Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • HoloBIM Structural
    HoloBIM Structural


  • Τα θετικά και αρνητικά ΑΕΙ και ΤΕΙ


    Τα αποτελέσματα ενός σημαντικού έργου που πιστοποιεί το υψηλό επίπεδο των ελληνικών πανεπιστημιακών ιδρυμάτων δόθηκε σήμερα στη δημοσιότητα με την παρουσίαση των αποτελεσμάτων της εξωτερικής αξιολόγησης και της ακαδημαϊκής πιστοποίησης των Ανώτατων Εκπαιδευτικών Ιδρυμάτων, Πανεπιστημίών και ΤΕΙ.

     

    Το έργο είχε ξεκινήσει δειλά δειλά το 2008, ωστόσο είχε σχεδόν «βαλτώσει» μέχρι το 2012. στα τελευταία δυο χρόνια και μετά την πλήρη αναδιοργάνωση της ΑΔΙΠ, το πραγματικά τιτάνιο αυτό έργο ολοκληρώθηκε.

     

    Δείτε αναλυτικά τα αποτελέσματα της αξιολόγησης

     

    Είναι ενδεικτικό ότι από την περίοδο 2008-2011 πραγματοποιήθηκε μόλις το 30% των αξιολογήσεων και από το 2012 έως σήμερα το 70%.

     

    Τα «θετικά» στα Πανεπιστήμια που κατέγραψαν οι αξιολογητές:

     

    - Το διδακτικό προσωπικό είναι υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου.

    - Έχουν αξιόλογο ερευνητικό έργο και διεθνείς συνεργασίες

    - Ικανοποιητικά Προγράμματα Μεταπτυχιακών Σπουδών.

    - Ανάπτυξη δεσμών με κοινωνικούς, πολιτιστικούς και παραγωγικούς φορείς.

    - Ανεπτυγμένη κινητικότητα φοιτητών.

    - Σύνδεση διδασκαλίας - έρευνας

     

    Τα «αρνητικά» στα Πανεπιστήμια είναι:

     

    - Η διάρκεια φοίτησης παρατείνεται αδικαιολόγητα.

    - Χαμηλό ποσοστό παρακολούθησης των μαθημάτων από τους φοιτητές.

    - Ασάφειες προγραμμάτων σπουδών. Παρατηρούνται επικαλύψεις με άλλους τομείς του ίδιου προγράμματος σπουδών ή άλλων προγραμμάτων σπουδών ή προγραμμάτων μεταπτυχιακών σπουδών. Είναι αναγκαία η εφαρμογή προαπαιτούμενων μαθημάτων.

    - Απαιτείται αναβάθμιση των κτηριακών εγκαταστάσεων και υποδομών.

    - Υπερβολικά μεγάλος αριθμός μαθημάτων και μάλιστα επιλογής. Μεγάλος φόρτος φοιτητών.

    - Συνένωση Διαθέσιμων Πόρων (Pooling of Resources) για ορθολογικότερη αξιοποίηση του ανθρώπινου δυναμικού και των υποδομών.

     

    Τα «θετικά» σημεία στα ΤΕΙ είναι:

     

    - Το πρόγραμμα σπουδών είναι σωστά δομημένο, εναρμονισμένο με το ECTS, εφάμιλλο αντίστοιχων τμημάτων του εξωτερικού.

    - Υψηλός βαθμός απασχόλησης και ικανοποίησης αποφοίτων.

    - Το εκπαιδευτικό προσωπικό είναι υψηλού ακαδημαϊκού επιπέδου, ιδιαίτερα τα μέλη που διορίστηκαν πρόσφατα.

    - Υψηλό επίπεδο αλληλεπίδρασης με φορείς (νοσοκομεία, παραγωγικοί φορείς, εταιρείες που δραστηριοποιούνται στον τομέα ενδιαφέροντος).

     

    Τα «αρνητικά» σημεία στα ΤΕΙ είναι:

     

    - Απαιτούνται προσδιορισμός και επιδίωξη περιοχών εφαρμοσμένης έρευνας. Δεν υφίσταται μακροπρόθεσμη στρατηγική καθώς και ένα όργανο εποπτείας της έρευνας.

    - Υπάρχει ανεπαρκής αριθμός μόνιμων διδασκόντων

    - Απαιτούνται καλύτερες υποδομές σε εργαστηριακούς χώρους.

