Αναζήτηση στην κοινότητα

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, ενέκρινε, ελληνικό μέτρο για την στήριξη της κατασκευής και λειτουργίας εγκατάστασης αποθήκευσης υδροηλεκτρικής ενέργειας στην Αμφιλοχία, σύμφωνα με τους κανόνες της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις. Το μέτρο, θα χρηματοδοτηθεί εν μέρει από τον Μηχανισμό Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας (RRF), μετά τη θετική αξιολόγηση της Επιτροπής για το ελληνικό σχέδιο ανάκαμψης και ανθεκτικότητας και την έγκρισή του από το Συμβούλιο. Η ενίσχυση θα λάβει τη μορφή επενδυτικής επιχορήγησης 250 εκ. ευρώ και ετήσιας στήριξης –που χρηματοδοτείται από εισφορά στους προμηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας– για τη συμπλήρωση των εσόδων της αγοράς, προκειμένου να επιτευχθεί ένα αποδεκτό ποσοστό απόδοσης της επένδυσης. Η υποστηριζόμενη εγκατάσταση αποθήκευσης θα έχει χωρητικότητα 680 MW και θα συνδέεται απευθείας με γραμμές μεταφοράς υψηλής τάσης. Υποστηρίζοντας τη λειτουργία υφιστάμενων μονάδων ανανεώσιμων πηγών ενέργειας καθώς και επιτρέποντας την εισαγωγή νέων, το έργο θα συμβάλει στην ομαλή και αποτελεσματική μετάβαση στην καθαρή ανανεώσιμη ενέργεια του ελληνικού συστήματος ηλεκτρικής ενέργειας. Η Επιτροπή αξιολόγησε το μέτρο βάσει των κανόνων της ΕΕ για τις κρατικές ενισχύσεις, ιδίως του άρθρου 107 παράγραφος 3 στ. γ της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, το οποίο επιτρέπει στα κράτη μέλη να υποστηρίζουν την ανάπτυξη ορισμένων οικονομικών δραστηριοτήτων υπό ορισμένες προϋποθέσεις, και τις κατευθυντήριες γραμμές για τις κρατικές ενισχύσεις για την προστασία του περιβάλλοντος και της ενέργειας. Η Επιτροπή διαπίστωσε ότι η ενίσχυση είναι απαραίτητη και δικαιολογημένη, καθώς το έργο δεν θα πραγματοποιούνταν χωρίς τη δημόσια στήριξη. Επιπλέον, το μέτρο είναι αναλογικό, αφού το επίπεδο της ενίσχυσης αντιστοιχεί στις πραγματικές ανάγκες χρηματοδότησης και θα ισχύσουν οι απαραίτητες διασφαλίσεις που περιορίζουν τη βοήθεια στο ελάχιστο.

Σας ενημερώνουμε ότι αναρτήθηκαν, σε επεξεργάσιμη μορφή, προς υποβοήθηση των αναθετουσών αρχών και αναθετόντων φορέων, τα επικαιροποιημένα τεύχη διακηρύξεων για τη σύναψη ηλεκτρονικών δημοσίων συμβάσεων έργων άνω και κάτω των ορίων, με αξιολόγηση μελέτης και με κριτήριο ανάθεσης την πλέον συμφέρουσα από οικονομική άποψη προσφορά με βάση την τιμή. Οι όροι των τευχών έχουν προσαρμοστεί στις διατάξεις του ν. 4782/21 (Α 36), με τις οποίες τροποποιήθηκαν επιμέρους διατάξεις του ν. 4412/2016 (Α 147), καθώς και στους όρους των υπό αναθεώρηση Κ.Υ.Α., που εκδίδονται κατ' εξουσιοδότηση των παρ. 3 και 5 του άρθρου 36 του ν. 4412/2016, με τις οποίες ρυθμίζονται τα τεχνικά ζητήματα, κατά την ανάθεση δημοσίων συμβάσεων μέσω του Ε.Σ.Η.ΔΗ.Σ. Οι υπό έκδοση, Κ.Υ.Α. υποβλήθηκαν, από τα καθ' ύλην αρμόδια Υπουργεία, στην Αρχή για τη διατύπωση της προβλεπόμενης, στο άρθρο 2 παρ. 2 περ. γ. υποπ. γγ του ν. 4013/2011, σύμφωνης γνώμης και μετά την έκδοση των σχετικών Γ9 & Γ10/2021 Γνωμών της Αρχής, αναμένεται η υπογραφή και η αποστολή τους, προς δημοσίευση, στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. ΤΑ ΩΣ ΑΝΩ ΤΕΥΧΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΕΩΝ ΑΝΑΡΤΩΝΤΑΙ, ΥΠΟ ΤΗΝ ΕΠΙΦΥΛΑΞΗ ΟΡΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ ΤΩΝ ΟΡΩΝ ΤΩΝ ΥΠΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΥΑ, Η ΔΕ ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥΣ ΠΡΟΣ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΗΝ ΕΦΗΜΕΡΙΔΑ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΕΩΣ ΘΑ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕΙ ΣΕ ΜΕΤΑΓΕΝΕΣΤΕΡΟ ΧΡΟΝΟ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΘΕ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ, ΜΕΤΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΣΤΟ ΦΕΚ ΤΩΝ ΥΠΟ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΚΥΑ. Μπορείτε να λάβετε ("download") τα τεύχη διακηρύξεων παρακάτω: Έργα (μελετοκατασκευή) ΚΑΤΩ των ορίων με βάση την τιμή Έργα (μελετοκατασκευή) ΑΝΩ των ορίων με βάση την τιμή

Η αξιοθαύμαστη αντοχή των ρωμαϊκών κατασκευών αποτελεί απόδειξη της εφευρετικότητας των Ρωμαίων μηχανικών, οι οποίοι είχαν τελειοποιήσει τη χρήση του σκυροδέματος. Οι αρχαίοι Ρωμαίοι κατασκεύαζαν τεράστια οδικά δίκτυα, υδραγωγεία, λιμάνια και ογκώδη κτίρια, τα απομεινάρια των οποίων σώζονται εδώ και δύο χιλιετίες. Πολλά από αυτά κατασκευάστηκαν με σκυρόδεμα, όπως το Πάνθεον, ηλικίας σχεδόν 2.000 ετών, το οποίο κατέχει το ρεκόρ του μεγαλύτερου θόλου από μη ενισχυμένο σκυρόδεμα στον κόσμο. Οι ερευνητές έχουν περάσει δεκαετίες προσπαθώντας να ανακαλύψουν το μυστικό αυτού του εξαιρετικά ανθεκτικού αρχαίου δομικού υλικού. Οι ιδιότητες αυτού του σκυροδέματος αποδίδονται γενικά στα συστατικά του: την ποζολάνη, ένα μείγμα ηφαιστειακής τέφρας – που πήρε το όνομά της από την ιταλική πόλη Ποζουόλι, όπου υπάρχει ένα σημαντικό κοίτασμα αυτής της τέφρας – και τον ασβέστη. Τώρα, σύμφωνα με την ΕΡΤ, μια διεθνής ομάδα ερευνητών με επικεφαλής το Ινστιτούτο Τεχνολογίας της Μασαχουσέτης (ΜΙΤ), υποστηρίζει ότι ανακάλυψε το μυστηριώδες συστατικό που έκανε το δομικό υλικό τόσο ανθεκτικό. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι όχι μόνο τα υλικά είναι ελαφρώς διαφορετικά από ό,τι ίσως νομίζαμε, αλλά και ότι οι τεχνικές που χρησιμοποιούσαν οι Ρωμαίοι για την ανάμιξή τους, ήταν διαφορετικές. Η ομάδα ανέλυσε δείγματα σκυροδέματος ηλικίας 2.000 ετών, τα οποία ελήφθησαν από ένα τείχος στον αρχαιολογικό χώρο του Privernum, στην κεντρική Ιταλία, και είναι παρόμοια σε σύνθεση με άλλο σκυρόδεμα που βρέθηκε σε όλη τη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία. Διαπίστωσαν ότι τα λευκά κομμάτια στο σκυρόδεμα, που είναι γνωστά ως «κροκάλες ασβεστόλιθων», έδιναν στο σκυρόδεμα την ικανότητα να επιδιορθώνει τις ρωγμές που σχηματίζονταν με την πάροδο του χρόνου. «Το σκυρόδεμα επέτρεψε στους Ρωμαίους να κάνουν μια αρχιτεκτονική επανάσταση», δήλωσε ο Μάσικ. «Οι Ρωμαίοι ήταν σε θέση να δημιουργήσουν και να μετατρέψουν τις πόλεις σε κάτι εξαιρετικό και όμορφο για να ζει κανείς. Και αυτή η επανάσταση ουσιαστικά άλλαξε εντελώς τον τρόπο με τον οποίο ζουν οι άνθρωποι», δήλωσε ο Αντμίρ Μάσικ, επιστήμονας υλικών στο MIT.. Κροκάλες ασβέστη και ανθεκτικότητα του σκυροδέματος Το σκυρόδεμα είναι ουσιαστικά τεχνητή πέτρα ή βράχος, που σχηματίζεται με την ανάμειξη τσιμέντου, ενός συνδετικού υλικού που συνήθως παρασκευάζεται από ασβεστόλιθο, νερό, άμμο ή λεπτόκοκκο βράχο και χαλίκι ή θρυμματισμένος βράχος. Τα ρωμαϊκά γραπτά αναφέρουν τη χρήση σβησμένου ασβέστη (όταν ο ασβέστης συνδυάζεται πρώτα με νερό πριν αναμιχθεί) και γι’ αυτό οι μελετητές είχαν υποθέσει ότι έτσι παρασκευαζόταν το ρωμαϊκό σκυρόδεμα, σύμφωνα με τον Μάσικ. Οι ερευνητές κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι κροκάλες προέκυψαν εξαιτίας της χρήσης ασβέστου (οξείδιο του ασβεστίου) κατά την ανάμιξη του σκυροδέματος, και όχι εξαιτίας του σβησμένου ασβέστη. Πρόσθετη ανάλυση έδειξε ότι αυτά τα κομμάτια σχηματίστηκαν σε ακραίες θερμοκρασίες και αυτό ενίσχυσε την ανθεκτικότητα του σκυροδέματος. «Τα οφέλη της θερμής ανάμιξης είναι διπλά», έγραψε ο Μάσικ σε δελτίο Τύπου. «Πρώτον, όταν το συνολικό σκυρόδεμα θερμαίνεται σε υψηλές θερμοκρασίες, επιτρέπει χημικές σχέσεις που δεν θα ήταν δυνατές αν χρησιμοποιούσατε μόνο σβησμένο ασβέστη, καθώς παράγονται ενώσεις που σχετίζονται με υψηλές θερμοκρασίες. Δεύτερον, αυτή η αυξημένη θερμοκρασία μειώνει σημαντικά τους χρόνους σκλήρυνσης και πήξης, καθώς όλες οι αντιδράσεις επιταχύνονται, επιτρέποντας πολύ ταχύτερη κατασκευή». Για να επιβεβαιώσει την ικανότητα του ρωμαϊκού σκυροδέματος να αυτοεπιδιορθώνεται, η ομάδα διεξήγαγε ένα πείραμα. Κατασκεύασε δύο δείγματα σκυροδέματος- το ένα σύμφωνα τον ρωμαϊκό τρόπο και το άλλο σύμφωνα με τα σύγχρονα πρότυπα – και στη συνέχεια δημιούργησαν ρωγμές. Μετά από δύο εβδομάδες, το νερό δεν μπορούσε να εισχωρήσει στο σκυρόδεμα που παρασκευάστηκε σύμφωνα με το ρωμαϊκό τρόπο, σε αντίθεση με το κομμάτι σκυροδέματος που παρασκευάστηκε χωρίς ασβέστη. Τα ευρήματά τους υποδηλώνουν ότι οι κροκάλες ασβέστη μπορούν να διαλυθούν μέσα στις ρωγμές και να ανακρυσταλλωθούν μετά την έκθεση στο νερό, επιδιορθώνοντας τις ρωγμές που δημιουργήθηκαν από τις καιρικές συνθήκες. Οι ερευνητές δήλωσαν ότι αυτή η δυνατότητα αυτοεπιδιόρθωσης θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για την παραγωγή πιο μακροχρόνιου, και συνεπώς πιο βιώσιμου σκυροδέματος. Μια τέτοια κίνηση θα μείωνε το αποτύπωμα άνθρακα του σκυροδέματος, το οποίο ευθύνεται για το 8% των παγκόσμιων εκπομπών αερίων του θερμοκηπίου, σύμφωνα με τη μελέτη.

Εδώ και 7 χρόνια δραστηριοποιούμαι μέσω ενός Think Tank, το "ΔΙΚΤΥΟ για την Μεταρρύθμιση στην Ελλάδα και την Ευρώπη". Τα τελευταία 3 χρόνια ασχολούμαστε εντατικά με την 4η Βιομηχανική Επανάσταση και τις επιπτώσεις της σε κάθε τομέα και προσπαθούμε να αφυπνίσουμε την εγχώρια συζήτηση για αυτό το θέμα αυτό, ώστε να προετοιμαστεί κατάλληλα και η Ελλάδα για την νέα εποχή που ήδη ξεκίνησε. Σε αυτό το πλαίσιο κι αφού εξειδικεύουμε πια την συζήτηση κατά τομέα, δημοσιεύσαμε μόλις ένα ειδικό αφιέρωμα "Κατασκευές και 4η Βιομηχανική Επανάσταση" με την συμμετοχή επιστημόνων και επαγγελματιών του κλάδου των κατασκευών, προκειμένου να ζωντανέψει η συζήτηση για το ψηφιακό μέλλον του συγκεκριμένου πολύ κρίσιμου για την Ελλάδα παραγωγικού τομέα αλλά και να βοηθήσει ώστε να γίνουν όσο το δυνατόν πιο κατανοητές και προσιτές σε κάθε ενδιαφερόμενο οι εξελίξεις. Τυχόν σχόλια, παρατηρήσεις ή διάθεση για επέκταση της συζήτησης κι επιπλέον δράσεις, ευπρόσδεκτα. Επισυνάπτεται το αφιέρωμα Άννα Διαμαντοπούλου Πολιτικός Μηχανικός ΑΠΘ Πρόεδρος του ΔΙΚΤΥΟΥ Πρ. Επίτροπος ΕΕ, πρ. Υπουργός CONSTRUCTION 4.0 - DIKTIO - final.pdf

