Αναζήτηση στην κοινότητα

Με την Ε.2104/2021 εγκύκλιο της ΑΑΔΕ κοινοποιούνται μεταξύ άλλων οι διατάξεις του άρθρου 37 του Ν.4797/2021 «Απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής-Τροποποίηση της παρ. 6 του άρθρου 15 και προσθήκη παρ.71 στο άρθρο 72 του Ν. 4172/2013» Με τις διατάξεις του άρθρου 37 ρυθμίζονται ζητήματα που αφορούν στην υποχρέωση πραγματοποίησης δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, ανερχόμενων σε ποσοστό τριάντα τοις εκατό (30%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία -συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, που προβλέπονται στις διατάξεις της παρ. 6 του άρθρου 15 του Ν. 4172/2013. Πιο συγκεκριμένα, με την παρ. 1 του άρθρου 37, προστίθεται νέα περίπτωση γ1΄ στην παρ. 6 του άρθρου 15 του Ν. 4172/2013, ώστε για εισοδήματα που αποκτώνται και δαπάνες που πραγματοποιούνται από 1.1.2020 και μετά (παρ. 2 άρθρου 37), πέραν των αναφερόμενων στο δεύτερο εδάφιο της περ. β΄ της παραγράφου 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 (Α΄ 167) ποσών, να μην περιλαμβάνονται στον υπολογισμό του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα επί του οποίου υπολογίζονται οι απαιτούμενες δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, εισοδήματα με έκτακτο χαρακτήρα, καθώς και έκτακτες αποζημιώσεις, αμοιβές, επιχορηγήσεις και οικονομικές ενισχύσεις που δόθηκαν στα πλαίσια αντιμετώπισης των συνεπειών εξάπλωσης της πανδημίας. Τα εισοδήματα έκτακτου χαρακτήρα που περιλαμβάνονται στην νέα περ. γ1΄της παρ. 6 του άρθρου 15 είναι τα ακόλουθα: i. Τα εισοδήματα των παρ. 3 και 4 του άρθρου 15, δηλαδή οι εφάπαξ αποζημιώσεις λόγω διακοπής σύμβασης εργασίας ή άλλης σύμβασης (παρ. 3) και το καταβαλλόμενο ασφάλισμα στα πλαίσια ομαδικών ασφαλιστηρίων συνταξιοδοτικών συμβολαίων (παρ. 4). ii. Το επίδομα εκπαίδευσης και επαγγελματικής κατάρτισης ανέργων, καθώς και το επίδομα αναζήτησης εργασίας στο πλαίσιο δράσεων συμβουλευτικής ( παρ. 5 του άρθρου 64 του Ν. 4756/2020 [Α΄235]). iii. Η αγροτική επιδότηση πρόωρης συνταξιοδότησης. iv. Η είσπραξη ασφαλιστικής αποζημίωσης ή οικονομικής ενίσχυσης, λόγω διάλυσης αλιευτικού σκάφους. v. Έκτακτες αποζημιώσεις, αμοιβές, επιχορηγήσεις και οικονομικές ενισχύσεις που χορηγήθηκαν στο πλαίσιο αντιμετώπισης των συνεπειών του κινδύνου διασποράς του κορωνοϊού COVID-19 και αποτελούν εισόδημα. Με την παρ. 3 του άρθρου 37 προστίθεται νέα παράγραφος 71 στο άρθρο 72 του Ν. 4172/2013 (Α΄ 167), με την οποία θεσπίζονται, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, ρυθμίσεις σχετικές με την πραγματοποίηση δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, κατά παρέκκλιση της περ. β΄ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου. Ειδικότερα, με την περ. α΄ της νέας παραγράφου 71 του άρθρου 72 του Ν. 4172/2013 (Α΄ 167), αφενός επαναλαμβάνεται η ρύθμιση των δύο πρώτων εδαφίων της περ. γ΄ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου, ως προς το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και τον μη συνυπολογισμό στο πραγματικό εισόδημα του ποσού της εισφοράς αλληλεγγύης του άρθρου 43Α και του ποσού της διατροφής που δίδεται στον/στην διαζευγμένο/-η σύζυγο ή σε μέρος συμφώνου συμβίωσης ή εξαρτώμενο τέκνο, εφόσον καταβάλλεται με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής και αφετέρου, θεσπίζονται ειδικές ρυθμίσεις για το φορολογικό έτος 2020, για τις περιπτώσεις που το δηλωθέν ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής υπολείπεται του απαιτούμενου, ως εξής: i. Για τις περιπτώσεις που το δηλωθέν ποσό δαπανών που πραγματοποιήθηκαν εντός του φορολογικού έτους 2020 με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής είναι μεν χαμηλότερο του απαιτούμενου 30% του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως αυτό προσδιορίζεται με την περ. β΄ σε συνδυασμό με την περ. γ1΄ της παρ. 6 του άρθρου 15 του Ν. 4172/2013, αλλά είναι υψηλότερο του 20% αυτού, ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του Ν. 4172/2013, προσαυξάνεται κατά έντεκα τοις εκατό (11%) επί της διαφοράς μεταξύ απαιτούμενου και του δηλωθέντος ποσού δαπανών που πραγματοποιηθήκαν με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Για παράδειγμα, φορολογούμενος με πραγματικό εισόδημα από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα ίσο με 15.000€, απαιτείται να δηλώσει πραγματοποιηθείσες εντός του φορολογικού έτους 2020 δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής ποσού τουλάχιστον 4.500€ (15.000*30%=4.500). Εάν αυτός δηλώσει δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής που ανέρχονται στο 25% (ανώτερο του 20%, αλλά υπολειπόμενου του απαιτούμενου 30%) του πραγματικού τους εισοδήματος (15.000*25%=3.750€), τότε η προσαύξηση του φόρου της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 θα είναι ίση με 82,5€ [(4.500-3.750)*11%=82,5]. ii. Για τις περιπτώσεις, όπου το δηλωθέν ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής έτους 2020, υπολείπεται του 20% του πραγματικού εισοδήματος από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, όπως