Αναζήτηση στην κοινότητα

Σε συνέχεια προηγούμενου σχετικού άρθρου για τα ανεπιθύμητα φαινόμενα των ανατινάξεων”, θα αναφερθούμε στο θόρυβο & στη σκόνη. Σε κάθε ανατίναξη δημιουργείται ωστικό κύμα, κυρίως από την εκτόνωση της πίεσης των αερίων που προκύπτουν από την έκρηξη των υλικών. Σύμφωνα με τους Wiss & Lineham (1978), η δημιουργία ωστικού κύματος οφείλεται σε: διαφυγή των αερίων της έκρηξης από το στόμιο του διατρήματος (venting) & δια μέσου της μάζας του θρυμματισμένου βράχου. διαφυγή αερίων από τις ασυνέχειες του πετρώματος που συναντούν τα διατρήματα. μετατόπιση του θραυσμένου πετρώματος κατά την ανατίναξη, όπου λόγω του μεγάλου όγκου συμπιέζει τον αέρα. πρόσκρουση μεταξύ των τεμαχίων του εξορυγμένου υλικού καθώς αυτά κινούνται αιωρούμενα. ελεύθερη έκρηξη υλικών στην επιφάνεια του εδάφους, όπως πχ όταν χρησιμοποιείται ακαριαία θρυαλλίδα για την έναυση των υπονόμων. Το ωστικό κύμα προκαλεί τοπική μεταβολή της πίεσης στον αέρα (υπερπίεση) η οποία και μεταδίδεται ακτινικά προς κάθε δυνατή διεύθυνση με ταχύτητα περίπου 340 m/sec. Έτσι παράγεται ένας ανεπιθύμητος κι ενοχλητικός ήχος (θόρυβος). Επειδή η ανατίναξη διαρκεί πολύ μικρό χρονικό διάστημα (1 – 2 sec αναλόγως του πλήθους των διατρημάτων), πρακτικά θα γίνει αντιληπτή ως βροντή ή “μπουμπουνητό”, αυτό δηλαδή που συνήθως ακολουθεί μετά τις ηλεκτρικές εκκενώσεις (αστραπές & κεραυνούς) στην ατμόσφαιρα σε μια βροχερή ημέρα. Είναι αρκετά σύνηθες το φαινόμενο, ο θόρυβος που προκαλεί μια έκρηξη να συγχέεται με τη δόνηση. Με δεδομένο ότι τα ηχητικά κύματα ταξιδεύουν με μικρότερη ταχύτητα από τη δόνηση, θεωρείται από τους περιοίκους ότι η έκρηξη προκαλεί “διπλή δόνηση”. Η ψευδαίσθηση αυτή γίνεται ακόμη πιο έντονη από την επίδραση που έχει το ωστικό κύμα (μεταβολή στην πίεση του αέρα) στα παράθυρα των σπιτιών (κροτάλισμα). Η υπερπίεση (sound pressure) ή ωστικό κύμα που δημιουργείται από την έκρηξη μιας ποσότητας εκρηκτικής ύλης, υπολογίζεται από την ακόλουθη σχέση (ISEE Blaster’s Handbook) : όπου : P η προκαλούμενη πίεση στον ατμοσφαιρικό αέρα σε kpa (sound pressure) Q η ποσότητα της εκρηκτικής ύλης σε kg ανά χρόνο επιβράδυνσης R η απόσταση της θέσης μέτρησης από το σημείο της έκρηξης σε μέτρα Κ & β συντελεστές με τιμές αναλόγως των συνθηκών γόμωσης Συνήθως, όμως, ως μονάδα μέτρησης της ηχητικής έντασης χρησιμοποιείται το decibel (dB), το οποίο προκύπτει από τη σύγκριση της υπερπίεσης με μια τιμή αναφοράς (PO = 20 x 10-9 kpa). Υπολογίζεται από τη σχέση dB = 20 x log (P/PO). Προφανώς η υπερπίεση (ωστικό κύμα) δεν πρέπει να ξεπερνά κάποιο όριο ώστε να μην υπάρχουν παράπονα αλλά και να μην προκαλούνται ζημιές. Επί σειρά ετών θεωρούνταν ως ασφαλές όριο η τιμή των 140 dB. Η Υπηρεσία Μεταλλείων των ΗΠΑ (USBM) έπειτα από σχετική μελέτη του Siskind (1980) υιοθέτησε ως ανώτατη επιτρεπόμενη τιμή τα 134 dB, που πρακτικά αποτελεί το ήμισυ της προηγούμενης (λόγω λογαριθμικής κλίμακας) & ισοδυναμεί με το θόρυβο που προκαλεί άνεμος ταχύτητας 32 km/h (έντασης περίπου 5 στην κλίμακα Beaufort). Η τιμή των 134 dB υιοθετήθηκε ως μέγιστη επιτρεπόμενη και από τον Κανονισμό Μεταλλευτικών & Λατομικών Εργασιών (ΚΜΛΕ – Yπ. Aποφ. 2223 ΦEK 1227/14-06-2011) που εφαρμόζεται στη χώρα μας (άρθρο 88). Εκτός από την ποσότητα των εκρηκτικών ανά χρόνο επιβράδυνσης, το ωστικό κύμα επηρεάζεται και από ατμοσφαιρικούς παράγοντες, όπως η διεύθυνση & η ταχύτητα του πνέοντος ανέμου, καθώς και τη θερμοκρασιακή αναστροφή (atmospheric inversion). Σε κανονικές συνθήκες η θερμοκρασία του αέρα μειώνεται κατά περίπου 2 οC ανά 300 m ύψους. Το ίδιο συμβαίνει και με την ταχύτητα που μεταβάλλεται κατά περίπου 0,5 m/sec για κάθε αλλαγή της θερμοκρασίας κατά 1 οC. Η κανονική αυτή συνθήκη στρέφει τα ηχητικά κύματα προς τα πάνω μακριά από το έδαφος, με αποτέλεσμα να απορροφούνται από την ατμόσφαιρα. Στην περίπτωση θερμοκρασιακής αναστροφής (σπάνιο φαινόμενο) η θερμοκρασία του αέρα αυξάνεται με το ύψος με αποτέλεσμα τα ηχητικά κύματα να επιστρέφουν προς το έδαφος. Έτσι αντί να έχουμε απόσβεση του θορύβου, παρατηρείται τοπικά ενίσχυση της έντασης του. Ο άνεμος μπορεί να επιδράσει επίσης με την ταχύτητα & τη διεύθυνση διάδοσης του. Όταν πνέει άνεμος προφανώς και θα γίνει εντονότερα αισθητός ο ήχος της έκρηξης προς την κατεύθυνση που φυσάει. Με την ένταση του δε θα συμβάλει και στην ενίσχυση της στάθμης του θορύβου στη συγκεκριμένη περιοχή. Η ύπαρξη φυσικού αναχώματος ή άλλης μορφής προστατευτικού φραγμού μεταξύ της θέσης ανατίναξης και του σημείου ενδιαφέροντος, μειώνει την επίδραση αυτή. Ταυτόχρονα με τη πρόκληση θορύβου το ωστικό κύμα της ανατίναξης παρασύρει και τα μικροσκοπικά σωματίδια από το θρυμματισμένο πέτρωμα (σκόνη). Προφανώς όσο ισχυρότερο το ωστικό κύμα & η ένταση του πνέοντος ανέμου, τόσο μεγαλύτερη η διασπορά της σκόνης. Το φαινόμενο αντιμετωπίζεται σχετικά εύκολα με διαβροχή των μετώπων εξόρυξης από ασφαλή απόσταση & πάντοτε πίσω από αυτά, για προστασία από τις εκτινάξεις θραυσμάτων πετρώματος. Εάν δε υπάρχει και δυνατότητα τηλεχειρισμού του “καταβρεχτήρα” ακόμα καλύτερα ! Οι παρεμβάσεις που μπορούν να γίνουν ώστε να μειωθεί η ένταση του ωστικού κύματος & δευτερευόντως η διασπορά σκόνης, είναι : (a) μείωση της ποσότητας εκρηκτικών Q ανά χρόνο επιβράδυνσης. (b) προσεκτική & επιμελημένη επιγόμωση (τάπα) σε μήκος τουλάχιστον 25 x d, όπου d η διάμετρος σε mm. (c) αποφυγή προσανατολισμού της διεύθυνσης έναυσης των υπονόμων προς εκείνη που θα προκληθεί όχληση (πχ προς κοντινές κατοικίες) (d) επιλογή κατάλληλων χρόνων επιβράδυνσης ώστε η βαθμιαία προχώρηση της ανατίναξης να γίνεται με ταχύτητα μικρότερη από αυτή της διάδοσης του ήχου στον αέρα. (e) αποφυγή χρήσης στην επιφάνεια του εδάφους μέσων έναυσης που προκαλούν ισχυρή έκρηξη, δηλαδή πρακτικά της ακαριαίας θρυαλλίδας. Εάν τούτο δεν είναι εφικτό, θα πρέπει η θρυαλλίδα να καλύπτεται από στρώμα λεπτόκοκκης άμμου πάχους περίπου 10 cm. Έτσι θα περιοριστεί σημαντικά ο παραγόμενος θόρυβος, θα αυξηθεί όμως η ποσότητα της σκόνης. Η ενδεδειγμένη λύση στο πρόβλημα είναι η χρήση “μη ηλεκτρικών καψυλλίων” (Nonel) ή/και ηλεκτρονικών καψυλλίων (electronic detonators) για την έναυση των εκρηκτικών. Tόσο με τα “Nonel” όσο και με τα ηλεκτρονικά καψύλλια , η έκρηξη ξεκινάει από τον πυθμένα κάθε γομωμένου υπονόμου. Έτσι τα αέρια της έκρηξης παραμένουν εντός της θρυμματισμένης μάζας του πετρώματος για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα πριν διαχυθούν στην ατμόσφαιρα, συμβάλλοντας με την πίεση τους στη μετακίνηση του θρυμματισμένου βράχου από τη φυσική του θέση. Έτσι επιτυγχάνεται καλύτερος θρυμματισμός, ενώ και ο παραγόμενος θόρυβος είναι περιορισμένος, αφού τα αέρια της έκρηξης διαχέονται στην ατμόσφαιρα με τη μικρότερη δυνατή πίεση. Το τελευταίο συνεισφέρει θετικά και στην αποτροπή διασποράς σκόνης. Επιπρόσθετα λόγω των πολλαπλών χρόνων επιβράδυνσης, έχουμε τη δυνατότητα καλύτερου ελέγχου της ανατίναξης κι άρα ευκολότερη εφαρμογή του (d). Με κατάλληλο σχεδιασμό, προσεκτική & επιμελημένη εργασία, αλλά και εφαρμογή όλων των κανονισμών όλα γίνονται. Λεωνίδας Καζάκος, Μηχανικός Μεταλλείων ΕΜΠ MSc Τεχνικός σύμβουλος σε θέματα εφαρμογής εκρηκτικών υλών Εκπόνηση μελετών ελεγχόμενων ανατινάξεων – μετρήσεις δονήσεων – επίβλεψη εργασιών πηγή: Εργοληπτικόν Βήμα Νο_138 της ΠΕΣΕΔΕ View full είδηση

