Αναζήτηση στην κοινότητα

Πριν από τριάντα χρόνια, επιστήμονες και μηχανικοί εκτόξευσαν έναν νέο δορυφόρο για να μελετήσουν την άνοδο της στάθμης της θάλασσας με την πάροδο του χρόνου, μια μελέτη που κάποτε μπορούσε να γίνει μόνο από όργανα μέτρησης στις ακτές. Το TOPEX/Poseidon εκτοξεύτηκε στο διάστημα στις 10 Αυγούστου 1992 και ξεκίνησε μια καταγραφή δεδομένων 30 ετών για το ύψος της επιφάνειας των ωκεανών σε όλο τον κόσμο. Οι παρατηρήσεις έχουν επιβεβαιώσει σε παγκόσμια κλίμακα αυτό που οι επιστήμονες είδαν προηγουμένως από την ακτογραμμή: η μέση στάθμη της θάλασσας ανεβαίνει και ο ρυθμός επιταχύνεται συνεχώς. Οι επιστήμονες ανακάλυψαν ότι η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας —που φαίνεται στο γραμμικό διάγραμμα πάνω— έχει αυξηθεί κατά 10,1 εκατοστά από το 1992. Τα τελευταία 140 χρόνια, οι δορυφόροι και οι μετρητές παλίρροιας δείχνουν ότι η παγκόσμια στάθμη της θάλασσας έχει αυξηθεί 21 έως 24 εκατοστά. Ξεκινώντας με το TOPEX/Poseidon, η NASA και οι συνεργαζόμενες διαστημικές υπηρεσίες έχουν εκτοξεύσει μια σειρά δορυφόρων που χρησιμοποιούν ραντάρ υψομετρίας για την παρακολούθηση της τοπογραφίας της επιφάνειας του ωκεανού – ουσιαστικά, το κατακόρυφο σχήμα και το ύψος του ωκεανού. Τα υψομετρικά ραντάρ στέλνουν συνεχώς παλμούς ραδιοκυμάτων (μικροκύματα) που αντανακλώνται από την επιφάνεια του ωκεανού πίσω προς τον δορυφόρο. Τα όργανα υπολογίζουν τον χρόνο που χρειάζεται για να επιστρέψει το σήμα, ενώ παράλληλα παρακολουθούν την ακριβή θέση του δορυφόρου στο διάστημα. Από αυτό, οι επιστήμονες εξάγουν το ύψος της επιφάνειας της θάλασσας ακριβώς κάτω από τον δορυφόρο. Από το 1992, πέντε αποστολές με παρόμοια υψόμετρα έχουν επαναλάβει την ίδια τροχιά κάθε 10 ημέρες: TOPEX/Poseidon (1992 έως 2006), Jason-1 (2001 έως 2013), το Ocean Surface Topography Mission/Jason-2 (2008 έως 2019), Jason-3 (2016 έως σήμερα) και Sentinel-6 Michael Freilich (2020 έως σήμερα). Οι αποστολές δημιουργήθηκαν μέσω διαφόρων συνεργασιών μεταξύ της NASA, του γαλλικού Centre National d’Etudes Spatiales (CNES), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού για την Εκμετάλλευση Μετεωρολογικών Δορυφόρων (EUMETSAT), του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) και της Εθνικής Υπηρεσίας Ωκεανών και Ατμόσφαιρας των ΗΠΑ. (NOAA). Μαζί, οι ομάδες της αποστολής έχουν συγκεντρώσει ένα ενοποιημένο αρχείο τοπογραφίας ωκεανών που ισοδυναμεί με το έργο μισού εκατομμυρίου μετρητών παλίρροιας. Οι επιστήμονες συσσώρευσαν και επιβεβαίωσαν ένα αρχείο δεδομένων που είναι πλέον αρκετά μεγάλο και ευαίσθητο για να ανιχνεύσει τις παγκόσμιες και περιφερειακές αλλαγές της στάθμης της θάλασσας πέρα από τους εποχιακούς, ετήσιους και δεκαετούς κύκλους που συμβαίνουν φυσικά. «Με δεδομένα 30 ετών, μπορούμε επιτέλους να δούμε τι τεράστιο αντίκτυπο έχουμε στο κλίμα της Γης», δήλωσε ο Josh Willis, ωκεανογράφος στο Jet Propulsion Laboratory και επιστήμονας του έργου της NASA για το Sentinel-6 Michael Freilich. «Η άνοδος της στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από την ανθρώπινη παρέμβαση στο κλίμα επισκιάζει τώρα τους φυσικούς κύκλους. Και συμβαίνει όλο και πιο γρήγορα κάθε δεκαετία». Ο χάρτης στην κορυφή του άρθρου δείχνει τις παγκόσμιες τάσεις στη στάθμη της θάλασσας όπως παρατηρήθηκαν από το 1993 έως το 2022 από το TOPEX/Poseidon, τις τρεις αποστολές Jason και τον Sentinel-6 Michael Freilich. Σημειώστε τις χωρικές διακυμάνσεις στον ρυθμό ανόδου της στάθμης της θάλασσας, με ορισμένα μέρη του ωκεανού να ανεβαίνουν ταχύτερα (που απεικονίζονται με κόκκινο και βαθύ πορτοκαλί) από τον παγκόσμιο ρυθμό. Πολλές από τις ανωμαλίες αντικατοπτρίζουν μακροπρόθεσμες αλλαγές στα ωκεάνια ρεύματα και τη διανομή θερμότητας. Τα δεδομένα υψομετρίας δείχνουν επίσης ότι ο ρυθμός ανόδου της στάθμης της θάλασσας επιταχύνεται. Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα, η παγκόσμια μέση στάθμη της θάλασσας αυξήθηκε κατά περίπου 1,5 mm ανά έτος. Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, ήταν περίπου 2,5 mm ετησίως. Την τελευταία δεκαετία, το ποσοστό αυξήθηκε στα 3,9 mm ετησίως. Οι υψηλές και χαμηλές τιμές κάθε χρόνο προκαλούνται από την ανταλλαγή νερού μεταξύ ξηράς και θάλασσας. «Η χειμερινή βροχή και η χιονόπτωση στο βόρειο ημισφαίριο μετατοπίζουν το νερό από τον ωκεανό στη στεριά και χρειάζεται λίγος χρόνος για να απορροή πίσω στους ωκεανούς», σημείωσε ο Willis. «Αυτό το φαινόμενο προκαλεί συνήθως περίπου 1 cm άνοδο και πτώση κάθε χρόνο, με λίγο περισσότερο ή λιγότερο κατά τη διάρκεια των ετών Ελ Νίνιο και Λα Νίνια. Είναι κυριολεκτικά σαν τον καρδιακό παλμό του πλανήτη». Ενώ μερικά χιλιοστά ανόδου της στάθμης της θάλασσας ετησίως μπορεί να φαίνονται μικρά, οι επιστήμονες εκτιμούν ότι κάθε 2,5 cm ανόδου της στάθμης της θάλασσας μεταφράζεται σε 2,5 μέτρα παραλίας που χάνονται κατά μήκος της μέσης ακτής. Σημαίνει επίσης ότι οι υψηλές παλίρροιες και οι καταιγίδες μπορούν να ανυψώσουν τον ωκεανό τοπικά ακόμη πιο ψηλά, προκαλώντας περισσότερες παράκτιες πλημμύρες, ακόμη και τις ηλιόλουστες μέρες. Σε μια έκθεση που εκδόθηκε τον Φεβρουάριο του 2022, Αμερικανοί επιστήμονες κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι μέχρι το 2050 η στάθμη της θάλασσας κατά μήκος των ακτών των ΗΠΑ θα μπορούσε να ανέβει μεταξύ 25 και 30 cm πάνω από τα σημερινά επίπεδα. «Αυτό που ξεχωρίζει από το αρχείο δορυφορικής υψομετρίας είναι ότι η άνοδος τα τελευταία 30 χρόνια είναι περίπου δέκα φορές μεγαλύτερη από τη φυσική ανταλλαγή νερού μεταξύ ωκεανού και ξηράς σε ένα χρόνο», είπε ο Willis. «Με άλλα λόγια, η άνοδος της παγκόσμιας στάθμης της θάλασσας που προκαλείται από τον άνθρωπο είναι τώρα δέκα φορές μεγαλύτερη από τους φυσικούς κύκλους». Πηγή: NASA

Ώρα 23:55. Ο Γρηγόρης Τσαλιάνης, διευθυντής του ΑΗΣ Καρδιάς Κοζάνης, δίνει ο ίδιος την εντολή στον μηχανικό λειτουργίας του σταθμού και ακολούθως στους χειριστές της νυκτερινής βάρδιας, που είναι στο κοντρόλ ελέγχου της μονάδας 4 του παλαιότερου εν ζωή εργοστασίου παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από λιγνίτη της ΔΕΗ, να προχωρήσουν στην άμεση μείωση του φορτίου και του σβησίματος της μονάδας. Το ασυγκρότητα του ΑΗΣ Καρδιάς, μετά από 47 χρόνια αδιάκοπης λειτουργίας, περνά στην ενεργειακή ιστορία της χώρας. Χθες, αργά τη νύχτα, ολοκληρώθηκαν οι 32.000 ώρες λειτουργίας που είχαν δοθεί στον σταθμό, προκείμενου να λειτουργεί κατά παρέκκλιση, ώστε να εξυπηρετεί όχι μόνο τις ενεργειακές ανάγκες της χώρας, αλλά, κατά κύριο λόγο, τις ανάγκες της τηλεθέρμανσης του δήμου Εορδαίας, που λάμβανε θερμικό φορτίο 100 Mw από την 3η και 4η μονάδα του εργοστασίου. Ο ΑΗΣ Καρδιάς είναι το δεύτερο λιγνιτικό εργοστάσιο της ΔΕΗ μετά την κατασκευή του ΑΗΣ Πτολεμαΐδας και η λειτουργία του συνδέθηκε με την ολοκλήρωση του εξηλεκτρισμού της χώρας, την ενεργειακή αυτονομία και την βιομηχανική ανάπτυξη της Ελλάδας. Το 1975, σε μια περιοδεία του στην Κοζάνη, ο τότε πρωθυπουργός Κωσταντίνος Καραμανλής, περιηγήθηκε στις νεότευκτες εγκαταστάσεις και τα κοντρόλ λειτουργίας του σταθμού, με τις δύο μονάδες που είχε κατασκευάσει η γαλλική ALSTHOM και για την εποχή θεωρούνταν από τις πλέον σύγχρονες στην λιγνιτική βιομηχανία της Ευρώπης. Η μονάδα Μονάδα Ι, ισχύος 300Mw,τέθηκε σε λειτουργία το 1974 και έπαυσε τη λειτουργία της στις 13 Ιουνίου 2019, η Μονάδα ΙΙ, ισχύος 300 Mw τέθηκε σε λειτουργία το 1975 και έπαυσε την λειτουργία της στις 25 Ιουνίου 2019. Η Μονάδα ΙΙΙ, ισχύος 306M w, τέθηκε σε λειτουργία το 1980 και έπαυσε να λειτουργεί στις 18 Απριλίου 2021 και η Μονάδα IVΙ, ισχύος 306M w, που τέθηκε σε λειτουργία το 1981, έπαυσε να λειτουργεί τα μεσάνυχτα της 5ης Μάϊου 2021. Σύμφωνα με στοιχεία που προέρχονται από το αρχείο του ΑΗΣ Καρδιάς, ο ατμοηλεκτρικός σταθμός από την ημέρα της λειτουργίας της πρώτης μονάδας και για 47 χρόνια συνεχούς λειτουργίας σημείωσε ρεκόρ στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, με 293.464.797 MWh, ενώ για καύσιμο χρειάστηκαν περίπου 543.452.059 tn λιγνίτη. Όπως ανέφερε, μιλώντας στο ΑΜΠΕ, ο διευθυντής του ΑΗΣ Καρδιάς, Γρηγόρης Τσαλιάνης, στο μέγιστο της λειτουργίας του, στα μέσα της δεκαετίας του 80 έως και το 1994, απασχολούσε 1.200 εργαζόμενους, ενώ αργότερα μόλις 400 και περίπου 100 με συμβάσεις ορισμένου χρόνου. Ανέφερε ότι στην αίθουσα ελέγχου της μονάδας, «την ώρα που εκτελούσαμε χειρισμούς για το τελευταίο σβήσιμο της τελευταίας μονάδας το κλίμα ήταν ιδιαίτερο οι εργαζόμενοικάποιοι αμήχανοι, άλλοι συγκινημένοι, αφού οι περισσότεροι εξ αυτών εκεί ξεκίνησαν τον εργασιακό τους βίο. Κλείνει ένα κύκλος για τα στελέχη κα τους εργαζόμενους και ανοίγει ένας άλλος για την επιχείρηση και τους εργαζόμενους» κατέληξε ο κ. Τσαλιάνης. Στο πλαίσιο της απολιγνιτοποίησης στις εκτάσεις που καταλαμβάνει ο σταθμός έχει αποφασιστεί από την ΔΕΗ ότι θα κατασκευαστεί η νέα μονάδα Συμπαραγωγή Ηλεκτρισμού-Θερμότητας Υψηλής Απόδοσης (ΣΗΘΥΑ) Φυσικού Αερίου που θα τροφοδοτεί με θερμική ενέργεια τις Τηλεθερμάνσεις της Κοζάνης, Πτολεμαΐδας και Αμυνταίου. Ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, Γιώργος Αδαμίδης, σχολίασε ότι «για κάτι λιγότερο από μισό αιώνα, ο ΑΗΣ Καρδιάς αποτέλεσε έναν σταθμό σύμβολο, που χαρακτήρισε και συνέδεσε την περιοχή της Κοζάνης και τη χώρα μας με την ηλεκτρενέργεια, το κοινωνικό αγαθό του ρεύματος, τη λειτουργία της πρωτοποριακής τηλεθέρμανσης» και συμπλήρωσε ότι το σβήσιμο του ΑΗΣ «αποτελεί ένα σημαντικότατο οικονομικό πλήγμα για την περιοχή». Ο δήμαρχος Εορδαίας, Παναγιώτης Πλακεντάς, τόνισε ότι η πόλη της Πτολεμαΐδας οφείλει τη θέρμανσή της τόσο στον ΑΗΣ Πτολεμαΐδας, που έκλεισε το 2011, όσο και στον ΑΗΣ Καρδιάς, που προσέφερε σημαντικές υπηρεσίες και ανέφερε ότι «κάθε κλείσιμο λιγνιτικής μονάδας είναι μια τεράστια απώλεια για την περιοχή μας». Πηγή: ΑΜΠΕ

Το 2020 ήταν η πιο ζεστή χρονιά για την Ευρώπη ανακοίνωσε το πρόγραμμα Copernicus της ΕΕ, κρούοντας τον κώδωνα του κινδύνου για την κλιματική αλλαγή. Σε παγκόσμιο επίπεδο, το 2020 ήταν η μία από τις δύο πιο θερμές χρονιές που έχουν καταγραφεί, στα ίδια επίπεδα με το 2016. Όμως, ήταν η πιο ζεστή χρονιά που έχει βιώσει η Ευρώπη, καθώς η μέση θερμοκρασία ξεπέρασε κατά 0,4 βαθμό Κελσίου αυτή των πέντε πιο θερμών ετών, όλα τους την προηγούμενη δεκαετία. «Η θερμοκρασία παρουσιάζει άνοδο όλες τις εποχές στην Ευρώπη», παρατήρησε η Φρέγια Βάμποργκ επιστήμονας του ευρωπαϊκού προγράμματος. Ο χειμώνας του 2020 ήταν ο πιο ζεστός που έχει καταγραφεί ποτέ, καθώς η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη κατά 3,4 βαθμούς Κελσίου σε σχέση με τη μέση θερμοκρασία που καταγράφηκε τους χειμώνες την περίοδο 1981-2020. Η υπερθέρμανση ήταν ιδιαίτερα αισθητή στο βορειοανατολικό τμήμα της ηπείρου, κυρίως στις αρκτικές περιοχές της Σιβηρίας, όπου καταγράφηκε η πιο ζεστή χρονιά από τότε που διατηρούνται αρχεία, με θερμοκρασία κατά 4,3 βαθμούς ανώτερη από τον μέσο όρο. Στο σύνολό της η Αρκτική γνώρισε τη δεύτερη θερμότερη χρονιά της, με τη θερμοκρασία να είναι 2,2 βαθμούς Κελσίου πάνω από τον μέσο όρο της περιόδου 1981-2020. Αλλά και το περασμένο φθινόπωρο ήταν το θερμότερο που έχει καταγραφεί στην Ευρώπη. Από την άλλη, οι καύσωνες του καλοκαιριού δεν ήταν ούτε τόσο έντονοι, ούτε τόσο παρατεταμένοι όσο τα τελευταία χρόνια, παρά το γεγονός ότι σε κάποιες περιοχές καταγράφηκε ρεκόρ ζέστης, όπως στις σκανδιναβικές χώρες και τη Γαλλία. Η συγκέντρωση στην ατμόσφαιρα των αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου, κυρίως του διοξειδίου του άνθρακα και του μεθανίου, αυξήθηκε κατά 0,6% και 0,8% αντίστοιχα σε σχέση με το 2019, για να φτάσει το 2020 στο υψηλότερο επίπεδό που έχει καταγραφεί πότέ από το 2003 που διατηρούνται αρχεία. Τα συμπεράσματα της έκθεσης του προγράμματος Copernicus απέχουν πολύ από τους στόχους της Συμφωνίας του Παρισιού για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής, που προβλέπει τη μείωση των αερίων του θερμοκηπίου και τον περιορισμό της ανόδου της θερμοκρασίας του πλανήτη στον 1,5% βαθμό Κελσίου σε σχέση με την προβιομηχανική εποχή. Για να επιτευχθεί ο στόχος αυτός θα πρέπει να μειωθεί η έκλυση του διοξειδίου του άνθρακα κατά 7,6% ετησίως κάθε χρόνο από το 2020 ως το 2030. «Είναι επιτακτική ανάγκη να δράσουμε. Όλοι οι δείκτες πάνω προς τη λάθος κατεύθυνση», τόνισε ο Ζαν- Νοέλ Τεπότ διευθυντής του ευρωπαϊκού προγράμματος.

Απόφαση με την οποία παρατείνεται, έως και τις 31 Δεκεμβρίου 2021 η καταβολή των βεβαιωμένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) και τα Ελεγκτικά Κέντρα οφειλών, που τελούν σε αναστολή είσπραξης μέχρι 30-4-2021, υπέγραψε ο Υφυπουργός Οικονομικών Απόστολος Βεσυρόπουλος υπέγραψε σήμερα απόφαση με την οποία παρατείνεται, μέχρι και τις 31 Δεκεμβρίου 2021 η καταβολή των βεβαιωμένων στις Δημόσιες Οικονομικές Υπηρεσίες (Δ.Ο.Υ.) και τα Ελεγκτικά Κέντρα οφειλών, οι οποίες τελούν σε αναστολή είσπραξης μέχρι 30-4-2021. "Η παράταση αναστολής κρίνεται επιβεβλημένη λόγω των συνθηκών που επικρατούν, στο πλαίσιο των μέτρων αντιμετώπισης των αρνητικών συνεπειών της πανδημίας σε συγκεκριμένους τομείς της οικονομίας" αναφέρεται σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών.

Οι απώλειες της συγκομιδής που οφείλονται σε επεισόδια καύσωνα και ξηρασίας τριπλασιάστηκαν τα τελευταία 50 χρόνια στην Ευρώπη, σύμφωνα με μελέτη που υπογραμμίζει τη σημασία να υπάρξουν σκέψεις για καλλιέργειες προσαρμοσμένες στην κλιματική αλλαγή. Στην έρευνα που δημοσιεύτηκε πρόσφατα στο επιστημονικό περιοδικό Environmental Research Letters, οι ερευνητές βασίζονται στα δεδομένα γεωργικής παραγωγής και στα ακραία καιρικά φαινόμενα (ξηρασία, καύσωνας, πλημμύρες, κύμα ψύχους) μεταξύ 1961 και 2018 σε 28 ευρωπαϊκές χώρες (στη σημερινή ΕΕ των 27 και τη Βρετανία). Οι σημαντικότερες επιπτώσεις αφορούν τις ξηρασίες και τα κύματα καύσωνα: «Η σοβαρότητα των επιπτώσεων των ξηρασιών και των καυσώνων στη γεωργική παραγωγή σχεδόν τριπλασιάστηκε αυτά τα τελευταία 50 χρόνια». Από μια μείωση 2,2% της παραγωγής για την περίοδο 1964-1990 φτάσαμε σε μείωση 7,3% για την περίοδο 1991-2015. «Παρότι οι αποδόσεις των ευρωπαϊκών καλλιεργειών αυξήθηκαν κατά 150% περίπου μεταξύ 1964-1990 και 1991-2015, διαπιστώσαμε ότι οι ξηρασίες και τα κύματα καύσωνα είχαν σοβαρότερες συνέπειες κατά την πιο πρόσφατη περίοδο για τους διαφόρους τύπους καλλιεργειών», σχολίασε η κύρια συντάκτρια της μελέτης Τερέζα Μπρας του Nova School of Science and Technology στη Λισαβόνα. Οι αριθμοί δείχνουν ότι οι ξηρασίες, που γίνονται όλο και πιο συχνές, είναι επίσης όλο και πιο έντονες: «Τα πιο σοβαρά επεισόδια ξηρασίας γίνονται δυσανάλογα πιο σοβαρά». Πρώτο θύμα ξηρασίας τα σιτηρά Οι ερευνητές δεν περίμεναν οι επιπτώσεις αυτές να είναι «τόσο σοβαρές» πρόσθεσε ο Γιόνας Γιάγκερμεϊρ, του Ινστιτούτου Διαστημικών Μελετών Goddard της Nasa.Τα πρώτα θύματα είναι τα σιτηρά, σε αντίθεση με άλλες καλλιέργειες (λαχανικά, αμπέλια, φρούτα κ.λπ.) που χρησιμοποιούν πολύ περισσότερο την άρδευση, σημειώνει η μελέτη. «Τα σιτηρά, ένα βασικό τρόφιμο που καταλαμβάνει σχεδόν το 65% της καλλιεργούμενης έκτασης της ΕΕ και το οποίο χρησιμοποιείται κυρίως για τη διατροφή των ζώων είναι η σοβαρότερα πληγείσα καλλιέργεια. Ειδικότερα, διαπιστώσαμε ότι, για κάθε έτος που σημαδεύεται από ένα επεισόδιο ξηρασίας, οι απώλειες των σιτηρών αυξάνονται κατά 3%», διευκρίνισε η Τερέζα Μπρας. Στροφή σε πιο ανθεκτικά είδη τροφίμων Ενώ αυτά τα ακραία καιρικά φαινόμενα αναμένεται να πολλαπλασιαστούν με την υπερθέρμανση του πλανήτη, οι συντάκτες της μελέτης προτρέπουν να εξεταστούν «στρατηγικές και προτεραιότητες με σκοπό τη βελτίωση της ανθεκτικότητας του αγροδιατροφικού συστήματος». Αυτό «απαιτεί μια νέα ματιά σε πιο ανθεκτικά είδη τροφίμων», σχολίασε η δρ Ζούλια Σέισας, επίσης του La Nova School στη Λισαβόνα. Το θέμα αυτό είναι ακόμη πιο σημαντικό καθώς η Ευρωπαϊκή Ένωση είναι ένας από τους πρώτους παραγωγούς και εξαγωγείς γεωργικών προϊόντων. Επομένως, αυτό που συμβαίνει μπορεί να έχει «επιπτώσεις στο παγκόσμιο αγροδιατροφικό σύστημα», είτε στις τιμές είτε στη διαθεσιμότητα των προϊόντων, σημειώνει η μελέτη. Κατά συνέπεια, ο καύσωνας και η ξηρασία του 2018 στην Ευρώπη «προκάλεσαν μείωση της παραγωγής των σιτηρών κατά 8% σε σχέση με τα προηγούμενα πέντε χρόνια, με αποτέλεσμα ελλείψεις σε ζωοτροφές και αύξηση των τιμών».

Ο ρυθμός με τον οποίο καταστρέφονται τα δάση του πλανήτη αυξήθηκε απότομα πέρυσι, καθώς τουλάχιστον 42.000 τετραγωνικά δενδροκάλυψης χάθηκαν σε σημαντικές τροπικές περιοχές. Σύμφωνα με τα στοιχεία από το πανεπιστήμιο του Μέριλαντ και την παγκόσμια πλατφόρμα Global Forest Watch, οι απώλειες ξεπέρασαν κατά πολύ τον μέσο όρο των τελευταίων 20 ετών. Το 2020 ήταν η τρίτη χειρότερη χρονιά σε ό,τι αφορά στην καταστροφή δασών από το 2002, όταν ξεκίνησε η συγκρίσιμη καταγραφή. Οι απώλειες ήταν ιδιαίτερα βαριές σε τροπικά παρθένα δάση, όπως στον Αμαζόνιο, το Κονγκό και τη νοτιοανατολική Ασία. Αυτά τα δάση είναι ζωτικής σημασίας τόσο στην απορρόφηση του διοξειδίου του άνθρακα για τη ρύθμιση του παγκόσμιου κλίματος, όσο και για τα αναντικατάστατα οικοσυστήματά τους. Μόνο οι απώλειες σε αυτού του τύπου τα δάση ανέρχονται σε 4,2 εκατομμύρια εκτάρια, κάτι που αντιστοιχεί στις ετήσιες εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα από 575 εκατομμύρια αυτοκίνητα, σύμφωνα με το World Resources Institute που συνέταξε την έκθεση. Συνολικά χάθηκαν 12,2 εκατομμύρια εκτάρια δενδροκάλυψης σε τροπικές περιοχές το 2020, μια αύξηση 12% σε σύγκριση με το 2019. Η χειρότερη κατάσταση καταγράφηκε στη Βραζιλία, εκεί όπου καταστράφηκαν 1,7 εκατομμύρια εκτάρια δασικών εκτάσεων, μια αύξηση περίπου 25% σε σύγκριση με το 2019. Αν και ο Αμαζόνιος είναι στο επίκεντρο, οι επιστήμονες ανησυχούν ολοένα περισσότερο για το Παντανάλ στη Βραζιλία, τον μεγαλύτερο τροπικό υγρότοπο στον κόσμο. Περίπου το ένα τρίτο του εκτιμάται ότι επλήγη από φωτιές πέρυσι, με καταστροφικές συνέπειες για τη βιοποικιλότητα. Η πανδημία δεν φαίνεται να είχε ξεκάθαρο αντίκτυπο στο μοτίβο της καταστροφής των δασών. Όμως, ο Ρομπ Τέιλορ- διευθυντής προγραμμάτων για τα δάση στο WRI- προειδοποίησε ότι μπορεί να υπάρξει μεγαλύτερος αντίκτυπος στο μέλλον, καθώς φαίνεται ότι άνθρωποι αναγκάστηκαν να επιστρέψουν σε αγροτικές περιοχές, λόγω των lockdown αλλά και του γεγονότος ότι επιδεινώθηκαν οι οικονομικές συνθήκες στις πόλεις. Από την πλευρά της η Φράνσις Σέιμουρ, ερευνήτρια του WRI, εξέφρασε φόβο ότι οι χώρες που είναι αντιμέτωπες με υψηλότερο χρέος λόγω της πανδημίας, μπορεί να μπουν στον πειρασμό να ενδώσουν σε συμφέροντα που θέλουν να εκμεταλλευτούν τα δάση με μη βιώσιμο τρόπο ή μπορεί να αναγκαστούν να μειώσουν τους πόρους για την προστασία των δασών. Στον αντίποδα, υπάρχουν και θετικές εξελίξεις, σε χώρες που έλαβαν μέτρα τα τελευταία χρόνια. Η αποψίλωση των δασών μειώθηκε στην Ινδονησία, η οποία για πρώτη φορά δεν είναι στις τρεις πρώτες χώρες με τις μεγαλύτερες απώλειες σε παρθένα δάση. Το 2020, για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά, καταγράφηκε υποχώρηση της αποψίλωσης των δασών στην Ινδονησία που το 2016, έπειτα από καταστροφικές φωτιές, αναγκάστηκε να αναστείλει τις κοπές δέντρων σε παρθένα δάση, ενώ περιόρισε τις άδειες που δίνονται σε φυτείες. Αλλά και στη Μαλαισία, που έχει χάσει περίπου το ένα τρίτο των παρθένων δασών της από το ‘70, μειώθηκε η αποψίλωση των δασών, χάρη στους αυστηρούς νόμους που υιοθετήθηκαν για την αντιμετώπιση της παράνομης υλοτομίας. Από την άλλοι, οι πλουσιότερες χώρες δεν είναι «άτρωτες» απέναντι σε αυτή την απειλή. Για παράδειγμα, στη Γερμανία τριπλασιάστηκαν οι απώλειες δασικών εκτάσεων το 2020, σε σύγκριση με το 2018, ενώ η Αυστραλία έχει καταγράψει εννιαπλάσιες απώλειες τα τελευταία δύο χρόνια. Με πληροφορίες από Guardian

