BAS

Να δεις τι διαστάσεις έχει ο φωταγωγός και να συγκρίνεις με τον ΓΟΚ/73 αν με αυτές τις διαστάσεις μπορούσε να αφαιρεθεί από την δόμηση. Επίσης εξήγησε μας τι ακριβώς φωτίζει/αερίζει ο φωταγωγός.

Τρελλαθήκαμε στην αποδόμηση, επιπέδου ΑΜΑΝ... Ο δε τίτλος πιασάρικος βέβαια, άνευ σοβαρότητας δε. Εκεί δε που λέει ότι ο ΝΟΚ αλλάζει τους όρους δόμησης χωρίς επιστημονική μελέτη, μας θύμισε μια ποια επιστημονική μελέτη, είχαν δοθεί ΣΔ 3 στο Παλαιό Φάληρο και 1,4 δίπλα... Αν έχουν κότσια ας πουν γενικά ΣΔ 1 σε όλο το λεκανοπέδιο και μετά θα σπάσουν παγκόσμιο ρεκόρ στο τρέξιμο όλοι αυτοί... Από την άλλη η επιστημονική μελέτη των συντακτών του ΝΟΚ, κρίνεται με νομικούς όρους μεν, αλλά πετάμε και μία περιβαλλοντική διάθεση έτσι για ξεκάρφωμα. Εδώ δε στο σχόλιο του δημοσιογράφου, απλά δικαιώνουν τον Σόιμπλε, που έλεγε έξω από το ευρώ η μπανανία : "Περαιτέρω, τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν επιτελούν τον σκοπό τους –λ.χ. ενεργειακή αναβάθμιση κτιρίων, μείωση κάλυψης– αλλά τελικά οδηγούν σε πλήθος προβλημάτων, όπως η αύξηση των αξιών των ακινήτων, η επιδείνωση του προβλήματος κατοικίας, η δημιουργία κύματος κατεδαφίσεων μονοκατοικιών και άλλα. Και οδηγούν στον πλουτισμό των ωφελουμένων, εις βάρος του δημοσίου συμφέροντος. Την τελική απόφαση, ωστόσο, θα λάβει η Ολομέλεια στην οποία παραπέμπεται η υπόθεση." Η αύξηση των αξιών οφείλεται στην αύξηση των τιμών γενικά και του κόστους κατασκευής, οφείλεται στην στοχευμένη επίθεση κατά των ακινήτων που έκανε το πολιτικό σύστημα κατά την διάρκεια της κρίσης, αφού τα ακίνητα ήταν τα εύκολα θύματα, με αποτέλεσμα τον μηδενισμό των κατασκευών, το κλείσιμο χιλιάδων επιχειρήσεων που δούλευαν με την οικοδομή, με αποτέλεσμα οι λίγες που έμειναν, πολυεθνικές κυρίως να εμφανίζουν φαινόμενα συνεννόησης και μηδενισμού του ανταγωνισμού μεταξύ τους, ενώ και οι εργαζόμενοι στην οικοδομή, μειώθηκαν είτε λόγω ηλικίας, είτε λόγω μετανάστευσης είτε λόγω αλλαγής αντικειμένου εργασίας. Και φτάνουμε βέβαια στην κορύφωση της τζάμπα μαγκιάς, που το κράτος ληστεύει με τον ΕΝΦΙΑ και τους άλλους φόρους την ακίνητη περιουσία, αλλά όσοι έχουν μία μονοκατοικία, θα πρέπει να είναι εκούσια θύματα για τους τζάμπα μάγκες που πληρώνονται κάθε μήνα από το πτωχευμένο κράτος μας και αυτούς που είναι στα paybooks του. Ντροπή.

Το ότι κάποιοι δεν έγιναν αγρότες, δεν σημαίνει ότι δεν ανησυχούν ως πολίτες για την απώλεια της αγροτικής γης, που γίνεται για λόγους που δίνουν όφελος σε κανένα. Ούτε θέλουν να γίνουν αγρότες οι άλλοι, σαν υποτιμητική διαδικασία, παρ΄ ότι υπάρχει αυτό στην κοινωνία μας, από την εποχή του ΚΛΙΚ και του ξεβλαχέματος, που μας έκανε ο Κωστόπουλος και οι υπόλοιποι. Αντικειμενικά όμως υπάρχει εύφορη αγροτική γη που πρέπει να δουλευτεί από όποιον το θέλει, με σύγχρονο τρόπο και να έχει το σωστό μέγεθος. Είναι λοιπόν μία ευκαιρία η τωρινή κατάσταση να πάει προς την σωστή πλευρά και όχι προς το παρελθόν.

Με τα εκτός σχεδίου, δεν είχα ποτέ επαγγελματικές επαφές. Είχα μόνο επαφές με τα πατρικά και μητρικά χωράφια. Στις γεωπονικές σχολές στο πρώτο έτος στο πρώτο εισαγωγικό μάθημα, λένε τα προβλήματα της ελληνικής γεωργίας. Μεγάλης ηλικίας αγρότες, με δυσκολία κατανόησης και χωρίς διάθεση εφαρμογής των νέων τεχνολογιών. Μικρός και διάσπαρτος κλήρος, που οδηγεί σε απώλεια χρόνου εργασίας του αγρότη, λόγω των μετακινήσεων του από το ένα χωράφι στο άλλο και τέλος αγοράζει όχι το μηχάνημα που του χρειάζεται, αλλά αυτό που χωράει στο μικρότερο χωράφι. Αλλαξαν οι συνθήκες, άλλαξαν και τα επαγγέλματα και η αγροτική γη εγκαταλείφθηκε. Και ερχόμαστε τώρα στους θεσμούς και στο κράτος. Τι θα έβλεπε ένας απλός άνθρωπος με κάποιες γνώσεις. Οτι η Ελλάδα είναι μία χώρα νησιωτική, με έντονο ανάγλυφο, που όμως δημιουργεί και ωραία θέα σε χιλιάδες σημεία και με τεράστια βιοποικιλότητα και κλίμα ευνοϊκό για κάθε είδους καλλιέργεια. Ταυτόχρονα είναι αραιοκατοικημένη, με διάσπαρτους μικρούς οικισμούς και λίγες μεγάλες πόλεις. Ολα αυτά τα χρόνια, δεν φτιάχτηκαν χρήσεις γης στην χώρα. Ακόμα και η περίοδος της κρίσης, που ο μηδενισμός της οικοδομικής δραστηριότητας καθιστούσε ιδανικό τον καθορισμό αυτό, δεν έδωσε την λύση που έπρεπε. Προφανώς αν υπήρχαν χρήσεις γης, αποφάσεις του στε σαν αυτές που συζητάμε δεν θα είχαν καμία ουσία. Οπως έγραψαν και άλλοι, θα έπρεπε σε κάθε οικισμό να οριστεί μία ζώνη επέκτασης που σύμφωνα με τα υπάρχοντα δεδομένα, θα κάλυπτε τις οικιστικές ανάγκες με την μορφή της εντός σχεδίου δόμησης, για τα επόμενα 100 χρόνια. Το ίδιο θα έπρεπε να γίνει σε όλες τις παραλιακές ζώνες σε ένα βάθος 1-5 χλμ, ανάλογα με το υψόμετρο, την ύπαρξη ή όχι παραλιών, ώστε να μην έχουμε φαινόμενα αυθαίρετης δόμησης σε αυτές και ανάλογες πρακτικές και στα νησιά. Στις υπόλοιπες περιοχές οι χρήσεις γης θα καθόριζαν ποιές περιοχές θα μπορούσαν να έχουν μη γεωργικό χαρακτήρα, κυρίως ζώνες εμπορικές ή βιομηχανικές και έτσι θα είχαμε μεγάλες ενιαίες εκτάσεις γεωργικής γης. Η ύπαρξη του κτηματολογίου, θα επέτρεπε την υπαγωγή όλης της γεωργικής γης σε ένα φορέα διαχείρισης της, με καταβολή ενοικίου στους ιδιοκτήτες της, αλλά και με δυνατότητα αντιπαροχής ή ανταλλαγής στις νέες περιοχές επέκτασης του κάθε οικισμού. Ο στόχος θα ήταν η δημιουργία σύγχρονων αγροτικών επιχειρήσεων, με ενιαίες εκτάσεις, ανεξάρτητα από το ιδιοκτησιακό καθεστώς, όπου θα μπορούσε ο κάθε ενδιαφερόμενος αγρότης, ή και νέος αγρότης να φτιάξει μία σοβαρή επιχείρηση που θα του εξασφαλίσει την διαβίωση του. Δεν ξέρω στο εξωτερικό αν υπάρχουν τέτοια δεδομένα, άλλωστε εκεί έχουν και φεουδαρχικό υπόβαθρο στις ιδιοκτησίες, όπως είχε αποκαλυφθεί με τις διάφορες αλλαγές της ΚΑΠ, όπου το 75 % των επιδοτήσεων, όταν αυτές ήταν στρεμματικές τις έπαιρνε το 15 % των επιχειρήσεων και μετά έγινε προσωποκεντρική η ΚΑΠ, αλλά εδώ στην Ελλάδα, το πρόβλημα του μικρού και διάσπαρτου κλήρου, μόνο με αυτό τον τρόπο μπορεί να διορθωθεί, χωρίς να μπλέξουμε πάλι σε συνεταιρισμούς που είδαμε που οδήγησαν. Αν πάψει ο κόσμος να αναζητά αστική αξία στα χωράφια, θα μπορέσουμε να λύσουμε πολλά προβλήματα και αυτό γίνεται μόνο με γενικό σχεδιασμό. Από την άλλη, όταν ήδη έχουμε φαινόμενα δήμοι τέρατα που δημιουργήθηκαν από τον Καποδίστρια, να μην έχουν λεφτά να αποζημιώσουν απαλλοτριώσεις από εντάξεις στο σχέδιο, που έχουν γίνει εδώ και δεκαετίες, γιατί δεν εισέπραξαν εισφορές σε χρήμα ποτέ, για το πολιτικό κόστος και ζητάνε από τους ιδιοκτήτες να τρέχουν στα δικαστήρια χωρίς τέλος, δείχνει ότι όλα αυτά δεν μπορούν να γίνουν από το πολιτικό προσωπικό, αλλά από απρόσωπους φορείς, ίσως και υπερεθνικούς.

Ακριβώς το χάλι της Ελλάδας, οφείλεται σε όλες αυτές τις περιπτώσεις. Και ναι πάντα υπάρχουν παζάρια και προσωπικές πολιτικές συνδικαλιστών και τμημάτων πτυχιούχων που έχουν άλλα συμφέροντα. Για παράδειγμα ένας ΔΥ πτυχιούχος, όλα αυτά τα χρόνια έχει αποκτήσει επιπλέον δικαιώματα στην εργασία του, από ότι πριν 40 χρόνια. Ενας ΕΕ πτυχιούχος έχει λιγότερα από ότι πριν 40 χρόνια, γιατί άλλαξε η τεχνολογία, αλλά δεν επικαιροποιήθηκαν τα δικαιώματα του. Και εδώ έρχεται να κουμπώσει το 1965, το 1975 και οι λοιπές αρχαιότητες. Οταν το 1977 για παράδειγμα έμπαιναν στις 6 ΑΣΤΕΜ 40 δομικών έργων 40 συγκοινωνιακών, δηλαδή συνολικά 480 και στα πολυτεχνεία γύρω στους μισούς, αυτά είχαν την λογική, ότι οι διπλωματούχοι, θα έκαναν τα μεγάλα έργα κυρίως και ακαδημαϊκή καριέρα και τα μικρά ιδιωτικά έργα, ιδιαίτερα στην επαρχία, θα τα έκαναν πτυχιούχοι. Οπως έχουμε πει αυτοί οι δύο κύκλοι σπουδών, ο σύντομος και ο μεγάλης διάρκειας, δεν ήταν ελληνική πατέντα. Μας ήρθε από τις μεγάλες χώρες της Δύσης, όπου και εκεί το ίδιο έκαναν. Οσο όμως πέρναγαν τα χρόνια, ή ίδρυση νέων τμημάτων και στους δύο κύκλους και η αύξηση των εισακτέων σε συνδυασμό με την πληθώρα απόφοιτων από το εξωτερικό, που με το άνοιγμα και της ανατολικής Ευρώπης και τις φτηνές σπουδές εκεί, το πράγμα ξέφυγε και όλος ο σχεδιασμός αυτός έπαψε να έχει λόγο ύπαρξης. Τότε θα έπρεπε να ληφθούν αποφάσεις από τους συνδικαλιστές. Αλλά όσες φορές υπήρχαν σοβαρές φωνές, αυτές χάνονταν μέσα στις δύο ΠΑΣΚ που έλεγχαν τους δύο φορείς. Οπότε φτάσαμε στο απροχώρητο με το να έχουμε εισακτέους με χαμηλές βαθμολογίες, αφού η επιλογή φοίτησης σε επαρχιακό τει, χωρίς επαγγελματικά δικαιώματα, μόνο σαν λύση έσχατης ανάγκης ήταν και το κλείσιμο τους το 2019, απλά είχε αργήσει 15-20 χρόνια τουλάχιστον. Βέβαια ούτε και σήμερα θα αλλάξει κάτι για τους νεώτερους διπλωματούχους, αφού η πληθώρα διπλωματούχων, οδηγεί σε δυσκολία εύρεσης εργασίας και σε μετανάστευση. Είναι και οι αμοιβάδες των Βρυξελλών που μέσα στους παχυλούς μισθούς τους, απλώνουν την απίστευτη ανοησία που τους διακατέχει και θέλουν τώρα λένε να φτάσουν στο 35 % να είναι πτυχιούχοι τριτοβάθμιας, την στιγμή που δεν βρίσκουν οι μεγάλες χώρες τεχνίτες, οδηγούς λεωφορείων, μηχανοδηγούς τρένων και διάφορα άλλα επαγγέλματα και αναγκάζονται λέει να τους πληρώνουν ακριβά. Για εμας τους παλιούς που είμαστε στα όρια της σύνταξης, ή ήδη σε σύνταξη, όλα αυτά ελάχιστη σημασία έχουν. Αλλά δεν μπορούμε να μην κάνουμε την κριτική που τους πρέπει σε αυτούς που είχαν βρεθεί, ή βρίσκονται σε θέση ευθύνης στο συνδικαλιστικό κομμάτι.

Είπαμε το μεγαλύτερο λάθος που κάναμε τότε, ήταν που δεν πήγαμε στο εξωτερικό, όσοι μπορούσαμε. Εγώ προσωπικά λόγω οικογενειακών και οικονομικών προβλημάτων δεν μπορούσα.

Για ποιά ομάδα υπομηχανικών έγραψα ότι πήρε με ρουσφέτι επαγγελματικά δικαιώματα ? Εγραψα για ομάδα πτυχιούχων ΜΕΣΩΝ ΣΧΟΛΩΝ ΕΡΓΟΔΗΓΩΝ, οι οποίοι είχαν γραφτεί σε αυτές ΠΡΟΦΑΝΩΣ ΧΩΡΙΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ ΑΦΟΥ ΗΤΑΝ ΜΕΣΕΣ ΣΧΟΛΕΣ ΔΕΥΤΕΡΟΒΑΘΜΙΑΣ εκπαίδευσης, πριν το 1962 και κάποιοι που μάλλον δεν τις είχαν τελειώσει καθόλου, ξαναγράφτηκαν το 1975. Επίσης είχαν πριν γραφτούν απολυτήριο 6ταξίου ή 8ταξίου γυμνασίου. Από τις χιλιάδες αποφοίτους των μέσων σχολών εργοδηγών, μόλις 200-300 άτομα ήταν αυτοί που βολεύτηκαν από το ρουσφετάκι. Οι υπομηχανικοί, τότε ήταν στις δύο προσαρτημένες σχολές στο ΕΜΠ και στο ΑΠΘ και ήταν απόφοιτοι γυμνασίου που έδιναν πανελλήνιες εξετάσεις για μπουν ακριβώς όπως και στις άλλες τριτοβάθμιες σχολές. Δεν προέρχομαι από τις ΑΣΥ, αλλά από την ΑΣΤΕΜ. Ο τελευταίος εισακτέος σε ΑΣΥ πρέπει να μπήκε το 1970, άντε το 1971, οπότε θα είναι 73-74 σήμερα. Τέλος η αντίδραση των φοιτητών των ΑΣΤΕΜ απέναντι στο ρουσφετάκι, ήταν καθολική μεν, αλλά ως συνήθως αδιάφορη για την πολιτική εξουσία.

Το θέμα είναι τι ανταποδοτικά έργα θα γίνουν στις περιοχές αυτές, ώστε να υπάρξει αίσθημα δικαιοσύνης στους κατοίκους και να γίνουν αποδεκτά τα έργα αυτά και η όχληση που θα επιφέρουν.

Καθόλου χιουμοριστική. Η περιγραφή της πραγματικότητας είναι. Τώρα για το πως κρίνονται, θα σας πω μία ιστορία. Παλιά δεκαετίες πριν, απόφοιτος της σχολής Δοξιάδη, πήγε στην Αγγλία, σπούδασε σε εκεί πανεπιστήμιο, πήρε 3ετές μπάτσελορ και όταν ήλθε εδώ το τεε, που ήταν πολύ πονόψυχο σε αυτούς από το εξωτερικό, ήταν και η χούντα πρόσφατη τότε, τον έβαλε στο 5ο έτος και μέσα σε ένα χρόνο πήρε το δίπλωμα. Ο εσωτερικός πτυχιούχος με 3,5 χρόνια σπουδές πήγαινε με κατατακτήριες στο 2 έτος. Ενα κομπλεξάκι απέναντι στους Γερμανούς θα έχουν στο τεε, οπότε τον βλέπω και αυτόν των fachochschule, αν όχι στο 5ο έτος, το πολύ στο 4ο.

Μιλάει για ΕΠΑΝΕΓΓΡΑΦΕΝΤΕΣ. Δηλαδή είχαν γραφτεί πριν το 62 και ξαναγράφτηκαν το 75. Εσύ έκανες ΠΡΩΤΗ εγγραφή το 1975. Ηταν ρουσφετάκι για συγκεκριμένα άτομα, όπως είπα και ενόχλησε και τον Παπλωματούχο και οι φοιτητές τότε είμαστε αντίθετοι σε αυτό. Και μόνο όσοι έκαναν το έτος αυτό στις ΑΣΤΕΜ τότε, πήραν πτυχίο τεχνολόγου μηχανικού και αυτοί όπως σου είπα ήταν πάνω από 40 όλοι τότε. Εσύ ούτε εγγραφή είχες κάνει πριν το 62, λογικό αφού ήσουν 4 ετών, ούτε επανεγγραφή το 1975 στα 17 σου, ούτε φοίτησες στο ειδικό αυτό ετήσιο τμήμα και δεν πήρες το σχετικό πτυχίο. Αρα.... Βέβαια το ρουσφετάκι αυτό, παρά την αντίθεση των φοιτητών, δεν ενοχλούσε το τεε και πέρασε εύκολα. Οπως πέρασε εύκολα οι νέες 5ετείς γεωπονικές και δασολογικές σχολές των πρώην τει, να πάρουν αμέσως δικαιώματα γεωπόνου και δασολόγου, γιατί το γεωτεε δεν έχει την δύναμη του τεε, ενώ τα νέα 5ετή τμήματα μηχανικών είναι ακόμα στο περίμενε, γιατί το τεε δεν το έχει χωνέψει ακόμα. Εννοείται ότι για μένα, η ίδρυση αυτών των τμημάτων θα έπρεπε να δίνει αμέσως τα επαγγελματικά δικαιώματα, γιατί τα παιδιά δεν φταίνε σε τίποτα. Αν δεν ήθελε η πολιτεία ας μην τα δημιουργούσε που έτσι και αλλιώς πρέπει να μειωθούν οι εισακτέοι, αφού μειώνονται συνέχεια και οι γεννήσεις. Αλλά το πολιτικό κόστος στις επαρχιακές πόλεις δεν τους αφήνει και έτσι την πληρώνουν τα παιδιά. Η ακόμα χειρότερα, γιός μάστορα πρώην μετανάστη βαλκανικής χώρας, που είναι εδώ 30 χρόνια, θεώρησε πιο σωστό να πληρώσει να σπουδάσει το παιδί του μηχανικός σε ιδιωτικό πανεπιστήμιο στην Κύπρο, που είναι αναγνωρισμένο από το ΕΤΕΚ, παρά σε νέο 5ετές τμήμα, από πρώην τει της ελληνικής επαρχίας.

Για να κλείσουμε εκείνο το θέμα, οι εργοδηγοί που μπορούσαν να υπογράψουν ισόγεια, ήταν πτυχιούχοι μέσων σχολών εργοδηγών που καταργήθηκαν το 1962. Για αυτούς με τον νόμο 576/77 υπήρξε μία τροπολογία - ρουσφετάκι, που όσοι από αυτούς είχαν απολυτήριο 6ταξίου, 8ταξίου τότε γυμνασίου, πριν από την φοίτηση τους στις σχολές εργοδηγών, τους έδινε το δικαίωμα για μία μόνο φορά, να φοιτήσουν επί ένα χρόνο στις Ανώτερες Σχολές Τεχνολόγων Μηχανικών και να πάρουν το πτυχίο του Τεχνολόγου Μηχανικού. Υπήρξε αντίδραση τότε από εμάς τους φοιτητές, αλλά τελικά πέρασε το ρουσφετάκι και τότε το 1978 τους βλέπαμε, σε μία αίθουσα, 50άρηδες εκείνοι, αφού στην καλύτερη έπρεπε το 1962 να είχες τελείωσει γυμνάσιο και εργοδηγών, άρα θα ήσουν τότε 21 και γενημμένος το 1941 και παλαιότερα, οπότε κάτω από 47 το 1978 δεν υπήρχε κανείς. Ετσι για την ιστορία, να πω ότι στις εποχές εκείνες οι εισακτέοι ήταν 12000 για τα πανεπιστήμια, 5000 για τις Ανώτερες Σχολές και 2000 περίπου στις Ακαδημίες Δασκάλων και Γυμναστών. Σύνολο κάτω από 20000, ενώ αν πάμε πίσω στο 1962 παίζει να ήταν λίγο πάνω από 10000 συνολικά, αφού δημόσιες ανώτερες σχολές ήταν μόνο οι 2 σχολές υπομηχανικών, ενώ πολλά τμήματα δεν είχαν ακόμα ιδρυθεί. Ηταν λοιπόν συχνό φαινόμενο, που κράτησε μέχρι το 1990 σχεδόν που αυξήθηκαν πολύ οι εισακτέοι, απόφοιτοι λυκείου, που δεν πέρναγαν στην τριτοβάθμια, να πηγαίνουν στις μέσες σχολές εργοδηγών και να κάνουν εκεί 2 χρόνια μόνο μαθήματα ειδικότητας, μια και τα γενικά τα είχαν κάνει στο λύκειο, αντί για 3 που θα έκαναν αν είχαν πάει από την τρίτη γυμνασίου. Αυτά και μόνο σαν ιστορική αναφορά, επειδή αναφέρθηκε το θέμα.

Δεν σε αφορά το θέμα εκείνων των εργοδηγών, λόγω ηλικίας. Αυτοί ήταν 50άρηδες πριν 50 χρόνια...

Εχω και εγώ μία ανάλογη περίπτωση, σε κτίριο του 1978. Στον τίτλο της αδείας δεν αναγραφόταν η ύπαρξη υπογείου, το οποίο όμως υπάρχει στην σύσταση. Σε αυτή αναφέρονται κάποιες διαστάσεις στις αποθήκες του τύπου Α Χ Β, χωρίς να διευκρινίζονται αν είναι εσωτερικές ή εξωτερικές. Στην πράξη αν τις δεχτούμε σαν εσωτερικές, έχουμε αύξηση κατά 10 εκ στην μία διεύθυνση και κατά 25 εκατοστά στην άλλη, οι οποίες επιφέρουν τις εξής μεταβολές. Το υπόγειο καταλαμβάνει μικρό μέρος της κάλυψης του κτιρίου, οπότε η αύξηση των 25 εκ πηγαίνει στο άσκαπτο κατά την σύσταση τμήμα του οικοπέδου, ενώ αυτή των 10 εκ, γίνεται σε όλες τις αποθήκες, με αποτέλεσμα να έχουμε παράλληλη μετατόπιση τους και έτσι τελικά να πηγαίνει πάλι στο άσκαπτο κομμάτι του οικοπέδου η συνολική αύξηση. Από την στιγμή που δεν φαίνεται στην άδεια το υπόγειο, πάμε ξεκάθαρα ως ΥΔΒΧ και το μόνο ερώτημα είναι αν υπάρχει διαμερισμάτωση, η οποία θα χρειαστεί την συναίνεση των υπολοίπων και όχι την μονομερή διόρθωση της σύστασης. Η συμβολαιογράφος λέει ότι δεν υπάρχει διαμερισμάτωση, αλλά δεν είναι και 100 % σίγουρη.

Βασικά είχαν, γιατί τώρα έχουν γίνει πανεπιστήμια εφαρμοσμένων επιστημών. Επίσης η Γερμανία εδώ και χρόνια έχει προσχωρήσει στην Μπολώνια και στο 3-5-8 και μόνο ελάχιστα πανεπιστήμια, ίσως πλέον και κανένα, γιατί ξέρω από γιο φίλου πριν 10 χρόνια, να έχει παραμείνει στο 5ετές diplom.

Από ότι θυμάμαι ως αυτά των ΤΕΙ.

Εκεί στον Πηνειό, τα έγραφαν όπως τα λέω πάντως...🙂 Το ξαναείδα τώρα και το αντίγραφο του 1981 και ο πάπυρος που μας έδωσαν 10 χρόνια μετά...😎 Η μόνη διαφορά, ότι στο πρώτο γράφει Ανωτέρα, ενώ στο δεύτερο Ανώτερη, γιατί είχε επέλθει η Αλλαγή...😇

Καλό είναι να προσέχουμε το περιβάλλον, αλλά από την άλλη μετρήσεις για το κλίμα, συνολικά μόλις 63 ετών, για τον γεωλογικό χρόνο, είναι κάτι δέκατα του δευτερολέπτου...

Μην ξεχάσουμε και τους κολλήγους και τους γιούς τους και τους εγγονούς τους, που τραγουδάνε ωραία... Ασε που οι νέοι φεουδάρχες θα ασκούσαν και το δικαίωμα της πρώτης νύχτας... Βέβαια μάλλον δεν θα ήταν και δικαίωμα τελικά, αφού η πρώτη νύχτα θα ήταν πολλές νύχτες πριν...😇 Ακριβώς με αναδασμό. Αλλά και πιο προχωρημένα με χρήσεις γής, που θα προέβλεπαν τις μελλοντικές ανάγκες και θα όριζαν τις γεωργικές περιοχές, που θα μπορούσαν να είναι σε ένα φορέα, που θα δίνει σε αγρότες γη, με ενοίκιο, που θα έπαιρναν όσοι δεν ενδιαφέρονταν να καλλιεργήσουν τα χωράφια τους. Απλά πράγματα που με το κτηματολόγιο και την τεχνολογία είναι θέματα υποδιαιρέσεων του δευτερολέπτου, για να λυθούν.

Το που θα βρεθούν τα 2 δις, δεν γίνεται αναφορά. Αλλά ούτε στις παθογένειες της Ελληνικής Γεωργίας γίνεται αναφορά, ούτε προτάσεις για εξάλειψη των 3 κυρίων προβλημάτων. 1. Μικρός κλήρος και διάσπαρτος, που σημαίνει απώλεια χρόνου του γεωργού στις μετακινήσεις. 2. Μηχανήματα που χωράνε στο μικρότερο χωράφι. 3. Μεγάλη ηλικία των αγροτών και άρνηση αποδοχής των νέων τεχνολογιών. Τους συνεταιρισμούς τους απαξίωσαν οι πολιτικοί, τα κόμματα και οι αγροτοπατέρες. Και μάλλον συνεχίζουν να κάνουν κουμάντο. Τελικά ο περιφερειάρχης μάλλον σαν καθηγητής, που είναι, μίλησε. Θεωρίες και φληναφήματα.

Επειδή το εξαντλήσαμε το θέμα, απλά και μόνο για την αποκατάσταση της ιστορικής αληθείας, οι σχολές Υπομηχανικών, καταργήθηκαν το 1970 και τις διαδέχθηκαν οι ΑΣΤΕΜ Αθήνας και Πειραιά, για την ΑΣΥΑ και η ΑΣΤΕΜ Θεσσαλονίκης για την ΑΣΥΘ. Αρα υπομηχανικοί ήταν οι πτυχιούχοι που μπήκαν μέχρι το 1969 και αποφοίτησαν κάπου στο 1973. Από το 1970 οι ΑΣΤΕΜ πέραν των προαναφερομένων, δημιουργήθηκαν σε Πάτρα, Λάρισα και Ηράκλειο και οι πτυχιούχοι τους ήταν τεχνολόγοι μηχανικοί, οι δε πτυχιούχοι Υπομηχανικοί εξομοιώθηκαν με αυτούς των ΑΣΤΕΜ, ενώ από το 1983 και μετά με την ίδρυση των ΤΕΙ, οι πτυχιούχοι ΑΣΤΕΜ εξομοιώθηκαν με αυτούς των ΤΕΙ, σύμφωνα με νόμους και αποφάσεις υπουργών, αλλά και το ΣτΕ. Οπως σου έγραψα, το μόνο διάταγμα που παραμένει σε ισχύ είναι αυτό των υπομηχανικών του 1972. Αυτό του 1973 που αφορούσε τους πτυχιούχους ΑΣΤΕΜ, ακυρώθηκε από το ΣτΕ, ενώ την ίδια τύχη είχε και το 318/94 διάταγμα, που αφορούσε τα ΤΕΙ και τους προηγούμενους. Μετά το 2001 νομίζω δεν υπήρξε άλλη προσπάθεια. Αλλωστε νωπή είναι η δήλωση Γαβρόγλου για το θέμα των ΕΔ. Τέλος σχολές σύντομου κύκλου τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, υπήρχε σχεδόν σε όλες τις χώρες της Ευρώπης, ιδιαίτερα Γερμανία, Μ. Βρεττανία κλπ, οι οποίες μετά την ισχύ της Μπολώνια, μετατράπηκαν σε πανεπιστήμια και πανεπιστήμια εφαρμοσμένων επιστημών και κάτι ανάλογο έγινε και εδώ το 2019. Τώρα τι θα γίνει με τους παλιούς, μάλλον οι καλένδες δείχνουν τον δρόμο...

Βλέπω Παπλωματούχε, ότι μιλάς για τους πτυχιούχους ΤΕΙ μετά το 2001 και μόνο. Δεν το είχες διευκρινίσει. Εγώ μιλάω για όλους. Επίσης δεν προσπαθώ να βρώ το ιστορικό, ούτε τον ξενοδόχο, γιατί το ιστορικό το βίωσα, πριν ο ξενοδόχος χτίσει την παράγκα του, θα σου πω το εξής. Οι ΑΣΥΑ ήταν Ανώτερες σχολές. Το ίδιο και οι ΑΣΤΕΜ και το έγραφαν στον όνομα τους. Μετά ήρθαν τα ΤΕΙ το 1983. Το παζάρι του πασόκ-κυβέρνηση, με το πασοκ-τεε και την πασοκ-εετεμ, αφού όλα πασοκ ήταν, κατέληξε στο εξής : Αφαιρέθηκε ο όρος Ανώτερη, δεν μπήκε όμως ο όρος Ανώτατη, αλλά έμεινε ως αδιαβάθμητη τριτοβάθμια και αφαιρέθηκε και ο όρος μηχανικός, ενώ δεν άλλαξαν τα 7 εξάμηνα σπουδών. Ετσι οι Ανώτερες Σχολές ΤΕχνολόγων Μηχανικών, έγιναν Σχολές Τεχνολογικών Εφαρμογών στα ΤΕΙ, αλλά η ΕΕΤΕΜ πήρε μία υπόσχεση για νέα ΕΔ, που θα έβγαιναν 6 μήνες πριν την πρώτη αποφοίτηση και δεν βγήκαν ποτέ. Η κάποια που βγήκαν επί Πανάρετου και αυτά έπεσαν στο ΣτΕ. Α και κάτι ακόμα. Το γεγονός ότι στο Σύνταγμα η Ανώτερη εκπαίδευση ήταν μέχρι 3 χρόνια, επί ΑΣΤΕΜ, εμφανίζονταν οι σπουδές ως 3 χρόνια και 6 μήνες πρακτική άσκηση. Μετά εντάχθηκε η πρακτική άσκηση στο πρόγραμμα των ΣΤΕΦ και έγιναν 7 εξάμηνα, που ναι μεν ξεπέρασαν τον περιορισμό της Ανωτέρας, αλλά δεν ονομάστηκαν Ανωτάτης, κάτι το οποίο έγινε το 2001 με την προσθήκη του 8ου εξαμήνου. Τώρα πόσο επιτυχημένο ήταν το παζάρι της πασοκ-εετεμ, που για να βγάλει το Ανώτερο, δεν πήρε το Ανώτατο, αλλά έχασε και το μηχανικός, είναι προφανές. Εμένα το πτυχίο μου, ως πτυχιούχου ΑΣΤΕΜ, γράφει Τμήμα Πολιτικών Μηχανικών, κατεύθυνση Δομικών Εργων. Πόσο ανεβασμένο ήταν το πτυχίο ΤΕΙ. Χώρια που δέχτηκαν να γεμίσουν τμήματα τει, όλη την χώρα και από 5 τμήματα πολιτικών που υπήρχαν με 80 εισακτέους, 40 δομικούς και 40 συγκοινωνιακούς το καθένα, βρέθηκαν πάνω από 10 με τριπλασιασμό των εισακτέων, ίσως και παραπάνω. Τέλος κάτι για το σύστημα προσόντων που ισχύει σήμερα. Το επίπεδο 6 προβλέπει 3 χρόνια σπουδές τουλάχιστον, απολυτήριο δευτεροβάθμιας και εισαγωγή με εξετάσεις, κάτι που είχαν και οι ΑΣΤΕΜ της εποχής εκείνης. Το σημερινό επίπεδο 5 που λέγεται ως ανώτερο, προβλέπει λιγότερο από 3 χρόνια σπουδές και χωρίς εξετάσεις εισαγωγή και μιλάει αποκλειστικά για κατάρτιση. Για αυτό και το νέο όνομα των ΙΕΚ, ως Ανώτερες Σχολές Κατάρτισης.

Κοίταξε δεν έχω διάθεση για σεντόνια. Αλλά έχω 40+ χρόνια που πήρα πτυχίο και είμαι πλέον στα πρόθυρα της σύνταξης. Επειδή όμως με το θέμα των ΕΔ έχω ασχοληθεί πολύ, από φοιτητής, όπως είπα, θυμάμαι καλά όλο το ιστορικό. Ο Ν.762/72 που καθόριζε τα δικαιώματα των ΑΣΥΑ και ΑΣΥΘ, βγήκε όταν οι σχολές αυτές είχαν ήδη αντικατασταθεί με τις ΑΣΤΕΜ. Επειδή όμως εξ ορισμού οι ΑΣΤΕΜ ήταν διάδοχοι σχολές τους, αν και οι 4ετείς Πολιτικοί Υπομηχανικοί που υπέγραφαν ως Δομικοί, Εργων Υποδομής και ως Τοπογράφοι, αντικαταστάθηκαν από σχολές 3,5 ετών μεν, αλλά με χωριστα ΕΔ, ως Δομικοί, Εργων Υποδομής και Τοπογράφοι, ουσιαστικά σαν σύνολο αριθμού μαθημάτων υπερέβαιναν κατά πολύ αυτών των ΑΣΥΑ. Το 1973 βγήκαν τα ΠΔ 334 κλπ, που στερούσαν μεν την δυνατότητα μελέτης από τους πτυχιούχους ΑΣΤΕΜ, αλλά τους έδιναν την δυνατότητα ΑΠΕΡΙΟΡΙΣΤΗΣ ΕΠΙΒΛΕΨΗΣ μετά την 3ετία από το πτυχίο. Αλλά σε αυτό προσέφυγε το ΤΕΕ στο ΣτΕ το οποίο το ακύρωσε και αναβίωσε το 762/72, το οποίο ενισχύθηκε με υπουργικές αποφάσεις την δεκαετία του 80. Υπήρχε κάποτε ένα βιβιαράκι ο Πανδέκτης που τα ανέφερε όλα αυτά και τα σχετικά με τις άδειες. Επί Λιάσκα υπήρξαν κάποιες αρχικές συμφωνίες, αλλά τελικά δεν ευοδώθηκαν.

Δηλαδή άμα η εκπαίδευση σου είναι για γιατρός, για την οποία εκπαίδευση θα έχει το κράτος πληρώσει πολλά, μετά θα μπορείς να ασχοληθείς σαν ηλεκτρολόγος, αλλά η ιατρική εκπαίδευση, θα σου έχει δώσει ειδίκευση σε θέματα γενικής παιδείας. Εντάξει, με ξεπερνάει αυτό. Πάντως στην εποχή μου, η δημόσια πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση και ιδιαίτερα τα πρότυπα σχολεία, παρείχαν εξαιρετική παιδεία στους μαθητές τους.

Πλειστηριασμός γινόταν και πριν με την διαμόρφωση Η/Υ για μελλοντικό κλείσιμο. Στα υπόλοιπα όμως είναι και θέμα των πελατών και κυρίως επειδή πλέον για κτίρια που μπαίνουν στο 10, οι πελάτες είναι κατασκευαστές, το σωστό είναι και οι ίδιοι να καταλαβαίνουν ότι ένα παραφουσκωμένο κτίριο, δεν θα είναι ελκυστικό για τους αγοραστές. Επίσης η ύπαρξη παταριών, σημαίνει και μεγάλο εμβαδόν των διαμερισμάτων αυτών, που είναι εξ ορισμού πιο δύσκολα να πουληθούν. Η ουσία όμως δεν είναι αυτή. Είναι τι σημαίνουν οι αποφάσεις του ΣτΕ και οι απαιτήσεις αυτών που προσφεύγουν. Δηλαδή όταν στους Αμπελόκηπους για παράδειγμα έχεις ΣΔ 3 ή 3,6, το πρόβλημα είναι αν θα έχεις 6 ή 8 ορόφους, ή ότι στα 200 τμ οικόπεδο θα γίνουν 10-15 σπίτια ? Αρα λοιπόν για μένα το άρθρο 10 μια χαρά είναι. Οι ΣΔ πάνω από 2 θα πρέπει να καταργηθούν, ή τουλάχιστον να επιτρέπονται αναλογικά με το εμβαδόν του οικοπέδου και τις τυχόν συνενώσεις. Δηλαδή αν σε μία πυκνοδομημένη περιοχή της Αθήνας, έχεις σε ένα Ο.Τ. 20 πολυκατοικίες των 5 ορόφων με συνολικά 300-400 διαμερίσματα, μια χαρά θα λειτουργούσε το άρθρο 10 και μάλιστα στην τελευταία περίπτωση, αν τις έρριχνες και έκανες 4 των 10 ορόφων , με παραχώρηση στο δήμο χώρου και βέβαια με θέσεις στάθμευσης. Μόνο η φύτευση που θα δημιουργείτο σε τέτοια περίπτωση θα βελτίωνε το μικροκλίμα, που σε συνδυασμό με την απόσυρση από τον δρόμο πολλών αυτοκινήτων, θα επέτρεπε και την καλλίτερη διαχείριση του κυκλοφοριακού και των κοινοχρήστων χώρων.

Εντάξει επειδή κάποιοι εδώ έχουμε και ηλικία, που έχουμε προλάβει και την ΠΕΠΥ και την ΠΕΠΥΤΕΜ και μάλιστα έχουμε ασχοληθεί με το θέμα των ΕΔ από τα φοιτητικά μας χρόνια, καθότι δεν είμασταν σε κόμματα για να μας βολέψουν, η ΕΕΤΕΜ σαν ένα απολογισμό μισού αιώνα από την ίδρυση των ΑΣΤΕΜ, μπορούμε να πούμε ότι για όσους είναι στο δημόσιο και σε δήμους, δεκο, πέτυχε αρκετά. Εως και πολλά. Πιστεύω ότι αυτή ήταν η αντιπαροχούλα που έπαιρνε από τους άλλους κρατιστές των διοικήσεων του ΤΕΕ, ώστε όλοι να είναι βολεμένοι. Και ακόμα να είναι και παρέα στις κοπές πίτας των βουλευτών και των κομμάτων τους, έστω και αν για τα προσχήματα, δεν πήγαινε ο ένας στην κοπή πίττας του άλλου. Η ουσία όμως είναι ότι υπήρξαν και την δεκαετία του 80 και αυτή του 90, προτάσεις που θα βελτίωναν τα ΕΔ των ΕΕ, αλλά εκεί η ΕΕΤΕΜ είχε όντως μαξιμαλιστικές απόψεις, ενώ την ίδια στιγμή τα υπάρχοντα ΕΔ υποχωρούσαν και γίνονταν έρμαιο στο μυαλό κομπλεξικών υπαλληλίσκων, που αρνούνταν τα πάντα. Αυτά θα ήταν τα βασικά λοιπόν που θα έπρεπε να κάνει. Οταν μία κοπελίτσα συμβασιούχος σε πολεοδομία, σε οίστρο έλεγε εγώ δεν τους επιτρέπω ούτε άδεια κατεδάφισης να υπογράψουν, εκεί θα έπρεπε η ΕΕΤΕΜ να κάνει την δουλειά της και να την στείλει μέσω του εισαγγελέα πίσω στα θρανία να μάθει και τρόπους και νόμους. Σήμερα έχουμε το οξύμωρο να ελέγχουν ΤΕ μελέτες που δεν έχουν το δικαίωμα να υπογράψουν, ενώ συνήθως οι πτυχιούχοι κάνουν πτυχιακές εργασίες που επίσης δεν μπορούν να υπογράψουν. Και βέβαια ενώ στα άλλα επιστημονικά επαγγέλματα, γιατροί, δικηγόροι, λογιστές, δεν μπορείς να υπογράψεις τα πάντα από την λήψη του πτυχίου, εδώ έχουμε στους μεν διπλωματούχους να έχουν τα πάντα από την αρχή, στους δε πτυχιούχους, καμία εξέλιξη με βάση την εμπειρία. Οσες δε φορές πήγε αυτό να αλλάξει, δεν υπήρξε προσπάθεια από την ΕΕΤΕΜ για αυτό, εκτός από τα πρώτα χρόνια του 70 και του 80. Μετά να είναι καλά οι του κράτους και όλα καλά.