Σε ηγέτιδα των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ) αναδεικνύεται η ηλιακή ενέργεια, αφού η επέκταση και η ανάπτυξη των φωτοβολταϊκών είχε ως αποτέλεσμα 33 χώρες να παράγουν μέσω αυτών πάνω από το ένα δέκατο της ηλεκτρικής τους ενέργειας. H Ελλάδα είχε το δεύτερο υψηλότερο μερίδιο παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά στο μείγμα ηλεκτρικής ενέργειας (19%), ακολουθούμενη από την Ουγγαρία (18%) και την Ολλανδία (17%). Η Χιλή ήταν στην πρώτη θέση, με σχεδόν 20% το 2023. Σύμφωνα με ανάλυση του think tank για την καθαρή ενέργεια Ember η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά και αιολικά θα αποτελέσει τη ραχοκοκαλιά του μελλοντικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας, παρέχοντας σχεδόν το 70% της παγκόσμιας ηλεκτρικής ενέργειας έως το 2050. © Ember Οι φωτοβολταϊκές και αιολικές εγκαταστάσεις συνεισέφεραν το 13,4% του ηλεκτρισμού που παρήχθη διεθνώς και το υπόλοιπο ποσοστό της «καθαρής» ενέργειας προήλθε από άλλες ανανεώσιμες πηγές, ιδίως υδροηλεκτρικές μονάδες. Σε κατά κεφαλήν βάση, η Αυστραλία παρήγαγε την περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακή ενέργεια με 1.810 kWh, ενώ η Ολλανδία ήρθε δεύτερη με 1.208 kWh. Η Ισπανία έγινε ο τρίτος μεγαλύτερος παραγωγός ηλιακής ενέργειας σε κατά κεφαλήν βάση το 2023, αφού κατέλαβε την πέμπτη θέση το 2022. Ιδιαίτερη μνεία κάνει το think tank και στην κυριαρχία της Κίνας. Η εν λόγω χώρα παρήγαγε την περισσότερη ηλεκτρική ενέργεια από ηλιακή ενέργεια (584 TWh), ξεπερνώντας ακόμα και τις Ηνωμένες Πολιτείες (238 TWh). Η Ινδία ξεπέρασε την Ιαπωνία και έγινε η τρίτη μεγαλύτερη γεννήτρια ηλιακής ενέργειας το 2023 (113 TWh). Αυτή η κατάταξη δεν συμπεριλαμβάνει χώρες με λιγότερο από 5 TWh ηλιακής παραγωγής. Η ΕΕ παράγει το 44% της ηλεκτρικής της ενέργειας από ΑΠΕ Η Ευρωπαϊκή Ένωση κάνει σταθερά ανοδικά βήματα παράγοντας το 44% της ηλεκτρικής της ενέργειας από ΑΠΕ, με το μπλοκ να συνεισφέρει το 17% της παγκόσμιας ανάπτυξης το 2023. Σημειώνεται πως περισσότερο από το ήμισυ της αύξησης της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας το 2023 προήλθε από πέντε τεχνολογίες: ηλεκτρικά οχήματα (EV), αντλίες θερμότητας, ηλεκτρολύτες, κλιματισμός και κέντρα δεδομένων. Η εξάπλωση αυτών των τεχνολογιών θα επιταχύνει την αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, αλλά η συνολική ζήτηση ενέργειας θα μειωθεί, καθώς η ηλεκτροκίνηση είναι πολύ πιο αποδοτική από τα ορυκτά καύσιμα. Σημειώνεται πως η Solar ήταν ο κύριος προμηθευτής ηλεκτρικής ενέργειας στον κόσμο πέρυσι, παρέχοντας διπλάσια νέα ενέργεια από τον άνθρακα. Διατήρησε το καθεστώς της ως η ταχύτερα αναπτυσσόμενη πηγή ενέργειας για 19η συνεχή χρονιά. To Ember αναμένει η αύξηση της καθαρής ενέργειας να υπερκαλύψει τη συνολική αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, οδηγώντας την παραγωγή ενέργειας από ορυκτά καύσιμα σε πτώση κατά 2% το 2024. Περισσότερες από τις μισές οικονομίες βρίσκονται ήδη τουλάχιστον πέντε χρόνια από την κορύφωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Οι εκπομπές από αυτούς τους 118 τομείς ηλεκτρικής ενέργειας έχουν μειωθεί κατά ένα τέταρτο την τελευταία δεκαετία. Συνολικά, αντιπροσωπεύουν το 43% της παγκόσμιας ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας. Η παραγωγή ορυκτών καυσίμων στο Ηνωμένο Βασίλειο έχει μειωθεί κατά 63% από την κορύφωσή της το 2008, στην Ελλάδα κατά 57% (έχοντας κορυφωθεί το 2007), στην Ισπανία κατά 59% (2005) και στη Γερμανία κατά 42% (2007). Η πτώση αυτή είναι αλληλένδετη με την υψηλή διείσδυση των ΑΠΕ. Άλλες βασικές ανεπτυγμένες οικονομίες έχουν κορυφωθεί και έχουν δει μικρότερες πτώσεις. Η παραγωγή ορυκτών καυσίμων στις ΗΠΑ μειώθηκε κατά 16% από την κορύφωσή της το 2007, τον Καναδά κατά 26% (έχοντας κορυφωθεί το 2001), την Αυστραλία κατά 24% (2009), την Ιαπωνία κατά 29% (2012) και τη Νότια Κορέα κατά 13% (2018). Συνολικά, οι χώρες του ΟΟΣΑ είδαν τις εκπομπές του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας να κορυφώνονται το 2007, με πτώση 28% από τότε. Η μείωση των εκπομπών στον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας είναι ήδη η πραγματικότητα για πολλές χώρες και το σκηνικό είναι πλέον έτοιμο για να αρχίσουν να μειώνονται οι παγκόσμιες εκπομπές. Οι ΑΠΕ κατέλαβαν για πρώτη φορά το 30% της παγκόσμιας παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας το 2023, θέτοντας την πράσινη ενέργεια σύμμαχο στην απεξάρτηση από τον άνθρακα. Η παραγωγή ενέργειας από φωτοβολταϊκά και αιολικά συνέχισε να επεκτείνεται ταχύτερα από οποιαδήποτε άλλη πηγή ηλεκτρικής ενέργειας. Αμφότερες έφτασαν σε νέο υψηλό ρεκόρ 13,4% (3.935 TWh) το 2023, κερδίζοντας άλλες 1,5 ποσοστιαίες μονάδες του παγκόσμιου μείγματος ηλεκτρικής ενέργειας σε σύγκριση με το 2022 (11,9%, 3.422 TWh). Η Κίνα ήταν ο κύριος συνεισφέρων, αντιπροσωπεύοντας το 51% της πρόσθετης παγκόσμιας παραγωγής από φ/β το 2023 και το 60% της νέας παγκόσμιας παραγωγής αιολικής ενέργειας. Άλλοι σημαντικοί παράγοντες που συμβάλλουν στην παγκόσμια ανάπτυξη της αιολικής ενέργειας περιλαμβάνουν την ΕΕ (24%) και τη Βραζιλία (7%), ενώ η παγκόσμια ανάπτυξη φωτοβολταϊκών προέρχεται από την ΕΕ (12%) και τις ΗΠΑ (11%). Μαζί, οι τέσσερις κορυφαίες οικονομίες – η Κίνα, η ΕΕ, οι ΗΠΑ και η Βραζιλία – αντιπροσώπευαν το 81% της αύξησης της ενέργειας από φωτοβολταϊκά το 2023. Τι αναμένουμε για το 2024 Η Ember προβλέπει ότι η παραγωγή από ορυκτά καύσιμα θα μειωθεί ελαφρώς το 2024, οδηγώντας σε μεγαλύτερες μειώσεις τα επόμενα χρόνια. Η αύξηση της ζήτησης το 2024 αναμένεται να είναι υψηλότερη από ό,τι το 2023 (+968 TWh), ενώ αύξηση της καθαρής παραγωγής προβλέπεται να είναι ακόμη μεγαλύτερη (+1300 TWh), οδηγώντας σε μείωση της παγκόσμιας παραγωγής ορυκτών καυσίμων κατά 2% (-333 TWh). Ήδη η εξάπλωση της καθαρής παραγωγής, με αιχμή την ηλιακή και την αιολική ενέργεια, έχει συμβάλει στην επιβράδυνση της αύξησης των ορυκτών καυσίμων κατά σχεδόν δύο τρίτα τα τελευταία δέκα χρόνια. Ως αποτέλεσμα, οι μισές οικονομίες του κόσμου έχουν ήδη περάσει τουλάχιστον πέντε χρόνια μετά την κορύφωση της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ορυκτά καύσιμα. Οι χώρες του ΟΟΣΑ βρίσκονται στην πρώτη γραμμή με τις εκπομπές του τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας να κορυφώνονται συλλογικά το 2007 και να μειώνονται έκτοτε κατά 28%. Την επόμενη δεκαετία η ενεργειακή μετάβαση θα εισέλθει σε νέα φάση. Η μείωση της χρήσης ορυκτών καυσίμων στον τομέα της ενέργειας σε παγκόσμιο επίπεδο είναι αναπόφευκτη. Οι προσθήκες καθαρής ηλεκτρικής ενέργειας – με αιχμή την παραγωγή από φωτοβολταϊκά και αιολικά – προβλέπεται ήδη ότι θα ξεπεράσουν την αύξηση της ζήτησης κατά την επόμενη δεκαετία, εξασφαλίζοντας μέτριες μειώσεις στη χρήση ορυκτών καυσίμων. Οι διεθνείς στόχοι για την κλιματική αλλαγή βρίσκονται σε συγκερασμό με τον τομέα της ηλεκτρικής ενέργειας. Ως εκ τούτου, θα πρέπει να είναι ο πρώτος που θα απαλλαγεί από τις ανθρακούχες εκπομπές – έως το 2035 στις χώρες του ΟΟΣΑ, έως το 2045 στον υπόλοιπο κόσμο. Ο εν λόγω τομέας είναι εκείνος με τις υψηλότερες εκπομπές, καθώς παράγει περισσότερο από το ένα τρίτο των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα που σχετίζονται με την ενέργεια. Η καθαρή ηλεκτρική ενέργεια είναι το κλειδί για την απαλλαγή από τον άνθρακα στις μεταφορές, τη θέρμανση και σε μεγάλο μέρος της βιομηχανίας, αντικαθιστώντας την καύση ορυκτών καυσίμων που πραγματοποιείται σήμερα στους κινητήρες αυτοκινήτων και λεωφορείων, στους λέβητες, στους κλιβάνους και σε άλλες εφαρμογές. View full είδηση

