Μπαρ, εστιατόρια και καφετέριες το 90% των νέων επιχειρήσεων!

Εγω βλέπω τριγυρω ότι τα μαγαζιά που ανοίγουν δεν είναι καφετέριες κλασικού τύπου (ξέρετε μεγάλου μεγέθους, με διακοσμήσεις, κόσμο και εξοπλισμό) ούτε ταβέρνες... έχει γεμίσει καφέ του 1 ευρώ κάτι μεταξύ takeaway και "πιές το στα γρήγορα", hot dog των 80 λεπτών, ντόνατς των 60 λεπτών και τέτοια...

Καταλαβαίνω ότι η πλειοψηφία των επιχειρήσεων αυτών έχουν ιδρυθεί από ανέργους ή νέους που έβαλαν τα λίγα χρήματα που είχαν ή μάζεψαν από τον κύκλο τους (οικογένεια, φίλους κλπ) και έκαναν το ελάχιστο δυνατό ώστε να βγάζουν ένα μεροκάματο... Το πόσο θα είναι βιώσιμες τέτοιες επιχειρήσεις και πόσες, θα φανεί στο μέλλον...

Επειδή το κατεβάζουμε στο προσωπικό επίπεδο , θέλω να το γυρίσω στο θεσμικό .

Λένε οι σοφές κεφαλές , ότι το προηγούμενο μοντέλο ανάπτυξης απέτυχε .

Ποιό ήταν το προηγούμενο μοντέλο ? Το προηγούμενο μοντέλο , δεν ήταν ενιαίο σε όλη την μεταπολεμική περίοδο . Υπήρχε το μοντέλο που κράτησε από το 1950-1973 , το μοντέλο 1973-2001 και το μοντέλο 2002-2010 , αφού μετά μπήκαμε στην κρίση .

Το μοντέλο 1950-1973 , βασίστηκε στην ανάπτυξη μετά την καταστροφή , στους δασμούς στις εισαγωγές , στα φτηνά μεροκάματα και στην διεθνή ανάπτυξη .  Τότε φτιάχναμε τα πάντα . Ρούχα , παπούτσια , τσιμέντα , χάλυβα , πλοία , αυτοκίνητα , φορτηγά , βαγόνια , χαρτί , τρόφιμα και οτιδήποτε άλλο .

Το μοντέλο 1973 -2001 , χαρακτηρίστηκε από τις πετρελαικές κρίσεις , την μείωση των δασμών εισαγωγής , την αύξηση του κόστους εργασίας , την άνοδο των λαικιστών στην εξουσία , που οδήγησε στο πρωτοφανές παγκοσμίως γεγονός , οι δημόσιοι υπάλληλοι να είναι μόνιμοι , μη παραγωγικοί , μη ελεγχόμενοι και ταυτόχρονα να πληρώνονται περισσότερο από τον ιδιωτικό τομέα . Αυτό οδήγησε σε πίεση του κόσμου προς τους λαικιστές πολιτικούς γιά αθρόους διορισμούς που τελικά αύξησε τα κρατικά ελλείματα , δημιούργησε υπέρογκο δημόσιο χρέος εκεί που υπήρχε ελάχιστο πριν .

Αυτά όλα οδήγησαν στην αποβιομηχάνιση και τελικά η οικονομία βασιζόταν σε αμφιβόλου ποιότητας υπηρεσίες και στο εμπόριο εισαγώμενων προιόντων , ενώ οι εξαγωγές μειώθηκαν δραματικά , αλλά και η εσωτερική αγορά στράφηκε στα εισαγόμενα .

Την προηγούμενη δεκαετία το ισχυρό ευρώ μαζί με όλα τα προηγούμενα προβλήματα , μας διέλυσε τις εξαγωγές και είμαστε μιά χώρα που παρήγαγε ελάχιστα , εσήγαγε τα πάντα και είχε και τον μισό ενεργό πληθυσμό διορισμένο στο αντιπαραγωγικό δημόσιο . Η καταστροφή επήλθε όταν μας έκοψαν τα δανεικά .

Οι λαικιστές πολιτικοί δεν πείραξαν το δημόσιο , οπότε ο υπόλοιπος παραγωγικός ιστός καταστράφηκε εντελώς , όπως και όλοι όσοι βασίζονταν στο εμπόριο εισαγώμενων προιόντων .

Σε όλη την ιστορική περίοδο , διαχρονικά υπήρξε η οικοδομή .  Η οικοδομή στήριξε την οικονομία και τα ασφαλιστικά ταμεία με τα υπέρογκα ένσημα , έστω και όχι στον βαθμό που ήταν πραγματικά ,

Στις δύο πρώτες περιόδους μεγάλο κομμάτι της οικοδομής βασιζόταν σε ελληνικές εταιρείες . Τσιμέντα , χάλυβας , τούβλα , οικοδομικά υλικά , μάρμαρα , πλακάκια , ηλεκτρολογικό υλικό , υδραυλικά , κουφώματα , χρώματα και ξυλουργικά , φτιάχνονταν εδώ είτε εξ ολοκλήρου , είτε με μεγάλη προστιθέμενη αξία και έδινε δουλειά σε πολύ κόσμο .

