BAS

Τι έπαθε το ΣτΕ και άλλαξε τακτική αρχίζοντας τις φάπες σε βαρόνους και λόρδους και δούκες και άλλους αυτοθαυμαζόμενους τύπους ? ΣτΕ: παράνομες οι αποφάσεις Δήμων για πάγωμα οικοδομικών αδειών ψηλών κτιρίων - ECOPRESS Το Συμβούλιο της Επικρατείας ακυρώνει την απόφαση του Δήμου Αθηναίων να μην εκδίδει οικοδομικές άδειες με τα μπόνους του ΝΟΚ, δίνοντας εντολή στην ΥΔΟΜ του Δήμου «να εφαρμόζεται αποκλειστικά το β.δ. του 1955, ως προς τα μέγιστα επιτρεπόμενα ύψη οικοδομών». Και ταυτοχρόνως ξεκαθαρίζει προς τους Δήμους ότι ο καθορισμός των όρων δόμησης είναι στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους αλλά και συνταγματική υποχρέωση του κράτους να εκδώσει κανονιστική ρύθμιση προς του ΟΤΑ για τους όρους και τους περιορισμούς έκδοσης οικοδομικών αδειών στις περιοχές τους. →Η νέα απόφαση του Συμβουλίου της Επικρατείας ανατρέπει ένα από τα βασικά επιχειρήματα, που προβάλλουν οι Δήμοι κατά της πολεοδομικής μεταρρύθμισης και μεταφοράς των αρμοδιοτήτων έκδοσης και ελέγχου των οικοδομικών αδειών από τις ΥΔΟΜ των Δήμων στο Κτηματολόγιο. Η πλευρά των Δήμων έχει βρεθεί αντιμέτωπη με το υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, υποστηρίζοντας ότι η μεταφορά γίνεται για να ελέγχει κεντρικά το κράτος τους όρους δόμησης και την εφαρμογή των κινήτρων του ΝΟΚ, ζητώντας οι αρμοδιότητες των οικοδομικών αδειών να παραμείνουν στις ΥΔΟΜ των Δήμων, για να καθορίζουν οι Δήμοι τους όρους δόμησης στην περιοχή τους και μέσω των ΥΔΟΜ να εμποδίζουν την έκδοση βεβαιώσεων όρων δόμησης, η προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών για ψηλά κτίρια. Κάτι που το ΣτΕ έκρινε ότι δεν ανήκει στην αρμοδιότητα των Δήμων και ότι είναι αντισυνταγματικό. Άδοξο τέλος για το κύμα των Δήμων, που πάγωσαν οικοδομικές άδειες με εντολές τους στις ΥΔΟΜ των Δήμων Το ΣτΕ λοιπόν ξεκαθαρίζει τις αρμοδιότητες του κράτους και των Δήμων όσον αφορά στην έκδοση των οικοδομικών αδειών και τους κανόνες δόμησης ανά περιοχή, τονίζοντας ότι Δήμοι, μέσω των Υ.ΔΟΜ., έχουν την εκτελεστική αρμοδιότητα να εκδίδουν τις οικοδομικές άδειες, σε κάθε περίπτωση όμως η αρμοδιότητα για τη θέσπιση κανονιστικών ρυθμίσεων που αφορούν τους όρους και περιορισμούς δόμησης, όπως είναι το επιτρεπόμενο ύψος με βάση τα κίνητρα του ΝΟΚ, ανήκει αποκλειστικά στο Κράτος. Αναχαιτίζοντας παράλληλα το κύμα των αποφάσεων Δήμων, που μονομερώς «πάγωσαν» τις οικοδομικές άδειες του ΝΟΚ, με αφορμή τη δικαστική εξέλιξη του ΝΟΚ στο ΣτΕ. Στην αποκλειστική αρμοδιότητα του κράτους ο ορισμός των όρων δόμησης -«Σύμφωνα με τις ισχύουσες διατάξεις, η αρμοδιότητα έκδοσης πράξεων εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών έχει περιέλθει στους δήμους, και συγκεκριμένα στις Υπηρεσίες Δόμησης αυτών. Η έκδοση οικοδομικής άδειας δεν καταλείπεται στη διακριτική ευχέρεια της οικείας Υ.ΔΟΜ, αλλά είναι υποχρεωτική γι’ αυτήν, όταν συντρέχουν οι κατά το Σύνταγμα και τον νόμο προϋποθέσεις, όπως οι τελευταίες έχουν τεθεί, ιδίως, από τον Ν.Ο.Κ. και το εκάστοτε εφαρμοζόμενο ειδικό καθεστώς πολεοδομικού σχεδιασμού που διέπει τους όρους και περιορισμούς δόμησης εκάστης περιοχής. Διατηρούνται δε υπέρ των οργάνων του Κράτους αρμοδιότητες εποπτείας και ελέγχου της διαδικασίας που ακολουθούν οι Υ.ΔΟΜ. των Δήμων για την έκδοση των αδειών, ερμηνείας των κρίσιμων πολεοδομικών διατάξεων και αναστολής της έκδοσης οικοδομικών αδειών στην περίπτωση εκπόνησης ΤΠΣ» λέει η νέα απόφαση του ακυρωτικού δικαστηρίου (ΣτΕ 1728/2025), θέτοντας σαφή όρια στις αρμοδιότητες των Δήμων και του κράτους για τη δόμηση. Και συνταγματική υποχρέωση του κράτους να ξεκαθαρίζει τους πολεοδομικούς κανόνες Και ταυτοχρόνως η ίδια απόφαση υπογραμμίζοντας αυστηρό μήνυμα προς την κεντρική διοίκηση για την υποχρέωση της να ξεκαθαρίζει το τοπίο των κανόνων δόμησης αναφέρει ότι: «Πάντως, δεν έχει παρασχεθεί στους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης εξουσιοδότηση για την κανονιστική ρύθμιση των ζητημάτων που σχετίζονται με τους όρους έκδοσης πράξεων εκτέλεσης οικοδομικών εργασιών και τους εφαρμοστέους όρους και περιορισμούς δόμησης στις περιοχές αρμοδιότητάς τους, πράγμα το οποίο, άλλωστε, απαγορεύεται από το Σύνταγμα». Ακυρώθηκε η απόφαση του Δήμου Αθήνας να εφαρμόζει το β.δ. του 1955 Σημειώνεται ότι η απόφαση του Δήμου Αθήνας που ακυρώνει το Συμβούλιο της Επικρατείας ελήφθη τον Μάιο του 2024, ενώ βρίσκονταν σε εξέλιξη οι δίκες του ΝΟΚ στο ΣτΕ. Ο Δήμος «πάγωσε» την εφαρμογή των μπόνους του ΝΟ, πριν κριθούν από το ΣτΕ, αποφασίζοντας ότι: «Στο Δήμο Αθηναίων εφαρμόζεται αποκλειστικά το β.δ. του 1955, ως προς τα μέγιστα επιτρεπόμενα ύψη οικοδομών». Η απόφαση αυτή είχε ληφθεί με βάση νομική γνωμοδότηση του καθηγητή Νίκου Αλεβιζάτου, ο οποίος έδωσε νομικές οδηγίες προς τη Δημοτική αρχή και τους υπαλλήλους της Πολεοδομίας του Δήμου της Αθήνας για την εφαρμογή της. Δείτε εδώ στο ecopress Αντισυνταγματική η νομοθέτηση κανόνων δόμησης από τους Δήμους Η νέα απόφαση του ΣτΕ, (Πρόεδρος: Ρ. Γιαννουλάτος, Εισηγητής: Δ. Πυργάκης), που έκρινε ότι είναι παράνομες οι αποφάσεις των Δήμων και των Δημοτικών Συμβουλίων να μην εκδίδουν βεβαιώσεις όρων δόμησης, η προεγκρίσεις οικοδομικών αδειών για ψηλά κτίρια , υπογραμμίζει ότι οι Οργανισμοί Τοπικής Αυτοδιοίκησης δεν διαθέτουν εξουσιοδότηση για τη νομοθέτηση τέτοιου είδους ζητημάτων, κάτι που άλλωστε απαγορεύεται από το Σύνταγμα. «Περαιτέρω, δεν παρέχεται στα αρμόδια όργανα των δήμων αρμοδιότητα για την επίλυση, με δεσμευτικό ή μη χαρακτήρα ερμηνευτικών ζητημάτων που προκύπτουν από την εφαρμογή των διατάξεων της κείμενης πολεοδομικής νομοθεσίας, καθώς αυτή η αρμοδιότητα επιφυλάσσεται σε όργανα του Κράτους, όπως προεκτέθηκε. Εν όψει των ανωτέρω, η επίμαχη απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου του αιτούντος Δήμου, με την οποία διατάχθηκαν «…τα στελέχη της υπηρεσίας δόμησης να μην εκδίδουν βεβαιώσεις όρων δόμησης ή προεγκρίσεις δόμησης με ύψη ανώτερα των προβλεπομένων στο … β.δ. της 30.8/9.9.1955 … ή των ειδικών νεότερων Π.Δ/των και εν γένει να απέχουν από την έκδοση οικοδομικών αδειών που εγκρίνουν την ανέγερση κτιρίων καθ’ υπέρβαση του επιτρεπόμενου κατά τα ανωτέρω ύψους», συνιστά, κατ’ ουσίαν, κανονιστική ρύθμιση σχετικά, αφενός, με την τηρητέα από την Διεύθυνση Δόμησης του Δήμου Αθηναίων διαδικασία έκδοσης οικοδομικών αδειών, και αφετέρου, με τους εν γένει εφαρμοστέους όρους δόμησης ως προς το ύψος των προς ανέγερση κτιρίων στην περιφέρεια του Δήμου Αθηναίων» λέει η νέα απόφαση του ΣτΕ. Και υπογραμμίζει ότι: -«Η κανονιστική όμως αυτή ρύθμιση εκδόθηκε χωρίς να υπάρχει σχετική εξουσιοδότηση. Συνεπώς, νομίμως ακυρώθηκε η ως άνω απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου, κατά το επίδικο μέρος της, με την προσβαλλομένη απόφαση του Γραμματέα Αποκεντρωμένης Διοίκησης Αττικής, τα δε περί του αντιθέτου προβαλλόμενα με την υπό κρίση αίτηση είναι απορριπτέα ως αβάσιμα».

To κόστος κατασκευής δεν προβλέπεται να μειωθεί, αφού η κρίση οδήγησε στο κλείσιμο πολλών επιχειρήσεων στην Ελλάδα, με αποτέλεσμα η αγορά να είναι σε λίγα χέρια, τα υλικά σχεδόν όλα εισαγόμενα, ενώ ταυτόχρονα η έξοδος από το επάγγελμα πολλών οικοδόμων και η μη ένταξη σε αυτό νέων για πολλά χρόνια, έχει οδηγήσει σε υψηλά μεροκάματα. Ταυτόχρονα η διαθέσιμη γη είναι περιορισμένη, οπότε ο συνδυασμός αυτός οδηγεί στο να γίνονται κατασκευές μόνο σε πολύ ακριβές περιοχές, ενώ πια και οι κατασκευαστές δεν είναι οι μικρομεσαίοι που ήταν στο παρελθόν, αλλά μεγάλες εταιρείες, ελληνικές και ξένες με μεγάλη οικονομική άνεση και εύκολη πρόσβαση σε δανεισμό από την Ελλάδα ή και το εξωτερικό. Αρα η έννοια της προσιτής στέγης για καινούργια σπίτια είναι ανύπαρκτη. Ισως θα έπρεπε να εξεταστεί ένας εξορθολογισμός στο θέμα των αυθαιρέτων με απλοποίηση της διαδικασίας, ειδικά για κτίρια με ΓΟΚ 55 και ΓΟΚ 73 που έχουν άλλη λογική και οι εσωτερικές τροποποιήσεις εκείνες τις εποχές ήταν συνήθεις χωρίς αλλαγή της αδείας, αφού το περίγραμμα του κτιρίου ήταν δεδομένο και δεν άλλαζε. Τέλος θα πρέπει να εξεταστεί η μονομερής δυνατότητα των ιδιοκτητών να χωρίζουν τα διαμερίσματα τους σε μικρότερα, πρακτική που γινόταν στις μεγάλες πόλεις της Ευρώπης εδώ και 50-60-70 χρόνια, η οποία δυνατότητα θα επιτρέψει την διάθεση στην αγορά περισσότερων προσιτών διαμερισμάτων. Θα πρέπει να προβλεφθεί μία ειδική άδεια, που θα έχει αρχιτεκτονικές και μελέτες ύδρευσης αποχέτευσης και βέβαια δηλώσεις ότι δεν θίγεται ο Φ.Ο. , ενώ θα προβλέπεται μονομερώς η διάνοιξη εισόδου στον κοινόχρηστο διάδρομο, ενώ θα έχουμε αντλία θερμότητας για κλιματισμό και για τυχόν εξωτερική θερμοπρόσοψη, υπάρχει ήδη δυνατότητα και ίσως και κάποια μέριμνα για διάνοιξη ανοιγμάτων στις όψεις με πλειοψηφία άνω του 50 %. Υπάρχουν πολλά μεγάλα διαμερίσματα σε παλιές πολυκατοικίες άνω των 120 τμ που είναι δύσκολα για ενοικίαση, ή για πώληση λόγω του μεγέθους τους και του κόστους ανακαίνισης τους, που με αυτόν τον τρόπο θα γίνονταν 2 ή και 3 μικρότερα διαμερίσματα, που θα έδιναν λύσεις στέγασης, ενώ σήμερα μένουν κλειστά.

Η επιτρεπόμενη κάλυψη του οικοπέδου, είναι 25 %. Η φύτευση είναι τα 2/3 του 75 %, ή όπως κάπως θυμάμαι υπάρχει όριο που η υποχρεωτική φύτευση δεν μπορεί να ξεπεράσει την μέγιστη κάλυψη δηλαδή το 25 % ? Θυμάμαι σωστά ή λάθος ?

Πέραν των άλλων θα έπρεπε να αλλάξει το άρθρο του ΝΟΚ για την τοποθέτηση θερμοπρόσοψης στα παλιά ισόγεια κτίρια, ώστε αυτή να φτάνει μέχρι το έδαφος και όχι πάνω από τα 3 μέτρα, αφού τα κτίρια τοποθετήθηκαν επί της Ρ.Γ-Ο.Γ κατ΄ εντολή των ΓΟΚ. Το να επιτρέψει επέκταση εκτός της ΡΓ έως 7 εκ θερμομόνωση για ισόγεια κτίρια, δεν θα είναι κάτι φοβερό.

Εχουμε ξεφύγει με τους εμμονικούς που το παίζουν κήνσορες στην περιουσία του άλλου. Ατομα που μένουν σε πολυκατοικίες που προφανώς χτίστηκαν μετά την κατεδάφιση παλαιών μονοκατοικιών κοιτάνε τάχα το περιβάλλον ενώ κοιτάνε το στενό τους συμφέρον, δηλαδή να είναι το μόνο ψηλό κτίριο και δίπλα να έχει μονοκατοικίες αυξάνοντας έτσι την αξία της περιουσίας τους. Εδώ λοιπόν θα πρέπει κάποια στιγμή να γίνει μία σοβαρή συζήτηση. Τι γίνεται με τα παλιά κτίρια. Θα πρέπει να μπουν κανόνες. Αρχικά αν έχουν κάποια ΣΟΒΑΡΗ ιστορική αξία, να γίνονται διατηρητέα από την πολιτεία και όχι από τις άνομες και ιδιοτελείς ορέξεις των γειτόνων που είναι και ανήθικες. Αν δεν έχουν αξία, είναι απλά σπίτια ανάγκης όπως χιλιάδες άλλα σπίτια, προφανώς να μην υπάρχει θέμα να κατεδαφιστούν. Αντί να ξύνονται οι δήμαρχοι και οι υπηρεσίες τους, έπρεπε με χρήση της γεωπληροφορίας, να έχουν κάνει κατάλογο όλων των μονοκατοικιών της περιοχής, ένα πρώτο έλεγχο και όσα θεωρούν ότι αξίζουν να προχωρήσουν σε απόφαση για διατηρητέο. Εδώ όμως από την στιγμή που καταργήθηκε ανοήτως από τους γνωστούς προβληματικούς θεσμούς η ΜΣΔ για τα διατηρητέα, το να έχει κάποιος διατηρητέο, είναι ουσιαστικά απαλλοτρίωση, χωρίς αποζημίωση. Οπότε θα πρέπει κάθε διατηρητέο να έχει ΜΗΔΕΝΙΚΟ ΕΝΦΙΑ, ΜΗΔΕΝΙΚΑ ΔΗΜΟΤΙΚΑ ΤΕΛΗ και ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΦΟΡΟ, άμεση ένταξη στο εξοικονομώ και επιδότηση 50 % της αναβάθμισης του, τουλάχιστον στην Γ ενεργειακή κατηγορία και άτοκο το υπόλοιπο 50 %. Για το υπόλοιπο του συντελεστή δόμησης που δεν μπορεί να χτίσει, να υπάρχει επιβάρυνση στον ΕΝΦΙΑ των γειτονικών ιδιοκτησιών που οφελούνται από την μη οικοδόμηση του διατηρητέου και να αποδίδεται αυτός ο φόρος στον ιδιοκτήτη ώστε σε βάθος δεκαετίας να εισπράξει το ποσό που προβλέπει η αγορά, για την τιμή του οποίου θα πρέπει να μπορεί να προσφύγει στα δικαστήρια. Ακόμα θα μπορούσε να εντάσσονται σε αυτήν την διαδικασία και άλλες μονοκατοικίες που θα δηλώσουν οι ιδιοκτήτες τους ότι θα διατηρηθούν, χωρίς να είναι απαραίτητο να γίνουν διατηρητέα. Με αυτό τον τρόπο οι τζάμπα μάγκες των συλλόγων σου κλέβω την ιδιοκτησία σου για να βολέψω την δικιά μου και να κονομήσω, θα το σκεφτούν διαφορετικά. Οσοι έχουμε τέτοιες μονοκατοικίες γνωρίζουμε τι κόστος θέρμανσης - ψύξης έχουν αυτές, που για την Αθήνα υπερβαίνουν τα 3 ευρώ το τμ εμβαδού, ενώ οι ανόητοι της εξουσίας στα τεκμήρια βάζουν στις μονοκατοικίες και αύξηση σε σχέση με τα διαμερίσματα, τιμωρώντας τους ιδιοκτήτες τους. Ας δούμε λοιπόν που μένουν τα μέλη των παραπάνω συλλόγων και να δούμε από παλιές φωτογραφίες και αεροφωτογραφίες τι ήταν εκεί πριν τις πολυκατοικίες τους. Ετσι για το ηθικόν του πράγματος.

Τα 14 μ. ήταν το ύψος από τους όρους δόμησης, όχι τον ΓΟΚ. Επίσης το 1 μ. το πήρε λόγω πιλοτής που ίσχυε και τότε. Τέλος στο δώμα μπορούσε να κατασκευαστεί χώρος Κ.Χ. που ήταν ένα ποσοστό της δόμησης και μπορούσε να είναι από 12 έως 60 τμ. Μπορούσες και να ενσωματώσεις και μέρος της απόληξης του κλιμακοστασίου, εφ΄ όσον δεν επηρέαζε το ελεύθερο ύψος άνω των σκαλοπατιών. Το πιθανότερο είναι να είναι όλα νόμιμα. Για ανασύσταση πρέπει να διαβάσεις καλά τον ΓΟΚ/73. Εχει εντελώς άλλη λογική από τους επόμενους.

Ανοησίες γράφει το άρθρο γιατί όλα όσα λέει μπαίνουν κάτω από στενά συμφέροντα συνήθως ηλιθίων που δεν μπορούν να δουν πέρα από την μύτη τους, αλλά δεν αφήνουν τα πράγματα να πάρουν την σωστή σειρά, αφού ασκούν πιέσεις σε πολιτικούς και δημάρχους μέσω ψήφων σογιών και άλλων τέτοιων γραφικών. Το πρόβλημα της χώρας σε αυτό το κομμάτι είναι διπλό. Από την μια μεριά πρέπει οι νησιώτες να μην είναι απομονωμένοι όλο τον χρόνο και να έχουν την τροφοδοσία τους και την δυνατότητα της μετακίνησης, από την άλλη στους 3 μήνες του καλοκαιριού πρέπει να εξυπηρετηθεί πληθυσμός εκατοντάδες φορές μεγαλύτερος. Αρα θα πρέπει να γίνουν μεγάλες αλλαγές. Αρχικά να υπάρχει διαχωρισμός των φορτηγών από τα επιβατικά. Πλοία ΡΟ-ΡΟ θα μπορούν να φεύγουν από Ελευσίνα, Κερατσίνι και Λαύριο για τα νησιά όλο τον χρόνο, εξασφαλίζοντας την τροφοδοσία. Η σύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική Ελλάδα για τους επιβάτες θα πρέπει να γίνεται από τα κοντινότερα τμήματα της ηπειρωτικής Ελλάδας, ώστε να είναι φτηνότερα τα εισιτήρια και να υπάρχει και δυνατότητα περισσότερων δρομολογίων ανά ημέρα για το καλοκαίρι. Ακόμα να υπάρξουν γραμμές κορμού για τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα, ώστε να μην χρειάζονται μεγάλοι λιμενικοί χώροι στα μικρά νησιά, ενώ να γίνουν τα λιμάνια έξω από τις πόλεις στα νησιά, ώστε να μην υπάρχει αυτό το χάος, να περνάνε δίπλα από τραπεζοκαθίσματα τα φορτηγά και τα ιχ. Τέλος πολλά λιμάνια όπως το νέο λιμάνι της Τήνου που μας δείχνει είχαν λάθη στις μελέτες τους και το έχουν πει οι πλοίαρχοι και προσπαθούν να κάνουν μπαλώματα. Για την Σαντορίνη προβλέπεται εδώ και δεκαετίες νέο λιμάνι στην πίσω πλευρά του νησιού, αλλά ανόητα συμφέροντα δεν τσακίζονται όπως τους πρέπει.

Αμα δεν έχεις μπει σε γιαπί ποτέ, γράφεις ανοησίες... Αυτά ισχύουν σε προηγμένες χώρες που έχουν σταθερότητα και όχι κρίση που χάνεις το 25 % του ΑΕΠ σου σε 3 - 4 χρόνια, λες και έχεις πόλεμο. Επίσης συγκρίσεις σε χώρα που έχει Μύκονο και Σαντορίνη και Φλώρινα και Ξάνθη, για παράδειγμα, όπου στις πρώτες αγοράζει όλος ο πλανήτης και στις δεύτερες ελάχιστοι, τι συγκρίσεις θα κάνεις ?

Προφανώς πλέον θα περιμένουν όλοι το ΕΔΑΔ γιατί άμα πέσει σφαλιάρα στους αυτοθαυμαζόμενους γέροντες της κεντρικής οδού προς την πλατεία Ομονοίας, θα υπάρξει μεγάλος γέλωτας και θα έχουμε και νούμερα επιθεωρήσεων στο Δελφινάριο το επόμενο καλοκαίρι...

Να το δεχτώ για χάρη της συζήτησης. Αφού λοιπόν δεν υπάρχει περίπτωση να μην έχει κάνει αυθαιρεσία τα τελευταία 70 χρόνια, πως ξέρετε ποια αυθαιρεσία έχει κάνει, για να το εντάξετε σε κάποια κατηγορία ? Θα το πάτε ως πρό του 1975 ? Ως πρό του 1983 ? Η ακόμα νεότερο ? Η θα βάλουμε κάτι στην τύχη σαν κατηγορία 3, αλλαγή κουφώματος κλπ ? Ξαναθυμίζω ότι πριν τους αυθαιρετονόμους, τα πρό του 1955 θεωρούνταν νόμιμα ως ήταν και ευρίσκοντο με βεβαίωση δημάρχου, ή και παπά αν θυμάμαι καλά σε κάτι χωριά....😀 Βρέθηκα σε μια εκδήλωση στο εξοχικό το περασμένο Σάββατο και ανάμεσα στους θεατές ήταν φίλος συμβολαιογράφος που βρήκε άλλη συμβολαιογράφο και μας στόλιζαν όλους τους μηχανικούς καταλλήλως... Στο τέλος θα είμαστε και κερατάδες και δαρμένοι...

Εννοείται ότι εγώ συνεχίζω να διαφωνώ στο να θεωρήσω αυθαίρετο κτίριο προ του 1955, είτε έχει άδεια, είτε δεν έχει. Να το κάνω για αυτά από το 1955 έως το 1975 είναι λογικό για να μην κάνω ανασύσταση. Τα προ του 1955 είναι νόμιμα ως έχουν και ευρίσκονται είτε έχουν άδεια, είτε δεν έχουν. Η άδεια είναι ένα επιπλέον στοιχείο νομιμότητας, που δεν θα το είχαμε αν για παράδειγμα είχαμε ένα συμβόλαιο του 1965 που ανέφερε πώληση κατοικίας χωρίς να αναφέρει πότε χτίστηκε. Η ΥΔΟΜ για προ του 1955 λέει ότι το εντάξεις στον 4495 για να μπορείς να ανεβάσεις κάτοψη αποτύπωσης, χωρίς να βάλεις υπέρβαση δόμησης και κατηγορία. Νομίζω ότι έτσι είναι το σωστό. Αλλιώς αν πούμε ότι δεν είναι νόμιμο, μπαίνουμε σε άλλες διαδικασίες που δεν μας βεβαιώνει κανείς ότι είναι προ του 1975, ή ότι δεν έχουν γίνει αυθαίρετες αλλαγές μετά. Σε κάθε περίπτωση και στον 4495 και στην ΗΤΚ τα αναφέρουμε όλα αυτά στις τεχνικές εκθέσεις και τα στέλνουμε στους συμβολαιογράφους, ώστε να είναι ξεκάθαρο το σκεπτικό μας. Να θυμίσω ότι πριν τους αυθαιρετονόμους και τις ταυτότητες, τα προ του 1955, τα βάζαμε νόμιμα με βεβαίωση του Δήμου, ή της ΔΕΗ κλπ.

Ο δικαστής έχει πεθάνει από χρόνια. Επίσης κρίνουμε το τι ισχύει με αυτά που ίσχυαν τότε. Εχετε δεί σχέδια άδειας του 1949 ? Η μέχρι το 1970 ? Πρόσοψη με μόνο στοιχείο το ύψος. Κάτοψη με κανένα στοιχείο μέσα, συχνά μόνο με εσωτερικές διαστάσεις και τίποτα άλλο. Επίσης χρήση μόνο κατοικία ή ειδικό κτίριο. Χωρίς τίποτα άλλο. Αυτά μάλιστα και μέχρι το 1993. Κουφώματα αλλαγές, διαστάσεις, αλλαγές κεραμιδιών, κιγκλιδωμάτων και άλλα τέτοια δεν υπήρχαν μέχρι πρόσφατα. Διαμόρφωση περιβάλλοντος χώρου επίσης δεν υπήρχε. Εχοντας κάνει και κάποιες μελέτες με ΓΟΚ/73 και πριν τις αλλαγές στα σχέδια που έγιναν, ήταν πολύ απλά τα σχέδια και δεν υπήρχε θέμα. Οπως σε μια ανασύσταση που κάναμε με ΓΟΚ/73 σε πολυκατοικία. Οντως καθυστέρησε πολύ σε σχέση με το να έμπαινε κατηγορία 2 γιατί ήταν του 1978, αλλά γενικά δεν είμαι υπέρ της θεώρησης ως αυθαίρετου κάποιου που δεν είναι τέτοιο. Τα μπαλκόνια τότε δεν είχαν κανένα έλεγχο, παρά μόνο στο πλάτος τους και στο πόσο έμπαιναν μέσα στο Δ. Στα σχέδια σύστασης δεν υπήρχαν καν διαστάσεις. Θα μπω σε διαδικασίες ΓΟΚ/85 και ΝΟΚ. Οχι βέβαια. Σε προσωπικό επίπεδο, το πατρικό μου είναι το ισόγειο πέτρινο του 1928 και ο όροφος με άδεια προσθήκης την οποία έχω του 1938. Δεν έχω σχέδια, ίσως κάποια αποσπασματικά. Θα το βάλω ως αυθαίρετο, επειδή άλλαξαν κάτι πόρτες στον κήπο και έγινε μια γκαραζόπορτα το 1965 ? Δεν το θεωρώ σωστό, αντίθετα θεωρώ ότι μπαίνω σε αυτή την ιστορία που ψάχνουμε να βρούμε ψύλλους στα άχυρα και βγάζουν συνέχεια αλλαγές στους αυθαιροτονόμους ώστε να καλύψουν την πραγματικότητα.

Χαλάνδρι, Αγία Παρασκευή, Χολαργός, Παπάγου, Νέο και Παλαιό Ψυχικό, Μαρούσι, Πεύκη, Μελίσσια, Βριλήσσια, Νέα Πεντέλη, Κηφισιά, έχουν όλες χαμηλούς ΣΔ και όλες έχουν χτιστεί με αντιπαροχές. Καμία σχέση ο ΣΔ με το αν αξίζει η αντιπαροχή. Αν η τιμή πώλησης είναι καλή και αφήνει κέρδος, μπορεί κάποιος να χτίσει οπουδήποτε ανεξάρτητα του ΣΔ. Από την άλλη μικρά οικοπεδάκια 150-300 τμ που είναι η πλειοψηφία στις περιοχές υψηλού ΣΔ έχουν δυσκολίες και αυξημένο κόστος κατασκευής, αφού δεν έχεις άνεση χώρου, ενώ δεν σου φτάνουν οι θέσεις στάθμευσης και πρέπει να τις πληρώσεις. Τι σχέση έχουν οι συνεταιρισμοί, γιατρών, τελωνειακών, φαρμοκοποιών, ή αναξιοπαθούντων😀 με την ιδιωτική πολεοδόμηση. Κάποτε στο Μόναχο σε απόσταση 8 χλμ από το κέντρο του και δίπλα στον αυτοκινητόδρομο Α8 που πάει στο Σάλτσμπουργκ και στο Ινσπμπρουγκ και γενικά κατεβαίνει προς Νότο, πριν 15 χρόνια, υπήρχε μία μεγάλη υπογραφή για οικοδομή με την ονομασία ο Εκατομμυριούχος. Γιατί έχτιζε με ιδιωτική πολεοδόμηση 1 εκ τμ σπίτια. Προφανώς χτίζουν και στους Σοφάδες της Γερμανίας, αλλά εκεί έχουν άλλη λογική. Δεν μένει ο κόσμος στα κέντρα των πόλεων που είναι ακριβά και τουριστικά, αλλά σε χωριά και κωμοπόλεις σε αποστάσεις έως 100 χλμ από την πόλη, οι οποίες βέβαια συνδέονται με προαστιακά τρένα. Δηλαδή αν είχαμε τέτοια λογική, αυτοκρατοριών, θα είχαν φτιαχτεί ολόκληρες πόλεις με ιδιωτικές πολεοδομήσεις στα Μέγαρα, ή στον Αυλώνα, όπου θα είχες πρόσβαση με τρένο ανά 15 λεπτά και ενοίκιο Ελλάδος στην Γερμανία, δηλαδή κάπου στο 40 % αυτών που ζητάνε σήμερα στην Αθήνα. Οταν όμως εμείς δεν έχουμε το αυτοκρατορικό παρελθόν, αλλά τα τρένα μας είναι παρατημένα και φωλιές σκανδάλων και αργομισθιών εδώ και δεκαετίες, είναι αστείο να μας συγκρίνουν με τις προηγμένες χώρες. Αν δούμε στον χάρτη της γκούγκλ θα δούμε δεκάδες τέτοιες ιδιωτικές πολεοδομήσεις περί τα μεγάλα αστικά κέντρα στην Κεντρική Ευρώπη, που ξεχωρίζουν από τον ίδιο τρόπο κατασκευής των σπιτιών. Ενδεικτικά με ένα γρήγορο ψάξιμο και έχει δεκάδες τέτοιες κατασκευές γύρω του... https://www.google.com/maps/@48.0427271,11.62744,561m/data=!3m1!1e3!5m1!1e1?entry=ttu&g_ep=EgoyMDI1MDYzMC4wIKXMDSoASAFQAw%3D%3D

Σωστά αυτό που ρωτάει ο Ιάσονας, αλλά να σας ρωτήσω για πρόσφατη περίπτωση. Αδεια του 1947. Κτίσμα ισόγειο. Αδεια του 1960 για κλείσιμο της βεράντας. Αδεια του 1962 για βοηθητικό κτίσμα. Αδεια του 1965 για μαντρότοιχο. Ο ιδιοκτήτης ήταν δικαστής και ήθελε να τα έχει όλα νόμιμα. Αδειες υπάρχουν, σχέδια δεν υπάρχουν. Τι κάνεις το λες αυθαίρετο προ του 1975 ελαφρά τη καρδία ? Δεν νομίζω. Ειδικά το προ του 1955 είναι εξ ορισμού νόμιμο, πως το βάζεις αυθαίρετο ?

Αρχικά θα πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι η εμπειρία μου αφορά κυρίως την ευρύτερη Αθήνα και Αττική και όσα ζήσαμε αυτά τα 40 χρόνια επαγγελματικής εμπειρίας. Τι είδαμε λοιπόν ? Μια πόλη που χτίστηκε γρήγορα με μεγάλους ΣΔ εξαιρουμένων λίγων περιοχών κυρίως στα βορειοανατολικά και στα νοτιοανατολικά προάστια, που ο ΣΔ ήταν κάτω από το 1,2 σχεδόν σε όλη την έκταση τους. Μετά είδαμε καθυστερήσεις στις επεκτάσεις, με αποτέλεσμα να έχουμε ολόκληρες πόλεις αυθαιρέτων και να τρέχει μετά η πολιτεία να τακτοποιήσει τα πάντα, ενώ είχαμε και τις αστείες αποφάσεις των γνωστών γερόντων, που σε κάποιες περιπτώσεις, όπως στο Πάτημα Χαλανδρίου, τεράστια περιοχή, δεν δέχτηκαν την υπάρξη παρεκκλίσεων με αποτέλεσμα να οριστεί ως κανόνας το 10/200 και αυτό να οδηγήσει σε κατατμήσεις σε μεζονέτες ημιυπόγειο-ισόγειο και α΄ όροφος - σοφίτα, δηλαδή σε διπλασιασμό του ΣΔ, αλλά και δρόμους πλάτους 6 μ. και όλα αυτά για να ενταχθούν ομαλά τα υπάρχοντα αυθαίρετα. Να μην πούμε πολλά λοιπόν, αυτό είναι το γεγονός σήμερα. Τώρα η ύπαρξη πολυκατοικιών του 50 και του 60 με θέματα σεισμικότητας, χωρίς στάθμευση, μόνωση και όλα αυτά, πως θα μπορούσε να λυθεί στην χώρα μας ? Οχι στην Γαλλία βέβαια. Εκεί το φεουδαρχικό υπόβαθρο, έχει μεγάλες ιδιωτικές εκτάσεις που γίνονται ιδιωτικές πολεοδομήσεις. Εμείς έχουμε οικοπεδάκια 150 τμ στην Λούτσα και στην Κινέττα. Καμία σύγκριση λοιπόν με αυτοκρατορίες.