Ο νόμιμος κατώτατος από 01/04/2024 είναι 830,00€ για τον άγαμο και χωρίς προϋπηρεσία. Όλοι μας ασφαλιζόμαστε στον ΕΦΚΑ ( πλην δημοσιογράφων ) από 01/01/2017 σε ειδικές όμως για τον καθένα μας διακριτές κατηγορίες. Ο μισθωτός μηχανικός ασφαλίζεται για: Κύρια ασφάλιση με κρατήσεις εργαζόμενου 10,87%, επικουρική ασφάλιση με κρατήσεις εργαζόμενου 22,12€ (εφόσον έχει επιλέξει* την 1η κατηγορία ή 26,66€ για την 2η κατηγορία ή 31,77€ για την 3η κατηγορία) και κλάδο εφάπαξ παροχών (πρόνοια) με κρατήσεις εργαζόμενου 29,49€ (εφόσον έχει επιλέξει* την 1η κατηγορία ή 35,17€ για την 2η κατηγορία ή 41,97€ για την 3η κατηγορία). Τα ανωτέρω διαμορφώνουν τις καθαρές φορολογητέες αποδοχές των 688,17€ θεωρώντας ότι έχει επιλεχθεί η 1η κατηγορία. Οι πληρωτέες αποδοχές θα διαμορφωθούν κατά 6,71€ χαμηλότερα λόγω παρακράτησης φόρου. Ενδεχομένως όμως ο μισθωτός μηχανικός να έχει επιλέξει για την επικούρηση το ΤΕΚΑ. Σε αυτό το ενδεχόμενο εφαρμόζεται στον επικουρικό κλάδο κράτηση εργαζόμενου 3% επί πλασματικών αποδοχών 737,33€ ή 888,66€ ή 1.058,83€ εφόσον έχει επιλεχθεί η 1η ή η 2η ή η 3η κατηγορία*. Ο κλάδος εφάπαξ παροχών (πρόνοια) παραμένει ως έχει. Συνεπώς η πιθανή επιλογή ΤΕΚΑ δίνει ομοίως καθαρές φορολογητέες αποδοχές 688,17€ θεωρώντας ότι έχει επιλεχθεί η 1η κατηγορία. Ομοίως, οι πληρωτέες αποδοχές θα διαμορφωθούν κατά 6,71€ χαμηλότερα λόγω παρακράτησης φόρου. Τώρα για το "μικρό" ή το "μεγάλο" ένσημο εικάζω ότι πρόκειται για κάποια εσωτερική ορολογία που έχει αναπτυχθεί στην συγκεκριμένη επιχείρηση υπονοώντας την ανάλογη επιλογή κατηγορίας κρατήσεων επικουρικής και προνοιακής ασφάλισης. *2.2. Από 01/07/2020 και μετά, επιλέγουν ελεύθερα την ασφαλιστική κατηγορία, στην οποία επιθυμούν να υπαχθούν. Η κατάταξη είναι υποχρεωτική. Ωστόσο, εάν ο ασφαλισμένος δεν επιλέξει ασφαλιστική κατηγορία κατατάσσεται υποχρεωτικά στην πρώτη (1η). Ειδικότερα, ο ασφαλισμένος με αίτημά του προς τον εργοδότη του γνωστοποιεί τη βούλησή του για την επιλογή ασφαλιστικής κατηγορίας. Εάν δεν κατατεθεί σχετικό αίτημα, πρέπει να καταχωρηθεί στην Α.Π.Δ. με τα ασφαλιστικά στοιχεία που αντιστοιχούν στην 1η ασφαλιστική κατηγορία. Αίτημα στον εργοδότη για μεταβολή ασφαλιστικής κατηγορίας μπορεί να υποβληθεί οποτεδήποτε. Σε κάθε περίπτωση όμως, η μετάταξη από κατηγορία σε κατηγορία γίνεται από την 1η Ιανουαρίου του επόμενου έτους από την υποβολή της αίτησης και ισχύει για όλο το επόμενο έτος από την υποβολή της αίτησης. Με δεδομένο ότι, η Α.Π.Δ. αποτελεί δήλωση του εργοδότη, μέσω της οποίας διαμορφώνεται, αφενός, η υποχρέωσή του για καταβολή των αντίστοιχων ασφαλιστικών εισφορών και, αφετέρου, η ασφαλιστική ιστορία των εργαζομένων του - πάντοτε βάσει των στοιχείων που διέπουν το καθεστώς απασχόλησης ενός εκάστου - η Α.Π.Δ. χρησιμοποιείται για τη συγκεκριμένη κατηγορία εργαζομένων (επέχοντας δήλωση επιλογής ασφαλιστικής κατηγορίας) για την κατάταξή τους στις προαναφερθείσες ασφαλιστικές κατηγορίες. Συγκεκριμένα, η Α.Π.Δ. του Ιανουαρίου κάθε έτους, ή η Α.Π.Δ., που αφορά τον πρώτο μήνα απασχόλησης νέοπροσληφθέντος μηχανικού / υγειονομικού απασχολούμενου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας, θα καθορίζει την ασφαλιστική κατηγορία, στην οποία εντάσσεται για τον κλάδο Πρόνοιας του τ. Ε.Τ.Ε.Α.Ε.Π., κατά τους λοιπούς μήνες, μέχρι τη λήξη του συγκεκριμένου ημερολογιακού έτους.

Η εντύπωση που έχω είναι πως η θερμοκρασία επιστροφής και προσαγωγής ρυθμίζονται από την αντλία με τον δικό της έλεγχο ανάλογα με τη μέση θερμοκρασία των σωμάτων που επιλέγω,όταν πχ θέλω να αποδόσει η αντλία ονομαστικά 12 kw για 55/50 βάζω την αντλία και μου φτιάχνει 55/50 άρα μέσο όρο 52,5 όσο υπολόγισα για τα υπερδιαστασιολογημένα σώματα αντίστοιχης ισχύος.Αν η ισχύς αυτή δε μου φτάνει κι ο χώρος κρυώσει η απόδοση των σωμάτων θα αυξηθεί επειδή πχ δε θα έχω 22 που υπολόγιζα αλλά 18 ενώ η αντλία δε θα μου δώσει παραπάνω ισχύ αλλά 12 επειδή πχ έξω έχω -2 και όταν έχω -2 η συγκεκριμένη αντλία για 55/50 δίνει 12,συνεπώς ενώ η αντλία θα παλεύει να δώσει 12 με 55/50 τα σώματα θα τραβάνε πάνω από 12 αλλά κάτω πχ από 15 που θέλω για να πάω στο 22,άρα η αντλία δε θα φτάσει ποτέ 55/50 και θα ισοροπήσει σε τέτοιο δτ και τμεσο που τα σώματα θα αποδίδουν τα 12 για μια χαμηλότερη θερνοκρασία των 22,άρα εκεί βάζω το λέβητα και συμπληρώνει τα 3 (χωρίς παρεξήγηση 😁) ώστε να έχω 55/50 αλλά ποτέ παραπάνω από 52,5 μέσο άρα αντιλαμβάνοναι ότι η αντλία δε θα σβήσει όσο δε της δίνεις πιο πολύ.Καταλαβαίνω κάτι λάθος; Ξαναλέω όλα αυτά στη θεωρία δεν έχω ασχοληθεί ποτέ με έλεγχο αντλίας για πραγματική μελέτη.Σε πιστεύω συνάδελφε καταλαβαίνω ότι μιλας με εμπειρία.

σε καινουργια οικοδομη θελω να βαλω αντι για πλακακια βιομηχανικο δαπεδο τι αντοχης πρεπει να ειναι ? χρειαζετε 25/30 μπορει να γινει και σε κατι ελαφρυτερο λογο ρυσεων στις βεραντες πρεπει να κανουμε εσωτερικο γεμισμα 18-20 cm τι λυση μπορει να δωθει ?

Σας ενημερώνουμε ότι, εκδόθηκε η υπό στοιχεία ΥΠΕΝ/ΥΔΕΝ/47958/317/ 30.04.2024 (ΑΔΑ: 6ΚΥ24653Π8-ΕΜΕ) απόφαση του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με την οποία εγκρίνονται: οι υπό στοιχεία «Ο.Π.Ε.-Κ.1-10» και «Ο.Π.Ε.-Κ.2.5-10» Οριστικοί Πίνακες Εγκεκριμένων αιτήσεων Μονοκατοικιών/Μεμονωμένων διαμερισμάτων. ο υπό στοιχεία «ΠΟΛ-Ο.Π.Ε.-07» Οριστικός Πίνακας Εγκεκριμένων αιτήσεων Πολυκατοικιών Οι πίνακες έχουν αναρτηθεί στην ενότητα Αποτελέσματα Αξιολόγησης της ιστοσελίδας του προγράμματος. View full είδηση

Η μελέτη τέτοιας διαδικασίας είναι πολύπλοκη. Θα πρέπει να επικοινωνήσετε με τον αρμόδιο μηχανικό σας. Για να πάρετε μια ιδέα διαβάστε το επισυναπτόμενο. 08-03-02-00.pdf