    - Μη θεσμική κατοχύρωση επαγγελματικών δικαιωμάτων αποφοίτων (σε ορισμένα Τμήματα μόνο).

    - Παρατεταμένη διάρκεια φοίτησης («αιώνιοι» φοιτητές).

    - Ποικίλο ακαδημαϊκό επίπεδο στους πρωτοετείς φοιτητές, ιδιαίτερα εκείνων που εγγράφονται μέσω διαφορετικών διαδικασιών εισαγωγής.

     

    Ικανοποιημένος ο Αρβανιτόπουλος

     

    Το πρωί της Παρασκευής ο υπουργός Παιδείας Κων.Αρβανιτόπουλος και ο πρόεδρος της Αρχής Διασφάλισης Ποιότητας (ΑΔΙΠ) Ευάγγελος Κουφουδάκης έδωσαν στη δημοσιότητα τα στοιχεία της εξωτερικής αξιολόγησης που πραγματοποιήθηκε από αξιολογητές του εξωτερικού που επισκέφθηκαν για αυτό το λόγο τα ελληνικά ανώτατα ιδρύματα.

     

    Ο υπουργός Παιδείας εμφανίστηκε ικανοποιημένος από τα αποτελέσματα της αξιολόγησης δηλώνοντας χαρακτηριστικά ότι «έχουμε καλά Πανεπιστήμια. Για να γίνουν καλύτερα απαιτείται αξιολόγηση και σύγκριση. Απαιτείται διαφάνεια, λογοδοσία, άρτια διοίκηση, χρηστή χρηματοοικονομική διαχείριση, "απεξάρτηση" από την κρατικοδίαιτη κουλτούρα, από τα ιδεολογήματα της δεκαετίας του '80».

     

    Ο Πρόεδρος της ΑΔΙΠ, Καθηγητής κ. Ευάγγελος Κουφουδάκης, δίνοντας αναλυτικά στοιχεία για την αξιολόγηση των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ, καθώς και για την Ακαδημαϊκή Πιστοποίηση, τόνισε χαρακτηριστικά ότι «ήρθαν οι αξιολογητές από το εξωτερικό και περίμεναν ότι θα συναντήσουν το χάος. Αντίθετα είδαν ότι τα Ελληνικά Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα λειτουργούν ικανοποιητικά, έχουν συγκριτικά πλεονεκτήματα το ανθρώπινο δυναμικό τους και οι όποιες αδυναμίες τους μπορούν να θεραπευτούν αρκεί να υπάρχει σχέδιο και αποφασιστικότητα».

     

    Σχεδόν δύο χρόνια μετά την ανάληψη των καθηκόντων του ο υπουργός Παιδείας προχώρησε σε μια μικρή αποτίμηση του έργου στον τομέα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, μεταξύ των οποίων το σχέδιο «Αθηνά», η αξιολόγηση, και ο νέος νόμος-πλαίσιο που συμπλήρωσε το νόμο Διαμαντοπούλου.

     

    «Οι μεταρρυθμίσεις αυτές έφεραν αναστάτωση και είχαν ως συνέπεια, πολλές φορές πολιτικό κόστος, γιατί χαλούσαν τη βολή ατόμων και ομάδων. Τις περιμέναμε τις αντιδράσεις και για αυτό το λόγο ήμασταν έτοιμοι να τις αντιμετωπίσουμε και να περιορίσουμε τις συνέπειες τους. Αυτές οι μεταρρυθμίσεις μπορεί να φέρνουν αναστάτωση, μπορεί να συνεπάγονται πολιτικό κόστος, αλλά θα οδηγήσουν σε ισχυρότερα Ιδρύματα μέσα στα επόμενα χρόνια» τόνισε ο Κων.Αρβανιτόπουλος.

     

    Προχωρά η διαγραφή των «αιώνιων» φοιτητών

     

    Σε ό,τι αφορά το μείζον ζήτημα της διαγραφής των λεγόμενων «αιώνιων» φοιτητών από τα μητρώα των πανεπιστημίων ο υπουργός Παιδείας εμφανίστηκε αποφασισμένος να προχωρήσει παρά αντιδράσεις των πανεπιστημίων, τονίζοντας ότι «προχωρούμε με την διαγραφή στο τέλος του 2014 των αιωνίων, ουσιαστικά ανενεργών φοιτητών. Οι σπουδές στο Πανεπιστήμιο και στο ΤΕΙ έχουν διάρκεια ορισμένη, υποχρεώσεις και δικαιώματα».

     

    Πηγή: http://www.real.gr/DefaultArthro.aspx?page=arthro&id=314104&catID=14





    Engineer

    Σχόλια Μελών

    Recommended Comments



    Βιβλία καινούργια δεν παίρνουν αφού τα έχουν πάρει στην κανονική περίοδο . Τα άλλα είναι σωστά , αλλά όπως ξαναείπα όταν έχεις ολικό καρκίνο , δεν κόβεις απλά ένα δάχτυλο .

    • Upvote 2
    Link to comment
    Share on other sites

    Απο τεχνοοικονομικής άποψης οι κομματικές οργανώσεις σε πανεπιστήμια και ΑΤΕΙ είναι είναι ιδιαίτερα παραγωγικές με μικρο κόστος λειτουργίας.

    Επειδή είμαι μέλος της επιτροπής αξιολόγησης των Πανεπιστημίων της Πορτογαλίας θα ήθελα να επισημάνω οτι σε αντίθεση με την Πορτογαλία στην Ελληνική αξιολόγηση δεν είδα πουθενά την αξιολόγηση της επαγγελματικής πορείας των αποφοίτων μετά την λήψη εκπαίδευσης. Επιπλέον οι αξιολογήσεις γίνονται με γνώμονα την διαβάθμιση των τμημάτων των εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.    

    • Upvote 2
    Link to comment
    Share on other sites

    Η οικονομική και χωροταξική επιβάρυνση από την παρουσία ή απουσία των "αιωνίων" είναι αστεία πράγματα.

    Ούτε καμμία σχέση έχει με το επίπεδο της παρεχομένης παιδείας.

    Απλώς κάθε φορά η κυβέρνηση στοχοποιεί μια πιασάρικη στο πόπολο δυσλειτουργία ή κοινωνική ομάδα και κάνει παιχνίδι.

     

    Αν είναι να μιλήσουμε για την Παιδεία, ας το δούμε συνολικά και με εθνική στρατηγική, αρχίζοντας από την πρωτοβάθμια.

    • Upvote 3
    Link to comment
    Share on other sites

    Αν δεν πετάξουν έξω τις παρατάξεις δεν γίνεται τίποτα.

    Αν ντε και καλά θέλουν να τις κρατήσουν μέσα, τότε θα πρέπει να αλλάξει ο κανονισμός των εκλογών.

    Πρόταση δική μου μετά από τις τακτικές που είδα στη δική μου σχολή (και που έχετε σίγουρα διαπιστώσει και οι υπόλοιποι): ο αριθμός των υποψηφίων κάθε παράταξης να μην είναι απεριόριστα μεγάλος. Το πολύ διπλάσιος από τον αριθμό των σπουδαστών που συγκρωτούν τον σπουδαστικό σύλλογο.

    Ψήφος κάθε φοιτητή με βαρύτητα ανάλογη με το έτος του (με ανώτατο όριο το προβλεπόμενο χρονική διάρκεια των σπουδών), φοιτητές σε μεγαλύτερο έτος να μην ψηφίζουν, διότι τα κομματόσκυλα έχουν την πάγια τακτική να εξαντλούν τα έτη σπουδών για να παραμένουν στα τραπεζάκια μέχρι να τους βολέψει κάπου το κόμμα.

    Διασφάλιση του ασύλου εκ των έσω, διότι με αυτά που γίνονται αφορμή ψάχνουν για να το καταργίσουν μια και καλή οι κυβερνώντες. Με λίγα λόγια δεν γίνεται να τα κάνουν μπάχαλο ορισμένοι γιατί έτσι τους αρέσει, ή να γεμίζουν αφίσες μέχρι και στο ταβάνι και στα παράθυρα. Ας τα κάνουν στο σπίτι τους αυτά και να δούμε αν θα τους κρατήσουν οι γονείς τους ή αν θα τους πετάξουν έξω.

    Ομάδα φύλαξης (από security, όμως καμία σχέση με την ΕΛ.ΑΣ.) του πανεπιστημιακού χώρου, αυτό που λένε έξω campus security.

    Επιβολή (συμβολικού έστω) ποσού διδάκτρων διότι τελικά αποδεικνύεται πως είμαστε τέτοιος λαός που αν κάτι δεν το πληρώνουμε απ' ευθείας, αλλά εμμέσως, τότε δεν το σεβόμαστε.

    Απλά είναι τα πράγματα. Έχουμε καλά πανεπιστήμια και ΤΕΙ, τα οποία καταφέρνουν και λειτουργούν κουτσά στραβά και παράγουν και έρευνα μέσα από αυτές τις συνθήκες και με αυτές τις χρηματοδοτήσεις. Αν διορθωθεί λίγο το περιβάλλον τους, θα απογειωθούν στις κατατάξεις.

    Δεν δέχομαι ότι τα προγράμματα σπουδών στις σχολές μας (5ετή για τα πολυτεχνεία, 4ετή για τα υπόλοιπα πανεπιστήμια και ΤΕΙ) είναι δεν είναι εφάμιλλα των μέσων πανεπιστημίων με 3ετής σπουδές έξω. Ειδικά των πολυτεχνείων είναι πολύ ανώτερα. Αλλά το όλο περιβάλλον δεν ευνοεί την κατάσταση.

    Για τους αιωνίους είναι πράγματι ένα θέμα. Δεν μπορείς όμως να απαγορεύσεις στον κόσμο που εργάζεται, να αποκτήσει ένα πτυχίο. Πολλοί είναι οι φοιτητές που αναγκάστηκαν να εργαστούν για να χρημοατοδοτήσουν τις σπουδές τους. Πρέπει όμως να γίνει ένας διαχωρισμός, να ξεχωρίσουν αυτοί που για σοβαρούς λόγους ξεπερνούν το προβλεπόμενη διάρκεια σπουδών (πχ διότι εργάζονται, είτε γιατί έχουν κάποια σοβαρή πάθηση που τους περιορίζει, είτε επειδή φροντίζουν κάποιο μέλος της οικογενείας με σοβαρή πάθηση, ή παρακολουθούν κάποιο άλλο εκπαιδευτικό πρόγραμμα παράλληλα) από αυτούς που απλά επιλέγουν τα τεμπελιάζουν. Αν μπουν όλα σε μια λογική βάση, θα δείτε ότι ο φοιτητής που τον ενδιαφέρουν οι σπουδές του δεν έχει να φοβάται τίποτα, αντιθέτως προστατεύεται από το να τσουβαλιαστεί μαζί με τους τεμπέληδες.

    Edited by kostaspde
    • Upvote 4
    Link to comment
    Share on other sites

    Giorgos 1987:

    1. Μπορεί να βαρέθηκες, αλλά δεν μας λες τι σχέση έχει το επίπεδο των σχολών με τον αριθμό των "αιωνίων".

    2. 100 χρόνια είναι όντως πολλά, αλλά ο Αρβανιτόπουλος δεν κάνει εξαιρέσεις.

    3. Να " τελειώνουμε " ποιοί;; Δεν κατάλαβα εξ ονόματος ποίων  ομιλείς.

     

    ikaros13:

    Χαμήλωσε λίγο τον τόνο σου.

     

    Συνάδελφε έχω βαρεθεί τόσα χρόνια όταν τίθεται θέμα αιωνίων φοιτητών να βγαίνουν διάφοροι (κυρίως αριστερής ιδεολογίας, και δεν υπονοώ εσένα ως αριστερό ούτε θέλω να σε χρωματίσω πολιτικά, αλλά μιλάω γενικά) και να αρχίζουνε την καραμέλα, "ναί μα ο φοιτητής που είναι φτωχός και εργάζεται αδικείται, πλήτονται τα λαϊκά στρώματα, δεν έχει σχέση με το επίπεδο ή τον προϋπολογισμό του κόστους των σχολών κτλ κτλ". Ήμουν συγκεκριμένος σε αυτά που είπα και όχι γενικολογίες του στύλ να φύγουν όλοι οι αιώνιοι χωρίς κριτήρια, θα απαντήσω σε αυτά που ρωτάς ως εξής:

     

    1. Ο αριθμός μπορεί να μην έχει σχέση με το επίπεδο αλλά το γεγονός οτι ο άλλος περνάει σε μια σχολή γνωρίζοντας οτι μπορεί να σπουδάζει όσο θέλει και χωρίς περιορισμό, τον καθιστά αρκετά χαλαρό όσον αφορά τις υποχρεώσεις του, με αυτό τον τρόπο δεν πιέζεται να περάσει τα μαθήματα και να ολοκληρώσει σύντομα την σχολή του. Όταν πιέζεσαι για να ολοκληρώσεις κάτι, ασχολείσαι με αυτό ποιό εντατικά σωστά και οργανωμένα και στην τελική βελτιώνεις τις επιδόσεις σου πράγμα που θα έχει θετικό αντίκτυπο είτε προς το επίπεδο της σχολής είτε προς τον ίδιο τον φοιτητή και την μετέπειτα πορεία του.

    Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός φοιτητών στις σχολές δεν μπορεί να είναι άπειρος. Η ύπαρξη πολύ μεγάλου αριθμού φοιτητών μπορεί να δημιουργήσει λειτουργικά προβλήματα στην σχολή. Με την λογικἠ σου ας αφήσει το κράτος χιλιάδες άτομα μέσα στις σχολές και πέρα βρέχει. Ε νομίζω οτι μόνο εδώ θα μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό.

     

    2. Δικό του πρόβλημα το τι λέει ο Αρβανιτόπουλος. Εγώ μίλησα για ύπαρξη κριτηρίων. Ας βάλουν όσο το δυνατόν περισσότερα γίνεται. Να πώ αναλυτικά μερικά που σκέφτομαι.

     

    α. Εργαζόμενοι φοιτητές. Όποιος εμπίπτει σε αυτό να δίνει δικαιολογητικά οτι εργαζόταν και βεβαίωση εργοδότη οτι εργάζεται, βεβαίωση ενσήμων με στοιχεία ΑΦΜ και όλα. Επίσης έλεγχος από το κράτος αν είναι αληθή όλα αυτά, γιατί πολλοί θα προσπαθούσαν να την σκαπουλάρουν.

    β. Πρόβλημα υγείας (παθολογικό/ψυχολογικό) ή μαθησιακό πρόβλημα που δεν επιτρέπει για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα στον φοιτητή την παρακολούθηση και την ολοκλήρωση σπουδών. Και εδώ όσοι εμπίπτουν να προσκομίζουν δικαιολογητικά από δημόσιο νοσοκομείο για το πρόβλημά τους με αιτιολογημένη γνώμη και αυτά να εξετάζονται και από γιατρούς της σχολής για την ορθότητά τους.

    γ. Φοιτητές που δυσκολεύονται πολύ να περάσουν τα μαθήματα και αργούν πολύ να ολοκληρώσουν τις σπουδές. Έλεγχος από την σχολή των δηλώσεων μαθημάτων και επίσης να αποθηκεύονται σε αρχείο όλες οι κόλλες από τις εξεταστικές ώστε να μπορεί να γίνει έλεγχος μελλοντικά τι έγραψε ο φοιτητής και τι ήξερε. Επίσης έλεγχος παρουσιών του φοιτητή στα εργαστήρια. Από τα παραπάνω φαίνεται ποιός προσπαθεί και ποιός όχι, ακόμα και αν είναι αδύνατος στις γνώσεις.

     

    3. Λέγοντας να τελειώνουμε εννοώ με τα επιχειρήματα τα οποία παραθέτω στην 1η παράγραφο από αυτό το post.

     

    Εναλλακτικά συμφωνώ με τα πέναλτυ και τα deadlines που λέει ο BAS. Πιστεύω όμως οτι η ύπαρξη τέτοιων πρακτικών για τον αιώνιο φοιτητή που ήδη έχει αργήσει να τελειώσει, δεν θα τον κινητοποιήσει για να τελειώσει την σχολή του αλλά θα του δώσει άλλοθι για να μην κάνει τίποτα.

     

    Όσοι φοιτητές δεν εντάσσονται στα παραπάνω κριτήρια είναι αυτοί που πρέπει να διαγραφούν. Θεωρώ δε οτι αρκετοί παρατείνουν επίτηδες την διάρκεια σπουδών και κάνουν κατάχρηση ορισμένων δικαιωμάτων όπως το μειωμένο εισιτήριο στις συγκοινωνίες και το δικαίωμα γεύματος στην σχολή.

     

     

    Εγώ θεωρώ ότι τουλάχιστον γιά τα επόμενα 6 χρὀνια οι αιώνιοι θα πρέπει να έχουν κάποιο πέναλντυ γιά την συμμετοχή στις εξετάσεις μετά τον χρόνο που τους δίνει ο νόμος και όχι να διαγράφονται .

     

    Και αυτό διότι δεν μπορεί να είναι μπάχαλο τα πανεπιστήμια και οι φοιτητές να είναι τύπος και υπογραμμός .

     

    Αυτά βέβαια προυποθέτουν να έρθει η πολιτεία σε σύγκρουση με ισχυρές συντεχνίες και με τον ίδιο τον εαυτό της .

     

    Οταν πέρσι κόντεψε να χαθεί το εξάμηνο , όταν οι πρωτοετείς ξεκίνησαν μαθήματα τα χριστούγεννα χωρίς να έχουν ακόμα γραφτεί , είναι ντροπή να μιλάμε γιά διαγραφές , επειδή ξαφνικά το αποφάσισαν μετά από 30 χρόνια μπάχαλο .

     

    Ας πετάξουν έξω τις παρατάξεις από τις σχολές , ας έχουν όσους εισακτέους λένε οι ίδιες οι σχολές , ας έχουν βιβλία και σημειώσεις από την  πρώτη εβδομάδα και όχι όπως τώρα που ξεκίνησαν την περασμένη εβδομάδα τον εύδοξο και μετά ας μιλήσουν ΄γιά διαγραφές .

     

    Αλλά επειδή δεν μπορεί να χτυπήσει τον γάιδαρο (καθηγητές - διοικητικοί , κομματόσκυλα ),  ο υπουργός , χτυπάει το σαμάρι (φοιτητές) .

     

    Σωστά τα λές BAS, θεωρώ οτι οι παρατάξεις είναι η χειρότερη πληγή της ελληνικής τριτοβάθμιας κπαίδευσης, αλλά ξέρεις και ξέρουμε όλοι οτι οι παρατάξεις δεν υπάρχει πιθανότητα όυτε μια στο εκατομμύριο να καταργηθούν. Είναι περισσότερο θέμα παιδείας και νοοτροπίας στην χώρα μας και για να μπορέσουν να καταργηθούν στην πράξη μέσα από τις σχολές μπορεί να γίνει μόνο με ταυτόχρονη εφαρμογή τόσο νομικών-νομοθετικών μέτρων όσο και αστυνομικών. Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει περιπτωση να το κάνουν εδώ.

    Μπορεί όμως να γίνει κάτι άλλο με τα μέτρα που πρότεινα παραπάνω χωρίς να καταργηθούν οι παρατάξεις. Σε όλους τους χώρους των παρατάξεων υπάρχουν οι "καλοί" και γενικά αυτοί που δεν είναι φανατισμένοι, που μπορεί να είναι γραμμένοι κάπου αλλά ταυτόχρονα παρακολουθούν την σχολή και παλεύουν, υπάρχουν και οι "κακοί" αυτοί που είναι γραμμένοι και τα έχουν φορτώσει όλα στον κόκορα, αφισοκολλήσεις, πορείες, καταλήψεις, τραμπουκισμοί ξύλο κτλ. Η συντριπτική πλειοψηφία αυτών των "κακών" μπορεί να φύγει με διαγραφή καθώς εντάσσεται στα παραπάνω κριτήρια, έτσι θα παραμείνουν οι υπόλοιποι.

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Το πρόβλημα των αιωνίων φοιτητών είναι πολύπλοκο. Έχει τουλάχιστον 4 συνισταμένες.

     

    1) Ταξική. Εύκολο να κατανοηθεί. Ήταν έντονη την προχουντική περίοδο και τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης (που υπήρχαν ακόμη δουλειές). 

     

    2) Η υποβάθμιση της Μέσης Εκπαίδευσης και το άθλιο σύστημα εισόδου στα Πανεπιστήμια και ΤΕΙ (μηχανογραφικό). Εκτός από το γεγονός ότι αλλού θέλεις και αλλού πας, οι υποψήφιοι για τα ΑΕΙ κρίνονται με επίπεδο λυκείου. Δεν καθορίζει δηλαδή η σχολή τι επίπεδο φοιτητών θέλει αλλά παραλαμβάνει αυτό που της δίνουν.

      Ένα παράδειγμα προς κατανόηση. Εγώ όταν πέρασα στις πανελλαδικές δεν διαγωνίστηκα στα ολοκληρώματα διότι λόγω των (δίκαιων) απεργιών των καθηγητών Μ.Ε. βγήκαν εκτός ύλης.  Πολλά παιδιά με το που μπαίνουν σε σχολή εκ προοιμίου δεν θα τελειώσουν ποτέ. Ειδικά αυτοί που μπαίνουν με μέσο όρο 5.

     

    3) Η αρβάλα των κομματικών νεολαιών. Τα είπαν κι άλλοι. Δεν προσφέρουν και τίποτα. Ιδεολογία - τσάμπα - και κοπάνα.

     

    4) Η έλλειψη επαγγελματικών δικαιωμάτων ορισμένων τμημάτων (δεν εννοώ τις όμοιες ειδικότητες ΑΕΙ - ΤΕΙ που όντως η μη έκδοση Ε.Δ. είναι αντικειμενική).

     

    Οι αιώνιοι φοιτητές είναι το αποτέλεσμα. Αυτό το άθλιο κράτος των αθλίων πολιτών και των τρισαθλίων πολιτικών προτιμά αντί να συλλάβει τον θύτη να εξοντώνει τα θύματα.   

    Link to comment
    Share on other sites

    Τεράστιο πρόβλημα που λίγοι το θίγουν:

    Για 5 χρόνια να κοπεί ή να περιοριστεί δραματικά η είσοδος στις Πολυτεχνικές και Νομικές σχολές.

    Τα πανεπιστήμια κατάντησαν μηχανές παραγωγής ανέργων.

    • Upvote 1
    Link to comment
    Share on other sites

    Τεράστιο πρόβλημα που λίγοι το θίγουν:

    Για 5 χρόνια να κοπεί ή να περιοριστεί δραματικά η είσοδος στις Πολυτεχνικές και Νομικές σχολές.

    Τα πανεπιστήμια κατάντησαν μηχανές παραγωγής ανέργων.

    Αυτό υπάγεται κατ' ευθείαν σε πολιτική απόφαση της εκάστοτε κυβέρνησης του εκάστοτε επιτήδειου πρωθυπουργού και του εκάστοτε τυχάρπαστου υπουργού. Ανοίγει αυθαίρετα τις πύλες εισόδου των σχολών χωρίς σχέδιο απορρόφησης αποφοίτων, χωρίς να ερωτηθεί καμία σχολή χωρίς τίποτε και μετά βγαίνουν μετά οι "παραθυράκηδες" του κάθε κόμματος και λένε μπούρδες του στυλ: 

    "Κάθε χρόνο η χώρα χάνει συνάλλαγμα από τους φοιτητές του εξωτερικού".

    Τρίίίίχες. και αν τους πει κάποιος κάτι στο τηλεοπτικό παράθυρο αρχίζουν τα γκαρίσματα.

    Link to comment
    Share on other sites

    Giorgos 1987: Η εκπαιδευτική διαδικασία και ιδεολογικός μηχανισμός του κράτους είναι και ταξική δομή έχει και εργαλειακό χαρακτήρα έχει αποκτήσει στην νεοφιλελεύθερη εποχή μας. Αυτά τα γνωρίζει άριστα ο Αρβανιτόπουλος και θα πρέπει κι εμείς, για να μην μας κατηγορήσουν για αχρωματοψία.

     

    Δεν διαφωνώ πως υπάρχει ζήτημα με τους " αιώνιους ", απλώς το θεωρώ ήσσονος σημασίας σε σχέση με τραγικά προβλήματα της Παιδείας μας.

    Θα μπορούσε να ξεκινήσει ένας διάλογος πράγματι, που να συμμετέχουν όλοι οι εμπλεκόμενοι, πλην φευ το βρίσκω αδύνατο στις παρούσες συνθήκες. 

    Link to comment
    Share on other sites




    Δημιουργήστε ένα λογαριασμό ή συνδεθείτε προκειμένου να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Πρέπει να είστε μέλος για να μπορέσετε να αφήσετε κάποιο σχόλιο

    Δημιουργία λογαριασμού

    Κάντε μια δωρεάν εγγραφή στην κοινότητά μας. Είναι εύκολο!

    Εγγραφή νέου λογαριασμού

    Σύνδεση

    Εάν έχετε ήδη λογαριασμό; Συνδεθείτε εδώ.

    Συνδεθείτε τώρα

×
×
  • Create New...

Σημαντικό

Χρησιμοποιούμε cookies για να βελτιώνουμε το περιεχόμενο του website μας. Μπορείτε να τροποποιήσετε τις ρυθμίσεις των cookie, ή να δώσετε τη συγκατάθεσή σας για την χρήση τους.