Από 9.757 που ήταν οι ξενοδοχειακές μονάδες, όλων των κατηγοριών, στην Ελλάδα το 2015, σε 9.971 το 2019, με μεγάλο ποσοστό των επενδύσεων να κατευθύνεται σε καταλύματα τεσσάρων και πέντε αστέρων. Η επενδυτική έκρηξη στον Τουρισμό τα τελευταία χρόνια, με 214 νέα ξενοδοχεία την παραπάνω περίοδο, αποτυπώνεται στη μελέτη της Grant Thornton με τίτλο: "Η στρατηγική σημασία της Φιλοξενίας για την Ελλάδα" που διενεργήθηκε για λογαριασμό του Ξενοδοχειακού Επιμελητηρίου της Ελλάδος που παρουσιάστηκε χθες σε διαδικτυακή συνέντευξη τύπου. Την ίδια ώρα, όπως έδειξε η μελέτη, καταγράφεται αύξηση δαπανών για προμήθειες κατά 42% στα καταλύματα και 8% στην εστίαση. Μια επενδυτική ροή που θα συνεχιζόταν απρόσκοπτα σε περίπτωση που η πανδημία δεν έβαζε στον "πάγο" την τουριστική δραστηριότητα, όμως εκτιμάται από παράγοντες του χώρου πως θα ξαναβρεί σύντομα το δρόμο της, καθώς και δεκάδες ξενοδοχειακά projects βρίσκονται σε τροχιά υλοποίησης, ενώ και η ζήτηση για διακοπές στη χώρα μας προβλέπεται να είναι υψηλά και τα επόμενα χρόνια. Σύμφωνα με τη μελέτη, 3 δισ. επενδύσεις σε ανακαινίσεις καταλυμάτων πραγματοποιήθηκαν κατά την περίοδο 2017-2019. 1 δισ. ήταν η συνολική επένδυση για ανακαινίσεις το 2019 στα ξενοδοχειακά καταλύματα. Παράλληλα εκτιμάται πως 100 χιλ. φτάνει το μέσο ύψος επένδυσης για ανακαίνιση το οποίο υλοποιείται από κάθε κατάλυμα (ξενοδοχείο) σε ετήσια βάση. Η δημιουργία νέων καταλυμάτων φθάνει τα 170 εκατ. ευρώ. Επίσης οι λοιπές επενδύσεις σε καταλύματα ανέρχονται στα 300 εκατ. ευρώ ετησίως και σε 140 εκατ. ευρώ ανέρχονται τα κονδύλια επενδύσεων στις μονάδες εστίασης. Όπως υπογραμμίζει η μελέτη η Φιλοξενία αποτελεί τον πρώτο κλάδο σε επίπεδο προσφοράς θέσεων εργασίας (1 στις 4 θέσεις εργασίας είναι αποτέλεσμα της φιλοξενίας). Βάσει της ανάλυσης του μέσου ετήσιου ύψους επένδυσης σε ανακαινίσεις ανά ξενοδοχειακή μονάδα (100 χιλ. ευρώ) στους επιμέρους "συνδεόμενους" κλάδους προκύπτει συνολική οικονομική συνεισφορά 4,8 δισ. ευρώ κατά το διάστημα 2015-2019 (~ 1 δισ. ανά έτος), μέσα από τις επενδύσεις σε ανακαίνιση καταλυμάτων. Το 80% του οικονομικού οφέλους αφορά τον κατασκευαστικό κλάδο και τους κλάδους της βιομηχανίας και του εμπορίου (χονδρικό και λιανικό). Η επίπτωση στην απασχόληση Σε επίπεδο συνεισφοράς στην ενίσχυση των θέσεων εργασίας και στη βελτίωση των ποιοτικών χαρακτηριστικών απασχόλησης, ο κλάδος της φιλοξενίας αποτελεί την πρώτη σε κατάταξη με τη μεγαλύτερη συμβολή στην αύξηση του ετήσιου πλήθους των απασχολούμενων. Επίσης συμβάλει στην αύξηση των ευκαιριών απασχόλησης μέσω της προώθησης της ισότητας των φύλων στην εργασία, της μείωσης της ανεργίας των νέων και την δημιουργία ευκαιριών απασχόλησης για άτομα με χαμηλότερο επίπεδο εκπαίδευσης. Ειδικότερα, 1 στις 4 πρόσθετες θέσεις εργασίας στην οικονομία είναι αποτέλεσμα της φιλοξενίας, περίπου ήμισυ (46%) των εργαζομένων αφορά γυναικεία απασχόληση, το μερίδιο των εργαζομένων νεαρής ηλικίας ξεπερνά κατά 9 ποσοστιαίες μονάδες το μέσο μερίδιο των λοιπών κλάδων. [email protected]

Σε ρυθμούς 200 χρόνων από την Ελληνική Επανάσταση κινείται, ή μάλλον πετάει, και η Aegean Airlines, αεροσκάφος της οποίας πέταξε πάνω από την Πελοπόννησο, σχηματίζοντας με την πορεία του τον αριθμό 200. Ειδικότερα, το πέντε χρόνων αεροσκάφος Airbus Α320, πέταξε περίπου στα 20.000 πόδια πάνω από τον τόπο που ξεκίνησε η Ελληνική Επανάσταση. Ξεκίνησε από το Ελ. Βενιζέλος, έφτασε στην Αχαΐα και από εκεί ξεκίνησε να σχηματίζει το 200, πετώντας πάνω από την Αρχαία Ολυμπία, τα Καλάβρυτα, την Κόρινθο, το Άργος και τα ιστορικά Δερβενάκια. Σημειώνεται ότι ακόμα και ο αριθμός της πτήσης ήταν συμβολικός για την οποία επιλέχθηκε το Α3 1821.

Ένα ναυάγιο στα νερά γύρω από το βυθισμένο λιμάνι του Θώνης – Ηρακλείου αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν στις περιγραφές του ο Ηρόδοτος. (Το Ηράκλειον ή Θώνις, κατά τους αρχαίους Αιγυπτίους, ήταν παραθαλάσσια πόλη με λιμάνι στις εκβολές του Νείλου. Άνθισε για δύο αιώνες, από το 550 π.Χ. ως το 331 π.Χ.). Ο Έλληνας ιστορικός, Ηρόδοτος, τον 5ο αιώνα π.Χ είχε ταξιδέψει στην Αίγυπτο και στα γραπτά του έκανε λόγο για ασυνήθιστα ποταμόπλοια στο Νείλο. Μεταγενέστεροι μελετητές θεώρησαν πως τα κείμενα αυτά αποτελούσαν στοιχεία φαντασίας και όχι καθαρή ιστορική καταγραφή. Κάτι που όμως πλέον καταρρίπτεται, καθώς υποβρύχιες ανακαλύψεις δικαιώνουν τον Έλληνα ιστορικό μετά από τόσους αιώνες. Ο Ηρόδοτος στην πρώτη μεγάλη ιστορική καταγραφή του αρχαίου κόσμου αφιερώνει 23 γραμμές της ιστορίας του, όπως αναφέρει σε δημοσίευμά του ο Guardian, στην περίπλοκη περιγραφή της κατασκευής ενός σκάφους «baris». Για αιώνες οι μελετητές υποστήριξαν καθώς δεν υπήρχαν αρχαιολογικά στοιχεία που να βεβαιώνουν ότι τέτοια πλοία υπήρξαν. Τώρα υπάρχουν στοιχεία. Ένα «καταπληκτικά συντηρημένο» ναυάγιο στα νερά γύρω από τη βυθισμένη πόλη Θώνις-Ηράκλειο αποκάλυψε πόσο ακριβής ήταν στις περιγραφές του ο Ηρόδοτος. «Όταν ανακαλύψαμε το ναυάγιο αυτό συνειδητοποιήσαμε ότι ο Ηρόδοτος είχε δίκιο», δήλωσε ο Δρ. Ντάμιαν Ρόμπινσον, διευθυντής του Κέντρου ναυτικής Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ο οποίος δημοσιεύει τα ευρήματα της ανασκαφής. «Αυτό που περιγράφει ο Ηρόδοτος ήταν αυτό που είδαμε.» Το 450 π.Χ. ο Ηρόδοτος παρακολούθησε την κατασκευή ενός baris. Παρατήρησε πως οι οικοδόμοι: «έκοψαν τις σανίδες σε δύο ράβδους (περίπου 100 εκατοστά μάκρος) και τα κανόνισαν σαν τούβλα». Έγραφε πως: «Στις ισχυρές και μακρές επιφάνειες (ξύλινα κομμάτια) εισάγουν δύο σανίδες. Όταν έχουν κατασκευάσει το πλοίο τους με αυτόν τον τρόπο, τεντώνουν τις δοκούς πάνω τους … Περνούν τις ραφές από μέσα με τον πάπυρο. Υπάρχει ένα πηδάλιο, που διέρχεται από μια τρύπα στη τρόπιδα. Ο ιστός είναι από ακακία και τα πανιά από πάπυρο… » Φωτογραφία: Christoph Gerigk/Franck Goddio/Hilti Foundation Ο Ρόμπινσον είπε ότι οι προηγούμενοι μελετητές «είχαν κάνει κάποια λάθη» προσπαθώντας να ερμηνεύσουν το κείμενο χωρίς αρχαιολογικά στοιχεία. Αλλά η τωρινή ανασκαφή του λεγόμενου «Πλοίου 17» έχει αποκαλύψει ένα τεράστιο κύτος σε σχήμα ημισελήνου και έναν τύπο κατασκευής που δεν έχει ξανακαταγραφεί, ο οποίος περιλαμβάνει χοντρές σανίδες – όπως είχε παρατηρήσει ο Ηρόδοτος, περιγράφοντας ένα ελαφρώς μικρότερο σκάφος. Αρχικά είχε μήκος έως 28 μέτρα, είναι ένα από τα πρώτα αρχαία αιγυπτιακά εμπορικά σκάφη που έχουν ανακαλυφθεί ποτέ. Ο Ρόμπινσον πρόσθεσε: «Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα σκάφη να έχουν μακρά εσωτερικά πλευρά. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι σήμαινε … Τη δομή αυτή δεν την είχαμε δει ποτέ πριν, από αρχαιολογικής άποψης. Ανακαλύψαμε αυτή τη μορφή κατασκευής σε αυτό το συγκεκριμένο σκάφος και είναι απολύτως αυτό που έλεγε ο Ηρόδοτος». Ο Ρόμπινσον πρόσθεσε: «Ο Ηρόδοτος περιγράφει τα σκάφη να έχουν μακρά εσωτερικά πλευρά. Κανείς δεν ήξερε πραγματικά τι σήμαινε … Τη δομή αυτή δεν την είχαμε δει ποτέ πριν, από αρχαιολογικής άποψης. Ανακαλύψαμε αυτή τη μορφή κατασκευής σε αυτό το συγκεκριμένο σκάφος και είναι απολύτως αυτό που έλεγε ο Ηρόδοτος». Φωτογραφία: Christoph Gerigk/Franck Goddio/Hilti Foundation Περίπου το 70% του σκάφους έχει επιβιώσει, καλά διατηρημένο στο Νείλο. Οι σανίδες της ακακίας κρατήθηκαν μαζί με τις μεγάλες πλευρικές ράβδους – με μήκος περίπου 2 μ. – και στερεώθηκαν με γόμφους, δημιουργώντας γραμμές «εσωτερικών πλευρών» μέσα στο κύτος. Το σύστημα πλοήγησης χρησιμοποιεί ένα αξονικό πηδάλιο με δύο κυκλικά ανοίγματα για τιμόνι και ένα kat;arti προς το κέντρο του σκάφους. Ο Ρόμπινσον δήλωσε: «Εδώ έχουμε μια εντελώς μοναδική μορφή κατασκευής, που δεν έχουμε δει πουθενά αλλού». Ο Alexander Belov, του οποίου το βιβλίο για το ναυάγιο,Slip 17: a Baris from Thonis-Heracleion, δημοσιεύεται αυτό το μήνα, δείχνει ότι η ναυτική αρχιτεκτονική του ναυαγίου είναι τόσο κοντά στην περιγραφή που έδωσε ο Ηρόδοτος, που θα μπορούσε να έχει γίνει στο ίδιο το ναυπηγείο που επισκέφτηκε. Η ανάλυση λέξη προς λέξη του κειμένου καταδεικνύει ότι σχεδόν κάθε λεπτομέρεια αντιστοιχεί «ακριβώς στα αποδεικτικά στοιχεία».