Την τελευταία περίοδο , πολλά από αυτά έγιναν εισαγόμενα και μειώθηκε η ντόπια παραγωγή .

Φτάνουμε λοιπόν στο σήμερα .

Τι αναπτυξιακό μοντέλο χρειαζόμαστε σήμερα .

Γιά να απαντήσουμε εδώ πρέπει να δούμε τα συγκριτικά μας πλεονεκτήματα σαν χώρα και οικονομία .

Ας δούμε αναλυτικά ανά τομείς .

1. Πρωτογενής τομέας

Στον πρωτογενή τομέα , έχουμε εγγενή μειονεκτήματα . Ελάχιστες υποδομές , μικρό κλήρο , γερασμένους , απαίδευτους και αρνητές της τεχνολογίας αγρότες . Ταυτόχρονα το 80 % του κρέατος που τρώμε το εισάγουμε . Τα προιόντα μας δεν έχουν τυποποίηση , εμπορικό όνομα και σταθερή ποιότητα .

Οι ιχθυοκαλλιέργειες παρ΄ ότι είμαστε πρώτοι στον κόσμο , έχουν τοπικές αντιδράσεις .

Το ίδιο ισχύει και γιά τις εξορύξεις .

2. Δευτερογενή τομέας

Πρακτικά ανύπαρκτος , εκτός των τροφίμων και των πετρελαιοειδών . Ο θάνατος της οικοδομής οδήγησε στον θάνατο του δευτερογενούς τομέα , ενώ ο κομματικός συνδικαλισμός , οι κρατικοδίαιτοι επιχειρηματίες και γενικά η μεγάλη παρέμβαση των κομμάτων σε αυτόν , τον έκανε άνευ πραγματικού αντικειμένου .

3. Τριτογενής τομέας .

Τουρισμός , τουρισμός , τουρισμός . Αλλά και εδώ έχουμε μικρή ανάπτυξη σε σύγκριση με το οικόπεδο και την ιστορία που έχουμε , με αποτέλεσμα να έχουμε αναλογία τουριστών - πληθυσμού μόλις 1,5-1,6 , ενώ άλλες ανταγωνίστριες ευρωπαικές χώρες φτάνουν μέχρι το 3 και 4 , ενώ βασιζόμαστε στον χαμηλής απόδοσης μαζικό τουρισμό .

Πέραν του τουρισμού , το χάος . Υπηρεσίες αισχρού επιπέδου . Υποδομές κακές . Αν και πρώτοι στον κόσμο στην ναυτιλία , τα λιμάνια μας δεν είναι ναυτιλιακά κέντρα . Τα logistics και η διανομές ξένων προιόντων , είναι σε εμβρυικό επίπεδο . Γιά τα υπόλοιπα ας μην γίνεται λόγος .

Τώρα γιατί οι ηλίθιοι των υπουργείων απορούν γιά τις καφετέριες και τα σουβλατζίδικα , είναι άξιον απορίας .

Φτάνουμε τώρα στο μέλλον .

Τι αναπτυξιακό μοντέλλο μπορούμε να έχουμε ?

Εδώ κυρίαρχο ρόλο έπρεπε να παίξουν οι πνευματικές δυνάμεις της χώρας ,

Τα πανεπιστήμια και τα πολυτεχνεία .

Ανέφερα πριν πόσο αποκομμένα είναι αυτά που ξέρω . Πολυτεχνεία και Γεωπονικά .

Προφανώς ακόμα χειρότερα είναι τα υπόλοιπα .

Μιλάει ο Γιώργος γιά την αποκέντρωση . Μα αποκέντρωση χωρίς υποδομές και κεντρική ιδέα γιά το τι μπορούμε να κάνουμε , είναι οπισθοδρόμηση και αυτισμός .

Αρα το θέμα πρέπει να λυθεί κεντρικά ως προς το μοντέλο .

Εννοείται ότι η οικοδομή , εστιασμένη πλέον στην παραθεριστική κατοικία γιά ξένους , αλλά και στην ανακατασκευή των πόλεων , θα είναι μέρος του μοντέλου .

Τα τρόφιμα και η ζωοτεχνία επίσης . Ειδικές καλλιέργειες ακόμη . ΑΠΕ . Ναυπήγηση και επισκευές πλοίων υψηλής ποιότητας . Ιατρικός , συνεδριακός , θρησκευτικός τουρισμός . Αγροτουρισμός . Τουρισμός μακρυού ΣΚ γιά τις πόλεις μας . Αεροδρόμια χαμηλού κόστους στην επαρχία . Μαρίνες ,

Αυτά όμως δεν γίνονται αποσπασματικά . Δεν αντέχει κανένας επενδυτής να περάσει ότι πέρασε ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος γιά να φτιάξει το κόστα Ναυαρίνο , την στιγμή που άλλοι με πολιτικές επαφές , πρώτα χτίζουν και ξεκινάνε να δουλεύουν και μετά βγάζουν άδεια . 

Το κράτος πρέπει να ορίσει χρήσεις γης και να καταργήσει υπηρεσίες και άχρηστα δικαιολογητικά . Ιδιώτες επιστήμονες θα είναι υπεύθυνοι μελετών και λειτουργίας , αλλά και ελέγχου . Ολοι όμως μέσα σε σαφή νομοθετικά πλαίσια .

Εννοείται Βασίλη ότι όταν μιλώ για αποκέντρωση πρωταρχικά μιλώ για την δημιουργία όλων των εργαλείων και υποδομών που χρειάζονται , άλλωστε πως θα γίνει ? Εννοείται ότι μιλάμε για χωροταξικά σχέδια , χρήσεις γης και ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Και εγώ το πάω και πιο πέρα με αποφάσεις όπως η μεταφορά της πρωτεύουσας σε μια νέα σύγχρονη πόλη που θα σηματοδοτήσει την νέα εποχή , με την αποκέντρωση της οικονομίας και την σταδιακή ανάπτυξη κάθε τομέα (πρωτογενούς - δευτερογενούς - τριτογενούς) 

Γιώργο , διαβάζω στα Ευβοικά σάιτ , ότι έχετε αρχίσει εκεί τα δημαρχιακά . Τυπικά ο Καλλικράτης δίνει εργαλεία που θα βοηθήσουν την αποκέντρωση . Εγινε τίποτα εκεί στην περιοχή σου , η τα περιμένετε όλα εξ ουρανού ?

αν υπάρχει συμμετοχή στα κοινά από νέους ανθρώπους που έχουν σπουδάσει , μεταξύ των οποίων και συνάδελφοί μας , να μην φοβάσαι τίποτα και εδώ υπάρχει και αντιπολίτευση που ελέγχει και βοηθά  και παρά τις αντιπαραθέσεις που υπάρχουν , το έργο είναι μάλλον συνολικό τελικά σε ότι καταφέραμε τον τελευταίο καιρό και είναι πολλά  αυτά 

http://www.katohika.gr/2013/11/ax-kirie-mihanike.html

ελπιζω το συντομοτερο να σταματησουμε να γραφουμε εδω, οπερ σημαινει οτι βρηκαμε εναλλακτικη, σαφως και μη συσχετισμενη με το σχωρεμενο μηχανιλικι.

διαφορετικα, ας πουμε οτι θα εχουμε αλλα 100/10 χρονια μοναξια...

http://www.capital.gr/stoupas/?i=i08112013

Μα όλα γενικά είναι πιο ακριβά στην χώρα μας σε βαθμό που δεν δικαιολογείται μόνο πχ από το κόστος μεταφοράς ή άλλα που επιβαρύνονται τα προϊόντα με το μπαίνουν στο Ελληνικό χώρο (πχ δασμούς) Ακόμα και οι υπηρεσίες είναι ακριβές Εγώ πιστεύω ότι ο λόγος είναι περισσότερο για΄τι αυτοί που διακινούν προϊόντα ή υπηρεσίες θέλουν να κερδίζουν τόσα ώστε να διατηρούν βιοτικό επίπεδο που δεν ανταποκρίνεται στην οικονομική κατάσταση της χώρας μας και εκτός μέσου όρου του Ελληνα εργαζόμενου πολίτη Αν όλοι διατηρούσαμε τις τιμές εκεί που έπρεπε, ώστε  να υπάρχει ένας μέσος όρος διαβίωσης κοινός , τα χρήματα που έχει μηνιαία μια μέση οικογένεια θα έφταναν  άνετα ακόμα και αν ήταν γενιά των 500 Ε

Βλέπω ακόμα και σήμερα πχ συναδέλφους μου στο γραφείο τους , να παραγγέλνουν καφέ από μαγαζιά γιατί ρε χλυμίτζουρα είναι κόπος να έχεις ένα κουτάκι καφέ και λίγο ζάχαρη και ένα σεικερ να τον κτυπήσεις το πρωί από το να δώσεις 1 ευρώ Αυτό εγώ δεν το έκανα ούτε παλαιά Να δεις τότε πόσο θα το πούλαγε το καφέ ο απέναντι καταστηματάρχης αν δεν είχε τέτοια ηλίθια πελατεία Ίσως να αναγκαζόταν να κάνει κάτι πιο δημιουργικό και παραγωγικό  από το κάνει καφέδες ή θα το πουλούσε πιο λίγο από 1 Ευρώ 

Ποιο 1€ βρε Γιώργο εκεί είναι το θέμα; Εδώ οι καφετέριες είναι τιγκα και μιλάμε για μέσο όρο τιμής 3.50€... Σε in κεφετεριες εχει πάνω από 4€. Μετά μου λέτε δεν είναι επένδυση. Ακόμη και οι τοπικές κάνουν δουλειά και αν βάλεις μπύρες και σνακς άντε και κανά νοβα για αγώνες πανε πολύ καλα. Ο καφές για έξω εχει 1,5€ και δουλεύουν φουλ με περαστικούς και γύρω μαγαζιά.. Τι λέμε τώρα μιλάμε για καθημερινή βαση