αυτό προσδιορίζεται με την περ. β΄, σε συνδυασμό με την περ. γ1΄ της παρ. 6 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, τότε η προσαύξηση του φόρου που προκύπτει από την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013, αποτελείται από το άθροισμα δύο επί μέρους ποσών (α+β) και υπολογίζεται α) ως το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του είκοσι τοις εκατό (20%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα και του δηλωθέντος ποσού δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής, πολλαπλασιαζόμενη με συντελεστή είκοσι δύο τοις εκατό (22%) και, επιπροσθέτως, β) από το ποσό που προκύπτει από τη θετική διαφορά μεταξύ του απαιτούμενου ποσού δαπανών και του είκοσι τοις εκατό (20%) του πραγματικού εισοδήματος που προέρχεται από μισθωτή εργασία, συντάξεις και επιχειρηματική δραστηριότητα, πολλαπλασιαζόμενη με συντελεστή έντεκα τοις εκατό (11%). Για παράδειγμα, φορολογούμενος με πραγματικό εισόδημα ίσο με 19.000 ευρώ και δηλωθείσες δαπάνες με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής έτους 2020 ίσες με 1.850 ευρώ (οι απαιτούμενες δαπάνες είναι 19.000*30% = 5.700€), θα επιβαρυνθεί με προσαύξηση του φόρου που προκύπτει από την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ν. 4172/2013 ίση με 638€ (429€+209€). Το πρώτο μέρος της προσαύξησης των 429€ αντιστοιχεί στο 22% της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του 20% του πραγματικού εισοδήματος και του δηλωθέντος ποσού δαπανών {[(20%*19.000)-1850]*22% = 429€}. Το δεύτερο μέρος της προσαύξησης των 209€ αντιστοιχεί στο 11% της διαφοράς που προκύπτει μεταξύ του απαιτούμενου ποσού δαπανών και του 20% του πραγματικού εισοδήματος {[(30%*19.000)-(20%*19.000)]*11%=209€}. Σε συνέχεια των παραπάνω , ορίζονται, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, περιπτώσεις φορολογουμένων που εξαιρούνται από την προσαύξηση του φόρου της κλίμακας της παρ. 1 του άρθρου 15 του ίδιου νόμου, σε περίπτωση που δεν πραγματοποίησαν εντός του έτους 2020 το απαιτούμενο ποσό δαπανών με ηλεκτρονικά μέσα πληρωμής. Ο φόρος που προκύπτει κατά την εφαρμογή της κλίμακας της παρ. του άρθρου 15 δεν προσαυξάνεται για τις εξής κατηγορίες φορολογουμένων: i. Για τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν επιχειρηματική δραστηριότητα, η οποία, σύμφωνα με τις κανονιστικές πράξεις που εκδόθηκαν για τον προσδιορισμό των πληττόμενων επιχειρήσεων από την εξάπλωση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID - 19, θεωρήθηκε ως πληττόμενη για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του έτους 2020. ii. Για τα φυσικά πρόσωπα των οποίων η σύμβαση εργασίας ανεστάλη για οποιοδήποτε χρονικό διάστημα εντός του έτους 2020 λόγω των μέτρων για την αντιμετώπιση της πανδημίας του κορωνοϊού COVID - 19, σύμφωνα με το άρθρο δέκατο τρίτο της από 14.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 64), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 3 του ν. 4682/2020 (Α΄ 76), το άρθρο 11 της από 20.3.3020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 68), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020 (Α΄ 83) και το άρθρο 68 του ν. 4756/2020 (Α΄ 235), iii. Για τα φυσικά πρόσωπα των οποίων η σύμβαση ναυτολόγησης ανεστάλη κατά τη διάρκεια οποιουδήποτε διαστήματος εντός του 2020 με βάση το άρθρο εξηκοστό τρίτο της από 30.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 75), η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4684/2020 (Α΄ 86), όπως αυτό τροποποιήθηκε και συμπληρώθηκε με την από 1.5.2020 Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου (Α΄ 90), η οποία κυρώθηκε με τον ν. 4690/2020 (Α΄ 104), iv. Για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία εντάχθηκαν στον μηχανισμό ενίσχυσης «ΣΥΝ-ΕΡΓΑΣΙΑ» ανεξαρτήτως χρονικού διαστήματος εντός του 2020, σύμφωνα με το άρθρο 31 του ν. 4690/2020 και το άρθρο 123 του ν. 4714/2020 (Α΄ 148), όπως τα πρόσωπα αυτά θα αποσταλούν στη Φορολογική Διοίκηση από το Υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικών Υποθέσεων, v. Για τα φυσικά πρόσωπα τα οποία είναι ιδιοκτήτες ακινήτων, που έλαβαν μειωμένο μίσθωμα εντός του 2020, για το οποίο έχει υποβληθεί έστω και μία εγκεκριμένη δήλωση COVID - 19, κατόπιν σχετικής επεξεργασίας από την ΑΑΔΕ, σύμφωνα με το άρθρο δεύτερο της από 20.3.2020 Πράξης Νομοθετικού Περιεχομένου, η οποία κυρώθηκε με το άρθρο 1 του ν. 4683/2020, όπως διαμορφώθηκε με την παρ. 2 του άρθρου 33 του ν. 4753/2020 (Α΄ 1227) και την παρ. 2 του άρθρου 13 του ν. 4690/2020 (Α΄ 104), όπως ισχύουν μετά και την τροποποίησή τους με το άρθρο 54 του ν. 4758/2020 (Α΄ 242), vi. Για τους φορολογούμενους που είχαν συμπληρώσει το εξηκοστό (60ό) έτος της ηλικίας τους στις 31 Δεκεμβρίου 2019. Τέλος, με την περ. β΄. της νέας παραγράφου 71 του άρθρου 72 του ν. 4172/2013, ορίζεται πως, ειδικά για το φορολογικό έτος 2020, οι διατάξεις της περ. α΄, εφαρμόζονται αναλόγως για τα εισοδήματα από ακίνητη περιουσία, που φορολογούνται με την κλίμακα της παραγράφου 4 του άρθρου 40 του ίδιου νόμου.