Η εγχώρια κατανάλωση διαμορφώθηκε πέρυσι σε 63,1 εκατ. μεγαβατώρες (5,48 δισ. κυβικά μέτρα) από 57,4 εκατ. MWh το 2019, σημειώνοντας αύξηση 9,5%. Σε επίπεδα - ρεκόρ διαμορφώθηκε η κατανάλωση του φυσικού αερίου στην Ελλάδα το 2020, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΔΕΣΦΑ που καταδεικνύουν επίσης ότι σχεδόν οι μισές από τις ποσότητες αερίου προήλθαν από τον Τερματικό Σταθμό Υγροποιημένου Φυσικού Αερίου (LNG) στη Ρεβυθούσα. Ειδικότερα η εγχώρια κατανάλωση διαμορφώθηκε πέρυσι σε 63,1 εκατ. Μεγαβατώρες (5,48 δισ. κυβικά μέτρα) από 57,4 εκατ. MWh το 2019, σημειώνοντας αύξηση 9,5%. Το 46% της ποσότητας που καταναλώθηκε προήλθε από εισαγωγές φορτίων LNG στις δεξαμενές της Ρεβυθούσας όπου είναι ενδεικτικό ότι οι ποσότητες που αεριοποιήθηκαν προκειμένου να διοχετευθούν στο σύστημα πενταπλασιάστηκαν σε σχέση με το 2014. Το LNG, λόγω και των χαμηλότερων τιμών σε σχέση με το αέριο των αγωγών, κυριάρχησε στις εισαγωγές φυσικού αερίου την περασμένη χρονιά. Σύμφωνα με τα στοιχεία, τα δεξαμενόπλοια που εκφόρτωσαν στη Ρεβυθούσα, μετέφεραν φορτία από 8 διαφορετικές χώρες προέλευσης. Παρόλο που το 2019 η Αλγερία διατηρούσε κυρίαρχη θέση στις ποσότητες LNG που εισήχθησαν στη χώρα με ποσοστό 20%, το 2020 στην πρώτη θέση πέρασαν οι ΗΠΑ με ποσοστό 48%. Διψήφιο νούμερο κατέγραψε επίσης το Κατάρ (22%), ενώ ακολουθούν η Νιγηρία και η Αλγερία με ποσοστό 9% και οι Νορβηγία, Αίγυπτος, Γαλλία και Ολλανδία με 3%. Αξιοσημείωτες ήταν επίσης οι εξαγωγές μέσω της διασύνδεσης στο Σιδηρόκαστρο που έφθασαν σε 7,3 εκατ. Μεγαβατώρες ή 649 εκατ. κυβικά μέτρα. Στην εγχώρια αγορά οι μεγαλύτερες ποσότητες φυσικού αερίου καταναλώθηκαν από τους ηλεκτροπαραγωγούς, οι οποίοι κάλυψαν το 65% της ζήτησης. Ακολούθησαν οι οικιακοί καταναλωτές και οι επιχειρήσεις μέσω των δικτύων διανομής, με κατανάλωση 19%, ενώ το 16% ζητήθηκε από τις εγχώριες βιομηχανίες, που συνδέονται απευθείας στο σύστημα υψηλής πίεσης του ΔΕΣΦΑ. Μέχρι τον Δεκέμβριο του 2020, η Ελλάδα διέθετε τρία σημεία εισόδου φυσικού αερίου: ένα στα ελληνοτουρκικά σύνορα στους Κήπους, ένα στα ελληνοβουλγαρικά σύνορα κοντά στο Σιδηρόκαστρο και ένα στον τερματικό σταθμό LNG της Ρεβυθούσας. Η εισαγωγή του φυσικού αερίου στα συγκεκριμένα σημεία μοιράστηκε ως εξής: το 53,82% του φυσικού αερίου εισήχθη από τη Βουλγαρία (31,9 εκατ. MWh) και από την Τουρκία (6,1 εκατ. MWh), ενώ το 46,18% εισήχθη μέσω του τερματικού σταθμού LNG της Ρεβυθούσας (32,6 εκατ. MWh). Από το τέλος Δεκεμβρίου 2020 τέθηκε σε εμπορική λειτουργία το σημείο εισόδου Νέα Μεσημβρία, το οποίο συνδέει το Εθνικό Σύστημα Φυσικού Αερίου (ΕΣΦΑ) με τον Διαδριατικό αγωγό (TAP), και από το οποίο εισήχθησαν 650 MWh έως τις 31.12.2020. Έτσι, η Ελλάδα διαθέτει πλέον τέσσερα σημεία εισόδου φυσικού αερίου, ενώ η σύνδεση με τον TAP αναβαθμίζει σημαντικά τον ρόλο της χώρας στο περιφερειακό ενεργειακό τοπίο, καθώς το Σύστημα Φυσικού Αερίου συνδέεται πλέον με μία από τις μεγαλύτερες αγορές φυσικού αερίου στην Ευρώπη, αυτή της Ιταλίας, η οποία με τη σειρά της συνδέεται με τη Βόρεια Ευρώπη μέσω της Ελβετίας και της Γερμανίας.

Όταν θα κληθεί ο ιστορικός του μέλλοντος να γράψει για την Ελλάδα της μεταπολίτευσης και μέχρι την πανδημία του κορωνοϊού, θα μπορέσει να κάνει, μεταξύ άλλων, δύο σημαντικές διαπιστώσεις. Ο ένας είναι πως η εσωστρεφής χώρα του 1974, είχε μεταβληθεί σε μία σύγχρονη δημοκρατία παρά τα προβλήματα που συνάντησε στην πορεία της. Ο δεύτερος είναι η πραγματική μεταμόρφωση της, από μία χώρα φτωχή σε υποδομές, σε μία χώρα με πολλές και σημαντικές υποδομές, η οποία μπορεί να υστερεί σε σχέση με τις μεγάλες δυτικές οικονομίες, έκανε όμως άλματα για να πλησιάσει. Όσο και αν σαν χώρα διαμαρτυρόμαστε -δικαιώς πολλές φορές- και γκρινιάζουμε για την αργοπορία ανάπτυξης υποδομών, αν κοιτάξουμε τη χώρα προοπτικά και πάντα με μία ιστορική ματιά, θα δούμε ότι έχει συντελεστεί ένα μικρό θαύμα. Από την ψωροκώσταινα στην Ελλάδα της ΕΕ Οι επόμενες ερωτήσεις που θα καλούταν τότε ο ίδιος ιστορικός να απαντήσει είναι, πως έγινε αυτό, με τι πολιτικές και με ποια αποτελέσματα, κοινωνικά και οικονομικά. Σε αυτό, ο υπογράφων σήμερα αυτό το άρθρο θα πρέπει να υποθέσει αλλά και να βγει από το σημερινό πλαίσιο καταστάσεων. Υπάρχουν όμως κάποιες αντικειμενικές αλήθειες. Η είσοδος της Ελλάδας το 1980 στην τότε ΕΟΚ και σήμερα Ευρωπαϊκή Ένωση, μπορεί τότε να αποτέλεσε σημείο πολιτικής διαμάχης, όμως σήμερα μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι εκείνη η ένταξη, έβαλε μία χώρα που πάντα πατούσε μία στη δύση και μία στην ανατολή, μία ρότα προς τη δύση και την έκανε μέλος μίας από τις πιο ισχυρές ενώσεις στον κόσμο. Πέρα από τα όποια αρνητικά θα μπορούσε κάποιος να ισχυριστεί, η Ελλάδα σχεδόν άμεσα άρχισε να επωφελείται από την εισροή επιδοτήσεων και προγραμμάτων για την βελτίωση της οικονομικής της κατάστασης και φυσικά για την βελτίωση των υποδομών της. Το παρελθόν Θα πρέπει να θυμίσουμε σε εκείνους που είναι κάτω των 40 ή και των 30 ετών και που μπορεί να μην έχουν εικόνα του πως ήταν η χώρα μας τη δεκαετία του 1980, πως βρισκόμασταν σε μία κατάσταση η οποία περιελάμβανε στον τομέα των υποδομών: -απαρχαιωμένο οδικό δίκτυο με μηδενικά σχεδόν δίκτυα αυτοκινητόδρομων -απαρχαιωμένη και μόλις μία, γραμμή Μετρό στην Αθήνα που μετρούσε ήδη πάνω από 3 εκατομμύρια κατοίκους -απαρχαιωμένο σιδηροδρομικό δίκτυο -απαρχαιωμένο δίκτυο λιμένων και αεροδρομίων. Η Αθήνα δε είχε “κερδίσει” τη φήμη της πιο επιβαρυμένης με ατμοσφαιρική ρύπανση, πρωτεύουσας της Ευρώπης με το τουριστικό ρεύμα να φθίνει συνεχώς. Πριν από λίγες μόνο ημέρες, η Ελλάδα γιόρτασε τα 40 χρόνια από εκείνη την ένταξη στην ΕΕ, εν μέσω μίας παγκόσμιας υγειονομικής κρίσης. Είναι μια χώρα που δεν θυμίζει σχεδόν σε τίποτα εκείνη την “ψωροκώσταινα” του 1980 που ως τεχνικό επίτευγμα είχε να παρουσιάσει από την εποχή της διώρυγας της Κορίνθου και του Φράγματος του Μαραθώνα. Ο 20ος αιώνας για την Ελλάδα δυστυχώς δεν έχει να αφήσει βαριά κληρονομιά σε επίπεδο υποδομών. Το παρόν Η συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης στην βελτίωση των υποδομών της Ελλάδας είναι φανερή παντού. Στους δρόμους που οδηγούμε, στα δίκτυα που ταξιδεύουμε, στις υπηρεσίες που επιλέγουμε. Ας μιλήσουμε όμως με αριθμούς: Μέσα από τις 5 προγραμματικές περιόδους που η Ελλάδα έχει συμμετάσχει ως χώρα-μέλος της ΕΕ, έχει καταφέρει να δημιουργήσει στον από κοινού σχεδιασμό των υποδομών τα παρακάτω: -Ένα δίκτυο κλειστών σύγχρονων αυτοκινητόδρομων 2.200 χιλιομέτρων με τη συνδρομή και ιδιωτικών κεφαλαίων, που συνδέουν στην ηπειρωτική χώρα όλες τις μεγάλες πόλεις και τα κυριότερα λιμάνια και αεροδρόμια αλλά και πύλες εισόδου/εξόδου στα σύνορα. -Δύο νέες γραμμές Μετρό που σε διάστημα 21 ετών έφτασαν να διαθέτουν σχεδόν 40 χιλιόμετρα υπόγειας γραμμής και 44 σταθμούς (4 εξ αυτών είναι επίγειοι και κοινοί με τον Προαστιακό). Ριζική ανανέωση της Γραμμής 1 του Μετρό, με τους σταθμούς να μεταμορφώνονται. -Αναβαθμισμένο σιδηροδρομικό δίκτυο περίπου 700 χιλιομέτρων, 630 εκ των οποίων είναι ηλεκτροκινούμενα. Σε αυτό εντάσσονται και οι Προαστιακοί Σιδηρόδρομοι Αθήνας και Θεσσαλονίκης. -Ένα νέο διεθνές Αεροδρόμιο στην Αθήνα με τη συνδρομή ιδιωτικών κεφαλαίων και με τον ίδιο τρόπο 14 αναβαθμισμένα αεροδρομία μεταξύ των οποίων και της Θεσσαλονίκης. -Πολλές αναβαθμίσεις στα λιμάνια Πειραιά και Θεσσαλονίκης, αλλά και σε άλλα λιμάνια, μεταξύ των οποίων και της Ηγουμενίτσας το οποίο έχει αναδειχθεί σε πύλη εισόδου/εξόδου προς την Ευρώπη. -Ένα δίκτυο Τραμ 30 περίπου χιλιομέτρων για την Αθήνα, που καλύπτει τη σύνδεση του κέντρου της Αθήνας με τα νότια προάστια και τον Πειραιά (η επέκταση αναμένεται να λειτουργήσει τις επόμενες εβδομάδες). -Το εμβληματικό έργο της Γέφυρας Ρίου-Αντιρρίου. -Δυο υπό κατασκευή γραμμές Μετρό για τη Θεσσαλονίκη 14,5 χιλιομέτρων με 18 σταθμούς στις οποίες αν δεν είχαν γίνει λάθος επιλογές κατά τα πρώτα χρόνια κατασκευής τώρα θα λειτουργούσε. Οι γραμμές προγραμματίζεται να λειτουργήσουν σταδιακά από το 2023. Φυσικά πολλά άλλα έργα συνδεόμενα με έργα ύδρευσης, αποχέτευσης, φράγματα, αστικές αναπλάσεις, προμήθεια τροχαίου υλικού κ.α. Το μέλλον Σήμερα επίσης με τη συνδρομή της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι προγραμματισμένα ή υπό κατασκευή έργα 4 δισ. ευρώ που αφορούν μεταξύ άλλων, την κατασκευή μίας νέας 4ης γραμμής Μετρό στην Αθήνα, την επέκταση της Ολυμπίας Οδού μέχρι τον Πύργο, σιδηροδρομικά έργα που θα φέρουν το τρένο στην Πάτρα, την ολοκλήρωση του άξονα Άκτιο-Αμβρακία κ.α. Όλα αυτά δεν συμπεριλαμβάνουν τον σχεδιασμό για την επόμενη επταετία 2021-2027 στην οποία θα χρηματοδοτηθούν νέα μεγάλα έργα, όπως η επέκταση της γραμμής 2 από την Ανθούπολη στον Άγιο Νικόλαο στον Ίλιον και η σιδηροδρομική Εγνατία. Η πραγματική βελτίωση των υποδομών της χώρας επετεύχθη χάρη στους στόχους που ετέθησαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις αλλά και από την κάλυψη σε μεγάλο βαθμό των επενδύσεων σε υποδομές, από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Σήμερα η Ελλάδα με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και περισσότερα σχέδια για το μέλλον, μπορεί στα σταθεί ξανά όντας μέσα στον πυρήνα του ευρωπαϊκού ονείρου, ακόμα και μέσα από αστοχίες, κρίσεις ή λάθη. Ελπίζουμε στα 50 χρόνια της χώρας στην Ένωση, να υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερα επιτεύγματα, ακόμα μεγαλύτεροι στόχοι και η Ελλάδα να είναι ακόμα πιο έτοιμη και δυνατή στην κούρσα της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας.

"Σήμερα ρεαλιστικά χαρακτηρίζουμε το 2021 ως χρονιά ορόσημο για τις υποδομές της χώρας. Το πακέτο έργων άνω των 13 δισ. € είναι το μεγαλύτερο που έχει υλοποιηθεί στην Ελλάδα» τόνισε ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών Γιώργος Καραγιάννης. "Σε αυτή την πολύ δύσκολη οικονομική συγκυρία για τη χώρα, που έχει διαμορφωθεί λόγω της πανδημίας, στο Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών έχουμε πράγματι σχεδιάσει ένα ολοκληρωμένο πακέτο έργων που μπορεί να δώσει μεγάλη ώθηση στην ελληνική οικονομία. Κάτι το οποίο δεν ήταν εύκολο, γιατί από την προηγούμενη κυβέρνηση παραλάβαμε μεγάλα έργα βαλτωμένα και μηδενική ωρίμανση νέων έργων» υπογράμμισε ο κ Καραγιάννης, μιλώντας στο "Βήμα της Κυριακής", ενώ μίλησε για την επανεκκίνηση των μεγάλων έργων, τονίζοντας ότι: «παρελήφθησαν μπλοκαρισμένα λόγω λαθών και ιδεολογικών αγκυλώσεων της προηγούμενης κυβέρνησης» αλλά και για το σχεδιασμό και την υλοποίηση νέων έργων που έχει ανάγκη ο τόπος, από το πιο φιλόδοξο πρόγραμμα σιδηροδρομικών έργων, έως έργα αντιπλημμυρικά, παρεμβάσεις οδικής ασφάλειας σε 7.000 επικίνδυνα σημεία του οδικού μας δικτύου και έργα αναβάθμισης των λιμανιών και αεροδρομίων». Για το Ν. 4412 ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών σημειώνει ότι "βασικός στόχος της προσπάθειάς μας ήταν η αντιμετώπιση παθογενειών όπως οι ασυνήθιστα χαμηλές προσφορές, οι καθυστερήσεις στις παραδόσεις των έργων και οι αλλεπάλληλες διαδικασίες αποζημιώσεων» και υπογραμμίζει ότι «εισάγονται νέοι θεσμοί, όπως η ιδιωτική επίβλεψη, ο φιλικός διακανονισμός, η διαιτησία, το δηλωτικό σύστημα κ.α., που θα αποτελέσουν βασικά εργαλεία για να βελτιώσουμε το πλαίσιο εκτέλεσης των έργων στη χώρα. Για έργα με ποιότητα, ταχύτητα, διαφάνεια και χαμηλότερο κόστος». Ο κ. Καραγιάννης, επίσης, έκανε αναφορά στα ΣΔΙΤ που είναι έργα που θα γίνουν, χωρίς καθυστερήσεις και με σημαντικό αναπτυξιακό αποτύπωμα. Για το Flyover της Θεσσαλονίκης τόνισε ότι «είναι ένα έργο προϋπολογισμού 370εκ. € , που ως Θεσσαλονικιός σας λέω ότι θα αναβαθμίσει ουσιαστικά την καθημερινότητα της πόλης και θα δώσει μεγάλη ανάσα στην κυκλοφορία στους δρόμους. Και μάλιστα, μαζί και με το Μετρό, θα αλλάξει εντελώς την εικόνα της Θεσσαλονίκης. Σήμερα βρισκόμαστε στο στάδιο ελέγχου δικαιολογητικών των συμμετεχόντων της Α’ Φάσης, που ολοκληρώνεται εντός του Φεβρουαρίου. Η Β’ Φάση, προβλέπεται να ολοκληρωθεί μέχρι το τέλος του 2021 με την ανάδειξη αναδόχου. Για τα Δικαστικά Μέγαρα εξήγησε: «Στο αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα αναμένεται να εγκριθούν από τη ΔΕΣΔΙΤ 3 clusters αποτελούμενα από συνολικά 12 Δικαστικά Μέγαρα προϋπολογισμού 310εκ. € : Κρήτη (Ηράκλειο, Χανιά, Ρέθυμνο), Κεντρική Μακεδονία (Έδεσσα, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Κιλκίς) και Κεντρική Ελλάδα (Βόλος, Λαμία, Καρδίτσα, Λάρισα, Τρίκαλα). Ερωτηθείς για τη Φορέα Λειτουργίας του Μετρό Θεσσαλονίκης, ανέφερε ότι «στον προγραμματισμό μας περιλαμβάνεται η υλοποίηση μέσω ΣΔΙΤ του φορέα λειτουργίας του Μετρό της Θεσσαλονίκης με προϋπολογισμό 400 εκατ. € και το καινοτόμο σύστημα των ηλεκτρονικών διοδίων για την αναλογική χρέωση». Παράλληλα αναφέρθηκε και σε δύο ακόμη μεγάλα έργα ΣΔΙΤ, το έργο συντήρησης και λειτουργίας του Εξωτερικού Υδροδοτικού Συστήματος της Αθήνας προϋπολογισμού 235εκ. € και το νέο κτίριο στην Πειραιώς που θα στεγάσει τις υπηρεσίες της ΓΓ Υποδομών, που σήμερα είναι διάσπαρτη σε 13 κτίρια, από το οποίο το Ελληνικό Δημόσιο θα εξοικονομεί 3 εκ. € ετησίως. Σύμφωνα με τον κ Καραγιάννη «Το ξεμπλοκάρισμα έργων κολλημένων στα δίχτυα της γραφειοκρατίας και των δικαστικών αντιδικιών ήταν ένα προσωπικό στοίχημα για τον Κώστα Καραμανλή, ένα στοίχημα που τα γεγονότα επιβεβαιώνουν ότι κερδήθηκε. Ο άξονας Άκτιο-Αμβρακία, η Γραμμή 4 του Μετρό στην Αθήνα, το Μετρό Θεσσαλονίκης ήταν κολλημένα εδώ και χρόνια με αβέβαιο μέλλον. Πλέον όλα έχουν πάρει το δρόμο τους ώστε να δώσουν νέα πνοή στις αναπτυξιακές προοπτικές της χώρας» δήλωσε ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών. Για το βόρειο Τμήμα του Ε-65 ανέφερε:«Πρόσφατα, μετά από επίπονες συστηματικές προσπάθειες και παρέμβαση ακόμα και του ίδιου του Πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, πήραμε το πράσινο φως από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για το Βόρειο τμήμα του Ε-65, ένα έργο 450 εκατ. € που θα αρχίσει άμεσα να κατασκευάζεται». Για τον οδικό άξονα Πάτρα-Πύργος δήλωσε:«Μετά την απόφασή μας για επανένωση του έργου, πετύχαμε και να πάρουμε την έγκριση της DG GROW (Γενική Διεύθυνση για την Εσωτερική Αγορά, τη Βιομηχανία και τις Μικρομεσαίες Επιχειρήσεις) και περιμένουμε μια ακόμα έγκριση από την DG COMP (Επιτροπή Ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Επιτροπής) προκειμένου να ξεκινήσουμε το έργο εντός του 2021. Παράλληλα, δημοπρατήσαμε και ένα έργο 30 εκατ. € για τη βελτίωση των συνθηκών οδικήςασφάλειας στον υπάρχοντα δρόμο έως να κατασκευαστεί ο νέος». Για τον Βόρειο Οδικό Άξονα Κρήτης (Β.Ο.Α.Κ.) ο κ Καραγιάννης ανέφερε ότι " σε 1,5 χρόνο αναθέσαμε 14 μελέτες και κατατέθηκε ήδη για έγκριση από το Υπ. Περιβάλλοντος και Ενέργειας, η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων (ΜΠΕ) για το τμήμα Χερσόνησος-Νεάπολη. Μέχρι το καλοκαίρι θα κατατεθούν αντίστοιχα για το μεγάλο τμήμα Χανιά-Ηράκλειο και τη βελτίωση των ήδη υλοποιημένων παρακάμψεων των μεγάλων πόλεων. Η ολοκλήρωση των μελετών από το Υπουργείο Υποδομών είναι το μεγαλύτερο βήμα που έχει γίνει ποτέ για τον ΒΟΑΚ». Τέλος, για τη σύνδεση της Σαλαμίνας, ο Γενικός Γραμματέας Υποδομών τόνισε ότι η ΜΠΕ θα κατατεθεί τις επόμενες ημέρες, μετά από χρόνια αβελτηρίας.

Μπορεί στο διπλωματικό πεδίο ΗΠΑ και Ευρώπη να επιθυμούν ολοένα και μεγαλύτερη προσέγγιση και σύγκλιση, ωστόσο γεωλογικά η απομάκρυνση των δύο ηπείρων είναι γεγονός που υπολογίζεται μάλιστα στα τέσσερα εκατοστά κάθε χρόνο. Οι τεκτονικές πλάκες, πάνω στις οποίες «πατάνε» η Βόρεια και η Νότια Αμερική, απομακρύνονται κατά τέσσερα εκατοστά κάθε χρόνο από τις πλάκες της Ευρώπης και της Αφρικής, καθώς ο Ατλαντικός Ωκεανός πλαταίνει ολοένα περισσότερο. Έτσι, σπρώχνει όλο και πιο μακριά τις ηπείρους στις δύο αντίπερα όχθες του, όπως διαπιστώνει νέα βρετανική επιστημονική μελέτη, η οποία έχει μία εξήγηση γι’ αυτό το γεωλογικό φαινόμενο: τα θερμικά ρεύματα μεταφοράς από τα έγκατα του πλανήτη. Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον σεισμολόγο δρα Matthew Agius του Πανεπιστημίου του Σαουθάμπτον, οι οποίοι έκαναν τη δημοσίευση στο περιοδικό «Nature», εκτιμούν ότι η συνεχής ανάδυση υλικών από τα βάθη της Γης ωθούν όλο και πιο μακριά την Αμερική από την Ευρώπη και την Αφρική. Περίπου στο μέσον του βυθού του Ατλαντικού βρίσκεται η Μεσο-Ατλαντική Ράχη, η οποία «γεννά» νέες τεκτονικές πλάκες και αποτελεί τη διαχωριστική γραμμή ανάμεσα σε αυτές που κινούνται προς τα δυτικά και εκείνες που ωθούνται προς τα ανατολικά. Καθώς οι πλάκες απομακρύνονται μεταξύ τους, το κενό αναπληρώνεται από τα νέα πετρώματα που αναδύονται από τη ράχη. Η κινητήρια δύναμη πίσω από την απομάκρυνση των ατλαντικών πλακών ακόμη παραμένει μυστήριο, μεταδίδει το ΑΜΠΕ. Τώρα, για πρώτη φορά οι επιστήμονες εντόπισαν ενδείξ εις για ανοδική κίνηση υλικών στον μανδύα -το ενδιάμεσο στρώμα μεταξύ φλοιού και πυρήνα του πλανήτη- από βάθη τουλάχιστον 600 χιλιομέτρων κάτω από τη Μεσο-Ατλαντική Ράχη. Αυτή η ανάδυση φαίνεται να σπρώχνει τις πλάκες από κάτω, προκαλώντας τη σταδιακή απομάκρυνσή τους. Μέχρι τώρα τέτοιες ανοδικές κινήσεις κάτω από τις υφαλορράχες θεωρείτο ότι ξεκινούσαν μόνο από πολύ μικρότερα βάθη περίπου 60 χιλιομέτρων. Τα νέα στοιχεία προέκυψαν με τη βοήθεια δύο ερευνητικών πλοίων (RV Langseth και RRV Discovery) που εγκατέστησαν 39 σεισμογράφους στα βάθη του Ατλαντικού, καταφέρνοντας έτσι την πρώτη μεγάλης κλίμακας και υψηλής ανάλυσης απεικόνιση του μανδύα κάτω από τη Μεσο-Ατλαντική Ράχη, σε βάθη 410 έως 660 χιλιομέτρων κάτω από τον βυθό. Ανιχνεύθηκε, έτσι, μία απρόσμενη, αργή κίνηση υλικών από τα βάθη του μανδύα, κάτι που δεν είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν οπουδήποτε στη Γη. «Υπάρχει μία διευρυνόμενη απόσταση ανάμεσα στη Βόρεια Αμερική και την Ευρώπη, που δεν οφείλεται σε πολιτικές ή φιλοσοφικές διαφορές, αλλά στα θερμικά ρεύματα του μανδύα (φαινόμενο της συναγωγής)», δήλωσε ο ερευνητής δρ Νικ Χάρμον. «Η νέα έρευνα είναι εντυπωσιακή και έρχεται να αμφισβητήσει τις καθιερωμένες θεωρίες ότι οι μεσο-ωκεάνιες ράχες παίζουν παθητικό ρόλο στην τεκτονική των πλακών. Αντίθετα, φαίνεται πως στις πλάκες σε μέρη όπως η Μεσο-Ατλαντική Ράχη υπάρχουν δυνάμεις που παίζουν σημαντικό ρόλο στην απομάκρυνση των πρόσφατα δημιουργημένων πλακών», ανέφερε ο καθηγητής του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης Μάικ Κένταλ. Πηγή εικόνας και βίντεο: University of Southampton, scitechdaily.com

Ο ΑΔΜΗΕ σε νέο βίντεο που δημοσίευσε πρόσφατα στο YouTube αναφέρει πως το 2020 υπήρξε η χρονιά των διασυνδέσεων σε στεριά και θάλασσα, καθώς τα έργα του συνεχίστηκαν με γοργούς ρυθμούς παρά την πανδημική κρίση. Όσον αφορά τις διασυνδέσεις των νησιών με το ηπειρωτικό σύστημα το 2020 υπήρξε μία χρονιά σταθμός καθώς ολοκληρώθηκε η Β’ και η Γ’ Φάση της ηλεκτρικής διασύνδεσης των Κυκλάδων και προχώρησε η διασύνδεση της Εύβοιας με τη Σιάθο, καθώς στις 10 Δεκεμβρίου ολοκληρώθηκε η πόντιση του καλωδίου που συνδέει τη Σκιάθο με το Μαντούβιο-Ευβοίας. Το γεγονός-ορόσημο της χρονιάς για τον ΑΔΜΗΕ ήταν βέβαια η ηλέκτριση του πρώτου καλωδίου για τη “μικρή” διασύνδεση Κρήτης-Πελοποννήσου”, ξεκίνησαν οι εργασίες για τη “μεγάλη διασύνδεση” Κρήτης-Αττικής με την εκκίνηση των πρώτων εργοταξίων και την παραγωγή των καλωδίων. Όσον αφορά το ηπειρωτικό δίκτυο, προωθήθηκε σε μεγάλο βαθμό ο Δυτικός Διάδρομος ενώ ο Ανατολικός Διάδρομος προχωρά με χρονικό ορίζοντα ολοκλήρωσης το 2021. Δείτε το σχετικό βίντεο:

Με την πτήση EJU5924 της Easyjet από την Φουερτεβεντούρα της Ισπανίας ανοίγει σήμερα στις 21:05, εν μέσω πανδημίας, το νέο αεροδρόμιο του Βερολίνου, με… οκτώ χρόνια καθυστέρηση και τις υπερβάσεις κόστους να φθάνουν τα περίπου 4 δισεκατομμύρια σε σχέση με τον αρχικό προϋπολογισμό. Το νέο αεροδρόμιο Βερολίνου – Βρανδεμβούργου, που φέρει το όνομα του εμβληματικού γερμανού καγκελάριου Βίλι Μπραντ, σκοπός είναι να κάνει πραγματικότητα τη φιλοδοξία της γερμανικής πρωτεύουσας να αποκτήσει επιτέλους έναν υπερσύγχρονο κόμβο αερομεταφορών, ο οποίος θα μπορεί να εξυπηρετήσει ακόμη και υπερατλαντικές πτήσεις. Η διαδικασία μεταφοράς όλων των πτήσεων από το αεροδρόμιο Tegel στο BER-Βίλι Μπραντ θα έχει ολοκληρωθεί την 8η Νοεμβρίου, ημερομηνία έναρξης των πτήσεων και της Aegean από τον καινούργιο αερολιμένα. Το εγχείρημα της κατασκευής του αεροδρομίου, στην περιοχή του αεροδρομίου Σένεφελντ του πρώην ανατολικού Βερολίνου, υπήρξε ιδιαίτερα προβληματικό: τον Ιούνιο του 2012, λίγες εβδομάδες πριν από την επίσημη ημερομηνία έναρξης της λειτουργίας του, διαπιστώθηκε πρόβλημα στην πυρασφάλεια. Έκτοτε προέκυψαν αλλεπάλληλα τεχνικά προβλήματα, τα οποία οδήγησαν σε επανειλημμένες αναβολές στην παράδοση του αερολιμένα, με αποτέλεσμα το έργο να εξελιχθεί σε «εθνικό εξευτελισμό» για τους Γερμανούς ή τουλάχιστον σε «ανέκδοτο», ακόμη και μεταξύ των Βερολινέζων, οι οποίοι συχνά το χαρακτήριζαν «καταραμένο». Ούτε όμως το μέλλον του BER προοιωνίζεται ιδιαίτερα ρόδινο, άμεσα τουλάχιστον. Το αεροδρόμιο ξεκινά τη λειτουργία του εν μέσω του δεύτερου κύματος της πανδημίας του κορονοϊού, με την επιβατική κίνηση να καταγράφει μείωση κατά 73% και τις περισσότερες αεροπορικές επιχειρήσεις να δίνουν μάχη για την επιβίωσή τους. Ήδη, πληροφορίες του γερμανικού Τύπου θέλουν το νέο αεροδρόμιο να έχει λάβει οικονομική στήριξη ύψους 300 εκατομμυρίων ευρώ από την γερμανική κυβέρνηση πριν καν λειτουργήσει. Τα σχέδια ανέγερσης του διεθνούς αεροδρομίου ξεκίνησαν την εποχή της επανένωσης της Γερμανίας και εντάσσονταν στο όραμα της μετατροπής του Βερολίνου σε διεθνές εμπορικό και κοινωνικό κέντρο. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 2006, με προϋπολογισμό ύψους 2,83 δισεκατομμυρίων ευρώ και ημερομηνία ολοκλήρωσης τον Ιούνιο του 2012. Η πρώτη αναβολή δόθηκε για το 2014, η δεύτερη για το 2016 – ώσπου οι υπεύθυνοι για το έργο έπαψαν να δίνουν ημερομηνία παράδοσής του. Τελικά χρειάστηκαν πάνω από 14 χρόνια αναμονής, ενώ το κόστος κατασκευής έφθασε τα 7,3 δισεκατομμύρια. Το BER-Βίλι Μπραντ, όταν παραδοθεί σε χρήση ο τρίτος τερματικός σταθμός του (άνοιξη του 2021), θα έχει τη δυνατότητα να εξυπηρετεί τουλάχιστον 40 εκατομμύρια επιβάτες τον χρόνο. Προς το παρόν πάντως, λόγω κορονοϊού, θα περιοριστεί την πρώτη μέρα σε 11.000 επιβάτες και θα φτάσει τους 24.000 μία εβδομάδα μετά. Ειδικός τερματικός σταθμός του αεροδρομίου θα εξυπηρετεί τις επίσημες πτήσεις κυβερνητικών αεροσκαφών.

Πολιτική Συνοχής και ΕΣΠΑ, επιτυχημένο παράδειγμα χρήσης από δήμους και περιφέρειες – Τι θα γίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης – Οι συζητήσεις στις Βρυξέλλες στην Εβδομάδα Πόλεων και Περιφερειών ανοίγουν δρόμο για περισσότερα χρήματα στην ελληνική περιφέρεια. Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα των Πόλεων και των Περιφερειών (#EURegionsWeek) είναι το ετήσιο πανηγυρικό ραντεβού στις Βρυξέλλες μεταξύ των ευρωπαϊκών θεσμών και των εκλεγμένων στα όργανα αυτοδιοίκησης, αλλά και στις εθνικές αρχές, όπου συζητούνται τα θέματα κυρίως της Πολιτικής Συνοχής της ΕΕ και φυσικά τα ζητήματα αυτοδιοίκησης. Φέτος μάλιστα, στην εβδομάδα που τρέχει αυτήν την περίοδο, στο περιθώριο των πολλών συζητήσεων και συναντήσεων, που έγιναν κυρίως διαδικτυακά, φάνηκε να προκαλείται περισσότερο ενδιαφέρον από άλλες φορές: κυρίως διότι βρίσκονται μπροστά μας οι αποφάσεις σε ευρωπαϊκό και εθνικό επίπεδο για τα χρήματα του νέου ΕΣΠΑ και του Ταμείου Ανάκαμψης, όπως τα ξέρουμε οι περισσότεροι στην Ελλάδα. Και αυτό που στις Βρυξέλλες φάνηκε πολύ έντονα φέτος ήταν ότι οι δήμοι και οι περιφέρειες όλης της Ευρώπης, της αυτοδιοίκησης συνολικά, δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν στις γραφειοκρατίες και στις εθνικές αρχές το μοναδικό ιστορικά ύψος πόρων που θα αφιερωθεί τα επόμενα χρόνια για επενδύσεις, ενισχύσεις και επιχορηγήσεις σε όλη την Ευρώπη. Ειδικά για την Ελλάδα, ως γνωστόν, οι πόροι μπορεί να ξεπεράσουν τα 70 δις ευρώ για τα επόμενα 7-9 χρόνια, αν αξιοποιήσουμε πλήρως τα διαθέσιμα κονδύλια. Αξίζει να σημειώσουμε ότι η Ελλάδα είχε έναν πρωταγωνιστή στην Εβδομάδα των Περιφερειών, καθώς ο Περιφερειάρχης Κεντρικής Μακεδονίας Απόστολος Τζιτζικώστας είναι Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής των Περιφερειών. Εκείνος μίλησε (σε ορισμένες μόνο από τις επίσημες εκδηλώσεις) επισήμως εκ μέρους της αυτοδιοίκησης με την Πρόεδρο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν στην εναρκτήρια εκδήλωση, υποδέχθηκε διαδικτυακά την Καγκελάριο της Γερμανίας, ως Προεδρεύουσα χώρα, Άνγκελα Μέρκελ, συνομίλησε με τον Αντιπρόεδρο της Κομισιόν Φρανς Τίμμερμανς για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, και συζήτησε αναλυτικά με την Επίτροπο Συνοχής και Μεταρρυθμίσεων Ελίζα Φερέϊρα για όλες τις επενδύσεις που τρέχουν, αλλά και των επόμενων χρόνων, από τα διαρθρωτικά ταμεία της ΕΕ. Ο Έλληνας περιφερειάρχης, εκ μέρους των συναδέλφων του σε όλη την Ευρώπη, ανέλυσε πραγματικά και με διαφορετικές αφορμές κάθε φορά, τον ρόλο που παίζει η αυτοδιοίκηση στην εφαρμογή όλων των πολιτικών της ΕΕ. Και εν τέλει στα έργα και τις δράσεις που βλέπουν οι πολίτες δίπλα τους κάθε μέρα. Αυτό τονίστηκε ιδιαίτερα για την περίοδο της τωρινής πανδημίας, όπου οι δήμοι και οι περιφέρειες βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της στήριξης των πολιτών αλλά και στην αντιμετώπιση των επιπτώσεων, καθημερινά, και σε πολλά επίπεδα. Το ζήτημα αναδείχθηκε ιδιαίτερα στη συζήτηση με την Ελίζα Φερέϊρα, καθώς η Κομισιόν επέλεξε να ανακοινώσει τα αποτελέσματα των χρηματοδοτήσεων από την Πολιτική Συνοχής μέσα στην Εβδομάδα των Περιφερειών. Ο κοινός τόπος όμως των τοποθετήσεων και το κλίμα που εισπράττει ένας ουδέτερος παρατηρητής φέτος είναι πολύ σαφής: η αυτοδιοίκηση στην Ευρώπη θέλει να έχει λόγο και ρόλο στις επιλογές που την αφορούν, στις αποφάσεις για την κατανομή των κονδυλίων, στα έργα που πρέπει να αποφασίζονται και να γίνονται κοντά στους πολίτες. Αυτό μπορεί να είναι πλέον κανόνας για τα έργα της πολιτικής Συνοχής (τις περισσότερες φορές), όσα δηλαδή χρηματοδοτούνται από το ΕΣΠΑ στην Ελλάδα αλλά τώρα υπάρχουν νέες προκλήσεις μπροστά. Και οι εθνικές κυβερνήσεις έχουν δείξει ήδη ότι επιθυμούν τον έλεγχο των χρηματοδοτήσεων… Τι συμβαίνει με το Ταμείο Ανάκαμψης; Λίγες μόνον ημέρες πριν την πρώτη προθεσμία για την υποβολή των εθνικών σχεδίων στις Βρυξέλλες, η Επιτροπή των Περιφερειών ζήτησε ευθέως να έχει ρόλο και λόγο τόσο επί των αποφάσεων όσο και επί της υλοποίησης των έργων και επενδύσεων που θα χρηματοδοτηθούν από το Ταμείο Ανάκαμψης. Το ζήτησε σχεδόν ευθέως ο Απόστολος Τζιτζικώστας. Και – ως εκ θαύματος – η Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν δεν ήταν αρνητική σε γενικό επίπεδο. Όπως συνηθίζεται στις Βρυξέλλες, με στρογγυλό τρόπο αποτύπωσε ότι βλέπει τις περιφέρειες και την αυτοδιοίκησης συμμάχους. Δεν το απέκλεισε δηλαδή, αλλά δεν προχώρησε και παραπέρα. Και αυτό γιατί όσον αφορά το Ταμείο Ανάκαμψης ειδικά οι κυβερνήσεις έχουν προς το παρόν κυρίαρχο ρόλο – και έχουν βάλει και δικαίωμα να κρίνουν τις εκταμιεύσεις προς κάθε κράτος – μέλος… Ωστόσο ούτε η Επιτροπή των Περιφερειών σήκωσε τους τόνους…. Αφού στην παρουσίαση του πρώτου βαρομέτρου – έρευνας για το πώς βλέπουν οι πολίτες τη ζωή στις πόλεις και τις περιοχές τους σημείωσε τον ρόλο της αυτοδιοίκησης, τόνισε ότι η μείωση των (αυτοδιοικητικών) πόρων και εσόδων λόγω κορωνοϊού διακινδυνεύει την παροχή δημόσιων υπηρεσιών και ταυτόχρονα έκρουσε τον κώδωνα του κινδύνου για τη δημιουργία μιας «χαμένης γενιάς λόγω κορονοϊού», ειδικά για την νεολαία και τους ανέργους, αλλά και για τις αυξανόμενες περιφερειακές ανισότητες. Στο βάθος η πράσινη οικονομία και ο ψηφιακός μετασχηματισμός Η διαφαινόμενη αυτή συστράτευση στην ανάλυση μεταξύ των «γραφειοκρατών» της Κομισιόν και των εκλεγμένων από τους πολίτες αυτοδιοικητικών έκανε ίσως εντύπωση, αλλά φάνηκε μέσα στην εξέλιξη της Ευρωπαϊκής Εβδομάδας των Περιφερειών ότι είχε νόημα και ουσία… Έτσι, ο Τιμμερμανς, ο οποίος είναι ο εκτελεστικός αντιπρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία, απευθυνόμενος στον Τζιτζικώστα και στους άλλους αυτοδιοικητικούς, κάλεσε τις τοπικές και περιφερειακές αρχές να αναλάβουν την ευθύνη και να διαμορφώσουν την Πράσινη Συμφωνία σε τομείς που εμπίπτουν στις αρμοδιότητές τους. Και η Επιτροπή των Περιφερειών ευμενώς αποδέχθηκε την πρόσκληση… Έτσι δημιουργείται μια, νέα θα λέγαμε, συμμαχία που θα έχει ως στόχο να παράσχει στις τοπικές και περιφερειακές αρχές τη στήριξη και τις γνώσεις που χρειάζονται για να εφαρμόσουν αποτελεσματικότερα την εθνική ανάκαμψη και τα κονδύλια της ΕΕ ώστε η Πράσινη Συμφωνία να καταστεί πραγματική σε κάθε κοινότητα, ιδίως όσον αφορά τη βελτίωση της ενεργειακής απόδοσης των κτιρίων, την ανάπτυξη βιώσιμων μεταφορών και την προστασία των φυσικών οικοτόπων. Από τη μία λοιπόν η βασική συνεργασία της ΕΕ με την αυτοδιοίκηση μέσα από την Πολιτική Συνοχής, από την άλλη η νέα συνεργασία με την Κομισιόν για την Πράσινη Συμφωνία, «δένει» η συνεργασία και μένουν οι εθνικές κυβερνήσεις να κάνουν τον επιτελικό σχεδιασμό… Θα ακολουθήσει σύντομα, όπως φάνηκε από τις συζητήσεις στις Βρυξέλλες, και αντίστοιχη πολιτική για τον ψηφιακό μετασχηματισμό αν και σε αυτόν τον τομέα τα πράγματα είναι πιο δύσκολα καθώς χρειάζονται επενδύσεις σε εθνικό επίπεδο (όπως τα δίκτυα 5G) και μεγάλες υποδομές, αλλά σίγουρα στις ψηφιακές δεξιότητες και στην επιχειρηματικότητα θα βρεθεί κοινός τόπος. Τι αλλάζει στην Ελλάδα; Τι σημασία έχουν όλα αυτά για τον κάθε ελληνικό τόπο; Πολύ συγκεκριμένη… Όπως αποκαλύψαμε πριν λίγες εβδομάδες, ο σχεδιασμός της ελληνικής κυβέρνησης είναι να κατευθυνθεί στις περιφέρειες περίπου το 33% του νέου ΕΣΠΑ. Και για το Ταμείο Ανάκαμψης, που η κυβέρνηση ακόμη δεν έχει ανακοινώσει βασικές λεπτομέρειες αλλά κάνει μόνο γενικές ανακοινώσεις και διαρροές, δεν υπάρχει περιφερειακή διάσταση. Αυτό ακριβώς παλεύουν οι αυτοδιοικητικοί: μέσα από τη συνεργασία με την Κομισιόν να υπάρξει μηχανισμός ώστε η διαχείριση των έργων από το ταμείο Ανάκαμψης να περάσει και μέσα από τις περιφέρειες, ενώ διεκδικούν ταυτόχρονα μεγαλύτερο ποσοστό του νέου ΕΣΠΑ. Όλα αυτά μεταφράζονται σε περισσότερα ή λιγότερα εκατομμύρια ευρώ, από το σύνολο των 70 δις, για κάθε περιφέρεια της χώρας στα επόμενα 7, τυπικά, αλλά 10, ουσιαστικά, χρόνια. Και οι περιφέρειες μάλλον έχουν κάθε λόγο να «φωνάζουν» ότι δεν πρέπει να επαναληφθούν λάθη του παρελθόντος, με έναν αθηνοκεντρικό σχεδιασμό και διαχείριση που δημιούργησε πολλές δυσκολίες. Η συνοχή, με κοινωνικό αλλά και χωρικό περιεχόμενο, πρέπει να είναι η βασική συνιστώσα, με διακυβέρνηση όσο το δυνατόν πιο κοντά στον πολίτη. Και αυτό δεν γίνεται από τα γραφεία των Αθηνών – ή κάθε πρωτεύουσας… Ευελπιστούν λοιπόν ότι με τις κατάλληλες συμμαχίες θα αλλάξει προς το καλύτερο το μοντέλο, που έχει επιτυχίες με την Πολιτική Συνοχής αλλά που με τον πακτωλό χρημάτων που προβλέπονται υπάρχει κίνδυνος να μείνουν «απέξω» οι τοπικές κοινωνίες. Η ελληνική κυβέρνηση πάντως έχει διακηρύξει ότι θα υπάρξουν πολλές και μεγάλες αλλαγές στη διαχείριση των κοινοτικών πόρων. Οι επόμενες εβδομάδες και λίγοι μήνες θα δείξουν αν θα καταφέρει η Αυτοδιοίκηση να πάρει μεγαλύτερο ρόλο ή αν θα επικρατήσει ένα συγκεντρωτικό μοντέλο διακυβέρνησης της κοινοτικής χρηματοδότησης για τα επόμενα χρόνια. [Το άρθρο πρωτοδημοσιεύθηκε στην ελληνική EurActiv στο πλαίσιο της δράσης «Η Πολιτική Συνοχής δίπλα μας» και αναδημοσιεύεται στο economix.gr στο πλαίσιο της συνεργασίας περιεχομένου των δύο ΜΜΕ]

Ο Παρθενώνας είχε τον πλουσιότερο γλυπτό διάκοσμο από όλους τους αρχαίους ελληνικούς ναούς. Τη συναρπαστική ιστορία μερικών από τα πιο σημαντικά γλυπτά του παρουσιάζει η ταινία «Οι περιπέτειες των γλυπτών του Παρθενώνα στα νεότερα χρόνια» ξεκινώντας από τον πρώτο Ευρωπαίο περιηγητή που μελετά και σχεδιάζει τον Παρθενώνα το 1436, μέχρι και την καταβίβαση της τελευταίας μετόπης από το μνημείο το 2012 για να συντηρηθεί και να εκτεθεί στο Μουσείο Ακρόπολης. Η αφαίρεση της νότιας μετόπης 27 του Παρθενώνα από τα συνεργεία του Elgin. Ανυπόγραφη υδατογραφία του 1805, βασισμένη σε σχέδιο του Ε. Dodwell.

Πριν 15 χρόνια ακριβώς, το Google Maps εμφανίστηκε και άλλαξε τον τρόπο που μετακινούμαστε και βρίσκουμε σημεία που μας ενδιαφέρουν στις πόλεις. H Jen Fitzpatrick ηγείται της σχετικής ομάδας στην Google και έδωσε μια πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη στο Wired. To Google Maps έδειξε εκείνη την εποχή πως σε έναν browser μπορεί να τρέξει μια τόσο απαιτητική εφαρμογή. Ανέδειξε επίσης μία νέα κλάση δεδομένων για την Google. Πριν έστελνε έναν web crawler και μάζευε δεδομένα από το web. Τώρα έπρεπε να στείλει έναν crawler στον πραγματικό κόσμο. Η Jen Fitzpatrick μας λέει ποια ήταν τα μεγάλα τεχνικά προβλήματα που είχε να αντιμετωπίσει. Όπως η συγκέντρωση των δεδομένων από πολλαπλές πηγές, η εξακρίβωση της ορθότητας τους, η γρήγορη ενημέρωση, η υποστήριξη νέων περιοχών στο πλανήτη κτλ Πως από ένας απλός ψηφιακός χάρτης, εξελίχτηκε σε navigation εφαρμογή, με την εμφάνιση των smartphones. Σήμερα εξελίσσεται με AR χαρακτηριστικά και ο μελλοντικός στόχος είναι να καλύπτει τον χρήστη στην μετακίνηση του, όποιο μέσο και να χρησιμοποιεί, πέρα από το αυτοκίνητο που καλύπτει κυρίως σήμερα. Μας μιλάει, επίσης, για τον ανταγωνισμό με την Apple και την αντίστοιχη εφαρμογή που έχει αυτή. Διαβάστε ολόκληρη την συνέντευξη εδώ.

Το καλοκαίρι του 2021 ξεκινά η συλλογή δηλώσεων σε Κυκλάδες, Κρήτη, Κέρκυρα, Θεσπρωτία. Πάγωμα των προστίμων για τις τελευταίες 105 μέρες (μέχρι το τέλος του χρόνου), έναρξη το καλοκαίρι του 2021 της συλλογής δηλώσεων σε Κυκλάδες, Κρήτη, Κέρκυρα, Θεσπρωτία (είναι οι περιοχές όπου δεν είχαν ανατεθεί οι μελέτες λόγω δικαστικών εμπλοκών) και κατάργηση όλων των υποθηκοφυλακείων έως τον Ιανουάριο του 2022 είναι οι τρεις άξονες που θα κινηθεί το επόμενο διάστημα το Κτηματολόγιο. «ΤΑ ΝΕΑ» παρουσιάζουν έναν οδηγό με όλες τις απαραίτητες πληροφορίες (πάνω στους προαναφερόμενους τρεις άξονες) που πρέπει να έχουν υπόψη τους όλοι οι ενδιαφερόμενοι ιδιοκτήτες ακινήτων προκειμένου να κινηθούν με σιγουριά και να γνωρίζουν τι επιλογές έχουν. Σε ό,τι αφορά τα πρόστιμα: όπως προαναφέρθηκε, σύμφωνα με τις έως τώρα πληροφορίες, παγώνουν έως το τέλος του χρόνου. Με το νέο καθεστώς που θα διαμορφωθεί από την επόμενη χρονιά, τα νέα πρόστιμα θα υπολογίζονται με βάση την αξία του ακινήτου και τον χρόνο καθυστέρησης. Για παράδειγμα, ένας ιδιοκτήτης που θα καθυστερήσει τρία χρόνια να υποβάλει δήλωση θα πληρώσει περισσότερα από έναν άλλο που θα καθυστερήσει τρεις μήνες. Και η αξία των ακινήτων θα υπολογίζεται με βάση τις αντικειμενικές αξίες. Κι όσοι ιδιοκτήτες ακινήτων δεν δηλώσουν την περιουσία τους στο Κτηματολόγιο; Δεν θα μπορούν - εκ των πραγμάτων - να αξιοποιήσουν όσο εύκολα νομίζουν την περιουσία τους. Γιατί; Επειδή, όπως λένε πηγές που γνωρίζουν καλά το θέμα, θα ταλαιπωρούνται κάθε φορά που θέλουν να μεταβιβάσουν ή να αλλάξουν το ιδιοκτησιακό καθεστώς των ακινήτων τους. Τα υποθηκοφυλακεία και ο μετασχηματισμός τους Τα υποθηκοφυλακεία είναι δημόσιες υπηρεσίες που χειρίζονται την ακίνητη περιουσία. Από τα 390 συνολικά που λειτουργούσαν, τα 33 είναι υπηρεσίες του υπουργείου Δικαιοσύνης που στελεχώνονται από 325 δημοσίους υπάλληλους, ενώ τα υπόλοιπα 357 στελεχώνονται με δυναμικό που δεν μισθοδοτείται από το Δημόσιο αλλά από μέρος των εσόδων του εκάστοτε υποθηκοφύλακα. Τα υποθηκοφυλακεία πλέον καταργούνται. Ηδη το Κτηματολόγιο, σε συνεργασία με το υπουργείο Δικαιοσύνης, εφαρμόζει πρόγραμμα για την κατάργηση υποθηκοφυλακείων με χρονικό ορίζοντα τον Ιανουάριο του 2022 (βλέπε σχετικό πίνακα). Εως τώρα έχουν καταργηθεί τα υποθηκοφυλακεία σε Περιστέρι, Ναύπλιο και Χίο. Διευκρινίζεται ότι οι συναλλαγές που εκτελούνται σήμερα στα υποθηκοφυλακεία θα γίνονται στα αντίστοιχα Κτηματολογικά Γραφεία και τα υποκαταστήματά τους, που ανοίγουν ταυτόχρονα με τις αντίστοιχες καταργήσεις. Οπως επισημαίνουν από το Κτηματολόγιο, η κατάργηση των υποθηκοφυλακείων σημαίνει επέκταση των ψηφιακών υπηρεσιών και των ηλεκτρονικών πληρωμών. Ηδη, οι περισσότερες συναλλαγές με το κοινό γίνονται ηλεκτρονικά. Οι ιδιοκτήτες ακινήτων, μπαίνοντας στην ιστοσελίδα του Κτηματολογίου (www.ktimatologio.gr) και στη συνέχεια στην ενότητα «Εργα υποδομής / Γεωχωρικές Υπηρεσίες / Γεωπύλη Inspire), μπορούν, μεταξύ άλλων, να βρουν: σε ποιες περιοχές λειτουργεί το Κτηματολόγιο, να δουν τους κτηματολογικούς χάρτες των περιοχών αυτών, να επιλέξουν τις περιοχές που τους ενδιαφέρουν, να ενσωματώσουν τους κτηματολογικούς χάρτες των περιοχών αυτών σε εφαρμογές που διαθέτουν (ή αναπτύσσουν). Η νέα υπηρεσία ανακοινώθηκε χθες από το Κτηματολόγιο. Μέσω αυτής, δίνεται επίσης η δυνατότητα στους ενδιαφερομένους να πληροφορηθούν για τη διαθεσιμότητα καθώς και για τα τεχνικά χαρακτηριστικά έγχρωμων αεροφωτογραφιών και ψηφιακών μοντέλων εδάφους. Και βεβαίως μπορούν ανά πάσα στιγμή να δουν τα όρια όλων των ακινήτων που έχουν καταγραφεί σε μια περιοχή. Κυκλάδες, Κρήτη, Κέρκυρα και Θεσπρωτία Οπως προαναφέρθηκε, σε αυτές τις περιοχές η συλλογή δηλώσεων θα ξεκινήσει το καλοκαίρι του 2021. Η διαδικασία είναι σχετικά απλή και τα έγγραφα που πρέπει να υποβληθούν (και ηλεκτρονικά) είναι λίγα. Ωστόσο, ο κάθε ιδιοκτήτης πρέπει να γνωρίζει πού βρίσκεται το ακίνητό του για να το εντοπίζει πάνω στους χάρτες. Εκτός από το έντυπο της δήλωσης πρέπει να υποβληθούν: απλό φωτοαντίγραφο του τίτλου ιδιοκτησίας, απλό φωτοαντίγραφο του πιστοποιητικού μεταγραφής / εγγραφής στο υποθηκοφυλακείο, στοιχεία για τον εντοπισμό του ακινήτου, απλό φωτοαντίγραφο της αστυνομικής ταυτότητας αλλά και εγγράφου που αποδεικνύει τον ΑΦΜ (π.χ. εκκαθαριστικό Εφορίας, λογαριασμός ΔΕΗ κ.ά.). Σημειώνεται πως το πάγιο τέλος για κάθε δικαίωμα επί ακινήτου είναι 35 ευρώ και 20 ευρώ για τους βοηθητικούς χώρους.

Τον Ιούλιο του 2020 η κοινότητα του Michanikos.gr κλείνει 15 χρόνια. Ήταν 19 Ιουλίου 2005 όταν ανέβηκε για πρώτη φορά το φόρουμ online για να δημιουργήσει με την θεματολογία του μια κοινότητα μηχανικών που θα αλληλοσυμβάλουν στο να διευκολύνουν την επαγγελματική καθημερινότητά τους. Θέλω να ευχαριστήσω όλους όσους βοήθησαν και συνεχίζουν να βοηθούν καθημερινά αφιερώνοντας τον χρόνο, τις γνώσεις και τις πολύτιμες εμπειρίες τους για να στηρίξουν τον κάθε συνάδελφο και τον κάθε νέο μηχανικό που ξεκινά την επαγγελματική του σταδιοδρομία. Συνεχίζουμε!

Διακόπτεται από την Τετάρτη, 22 Ιουλίου, και για τουλάχιστον ένα χρόνο η κυκλοφορία των οχημάτων στην οδό Βενιζέλου στο τμήμα από την Ερμού έως την Εγνατία, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, για την εκτέλεση των εργασιών κατασκευής της εισόδου του σταθμού "Βενιζέλου" του Μετρό επί της Πλατείας Καπνεργατών. Σύμφωνα με ανακοίνωση της Αττικό Μετρό Α.Ε., στο αποκλεισμένο τμήμα της οδού Βενιζέλου και στις κάθετες οδούς που οδηγούν σε αυτό (Παπαδοπούλου και Σολωμού) θα υπάρχει πρόβλεψη για εξυπηρέτηση των παρόδιων επιχειρήσεων καθώς και για τις κινήσεις οχημάτων έκτακτης ανάγκης. Η κίνηση των πεζών στο πεζοδρόμιο του αποκλεισμένου τμήματος της οδού Βενιζέλου θα διενεργείται απρόσκοπτα. Σύμφωνα με την ίδια ανακοίνωση, η εφαρμογή των νέων κυκλοφοριακών ρυθμίσεων είναι αναγκαία για την εκτέλεση των έργων. Πηγή: ΑΜΠΕ

Το Πρόγραμμα Εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων (ΤΠΣ), τους στόχους και το χρονοδιάγραμμα παρουσίασε αναλυτικά ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας, Δημήτρης Οικονόμου στο σημερινό Διοικητικό Συμβούλιο της Κεντρικής Ένωσης Δήμων Ελλάδος (ΚΕΔΕ). Στόχος του Προγράμματος, συνολικού ύψους 200 εκατ. ευρώ, που δεν προβλέπει καμία επιβάρυνση για τους Δήμους, είναι να καλυφθεί μέσα στη δεκαετία το 100% των Δημοτικών Ενοτήτων της χώρας. "Τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια συνιστούν το πρώτο και πιο σημαντικό, επίπεδο του πολεοδομικού σχεδιασμού της χώρας, δεδομένου ότι με αυτά καθορίζονται οι χρήσεις γης και οι όροι δόμησης, περιοχές προς πολεοδόμηση για επεκτάσεις, καθώς και τα βασικά δίκτυα υποδομών, όπως το δημοτικό οδικό δίκτυο για όλες τις Δημοτικές Ενότητες της χώρας. Μέχρι σήμερα, υπάρχουν πολεοδομικά σχέδια μόλις για το 20% των Δημοτικών Ενοτήτων της χώρας. Ως αποτέλεσμα, δυσχεραίνεται η νόμιμη οικοδομική δραστηριότητα, ενώ υποθάλπεται η αυθαίρετη δόμηση, παρεμποδίζονται οι αναγκαίες επεκτάσεις πόλεων και οικισμών και ανακόπτονται οι προοπτικές βιώσιμης οικονομικής ανάπτυξη που θα αναδεικνύουν τα στρατηγικά πλεονεκτήματα κάθε περιοχής" ανέφερε ο κ. Οικονόμου. Όπως ανέφερε ο υφυπουργός, τα μισά από τα υφιστάμενα πολεοδομικά σχέδια, που καλύπτουν μόλις το 20% των Δημοτικών Ενοτήτων της χώρας -το μικρότερο ποσοστό στην ΕΕ- είναι παρωχημένα και χρήζουν επικαιροποίησης. Η υλοποίηση του Προγράμματος εκτιμάται πως θα ξεκινήσει σταδιακά από τον ερχόμενο Σεπτέμβριο και θα εξελιχθεί σε φάσεις ανά εξάμηνο, κάθε μία εκ των οποίων περιλαμβάνει 200 μελέτες, προκειμένου να καλυφθούν οι περίπου 1.135 Δημοτικές Ενότητες της χώρας. Μέσα σε διάστημα 3 ετών θα έχουν ολοκληρωθεί οι αναθέσεις σε όλη την Ελλάδα. Ο πρόεδρος της ΚΕΔΕ και Δήμαρχος Τρικκαίων, κ. Δημήτρης Παπαστεργίου δήλωσε: "Η παρουσία στη συνεδρίαση του ΔΣ της ΚΕΔΕ του Υφυπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας, κ. Οικονόμου ήταν πολύ σημαντική γιατί αφενός μας έδωσε τη δυνατότητα να ακούσουμε από πρώτο χέρι τον σχεδιασμό για τα Τοπικά Πολεοδομικά Σχέδια και αφετέρου αφουγκράστηκε και ο ίδιος τις αγωνίες των Δήμων. Το νέο πρόγραμμα εκπόνησης Τοπικών Πολεοδομικών Σχεδίων είναι κομβικό για την ανάπτυξη της χώρας. Μέχρι τώρα υπήρχε ένα σαθρό υπόβαθρο και πλέον θα έχουμε την ευκαιρία να αποκτήσουμε ένα σύγχρονο εργαλείο για τη βιώσιμη ανάπτυξη κάθε Δήμου ολόκληρης της Ελλάδας. Η ΚΕΔΕ, και με τη συμμετοχή της στη συντονιστική επιτροπή που μας ανακοίνωσε ο κ. Υφυπουργός, για την παρακολούθηση του προγράμματος θα είναι πάντα στο πλευρό του Υπουργείου για την υλοποίηση του". Σύμφωνα με όσα ανέφερε ο κ. Οικονόμου, μέσα από τα ΤΠΣ θα γίνεται χωροθέτηση μεγάλων, δημόσιων και ιδιωτικών, επενδύσεων. Επίσης, θα υπάρχει τοπικό σχέδιο προσαρμογής στην κλιματική αλλαγή, καθώς και τοπικό σχέδιο διαχείρισης καταστροφών και κινδύνων. Στην τελευταία μάλιστα περίπτωση, το σχέδιο δείχνει πού μπορεί να συγκεντρωθεί ο πληθυσμός, πού υπάρχουν αποθήκες, πού βρίσκονται δρόμοι διαφυγής ανάλογα με τον πιθανό κίνδυνο. Οι καθοριστικοί παράγοντες για την επιτάχυνση της εκπόνησης των ΤΠΣ στα 2,5 χρόνια από την ανάθεση, ενώ μέχρι σήμερα χρειάζονταν 12-15 χρόνια, είναι δύο. Πρώτον, θα είναι έτοιμες τον Οκτώβριο συγκεκριμένες οδηγίες για τους μελετητές σχετικά με όλα τα βασικά ζητήματα πολιτικής που θα έχουν να αντιμετωπίσουν τα ΤΠΣ, όπως για παράδειγμα τι γίνεται με την εκτός σχεδίου δόμηση, τις επεκτάσεις ή τις αναπλάσεις. Συνεπώς, θα περιορίζεται κατά πολύ το φάσμα των εναλλακτικών επιλογών που σήμερα καθυστερεί τη διαδικασία. Παράλληλα, η υποστήριξη της επίβλεψης για κάθε μελέτη θα ανατίθεται σε εξωτερικό σύμβουλο, ο οποίος θα συντονίζει ένα μεγάλο μέρος της δουλειάς που απαιτείται και θα οργανώνει τη διαβούλευση με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς από την πρώτη ημέρα. Όσον αφορά δε στον καθορισμό των δημοτικών οδικών δικτύων και την οριοθέτηση οικισμών, δεδομένου ότι υπάρχουν ανά την Ελλάδα ορισμένες περιπτώσεις όπου εντοπίζονται επείγοντα προβλήματα, θα είναι δυνατόν από τον Σεπτέμβριο να προχωρήσουν με αυτοτελείς μελέτες που θα ανατεθούν από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας. Σύντομα, θα βγει πρόσκληση προς τους Δήμους της χώρας για να εκδηλώσουν προτεραιότητες ως προς αυτά τα δύο ειδικά αντικείμενα. Η πρόσκληση για την εκκίνηση του Προγράμματος έχει ήδη σταλεί σε όλους τους δήμους της χώρας προκειμένου να εκδηλώσουν ενδιαφέρον για τη συμμετοχή τους και να προσδιορίσουν τη σειρά προτεραιότητας των Δημοτικών τους Ενοτήτων ως τις 10 Ιουλίου 2020.

Πριν 15 χρόνια, οι λιγνιτικές μονάδες στη Δ. Μακεδονία κάλυπταν πάνω από τη μισή ζήτηση στο Σύστημα Ηλεκτρισμού. Πριν λίγες μέρες, στις 20 Μαϊου, πρώτη φορά το Σύστημα λειτούργησε χωρίς καθόλου λιγνίτη από τη Δ. Μακεδονία. Τον Απρίλιο, όλοι οι λιγνίτες της χώρας κάλυψαν μόλις το 3% της ζήτησης. Οι ΑΠΕ κάλυψαν το 35% όσο και το φυσικό αέριο, οι εισαγωγές 22% και τα ΥΗ 5%. Η εξίσωση έχει αρκετές παραμέτρους αλλά είναι σαφής: Αν θέλουμε i) να πετύχουμε τους αναμενόμενους νέους πιο φιλόδοξους πανευρωπαϊκούς στόχους, και ταυτόχρονα ii) να μειώσουμε την εξάρτηση από εισαγωγές (ΦΑ και ηλ. ενέργειας) iii) να αποφύγουμε το lock-in σε μελλοντικά άχρηστες/πανάκριβες νέες μονάδες ΦΑ τότε μόνη λύση είναι η εμπροσθοβαρής και ταχεία ανάπτυξη ΑΠΕ μαζί με μέγιστη αξιοποίηση κάθε δυνατότητας εξοικονόμησης. Η συζήτηση για την ορθή χωροθέτηση είναι προφανώς κι αυτή κρίσιμη, αλλά παράλληλη. Δείτε εδώ την δημοσίευση: