνικά έργα. «Ωστόσο κανείς δεν είναι σε θέση να γνωρίζει τον ακριβή αριθμό αλλά και την κατάσταση των γεφυρών που ανήκουν στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο», επισημαίνεται στη μελέτη για τις γέφυρες που εκπόνησε ομάδα ειδικών στην οποία συμμετείχε ο κ. Μπαρδάκης προ διετίας για λογαριασμό της Διανέοσις. Στην Ελλάδα εκτιμάται ότι τα τεχνικά έργα γεφύρωσης ανερχονται σε 2.500 - 3.000 έργα μήκους άνω των 6 μ. στους σύγχρονους αυτοκινητοδρόμους και πάνω από 3.000 γέφυρες στο παλιό εθνικό και επαρχιακό δίκτυο. Όταν προσμετρώνται τεχνικά έργα με μικρότερο άνοιγμα (π.χ. 2 μ.), το συνολικό πλήθος αναθεωρείται σε 17.000 περίπου. Οπως σημειώνουν οι μελετητές: «Παρά το τεράστιο πλήθος των τεχνικών έργων και τις σχετικές-γενικές διατάξεις, μικρή έμφαση έχει δοθεί στην επιθεώρηση ασφαλείας και στη συντήρηση αυτών. Οι κύριοι οδικοί άξονες της χώρας που κατασκευάστηκαν στις δεκαετίες 1950 έως 1980 έχουν μία μέση ηλικία 50 περίπου ετών και οδεύουν προς το τέλος της θεωρητικής ζωής τους ελλείψει των κατάλληλων μέτρων συντήρησης/αναβάθμισης. Προβλήματα γήρανσης (μη ανθεκτικότητας σε διάρκεια) αντιμετωπίζουν και οι γέφυρες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο λοιπό επαρχιακό, περιφερειακό και εθνικό οδικό δίκτυο». Κι αυτό καθώς είχαν κατασκευαστεί με ξεπερασμένους πλέον κανονισμούς, ενώ επί δεκαετίες έχουν εκτεθεί σε δυσμενείς συνθήκες, παράγοντες που συμβάλλουν στη μείωση της αντοχής των γεφυρών καθιστώντας πολλές από αυτές «οιονεί επικίνδυνες». Ηδη από το 2019 είχε επισημανθεί στο πλαίσιο της μελέτης ότι ειδικότερα στα τεχνικά έργα που γεφυρώνουν υδάτινα κωλύματα (π.χ., ποταμούς, χείμαρρους, κ.ά.) σημειώνεται αύξηση των μεγεθών σχεδιασμού (π.χ. της ανώτατης στάθμης πλημμύρας) λόγω κλιματικής αλλαγής και αναδεικνύεται έντονα η ανεπάρκεια των υφιστάμενων μηχανισμών στη λήψη στοιχειωδών-φθηνών μέτρων. «Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του προβλήματος εστιάζεται στην έλλειψη συστηματικής παρακολούθησης, συντήρησης και αναβάθμισης των υφιστάμενων γεφυρών για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πιθανών αστοχιών». Σύµφωνα µε την καταγραφή που έχει κάνει στο παρελθόν η Εγνατία Οδός, εκτιμάται ότι στις περίπου 3.000 γέφυρες που υπάρχουν στο δίκτυο των παλαιών εθνικών οδών και στο επαρχιακό οδικό δίκτυο από την κατασκευή τους και µετά δεν έγιναν συστηµατικοί έλεγχοι και δεν συντηρήθηκαν. «Σίγουρα η κλιματική αλλαγή θέτει ζητήματα όχι μόνο για τις παλιές γέφυρες, αλλά και για πολλές καινούριες, καθώς ελλείψει του μητρώου υποδομών, δεν υπάρχει σωστή πληροφορία» λέει στο «ethnos.gr» ο Παναγιώτης Πανέτσος, δρ πολιτικός µηχανικός και προϊστάµενος ελέγχου και συντήρησης τεχνικών έργων της Εγνατίας. Αναφέρει μάλιστα πως στην Εγνατία, υπάρχει ένα κομμάτι «που μας έχει προδώσει πολλές φορές και πάει από τον Λαγκαδά μέχρι τον Στρυμώνα. Στην κατασκευή δεν υπήρχαν βροχομετρικά δίκτυα με αποτέλεσμα οι βροχομετρικές δυνατότητες είναι καμιά φορά διπλάσιες απ΄αυτές που είχαν σχεδιαστεί» εξηγεί. Την συνεχή «κόπωση» των γεφυρών σχολιάζει και ο Βασίλης Λεκίδης, διευθυντής ερευνών του Ινστιτούτου Τεχνικής Σεισμολογίας και Αντισεισμικών Κατασκευών (ΙΤΣΑΚ), θυμίζοντας σχετική μελέτη που είχε κάνει το ΤΕΕ Κεντρικής Μακεδονίας: «Δε γίνεται συστηματική συντήρηση στις περισσότερες γέφυρες, οι οποίες με την πάροδο των ετών εξακολουθούν να λαμβάνουν μεγάλα φορτία. Είναι κρίσιμη η επιθεώρηση των έργων καθώς οι περισσότερες συντηρήσεις γίνονται αποσπασματικά και μετά από καταστροφές. Είναι από τα ελάχιστα θετικά των ...σεισμών καθώς συνήθως ύστερα από συμβάντα χρηματοδοτούνται επιθεωρήσεις, συντηρήσεις και ενισχύσεις υποδομών» σημειώνει. Εως τώρα – όπως υπογραμμίζει ο κ. Μπαρδάκης - κανένας φορέας δεν έχει καταγεγραμμένες όλες τις ελληνικές γέφυρες. «Το Μητρώο Υποδομών, στο οποίο το ΤΕΕ θα έχει δεσπόζοντα ρόλο, σίγουρα θα πρέπει να αποτελεί μια δράση ενός ευρύτερου προγράμματος ασφάλειας. Θα καλύπτει δηλαδή τη δράση της επιθεώρησης και αξιολόγησης σύμφωνα με τις πιο σύγχρονες ερευνητικές και αναλυτικές τεχνικές». Σύμφωνα με τον ίδιο, ένα πρόγραμμα ασφάλειας για τις γέφυρες θα πρέπει να περιλαμβάνει και άλλες απαραίτητες δράσεις, όπως: Τακτικά προγράμματα συντήρησης για ολόκληρο το σύστημα Επιβολή ορίων φορτίων και ταχύτητας σε δομικά ανεπαρκείς ή ξεπερασμένες γέφυρες. Ιεράρχηση και χρηματοδότηση της ενίσχυσης εύτρωτων γεφυρών και της αναβάθμισης των αντιπλημμυρικών τους χαρακτηριστικών Αντικατάσταση λειτουργικά (ή πλημμυρικά) ευάλωτων γεφυρών. Χάρη στα άλματα της τεχνολογίας, όπως εξηγεί, μπορεί να εκτιμηθεί η κατάσταση διάβρωσης στην οποία βρίσκονται οι γέφυρες ακόμη και σε περιπτώσεις, στις οποίες δεν είναι διαθέσιμες οι μελέτες ανέγερσης, δηλαδή δεν υπάρχουν τα σχέδια κατασκευής, ενώ σε ειδικές περιπτώσεις οι μηχανικοί μπορούν να παρακολουθούν τις παραμορφώσεις ή τα δυναμικά τους χαρακτηριστικά (πχ το εύρος ταλάντωσης), από το γραφείο τους εγκαθιστώντας έξυπνες συσκευές απομακρυσμένης