sgp

Μπορώ να ρωτήσω το ακόλουθο ώστε να έχω και μια άλλη άποψη: άρθρο 23 πργρ. 9 "9. Η διαφορετική διαρρύθμιση διακεκριμένης αυτοτελούς οριζόντιας ή κάθετης ιδιοκτησίας από αυτήν που προβλέπεται στα εγκεκριμένα σχέδια της οικοδομικής άδειας δεν συνιστά αυθαίρετη κατασκευή και απαλλάσσεται της υποχρέωσης υπαγωγής στις ρυθμίσεις του παρόντος νόμου." Αν συνδυαστεί αυτό με τον αναλυτικό της αλλαγής χρήσης, δεν περιορίζονται σε πολύ λίγες οι εργασίες που θα πρέπει να αναφερθούν σε αυτόν;

Έτσι υπέθεσα και εγώ αν και θα ήταν πολύ λογικό να δέχονταν κάποια μικρή παρέκκλιση και στο ύψος, ώστε να μην υπάρχει ανάγκη ένταξης στους συντελεστές για μικροδιαφορές. Και κάτι συμπληρωματικό: αν η αλλαγές εντός του 5% θίγουν ένα άλλο μέγεθος (π.χ. ένα Δ), τι γίνεται; Ισχύει κάποια απόκλιση και για το Δ ή θα πρέπει να μην εντάξουμε την υπέρβαση στην κατηγορία 3 αλλά στην 4 με συντελεστές;

Να ρωτήσω το εξής: στην πργρ. στ' προβλέπεται η ένταξη στην κατηγορία 3 τροποποιήσεων του περιγράμματος μικρότερων του 5% κλπ. Μπορεί να νοηθεί κάτι ανάλογο και στο ύψος;

Σύμφωνα με το άρθρο 18 πργ. 5, εγώ έχω καταλάβει πως οι αλλαγές χρήσεις με τις προϋποθέσεις που αναφέρονται πάνε με €500. Κάνω λάθος;

Παραθέτω το ακόλουθο το οποίο έχει παρατηρήσει σε συζήτηση η κα Λεμπέση το οποίο πιθανόν σε βοηθάει: - ο όρος " Εμπορική αποθήκη" αφορά σε αποθήκες που δεν διαθέτουν μόνιμα εγκατεστημένο μηχανολογικό εξοπλισμό για τη λειτουργία τους, δηλαδή αποθήκες εκτός των αποθηκών του άρθρου 2 παρ.1.γ του Ν.3325/05 και δεν εντάσσεται στις Βιομηχανικές Αποθήκες αλλά στο Εμπόριο- Αποθήκευση* - ισχύουν οι ορισμοί του άρθ.2 παρ.95 κα 96 του ΝΟΚ. (σε παλαιότερους ΓΟΚ ίσως οριζόταν καλύτερα: πχ χώροι κύριας χρήσης είναι όσοι προορίζονται για κατοικία ή την άσκηση επαγγέλματος) Κάθε χώρος που είναι ισόγειος ή σε όροφο (υπέργειος) έχει κύρια χρήση και μετρά στο συντελεστή. *Η εμπορική αποθήκη είναι επαγγελματικός χώρος κύριας χρήσης και εντάσσεται στην κατηγορία Η-Εμπόριο ή στην κατηγορία Κ-Αποθήκες του άρθρου 3 παρ.1 του κτιριοδομικού κανονισμού. Βοηθητικής χρήσης είναι μόνο οι αποθήκες που είναι στα υπόγεια. Επίσης στο Αρθ.8 παρ.3 Ν.3325/05 ΦΕΚ/68/Α/05 ορίζεται ότι: Δεν απαιτείται η αλλαγή χρήσης της παρ.1 για την εγκατάσταση επαγγελματικών εργαστηρίων σε χώρους κύριας χρήσης, οι οποίοι στην οικοδομική άδεια αναφέρονται ως κατάστημα ή επαγγελματικός χώρος ή αποθήκη.

Είναι εύκολο να μου υποδείξετε που μπορώ να βρω τον ορισμό της επικρατούσας χρήσης σύμφωνα με την νομοθεσία. Ή κάποια οδηγία. Γιατί δεν μπόρεσα να το βρω πουθενά.

Μήπως μπορείτε να με καθοδηγήσετε που μπορώ να βρω τον επίσημο ορισμό της επικρατούσας χρήσης ή κάποια οδηγία σχετική; Όσο κι αν έψαξα δεν το βρήκα.

Έχω μία απορία σε σχέση με αυτή την 48ωρη που αναφέρετε για την δημιουργία ξεχωριστού καταστήματος. Ουσιαστικά είναι σαν να χωρίζουμε άτυπα την υφιστάμενη οριζόντιο ιδιοκτησία (ενιαίο κατάστημα) δημιουργώντας και μία άλλη. Αν δεν προχωρήσει σε τροποποίηση της συστάσεως (που δεν νομίζω να επιθυμεί) και πάει να ενοικιάσει ένα από τα δύο νέα κομάτια, στο ενεργειακό πιστοποιητικό που θα απαιτηθεί και θα φαίνονται διαφορετικά μ2 από εκείνα που θα φαίνονται δηλωμένα στο Ε9 (ενιαίο κατάστημα), όπως και το ότι δεν θα υπάρχει αριθμός κτηματολογίου στο ένα από τα δύο, δεν θα αντιμετωπίσει πρόβλημα; Μπορεί ακόμα να πουλήσει το ένα εκ των δύο, αφού τα εγκεκριμένα σχέδια (άδεια) δεν θα αποτυπώνουν την υφιστάμενη κατάσταση;

Να επαναφέρω το θέμα προσπαθώντας να επιβεβαιώσω το εξής: Στην τροποποίηση συστάσεως ο.ι., ο συμβολαιογράφος περιγράφει κατασκευές τις οποίες ο μηχανικός του παραθέτει αποτυπωμένες σε σχέδια. Ερώτημα προς διευκρίνιση: Οι κατασκευές αυτές θα πρέπει να είναι υφιστάμενες και υλοποιημένες ή μπορούν να είναι και προβλεπόμενες να κατασκευαστούν; (Ας εξαιρέσουμε την περίπτωση του αέρα). Το ότι κάνουμε έλεγχο και δίνουμε βεβαίωση, με κάνει να συμπεραίνω πως εκείνο που αποτυπώνει ο μηχανικός και εκείνο που προκύπτει από την τροποποίηση της σύστασης πρέπει να ταυτίζονται και να είναι νόμιμες υλοποιημενες κατασκευές. Άρα κάποιος πλέον, δεν μπορεί να προβλέψει μέσω τροποποίησης συστάσεως και να αποδώσει χιλιοστά σε μελλούμενες να υλοποιηθούν ιδιοκτησίες διατηρώντας πρόσκαιρα την κατασκευή όπως ήταν πριν την τροποποίηση.

Κοίταξε Ιάσονα, όπως είπα και πρωτύτερα, ως μηχανικοί κάνουμε έλεγχο της πολεοδομικής νομιμότητας του υφιστάμενου ακινήτου και όχι του αν τα συμβόλαια που υπάρχουν είναι νομότυπα. Τα εγκεκριμένα σχέδια της αδείας θα παρουσιάζουν το ακίνητο όπως είναι υλοποιημένο στη πραγματικότητα. Άρα είναι πολεοδομικά σύννομο. Ένα κατάστημα Κ στο οποίο δεν έχουμε καμία παρέκκλιση από την οικοδομική άδεια. Ως μηχανικοί αυτό βεβαιώνουμε, λαμβάνοντας υπ΄όψιν μας και τα υπόλοιπα στοιχεία. Το ερώτημα είναι: ο συμβολαιογράφος για να συντάξει την τροποποίηση, τι θα ζητήσει; Βεβαίωση ότι το ενιαίο είναι νόμιμο ή βεβαίωση ότι τα επί μέρους είναι νόμιμα; Γιατί δεν μπορεί να βεβαιώνεις και τα δύο την ίδια στιγμή. Πολεοδομικά ή το ένα ισχύει ή το άλλο την στιγμή που βεβαιώνεις. Για αυτό, επιφυλάσσομαι να ρωτήσω και να σου πω. Όταν συντάσσεται μία σύσταση βεβαιώνεις πως τα υλοποιημένα-υφιστάμενα κτίσματα που προκύπτουν ακολούθως ως οριζόντιες ιδιοκτησίες είναι πολεοδομικά νόμιμα. Όταν τροποποιείται μία σύσταση επίσης βεβαιώνεις πως οι υφιστάμενες πραγματοποιημένες τροποποιήσεις είναι πολεοδομικά νόμιμες. Στην συγκεκριμένη περίπτωση, το παράδοξο είναι πως το πριν και το μετά ταυτίζονται πολεοδομικά. Δεν θεωρώ πως υπάρχει θέμα αυθαιρέτου. Βέβαια δεν κάνω και τον παντογνώστη. Σεβαστή κάθε τεκμηριωμένη άποψη.

Δεν θα συμφωνήσω μαζί σου στην τελευταία παρατήρηση. Αν θέλουν να αποκαταστήσουν την εξ' αδιαιρέτου συνιδικοκτησία τους στο κατάστημα, καταργώντας τον συμβολαιογραφικό χωρισμό, εκείνο που καλείται ο μηχανικός είναι να ελέγξει την πολεοδομική νομιμότητα και να δώσει την βεβαίωση κρίνοντας το υφιστάμενο, το οποίο στην συγκεκριμένη περίπτωση είναι πολεοδομικά νόμιμο. Άρα μπορεί να προχωρήσουν έτσι, χωρίζοντας τις χρήσεις του χώρου και όταν μελλοντικά αποφασίσουν να υλοποιήσουν τον χωρισμό, προχωρουν πρώτα στο πολεοδομικό έγγραφο και ακολούθως στο συμβολαιογραφικό που θα δημιουργήσει διακριτές κυριότητες. Το αν συμφέρει αυτό ή αν συμφωνούν είναι άλλο θέμα.

Αντιλαμβάνομαι την σκέψη σου. Στην συγκεκριμένη περίπτωση όμως δεν έχουμε υλοποιημένη πολεοδομική παράβαση. Έχουμε μία συμβολαιογραφική πρόβλεψη προς υλοποίηση, η οποία δεν έχει ακόμα πραγματοποιηθεί. Με την οπτική που τοι εξετάζεις, θα έβρισκα ορθότερο να αποκαθιστούσαν την συμβολαιογραφική νομιμότητα, δίδοντας στο ενιαίο κατάστημα την εξ' αδιαιρέτου κυριότητα και στους δύο με διακριτές όμως τις χρήσεις Κ1, Κ2. Έτσι όπως είναι δομημένος ο νόμος, από εδώ και πέρα, απαιτείται να έχει προηγηθεί το πολεοδομικό μέρος και να ακολουθήσει το μέρος του συμβολαιογράφου. Στις παλαιές περιπτώσεις όμως πως μπορούμε να ισχυριστούμε πως υπάρχει αυθαίρετο;

Ιάσονα, δεν είναι επιθυμητό να χωριστεί στην πραγματικότητα αυτή την στιγμή το κατάστημα (μιά και είναι ενοικιασμένο). Οπότε δεν χρειάζεται η διαφορετική διαμερισμάτωση. Η σκέψη μου είναι η εξής: να αντιμετωπιστεί η περίπτωση όπως αυτή του "αέρα". Δηλαδή έχουμε μια οριζόντιο ιδιοκτησία η οποία προβλέπει την μελλοντική υλοποίησή της σε δύο. Οπότε δίδεται η βεβαίωση λαμβάνοντας υπ' όψιν πως η υφιστάμενη κατάσταση (στο σύνολο του καταστήματος) είναι σύννομη.

Στην περίπτωση που έχουμε σύσταση δύο οριζοντίων ιδιοκτησιών εντός καταστήματος, ο διαχωρισμός του οποίου δεν έχει υλοποιηθεί και το οποίο ενιαίο κατάστημα είναι κατά τα λοιπά σύννομο, αντιμετωπίζουμε την περίπτωση όπως περιγράφεται πάραπάνω; Δηλαδή δίνουμε την βεβαίωση για την μία εκ των δύο "μελλοντική" οριζόντιο ιδιοκτησία, κάνοντας την σημείωση "δικαίωμα δημιουργίας καταστήματος που σήμερα δεν υφίσταται";

Να προσθέσω το ερώτημα με ελαφρώς τροποποιημένα τα δεδομένα: Έχουμε πολεοδομικά κατάστημα Κ. Συμβολαιογραφικά γίνεται προ εικοσαετίας σύσταση και το κατάστημα Κ χωρίζεται σε Κ1 (πλήρης κυριότητα ο ένας ιδιοκτήτης) και Κ2 (πλήρης κυριότητα ο άλλος ιδιοκτήτης). Δεν υλοποιείται όμως ο φυσικός διαχωρισμός και ούτε βέβαια εκδίδεται από πολεοδομία άδεια χωρισμού σε δύο καταστήματα. Σήμερα και ενώ εξακολουθεί το κατάστημα να είναι ένα, ζητά ο ιδιοκτήτης του Κ2 να μεταβιβάσει την επικαρπία. Το Κ2 όμως, ως οριζόντια ιδιοκτησία δεν υφίσταται πολεοδομικά και ο συμβολαιογράφος ζητά στην βεβαίωση να αναφέρεται Κ2. Καμία ιδέα;

Και υποθέτω εξακολουθεί να ισχύει ο συντελεστής 1,40 για τον έλεγχο απαλλαγής από δεύτερη έξοδο διαφυγής, για πληθυσμό κάτω των 50 ατόμων στον έλεγχο πυροπροστασίας που προβλέπει η πυροσβεστική διάταξη 3 για μικρά υφιστάμενα παλαιά καταστήματα.

dada, σου βάζω την οριοθέτηση του οικισμού επισυναπτόμενη. Η πολεοδομία θεωρεί ότι οι γραμμοσκιασμένες εκτάσεις και μετά τον αποχαρακτηρισμό τους, είναι εκτός σχεδίου. Το ερώτημα όμως παραμένει: εντός της γραμμοσκιασμένης έκτασης η όμορη ιδιοκτησία εκλαμβάνεται ως δασική και από τα όρια πρέπει να αφεθούν 10 μ; ΟΙΚΙΣΜΟΣ ΜΕΣΟΧΩΡΙΟΥ- ΟΡΟΙ ΔΟΜΗΣΗΣ.pdf

Σε μερικούς οικισμούς, εντός των ορίων τους, υπαρχουν κάποιοι θύλακες οι οποίοι στο διάγραμμα ορίων του οικισμού, οριοθετημένοι αναφέρονται ως δασικοί. Αυτές οι εκτάσεις μολονότι ευρίσκονται εντός των ορίων του οικισμού, ρητά εξαιρούνται από την ένταξη σε αυτόν. Άρα είναι εκτός σχεδίου. Οι ιδιοκτησίες οι οποίες ευρίσκονται εντός αυτών των θυλάκων μπορούν μετά από αίτηση να κριθούν από το δασαρχείο ως μη δασικές εκτάσεις. Επειδή όμως στο σχέδιο ένταξης έχουν χαρακτηριστεί ως εκτάσεις εκτός οικισμού, παραμένουν μετά τον αποχαρακτηρισμό εκτός οικισμού (ας μην συζητήσουμε πως και γιατί συμβαίνει αυτό, δεν θα βγάλουμε άκρη και ούτε είναι σχετικό με το ερώτημα).

Ευχαριστώ για την απάντηση avgoust. Όμως το ερώτημα είναι λίγο πιό περίπλοκο: εντός ορίων οικισμού κάτω των 2000 κατοίκων, έχω γραμμοσκιασμένες περιοχές ως εκτιμούμενες δασικές, οι οποίες στην απόφαση οριοθέτησης εξαιρούνται από την ένταξη στον οικισμό. Το "γήπεδο μου" ευρίσκεται εντός μιας τέτοιας ζώνης και επομένως αντιμετωπίζεται ως εκτός σχεδίου. Η "δικιά μου" ιδιοκτησία, μετά από αίτηση στο δασαρχείο, αποχαρακτηρίστηκε από δασική. Όμως δεδομένου ότι για τις όμορες ιδιοκτησίες δεν έχει γίνει κάτι ανάλογο από τους ιδιοκτήτες, με τι κριτήριο θα τοποθετήσει κάποιος το κτίσμα μέσα στο γήπεδο; Θα πρέπει να τα αποδεχτεί ως δασικά και να αφήσει 10 μ και να χάσει την παρέκκλιση; Και γενικότερα, στην εκτός σχεδίου δόμηση (στην γενική περίπτωση και όχι όταν εξόφθαλμα έχουμε όμορες δασικές εκτάσεις), είναι απαραίτητο να ελέγχεται ο δασικός χαρακήρας των ομόρων ιδιοκτησιών για την τοποθέτηση του κτηρίου στο γήπεδο (μιλάμε στην περίπτωση των παρεκκλίσεων); Γιατί φαντάζομαι, ο ισχυρισμός δασικού ή όχι θα πρέπει να στηρίζεται σε κάποια επίσημα έγγραφα και όχι στο ότι έτσι μου είπαν από το δασαρχείο.

Στην εκτός σχεδίου δόμηση προβλέπεται απόσταση 10 μ από τα όρια δασικής έκτασης. Πως είναι δυνατόν να γνωρίζουμε τον τελεσίδικο χαρακτηρισμό των ομόρων ιδιοκτησιών (όταν δεν έχει κατατεθεί από τους γείτονες αίτημα χαρακτηρισμού στο δασαρχείο για τις ιδιοκτησίες τους) ώστε, στην περίπτωση της παρέκκλισης, να εφαρμόσουμε πλάγιες αποστάσεις μικρότερες των 10 μ;

Να ζητήσω την γνώμη σας για το εξής: έχω την περίπτωση οικοπέδου, εντός τμήματος οριοθετημένου οικισμού κάτω των 2000 κατοίκων, το οποίο (τμήμα) έχει εξαιρεθεί του οικισμού περιγραφόμενο ως εκτιμόμενη δασική έκταση (γραμμοσκιασμένη περιοχή). Σκοπεύω να κάνω αίτηση αποχαρακτηρισμού στο Δασαρχείο όσον αφορά την συγκεκριμένη ιδιοκτησία. Αν οι εκτάσεις που εμφανίζονται ως δασικές στο σχεδιάγραμμα του οικισμού, ανεξάρτητα του αν αποσχαρακτηριστούν, δεν ανήκουν στον οικισμό, τότε το οικόπεδο πως θα αντιμετωπιστεί πολεοδομικά (αρτιότητα, αποστάσεις από όρια, αποστάσεις από οδούς κλπ); Ως μέρος εκτός σχεδίου νησίδας μέσα στα όρια του οικισμού; Και στην περίπτωση που αντιμετωπιστεί ως γήπεδο εκτός σχεδίου (που είναι και η εκτίμησή μου), τι αποστάσεις κτίσματος από τα όρια του γηπέδου πλέον θα πρέπει να τηρηθούν; Επειδή το συγκεκριμένο οικόπεδο-γήπεδο ανήκει στις παρεκκλίσεις των εκτός σχεδίου, οι όμορες ιδιοκτησίες και αυτές εκτός σχεδίου, θα αντιμετωπισθούν ως δασικές εκτάσεις και θα πρέπει να αφεθεί η ελάχιστη απόσταση των 10μ; Θα το εκτιμούσα ιδιαίτερα να ακούσω την γνώμη σας.

Δύο δηλώσεις το καταλαβαίνω (μια και ισχύει ανά όροφο, μία για το υπόγειο και μία για το ισόγειο) και εφ' όσον δεν υπάρχει άλλη διαφοροποίηση. Τρείς όμως, γιατί; Το πατάρι δεν νοείται όροφος.

Συνάδελφοι, σύμφωνα με το άρθρο 11 πργρ8β, καταλαβαίνω πως μπορεί και να μην γίνει μελέτη στατικής επάρκειας. Καταλαβαίνω σωστά ή μου ξεφεύγει κάτι;

Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας για το ακόλουθο: έχω ισόγειο χώρο που στην άδεια του 1989 εμφανίζεται η χρήση του ως κατάστημα. Λειτουργεί ως αίθουσα night club (με βεβαίωση κυρίας χρήσεως από πολεοδομία υποθέτω, που δεν την έχω δεί ακόμα). Ζητήθηκε βεβαίωση Ν4014 για μεταβίβαση. Δεν έχει παρανομία σε δόμηση, κάλυψη και ύψος. Όσον αφορά την χρήση όμως είναι κέντρο διασκέδασης. Άρα έχει γίνει αυθαίρετη αλλαγή χρήσης, ανεξάρτητα από το αν έχει δωθεί από την πολεοδομία ΒΚΧ και επομένως απαιτείται ρύθμιση. Αν αντί για κέντρο διασκέδασης ήταν ΚΥΕ (όχι από αυτά που προβλέπονται ρητά από τον νόμο, ας πούμε μανάβικο ή φούρνος), θα ήταν πάλι αυθαίρετη αλλαγή χρήσης και θα χρειαζόταν ρύθμιση; Το ρωτάω γιατί κάπου διάβασα και την άποψη ότι ο νόμος για τις χρήσεις (166Δ), δεν ξεχωρίζει τα εμορικά κατάστηματα από τα ΚΥΕ. Κατάστημα το ένα κατάστημα και το άλλο.