Σε λειτουργία τέθηκε στο myDATA οι δυνατότητες για εξαγωγή, συγκεντρωτικά έτους, πλήθους και συνολικής αξίας συναλλαγών ανά ΑΦΜ αντισυμβαλλομένου. Ο σύνδεσμος είναι ο ακόλουθος: http://www1.aade.gr/saadeapps2/bookkeeper-web/bookkeeper/#!/bookAggregate

Δημοσιεύθηκε στο ΦΕΚ Β’ 1952 – 19/04/2022, η υπ’ Αριθμ. 49552 ΕΞ 2022 – 12/04/2022 Κοινή Υπουργική Απόφαση των Υπουργών Οικονομικών – Περιβάλλοντος και Ενέργειας – Εσωτερικών, με τίτλο: “Τροποποίηση της υπό στοιχεία 47458 ΕΞ 2020/15-05-2020 κοινής υπουργικής απόφασης περί καθορισμού όρων, προϋποθέσεων, τεχνικών θεμάτων, αναγκαίων λεπτομερειών και διαδικασίας για την παραχώρηση απλής χρήσης αιγιαλού, παραλίας, όχθης και παρόχθιας ζώνης, υδάτινου στοιχείου θάλασσας, λιμνοθάλασσας, μεγάλων λιμνών και πλεύσιμων ποταμών, όπως αυτή τροποποιήθηκε με τις υπό στοιχεία 56468ΕΞ2020/05-06-2020, 66404ΕΞ2020/29-06-2020, 77616ΕΞ2020/16-07-2020, 51872 ΕΞ 2021/28-04-2021 και 78157 ΕΞ 2021/30-06-2021, όμοιες.”. Συγκεκριμένα, στην ΚΥΑ ορίζονται τα εξής: Οι Δήμοι, στη χωρική τους αρμοδιότητα, θα πρέπει να έχουν ολοκληρώσει τόσο τις απευθείας μισθώσεις έκτασης αιγιαλού και παραλίας, όσο και τις μισθώσεις μέσω Δημοπρασιών έως τις 29/07/2022. Από 01/08/2022 έως 31/08/2022, οι μισθώσεις παραχώρησης απλής χρήσης αιγιαλού και παραλίας, θα διενεργούνται αποκλειστικά από τις αρμόδιες Κτηματικές Υπηρεσίες. Οι Δήμοι οφείλουν να αποστείλουν όλες τις εκκρεμείς αιτήσεις, για τις οποίες δεν έχει συνταχθεί σύμβαση παραχώρησης μέχρι τις 29/07/2022 από αυτούς, στις αρμόδιες κατά χώρο Κτηματικές Υπηρεσίες, έως τις 05/08/2022. Για το έτος 2022, το ύψος του καταβαλλόμενου ανταλλάγματος καθορίζεται σε ποσοστό εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) του υπολογισθέντος ανταλλάγματος. Ειδικά για το έτος 2022, στην περίπτωση κατά την οποία, είτε οι ίδιοι οι Δήμοι είτε οι υφιστάμενες δημοτικές Ανώνυμες Εταιρείες τους, στις οποίες έχουν μεταβιβάσει το εν λόγω δικαίωμα παραχώρησης, χρησιμοποιούν τους παραχωρηθέντες κοινόχρηστους χώρους, το αντάλλαγμα υπέρ του Δημοσίου ορίζεται σε ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) επί των ακαθάριστων Εσόδων, από την άσκηση των δραστηριοτήτων του σκοπού της παραχώρησης, όπως αυτά προκύπτουν από τους ισολογισμούς τους και απαγορεύεται η καταβολή οποιουδήποτε ανταλλάγματος προς τους Δήμους. Παραχώρηση Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας 2022 ΦΕΚ 1952-Β-19.04.2022.pdf

Η αρχιτεκτονική χρόνια τώρα δεινοπαθεί στη χώρα μας. Ουδέποτε βρήκε τη θέση που της αρμόζει και της αξίζει, ως σημαντική πολιτιστική συνιστώσα. Πάντοτε βρισκόταν στο περιθώριο, στη σκιά, στην αφάνεια. Μάταια η πλειονότητα των Ελλήνων αρχιτεκτόνων προσπαθεί να αντιστρέψει αυτή την κατάσταση και να διαμορφώσει καλύτερες συνθήκες άσκησης του επαγγέλματός τους. Προσκρούει όμως πάνω σε ανυπέρβλητα εμπόδια, στο αδιαπέραστο τείχος που λέγεται ελληνική πραγματικότητα. Αναμφίβολα, η ποιότητα της αρχιτεκτονικής δημιουργίας εξαρτάται άμεσα από τη γενικότερη πολιτισμική στάθμη της κοινωνίας. Δεν θα μπορούσε ποτέ να αποδεσμευτεί από το κοινωνικό γίγνεσθαι, αφού η αρχιτεκτονική αυτό εκφράζει ως χτισμένο περιβάλλον, αυτό αποτυπώνει στον χώρο και τον χρόνο: τον τρόπο που ζούμε και συμπεριφερόμαστε. Μ’ αυτή την έννοια δεν είναι ποτέ ουδέτερη, αλλά αποκαλύπτει πάντοτε τις συνθήκες που τη γέννησαν. Είναι συνεπώς κυρίως ο εργοδότης (ιδιώτης ή Δημόσιο) αυτός που προδιαγράφει το ιδεολογικό, κοινωνικό και ταξικό της πρόσημο. Από την ίδρυση του νεοελληνικού κράτους, η «επίσημη» αρχιτεκτονική στον τόπο μας ακολουθούσε πιστά το δυτικό πρότυπο. Μιμούνταν, ως επί το πλείστον, άκριτα τα ευρωπαϊκά παραδείγματα εξυμνώντας το ξενόφερτο, ενώ την ίδια στιγμή η λαϊκή αρχιτεκτονική απαξιωνόταν ή αναδεικνύονταν μόνο τα φολκλορικά χαρακτηριστικά της, μέσω μιας ρομαντικής διάθεσης «επιστροφής στις ρίζες». Οι Ελληνες αρχιτέκτονες βρίσκονταν έτσι πάντοτε αντιμέτωποι με το ψευτοδίλημμα τοπικισμός ή διεθνισμός και η διαδρομή τους έμοιαζε με το πέρασμα του στενού ανάμεσα στη Σκύλλα και τη Χάρυβδη. Advertisement Στην πραγματικότητα οι αρχιτέκτονες ουδέποτε κατορθώσαμε να πείσουμε τα ευρύτερα κοινωνικά στρώματα για την αδήριτη ανάγκη της τέχνης και της επιστήμης μας. Αντίστοιχα, το ελληνικό Δημόσιο και οι κρατικές υπηρεσίες αντιμετώπιζαν την αρχιτεκτονική ως αχρείαστη πολυτέλεια και ενοχλητικό εμπόδιο στους σχεδιασμούς τους. Αν εξαιρέσει κανείς μια μικρή περίοδο του Μεσοπολέμου και της δεκαετίας του ’60, όπου πραγματοποιήθηκαν κάποια αξιόλογα κρατικά προγράμματα (σχολικά και νοσοκομειακά συγκροτήματα, εργατικές και προσφυγικές κατοικίες, τουριστικά καταλύματα), το Δημόσιο στην ουσία λειτούργησε υπονομευτικά και όχι ως αρωγός της αρχιτεκτονικής. Απ’ ευθείας αναθέσεις αντικατέστησαν τη διαδικασία των πανελλήνιων αρχιτεκτονικών διαγωνισμών. Βραβευμένες μελέτες ουδέποτε υλοποιήθηκαν και πάμπολλες φορές παρακάμφθηκαν οι νόμιμες διαδικασίες, προκειμένου να χτιστούν στη θέση τους άλλα κτίρια, σχεδιασμένα από μελετητές που είχαν πολιτικές ή άλλες διασυνδέσεις με τους κρατούντες. Η κακοδαιμονία αυτή συνεχίζεται αμείωτη μέχρι τις μέρες μας, με τα παραδείγματα τέτοιων απαράδεκτων διαδικασιών να αποτελούν δυστυχώς τον κανόνα και όχι τις εξαιρέσεις. Η αρχιτεκτονική του κατεστημένου διαφημίζεται, προωθείται και χτίζεται διαχρονικά στη χώρα μας, διαμορφώνοντας και επιβάλλοντας τα πρότυπά της στην ελληνική κοινωνία. Και σαν να μην έφτανε αυτό, σήμερα βλέπουμε και ιδιώτες με προκάλυμμα διάφορα πολιτιστικά ιδρύματα να επεμβαίνουν και να προωθούν ανερυθρίαστα, με τις ευλογίες της ηγεσίας του ΥΠΠΟΑ, τις δικές τους προτάσεις και τους δικούς τους μελετητές, ακόμη και για δημόσια έργα που επιλέχθηκαν μέσω διεθνών αρχιτεκτονικών διαγωνισμών, όπως το Μουσείο Ενάλιων Αρχαιοτήτων στο λιμάνι του Πειραιά. Η αρχιτεκτονική έτσι, για άλλη μία φορά, εκφράζει ολοφάνερα την ταξική της προέλευση και στόχευση. Η διαπλοκή και οι δημόσιες σχέσεις έχουν απλωθεί σαν γάγγραινα παντού, ενώ το Δημόσιο απώλεσε τον κοινωνικό του ρόλο και υποτάχθηκε πλήρως στις επιταγές και τα συμφέροντα του ιδιωτικού. Ενας διαχρονικός επαρχιωτισμός χαρακτηρίζει έντονα τις επιλογές και τις αποφάσεις τόσο του ιδιωτικού όσο και του δημόσιου τομέα, σε ό,τι αφορά σημαντικά αρχιτεκτονικά έργα. Εμβληματικά κτίρια ανατίθενται με απ’ ευθείας αναθέσεις σε ξένους star-architects, ενώ οι Ελληνες αρχιτέκτονες μηχανικοί αγνοούνται επιδεικτικά και σπρώχνονται στο περιθώριο. Χαρακτηριστική κι εδώ είναι η τελευταία πρωτοφανής και προκλητική μεθόδευση για τη μελέτη επέκτασης του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου, η οποία αποτελεί το αποκορύφωμα της απαξίωσης και υπονόμευσης του πολύπαθου θεσμού των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών. Η ξενομανία συνεχίζει ακάθεκτη να καταδυναστεύει το παρόν μας σαν εφιάλτης, ενώ την ίδια στιγμή η νεοελληνική αρχιτεκτονική υποτιμάται, υποβαθμίζεται και θεωρείται υποδεέστερη, μπροστά στην υποτιθέμενη υπεροχή των ξένων αρχιτεκτόνων. Δυστυχώς, ολοένα και περισσότερο, το τελευταίο διάστημα, το υπουργείο Πολιτισμού μετατρέπεται σε υπουργείο «βαρβαρότητας και απαιδευσιάς», το οποίο προσβάλλει αντί να στηρίζει τον καλλιτεχνικό κόσμο της χώρας. Μια απλή σύγκριση του πώς αντιμετωπίζει η ελληνική πολιτεία την αρχιτεκτονική σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες αρκεί για να καταδείξει την ανύπαρκτη ανάδειξη και προώθηση του έργου των Ελλήνων αρχιτεκτόνων τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό. Η Ελλάδα ήταν και συνεχίζει –δυστυχώς– να είναι εισαγωγέας και μεταπράτης αρχιτεκτονικών προτύπων και πολιτισμού. Η εσωστρέφεια υπονομεύει, κατατρώγει και εκμηδενίζει ό,τι σημαντικό πάει να ανθήσει σ’ αυτόν τον τόπο ή όπως έλεγε ο Σεφέρης, «… στην Ελλάδα όπου καταστρέφουν τα πάντα σαν τις ακρίδες». Την ίδια ώρα, οι νέοι ταλαντούχοι αρχιτέκτονες και αρχιτεκτόνισσες πνίγονται μέσα στο τέλμα της ζοφερής καθημερινότητας των «τακτοποιήσεων και νομιμοποιήσεων». Τα όνειρα και οι προσδοκίες τους συνθλίβονται στα γρανάζια της ελληνικής γραφειοκρατίας, ζώντας διαρκώς στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού και στον εφιάλτη της ανεργίας. Η δημόσια κριτική είναι σχεδόν ανύπαρκτη και όσες κριτικές εμφανίζονται είτε αποσιωπώνται και καταχωνιάζονται είτε καλύπτονται επιδέξια κάτω από τον μανδύα ενός ανούσιου και άκαρπου καθωσπρεπισμού. Δεν συζητάμε πια μεταξύ μας οι αρχιτέκτονες, αλλά δεν συζητάμε ούτε και με την ελληνική κοινωνία που τόσο την έχουμε ανάγκη. Μόνο αν απλωθεί η αρχιτεκτονική σε ολόκληρη την κοινωνία θα μπορέσουμε να πατήσουμε στο δικό μας σταθερό έδαφος και να πραγματοποιήσουμε το μετέωρο αλλά τόσο αναγκαίο και ελπιδοφόρο βήμα προς το μέλλον. Τάσης Παπαϊωάννου* *Αρχιτέκτων-ομότιμος καθηγητής Σχολής Αρχιτεκτόνων ΕΜΠ

Νέα εγκύκλιο εξέδωσε το ΥΠΕΝ που αφορά στη διαδικασία που απαιτείται για τη χορήγηση οικοδομικών αδειών σε οικισμούς υφιστάμενους προ του έτους 1923. Συγκεκριμένα, στην εγκύκλιο η οποία εστάλη στις Διευθύνσεις ΠΕ.ΧΩ.ΣΧ. της Επικράτειας (για την ενημέρωση των Υπηρεσιών Δόμησης της χωρικής τους αρμοδιότητας) και αφορά στην εφαρμογή των υπ’ αρ. 117/1982 και 124/1982 εγκυκλίων σε οικισμούς υφιστάμενους προ του έτους 1923, αναφέρονται αναλυτικά τα ακόλουθα: Με αφορμή ερωτήματα Υπηρεσιών Δόμησης στη χωρική αρμοδιότητα των οποίων εμπίπτουν οικισμοί προϋφιστάμενοι του έτους 1923 που στερούνται εγκεκριμένης οριοθέτησης και αιτήματα ιδιοκτητών επί θεμάτων που αφορούν στην εφαρμογή των εγκυκλίων 117/1982 και 124/1982, καταδεικνύεται η αναγκαιότητα αποσαφήνισης εφαρμογής αυτών υπό το ισχύον θεσμικό πλαίσιο στις ανωτέρω περιπτώσεις. Σύμφωνα με τις διατάξεις του άρθρου 12 του Ν.4759/20 (ΦΕΚ 245/Α/9.12.2020), η οριοθέτηση οικισμών που προϋπάρχουν του 1923 και δεν έχουν οριοθετηθεί, μπορεί να γίνεται είτε στο πλαίσιο Τοπικού Πολεοδομικού Σχεδίου ή Ειδικού Πολεοδομικού Σχεδίου, είτε με ειδικό προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. Έως την έκδοσή του, για τη χορήγηση οικοδομικών αδειών, εφαρμόζονται τα εξής: Η διαπίστωση της θέσης ενός ακινήτου, σε σχέση με τα όρια του προϋφιστάμενου του 1923 οικισμού, γίνεται από την αρμόδια Υ.ΔΟΜ. στο πλαίσιο της διαδικασίας έκδοσης οικοδομικής άδειας, με εφαρμογή των υπ’ αρ. 117/1982 & 124/1982 εγκυκλίων και βάσει της ισχύουσας νομολογίας «… η κατά τόπον αρμόδια πολεοδομική αρχή, επί υποβολής αιτήσεως χορηγήσεως αδείας ανεγέρσεως οικοδομής σε ένα ακίνητο, το οποίο, κατά τους υποβάλλοντες την αίτηση, εμπίπτει εντός των ορίων οικισμού προϋφισταμένου του 1923, οφείλει να προβεί σε δική της έρευνα επί του αναγομένου στις προϋποθέσεις χορηγήσεως της οικοδομικής αδείας ζητήματος εάν το εν λόγω ακίνητο κείται ή μη εντός των ορίων τέτοιου οικισμού και να διατυπώσει περί του ζητήματος τούτου ιδίαν κρίση, πλήρως και ειδικώς αιτιολογημένη». Η εφαρμογή της παραπάνω προβλεπόμενης διαδικασίας είναι δεσμευτική για τις αρμόδιες Υ.ΔΟΜ. προκειμένου να καθορισθεί η θέση ενός ακινήτου ως προς τα όρια του προ του 1923 υφιστάμενου οικισμού, ανεξαρτήτως του τυχόν χαρακτηρισμού προστασίας του (παραδοσιακού, ιστορικού τόπου, αρχαιολογικού χώρου). Ωστόσο, προς διευκόλυνση του έργου των Υ.ΔΟΜ. και δεδομένων των σύγχρονων χαρτογραφικών στοιχείων και μεθόδων, σας γνωρίζουμε ότι : Η προϋπόθεση της παρ. Α της υπ’ αρ. 124/82 εγκυκλίου, κατά το μέρος που αφορά στην προβλεπόμενη διενέργεια αυτοψίας, εφεξής επιβάλλεται να πραγματοποιείται στις περιπτώσεις που η προς εξέταση ιδιοκτησία βρίσκεται πλησίον των ορίων του προϋφιστάμενου του 1923 οικισμού με βάση τα διαθέσιμα από προηγούμενη έρευνα των Υ.ΔΟΜ. στοιχεία, λαμβανομένων υπόψη και τυχόν προγενέστερων πράξεων της Διοίκησης υπό την έννοια της παρ.5 του άρθρου 100 του Κ.Β.Π.Ν. (ΦΕΚ 580Δ΄), καθώς και της υφιστάμενης πολεοδομικής κατάστασης, προκειμένου να εξάγεται αιτιολογημένη κρίση ως προς τα όρια του οικισμού και τη θέση του ακινήτου ως προς αυτά. Αναφορικά με ιδιοκτησίες που βρίσκονται στο συνεκτικό τμήμα των παραπάνω οικισμών και όχι πλησίον των κατά τα ως άνω ορίων τους, η θέση τους δύναται να διαπιστώνεται από τις αρμόδιες Υπηρεσίες χωρίς τη διενέργεια αυτοψίας, εφόσον από τα στοιχεία που τηρούνται για τον οικισμό ή από αυτά που προσκομίζονται (αεροφωτογραφίες) και σε συνδυασμό με τις ηλεκτρονικές Υπηρεσίες του “Ελληνικού Κτηματολογίου” οι οποίες παρέχουν τεχνικό υπόβαθρο για τον εντοπισμό της θέσης ενός ακινήτου, εξάγεται ασφαλές συμπέρασμα ότι η ιδιοκτησία βρίσκεται εντός των ορίων του προϋφιστάμενου του έτους 1923 οικισμού. Παρακαλούμε για την πιστή τήρηση των ανωτέρω. Μπορείτε να κατεβάσετε την εγκύκλιο από εδώ

Παρέμβαση για την αδιανόητη ταλαιπωρία που υφίστανται οι διπλωματούχοι μηχανικοί από τον ΕΦΚΑ έκανε ο Πρόεδρος του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος με επιστολή του προς τους αρμόδιους Υπουργούς Έφη Αχτσιόγλου και Τάσο Πετρόπουλο, μετά από απόφαση της Διοικούσας Επιτροπής του ΤΕΕ. Στην επιστολή καταγγέλλεται ότι λόγω αδυναμίας των υπηρεσιών και των ηλεκτρονικών συστημάτων του ΕΦΚΑ δημιουργούνται τριτοκοσμικές εικόνες και οι μηχανικοί υφίστανται πολύωρη ταλαιπωρία καθημερινά προκειμένου να εκδίδουν κάθε μήνα βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας. Ο Πρόεδρος του ΤΕΕ Γιώργος Στασινός δήλωσε σχετικά: «Είναι αδιανόητο εν έτει 2017 να μην μπορούν να επικοινωνήσουν δύο ηλεκτρονικά συστήματα του ΕΦΚΑ. Είναι αδιανόητο να ζητούν από όσους λίγους μηχανικούς καταφέρνουν, μετά την λαίλαπα των αυξημένων ασφαλιστικών εισφορών, να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους, να ταλαιπωρούνται κάθε μήνα επί ώρες για να πάρουν ένα χαρτί που μπορεί να εκδοθεί ηλεκτρονικά χωρίς φυσική παρουσία. Επί ένα χρόνο προετοίμαζαν το νέο ασφαλιστικό και επί επτά μήνες τώρα δεν έχουν καταφέρει να συνδέσουν δύο ηλεκτρονικά συστήματα. Πόσο καιρό νομίζουν ότι έχουν για να κάνουν τα αυτονόητα; Γνωρίζει ο Πρωθυπουργός, που μιλάει, όπως πρόσφατα στο συνέδριο του Economist, για τις μεταρρυθμίσεις, τα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα της χώρας, για το επίπεδο του ανθρώπινου δυναμικού της χώρας και τη δίκαιη ανάπτυξη, ότι το 2017 στην Ελλάδα δεν μπορούν να επικοινωνήσουν δύο ηλεκτρονικά συστήματα και το επιστημονικό προσωπικό της χώρας αναγκάζεται να ταλαιπωρείται καθημερινά, σε τριτοκοσμικό επίπεδο, στον ΕΦΚΑ; Γνωρίζει ο Αλέξης Τσίπρας, που είναι διπλωματούχος μηχανικός, ότι αν ήθελε να βγάλει ασφαλιστική ενημερότητα θα έπρεπε να πάρει ο ίδιος νουμεράκι και να σταθεί επί ώρες στην ουρά των υπηρεσιών του ΕΦΚΑ; Δεν φτάνει που μας επέβαλαν δυσβάσταχτες εισφορές, θέλουν να τους παρακαλάμε, με την φυσική μας παρουσία, να κάνουν τη δουλειά τους. Αναρωτιέμαι πραγματικά: δεν υπάρχει τσίπα και φιλότιμο;» Αναλυτικότερα, στην αυστηρή επιστολή, με έντονο ύφος, το ΤΕΕ ενημερώνει την πολιτική ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης & Κοινωνικής Αλληλεγγύης και τη διοίκηση του ΕΦΚΑ ότι οι Διπλωματούχοι Μηχανικοί είναι αναγκασμένοι να προσέρχονται καθημερινά στις κατά τόπους αρμόδιες υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, προκειμένου να αποκτήσουν (μετά από πολύωρη αναμονή) βεβαίωση ασφαλιστικής ενημερότητας μέγιστης διάρκειας ενός (1) μηνός, παρά το ότι έχουν προηγουμένως εξοφλήσει την ανάλογη εισφορά τους, ώστε να έχουν το δικαίωμα να συνεχίσουν την – έτσι κι αλλιώς ελάχιστη – επαγγελματική τους δραστηριότητα. Το πρόβλημα, από όσα γνωρίζει το ΤΕΕ, αναφέρεται στην επιστολή, οφείλεται στην αδυναμία επικοινωνίας δύο ηλεκτρονικών συστημάτων του ίδιου φορέα, του ΕΦΚΑ, δηλαδή του ηλεκτρονικού συστήματος του πρώην ΤΣΜΕΔΕ (που είναι πλέον υπηρεσία του ΕΦΚΑ) με το νέο ηλεκτρονικό σύστημα εισφορών του ΕΦΚΑ. Η επιστολή του Προέδρου του ΤΕΕ καταλήγει ότι «προκειμένου να αντιμετωπιστούν άμεσα τα προβλήματα στην καθημερινότητα των μηχανικών – μελών μας και να μη δημιουργούνται τριτοκοσμικές εικόνες στις υπηρεσίες του ΕΦΚΑ, παρακαλούμε για τις αναγκαίες ενέργειες για τη διασύνδεση των ηλεκτρονικών συστημάτων, ώστε η ασφαλιστική ενημερότητα πλέον να εκδίδεται ηλεκτρονικά και να διαρκεί 6 (έξι) μήνες». Πηγή: http://web.tee.gr/eidisis/paremvasi-tee-gia-tin-taleporia-ton-michanikon-apo-ton-efka/

Στο χαμηλότερο επίπεδο από τον Μάιο του 2009 παρέμεινε η ανεργία στην Ευρωζώνη, σύμφωνα με τα διαθέσιμα στοιχεία της Eurostat για τον Ιανουάριο του 2017. Συγκεκριμένα, ο προσαρμοσμένος δείκτης ανεργίας διαμορφώθηκε στο 9,6% παραμένοντας σταθερός έναντι του Δεκεμβρίου του 2016. Σημειώνεται ότι τον Ιανουάριο του 2016 η ανεργία είχε ανέλθει στο 10,4%. Την ίδια ώρα, η ανεργία στις χώρες της Ε.Ε. υποχώρησε στο 8,1% έναντι 8,2% τον Δεκέμβριο του 2016 και 8,9% τον Ιανουάριο του 2016. Πρόκειται για το χαμηλότερο επίπεδο από τον Ιανουάριο του 2009. Μεταξύ των κρατών - μελών, το χαμηλότερο ποσοστό ανεργίας καταγράφηκε στην Τσεχία (3,4%) και τη Γερμανία (3,8%), ενώ το υψηλότερο στην Ελλάδα (23% τον Νοέμβριο του 2016) και στην Ισπανία (18,2%). Όσον αφορά τους νέους έως 25 ετών, ο αριθμός των ανέργων ανήλθε σε 2,826 εκατ. άτομα στην Ευρωζώνη και σε 4,017 εκατ. άτομα στην Ε.Ε., σημειώνοντας μείωση κατά 198.000 και 357.000 άτομα, αντίστοιχα, έναντι του Ιανουαρίου του 2016. Πηγή: http://www.dealnews.gr/roi/item/197651-%CE%A3%CE%B5-%CF%87%CE%B1%CE%BC%CE%B7%CE%BB%CF%8C-7,5-%CE%B5%CF%84%CF%8E%CE%BD-%CE%B7-%CE%B1%CE%BD%CE%B5%CF%81%CE%B3%CE%AF%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%95%CF%85%CF%81%CF%89%CE%B6%CF%8E%CE%BD%CE%B7#.WLkRYG-LS70

Ένας φάρος ηλικίας 120 ετών, στη νοτιοδυτική Δανία, τοποθετήθηκε πάνω σε ράγες και μεταφέρθηκε από το σημείο που είχε ανεγερθεί ώστε να σωθεί από την υποχώρηση του εδάφους. Όταν ο φάρος Rubjerg Knude χτίστηκε το 1900, απείχε περίπου 200 μέτρα από την χείλος του γκρεμού στην απόκρημνη ακτή της Γιουτλάνδης. Μέχρι και πριν τη μεταφορά του η απόσταση αυτή είχε μειωθεί στα έξι μέτρα. Ο δήμαρχος της περιοχής, Arne Boelt, ανέφερε ότι πολλά μπορούσαν να πάνε λάθος κατά τη μεταφορά του φάρου, που έχει βάρος 1000 τόνων και βρίσκεται σε έναν γκρεμό ύψους 200 μέτρων από το επίπεδο της θάλασσας. «Αλλά άξιζε το ρίσκο. Η εναλλακτική θα ήταν η αποσυναρμολόγησή του», πρόσθεσε. Η επιχείρηση διήρκεσε δέκα ώρες. Ο φάρος μετακινήθηκε με ταχύτητα οχτώ μέτρων ανά ώρα. Η Lea Wermelin, η 35χρονη υπουργός Περιβάλλοντος της Δανίας χαρακτήρισε τον λευκό φάρο ως «εθνικό θησαυρό» ώστε να εξηγήσει γιατί το υπουργείο της ξόδεψε πέντε εκατομμύρια κορώνες, περίπου 670.000 ευρώ για τη διάσωσή του. Στα έξοδα αυτά συνέβαλε και η πόλη του Hjoerring. Ο φάρος σταμάτησε να λειτουργεί το 1968 και μετατράπηκε σε μουσείο που περιλάμβανε και ένα έκθεμα για τη μάχη του κτιρίου ενάντια στο έδαφος που υποχωρούσε. Το μουσείο έκλεισε ωστόσο καθώς η άμμος κάλυψε τα δύο βοηθητικά κτίρια. Ο φάρος, ωστόσο, εξακολουθεί να προσελκύει 250.000 επισκέπτες τον χρόνο. Η περιοχή είναι γνωστή για το αμμώδες έδαφος και την ακτογραμμή που διαβρώνεται. Το 2008 μία εκκλησία αποσυναρμολογήθηκε ώστε να μην βρεθεί στον γκρεμό. Η εκκλησία είχε χτιστεί το 1250 και εκεί είχαν γυριστεί σκηνές της ταινίας "Η Γιορτή της Μπαμπέτ". Το 1987 "Η Γιορτή της Μπαμπέτ" έγινε η πρώτη δανέζικη ταινία που κέρδισε το όσκαρ καλύτερης ξένης ταινίας. Με πληροφορίες από Reuters Πηγή: www.lifo.gr

Για πολλούς αιώνες ήταν αδύνατο να φανταστούμε ότι μια πόλη θα μπορούσε να ήταν βιώσιμη με πληθυσμό πάνω από 1 εκατομμύριο κατοίκους. Στην πραγματικότητα μόνο μετά τον 19ο αιώνα όταν οι μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο όπως το Λονδίνο και το Πεκίνο ξεπέρασαν αυτό το όριο άρχισε αυτό να δείχνει δυνατό. Σήμερα στην Κίνα υπάρχουν περισσότερες από 100 πόλεις με πληθυσμό πάνω από 1 εκατομμύριο και αυτό έχει αλλάξει και τον ορισμό της μεγαλούπολης στο πέρας του χρόνου. Σύμφωνα με την έκθεση, η ανθρωπογεωγραφία του πλανήτη θα είναι τελείως διαφορετική από ότι σήμερα στο τέλος του αιώνα. Αυτές προβλέπεται να είναι οι 20 μεγαλύτερες μεγαλουπόλεις ως το 2100: Rank Population (2100) City Country #1 88.3 million Lagos Nigeria #2 83.5 million Kinshasa DRC #3 73.7 million Dar Es Salaam Tanzania #4 67.2 million Mumbai India #5 57.3 million Delhi India #6 56.6 million Khartoum Sudan #7 56.1 million Niamey Niger #8 54.3 million Dhaka Bangladesh #9 52.4 million Kolkata India #10 50.3 million Kabul Afghanistan #11 49.1 million Karachi Pakistan #12 46.7 million Nairobi Kenya #13 41.4 million Lilongwe Malawi #14 40.9 million Blantyre City Malawi #15 40.5 million Cairo Egypt #16 40.1 million Kampala Uganda #17 40.0 million Manila Philippines #18 37.7 million Lusaka Zambia #19 36.4 million Mogadishu Somalia #20 35.8 million Addis Ababa Ethiopia Ως το 2100, εκτιμάτε ότι 13 από τις μεγαλύτερες πόλεις του κόσμου θα βρίσκονται στην Αφρική, ενώ η Ινδία θα έχει 3 από αυτές και καμία από αυτές δεν θα βρίσκεται σε Αμερική, Κίνα ή Ευρώπη.

