Όλη η δραστηριότητα
Αυτή η ροή ανανεώνεται αυτόματα
- Σήμερα
-
https://www.facebook.com/100064750894313/posts/1261062509395434/
-
Βεβαίωση σύνδεσης με τα δίκτυα κοινής ωφέλειας
akis73 replied to engineer30's θέμα in Λοιπές Αδειοδοτήσεις
@WARE WARE καλησπέρα, αν το στέλεχος της άδειας δεν έχει ποτέ θεωρηθεί τότε θα πρέπει να κάνεις ηλ. αίτημα από το σύστημα για θεώρησή αυτού πρώτα. Διάβασε το παρακάτω για να δεις τι ισχύει από Μάϊο του '25: https://web.tee.gr/wp-content/uploads/2025-05-22_ΟΔΗΓΙΕΣ-ΓΙΑ-ΤΗ-ΘΕΩΡΗΣΗ-ΑΔΕΙΩΝ.pdf είσαι στην περίπτωση Β2 αφού μιλάμε για παλιά έντυπη άδεια. Σε συνέχεια της θεώρησης, θα αιτηθείς πάλι ηλεκτρονικά για συνδεθείς με τα δίκτυα. -
Υπο τους ορους του αρθρου 98, ναι, μπορει. Αλλα, ηδη αμφισβητειται στα δικαστηρια η νομιμοτητα αυτης της "επεκτασης" και περιμενουμε αποφαση απο την Ολομελεια του ΣτΕ. https://nomosphysis.org.gr/22820/ste-91-2024-syntagmatikotita-i-mi-tis-diataksis-peri-taktopoiisis-aythaireton-kataskeyon-se-koinoxristoys-xoroys-polykatoikion/?st=91/2024
-
Κοίταξε, εκτιμώ το ότι κάθεσαι Αυγουστιάτικα και μου απαντάς, ειλικρινά το εκτιμώ, δεν το λέω έτσι, αλλά η ερώτηση είναι συγκεκριμένη: Αυθαίρετη επέκταση σε κοινόχρηστο χώρο, είναι δυνατόν να (έχει) ρυθμιστεί μονομερώς; ΥΓ. Δεν είναι δικό μου το διαμέρισμα. Τα συμβόλαια τα έχουμε όλα, σύσταση καθέτου δεν έχει γίνει.
-
Συνάδελφε, σε ευχαριστώ για την απάντηση, αλλά το Άρθρο 20, παρ. 4,3 λέει : Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής δεν έχουν υποχρεωτική εφαρμογή στις καθ’ ύψος προσθήκες κτιρίων που έχουν ανεγερθεί με προϊσχύουσες διατάξεις όπου εφαρμόζονται οι σχετικές διατάξεις του άρθρου 23 του ΝΟΚ, όπως αυτές ισχύουν" και το άρθρο δεν αναφέρεται σε γεωμετρικά χαρακτηριστικά αλλά στις απαιτήσεις φωτισμού-αερισμού.
-
1. Το άρθρο 11 (στο σύνολό του) αναφέρεται μόνο στα γεωμετρικά χαρακτηριστικά των κλιμάκων 2. Για το φωτισμό-αερισμό τους εφαρμόζονται τα άρθρα 20 & 21. Συγκεκριμένα, για το φωτισμό κλιμακοστασίου ισχύει η παρ. 7 του άρθρου 20 και για τον αερισμό η παρ. 7 του άρθρου 21 Συνεπώς, θα πρέπει να εφαμόζουμε τη νομοθεσία όπως ακριβώς ισχύει...
-
Melinda started following ΦΩΤΙΣΜΟΣ ΑΕΡΙΣΜΟΣ ΚΛΙΜΑΚΟΣΤΑΣΙΟΥ ΣΕ ΠΡΟΣΘΗΚΗ Β ΟΡΟΦΟΥ
-
Καλησπέρα σας, Έχω προσθήκη Β' Ορόφου σε κτίριο Α' Ορόφου επί Pilotis και υπόγειο. Η αρχική άδεια είναι του 2001 (με ΓΟΚ). Στην αρχική άδεια ο μηχανικός είχε προβλέψει φωταγωγό στην πρόσοψη του κτιρίου έτσι ώστε να φωτίζεται-αερίζεται το κοινόχρηστο κλιμακοστάσιο. ο εν λόφω φωταγωγός δεν υλοποιήθηκε ποτέ και κλείστηκε. Εν συνεχεία, το κλείσιμο του φωταγωγού τακτοποιήθηκε με τον Ν. 4495/17. Τώρα που έρχομαι να κάνω προσθήκη του Β' ορόφου είμαι υποχρεωμένη να αφήσω φωταγωγό ή μπορώ να χρησιμοποιήσω την παρ. 4.4 του Άρθρου 11 Κ.Κ για τις προσθήκες ορόφων, όπου λέει ότι ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ ΕΦΑΡΜΟΓΗ, σε συνδυασμό με το ότι οι χώροι βοηθητικής χρήσης μπορούν να έχουν έμμεσο φωτισμο-αερισμό?
-
Πάνω από το ήμισυ των εδαφών στην Ευρώπη και στην περιφέρεια της Μεσογείου εξακολούθησαν να πλήττονται από την ξηρασία την περίοδο από τις 11 ως τις 19 Ιουλίου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση από το Γαλλικό Πρακτορείο των δεδομένων του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Ξηρασίας (EDO). Αυτό το ποσοστό του 51,9%, 21 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 2012-2024, είναι το πιο αυξημένο που έχει καταγραφεί σ’ αυτή την περίοδο της χρονιάς αφότου άρχισαν οι παρατηρήσεις το 2012. Η αναλογία των εδαφών που πλήττονται είναι σταθερή σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Ο δείκτης ξηρασίας του παρατηρητηρίου του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus, που βασίζεται σε δορυφορικές παρατηρήσεις, συνδυάζει τρεις παραμέτρους: βροχοπτώσεις, υγρασία των εδαφών και κατάσταση της βλάστησης. Περιλαμβάνει τρία επίπεδα ξηρασίας (παρακολούθηση, προειδοποίηση, συναγερμός). Η ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια πλήττονται ιδιαίτερα. Στη Σερβία, όπου σχεδόν το σύνολο (99%) των εδαφών αντιμετωπίζει λειψυδρία, το ποσοστό των εδαφών που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 68%. Η κατάσταση αυτή ανησυχεί τους παραγωγούς σμέουρων (φραμπουάζ), των οποίων η χώρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγούς. Πάνω από το ήμισυ των εδαφών της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας βρίσκονται επίσης σε κατάσταση συναγερμού, με ποσοστά 63%, 52% και 51% αντιστοίχως. Στη δυτική Ευρώπη, η κατάσταση επιδεινώθηκε σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Με 21% των εδαφών σε συναγερμό, το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπο με ισχυρή ξηρασία, έπειτα από μια άνοιξη που ήταν η πιο ζεστή στην ιστορία του. Στη Γερμανία, το τμήμα της χώρας που βρίσκεται σε συναγερμό αυξήθηκε πολύ, περνώντας από το 9% στο 26% από το πρώτο στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου. Στη Γαλλία, το ποσοστό αυτό φθάνει το 19%, κυρίως στο δυτικό τμήμα της χώρας. Η ξηρασία αυτή ευνοεί τις πυρκαγιές, όπως η ιστορικών διαστάσεων και φονική φωτιά που ξέσπασε την Τρίτη στο νομό Οντ, στη νότια Γαλλία. Η Τουρκία βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη με τη λειψυδρία: πάνω από τα τρία τέταρτα της χώρας (76%) αντιμετωπίζει ξηρασία. Το ποσοστό των εδαφών της που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 18%. Στην περιφέρεια της Σμύρνης, η ξηρασία αυτή ενισχύει τις συγκρούσεις για τη χρήση του νερού ανάμεσα σε τουρίστες και κατοίκους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και σε άλλες χώρες της μεσογειακής περιφέρειας, οι οποίες συγκεντρώνουν το 30% του παγκόσμιου τουρισμού και θα γνωρίσουν, σύμφωνα με τους κλιματολόγους, μείωση των βροχοπτώσεων στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών. Αντιθέτως η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν χαμηλά ποσοστά ξηρασίας (10% και 7%). ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ
-
Πάνω από το ήμισυ των εδαφών στην Ευρώπη και στην περιφέρεια της Μεσογείου εξακολούθησαν να πλήττονται από την ξηρασία την περίοδο από τις 11 ως τις 19 Ιουλίου 2025, σύμφωνα με την ανάλυση από το Γαλλικό Πρακτορείο των δεδομένων του Ευρωπαϊκού Παρατηρητηρίου Ξηρασίας (EDO). Αυτό το ποσοστό του 51,9%, 21 μονάδες πάνω από το μέσο όρο της περιόδου 2012-2024, είναι το πιο αυξημένο που έχει καταγραφεί σ’ αυτή την περίοδο της χρονιάς αφότου άρχισαν οι παρατηρήσεις το 2012. Η αναλογία των εδαφών που πλήττονται είναι σταθερή σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Ο δείκτης ξηρασίας του παρατηρητηρίου του ευρωπαϊκού προγράμματος Copernicus, που βασίζεται σε δορυφορικές παρατηρήσεις, συνδυάζει τρεις παραμέτρους: βροχοπτώσεις, υγρασία των εδαφών και κατάσταση της βλάστησης. Περιλαμβάνει τρία επίπεδα ξηρασίας (παρακολούθηση, προειδοποίηση, συναγερμός). Η ανατολική Ευρώπη και τα Βαλκάνια πλήττονται ιδιαίτερα. Στη Σερβία, όπου σχεδόν το σύνολο (99%) των εδαφών αντιμετωπίζει λειψυδρία, το ποσοστό των εδαφών που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 68%. Η κατάσταση αυτή ανησυχεί τους παραγωγούς σμέουρων (φραμπουάζ), των οποίων η χώρα είναι ένας από τους μεγαλύτερους εξαγωγούς. Πάνω από το ήμισυ των εδαφών της Ουγγαρίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας βρίσκονται επίσης σε κατάσταση συναγερμού, με ποσοστά 63%, 52% και 51% αντιστοίχως. Στη δυτική Ευρώπη, η κατάσταση επιδεινώθηκε σε σχέση με το πρώτο δεκαήμερο του Ιουλίου. Με 21% των εδαφών σε συναγερμό, το Ηνωμένο Βασίλειο συνεχίζει να βρίσκεται αντιμέτωπο με ισχυρή ξηρασία, έπειτα από μια άνοιξη που ήταν η πιο ζεστή στην ιστορία του. Στη Γερμανία, το τμήμα της χώρας που βρίσκεται σε συναγερμό αυξήθηκε πολύ, περνώντας από το 9% στο 26% από το πρώτο στο δεύτερο δεκαήμερο του Ιουλίου. Στη Γαλλία, το ποσοστό αυτό φθάνει το 19%, κυρίως στο δυτικό τμήμα της χώρας. Η ξηρασία αυτή ευνοεί τις πυρκαγιές, όπως η ιστορικών διαστάσεων και φονική φωτιά που ξέσπασε την Τρίτη στο νομό Οντ, στη νότια Γαλλία. Η Τουρκία βρίσκεται επίσης αντιμέτωπη με τη λειψυδρία: πάνω από τα τρία τέταρτα της χώρας (76%) αντιμετωπίζει ξηρασία. Το ποσοστό των εδαφών της που βρίσκονται στο επίπεδο του συναγερμού φθάνει το 18%. Στην περιφέρεια της Σμύρνης, η ξηρασία αυτή ενισχύει τις συγκρούσεις για τη χρήση του νερού ανάμεσα σε τουρίστες και κατοίκους. Αυτό είναι ένα πρόβλημα που υπάρχει και σε άλλες χώρες της μεσογειακής περιφέρειας, οι οποίες συγκεντρώνουν το 30% του παγκόσμιου τουρισμού και θα γνωρίσουν, σύμφωνα με τους κλιματολόγους, μείωση των βροχοπτώσεων στη διάρκεια των επόμενων δεκαετιών. Αντιθέτως η Πορτογαλία και η Ισπανία έχουν χαμηλά ποσοστά ξηρασίας (10% και 7%). ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ View full είδηση
-
-
Πολύμετρο Πάγκου MASTECH MS 8040 με Αμπεροτσιμπιδα MS 3300
vasilandri posted μια αγγελία in Εξοπλισμός
-
Βεβαίωση σύνδεσης με τα δίκτυα κοινής ωφέλειας
WARE WARE replied to engineer30's θέμα in Λοιπές Αδειοδοτήσεις
Κτίριο με οικοδομική άδεια του έτους 1982, είναι να γίνει πρώτη ηλεκτροδότηση. Θα πρέπει να θεωρήσω το έντυπο ή υπάρχει και κάποια άλλη διαδικασία? -
Dimitrios Z started following chronism
-
safeklima joined the community
-
Ίσως ο πιο βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα, πέραν του αρχικού κόστους αγοράς ενός ηλεκτρικού οχήματος (EV), είναι η ύπαρξη επαρκούς αριθμού σταθμών φόρτισης για τον ανεφοδιασμό των οχημάτων, που θα δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφάλειας στον Έλληνα οδηγό πως θα μπορεί να ταξιδέψει εντός της χώρας δίχως να ξεμείνει από ρεύμα. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η Ελλάδα διαθέτει αυτή τη στιγμή 3.447 δημοσίως προσβάσιμους σταθμούς φόρτισης και συνολικά 9.250 σημεία φόρτισης. Από αυτούς τους σταθμούς, ένα μεγάλο μέρος βρίσκεται στην Αττική, η οποία διαθέτει πάνω από 1000 σταθμούς φόρτισης. Πέραν της Αττικής, γύρω στους 500 σταθμούς φόρτισης υπάρχουν στη Μακεδονία, γύρω στους 450 υπάρχουν στην Πελοπόννησο, 245 στην Κρήτη, κοντά στους 200 υπάρχουν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μαζί με τα Δωδεκάνησα, γύρω στους 140 διαθέτουν τα νησιά των Κυκλάδων και περίπου 100 η Θράκη. Ένα μέσο ηλεκτρικό αυτοκίνητο «καίει» περίπου 15-17 kWh ανά 100 χιλιόμετρα. Όπως φανερώνουν τα στοιχεία της ΡΑΑΕΥ, στην Ελλάδα οι τιμές φόρτισης κυμαίνονται από 25 έως 85 λεπτά ανά κιλοβατώρα, ανάλογα με την ισχύ της φόρτισης, ενώ μια μέση τιμή φόρτισης βρίσκεται γύρω στα 50 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Συνεπώς, για να καλύψει κάποιος με το ηλεκτρικό του αυτοκίνητο στην Ελλάδα απόσταση 100 χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας κάποιον δημόσια προσβάσιμο σταθμό φόρτισης και όχι τον φορτιστή του σπιτιού του, χρειάζεται γύρω στα 8 ευρώ. Για σύγκριση, ένα μέσο βενζινοκίνητο αυτοκίνητο που καταναλώνει 6,5-7,5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, με μια υποθετική τιμή βενζίνης γύρω στο 1,80 ευρώ το λίτρο, χρειάζεται 11,5 με 13,5 ευρώ για να καλύψει την ίδια απόσταση. Αναδυόμενη αγορά στην Ελλάδα η φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων, οι μεγάλοι παίκτες Η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων αποτελεί μια αναδυόμενη αγορά στην Ελλάδα, όπου ήδη υπάρχουν κάποιοι μεγάλοι παίκτες. Οι εταιρείες με τους περισσότερους εγκατεστημένους σταθμούς φόρτισης είναι η ΔΕΗ blue, του ομίλου ΔΕΗ, και η nrg incharge, του ομίλου Motor Oil. Οι δύο αυτές εταιρείες διαθέτουν τουλάχιστον 770 σταθμούς φόρτισης η καθεμία. Η ΔΕΗ blue προσφέρει τιμές φόρτισης που κυμαίνονται από 45 έως 64 λεπτά ανά κιλοβατώρα για επισκέπτες, αναλόγως την ισχύ της φόρτισης, και από 40 έως 59 λεπτά ανά κιλοβατώρα για τα μέλη της. Από την πλευρά της, η nrg incharge προσφέρει χρεώσεις από 45 έως 67 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Πολύ δυναμικά έχει εισέλθει στην αγορά φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και η Chargespot της Protergia, του ομίλου Metlen, η οποία διαθέτει τουλάχιστον 450 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα. Οι χρεώσεις της κυμαίνονται από 43 έως 85 λεπτά ανά κιλοβατώρα, αναλόγως την ισχύ της φόρτισης και άλλες παροχές. Ισχυρή παρουσία διαθέτει και η Joltie, θυγατρική της Eunice, η οποία διαθέτει τουλάχιστον 264 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα, ενώ οι χρεώσεις της κυμαίνονται από 42 έως 53 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Παράλληλα, δυναμική παρουσία έχει και η ElpeFuture (σύντομα ΕΚΟ Charge & Go), του ομίλου Helleniq Energy, με πάνω από 150 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα και χρεώσεις που κυμαίνονται από 45 έως 55 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Οι παραπάνω εταιρείες διαθέτουν συνολικά 2.400 εγκατεστημένους σταθμούς φόρτισης στη χώρα μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και πολλοί μικροί παίκτες, όπως ξενοδοχεία και καταστήματα, αλλά και αναδυόμενοι παίκτες, όπως η αμερικανική Blink. Η ανάπτυξη ενός πυκνού δικτύου σταθμών φόρτισης εντός της ελληνικής επικράτειας, και ιδιαίτερα σε επαρχιακές περιοχές, θα παίξει κομβικό ρόλο στην περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας, καθώς θα μειώσει την ανασφάλεια των οδηγών και θα τους κάνει να επιλέξουν πιο εύκολα να αγοράσουν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Ταυτόχρονα, προγράμματα όπως το «Κινούμαι Ηλεκτρικά» μπορούν να ενισχύσουν οικονομικά τους υποψήφιους αγοραστές στο κόστος επένδυσης. View full είδηση
-
EVs: 3.447 δημοσίως προσβάσιμοι φόρτισης υπάρχουν στην Ελλάδα
Engineer posted μια είδηση in Τεχνολογία
Ίσως ο πιο βασικός παράγοντας για την ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στην Ελλάδα, πέραν του αρχικού κόστους αγοράς ενός ηλεκτρικού οχήματος (EV), είναι η ύπαρξη επαρκούς αριθμού σταθμών φόρτισης για τον ανεφοδιασμό των οχημάτων, που θα δημιουργήσει ένα αίσθημα ασφάλειας στον Έλληνα οδηγό πως θα μπορεί να ταξιδέψει εντός της χώρας δίχως να ξεμείνει από ρεύμα. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα στοιχεία του Υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών, η Ελλάδα διαθέτει αυτή τη στιγμή 3.447 δημοσίως προσβάσιμους σταθμούς φόρτισης και συνολικά 9.250 σημεία φόρτισης. Από αυτούς τους σταθμούς, ένα μεγάλο μέρος βρίσκεται στην Αττική, η οποία διαθέτει πάνω από 1000 σταθμούς φόρτισης. Πέραν της Αττικής, γύρω στους 500 σταθμούς φόρτισης υπάρχουν στη Μακεδονία, γύρω στους 450 υπάρχουν στην Πελοπόννησο, 245 στην Κρήτη, κοντά στους 200 υπάρχουν στα νησιά του Ανατολικού Αιγαίου μαζί με τα Δωδεκάνησα, γύρω στους 140 διαθέτουν τα νησιά των Κυκλάδων και περίπου 100 η Θράκη. Ένα μέσο ηλεκτρικό αυτοκίνητο «καίει» περίπου 15-17 kWh ανά 100 χιλιόμετρα. Όπως φανερώνουν τα στοιχεία της ΡΑΑΕΥ, στην Ελλάδα οι τιμές φόρτισης κυμαίνονται από 25 έως 85 λεπτά ανά κιλοβατώρα, ανάλογα με την ισχύ της φόρτισης, ενώ μια μέση τιμή φόρτισης βρίσκεται γύρω στα 50 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Συνεπώς, για να καλύψει κάποιος με το ηλεκτρικό του αυτοκίνητο στην Ελλάδα απόσταση 100 χιλιομέτρων, χρησιμοποιώντας κάποιον δημόσια προσβάσιμο σταθμό φόρτισης και όχι τον φορτιστή του σπιτιού του, χρειάζεται γύρω στα 8 ευρώ. Για σύγκριση, ένα μέσο βενζινοκίνητο αυτοκίνητο που καταναλώνει 6,5-7,5 λίτρα ανά 100 χιλιόμετρα, με μια υποθετική τιμή βενζίνης γύρω στο 1,80 ευρώ το λίτρο, χρειάζεται 11,5 με 13,5 ευρώ για να καλύψει την ίδια απόσταση. Αναδυόμενη αγορά στην Ελλάδα η φόρτιση ηλεκτρικών οχημάτων, οι μεγάλοι παίκτες Η φόρτιση ηλεκτρικών αυτοκινήτων αποτελεί μια αναδυόμενη αγορά στην Ελλάδα, όπου ήδη υπάρχουν κάποιοι μεγάλοι παίκτες. Οι εταιρείες με τους περισσότερους εγκατεστημένους σταθμούς φόρτισης είναι η ΔΕΗ blue, του ομίλου ΔΕΗ, και η nrg incharge, του ομίλου Motor Oil. Οι δύο αυτές εταιρείες διαθέτουν τουλάχιστον 770 σταθμούς φόρτισης η καθεμία. Η ΔΕΗ blue προσφέρει τιμές φόρτισης που κυμαίνονται από 45 έως 64 λεπτά ανά κιλοβατώρα για επισκέπτες, αναλόγως την ισχύ της φόρτισης, και από 40 έως 59 λεπτά ανά κιλοβατώρα για τα μέλη της. Από την πλευρά της, η nrg incharge προσφέρει χρεώσεις από 45 έως 67 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Πολύ δυναμικά έχει εισέλθει στην αγορά φόρτισης ηλεκτρικών οχημάτων και η Chargespot της Protergia, του ομίλου Metlen, η οποία διαθέτει τουλάχιστον 450 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα. Οι χρεώσεις της κυμαίνονται από 43 έως 85 λεπτά ανά κιλοβατώρα, αναλόγως την ισχύ της φόρτισης και άλλες παροχές. Ισχυρή παρουσία διαθέτει και η Joltie, θυγατρική της Eunice, η οποία διαθέτει τουλάχιστον 264 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα, ενώ οι χρεώσεις της κυμαίνονται από 42 έως 53 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Παράλληλα, δυναμική παρουσία έχει και η ElpeFuture (σύντομα ΕΚΟ Charge & Go), του ομίλου Helleniq Energy, με πάνω από 150 σταθμούς φόρτισης στην Ελλάδα και χρεώσεις που κυμαίνονται από 45 έως 55 λεπτά ανά κιλοβατώρα. Οι παραπάνω εταιρείες διαθέτουν συνολικά 2.400 εγκατεστημένους σταθμούς φόρτισης στη χώρα μας. Παρόλα αυτά, υπάρχουν και πολλοί μικροί παίκτες, όπως ξενοδοχεία και καταστήματα, αλλά και αναδυόμενοι παίκτες, όπως η αμερικανική Blink. Η ανάπτυξη ενός πυκνού δικτύου σταθμών φόρτισης εντός της ελληνικής επικράτειας, και ιδιαίτερα σε επαρχιακές περιοχές, θα παίξει κομβικό ρόλο στην περαιτέρω ανάπτυξη της ηλεκτροκίνησης στη χώρα μας, καθώς θα μειώσει την ανασφάλεια των οδηγών και θα τους κάνει να επιλέξουν πιο εύκολα να αγοράσουν ένα ηλεκτρικό αυτοκίνητο. Ταυτόχρονα, προγράμματα όπως το «Κινούμαι Ηλεκτρικά» μπορούν να ενισχύσουν οικονομικά τους υποψήφιους αγοραστές στο κόστος επένδυσης. -
Το παραλιακό μέτωπο της Μαρώνειας, η κοντινότερη παραλία στην Κομοτηνή, απέχει 30 χιλιόμετρα από την πόλη. Ο Παντελής Χαβιαράς είναι ψυκτικός με έδρα την Κομοτηνή από το 1996, και γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ψυκτικών Ελλάδος (ΟΨΕ) σήμερα. Θυμάται πως, μέχρι πρόσφατα, στην Μαρώνεια δεν υπήρχε ζήτηση για τον ίδιο και τους συναδέλφους του. «Δεν είχε δουλειά για εμάς εκεί, δεν είχαν κλιματιστικά», λέει στο Solomon. Αλλά ακόμα και στη Ροδόπη, που φημίζεται για τον βαρύ χειμώνα, η καλοκαιρινή περίοδος έχει διευρυνθεί καθιστώντας την χρήση κλιματισμού απαραίτητη. «Υπάρχουν βράδια που έχει 30 βαθμούς έξω. Δεν γίνεται να μην ανάψεις κλιματιστικό. Αναγκαίο κακό έχει γίνει — και σας το λέει ένας ψυκτικός!», σχολιάζει ο κ. Χαβιαράς. Σε όλη την Ελλάδα, οι ολοένα πιο παρατεταμένες περίοδοι ζέστης δεν επηρεάζουν μόνο την καθημερινότητα των πολιτών — αποτυπώνονται με μετρήσιμο τρόπο στις ανάγκες των νοικοκυριών και των δημόσιων υποδομών για τεχνητή ψύξη. Όπως αποκαλύπτει η νέα έρευνα του Solomon, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό δίκτυο δημοσιογραφίας Correctiv.Europe, η Ελλάδα κατέχει σήμερα την τρίτη θέση σε ανάγκες κλιματισμού σε σύνολο 31 ευρωπαϊκών χωρών, πίσω μόνο από τη Μάλτα (πρώτη) και την Κύπρο (δεύτερη). Πώς εξελίσσεται η ανάγκη για ψύξη Η σταθερά αυξανόμενη ανάγκη για κλιματισμό σε όλους τους νομούς της χώρας, από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα, αποτυπώνεται μέσω των λεγόμενων «βαθμοημερών ψύξης» (Cooling Degree-Days, CDD). Πρόκειται για μια μονάδα μέτρησης που υπολογίζει την ενέργεια που απαιτείται για να διατηρηθεί εντός των κτιρίων μια άνετη εσωτερική θερμοκρασία 21°C, κατά τη θερμή περίοδο του έτους, δηλαδή από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο. Αν, για παράδειγμα, η μέση θερμοκρασία μιας ημέρας είναι 27°C, τότε προστίθενται 6 βαθμοημέρες ψύξης (27-21) στο ετήσιο άθροισμα της περιοχής. Με απλά λόγια, όσο περισσότερες οι βαθμοημέρες ψύξης, τόσο περισσότερο δουλεύουν τα air condition, και τόσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση ρεύματος. Τα δεδομένα που δημοσιεύει για πρώτη φορά το Solomon έχουν αντληθεί από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της ΕΕ (JRC), και καταγράφουν εντυπωσιακές μεταβολές σε όλη την Ελλάδα, αποτυπώνοντας πως από την δεκαετία 1979-1988 στη δεκαετία 2014-2023: Στην Κάλυμνο, την Κάρπαθο, και την Κω, ο δείκτης βοθμοημερών ψύξης αυξήθηκε από 475 βαθμοημέρες (1979-1988), σε 666 (2014-2023). Στη Ζάκυνθο, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, σχεδόν τριπλασιάστηκε: από 150 σε 435. Η ανάγκη για ψύξη υπερδιπλασιάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Λέσβο (από 249 σε 518) και την Κέρκυρα (από 244 σε 528). Ακόμη και σε πιο ψυχρές περιοχές, όπως η Φλώρινα και η Καστοριά, οι αριθμοί έχουν υπερδιπλασιαστεί. Πώς αλλάζει η κατανάλωση ρεύματος Ό,τι κάποτε αποτελούσε μια θερμοκρασιακή εξαίρεση, είναι σήμερα η νέα κανονικότητα. Μεταξύ 2000-2022, η κατανάλωση ενέργειας του μέσου νοικοκυριού στην Ελλάδα, λόγω χρήσης κλιματιστικών, αυξήθηκε κατά 265%. Την ίδια ώρα, έρευνα έδειξε πως τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος στην Ελλάδα δαπανούν έως και 95% περισσότερη ενέργεια για ψύξη, κυρίως επειδή υπολείπονται σε υποδομές όπως η θερμομόνωση. Μιλώντας στο Solomon, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι, αν δεν υπάρξει σχεδιασμός για ενεργειακή θωράκιση του κτιριακού αποθέματος, νοικοκυριά, υποδομές και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες αναμένεται να γνωρίσουν ισχυρές πιέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει σημασία να δούμε όχι μόνο πού και πόσο έχει αυξηθεί η θερμοκρασία, αλλά και πόσοι άνθρωποι επηρεάζονται σε κάθε περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει πώς έχει αλλάξει η κατανάλωση ρεύματος για κλιματισμό σε όλη την Ελλάδα, συγκρίνοντας τη δεκαετία του 1980 με την δεκαετία 2014-2023. Συνυπολογίζοντας τις μεταβολές στον πληθυσμό κάθε περιοχής, ο χάρτης δεν δείχνει απαραίτητα πού κάνει περισσότερη ζέστη, αλλά και πού έχει αυξηθεί η συνολική ζήτηση για ρεύμα που καταναλώνεται για κλιματισμό. Οι μεταβολές σε Έβρο, Κρήτη, Μακεδονία Περιοχές που έχουν αναπτυχθεί πληθυσμιακά τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίζουν μεγαλύτερη αύξηση στη ζήτηση ρεύματος για κλιματισμό, ακόμη και αν δεν καταγράφεται ανάλογη αύξηση θερμοκρασίας. Συμβαίνει όμως και το ανάποδο, εξηγεί στο Solomon ο Δρ. Σταύρος Ντάφης, φυσικός-μετεωρολόγος και συνιδρυτής του κόμβου πληροφόρησης climatebook.gr, σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας. «Οι παραμεθόριες περιοχές, όπως ο Έβρος, όπου παρατηρείται αύξηση της κατανάλωσης ρεύματος για κλιματισμό, γνωρίζουμε πως έχουν μείωση πληθυσμού. Οπότε εκεί μπορούμε να αποδώσουμε τις αυξημένες ανάγκες για κλιματισμό αποκλειστικά στο κλίμα», επισημαίνει ο κ. Ντάφης. Από την άλλη, συμπληρώνει, «αν λάβουμε υπόψη μόνο τη θερμοκρασία, δεν δικαιολογείται γιατί στο Λασίθι έχει αυξηθεί η ανάγκη κλιματισμού σε σχέση με τα Χανιά ή το Ρέθυμνο. Η θερμοκρασία σε όλες αυτές τις περιοχές αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό. Αυτό που αλλάζει είναι η ανάγκη για ψύξη, δηλαδή οι ανάγκες ρεύματος». Ο κ. Χαβιαράς επισημαίνει, εμπειρικά, πως η σεζόν για τους ψυκτικούς παραδοσιακά διαρκούσε πέντε μήνες, το πολύ έξι μήνες σε νότιες περιοχές της Ελλάδας. «Φανταστείτε ότι στην Κομοτηνή ανάβαμε θέρμανση τέλη Σεπτεμβρίου. Φέτος, μέχρι τις 10 Οκτωβρίου είχαμε κλιματισμό για να δροσιστούμε». Το ίδιο ισχύει και για τη Μακεδονία, όπου καταγράφεται εκ των μεγαλύτερων αυξήσεων θερμοκρασίας από το 1980, και όπου τα περισσότερα σπίτια δεν διαθέτουν μονώσεις. Αθωράκιστα τα κτίρια Το οικιστικό απόθεμα θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος της λύσης. Αλλά, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), το 55% του συνόλου των κατοικιών της χώρας έχει χτιστεί πριν το 1980, δηλαδή πριν την εφαρμογή οποιουδήποτε κανονισμού θερμομόνωσης. Ο Άλκης Καφετζής, συντονιστής έργου θερινής ενεργειακής φτώχειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace, υπογράφει σχετική έρευνα της οργάνωσης, που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2025, και εξετάζει την ζωή στα ελληνικά σπίτια σε συνθήκες υπερθέρμανσης. Λέει στο Solomon πως ο πρώτος κανονισμός θερμομόνωσης, το 1980, αφορούσε ένα κομμάτι φελιζόλ ανάμεσα στα τούβλα των τοίχων. «Οι ίδιοι οι μηχανικοί παραδέχονται ότι αυτό δεν είχε κανέναν αντίκτυπο», σημειώνει ο ίδιος. Η έρευνα της Greenpeace δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2025. Προσθέτει πως επειδή για δεκαετίες τα ελληνικά κτίρια δεν είχαν καμία θερμομόνωση, «έχουμε πλέον ένα ιδιαίτερα γερασμένο οικιστικό απόθεμα με αυξημένο ενεργειακό αποτύπωμα». Οι κατοικίες στην Ελλάδα ευθύνονται για το 43% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» Το πρόγραμμα «Εξοικονομώ», που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, προβλέπεται να συμβάλει «στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην ενεργειακή ανακαίνιση κατ’ ελάχιστον 11.500 κατοικιών έως το 2025». Ο κ. Καφετζής υπογραμμίζει πως οι μεμονωμένες παρεμβάσεις που υλοποιούνται σε κατοικίες, στο πλαίσιο του προγράμματος, εφαρμόζονται αποσπασματικά, χωρίς στρατηγική στόχευση και μετρήσιμο αποτέλεσμα. Έτσι, δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τη μεγάλη εικόνα της κατανάλωσης ενέργειας και θερμοκρασιακής άνεσης μέσα στις κατοικίες, ενώ τα έργα «συνήθως υπερκοστολογούνται γιατί κανένας δεν ελέγχει το έργο πριν και μετά», συμπληρώνει. Εκτός από την έκδοση πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης, υποχρεωτικό βήμα της διαδικασίας, ο κ. Καφετζής υποστηρίζει πως δεν ελέγχεται πραγματικά εάν έχει αλλάξει το βιοτικό επίπεδο των ίδιων των κατοίκων. «Απλώς παρακολουθούμε έναν βασικό, πολύ απλό δείκτη. Όμως, έχει μειώσει πραγματικά τους λογαριασμούς του αυτό το νοικοκυριό; Έχει -ακόμα πιο σημαντικό- βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης το νοικοκυριό μετά τις παρεμβάσεις;», αναρωτιέται. Λόγω της αποσπασματικότητάς τους, οι παρεμβάσεις του «Εξοικονομώ» ενδέχεται ακόμα και να βλάψουν ένα σπίτι, σύμφωνα με τον Δημήτρη Παλλαντζά, υπεύθυνο εκπαίδευσης στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου (ΕΙΠΑΚ). «Τα προγράμματα “Εξοικονομώ” υλοποιούνται πλέον με πολύ μικρότερη οικονομική κλίμακα, για να συμπεριλάβουν περισσότερο κόσμο. Όμως αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν μόνο μικρο-παρεμβάσεις, οι οποίες πολλές φορές έφεραν χειρότερο αποτέλεσμα από αυτό που υπήρχε», λέει ο Παλλαντζάς. Το λεγόμενο παθητικό κτίριο στηρίζεται σε αρχές φυσικής και βιοκλιματικού σχεδιασμού, με στόχο ιδανικές και μετρήσιμες συνθήκες διαβίωσης. Λειτουργεί όπως ένας θερμός: διατηρεί παθητικά σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του χωρίς να χρειάζεται ενεργή θέρμανση ή ψύξη. Η θερμοκρασία εσωτερικού χώρου διατηρείται σταθερά μεταξύ 20 και 25 βαθμών Κελσίου, η σχετική υγρασία στο 35% έως 55%, ενώ τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν κάτω από 1.000 ppm – όλα αυτά με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτούνται παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας: θερμομόνωση, ενεργειακά κουφώματα, αεροστεγανότητα, ελεγχόμενος αερισμός και εξάλειψη θερμογεφυρών. Το κόστος τέτοιων παρεμβάσεων κυμαίνεται μεταξύ 200-400 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ανάλογα με την πολυπλοκότητα και την κατάσταση του εκάστοτε κτιρίου. Στην Ελλάδα λειτουργούν σήμερα πάνω από 200 παθητικά κτίρια, αρκετά από τα οποία υλοποιήθηκαν μέσω του προγράμματος «Εξοικονομώ». Κατά την περίοδο υπουργίας Χατζηδάκη, λέει ο κ. Παλλαντζάς, το ανώτατο ποσό επιδότησης έφτανε τις 50.000 ευρώ/κατοικία. Το ποσο επαρκούσε για να καλύψει τις παρεμβάσεις που χρειάζεται ένα παθητικό κτίριο, και πολλά έργα προχώρησαν με σχετική ευκολία. «Στην πορεία όμως, ο προϋπολογισμός του προγράμματος περιορίστηκε, μαζί και η δυνατότητα να γίνονται τέτοιες ολοκληρωμένες αναβαθμίσεις», λέει ο κ. Παλλαντζάς. Επαρκούν τα φωτοβολταϊκά; Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, αν και αποτελεί δημοφιλή λύση για ενεργειακή εξοικονόμηση, φαίνεται πως δεν επαρκεί από μόνη της. Ο υπεύθυνος εκπαίδευσης του ΕΙΠΑΚ μοιράστηκε με το Solomon τα πρώτα ευρήματα μιας αδημοσίευτης μελέτης του Ινστιτούτου, που εξετάζει τι θα συνέβαινε εάν οι ταράτσες των πολυκατοικιών στην Αθήνα καλύπτονταν εξ ολοκλήρου με φωτοβολταϊκά. Ως μοντέλο χρησιμοποιήθηκε ένα τυπικό κτίριο τριών έως έξι ορόφων -τα πιο συνηθισμένα στην πόλη- από διαφορετικές περιόδους κατασκευής: πολυκατοικίες πριν το 1980 χωρίς μόνωση, μετά το 1980 με τις πρώτες κανονιστικές απαιτήσεις (ΚΕΝΑΚ), και σύγχρονες ή παθητικές κατοικίες. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα παλιά κτίρια, καθώς αυτά αποτελούν την πλειονότητα του οικιστικού αποθέματος. Το βασικό εύρημα ήταν αποκαλυπτικό: ακόμη και αν καλυφθεί με φωτοβολταϊκά ολόκληρη η ταράτσα, η παραγόμενη ενέργεια δεν καλύπτει πάνω από 20% των συνολικών αναγκών ενός εξαώροφου κτιρίου. Η ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου παραμένει βασικό κομμάτι της εξίσωσης. Ο Άλκης Καφετζής εξηγεί πως το πρόβλημα στην Ελλάδα εντοπίζεται και στο γεγονός οτι οι παρεμβάσεις υλοποιούνται σε επίπεδο διαμερίσματος και όχι πολυκατοικίας. «Η ανακαίνιση ενός διαμερίσματος από τα 20 μιας πολυκατοικίας, όσο σωστά κι αν γίνει, δεν σημαίνει ότι το κτίριο λειτουργεί καλύτερα συνολικά. Το κέλυφος παραμένει παλιό, οι απώλειες είναι μεγάλες, και οι υπόλοιποι ένοικοι συνεχίζουν να ζουν σε συνθήκες υπερθέρμανσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για την κατανάλωση ρεύματος και την ποιότητα ζωής». Ο κ. Καφετζής συμπληρώνει ότι πραγματική μονάδα αποτελεί η πολυκατοικία, όχι το μεμονωμένο διαμέρισμα. Αλλά στην Ελλάδα δεν έχουν υπάρξει πολιτικές που να στηρίζουν ολική ανακαίνιση σε επίπεδο κτιρίου, σχολιάζει, «τη στιγμή που στην Ευρώπη μιλάνε ήδη για παρεμβάσεις σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου ή γειτονιάς». Το Εθνικό Κοινωνικό και Κλιματικό Σχέδιο Στις 18 Ιουλίου έληξε η δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Κοινωνικό και Κλιματικό Σχέδιο της Ελλάδας, ένα κρίσιμο κείμενο πολιτικής που κατατίθεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανοίγει την πόρτα σε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία. Μέσω του σχεδίου, η χώρα διεκδικεί πρόσβαση σε περίπου 8 δισ. ευρώ μέχρι το 2030. Οι πόροι στοχεύουν κατά κύριο λόγο σε ευάλωτα νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις, με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να κάνουν λόγο για 1,5 εκατ. ωφελούμενους. Παράλληλα, μέχρι το τέλος του 2025, η Ελλάδα καλείται, όπως και όλα τα κράτη-μέλη, να καταθέσει στην Κομισιόν ένα πενταετές εθνικό σχέδιο ανακαίνισης του κτιριακού αποθέματος. Η υποχρέωση προκύπτει από την πρόσφατη ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Κτίρια, με στόχο τη σημαντική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στα αστικά κέντρα. Με φόντο τα 8 δισ. ευρώ που διεκδικεί η Ελλάδα από το Κοινωνικό Κλιματικό Ταμείο, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη διαχείριση της ενεργειακής μετάβασης στα κτίρια: η θεσμική είσοδος των ESCOs (Energy Services Companies), δηλαδή ιδιωτικών εταιρειών που θα αναλαμβάνουν ανακαινίσεις κτιρίων με ανταπόδοση την εξοικονόμηση ενέργειας. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ψυκτικών κατήγγειλε πρόσφατα ότι ο σχεδιασμός παρακάμπτει τους μικρούς επαγγελματίες, τους πιστοποιημένους τεχνικούς, και τις τοπικές αγορές. «Εκτιμούμε ότι η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων και η επίτευξη των στόχων βιωσιμότητας προϋποθέτουν τη συνεργασία όλων των ειδικοτήτων του τεχνικού κόσμου, με διαφανείς και ανοιχτές διαδικασίες, και όχι τον αποκλεισμό επαγγελματιών που διαθέτουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία για την επιτυχή υλοποίηση τέτοιων έργων», αναφέρει η επιστολή διαμαρτυρίας προς το υπουργείο. Ταυτόχρονα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Φραγκίσκος Παρασύρης, επισήμανε πως ο κυβερνητικός σχεδιασμός ανοίγει το δρόμο της ενεργειακής αγοράς «μόνο για τους μεγάλους», χωρίς να διασφαλίζεται πως τα χρήματα αξιοποιούνται αποτελεσματικά. Η ενεργειακή αναβάθμιση, υποστήριξε, κινδυνεύει να μετατραπεί σε πεδίο κερδοφορίας, όχι κοινωνικής πολιτικής. Το Solomon απέστειλε αναλυτικά ερωτήματα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κοινοποιώντας τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, και ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν. Το υπουργείο δεν απάντησε στα ερωτήματά μας έως και τη δημοσίευση του ρεπορτάζ. View full είδηση
-
- κλιματισμός
- ελλάδα
-
(and 2 more)
Με ετικέτα:
-
Το παραλιακό μέτωπο της Μαρώνειας, η κοντινότερη παραλία στην Κομοτηνή, απέχει 30 χιλιόμετρα από την πόλη. Ο Παντελής Χαβιαράς είναι ψυκτικός με έδρα την Κομοτηνή από το 1996, και γενικός γραμματέας της Ομοσπονδίας Ψυκτικών Ελλάδος (ΟΨΕ) σήμερα. Θυμάται πως, μέχρι πρόσφατα, στην Μαρώνεια δεν υπήρχε ζήτηση για τον ίδιο και τους συναδέλφους του. «Δεν είχε δουλειά για εμάς εκεί, δεν είχαν κλιματιστικά», λέει στο Solomon. Αλλά ακόμα και στη Ροδόπη, που φημίζεται για τον βαρύ χειμώνα, η καλοκαιρινή περίοδος έχει διευρυνθεί καθιστώντας την χρήση κλιματισμού απαραίτητη. «Υπάρχουν βράδια που έχει 30 βαθμούς έξω. Δεν γίνεται να μην ανάψεις κλιματιστικό. Αναγκαίο κακό έχει γίνει — και σας το λέει ένας ψυκτικός!», σχολιάζει ο κ. Χαβιαράς. Σε όλη την Ελλάδα, οι ολοένα πιο παρατεταμένες περίοδοι ζέστης δεν επηρεάζουν μόνο την καθημερινότητα των πολιτών — αποτυπώνονται με μετρήσιμο τρόπο στις ανάγκες των νοικοκυριών και των δημόσιων υποδομών για τεχνητή ψύξη. Όπως αποκαλύπτει η νέα έρευνα του Solomon, σε συνεργασία με το ευρωπαϊκό δίκτυο δημοσιογραφίας Correctiv.Europe, η Ελλάδα κατέχει σήμερα την τρίτη θέση σε ανάγκες κλιματισμού σε σύνολο 31 ευρωπαϊκών χωρών, πίσω μόνο από τη Μάλτα (πρώτη) και την Κύπρο (δεύτερη). Πώς εξελίσσεται η ανάγκη για ψύξη Η σταθερά αυξανόμενη ανάγκη για κλιματισμό σε όλους τους νομούς της χώρας, από τη δεκαετία του 1980 έως σήμερα, αποτυπώνεται μέσω των λεγόμενων «βαθμοημερών ψύξης» (Cooling Degree-Days, CDD). Πρόκειται για μια μονάδα μέτρησης που υπολογίζει την ενέργεια που απαιτείται για να διατηρηθεί εντός των κτιρίων μια άνετη εσωτερική θερμοκρασία 21°C, κατά τη θερμή περίοδο του έτους, δηλαδή από τον Απρίλιο έως τον Σεπτέμβριο. Αν, για παράδειγμα, η μέση θερμοκρασία μιας ημέρας είναι 27°C, τότε προστίθενται 6 βαθμοημέρες ψύξης (27-21) στο ετήσιο άθροισμα της περιοχής. Με απλά λόγια, όσο περισσότερες οι βαθμοημέρες ψύξης, τόσο περισσότερο δουλεύουν τα air condition, και τόσο μεγαλύτερη είναι η κατανάλωση ρεύματος. Τα δεδομένα που δημοσιεύει για πρώτη φορά το Solomon έχουν αντληθεί από το Κοινό Κέντρο Ερευνών της ΕΕ (JRC), και καταγράφουν εντυπωσιακές μεταβολές σε όλη την Ελλάδα, αποτυπώνοντας πως από την δεκαετία 1979-1988 στη δεκαετία 2014-2023: Στην Κάλυμνο, την Κάρπαθο, και την Κω, ο δείκτης βοθμοημερών ψύξης αυξήθηκε από 475 βαθμοημέρες (1979-1988), σε 666 (2014-2023). Στη Ζάκυνθο, κατά το ίδιο χρονικό διάστημα, σχεδόν τριπλασιάστηκε: από 150 σε 435. Η ανάγκη για ψύξη υπερδιπλασιάστηκε, μεταξύ άλλων, στην Λέσβο (από 249 σε 518) και την Κέρκυρα (από 244 σε 528). Ακόμη και σε πιο ψυχρές περιοχές, όπως η Φλώρινα και η Καστοριά, οι αριθμοί έχουν υπερδιπλασιαστεί. Πώς αλλάζει η κατανάλωση ρεύματος Ό,τι κάποτε αποτελούσε μια θερμοκρασιακή εξαίρεση, είναι σήμερα η νέα κανονικότητα. Μεταξύ 2000-2022, η κατανάλωση ενέργειας του μέσου νοικοκυριού στην Ελλάδα, λόγω χρήσης κλιματιστικών, αυξήθηκε κατά 265%. Την ίδια ώρα, έρευνα έδειξε πως τα νοικοκυριά χαμηλού εισοδήματος στην Ελλάδα δαπανούν έως και 95% περισσότερη ενέργεια για ψύξη, κυρίως επειδή υπολείπονται σε υποδομές όπως η θερμομόνωση. Μιλώντας στο Solomon, οι επιστήμονες προειδοποιούν ότι, αν δεν υπάρξει σχεδιασμός για ενεργειακή θωράκιση του κτιριακού αποθέματος, νοικοκυριά, υποδομές και κοινωνικά ευάλωτες ομάδες αναμένεται να γνωρίσουν ισχυρές πιέσεις. Σε αυτό το πλαίσιο, έχει σημασία να δούμε όχι μόνο πού και πόσο έχει αυξηθεί η θερμοκρασία, αλλά και πόσοι άνθρωποι επηρεάζονται σε κάθε περιοχή. Ο χάρτης που ακολουθεί δείχνει πώς έχει αλλάξει η κατανάλωση ρεύματος για κλιματισμό σε όλη την Ελλάδα, συγκρίνοντας τη δεκαετία του 1980 με την δεκαετία 2014-2023. Συνυπολογίζοντας τις μεταβολές στον πληθυσμό κάθε περιοχής, ο χάρτης δεν δείχνει απαραίτητα πού κάνει περισσότερη ζέστη, αλλά και πού έχει αυξηθεί η συνολική ζήτηση για ρεύμα που καταναλώνεται για κλιματισμό. Οι μεταβολές σε Έβρο, Κρήτη, Μακεδονία Περιοχές που έχουν αναπτυχθεί πληθυσμιακά τις τελευταίες δεκαετίες εμφανίζουν μεγαλύτερη αύξηση στη ζήτηση ρεύματος για κλιματισμό, ακόμη και αν δεν καταγράφεται ανάλογη αύξηση θερμοκρασίας. Συμβαίνει όμως και το ανάποδο, εξηγεί στο Solomon ο Δρ. Σταύρος Ντάφης, φυσικός-μετεωρολόγος και συνιδρυτής του κόμβου πληροφόρησης climatebook.gr, σχολιάζοντας τα ευρήματα της έρευνας. «Οι παραμεθόριες περιοχές, όπως ο Έβρος, όπου παρατηρείται αύξηση της κατανάλωσης ρεύματος για κλιματισμό, γνωρίζουμε πως έχουν μείωση πληθυσμού. Οπότε εκεί μπορούμε να αποδώσουμε τις αυξημένες ανάγκες για κλιματισμό αποκλειστικά στο κλίμα», επισημαίνει ο κ. Ντάφης. Από την άλλη, συμπληρώνει, «αν λάβουμε υπόψη μόνο τη θερμοκρασία, δεν δικαιολογείται γιατί στο Λασίθι έχει αυξηθεί η ανάγκη κλιματισμού σε σχέση με τα Χανιά ή το Ρέθυμνο. Η θερμοκρασία σε όλες αυτές τις περιοχές αυξάνεται με τον ίδιο ρυθμό. Αυτό που αλλάζει είναι η ανάγκη για ψύξη, δηλαδή οι ανάγκες ρεύματος». Ο κ. Χαβιαράς επισημαίνει, εμπειρικά, πως η σεζόν για τους ψυκτικούς παραδοσιακά διαρκούσε πέντε μήνες, το πολύ έξι μήνες σε νότιες περιοχές της Ελλάδας. «Φανταστείτε ότι στην Κομοτηνή ανάβαμε θέρμανση τέλη Σεπτεμβρίου. Φέτος, μέχρι τις 10 Οκτωβρίου είχαμε κλιματισμό για να δροσιστούμε». Το ίδιο ισχύει και για τη Μακεδονία, όπου καταγράφεται εκ των μεγαλύτερων αυξήσεων θερμοκρασίας από το 1980, και όπου τα περισσότερα σπίτια δεν διαθέτουν μονώσεις. Αθωράκιστα τα κτίρια Το οικιστικό απόθεμα θα μπορούσε να αποτελέσει μέρος της λύσης. Αλλά, σύμφωνα με την Ελληνική Στατιστική Υπηρεσία (ΕΛΣΤΑΤ), το 55% του συνόλου των κατοικιών της χώρας έχει χτιστεί πριν το 1980, δηλαδή πριν την εφαρμογή οποιουδήποτε κανονισμού θερμομόνωσης. Ο Άλκης Καφετζής, συντονιστής έργου θερινής ενεργειακής φτώχειας στο ελληνικό γραφείο της Greenpeace, υπογράφει σχετική έρευνα της οργάνωσης, που δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2025, και εξετάζει την ζωή στα ελληνικά σπίτια σε συνθήκες υπερθέρμανσης. Λέει στο Solomon πως ο πρώτος κανονισμός θερμομόνωσης, το 1980, αφορούσε ένα κομμάτι φελιζόλ ανάμεσα στα τούβλα των τοίχων. «Οι ίδιοι οι μηχανικοί παραδέχονται ότι αυτό δεν είχε κανέναν αντίκτυπο», σημειώνει ο ίδιος. Η έρευνα της Greenpeace δημοσιεύτηκε τον Ιούνιο του 2025. Προσθέτει πως επειδή για δεκαετίες τα ελληνικά κτίρια δεν είχαν καμία θερμομόνωση, «έχουμε πλέον ένα ιδιαίτερα γερασμένο οικιστικό απόθεμα με αυξημένο ενεργειακό αποτύπωμα». Οι κατοικίες στην Ελλάδα ευθύνονται για το 43% της συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, σύμφωνα με το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Το πρόγραμμα «Εξοικονομώ» Το πρόγραμμα «Εξοικονομώ», που χρηματοδοτείται από το Ταμείο Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας, προβλέπεται να συμβάλει «στην εξοικονόμηση ενέργειας και στην ενεργειακή ανακαίνιση κατ’ ελάχιστον 11.500 κατοικιών έως το 2025». Ο κ. Καφετζής υπογραμμίζει πως οι μεμονωμένες παρεμβάσεις που υλοποιούνται σε κατοικίες, στο πλαίσιο του προγράμματος, εφαρμόζονται αποσπασματικά, χωρίς στρατηγική στόχευση και μετρήσιμο αποτέλεσμα. Έτσι, δεν καταφέρνουν να αλλάξουν τη μεγάλη εικόνα της κατανάλωσης ενέργειας και θερμοκρασιακής άνεσης μέσα στις κατοικίες, ενώ τα έργα «συνήθως υπερκοστολογούνται γιατί κανένας δεν ελέγχει το έργο πριν και μετά», συμπληρώνει. Εκτός από την έκδοση πιστοποιητικών ενεργειακής απόδοσης, υποχρεωτικό βήμα της διαδικασίας, ο κ. Καφετζής υποστηρίζει πως δεν ελέγχεται πραγματικά εάν έχει αλλάξει το βιοτικό επίπεδο των ίδιων των κατοίκων. «Απλώς παρακολουθούμε έναν βασικό, πολύ απλό δείκτη. Όμως, έχει μειώσει πραγματικά τους λογαριασμούς του αυτό το νοικοκυριό; Έχει -ακόμα πιο σημαντικό- βελτιώσει τις συνθήκες διαβίωσης το νοικοκυριό μετά τις παρεμβάσεις;», αναρωτιέται. Λόγω της αποσπασματικότητάς τους, οι παρεμβάσεις του «Εξοικονομώ» ενδέχεται ακόμα και να βλάψουν ένα σπίτι, σύμφωνα με τον Δημήτρη Παλλαντζά, υπεύθυνο εκπαίδευσης στο Ελληνικό Ινστιτούτο Παθητικού Κτιρίου (ΕΙΠΑΚ). «Τα προγράμματα “Εξοικονομώ” υλοποιούνται πλέον με πολύ μικρότερη οικονομική κλίμακα, για να συμπεριλάβουν περισσότερο κόσμο. Όμως αυτό είχε ως αποτέλεσμα να γίνουν μόνο μικρο-παρεμβάσεις, οι οποίες πολλές φορές έφεραν χειρότερο αποτέλεσμα από αυτό που υπήρχε», λέει ο Παλλαντζάς. Το λεγόμενο παθητικό κτίριο στηρίζεται σε αρχές φυσικής και βιοκλιματικού σχεδιασμού, με στόχο ιδανικές και μετρήσιμες συνθήκες διαβίωσης. Λειτουργεί όπως ένας θερμός: διατηρεί παθητικά σταθερή θερμοκρασία στο εσωτερικό του χωρίς να χρειάζεται ενεργή θέρμανση ή ψύξη. Η θερμοκρασία εσωτερικού χώρου διατηρείται σταθερά μεταξύ 20 και 25 βαθμών Κελσίου, η σχετική υγρασία στο 35% έως 55%, ενώ τα επίπεδα διοξειδίου του άνθρακα παραμένουν κάτω από 1.000 ppm – όλα αυτά με ελάχιστη κατανάλωση ενέργειας. Για να επιτευχθεί αυτό, απαιτούνται παρεμβάσεις μεγάλης κλίμακας: θερμομόνωση, ενεργειακά κουφώματα, αεροστεγανότητα, ελεγχόμενος αερισμός και εξάλειψη θερμογεφυρών. Το κόστος τέτοιων παρεμβάσεων κυμαίνεται μεταξύ 200-400 ευρώ ανά τετραγωνικό μέτρο, ανάλογα με την πολυπλοκότητα και την κατάσταση του εκάστοτε κτιρίου. Στην Ελλάδα λειτουργούν σήμερα πάνω από 200 παθητικά κτίρια, αρκετά από τα οποία υλοποιήθηκαν μέσω του προγράμματος «Εξοικονομώ». Κατά την περίοδο υπουργίας Χατζηδάκη, λέει ο κ. Παλλαντζάς, το ανώτατο ποσό επιδότησης έφτανε τις 50.000 ευρώ/κατοικία. Το ποσο επαρκούσε για να καλύψει τις παρεμβάσεις που χρειάζεται ένα παθητικό κτίριο, και πολλά έργα προχώρησαν με σχετική ευκολία. «Στην πορεία όμως, ο προϋπολογισμός του προγράμματος περιορίστηκε, μαζί και η δυνατότητα να γίνονται τέτοιες ολοκληρωμένες αναβαθμίσεις», λέει ο κ. Παλλαντζάς. Επαρκούν τα φωτοβολταϊκά; Η εγκατάσταση φωτοβολταϊκών, αν και αποτελεί δημοφιλή λύση για ενεργειακή εξοικονόμηση, φαίνεται πως δεν επαρκεί από μόνη της. Ο υπεύθυνος εκπαίδευσης του ΕΙΠΑΚ μοιράστηκε με το Solomon τα πρώτα ευρήματα μιας αδημοσίευτης μελέτης του Ινστιτούτου, που εξετάζει τι θα συνέβαινε εάν οι ταράτσες των πολυκατοικιών στην Αθήνα καλύπτονταν εξ ολοκλήρου με φωτοβολταϊκά. Ως μοντέλο χρησιμοποιήθηκε ένα τυπικό κτίριο τριών έως έξι ορόφων -τα πιο συνηθισμένα στην πόλη- από διαφορετικές περιόδους κατασκευής: πολυκατοικίες πριν το 1980 χωρίς μόνωση, μετά το 1980 με τις πρώτες κανονιστικές απαιτήσεις (ΚΕΝΑΚ), και σύγχρονες ή παθητικές κατοικίες. Ιδιαίτερη έμφαση δόθηκε στα παλιά κτίρια, καθώς αυτά αποτελούν την πλειονότητα του οικιστικού αποθέματος. Το βασικό εύρημα ήταν αποκαλυπτικό: ακόμη και αν καλυφθεί με φωτοβολταϊκά ολόκληρη η ταράτσα, η παραγόμενη ενέργεια δεν καλύπτει πάνω από 20% των συνολικών αναγκών ενός εξαώροφου κτιρίου. Η ενεργειακή αναβάθμιση του κτιρίου παραμένει βασικό κομμάτι της εξίσωσης. Ο Άλκης Καφετζής εξηγεί πως το πρόβλημα στην Ελλάδα εντοπίζεται και στο γεγονός οτι οι παρεμβάσεις υλοποιούνται σε επίπεδο διαμερίσματος και όχι πολυκατοικίας. «Η ανακαίνιση ενός διαμερίσματος από τα 20 μιας πολυκατοικίας, όσο σωστά κι αν γίνει, δεν σημαίνει ότι το κτίριο λειτουργεί καλύτερα συνολικά. Το κέλυφος παραμένει παλιό, οι απώλειες είναι μεγάλες, και οι υπόλοιποι ένοικοι συνεχίζουν να ζουν σε συνθήκες υπερθέρμανσης, με ό,τι αυτό σημαίνει για την κατανάλωση ρεύματος και την ποιότητα ζωής». Ο κ. Καφετζής συμπληρώνει ότι πραγματική μονάδα αποτελεί η πολυκατοικία, όχι το μεμονωμένο διαμέρισμα. Αλλά στην Ελλάδα δεν έχουν υπάρξει πολιτικές που να στηρίζουν ολική ανακαίνιση σε επίπεδο κτιρίου, σχολιάζει, «τη στιγμή που στην Ευρώπη μιλάνε ήδη για παρεμβάσεις σε επίπεδο οικοδομικού τετραγώνου ή γειτονιάς». Το Εθνικό Κοινωνικό και Κλιματικό Σχέδιο Στις 18 Ιουλίου έληξε η δημόσια διαβούλευση για το Εθνικό Κοινωνικό και Κλιματικό Σχέδιο της Ελλάδας, ένα κρίσιμο κείμενο πολιτικής που κατατίθεται στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ανοίγει την πόρτα σε νέα χρηματοδοτικά εργαλεία. Μέσω του σχεδίου, η χώρα διεκδικεί πρόσβαση σε περίπου 8 δισ. ευρώ μέχρι το 2030. Οι πόροι στοχεύουν κατά κύριο λόγο σε ευάλωτα νοικοκυριά και μικρές επιχειρήσεις, με τις εκτιμήσεις του υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας να κάνουν λόγο για 1,5 εκατ. ωφελούμενους. Παράλληλα, μέχρι το τέλος του 2025, η Ελλάδα καλείται, όπως και όλα τα κράτη-μέλη, να καταθέσει στην Κομισιόν ένα πενταετές εθνικό σχέδιο ανακαίνισης του κτιριακού αποθέματος. Η υποχρέωση προκύπτει από την πρόσφατη ευρωπαϊκή Οδηγία για τα Κτίρια, με στόχο τη σημαντική μείωση της ενεργειακής κατανάλωσης και τη βελτίωση της ποιότητας ζωής στα αστικά κέντρα. Με φόντο τα 8 δισ. ευρώ που διεκδικεί η Ελλάδα από το Κοινωνικό Κλιματικό Ταμείο, ανοίγει ένα νέο κεφάλαιο στη διαχείριση της ενεργειακής μετάβασης στα κτίρια: η θεσμική είσοδος των ESCOs (Energy Services Companies), δηλαδή ιδιωτικών εταιρειών που θα αναλαμβάνουν ανακαινίσεις κτιρίων με ανταπόδοση την εξοικονόμηση ενέργειας. Ο Πανελλήνιος Σύνδεσμος Ψυκτικών κατήγγειλε πρόσφατα ότι ο σχεδιασμός παρακάμπτει τους μικρούς επαγγελματίες, τους πιστοποιημένους τεχνικούς, και τις τοπικές αγορές. «Εκτιμούμε ότι η ενεργειακή αναβάθμιση των κτιρίων και η επίτευξη των στόχων βιωσιμότητας προϋποθέτουν τη συνεργασία όλων των ειδικοτήτων του τεχνικού κόσμου, με διαφανείς και ανοιχτές διαδικασίες, και όχι τον αποκλεισμό επαγγελματιών που διαθέτουν την τεχνογνωσία και την εμπειρία για την επιτυχή υλοποίηση τέτοιων έργων», αναφέρει η επιστολή διαμαρτυρίας προς το υπουργείο. Ταυτόχρονα, ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Φραγκίσκος Παρασύρης, επισήμανε πως ο κυβερνητικός σχεδιασμός ανοίγει το δρόμο της ενεργειακής αγοράς «μόνο για τους μεγάλους», χωρίς να διασφαλίζεται πως τα χρήματα αξιοποιούνται αποτελεσματικά. Η ενεργειακή αναβάθμιση, υποστήριξε, κινδυνεύει να μετατραπεί σε πεδίο κερδοφορίας, όχι κοινωνικής πολιτικής. Το Solomon απέστειλε αναλυτικά ερωτήματα στο υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κοινοποιώντας τα ευρήματα της παρούσας έρευνας, και ζητώντας διευκρινίσεις σχετικά με τα μέτρα που έχουν ληφθεί ή πρόκειται να ληφθούν. Το υπουργείο δεν απάντησε στα ερωτήματά μας έως και τη δημοσίευση του ρεπορτάζ.
-
- κλιματισμός
- ελλάδα
-
(and 2 more)
Με ετικέτα:
-
Η υλοποίηση έργων εγκατάστασης ή συντήρησης δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών «χαμηλής όχλησης» διέπεται από συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο που καθορίζεται κεντρικά και όχι από τους εκάστοτε δήμους. Ετσι η Επιτροπή του Αρθρο 152 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Αττικής, έκανε δεκτή την προσφυγή Εταιρείας Επικοινωνιών για την εγκατάσταση οπτικών ινών κατά του Δήμου Αλίμου που αρνήθηκε άδεια λόγω του ότι ο ίδιος με Κανονιστική Απόφαση είχε καθορίσει αυστηρότερες προδιαγραφές στις τομές. Η Επιτροπή αποδέχθηκε ότι το πλαίσιο αυτό αποσκοπεί στην απλοποίηση, επιτάχυνση και μείωση του κόστους των εργασιών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια και την αποκατάσταση του οδοστρώματος. Τι είναι τα έργα «χαμηλής όχλησης» Με βάση το άρθρο 3 της κ.υ.α. οικ. ΕΞ 2022/25.7.2022 (ΦΕΚ Β’ 4002/29.7.2022), ένα έργο θεωρείται «χαμηλής όχλησης» μόνο αν πληροί σωρευτικά προϋποθέσεις που αφορούν: Τεχνική εκσκαφής: Υποχρεωτική χρήση τεχνικών “micro-trenching” ή “mini trenching”, όπως ορίζονται από τις Συστάσεις της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU). Χωροθέτηση: Δυνατότητα εκτέλεσης σε οποιονδήποτε δρόμο ή πεζόδρομο. Διαστάσεις τομής: Μέγιστο πλάτος 10 εκ. και βάθος έως 45 εκ. Αποκατάσταση: Υποχρέωση πλήρους επαναφοράς του οδοστρώματος και των στοιχείων ασφάλειας, χωρίς ατέλειες, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η κ.υ.α. εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 151 παρ. 15 του ν. 4727/2020, το οποίο ορίζει ότι οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες καθορίζονται σε κεντρικό επίπεδο, εξαιρώντας αυτά τα έργα από τη χορήγηση δικαιωμάτων διέλευσης του ν. 4070/2012. Οι δήμοι δεν μπορούν να θέτουν δικές τους προδιαγραφές Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 152/2018, 849/2009, 2828/2008, 3923/2007) είναι σαφής: Το άρθρο 102 του Συντάγματος κατοχυρώνει την αυτοδιοίκηση των ΟΤΑ, αλλά όχι την αυτονομία θέσπισης κανόνων δικαίου χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση. Για να είναι νόμιμη μια κανονιστική πράξη δήμου, απαιτείται ειδική και ορισμένη εξουσιοδοτική διάταξη τυπικού νόμου. Ελλείψει τέτοιας εξουσιοδότησης, οι ΟΤΑ δεν μπορούν να επιβάλλουν τεχνικές προδιαγραφές διαφορετικές από αυτές που ορίζει η κεντρική διοίκηση. Η πρόσφατη υπόθεση του Δήμου Αλίμου είναι χαρακτηριστική: Η δημοτική απόφαση που επέβαλε δικές της τεχνικές απαιτήσεις για τομές κρίθηκε ότι στερείται νομοθετικής βάσης. Προβλήθηκε μάλιστα και η παράλειψη δημόσιας διαβούλευσης, στοιχείο που ενίσχυσε τους λόγους ακυρότητας. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των παρόχων Οι πάροχοι δικτύων οφείλουν: Να εκτελούν τα έργα σύμφωνα με τις προδιαγραφές της κ.υ.α. και των τεχνικών κανονισμών. Να αποκαθιστούν πλήρως το οδόστρωμα ή να συμβάλλονται με τον αρμόδιο φορέα για την αποκατάσταση έναντι εύλογου τιμήματος. Να τηρούν τις διατάξεις περί ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας και τις τεχνικές προδιαγραφές του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Οι δήμοι, ακόμη και επικαλούμενοι την ευθύνη τους για την καλή κατάσταση των δρόμων, δεν έχουν δικαίωμα να προσθέτουν ή να διαφοροποιούν τις προδιαγραφές που ισχύουν για έργα χαμηλής όχλησης. Οποιαδήποτε σχετική απόφαση, χωρίς ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση, είναι μη νόμιμη και μπορεί να ακυρωθεί. Το θεσμικό πλαίσιο έχει στόχο να εξασφαλίσει ενιαίες τεχνικές απαιτήσεις πανελλαδικά, διευκολύνοντας την ανάπτυξη των δικτύων και μειώνοντας τις καθυστερήσεις και τα κόστη που προκαλούν οι διαφορετικές απαιτήσεις ανά δήμο. Να σημειώσουμε βέβαια ότι η Υπουργική Απόφαση ορίζει προδιαγραφές ΕΛΟΤ οι οποίες επίσης δεν τηρούνται από τους εργλάβους και υπάρχει εγγυητική επιταγή που έχει ισχή για 12 μήνες για την πλήρη αποκατάσταση. Επίσης ο νόμος ορίζει ότι οποιαδήποτε ζημιά ή κακοτεχνία βαρύνει τον πάροχο και όχι τους υπεργολάβους.
-
- δήμος
- τηλεπικοινωνίες
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
-
Η υλοποίηση έργων εγκατάστασης ή συντήρησης δικτύων ηλεκτρονικών επικοινωνιών «χαμηλής όχλησης» διέπεται από συγκεκριμένο θεσμικό πλαίσιο που καθορίζεται κεντρικά και όχι από τους εκάστοτε δήμους. Ετσι η Επιτροπή του Αρθρο 152 της Αποκεντρωμένης Διοίκησης της Αττικής, έκανε δεκτή την προσφυγή Εταιρείας Επικοινωνιών για την εγκατάσταση οπτικών ινών κατά του Δήμου Αλίμου που αρνήθηκε άδεια λόγω του ότι ο ίδιος με Κανονιστική Απόφαση είχε καθορίσει αυστηρότερες προδιαγραφές στις τομές. Η Επιτροπή αποδέχθηκε ότι το πλαίσιο αυτό αποσκοπεί στην απλοποίηση, επιτάχυνση και μείωση του κόστους των εργασιών, διασφαλίζοντας παράλληλα την ασφάλεια και την αποκατάσταση του οδοστρώματος. Τι είναι τα έργα «χαμηλής όχλησης» Με βάση το άρθρο 3 της κ.υ.α. οικ. ΕΞ 2022/25.7.2022 (ΦΕΚ Β’ 4002/29.7.2022), ένα έργο θεωρείται «χαμηλής όχλησης» μόνο αν πληροί σωρευτικά προϋποθέσεις που αφορούν: Τεχνική εκσκαφής: Υποχρεωτική χρήση τεχνικών “micro-trenching” ή “mini trenching”, όπως ορίζονται από τις Συστάσεις της Διεθνούς Ένωσης Τηλεπικοινωνιών (ITU). Χωροθέτηση: Δυνατότητα εκτέλεσης σε οποιονδήποτε δρόμο ή πεζόδρομο. Διαστάσεις τομής: Μέγιστο πλάτος 10 εκ. και βάθος έως 45 εκ. Αποκατάσταση: Υποχρέωση πλήρους επαναφοράς του οδοστρώματος και των στοιχείων ασφάλειας, χωρίς ατέλειες, σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα. Η κ.υ.α. εκδόθηκε κατ’ εξουσιοδότηση του άρθρου 151 παρ. 15 του ν. 4727/2020, το οποίο ορίζει ότι οι προϋποθέσεις και οι διαδικασίες καθορίζονται σε κεντρικό επίπεδο, εξαιρώντας αυτά τα έργα από τη χορήγηση δικαιωμάτων διέλευσης του ν. 4070/2012. Οι δήμοι δεν μπορούν να θέτουν δικές τους προδιαγραφές Η νομολογία του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ 152/2018, 849/2009, 2828/2008, 3923/2007) είναι σαφής: Το άρθρο 102 του Συντάγματος κατοχυρώνει την αυτοδιοίκηση των ΟΤΑ, αλλά όχι την αυτονομία θέσπισης κανόνων δικαίου χωρίς νομοθετική εξουσιοδότηση. Για να είναι νόμιμη μια κανονιστική πράξη δήμου, απαιτείται ειδική και ορισμένη εξουσιοδοτική διάταξη τυπικού νόμου. Ελλείψει τέτοιας εξουσιοδότησης, οι ΟΤΑ δεν μπορούν να επιβάλλουν τεχνικές προδιαγραφές διαφορετικές από αυτές που ορίζει η κεντρική διοίκηση. Η πρόσφατη υπόθεση του Δήμου Αλίμου είναι χαρακτηριστική: Η δημοτική απόφαση που επέβαλε δικές της τεχνικές απαιτήσεις για τομές κρίθηκε ότι στερείται νομοθετικής βάσης. Προβλήθηκε μάλιστα και η παράλειψη δημόσιας διαβούλευσης, στοιχείο που ενίσχυσε τους λόγους ακυρότητας. Ποιες είναι οι υποχρεώσεις των παρόχων Οι πάροχοι δικτύων οφείλουν: Να εκτελούν τα έργα σύμφωνα με τις προδιαγραφές της κ.υ.α. και των τεχνικών κανονισμών. Να αποκαθιστούν πλήρως το οδόστρωμα ή να συμβάλλονται με τον αρμόδιο φορέα για την αποκατάσταση έναντι εύλογου τιμήματος. Να τηρούν τις διατάξεις περί ηλεκτρομαγνητικής συμβατότητας και τις τεχνικές προδιαγραφές του Υπουργείου Μεταφορών και Επικοινωνιών. Οι δήμοι, ακόμη και επικαλούμενοι την ευθύνη τους για την καλή κατάσταση των δρόμων, δεν έχουν δικαίωμα να προσθέτουν ή να διαφοροποιούν τις προδιαγραφές που ισχύουν για έργα χαμηλής όχλησης. Οποιαδήποτε σχετική απόφαση, χωρίς ρητή νομοθετική εξουσιοδότηση, είναι μη νόμιμη και μπορεί να ακυρωθεί. Το θεσμικό πλαίσιο έχει στόχο να εξασφαλίσει ενιαίες τεχνικές απαιτήσεις πανελλαδικά, διευκολύνοντας την ανάπτυξη των δικτύων και μειώνοντας τις καθυστερήσεις και τα κόστη που προκαλούν οι διαφορετικές απαιτήσεις ανά δήμο. Να σημειώσουμε βέβαια ότι η Υπουργική Απόφαση ορίζει προδιαγραφές ΕΛΟΤ οι οποίες επίσης δεν τηρούνται από τους εργλάβους και υπάρχει εγγυητική επιταγή που έχει ισχή για 12 μήνες για την πλήρη αποκατάσταση. Επίσης ο νόμος ορίζει ότι οποιαδήποτε ζημιά ή κακοτεχνία βαρύνει τον πάροχο και όχι τους υπεργολάβους. View full είδηση
-
- δήμος
- τηλεπικοινωνίες
-
(and 1 more)
Με ετικέτα:
- Χθες
-
Τα περισσότερα τα γράφω νομίζω, αλλά θα τα επαναδιατυπώσω με λίγες πιο προσωπικές πληροφορίες. Υπάρχει σύσταση οριζοντίου και για τα δύο διαμερίσματα, σε διαφορετικούς ιδοκτήτες. Ας τα πούμε #1 και #2. Ο ιδιοκτήτης του #1 αλλαξε σε κυριο χωρο την δικη του πυλωτη (μέρος) αλλά επεκτάθηκε και στον ακάλυπτο (βόθρο). Ισχυριζόταν ότι είχε κάνει ρύθμιση. Απεβίωσε. Οι κληρονόμοι (δύο τέκνα) έχουν στην ιδιοκτησία τους το ακίνητο διότι ο αποβιώσας το είχε κάνει γονική παροχή το 1997 (μάλλον πριν τις αυθαιρεσίες), ωστόσο με τη συναίνεση τους το διαχειριζόταν σαν δικό του. Τώρα τα τέκνα θέλουν να πουλήσουν, χρειάζονται ΗΤΚ κλπ. Ψάχνουν να βρουν τί γίνεται με τις αυθαιρεσίες. Εχουν δικό τους μηχανικό που σκοπεύει να πάει στο ΤΕΕ στην Αθήνα, αλλά το ένα τέκνο , για άγνωστο λόγο, κωλυσιεργεί (μήνες) στην προσκόμιση της εξουσιοδότησης. Με αυτά που έχω διαβάσει (χωρίς να εχω ποτέ ως μηχανικός ασχοληθεί με αυθαιρετα, ωστόσο) νομίζω ότι υπό ΚΣ δεν θα μπορούσε να γίνει τακτοποίηση χωρίς τη συναίνεση του ιδιοκτήτη 2 (ο οποίος με βεβαιότητα δεν την εχει δώσει ποτέ). Στην πραγματικότητα εγώ ενεργω για λογαριασμό του ιδιοκτήτη 2, ο οποίος ξαφνικά, ενόψει της πώλησης, άρχισε να ενδιαφέρεται για τα δικαιώματα του οικοπέδου. Αυτό σημαίνει ότι δεν πρόκειται να ενημερωθούμε από τους κληρονόμους* για το τι έχει γίνει. (αναρωτιέμαι βεβαια τώρα αν μπορώ να πάω ως πληρεξούσιος του έχωντα δικαιώματα στο οικόπεδο). * Μπορεί φυσικά να δω κάποια στιγμή αναρτημένη ΗΤΚ..
-
Η ποιο γνωστή μελωδία του Mark με ενα διαφορετικό ήχο ...Μαγεία... https://www.facebook.com/reel/1194601359346201?mibextid=rS40aB7S9Ucbxw6v
-
StructuraGR joined the community
-
ΚΛΗΡΟΤΕΜΑΧΙΟ ΣΕ ΜΗ ΔΙΑΝΟΙΓΜΕΝΟ ΔΡΟΜΟ
nbr replied to ΓΡΗΓΟΡΗΣ7's θέμα in Αρτιότητα - Οικοδομησιμότητα
Οι Μηχανικοι, όπως Και κάποιες άλλες ειδικότητες, είναι εδώ ώστε, με τις γνώσεις που διαθέτουν να δίνουν τις σωστές λύσεις στα προβλήματα. καλο υπόλοιπο καλοκαιριού.