Στο ΦΕΚ Β 4520/18 αρθρο 1 παρ. 8, για εργασιες σε κοινοχρηστα ζητουσε συναινεση τουλαχιστον του 67% Μετα δυο χρονια, στο ΦΕΚ 1843/20 αρθρο 3 παρ. "στ", το ααλλαξαν και ζηταει συναινεση των συνιδιοκτητων του ακινητου για εργασιες σε κοινοχρηστα και κοινοκτητα, χωρις να οριζει ποσοστο. Επομενως, κατα μια ερμηνεια, αυτη η συναινεση αφορά το 100% άλλως οδηγει στην απορριψη της αιτησης Το μονο που -πιθανον- να σωζει την υποθεση, α] ειναι να υπαρχει κανονισμος που να οριζει καποιο ποσοστο πλειοψηφιας για τετοιες εργασιες...και να θεωρηθει οτι ο κανονισμος υπερτερεί της αοριστιας της εγκυκλιου β] ή, οσοι συμφωνουν, να καταθεσουν γραπτη αιτηση στην ΥΔΟΜ, για τις επισκευες που ζητανε, επικαλουμενοι "αμεση και επειγουσα περιπτωση επικινδυνοτητας κατα ζωής και πραγματων" θετοντας την Υπηρεσια -σε περιπτωση απορριψης της αιτησης- προ των ευθυνων της για την περιπτωση προκλησης βλαβων ή ζημιών σε προσωπα και πραγματα. Η απαιτηση για τακτοποιηση ολης της οικοδομης, αποτελει εφευρημα των συντακτων του νομου, με προφανη εισπρακτικο σκοπο, όπως εξ αλλου ειναι και η ολη φιλοσοφια "τακτοποιησης των αυθαιρεσιων"... παραβλέποντας οτι υπαρχουν ιδιοκτητες που αδιαφορουν ή εχουν αποβιωσει ή δεν γνωριζουν οτι η ιδιοκτησια τους εχει καποια "αυθαιρεσια"...κλπκλπ καλο μηνα

Η Havelar, μια νεοπαγής πορτογαλική εταιρία, με έδρα το Πόρτο, η οποία ιδρύθηκε από ανθρώπους με εμπειρία στις κατασκευές, αρχιτέκτονες αλλά και χρηματοπιστωτικούς οργανισμούς, μόλις ολοκλήρωσε το πρώτο σπίτι που δημιουργήθηκε μέσω τρισδιάστατης εκτύπωσης στην Πορτογαλία. Το σπίτι, που βρίσκεται στην ευρύτερη περιοχή του Πόρτο, έχει εμβαδόν 80 τετραγωνικών μέτρων, διαθέτει δύο υπνοδωμάτια και ολοκληρώθηκε μέσα σε μόλις 18 ώρες. Ο χρόνος εκτέλεσης της τρισδιάστατης εκτύπωσης έρχεται να υπογραμμίσει την αποδοτικότητα και τις ταχύτητες που μπορεί να προσφέρει η τεχνολογία των τρισδιάστατων εκτυπώσεων στην οικοδομική βιομηχανία. Ο Πάτρικ Έιχινερ, διευθύνων σύμβουλος και συνιδρυτής της Havelar, δήλωσε: "Δεν περιοριζόμαστε στο να συστηθούμε ως μια εκτυπωτική ή οικοδομική εταιρία, προωθούμε την Οικοδομή 2.0, που μας επιτρέπει να παραδίδουμε νέα, ολοκληρωμένα σπίτια μέσα σε λιγότερο από 2 μήνες, με κόστος πολύ μικρότερο των τρεχουσών τιμών της αγοράς. Μπορούμε να παραδώσουμε σπίτια σχεδιασμένα για τη μέση αγορά με κόστος μόλις 1.500 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο". H τιμή που προσφέρει η Havelar είναι εντυπωσιακά χαμηλότερη από το μέσο κόστος στο Πόρτο, που κυμαίνεται στα 3.104 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, όπως προκύπτει από την πρόσφατη έκθεση του Εθνικού Ινστιτούτου Στατιστικών της Πορτογαλίας. Η οικονομία αυτή αποδίδεται κυρίως στη βελτιστοποιημένη αποδοτικότητα και την ταχεία εκτέλεση του έργου, που καθίσταται εφικτή χάρη στην καινοτόμο τεχνολογία τρισδιάστατης εκτύπωσης. Ο Ροδρίγο Βίλας Μπόας, συνιδρυτής της Havelar, στάθηκε ιδιαίτερα στο μεταμορφωτικό χαρακτήρα της επιχειρηματικής τους προσέγγισης: "Θέλουμε να συνεργαστούμε με εταίρους που επιθυμούν να συμμετάσχουν στην οικοδόμηση βιώσιμων και προσβάσιμων κοινοτήτων. Με 150.000 ευρώ, είναι εφικτό ένα νέο ζευγάρι να αποκτήσει το σπίτι που πάντοτε ονειρευόταν, σε μια περιοχή που προσφέρει καλή πρόσβαση και υπηρεσίες". Οι φιλοδοξίες της Havelar δεν περιορίζονται μόνο στην παράδοση κατοικιών με σύγχρονο σχεδιασμό, γρήγορα και σε πολύ ανταγωνιστικές τιμές. Χάρη στην τεχνολογικά των οικοδομικών τρισδιάστατων εκτυπώσεων ήδη η σπατάλη περιορίζεται σημαντικά, όμως μέχρι το 2030 η Havelar ευελπιστεί να έχει επιτύχει ουδέτερο ενεργειακό αποτύπωμα στις επιχειρηματικές της δραστηριότητες, μέσω της χρήσης εναλλακτικών οικοδομικών υλικών, όπως χώμα, λάσπη, σκωρία, άχυρο και άλλα βιολογικά υλικά. Ο Χένρικ Λουντ Νίλσεν, ιδρυτής και γενικός διευθυντής της COBOD, αναφερόμενος στα φιλόδοξα σχέδια της Havelar δήλωσε τα εξής: "Όταν θέτεις ιδιαίτερα φιλόδοξους στόχους, υπάρχει πάντοτε ένας κίνδυνος αυτοί οι στόχοι να μην πραγματωθούν, όμως αν δεν στοχεύεις ψηλά δεν πρόκειται να πας πουθενά. Με υπερηφάνεια στηρίζουμε τη Havelar στα φιλόδοξα εγχειρήματά της, οι εκτυπωτές μας είναι ιδιαίτερα ευέλικτοι ως προς τα υλικά που μπορούν να αξιοποιήσουν και μπορούν να εκτυπώσουν πολλούς διαφορετικούς τύπους". View full είδηση

Η αγορά έγινε πριν 28/07/2011 ή μετά..... (όπως το περιγράφεις μέχρι τώρα είναι μάλλον μετά) Αν έγινε η μεταβίβαση μετά προ αγοράς δεν τακτοποιήθηκαν γενικά οι αυθαιρεσίες του ακινήτου? Και να υποθέσω από λάθος έβαλες στο προφίλ σου ότι είσαι Ηλ/γος-Μηχ/γος Μηχ/κος αφού λες ότι δεν είσαι Μηχανικός.

Οι χώροι φυλακίων προβλέπονται στον ΝΟΚ αρ. 17 στις παραγράφους 4.ι , 7.ιστ και 8Β.ζ επομένως επιτρέπονται και εντός Δ/δ και εντός πρασιάς αλλά και εντός υποχρεωτικών αποστάσεων εκτός σχεδίου καθώς το αρ. 17 ισχύει εκτός σχεδίου και δε μετράνε σε κανένα μέγεθος σύμφωνα με την παρ. 6.ιστ του άρθρου 11 (και συνδυαστικά με τα άρθρα 12 και 13) καθώς είναι κατασκευή που επιτρέπεται στους ακάλυπτους ( ο τίτλος του άρθρου 17 είναι "Κατασκευές και φυτεύσεις στους ακάλυπτους χώρους και περιφράξεις"). Αρ. 17 παρ. 4.ι , 7.ιστ και 8Β.ζ: "Χώροι φυλακίων, σύμφωνα με τους ισχύοντες κανονισμούς, ύστερα από γνωμοδότηση του Συμβουλίου Αρχιτεκτονικής." Στον Κ.Κ. 2023 Υπ. Απόφαση ΥΠΕΝ/ΔΑΟΚΑ/66006/2360/2023 μας λέει στο άρθρο 2 - οι χώροι φυλακίων, σε κτίρια (όπως ενδεικτικά αναφέρονται Υπουργεία, δικαστικά μέγαρα, σωφρονιστικά καταστήματα, κτίρια ξένων διπλωματικών αποστολών και διεθνών οργανισμών, κ.ά) για τα οποία επιβάλλεται η λήψη ιδιαίτερων μέτρων υψηλού βαθμού ασφαλείας, όπως προβλέπονται από τους ειδικούς κανονισμούς και προδιαγραφές που ισχύουν, για τον έλεγχο του κτιρίου και των εγκαταστάσεων των δικτύων εξυπηρέτησης του, μετά από πρόταση του αρμόδιου για τη λειτουργία του κτιρίου φορέα. και στο αρ. 19 παρ. 6 6. Η κατασκευή των χώρων φυλακίων επιτρέπεται στο προκήπιο και στους ακάλυπτους χώρους του οικοπέδου μετά από γνωμοδότηση του ΣΑ. Τα κτίρια των φυλακίων είναι ισόγεια με μέγιστο ύψος 4 m, η επιφάνεια τους δεν μπορεί να υπερβαίνει το 5% της επιφάνειας του υποχρεωτικώς ακάλυπτου χώρου ή προκηπίου, σε καμία περίπτωση δε, δεν επιτρέπεται κάθε κτίριο φυλακίου να είναι μεγαλύτερο των 150 m2. Σε περίπτωση που η χρήση του κτιρίου μεταβληθεί, πριν την έγκριση της νέας χρήσης του κτιρίου επιβάλλεται η απομάκρυνση ή κατεδάφιση των κτιρίων των φυλακίων.

Αγαπητοί κύριοι Καλησπέρα και καλή εβδομάδα. Θα ήθελα να με διαφωτισετε με το εξής καθώς έχω λάβει 2 διαφορετικές απαντήσεις από 2 μηχανικούς. Σκοπεύω να κατασκευάσω μια μεταλικη περγκολα εμβαδού 18 τμ χρειάζεται άδεια μικρης κλίμακας η όχι. Ο ένας μηχανικός λέει όχι οαλλος ναι ..τι ισχύει τελικά..

@JOHN-M Νομίζω με το νέο κανονισμό για τη πυροπροστασία εξαρτάται από το δείκτη πυραντίστασης των υαλότουβλων το αν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε αυτή τη περίπτωση. Δες και κάποιες παλαιότερες εγκυκλίους:

Για να υπαχθεί στη ρύθμιση μια αυθαίρετη κατασκευή πρέπει ο φέρων οργανισμός αυτης της αυθαιρετης κατασκευής, να εχει ολοκληρωθεί πριν από τις 28-07-11. Οχι να έχει ολοκληρωθεί όλος ο φέρων οργανισμός μιας εγκεκριμένης οικοδομικής άδειας...

Ο νέος νόμος 5092/2024 για την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας στις παραθαλάσσιες περιοχές άπτεται σημαντικών θεμάτων που σχετίζονται με την παραχώρηση των αιγιαλών, όπως η οριοθέτησή τους, οι διαγωνισμοί για την παραχώρησή τους, οι υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων και η αντιμετώπιση των παραβάσεων. Στοχεύοντας στη μεγαλύτερη διαφάνεια των διαγωνισμών παραχώρησης μέσω κεντρικής ηλεκτρονικής διαδικασίας και την υψηλότερη αποτελεσματικότητα των ελέγχων μέσω της αξιοποίησης της σύγχρονης τεχνολογίας σε συνδυασμό με την αυστηροποίηση των ποινών, προσπαθεί να αντιμετωπίσει διαχρονικές παθογένειες. Από την άλλη, όμως, έχει προκαλέσει έντονη κριτική από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις, κυρίως αναφορικά με την οριοθέτηση του αιγιαλού. Οριοθέτηση του αιγιαλού και απάτητες παραλίες Η οριοθέτηση του αιγιαλού αποτελεί ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα, το οποίο επηρεάζει απόλυτα τη δόμηση στην περιοχή και ειδικότερα την απόσταση από την οριογραμμή, όπου αυτή επιτρέπεται. Η προϋφιστάμενη διάταξη (άρθρο 1 παρ. 2 εδ. β’ ν. 2971/2001) για ελάχιστο πλάτος 30 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού που συνιστά αδόμητη ζώνη καταργείται (άρθρο 3) με την αιτιολογία ότι σε πολλές περιπτώσεις δεν επιφέρει κάποιο προστατευτικό αποτέλεσμα, ιδίως με δεδομένη την ποικιλομορφία του παραλιακού μετώπου της χώρας. Ωστόσο, αν και καταργείται το κατώτατο όριο των 30 μέτρων, δεν καταργείται το ανώτατο όριο των 50 μέτρων από την οριογραμμή του αιγιαλού, πράγμα που σημαίνει ότι σε κάθε περίπτωση επιτρέπεται η δόμηση στα 50 μέτρα ανεξάρτητα από τυχόν ιδιαιτερότητες της εκάστοτε παραλίας. Το άρθρο 5 περιγράφει αναλυτικά τη διαδικασία οριοθέτησης του αιγιαλού, τονίζοντας ότι λαμβάνονται υπόψη οι φυσικές και λοιπές ενδείξεις που επηρεάζουν το πλάτος του αιγιαλού και της παραλίας, όπως για παράδειγμα η γεωμορφολογία του εδάφους, οι παράκτιοι πόροι και η ύπαρξη νομίμως υφιστάμενων τεχνικών έργων στην περιοχή. Επιπλέον, διατυπώνονται και ειδικότερες προβλέψεις για την οριογραμμή παραλίας ανά περίπτωση, όπως η ύπαρξη σχεδίου πόλης, παραδοσιακοί οικισμοί, πόλη ή οικισμός που προϋφίστανται του 1923 ή με πληθυσμό κατά των 2.000 κατοίκων. Ο καθορισμός γίνεται από επιτροπή, η οποία συγκροτείται σε επίπεδο περιφερειακής ενότητας με απόφαση του Υπουργού Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, ενώ προβλέπεται και η συγκρότηση δευτεροβάθμιας επιτροπής, στην οποία υποβάλλεται ενδικοφανής προσφυγή και κατά της οποίας παρέχεται η δυνατότητα άσκησης αίτησης ακύρωσης ενώπιον του Συμβουλίου της Επικρατείας. Η όσο το δυνατόν ευρύτερη δυνατότητα ελέγχου της οριοθέτησης του αιγιαλού συμπληρώνεται και με τους απαιτούμενους όρους δημοσιότητας (δημοσίευση σε ΦΕΚ, μόνιμη ανάρτηση στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, τοιχοκόλληση στις αποκεντρωμένες διοικήσεις). Επιπλέον, η καταγραφή του αιγιαλού, της παραλίας και του παλαιού αιγιαλού γίνεται σε ορθοφωτογραφικά υπόβαθρα τηρούμενα στο Ελληνικό Κτηματολόγιο. Ενδιαφέρον έχουν και οι διατάξεις των άρθρων 4 και 22, όπου για πρώτη φορά καθιερώνεται η έννοια των απάτητων παραλιών. Πρόκειται για αιγιαλούς και παραλίες ιδιαίτερης αισθητικής, γεωμορφολογικής ή οικολογικής αξίας σε περιοχές Natura 2000, όπου απαγορεύονται η παραχώρηση απλής χρήσης, η οποία ορίζεται ως "κάθε χρήση, από την οποία δεν παραβιάζεται ο προορισμός του αιγιαλού και της παραλίας ως κοινόχρηστων πραγμάτων και δεν επέρχεται αλλοίωση στη φυσική μορφολογία τους και τα βιοτικά στοιχεία τους", και εν γένει όλες οι δραστηριότητες οι οποίες μπορεί να θέσουν σε κίνδυνο τη μορφολογία και την ακεραιότητά τους από οικολογικής άποψης. Μάλιστα, βάσει της αιτιολογικής έκθεσης η απαγόρευση θα περιλαμβάνει και την τοποθέτηση κινητών στοιχείων στις απάτητες παραλίες (όπως ομπρελών, ξαπλωστρών κλπ). Παρόλη τη θέσπιση των απάτητων παραλιών αλλά και την έμφαση στον καθορισμό του αιγιαλού με αδιάβλητα κριτήρια και ανεξάρτητη διαδικασία, η διάταξη για την κατάργηση του ελάχιστου ορίου προστασίας των 30 μέτρων παραλίας οδήγησε στις αντιδράσεις γνωστών περιβαλλοντικών οργανώσεων, όπως η WWF Ελλάς, η Greenpeace και η Ελληνική Εταιρία Προστασίας της Φύσης. Η διαδικασία της παραχώρησης Η παραχώρηση τμημάτων αιγιαλού και της παραλίας βρίσκεται στο επίκεντρο της τουριστικής αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, όμως έχει απασχολήσει στο παρελθόν ουκ ολίγες φορές τις αρχές και την κοινή γνώμη με τις συχνές και ευρείες παραβάσεις των παραχωρησιούχων. Υπό αυτό το πρίσμα, στόχος του νέου νόμου είναι να εκσυγχρονιστεί η διαδικασία δημοπράτησης αλλά και να τεθούν συγκεκριμένα όρια για την κάλυψη του αξιοποιούμενου τμήματος. Σύμφωνα με το άρθρο 9 του νέου νόμου, ο ορισμός των τμημάτων του αιγιαλού και της παραλίας όπου επιτρέπεται η παραχώρηση απλής χρήσης κατόπιν πλειοδοτικής δημοπρασίας θα γίνεται με απόφαση του αρμόδιου οργάνου του Υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών έως την 15η Ιανουαρίου κάθε έτους μετά από γνώμη των οικείων δήμων που διατυπώνεται έως την 1η Ιανουαρίου κάθε έτους και σχετική εισήγηση της Κτηματικής Υπηρεσίας έως την 1η Δεκεμβρίου του προηγούμενου έτους. Γίνεται σαφές, επομένως, ότι ο βασικός άξονας είναι η αρκετά έγκαιρη ολοκλήρωση της διαδικασίας από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς, ώστε να περιοριστούν και μελλοντικά προβλήματα. Για να αποφευχθούν ζητήματα υπερβολικής κάλυψης της παραλίας, όπου δεν θα παρέχεται η δυνατότητα στους λουόμενους να αξιοποιήσουν το ελεύθερο μέρος της, εισάγονται από τον νόμο συγκεκριμένες προστατευτικές διατάξεις. Συγκεκριμένα, το ανώτατο εμβαδόν παραχώρησης ορίζεται στα 500 τ.μ. και σε κάθε περίπτωση απαγορεύεται η κάλυψη άνω του 50% του εμβαδού ή του μήκους του μετώπου του διακριτού τμήματος. Επιπλέον, είναι απαραίτητη η απόσταση 6 μέτρων μεταξύ των τμημάτων που παραχωρούνται, ενώ επιβάλλεται και απαγόρευση παραχώρησης αιγιαλού και παραλίας όταν το μήκος ή το πλάτος είναι μικρότερο των 4 μέτρων ή όταν το συνολικό εμβαδόν του αιγιαλού είναι μικρότερο των 150 τ.μ. Αναφορικά με την πλειοδοτική δημοπρασία για την παραχώρηση απλής χρήσης, στο επίκεντρο των ρυθμίσεων του νέου νόμου βρίσκεται το Πληροφοριακό Σύστημα "Μητρώο Συμβάσεων Παραχώρησης Απλής Χρήσης Αιγιαλού και Παραλίας", έτσι ώστε να επιτυγχάνεται κεντρική εκτέλεση των διαγωνισμών παραχώρησης με διαφανή και σύγχρονη ηλεκτρονική διαδικασία. Στο εν λόγω σύστημα θα υπάρχουν όλα τα δεδομένα σχετικά με τις δημοπρασίες, τις παραχωρήσεις απλής χρήσης τμημάτων αιγιαλών και παραλιών, καθώς και δεδομένα σχετικά με αυτοψίες, καταγγελίες, αλλά και φωτογραφικό υλικό για τη διενέργεια ελέγχων. Έτσι, η δημοπράτηση θα ολοκληρώνεται ευκολότερα και γρηγορότερα, ενώ ταυτόχρονα θα είναι πιο αποτελεσματική η παρακολούθηση της συμμόρφωσης των παραχωρησιούχων με τους όρους των συμβάσεων. Σύμφωνα με το άρθρο 10, η ηλεκτρονική διενέργεια των διαγωνισμών γίνεται μέχρι την 31η Μαρτίου κάθε έτους από την Κτηματική Υπηρεσία. Επομένως, πλέον, η εκτέλεση γίνεται κεντρικά και όχι από τους δήμους, όπως συνέβαινε με το προϋφιστάμενο καθεστώς. Το πληροφοριακό σύστημα συλλέγει πληροφορίες για τις αντικειμενικές αξίες των όμορων ακινήτων και παράγει τη διακήρυξη του διαγωνισμού, η οποία αναρτάται τουλάχιστον 20 ημέρες πριν τη διεξαγωγή της δημοπρασίας στην εν λόγω πλατφόρμα. Η τιμή πρώτης προσφοράς εξάγεται αυτόματα βάσει του προβλεπόμενου στο άρθρο 10 παρ. 5 μαθηματικού τύπου. Υποχρεώσεις παραχωρησιούχων και δήμων Το άρθρο 8 θεσπίζει ελάχιστες υποχρεώσεις των παραχωρησιούχων που στοχεύουν στην απρόσκοπτη πρόσβαση του κοινού στην παραλία καθώς και στη διευκόλυνση των καταγγελιών. Καινοτόμο ρύθμιση αποτελεί η υποχρέωση του παραχωρησιούχου για ανάρτηση πινακίδας με σκοπό την πρόσβαση του κοινού στο σύστημα ηλεκτρονικών καταγγελιών. Οι υποχρεώσεις του παραχωρησιούχου μετά τη λήξη της σύμβασης ορίζονται στο άρθρο 13, σύμφωνα με το οποίο πρέπει να αφαιρούνται από τον αιγιαλό τα κινητά στοιχεία που τοποθετήθηκαν για τους σκοπούς της παραχώρησης και ο χώρος να παραδίδεται καθαρός από κάθε είδους ρύπο. Εφόσον ο παραχωρησιούχος δεν συμμορφώνεται με τις εν λόγω υποχρεώσεις που πηγάζουν εκ του νόμου αλλά και τις συμβατικές του υποχρεώσεις, η σύμβαση μπορεί να καταγγελθεί αζημίως από τον παραχωρούντα φορέα. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει και η διάταξη του άρθρου 8 ότι οι συμβάσεις παραχώρησης είναι προσωποπαγείς και συνεπώς δεν μπορούν να μεταβιβαστούν. Η επαναφορά αυτής της πρόβλεψης αποτρέπει το εμπόριο που είχε δημιουργηθεί, κυρίως στις δημοφιλείς παραλίες, εξασφαλίζοντας κατά το δυνατόν τη μη εμπορευματοποίηση της παράκτιας ζώνης και την τήρηση των υποχρεώσεων των παραχωρησιούχων. Στο άρθρο 14 του νόμου αναφέρονται και οι υποχρεώσεις των δήμων ως προς τους αιγιαλούς και τις παραλίες της χωρικής τους αρμοδιότητας. Τέτοιες υποχρεώσεις αφορούν την καθαριότητα, την ανάρτηση σχεδίου όπου φαίνονται οι παραχωρήσεις, την ενημέρωση της αστυνομίας σε περίπτωση διαπίστωσης καταπατήσεων των κοινόχρηστων χώρων, την πρόσληψη ναυαγοσωστών και την άσκηση των ελεγκτικών αρμοδιοτήτων τους. Η απαρίθμηση των υποχρεώσεων των δήμων αναδεικνύει το γεγονός ότι ο ρόλος τους είναι ιδιαίτερα σημαντικός για την προστασία του περιβάλλοντος, την ασφάλεια των λουομένων και των εργαζομένων και γενικά για την τήρηση της νομιμότητας στους αιγιαλούς και τις παραλίες. Καταγγελίες και κυρώσεις Η διευκόλυνση των καταγγελιών εκ μέρους του κοινού και η αυστηροποίηση των κυρώσεων για τις παραβάσεις των παραχωρησιούχων αποτελούν χαρακτηριστικά των διατάξεων του ν. 5092/2024, έτσι ώστε να καταπολεμηθούν αποτελεσματικά τα ουκ ολίγα περιστατικά που είχαν παρατηρηθεί τα προηγούμενα έτη με καταπάτηση μεγαλύτερης επιφάνειας του αιγιαλού και την παρεμπόδιση του κοινού στην πρόσβασή του στην παραλία. Το άρθρο 16 παρέχει τη δυνατότητα ηλεκτρονικών καταγγελιών από το κοινό μέσω της χρήσης ηλεκτρονικών μέσων, ιδίως με χρήση QR – code, ο οποίος βρίσκεται στην πινακίδα σήμανσης του αιγιαλού ή της παραλίας. Κατά συνέπεια, οποιοσδήποτε διαπιστώνει παράβαση σε μια συγκεκριμένη παραλία, θα μπορεί να σκανάρει με το κινητό του τον κωδικό και να αποστέλλει την καταγγελία στις αρμόδιες αρχές. Πέρα από την προφανή απλοποίηση της διαδικασίας για τον καταγγέλλοντα, η χρήση ηλεκτρονικών μέσων διευκολύνει και τις αρχές, καθώς τίθεται υπόψη τους αποδεικτικό υλικό το οποίο προκύπτει σε πραγματικό χρόνο. Αρμόδιες αρχές για τη διενέργεια ελέγχων τήρησης της νομιμότητας καθίστανται, σύμφωνα με το άρθρο 17, η Κτηματική Υπηρεσία, οι δήμοι, οι ελεγκτικές υπηρεσίες της Α.Α.Δ.Ε., η Οικονομική Αστυνομία και το Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών. Προκειμένου τα ανωτέρω όργανα να δρουν αποτελεσματικά, χωρίς να διακυβεύεται η ασφάλεια των ιδίων και των λουόμενων, θα συνεπικουρούνται από την Ελληνική Αστυνομία, ενώ για τον έλεγχο των παραλιών θα χρησιμοποιούνται drones ή δορυφόροι. Αναφορικά με τις διοικητικές και ποινικές κυρώσεις (άρθρα 18-20), αυτές κλιμακώνονται ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Τα κυριότερα διοικητικά μέτρα είναι: - Έκδοση πράξης άμεσης απομάκρυνσης (εντός 48 ωρών) από την Κτηματική Υπηρεσία σε περίπτωση κατάληψης αιγιαλού και παραλίας χωρίς τη σύναψη σύμβασης παραχώρησης ή καθ’ υπέρβαση της σύμβασης παραχώρησης. - Σε περιπτώσεις αυθαίρετης κατάληψης επιβάλλεται σφράγιση και διακοπή λειτουργίας της επιχείρησης στον χώρο που έχει καταληφθεί και εντός 24 ωρών από την κοινοποίηση της διαταγής ο χώρος σφραγίζεται με ταινία, τοποθετείται σχετική πινακίδα που αναφέρει τη σφράγιση και τον λόγο και την απαγόρευση εισόδου. - Κατεδάφιση των παράνομων έργων με πρωτόκολλο της Κτηματικής Υπηρεσίας, το οποίο κοινοποιείται βάσει του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας στον φερόμενο κύριο ή νομέα ή κάτοχο ή κατασκευαστή αυτών, ο οποίος, μέσα σε 30 ημέρες από την κοινοποίηση, κατεδαφίζει τα κτίσματα και αίρει τα πάσης φύσεως κατασκευάσματα, εξαιρουμένων όσων εμπίπτουν στη νομοθεσία για την προστασία των αρχαιοτήτων και εν γένει της πολιτιστικής κληρονομιάς και όσων έχουν ήδη κηρυχθεί προστατευόμενα ή διατηρητέα με απόφαση αρμόδιας αρχής. Επιπλέον, επιβάλλονται διοικητικές κυρώσεις στους παραβάτες από την Κτηματική Υπηρεσία, με τα πρόστιμα να ποικίλουν ανάλογα με τη βαρύτητα της παράβασης. Μάλιστα, για πρώτη φορά καθιερώνονται πρόστιμα για παρεμπόδιση της ελεύθερης πρόσβασης του κοινού στη θάλασσα, τον αιγιαλό και την παραλία, από 2.000 έως 60.000€. Οι ποινικές κυρώσεις περιλαμβάνουν τη φυλάκιση τουλάχιστον 1 έτους και χρηματική ποινή για μεταβολή χωρίς άδεια ή καθ’ υπέρβαση αυτής ή με άδεια που εκδόθηκε παράνομα,. Αν η μεταβολή προκαλεί σημαντική οικολογική, περιβαλλοντική ή γεωμορφολογική διατάραξη ή βλάβη, τιμωρείται με ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 2 ετών και χρηματική ποινή. Ο κ. Παναγιώτης Κορδώνης είναι Δικηγόρος, Ανώτερος Συνεργάτης Δικηγορικής Εταιρείας Your Legal Partners View full είδηση

Συνάδελφοι καλησπέρα, έχω αποτυπώσει αυθαίρετη απόληξη ανελκυστήρα επιφάνειας 15,60 m² και ύψους 2,48μ, μου φαίνεται λίγο παράλογο αυτό να δηλωθεί ως κύριος χώρος και θα ήθελα την άποψη σας, να το νόμιμοποιήσα με αναλυτικό προϋπολογισμό.

Ποσό ύψους 101 εκατομμυρίων ευρώ, ώστε να υλοποιηθούν πάνω από 40 σημαντικά έργα και δράσεις που θα αλλάξουν την εικόνα της πρωτεύουσας, διατίθεται με την απόφαση εκχώρησης του περιφερειάρχη Αττικής προς τον Δήμο Αθηναίων, στο πλαίσιο της Ολοκληρωμένης Χωρικής Επένδυσης (ΟΧΕ) υπό τον τίτλο «Αθήνα 2030», που εντάσσεται στο Πρόγραμμα «Αττική» 2021 - 2027. Σύμφωνα με το ΑΠΕ-ΜΠΕ, όπως επισημάνθηκε κατά τη διάρκεια της συνάντησης που είχε ο περιφερειάρχης Αττικής με τον δήμαρχο Αθηναίων, στα έργα που θα υλοποιηθούν τα προσεχή έτη συγκαταλέγεται, μεταξύ άλλων: η αναβάθμιση των υποδομών του Εθνικού Κήπου η αποκατάσταση πεζοδρόμων και πεζοδρομίων στο Εμπορικό Κέντρο με έμφαση στην ανάπλαση της Ερμού από την πλατεία Συντάγματος έως την Αιόλου η ανάδειξη του αρχαιολογικού χώρου στην Ακαδημία Πλάτωνος η εγκατάσταση σταθμών φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων η δημιουργία δικτύου ποδηλατοδρόμων και «πράσινων» διαδρομών η ενεργειακή αναβάθμιση κτηρίων του Δήμου Αθηναίων καθώς επίσης και οι στοχευμένες υπηρεσίες υγείας σε ευάλωτες και ευπαθείς ομάδες του κέντρου και των γειτονιών της πόλης Ειδικότερα, από τα 101 εκατομμύρια ευρώ: - 5 εκατ. ευρώ θα δοθούν για την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας και της εξωστρέφειας της περιφερειακής οικονομίας (ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας, αξιοποίηση των οφελών της ψηφιοποίησης και ανάπτυξη - ανταγωνιστικότητα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων). - 78 εκατ. ευρώ για την ενίσχυση της χωρικής οικονομικής, κοινωνικής, περιβαλλοντικής και πολιτιστικής ανάπτυξης και συνοχής. - 18 εκατ. ευρώ για την προώθηση της περιφερειακής κοινωνικής συνοχής (πρόσβαση στην απασχόληση και μέτρα ενεργοποίησης για όλους, ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στην αγορά εργασίας, κοινωνική ένταξη των ατόμων που διατρέχουν κίνδυνο, ισότιμη πρόσβαση σε ποιοτικές κοινωνικές και υγειονομικές υπηρεσίες, κ.α.). «Θεωρώ ότι αυτή η πρώτη εκχώρηση είναι η αρχή μιας συνεργασίας, η οποία δεν έχει ‘ταβάνι’, δεν έχει όρια. Η αγωνία μας είναι κοινή και αυτό που θέλουμε είναι η πρωτεύουσά μας - κάθε γειτονιά της Αθήνας- να πηγαίνει όσο το δυνατόν καλύτερα. Είμαι χαρούμενος για αυτήν την πρώτη συνεργασία. Σήμερα είναι μόνο η αρχή, έχουμε ακόμα πολλά να κάνουμε», είπε ο περιφερειάρχης Αττικής και πρόσθεσε: «Είμαστε αποφασισμένοι να βελτιώσουμε την όψη της πρωτεύουσας. Τα 40 και πλέον έργα που θα υλοποιηθούν τα επόμενα χρόνια, δεν αφορούν μόνο την αναβάθμιση των υποδομών της Αθήνας αλλά και την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας, την προώθηση της πολιτιστικής κληρονομιάς μας και την κοινωνική συνοχή. Στόχος μας είναι να δημιουργήσουμε μια πόλη που προσφέρει ευκαιρίες για όλους, προάγοντας την οικονομική ανάπτυξη, τη βιωσιμότητα και την ποιότητα ζωής». Από την πλευρά του ο δήμαρχος Αθηναίων δήλωσε: «Τα προγράμματα αυτά είναι για εμάς πολύ κρίσιμα και χρήσιμα, η Αθήνα επιζητά όσο το δυνατόν περισσότερες τέτοιες δράσεις και πρωτοβουλίες. Δέσμευσή μας είναι να τρέξουμε όσο πιο γρήγορα γίνεται, για να αποδοθούν στους πολίτες της Αθήνας τα έργα - ιδίως σε αυτούς που έχουν πιο μεγάλη ανάγκη. Είμαστε σίγουροι ότι θα έχουμε μια πολύ καλή συνεργασία, έτσι ώστε να επιλύουμε άμεσα οποιοδήποτε γραφειοκρατικό κώλυμα. Θέλουμε την αμέριστη συμπαράσταση της Περιφέρειας - ξέρουμε ότι την έχουμε - είμαστε σύμμαχοι και πολύ καλοί συνεργάτες». Επιπροσθέτως, συμφωνήθηκε η συγκρότηση κοινής ομάδας εργασίας, η οποία θα συντονίζει τόσο μια σειρά από ζητήματα, όσο και την ανάληψη κοινών δράσεων και πρωτοβουλιών μεταξύ της Περιφέρειας Αττικής και του Δήμου Αθηναίων. View full είδηση