Το Πράσινο Ταμείο, αποφάσισε (ΔΣ 161.2/2019) την εκδήλωση πρόσκλησης για την υποβολή προτάσεων για την «ΧΡΗΜΑΤΟΔΟΤΗΣΗ ΔΙΕΞΑΓΩΓΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΩΝ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΩΝ 2019 – 2020» και καλεί τους δυνητικά δικαιούχους Ο.Τ.Α. α΄ βαθμού να υποβάλλουν αντίστοιχες προτάσεις στις επιλέξιμες κατηγορίες της παρούσας πρόσκλησης. Δυνητικοί δικαιούχοι του προγράμματος είναι: Οι πρωτοβάθμιοι Ο.Τ.Α. (Δήμοι) οι οποίοι εντάσσονται στις παρακάτω κατηγορίες σύμφωνα με την ταξινόμηση του Ν. 4555/2018 (Πρόγραμμα «ΚΛΕΙΣΘΕΝΗΣ Ι»): α) Δήμοι Μητροπολιτικών Κέντρων. Στην πρώτη κατηγορία υπάγονται όλοι οι δήμοι των Περιφερειακών Ενοτήτων Κεντρικού, Βόρειου, Νότιου και Δυτικού Τομέα Αθηνών και της Περιφερειακής Ενότητας Πειραιώς της Περιφέρειας Αττικής, καθώς και οι Δήμοι Θεσσαλονίκης, Αμπελοκήπων – Μενεμένης, Καλαμαριάς, Κορδελιού – Ευόσμου, Νεάπολης – Συκεών, Παύλου Μελά και Πυλαίας – Χορτιάτη της Περιφερειακής Ενότητας Θεσσαλονίκης. β) Μεγάλοι Ηπειρωτικοί Δήμοι και Δήμοι Πρωτεύουσες Νομών. Στη δεύτερη κατηγορία υπάγονται όλοι οι ηπειρωτικοί δήμοι, καθώς και οι δήμοι της Περιφέρειας Κρήτης και της Περιφερειακής Ενότητας Ευβοίας, με πληθυσμό άνω των 25.000 κατοίκων, με βάση τα στοιχεία μόνιμου πληθυσμού της τελευταίας απογραφής της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής, καθώς και οι δήμοι που αποτελούν πρωτεύουσα νομού, περιλαμβανομένων και των νησιωτικών νομών. Οι Περιφέρειες της Χώρας. Το Υπουργείο Π.ΕΝ. και τα υπόλοιπα Υπουργεία της Ελληνικής Κυβέρνησης. Επιλέξιμα Είδη και Κατηγορίες Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών: Α. Από τα «Είδη Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών» (όπως περιγράφονται στο αρ.1, παρ.2 της σχετικής ΥΑ), το Πράσινο Ταμείο θεωρεί ως επιλέξιμους του Αρχιτεκτονικούς Διαγωνισμούς που κατατάσσονται σωρευτικά στους: Απλούς ή σύνθετους (κατηγορίες α1 & α2). Διαγωνισμούς προσχεδίων (κατηγορία β2). Διαγωνισμούς ενός σταδίου (κατηγορία γ1). Ανοικτούς διαγωνισμούς (κατηγορία δ1). Β. Από τις κατηγορίες των “αξιόλογων τεχνικών έργων” (όπως περιγράφονται στη σχετική ΥΑ τα έργα για την υλοποίηση των οποίων είναι υποχρεωτική η προκήρυξη αρχιτεκτονικού διαγωνισμού), το Πράσινο Ταμείο θεωρεί ως επιλέξιμες για υποβολή στην παρούσα πρόσκληση τις παρακάτω, οι οποίες εντάσσονται σε (2) μέτρα, ως εξής: Μέτρο 1. Μελέτες αστικών αναπλάσεων – διαμόρφωσης ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων Επιλέξιμες κατηγορίες στο Μέτρο 1 είναι : Διαμορφώσεις – αναπλάσεις ελεύθερων κοινόχρηστων χώρων (η κατηγορία α2. της σχετικής Υ.Α.): Πάρκων, αλσών και εθνικών ή δημοτικών κήπων, πλατειών, οδών, πεζοδρόμων και παραλιακών περιοχών, περιβάλλοντος χώρου διατηρητέων μνημείων και αρχαιολογικών χώρων καθώς και ζωνών προστασίας της φύσης και του τοπίου. Θέματα εξοπλισμού ανοιχτών κοινόχρηστων χώρων και χώρων εξυπηρετήσεων ειδικής σημασίας, όπως αρχαιολογικών (η κατηγορία α3. της σχετικής Υ.Α.). Θέματα αποκατάστασης και επανάχρησης δημόσιων κτιρίων χαρακτηρισμένων ως διατηρητέα ή μνημεία. Οι παραπάνω κατηγορίες έργων εντάσσονται στις επιλέξιμες δράσεις περιβαλλοντικού ισοζυγίου, σύμφωνα με το αρ. 77 του νόμου 4495/2018. Ως εκ τούτου, μετά την ολοκλήρωση του διαγωνισμού το Πράσινο Ταμείο δύναται να εντάξει κατά προτεραιότητα σε μελλοντικά προγράμματα περιβαλλοντικού ισοζυγίου τη χρηματοδότηση των δράσεων υλοποίησης των υπόψη έργων. Μέτρο 2. Αρχιτεκτονικές μελέτες κτηριακών έργων Στον τομέα των αρχιτεκτονικών μελετών κτηριακών έργων, επιλέξιμες για τη χρηματοδότηση από το Πράσινο Ταμείο της Διεξαγωγής Αρχιτεκτονικών Διαγωνισμών είναι οι κατηγορίες: Πολιτιστικά κτήρια και πολιτιστικές εγκαταστάσεις (μουσεία, βιβλιοθήκες, κτίρια εκθέσεων, πινακοθήκες, γλυπτοθήκες, πνευματικά κέντρα κλπ). Χώροι συνάθροισης κοινού (συνεδριακά κέντρα, θέατρα, κινηματογράφοι, αμφιθέατρα, χώροι διαλέξεων, χώροι συναυλιών κλπ). Στις κατηγορίες αυτές περιλαμβάνεται επίσης ο περιβάλλων χώρος των κτηρίων αυτών. Οικονομικά Στοιχεία Πρόσκλησης: Η συνολική δαπάνη εις βάρος του προϋπολογισμού του Πράσινου Ταμείου που διατίθεται με την παρούσα Πρόσκληση προεκτιμάται σε 3.000.000 € για τα έτη 2019 – 2020 με κατ’ αρχή δέσμευση ποσού 1.000.000,00 € για το έτος 2019. Κάθε Πρωτοβάθμιος ΟΤΑ (Δήμος), εντός του έτους 2019, μπορεί να υποβάλλει αποκλειστικά μία (1) πρόταση προς χρηματοδότηση. Οι υπόλοιποι δυνητικά Δικαιούχοι (Περιφέρειες και Υπουργεία) εντός του έτους 2019, δύνανται να υποβάλλουν έως τρεις (3) προτάσεις για χρηματοδότηση ο καθένας. Το ανώτατο συνολικό ποσό βραβείων που χαρακτηρίζεται ως επιλέξιμο ανέρχεται σε 150.000,00 ευρώ. Σημειώνεται ότι τα ύψη των βραβείων υπολογίζονται βάσει της κείμενης νομοθεσίας. Ως προς τα λοιπά έξοδα του διαγωνισμού το επιλέξιμο προς χρηματοδότηση ποσό από το Πράσινο Ταμείο ανέρχεται στα 5.000,00 ευρώ ανά διαγωνισμό. Το ποσό χρηματοδότησης από το Πράσινο Ταμείο προς τους δικαιούχους Δήμους αντιστοιχεί: για τα έργα του Μέτρου 1: στο σύνολο των διανεμόμενων βραβείων, πλέον του ποσού των 5.000 ευρώ για τα λοιπά έξοδα του διαγωνισμού. για τα έργα του Μέτρου 2: στο 70% των διανεμόμενων βραβείων, πλέον του ποσού των 5.000 ευρώ για τα λοιπά έξοδα του διαγωνισμού. Τρόπος αξιολόγησης προτάσεων: Άμεση αξιολόγηση, με την κατάθεση απόφασης αρμόδιου συλλογικού οργάνου για τη διενέργεια αρχιτεκτονικού διαγωνισμού.