Η πρώτη δεκάδα Ο τελευταίος πίνακας κατάταξης των μεγαλύτερων κατασκευαστικών εταιρειών στον κόσμο δείχνει καθαρά ότι το 2018 ήταν ένα ακόμη θετικό έτος για την κατασκευαστική βιομηχανία. Ο συνολικόςκύκλος εργασιών των κορυφαίων εταιρειών του χώρου εμφανίζει και πάλι αύξηση, αν και σε σχετικάμικρό ποσοστό: αυξήθηκε στα 1.677 δις US$, έναντι 1.608 δις US$ το προηγούμενο έτος (2017). Η Κινεζική κυβέρνηση εξακολουθεί να επενδύει σε υποδομές, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, στο πλαίσιο της του Προγράμματος Μια Ζώνη - Ένας Δρόμος που ξεκίνησε το 2013(γνωστό και ως Ο Δρόμος του Μεταξιού, OBOR, One Belt One Road Initiative), οπότε οι εδρεύουσεςστην Κίνα εταιρείες, βρίσκονται για μια άλλη μια φορά στην κορυφή του πίνακα. Μάλιστα δε δενδιαφαίνονται τάσεις υποχώρησης της κατασκευαστικής δραστηριότητας στην χώρα αυτή, οπότε ηπρωτοκαθεδρία της στον κατασκευαστικό τομέα αναμένεται ότι θα διατηρηθεί και τα προσεχή χρόνια. Το 2018 η Κίνα εξακολούθησε να αποτελεί την μεγαλύτερη αγορά μηχανημάτων έργων στον κόσμο,με πωλήσεις αυξημένες κατά 30%, στις 325.000 μονάδες. Στην κορυφή του πίνακα βρίσκεται η κρατική Κινεζική εταιρεία China State Construction andEngineering , της οποίας ο κύκλος εργασιών ανήλθε το 2018 στα 178 δις US$, έναντι 164 δις US$ το2017. Ακολουθεί η China Railway Group με 111δις US$, έναντι 101 δις US$ το 2017, ενώ στην τρίτη θέση κατατάσσεται η επίσης Κινεζική εταιρεία China Railway Construction Corporation με 109 δις US$, έναντι 99 δις US$ το 2017. Από τις πέντε πρώτες εταιρείες του πίνακα, οι τέσσερες είναι Κινεζικές, ενώ από τις πρώτες 10 οιπέντε είναι επίσης Κινεζικές. Η σύνθεση της πρώτης δεκάδας παραμένει η αυτή με το 2017, με κάποιες ανακατατάξεις στην σειρά:η Αμερικανική Bechtel (η μόνη Αμερικανική εταιρεία στην πρώτη δεκάδα) υποχώρησε από την 9η θέση στην 10η και η Ισπανική ACS υποχώρησε από την 6η θέση στην 7η. Στην 5η θέση του πίνακα βρίσκεται η Γαλλική Vinci, της οποίας ο κύκλος εργασιών αυξήθηκε από τα49 στα 52US$, εμφανίζοντας όμως μικρότερη αύξηση από ότι τα προηγούμενα χρόνια. Στην πρώτη δεκάδα κατατάσσονται επίσης η Γαλλική Bouygues (8η) και η Γερμανική Hochtief (9η). Στον πίνακα των 200 κορυφαίων εταιρειών περιλαμβάνονται και δύο Ελληνικές, η Ελλάκτωρ (στην 147η θέση, με τζίρο 2,193 δις US$) και η ΓΕΚ - ΤΕΡΝΑ (στην 173η θέση, με τζίρο 1,655 δις US$). Περιλαμβάνεται επίσης και η εδρεύουσα στην Αθήνα εταιρεία Consolidated Contractors Company(CCC ), η οποία δραστηριοποιείται μόνον στις Αραβικές χώρες. Δείτε αναλυτικά τα στοιχεία της ανάλυσης εδώ: 441295234-World-s-Biggest-Construction-Contractors.pdf

Την ίδια ώρα, η κατασκευαστική παραγωγή στην Ευρωζώνη σημείωσε αύξηση 0,5% Ευρωζώνη: Βουτιά σχεδόν 22% της κατασκευαστικής παραγωγής στην Ελλάδα Αύξηση 0,5% της κατασκευαστικής παραγωγής στην Ευρωζώνη Η παραγωγή του κατασκευαστικού κλάδου στην Ευρωζώνη αυξήθηκε κατά 0,5% τον Οκτώβριο, συγκριτικά με τον Σεπτέμβριο, ανακοίνωσε σήμερα η Eurostat, επισημαίνοντας ωστόσο ότι στην ΕΕ η αύξηση είναι μικρότερη (0,1%). Συγκριτικά με την ίδια περίοδο πέρυσι, η παραγωγή αναπτύχθηκε κατά 1,1% στην Ευρωζώνη και κατά 1,2% στην ΕΕ. Σύμφωνα με την ανακοίνωση της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, μεταξύ των κρατών μελών για τα οποία υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία, οι υψηλότερες αυξήσεις στην παραγωγή παρατηρήθηκαν σε Σλοβακία (+2,4%), Σουηδία (+1,8%), Ισπανία (+1,3%) και Ρουμανία (+1,0%) και οι μεγαλύτερες μειώσεις σε Ουγγαρία (-7,6%), Πολωνία (-1,6%) και Τσεχία (-1,5%). Αναφορικά δε με την Ελλάδα, η Eurostat κατέγραψε «βουτιά» 21,8% το γ΄ τρίμηνο, συγκριτικά με το β' τρίμηνο. Σε ετήσια βάση η παραγωγή υποχώρησε 29,5%, σύμφωνα με τα στοιχεία της Eurostat. Πηγή: http://www.protothema.gr/economy/article/537119/eurozoni-voutia-shedon-22-tis-kataskeuastikis-paragogis-stin-ellada/

Επιστροφή στο σύστημα μελέτη-κατασκευή για όλα τα δημόσια και ιδιωτικά έργα, το οποίο έχει χαρακτηριστεί από τους ίδιους τους εργολάβους πληγή κατευθυνόμενων και διαπλεκόμενων έργων, μαζί με τον πλήρη έλεγχο της κατασκευαστικής δραστηριότητας όλης της χώρας, είναι το πνεύμα που φέρνει στις συμβάσεις έργων η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝ.ΕΛ. Οι αρμοδιότητες που επιδιώκει το πρωθυπουργικό περιβάλλον να εκχωρήσει στο υπουργείο Υποδομών καθιστούν τον νέο υπουργό Χρήστο Σπίρτζη ρυθμιστή της αγοράς των κατασκευών αφού στο υπουργείο του θα συσταθεί η Γενική Διεύθυνση Στρατηγικού Σχεδιασμού Δημοσίων Υποδομών, η οποία θα εκπονήσει όλο το πρόγραμμα δημοσίων έργων της χώρας σε ορίζοντα 20ετίας. Η νέα Διεύθυνση θα προικιστεί με ένα πλήθος ηλεκτρονικών συστημάτων που προσδιορίζονται ως εργαλεία διαφάνειας και εξυγίανσης της αγοράς και τα οποία ξεκινούν από την ανάθεση έργων μέχρι τις αδειοδοτήσεις, το κόστος, τις προδιαγραφές αλλά και τη συντήρηση. Ο κυβερνητικός σχεδιασμός θα κουμπώσει με τη δημιουργία της ηλεκτρονικής ταυτότητας των έργων, ενός συστήματος παρακολούθησης δημόσιων και ιδιωτικών έργων, με έναν όμως δαιδαλώδη τρόπο του οποίου αμφισβητείται στην πράξη η εφαρμογή, αλλά και με την ανακατανομή της πίτας, με το όριο των αναθέσεων να τοποθετείται με βάση το ανεκτέλεστο υπόλοιπο συμβάσεων. Νέος νόμος, αλλά και νέες δουλειές στο ΤΕΕ Στο 45σέλιδο πόνημα της ομάδας συνεργατών του κ. Σπίρτζη ξεδιπλώνεται ο στόχος της κυβέρνησης για προγραμματισμό των έργων ανά υπουργείο, και μάλιστα σε ετήσια βάση, αλλά και η μεγάλη συμπόρευση με το ΤΕΕ, από το οποίο μεταπήδησε στην πολιτική αρένα ο νέος υπουργός. Αξιοσημείωτο είναι ότι στο Τεχνικό Επιμελητήριο ανατίθεται το Κεντρικό Ηλεκτρονικό Σύστημα Αδειοδοτήσεων και το Μητρώο Φυσικών Προσώπων Παραγωγής Τεχνικών Εργων, στο οποίο εγγράφονται όλοι όσοι εμπλέκονται στην παραγωγή δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Στην προσπάθεια μάλιστα να διευρυνθούν τα έσοδα του κλάδου, ανοίγει η πόρτα για είσοδο των μηχανικών στο λόμπι των διεθνών διαιτησιών με τις παχυλές αμοιβές, που μονοπωλούν μέχρι σήμερα διακεκριμένοι δικαστές ανώτατων δικαστηρίων και επιφανείς νομικοί. Το παράδοξο είναι ότι το σχετικό σχέδιο νόμου που εξαγγέλθηκε παραμονές Δεκαπενταύγουστου από τον ίδιο τον πρωθυπουργό ως χτύπημα κατά της διαπλοκής και της αδιαφάνειας των έργων, και το οποίο προβλέπεται να θεσμοθετηθεί από την παρούσα κυβέρνηση, στην πραγματικότητα αγνοεί και στην πράξη καταργεί το έργο αρμόδιων επιτροπών του υπουργείου που εργάζονται επί μήνες για την αναθεώρηση του θεσμικού πλαισίου στα δημόσια έργα, ενώ πλήρη άγνοια δηλώνει για τη συγγραφή του και η ενιαία Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Συμβάσεων που είναι αρμόδια για να γνωμοδοτεί για θέματα που συνδέονται με τις κρατικές προμήθειες και τους διαγωνισμούς του Δημοσίου. Πολλοί είναι εκείνοι που μιλούν για επιδερμική και αποσπασματική διαχείριση των μεγάλων θεμάτων που απασχολούν την αλυσίδα των κατασκευών από τα μητρώα ως τον τρόπο ανάθεσης και συμβασιοποίησης των έργων, υποστηρίζοντας ότι το σχέδιο νόμου που η προηγούμενη κυβέρνηση δεν πρόλαβε να βγάλει καν σε δημόσια διαβούλευση, δείχνοντας τη βιασύνη της να το παρουσιάσει, αντί να επιλύει μπερδεύει ακόμη περισσότερο την αγορά των κατασκευών. «Ο νέος νόμος ενισχύει το μπάχαλο που επικρατεί στον κωδικοποιημένο νόμο για τα δημόσια έργα (3669/2008). Οι εταιρείες πλέον δεν γνωρίζουν πού να βρουν τις νέες διατάξεις οι οποίες έχουν θεσπιστεί σκόρπια σε διάφορα νομοσχέδια τα τελευταία χρόνια, ενώ δεν είναι λίγες αυτές που αναγκάζονται να λειτουργούν με τον ενιαίο νόμο», σχολιάζει θεσμικός παράγοντας του κλάδου. Τι λένε οι εργολάβοι για τη μελέτη-κατασκευή Σε ό,τι αφορά τις αλλαγές στο σύστημα μελέτη-κατασκευή, η εκτίμηση είναι ότι δεν επιλύει τις στρεβλώσεις ο προτεινόμενος τρόπος, που δίνει βάρος στη βαθμολογία της οικονομικής προσφοράς κατά 90%, με την τεχνική να περιορίζεται στο 10%. Όπως αναφέρουν αρμόδιες πηγές, ακόμη και ο πρωθυπουργός εσφαλμένα έχει δηλώσει ότι με τους συντελεστές βαθμολόγησης θα θεραπευτεί το διεφθαρμένο και σάπιο σύστημα της μελέτης κατασκευής. Και εξηγούν: «Λόγω ανυπαρξίας προγραμματισμού μελετών στους διαγωνισμούς με μελέτη-κατασκευή, εμφανίζονται οι καλοθελητές εργολάβοι με έτοιμες προμελέτες και εξασφαλισμένα κονδύλια από το υπουργείο Οικονομικών για να απορροφηθεί το εκάστοτε ΕΣΠΑ. Το μόνο που έπρεπε να κάνει διαχρονικά ο εκάστοτε δήμαρχος, περιφερειάρχης ή προϊστάμενος ήταν να προκηρύξει το έργο με τήρηση ελάχιστης προθεσμίας 40 ημερών ώστε να μην προλάβουν οι ανταγωνιστές να κάνουν επαρκή μελέτη. Κατόπιν συνερχόταν η επιτροπή διαγωνισμού με βολικά άτομα που θα έδιναν την καλύτερη βαθμολογία στον εκλεκτό και θα απέρριπταν τους άλλους», αναφέρει εργολάβος που γνωρίζει από πρώτο χέρι τα τερτίπια του εν λόγω συστήματος. Όπως επισημαίνει ο ίδιος, η διάταξη για το ποσοστό συμμετοχής της οικονομικής προσφοράς δεν επιλύει τις στρεβλώσεις καθώς το στήσιμο των έργων γίνεται στη βαθμολόγηση, όπου οι ανυποψίαστοι κόβονται και περνούν στο επόμενο στάδιο οι αρεστοί. Σε ό,τι αφορά την πρόβλεψη για ηλεκτρονική κλήρωση των μελών κάθε επιτροπής, η καχυποψία είναι διάχυτη. «Το έχουμε ακούσει τόσες φορές που έχει καταντήσει αστείο», λένε. Το υπουργείο πάντως υπερασπίζεται το σύστημα αυτό θεωρώντας ότι «αν λειτουργήσει με διαφάνεια, θα πετύχει υψηλές απορροφήσεις»! Έκπληξη αποτελεί αναμφισβήτητα η πρόβλεψη στον νόμο Εθνικών Προτύπων Εκτίμησης Αξίας Ακινήτων και προσδιορισμού αντικειμενικής αξίας που φωτογραφίζει περιπτώσεις όπως το Ελληνικό, όπου η τιμή με την οποία παραχωρήθηκε η έκταση στο σχήμα της Lamda Development έχει επικριθεί σφόδρα από τον κ. Σπίρτζη, ο οποίος έχει δηλώσει ότι το τίμημα για το Ελληνικό (915 εκατ. ευρώ) ήταν αντίστοιχο οικοπέδου στο Βραχάτι! Τα Εθνικά Πρότυπα Εκτίμησης προβλέπεται ότι θα αφορούν όλες τις εκτιμήσεις ακινήτων του Δημοσίου. Πηγή: http://www.newmoney.gr/palmos-oikonomias/epixeiriseis/item/252899-me-to-sistima-meleti-kataskeii-ola-ta-dimosia-erga

Η συγκεκριμένη κατασκευή θα χρησιμοποιηθεί κάτω από γέφυρα στην Ολλανδία, ώστε να μην χρειάζεται να σηκώνονται οι γέφυρες και να περνάνε τα ιστιοφόρα που λόγο του ύψους των ιστίων τους δεν χωράνε. Πολλές γέφυρες σηκώνονται με σκοπό να περνάνε τα ιστιοφόρα από κάτω. Αυτό όμως δημιουργεί τεράστιο πρόβλημα με το μποτιλιάρισμα των οχημάτων που περιμένουν να κατέβει και πάλι η γέφυρα. Για την λύση του προβλήματος αυτού, Ολλανδοί μηχανικοί σκεφτήκαν μια εντυπωσιακή και πρωτότυπη λύση. Στην ουσία είναι μία δεξαμενή, η οποία όταν εισέλθουν μέσα τα ιστιοφόρα, βυθίζεται μερικώς και επιτρέπει σε αυτά να περάσουν με ασφάλεια κάτω από την γέφυρα. Κατά την στιγμή της βύθισης, η επιφάνεια του νερού μέσα στην δεξαμενή βρίσκεται 4 μέτρα κάτω από το επίπεδο του νερού στο ποτάμι. Το κόστος τις κατασκευής θα φτάσει τα 60 εκατ. Ευρώ και θα κάνει απόσβεση του έργου σε 12 χρόνια. Δείτε το βίντεο που ακολουθεί: Πηγή: http://www.e-nautilia.gr/ekpliktiki-kataskeui-gia-istiofora/

Σε προχωρημένο στάδιο βρίσκεται η αυτεπάγγελτη έρευνα που διενεργεί η Επιτροπή Ανταγωνισμού στον κλάδο των κατασκευών, αλλά απαιτείται ακόμη χρόνος για την έκδοση πορίσματος. Αναφορικά με το σημερινό πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας «Kontra news» η Επιτροπή Ανταγωνισμού διευκρινίζει με ανακοίνωσή της, ότι η αυτεπάγγελτη έρευνά της στον κλάδο των κατασκευών, βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη και ότι δεν έχει εκδοθεί κάποιο σχετικό πόρισμα. Επισημαίνεται, επίσης, ότι στο πλαίσιο των αρμοδιοτήτων της, η επιτροπή επικεντρώνει τις έρευνες της σε συμπεριφορές επιχειρήσεων με αντί-ανταγωνιστικά αποτελέσματα. Πηγή: http://michanikos-online.gr/news.php?aID=15782

Επιστολή προς τον Υπουργό Υποδομών Χρήστο Σπίρτζη απέστειλε ο ΣΑΤΕ στις 26 Φεβρουαρίου για το θέμα των έργων με το σύστημα της μελέτης-κατασκευής. Όπως αναφέρεται στην επιστολή ο ΣΑΤΕ υποστηρίζει πως με τη γενικευμένη δημοπράτηση με το σύστημα μελέτης-κατασκευής δεν θα έχει το οφέλη του εκτιμά το Υπουργείο καθώς όπως σημειώνει για την ταχύτερη υλοποίηση των έργων τα δεδομένα που τηρούνται δείχνουν ότι για να τελεσφορήσει το αποτέλεσμα ενός έργου που δημοπρατείται μέσω μελετοκατασκευής απαιτείται τουλάχιστον διετής ορίζοντας, χρονικό διάστημα που συνήθως είναι υπεραρκετό για την εκπόνηση των μελετών δημοπράτησης ενός τυπικού έργου. Ο ΣΑΤΕ αναφερόμενος στα ποσοστά των εκπτώσεων τονίζει πως "τα επιτευχθέμτα ποσοστά εκπτώσεων επί του προϋπολογισμού δεν μπορούν καν να μπουν στην βάσανο της σύγκρισης με αυτά που επιτυγχανονται στους κλασικούς δημόσιους διααγωνισμούς έργων, χωρίς αυτές οι διαφορές να μπορούν να αποδοθούν στο κόστος της μελέτης". Από την πλευρά του ο ΣΑΤΕ συνιστά στο Υπουργείο να υιοθετηθούν πλήρως οι προτάσεις του γιατί σε άλλη περίπτωση "θα συνεχίσει να είναι μία τεράστια πηγή αδιαφάνειας και διαπλοκής". Στο τέλος της επιστολής επισημαίνεται ο κίνδυνος που γεννά η επιμονή γενικευμένη επαναφοράς του συστήματος της μελετοκατασκευής και καλεί το Υπουργειό Υποδομών να προβεί σε σημαντική τροποποίηση των διατάξεων για τις μελετοκατασκευές στο επικείμενο σχέδιο νόμου. Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/endiaferouses-eidiseis/item/33806-sate-oxi-sto-systima-tis-meletokataskevis-xoris-allages

Τα συγκοινωνούντα δοχεία μεταξύ των εν ενεργεία ή συνταξιούχων δημοσίων υπαλλήλων, των μελετητών και των κατασκευαστών θα προσπαθήσει να αντιμετωπίσει το υπουργείο Υποδομών με νομοθετική ρύθμιση που θα έρθει σύντομα στη Βουλή. Σύμφωνα με το προσχέδιο νόμου για Μητρώα Συντελεστών Τεχνικών Εργων που φέρνει στο φως «Το Βήμα της Κυριακής», επιχειρείται τακτοποίηση στα μητρώα των μελετητών και των κατασκευαστών έπειτα από δεκαετίες καθυστερήσεων, ενώ προβλέπονται θεσμικά αντίμετρα στη σύγκρουση συμφερόντων μεταξύ υπαλλήλων, κατασκευαστών και μελετητών. Η νομοθετική πρωτοβουλία περιλαμβάνει τέσσερα μητρώα: δύο για τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν μελετητική ή κατασκευαστική δραστηριότητα τα οποία θα διαχειρίζεται το Τεχνικό Επιμελητήριο και δύο για τα νομικά πρόσωπα (μελετητικά γραφεία και εργοληπτικές εταιρείες) που θα τελούν υπό τη διαχείριση της Γενικής Γραμματείας Υποδομών. Συγκεκριμένα, σύμφωνα με το νομοσχέδιο, στη ΓΓ Υποδομών τηρείται μητρώο συντελεστών παραγωγής δημοσίων και ιδιωτικών τεχνικών έργων που περιλαμβάνει μητρώα τόσο φυσικών όσο και νομικών προσώπων. Το μητρώο των φυσικών προσώπων αποτελείται από τα μητρώα εμπειρίας μελετητών, κατασκευαστών και τεχνικών και λοιπών τεχνικών δραστηριοτήτων. Το υπουργείο Υποδομών αναθέτει τη διαχείριση και λειτουργία του συγκεκριμένου μητρώου, στο οποίο εγγράφονται όλα τα φυσικά πρόσωπα που ασκούν τεχνική επαγγελματική δραστηριότητα, στο ΤΕΕ. Η «γεωγραφία» των μητρώων Το μητρώο των επιχειρήσεων τεχνικών έργων, το οποίο θα διαχειρίζεται το υπουργείο Υποδομών και στο οποίο εγγράφονται όλες οι τεχνικές εταιρείες, αποτελείται από τα μητρώα των μελετητικών, των εργοληπτικών, των επιχειρήσεων συμβούλων και των εταιρειών λοιπών τεχνικών δραστηριοτήτων. Στο μητρώο μελετητών μεταξύ άλλων δεν θα μπορούν να εγγραφούν όσοι έχουν καταδικαστεί για σοβαρά αδικήματα ή «έχουν αποδεδειγμένα διαπράξει σοβαρό επαγγελματικό παράπτωμα που διαπιστώθηκε με οποιονδήποτε τρόπο από τις αναθέτουσες αρχές», οι κατασκευαστές και οι πανεπιστημιακοί. Οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι υπάλληλοι ΔΕΚΟ εγγράφονται στο μητρώο όπως οι ιδιώτες μηχανικοί και μάλιστα η εγγραφή τους αποτελεί και προϋπόθεση τόσο για την υπηρεσιακή εξέλιξή τους όσο και για την ενασχόλησή τους σε εργασίες επίβλεψης. Ωστόσο, τα πτυχία τους δεσμεύονται και δεν θα μπορούν να στελεχώσουν μελετητικές επιχειρήσεις. Μάλιστα κάθε περίπτωση παράβασης θα αποτελεί αιτία απόλυσης και διαγραφής από τα μητρώα. Οι μελέτες θα διακρίνονται σε 33 κατηγορίες, ενώ οι μελετητές σε τρεις κατηγορίες: δόκιμου, πτυχίου Α' τάξης, Β' τάξης και Γ' τάξης. Κάθε τάξη θα ισοδυναμεί σε δυναμικό δύο μονάδων. Για τους κατασκευαστές (φυσικά πρόσωπα) ο αριθμός των βαθμίδων εμπειρίας ορίζεται σε τέσσερις. Για την εξέλιξη από βαθμίδα σε βαθμίδα απαιτούνται τρία έτη απασχόλησης σε κατασκευή ή έξι σε επίβλεψη ή εποπτεία έργων ή εννέα χρόνια απασχόληση σε μελέτη. Οροι και προϋποθέσεις Για τους εργαζομένους του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ η εγγραφή τους στο μητρώο θα αποτελεί προϋπόθεση για την άσκηση καθηκόντων επιβλέποντος μηχανικού αλλά και για την υπηρεσιακή τους εξέλιξη. Οι βεβαιώσεις του μητρώου εμπειρίας κατασκευαστών θα δεσμεύονται και οι υπάλληλοι δεν θα μπορούν να στελεχώσουν εργοληπτικές επιχειρήσεις, επιχειρήσεις συμβούλων ή μελετητικές εταιρείες. Τυχόν παράβαση και διαπίστωση παράνομης εργασίας θα αποτελεί αιτία απόλυσης και διαγραφής από τα μητρώα. Τεχνικοί υπάλληλοι ή υπάλληλοι με άλλες ειδικότητες που συνταξιοδοτούνται από το Δημόσιο ή τις ΔΕΚΟ δεν θα επιτρέπεται να στελεχώνουν επί μία διετία εργοληπτικές επιχειρήσεις και να έχουν οποιαδήποτε σχέση εργασίας ή μίσθωσης έργου με αυτές από τη συνταξιοδότησή τους εφόσον οι συγκεκριμένες εταιρείες είχαν με την υπηρεσία τους συμβατική σχέση τα τρία τελευταία χρόνια. Τυχόν παράβαση επιφέρει αυτοδίκαιη διαγραφή τόσο της επιχείρησης όσο και του μηχανικού από τα μητρώα. Στο μητρώο μελετητικών επιχειρήσεων δεν θα έχουν δικαίωμα εγγραφής ατομικές επιχειρήσεις και νομικά πρόσωπα που είναι συνδεδεμένα με εργοληπτική επιχείρηση ή έχουν εξάρτηση από πρόσωπα στο μητρώο εμπειρίας μελετητών που στελεχώνουν ή συμμετέχουν σε εργοληπτική εταιρεία. Επίσης, προϋπόθεση για την εγγραφή θα είναι η προηγούμενη εγγραφή στο μητρώο εμπειρίας μελετητών τουλάχιστον των ομόρρυθμων εταίρων (σε περίπτωση ΟΕ ή ΕΕ), των διαχειριστών (ΕΠΕ ή ΙΚΕ) και των προέδρων και διευθυνόντων συμβούλων (ΑΕ). Στους σκοπούς των επιχειρήσεων αυτών δεν θα επιτρέπεται να περιλαμβάνονται δραστηριότητες συγκρουόμενες εξ αντικειμένου με τον κύριο σκοπό τους, όπως η ανάληψη άμεσα ή έμμεσα δημοσίων έργων και προμηθειών, οι δε μετοχές ανώνυμης επιχείρησης μελετών θα είναι υποχρεωτικά ονομαστικές. Κάθε μελετητής θα μπορεί να δεσμεύσει το πτυχίο του σε μία μόνο επιχείρηση μελετών και θα στερείται του δικαιώματος να υποβάλλει φακέλους συμμετοχής με το ατομικό του πτυχίο. Επίσης προβλέπονται ποινές διαγραφής από τα μητρώα αλλά και χρηματικά πρόστιμα για φαινόμενα καρτέλ, δυστροπίας επανόρθωσης εσφαλμένης μελέτης, ψευδών δηλώσεων, υποκατάστασης στην εκπόνηση χωρίς έγκριση της υπηρεσίας και σοβαρών αδικημάτων. Στο μητρώο εργοληπτικών επιχειρήσεων οι εγγεγραμμένοι επιτρέπεται να στελεχώνουν μία μόνο εργοληπτική επιχείρηση και οι υπεύθυνοί τους δεν θα μπορούν να έχουν οποιαδήποτε σχέση επί του κεφαλαίου άλλων εργοληπτικών επιχειρήσεων ή να βρίσκονται σε άλλα μητρώα που παρέχουν το δικαίωμα συμμετοχής σε διαδικασίες ανάθεσης δημοσίων συμβάσεων. Συνολικά οι τάξεις του μητρώου ορίζονται σε επτά, ενώ επιπλέον αυτών ορίζονται και δύο ειδικές τάξεις, οι Α1 και Α2 για τις μικρές επιχειρήσεις. Η κατάταξη των εργοληπτικών επιχειρήσεων γίνεται για συνολικά 14 κατηγορίες έργων. Κάθε επιχείρηση κατατάσσεται σε μία μόνο τάξη για κάθε κατηγορία και δεν μπορεί να καταταγεί σε συγκεκριμένη κατηγορία σε υψηλότερη τάξη από αυτήν της γενικής της κατάταξης. Επίσης, εργοληπτικές επιχειρήσεις οποιασδήποτε νομικής μορφής που δεν είναι εγγεγραμμένες στο μητρώο εργοληπτικών επιχειρήσεων μπορούν να αναλαμβάνουν την κατασκευή μικρών δημοσίων έργων εφοσόν είναι εγγεγραμμένες στα μητρώα περιφερειακών ενοτήτων. Κάθε επιχείρηση θα μπορεί να εγγραφεί στα μητρώα μιας μόνο περιφέρειας με δικαίωμα ανάληψης έργων από 21.000 ως 56.000 ευρώ. Πειθαρχικοί έλεγχοι Πρόστιμο ως 1,5 εκατ. ευρώ για παραβάσεις Σύμφωνα με το νομοσχέδιο, ο υπουργός Υποδομών θα μπορεί να επιβάλει πρόστιμο ως 1,5 εκατ. ευρώ στις εργοληπτικές εταιρείες για παραβάσεις στην εκπλήρωση των υποχρεώσεών τους, όπως η έλλειψη προσήκουσας προστασίας του περιβάλλοντος, η μη λήψη μέτρων προστασίας του κοινού, η παρακώλυση λειτουργίας ή βλάβη, ή καθυστέρηση στην αποκατάσταση φθορών κ.ά. Ο πειθαρχικός έλεγχος περιλαμβάνει υπαίτια αθέτηση υποχρεώσεων όπως συμπεριφορά ασυμβίβαστη με την εργολαβική ιδιότητα, δυστροπία στην επανόρθωση κακοτεχνιών, ενσυνείδητη προσπάθεια διαφορετικής ποσοτικής εμφάνισης εκτελεσθεισών εργασιών, ψευδή δήλωση, καρτέλ κ.τ.λ. Οι διοικητικές κυρώσεις που προβλέπονται είναι αποκλεισμός από δημοπρασίες, υποβιβασμός της τάξης της εργοληπτικής επιχείρησης, διαγραφή από τα μητρώα κ.ά. Επίσης, δημιουργείται στη ΓΓ Υποδομών Μητρώο Επιτροπών Διαγωνισμών όπου εγγράφονται τεχνικοί υπάλληλοι όλων των φορέων του Δημοσίου και των ΔΕΚΟ, που είναι εγγεγραμμένοι στο Μητρώο Εμπειρίας Μελετητών ή Κατασκευαστών. Αρνηση εκτέλεσης του καθήκοντος του μέλους της Επιτροπής θα συνιστά πειθαρχικό αδίκημα. Πηγή: http://www.tovima.gr/society/article/?aid=774556

Αλλαγές στα έργα ΣΔΙΤ, παραχωρήσεων και δημόσιων έργων με μελέτη-κατασκευή φέρνει το Αναπτυξιακό Πολυνομοσχέδιο που έχει βγάλει σε διαβούλευση το Υπουργείο Ανάπτυξης και Επενδύσεων. Πιο συγκεκριμένα μειώνεται στο 50% το ποσοστό των απαλλοτριώσεων και των αρχαιολογικών εργασιών για να υπογραφεί μία σύμβαση παραχώρησης. Στα ΣΔΙΤ επιταχύνεται η διαδικασία που ακολουθείται σε περίπτωση ανεύρεσης αρχαιοτήτων κατά τη διάρκεια των κατασκευών ενώ κάνει κατεπείγουσα τη διαδικασία των απαλλοτριώσεων. Για τα δημόσια έργα με μελέτη-κατασκευή θα πρέπει το Τεχνικό Συμβούλιο της Αναθέτουσας Αρχής να συναινεί στην διενέργεια σχετικού διαγωνισμού. ΣΤΟ 50% ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΙΣ-ΑΝΑΣΚΑΦΕΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΥΠΟΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΧΩΡΗΣΕΩΝ Εδώ έχουμε μία τροποποίηση σε σχέση με τις συμβάσεις παραχώρησης καθώς αντικαθίσταται το τελευταίο εδάφιο της παραγράφου 2 του άρθρου 29 του ν. 4413/2016. Πλέον θα χρειάζεται να έχει συντελεστεί το 50% των απαλλοτριώσεων και των αρχαιολογικών εργασιών για να είναι δυνατή η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης». Πρόκειται για μία ακόμα βελτιωτική πράξη η οποία θα βοηθήσει στην επιτάχυνση των διαδικασιών έναρξης μελλοντικών παραχωρήσεων μιας και σήμερα, αρκεί μία και μόνο αρχαιολογική ανασκαφή για να κολλήσει η έναρξη της. Συγκεκριμένα αναφέρεται πως: «Με απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών για τα έργα του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών και των εποπτευομένων φορέων του και με κοινή απόφαση του Υπουργού Υποδομών και Μεταφορών και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού επιτρέπεται η υπογραφή της σύμβασης παραχώρησης μετά από γνώμη του Τεχνικού Συμβουλίου Δημοσίων Έργων της Γενικής Γραμματείας Υποδομών, εφόσον έχουν συντελεσθεί απαλλοτριώσεις τουλάχιστον σε ποσοστό 50%, έχει εκπονηθεί η, κατά το άρθρο 345 του ν. 4512/2018 (Α` 5), Έκθεση Αναλυτικής Αρχαιολογικής Τεκμηρίωσης (Ε.Α.Α.Τ.), όπου απαιτείται, και υλοποιηθεί τουλάχιστον το 50% του φυσικού αντικειμένου αυτής, σύμφωνα με το ειδικότερο πρόγραμμα παράδοσης των χώρων εκτέλεσης του έργου, το οποίο και αποτελεί έγγραφο της σύμβασης παραχώρησης σύμφωνα με το άρθρο 36.» ΕΠΙΤΑΧΥΝΣΗ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΩΝ-ΑΠΑΛΛΟΤΡΙΩΣΕΩΝ ΣΤΑ ΣΔΙΤ Την επιτάχυνση της διαδικασίας αρχαιολογικών ερευνών και απαλλοτριώσεων στα έργα-ΣΔΙΤ φέρνει μία άλλη τροπολογία. Σύμφωνα με το άρθρο 76 σε περίπτωση ανεύρεσης αρχαιοτήτων κατά τη διάρκεια της κατασκευής, γνωστοποιεί στην Αρχαιολογική Υπηρεσία. Εκείνη θα πρέπει σε 60 ημέρες να υποδείξει τρόπους συνέχισης των εργασιών και να προστατεύσει τις αρχαιότητες. Αν δεν γίνει αυτό τότε αυτοδίκαια αναλαμβάνει η Διεύθυνση της Γενικής Διεύθυνσης Αρχαιοτήτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς και της Γενικής Διεύθυνσης Αναστήλωσης, Μουσείων και Τεχνικών Έργων αντίστοιχα του Υπουργείου Πολιτισμού και Αθλητισμού και ασκείται εντός τριάντα ημερών. Μάλιστα δίνει το δικαίωμα η Εταιρεία Ειδικού Σκοπου να ζητήσει παράταση των συμβατικών προθεσμιών (ίση με την καθυστέρηση) και να διεκδικήσει αποζημίωση αν περάσουν σωρευτικά οι 90 ημέρες της ανωτέρω διαδικασίας. Οι δε απαλλοτριώσεις για έργα-ΣΔΙΤ θα θεωρούνται πλέον κατεπείγουσες και μείζονος σημασίας και θα κηρύσσονται με κοινή απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και Επενδύσεων και του κατά περίπτωση αρμόδιου Υπουργού. ΑΛΛΑΓΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΕΡΓΑ ΜΕ ΜΕΛΕΤΗ-ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ Αλλαγές όμως έρχονται και στα δημόσια έργα με την μέθοδο μελέτης-κατασκευής. Πλέον θα πρέπει το Τεχνικό Συμβούλιο της Αναθέτουσας Αρχής να συμφωνεί στην διενέργεια σχετικού διαγωνισμού. Αν δεν υπάρχει Τεχνικό Συμβούλιο τότε θα πρέπει να υπάρχουν εγκεκριμένοι Περιβαλλοντικοί Όροι, Τεύχος Υπολογισμου και τεκμηρίωσης για τον καθορισμό του προϋπολογισμού της αναθέτουσας αρχής και Κανονισμού Μελετών Έργου, ο οποίος συντάσσεται ειδικά για το προς ανάθεση έργο ή υπάρχει και εφαρμόστηκε σε παρόμοια έργα, Τέλος δίνει το δικαίωμε στον Υπουργό Υποδομών και Μεταφορών με απόφαση του, να εξαιρεί κατηγορίες έργων από την εφαρμογή της παραγράφου αυτής.

Θέσεις στην εκκίνηση ενός νέου κύκλου συγκέντρωσης και συγχωνεύσεων στις κατασκευές λαμβάνουν οι εταιρείες του κλάδου. Οι συσσωρευμένες ζημίες των προηγούμενων ετών της οικονομικής κρίσης, απόρροια της συνεχούς συρρίκνωσης της πίτας των δημοσίων έργων, σε συνδυασμό με τις υψηλές τραπεζικές υποχρεώσεις, έχουν αποδυναμώσει μέρος των μεγαλύτερων ομίλων της χώρας. Ταυτόχρονα, όπως αποδεικνύεται με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο στην περίπτωση της «Ελλάκτωρ», το υφιστάμενο διοικητικό μοντέλο που προέκυψε πριν από σχεδόν 20 χρόνια, όταν και πάλι ο κλάδος είχε βρεθεί σε διαδικασία συγκέντρωσης, φαίνεται ότι πλέον έχει εξαντλήσει τα όριά του και απαιτούνται νέες δομές και δυνάμεις που θα οδηγήσουν τις εταιρείες στα μελλοντικά βήματά τους. Ηδη κατά τη διάρκεια των τελευταίων μηνών, τα παραπάνω έχουν αρχίσει να γίνονται αντιληπτά από τις διοικήσεις των εισηγμένων εταιρειών, με αποτέλεσμα να έχουν αρχίσει και οι σχετικές ζυμώσεις για τη διαμόρφωση των νέων σχημάτων. Οπως είναι σε θέση να γνωρίζει η «Κ», η αρχή είναι πιθανό να γίνει με την Intrakat, μία από τις υγιέστερες εταιρείες του κλάδου, με χαμηλό δανεισμό και συμμετοχή σε αρκετούς τομείς υψηλής κερδοφορίας, όπως οι ΣΔΙΤ, ο τουρισμός και τα ιδιωτικά έργα. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες, η πλευρά των μεγαλομετόχων της εισηγμένης (οικογένεια Κόκκαλη) έχει συζητήσει με τους «μεγάλους» του κλάδου το ενδεχόμενο συνεργασίας, η οποία θα μπορούσε, για παράδειγμα, να έχει τη μορφή της ανταλλαγής μετοχών, με απώτερο στόχο την ένταξη της εταιρείας σε κάποιο μεγαλύτερο σχήμα. Οπως προκύπτει, αυτή τη στιγμή, πιθανότερη θεωρείται η συνεργασία με τον όμιλο «Ελλάκτωρ». Μάλιστα, αν δεν είχε ξεσπάσει η εσωτερική κόντρα των κυρίων μετόχων στον συγκεκριμένο όμιλο, είναι πιθανόν να είχαν προχωρήσει ταχύτερα οι σχετικές συζητήσεις. Ωστόσο, εφόσον οριστικοποιηθεί το ποια από τις δύο πλευρές θα επικρατήσει (κάτι που αναμένεται να συμβεί στην προγραμματισμένη γενική συνέλευση της 25ης Ιουλίου), είναι σχεδόν δεδομένο ότι μία από τις προσεχείς κινήσεις θα αφορά και το ενδεχόμενο συγχώνευσης με την Intrakat. Μάλιστα, αυτό θα συμβεί είτε επικρατήσει η πλευρά των αδελφών Καλλιτσάντση είτε η πλευρά των κ. Μπόμπολα - Κούτρα, καθώς αμφότερες οι πλευρές εμφανίζονται ανοιχτές στη συγκεκριμένη συμμαχία. Οσον αφορά το ενδεχόμενο συζητήσεων μεταξύ ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ και Intrakat, φαίνεται πως έχουν ήδη λάβει χώρα, χωρίς κάποιο αποτέλεσμα. Υπενθυμίζεται ότι οι δύο εταιρείες συνεργάζονται ήδη στην περίπτωση της «Κέκροψ» και, με βάση τα σημερινά δεδομένα, δεν φαίνεται να προκύπτει κάποια διάθεση για εμβάθυνση της εν λόγω συνύπαρξης και σε άλλους τομείς. Θα πρέπει, βέβαια, να σημειωθεί ότι όλα τα παραπάνω συνιστούν επί του παρόντος διερευνητικές επαφές και κρούσεις που έχουν γίνει, χωρίς μέχρι στιγμής να υπάρχει κάποιο απτό αποτέλεσμα, ούτε ασφαλώς και κάποια ειλημμένη απόφαση. Δεν αποκλείεται, δηλαδή, αν η πλευρά Κόκκαλη δεν ικανοποιηθεί από τους όρους που θα προσφερθούν, να επιλέξει εντέλει τη διατήρηση της αυτονομίας της και να επανέλθει σε μελλοντικό στάδιο. Σε κάθε περίπτωση όμως, αυτό που διαφαίνεται είναι η επιθυμία ένταξης της εταιρείας σε μια ευρύτερη συμμαχία ή σχήμα, με στόχο την ισχυροποίησή της. Πάντως, η απήχηση της Intrakat μεταξύ των υπόλοιπων εταιρειών του κλάδου είναι δεδομένη, καθώς, όπως σημειώνουν, έχει προσθέσει σημαντική αξία τα τελευταία χρόνια, έστω κι αν αυτή δεν αποτυπώνεται στο ταμπλό του χρηματιστήριου. Υπενθυμίζεται ότι η κεφαλαιοποίηση της εταιρείας, με βάση την τρέχουσα τιμή της μετοχής, η οποία κινείται γύρω στο 1,3 ευρώ, δεν ξεπερνά τα 40 εκατ. ευρώ, ποσό το οποίο ασφαλώς υποτιμά την πραγματική αξία της εταιρείας. Αλλωστε, η εισηγμένη διαθέτει σημαντικό ανεκτέλεστο υπόλοιπο, ύψους 570 εκατ. ευρώ, με «αιχμή του δόρατος», ασφαλώς, το έργο των 14 περιφερειακών αεροδρομίων της Fraport, σύμβαση αξίας 357 εκατ. ευρώ. Επίσης, έως τα τέλη του καλοκαιριού αναμένεται να υπογράψει μία ακόμα σημαντική σύμβαση, που αφορά την κατασκευή της σιδηροδρομικής σήραγγας Σεπολίων, έργο της τάξεως των 122 εκατ. ευρώ, στο οποίο μειοδότησε η Intrakat στις αρχές του έτους. Πέραν της κατασκευαστικής δραστηριότητας, η διοίκηση της εταιρείας φρόντισε να ενισχύσει ακόμα περισσότερο τη δυνητική υπεραξία και, ασφαλώς, την κερδοφορία του ομίλου, με την πρόσφατη κίνηση της μεταβίβασης του ποσοστού 13,3%, που μέχρι σήμερα ήλεγχε η Intracom Holdings στην παραχωρησιούχο εταιρεία «Μορέας», που εκμεταλλεύεται τον άξονα Κόρινθος - Τρίπολη - Καλαμάτα και τον κλάδο Λεύκτρο - Σπάρτη. Η Intrakat έχει επενδύσει και στην ανάπτυξη τουριστικών ακινήτων, καθώς φέτος αναμένεται να τεθούν σε πλήρη λειτουργία δύο ξενοδοχειακές μονάδες της θυγατρικής Inestia, εκ των οποίων η μία αφορά μπουτίκ ξενοδοχείο στην οδό Μητροπόλεως (MET 34) και η άλλη ένα πεντάστερο πολυτελές ξενοδοχείο στον Πλατύ Γιαλό της Μυκόνου, με την επωνυμία Branco Mykonos. Ταυτόχρονα, επίσης στη Μύκονο, η εταιρεία, σε συνεργασία με διεθνή στρατηγικό επενδυτή από τον κλάδο της ανάπτυξης και λειτουργίας ξενοδοχειακών μονάδων, υλοποιεί επενδυτικό σχέδιο ανάπτυξης πολυτελούς τουριστικού θερέτρου σε ιδιόκτητη έκταση 100 στρεμμάτων, που αναμένεται να ολοκληρωθεί κατασκευαστικά και να λειτουργήσει το 2020. Αλλη μία επένδυση σε μπουτίκ ξενοδοχείο αφορά την ανακατασκευή διατηρητέου κτιρίου, που εκμίσθωσε για περίοδο 20 ετών η Intrakat από το Μετοχικό Ταμείο Στρατού, στην οδό Κολοκοτρώνη 3-5, στο κέντρο της Αθήνας. Η λειτουργία της νέας μονάδας των 45 δωματίων αναμένεται να ξεκινήσει από το 2020. Αναμένεται επιτάχυνση των εξελίξεων «Μόλις πέσει το πρώτο ντόμινο, θα ακολουθήσουν σταδιακά και τα υπόλοιπα». Με τη φράση αυτή, ανώτατο στέλεχος κατασκευαστικού ομίλου θέλησε να περιγράψει τη διαδικασία που ενδεχομένως να ακολουθήσει του πρώτου «γάμου» μεταξύ εταιρειών του κλάδου, εφόσον ασφαλώς αυτός γίνει πράξη. Πρόκειται για κάτι που συνέβη και στον προηγούμενο κύκλο συγχωνεύσεων και εξαγορών που πραγματοποιήθηκε σχεδόν αναγκαστικά στα τέλη της δεκαετίας του 1990. Τότε, ενόψει των έργων των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, το τότε ΥΠΕΧΩΔΕ, έχοντας και τη σύμφωνη γνώμη των «μεγάλων» του κλάδου, διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία της συγκέντρωσης του κλάδου σε λιγότερα σχήματα. Ειδικότερα, προχώρησε στην αναδιαμόρφωση των εργοληπτικών πτυχίων (με βάση τα οποία κατατάσσεται κάθε εταιρεία και, αντίστοιχα, μπορεί να διεκδικεί δημόσια έργα), με αποτέλεσμα για να μπορεί μια εταιρεία να έχει πρόσβαση στη διεκδίκηση των μεγαλύτερων έργων, να πρέπει να πληροί κάποια κριτήρια (τζίρου προηγούμενων ετών, τεχνικής επάρκειας κ.λπ.), τα οποία για να πληρωθούν, ήταν σχεδόν νομοτελειακή η συγχώνευση με κάποια άλλη εταιρεία του κλάδου. Ετσι δημιουργήθηκαν τα πρώτα μεγάλα σχήματα, αρχής γενομένης από τη συγχώνευση, το 1999, της Ελληνικής Τεχνοδομικής με την «Ακτωρ» και την ΤΕΒ (από την οποία προέκυψε η σημερινή «Ελλάκτωρ»). Τον ίδιο χρόνο δημιουργήθηκε και το σχήμα ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ, ενώ ακολούθησε το 2002 η απορρόφηση από την «Αβαξ» της J&P Hellas ATE και της ΕΤΕΚ. Στη συνέχεια, και μετά τους Ολυμπιακούς, η νέα εταιρεία απέκτησε και την ΑΘΗΝΑ, την οποία και εξαγόρασε πλήρως λίγα χρόνια μετά. Οι υπόλοιπες εταιρείες του κλάδου, είτε δημιούργησαν αυτόνομα κοινά σχήματα με μικρότερες εταιρείες, κάποια εκ των οποίων δεν κατόρθωσαν να επιβιώσουν (π.χ. ΑΕΓΕΚ, ΑΤΤΙΚΑΤ), είτε υποχρεώθηκαν να περιοριστούν σε δευτερεύοντα ή και τριτεύοντα ρόλο, διεκδικώντας πολύ μικρότερα έργα των μικρότερων εργοληπτικών τάξεων, είτε λειτουργώντας αποκλειστικά ως υπεργολάβοι. Σε κάθε περίπτωση, η «υποχρεωτική» συγκέντρωση, που καταγράφηκε πριν από 20 χρόνια, ναι μεν δημιούργησε μεγαλύτερους ομίλους που μπόρεσαν να διεκδικήσουν με επιτυχία και έργα στο εξωτερικό, πλην όμως γέννησε και σοβαρές δυσλειτουργίες, καθώς κλήθηκαν να συμβιώσουν υπό κοινή σκέπη άνθρωποι που δεν μοιράζονταν υποχρεωτικά τον ίδιο τρόπο σκέψης, με αποτέλεσμα, μόλις εμφανίστηκαν τα πρώτα οικονομικά προβλήματα, να προκύψουν και σοβαρά ζητήματα συνύπαρξης. Μοναδική διέξοδος μοιάζει το εξωτερικό Εν έτει 2018, οι λόγοι που ωθούν τις εταιρείες του κλάδου σε νέα διαδικασία συγχωνεύσεων είναι εκ διαμέτρου αντίθετοι από εκείνους που ίσχυαν πριν από δύο δεκαετίες. Σήμερα, κινητήριος μοχλός είναι η απουσία επαρκούς μεγέθους έργων στην ελληνική αγορά, κυρίως λόγω έλλειψης κονδυλίων, καθώς το ΠΔΕ (Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων) έχει συρρικνωθεί από τα 11 δισ. ευρώ των αρχών του 2010 σε περίπου 5-6 δισ. ευρώ τα τελευταία χρόνια. Επιπλέον, ακόμα και τα έργα που θα εκτελεστούν στη χώρα τα επόμενα χρόνια, θα περιλαμβάνουν κάποια μορφή συγχρηματοδότησης με τη μορφή της παραχώρησης εκμετάλλευσης, κάτι που απαιτεί ισχυρότερους ομίλους, ώστε να είναι ευκολότερη η μόχλευση κεφαλαίων. Παράλληλα, όπως σημειώνουν στελέχη του κλάδου, η Ελλάδα δεν θα μπορέσει να συντηρήσει μεγάλους ομίλους στο μέλλον. Μοναδική διέξοδος θα είναι το εξωτερικό, όπου όμως απαιτούνται σύγχρονες διοικητικές δομές και υψηλό επίπεδο ανταγωνιστικότητας, τόσο μέσω του ελέγχου του κόστους όσο και μέσω του κόστους κεφαλαίου, το οποίο έχει «πληγώσει» σημαντικά τους ελληνικούς ομίλους που επιχείρησαν να ανταγωνιστούν ξένες εταιρείες εκτός Ελλάδας. Εν προκειμένω, το κόστος των εγγυητικών για τις ελληνικές εταιρείες, ακόμα και αν τα οικονομικά τους στοιχεία υπερτερούσαν του ανταγωνισμού, ήταν διπλάσιο ή και τριπλάσιο, λόγω του «ρίσκου χώρας» που τις συνόδευε. Ο κίνδυνος εξόδου από την Ευρωζώνη και, γενικότερα, η αποστροφή των ξένων προς οτιδήποτε προερχόταν από την Ελλάδα, δυσχέρανε πάρα πολύ τις κατασκευαστικές εταιρείες όσον αφορά τη διεκδίκηση κερδοφόρων συμβάσεων στο εξωτερικό. Ωστόσο, όπως ομολογούν παράγοντες του κλάδου, υποχρεωτικά θα πρέπει να στραφούν εκ νέου στο εξωτερικό, προκειμένου να μπορέσουν να αναπτυχθούν. Αλλωστε, τα περιθώρια κέρδους στην Ελλάδα είναι μηδαμινά. Οπως ανέφεραν στελέχη της J&P Αβαξ στην πρόσφατη γενική συνέλευση του ομίλου, η «συνταγή» για την επιβίωση είναι η αποχή από την «αγορά τζίρου και ανεκτέλεστου», που πλήττει όμως την κερδοφορία και η στροφή σε ενεργειακά έργα στις αγορές της Μέσης Ανατολής και του Περσικού Κόλπου. Επίσης, στο επίκεντρο θα βρεθούν και οι ΣΔΙΤ διαχείρισης απορριμμάτων, οι παραχωρήσεις και οι ΑΠΕ, που προσφέρουν επαναλαμβανόμενα αποτελέσματα. Οπως ανέφερε χαρακτηριστικά ο κ. Κωνσταντίνος Κουβαράς, αναπληρωτής πρόεδρος και εντεταλμένος σύμβουλος του ομίλου, «τα έργα που διεκδικούμε και αναλαμβάνουμε στην εγχώρια αγορά είναι ολοένα και λιγότερα, πλην ειδικών περιπτώσεων με εξασφαλισμένη διεθνή χρηματοδότηση, όπως για παράδειγμα ο αγωγός ΤΑΡ, κάτι που συμβαίνει λόγω του ότι ο ανταγωνισμός οδηγεί σε προσφορές με ιδιαίτερα υψηλές εκπτώσεις, με αποτέλεσμα και το κέρδος να είναι συμπιεσμένο». Πάντως, οι εταιρείες καλούνται να ενισχύσουν τα χρηματοοικονομικά τους στοιχεία, δηλαδή να περιορίσουν τον δανεισμό τους και να βελτιώσουν την κερδοφορία τους, προκειμένου να μπορέσουν να διεκδικήσουν μεγαλύτερο μερίδιο της έστω μικρότερης «πίτας» των δημοσίων έργων, αλλά και για να έχουν την απαιτούμενη ρευστότητα για την ενίσχυση του χαρτοφυλακίου των έργων παραχώρησης. Σύμφωνα με τα σχετικά στοιχεία, τα προς εκτέλεση έργα ξεπερνούν τα 7,1 δισ. ευρώ και δεν αφορούν μόνο οδικά δίκτυα, αλλά και πληθώρα άλλων κατηγοριών, όπου θα επεκταθεί η μέθοδος της παραχώρησης εκμετάλλευσης, όπως αεροδρόμια, η ηλεκτρική διασύνδεση της Κρήτης με την ενδοχώρα, λιμενικά, σιδηροδρομικά και αρδευτικά έργα, συμβάσεις διαχείρισης απορριμμάτων και αποθηκευτικών εγκαταστάσεων, όπως επίσης και ηλεκτροφωτισμού.

Μπορεί η κατάσταση στη χώρα να μην είναι η ενδεδειγμένη για πολύ μεγάλες επενδύσεις ωστόσο εδώ και χρόνια πολλά μεγάλα έργα υποδομής είναι υπό κατασκευή στην χώρα. Έργα Μετρό, οδικά, φράγματα, αναπλάσεις και πολλά άλλα μας απασχόλησαν καθημερινά όλα αυτά τα χρόνια και θα συνεχίσουν και το επόμενο διάστημα καθώς λόγω ακριβώς της κατάστασης η κατασκευαστική ωρίμανση των έργων είναι εξαιρετικά αργή με αποτέλεσμα να βλέπουμε έργα να κατασκευάζονται σε χρονικό διάστημα που πολλές φορές φτάνει ή και ξεπερνά τα 10 χρόνια. Σήμερα σας παρουσιάζουμε τα 40 πολύ μεγάλα έργα που είναι σε εξέλιξη σήμερα στη χώρα. Όλα αυτά τα έργα είναι διάσπαρτα από άκρη σε άκρη σε όλη την επικράτεια και έχουν κόστος από 40εκ.ευρώ κα φτάνουν μέχρι και τα 2 δις ευρώ. Τα πρώτα έξι έργα αφορούν τους αυτοκινητόδρομους που βρίσκονται σε εξέλιξη και το κόστος τους υπολογίζεται πάνω από 1 δις ευρώ. Ακολουθούν όλα τα μεγάλα έργα Μετρό και τα σιδηροδρομικά έργα. Στα πολύ μεγάλα έργα είναι η Λιγνιτική Μονάδα "Πτολεμαϊδα 5" της ΔΕΗ και το Πάρκο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος. Μέσα στη λίστα θα βρείτε επίσης πολλά σιδηροδρομικά έργα αλλά και έργα της Εγνατίας Οδού. Στις πρώτες θέσεις βλέπουμε τα έργα στους αυτοκινητόδρομους που έχουν ξεκινήσει να κατασκευάζονται από το 2007 και πλέον η ολοκλήρωση τους τοποθετείται το 2017. Πρόκειται για: 1. Αυτοκινητόδρομος Αιγαίου (Ράχες Φθιώτιδας-Κλειδί Ημαθίας) 2. Ολυμπία Οδός- τμήμα Κόρινθος-Πάτρα 3. Αυτοκινητόδρομος Κεντρικής Ελλάδας «Ε65»- τμήμα Ξυνιάδα-Τρίκαλα 4. Ιόνια Οδός (Αντίρριο-Ιωάννινα) 5. Αυτοκινητόδρομος Μορέας- κλάδος Λεύκτρο-Σπάρτη και Περιφερειακός Καλαμάτας Από εδώ και μέχρι την θέση βλέπουμε έργα με κόστος άνω του μισού δις ευρώ. Στα παράδοξα έχουμε το πλέον κορυφαίο έργο, εκείνο της Λιγνιτικής Μονάδας 5 που αν και έχει υπογραφεί από το 2013 μόλις ξεκίνησε η κατασκευή του και η κατασκευή της βασικής γραμμής του Μετρό Θεσσαλονίκης που έχει καθυστερήσει αρκετά: 6. Αγωγός TAP-Κήποι Έβρου-Κρυσταλλοπηγή Καστορίας 2 δις ευρώ 7. ΔΕΗ- Κατασκευή Λιγνιτικής Μονάδας Πτολεμαΐδα 5 1,4 δις ευρώ 8. Μετρό Θεσσαλονίκης – Βασική Γραμμή ΝΣΣΤΑΘΜΟΣ-ΝΕΑ ΕΛΒΕΤΙΑ 1,1 δις ευρώ 9. Μετρό Αθήνας- επέκταση γραμμής 3 Αγία Μαρίνα-Δημοτικό Θέατρο Πειραιά- 660 εκ.ευρώ 10. Μετρό Θεσσαλονίκης- επέκταση ΠΑΤΡΙΚΙΟΣ-ΜΙΚΡΑ 620εκ.ευρώ 11. Κέντρο Πολιτισμού Ίδρυμα Σταύρος Νιάρχος (Λυρική Σκηνή, Εθνική Βιβλιοθήκη, Πάρκο Σ.Νιάρχος) 566εκ.ευρώ Από αυτή τη θέση και κάτω βλέπουμε έργα με κόστος από 200 έως 500εκ.ευρώ. Σε αυτή την κατηγορία έργων βλέπουμε πολλά σιδηροδρομικά έργα, πολλά από τα οποία έχουν ξεκινήσει την τελευταία 3ετία: 12. Σιδηρόδρομος- έργο ολοκλήρωσης Τιθορέα-Δομοκός 415εκ.ευρώ 13. Σιδηρόδρομος- τμήμα Ροδοδάφνη-Ψαθόπυργος 315εκ.ευρώ 14. Αεροδρόμιο Μακεδονία- Αναβάθμιση-Επέκταση Διαδρόμου 10-28 310εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 15. Σιδηροδρομικό έργο ολοκλήρωσης τμήματος Κιάτο-Ροδοδάφνη 275εκ.ευρώ 16. Αυτοκινητόδρομος Άκτιο-Αμβρακία 250εκ.ευρώ (4 εργολαβίες) 17. Περιφερειακή Οδός Θεσσαλονίκης- Ανισοπεδοποίηση Δυτικού τμήματος 205εκ.ευρώ (3 εργολαβίες) Από εδώ και κάτω θα βρούμε πολλά έργα με κόστος από 100 έως 200εκ.ευρώ. Είναι κυρίως οδικά έργα τα οποία κατασκευάζονται εδώ και αρκετά χρόνια. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η ολοκλήρωση του κάθετου άξονα της Εγνατίας Αρδάνιο-Ορμένιο που κατασκευάζεται από το 2002: 18. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Θεσσαλονίκη-Προμαχώνας 184 εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 19. Εγνατία Οδός- Κάθετος Άξονας Σιάτιστα-Καστοριά-Κρυσταλλοπηγή 158εκ.ευρώ 20. Σιδηρόδρομος- Β` φάση Θριάσιο Πεδίο και Προαστιακός Σταθμός ΖΕΦΥΡΙ 122,2εκ.ευρώ 21. Β` και Γ` φάση έργων Λιμένα Ηγουμενίτσας 115εκ.ευρώ 22. ΔΕΣΦΑ- Κατασκευή 3ης Δεξαμενής Νήσος Ρεβυθούσα 115εκ.ευρώ 23. Κέντρο Επεξεργασίας Λυμάτων Κορωπίου-Παιανίας 112,9εκ.ευρώ 24. Αεροδρόμιο Χανίων- Αναβάθμιση κτιρίων 110εκ.ευρώ 25. Εγνατία Οδός – Κάθετος Άξονας Αρδάνιο-Ορμένιο 110εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) Εδώ είναι η τελευταία κατηγορία έργων με κόστος κάτω από 100εκ.ευρώ. Πολύ σημαντικά έργα και εδώ όπως τα έργα ΣΔΙΤ για το ηλεκτρονικό εισιτήριο, η επέκταση του Τραμ της Αθήνας, το έργο ΒΟΑΚ Γούρνες-Χερσόνησος κ.α: 26. Ολοκληρωμένο σύστημα Εγκατάσης-Λειτουργίας Ηλεκτρονικού Εισιτηρίου- Μπάρες στο Μετρό 94εκ.ευρώ) 27. Ρέμα Εσχατιάς τμήμα Ίλιον-Ευπυρίδων 83,7εκ.ευρώ 28. Οδικός Άξονας Θεσσαλονίκη-Δοϊράνη 82εκ.ευρώ (2 εργολαβίες) 29. Φράγμα Αποσελέμη Ηρακλείου (80εκ.ευρώ) 30. Τραμ Αθήνας – Νέα Φάληρο-Πειραιάς 77εκ.ευρώ 31. ΒΟΑΚ- Τμήμα Γούρνες-Χερσόνησος 65εκ.ευρώ 32. Τηλεθέρμανση Φλώρινας- Δίκτυο 64εκ.ευρώ 33. Γ` φάση έργων Λιμένας Πάτρας 61εκ.ευρώ 34. Περιφερειακός Κατερίνης 56,5εκ.ευρώ 35. Αεροδρόμιο Ιωαννίνων- Αναβάθμιση και νέο κτίριο αεροσταθμού 52εκ.ευρώ Πηγή: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-ypodomes/endiaferouses-eidiseis/item/36779-ta-35-megalytera-erga-ypodomis-se-oli-tin-ellada

Το περιοδικό ΚΤΙΡΙΟ, συμπληρώνοντας 30 χρόνια συνεχούς προσπάθειας εκσυγχρονισμού και ποιότητας στον χώρο των κατασκευών με την προώθηση τεχνικής ενημέρωσης και τεχνολογίας στον κλάδο, δεν μπορεί να παραμείνει αδιάφορο μπροστά στο καταστροφικό επαγγελματικό αδιέξοδο και στο αβέβαιο μέλλον που αντιμετωπίζουν οι νέοι Έλληνες μηχανικοί και αρχιτέκτονες, τα τελευταία 7 χρόνια. Οι τραγικά λανθασμένες αποφάσεις όλων των κυβερνήσεων τα τελευταία χρόνια, αλλά και των θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης που συμμετέχουν σ' αυτές, απαξίωσαν τα ακίνητα, τα προϊόντα δηλαδή του κλάδου, με την υπερφορολόγησή τους. Έτσι κατέστρεψαν απότομα το κλάδο των κατασκευών, που λειτουργούσε ως "ατμομηχανή" της ελληνικής οικονομίας, οδηγώντας στην ανεργία 300.000 επαγγελματίες και χιλιάδες επιστήμονες μηχανικούς, για τους οποίους η ελληνική κοινωνία ξόδεψε χρήματα για να τους σπουδάσει ώστε να ανταποκριθούν στις σύγχρονες ανάγκες της. Το περιοδικό ΚΤΙΡΙΟ όλα αυτά τα χρόνια βρίσκεται σε διαρκή επικοινωνία με τους καλύτερους επαγγελματίες και επιχειρήσεις του χώρου, αλλά και με εκατοντάδες νέους μηχανικούς που ενημερώνονται τεχνολογικά ώστε να αντιμετωπίζουν με αξιόπιστα τις απαιτήσεις των πελατών τους. Είναι πολλοί πλέον αυτοί που καθημερινά μας καταμαρτυρούν τη δύσκολη κατάσταση στην οποία έχουν περιέλθει λόγω της έλλειψης επαγγελματικών ευκαιριών, τις οικονομικές συνέπειες αυτών των συνθηκών, αλλά και τα δυσάρεστα συναισθήματα που προκύπτουν από όλα αυτά. Έτσι το ΚΤΙΡΙΟ προχώρησε σε έρευνα ώστε να καταγράψει τις επαγγελματικές αποφάσεις των νέων μηχανικών της χώρας μας και να συμβάλλει στην ενημέρωση και την κατανόηση αυτού του προβλήματος από την κοινωνία μας. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε από το τμήμα πωλήσεων της εταιρείας στο διάστημα από 1η Μαΐου 2015 έως τις 30 Ιουνίου 2015. Ερωτήθηκαν τηλεφωνικά 500 νέοι μηχανικοί σχετικά με την επαγγελματική τους κατάσταση και τα μελλοντικά τους σχέδια και τα αποτελέσματα της έρευνας ήταν εντυπωσιακά. Στην ερώτηση "ποια είναι σήμερα η επαγγελματικής σας δραστηριότητα" οι απαντήσεις που καταγράφηκαν στο μεγαλύτερο ποσοστό τους αναφερόταν σε αλλαγή επαγγελματικής κατεύθυνσης και κατά δεύτερο λόγο στη μετανάστευση. Δηλαδή άνθρωποι που έχουν σπουδάσει σε εξειδίκευμένα θέματα υψηλών απαιτήσεων, στερούν τη χώρα μας και ειδικότερα το χώρο των κατασκευών από τις γνώσεις και τις ικανότητές τους. Τις προσφέρουν δε σήμερα σε άλλους χώρους ή σε άλλες κοινωνίες. Πιο συγκεκριμένα, τα αποτελέσματα που προέκυψαν είναι: • Το 17 % των νέων μηχανικών εγκαταλείπει την Ελλάδα και θα υποστεί τη δοκιμασία της μετανάστευσης εργαζόμενοι σε χώρες με αναπτυγμένη οικονομία. • Το 27 % των νέων μηχανικών αποφασίζει να αλλάξει επαγγελματική κατεύθυνση, για να μπορέσει να εξασφαλίσει μια θέση εργασίας στην Ελλάδα του 2015. Δηλαδή το 44% των νέων, που έχουν σπουδάσει μηχανικοί με έξοδα της ελληνικής κοινωνίας, δεν θα προσφέρουν τις υπηρεσίες τους ως επαγγελματίες αρχιτέκτονες, πολιτικοί μηχανικοί ή μηχανολόγοι στην Ελλάδα και δεν θα συμβάλουν στην ανάπτυξή της! Χαμένοι κόποι και χαμένα έξοδα! Η κυβέρνηση επιβάλλεται να πάρει άμεσα δραστικά μέτρα για την άμεση ανάπτυξη της οικονομίας και ιδιαίτερα του κλάδου κατασκευών, ο οποίος υπέστη το μεγαλύτερο πλήγμα από όλους. Πηγή: http://www.ktirio.gr/%CE%B5%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B5%CF%81%CF%89%CF%83%CE%B7/%CF%87%CE%AC%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%B9%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%AD%CF%82-%CF%84%CE%BF-44-%CF%84%CF%89%CE%BD-%CE%BD%CE%AD%CF%89%CE%BD-%CE%BC%CE%B7%CF%87%CE%B1%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CF%8E%CE%BD-%CF%83%CF%8D%CE%BC%CF%86%CF%89%CE%BD%CE%B1-%CE%BC%CE%B5-%CE%AD%CF%81%CE%B5%CF%85%CE%BD%CE%B1-%CF%84%CE%BF%CF%85-%CF%80%CE%B5%CF%81%CE%B9%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CF%8D

Με τη νέα νομοθεσία αναθεωρείται, για πρώτη φορά μετά από 20 χρόνια, παλαιότερη οδηγία για την «εκτίμηση σχεδίων δημοσίων και ιδιωτικών έργων στο περιβάλλον». Στην αναθεωρημένη οδηγία προβλέπεται ευρύτερη συμμετοχή των πολιτών σε διαδικασίες διαβούλευσης, καθώς και προληπτικά μέτρα για να περιοριστούν οι πιέσεις των οργανωμένων λόμπι και να αποφευχθούν οι συγκρούσεις συμφερόντων. Η πρώτη αποτίμηση για όλα αυτά είναι θετική, τονίζει ο ευρωβουλευτής των Οικολόγων-Πράσινων Νίκος Χρυσόγελος. Υποστηρίζει ωστόσο ότι το πρόβλημα είναι η ουσιαστική εφαρμογή της οδηγίας. «Σε πολλές χώρες, όπως η Ελλάδα, πολλές φορές η μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων γίνεται απλώς για να δικαιολογήσουν το έργο, ενώ θα έπρεπε να εξετάζεται πραγματικά η χρησιμότητα του έργου, οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις, οι εναλλακτικές λύσεις, αλλά και η λεγόμενη μηδενική παρέμβαση, δηλαδή αν οι επιπτώσεις είναι πάρα πολύ μεγάλες, τότε ένα έργο ίσως δεν θα πρέπει να γίνει» λέει ο Έλληνας ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. «Όχι μονοτυπική διαβούλευση» Ανοίγει το ευρωκοινοβούλιο τον δρόμο για την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος; Ανοίγει το ευρωκοινοβούλιο τον δρόμο για την καλύτερη προστασία του περιβάλλοντος; O ευρωβουλευτής των Πρασίνων υποστηρίζει μάλιστα ότι, τη στιγμή που η Ευρώπη καθιερώνει πιο αυστηρές προδιαγραφές, η Ελλάδα φαίνεται να καταργεί τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων στο όνομα της καταπολέμησης της γραφειοκρατίας ή να τις υλοποιεί αποσπασματικά και με τρόπο που δεν διευκολύνει την ουσιαστική συμμετοχή περιοίκων ή άλλων ενδιαφερομένων. «Το ζητούμενο είναι να μην είναι μονον τυπική η διαβούλευση. Τον τελευταίο καιρό βλέπουμε τη διοίκηση απλώς να αναρτά στο διαδίκτυο ένα κείμενο και να ζητάει παρατηρήσεις από τους πολίτες. Ακόμα και στα περιφερειεκά συμβούλια που συνήθως γνωμωδοτούν σε τέτοια έργα, είναι δύσκολο όταν έρχεται μία μελέτη μερικές μέρες πριν από το περιφερειακό συμβούλιο, να πρέπει να διαβάσεις μερικές χιλιάδες σελίδες και να διατυπώσεις τεκμηριωμένη άποψη». Ισχυρός ο αντίλογος σε όλα αυτά από τις μεγαλύτερες πολιτικές ομάδες του Ευρωκοινοβουλίου, που υποστηρίζουν ότι η περιβαλλοντική προστασία έχει και μία οικονομική διάσταση. Όπως δηλώνει η Γερμανίδα ευρωβουλευτής των χριστιανοδημοκρατών Κρίστα Κλας «η μέχρι σήμερα εμπειρία μας από τις μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων δεν ήταν πάντοτε θετική. Μία τέτοια μελέτη δεν μπορεί να χρησιμοποιείται για να εμποδίζεται η οικονομική δραστηριότητα. Πρέπει να κάνουμε το σωστό, αλλά στο σωστό πλαίσιο, με λογική διάρκεια και σε καμία περίπτωση με αναδρομική ισχύ». Το πρόβλημα των γεωτρήσεων σε σχιστολιθικά πετρώματα Ρόλο και λόγο στους πολίτες δίνει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία Ρόλο και λόγο στους πολίτες προβλέπει η νέα ευρωπαϊκή οδηγία Για πρώτη φορά, η νέα οδηγία επεκτείνει την υποχρέωση για υποβολή μελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων στις γεωτρήσεις για άντληση φυσικού αερίου ή πετρελαίου από τα μέχρι πρότινος αδιαπέραστα σχιστολιθικά πετρώματα με τη βοήθεια νέων τεχνολογικών εφαρμογών. Οι υποστηρικτές των γεωτρήσεων υπόσχονται φθηνή ενέργεια, ενώ οι πολέμιοι κάνουν λόγο για σοβαρούς κινδύνους στο περιβάλλον. Η Αυστρία, η Γερμανία, η Βρετανία και άλλες ευρωπαϊκές χώρες έχουν προχωρήσει στην έκδοση αδειών για τις πρώτες γεωτρήσεις, αλλά φαίνεται να επανεξετάζουν την πολιτική τους υπό το βάρος των αντιδράσεων. Όπως επισημαίνει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής Ρίχαρντ Ζέεμπερ «η Αυστρία ενέκρινε δοκιμαστικές γεωτρήσεις, αλλά οι αντιδράσεις ήταν τόσο μεγάλες, ώστε τελικά οι επιχειρήσεις που είχαν αναλάβει τις γεωτρήσεις ουσιαστικά πάγωσαν τα επενδυτικά τους σχέδια. Ξέρουμε ότι το σχιστολιθικό αέριο είναι μία σοβαρή εναλλακτική πηγή ενέργειας. Εδώ λοιπόν χρειάζονται μελέτες, όπως αυτές που προβλέπει η νέα οδηγία, ώστε να διαπιστώσουμε, πρώτον, αν έχουμε τη συναίνεση των πολιτών και δεύτερον αν υπάρχουν επιπτώσεις στο περιβάλλον». Σύμφωνα με τα προβλεπόμενα οι περίοικοι και άλλοι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να συμμετάσχουν σε όσο το δυνατόν πιο αρχικό στάδιο στις διαδικασίες δοαβούλευσης, ενώ το έργο παρακολουθείται από την αρχή μέχρι το τέλος και οι όποιες παρεκκλίσεις αποκαθίστανται από τον ανάδοχο- ο οποίος πάντως θα βγαίνει κερδισμένος από την όλη διαδικασία, υποστηρίζει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής. «Αυτό ωφελεί τον φορέα υλοποίησης του έργου που ξέρει ότι, όταν το έργο αρχίσει, μπορεί να προχωρήσει χωρίς αντιδράσεις. Όλα αυτά ανταποκρίνονται στη σημερινή πολιτική πραγματικότητα στην Ευρώπη, γιατί δεν έχει νόημα να βγάζετε άδεια για ένα έργο και να μην μπορείτε να την αξιοποιήσετε, γιατί έχετε απέναντι τους πολίτες» λέει ο Αυστριακός ευρωβουλευτής στην Deutsche Welle. Πηγή: http://www.dw.de/%CE%BD%CE%AD%CE%B5%CF%82-%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%86%CE%AD%CF%82-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%83%CE%BA%CE%B5%CF%85%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CE%AD%CF%81%CE%B3%CE%B1/a-17146543

Δείτε το video παρουσίασης του Stuttgart 21, του μεγαλύτερου κατασκευαστικού project της Γερμανίας που αφορά υποδομές μεταφορών με σιδηρόδρομο και αστικές αναπλάσεις στην ευρύτερη περιοχή της Στουτγάρδης και την σύνδεσή της με τις γύρω πόλεις. Το έργο περιλαμβάνει μεταξύ άλλων 57 χιλιόμετρα νέου σιδηροδρομικού δικτύου εκ των οποίων τα 30 βρίσκονται σε τούνελ ενώ 25 από αυτά σε γραμμές ταχείας κυκλοφορίας. Το έργο ανακοινώθηκε από το 1994 ενώ η κατασκευή του ξεκίνησε επίσημα το 2010 με εκτιμώμενο κόστος στα 6,5 δισ. ευρώ. Για την εκτέλεσή του οι μηχανικοί έχουν να αντιμετωπίσουν και να μελετήσουν πλειάδα θεμάτων που αφορούν κόστη κατασκευής, οφέλη από το έργο, γεωλογικούς και περιβαλλοντικούς παράγοντες καθώς και θέματα λειτουργικότητας του έργου. Δείτε μια παρουσίαση του έργου: Εικόνες για το έργο: http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/0/01/Map_Stuttgart_21_outer.svg/649px-Map_Stuttgart_21_outer.svg.png Περισσότερα για το έργο: https://www.google.gr/search?q=Stuttgart+21&source=lnms&sa=X&ei=MjixU5PcBObF0QXI_oAo&ved=0CAcQ_AUoAA&biw=1680&bih=925&dpr=1 ***Edited*** Νεότερο βίντεο με τα προβλήματα και τις καθυστερήσεις για την ολοκλήρωση του έργου: Κάνετε εγγραφή στο κανάλι μας στο Youtube: https://www.youtube.com/channel/UCNqQHX1CL923wiTHhW_bLZw/feed για να ενημερώνεστε για κάθε νεότερο video που προσθέτουμε.

Η Ιόνια Οδός (Αυτοκινητόδρομος 5, Α5) είναι ένας σχεδιασμένος και υπό κατασκευή αυτοκινητόδρομος στην Ελλάδα με μήκος 196km. Θα ξεκινάει από την Πάτρα, κοντά στο Ρίο Αχαΐας, θα διέρχεται από Μεσολόγγι, Αγρίνιο, Αμφιλοχία, Άρτα και θα καταλήγει στα Ιωάννινα όπου θα συνδέεται με την Εγνατία. Είναι τμήμα της Ευρωπαϊκής Οδού 55 (Ε55) από το Αντίρριο μέχρι και τον Α/Κ Αμφιλοχίας, ενώ από εκεί έως τη σύνδεσή του με την Εγνατία οδό στον κόμβο Πεδινής θα αποτελεί την Ευρωπαϊκή οδό 951 (Ε951). Η κατασκευάστρια εταιρία είναι η Νέα Οδός, η οποία έχει αναλάβει και ένα τμήμα του Α1. Η Ιόνια Οδός είναι ο δυσκολότερος υπό κατασκευή Αυτοκινητόδρομος. Η χάραξη του δρόμου περνά από πολύ δύσκολα ανάγλυφα εδάφους και κυρίως είναι πάνω στη ραχοκοκαλιά της οροσειράς της Πίνδου. Ο δρόμος ξεκινά μετά τη γέφυρα Ρίου-Αντιρρίου και συνεχίζει περνώντας από το Μεσολόγγι, το Αγρίνιο, την Αμφιλοχία, την Άρτα φτάνει στα Ιωάννινα όπου και συναντά την Εγνατία Οδό. Οι Νομοί που διασχίζει είναι οι Αιτωλοακαρνανίας, Άρτας, Πρέβεζας, Ιωαννίνων. Η ολοκλήρωσή του, η οποία προβλέπεται να γίνει τον Δεκέμβριο του 2015, αναμένεται να δώσει μεγάλη ώθηση για την ανάπτυξη της περιοχής που θεωρείται σύμφωνα με στοιχεία της ΕΕ απο τις πιο φτωχές στην Ευρώπη. https://www.youtube.com/watch?v=xr3Ve25xn4o Πηγή στοιχείων για την Ιόνια Οδό: http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%99%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CE%9F%CE%B4%CF%8C%CF%82 Πηγή video: http://www.ypodomes.com/index.php/alles-upodomes/videos/item/27344-%CE%B4%CE%B5%CE%AF%CF%84%CE%B5-%CF%84%CE%B1-%CE%B5%CE%BD%CF%84%CF%85%CF%80%CF%89%CF%83%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CE%AC-%CF%80%CE%BB%CE%AC%CE%BD%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CF%8C-%CF%84%CE%BF-%CF%80%CF%81%CF%8E%CF%84%CE%BF-%CE%B5%CF%80%CE%AF%CF%83%CE%B7%CE%BC%CE%BF-%CE%B2%CE%AF%CE%BD%CF%84%CE%B5%CE%BF-%CE%B3%CE%B9%CE%B1-%CF%84%CE%B7%CE%BD-%CE%B9%CF%8C%CE%BD%CE%B9%CE%B1-%CE%BF%CE%B4%CF%8C

Ο κλάδος των κατασκευών αποτελεί αναμφίβολα έναν κρίσιμο κοινωνικό παράγοντα, ο οποίος διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό την ευημερία, την ποιότητα ζωής, την κατανομή του εργατικού δυναμικού, την προοπτική οικονομικής ανάπτυξης, αλλά και γενικότερα την ασφάλεια και την πρόοδο του συνόλου της κοινωνίας. Όπως είναι λογικό, η βιωσιμότητα ενός τέτοιου «ζωντανού» και κρίσιμου στοιχείου όπως είναι οι κατασκευές, οι οποίες αλληλοεπιδρούν θεαματικά με το περιβάλλον στο οποίο αναπτύσσονται, εξαρτάται από ένα σύνολο παραγόντων οι οποίοι σε πολλές περιπτώσεις είναι ικανοί να αποτελέσουν εμπόδια στην ομαλή εξέλιξη της ανάπτυξης του κλάδου αλλά και της ευημερίας στον πλανήτη, γενικότερα. Η οικονομική κρίση, τα γεωπολιτικά συμφέροντα, οι πόλεμοι, η αύξηση των τιμών σε πρώτες ύλες, αλλά και η κλιματική αλλαγή, αποτελούν κάποιους από αυτούς τους παράγοντες που μόνο αμελητέοι δεν είναι. Έτσι, και ενώ καθένας από αυτούς προκαλεί τη δική του φθορά σε ένα οικοδόμημα όπως είναι αυτό του κλάδου των κατασκευών, ο επιστημονικός κόσμος, οι μηχανικοί, αλλά και οι κατασκευαστικές εταιρείες καλούνται διαχρονικά όχι μόνο να προστατεύουν αυτό το οικοδόμημα, αλλά να βγαίνουν μπροστά, να μελετούν, να ανακαλύπτουν και να εφαρμόζουν στην πράξη καινοτόμες λύσεις οι οποίες διευκολύνουν την εκτέλεση των εργασιών στις κατασκευές, αποτελώντας ταυτόχρονα και τον κινητήριο μοχλό που εξασφαλίζει τη βελτίωση και την ευρύτερη ανάπτυξή τους στο μέλλον. Ορισμένες από αυτές που άλλαξαν ή αναμένεται να αλλάξουν την ιστορία των κατασκευών, παρουσιάζονται στη συνέχεια. 1. Η χρήση μηχανημάτων στα έργα Δεν είναι δύσκολο να καταλάβει κανείς πόσο επίπονο ήταν στο παρελθόν να εκτελούνται όλες οι οικοδομικές εργασίες ουσιαστικά με τα χέρια. Μηχανήματα όπως οι μπουλντόζες, οι οικοδομικοί γερανοί, αλλά ακόμα και τα μικρότερα ηλεκτρικά εργαλεία χειρός, ήρθαν να αντικαταστήσουν την μεγάλη καταπόνηση του εργατικού δυναμικού και τις δύσκολες συνθήκες εργασίες, μειώνοντας ταυτόχρονα το κόστος αλλά και το περιθώριο λάθους στις κατασκευές. 2. Τα σχεδιαστικά προγράμματα και τα λογισμικά για μηχανικούς Άλλη μια επίπονη διαδικασία η οποία παλαιότερα γινόταν και πάλι ουσιαστικά «με το χέρι» ήταν ο σχεδιασμός των κτιρίων αλλά και η εκπόνηση των αντίστοιχων στατικών υπολογισμών και των άλλων μελετών τους. Τα σχεδιαστικά προγράμματα και τα λογισμικά που χρησιμοποιούνται σήμερα, εξόπλισαν με φαντασία αλλά και ασφάλεια τους μηχανικούς που τα χειρίζονται, με τα αποτελέσματα να είναι ιδιαίτερα ευεργετικά για όλους, αφού μειώθηκε ο χρόνος κατασκευής, αυξήθηκε το πλήθος των έργων που εκτελούνται και προστέθηκαν παράμετροι ελέγχου υπέρ της ασφάλειας των κατασκευών. 3. Η εμφάνιση των προκατασκευασμένων στοιχείων στις κατασκευές Τα προκατασκευασμένα στοιχεία των κατασκευών εξασφαλίζουν εξοικονόμηση χρόνου και μείωση κόστους στα μεγάλα έργα, αφού κατασκευάζονται σε κάποιο εργαστηριακό περιβάλλον μακριά από το εργοτάξιο, μεταφέρονται έτοιμα και συναρμολογούνται επί τόπου του έργου, προσδίδοντας ταυτόχρονα και μεγαλύτερη ποιότητα στην τελική κατασκευή. 4. Το διαδίκτυο και η χρήση κινητών τηλεφώνων στο εργοτάξιο Η άμεση επικοινωνία και η εύρεση στοιχείων σε πραγματικό χρόνο από το εργοτάξιο, έγιναν σταδιακά εφικτές στις κατασκευές, χάρη στη χρήση ηλεκτρονικών συσκευών όπως τα κινητά τηλέφωνα και τα Tablets, μέσω φυσικά της εκμετάλλευσης της δύναμης του διαδικτύου, το οποίο είναι ικανό να μεταφέρει γνώσεις και λύσεις σε πραγματικά μηδενικό χρόνο. Είναι εξαιρετικά σπάνιο στις μέρες μας να συναντήσει κανείς μηχανικό πεδίου, ο οποίος δεν κάνει χρήση των παραπάνω μέσων προς όφελος της πληρέστερης διαχείρισης του εργοταξίου του. 5. Τα τοπογραφικά όργανα μέτρησης Τα τοπογραφικά όργανα που χρησιμοποιούν οι μηχανικοί για να μετρήσουν και να υπολογίσουν όλα τα απαραίτητα στοιχεία και τις παραμέτρους από το στάδιο της αποτύπωσης μέχρι και τη τελική χάραξη επί τόπου του έργου, συνέβαλαν πρακτικά και αισθητικά στο τελικό αποτέλεσμα της κατασκευής, αφού ουσιαστικά διασφαλίζουν την ακριβή εφαρμογή της μελέτης κυριολεκτικά μέχρι και το τελευταίο χιλιοστό. 6. Ο Προσωπικός Προστατευτικός Εξοπλισμός Τα μέσα που χρησιμοποιούνται για την προστασία των εργαζομένων στα εργοτάξια, μπορεί να φαντάζουν απλά σε σχέση με όσα αναλύονται στις υπόλοιπες ενότητες του κειμένου, ωστόσο αποτελούν ίσως και τη σπουδαιότερη εφεύρεση που αφορά τις κατασκευές, μιας και η υγεία αλλά και η ασφάλεια όλων των εμπλεκομένων, αφορούν τον πρώτιστο στόχο του κλάδου. Τα γιλέκα εργασίας, τα γάντια, τα μποτάκια ασφαλείας και τα κράνη, τα οποία είναι συνυφασμένα με τα έργα και τις κατασκευές, συνεχώς εξελίσσονται σε ποιότητα παρέχοντας ολοένα και μεγαλύτερη ασφάλεια στους χρήστες τους, από τη στιγμή φυσικά που χρησιμοποιούνται με τον ενδεδειγμένο τρόπο. 7. Η χρήση «πράσινων» οικοδομικών υλικών Η χάραξη «πράσινων» παγκόσμιων πολιτικών με στόχο την μείωση των εκπομπών άνθρακα, την εξοικονόμηση συμβατικών πόρων ενέργειας και του μετριασμού των επιπτώσεων της κλιματικής κρίσης, οδήγησε τον κατασκευαστικό κλάδο στην παραγωγή και τη χρήση φιλικών στο Περιβάλλον οικοδομικών υλικών, γεγονός που συμβάλλει στη Βιώσιμη Ανάπτυξη, στην ανθεκτικότητα των κατασκευών στις αλλαγές και τα δεδομένα της εποχής, αλλά και στη διασφάλιση της ποιότητας και της αξιοπιστίας τους σε βάθος χρόνου. 8. Το Building Information Modeling (BIM) Το Building Information Modeling (BIM) είναι η διαδικασία που περιλαμβάνει την παραγωγή και διαχείριση των ψηφιακών αναπαραστάσεων των φυσικών και λειτουργικών χαρακτηριστικών των χώρων που περιγράφονται σε ένα κτίριο ή μια κατασκευή γενικότερα. Αποτελεί ουσιαστικά την ψηφιοποίηση του μελετώμενου αντικειμένου σε ένα 3D μοντέλο το οποίο περιλαμβάνει λεπτομέρειες για τη μελέτη, την κατασκευή, τη λειτουργία και τη συντήρηση της κατασκευής. Η μελέτη και η παρακολούθηση αυτού του μοντέλου σε παράλληλο χρόνο με την κατασκευή ενός έργου, συμβάλλει στην εξαγωγή χρήσιμων συμπερασμάτων και τελικά στην πρόληψη αστοχιών που ενδέχεται να επιφέρουν μεγάλα κόστη και καθυστερήσεις στο χρονοδιάγραμμα μιας κατασκευής. 9. Το υπολογιστικό νέφος (Cloud Computing) Με τον όρο Cloud Computing, νοείται η ανάπτυξη και η διαχείριση εφαρμογών σε απομακρυσμένους servers, οι οποίοι χαρίζουν τη δυνατότητα στους εμπλεκόμενους ενός έργου να συγκεντρώνουν, να αποθηκεύουν και να μοιράζονται το σύνολο των δεδομένων που αφορούν την κατασκευή σε πραγματικό χρόνο, καθιστώντας ουσιαστικά δυνατό τον προγραμματισμό και τον έλεγχο ενός έργου, ουσιαστικά και από απόσταση. Ευρέως διαδεδομένα παραδείγματα αποτελούν το Onedrive, το Dropbox και το Google Drive. 10. Η τεχνητή νοημοσύνη (ΑΙ) Η τεχνητή νοημοσύνη στις κατασκευές συμβάλλει στην αποτελεσματική διαχείριση ενός τεράστιου όγκου δεδομένων, στην αύξηση της παραγωγικότητας και της αποδοτικότητας ενός εργοταξίου, καθώς και στην επίλυση ενός πλήθους από ζητήματα που συναντώνται σε αυτό, μέσα σε λίγα μόνο λεπτά. Παραδείγματα τεχνητής νοημοσύνης στον κατασκευαστικό κλάδο αποτελούν η παρακολούθηση σε πραγματικό χρόνο των διαφόρων παραμέτρων ενός έργου, όπως η υγρασία του εδάφους και η ποιότητα του αέρα μέσω ιδικών αισθητήρων, η χρήση της εικονικής και της επαυξημένης πραγματικότητας μέσω ειδικών γυαλιών που μεταφέρουν τον χρήστη σε ένα περιβάλλον παρόμοιο με αυτό της τελικής κατασκευής, αλλά και η χρήση αλγορίθμων για την συγκέντρωση και ανάλυση δεδομένων που οδηγούν στην πρόληψη εργατικών ατυχημάτων στο εργοτάξιο. Η σπουδαιότητα της καινοτομίας στις κατασκευές Σε έναν κόσμο όπου οι ανάγκες και οι απαιτήσεις των ανθρώπων αλλάζουν συνεχώς, ο κλάδος των κατασκευών έχει χάρη και στην κρισιμότητα του ρόλου του, το χρέος να παρακολουθεί τις εξελίξεις, να επενδύει στην έρευνα, στη γνώση και στην ανάπτυξη νέων υλικών και μεθόδων κατασκευής, ώστε να συμβαδίζει με τα νέα δεδομένα και τις καινοτομίες της εποχής. Κι αν μέχρι τώρα τα έχει καταφέρει καλά, είναι βέβαιο πως ο κατασκευαστικός κλάδος θα πρέπει να «τρέξει» πολύ περισσότερο στο άμεσο μέλλον, μιας και η τεχνολογική εξέλιξη σαρώνει τα πάντα στο πέρασμά της και κάνει την αγορά τόσο ανταγωνιστική, σε σημείο που όποιος αποτυγχάνει να καινοτομεί και να εξελίσσεται, μένει πολύ πίσω. Λάζαρος Π. Σισμανίδης, Διπλωματούχος Πολιτικός Μηχανικός Α.Π.Θ., email: [email protected]

Τα Απόβλητα Εκσκαφών, Κατασκευών και Κατεδαφίσεων (ΑΕΚΚ) είναι από τα πιο βαριά και ογκώδη απόβλητα που παράγονται σε μία χώρα και σίγουρα αποτελούν ένα από τα πιο κρίσιμα ζητήματα του κατασκευαστικού κλάδου. Ειδικότερα, τα ΑΕΚΚ αντιπροσωπεύουν το 25% – 30% περίπου του συνόλου των παραγόμενων αποβλήτων στην Ευρωπαϊκή Ένωση και προκύπτουν από δραστηριότητες, όπως η κατασκευή, η ανακαίνιση και η κατεδάφιση κτιρίων και δημόσιων υποδομών. Κατά κύριο λόγο, αποτελούνται από υλικά, όπως σκυρόδεμα, σίδηρο, τούβλα, γύψο, ξύλο, γυαλί, μέταλλα, πλαστικά, αμίαντο και χώμα, τα οποία μπορούν εύκολα να ανακυκλωθούν και να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενα έργα. Η πρακτική αυτή αφενός δίνει μία σπουδαία λύση στην έλλειψη πρώτων υλών που υπάρχει τα τελευταία χρόνια στην παγκόσμια αγορά και αφετέρου απαλλάσσει τον πλανήτη από μία μεγάλη και αναξιοποίητη ποσότητα ρύπων. Στο παρόν αφιέρωμα, θα παρουσιάσουμε τα οφέλη που προκύπτουν από τη βιώσιμη διαχείριση των ΑΕΚΚ, αλλά και τις δυσκολίες που συναντούν οι κατασκευαστικές εταιρείες κατά την εν λόγω διαδικασία. Σημαντικά οικονομικά και περιβαλλοντολογικά οφέλη Τα υλικά που προκύπτουν από τις οικοδομικές δραστηριότητες είναι πολύτιμα και σε μεγάλο βαθμό μπορούν να επαναχρησιμοποιηθούν σε επόμενες κατασκευές. Η ανατροφοδότηση της αγοράς με επιπλέον ποσότητες δομικών υλικών, θα περιορίσει αισθητά την έλλειψη τους και κατ΄ επέκταση θα μειώσει το κόστος τους, το οποίο τα τελευταία χρόνια αυξάνεται διαρκώς. Παράλληλα, οι τεχνολογίες για τον διαχωρισμό και την ανάκτηση των αποβλήτων κατασκευών και κατεδαφίσεων είναι καλά εδραιωμένη, εύκολα προσβάσιμη και γενικά χαμηλού κόστους. Μακροπρόθεσμα, με τη βιώσιμη διαχείριση των ΑΕΚΚ, οι επαγγελματίες του κατασκευαστικού τομέα θα έχουν σημαντικά οικονομικά κέρδη, ενώ εξίσου σημαντικά θα είναι και τα κοινωνικά οφέλη, αφού οι πολίτες θα έχουν πρόσβαση σε πιο προσιτές από άποψη κόστους κατοικίες. Στόχος είναι να μετατραπούν οι ποσότητες που χαρακτηρίζονται ως απόβλητα σε πρώτες ύλες που θα ενισχύσουν άμεσα τον τομέα. Το ποσοστό ανακύκλωσης των ΑΕΚΚ δεν είναι ίδιο για όλες τις χώρες τις Ευρωπαϊκής Ένωσης και κυμαίνεται από λιγότερο του 10% έως και πάνω από 90%. Δυστυχώς, πολλά κράτη μέλη -ανάμεσα στα οποία βρίσκεται και η Ελλάδα- δεν αξιοποιούν τα οικοδομικά απόβλητα, αλλά αντιθέτως τα εναποθέτουν σε χώρους υγειονομικής ταφής, με ολέθριες συνέπειες για το περιβάλλον και για την ποιότητα ζωής των κατοίκων. Ενδεικτικά, το ποσοστό των ΑΕΚΚ που ανακυκλώνεται στην Ελλάδα είναι της τάξης του 35-40%, όταν ο εθνικός στόχος για τον οποίο δεσμεύτηκε η χώρα μας απέναντι στην Ε.Ε. ήταν 70% έως το τέλος του 2021. Γενικότερα, φαίνεται πως η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα σε πρώιμο στάδιο, αν και πρέπει να αναγνωρίσουμε ότι έχουν γίνει σημαντικά βήματα προόδου. Η λογική της κυκλικής οικονομίας φαίνεται να έχει ριζωθεί γερά στην κουλτούρα των μεγάλων κατασκευαστικών εταιρειών και σταδιακά φαίνεται να διαδίδεται και στις μικρότερες, με τον κλάδο να κάνει σημαντικές προσπάθειες για την ολοκλήρωση πιο βιώσιμων έργων, τόσο από άποψη ρύπων, όσο και κατανάλωσης υλικών και ενέργειας. Το ισχύον νομικό πλαίσιο Η πολιτεία, αφουγκραζόμενη το οξύ ζήτημα της διαχείρισης των ΑΕΚΚ και δεχόμενη συνεχείς πιέσεις από την Ευρωπαϊκή Ένωση, έχει θεσπίσει ένα αυστηρό νομοθετικό πλαίσιο, το οποίο δεσμεύει τις κατασκευαστικές εταιρείες. Όπως αναγράφει ο Ελληνικός Οργανισμός Ανακύκλωσης, «τα απόβλητα εκσκαφών, κατασκευών και κατεδαφίσεων εμπίπτουν στα “άλλα προϊόντα” του Νόμου 2939/01 (ΦΕΚ 179 Α) και σύμφωνα με τον ίδιο νόμο (άρθρα 15 και 17) επιβάλλεται η θέσπιση μέτρων με στόχο την επαναχρησιμοποίηση ή/και αξιοποίηση των υλικών αυτών. Οι ρυθμίσεις της ΚΥΑ 36259/2010 για την εναλλακτική διαχείριση των ΑΕΚΚ εφαρμόζονται στα απόβλητα που δημιουργούνται τόσο από τα ιδιωτικά όσο και από τα δημόσια έργα και αποσκοπούν στη μείωση της τελικής διάθεσης των ΑΕΚΚ, με ενθάρρυνση της επαναχρησιμοποίησης, της ανακύκλωσης, καθώς και κάθε άλλης ανάκτησης υλικών, ώστε να μειωθεί η κατανάλωση πρωτογενών πρώτων υλών και της ανάκτησης ενέργειας ως αποτελεσματικού μέσου αξιοποίησης τους. Επίσης, διατυπώνονται οι τελικές διατάξεις που αφορούν στον καθορισμό ποσοτικών στόχων για την ανακύκλωση και άλλες εργασίες αξιοποίησης των ΑΕΚΚ, στην ενημέρωση του κοινού, στην υποβολή εκθέσεων από τους διαχειριστές στην αρμόδια αρχή, στους ελέγχους για την τήρηση των διατάξεων της εν λόγω ΚΥΑ και στην επιβολή κυρώσεων σε κάθε φυσικό ή νομικό πρόσωπο που πραγματοποιεί εργασίες διαχείρισης ΑΕΚΚ κατά παράβαση της ΚΥΑ. Σύμφωνα με το άρθρο 7 παρ. 2 της εν λόγω ΚΥΑ, οι διαχειριστές ΑΕΚΚ υποχρεούνται, πριν από την έναρξη των οικοδομικών εργασιών ή των έργων τεχνικών υποδομών, να υποβάλλουν στην αρμόδια αρχή Στοιχεία για τη Διαχείριση των Αποβλήτων (ΣΔΑ) που θα παραχθούν από τη δραστηριότητά τους». Στο πλαίσιο της πράσινης πολιτικής που υιοθετεί η Ευρωπαϊκή Ένωση και της υποχρεωτικότητας που επιβάλλουν οι εγχώριες νομοθεσίες, έχει δημιουργηθεί μία δυναμική αγορά εταιρειών που αναλαμβάνουν τη διαχείριση των ΑΕΚΚ εκ μέρους των κατασκευαστικών. Ωστόσο, υπάρχουν και επιχειρήσεις, οι οποίες, βλέποντας τις τρέχουσες τάσεις, έχουν σχηματίσει δικά τους τμήματα διαχείρισης οικοδομικών αποβλήτων. Η αξιοποίηση των ΑΕΚΚ, πλέον, αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της κατασκευαστικής διαδικασίας για κάθε εταιρεία του κλάδου. «Η ΣΤΑΤ ΑΤΕ με έδρα την Θεσσαλονίκη, είναι μια τεχνική – κατασκευαστική εταιρεία με κύριο αντικείμενο την μελέτη, την κατασκευή και τη συντήρηση δημόσιων και ιδιωτικών έργων. Η ανάπτυξη του Ολοκληρωμένου Συστήματος Διαχείρισης (ΟΣΔ) με βάση τις απαιτήσεις του Διεθνής Προτύπου EN ISO 14001:2015 αποτελεί στρατηγική απόφαση για την εταιρεία μας. Έπειτα από την ανάθεση έργου, προχωράμε άμεσα, πριν την έναρξη των εργασιών, στη σύναψη σύμβασης με εγκεκριμένο Συλλογικό Σύστημα Εναλλακτικής Διαχείρισης ΑΕΚΚ και στην εύρεση των κοντινότερων εξουσιοδοτημένων μονάδων συλλογής» υπογραμμίζει η Κουκάκη Σεβαστή, Διπλωματούχος Τοπογράφος Μηχανικός και Υπεύθυνη Διαχείρισης ΑΕΚΚ της ΣΤΑΤ ΑΤΕ. Προβλήματα στην διαχείριση των ΑΕΚΚ Ένα από τα μεγαλύτερα προβλήματα που εντοπίζονται στη διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι η ελλιπής ή ημιτελής εφαρμογή του σχετικού νόμου στα δημόσια και ιδιωτικά έργα, από τις εμπλεκόμενες κρατικές υπηρεσίες αδειοδότησης ή επίβλεψης δημοσίων έργων. Βασικός παράγοντας για αυτού του είδους την παραβατικότητα αποτελεί το κόστος, το οποίο σε κάποιες περιπτώσεις κρίνεται αρκετά υψηλό. Η επιπλέον χρηματική επιβάρυνση για την αφαίρεση ενός στοιχείου με μέθοδο που να επιτρέπει την επαναχρησιμοποίηση του, θα πρέπει να αντισταθμίζεται από την τιμή του ως καινούργιο. Χαρακτηριστικά, η Μαρία Λιάλιαρη, πολιτικός μηχανικός και αντιπρόεδρος της Φρατεκ ΑΕ επισημαίνει ότι «σημαντικό πρόβλημα αποτελεί το υψηλό κόστος, το οποίο διαφέρει με βάση το υλικό που πρέπει να απομακρυνθεί. Συνηθέστερα υλικά αποτελούν το χώμα, τα απόβλητα κατεδαφίσεων και τα σκουπίδια, των οποίων η διαχείριση είναι η πιο δύσκολη και η πιο δαπανηρή. Ανάλογα με τα προϊόντα που παράγονται κατά την εκτέλεση ενός έργου, μπορεί να χρειαστούν πολλές συμβάσεις για την απομάκρυνση των αποβλήτων, καθώς οι περισσότερες εταιρείες διαχείρισης δεν αναλαμβάνουν όλα τα είδη. Ανακούφιση για τις κατασκευαστικές θα αποτελούσε κάποιο κονδύλι, το οποίο θα εστίαζε στο ζήτημα των ΑΕΚΚ και θα ήταν ανάλογο των πραγματικών αναγκών». Η διαχείριση των αποβλήτων και των ΑΕΚΚ πολλές φορές δεν αποτελεί προτεραιότητα για τους εργολάβους των τεχνικών εταιρειών, οι οποίοι, προσπαθώντας να βρουν τις φθηνότερες λύσεις, καταλήγουν σε πρακτικές που δεν είναι ωφέλιμες για το φυσικό περιβάλλον και για το κοινωνικό σύνολο ευρύτερα. «Η διαδικασία συλλογής, φορτοεκφόρτωσης, μεταφοράς και διαχείρισης των ΑΕΚΚ είναι αρκετά κοστοβόρα για την εταιρεία μας, την οποία βαραίνει το συνολικό κόστος της όλης διαδικασίας. Επίσης, το ποσό της διαχείρισης των ΑΕΚΚ για κάθε κατηγορία (ρεύμα), διαφέρει ανάλογα με τη μορφή των αποβλήτων και κυμαίνεται από 2,00€/τόνο έως 30,00 €/τόνο. Συνήθως, τα απόβλητα κατεδάφισης – αποκατάστασης εμπεριέχουν πολλές προσμίξεις, διότι είναι σύνθετη η διαδικασία διαλογής και διαχωρισμού τους κατά τη φάση της συλλογής, με αποτέλεσμα το κόστος διαχείρισής τους να ανέρχεται στη μέγιστη τιμή» τονίζει η Σ. Κουκάκη και προσθέτει πως «οι εργοληπτικές εταιρείες σήμερα αντιμετωπίζουν τεράστιες προκλήσεις για τη διατήρηση και τη διαχείριση των αποβλήτων. Ο χρόνος αναμονής για τη μεταφορά των ΑΕΚΚ στη μονάδα συλλογής, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα, είναι ιδιαίτερα μεγάλος, δυσχεραίνοντας την πορεία των εργασιών για τους κατασκευαστές. Το αποτέλεσμα είναι να αυξάνεται το κόστος διατήρησής τους στο έργο χωρίς τη δική τους ευθύνη. Σε κάποιες συμβάσεις δημοσίων έργων, προβλέπεται ήδη η πληρωμή της διαχείρισης των ΑΕΚΚ από το κονδύλιο των απολογιστικών εργασιών και αυτό θα πρέπει να επεκταθεί σε όλα τα έργα. Ειδάλλως, το κόστος της διαχείρισης των ΑΕΚΚ των έργων (δημοσίων και ιδιωτικών) θα πρέπει να επιβαρύνει απευθείας τον Κύριο του έργου χωρίς την εμπλοκή των εργοληπτικών εταιρειών». «Στα ιδιωτικά έργα, η διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι μία ιδιαίτερα κοστοβόρα διαδικασία, σε αντίθεση με τα δημόσια, όπου το κράτος απορροφά τις εν λόγω δαπάνες. Μεγάλη δυσφορία υπάρχει από τις αρμόδιες επιχειρήσεις για την απομάκρυνση των παλιών ασφαλτικών και των πρόσμικτων με χώμα. Από το κράτος θα πρέπει να οριστούν συγκεκριμένες περιοχές που θα δέχονται τις περίσσιες ποσότητες χώματος, ενώ οι εταιρείες αποβλήτων να αποζημιώνονται περισσότερο, ώστε να μην δυσανασχετούν. Επιπλέον, στην οδοποιία θα πρέπει να υιοθετηθεί η στρατηγική εμπλουτισμού της υφιστάμενης ασφάλτου και να μην ξηλώνονται οι παλαιότερες προκαλώντας αφθονία αποβλήτων, των οποίων η αξιοποίηση είναι ιδιαίτερα δύσκολή και ακριβή» υποστηρίζουν οι άνθρωποι της ΤΕΚΑ. Εκτός από το εμφανές ζήτημα του κόστους, άμεσο πρόβλημα αποτελεί και η εξοικείωση των επαγγελματιών του κατασκευαστικού κλάδου με τα ζητήματα της βιωσιμότητας. Όπως αναφέραμε παραπάνω, οι μεγάλες εταιρείες φαίνεται να έχουν κατανοήσει τις καταστροφικές συνέπειες της περιβαλλοντικής κρίσης και προσπαθούν να εφαρμόζουν πράσινες μεθόδους κατασκευής. Το ίδιο δεν συμβαίνει για την πλειονότητα των μικρότερων τεχνικών εταιρειών, που εκλαμβάνουν τη διαχείριση των ΑΕΚΚ απλώς ως μία ακόμα οικονομική επιβάρυνση. Οι αρχές της κυκλικής οικονομίας υπεισέρχονται γοργά σε όλες της πτυχές της καθημερινότητας και θα πρέπει όλοι να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα, με τον κατασκευαστικό τομέα να μην αποτελεί εξαίρεση του κανόνα. Τέλος, σημαντικό είναι να δημιουργηθεί ένα συντονισμένο δίκτυο διαχείρισης ΑΕΚΚ, το οποίο να καλύπτει της ανάγκες της χώρας σε όλη την επικράτεια. Στην Ελλάδα, παρατηρείται έλλειψη χώρων οι οποίοι να είναι σε θέση να υποδεχθούν τον τεράστιο όγκο αποβλήτων εργοταξίου που παράγεται καθημερινά και που μπορούν να τον επεξεργαστούν με κατάλληλο τρόπο, ώστε να είναι φιλικός προς τη φύση και τον άνθρωπο. Συμπερασματικά, η ορθή διαχείριση των ΑΕΚΚ είναι απαραίτητη για τη βιωσιμότητα των κατασκευών και εν γένει ολόκληρου του πλανήτη. Είναι μία διαδικασία, την οποία, βάσει του ισχύοντα νόμου, πρέπει να αναλαμβάνουν οι τεχνικές εταιρείες, με σημαντικά οφέλη για την οικονομία και το περιβάλλον. Μπορεί σε πρώτο επίπεδο να είναι μία κοστοβόρα πρακτική, καθώς στην Ελλάδα η ανακύκλωση των οικοδομικών αποβλήτων βρίσκεται ακόμη σε στάδιο ανάπτυξης, αλλά μακροπρόθεσμα θα επιφέρει πολλαπλά κέρδη τόσο στους επαγγελματίες του κλάδου όσο και στο κοινωνικό σύνολο. Τα προβλήματα που αναδύονται κατά τη μεταφορά, το κόστος, την επεξεργασία και την αξιοποίηση των ΑΕΚΚ, μπορούν να εξομαλυνθούν μέσω ενός γόνιμου διαλόγου των κατασκευαστικών φορέων με την πολιτεία, ώστε να βρεθούν λύσεις που θα ικανοποιούν και τις δύο πλευρές. Η κυκλική οικονομία δεν αποτελεί απλώς μία τάση της εποχής, αλλά το μέλλον των κατασκευών και όλων των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων.