Πίνακας Κορυφαίων

Με αφορμή την ψήφιση του νέου Νομοσχεδίου για το Κτηματολόγιο και τη δέσμευση ολοκλήρωσης των υπό εξέλιξη μελετών κτηματογράφησης θα πρέπει να γίνει μια συνολική εκτίμηση του πού βρίσκεται στο σύνολό του το έργο αυτό και γιατί ο όρος «ολοκλήρωση» απέχει πολύ απ’ την πραγματικότητα. Από προσωπική εμπειρία αρκετών χρόνων σε μελέτες Κτηματολογίου σε διάφορες φάσεις του έργου και σε μελέτες με διαφορετικά χαρακτηριστικά , με βεβαιότητα μπορεί να ειπωθεί πως ο όγκος σφαλμάτων και εκκρεμοτήτων στις μελέτες αυτές είναι τόσο μεγάλος που δεν είναι δυνατόν να αφεθούν προς διόρθωση στους πολίτες με μεγάλα κόστη σε χρήματα και χρόνο. Παρακάτω τα σημαντικότερα ζητήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν όπως έπρεπε στις μελέτες Κτηματογράφησης οι οποίες πλέον οδεύουν προς μια ολοκλήρωση με μεγάλη προχειρότητα και που φαίνεται αδύνατον να αντιμετωπιστούν με βάση το Νέο Νομοσχέδιο το οποίο έρχεται προς ψήφιση. 1) Οι αντιρρήσεις κατά του δασικού χάρτη Σύμφωνα με τα σημερινά διαθέσιμα στοιχεία εκκρεμεί η έκδοση περίπου 350.000-400.000 αποφάσεων επί αντιρρήσεων κατά του δασικού χάρτη καθώς και αρκετές δεκάδες χιλιάδες πρόδηλα σφάλματα το οποίο μεταφράζεται σε κάποια εκατομμύρια στρέμματα γης σύμφωνα και με τα δημοσιεύματα στον Τύπο στοιχείων των Διευθύνσεων Δασών προηγούμενων μηνών. Συνεπώς το Ελληνικό Δημόσιο θα βρίσκεται δικαιούχος κυριότητας κάποιων εκατομμυρίων στρεμμάτων γης τα οποία σύμφωνα με τις αποφάσεις που εκδίδονται σταδιακά και είναι πολύ συχνά θετικές ή εν μέρει θετικές υπέρ του πολίτη, θα πρέπει να αλλάξουν ιδιοκτήτη και να αποδοθούν σε φυσικά και νομικά πρόσωπα και να εκτοπιστεί το δικαίωμα του Ελληνικού Δημοσίου. Οι διορθώσεις αυτές έχουν ενσωματωθεί σε απειροελάχιστο βαθμό στα στοιχεία του Κτηματολογίου. Να σημειωθεί εδώ και το παράδοξο πως στη συντριπτική πλειοψηφία των μελετών έχουν ενσωματωθεί μόνο οι αιτήσεις όπου ο ίδιος ο πολίτης προσκόμισε στο Κτηματολόγιο την απόφαση με την οποία δικαιώθηκε από τις επιτροπές ενστάσεων καθώς οι Διευθύνσεις Δασών δεν είχαν την υποχρέωση (ή και διάθεση πολλές φορές...) να διαβιβάζουν υπηρεσιακά τα στοιχεία των αποχαρακτηρισμένων εκτάσεων. Αντίστοιχα και οι ανάδοχοι του Κτηματολογίου δεν είχαν την υποχρέωση να επεξεργαστούν τις αποφάσεις αυτές καθώς θεωρητικά αυτές θα ενσωματώνονταν στον τελικό κυρωμένο χάρτη κάθε Νομού για να γίνουν οι διορθώσεις αυτές στο σύνολό τους, πράγμα που δεν έχει συμβεί πουθενά στην επικράτεια συνολικά για κάποιο Νομό. Για τη μεγάλη πλειοψηφία των πολιτών που αποχαρακτήρισαν μια έκταση ιδιοκτησίας τους με απόφαση επιτροπής εξέτασης αντιρρήσεων κατά του δασικού χάρτη, τους περιμένει δυσάρεστη έκπληξη στο Λειτουργούν Κτηματολόγιο όπου θα διαπιστώσουν ότι ολόκληρη η ιδιοκτησία τους ή τμήμα αυτής ανήκει ακόμα στο Ελληνικό Δημόσιο, ακόμα και αν η απόφαση αυτή έχει εκδοθεί και πριν αρκετά χρόνια. Στην καλύτερη περίπτωση θα χρειάζεται μεταβολή του δικαιούχου με όποια διαδικασία θα προβλέπουν τα επόμενα νομοσχέδια, στις περισσότερες περιπτώσεις όμως θα χρειάζεται και χωρική μεταβολή στην ιδιοκτησία τους καθώς το δασικό τμήμα του γεωτεμαχίου τους θα έχει αποκοπεί από το υπόλοιπο κατά τη μετάβαση σε Λειτουργούν και θα πρέπει αυτά να συνενωθούν ή να γίνουν και ακόμα πιο σύνθετες χωρικές μεταβολές, συνεπώς θα χρειάζεται να εμπλακεί και μηχανικός και το κόστος θα είναι μεγάλο για τέτοιες διορθώσεις. Ο όρος «ολοκλήρωση» Κτηματολογίου σε αγροτικές περιοχές χωρίς να έχουν ενσωματωθεί αποχαρακτηρισμοί από δασικής μορφής κάποιων εκατομμυρίων στρεμμάτων γης είναι τουλάχιστον αδόκιμος. Τα ακίνητα που δεν θα μπορούν να μεταβιβαστούν και θα βρίσκονται εκτός συναλλαγής μέχρι να γίνουν οι απαραίτητες διορθώσεις είναι της τάξεως των εκατοντάδων χιλιάδων. 2)Οι εκτάσεις εκτός ανάρτησης του δασικού χάρτη. Πολύ μεγάλο ζήτημα θα προκύψει με τα τμήματα του δασικού χάρτη τα οποία δεν έχουν ακόμα αναρτηθεί και αφορούν τεράστιες εκτάσεις . Αν δει κανείς τον αναρτημένο δασικό χάρτη της χώρας, υπάρχουν κάποιες χιλιάδες περιοχές «τρύπες» εκτός ανάρτησης (χωρίς πράσινη-δασική ή κίτρινη-αγροτική διαγράμμιση) όπου αφορούν οριοθετημένους και μη οριοθετημένους οικισμούς, οικισμούς με «πρόχειρη» οριοθέτηση (κυκλικοί οικισμοί) και άλλες διάφορες κατηγορίες (οικιστικές πυκνώσεις κτλ.). Οι εκτάσεις αυτές είναι τεράστιες όπως φαίνεται και στην παρακάτω εικόνα. Με μια κοντόφθαλμη λογική προηγούμενων διοικήσεων, οι αναρτήσεις των δασικών χαρτών εξαίρεσαν τις περιοχές αυτές με τη λογική να γίνει σε δεύτερη φάση η Ανάρτησή τους πράγμα που δεν έχει γίνει και δεν προβλέπεται να γίνει άμεσα. Το παράδοξο όμως είναι πως το Ελληνικό Δημόσιο έχει δηλώσει πολλές χιλιάδες στρέμματα γης εντός των εκτάσεων αυτών στο Κτηματολόγιο και έχει καταστεί δικαιούχος κυριότητας των εκτάσεων αυτών καθώς δασικοί χάρτες θεωρημένοι (δηλαδή μερικώς ολοκληρωμένοι) υπάρχουν και για τις εκτάσεις αυτές «εκτός ανάρτησης» και δηλώνονται κατά κυριότητα από το Ελληνικό Δημόσιο κανονικά, δεν έχουν όμως αναρτηθεί και προφανώς κυρωθεί. Λίγοι όμως γνωρίζουν τι συμβαίνει σε αυτές τις περιοχές. Διαβάστε όλο το άρθρο παρακάτω: Το Κτηματολόγιο, τα τεράστια κενά και η «ολοκλήρωσή» του.pdf

Τελειωμό δεν έχουν οι αντιδράσεις τοπικών φορέων και κινήσεων πολιτών κατά χωροθετήσεων έργων Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (ΑΠΕ). Τελευταία στη λίστα των «πράσινων» τεχνολογιών που έχουν μπει στο «στόχαστρο» είναι και οι μονάδες αποθήκευσης ενέργειας. Ήδη στην Περιφέρεια Στερεάς Ελλάδας, η οποία είναι από τις περιοχές που τραβούν σαν «μαγνήτης» τις επενδύσεις ΑΠΕ, κάτοικοι έχουν ξεσηκωθεί και για την ανεξέλεγκτη χωροθέτηση μονάδων αποθήκευσης. Συνολικά, στη συγκεκριμένη Περιφέρεια είναι αδειοδοτημένα περί τα 1.261 έργα ΑΠΕ, δίχως να έχουν υπολογιστεί και τα εκατοντάδες μικρότερα φωτοβολταϊκά (κάτω του 1 MW). Επιπλέον, ήρθαν να προστεθούν και οι αδειοδοτημένες μονάδες αποθήκευσης από την ΡΑΑΕΥ στην Στερεά Ελλάδα που φτάνουν περί τις 160, εκ των οποίων σχεδόν οι μισές έχουν αδειοδοτηθεί και περιβαλλοντικά , γεγονός που έχει πυροδοτήσει επιπλέον αντιδράσεις που έρχονται να προστεθούν σε εκείνες για τα έργα ΑΠΕ που προωθούνται για εγκατάσταση στην περιοχή. Αλλά δεν είναι μόνο οι πολίτες που αντιδρούν. Στη Θεσσαλία, ο Περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Δημήτρης Κουρέτας προ δύο εβδομάδων έβαλε «φρένο» σε τρία μεγάλα έργα , συνολικής ισχύος 430 MW, τα οποία αναπτύσσουν εταιρείες θυγατρικές της αυστραλιανής Maquarie και της γαλλικής Acuo. Επιπλέον, σύμφωνα με την Περιφέρεια Θεσσαλίας, σε ένα πρόχειρο δειγματοληπτικό έλεγχο σε παλαιότερες αδειοδοτήσεις που έγινε πρόσφατα από τις υπηρεσίες εντοπίστηκαν 12 περιπτώσεις με παράτυπα θετική γνωμοδότηση. Στην Πελοπόννησο το ζήτημα της εγκατάστασης ανεμογεννητριών σε περιοχές όπως το Γαϊδαροβούνι Ταϋγέτου, το Μαίναλο, το Αρτεμίσιο και ο Πάρνωνας, έχει προκαλέσει τις σοβαρές αντιδράσεις των τοπικών φορέων και κατοίκων της περιοχής κατά της κατασκευής αιολικών πάρκων. Μάλιστα, οι αντιδράσεις αναζωπυρώθηκαν από την πρόσφατη δημόσια διαβούλευση για τους αιολικούς σταθμούς MORES (298,2 MW στη Βόρεια Κυνουρία) και MORES II (155,4 MW σε περιοχή της Μάνης των Περιφερειακών Ενοτήτων Λακωνίας και Μεσσηνίας), συμφερόντων της εταιρείας Volton. Ενδεικτικό του κλίματος που έχει διαμορφωθεί είναι ότι έχουν ήδη συγκεντρωθεί 6.000 και 5.500 υπογραφές αντίστοιχα κατά της χωροθέτησης των δύο έργων από πολίτες, οι οποίοι υποστηρίζουν ότι η εγκατάστασή τους θα αλλοιώσει το φυσικό τοπίο και τον πολιτιστικό χαρακτήρα της περιοχής, και δεν συμβαδίζει με το πρότυπο ανάπτυξης που βασίζεται στον τουρισμό. Την αντίθεσή τους εκφράζουν τοπικοί παράγοντες και για έργα ΑΠΕ στον Έβρο. Σχέδιο γερμανικής εταιρείας για εγκατάσταση 41 ανεμογεννητριών στην ευρύτερη περιοχή Σουφλίου προκάλεσε την αντίδραση της Ελληνικής Ορνιθολογικής Εταιρείας. Η WPD (κορυφαία εταιρεία του κλάδου με παρουσία σε 31 χώρες) προτίθεται να εγκαταστήσει τις ανεμογεννήτριες στην παραποτάμια περιοχή μεταξύ του Δάσους Δαδιάς και του Δέλτα Έβρου και προχωρά τις αδειοδοτικές διαδικασίες για την υλοποίηση της επένδυσης. Ακόμη και στην Αττική, η διαδημοτική των Δήμων Λαυρεωτικής και Σαρωνικού «Επιτροπή Κατά των Ανεμογεννητριών στο Πάνειο Όρος» έχει αποφασίσει να κλιμακώσει τον αγώνα της και με την χρήση ένδικων μέσων κατά της εγκατάστασης ανεμογεννητριών στο Πάνειο Όρος και το Κερατοβούνι καθώς η εταιρεία βρίσκεται ένα βήμα πριν την έναρξη κατασκευής του έργου. Όπως καταγγέλλουν, σε πρώτη φάση σχεδιάζεται η εγκατάσταση μίας ανεμογεννήτριας ισχύος 2,4 MW στο Κερατοβούνι, αλλά αποτελεί τον προπομπό για την εγκατάσταση επιπλέον 24 ανεμογεννητριών. Νέα παράταση του Χωροταξικού Και θα συνεχίσει να μεγαλώνει όσο το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας (ΥΠΕΝ) δεν προχωρά με τη θεσμοθέτηση του Ειδικού Χωροταξικού Πλαισίου για τις ΑΠΕ (ΕΧΠ ΑΠΕ), του οποίου η ολοκλήρωση παίρνει διαρκώς παράταση με τη νέα ημερομηνία ολοκλήρωσης της σύμβασης για τους μελετητές να έχει πάρει νέα διορία έως τις 27 Δεκεμβρίου 2024. Έως τότε όλες οι χωροθετήσεις βασίζονται στο παρωχημένο ΕΧΠ-ΑΠΕ του Γ. Σουφλιά, το οποίο είχε εγκριθεί το 2009 και είχε συνταχθεί λαμβάνοντας υπόψη δεδομένα της δεκαετίας του 2000. Σύμφωνα με πληροφορίες, το αρχικό παραδοτέο που έχει υποβληθεί από τους μελετητές στην πολιτική ηγεσία του ΥΠΕΝ προτείνει ανακατάταξη των περιοχών αιολικής προτεραιότητας (ΠΑΠ) και αποκλεισμού, λαμβάνοντας υπόψη τις εξελίξεις στις τεχνολογίες αλλά και την αλλαγή του κλίματος που έχει οδηγήσει σε μεταβολή καιρικών στοιχείων που αφορούν στις ταχύτητες των ανέμων, την ηλιακή ακτινοβολία κλπ. Οι νέες προτάσεις Η πρόταση των μελετητών, η οποία ενδέχεται να αλλάξει από το επιτελείο του ΥΠΕΝ, είναι να ευνοηθούν περισσότερες περιοχές για την ανάπτυξη έργων ΑΠΕ, αυξάνοντας τις Περιοχές Αιολικής Προτεραιότητας - ΠΑΠ σε 67 από 58 που είναι στο ισχύον ΕΧΠ ΑΠΕ. Οι επιπλέον δημοτικές ενότητες που έχουν προστεθεί βρίσκονται στην Κρήτη (22) και άλλες 18 στις περιοχές των Σερρών, του Κιλκίς και των Ιωαννίνων και τρεις στη Ροδόπη. Επίσης, αυξάνονται και στην Εύβοια, αλλά μειώνονται στην Κάρυστο, περιοχή που θεωρείται επιβαρημένη και υπάρχουν και πολλές αντιδράσεις από τοπικούς φορείς για χωροθετήσεις και άλλων έργων ΑΠΕ. Ο αριθμός τους ωστόσο περιορίζεται σε περιοχές του Έβρου, της Βοιωτίας, της Φθιώτιδας, της Φωκίδας και της Λακωνίας, όπου από 29 οι ΠΑΠ περιορίζονται σε 11. Σχετικά με τις περιοχές αποκλεισμού, εκτός από τα «Απάτητα βουνά» (Λευκά Όρη, Σάος, Σμόλικας, Τύμφη, Ταΰγετος, Χατζή, Άγραφα, Μαίναλο, Δίκτη) στα οποία έχει ήδη ανακοινωθεί από το ΥΠΕΝ ότι απαγορεύεται η χωροθέτηση ΑΠΕ, προτείνεται να ενταχθούν και περιοχές που έχουν χαρακτηριστεί ως «τοπία ιδιαίτερου φυσικού κάλλους», «γεωπάρκα» και μικροί νησιωτικοί υγροτόποι. Βεβαίως, μένει να φανεί εάν τελικά οι προβλέψεις του αρχικού παραδοτέου θα παραμείνουν στο τελικό κείμενο του ΕΧΠ – ΑΠΕ που θα παραδώσουν οι μελετητές στα τέλη του έτους, έπειτα από την εσωτερική διαβούλευση που έχει γίνει στο ΥΠΕΝ, αλλά και με την αγορά.