Engineer

Η υλοποίηση έργων εγκατάστασης ή συντήρησης δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών «χαμηλής όχλησης» διέπεται από συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο που καθορίζεται κεντρικά και όχι από τους εκάστοτε δήμους. Ετσι η Επιτροπή του Αρθρο 152 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Αττικής, έκανε δεκτή την προσφυγή Εταιρείας Επικοινωνιών για την εγκατάσταση οπτικών ινών κατά του Δήμου Αλίμου που αρνήθηκε άδεια λόγω του ότι ο ίδιος με Κανονιστική Απόφαση είχε καθορίσει αυστηρότερες προδιαγραφές στις τομές. Η Επιτροπή αποδέχθηκε ότι το πλαίσιο αυτό αποσκοπεί στην απλοποίηση, επιτάχυνση και μείωση του κόστους των εργασιών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια και την αποκατάσταση του οδοστρώματος. Τι είναι τα έργα «χαμηλής όχλησης» Με βάση το άρθρο 3 της κ.υ.α. οικ. ΕΞ 2022/25.7.2022 (ΦΕΚ Β’ 4002/29.7.2022), ένα έργο θεωρείται «χαμηλής όχλησης» μόνο αν πληροί σωρευτικά προϋποθέσεις που αφορούν: Τεχνική εκσκαφής: Υποχρεωτική χρήση τεχνικών “micro-trenching” ή “mini trenching”, όπως ορίζονται από τις Συστάσεις της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU). Χωροθέτηση: Δυνατότητα εκτέλεσης σε οποιονδήποτε δρόμο ή πεζόδρομο. Διαστάσεις τομής: Μέγιστο πλάτος 10 εκ. και βάθος έως 45 εκ. Αποκατάσταση: Υποχρέωση πλήρους επαναφοράς του οδοστρώματος και των στοιχείων ασφάλειας, χωρίς ατέλειες, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η κ.υ.α. εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 151 παρ. 15 του ν. 4727/2020, το οποίο ορίζει ότι οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες καθορίζονται σε κεντρικό επίπεδο, εξαιρώντας αυτά τα έργα από τη χορήγηση δικαιωμάτων διέλευσης του ν. 4070/2012. Οι δήμοι δεν μπορούν να θέτουν δικές τους προδιαγραφές Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 152/2018, 849/2009, 2828/2008, 3923/2007) είναι σαφής: Το άρθρο 102 του Συντάγματος κατοχυρώνει την αυτοδιοίκηση των ΟΤΑ, αλλά όχι την αυτονομία θέσπισης κανόνων δικαίου χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση. Για να είναι νόμιμη μια κανονιστική πράξη δήμου, απαιτείται ειδική και ορισμένη εξουσιοδοτική διάταξη τυπικού νόμου. Ελλείψει τέτοιας εξουσιοδότησης, οι ΟΤΑ δεν μπορούν να επιβάλλουν τεχνικές προδιαγραφές διαφορετικές από αυτές που ορίζει η κεντρική διοίκηση. Η πρόσφατη υπόθεση του Δήμου Αλίμου είναι χαρακτηριστική: Η δημοτική απόφαση που επέβαλε δικές της τεχνικές απαιτήσεις για τομές κρίθηκε ότι στερείται νομοθετικής βάσης. Προβλήθηκε μάλιστα και η παράλειψη δημόσιας διαβούλευσης, στοιχείο που ενίσχυσε τους λόγους ακυρότητας. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των παρόχων Οι πάροχοι δικτύων οφείλουν: Να εκτελούν τα έργα σύμφωνα με τις προδιαγραφές της κ.υ.α. και των τεχνικών κανονισμών. Να αποκαθιστούν πλήρως το οδόστρωμα ή να συμβάλλονται με τον αρμόδιο φορέα για την αποκατάσταση έναντι εύλογου τιμήματος. Να τηρούν τις διατάξεις περί ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας και τις τεχνικές προδιαγραφές του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Οι δήμοι, ακόμη και επικαλούμενοι την ευθύνη τους για την καλή κατάσταση των δρόμων, δεν έχουν δικαίωμα να προσθέτουν ή να διαφοροποιούν τις προδιαγραφές που ισχύουν για έργα χαμηλής όχλησης. Οποιαδήποτε σχετική απόφαση, χωρίς ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση, είναι μη νόμιμη και μπορεί να ακυρωθεί. Το θεσμικό πλαίσιο έχει στόχο να εξασφαλίσει ενιαίες τεχνικές απαιτήσεις πανελλαδικά, διευκολύνοντας την ανάπτυξη των δικτύων και μειώνοντας τις καθυστερήσεις και τα κόστη που προκαλούν οι διαφορετικές απαιτήσεις ανά δήμο. Να σημειώσουμε βέβαια ότι η Υπουργική Απόφαση ορίζει προδιαγραφές ΕΛΟΤ οι οποίες επίσης δεν τηρούνται από τους εργλάβους και υπάρχει εγγυητική επιταγή που έχει ισχή για 12 μήνες για την πλήρη αποκατάσταση. Επίσης ο νόμος ορίζει ότι οποιαδήποτε ζημιά ή κακοτεχνία βαρύνει τον πάροχο και όχι τους υπεργολάβους. View full είδηση

Πωλήσεις πολυτελών κατοικιών ο τζίρος των οποίων ανήλθε στα 40 εκατ. ευρώ μέσα σε μόλις 40 ημέρες, ανακοίνωσε η Greece Sotheby's International Realty. Η επίδοση αυτή όπως επισημαίνεται αποκτά ακόμα μεγαλύτερη σημασία, καθώς καταγράφεται εν μέσω ενός παγκόσμιου περιβάλλοντος γεωπολιτικής και οικονομικής αστάθειας που έχει οδηγήσει σε συνολική υποχώρηση της ζήτησης κατά περίπου 20% από τις αρχές του έτους. Παρόλα αυτά, οι ώριμοι και στοχευμένοι αγοραστές, αυτοί που δεν επηρεάζονται από τις συγκυριακές συνθήκες και αναζητούν πραγματική ποιότητα, συνεχίζουν να επενδύουν σε ακίνητα εξαιρετικής αισθητικής και σπάνιας τοποθεσίας στην Ελλάδα. Πωλήσεις από τα νησιά έως την «Αθηναϊκή Ριβιέρα» Οι πρόσφατες πράξεις περιλαμβάνουν ολοκληρωμένες πωλήσεις σε εμβληματικούς προορισμούς σε όλη τη χώρα: - Πάρος (8.200.000 ευρώ) - Σκιάθος (5.200.000 ευρώ) - Κέρκυρα (4.300.000 ευρώ) - Αθήνα (Κέντρο και «Ριβιέρα») με πράξεις από 1.070.000 ευρώ έως και 3.500.000 ευρώ - Κεφαλονιά (2.850.000 ευρώ) - Τήνος (1.070.000 ευρώ) Η γεωγραφική διασπορά και η συνεχής παρουσία σε αγορές υψηλής ζήτησης αναδεικνύουν τη δυναμική του brand και την ικανότητα της εταιρείας να προσελκύει και να εξυπηρετεί διεθνείς επενδυτές σε κάθε γωνιά της χώρας. Συστηματική διεθνής στρατηγική σε ανταγωνιστικό περιβάλλον «Τα αποτελέσματα αυτά αντανακλούν μια συνεπή και στρατηγικά οργανωμένη παρουσία στις διεθνείς αγορές, βασισμένη σε πολυετή εμπειρία και εξειδίκευση στο luxury real estate. Η Ελλάδα δραστηριοποιείται πλέον σε ένα εξαιρετικά ανταγωνιστικό περιβάλλον, στην κατηγορία του prime και super prime real estate, όπου κυριαρχούν ώριμοι και καταξιωμένοι προορισμοί όπως η Γαλλική Ριβιέρα, η Μαγιόρκα και η Ίμπιζα, η Σαρδηνία και ο Ιταλικός Νότος, αλλά και ανερχόμενοι παίκτες όπως η Κροατία και το Μαυροβούνιο (Montenegro). Η χώρα μας διαθέτει συγκριτικά πλεονεκτήματα σπανιότητας, αυθεντικότητας και φυσικής ομορφιάς, που ελκύουν ολοένα και περισσότερους διεθνείς αγοραστές υψηλού επιπέδου», δηλώνει ο Σάββας Σαββαΐδης, πρόεδρος & CEO της Greece Sotheby's International Realty. Η Ελλάδα ως παγκόσμιος προορισμός ζωής Η δυναμική που καταγράφεται στην αγορά αποδεικνύει ότι, ακόμη και σε περιόδους διεθνούς αβεβαιότητας, η ζήτηση για ποιοτικά ακίνητα παραμένει ισχυρή, αρκεί αυτά να μπορούν να επικοινωνηθούν σωστά και να συναντήσουν το κατάλληλο κοινό. Η Greece Sotheby's International Realty λειτουργεί ως καταλύτης σε αυτή τη συνάντηση, μετατρέποντας επιλεγμένα ακίνητα σε αντικείμενα επιθυμίας για το πιο απαιτητικό διεθνές κοινό. View full είδηση