Κάθε πρόταση για την περικοπή εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου περιλαμβάνει τις αντλίες θερμότητας ως εναλλακτική λύση στους λέβητες και τις ξυλόσομπες προκειμένου να εξασφαλίζεται εσωτερική θέρμανση χωρίς ρυπογόνες λύσεις, τονίζεται σε ρεπορτάζ της Έρης Δρίβα στο economix.gr. Για παράδειγμα, η Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) εκτιμά με μεγάλη βεβαιότητα ότι τα ενεργειακά συστήματα μηδενικών εκπομπών θα βασίζονται ουσιαστικά στις αντλίες θερμότητας. Πιθανή εξαίρεση ίσως αποτελέσουν μόνο περιοχές με ακραίες θερμοκρασίες. Ο Διεθνής Οργανισμός ενέργειας (ΙΕΑ), επίσης, αναφέρει ότι οι αντλίες θερμότητας μειώνουν σημαντικά τις εκπομπές αερίων του θερμοκηπίου από τη θερμότητα των κτιρίων και αποτελούν την «κεντρική τεχνολογία στην παγκόσμια μετάβαση προς έναν ασφαλή και βιώσιμο τρόπο θέρμανσης». Σε χώρες όπως η Νορβηγία, η Σουηδία και η Φινλανδία, οι αντλίες θερμότητας αποτελούν μία ώριμη τεχνολογία και κυριαρχούν στις επιλογές θέρμανσης. Στις ΗΠΑ το 2022 και το 2023, οι αντλίες θερμότητας ξεπέρασαν σε πωλήσεις τους λέβητες αερίου. Παρόλα αυτά, σε μεγάλες αγορές όπως το Ηνωμένο Βασίλειο και τη Γερμανία, οι αντλίες θερμότητας αντιμετωπίζονται μάλλον εχθρικά, ενώ υπάρχουν και αρκετά ανακριβή ρεπορτάζ σε κεντρικά ΜΜΕ. Ο Οργανισμός Carbon Brief εντόπισε τους 18 πιο διαδεδομένους μύθους για τις αντλίες θερμότητας, και αποκαθιστά την αλήθεια. Μύθος 1: Οι αντλίες θερμότητας δεν λειτουργούν σε υπάρχοντα κτίρια Στην πραγματικότητα, σε παγκόσμιο επίπεδο έχουν τοποθετηθεί αντλίες θερμότητας σε εκατομμύρια κτίρια όλων των ηλικιών. Επίσης, ο δημόσιος φορέας Historic England στη Βρετανία, κατέληξε έπειτα από έρευνα ότι οι αντλίες θερμότητας «δουλεύουν καλά σε μία γκάμα ιστορικών κτιρίων διαφορετικών τύπων και χρήσεων». Ο οργανισμός έρευνας Fraunhofer Institute στη Γερμανία, διεξήγαγε εκτενείς δοκιμές στο πεδίο ελέγχοντας και παρακολουθώντας τη λειτουργία των αντλιών θερμότητας σε υπάρχοντα κτίρια. Το συμπέρασμα στο οποίο κατέληξε ήταν ότι δουλεύουν αξιόπιστα και χωρίς προβλήματα. Μύθος 2: Οι αντλίες θερμότητας λειτουργούν μόνο σε κτίρια με πολύ καλή μόνωση Οι αντλίες θερμότητα μπορούν να δουλέψουν σε οποιοδήποτε κτίριο, εφόσον έχουν το σωστό μέγεθος, έχουν σχεδιαστεί και τοποθετηθεί σωστά. Αρκετά μη μονωμένα σπίτια και κτίρια ήδη ζεσταίνονται επαρκώς με αντλίες θερμότητας, όπως φανερώνουν πολλές περιπτώσεις, συμπεριλαμβανομένης και πέτρινης εκκλησίας χωρίς μόνωση. Ένα σπίτι που δεν είναι καλά μονωμένο χρειάζεται μία μεγαλύτερη αντλία. Για κάθε σπίτι, το σύστημα σχεδιάζεται ώστε να καλύψει τις ανάγκες στην πιο κρύα μέρα του χρόνου. Μύθος 3: Οι αντλίες θερμότητας λειτουργούν μόνο σε ενδοδαπέδια θέρμανση Οι αντλίες θερμότητας δουλεύουν πολύ καλά και με καλοριφέρ. Σε κάποιες περιπτώσεις απαιτείται αναβάθμιση του καλοριφέρ, ωστόσο, αποτελεί κοινή πρακτική τα τελευταία χρόνια τα καλοριφέρ να είναι μεγαλύτερα για να ανταποκρίνονται σε υψηλότερα στάνταρ ασφαλείας και να παρέχουν ικανοποιητική θερμότητα. Πολλές ιδιοκτησίες που έχουν καταγραφεί στην πλατφόρμα ανοιχτής πληροφόρησης Heat Pump Monitor, έχουν αντλίες θερμότητας και παλιά καλοριφέρ και δεν διαθέτουν ενδοδαπέδια θέρμανση. Μύθος 4: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα δουλέψουν σε διαμερίσματα Το να βρεις χώρο για την εξωτερική μονάδα σε αντλία θερμότητας αέρος, μπορεί πραγματικά να αποτελέσει μεγάλη πρόκληση, όταν πρόκειται για πολυκατοικίες. Λύσεις, πάντως, υπάρχουν όπως καταγράφεται σε διάφορες τέτοιες περιπτώσεις διαμερισμάτων που χρησιμοποιούν μία ποικιλία τεχνολογιών όπως αντλίες θερμότητας δαπέδου, αέρος και νερού. Υπάρχει, επίσης, και η εναλλακτική του συστήματος αέρος-αέρος που μοιάζει με το κλιματιστικό. Μύθος 5: Οι αντλίες θερμότητας δεν δουλεύουν όταν κάνει κρύο Σε βόρειες χώρες όπως η Σουηδία, η Φινλανδία και η Νορβηγία η πρακτική δείχνει το αντίθετο. Σε αυτές τις τρεις χώρες σημειώνονται οι υψηλότερες πωλήσεις αντλιών θερμότητας, ενώ είναι και οι πιο κρύες χώρες της Ευρώπης. Οι αντλίες θερμότητας έχουν πάνω από διπλάσια αποτελεσματικότητα από ό,τι οι λέβητες αερίου ακόμα και σε θερμοκρασίες κάτω από το όριο του ψύχους σύμφωνα με ανάλυση της Regulatory Assistance Project (RAP). Οι λέβητες ορυκτών καυσίμων δεν είναι ποτέ 100% αποδοτικοί καθώς ποσοστό της θέρμανσης χάνεται με τα αέρια που εκπέμπονται. Οι λέβητες αερίου λειτουργούν με περίπου 85% αποτελεσματικότητα. Αντίθετα, οι αντλίες θερμότητας χρησιμοποιούν ηλεκτρισμό για τη συγκέντρωση της επιπλέον θερμότητας από τον αέρα ή το έδαφος, που σημαίνει ότι παράγουν τουλάχιστον δύο μονάδες θέρμανσης για κάθε μονάδα απώλειας. Αυτό σημαίνει ότι είναι 200%, 300% και παραπάνω αποτελεσματικότερες. Μύθος 6: Οι αντλίες θερμότητας απαιτούν πάντα ένα εφεδρικό σύστημα θέρμανσης για να σας κρατούν ζεστούς Το 79% των σπιτιών που ελέγχθηκαν στο πλαίσιο προγράμματος στη Βρετανία δεν διαθέτουν κανέναν εφεδρικό σύστημα θέρμανσης και χρησιμοποιούν αντλίες θερμότητας για την κάλυψη του συνόλου των αναγκών τους σε ζεστό νερό και θέρμανση εσωτερικού χώρου. Μύθος 7: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα σας ζεστάνουν Δεν υπάρχει απόδειξη που να στηρίζει τον ισχυρισμό ότι οι αντλίες θερμότητας δεν θα διατηρήσουν ζεστό ένα σπίτι. Αν σχεδιαστούν και εγκατασταθούν σωστά, μπορούν να προσφέρουν το ίδιο επίπεδο θερμικής άνεσης με συστήματα που στηρίζονται σε ορυκτά καύσιμα, αλλά και παραπάνω. Ανακρίβεια 8: Θα παγώσετε σε περίπτωση διακοπής ρεύματος και θα είστε καλύτερα με λέβητα αερίου Είναι ανακριβές ότι η αντλία θερμότητας δεν δουλεύει σε περίπτωση διακοπής ρεύματος. Ωστόσο, το ίδιο ισχύει και με τους λέβητες αερίου που χρειάζονται ηλεκτρισμό για την λειτουργία των καλοριφέρ. Η διαδικτυακή εταιρεία πώλησης λεβητών Boiler Central αναφέρει στον ιστότοπό της ότι οι περισσότεροι λέβητες δεν λειτουργούν χωρίς ρεύμα. «Οι περισσότεροι σύγχρονοι λέβητες εξαρτώνται από το ρεύμα για να λειτουργήσουν, έτσι όταν υπάρχει διακοπή, ο λέβητας δεν θα μπορεί να θερμάνει το σπίτι σας» αναφέρει. Μύθος 9: Οι αντλίες θερμότητας κάνουν θόρυβο Στην πραγματικότητα, στοιχεία από τη Βρετανία δείχνουν πολύ χαμηλό ποσοστό παραπόνων για θόρυβο των αντλιών θερμότητας. Σε 300.000 εγκαταστάσεις έχουν καταγραφεί μόλις 100 παράπονα για θόρυβο, ποσοστό 0,03%, σύμφωνα με έρευνα της Apex Acoustics. Είναι αλήθεια ότι ο ανεμιστήρας που διαθέτουν παράγει έναν συγκεκριμένο βαθμό θορύβου στην εξωτερική μονάδα, ωστόσο, μπορούν τα συστήματα μπορούν να είναι αρκετά αθόρυβα, ενώ ο ήχος που βγαίνει από τις αντλίες θερμότητας δεν έχει αναφερθεί ως άξιος αναφοράς από τους συμμετέχοντες στην έρευνα που διενεργήθηκε για λογαριασμό της βρετανικής κυβέρνησης. Επίσης, σύμφωνα με έρευνα της Ομοσπονδίας Master Builders οι αντλίες θερμότητας από το έδαφος δεν παράγουν κανέναν ήχο εκτός σπιτιού καθώς δεν έχουν ανεμιστήρα, ενώ μέσα στο σπίτι ο ήχος είναι όπως αυτός του συνηθισμένου ψυγείου. Ανακρίβεια 10: Οι αντλίες θερμότητας κοστίζουν περισσότερο στην λειτουργία τους και θα αυξήσουν τους λογαριασμούς Πρόκειται για έναν από τους πιο διαδεδομένους μύθους, ενώ ισχύει το αντίθετο καθώς εξαιτίας της μεγάλης αποτελεσματικότητάς τους τα καλά σχεδιασμένα συστήματα μπορούν να εξοικονομήσουν εκατοντάδες λίρες ετησίως στα βρετανικά νοικοκυριά, παρότι το ρεύμα είναι ακριβότερο από το αέριο. Μύθος 11: Η μετατροπή αερίου σε ηλεκτρική ενέργεια μέσω αντλίας θερμότητας είναι λιγότερο αποδοτική από την καύση αερίου σε λέβητα Αυτό είναι αναληθές καθώς μία στάνταρ αντλία θερμότητας αποτελεσματικότητας 300% μπορεί να προσφέρει την ίδια θερμότητα με έναν κοινό λέβητα αερίου, ενώ ταυτόχρονα μειώνει την ανάγκη για αέριο κατά 2/5, ακόμα και αν λειτουργεί με 100% ηλεκτρική ενέργεια από αέριο. Σε ένα πιο ρεαλιστικό σενάριο, η ίδια αντλία θερμότητας μπορεί αν μειώσει τις ανάγκες σε αέριο – και την εκπομπή CO2 – τουλάχιστον κατά ¾ τα επόμενα 15 χρόνια. Μύθος 12: Οι αντλίες θερμότητας δεν θα αντισταθμίσουν ποτέ τις εκπομπές άνθρακα που προκύπτουν από την κατασκευή τους Όπως και με τα ηλεκτρικά οχήματα, τα ηλιακά πάνελ και τις ανεμογεννήτριες, τα εργοστάσια κατασκευής αντλιών θερμότητας χρειάζονται πρώτες ύλες και ενέργεια, κάτι που οδηγεί σε εκπομπές CO2. Αυτό οδηγεί με τη σειρά του σε ακόμα ένα λάθος συμπέρασμα ότι η μείωση εκπομπών από μία αντλία θερμότητας κατά τη λειτουργία της ακυρώνεται από τις εκπομπές που δημιουργούνται κατά την κατασκευή της. Η αντίληψη ότι είναι λογικό να χρησιμοποιήσεις έναν λέβητα αερίου μέχρι το τέλος της ζωής του πριν τον αντικαταστήσεις με αντλία θερμότητας είναι ευρέως διαδεδομένη. Βασίζεται στην πεποίθηση ότι οι ενσωματωμένες εκπομπές άνθρακα μίας αντλίας θερμότητας είναι μεγαλύτερες από την εξοικονόμηση κατά τη λειτουργία. Παρά την ελκυστικότητα μίας τέτοιας αντίληψης, λεπτομερείς αναλύσεις δείχνουν ότι είναι λάθος. Στην πραγματικότητα η αντικατάσταση ενός λέβητα αερίου με μία αντλία θερμότητας εξοικονομεί 25 με 28 τόνους CO2 σε μία 15ετία, μία μείωση άνω των ¾. Συμπερασματικά: οι ενσωματωμένες εκπομπές από μία αντλία εκμηδενίζονται σε λίγους μήνες. Κατά τη διάρκεια ζωής τους, οι αντλίες θερμότητας εξοικονομούν σημαντικό όγκο εκπομπών άνθρακα σε σχέση με τον λέβητα αερίου. Μύθος 13: Οι αντλίες θερμότητας ρίχνουν την τιμή του ακινήτου Τα στοιχεία δείχνουν το αντίθετο: Οι αντλίες θερμότητας αυξάνουν την αξία της ιδιοκτησίας. Έρευνα στις ΗΠΑ κατέληξε ότι «κατοικίες με σύστημα αντλίας θερμότητας αέρος απολαμβάνουν τιμές αυξημένες κατά 4,3 έως 7,1% σε σχέση με τον μέσο όρο». Έρευνα στη Βρετανία έδειξε ότι οι αντλίες θερμότητας προσθέτουν 1,7% και 3,0% στη μέση αξία ενός σπιτιού. Το κτηματομεσιτικό Savills επίσης αναφέρει ότι οι αγοραστές πληρώνουν παραπάνω για σπίτια με αντλίες θέρμανσης. Ανακρίβεια 14: Οι αντλίες θερμότητας δεν είναι οικονομικά προσιτές Είναι αλήθεια ότι οι αντλίες θερμότητας είναι πιο ακριβές από τους λέβητες αερίου, ωστόσο, οι περισσότερες προβλέψεις για τα κόστη εγκατάστασης αντλιών θερμότητας αναφέρουν μείωση του κόστους στο μέλλον, σύμφωνα με τακτική έκθεση του Κέντρου Ερευνών για την Ενέργεια στη Βρετανία. Η πλειονότητα των εκτιμήσεων δείχνουν μείωση συνολικά στα κόστη εγκατάστασης κατά 20-25% έως το 2030. Επίσης σημαντικό, ενώ ο αντλίες θερμότητας είναι σήμερα σχετικά πιο ακριβές, αναμένεται να αποτελέσουν τον πιο οικονομικά συμφέρον τρόπο για την απανθρακοποίηση της θέρμανσης. Ανακρίβεια 15: Το δίκτυο δεν μπορεί να «σηκώσει» τις αντλίες θερμότητας Οι πιο πρόσφατες έρευνες στη Βρετανία δείχνουν ότι η μέγιστη ζήτηση θερμότητας από τις αντλίες θερμότητας θα είναι 8% χαμηλότερη από ό,τι για τη θέρμανση με φυσικό αέριο, επειδή οι αντλίες θερμότητας είναι σχεδιασμένες να παρέχουν θερμότητα σταθερά σε μεγαλύτερες περιόδους. Ανακρίβεια 16: Οι αντλίες θερμότητας δεν λειτουργούν με σωληνώσεις μικρής διαμέτρου Είναι σωστό ότι οι σωλήνες μικρής διαμέτρου δεν είναι πάντα ιδανικές για τις αντλίες θερμότητας, ωστόσο, είναι λάθος η αναφορά ότι οι αντλίες θερμότητας δεν δουλεύουν με μικρής διαμέτρου σωλήνες (microbore piping). Μύθος 17: Οι αντλίες θερμότητας δεν κρατούν πολύ Παρά τους επίμονους ισχυρισμούς για το αντίθετο στα social media, οι αντλίες θερμότητας έχουν κύκλο ζωής τις δύο δεκαετίες και ακόμα περισσότερο. Η βρετανική κυβέρνηση αναφέρει έναν κύκλο ζωής 20 ετών στην επίσημη εκτίμηση επιπτώσεων για τις επιδοτήσεις αντλιών θερμότητας. Μύθος 18: Οι αντλίες θερμότητας είναι νέα και μη δοκιμασμένη τεχνολογία Οι αντλίες θερμότητας είναι μία πολύ ώριμη τεχνολογία και υπάρχει εδώ και πάνω από 100 χρόνια. Η πρώτη αντλία θερμότητας όπως τη γνωρίζουμε σήμερα κατασκευάστηκε από τον Αυστριακό μηχανικό Πέτερ φον Ρίτινγκερ το 1856. Η αντλία θερμότητας που εγκαταστάθηκε στο Δημαρχείο της Ζυρίχης το 1938 αντικαταστάθηκε το 2001. Σε όλο τον κόσμο υπάρχουν σήμερα σχεδόν 200 εκατ. αντλίες θερμότητας σε λειτουργία. View full είδηση