και σύγχρονης παρακολούθησης. Τα σχολεία Αναφορικά με τα σχολεία, σύμφωνα με τον κ. Λέκκα, περίπου τα 2/5 του συνόλου αποτελούν κατασκευές πριν το ΄80: «Αυτό βεβαίως δε σημαίνει αυτόματα ότι είναι επικίνδυνα ειδικά εφόσον έχουν συντηρηθεί σωστά. Αλλωστε και στο Αρκαλοχώρι μετά το σεισμό είδαμε σημαντικές βλάβες σε σχολείο κατασκευασμένο πριν από μόλις 15 χρόνια. Σημαντικό, πάντως, στα κτίρια παραμένει το γεγονός να μην έχουμε κατάρρευση. Σε κάθε περίπτωση εμείς έχουμε πολλές φορές προτείνει τη δημιουργία μίας εθνικής βάσης για τα σχολεία δεδομένου ότι φιλοξενούν ευαίσθητο πληθυσμό, η οποία να επικαιροποιείται συνεχώς» σημειώνει. Σε τροχιά υλοποίησης το Εθνικό Μητρώο Υποδομών Το ζήτημα της ενδεχόμενης ευαλωτότητας των δημοσίων υποδομών είναι γνωστό στην Πολιτεία με το Τεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΤΕΕ) να ζητεί εδώ και δεκαετίες την κατάρτιση ενός εθνικού μητρώου υποδομών. Πλέον το μητρώο έχει μπει σε τροχιά υλοποίησης έχοντας ενταχθεί στο έργο του ενιαίου ψηφιακού χάρτη, το οποίο έχει ανατεθεί στο ΤΕΕ. Στον χάρτη αυτό θα αποτυπωθεί με γεωχωρικά δεδομένα το πλήθος των δημόσιων υποδομών και κυρίως ποιος είναι ο φορέας που είχε την αρμοδιότητα κατασκευής και έχει την αρμοδιότητα συντήρησης, αλλά και πότε έχει γίνει η τελευταία συντήρηση στην υποδομή. Ο διαγωνισμός για τον ενιαίο ψηφιακό χάρτη βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και εκτιμάται ότι το έργο θα έχει ανατεθεί έως το τέλος της χρονιάς. Στόχος είναι σε περίπου δύο χρόνια να έχει ξεκινήσει η παραγωγική λειτουργία του έργου με την εισαγωγή ποσοστού 70% των δεδομένων και να έχει ολοκληρωθεί σε τέσσερα. Η βασική αλλαγή που θα επιφέρει η ύπαρξη του Μητρώου είναι ότι θα δώσει τη δυνατότητα να μην εξετάζεται ένα έργο αποσπασματικά μετά από κάποιο συμβάν, αλλά να έχουν προτεραιοποιηθεί τα χρήζοντα παρεμβάσεων έργα με συγκεκριμένα κριτήρια όπως π.χ. η παλαιότητα, ο φόρτος που δέχονται, κλπ. Αλλωστε προ ημερών και ο πρόεδρος του ΤΕΕ, Γιώργος Στασινός από το βήμα του 4ου Επενδυτικού Φόρουμ είχε μιλήσει ξεκάθαρα για την αναγκαιότητα ενός Εθνικού Σχεδίου έργων και ανθεκτικότητας δεδομένων τόσο των προκλήσεων της κλιματικής κρίσης όσο και της γνώσης ότι η Ελλάδα διαθέτει γηρασμένες υποδομές και παλαιά κτίρια: «Η χώρα θα πρέπει να ξαναχτιστεί σχεδόν από την αρχή. Γνωρίζετε ότι έχουμε κτίρια και υποδομές ήδη πολύ παλαιά. Πρέπει να μετρήσουμε και να αξιολογήσουμε τι μπορεί να ανακαινιστεί, τι να επισκευαστεί και τι πρέπει να ξαναγίνει από την αρχή. Πρέπει να ξαναφτιάξουμε όλες τις υποδομές της χώρας, όσες έχουν ξεπεράσει ένα βάθος χρόνου από την κατασκευή τους. Αυτό είναι ένα τιτάνιο έργο, που δεν έχει ξαναγίνει συστηματικά στη χώρα» τόνισε. Έως την ολοκλήρωση του Μητρώου, ο κ. Μπαρδάκης τονίζει πως πρέπει να προηγηθούν, να ρυθμιστούν και να ενισχυθούν οι εύτρωτες υποδομές ζωτικής σημασίας καθώς και οι πιο ευάλωτες κατασκευές, ώστε να προληφθούν πιθανές καταρρεύσεις. Ηδη μεμονωμένα κάποιοι φορείς όπως οι Περιφέρειες Κρήτης, Στερεάς Ελλάδας, Θεσσαλίας, και Ιονίων Νήσων και κάποιο δήμοι όπως της Πέλλας, έχουν προχωρήσει ήδη σε μελέτες ενίσχυσης και αναβάθμισης των γεφυρών τους. Πρόσφατες καταστροφές υποδομών Στις πρόσφατες καταστροφές υποδομών εντάσσεται το μεγάλο πρόβλημα σε μέρος της γέφυρας από την πλευρά του χωριού Τριανταφυλλιά στις Σέρρες εξαιτίας της υπερχείλισης του ποταμού Κουπατσιανού. Στην Κέρκυρα σημειώθηκαν σημαντικές καθιζήσεις σε γέφυρες και κατέρρευσε η γέφυρα της Άφρας, ενώ στις προηγούμενες πλημμύρες σημειώθηκαν μεγάλες καταστροφές γεφυρων στην Καρδίτσα (στο χωριό Φυλακτή, στο ρέμα Καριτσιώτη και αλλού). Είχε προηγηθεί η κατάρρευση της ιστορικής γέφυρας του Κερίτη στην Κρήτη, αλλά και της γέφυρας στην Καβάλα που είχε καταρρεύσει τον Νοέμβριο του 2018 μετά τη διέλευση ενός γερανοφόρου, καθώς επίσης το χτισμένο το 1866 τοξωτό γεφύρι της Πλάκας στον Άραχθο - το οποίο ανακατασκευαστηκε πρόσφατα. Το 2017 είχε καταρρεύσει η γέφυρα στην Ε.Ο. Κομοτηνής- Ιάσμου-Ξάνθης, στο σημείο μεταξύ Πολυάνθου και Ιάσμου, στον ποταμό Κομψάτο. Η γέφυρα ήταν μόλις 24 ετών και από τους ελέγχους προέκυψε ότι η αστοχία της οφείλεται μάλλον στην συμπεριφορά του τεχνικού έναντι των υδραυλικών φαινομένων. Καταρρεύσεις γεφυρών στο εξωτερικό Η παλαιότητα των υποδομών δεν είναι ένα πρόβλημα που περιορίζεται στην Ελλάδα, όπως προκύπτει από τις καταρρεύσεις γεφυρών την τελευταία δεκαετία κατά την οποία καταγράφηκαν αρκετά παραδείγματα αστοχιών σε γέφυρες στην Ιταλία. Το 2009 κατέρρευσε η γέφυρα στον αυτοκινητόδρομο SS9 που διέσχιζε τον ποταμό Po, νότια του Μιλάνο, λόγω υπερχείλισης του ποταμού (1 τραυματίας). Το 2015 κατέρρευσε η οδογέφυρα Χίμερα στη Σικελία, μόλις 10 ημέρες αφότου δόθηκε στην κυκλοφορία, λόγω καθίζησης του μεσοβάθρου έπειτα από κατολίσθηση. Το 2016 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Λέκκο, εξαιτίας της διέλευσης ενός υπέρβαρου φορτηγού 108 τόνων (1 νεκρός, 5 τραυματίες). Το 2017 κατέρρευσε μία άνω διάβαση στο Καμεράνο, επαρχία της Ανκόνας, λόγω αστοχίας μίας προσωρινής κατασκευής που στήριζε τη διάβαση κατά τη διάρκεια οδικών έργων με σκοπό τη διεύρυνση αυτού του τμήματος της οδού (2 νεκροί, 3 τραυματίες). Ωστόσο η κατάρρευση που είχε συγκλονίσει ήταν αυτή της 14ης Αυγούστου της Γέφυρας Μοράντι στη Γένοβα που είχε ως αποτέλεσμα τον θάνατο 43 ανθρώπων. Η γέφυρα είχε κατασκευαστεί το 1967 και βρισκόταν υπό συντήρηση καθώς εκτελούνταν έργα ενίσχυσης των θεμελίων της. View full είδηση
  25. O κατασκευαστικός τομέας προβλέπει την έναρξη ενός «υπερκύκλου» ανάπτυξης που θα πυροδοτήσει τεράστια ζήτηση για οικοδομικά υλικά καθώς οι κυβερνήσεις σ’ ολόκληρο τον κόσμο ρίχνουν τεράστια ποσά σε έργα υποδομής στην εποχή μετά την πανδημία. Έπειτα από την ιστορικών διαστάσεων κατάρρευση της κατασκευαστικής δραστηριότητας το 2020 εν μέσω των περιοριστικών μέτρων που επιβλήθηκαν για να συγκρατήσουν την εξάπλωση του κορονοϊού, η βιομηχανία κατασκευών προβλέπεται να ανακάμψει κατά 5,2% φέτος, με την παραγωγή να ξεπερνά τα επίπεδα του 2019 κατά 2,5%. Η συνολική παραγωγή της βιομηχανίας κατασκευών έχασε περίπου 1,1 τρις δολάρια από την εκτιμώμενη ανάπτυξή της την περίοδο 2020-2021, με την αξία της να ανέρχεται στα 10,2 τρις δολάρια. Όμως, τα φιλόδοξα προγράμματα στήριξης που έχουν εξαγγείλει οι μεγάλες οικονομίες της Δύσης και τα οποία εκτός των άλλων εστιάζουν σε μεγάλες επενδύσεις σε έργα υποδομών, δημιουργούν αισιοδοξία για σημαντική ανάπτυξη του κλάδου τα επόμενα χρόνια. Εκρηξη ζήτησης για τσιμέντο Ο Γιαν Γένις, CEO της Holcim, προβλέπει ότι η έκρηξη της παγκόσμιας δραστηριότητας κατασκευών θα συνεχιστεί για χρόνια καθώς τα ανεπτυγμένα έθνη επιταχύνουν τις δαπάνες στον εκσυγχρονισμό των υποδομών τους. «Τα μέτρα στήριξης θα αρχίζουν αργά και θα διαρκέσουν τα επόμενα τέσσερα με πέντε χρόνια,» δήλωσε στους Financial Times. «Πιστεύω ότι βρισκόμασττε σε έναν υπερκύκλο για τις κατασκευές και τα οικοδομικά υλικά,» υποστήριξε ο Φερνάντο Γκονζάλες, της μεξικανικής Cemex, τονίζοντας ότι τα μέτρα τόνωσης θα αυξήσουν τη ζήτηση τσιμέντου στις αναδυόμενες αγορές. Τα σχέδια τόνωσης που προβλέπεται να ωθήσουν τη ζήτηση για τσιμέντο είναι το πακέτο υποδομών του 1 τρις δολαρίων του προέδρου Μπάιντεν, ενώ οι Βρυξέλλες επίσης άρχισαν να εγκρίνουν εθνικά σχέδια στο πλαίσιο του Ταμείου Ανάκαμψης της Ε.Ε., ύψους 800 δις ευρώ, και στη Βρετανία, ο πρωθυπουργός Μπόρις Τζόνσον παρουσίασε σχέδια για δαπάνες 600 δις στερλινών την επόμενη πενταετία σε έργα υποδομών. Στελέχη της Cemex προβλέπουν 20-30% αύξηση της ζήτησης τσιμέντου αν περάσει τελικά το πακέτο Μπάιντεν. Ωστόσο, αναλυτές σπεύδουν να ρίξουν τους τόνους του ενθουσιασμού υποστηρίζοντας ότι τα επόμενα χρόνια δεν πρόκειται να φτάσουν τα επίπεδα του υπερκύκλου της δεκαετίας του 2000, ο οποίος τροφοδοτήθηκε από την πρωτοφανή ανάπτυξη της Κίνας. Στελέχη της βιομηχανίας κατασκευών επίσης φοβούνται ότι οι υψηλότερες τιμές θα εξασθενήσουν τον αντίκτυπο των κρατικών πακέτων δαπανών. Οι τιμές οικοδομικών υλικών έχουν ήδη αυξηθεί καθώς οι οικονομίες επανεκκινούν. Οι τιμές τσιμέντου αυξήθηκαν σημαντικά τους τελευταίους μήνες ενισχύοντας τους φόβους για πληθωριστικές πιέσεις στην παγκόσμια οικονομία. Η έξαρση της ζήτησης έχει επίσης οδηγήσει σε ελλείψεις ξυλείας και άλλων σχετικών υλικών, με προϊόντα όπως μονωτικές σανίδες που πουλάει η Holcim να έχουν εξαντληθεί για το υπόλοιπο του έτους Όπως είναι φυσικό, οι εταιρείες του κλάδου ανακοινώνουν ρεκόρ κερδών στο πρώτο εξάμηνο του 2021 και προβλέπουν συνέχιση αυτής της τάσης για το υπόλοιπο του έτους. Ο φόβος της πανδημίας παραμένει Φυσικά δεν είναι όλα ρόδινα για τη βιομηχανία κατασκευών καθώς η ανησυχία για την ραγδαία εξάπλωση των νέων στελεχών του κορονοϊού και τα προβλήματα στην προμήθεια εμβολίων σε αναπτυσσόμενες χώρες, σκιάζουν τις αισιόδοξες εκτιμήσεις για την πορεία της παγκόσμιας οικονομίας. Ολες οι υποθέσεις για τις προοπτικές της αγοράς βασίζονται στην υπόθεση ότι οι κυβερνήσεις δεν πρόκειται να επιβάλλουν ξανά αυστηρά lockdown και ότι τα κατασκευαστικά έργα θα προχωρήσουν κανονικά χωρίς προβλήματα. Η GlobalData εκτιμά ότι η παγκόσμια παραγωγή κατασκευών συρρικνώθηκε κατά 2,5% το 2020 και εξαιρουμένης της Κίνας η συρρίκνωση έφτασε στο 5,1%. Η παγκόσμια αγορά κατασκευών αναμένεται να αναπτυχθεί κατά 3-4% μέχρι το 2022 με τις χώρες της Λατινικής Αμερικής και της Ασίας-Ειρηνικού να κατέχουν περισσότερο από το 55% της παραγωγής. Επικεφαλής αυτής της τάσης εκτιμάται ότι θα τεθούν αναδυόμενες αγορές όπως η Ινδία, η Κίνα, το Βιετνάμ, η Αυστραλία και η Ινδονησία. Η βιομηχανία κατασκευών της Αφρικής εκτιμάται στα 260-300 δις δολάρια φέτος, από 210 δις πέρυσι. Αναλυτικότερα, οι αγορές των ΗΠΑ, Κίνας και Ινδίας αναμένεται να έχουν μερίδιο 50% της παγκόσμιας αγοράς τα επόμενα 15 χρόνια. Mέγεθος αγοράς (σε τρις δολάρια ΗΠΑ) Βόρεια Αμερική 2,0 Ευρώπη 2,9 Ασία-Ειρηνικός 5,3 Μέση Ανατολή-Ασία 0,5 View full είδηση
×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.