ημοσιεύθηκε ο Ν. 5218/2025 (ΦΕΚ Α 125/14.7.20225), ο οποίος στο Μέρος Β΄ αυτού ενσωμάτωσε σημαντικές αλλαγές στην προετοιμασία και στην ανάθεση αλλά και στην έννομη προστασία στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων. Οι πιο καίριες διαφοροποιήσεις δύναται να αποδελτιωθούν ως ακολούθως: 1. Εξαιρούνται της υποχρεωτικής χρήσεως του ΕΣΗΔΗΣ πλέον όλες οι προσκλήσεις που αφορούν σε διαδικασίες ανάθεσης των άρθρων 118 και 128 Ν. 4412/2016 (Άρθρο 11) 2. Ως ισοδύναμος οργανισμός αξιολόγησης της συμμόρφωσης λογίζεται πλέον και αυτός: α) που είναι εγκατεστημένος σε κράτος, που δεν είναι κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, β) είναι διαπιστευμένος από εθνικό οργανισμό διαπίστευσης, που δεν είναι εγκατεστημένος σε κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Συνεργασίας για τη Διαπίστευση ή του Διεθνούς Οργανισμού Διαπίστευσης Εργαστηρίων ή της Συμφωνίας Αμοιβαίας Αναγνώρισης του Διεθνούς Φόρουμ Διαπίστευσης (Άρθρο 13) 3. Δημιουργούνται δύο ξεχωριστές επιτροπές εξέτασης μέτρων αυτοκάθαρσης, μία για προμήθειες και υπηρεσίες και μία για τα έργα. Περαιτέρω στις συμβάσεις με αξία έως και 30.000 ευρώ δεν εφαρμόζονται πλέον οι δυνητικοί λόγοι αποκλεισμού (Άρθρο 14) 4. Τα αποδεικτικά μέσα που γίνονται αποδεκτά κατά την παρ. 12 του άρθρου 80 Ν 4412/2016 θεωρείται ότι ισχύουν και κατά τον χρόνο υπογραφής του Ε.Ε.Ε.Σ, εκτός αν η αναθέτουσα αρχή, αυτεπαγγέλτως, ή έτερος οικονομικός φορέας με την άσκηση προσφυγής αποδείξει ότι τα αναφερόμενα σε αυτά δεν ίσχυαν κατά τον χρόνο υπογραφής του (Άρθρο 15) 5. Πλέον προβλέπεται ότι στις υπηρεσίες και στις προμήθειες οι προτεινόμενες τιμές των οικονομικών προσφορών μπορούν να δίδονται είτε ως τιμή μονάδας είτε ως ποσοστό έκπτωσης επί της εκτιμώμενης τιμής μονάδας ή της εκτιμώμενης αξίας της σύμβασης (Άρθρο 16). 6. Καταργούνται οι προβλέψεις περί δυνατότητας των αναθετουσών αρχών να κατακυρώνουν μικρότερες ή μεγαλύτερες ποσότητες αγαθών ή υπηρεσιών από αυτές που αναφέρονται ρητά στη σύμβαση (Άρθρο 17). Σύμφωνα πάντως με τα διαλαμβανόμενα στην αιτιολογική έκθεση η πρόβλεψη αυτή δε θίγει τη λειτουργία των ρητρών αναθεώρησης. 7. Στο πρόγραμμα Διαύγεια θα πρέπει να αναρτάται πλέον το σύνολο της διακήρυξης και όχι μόνο η περίληψη αυτού (Άρθρο 18) 8. Κυρώσεις των άρθρων 206, 207, 208, 213, 218, 219 και 220, συνολικού ύψους που δεν ξεπερνά το 2% επί της αξίας της σύμβασης δεν θεωρούνται σοβαρή πλημμέλεια, εφόσον ο οικονομικός φορέας έχει εξοφλήσει το σύνολο του ποσού στην αναθέτουσα αρχή, εκτός αν η τελευταία κρίνει διαφορετικά. Η παράλειψη της δήλωσης των παραπάνω κυρώσεων στο ΕΕΕΣ δεν λαμβάνεται υπόψη για την εφαρμογή της περ. ζ) του άρθρου 73 Ν. 4412/2016, εκτός αν ζητηθεί η συμπερίληψή τους από την αναθέτουσα αρχή ή τον αναθέτοντα φορέα. Για τον υπολογισμό των δύο εκατοστιαίων μονάδων (2%) του δεν υπολογίζονται οι κυρώσεις για τις οποίες τα επανορθωτικά μέτρα που λήφθηκαν έχουν κριθεί επαρκή από την αρμόδια Επιτροπή (Άρθρο 19). 9. Η σύμφωνη γνώμη της ΕΑΔΗΣΥ για την προσφυγή στη διαδικασία της διαπραγμάτευσης ασκείται πλέον σε προθεσμία 10 (αντί 20) εργασίμων ημερών από τη λήψη του σχεδίου απόφασης με δυνατότητα παρατάσεως σε εξαιρετικές περιπτώσεις για 5 (αντί για 15) επιπλέον εργάσιμες ημέρες (Άρ-θρο 20). 10. Αυξάνεται ο αριθμός των Συμβούλων και των μελών της ΕΑΔΗΣΥ (Άρθρο 21), ενώ το Εκτελεστικό Συμβούλιο της ΕΑΔΗΣΥ ορίζεται ως υπεύθυνο για τη συγκρότηση της Επταμελούς Επιτροπής (Άρθρο 22) 11. Η προθεσμία για την άσκηση προδικαστικής προσφυγής κατά διακήρυξης διαγωνισμού (και κατά οποιασδήποτε τροποποιήσεως αυτής) ορίζεται πλέον σε 15 ημέρες από τη δημοσίευση αυτής στο ΚΗΜΔΗΣ (Άρθρο 23) 12. Σε περίπτωση τεχνικής αδυναμίας λειτουργίας του ΕΣΗΔΗΣ, η οποία ανακοινώνεται και πιστοποιείται εκ των προτέρων αρμοδίως, αναστέλλονται για το αντίστοιχο διάστημα οι σχετικές προθεσμίες ασκήσεως προδικαστικής προσφυγής. Σε περίπτωση αιφνίδιας τεχνικής αδυναμίας του ΕΣΗΔΗΣ, η προσφυγή κατατίθεται στην ΕΑΔΗΣΥ με μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου, η δε τεχνική αδυναμία πιστοποιείται εκ των υστέρων (Άρθρο 24) 13. Η έκταση της προσφυγής δεν υπερβαίνει το όριο των είκοσι πέντε (25) σελίδων. Υπέρβαση του ορίου αυτού δικαιολογείται σε εξαιρετικές περιστάσεις, όπως ιδίως, αν με την προσφυγή αμφισβητείται η πλήρωση πλήθους τεχνικών προδιαγραφών. Το Κλιμάκιο μπορεί να ζητήσει τον περιορισμό της αδικαιολόγητης έκτασής της. Αν ο προσφεύγων δεν συμμορφωθεί καταβάλλει παράβολο ίσο προς το διπλάσιο του παραβόλου που προβλέπεται για την άσκηση της προσφυγής (Άρθρο 24) 14. Αν το δικαστήριο ακυρώσει απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ και αναπέμψει την υπόθεση σε αυτήν για νέα κρίση, αν το παράβολο είχε επιστραφεί, κατατίθεται νέο ισόποσο παράβολο εντός τριών (3) ημερών από την κοινοποίηση στον προσφεύγοντα της σχετικής πράξης ορισμού εξέτασης. Αν το δικαστήριο ακυρώσει απόφαση της ΕΑΔΗΣΥ χωρίς να αναπέμψει την υπόθεση στην Αρχή για νέα κρίση, αποφαίνεται το ίδιο και για την τύχη του καταβληθέντος του παραβόλου της προσφυγής. Στην περίπτωση αυτή, αν το δικαστήριο παραλείψει να περιλάβει στην απόφασή του διάταξη για την τύχη του παραβόλου της προδικαστικής προσφυγής, του οποίου είχε διαταχθεί η κατάπτωση, αυτό επιστρέφεται από την ΕΑΔΗΣΥ, μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου (Άρθρο 25) 15. Δεν είναι πλέον υποχρεωτική η έκδοση αποφάσεως προσωρινών μέτρων από την ΕΑΔΗΣΥ και προβλέπεται πλέον η δυνατότητα άρσεως της απαγορεύσεως σύναψης στης σύμβασης σε περίπτωση ασκήσεως απαράδεκτης ή προδήλως αβάσιμης προδικαστικής προσφυγής (Άρθρο 27) 16. Προβλέπεται πλέον η δυνατότητα διορθώσεως των αποφάσεων της ΕΑΔΗΣΥ (Άρθρο 28) 17. Οι προθεσμίες για την εξέταση των προδικαστικών προσφυγών και την έκδοση της απόφασης της ΕΑΔΗΣΥ, αναστέλλονται κατά το διάστημα από τις 5 μέχρι και τις 20 Αυγούστου (με εξαίρεση κατεπείγουσες περιπτώσεις ή διαγωνιστικές διαδικασίες που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας) (Άρθρο 29) 18. Για την άσκηση της αιτήσεως του άρθρου 372 Ν. 4412/2016 οι οικονομικοί φορείς καταβάλλουν παράβολο, το ύψος του οποίου ανέρχεται σε ποσοστό μηδέν κόμμα πέντε τοις εκατό (0,5%) της εκτιμώμενης αξίας της σύμβασης, το οποίο δεν μπορεί να είναι κατώτερο από χίλια πεντακόσια (1.500) ευρώ και ανώτερο από τριάντα χιλιάδες (30.000) ευρώ (Άρθρο 30) 19. Επήλθαν τροποποιήσεις στην παρ. 1 του άρθρου 377 Ν 4412/2026 αναφορικά με τις δημοσιεύσεις διακηρύξεων στον περιφερειακό και τοπικό τύπο (Άρθρο 31) 20. Η ισχύς του Νόμου αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως, εκτός αν ορίζεται διαφορετικά στις επιμέρους διατάξεις του. Η ισχύς των άρθρων 11 έως 18 και 20 αρχίζει από την 1η Οκτωβρίου 2025 (Άρθρο 80) *Ο κ. Κωνσταντίνος Καλονόμος είναι Δικηγόρος, LL.M. – Διαχειριστής Εταίρος στην «Καλονόμος – Παρλάτζα Δικηγορική Εταιρία» View full είδηση

Από το Υπ. Υποδομών και Μεταφορών εκδόθηκε η Εγκύκλιος Δ30/Δ9/129959/04.08.2025 με θέμα: Διευκρινήσεις σχετικά με τα Ελαφριά Προσωπικά Ηλεκτρικά Οχήματα (Ε.Π.Η.Ο.) της υποπερ. αδ) της παρ. 17 του άρθρου 4 του ν.5209/25 (νέος ΚΟΚ) Η Εγκύκλιος αναφέρει: Σε συνέχεια ερωτημάτων προς την αρμόδια Διεύθυνση Οδικής Κυκλοφορίας και Ασφάλειας (Δ30) του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών σχετικά με τον ορισμό των Ελαφριών Προσωπικών Ηλεκτρικών Οχημάτων (Ε.Π.Η.Ο.) της περ. δ) του ορισμού στο άρθρο 2 του Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας (ΚΟΚ) όπως κυρώθηκε με το άρθρο πρώτο του ν.2696/99, που διατηρείται στον νέο ΚΟΚ ως υποπερ. αδ) της παρ. 17 του άρθρου 4 του ν.5209/25 (με ισχύ από τις 13 Σεπτεμβρίου 2025), διευκρινίζονται τα κατωτέρω: O ορισμός «scooters» της περ. δ) του ορισμού στο άρθρο 2 του Κ.Ο.Κ αφορά τα μονοθέσια, τρίκυκλα ή τετράκυκλα ηλεκτροκίνητα scooters που οδηγούνται από άτομα με αναπηρία καθώς και από άτομα που αντιμετωπίζουν κινητικά προβλήματα (δυσκολία στη βάδιση, περπάτημα) λόγω τραυματισμού, ιατρικής κατάστασης, ηλικίας. Τα εν λόγω scooters (συμπεριλαμβανομένων των μονοθέσιων scooters κινητικότητας, mobility scooters) που εμπίπτουν στην κατηγορία των Ε.Π.Η.Ο. δεν υποχρεούνται σε ταξινόμηση (δηλαδή έκδοση άδειας κυκλοφορίας και πινακίδων, βλ. άρθρο 88 του ν.2696/99 (ΚΟΚ) που διατηρείται στο άρθρο 92 του ν.5209/25 (νέος ΚΟΚ). Τέλος, τα ανωτέρω αναφερόμενα στην υποπερ. αδ) των Ε.Π.Η.Ο. εξαιρούνται της υποχρέωσης χρήσης εγκεκριμένου κράνους κατά την οδήγηση σύμφωνα με την παρ. 9 του άρθρου 40 του ν. 2696/1999, διατηρείται στο εδάφιο δεύτερο της παρ.12 του άρθρου 44 ν.5209/25 (νέος ΚΟΚ)). Εγκύκλιος Υπ.-Υποδομών-και-Μεταφορών-Δ30Δ9129959-04.08.2025.pdf View full είδηση

Στον παρακάτω χάρτη απεικονίζεται ο δείκτης ξηρασίας στην Ελλάδα την 1η Αυγούστου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση της ομάδας ΜΕΤΕΟ του ΕΑΑ. Όπως προκύπτει, με εξαίρεση αρκετές περιοχές της Μακεδονίας, της Θεσσαλίας και της κεντρικής Στερεάς Ελλάδας, η χώρα βρίσκεται σε συνθήκες ξηρασίας. Μεγάλο μέρος της Κρήτης, της Πελοποννήσου, της ανατολικής Μακεδονίας, της Θράκης και της Λέσβου πλήττονται από έντονη ή ακραία ξηρασία (επίπεδα 4 και 5). Σε κατάσταση μέτριας ή σημαντικής ξηρασίας (επίπεδα 2 και 3) βρίσκονται πολλές περιοχές της Αττικής, της Εύβοιας, της δυτικής Στερεάς Ελλάδας και της Ηπείρου, καθώς και πολλά νησιά της χώρας. Μετά τις ιδιαίτερα υψηλές θερμοκρασίες και χαμηλές βροχοπτώσεις του Ιουλίου, σχεδόν το σύνολο της χώρας βρίσκεται σε υψηλότερο για την εποχή επίπεδο ξηρασίας σε σχέση με τις αρχές του προηγούμενου μήνα. Η αξιολόγηση των συνθηκών ξηρασίας βασίζεται στην εδαφική υγρασία του στρώματος μεταξύ 28 και 100 εκατοστών κάτω από την επιφάνεια. Η περιεκτικότητα σε νερό στο στρώμα αυτό είναι κρίσιμη για την ανάπτυξη και απόδοση πολλών γεωργικών καλλιεργειών και αντικατοπτρίζει την επίδραση του υετού, της εξατμισοδιαπνοής και της απορροής/διήθησης νερού στο έδαφος σε ένα σχετικά μεγάλο χρονικό διάστημα. Όταν η εδαφική υγρασία σε αυτό το στρώμα είναι αρκετά κάτω από τα κανονικά για την εποχή επίπεδα μιας συγκεκριμένης περιοχής, αυτό συνεπάγεται συνθήκες (σχετικής) ξηρασίας και άρα παρατεταμένο υδατικό στρες για τις καλλιέργειες. Με βάση τα δεδομένα εδαφικής υγρασίας της υπηρεσίας Copernicus της Ευρωπαϊκής Ένωσης υπολογίζουμε τον κανονικοποιημένο δείκτη απόκλισης εδαφικής υγρασίας (SSMI) λαμβάνοντας υπόψη τις τωρινές συνθήκες καθώς και αυτές κατά την περίοδο αναφοράς 1991-2020. Ανάλογα με την τιμή του δείκτη αυτού κατατάσσουμε την ξηρασία στα επίπεδα 1 έως 5, τα οποία με τη σειρά υποδηλώνουν ήπια, μέτρια, σημαντική, έντονη και ακραία ξηρασία. Οι καταστάσεις αυτές έχουν σχετική και όχι απόλυτη έννοια. Για παράδειγμα, αν η εδαφική υγρασία είναι αρκετά χαμηλή για τα δεδομένα μιας περιοχής την συγκεκριμένη περίοδο του έτους, τότε ενδέχεται να έχουμε έως και ακραία ξηρασία χωρίς να είναι τελείως ξερό το έδαφος. Στις περιπτώσεις όπου ο δείκτης SSMI είναι ελαφρώς αρνητικός ή θετικός, τότε βρισκόμαστε σε κανονικές για την εποχή συνθήκες, ενώ αν είναι σημαντικά θετικός τότε έχουμε πλεόνασμα υγρασίας στο έδαφος. Θα πρέπει να σημειώσουμε ότι ελλείψει επιτόπιων παρατηρήσεων οι τιμές εδαφικής υγρασίας αποτελούν εκτίμηση εξειδικευμένου μοντέλου για την επιφάνεια της Γης (ERA5-Land) και κατά τόπους ενδέχεται να υπάρχουν αποκλίσεις από τις πραγματικές συνθήκες. Εικόνα 1. Επίπεδα ξηρασίας στην Ελλάδα κατά την 1η Αυγούστου 2025. Οι περιοχές που βρίσκονται σε κατάσταση σχετικής ξηρασίας είναι χρωματισμένες σύμφωνα με την 5-βάθμια κλίμακα στο άνω δεξιά άκρο του χάρτη. Περιοχές όπου η εδαφική υγρασία είναι σημαντικά πάνω από τα κανονικά επίπεδα απεικονίζονται με πράσινο, ενώ περιοχές με εδαφική υγρασία κοντά στην μέση τιμή απεικονίζονται με άσπρο. View full είδηση

Σε αχαρτογράφητα νερά κινείται η ανακύκλωση των φωτοβολταϊκών στην Ελλάδα, παρά το γεγονός πως υπάρχουν τέσσερα συστήματα ανακύκλωσης. Κυριότεροι λόγοι που οδηγούν στη στασιμότητα είναι ότι απουσιάζει το ρυθμιστικό πλαίσιο που θα απαντήσει στο ερώτημα: Ποιος θα επιβαρύνεται με το τέλος ανακύκλωσης και τι θα γίνει με τα συστήματα που έχουν εγκατασταθεί τα προηγούμενα χρόνια, χωρίς να έχει προϋπολογιστεί το κόστος ανακύκλωσης. Όπως αναφέρουν πηγές της αγοράς, «το ζήτημα είναι τι θα κάνεις με την περίοδο 2014-2025 και πώς θα διασφαλίσεις ότι η αγορά θα συμμετέχει. Για κάποιες εταιρείες θα είναι καταστροφικό σενάριο να ζητηθούν αναδρομικά ποσά». Οι ίδιες πηγές τονίζουν πως δεν έχουν γίνει έλεγχοι στην αγορά, οπότε και τα στοιχεία είναι συγκεχυμένα. Ειδικά, το πρόβλημα εντοπίζεται πριν το 2020, όταν δεν υπήρχε σύστημα ανακύκλωσης στη χώρα μας. Σύμφωνα με τη ελληνική και ευρωπαϊκή νομοθεσία (οδηγία 2012/19/ΕΚ) , η οργανωτική και οικονομική (χρηματοδοτική) ευθύνη εκπλήρωσης των υποχρεώσεων διαχείρισης αποβλήτων ανατίθεται στους παραγωγούς του προϊόντος, και μάλιστα, όχι όταν το προϊόν καταστεί απόβλητο αλλά όταν το προϊόν διατίθεται πρώτη φορά στην ελληνική αγορά. Οι παραγωγοί, νομικά ή φυσικά πρόσωπα, όπως ορίζονται στο αρθ. 11 του ν. 4819/2021, βαρύνονται με την ευθύνη χρηματοδότησης της ανακύκλωσης μέσω του Συλλογικού Συστήματος Εναλλακτικής Διαχείρισης (ΣΣΕΔ) στο οποίο οφείλουν να συμμετέχουν και να καταβάλλουν την χρηματική εισφορά ανακύκλωσης. Για να έχει κάποιος μια συνολική εικόνα για το πρόβλημα θα πρέπει να ανατρέξει μερικά χρόνια πίσω, όταν το μοναδικό σύστημα ανακύκλωσης ήταν της «Φωτοκύκλωσης». Υπενθυμίζεται πως αρχικά το τέλος ανακύκλωσης είχε οριστεί στα 300 ευρώ ανά τόνο για τα φωτοβολταϊκά πλαίσια. Αργότερα μειώθηκε στα 150 ευρώ οδηγώντας σε αύξηση των αιτήσεων, και στη συνέχεια προτάθηκε η μείωση στα 90 ευρώ. Πρέπει να σημειωθεί πως πλέον τα φωτοβολταϊκά πλαίσια δεν εξάγονται, όπως γινόταν στο παρελθόν, αλλά ανακυκλώνονται μέσα στη χώρα, μειώνοντας το κόστος. Όμως η απόφαση του Ελληνικού Οργανισμού Ανακύκλωσης (ΕΟΑΝ) να ορίσει το κόστος ανακύκλωσης στα 300 ευρώ ανά τόνο ήρθε να «ταράξει τα νερά», τη στιγμή μάλιστα που εκτός από τη μείωση του κόστους προστέθηκαν και τρία νέα συστήματα. Πέρα από τη «Φωτοκύκλωση», λειτουργούν τρία νέα συστήματα: η «Ανακύκλωση – Ελληνικά Λατομεία – RE-LAT» (συμφερόντων Aktor), η «PV REVIVE Α.Ε.» (με πρωτοβουλία Jinko και ΚΑΥΚΑΣ), και η «ΑΝΑ.FOS Α.Ε.» με έδρα τη Θεσσαλονίκη. Πηγές της αγοράς αναφέρουν πως αυτή η απόφαση παρατείνει την άρνηση των εταιρειών να εγγραφούν στο μητρώο των συστημάτων, ενώ σε αυτή την επιλογή συντείνει το γεγονός πως το πρόβλημα, σύμφωνα με πηγές της αγοράς, θα εμφανιστεί μετά το 2045, «οπότε ουσιαστικά από τώρα προπληρώνεις για ένα πρόβλημα που θα εμφανιστεί τις επόμενες δεκαετίες». Στασιμότητα και στην Ευρώπη Η τυπική διάρκεια ζωής ενός φωτοβολταϊκού είναι 20 έως 30 χρόνια. Προς το παρόν, η ποσότητα των φωτοβολταϊκών αποβλήτων είναι μικρή, αλλά αναμένεται να αυξηθεί σημαντικά και μέχρι το 2050, όπου αναμένονται να συσσωρευτούν 78 εκατομμύρια μετρικοί τόνοι παλιών φωτοβολταϊκών μονάδων παγκοσμίως. Τα τελευταία χρόνια, η ανακύκλωση φωτοβολταϊκών έχει εξελιχθεί σε έναν νέο τομέα στον κλάδο, ωστόσο στην Ευρώπη δεν υπάρχουν και οι καλύτερες επιδόσεις. Αναμένεται, δε, τους επόμενους μήνες να επικαιροποιηθεί το πλαίσιο κατευθύνσεων της Ε.Ε. View full είδηση

Στο πλαίσιο της ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης των πολιτών με στόχο την αποτροπή εκδήλωσης πυρκαγιών σε δάση, δασικές, χορτολιβαδικές και αγροτικές εκτάσεις, πάρκα και άλση πόλεων και οικιστικών περιοχών, περιοχές με ειδικό καθεστώς προστασίας, καθώς και σε λοιπούς χώρους που βρίσκονται πλησίον αυτών και σε οικοπεδικούς χώρους, επισημαίνονται τα εξής: 1. Κατά την τρέχουσα αντιπυρική περίοδο, από την ανάλυση των μέχρι σήμερα στατιστικών στοιχείων, διαπιστώνεται σημαντικός αριθμός ενάρξεων πυρκαγιών, εξαιτίας δραστηριοτήτων και εργασιών στην ύπαιθρο που περιλαμβάνουν το άναμμα, τη χρήση και διατήρηση πυρός, την εκτέλεση θερμών εργασιών, τη χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα, ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών. Ενδεικτικά, από 01.01.2025 έχουν επιβληθεί περισσότερα από 600 διοικητικά πρόστιμα για παραβάσεις διατάξεων πρόληψης πυρκαγιών σε δασικές, αγροτικές και συναφείς εκτάσεις και οικοπεδικούς χώρους εκ των οποίων αρκετές εξελίχθηκαν σε δασικές πυρκαγιές. Στο πλαίσιο της αποτροπής εκδήλωσης πυρκαγιών στην ύπαιθρο τονίζεται ότι: Απαγορεύεται η καύση υπολειμμάτων φυτικής βλάστησης (κλαδεμάτων, υπολειμμάτων καλλιέργειας, ξηρών χόρτων κτλ.), απορριμμάτων και εν γένει η χρήση φωτιάς στην ύπαιθρο ανεξαρτήτου δείκτη επικινδυνότητας. Απαγορεύονται οι θερμές εργασίες όταν ο δείκτης επικινδυνότητας είναι κατηγορίας 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού), καθώς και τις λοιπές ημέρες χωρίς την τήρηση των προβλεπόμενων προληπτικών μέτρων, όρων και προϋποθέσεων. Ως θερμές εργασίες νοούνται οι εργασίες που παράγουν σπινθήρες ή περιλαμβάνουν γυμνή φλόγα/θερμότητα, όπως ηλεκτροσυγκόλληση, οξυγονοκόλληση, κοπή, λείανση, χρήση φλόγας ή ηλεκτρικού τόξου, καθώς και χρήση εξοπλισμού που προκαλεί θερμότητα, φλόγα ή σπινθήρα. Απαγορεύεται η καύση ειδών πυροτεχνίας στην ύπαιθρο όταν ο δείκτης επικινδυνότητας, είναι κατηγορίας 3 (υψηλή), 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) καθώς και τις λοιπές ημέρες χωρίς την τήρηση των προβλεπόμενων προληπτικών μέτρων, όρων και προϋποθέσεων. Απαγορεύεται το κάπνισμα μελισσών όταν ο δείκτης επικινδυνότητας είναι κατηγορίας 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) καθώς και τις λοιπές ημέρες χωρίς την τήρηση των προβλεπόμενων προληπτικών μέτρων, όρων και προϋποθέσεων Περισσότερες πληροφορίες για τις απαγορευμένες ή/και επιτρεπόμενες, υπό προϋποθέσεις, ενέργειες, δραστηριότητες και εργασίες με τη λήψη μέτρων πυροπροστασίας περιλαμβάνονται στην 9η/2024 Πυροσβεστική Διάταξη (ΦΕΚ Β’ 2387). Επισημαίνουμε ότι, η μη τήρηση των διαλαμβανομένων στα ανωτέρω, επισύρει υψηλά διοικητικά πρόστιμα που ανέρχονται μέχρι του ποσού των 50.000 ευρώ σύμφωνα με τα οριζόμενα στην 19η /2024 πυροσβεστική διάταξη (Β΄2550). 2. Επιπροσθέτως υπενθυμίζεται ότι ο νέος Ποινικός Κώδικας απαγορεύει ρητά τη διατήρηση φωτιάς, την εκτέλεση θερμών εργασιών, τη χρήση συσκευών που προκαλούν σπινθήρα ή ειδών πυροτεχνίας ή βεγγαλικών σε δάση, δασικές εκτάσεις, πάρκα, άλση, χορτολιβαδικές και αγροτικές εκτάσεις σε ημέρες που ο δείκτης επικινδυνότητας, είναι 4 (πολύ υψηλή) ή 5 (κατάσταση συναγερμού) και οι παραβάτες τιμωρούνται με ποινές φυλάκισης τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή τουλάχιστον 10.000 ευρώ. Αν από τις ανωτέρω ενέργειες προκληθεί σοβαρή πυρκαγιά τότε ο υπαίτιος διώκεται σε βαθμό κακουργήματος. Περαιτέρω, ο εμπρησμός βάσει του νέου Ποινικού Κώδικα τιμωρείται με φυλάκιση ή κάθειρξη χωρίς ανασταλτικό χαρακτήρα και χωρίς δυνατότητα εξαγοράς της ποινής και επιπλέον χρηματική ποινή έως 200.000 ευρώ. Οι προπαρασκευαστικές ενέργειες τιμωρούνται επίσης ως κακούργημα, ενώ στις περιπτώσεις εμπρησμού σε δάση από τις οποίες προκλήθηκε πυρκαγιά που είχε ως αποτέλεσμα θάνατο ή βαριά σωματική βλάβη ή εξαπλώθηκε σε μεγάλη έκταση δημεύεται κατά την κρίση του δικαστηρίου η περιουσία ή τμήμα περιουσίας του υπαίτιου. View full είδηση

Οι δασικές πυρκαγιές αποτελούν άκρως καταστροφικό παράγοντα για τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας μας. Ιδιαίτερα κατά τα τελευταία έτη, παρατηρείται εκδήλωση σφοδρότερων και ανεξέλεγκτων πυρκαγιών, καθώς επικρατούν ακραίες καιρικές συνθήκες εξαιτίας της κλιματικής αλλαγής, που καθιστούν πιο δύσκολο το έργο της δασοπυρόσβεσης. Η κατάσταση επιδεινώνεται ακόμη περισσότερο λόγω της σημαντικής αλλαγής των κοινωνικοοικονομικών συνθηκών που έχουν συντελεστεί στη χώρα μας κατά τις τελευταίες δεκαετίες. Για την αντιμετώπισή τους απαιτείται μια ολιστική προσέγγιση του προβλήματος με την εμπλοκή και συνεργασία όλων των αρμόδιων φορέων αλλά και της κοινωνίας των πολιτών. Το κύριο βάρος αυτής της προσπάθειας θα πρέπει να δοθεί στην πρόληψη, με τη στοχευμένη διαχείριση της καύσιμης ύλης σε όλες τις περιοχές υψηλής επικινδυνότητας, τη διαρκή επιτήρηση των περιοχών αυτών και την έγκαιρη επέμβαση και προσβολή κάθε εκδηλούμενης πυρκαγιάς σε χρόνο μικρότερο των 15 λεπτών. Κάθε θετικό μέτρο προς την κατεύθυνση αυτή, έχει και θα έχει τη στήριξη και ενθάρρυνση της Ελληνικής Δασολογικής Εταιρείας για τη συνεχή και συνεπή μελλοντική εφαρμογή του. Τέτοια μέτρα είναι ο χειρισμός της καύσιμης ύλης κατά μήκος των οδών, πέριξ των οικισμών και άλλων σημαντικών υποδομών και εγκαταστάσεων, των κρίσιμης σημασίας οικοσυστημάτων και λεκανών απορροής καθώς και η σύνταξη διαχειριστικών μελετών και μελετών αντιπυρικής προστασίας για όλα τα δάση της χώρας μας και η συνεπής εφαρμογή τους. Η βιοποικιλότητα της χώρας μας δεν απειλείται από τα μέτρα αντιπυρικής προστασίας, τα οποία σκοπό έχουν την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων, των οικισμών, των υποδομών και του πληθυσμού. Η χώρα μας έγκαιρα οριοθέτησε το 30% περίπου της επικράτειάς της, στο οποίο προτεραιότητα έχει η προστασία της βιοποικιλότητας. Οι περιοχές αυτές χρειάζονται συστηματική παρακολούθηση, εκπόνηση ειδικών διαχειριστικών σχεδίων και μελετών αντιπυρικής προστασίας, περιοδική επικαιροποίησή τους και στο πλαίσιο αυτών, πρόβλεψη και εφαρμογή των απαραίτητων μέτρων ενεργού διαχείρισης. Οι Δασικές Υπηρεσίες θα πρέπει να στελεχωθούν και να χρηματοδοτηθούν επαρκώς, προκειμένου να ανταποκριθούν με τον καλύτερο τρόπο στο δύσκολο έργο της προστασίας και διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων. Στην προσπάθεια υλοποίησης όλων των παραπάνω, κρίνεται απαραίτητη η συνεννόηση, η συνεργασία, η οργάνωση και η ανιδιοτελής συμβολή όλων των φορέων και των μελών της ελληνικής κοινωνίας για την αποτελεσματική προστασία της όμορφης χώρας μας από τη λαίλαπα των μεγαπυρκαγιών, που απειλούν με αφανισμό τα πολύτιμα δασικά οικοσυστήματά της. View full είδηση

Πρωτοποριακή σύμπραξη δημόσιου και ιδιωτικού τομέα, χαρακτήρισε το νομοσχέδιο για την κοινωνική αντιπαροχή η υπουργός Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας. Όπως τόνισε στη συνέντευξή της στην Καθημερινή της Κυριακής στόχος είναι η δημιουργία ενός ικανού αποθέματος κοινωνικών κατοικιών, που θα παρέχονται με χαμηλό μίσθωμα σε ευάλωτα νοικοκυριά. Το νομοσχέδιο, το οποίο βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση από την περασμένη βδομάδα, ορίζει την έννοια της κοινωνικής αντιπαροχής ως τη σύμβαση που συνάπτεται μεταξύ του κράτους ή ΟΤΑ και ιδιώτη αναδόχου, με στόχο την αξιοποίηση δημόσιας ακίνητης περιουσίας για την ανέγερση ή ανακαίνιση κατοικιών κοινωνικού χαρακτήρα. Ο ανάδοχος αναλαμβάνει τις κατασκευαστικές εργασίες με δικά του έξοδα και ευθύνη, ενώ ως αντάλλαγμα μπορεί να λάβει μέρος των ιδιοκτησιών, οικονομικό αντίτιμο από πώληση ή μίσθωση ή το δικαίωμα προσωρινής εκμετάλλευσης. Η αναθέτουσα αρχή μπορεί επίσης να του αναθέσει τη διαχείριση των κατοικιών. Αν η σύμβαση αφορά υφιστάμενο κτίριο, δύναται να περιλαμβάνει αλλαγή χρήσης, κατεδάφιση ή προσθήκες. Σε κάθε περίπτωση, η μεταβίβαση εμπράγματων δικαιωμάτων πραγματοποιείται με συμβολαιογραφική πράξη και καταχωρίζεται στο Κτηματολόγιο χωρίς έξοδα. Μετά τη λήξη της διαχείρισης, το ακίνητο επιστρέφει στο Δημόσιο, ακόμα και αν υπάρχουν ενεργές μισθώσεις. Η εφαρμογή του νέου πλαισίου θα ξεκινήσει αρχικά σε τουλάχιστον 10 ακίνητα και οικόπεδα του Δημοσίου τα οποία το δημόσιο θα παραχωρήσει σε ιδιώτες αναδόχους για την ανέγερση κατοικιών, με υποχρέωση, τουλάχιστον το 30% των αναγερθεισών οικιών να προορίζεται για κοινωνική κατοικία», η οποία θα «εκχωρείται για εκμίσθωση μόνο σε δικαιούχους της κοινωνικής κατοικίας». Οι δικαιούχοι μισθωτές σε κοινωνικές κατοικίες επιλέγονται από τον Οργανισμό Προνοιακών Επιδομάτων Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Ο.Π.Ε.Κ.Α.) με βάση κοινωνικά κριτήρια, στα οποία περιλαμβάνονται, ιδίως, το εισόδημα, η περιουσιακή και οικογενειακή κατάσταση και η ηλικία των τέκνων των δικαιούχων. Ο ανάδοχος αναλαμβάνει τις κατασκευαστικές εργασίες με δικά του έξοδα και ευθύνη, ενώ ως αντάλλαγμα μπορεί να λάβει μέρος των ιδιοκτησιών, οικονομικό αντίτιμο από πώληση ή μίσθωση ή το δικαίωμα προσωρινής εκμετάλλευσης. Η αναθέτουσα αρχή μπορεί επίσης να του αναθέσει τη διαχείριση των κατοικιών. Αν η σύμβαση αφορά υφιστάμενο κτίριο, δύναται να περιλαμβάνει αλλαγή χρήσης, κατεδάφιση ή προσθήκες. Σε κάθε περίπτωση, η μεταβίβαση εμπράγματων δικαιωμάτων πραγματοποιείται με συμβολαιογραφική πράξη και καταχωρίζεται στο Κτηματολόγιο χωρίς έξοδα. Μετά τη λήξη της διαχείρισης, το ακίνητο επιστρέφει στο Δημόσιο, ακόμα και αν υπάρχουν ενεργές μισθώσεις. View full είδηση

Περισσότερες από 100 επιχειρήσεις παροχής ενεργειακών υπηρεσιών έχουν εγγραφεί στο μητρώο του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας και διεκδικούν μερίδιο από την «πίτα» των επενδύσεων ενεργειακής εξοικονόμησης σε κτίρια η οποία τα επόμενα χρόνια αναμένεται να φθάσει σε αρκετά δισεκατομμύρια ευρώ. Αν και η εγγραφή στο μητρώο είναι προαιρετική, σε αυτό έχουν ενταχθεί μεγάλες ενεργειακές και κατασκευαστικές εταιρείες που προσδοκούν την εντονότερη ανάπτυξη του θεσμού των ενεργειακών υπηρεσιών. Δηλαδή του σχήματος μέσω του οποίου η εταιρεία παροχής ενεργειακών υπηρεσιών αναλαμβάνει την χρηματοδότηση και υλοποίηση των επενδύσεων εξοικονόμησης ενέργειας και αποζημιώνεται από το όφελος που προκύπτει από την μείωση του ύψους των λογαριασμών λόγω της επίτευξης ενεργειακής εξοικονόμησης. Σύμφωνα με τη σχετική νομοθεσία (ΦΕΚ 2672 Β’, 6/7/2018) οι Ενεργειακές Υπηρεσίες αφορούν σε: α) τοποθέτηση, αντικατάσταση, αναβάθμιση, συντήρηση, λειτουργία ή/και ρύθμιση παραμέτρων λειτουργίας ηλεκτρομηχανολογικού εξοπλισμού, φωτισμού και μεταφορικών μέσων, β) ενεργειακή αναβάθμιση του κτιριακού κελύφους, γ) εγκατάσταση και λειτουργία συστημάτων ελέγχου και διαχείρισης ενέργειας, δ) εγκατάσταση, αντικατάσταση, αναβάθμιση, συντήρηση, λειτουργία ή/και ρύθμιση ενεργειακά αποδοτικών συστημάτων παραγωγής ενέργειας και συστημάτων ΑΠΕ. Εκτός από τη λίστα των εταιρειών που έχουν ενταχθεί στο μητρώο, στην ιστοσελίδα του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας (escoregistry.gr) έχουν αναρτηθεί και δύο πρότυπα συμβάσεων ενεργειακής απόδοσης, που υπογράφονται μεταξύ των δυο πλευρών. Σύμφωνα με τη μία επιλογή (σύμβαση διαμοιραζόμενου οφέλους) η Επιχείρηση Ενεργειακών Υπηρεσιών αποζημιώνεται εισπράττοντας ένα ποσοστό από το όφελος που προκύπτει από τη μείωση της ενεργειακής δαπάνης. Σύμφωνα με τη δεύτερη (σύμβαση εγγυημένης απόδοσης), συμφωνείται εκ των προτέρων το τίμημα και καταβάλλεται σταδιακά. Το ΥΠΕΝ δημοσίευσε πρόσφατα Οδικό Χάρτη για την εξοικονόμηση ενέργειας στα κτίρια, σύμφωνα με τον οποίο το πλαίσιο λειτουργίας των υφιστάμενων προγραμμάτων θα βελτιωθεί αποσκοπώντας, ενδεικτικά, στην αύξηση των δυνητικά ωφελούμενων, στην προώθηση των αποδοτικότερων από πλευράς κόστους και αποτελέσματος παρεμβάσεων, σε πιο ενεργή συμμετοχή των εγχώριων χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων στη χρηματοδότηση των απαιτούμενων παρεμβάσεων και στην προώθηση της πρωτοπορίας στην εγχώρια κατασκευαστική και μεταποιητική βιομηχανία. Αναφέρεται ακόμη ότι : “Τα επιτυχημένα χρηματοδοτικά προγράμματα βελτίωσης της ενεργειακής αποδοτικότητας των κτιρίων κατοικίας θα συνεχιστούν, ενώ θα τροποποιηθούν κατάλληλα ώστε να στοχεύσουν αποτελεσματικότερα στην υποστήριξη των οικονομικά ευπαθών και ενεργειακά ευάλωτων νοικοκυριών. Έμφαση δίνεται στην προσαρμογή και βελτίωση του υφιστάμενου χρηματοδοτικού μοντέλου αποσκοπώντας στην αύξηση των υφιστάμενων επιπέδων μόχλευσης από τους ωφελούμενους. Ταυτόχρονα, στόχος είναι να διερευνηθεί η δυνατότητα βελτίωσης του πλαισίου των φοροαπαλλαγών στα νοικοκυριά, με σκοπό τη στήριξη των απαιτούμενων επεμβάσεων ενεργειακής ανακαίνισης με εναλλακτικούς τρόπους χρηματοδότησης”. Η ΡΑΑΕΥ ανακοίνωσε τον Απρίλιο τη λειτουργία νέου ψηφιακού εργαλείου με την ονομασία ΒΕΕΜ (Building Energy Efficiency Marketplace), το οποίο φιλοδοξεί να φέρει σε επαφή Καταναλωτές με Παρόχους Ενεργειακών Υπηρεσιών για την ενεργειακή αναβάθμιση κατοικιών ή κτιρίων του τριτογενούς τομέα. Όμως μέχρι στιγμής δεν έχουν εγγραφεί προμηθευτές σε αυτήν. O Κατάλογος εγγεγραμμένων επιχειρήσεων. View full είδηση

Μεγάλη σύγχυση επικρατεί στους περισσότερους πολίτες για το τι είναι αιγιαλός, τι παλαιός αιγιαλός και τι παραλία, καθώς και πώς καθορίζονται. Αυτό συμβαίνει γιατί από το 2001 με διάφορους νόμους έχουν γίνει αλλαγές στο νομικό καθεστώς που τα διέπει. Διαχρονικά, η παραλία και ο αιγιαλός οριοθετούνται κατά περίπτωση από μια επιτροπή, η οποία αποτελείται από μέλη της Κτηματικής Υπηρεσίας και άλλων υπηρεσιών του Δημοσίου. Σύμφωνα με νόμο του 2019 (Ν. 4607/2019), αυτή η υπηρεσία είχε τη δυνατότητα να οριοθετήσει και παραλίες με πλάτος μικρότερο των 30 μέτρων, εξαιτίας ιδιαίτερων γεωμορφολογικών στοιχείων και χαρακτηριστικών του φυσικού και δομημένου περιβάλλοντος της περιοχής. Το 2024 συντελείται μία αλλαγή με τον νόμο 5092/2024 (αρθ. 3) και αφαιρείται η πρόβλεψη για το ελάχιστο πλάτος των 30 μέτρων της παραλίας ενώ διατηρείται το απώτατο όριο των 50 μέτρων. Τι ισχύει σήμερα για τον αιγιαλό και την παραλία; Η παραλία και ο αιγιαλός, δηλαδή το όριο της θάλασσας ορίζεται από τον ισχύοντα νόμο ως η ζώνη ξηράς που βρέχεται από τη θάλασσα κατά τις μεγαλύτερες και συνήθεις αναβάσεις των κυμάτων της και αποτελούν κοινόχρηστους χώρους που ανήκουν στη δημόσια κτήση. Σε ποιον ανήκει ο αιγιαλός και η παραλία; Ο αιγιαλός και η παραλία είναι πράγµατα κοινόχρηστα και ανήκουν κατά κυριότητα στο Δημόσιο, το οποίο έχει υποχρέωση να τα προστατεύει και να τα διαχειρίζεται. Κύριος προορισμός τους είναι η ελεύθερη και ακώλυτη πρόσβαση του κοινού προς αυτά, καθώς και η επικοινωνία της ξηράς µε τη θάλασσα. Επιτρέπεται η παραχώρηση χρήσης αυτών, π.χ. για ιδιωτική χρήση από επιχειρήσεις κάτω από προϋποθέσεις. Ποιες εγκαταστάσεις επιτρέπονται στη ζώνη αιγιαλού και παραλίας; Απαγορεύεται η κατασκευή κτισµάτων και εν γένει η τοποθέτηση κατασκευασµάτων στον αιγιαλό και την παραλία. Κατ’ εξαίρεση, επιτρέπεται µόνο η εκτέλεση έργων για την επιδίωξη των σκοπών του κοινόχρηστου χαρακτήρα, καθώς και για τη διευκόλυνση πρόσβασης στους χώρους αυτούς ατόµων µε ειδικές ανάγκες (ΑµεΑ). Ποια η διαφορά μεταξύ αιγιαλού και παραλίας; Η παραλία όπως και ο αιγιαλός, όπως ήδη αναφέρθηκε, ανήκουν στην κατηγορία των κοινοχρήστων πραγμάτων, µε μόνη διαφορά ότι η παραλία δεν είναι δηµιούργηµα της φύσης όπως ο αιγιαλός, αλλά προϊόν πολιτειακής πράξης και δηµιουργείται µε διοικητική πράξη. Αυτό σημαίνει ότι η παραλία για να αποκτήσει τον κοινόχρηστο χαρακτήρα της και να περιέλθει στην κυριότητα του Ελληνικού ∆ηµοσίου είναι απαραίτητη η κίνηση και ολοκλήρωση της απαλλοτριωτικής διαδικασίας. Ποια είναι η ελάχιστη απόσταση δόμησης από τον αιγιαλό; Η ελάχιστη απόσταση δόμησης από τη γραμμή του αιγιαλού, ανάλογα με την θέση του ακινήτου, δηλαδή αν βρίσκεται εντός ή εκτός σχεδίου πόλης ή ορίων οικισμού, καθορίζεται από ένα πλέγμα πολεοδομικών διατάξεων και είναι: 50 μέτρα από τη γραμμή αιγιαλού για κτίρια τουριστικών καταλυμάτων και σύνθετα τουριστικά καταλύματα 30 μέτρα για τουριστικές επιπλωμένες κατοικίες εντός σύνθετων τουριστικών καταλυμάτων και μικτών τουριστικών καταλυμάτων μικρής κλίμακας, μη αμιγώς τουριστικές εγκαταστάσεις εντός Περιοχής Ολοκληρωμένης Τουριστικής Ανάπτυξης (ΠΟΤΑ) καθώς και τις κατοικίες εντός οργανωμένων υποδοχέων τουριστικών δραστηριοτήτων, ύψους μέχρι και 7,5 μέτρα (νόμοι 4179/2013 και 5092/2024) 30 μέτρα για κατοικίες εκτός σχεδίου και ορίων οικισμών 15 μέτρα για κατοικίες εντός οικισμών υφιστάμενων προ του 1923 15 μέτρα για κατοικίες εντός οικισμών με λιγότερους από 2.000 κατοίκους Εξαίρεση προβλέπεται από τον νόμο 4179/2013 (παρ. 4 αρθ. 5), σύμφωνα με τον οποίο «σε οργανωμένους υποδοχείς τουριστικών δραστηριοτήτων, σε σύνθετα τουριστικά καταλύματα, καθώς και σε τουριστικά καταλύματα πέντε αστέρων, που διαθέτουν συνολικό πρόσωπο σε παραλία άνω των 100 μέτρων, επιτρέπεται, επί τμημάτων με συνολικό μήκος μέχρι το 20% του συνολικού επί παραλίας προσώπου, η εγκατάσταση χώρων εστίασης και αναψυχής, αποδυτηρίων, συγκροτημάτων υγιεινής, εγκαταστάσεων αθλοπαιδιών και παιδικών χαρών, μέγιστου ύψους 3,5 μέτρων μέχρι τη γραμμή παραλίας ή σε απόσταση 10 μέτρων τουλάχιστον από τη γραμμή αιγιαλού, εφόσον δεν έχει καθοριστεί παραλία». Σε περίπτωση σχεδίου πόλης η γραμμή παραλίας είναι συνήθως και η ρυμοτομική γραμμή. Σε περίπτωση που υπάρχει στην περιοχή Ζώνη Οικιστικού Ελέγχου (Ζ.Ο.Ε.) υφίστανται συνήθως μεγαλύτερες αποστάσεις. Ιδιοκτησιακά σε ποιόν ανήκει η έκταση μεταξύ γραμμής αιγιαλού και γραμμής παραλίας; Μετά τη χάραξη του ο αιγιαλός είναι κοινόχρηστος χώρος. Η ζώνη μεταξύ αιγιαλού και παραλίας, μπορεί να είναι ιδιωτική περιουσία που όμως βάση της νομοθεσίας απαλλοτριώνεται για λόγους δημόσιας ωφέλειας. Μεταβιβάζεται με το ακίνητο και η ζώνη παραλίας; Ναι μεταβιβάζεται με τις εξής προϋποθέσεις: 1) Να μην έχει συντελεστεί απαλλοτρίωση 2) Να μην έχει παραχωρηθεί σε Κοινή Χρήση με την έκδοση οικοδομικής άδειας στο ακίνητο 3) Να περιγράφεται στο τοπογραφικό που θα συνοδεύει το συμβόλαιο ως τμήμα ρυμοτομούμενο για το οποίο δεν έχει συνταχθεί πράξη αναλογισμού από τον αρμόδιο δήμο. 4) Το εμβαδό της ζώνης παραλίας αφαιρείται από την τελική ιδιοκτησία και δεν προσμετράται για την αρτιότητα και την οικοδομησιμότητα αυτής. Επιτρέπεται η τακτοποίηση αυθαιρέτων εντός ζώνης παραλίας; Ναι, μπορεί να γίνει τακτοποίηση αυθαιρέτου εντός της ζώνης παραλίας, αρκεί να κατασκευάστηκε το κτίσμα πριν τη δημοσίευση της χάραξης του αιγιαλού στην εφημερίδα της κυβερνήσεως. Τι ισχύει με τις περιφράξεις που κλείνουν την πρόσβαση στον αιγιαλό; Σύμφωνα με το άρθρο 23 του νόμου 1337/83, γνωστού ως νόμο Τρίτση, δεν επιτρέπονται οι περιφράξεις σε περιοχές εκτός εγκεκριμένων σχεδίων πόλεων ή οικισμών προ του 1923 και σε ζώνη πλάτους 500 μ. από την ακτή ή την όχθη δημόσιων λιμνών (εκτός αν έχει οριστεί μεγαλύτερο πλάτος Ζ.Ο.Ε.). Πότε επιτρέπεται περίφραξη κατ’ εξαίρεση; Κατ’ εξαίρεση από τις διατάξεις της παραγράφου του άρθρου 23 του νόμου 1337/1983 επιτρέπονται οι περιφράξεις σε ζώνη πλάτους 500 μ. από την ακτή ή την όχθη δημόσιας λίμνης για την προστασία των εξής καλλιεργειών ή ειδικών χρήσεων: Ειδικών καλλιεργειών, που η περίφραξή τους είναι αναγκαία για την προστασία τους και την προστασία του κοινού από φυτοφάρμακα. Κτιριακών και λοιπών εγκαταστάσεων γεωργικών, κτηνοτροφικών, αλιευτικών και λοιπών αγροτικών δραστηριοτήτων. Τουριστικών – Ξενοδοχειακών εγκαταστάσεων. Βιομηχανικών εγκαταστάσεων. Χώρων και εγκαταστάσεων εξυπηρέτησης οικισμών Στρατιωτικές εγκαταστάσεις, βιολογικούς, αρχαιολογικούς χώρους, σχολεία, παιδικές κατασκηνώσεις, κλινικές, αθλητικές εγκαταστάσεις, οργανωμένες πλαζ, παιδότοπων, θέατρα κλπ. Οι περιφράξεις πρέπει να τοποθετούνται σε απόσταση 50 μ. από τη γραμμή αιγιαλού. Για τις ειδικές καλλιέργειες, επιτρέπεται η περίφραξή τους και σε απόσταση μικρότερη των 50 μ. όταν δεν παρεμποδίζεται η προσπέλαση του κοινού. Η περίφραξη των τουριστικών εγκαταστάσεων τοποθετείται σε απόσταση όχι μεγαλύτερη από 5 μ. γύρω από το περίγραμμα του κτιρίου ή γύρω από τα ακραία κτίσματα του συγκροτήματος των οικίσκων, όταν πρόκειται για διεσπαρμένα κτίρια. Για τα camping και τις κατασκηνώσεις οι περιφράξεις καθορίζονται κατά περίπτωση από τις πολεοδομικές υπηρεσίες, ύστερα από πρόταση του Ελληνικού Οργανισμού Τουρισμού. Τι είναι Παλαιός Αιγιαλός; Παλαιός αιγιαλός είναι η ζώνη ξηράς που προκύπτει από τη μετατόπιση της ακτογραμμής προς τη θάλασσα εξαιτίας προσχώσεων ή τεχνικών έργων, που μπορεί να συμπεριλαμβάνει ακόμα και μεγάλες παραλιακές εκτάσεις. Με τον νόμο 5092/2024, ο παλαιός αιγιαλός επανήλθε στην ιδιωτική περιουσία του Δημοσίου. Όροι και περιορισμοί Στο σύνολο των περιοχών που ορίζονται από τις συντεταγμένες του Παραρτήματος Ι απαγορεύεται η παραχώρηση του δικαιώματος απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, καθώς και οποιαδήποτε άλλη δράση μπορεί να θέσει σε κίνδυνο τη μορφολογία τους και την ακεραιότητά τους ως προς τις οικολογικές τους λειτουργίες, και ιδίως: Τι είναι οι απάτητες παραλίες; Οι απάτητες παραλίες είναι παραλίες που προστατεύονται από διάφορες μορφές ανθρώπινης παρέμβασης, όπως η δόμηση, η ρύπανση και η εκμετάλλευση και αναφέρεται σε παραλίες που έχουν χαρακτηριστεί ως περιοχές ιδιαίτερου φυσικού κάλλους ή βιοποικιλότητας και υπόκεινται σε ειδική προστασία από το κράτος. Σε αυτές απαγορεύονται: Η παρουσία μηχανοκίνητων οχημάτων, η διοργάνωση εκδηλώσεων με συμμετοχή περισσότερων από δέκα (10) άτομα, η μουσική ή η παραγωγή άλλων ήχων με χρήση συσκευής ηλεκτρικής αναπαραγωγής ή ενίσχυσης, για την άσκηση δραστηριοτήτων, η τοποθέτηση κινητών στοιχείων, όπως τραπεζοκαθισμάτων, ομπρελών, ξαπλωστρών κ.ά. η άσκηση δραστηριοτήτων που εξυπηρετούν τους λουόμενους ή την αναψυχή του κοινού, για εκμίσθωση θαλάσσιων μέσων αναψυχής, λειτουργία αυτοκινούμενου ή ρυμουλκούμενου τροχήλατου αναψυκτήριου. Της ΓΡΑΜΜΑΤΗΣ ΜΠΑΚΛΑΤΣΗ, τοπογράφου – πολεοδόμου μηχανικού, [email protected] View full είδηση

Σε τροχιά υλοποίησης μπαίνει η αναβίωση του ιστορικού Κυβερνείου Θεσσαλονίκης, γνωστού και ως Παλατάκι, καθώς η Εταιρεία Ακινήτων Δημοσίου (ΕΤΑΔ) ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς ανοικτού διαγωνισμού για τη μελέτη αποκατάστασης και μελλοντικής λειτουργίας του εμβληματικού διατηρητέου κτιρίου. Η διαγωνιστική διαδικασία, με τίτλο «Αποκατάσταση και Λειτουργία του (τέως) Κυβερνείου Θεσσαλονίκης», αφορά στο τελικό και πιο κρίσιμο στάδιο ωρίμανσης του έργου, που θα επιτρέψει την έναρξη της φάσης κατασκευής. Το αντικείμενο του διαγωνισμού είναι η εκπόνηση όλων των απαραίτητων τεχνικών και περιβαλλοντικών μελετών, καθώς και η εξασφάλιση των απαιτούμενων διοικητικών εγκρίσεων και αδειοδοτήσεων. Η τελική στρατηγική επανάχρησης θα αποσαφηνιστεί σε συνεργασία με τους αναδόχους μελετητές που θα αναδειχθούν από τη διαδικασία. Στόχος του έργου είναι να μετατραπεί το κτίριο σε έναν πολυλειτουργικό χώρο πολιτισμού, συνεδρίων και εκδηλώσεων, πλήρως προσβάσιμο στο ευρύ κοινό και ενταγμένο στον αστικό ιστό της πόλης. Το αντικείμενο των μελετών και οι αδειοδοτήσεις Ο ανάδοχος ή κοινοπραξία μελετητών θα αναλάβει ένα ευρύ φάσμα τεχνικών μελετών που περιλαμβάνουν: Αρχιτεκτονικές ειδικές μελέτες Στατικές, μηχανολογικές, ηλεκτρολογικές και ηλεκτρονικές μελέτες Περιβαλλοντικές και κυκλοφοριακές μελέτες Μελέτες συγκοινωνιακών έργων Παράλληλα, θα απαιτηθούν κρίσιμες εγκρίσεις από τους εμπλεκόμενους φορείς, όπως: Έγκριση περιβαλλοντικών όρων Έγκριση μελετών από το Συμβούλιο Αρχιτεκτονικής και τα Υπουργεία Μακεδονίας-Θράκης και Πολιτισμού Έγκριση κυκλοφοριακής σύνδεσης Έγκριση μελέτης πυροπροστασίας Οικοδομική άδεια και προέγκριση Η εκτιμώμενη αξία της σύμβασης ανέρχεται σε 1.209.852,67 ευρώ, ενώ η προθεσμία υποβολής προσφορών λήγει στις 30 Σεπτεμβρίου 2025. Όλες οι λεπτομέρειες του διαγωνισμού είναι διαθέσιμες στην επίσημη ιστοσελίδα της ΕΤΑΔ. Το έργο εντάσσεται στο πλαίσιο του Μνημονίου Συνεργασίας που υπεγράφη τον Ιούνιο του 2024, μεταξύ της Βουλής των Ελλήνων, του Υπερταμείου και της ΕΤΑΔ. Η συμφωνία, που ισχύει έως το τέλος του 2026 με δυνατότητα παράτασης, προβλέπει τη συνεργασία των εμπλεκόμενων φορέων για την εκτίμηση του κόστους των μελετών και της αποκατάστασης, τόσο του κτιρίου όσο και του περιβάλλοντος χώρου. Με βάση αυτά τα οικονομικά δεδομένα, η Βουλή των Ελλήνων θα εξετάσει τη δυνατότητα χρηματοδότησης της αποκατάστασης εξ ολοκλήρου ή μερικώς, ενδεχομένως με προσφυγή σε συμπληρωματικές πηγές χρηματοδότησης. Η πρωτοβουλία στοχεύει στη δημιουργία μόνιμης παρουσίας της Βουλής στη Θεσσαλονίκη, με δράσεις εξωστρέφειας, πολιτισμού και διαλόγου με την τοπική κοινωνία. Η αποκατάσταση του Κυβερνείου φιλοδοξεί να συμβάλει στην αναβάθμιση του αστικού περιβάλλοντος, την προβολή της ιστορικής ταυτότητας της πόλης και τη διεύρυνση των πολιτιστικών και συνεδριακών υποδομών της Θεσσαλονίκης. View full είδηση

Σε δημόσια διαβούλευση έθεσε η Γενική Γραμματεία Συντονισμού Διαχείρισης Αποβλήτων του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας, τη Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΣΜΠΕ) για τη δημιουργία, σε όλη τη χώρα, δικτύου 6 μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης απορριμμάτων από αστικά στερεά απόβλητα με τη μέθοδο της καύσης. Το σχέδιο αφορά τη δημιουργία Δικτύου Μονάδων Ενεργειακής Αξιοποίησης δευτερογενών (απορριμματογενών) στερεών καυσίμων και ενεργειακών υπολειμμάτων ικανής θερμογόνου δύναμης, που θα προκύπτουν από την επεξεργασία των αστικών στερεών αποβλήτων. Αντίθετα δεν περιλαμβάνονται τα σύμμεικτα υπολειμματικά στερεά απόβλητα. Μέσω αυτού θα επιτευχθεί η μετάβαση από το υφιστάμενο γραμμικό μοντέλο διαχείρισης των υπολειμμάτων επεξεργασίας απορριμμάτων (μέσω υγειονομικής ταφής) σε ένα σύγχρονο, αποδοτικό και ανταγωνιστικό κυκλικό μοντέλο διαχείρισης (ενεργειακή αξιοποίηση). Τελικός στόχος είναι η μείωση, έως το 2030, της ποσότητας των αστικών στερεών αποβλήτων που καταλήγουν σε Χώρους Υγειονομικής Ταφής Υπολειμμάτων το πολύ σε 10% κατά βάρος των παραγόμενων αστικών αποβλήτων, όπως έχει τεθεί άλλωστε από την εθνική και κοινοτική νομοθεσία. Όπως αναφέρει η μελέτη, μόνο με την εφαρμογή των υφιστάμενων μεθόδων διαχείρισης αποβλήτων αλλά χωρίς την εφαρμογή μεθόδων της καύσης, δεν μπορεί να επιτευχθεί ο στόχος υγειονομικής ταφής του 10% των παραγόμενων στερεών αποβλήτων. Μέσω της ΣΜΠΕ, ενσωματώνεται η περιβαλλοντική διάσταση κατά την υιοθέτηση ενός δικτύου 6 μονάδων ενεργειακής αξιοποίησης σε επίπεδο χώρας, ως ακολούθως: Δ.Ε.1.1: Π.Ε. Ροδόπης ή Ξάνθης Δ.Ε.1.2: Π.Ε. Κοζάνης Δ.Ε.2: Π.Ε. Αρκαδίας, Αχαΐας ή Ηλείας Δ.Ε.3.1: Π.Ε. Βοιωτίας Δ.Ε.3.2: Περιφέρεια Αττικής Δ.Ε.4: Π.Ε. Ηρακλείου Με βάση τα δεδομένα που προέκυψαν κατά τη διαδικασία διερεύνησης της σκοπιμότητας υλοποίησης του εν λόγω σχεδίου, αναφορικά με την επιλογή τεχνολογίας για την ενεργειακή αξιοποίηση δευτερογενών καυσίμων και υπολειμμάτων επεξεργασίας, προκρίθηκε η επιλογή της καύσης (incineration) μέσω τεχνολογιών κινούμενης εσχάρας (moving grate) καθώς: Αποτελεί την ωριμότερη τεχνολογία με πολλά επιτυχημένα παραδείγματα εφαρμογής στο εξωτερικό. Υπάρχει επαρκής τεχνολογία για τη λειτουργία σε βιομηχανική κλίμακα. Παρέχει τον υψηλότερο βαθμό απόδοσης σε σχέση με τις εναλλακτικές τεχνολογίες ενεργειακής αξιοποίησης. Επιτυγχάνει τα πιο αυστηρά όρια εκπομπών σε επίπεδο Ε.Ε. (BREF, IED). Εκτρέπει τα δευτερογενή (απορριμματογενή) καύσιμα και τα υπολείμματα επεξεργασίας ΑΣΑ από τη ταφή με παράλληλη μείωση των εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου. Έχει χαμηλές περιβαλλοντικές επιπτώσεις (σημαντικά χαμηλότερες και ελεγχόμενες εκπομπές αερίων, χαμηλή παραγωγή υγρών αποβλήτων (σε σχέση με την αεριοποίηση και την πυρόλυση), μικρός βαθμός υπολειμμάτων προς διάθεση). Δίνει τη δυνατότητα αξιοποίησης τέφρας πυθμένα και ιπτάμενης τέφρας (υπό προϋποθέσεις). Απαιτείται μικρή έκταση για την κατασκευή μιας μονάδας (40 – 50 στρ.). Οι εναλλακτικές τεχνολογίες (αεριοποίηση και πυρόλυση) έχουν πάρα πολλές αποτυχημένες εφαρμογές, λόγω της δυσκολίας τους να διαχειριστούν αξιόπιστα και αποτελεσματικά ανομοιογενή απόβλητα. Το ποσοστό παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από τις μονάδες ενεργειακής αξιοποίησης θα καλύπτει το 2% της απαιτούμενης ενέργειας στο σύνολο της επικράτειας (51.800 GWh), σύμφωνα με το ισοζύγιο ηλεκτρικής ενέργειας (ΑΔΜΗΕ, 2024). Περισσότερα για τη ΣΜΠΕ μπορείτε να δείτε εδώ. View full είδηση